ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΛΑΛΗΣ

Επιστήμονες αλλά και κάτοικοι των νησιών προειδοποιούν ότι τα μέτρα που έχουν εξαγγελθεί για την αντιμετώπιση της έλλειψης νερού δεν επαρκούν.

Κρήτη, Κυκλάδες, Μακεδονία, Αττική: Το φάντασμα της μεγάλης δίψας πλανάται πάνω από τη χώρα. Το νερό στερεύει. Η ζέστη συνεχίζεται και τα καμπανάκια συναγερμού χτυπούν το ένα μετά το άλλο.

Στην Κρήτη, στις αρχές Ιουλίου, επιτήδειοι έκλεψαν περίπου 3 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού από το φράγμα της Φανερωμένης, ένα από τα μεγαλύτερα περιστατικά κλοπής υδάτων που έχει μέχρι στιγμής καταγραφεί.

Η κλοπή ήρθε σε μια περίοδο κατά την οποία η κατάσταση με το νερό στην Κρήτη είναι οριακή. Σύμφωνα με δηλώσεις (ΕΡΤ) του καθηγητή Γεωλογίας και Φυσικών Καταστροφών, κ. Ευθύμη Λέκκα: Αν δεν βρέξει φέτος στο νησί «δε θα έχει νερό του χρόνου, με τεράστιες επιπτώσεις στον τουριστικό, κοινωνικό και αγροτικό τομέα».

Οι επιπτώσεις της λειψυδρίας είναι ήδη ορατές για τους επαγγελματίες της περιοχής, με τους Αγροτικούς Συλλόγους του Αποκόρωνα Χανίων να αναφέρουν ότι «δεν καλύπτονται οι ανάγκες των κατοίκων σε νερό ύδρευσης και άρδευσης- όταν- οι πισίνες των μεγάλων ξενοδοχείων είναι γεμάτες».

 

EUROKINISSI/ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΛΛΙΑΡΑΣ

 

ΔΙΨΑ, ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΠΕΠΑΛΑΙΩΜΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ

Στις Κυκλάδες, για τις οποίες γράφαμε πρόσφατα στο Magazine, η ξηρασία και η λειψυδρία συνεχίζουν να δηλώνουν δυναμικά το παρόν τους. Όπως λένε στο NEWS 24/7 μέλη Κινήσεων Πολιτών της περιοχής, αυτή τη στιγμή στη Νάξο «παίρνουν νερό από γεωτρήσεις που βρίσκονται σε βάθος 600 μέτρων. Μιλάμε για νερό που βρίσκεται εκεί από τα αρχαϊκά χρόνια»!

Η τοπική αυτοδιοίκηση παλεύει να εξασφαλίσει επάρκεια νερού για το υπόλοιπο του καλοκαιριού. «Κηρυχθήκαμε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για λόγους λειψυδρίας», έλεγε πριν λίγες μέρες σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων (MEGA), η δήμαρχος Σίφνου, Μαρία Ναδάλη, σημειώνοντας ακόμη ότι οι γεωτρήσεις είναι μειωμένες, αφενός λόγω της ανομβρίας, αφετέρου διότι κάποιες είναι εκτός λειτουργίας.

Το πρόβλημα με την κακή συντήρηση του δικτύου επισημαίνει και ο Δήμαρχος Άνδρου, κ. Θεοδόδης Σουσουδής, ο οποίος σε δηλώσεις του τόνισε ότι σε πάρα πολλά χωριά της Άνδρου τα δίκτυα αλλά και οι δεξαμενές είναι πεπαλαιωμένες. «Παραλάβαμε τις περισσότερες με ρωγμές, ασυντήρητες και ακαθάριστες και προσπαθούμε να τις φτιάξουμε σε όλο το νησί», δήλωσε χαρακτηριστικά [Documento, 7/7/2024].

Γενικά, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του καθηγητή Περιβαλλοντικής Μηχανικής του Τμήματος Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου, κ. Νάσου Στασινάκη τα υφιστάμενα δίκτυα άρδευσης συχνά παρουσιάζουν απώλειες μεγαλύτερες του 30% λόγω της παλαιότητας των αγωγών [ΤΟ ΒΗΜΑ, 7/7/2024].

ΑΦΑΛΑΤΩΣΗ ΚΑΙ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑ

Στα Κυκλαδονήσια, οι μονάδες αφαλάτωσης αποτελούσαν μέχρι πρότινος τη μόνη σίγουρη λύση για να εξασφαλιστεί η επάρκεια, την ώρα που η άφιξη των επισκεπτών στη χώρα μας, όπως λένε οι άνθρωποι της τουριστικής αγοράς, αναμένεται να αυξηθεί και να ξεπεράσει τα 32,7 εκατ. επισκεπτών του 2023.

Βοηθά αυτή η πρακτική στην επίλυση του προβλήματος, ρωτώ σήμερα κατοίκους της Πάρου. Όχι, απαντούν στο NEWS 24/7. «Οι αφαλατώσεις είναι λύση ανάγκης, όχι μόνιμο μέτρο. Αν δεν υπάρξει τερματισμός της εκτός σχεδίου δόμησης και προστασία των ξερολιθιών, λύση δεν πρόκειται να βρεθεί. Γνωρίζει ο κόσμος ότι τόσο στο νησί μας, όσο και σε άλλα νησιά, όπως η Σίφνος, το 5% των διαθέσιμων υδάτινων πόρων πάει σε πισίνες;».

Παράλληλα, έντονες είναι οι διαμαρτυρίες για το πάρτι κερδοσκοπίας που συνεχίζεται στα νησιά με το νερό, τα αναψυκτικά και τα αλκοολούχα ποτά να πωλούνται σε τιμές αυξημένες έως και 20%, όταν από τις αρχές Ιουνίου 2024, το θερμόμετρο έχει ανέβει στους 44°C σε διάφορες περιοχές της χώρας, κι ενώ η κυβέρνηση απέσυρε το μέτρο της μόνιμης μείωσης της τιμής από την 1η Ιουλίου.

 

ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ/EUROKNISSI

 

ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΗΣ ΣΤΑΓΟΝΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Στην Αττική τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Τα αποθέματα νερού στον Μόρνο, αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά, επαρκούν μόλις για τα επόμενα δύο ή τρία χρόνια, με τους επιστήμονες να τονίζουν σε όλους τους τόνους ότι είναι ζωτικής σημασίας η ορθή διαχείριση των υδάτινων πόρων.

Μέτρα αντιμετώπισης της επείγουσας κατάστασης έχει εξαγγείλει η ΕΥΔΑΠ, η οποία όπως λένε παράγοντες της εταιρείας στο NEWS 24/7, εξετάζει λύσεις μαζί με το υπ. Ενέργειας, με γνώμονα το «λιγότερο επιβαρυντικό οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος». Οι ίδιοι παράγοντες στέκονται και στην ανάγκη για αλλαγή της καταναλωτικής συμπεριφοράς των πολιτών, αναφορικά με το νερό.

Σε κάθε περίπτωση, η κατάσταση αρχίζει να θυμίζει τραγικά τη δεκαετία του 1990 όταν η Αττική αντιμετώπισε σοβαρό κίνδυνο λειψυδρίας, με το φράγμα του Μόρνου να έχει αδειάσει τόσο ώστε να είναι ορατά με γυμνό μάτι τα ερείπια των χωριών που σκέπαζε η τεχνητή λίμνη.

 

Μόρνος, 18 Φεβρουαρίου 1993 Eurokinissi

 

ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Εκτός των μέτρων που εξετάζει μαζί με την ΕΥΔΑΠ για την Αττική, το υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας προωθεί λύση «πακέτο» για τη λειψυδρία, την ενέργεια και το «πρασίνισμα» των νησιών, υλοποιώντας έναν σχεδιασμό που θα περιλαμβάνει σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό, κ. Σκυλακάκη, «την κατασκευή υβριδικών έργων, εν μέρει ύδρευσης και εν μέρει ενεργειακών».

Ο σχεδιασμός θα υλοποιηθεί με περίπου 200 εκατομμύρια ευρώ από το Ταμείο Απανθρακοποίησης και ουσιαστικά θα συνδυάζει τα έργα ΑΠΕ με αφαλάτωση καθώς και έργα ΑΠΕ με αντλησιοταμίευση και αφαλάτωση, τα οποία σύμφωνα με δημοσίευμα της «Καθημερινής» (25/7/24) θα εγκατασταθούν κατά προτεραιότητα στις Κυκλάδες, όπως και σε κάποια νησιά του Αιγαίου.

Πρόκειται για ένα καινοτόμο έργο λένε στο υπουργείο, με την αντλησιοταμίευση να χρησιμοποιείται τόσο για παραγωγή ενέργειας όσο και ως αποθήκη ενέργειας, αφού τις ώρες που η ζήτηση ενέργειας θα είναι χαμηλή και η παραγωγή από ΑΠΕ θα υπερβαίνει την κατανάλωση, το περίσσευμα ενέργειας θα χρησιμοποιείται για την επιστροφή νερού στους ταμιευτήρες προκειμένου να χρησιμοποιηθεί εκ νέου για την παραγωγή ρεύματος.

Ο Μόρνος σήμερα. © Aristidis Vafeiadakis/ZUMA Press/Visualhellas.gr

ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ

Οι μελέτες θα δείξουν σε ποια σημεία και με ποια τεχνολογία θα προχωρήσει το σχέδιο. Πάντως, στα νησιά δεν φαίνεται να συμμερίζονται την αισιοδοξία του ΥΠΕΝ ότι «εφόσον πετύχει από πλευράς τεχνικής αβεβαιότητας- θα- προσφέρει σημαντική εξοικονόμηση, αφού ενοποιεί τα κόστη τριών έργων σε ένα».

Για τους ανθρώπους με τους οποίους επικοινώνησε το NEWS 24/7: «Τα ‘’σούπερ’’ έργα της κυβέρνησης δεν είναι τόσο απλό να γίνουν στα νησιά. Συν τοις άλλοις, χρειάζονται τσιμέντο για να γίνουν. Τσιμέντο παντού. Όλο αυτό το μπετό είναι ένας επιπλέον βιασμός της φυσικής ισορροπίας του τόπου μας, ενώ χρειάζεται και πάρα πολύ νερό για να πραγματοποιηθεί και να παραδοθεί στην τελική του μορφή. Φαύλος κύκλος».

Η ΛΕΙΨΥΔΡΙΑ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΚΟΝΑ

Με αυτά κατά νου, ξεκίνησα τη συνομιλία μου με τον κύριο Βασίλη Λύκο.

Πώς φτάσαμε ως εδώ και, το κυριότερο, τι κάνουμε από εδώ και πέρα, ρώτησα τον δρα. Ολοκληρωμένης Περιβαλλοντικής Διαχείρισης του Πανεπιστημίου Κρήτης και Περιφερειακό Σύμβουλο Στερεάς Ελλάδας.

Για τον κύριο Λύκο θα πρέπει να δούμε τον άπλετο χρόνο και χώρο που δίνεται στο πρόβλημα της λειψυδρίας μέσα σε ένα ευρύτερο κάδρο. Σε μια μεγάλη εικόνα όπου η άναρχη τουριστική ανάπτυξη συναντά τα ανύπαρκτα κονδύλια για τη συντήρηση του δικτύου κι ενώ η κύρια στόχευση είναι η δημιουργία μεγαδομών, η αύξηση των τιμολογίων και φυσικά η ιδιωτικοποίηση του νερού.

ΔΙΑΛΥΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

«Η σημερινή κυβέρνηση έχει συγκεκριμένη ατζέντα», λέει ο κύριος Λύκος. Για να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό του, φέρνει ως παράδειγμα το Σχέδιο Νόμου του υπουργείου Περιβάλλοντος του 2023, το οποίο περιελάμβανε 243 άρθρα και προέβλεπε την νομιμοποίηση της εκχέρσωσης δασικών εκτάσεων, δίνοντας όπως λέει «γη και ύδωρ» υπέρ τουριστικών εγκαταστάσεων και ΑΠΕ, περιλαμβάνοντας εντελώς αντιπεριβαλλοντικές και «φωτογραφικές» πολεοδομικές ρυθμίσεις. «Έτσι προωθήθηκε η περιβαλλοντική φτωχοποίηση της υπαίθρου και των κατοίκων, εκχωρώντας σε ‘’τρίτους’’ (ποιους άραγε;) όχι μόνο τη διαχείριση της ύδρευσης των πόλεων, μα και της άρδευσης των καλλιεργειών μας».

Η λίμνη του Μαραθώνα ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI

Ο ίδιος επισημαίνει ότι όλα αυτά συνέβησαν ενώ η χώρα μας έχει καταδικαστεί με την απόφαση C-849/19 που εξέδωσε στις 17 Δεκεμβρίου 2020 το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μη συμμόρφωση με την Οδηγία για τους οικότοπους (Οδηγία 92/43/ΕΟΚ) για την απουσία επαρκών μέτρων προστασίας των περιοχών Natura, που όφειλε να θεσπίσει εδώ και μια εικοσαετία.

«Αντιλαμβανόμαστε ότι κατά αυτόν τον τρόπο καταστρέφεται συστηματικά ο κύκλος του νερού; Μιλάμε για την κλιματική κρίση, χωρίς ταυτόχρονα να γίνεται κουβέντα για αυτού του είδους τις ιδιωτικοποιήσεις που μόνο σκοπό έχουν την πώληση δικαιωμάτων χρήσης και κατοχής φυσικών πόρων, όταν ο ίδιος ο ΟΗΕ προβλέπει για το 2040 αύξηση της ζήτησης του νερού κατά 30% μεγαλύτερη από τα διαθέσιμα αποθέματα και όταν ο ίδιος διεθνής οργανισμός, σε όρους βιώσιμης ανάπτυξης, ορίζει ότι ο 6ος Στόχος Βιώσιμης Ανάπτυξης είναι η ‘’εξασφάλιση στην πρόσβαση στο νερό και στην αποχέτευση για όλους’’».

ΝΕΡΟ ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΠΕ;

Στη μακρά συζήτηση μας με τον κύριο Λύκο, αναφερθήκαμε και στις πρόσφατες εξαγγελίες της κυβέρνησης για το πρόβλημα της λειψυδρίας, πρωτίστως στα νησιά.

Ρώτησα, ποια η γνώμη του. Ο ίδιος πρότεινε να δούμε τον κυβερνητικό σχεδιασμό μέσα στο πλαίσιο που ήδη περιέγραψε. Πρόκειται για ένα σχέδιο που συνδέει το αγαθό του νερού με τις ΑΠΕ, τη στιγμή που «η κυβέρνηση ασκεί επίσημα μια πολιτική …καλωδίων».

Αυτό που έρχονται και μας λένε, υποστηρίζει ο δρ. Ολοκληρωμένης Περιβαλλοντικής Διαχείρισης είναι ότι για να έχουμε νερό πρέπει να βάλουμε ανεμογεννήτριες. «Αυτό πότε; Όταν για κάθε 1 μεγαβάτ παραγόμενης ενέργειας από ΑΠΕ, θέλεις 1 μεγαβάτ θερμικής μονάδας βάσης, προκειμένου να αποφευχθούν τα μπλακ άουτ».

ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΩ ΠΟΡΤΑ;

Ωστόσο, δεν είναι μόνο η ευθεία σύνδεση του νερού με τις ΑΠΕ που τον προβληματίζει. Το κύριο όπως μου λέει είναι ότι αυτή τη στιγμή οτιδήποτε δημόσιο βάλλεται.

Μέσα σε αυτό τον κύκλο ιδιωτικοποίησης των φυσικών πόρων πρέπει να δούμε και το νερό.

«Με το νερό, επιχειρείται κάτι πιο πονηρό. Αφού έχουν αποψιλώσει όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, δεν υπάρχουν υπάλληλοι και έτσι δεν μπορούν να λειτουργήσουν, έρχονται και λένε: ‘’Δεν μπορείς να μου παρέχεις ασφάλεια’’».

Για τον συνομιλητή μου, όλα αυτά γίνονται με σκανδαλώδη τρόπο και αφού έχει καταπέσει τρεις φορές στο ΣτΕ η επιχείρηση ιδιωτικοποίησης του νερού και δεν προβλέπεται η διάθεσή του για κερδοσκοπία, βάσει του ελληνικού Συντάγματος.

Παρόλα αυτά, όπως υπογραμμίζει ο κύριος Λύκος, «έρχονται σήμερα και ισχυριζόμενοι ότι δεν μας παίρνουν το νερό, καθώς αυτό παραμένει δημόσιο, παίρνουν την διαχείριση. Προφανώς, πρόκειται για τρικ. Προς ώρας, αυτό που κάνουν είναι να κλείνουν επιμέρους συμφωνίες κι έτσι, ειδικά οι αγρότες, αλλά και οι πολίτες γενικά, σ’ ό,τι αφορά το πόσιμο νερό, θα πουν το νερό νεράκι».

Όταν του ζητώ να προεκτείνει τη σκέψη του, ο κύριος Λύκος με ρωτά αν γνωρίζω μέσα από τα αρδευτικά δίκτυα, πόσα στρέμματα αρδεύονται στη χώρα μας; Έξι εκατομμύρια στρέμματα, είναι η απάντηση.

«Αντιλαμβανόμαστε ότι ελέγχοντας το νερό, αυτός (θα) είναι κι ένας τρόπος ελέγχου της παραγωγής, ο οποίος με τη σειρά του θα φέρει την επανεφεύρεση της τροφικής αλυσίδας; Αυτό συμβαίνει μέσα στα πλαίσια της σύγχρονης ‘’τεχνοφεουδαρχίας’’. Γιατί; Γιατί πρέπει κάποιες συγκεκριμένες ‘’big farms’’ και ‘’big oil’’ να ελέγξουν τα πάντα».

 

EUROKINISSI/ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΛΛΙΑΡΑΣ

 

ΤΙ ΝΕΡΟ ΠΙΝΟΥΜΕ;

Πηγαίνοντας νοητά ξανά στα νησιά των Κυκλάδων, μιλώ με ανθρώπους που τη στιγμή που συντάσσεται αυτό το κείμενο δίνουν έναν τιτάνιο αγώνα απέναντι στον υπερτουρισμό, την εκτός σχεδίου δόμηση και την κατασπατάληση των υδάτινων πόρων (έως και 60%) σε δραστηριότητες όπως το πότισμα κήπων και φυτών που καμία σχέση δεν έχουν με την κυκλαδίτικη βλάστηση.

Οι ίδιοι άνθρωποι μού μεταφέρουν περιπτώσεις, όπως στο χωριό Δρυό της Πάρου, όπου το νερό είναι καφέ. «Έχουν πατώσει οι γεωτρήσεις», λένε χαρακτηριστικά.

Η μαρτυρία αυτή φαίνεται να συνδέεται με τη διαπίστωση του κυρίου Λύκου ότι η χώρα οδεύει προς μία κατεύθυνση που ουδείς δεν εγγυάται πλέον το νερό ως δημόσιο αγαθό. «Κανείς δεν εγγυάται την καθολικότητα, την ασφάλεια (να ξέρουμε τι πίνουμε δηλαδή) σε υψηλή ποιότητα. Σταδιακά, με τη δέσμευση του νερού στην Ελλάδα, οι πολίτες θα φτάσουν να πίνουν αφαλατωμένο νερό ή νερό, τουλάχιστον για άρδευση, το οποίο θα προέρχεται από επεξεργασία απορριμμάτων».

ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ «MAD MAX»

Οι καταγγελίες που φτάνουν στο NEWS 24/7 από τις Κυκλάδες, συνάδουν και με μία ακόμη διαπίστωση του δόκτωρα. Για καταστροφή του κύκλου του νερού μέσα από την εκχέρσωση των δασών προς όφελος ιδιωτών έκανε λόγο ο κύριος Λύκος, για μανιασμένη καταστροφή των ξερολιθιών στα νησιά (που διαχρονικά συγκρατούσαν το νερό της βροχής) με σκοπό την δόμηση, μιλούν τα τοπικά κινήματα πολιτών.

Πώς θα μπορούσε να δοθεί λύση στο πρόβλημα;

Για τον κύριο Λύκο, εκτός των άλλων λύσεων, όπως η εστίαση στην υδρολογική λεκάνη και ο εμπλουτισμός του υδροφόρου ορίζοντα, χρειαζόμαστε ισχυρές περιφέρειες και δήμους. «Πρέπει οπωσδήποτε να χρηματοδοτηθούν. Δεν έχει νόημα να μιλάμε για το νερό στην εποχή της πράσινης μετάβασης, όταν βρισκόμαστε σε έναν κόσμο ‘’Mad Max’’».

Πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η σταδιακή μετάβασή μας σε μία συνθήκη όπου κάθε δήμος θα γίνει μία ΑΕ, με έναν δήμαρχο και πέντε αντιδημάρχους που θα παίρνουν απλά κάποιους μισθούς, διερωτάται.

«Γιατί άραγε καταργήθηκαν όλες οι δημοτικές επιχειρήσεις; Γιατί ουσιαστικά, κυρίως στόχος είναι η ύδρευση και η αποχέτευση, αφού πρώτα τις έχουν καταστήσει προβληματικές στα οικονομικά τους. Συνεπαγωγικά, αυτό (θα) έχει ως αποτέλεσμα να αποψιλώνεται το προσωπικό -προσωπικό με τεχνογνωσία. Έτσι χάνεις τεχνογνωσία και εκχωρείς και το λογισμικό διαχείρισης. Άρα ο ιδιώτης είναι απαραίτητος».

 

ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI

 

ΑΕΙΦΟΡΙΑ

Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι οδεύουμε προς τη λάθος κατεύθυνση. Οι επιστήμονες αλλά και οι κάτοικοι επισημαίνουν ότι τα μέτρα που μέχρι στιγμής έχουν εξαγγελθεί για την αντιμετώπιση της έλλειψης νερού δεν επαρκούν και σίγουρα δεν μπορούν να έχουν μόνιμο χαρακτήρα.

Εκτός αυτού, είναι πρόδηλο πως η πολιτική της ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης των φυσικών πόρων όταν συναντά τις βασικές ανάγκες των πολιτών, στο παρόν και στο μέλλον, δημιουργεί αδιέξοδα.

Θα ανέμενε κανείς ότι στην εποχή της πράσινης μετάβασης, οι κυβερνητικές πολιτικές θα ανέπτυσσαν εναλλακτικά σενάρια, λαμβάνοντας υπόψη τα αντικειμενικά στοιχεία (κοινωνικά, περιβαλλοντικά, οικονομικά και τεχνικά) και θα προσανατολίζονταν στην αειφορία κι όχι στην παροχή ευκαιριών για κέρδος με βραχυπρόθεσμο ορίζοντα.

Αν δεν αλλάξουμε προσανατολισμό, προειδοποιεί σήμερα η επιστημονική κοινότητα, το πρόβλημα θα γίνεται εντονότερο όσο περνούν τα χρόνια και η δυσαρέσκεια των πολιτών για τα παρεχόμενες υπηρεσίες θα μεγαλώνει.

Πηγή: news247.gr

Ακτιβιστική δράση στην παραλία Μαρτσέλο της Παροικιάς πραγματοποίησε την Κυριακή (30/7) η συλλογικότητα "Κίνηση Πολιτών Πάρου για τις Παραλίες" που διεκδικεί ελεύθερες παραλίες για όλους, όπως γράφει χαρακτηριστικά και στο πανό πίσω από το οποίο πραγματοποιήθηκε η πορεία στην παραλία.

Η νέα αυτή παρέμβαση είναι η δεύτερη που γίνεται σε παραλία της Πάρου, μετά την Σάντα Μαρία, διεκδικώντας να φύγουν οι ξαπλώστρες που καταπατούν τον ελεύθερο χώρο.

Η κινητοποίηση ήταν ιδιαίτερα μαζική, με τους διαδηλωτές να προχωρούν στη συμβολική "ανακατάληψη" της παραλίας από τις επιχειρήσεις που έχουν τοποθετήσει ομπρέλες και ξαπλώστρες.

Εικόνες από την πορεία στην παραλία, μετέδωσε ο parianostypos.gr:

Το κάλεσμα σε συμμετοχή στη διαμαρτυρία για την παραλία Μαρτσέλο, ανέφερε: «Διεκδικούμε το δικαίωμά μας στο δημόσιο χώρο, το δικαίωμά μας να απολαμβάνουμε τις παραλίες μας που καταπατούνται από άπληστους, κοινωνικά ανεύθυνους επιχειρηματίες που καταλαμβάνουν παραλίες στο σύνολό τους ή υπερβαίνουν τα όριά τους μέχρι και 100 φορές περισσότερο από την έκταση που νομίμως μισθώνουν».

Η συλλογικότητα αποτελείται από πολίτες του νησιού που, όπως σημειώνουν, τους ενώνει η έγνοια για τη συρρίκνωση του δημόσιου χώρου και τον εκτοπισμό του κόσμου από τις παραλίες του τόπου του.

Ανησυχούν, όπως υποστηρίζουν, για την παγίωση της ανομίας και ασυδοσίας στις παραλίες της Πάρου από επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται τμήματα παραλιών και καταλαμβάνουν αυθαίρετα με ξαπλώστρες και ομπρέλες τον κοινόχρηστο χώρο πολύ πέραν των ορίων που προβλέπουν οι συμβάσεις παραχώρησης που έχουν υπογράψει.

Στον εμπαιγμό της κοινής γνώμης επιδίδεται για μία ακόμη φορά η κυβέρνηση ΝΔ, αναφορικά με το ΕΣΥ και τα προβλήματά του, παρά το γεγονός ότι δεσμεύθηκε προεκλογικά για αναβάθμισή του στα πρότυπα μιας σύγχρονης κοινωνίας. Κάθε άλλο παρά αυτό έχει κάνει βέβαια η κυβέρνηση των αρίστων εδώ και μία τετραετία αφού οι εξυπηρετήσεις κλινικαρχών και η νομοθέτηση υπέρ της ιδιωτικής υγείας με το ξεπούλημα των δημόσιων υπηρεσιών και δομών του ΕΣΥ δίνουν και παίρνουν, και το κόμμα της Πειραιώς δεν διατίθεται να σταματήσει εκεί.

Παρόλο που οι γιατροί και οι ενώσεις τους υπερθεματίζουν -και με αφορμή την έλευση της πανδημίας- την ανάγκη να γίνουν σημαντικές κρατικές δαπάνες για τη δημόσια υγεία, που αιμορραγεί εδώ και χρόνια από τις μνημονιακές πολιτικές, και να καλυφθούν σημαντικά κενά σε ειδικευμένο και ανειδίκευτο υγειονομικό προσωπικό σε εκατοντάδες νοσοκομεία της Ελλάδας, η κυβέρνηση επιλέγει να κινηθεί με συνέπεια στην ίδια γραμμή αδιαφορίας.

Τελευταία πράξη του κυβερνητικού έργου είναι η ΚΥΑ που υπογράφηκε από τα υπουργεία Εθνικής Άμυνας και Υγείας, και αναρτήθηκε σήμερα στη Διαύγεια, σύμφωνα με την οποία τροποποιείται η υπό στοιχεία Υ4α/οικ.18421/14-2-2011 κοινή υπουργική απόφαση που αφορά στο «Πλαίσιο συνεργασίας Νοσοκομείων του ΕΣΥ με τα Στρατιωτικά Νοσοκομεία και τις Υγειονομικές Υπηρεσίες των Ενόπλων Δυνάμεων». Τα κενά σε γιατρούς και νοσηλευτές στις περιφέρειες της χώρας θα καλυφθούν έτσι για περιορισμένο χρόνο και συγκυριακά από στρατιωτικούς και όχι με μόνιμους διορισμούς υγειονομικών, αίτημα που θέτουν πάγια η ΟΕΝΓΕ, η ΠΟΕΔΗΝ και δεκάδες Ιατρικοί Σύλλογοι.

Σύμφωνα με την τροποποίηση, «κατ' εξαίρεση επιτρέπεται, παράλληλα με την άσκηση των στρατιωτικών τους καθηκόντων, η μετάβαση ειδικών στρατιωτικών ιατρών, που υπηρετούν σε υγειονομικές μονάδες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, σε μονάδες υγείας του Ε.Σ.Υ. στη Θράκη, στα νησιά του Αιγαίου, στην Πελοπόννησο και στη Μακεδονία, αποκλειστικά για την κάλυψη έκτακτων και επιτακτικών αναγκών και μόνο στην περίπτωση που στις περιοχές αυτές δεν υπηρετούν στρατιωτικού ιατροί ανάλογης ειδικότητας».

Η πρόσθετη δαπάνη θα βαρύνει τις πιστώσεις του τακτικού προϋπολογισμού του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, μέσω ισόποσης ενίσχυσής του από τον τακτικό προϋπολογισμό του Υπουργείου Υγείας και είναι εντός των ορίων του Μεσοπροθέσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής (Μ.Π.Δ.Σ.), προστίθεται στη σχετική απόφαση.

Μιχάλης Γιαννάκος: Κινδυνεύουν ζωές ασθενών από τα κενά στα νησιά

Την τραγική κατάσταση που επικρατεί στα νοσοκομεία των νησιών του Αιγαίου αναδεικνύει με δηλώσεις του ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ), Μιχάλης Γιαννάκος.

«Δεν δικαιολογείται η γύμνια των νησιών σε γιατρούς» καθώς «κινδυνεύουν ζωές ασθενών» και «το πρόβλημα της στελέχωσης του ΕΣΥ ημέρα με την ημέρα επιδεινώνεται», επισημαίνει ο κ. Γιαννάκος. Επιπλέον ζητεί τη θεσμοθέτηση υπηρεσιακών, μισθολογικών κινήτρων για την προσέλκυση προσωπικού καθώς επίσης και τη συνδρομή της τοπικής αυτοδιοίκησης..

«Μπορεί να βρισκόμαστε σε νέα προεκλογική περίοδο δεν μπορεί όμως να μένουν οι υγειονομικές μονάδες των νησιών ακάλυπτες από γιατρούς, νοσηλευτές και άλλους επαγγελματίες υγείας» τονίζει ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, υπενθυμίζοντας ότι σε περίοδο θερινής τουριστικής σεζόν τα νησιά κυριολεκτικά βουλιάζουν.

Περιγράφοντας τη δεινή θέση στην οποία βρίσκονται οι γιατροί και οι υγειονομικοί, και αναδεικνύοντας τα ημίμετρα της κυβέρνησης, ο κ. Γιαννάκος ξεκαθαρίζει ότι «χωρίς μισθολογικά και υπηρεσιακά κίνητρα δεν πρόκειται να καλυφθούν τα τραγικά κενά. Προκηρύξεις γίνονται αλλά καθίστανται άγονες. Προσπαθούν να μπαλώσουν κάποια εκ των κενών με μετακινήσεις».

«Πώς να ενδιαφερθεί ένας γιατρός για πρόσληψη σε νοσοκομείο ή κέντρο υγείας νησιού με μισθό 1.850 ευρώ το μήνα; Πώς να ενδιαφερθούν νοσηλευτές για πρόσληψη σε νοσοκομείο ή Κέντρο Υγείας νησιού όταν ο τόπος κατοικίας τους βρίσκεται σε άλλη περιοχή με 800 ευρώ μισθό το μήνα; Νοσηλευτές ντόπιοι δεν υπάρχουν διαθέσιμοι για πρόσληψη ως επικουρικοί» σημειώνει ο κ. Γιαννάκος.

Αναφέροντας ως παράδειγμα το νοσοκομείο στη Ρόδο, ο κ. Γιαννάκος κάνει λόγο για «τεράστια κενά στη νοσηλευτική υπηρεσία», με σημαντικές επιπτώσεις στη λειτουργία του νοσοκομείου. «Στις 480 οργανικές θέσεις υπηρετούν οι μισοί υπάλληλοι. Νοσηλευτές δεν εκδηλώνουν ενδιαφέρον για πρόσληψη ως επικουρικοί. Εξ αιτίας των ελλείψεων νοσηλευτικού και αναισθησιολόγων (υπηρετούν μόνο δύο), ενώ από τις επτά χειρουργικές αίθουσες λειτουργούν μόνο οι δύο».

Τι συμβαίνει στα νοσοκομεία μεγάλων νησιών

Ο ίδιος έδωσε αναλυτική εικόνα για τις μονάδες Υγείας σε διάφορα νησιά του Αιγαίου, τα οποία έχουν μάλιστα μεγάλη επισκεψιμότητα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Νοσοκομείο Λήμνου:

«Τραγικά κενά σε γιατρούς. Δεν υπάρχει αναισθησιολόγος. Ο ένας που υπηρετεί, είναι με δικαιολογημένη άδεια. Έγινε τροχαίο ατύχημα και ένας 26χρονος διασωληνώθηκε από ιδιώτη παθολόγο που υπηρετεί με μπλοκάκι. Όπως επίσης και ένας ασθενής με σοβαρό καρδιολογικό πρόβλημα. Υπηρετεί ένας χειρουργός. Έτσι δεν γίνονται χειρουργεία. Έχουν έναν παθολόγο, έναν γενικό ιατρό, έναν ογκολόγο, έναν ΩΡΛ», δήλωσε ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ.

Σχολιάζοντας την κατάσταση στο νοσοκομείου της Λήμνου ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ αναφέρει ότι είναι «χειρότερα από κέντρο υγείας».

Σαντορίνη:

«Εάν λύση είναι η ιδιωτικοποίηση γιατί το νοσοκομείο αυτό που λειτουργεί ως ανώνυμη εταιρεία εμφανίζει τεράστια κενά;» σχολιάζει ο κ. Γιαννάκος και προσθέτει ότι το εν λόγω νοσοκομείο «δεν έχει παθολόγο, δεν έχει πνευμονολόγο, έχει μόνο ένα γενικό γιατρό. Δεν έχει αναισθησιολόγο καλύπτεται με έναν από μετακίνηση, δεν έχει μικροβιολόγο, έχει μόνο έναν παιδίατρο».

Νοσοκομείο στη Σύρο:

Στο νοσοκομείο αναφοράς για τις Κυκλάδες, σύμφωνα με την ΠΟΕΔΗΝ «έκλεισε η ΜΑΦ γιατί οι δύο γιατροί καρδιολόγοι της ΜΑΦ μετακινήθηκαν στη καρδιολογική κλινική να καλύψουν τα κενά».

Η μονάδα τεχνητού νεφρού στο νησί που εξυπηρετεί 25 ασθενείς έμεινε με δύο γιατρούς.

«Παθολογοανατόμος είναι ένας που συνταξιοδοτείται τον επόμενο μήνα, δεν υπάρχει διευθυντής στη χειρουργική κλινική. Δεν υπάρχει νευρολόγος, δεν υπάρχει ψυχίατρος».

Νοσοκομείο στη Νάξο:

Δεν υπάρχει γυναικολόγος. Ένας χειρουργός και ένας αναισθησιολόγος. Δεν γίνονται χειρουργεία. Ένας ακτινολόγος για αξονικές, υπερήχους, μαστογραφία κ.λ.π.

Νοσοκομείο στη Κω:

Δεν υπάρχει παθολόγος, ενώ γίνονται προκηρύξεις οι οποίες βγαίνουν άγονες και καλύπτονται με μετακινήσεις.

Νοσοκομείο στην Τήνο:

Δεν υπάρχει παθολόγος. Το νοσοκομείο διαθέτει μόνο έναν γενικό ιατρό, έναν καρδιολόγο, έναν παιδίατρο και έναν μικροβιολόγο.

Πηγή: efsyn.gr

Σοβαρό ιδιοκτησιακό ζήτημα στη χώρα έχει δημιουργήσει η δασική νομοθεσία, εξαιτίας του οποίου δημεύονται περιουσίες Ελλήνων. Περιουσίες που αποτελούνται είτε από αμιγώς χορτολιβαδικά εδάφη -που δεν υπάρχουν στην Ελλάδα μεμονωμένα αλλά μόνο ως μέρος των βοσκοτόπων- είτε οι ίδιοι οι βοσκότοποί τους.

Δηλαδή δημεύονται όλοι οι βοσκότοποι στην Ελλάδα, επειδή τους ονόμασαν δασικές εκτάσεις, αλλά όπως έχει αναδειχθεί και κάθε έκταση στην οποία υπάρχουν φρύγανα ή φτέρη κ.λπ.. Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα το 95% σε αρκετά νησιά των Κυκλάδων, για παράδειγμα, να χαρακτηρίζεται δάσος.

Πράξη που ξεσήκωσε από το 2019 τους βουλευτές όλων των κομμάτων στις Κυκλάδες και ανάγκασε τον τότε αν. υπουργό κ. Φάμελλο να προβεί σε τροποποίηση του νόμου με υπουργική απόφαση, ύστερα από εισήγηση του Συμβουλίου Δασών, παρέχοντας το δικαίωμα σε επιτροπή από τρεις δασάρχες, να προβαίνει σε αποχαρακτηρισμό των φρυγανότοπων στα νησιά των Κυκλάδων, χαρακτηρίζοντάς τους χορτολιβαδικές εκτάσεις.

Δεν συνέβη όμως το ίδιο σε άλλες περιοχές, στις οποίες το πρόβλημα παραμένει και οι άνθρωποι χάνουν τις περιουσίες τους, ενώ «αφαιρούνται» από το σύστημα της κτηνοτροφίας κρίσιμες εκτάσεις για την τροφή και ανάπτυξη των κοπαδιών.

Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος συνεχίζει και εντείνει την ίδια πολιτική με αποτέλεσμα να χάνονται περιουσίες.

Πανελλαδικά έχουν υποβληθεί συνολικά 428.612 αιτήματα, αριθμός που δείχνει το μέγεθος του προβλήματος πανελλαδικά και ιδιαίτερα στις ορεινές και μειονεκτικές περιοχές

Με τη μερική κύρωση του δασικού χάρτη σε μια περιοχή και τη δημοσίευση των αποφάσεων στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως αρχίζει αντίστροφη μέτρηση 60 ημερών για τυχόν προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας από τους θιγόμενους. Εκτός του ΣτΕ, όσοι παραγωγοί θεωρούν ότι θίγονται, μπορούν να κάνουν και μια αίτηση πρόδηλου σφάλματος κατά του κυρωμένου δασικού χάρτη, η οποία όμως έχει αμφίβολο αποτέλεσμα. Σημειωτέον ότι προσφυγή στο ΣτΕ κατά των κυρωμένων χαρτών μπορεί να κάνουν, μόνοι όσοι παραγωγοί έχουν κάνει αντίρρηση, ένσταση ή πρόδηλο σφάλμα.

Για όσους παραγωγούς έχει κυρωθεί ο χάρτης και βλέπουν την περιουσία τους να φαίνεται δασική, με τα σημερινά δεδομένα, είναι λίγες οι δυνατότητες που έχουν, ώστε να γλιτώσουν τις περιουσίες τους.

Πανελλαδικά έχουν υποβληθεί συνολικά 340.018 αντιρρήσεις και 88.594 αιτήματα διόρθωσης προδήλων σφαλμάτων, δηλαδή συνολικά 428.612 αιτήματα. Μέχρι το 2020 είχαν εξεταστεί από τις παλιές Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων, 24.905 αιτήματα (για τις προγενέστερες αναρτήσεις), μέχρι τις 30.07.2022 έχουν εκδοθεί συνολικά 19.800 αποφάσεις από τις Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων.

Μεγάλη έκταση έχει πάρει το θέμα στην Κρήτη, μετά τη μερική κύρωση του αναρτημένου δασικού χάρτη. Όπως ανακοίνωσε η Διεύθυνση Δασών Χανίων, η απόφαση δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης στις 28 Νοεμβρίου και αναρτήθηκε την Τετάρτη 30 Νοεμβρίου στον ιστότοπο της Περιφέρειας Κρήτης στην ενότητα «Δασικοί χάρτες».

Ο δασικός χάρτης κυρώθηκε με βάση τις εκτάσεις για τις οποίες δεν υποβλήθηκαν αντιρρήσεις. Συνεπώς, όσοι ιδιοκτήτες δουν τα χωράφια τους να έχουν χαρακτηριστεί δασικά, επιβάλλεται σε κάθε περίπτωση να απευθυνθούν στην αρμόδια δασική Αρχή.

Κι άλλος ένας παραλογισμός στον ίδιο νόμο. Εφόσον οι εκτάσεις τους έχουν μέγιστο υψόμετρο 100 μ. και μέγιστη κλίση 12%, το Δημόσιο αναγνωρίζει ότι είναι ιδιοκτήτες, εφόσον έχουν συμβόλαιο μετεγγραμμένο πριν από τις 23/2 του 1946. Έτσι, όσες οικογένειες δεν πούλησαν από την απελευθέρωση και μετά, είναι προφανές ότι δεν έχουν συμβόλαια. Δημιουργήθηκαν έτσι οι συνθήκες για συναλλαγές κάτω από το τραπέζι, γιατί όλοι γνωρίζουν πόσο αξίζουν όλα τα παραλιακά βοσκοτόπια των Κυκλάδων… Την ίδια στιγμή, ωστόσο, δημεύει τους βοσκότοπους στην ηπειρωτική χώρα, που δεν αξίζουν ούτε 300 ευρώ το στρέμμα!

Το θλιβερό αποτέλεσμα που προκύπτει από όλα αυτά είναι η ολική καταστροφή ενός μεγάλου κομματιού της μετακινούμενης κτηνοτροφίας, αναγκάζοντας και αυτήν που έχει απομείνει σε εξαφάνιση, με την καταφυγή της στις ακριβές ζωοτροφές, αντί της φτηνής τροφής που προσφέρουν οι βοσκότοποι, όπως άλλωστε υποδεικνύουν και όλες οι σχετικές μελέτες, προκειμένου να δημιουργηθούν συνθήκες ανταγωνιστικότητας της ελληνικής κτηνοτροφίας έναντι και της κτηνοτροφίας των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης με τα πλούσια βοσκοτόπια και τις φτηνές ζωοτροφές.

Είναι αυτή η κτηνοτροφία που παρέχει το γίδινο γάλα, λόγω του οποίου η ελληνική φέτα είναι το πιο δυναμικό εξαγωγικό προϊόν της Ελλάδας.

Συμβούλια Δασών

Βεβαίως η τροποποίηση του νόμου δίνει την δυνατότητα προσφυγής των πολιτών στα Συμβούλια Δασών, τα οποία μπορούν να αποφασίσουν και να αποδώσουν την ιδιοκτησία στους πολίτες, για τις δασικές πλέον εκτάσεις -και όχι για τους βοσκότοπους- που ισχυρίζονται οι ιδιοκτήτες ότι τους ανήκουν. Για τις οποίες, ακόμη και αν αναγνωριστεί η ιδιοκτησία τους, απαγορεύεται η οποιαδήποτε αξιοποίησή τους, ακόμη και η δεντροφύτευση!

Τα συμβούλια αυτά δεν παρέχουν καμία αντικειμενικότητα για τους εξής λόγους:

α. Την πλειοψηφία κατέχουν οι δασάρχες και όχι μόνον αλλά προεδρεύουν και σε αυτά σε περίπτωση κωλύματος του δικαστή που προΐσταται, αφού είναι φυσικό λόγω φόρτου εργασίας του, δεν θα μπορεί να παρευρίσκεται σε αυτά. Πλειοψηφία η οποία διαμορφώνεται μέσα από τη συμμετοχή ατόμων οι επιχειρήσεις των οποίων εξαρτώνται από τις αποφάσεις των δασαρχών (π.χ. βιομήχανοι ξύλου) και όχι μόνον αλλά και από μέλη του δημοσιοϋπαλληλικού ιερατείου, το οποίο είναι προφανές ότι δεν μπορεί να στραφεί κατά του συναδελφικού κλάδου της δασικής υπηρεσίας.

β. Ο εισηγητής σε αυτά τα συμβούλια είναι δασάρχης, που ούτε αντικειμενικότητα μπορεί να έχει, εν όψει όλων των ανωτέρω, ούτε νομικές γνώσεις κατέχει για να είναι εισηγητής για την ισχύ των συμβολαίων και λοιπών εγγράφων για τα οποία καλείται το συμβούλιο να αποφασίσει.

γ. Προϋπόθεση για να κατατεθεί η αίτηση σε αυτά τα συμβούλια είναι ο ιδιώτης να αποδεχθεί τον χαρακτηρισμό στον οποίο θα έχουν προβεί ο δασάρχης ή οι δασικοί χάρτες περί της χλωρίδας στην ιδιοκτησία του. Αν δηλαδή ο δασάρχης ή οι δασικοί χάρτες έχουν χαρακτηρίσει την έκταση χορτολιβαδική ή δασική, άλλος χαρακτηρισμός δεν υπάρχει και το συμβούλιο αποφασίσει ότι ο ιδιώτης δεν έχει περιουσία, δεν μπορεί ο ιδιώτης να αμφισβητήσει τον χαρακτηρισμό και χάνει εκ του ασφαλούς την περιουσία του.

Παράλληλα, δεν υπάρχει καμιά απόφαση του Ευρωδικαστηρίου που να μην αναγνώρισε τους περιουσιακούς τίτλους των μοναστηριών (τα χρυσόβουλα, τα πατριαρχικά σιγίλια, τα σουλτανικά βεράτια και τα σουλτανικά φιρμάνια) και ακόμη, γνωρίζει ότι η Τουρκία και πολλά άλλα κράτη αναγνωρίζουν τους τίτλους των μοναστηριών, που είναι ταυτόσημοι με τους τίτλους που το ανωτέρω δικαστήριο έκρινε άκυρους, στηριζόμενο στην ελληνική δασική νομοθεσία.

Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει και η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου που καταδίκασε την Ελλάδα να πληρώσει 5 δισεκατομμύρια δραχμές στους ιδιοκτήτες της έκτασης στην Αγία Μαρίνα Αττικής, την οποία η χούντα, χαρακτηρίζοντας δασική και συνεπώς κρατική, την κατέλαβε και έφτιαξε παραθεριστικές κατοικίες για τους αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού.

Πηγή: zougla.gr

Στις ανατολικές Κυκλάδες θα περιοδεύσει από 18-26 Ιουνίου το πλοίο γενικής υποστήριξης του πολεμικού Ναυτικού "Προμηθεύς" για την παροχή ιατρικής αρωγής στους κατοίκους τους.

Για άλλη μία φορά, τουρκική κορβέτα επέλεξε ως συντομότερη διαδρομή για την ανατολική Μεσόγειο να περάσει ανάμεσα από την Εύβοια, την Άνδρο, την Κύθνο και την Κέα. Όπως ανακοινώθηκε από το ΓΕΕΘΑ, πρόκειται για την τουρκική κορβέτα «TCG BANDIRMA», η οποία προερχόμενη από το λιμάνι της Σμύρνης, εισήλθε την 11η Φεβρουαρίου, στις 06:25 το πρωί σε ελληνικά χωρικά ύδατα μεταξύ Ευβοίας και Άνδρου (Στενό Καφηρέα).