Φερτά υλικά από τον θεσσαλικό κάμπο που επλήγη ανεπανόρθωτα από τις κακοκαιρίες Daniel και Elias έχουν δημιουργήσει νησίδα στον Παγασητικό. Χαρακτηριστική η μελέτη καθηγητών για τη λίμνη Κάρλα, από την οποία «φεύγουν» 700.000 κυβικά μέτρα νερού ημερησίως, καταλήγοντας στον θεσσαλικό κόλπο.

Σε ημερίδα της Περιφέρειας Θεσσαλίας, παρουσία Δημήτρη Κουρέτα, συζητήθηκαν οι επιπτώσεις από τα πλημμυρικά φαινόμενα της κακοκαιρίας «Daniel» όσο και από τη συνεχή και άγνωστο για πόσο ακόμη, εισροή υδάτων από τη λίμνη Κάρλα, όπως αναφέρει η εφημερίδα «Ελευθερία», η οποία κάλυψε την ημερίδα. Οι επιστήμονες επισημαίνουν την ανάγκη διαρκούς περιβαλλοντικής παρακολούθησης των αγροτοβιομηχανικών αποβλήτων.

Με αυτόν τον τρόπο άνοιξε η διαβούλευση για την επόμενη ημέρα στη Θεσσαλία, παρουσία καθηγητών του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, εκπροσώπων παραγωγικών φορέων, προκειμένου η Περιφέρεια να συνθέσει τη δική της πρόταση, απέναντι στην ολλανδική «HVA International». Υπενθυμίζεται ότι η εταιρεία παρουσίασε το σχέδιο στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία με τη σειρά της δημοσιοποίησε το «masterplan», προκαλώντας έντονες αντιδράσεις στον αγροτικό κόσμο.

Στο πλαίσιο των εργασιών της ημερίδας, καθηγητές του Τμήματος Ιχθυολογίας και Υδάτινου Περιβάλλοντος της Γεωπονικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με εισηγήσεις σημείωσαν την ανάγκη επιστημονικής επιτήρησης των επιπτώσεων στον Παγασητικό Κόλπο, καθώς από την ένταση των φαινομένων από τις πρώτες ώρες δέχθηκε απόβλητα (αγροτικά, βιομηχανικά κλπ), ενώ σε ημερήσια βάση πλέον δέχεται 700.000 κυβικά μέτρα νερού από την Κάρλα.

Ο καθηγητής, Κωνσταντίνος Σκόρδας, μιλώντας για το «Χημικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα των πλημμυρικών φαινομένων «Daniel» και «Elias» στα επιφανειακά Ιζήματα του Παγασητικού κόλπου» σημείωσε την ανησυχία του για την «εισβολή της Κάρλας», μεταξύ άλλων πρότεινε τη δημιουργία φραγμάτων ανάσχεσης των φερτών υλικών και επισήμανε την ανάγκη της περιβαλλοντικής παρακολούθησης του Παγασητικού Κόλπου.

Από την πλευρά του, ο καθηγητής, Ν. Νεοφύτου εισηγούμενος το θέμα «Οι επιπτώσεις των πλημμυρικών φαινομένων στην ποιότητα των υδάτων του Παγασητικού κόλπου» τόνισε πως μέχρι σήμερα «το θαλάσσιο οικοσύστημα έχει τεράστιες αντοχές» και πως προχθές, από τις μετρήσεις προκύπτει ότι «δεν υπάρχουν σημαντικές επιβαρυντικές επιπτώσεις» στον Παγασητικό, επισήμανε παράλληλα την ανάγκη εξεύρεσης συνολικής λύσης.

«Η Κάρλα αποτελεί φλέγον ζήτημα για τον Παγασητικό» είπε χαρακτηριστικά υπογραμμίζοντας την ανάγκη να δοθεί συνολική λύση, σε Κάρλα και Παγασητικό με ενιαία αντιμετώπιση του προβλήματος, αφού κανείς δεν αποκλείει πλέον την επανάληψη έντονων καιρικών φαινομένων στο μέλλον.

Την δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων, οι κάτοικοι των Καναλίων Μαγνησίας ήρθαν αντιμέτωποι με σκληρές εικόνες, καθώς μετά την πτώση της στάθμης του νερού στην Λίμνη Κάρλα, από τις πλημμυρισμένες εκτάσεις γης, διαμελισμένα νεκρά ζώα βγήκαν στην επιφάνεια.

Υπενθυμίζεται ότι χιλιάδες στρέμματα και δύο σπίτια στα Κανάλια παραμένουν πλημμυρισμένα, με την περιοχή να είναι εστία μόλυνσης για τους κατοίκους.

Πηγή: thenewspaper.gr

Ρίξτε μια ματιά στη Βασιλική λίμνη Κάρλα, τη Θεσσαλικη λίμνη έκτασης 196 χιλ. στρεμμάτων που αποστραγγίστηκε από την καραμανλική δεξιά για ψήφους το 1962. Η Κάρλα δεχόταν επί χιλιετηρίδες το σύνολο των κατακριμνησμάτων της περιοχής, των νερών του Ολύμπου και της ροής του Πηνειού και κάθε μικρού και μεγαλου παραπόταμου. Παραλίμνια χωρια και οικισμοί που ζούσαν από τη λίμνη και τον πλούτο της, άλλαξαν αναγκαστικά τρόπο ζωής το μακρινό '62, τα εκατομμύρια ψάρια βρωμισαν και θάφτηκαν, οι ψήφοι ήταν και πάλι το διακυβευμα. Ο καραμανλής με πολύ μικρό κ, θριάμβευσε επί των κομμουνιστων Θεσσαλων!

Χρόνια μετά, το πασοκ ήρθε και αποτελειωσε το θλιβερό έργο με εξαντλητικές μονοκαλλιέργειες βαμβακιου και άλλες, άσχετες με τον κάμπο αλλά και τις ανάγκες των κατοίκων και το περιβαλλοντικο έγκλημα αποτελειωσε την περιοχή...

Αγρότες ξημερωσαν με αμύθητα ποσά από πακέτα (Ντελορ κλπ όποιος θυμάται) και τα έκαναν πολυτελή αμάξια, σπίτια και μπουζούκια.

Ξεπατωθηκαν περιβόλια, πατηθηκαν μποστάνια, αγροί, χωράφια με σιτηρά αλλα και πολυτιμες ενδημικες καλλιεργειες που χάθηκαν για παντα. Οι μύλοι έκλεισαν και έγιναν μπουζουκζιδικα.

Οι κάτοικοι, ανάλογα με τον κλήρο τους, έγιναν άλλοι πάμπλουτοι (και γέμιζαν συστηματικά τα εν λόγω μπουζούκια) κι άλλοι έμειναν στο τίποτα και στράφηκαν αλλού. Ο μεγαλύτερος κάμπος της χώρας, αχρηστευτηκε στο μεγαλύτερο μέρος του, άνυδρος πλέον και εξαντλημενος και μετά το 2000, οι φωστηρες του κράτους αποφάνθηκαν πως "το έργο δεν απεδωσε και οι ζημιές από την αποστράγγιση ήταν μεγαλύτερες, παρά οι ωφέλειες", έτσι αποφάσισαν να ξαναγεμίσουν τμήμα της Κάρλας (μόλις τα 38χιλ στρέμματα από τα 196) Η Κάρλα πλέον ονομάζεται "τεχνητή Λίμνη".

Ο καιρός πέρασε, τα μπουζούκια έγιναν αναμνησεις και η Κάρλα φέρνει συνεχώς νεκρά ψάρια απο τα φυτοφάρμακα και τα βαρέα μέταλλα που ξεβραζουν όπου βρουν οι βιομηχανιες. Ο εφιάλτης δεν θα σταματήσει. Ο εφιάλτης είναι ο Ανθρωπος και οι πολιτικές του.

Το σιτάρι μας εισάγεται, η γλουτένη έγινε εμπόρευμα και ο μισός πληθυσμός μαςέγινε αλλεργικός σε αυτη(να θυμίσω ότι πρόκειται για την βασικη πρωτεϊνη του λευκού σιταριού με ανυπολόγιστες θρεπτικές και χημικές ιδιοτητες που μεγάλωσε γέννες επί γενεών χωρίς κανένα πρόβλημα ενώ τώρα ενοχοποιείται σε όλο τον πλανήτη. Ο λόγος ειναι η χημική ανασύσταση της από τις βιομηχανίες, οι οποίες μαζεύουν και ξαναμαζευουν τα ληγμένα προϊόντα και τα ξαναπουλανε στα σούπερ μάρκετ. Η γλουτένη αντικαταστάθηκε από αμφίβολης ποιότητας κάκιστους γαλακτοματοποιητές και η βιομηχανία απογειώνεται για άλλη μια φορά..win-win για την παγκόσμια οικονομία. Η υγεία σου μπροστά στο κέρδος, είναι εκτός θεματος)

Να θυμίσω ότι μόλις τον περασμένο αιώνα και για όλους τους πίσω αιώνες, η βασικη έννοια του κράτους βασιζόταν στη "σιτάρκεια", δηλαδή στην επάρκεια σε σιτηρά για όλους τους κατοίκους της, μιας και αυτα βρίσκονται στη βάση της πυραμίδας της διατροφής.

Οι λόγοι της αποξηρασνης ήταν πολιτικοί: τα αγροτεμάχια που προέκυψαν, μοιράστηκαν για ψήφους και χωρίς καμία αποζημίωση στα παραλίμνια χωριά από την τότε δεξιά. Η επίσημη δικαιολογία ήταν "τα κουνούπια".

Πόσο απλή είναι μια πλημμύρα; Τι κρύβει το νερό που δεν έχει ακόμη αποστραγγισει;

Στις αγροτικές περιοχές, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο στις πόλεις. Το υπέδαφος κρύβει οικοσυστήματα που η καταστροφή τους δεν συνιστά εφησυχασμό και απάθεια.

Πρόκειται πρωτίστως για είδη τρωκτικών, τόσο ωφέλιμων όσο και βλαβερών για τον άνθρωπο, πρόκειται για πληθυσμούς τεράστιους και αθεατους από φίδια και γεωσκώληκες που συνεργάζονται με την καλλιέργεια, μη μιλήσουμε για σκουλήκια, για προνύμφες και για το σύνολο των πληθυσμών εντόμων που διαβιούν στο υπέδαφος. Το νερό έχει μπει στις χωματερές και στα νεκροταφεία, πριν ενα αιώνα θα λέγαμε λέξεις όπως πανούκλα και χολέρα, τώρα ίσως σου φτιαξουν και κανένα "εμβολιο", να ετοιμάζεσαι.

Η διατάραξη της ισορροπίας αυτής, δεν θα είναι κάτι απλό και δεν θα το δούμε άμεσα αλλά στο βάθος του χρόνου.

Μετά την καταμέτρηση των νεκρών ανθρώπων, αρρώστιες άγνωστες και ξεπερασμένες θα σκάσουν μύτη..

Η απειλή φαντάζει ασύμμετρη και ο "κρατικός μηχανισμος" θα γίνει άλλη μια φορά το εσωτερικό μας πικρό ανέκδοτο.

Είναι ντροπή να αποδίδουμε στη Φύση την εκδίκηση, αυτά ειναι χαρακτηριστικά του κατώτερου ζωου. Η Φύση ψάχνει λύσεις και διαθέτει απλά και φυσικά τη μνήμη που ο άνθρωπος αποποιείται.

Πηγή: FACEBOOK - Σωσώ Ζερό