Την ώρα που η Ελλάδα πενθεί τα θύματα του αδιανόητου δυστυχήματος στα Τέμπη και σύσσωμος ο καλλιτεχνικός κόσμος μάχεται ενάντια στο Προεδρικό Διάταγμα 85, για τη διαβάθμιση των Πτυχίων τους και για δικαιώματα που θα έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα, οι εξελίξεις είναι ραγδαίες στη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης.

Από σήμερα, Πέμπτη 2 Μαρτίου, ο Γιάννης Λιγνάδης δεν ανήκει στο διδακτικό προσωπικό της δραματικής του Θεάτρου σύμφωνα με ρεπορτάζ του NEWS 24/7. Η Μαριάννα Κάλμπαρη, καλλιτεχνική διευθύντρια του Θέατρου Τέχνης, το έκανε ξεκάθαρο με σχετική επιστολή της.

Τι είχε προηγηθεί;

Οι φοιτητές της δραματικής σχολής του Θεάτρου μέχρι πρότινος κινδύνευαν να χάσουν τη χρονιά τους καθώς από τον Αύγουστο του 2022 είχαν αρνηθεί να παρακολουθήσουν το μάθημα του Γιάννη Λιγνάδη – εξαιτίας των δηλώσεών του κατά τη διάρκεια της δίκης του αδερφού του, Δημήτρη Λιγνάδη.

Η υπόθεση αυτή του Γιάννη Λιγνάδη έγινε μάλιστα αφορμή να διαλυθεί το Διοικητικό Συμβούλιο της Σχολής, καθώς η διευθύντρια της δραματικής Σχολής, Μάνια Παπαδημητρίου και ο Κωστής Καπελώνης πριν λίγες μέρες υπέβαλαν την παραίτησή τους.

Επειδή το θέμα πήρε διαστάσεις, η Μαριάννα Κάλμπαρη, καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου Τέχνης (και πιο συγκεκριμένα καλλιτεχνική διευθύντρια των σκηνών του, όχι διευθύντρια Σπουδών της Δραματικής Σχολής, είναι δύο διαφορετικοί και απόλυτα διακριτοί ρόλοι αυτοί οι δύο) σε επιστολή της πήρε θέση, έκανε πολλές και απαραίτητες διευκρινίσεις και ακολούθως συναντήθηκε με σπουδαστές της σχολής προκειμένου να βρεθεί μία λύση.

Η επιστολή του Γιάννη Λιγνάδη στην Καθημερινή
Ωστόσο, ο Γιάννης Λιγνάδης, με επιστολή του στην εφημερίδα Καθημερινή ανέφερε ότι οι εν λόγω παραιτήσεις ήταν μεθοδευμένες με σκοπό την διάλυση του συμβουλίου και την «αποκαθήλωση» της Καλλιτεχνικής Διευθύντριας Μαριάννας Κάλμπαρη. «Για την επίτευξη του δολίου σχεδίου διάλυσης του Θεάτρου Τέχνης και της Σχολής του, απαραίτητος μοχλός ήταν η υπόθεσή μου (τακτική δαιμονοποίησης) και η μόχλευση των φοιτητών, μέχρι του σημείου της παρούσας μπαχαλοποίησης της Σχολής», αναφέρει ο ίδιος.

Η άμεση αντίδραση/ επιστολή της Μαριάννας Κάλμπαρη

Ολόκληρη η επιστολή έχει ως εξής:

“Νιώθω πως είναι σχεδόν ανάρμοστο, ενώ όλη η χώρα πενθεί τα θύματα του αδιανόητου δυστυχήματος στα Τέμπη, εμείς να μιλάμε για τέτοια ζητήματα. Επειδή όμως πρέπει να πάρω άμεσα θέση σε σχέση με την επιστολή του κυρίου Γιάννη Λιγνάδη της 1/3/23 στην Εφημερίδα «Καθημερινή»:

Θεωρώ αυτονόητο ότι δεν συμμερίζομαι τις θέσεις του. Θεωρώ επίσης αυτονόητο ότι μετά από αυτή την επιστολή, ο κύριος Γιάννης Λιγνάδης δεν μπορεί να συνεχίσει να εργάζεται στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Μοναδική μου μέριμνα είναι να προστατεύω και να στηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις το Θέατρο Τέχνης και όλους/ες τους συνεργάτες/ιδες και εργαζομένους/ενες του. Κατά τα άλλα, αυτή τη στιγμή η σκέψη μου, όπως η σκέψη όλων, είναι μόνο στο τραγικό γεγονός”.

Ευχαριστώ
Μαριάννα Κάλμπαρη

Πηγή: rosa.gr

 

 

 Πρεμιέρα

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου

 

Προπαράσταση με γενική είσοδο 10 ευρώ την Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου.

 

Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/festivalmarika-ninou-sanastro

 

Μια θεατρική παράσταση με ζωντανά ρεμπέτικα τραγούδια αλλά και χορό-ακροβασία, που ξετυλίγει το νήμα της σύντομης και πολυτάραχης ζωής της ακροβάτισσας που έγινε μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια: της Μαρίκας Νίνου αλλά και ίδιας της εποχής της, κατά τη διάρκεια της οποίας πρόλαβε να αναπτυχθεί , να εδραιωθεί αλλά και να ξεκινήσει να παρακμάζει το αυθεντικό ρεμπέτικο τραγούδι.

 

Η αρμένικης καταγωγής Μαρίκα Νίνου γεννήθηκε εκατό χρόνια πριν, το 1922, πάνω σε ένα καράβι με το οποίο φυγαδεύτηκαν πρόσφυγες από την καιόμενη Σμύρνη. Πέθανε μόλις το 1957. Μετά τον Εμφύλιο, σε μια Ελλάδα που αναζητούσε ταυτότητα αλλά και εκτόνωση, η Μαρίκα Νίνου υπήρξε  μια από τις λίγες γυναίκες που διεκδίκησαν και κατέκτησαν τη θέση τους στο ανδροκρατούμενο ρεμπέτικο πάλκο.

Μέσα στα επτά χρόνια της καριέρας της ως λαϊκής τραγουδίστριας, η Νίνου πρόλαβε όχι μόνο να συνεργαστεί με σπουδαίους συνθέτες και να πει αξέχαστα τραγούδια -από τα «Καβουράκια» και την «Ταμπακιέρα» μέχρι το «Τί σήμερα τί αύριο τί τώρα» - αλλά και να δημιουργήσει έναν ολόκληρο μύθο γύρω από την ερμηνευτική ικανότητα και τη μνημειώδη σκηνική της παρουσία, που ήταν πρωτόγνωρη για τα δεδομένα του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού της εποχής. Όμως και η συνεργασία της με τον Βασίλη Τσιτσάνη μυθοποιήθηκε όσο καμμιά άλλη, συμβάλλοντας στη γέννηση ενός  πρώιμου “starsystem” που χτίστηκε σιγά-σιγά μέσα από τις ρεκλάμες, τις ειδήσεις και τις φήμες στις «κοσμικές» στήλες των εφημερίδων, τις μαρκίζες έξω από τις κοσμικές ταβέρνες. Η ελληνική κοινωνία άλλαζε και μαζί άλλαζαν και οι κανόνες του παιχνιδιού στο πάλκο, στη δισκογραφία, στο ίδιο το λαϊκό τραγούδι.

 

Σήμερα το ρεμπέτικο και τα ήθη του ανήκουν πιά στο παρελθόν. Όμως τραγούδια του Τσιτσάνη, του Παπαϊωάννου, του Χιώτη και άλλων σημαντικών συνθετών της εποχής παραμένουν ζωντανά μέσα από τις ανεπανάληπτες ερωτικές και μόρτικες ερμηνείες της Μαρίκας Νίνου, που ξεσηκώνουν μέσα μας τον αιώνιο ελληνικό καημό, εκείνη τη βαθιά νοσταλγία για όσα ζήσαμε ή όσα θα θέλαμε να είχαμε ζήσει.

 

«Η Μαρίκα Νίνου, με την περιπετειώδη της ζωή, τους εραστές της, με τις βαθιές, προσωπικές καταστροφές της, σηματοδοτεί τη μετάβαση της ελληνικής λαϊκής μουσικής σε μια νέα φάση. Ατμοσφαιρική, μυθώδης, ερωτική, ερμηνεύτρια τραγουδιών που σημαδεύουν για πάντα τη νεοελληνική εποποιΐα, στην ταβέρνα του Τζίμυ, δεκαετίες πριν, διαμορφώνει ένα ολόκληρο μουσικό ρεύμα που αργότερα θα αναγνωριστεί ως μια συνιστώσα της γνήσιας, σχεδόν καταφατικής φύσης που χαρακτηρίζει αυτόν τον μεσογειακό, ανατολίτικο κόσμο»                

                                                     Μάνος Χατζιδάκις

 

Η παράσταση χρησιμοποιεί μια πρωτότυπη φόρμα που συνδυάζει τη ζωντανή μουσική και το τραγούδι με τη δραματοποιημένη αφήγηση και το χορό-ακροβασία.     

            

Η δραματουργία, με άξονα γνωστά και λιγότερο γνωστά ρεμπέτικα τραγούδια που ερμηνεύονται επί σκηνής, ζωντανεύει μια εποχή που χάθηκε μαζί με τα ήθη και τους πρωταγωνιστές της, μέσα από  πρωτότυπα κείμενα αλλά και αυθεντικές γραπτές ή προφορικές μαρτυρίες, συνεντεύξεις, επιστολές της ίδιας της Μαρίκας, των οικείων της, των συνεργατών της αλλά και προσφύγων από τη Σμύρνη, γνωστών και λιγότερο γνωστών καλλιτεχνών, συναδέλφων, φίλων και «εχθρών» της Μαρίκας Νίνου και όλου εκείνου του κόσμου που σήμερα συνηθίζουμε να αποκαλούμε ρεμπέτικο.

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

 

Δραματουργία- Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη

Συνεργάτης στη Δραματουργία-Σκηνοθεσία: Γιάννος Περλέγκας

Πρωτότυπα κείμενα: Μαριάννα Κάλμπαρη

Μουσική Επιμέλεια: Γιάννος Περλέγκας

Σκηνικά – Κοστούμια: Λουκία Χουλιάρα

Χορογραφία: Χριστίνα Σουγιουλτζή

Σχεδιασμός φωτισμών: Τάσος Παλαιορούτας

Μουσική Διδασκαλία: Αυγερινή Γάτση, Στράτος Γκρίτζαλης

Ενορχήστρωση: Αυγερινή Γάτση, Στράτος Γκρίτζαλης, Γιάννος Περλέγκας,          Μπάμπης Παπαδημητρίου

Βοηθοί Σκηνοθέτη: Πίνα Κούλογλου, Μαριλένα Μόσχου

Εκτέλεση Παραγωγής: Μαριλένα Μόσχου

 

Βοηθός Σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Τζίνα Ηλιοπούλου

Κατασκευή κοστουμιών: Σάλι Αλάραμπι, Ευαγγελία Τσιούνη

Σχεδιασμός κομμώσεων: Θωμάς Γαλαζούλας

Κατασκευή σκηνικού: Νίκος Δεντάκης

 

Φωτογραφίες: Alex Kat

Video-trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος

 

Με την υποστήριξη του Onassis Culture

 

Παίζουν (αλφαβητικά):

Ευγενία Αποστόλου, Βερόνικα Δαβάκη, Δημήτρης Μαγγίνας, Γιάννος Περλέγκας, Μάνος Στεφανάκης

 

Μουσικοί επί σκηνής:

Αυγερινή Γάτση (πιάνο, ακορντεόν)

Στράτος Γκρίτζαλης (μπουζούκι)

Μπάμπης Παπαδημητρίου (κιθάρα, μπουζούκι, μπαγλαμάς)

Γιάννος Περλέγκας (κιθάρα, πιάνο, μπουζούκι, μπαγλαμάς)

 

Χορός-ακροβασία: Χριστίνα Σουγιουλτζή

 

 

ΗΜΕΡΕΣ-ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ-ΤΙΜΕΣ:

Χώρος:            Θέατρο Τέχνης-Φρυνίχου 14, Πλάκα.

Παραστάσεις: Τετάρτη και Κυριακή, απογευματινή στις 7μ.μ.

                         Πέμπτη, βραδινή στις 9μ.μ.

                         Παρασκευή και Σάββατο, βραδινή  στις 8μ.μ.

 

Ηλεκτρονική αγορά εισιτηρίων:

Τηλεφωνικές κρατήσεις-πληροφορίες:

πρωΐ:  Δευτέρα-Παρασκευή (10-1μμ) :210-3228706

απόγευμα: Δευτέρα-Κυριακή (5-10μμ): 2103222464

                                           

Τιμές εισιτηρίων: γενική είσοδος 18 ευρώ, μειωμένο 14 ευρώ, ατέλεια 5 ευρώ

                               Κάθε Τετάρτη γενική είσοδος 14 ευρώ

 

 

Μια κίνηση

του τρυφερού χεριού σου

έσβησε μεμιάς όλο το μαύρο.

Γιάννης Ρίτσος, Πρωινό άστρο

Το Θέατρο Τέχνης προτείνει φέτος ένα ρεπερτόριο όπου κυριαρχεί τοελληνικό κείμενο είτε με πρωτότυπα έργα,είτε με κείμενα που εμπνέονται από ιστορικά/κοινωνικά γεγονότα ή το έργο/τη ζωή ξένων και Ελλήνων δημιουργών. Έτσι θα δούμε (με χρονική σειρά) νέα έργα των: Ηρώς Μπέζου, Λένας Κιτσοπούλου, Γιάννη Καλαβριανού, ΓιώργουΜπλάνα, ΓιώργουΒαλαή, Ιόλης Ανδρεάδη-Άρη Ασπρούλη, Βασίλη Μαυρογεωργίου). Το κλασικό κείμενο εκπροσωπείται φέτος από τρία εμβληματικά έργα των Σαίξπηρ, Ανούιγ και Ξενόπουλου.

Το Υπόγειο απευθύνεται φέτος και σε ένα νεότερο ηλικιακά κοινό, με τέσσερις διαφορετικές παραγωγές κλασικών ξένων και σύγχρονων ελληνικών κειμένων, ενώ στη Φρυνίχου συναντάμε μόνο ελληνικά κείμενα και μουσικές παραστάσεις («Στην οδό Φρυνίχου», «Παράξενη κοπέλα») ή παραστάσεις με έντονο το μουσικό στοιχείο(«Ποπολάρος», «Μικροί πυροβολισμοί μέσα στη νύχτα»).

Να σημειωθεί ότι προγραμματίζονται επίσης μια σειρά από παράλληλες εκδηλώσεις (ομιλίες, συναυλίες, εκπαιδευτικά προγράμματα) που ξεκινούν από τον Δεκέμβριο του ’21 και θα είναι αφιερωμένες στα 100 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης αλλά καιστο ρεμπέτικο τραγούδι, καθώς καιστα 80 χρόνια από την ίδρυση του Θεάτρου Τέχνης(1942). Τα εκπαιδευτικά προγράμματα θα συνδεθούν με το ρεπερτόριο, τους δημιουργούς και τις θεματικές της σεζόν. Αναλυτικό πρόγραμμα όλων των παράλληλων δράσεων και εκδηλώσεων θα ανακοινωθεί τον Νοέμβριο.

Όσον αφορά στην Παιδική Σκηνή, για αυτή την ιδιαίτερη, μεταβατική για όλους μας και ειδικά για το παιδικό κοινό σεζόν, το Θέατρο Τέχνης προτείνει μια μουσική παράσταση («Τα καινούρια ρούχα του Αυτοκράτορα») ειδικά σχεδιασμένη για να παρουσιάζεται σε σχολεία και σε κάθε είδους χώρους εκδηλώσεων. Η παράσταση,αν όλα συνεχίσουν να πηγαίνουν καλύτερα σε σχέση με την πανδημία, αναμένεται να ενταχθεί στον προγραμματισμό του Θεάτρου Τέχνης από την περίοδο των Χριστουγέννων ενώ μέχρι τότε μπορεί να προσκαλείται από ομάδες, σχολεία κτλ.  

Τέλος, το Θέατρο Τέχνης θα παρουσιάσει με την υποστήριξη του ΥΠΟΟΑ καιψηφιακό ρεπερτόριογια την σεζόν 2021-22,«ανεβάζοντας» τα έργα που διακρίθηκαν στον web και audio διαγωνισμό που προκηρύχθηκε το 2021 με θέμα «Και τα στόματα εφωνάξαν όσα αισθάνετο η καρδιά». Το ψηφιακό ρεπερτόριοθα συμπληρωθεί από δύο audio έργα που θα αρχίσουν να διατίθενται σε podcastsαπό τον Νοέμβριο ( “Τα ρούχα του Αυτοκράτορα» για παιδιά, «Το Γεφύρι της Άρτας και οι Λυγερές του Κάτω Κόσμου» για εφήβους/ενήλικο κοινό) και μια web παράσταση που ζωντανεύει το λόγο και τις ιστορίες τριών «θαρραλέων» γυναικών που πρώτες ασχολήθηκαν με το θέατρο κατά τα χρόνια της Επανάστασης(«Η δική της επανάσταση»).

Το φετινό πρόγραμμα του Θεάτρου Τέχνης επιθυμεί να λειτουργήσει όπως η κίνηση ενός «τρυφερού χεριού» που θέλει να απαλύνει τον πόνο, να σβήσει το «μαύρο» που σκεπάζει τη ζωή μας τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Ενόςχεριού που μας καλεί να το κρατήσουμε, να το σφίξουμε προκειμένου να βρεθούμε και πάλι όλοι μαζί. Από κοντά. Ζωντανά. Και να ονειρευτούμε τον κόσμο από εδώ κι εμπρός.

 

 

Από Οκτώβριο-Νοέμβριο στο ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ

 

«Ο Ποπολάρος», Γρηγορίου Ξενόπουλου

Για πρώτη φορά, η θεατρική διασκευή του διηγήματος με ζωντανή μουσική.

Σκηνοθεσία-μουσική: Θοδωρής Αμπαζής

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 14 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Παραστάσεις: Τετάρτη και Κυριακή στις 8μμ, Πέμπτη έως Σάββατο στις 9μμ

Από 14 Οκτωβρίου έως 12 Δεκεμβρίου

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΦΡΥΝΙΧΟΥ

Από την ομάδα ΟΠΕRA

H παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΟΟΑ

 

Το διήγημα του Γρηγορίου Ξενόπουλου «Ο ποπολάρος» πρωτοδημοσιεύθηκε το 1913 με τίτλο «Ο αντάρτης». Σε αντίθεση με την μεταγενέστερη διασκευή του από το συγγραφέα για το θέατρο, όπου η προσαρμογή, κατά τα ειοθώτα της εποχής και τη συνήθη πρακτική του Ξενόπουλου, είναι δραστική (μετατόπιση του θεματικού άξονα στην ιστορία αγάπης έναντι της πολιτικο-κοινωνικής ανατομίας, μετατροπή του τέλους σε happy-end), ακολουθώντας την πεπατημένη που σχετίζεται με την εμπορική απήχηση, το διήγημα αξιοποιεί το ειδύλλιο μεταξύ της ΚοντεσσίναςΈλδας και του ποπολάρου ΖέππουΠεμπονάρη στο επίπεδο της πλοκής και όχι του θέματος. Ο Ξενόπουλος αξιοποιεί τις ιδιαιτερότητες της ζακυνθινής κοινωνίας για να διαπραγματευθεί, όχι απλώς το διαχωρισμό μεταξύ τάξεων, αλλά την εσωτερίκευση αυτής της στεγανοποίησης από τα ίδια τα πρόσωπα, και μάλιστα στη συνθήκη μιας ήδη μεταβατικής εποχής, που εγκυμονεί την ανατροπή ακριβώς αυτών των στεγανών. Η Ομάδα ΟΠΕRΑ αξιοποιώντας την εικοσαετή πλέον εμπειρία της στο μουσικό θέατρο παρουσιάζει μια νέα σκηνική εκδοχή του «Ποπολάρου» σε διασκευή της  Έλσας Ανδριανού, η οποία επικεντρώνεται, τόσο στην αναλογία της σημερινής ταξικής διαστρωμάτωσης, όσο και στην αφομοίωση των παντός είδους στεγανών περιχαρακώσεων που λειτουργούν ως εσωτερική επιταγή σε μια εποχή ακραίας ατομικιστικής απομόνωσης και ψευδαισθητικής επικοινωνίας. Οι πέντε ερμηνευτές-ηθοποιοί αναλαμβάνουν τη σκηνική αφήγηση του διηγήματος λειτουργώντας ως «χορός», μέσα από τον οποίο προκύπτουν τα βασικά πρόσωπα του διηγήματος. Η μουσική της παράστασης αξιοποιεί την πλούσια επτανησιακή μουσική παράδοση σε μια σύγχρονη μουσική εκφορά.

 

Διασκευή                                                           Έλσα Ανδριανού

Σκηνικά-Κοστούμια                                    Ελένη Μανωλοπούλου

Φωτισμοί                                                           Αλέκος Αναστασίου

Συνεργασία στη σκηνοθεσία                   Ελεάνα Τσίχλη

 

Ερμηνεύουν

 

Ζέππος                                                               Γιάννης Καράμπαμπας

Έλντα                                                                  Ιφιγένεια Καραμήτρου

Μαρινέρης                                                         Παντελής Δεντάκης    

Μαρινέραινα                                                    Μαρία Παρασύρη

Κόντε Ντιμάρας                                             Νίκος Αλεξίου

 

 

«Οι Ναυαγοί», Ηρώς Μπέζου

Το πρώτο έργο της Ηρώς Μπέζου για τρία πρόσωπα, τρεις δυνατές ερμηνείες.

Σκηνοθεσία: Ηρώ Μπέζου-Γιάννης Παπαδόπουλος

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Παραστάσεις: Δευτέρα-Τρίτη στις 9μμ

Από 18 Οκτωβρίου έως 11 Ιανουαρίου

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΥΠΟΓΕΙΟ

Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΟΟΑ

 

Ένας νεαρός δημοσιογράφος επισκέπτεται το απομονωμένο σπίτι ενός καταξιωμένου συγγραφέα με σκοπό να του πάρει συνέντευξη. Σύντομα  οι δύο άνδρες αντιλαμβάνονται ότι έχουν ασκήσει καθοριστική επίδραση ο ένας στην ζωή του άλλου. Στο σπίτι όμως δεν είναι μόνοι. Μαζί με τον οικοδεσπότη ζει και η ανήλικη κόρη του. Ο έρωτας των δύο νέων έχει γεννηθεί πολύ πριν γνωριστούν και οι τρεις ήρωες θα βρεθούν σε ένα χρωματιστό λούναπαρκ με τις ίδιες τους τις λέξεις για παιχνίδια. Μέσα από τις λέξεις  παλεύουν να κοιταχτούν, να αγαπήσουν, να "βγούν στη ζωή".

 

Σκηνικά-κοστούμια: Εύα Γουλάκου

Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας

Εκτέλεση παραγωγής:  TooFarEastProductions

 

Παίζουν: Σοφία Κόκκαλη, Γιάννος Περλέγκας, Μιχάλης Τιτόπουλος

 

«Μακμπέθ», Ουίλιαμ Σαίξπηρ

Μια νέα προσέγγιση του σκοτεινού αριστουργήματος του Σαίξπηρ.

Σκηνοθεσία: Θανάσης Δόβρης

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 4 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Παραστάσεις: Τετάρτη και Κυριακή στις 8μμ., Πέμπτη έως Σάββατο στις 9μμ.

Από 4 Νοεμβρίου έως 30 Ιανουαρίου

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΥΠΟΓΕΙΟ

Από την ομάδα «Εν τώ άμα»

Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΟΟΑ

Ο ΣΑΙΞΠΗΡ, στον Μάκμπεθ λέει το φοβερό, προφητικό και δυστοπικό: "δεν μπορεί να συμβεί χειρότερη αρρώστια στον άνθρωπο, απ' το όλες οι αισθήσεις του να γίνουν όραση". Και είναι φοβερό το πώς συνδέει αυτήν την αρρώστια με τη διαφθορά της εξουσίας ως το νούμερο ένα και πρώτο αίτιο πρόκλησης της. Ο άνθρωπος - όραση είναι ο άνθρωπος που δεν ακούει δεν μυρίζει, δε γεύεται δεν αγγίζει. Είναι ένας πεντακάθαρος φονιάς...

 

Μετάφραση: Θέμελης Γλυνάτσης

Σκηνικά- κοστούμια: Γιάννης Κατρανίτσας

Ηχητικό τοπίο: Αλέκος Βασιλάτος

Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας

Βοηθοί σκηνοθεσίας: Κυβέλη Δραγούμη, Μάγδα Καυκούλα, Νικόλας Λαμπάκης

 

Παίζουν: Θάνος Τοκάκης, Εύη Σαουλίδου, Κώστας Κουτσολέλος, Κώστας Ξυκομηνός, Γρηγόρης Ποιμενίδης, Κωνσταντίνος Πλεμμένος.

 

 

«Στην οδόΦρυνίχου»

Μια μουσική παράσταση με τον Θοδωρή Βουτσικάκησερεπερτόριο με βάση την

« Όμορφη Ζωή» των Piovani – Νικολακοπούλου –Βουτσικάκη αλλά και αγαπημένες στιγμές της ελληνικής μουσικής δημιουργίας και του διεθνούς ρεπερτορίου. 

Καλλιτεχνική επιμέλεια: Λίνα Νικολακοπούλου

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 15 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Μόνο για 6 παραστάσεις

Δευτέρα/Τρίτη: 15-16, 22-23, 29-30 στις 9μμ.

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΦΡΥΝΙΧΟΥ

 

Το Θέατρο Τέχνης φιλοξενεί για πρώτη φορά το Θοδωρή Βουτσικάκη σε μια μουσική παράσταση που ανθολογεί η Λίνα Νικολακοπούλου. «Στην οδό Φρυνίχου» το τραγούδι πρωταγωνιστεί και ζεσταίνει τα σώματα μας σε έναν ιστορικό και ηλεκτρισμένο θεατρικό χώρο. Τα εμπνευσμένα τραγούδια της Όμορφης Ζωής των Piovani – Νικολακοπούλου - Βουτσικάκη θα φωτίσουν για 6 παραστάσεις το Θέατρο Τέχνης και μαζί με αγαπημένες στιγμές της ελληνικής μουσικής δημιουργίας αλλά και του διεθνούς ρεπερτορίου θα χαράξουν μια διαδρομή, όπου ερμηνευτές και ακροατές θα συναντηθούν ξανά στα σοκάκια της Αθήνας, για να μοιραστούν όσα μας ενώνουν, σήμερα.

 

 

Παίζουν οι μουσικοί:

Νεοκλής Νεοφυτίδης, πιάνο

Βασίλης Ραψανιώτης, βιολί

 

 

 

Από Δεκέμβριο-Ιανουάριο στο ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ

«Μικροί πυροβολισμοί μέσα στη νύχτα», Γιάννη Καλαβριανού

Ένα νέο έργο με αφορμή τη νουβέλα«ΜίχαελΚόλχαας» του Χάινριχ Φον Κλάιστ

Σκηνοθεσία:ΓιάννηςΚαλαβριανός

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Παραστάσεις: Δευτέρα-Τρίτη 9μμ.

Από 13 Δεκεμβρίου-22 Φεβρουαρίου

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΦΡΥΝΙΧΟΥ

Από την ομάδα Sforaris

Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΟΟΑ

 

Το κείμενο της παράστασης είχε ως αφορμή τη νουβέλα «ΜίχαελΚόλχαας», του Χ. Φ. Κλάιστ. Μεταφερόμαστε στον 16ο αιώνα, όταν ένας φιλήσυχος και νομοταγής πολίτης, ο εκτροφέας αλόγων ΜίχαελΚόλχαας, ξεκινά από το χωριό του στο Βρανδεμβρούργο, για να πουλήσει στη γειτονική Σαξονία, τα άλογα που με πολύ κόπο εξέθρεψε.  Ο νέος ηγεμόνας της Σαξονίας, Βέντσελ Φον Τρόνκα, έχει κλείσει τον δρόμο και ζητά πια άδεια διέλευσης και χρήματα. Ο Κόλχαας που δεν έχει την άδεια, προτείνει να τον αφήσουν να περάσει για μία φορά και να φέρει την άδεια επιστρέφοντας. Φεύγει, αφήνοντας ως εγγύηση τα δύο καλύτερα άλογά του. Όταν επιστρέφει, βρίσκει τα άλογα εξαθλιωμένα και σε κακή κατάσταση, αφού τα έχουν υποχρεώσει σε καθημερινές, εξαντλητικές εργασίες, και τον φίλο του και φροντιστή τους, βίαια χτυπημένο. Ο Κόλχαας ζητά να αποζημιωθεί. Ο ηγεμόνας τον ταπεινώνει, τον διώχνει και σκοτώνει τη γυναίκα του. Ο Κόλχαας προσπαθεί με κάθε έννομο τρόπο να δικαιωθεί. Το Κράτος, ο Νόμος και η Εκκλησία αδιαφορούν. Ο Μαρτίνος Λούθηρος, που έχει μόλις τοιχοκολλήσει τις 95 θέσεις της Προτεσταντικής Εκκλησίας στον Καθεδρικό Ναό της Βιτεμβέργης, τον καλεί να σταματήσει. Ο Κόλχαας νιώθοντας τεράστια απογοήτευση, αποφασίζει να πάρει τον Νόμο στα χέρια του και πυρπολεί τη Βιτεμβέργη. Το μέτρο και η λογική γρήγορα καταλύονται. Διάφοροι  άνθρωποι, απογοητευμένοι από την αδικία που βιώνουν καθημερινά, συντάσσονται δίπλα του και φτιάχνουν έναν μικρό στρατό που καίει, δολοφονεί και λεηλατεί. Ο ηγεμόνας προτείνει έστω και αργά, να τον αποζημιώσει. Όμως, ο Κόλχαας δεν αρκείται πια σε αυτό. Ο στόχος του είναι πλέον ο ίδιος ο ηγεμόνας και η υπόθεση δύο αλόγων απειλεί να διαλύσει μία ολόκληρη χώρα.Το κείμενο είναι μια ελεύθερη μεταφορά της νουβέλας. Ο Κλάιστ έβαλε στο κέντρο της τη δύναμη που μπορεί να αποκτήσει η φωνή του ενός, αλλά και τα άκρα στα οποία μπορεί να φτάσει μια λογική απαίτηση, δίνοντάς μας ένα από τα σημαντικότερα έργα της γερμανικής γλώσσας. Ο Κόλχαας αδικήθηκε, αλλά μετατράπηκε κυριολεκτικά σε τρομοκράτη. Το θέμα του νομοταγούς πολίτη που παρανομεί, της φύσης της εξουσίας και τα ζητήματα των κοινωνικών εκρήξεων και τις ριζοσπαστικοποίησης πολιτών, ανοίγουν και πάλι τη συζήτηση για τα ηθικά όρια μιας εξέγερσης, κάνοντας τον ΜίχαελΚόλχαας τον πιο σύγχρονο Ευρωπαίο ήρωα αυτή τη στιγμή.

Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη

Κοστούμια: Βάνα Γιαννούλα

Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλους

Βοηθός σκηνοθέτη: Κέλλυ Παπαδοπούλου

Προετοιμασία ηθοποιών: Αλεξία Μπεζίκη

Εκτέλεση παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα

 

Παίζουν:Γιώργος Γλάστρας, Χριστίνα Μαξούρη, Μάνος Πετράκης, Γιώργο Σαββίδης

 

“Cry”, Λένας Κιτσοπούλου

Μετάκληση τουάπαιχτου στην Ελλάδα έργουτης “Cry”, σε παραγωγή τουThéâtreSaint-Gervais και τηςCompagnieBleuenHautBleuenBas (Γενεύη)

Σκηνοθεσία: Λένα Κιτσοπούλου

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 5ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

Μόνο για 5 παραστάσεις:5,6,7,8,9 Ιανουαρίου στις 9μμ

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΦΡΥΝΙΧΟΥ

 

Τα θέματα συζήτησης είχαν επιλεγεί προσεκτικά. Όλοι ήταν αποφασισμένοι να «περάσουν καλά». Τότε πώς και γιατί «ξέφυγε» έτσι η βραδιά; Πώς χύθηκε όλο αυτό το αίμα; Παντού;Στην κόψη του ξυραφιού, το Cry (κλάμα…; κραυγή...;) διερευνά καταρχάς τα όρια της ευγένειας. Τι συμβαίνει όταν η ευγένεια μας οδηγεί να ανεχτούμε καταστάσεις που δεν αντέχουμε; Πότε ακριβώς πεθαίνει η ευγένεια και γεννιέται η βία; Μια πρώτη εκδοχή του Cry ανέβηκε το 2017 στην Γενεύη, ύστερα από ανάθεση του Θεάτρου Saint-Gervais και της θεατρικής εταιρίας BleuenHautBleuenBas με έδρα την Ελβετία, στην Λένα Κιτσοπούλου σε συνεργασία με την Άννα Λεμονάκη στη δραματουργία και στη διανομή. Στις 3 Δεκεμβρίου 2021, η νέα εκδοχή του Cry ανεβαίνει στη Γενεύη         με ανανεωμένη διανομή και έρχεται στη Φρυνίχου στις 3 Ιανουαρίου 2022, μόνο για 5 παραστάσεις.

 

Δραματουργική επεξεργασία: Άννα Λεμονάκη

Σκηνογραφία: Λένα Κιτσοπούλου

Φωτισμοί:  RenatoCampora

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου

Ηχητική επιμέλεια: SamuelSchmidiger

Επιστημονικός συνεργάτης: ThomasJammet

Επικοινωνία: YolandaHerradi

Παραγωγή: BleuenHautBleuenBas

 

Παίζουν: Νίκος Καραθάνος, Λένα Κιτσοπούλου, Άννα Λεμονάκη, ΠωλίνΟυγκέ

 

 

 

 

 

 

«Παράξενη κοπέλα», Γιώργου Μπλάνα

Ένα πρωτότυπο «ρεμπέτικο μιούζικαλ» με αφορμή τα 100 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης και με έμπνευση τη ζωή και το έργο της Μαρίκας Νίνου

Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου

Σκηνοθεσία-δραματουργική επεξεργασία: Μαριάννα Κάλμπαρη

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

Παραστάσεις: Τετάρτη 6.30μμ, Κυριακή 8μμ., Πέμπτη έως Σάββατο 9μμ.

Από 14 Ιανουαρίου-1 Μαρτίου

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΦΡΥΝΙΧΟΥ

 

1922: Μια «παράξενη κοπέλα» γεννιέται πάνω σε ένα καράβι γεμάτο πρόσφυγες από τη Σμύρνη που καίγεται. Με αυτό το καράβι, με όλα τα καράβια που κατέφτασαν από την πολύπαθη Σμύρνη, ταξίδεψε όχι μόνο ένας ολόκληρος κόσμος και μια κουλτούρα που έμελλε να αναδιαμορφώσει τη σύγχρονη Ελλάδα, αλλά και ένα μοναδικό μουσικό είδος: το ρεμπέτικο. Ένα είδος που ξεκίνησε από το «περιθώριο», για να «νομιμοποιηθεί» από τον Γιώργο Χατζιδάκι, με την περίφημη διάλεξή του στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης. Ένα είδος που αγαπήθηκε και αγαπιέται ακόμα. Γιατί όπου υπάρχει καϋμός, υπάρχει ρεμπέτικο.                  Κι ας έχει πεθάνει ως είδος, όπως ισχυρίστηκε ο παθιασμένος μελετητής του, Ηλίας Πετρόπουλος…

Το έργο εμπνέεται από πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα για να συνθέσει μια μυθοπλασία που έχει ως θέμα την ελεγεία του έρωτα αλλά και του ίδιου του ρεμπέτικου. Μια ιστορία γύρω από μια παθιασμένη, ταλαντούχα τραγουδίστρια που σώθηκε από τη φωτιά της Σμύρνης, για να «καεί» από την τρελή λαχτάρα της να ζήσει τον απόλυτο έρωτα, την μεγάλη επιτυχία, την άπιαστη ευτυχία. Η παράσταση θα πλαισιωθεί από μια σειρά εκδηλώσεων και συναυλιών που θα λάβουν χώρα και στις δύο σκηνές του Θεάτρου Τέχνης τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο και θα έχουν ως θέμα τους την καταστροφή της Σμύρνης αλλά και το ρεμπέτικο. Το πρόγραμμα των παράλληλων εκδηλώσεων θα ανακοινωθεί με το αναλυτικό δελτίο τύπου της παράστασης.

 

Σκηνικά-κοστούμια: Λουκία Χουλιάρα

Σχεδιασμός φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου

Εικαστικό: Χριστίνα Κάλμπαρη, Εφήμερα, κιμωλία σε μαυροπίνακα, 2007

 

Πρωταγωνιστούν: Βερόνικα Δαβάκη, Γιάννος Περλέγκας κ.ά.

 

 

 

ΑπόΦεβρουάριο-Μάρτιοστο ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ

 

«Αντιγόνη», Ζαν Ανούιγ

Μετά το επιτυχημένο «Ρίτερ, Ντένε, Βος», η σκηνοθέτις προσεγγίζει ένα από τα ωραιότερα κείμενα που γράφτηκαν ποτέ για την εξουσία.

Σκηνοθεσία: Μαρία Πρωτόπαππα

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

Παραστάσεις: Τετάρτη και Κυριακή στις 8μμ, Πέμπτη έως Σάββατο στις 9μμ

Από 4 Φεβρουαρίου έως 17 Απριλίου

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΥΠΟΓΕΙΟ

Από την ομάδα KART

Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΟΟΑ

 

Σε ακραίες καταστάσεις της Ιστορίας, σαν αυτή που ζούμε τώρα, κατά τις οποίες συντελούνται κοσμογονικές αλλαγές, των οποίων την επίγνωση ΔΕΝ μπορούμε να έχουμε πριν ολοκληρωθούν, σε αυτά τα Απότομα Περάσματα-Μεταλλάξεις του ιστορικού ανθρώπου, το πλαίσιο και η ανάγκη για το Συλλογικό ΣΥΝΘΛΙΒΟΥΝ τα άτομα, αλλά και το δημόσιο χαρακτήρα τους. Περνάμε απότομα στον καθηλωμένο τεχνολογικά, πολιτικά άνθρωπο, που ενώ απολαμβάνει δημόσιο λόγο, τον στερείται, όπως στερείται δημοκρατίας και ελέγχου του εαυτού και του βίου του. Πόσω δε μάλλον των ατομικών ελευθεριών και της ιδιωτικότητάς του, την στιγμή που 'ηθελημένα' βρίσκεται εκτεθειμένος μαζί με όλους, στα μάτια όλων. Η διαφορά του έργου του Ανούιγ με τη σοφόκλεια τραγωδία, είναι ότι ο Ανούιγ βγάζει το Θεό από τη μέση, δεν υπάρχει εδώ το Ανώτερο Ον. Στέκεται στην αντιπαράθεση του ανθρώπου, ως μονάδα, με την εξουσία.

 

Σκηνικά – φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Κοστούμια: Εύα Νάθενα

Κίνηση: Κατερίνα Φωτιάδη

Μουσική: Λόλεκ

 

Παίζουν: Χρήστος Στέργιογλου, Γιάννης Τσορτέκης, ΚίττυΠαϊταζόγλου, ΑντριάναΑνδρέοβιτς, Δημήτρης Μάμιος

 

 

«Κόκκαλο», Ιόλης Ανδρεάδη&Άρη Ασπρούλη

Mια ποιητική γκρανγκινιόλ τελετουργία βασισμένη στη ζωή και το έργο του ΑντονένΑρτώ

Σκηνοθεσία: Ιόλη Ανδρεάδη

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

Παραστάσεις: Δευτέρα/Τρίτη στις 9 μμ.

Από 14 Φεβρουαρίου έως 12 Απριλίου

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΥΠΟΓΕΙΟ

Από τον πολιτιστικό οργανισμό «Ρέον»

Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΟΟΑ

 

Για να υπάρξεις χρειάζεται απλώς να αφεθείς.

Αλλά για να ζήσεις, πρέπει να είσαι κάποιος.

Πρέπει να έχεις ένα κόκκαλο.

Και να μη φοβάσαι να το δείξεις

- ακόμα και αν χρειαστεί να χάσεις τη σάρκα σου για αυτό.

ΑντονένΑρτώ

 

Ο επιδραστικότερος διανοητής, καλλιτέχνης και θεωρητικός του σύγχρονου θεάτρου επιστρέφει στη σκηνή με τη μορφή περφόρμερ. Ένας περφόρμερ που κουβαλά μέσα του όλες τις εκδοχές του εαυτού του: ο καλλιτέχνης Αρτώ, ο ιδιοφυής Αρτώ, ο επαναστάτης Αρτώ, ο σκηνοθέτης, ο ερωτευμένος, ο αναθεωρητής, ο έγκλειστος, ο ποιητής, ο παραληρηματικός, ο επιθετικός, ο επιληπτικός, ο αυτοκαταστροφικός, ο τοξικομανής Αρτώ, ο Αρτώ των 51 ηλεκτροσόκ μέσα σε έναν χρόνο, ο Αρτώ που πίστευε ότι έρχονται στον ύπνο του και του δηλητηριάζουν τα όνειρα κάνοντας μάγια, ο Αρτώ που έπεσε σε κόμμα και ξύπνησε όταν τον έβαζαν στο νεκροτομείο, ο «παράφρων» Αρτώ για τον οποίο ο Λακάν θριαμβολογούσε πως «επιτέλους θεραπεύτηκε και δεν θα χρειαστεί να ξαναγράψει τίποτα πια». Ο περφόρμερ-Αρτώ φέρνει την ψυχή του στο προσκήνιο, την ξεγυμνώνει και την τραγουδά. Την απαγγέλει. Σε ένα ονειρικό τοπίο μνήμης ανασύρει θραύσματα από φράσεις, εικόνες, ποιήματα, θεατρικά έργα, δοκίμια, διαλέξεις και επιστολές και με το ρυθμό της μουσικής ακολουθεί την κάθοδο μιας βαθιάς και ανείπωτης εξομολόγησης. Συνθέτει με τρόπο βαθιά προβοκατόρικο την τελική του ετυμηγορία απέναντι στον σύγχρονο καθωσπρεπισμό, βγάζοντας τη γλώσσα στην υποκρισία της πολιτικής ορθότητας και επαναφέροντας το θέατρο της σκληρότητας στη θέση που του ανήκει: στις φλογισμένες καρδιές των εξεγερμένων.

 

Το καστ και οι συντελεστές θα ανακοινωθούν.

Artwork: Παναγιώτης Ανδριανός

 

 

«Δράκος», Γιώργου Βαλαή

Mια μεταγραφή αποσπασμάτων και αναφορών από την ομώνυμη ταινία, το σύμπαν του βιβλίου 2666 του RobertoBolaño και την έκρηξη του κινήματος #MeToo.

Δραματουργία-σκηνοθεσία: Γιώργος Βαλαής

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 28ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

Παραστάσεις: Δευτέρα-Τρίτη 8.30μμ, Τετάρτη 9.30μμ

Από 28 Φεβρουαρίου έως 19 Απριλίου

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΦΡΥΝΙΧΟΥ

Από την OnePlantproductions

Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΟΟΑ

 

Η παράσταση Δράκος είναι μια μεταγραφή αποσπασμάτων και αναφορών από την ομώνυμη ταινία, το σύμπαν του βιβλίου 2666 του RobertoBolaño και την έκρηξη του κινήματος #MeToo. Η μεταγραφή αυτή θα χρησιμοποιήσειέναπολύ μικρό ποσοστό γεγονότων, αφηγηματικώναλληλουχιών και διαλόγωναπό τις αρχικές αναφορές της, ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναιέναεντελώςπρωτότυποέργο. Το κίνημα #MeToo έχει οδηγήσει σε ένα πρωτοφανές κύμα ελευθερίας λόγου για τις γυναίκες που έχουν νιώσει τη σεξουαλική βία ή τη σεξουαλική παρενόχληση. Οι αποκαλύψεις τέτοιων υποθέσεων, από το Hollywood και την Ευρώπη μέχρι την Αθήνα έγιναν καθημερινότητα και καταρρίπτουν  όλο και περισσότερο τον τρόπο με τον οποίο δεχόμασταν μια κρυμμένη βία που υπήρχε γύρω μας.  Οι ετεροχρονισμένες καταγγελίες σεξουαλικής παρενόχλησης και η παγκόσμια κατακραυγή εναντίων των ανθρώπων που χρησιμοποίησαν βία ή εξουσία για να έρθουν σε επαφή ή να παρενοχλήσουν σεξουαλικά κάποιους, καθώς και όλοι εμείς που συμφωνούμε με την δημόσια διαπόμπευση αυτών των ανθρώπων δεν καταφέρνουμε να απαντήσουμε σε κάποιες βασικές ερωτήσεις. Γιατί τόσοι πολλοί άντρες κακοποιούν γυναίκες;  Γιατί υπάρχει αυτή η μακρά παράδοση από άντρες που βιάζουν γυναίκες, άντρες ή μικρά παιδιά; Πως μια κοινωνία μπορεί να αντιμετωπίσει την αλλαγή των ρόλων μεταξύ των φύλων που συμβαίνει αυτή τη στιγμή;

 

Σκηνογραφία, Κοστούμια: Εύα Γουλάκου

Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας

Κίνηση: Γιάννης Νικολαΐδης

Μουσική: TBC

Ηθοποιοί: Γιώργος Βαλαής, Κατερίνα Ζησούδη, Μάγδα Καυκούλα, Θοδωρής Πεντίδης, κ.α.

 

 

«Μοτέλ», Βασίλη Μαυρογεωργίου

Το πρώτο έργο πάνω στο θεματικό κύκλο «Η βία παντού», που θα απασχολήσει θεατρικούς συγγραφείς στους οποίους το Θέατρο Τέχνης ανέθεσε να δημιουργήσουν έργα για τη φετινή και την επόμενη σεζόν.

Σκηνοθεσία: Βασίλης Μαυρογεωργίου

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 4ΜΑΡΤΙΟΥ

Παραστάσεις: Τετάρτη στις 6.30μμ,  Κυριακή στις 8μμ, Πέμπτη-Σάββατο στις 9μμ

Από 4 Μαρτίου έως 17 Απριλίου

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΦΡΥΝΙΧΟΥ

Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΟΟΑ

 

Σ’ ένα φτηνό, μοναχικό Μοτέλ διαπράχθηκε ο φόνος μιας γυναίκας. Ο δράστης διέφυγε και το δωμάτιο της δολοφονίας μοιάζει πια σαν να είναι βγαλμένο από θρίλερ. Ο ιδιοκτήτης του Μοτέλ, προσλαμβάνει έναν άνθρωπο που κάνει ένα περίεργο επάγγελμα, περιπλανιέται από τόπο σε τόπο, και αναλαμβάνει να επαναφέρει σε λειτουργική κατάσταση χώρους όπου έχουν γίνει άγρια εγκλήματα. Σ’ αυτή τη δουλειά γίνεται βοηθός του η κόρη του ιδιοκτήτη - ένα κορίτσι είκοσι χρονών, λίγο διαφορετικό από τα άλλα - που ο κόσμος την αντιμετωπίζει ως “περίεργη” ή “ανισσόροπη”. Η σχέση που δημιουργείται ανάμεσα τους γίνεται σταδιακά όλο και πιο ουσιαστική, πέρα από κάθε σύμβαση. Καθώς καθαρίζουν κι επισκευάζουν το χώρο, καταλήγουν να “καθαρίζουν” τις ιστορίες τους και να “επισκευάζουν” τα τραύματά τους.Το νέο έργο του Βασίλη Μαυρογεωργίου διερευνά τις σχέσεις των φύλων, τη συνύπαρξη των ανθρώπων μέσα στα κοινωνικά στερεότυπα και τις ταυτότητες που μας βασανίζουν μέσα από “ταμπέλες” που μας φοράνε οι άλλοι.Άραγε η έννοια της επούλωσης βασίζεται σε κάτι που “χτίζεται” μεταξύ των ανθρώπων ή μοιάζει με μια ταπετσαρία που σκεπάζει τους “λεκέδες” ενός εγκλήματος με σκοπό να ξεχαστούν για να προχωρήσουμε παρακάτω;

 

Σκηνικά: Θάλεια Μέλισσα

Μουσική: Νίκος Κυπουργός

Κουστούμια: Ιφιγένεια Νταουντάκη

Κίννηση: Πάρης Μαντόπουλος

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Βοηθός: Καλή Βοϊκλή

Εκτέλεση Παραγωγής: Μαριλένα Μόσχου

Παίζουν: Νίκος Αλεξίου, Ιωάννα Μαυρέα, Μαριάννα Κάλμπαρη, Χρήστος Σαπουντζής κ.ά.

 

 

ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

«Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα»

 

Μια νέα διασκευή- θεατρική προσαρμογή του γνωστού παραμυθιού  «Τα καινούργια ρούχα του Αυτοκράτορα»του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.

 

Το πανέξυπνο, αγαπημένο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν σε μια ολοκαίνουργια θεατρική διασκευή με πολλή μουσική, χορό και τραγούδια που ερμηνεύονται ζωντανά από τους ηθοποιούς.Ένα έργο- καθρέφτης της εποχής μας, εποχής του φαίνεσθαι και της παντοδυναμίας της εικόνας. Μια παράσταση που έμμεσα προτρέπει τα παιδιά να σταθούν κριτικά απέναντι στην υποκρισία και τη ματαιοδοξία εκτιμώντας την αξία της ειλικρίνειας, της καθαρότητας, της απλότητας.Με αφορμή τους περιορισμούς που έθεσε η πανδημία σχετικά με την επίσκεψη των σχολείων σε θεατρικούς χώρους, η παράσταση σχεδιάστηκε ειδικά για να ταξιδεύει και εκτός θεατρικής σκηνής και να παίζεται σε χώρους σχολείων αλλά και κάθε είδους αίθουσες εκδηλώσεων.

Η παράσταση σχεδιάζουμε να ενταχθεί κανονικά στον προγραμματισμό του θεάτρου κατά την περίοδο των εορτών και εφόσον φυσικά το επιτρέψουν οι συνθήκες. Μέχρι τότε, μπορεί να προσκαλείται και να παίζεται σε μη θεατρικούς χώρους, τηρώντας αυστηρά το υγειονομικό πρωτόκολλο.

 

ΕΝΑΡΞΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ σε χώρους σχολείων, εκδηλώσεων κτλ: 12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Η έναρξη παραστάσεων στο θέατρο θα ανακοινωθεί τον Νοέμβριο.

 

Θεατρική διασκευή: Εύα Στυλάντερ

Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Χαλκούτσου

Σκηνοθεσία, στίχοι, μουσική: Κωνσταντίνος Ευστρατίου

Σκηνικά, κοστούμια, κατασκευές: Μυρτώ Κοσμοπούλου

Κατασκευές κοστουμιών: Μάρθα Χαραλαμπίδου

Γραφιστική επιμέλεια σκηνικού: Εύα Ανδρονικίδου

 

Παίζουν: Κωνσταντίνος Ευστρατίου, Ιωάννα Μπιτούνη, Κωνσταντίνος Βασιλόπουλος

 

Για παιδιά έως 12 ετών.Για πληροφορίες – κρατήσεις: 210-8665144, 210-8674657

 (Δευτ - Παρ 9.30-13.30) Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΨΗΦΙΑΚΟ ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟ 2021-22

Το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ συνεχίζει με την υποστήριξη του ΥΠΟΟΑ τις διαδικτυακές δράσεις που εγκαινίασε κατά την περίοδο της καραντίνας, μέσα από παραγωγές που σχεδιάζονται αποκλειστικά ή ειδικά για διαδικτυακή χρήση.

Έτσι προγραμματίζεται, παράλληλα με τις παραστάσεις της ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ που θα παρουσιάζονται σε χώρους σχολείων, αιθουσών εκδηλώσεων κτλ.,

η διάθεση της audio εκδοχής του έργου «Τα καινούρια ρούχα του Αυτοκράτορα» σεδιασκευή-ραδιοσκηνοθεσία Εύας Στυλάντερ και μουσική Κωνσταντίνου  Ευστρατίου, προκειμένου το έργο να είναι προσβάσιμο μέσω podcast σε όλους τους μικρούς φίλους του Θεάτρου Τέχνης, όπου κι αν βρίσκονται. Στην audio εκδοχή, τους ρόλους ερμηνεύουν νέοι ηθοποιοί-σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης.

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ audio παράστασης: 1^η Νοεμβρίου

Σε audio μορφή θα παρουσιαστεί και η παράσταση «Το Γεφύρι της Άρτας και οι Λυγερές του Κάτω Κόσμου», που έκανε πρεμιέρα στο ιστορικό γεφύρι της Άρτας τον Ιούλιο 2021 στο πλαίσιο της διοργάνωσης του ΥΠΟΟΑ «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός». Η ραδιοσκηνοθεσία είναι του Θοδωρή Αμπαζή που υπογράφει και τη μουσική της παράστασης. Ερμηνεύουν οι : Κατερίνα Λυπηρίδου, Βασίλης Μαυρογεωργίου, Θοδωρής Σκυφτούλης, Αμαλία Τσεκούρα.

Σαντούρι: Στέλλα Αραμπατζόγλου( σαξόφωνο), Ιωάννα Ρήγα (σαντούρι)

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ : 25 Νοεμβρίου, ημέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών

Την ίδια μέρα θα κάνει διαδικτυακή πρεμιέρα και η αποκλειστικά web παράσταση «Η δική της επανάσταση» (κείμενο-σκηνοθεσία Μαριάννα Κάλμπαρη) που δίνει φωνή στις θαρραλέες γυναίκες που έγραψαν και σκηνοθέτησαν θέατρο στα χρόνια της Επανάστασης. Παίζουν αλφαβητικά οι ηθοποιοί και οι χορευτές-ακροβάτες:

Βερόνικα Δαβάκη, ΝώνταςΔαμόπουλος, Λένα Κιτσοπούλου, Νέστωρ Κοψιδάς, Αντιγόνη Λινάρδου, Δημήτρης Μαγγίνας, Ιωάννα Μαυρέα, Μαριλένα Μόσχου, Λένα Παπαληγούρα, Δημήτρης Πασσάς, Χριστίνα Σουγιουλτζή, καθώς και ο μουσικός Κλέων Αντωνίου. Η web παράσταση επιχορηγήθηκε από την Περιφέρεια Αττικής.  

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ : 25 Νοεμβρίου, ημέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών

Το ψηφιακό ρεπερτόριο θα συμπεριλάβει τα έργα που διακρίθηκαν στον web και audio διαγωνισμό που προκήρυξε το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ τη σεζόν 2020-21 με θέμα «και τα στόματα εφωνάξαν όσα αισθάνετο η καρδιά». Υπήρξαν πολλές συμμετοχές με πολλά ενδιαφέροντα κείμενα. Τα έργα που διακρίθηκαν και πρόκειται να «ανέβουν» ψηφιακά από το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ θα ανακοινωθούν με ειδικό δελτίο τύπου την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου. 

                                                               

 

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ 2021-22

Προγραμματίζονται μια σειρά από παράλληλες εκδηλώσεις (ομιλίες, συναυλίες, εκπαιδευτικά προγράμματα) που ξεκινούν από τον Δεκέμβριο του ’21 με κύριους θεματικούς άξονεςτα 100 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης, το ρεμπέτικο τραγούδι αλλά και τα 80 χρόνια από την ίδρυση του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (1942).

Τα φετινά εκπαιδευτικά προγράμματα θα συνδεθούν με όλα τα παραπάνω αλλά και με το ίδιο το ρεπερτόριο, τους δημιουργούς και τις θεματικές της σεζόν.

Αναλυτικό πρόγραμμα όλων των παράλληλων δράσεων και εκδηλώσεωνθα ανακοινωθεί από το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ τον Νοέμβριο.

 

* Το Θέατρο Τέχνης θα λειτουργήσει ως covidfree χώρος. Για την είσοδο στον χώρο είναι απαραίτητη η επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού ή πιστοποιητικού νόσησης τελευταίου εξαμήνου.

Βεάκειο Δημοτικό Θέατρο

Ηρακλείου 13, Πειραιάς

Το Θέατρο Τέχνης, μετά την μεγάλη επιτυχία της πρεμιέρας της παράστασης στονφυσικό της χώρο, παρουσιάζει το «Γεφύρι της Άρτας» στον Πειραιά, για μια και μοναδική βραδιά, το Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου και ώρα 21.00, στο ΒεάκειοΔημοτικό Θέατρο. Παρακολουθείστε εδώ το video trailerhttps://www.youtube.com/watch?v=b3IC5tjC2ZY και εξασφαλίστε έγκαιρα τα εισιτήριά σας στο https://www.viva.gr/tickets/theatre/veakeio/to-gefyri-tis-artas.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Η πιο άγρια «αδικοθανατισμένη» από τις «αδικοθανατισμένες» νέες γυναίκες, όλες εκείνες τις «λυγερές του Άδη» που συναντάμε  στα δημοτικά τραγούδια, είναι χωρίς άλλο η λυγερή της παραλογής του Γεφυριού της Άρτας ή αλλιώς «του Πρωτομάστορα η όμορφη γυναίκα». Εκείνη που ποτέ δε ρωτήθηκε αν θα δεχόταν να χτιστεί ζωντανή για να στεριώσει το περίφημο γεφύρι που θα έφερνε την πολυπόθητη πρόοδο στην κοινωνία. Εκείνη που με δόλο παρασύρθηκε και θυσιάστηκε, όπως συνέβη και συνεχίζει να συμβαίνει μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά, σε εκατομμύρια γυναίκες στον πλανήτη.

Η διάσημη παραλογή του «Γιοφυριού της Άρτας» μας δίνει την αφορμή να μιλήσουμε  για τα ήθη που υποχρεώνουν τη γυναίκα να καταπνίγει και να θυσιάζει τις επιθυμίες της αλλάκαι την ίδια τη ζωή της στο βωμό του πατριαρχικού συστήματος. Ενός κοινωνικού συστήματος με στερεοτυπικούς ρόλους από τους οποίους κανένα φύλο δεν μπορεί να ξεφύγει. Ενός κόσμου όπου η κοινωνία θέτει αυστηρούς κανόνες συμπεριφοράς με συγκεκριμένο κώδικα «τιμής». Ενός κόσμου σκοτεινού και βίαιου όπου η «αρετή» ισοδυναμεί με αδικία και θυσίες, η «ντροπή» ξεπλένεται με αίμα, ο άντρας πρέπει να διαφεντεύει και η γυναίκα να υπηρετεί. Ενός κόσμου μακρινού

ή μήπως ακόμα κοντινού…;

Τον κόσμο αυτό, όπως αποτυπώνεται στην παραλογή του Γεφυριού της Άρτας αλλά και σε πολλά ακόμα δημοτικά τραγούδια, ζωντανεύουμε μέσα από ένα θέαμα που συνδυάζει την αφήγηση με τη ζωντανή μουσική, το τραγούδι, το χορό και την ακροβασία. Έμπνευση για τη φόρμα που ακολουθείται στην παράσταση είναι                ο «παντόμιμος», η μεικτή δραματική φόρμα που γεννήθηκε μετά την παρακμή του αρχαίου ελληνικού δράματος, μακρινοί απόγονοι του οποίου θεωρούνται και οι παραλογές.   

Η βία κατά των γυναικών με αποκορύφωμα τις γυναικοκτονίες που συνεχίζουν να μαστίζουν την κοινωνία μας ακόμα και σήμερα, προέρχονται από βαθιά ριζωμένες στην παράδοση και στη συνείδηση όλων μας προκαταλήψεις και στερεότυπα. Οι πρόσφατες αντιδράσεις της κοινωνίας στα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και βίας, δείχνουν ότι ο διάλογος για τον σεξισμό, το μισογυνισμό και τις διακρίσεις κάθε είδους, έχει επιτέλους ανοίξει.

Η παράσταση είναι αφιερωμένη σε όλες τις «λυγερές του Κάτω Κόσμου», τις νέες γυναίκες του χτες αλλά και του σήμερα που έχασαν μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά τη ζωή τους εξαιτίας του φύλου τους. 

TAYTOTHTA ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Δραματουργία-σκηνοθεσία-σκηνογραφία: Μαριάννα Κάλμπαρη

Πρωτότυπη μουσική σύνθεση/μουσική διδασκαλία: Θοδωρής Αμπαζής

Κοστούμια-φροντιστήριο: Σοφία Αρβανίτη-Φλώρου

Χορογραφία: Χριστίνα Σουγιουλτζή

Σχεδιασμός φωτισμού: Στέλλα Κάλτσου

Ειδική συνεργασία στο φωτισμό της παράστασης στην Άρτα: Κώστας Μπλουγουράς

Βοηθός σκηνοθέτη-οργάνωση παραγωγής: Μαριλένα Μόσχου

Βοηθός φωτιστή: Στέβη Κουτσοθανάση

Κατασκευή σκηνικού: Σταύρος Μάνεσης

Συνεργασία στο σχεδιασμό σκηνικού: Χριστίνα Σουγιουλτζή

Εκτέλεση παραγωγής: Δώρα Χουρσανίδου

Υπεύθυνος περιοδείας: Φώτης Σπύρος-Long VehicleProductions

Υπεύθυνος επικοινωνίας-προβολής: Άρης Ασπρούλης

Συνεργάτις επικοινωνίας-προβολής: Ειρήνη Λαγουρού

Φωτογραφίες promo: Γιώργος Καλφαμανώλης

Σκηνοθεσία Promo video - trailer: ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ - DISTINCTIVE GR / Μοντάζ video - trailer: ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΥΤΣΟΚΩΣΤΑΣ - CINEPHOTO.GR

Παίζουν (αλφαβητικά):

Κατερίνα Λυπηρίδου, Βασίλης Μαυρογεωργίου, 

Θοδωρής Σκυφτούλης, Αμαλία Τσεκούρα 

Συμμετέχει: Μαριλένα Μόσχου

Χορός-ακροβατικά: Χριστίνα Σουγιουλτζή

Ζωντανή μουσική εκτέλεση:

Στέλλα Αραμπατζόγλου (σαξόφωνο)

Ιωάννα Ρήγα (σαντούρι)

Η παράσταση κάνει πρεμιέρα στον φυσικό της χώρο, στο Γεφύρι της Άρτας, στις 20 και 21 Ιουλίου στο πλαίσιο του θεσμού «Όλη η Ελλάδα, ένας πολιτισμός».
Κατόπιν, έρχεται στην Αθήνα για μια παράσταση, στις 29 Ιουλίου, στο Ανοιχτό Θέατρο του Κολωνού, στο πλαίσιο του προγράμματος ‘Ο Δήμος Αθηναίων στηρίζει τον πολιτισμό’. 
Προπώληση για την παράσταση της Αθήνας στο Το λινκ : https://www.viva.gr/tickets/theatre/anoixto-kolonou/to-gefyri-tis-artas

  

Η πιο άγρια «αδικοθανατισμένη» από τις «αδικοθανατισμένες» νέες γυναίκες, όλες εκείνες τις «λυγερές του Άδη» που συναντάμε  στα δημοτικά τραγούδια, είναι χωρίς άλλο η λυγερή της παραλογής του Γεφυριού της Άρτας ή αλλιώς «του Πρωτομάστορα η όμορφη γυναίκα». Εκείνη που ποτέ δε ρωτήθηκε αν θα δεχόταν να χτιστεί ζωντανή για να στεριώσει το περίφημο γεφύρι που θα έφερνε την πολυπόθητη πρόοδο στην κοινωνία. Εκείνη που με δόλο παρασύρθηκε και θυσιάστηκε, όπως συνέβη και συνεχίζει να συμβαίνει μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά, σε εκατομμύρια γυναίκες στον πλανήτη.

Η διάσημη παραλογή του «Γιοφυριού της Άρτας» μας δίνει την αφορμή να μιλήσουμε   για τα ήθη που υποχρεώνουν τη γυναίκα να καταπνίγει και να θυσιάζει τις επιθυμίες της αλλά και την ίδια τη ζωή της στο βωμό του πατριαρχικού συστήματος. Ενός κοινωνικού συστήματος με στερεοτυπικούς ρόλους από τους οποίους κανένα φύλο δεν μπορεί να ξεφύγει. Ενός κόσμου όπου η κοινωνία θέτει αυστηρούς κανόνες συμπεριφοράς με συγκεκριμένο κώδικα «τιμής». Ενός κόσμου σκοτεινού και βίαιου όπου η «αρετή» ισοδυναμεί με αδικία και θυσίες, η «ντροπή» ξεπλένεται με αίμα, ο άντρας πρέπει να διαφεντεύει και η γυναίκα να υπηρετεί. Ενός κόσμου μακρινού

ή μήπως ακόμα κοντινού…;

Τον κόσμο αυτό, όπως αποτυπώνεται στην παραλογή του Γεφυριού της Άρτας αλλά και σε πολλά ακόμα δημοτικά τραγούδια, ζωντανεύουμε μέσα από ένα θέαμα που συνδυάζει την αφήγηση με τη ζωντανή μουσική, το τραγούδι, το χορό και την ακροβασία. Έμπνευση για τη φόρμα που ακολουθείται στην παράσταση είναι ο «παντόμιμος», η μεικτή δραματική φόρμα που γεννήθηκε μετά την παρακμή του αρχαίου ελληνικού δράματος, μακρινοί απόγονοι του οποίου θεωρούνται και οι παραλογές.  

Η βία κατά των γυναικών με αποκορύφωμα τις γυναικοκτονίες που συνεχίζουν να μαστίζουν την κοινωνία μας ακόμα και σήμερα, προέρχονται από βαθιά ριζωμένες στην παράδοση και στη συνείδηση όλων μας προκαταλήψεις και στερεότυπα. Οι πρόσφατες αντιδράσεις της κοινωνίας στα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και βίας, δείχνουν ότι ο διάλογος για τον σεξισμό, το μισογυνισμό και τις διακρίσεις κάθε είδους, έχει επιτέλους ανοίξει.

TAYTOTHTA ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Δραματουργία-σκηνοθεσία-σκηνογραφία:  Μαριάννα Κάλμπαρη

Πρωτότυπη μουσική σύνθεση/μουσική διδασκαλία: Θοδωρής Αμπαζής

Κοστούμια-φροντιστήριο: Σοφία Αρβανίτη-Φλώρου

Χορογραφία: Χριστίνα Σουγιουλτζη

Σχεδιασμός φωτισμού: Στέλλα Κάλτσου

Ειδική συνεργασία στο φωτισμό της παράστασης στην Άρτα: Κώστας Μπλουγουράς 

Βοηθός σκηνοθέτη-οργάνωση παραγωγής: Μαριλένα Μόσχου 

Βοηθός φωτιστή: Στέβη Κουτσοθανάση

Κατασκευή σκηνικού: Σταύρος Μάνεσης

Συνεργασία στο σχεδιασμό σκηνικού: Χριστίνα Σουγιουλτζή

Εκτέλεση παραγωγής: Δώρα Χουρσανίδου 

Υπεύθυνος περιοδείας: Φώτης Σπύρος-Long Vehicle Productions 

Υπεύθυνος επικοινωνίας-προβολής: Άρης Ασπρούλης 

Συνεργάτις επικοινωνίας-προβολής: Ειρήνη Λαγουρού 

Φωτογραφίες promo: Γιώργος Καλφαμανώλης

Σκηνοθεσία Promo video - trailer: ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ - DISTINCTIVE GR / Μοντάζ video - trailer: ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΥΤΣΟΚΩΣΤΑΣ - CINEPHOTO.GR

Παίζουν (αλφαβητικά):

Κατερίνα Λυπηρίδου, Βασίλης Μαυρογεωργίου,

Θοδωρής Σκυφτούλης, Αμαλία Τσεκούρα

Συμμετέχει: Μαριλένα Μόσχου

  

Χορός-ακροβατικά: Χριστίνα Σουγιουλτζή

Ζωντανή μουσική εκτέλεση: 

Στέλλα Αραμπατζόγλου (σαξόφωνο)

Ιωάννα Ρήγα (σαντούρι)

Ευχαριστούμε:

Τον οίκο Vera Paul και τη Βέρα Μπεκιάρη για την παραχώρηση του νυφικού.

Την κατασκευαστική εταιρεία ACT+ για την παραχώρηση του χώρου της φωτογράφισης και τα ΙΕΚ ΟΜΗΡΟΣ για το μακιγιάζ της φωτογράφισης.

 

Η παράσταση εντάσσεται στο πρόγραμμα 2021 του θεσμού "Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός" του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Με την υποστήριξη του ΟΠΑΝΔΑ

H προκράτηση θέσης είναι υποχρεωτική.

Αναλυτικό πρόγραμμα και κρατήσεις θέσεων στο digitalculture.gov.gr

Για περισσότερες πληροφορίες συμβουλευτείτε την ιστοσελίδα: https://digitalculture.gov.gr/  

  

Σημειώνουμε ότι οι θεατές θα πρέπει να τηρούν τις οδηγίες και συστάσεις της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων COVID-19 του Υπουργείου Υγείας για την ασφαλή προσέλευση στους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία, σύμφωνα με τις ισχύουσες Κ.Υ.Α..

  

Για λόγους ασφαλείας και για την αποφυγή καθυστερήσεων και συνωστισμού, συνιστάται η έγκαιρη προσέλευση, 1 – 1,5 ώρα πριν από την έναρξη της εκδήλωσης. 

Μετά την έναρξη, η είσοδος δεν θα επιτρέπεται. 

Άνθρωποι του θεάτρου συζητούν στην Κεντρική Σκηνή του ΔΘΠ

Δευτέρα 12 Απριλίου στις 7μμ

Παρακολουθείστε ζωντανά στο κανάλι του ΔΘΠ στο YOUTUBE

Τον Μάρτιο έκλεισε ένας χρόνος ημι-λειτουργίας ή μη-λειτουργίας των θεατρικών

αιθουσών· όχι όμως και του Θεάτρου.

Τι συνέβη κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου στην Ελλάδα εκτός από τη σημαντική πρωτοβουλία #Support Art Workers και από τη θύελλα του #metoo;

Πώς βλέπουν οι άνθρωποι του θεάτρου το παρόν και μέλλον της τέχνης τους;

Με αφορμή αυτήν τη δύσκολη "επέτειο", προσκαλούμε στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου

Πειραιά σε ένα «στρογγυλό τραπέζι» εκπρόσωπους του ελληνικού θεατρικού γίγνεσθαι:

σκηνοθέτες, ηθοποιοί και δραματολόγοι θα συναντηθούν για μια ανταλλαγή απόψεων και

προβληματισμού πάνω σε θέματα πολιτιστικής πολιτικής, προσαρμογής, κρίσης,

ανανέωσης.

Έναν χρόνο μετά, πόσο προετοιμασμένοι είμαστε για τη συνέχεια και ποιά μπορεί να είναι

αυτή;

Επαναπροσδιορίστηκε η σχέση μας με τη θεατρική πρακτική, με τους όρους

θεατρικής δημιουργίας, σύνθεσης, συνεύρεσης;

Ή μήπως, παραδομένοι σε ένα είδος

αδράνειας, συνεχίζουμε να σκεφτόμαστε και να προετοιμάζουμε παραστάσεις όπως μέχρι

τώρα γνωρίζαμε;

Με ποιον τρόπο μπορούν οι θεσμοί να ανανεώσουν τον τρόπο διεξαγωγής

ή και παραγωγής θεάτρου;

Θα συνεχίσουμε να είμαστε εν αναμονή των εξελίξεων για να ξανακάνουμε και να ξαναπάμε θέατρο όπως "παλιά" ή θα επιχειρήσουμε να επινοήσουμε

νέες δραματουργίες και νέες φόρμες δημιουργίας και συμμετοχής;

Συνομιλούν 'ζωντανά” από τη σκηνή του ΔΘΠ :

Ιλειάνα Δημάδη

Σίμος Κακάλας

Μαριάννα Κάλμπαρη

Ακύλλας Καραζήσης

Άρης Λάσκος

Πρόδρομος Τσινικόρης

Συμμετέχουν με παρεμβάσεις:

Σάββας Κυριακίδης

Έλλη Παπακωνσταντίνου

Σάββας Πατσαλίδης

Heidi Wiley

Η συζήτηση θα διεξαχθεί τη Δευτέρα 12 Απριλίου στις 7μμ. Συντονίζει η

θεατρολόγος Δηώ Καγγελάρη.

Youtube ΔΘΠ : https://www.youtube.com/channel/UC4-BX3zom21vVr3VDGPKkQ

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ                                     Όπερα σε δύο πράξεις                     (στα ιταλικά, με ελληνικούς υπέρτιτλους) ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ, 4-5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020 Η Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής επανέρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών με μια νέα παραγωγή της αριστουργηματικής όπερας του Claudio Monteverdi, "Η επιστροφή του Οδυσσέα στην πατρίδα". Στο πόντιουμ ο Γιώργος Πέτρου, ένας από τους κορυφαίους Έλληνες μαέστρους με λαμπρή διεθνή παρουσία, ενώ την σκηνοθεσία υπογράφει η διακεκριμένη σκηνοθέτις και διευθύντρια του Θεάτρου Τέχνης, Μαριάννα Κάλμπαρη. Συμμετέχουν 11 κορυφαίοι Έλληνες σολίστ, με επικεφαλής τον βαρύτονο Τάση Χριστογιανόπουλο και την μεσόφωνο Μαίρη Ελεν Νέζη, οι οποίοι έχουν διαπρέψει στους ομώνυμους ρόλους σε μεγάλα θέατρα στο εξωτερικό.  Πάντα δραστήρια και πολυσχιδής, η πολυαγαπημένη Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής φροντίζει για ένα μαγευτικό ηχητικό περιβάλλον, μέσα από τους εξωτικούς ήχους των μουσικών οργάνων της εποχής του πρώιμου Μπαρόκ.  Ο "Οδυσσέας" του Monteverdi παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Βενετία το 1640, με μεγάλη επιτυχία. Μετά από μια σειρά αναβιώσεων, το έργο χάθηκε μέχρι τις αρχές του 20αι όπου το χειρόγραφο εκδόθηκε για πρώτη φορά. Φυσικά, οι μουσικολογική γνώση των αρχών του 20ου αι. δεν επέτρεψε να αποκωδικοποιηθεί η αριστουργηματική, αλλά στενογραφική παρτιτούρα του έργου με αποτέλεσμα η όπερα να θεωρηθεί ημιτελής. Ωστόσο, η πολύτιμη γνώση της ιστορικής ερμηνευτικής που άνθισε στο τέλος του 20ου αι και σήμερα πια αποτελεί σύγχρονη κατάκτηση, επέτρεψε να αποδοθεί στο έργο η πραγματική του αξία, καθιστώντας το ως ένα από τα πλέον πρωτοποριακά και μεγαλειώδη έργα του οπερατικού ρεπερτορίου και τοποθετώντας τον Monteverdi στο βάθρο των σημαντικότερων μουσικών δραματουργών όλων των εποχών.  Ο μεγάλος Ιταλός συνθέτης, επηρεασμένος από του αρχαίο θέατρο, μελοποιεί με συγκλονιστικό τρόπο την αρχετυπική ομηρική ιστορία του "ταξιδιού του ήρωα", ζωντανεύοντας αριστοτεχνικά τα αιώνια σύμβολα του Ομήρου.  Η σύγχρονη πραγματικότητα που μέσω της πανδημίας έχει οδηγήσει τον κόσμο μια αδιανόητη ως τώρα κοινωνική συνθήκη, δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστη την Μαριάννα Κάλμπαρη, που μέσα από τη σκηνοθετική της ματιά  δημιουργεί ένα σχόλιο για αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στις ζωές μας.    Μουσική διεύθυνση: Γιώργος Πέτρου Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη Σκηνικά/κοστούμια: Γιωργίνα Γερμανού Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου  Μουσική προετοιμασία/βοηθός μαέστρος: Μάρκελλος Χρυσικόπουλος  Βοηθός σκηνοθέτη A': Κωνσταντίνα Ψωμά Βοηθός σκηνοθέτη Β'/μετάφραση υπερτίτλων: Ναταλία Μποζίκα  ΚΑΜΕΡΑΤΑ-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής  (σε όργανα εποχής)  Οδυσσέας: Τάσης Χριστογιαννόπουλος Πηνελόπη:  Μαίρη ΄Ελεν Νέζη  Αθηνά/Έρωτας: Μίνα Πολυχρόνου Μελανθώ/Τύχη: Ελένη Βουδουράκη  Τηλέμαχος/Ευρύμαχος: Βασίλης Καβάγιας  Ίρος: Δημήτρης Ναλμπάντης  Εύμαιος: Χαράλαμπος Βελισσάριος  Ευρύκλεια/Εύθραυστη ανθρώπινη φύση: Έλενα Μαραγκού  Αντίνοος/Χρόνος: Μάριος Σαραντίδης Αμφίνομος: Νικόλας Μαραζιώτης  Πίσανδρος: Ιάσων Μαρμαράς

EDMOND

David Mamet

Σκηνοθεσία : Μαριάννα Κάλμπαρη

Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

Υπόγειο

 

ΠΡΕΜΙΕΡΑ

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου

 

“Κάθε φόβος, κρύβει μια ευχή”

 

Ένας άνδρας σε κρίση αναζητά την ταυτότητά του μέσα σε μια κοινωνία σε κρίση. Εγκαταλείπει το σπίτι του και ψάχνει την επιβεβαίωση στην αγορά του σεξ. Η βία με την οποία έρχεται αντιμέτωπος, απελευθερώνει έναν εαυτό που κανείς -ούτε καν ο ίδιος- δεν υποπτευόταν ότι έκρυβε μέσα του .

 

Ο “Έντμοντ” είναι ένα είδος “σύγχρονης παραβολής”. Ή μια “σύγχρονη μεσοαστική τραγωδία” με στοιχεία παρωδίας. Ή απλώς μια ιστορία που μιλά για τη βαθιά νόσο της δυτικής κοινωνίας.

Γιατί "η κοινωνία είναι άρρωστη, όχι ο άνθρωπος" διευκρινίζει ο Μάμετ.

Μέσα από 23 σύντομες σκηνές, με λόγο αιχμηρό, πολιτικά μη ορθό, λόγο που με σκληρότητα αλλά και χιούμορ επιθυμεί να ενοχλήσει, να προκαλέσει και να ταρακουνήσει, το έργο σκιαγραφεί την κατάρρευση του AmericanDream σε μια κοινωνία σε σύγχυση,  όπου τα πάντα είναι αναλώσιμα και εμπορεύσιμα.

 

“Τα κάναμε θάλασσα. Το ΑmericanDream απέτυχε. Η Αμερική κατάντησε μια τραγωδία.”

Ποιό είναι όμως το περίφημο ΑmericanDream; Μα η υπόσχεση της αξιοκρατίας, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας, της ισότητας, των ίσων ευκαιριών για όλους..!

Όμως μια κοινωνία στο σημείο μηδέν του πολιτισμού, μια κοινωνία χωρίς ιδεολογία, χωρίς πνευματικότητα,

δεν είναι δυνατόν να τηρήσει καμμία τέτοια υπόσχεση.

 

                Μια παράσταση για τους φόβους, τις προκαταλήψεις, τα στερεότυπα και το αδιέξοδο

                                                της σύγχρονης δυτικής καταναλωτικής κοινωνίας.

                                                               

Η ΥΠΟΘΕΣΗ

Ο ΄Εντμοντ είναι ο “everyman”, ο μέσος άνδρας της δυτικής κοινωνίας: λευκός, ετεροφυλόφιλος, μεσοαστός, συντηρητικός, λίγο πριν τα σαράντα.

Αδυνατώντας να βρει νόημα στην ασφυκτικά τακτοποιημένη ζωή του, εγκαταλείπει τη σύζυγό του για να αναζητήσει την ανταμοιβή που θεωρεί ότι του οφείλει η κοινωνία που πιστά έχει υπηρετήσει ως σκληρά εργαζόμενος και υπεύθυνος πολίτης: την υπόσχεση μιας απροσδιόριστης ευτυχίας. Ή έστω ηδονής.

Θα την αναζητήσει σε μια σειρά από άγνωστα πρόσωπα, που θα συναντήσει στην “άλλη”, τη σκοτεινή πλευρά της πόλης, εκεί όπου απροκάλυπτα κυριαρχεί το κυνήγι του σεξ και του χρήματος, της αποπλάνησης και της παραπλάνησης. Εκεί όπου η βία είναι ο απόλυτος νόμος.

Σε αυτή την αστική ζούγκλα όπου τα πάντα ορίζονται από την εμπορική τους αξία και όπου δεν απαιτείται πλέον ευγένεια, ούτε πολιτική ορθότητα, ο αφελής αλλά καθόλου αθώος Έντμοντ,

αφού βιώσει την εξαπάτηση, την ταπείνωση και την απόρριψη, θα απελευθερώσει όλη τη συσσωρευμένη οργή, την αλαζονεία, τα άγρια ένστικτα και τις βαθιά ριζωμένες προκαταλήψεις του:

το μισογυνισμό, το ρατσισμό, την ομοφοβία.

Και θα φτάσει μέχρι το φόνο.

“Κάθε φόβος κρύβει μια ευχή”, θα πει ο Έντμοντ όταν καταλήξει στη φυλακή, στο ίδιο κελί με έναν Αφρο-Αμερικανό κρατούμενο. Όμως η τελική του τιμωρία δεν έχει έρθει ακόμα. Ούτε και η “κάθαρση”…

Είναι η πρώτη φορά που έργο του Μάμετ παρουσιάζεται στο Θέατρο Τέχνης και η πρώτη φορά που ο “Έντμοντ”παρουσιάζεται στην Αθήνα. Η πανελλήνια πρεμιέρα του Έντμοντ έγινε το 1990 στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας. Η παγκόσμια πρεμιέρα έγινε το 1982 στο Σικάγο στο GoodmanTheatre και λίγους μήνες μετά στο ProvincetownTheatre της Νέας Υόρκης.

Ο "Έντμοντ" συγγενεύει με τον "Βόυτσεκ" του Μπύχνερ αλλά και τον "Μπάαλ" του Μπρεχτ, στη δομή (πολλές σύντομες σκηνές), στην πορεία και σε κάποια βασικά χαρακτηριστικά του κεντρικού ήρωα.

Αξίζει να επισημανθεί ότι το όνομα αλλά και το επίθετο του ήρωα,EdmondBurke, ο συγγραφέας το δανείστηκε

-διόλου τυχαία προφανώς-από τον Ιρλανδό φιλόσοφο και πολιτικό Edmund Burke (1729-1797) που υπήρξε σφοδρός πολέμιος της Γαλλικής Επανάστασης και έμεινε στην ιστορία ως ο πατέρας του σύγχρονου συντηρητισμού και του κλασικού φιλελευθερισμού. Χαρακτηριστικό του απόφθεγμα:

"Και τι είναι η ελευθερία δίχως τη σοφία; Δίχως την αρετή; Είναι το πιό επικίνδυνο από όλα τα δεινά.

Είναι τρέλα, είναι διαστροφή χωρίς όρια.”

 

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΠΙΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Μετάφραση-σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη

Σκηνικά-κοστούμια: Χριστίνα Κάλμπαρη

Μουσική: NalyssaGreen

Χορογραφία: Βάλια Παπαχρήστου

Σχεδιασμός φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου

Βοηθός σκηνογράφου: Σοφία Αρβανίτη-Φλώρου

Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου

Μακιγιάζ φωτογράφισης: Αριέτα Θεοδώρου

Παίζουν:

Γιάννος Περλέγκας (Έντμοντ),Κωσταντίνα Τάκαλου, Δημήτρης Πασσάς, Σταύρος Καλλιγάς,

Βάλια Παπαχρήστου, Δημήτρης Μαγγίνας, Μαριλένα Μόσχου, Παναγιώτης Ρενιέρης.

Η παράσταση είναι ακατάλληλη για ανηλίκους

Παραστάσεις: 6 Φεβρουαρίου-26 Απριλίου

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Τετάρτη και Κυριακή 8.00 μμ, Πέμπτη έως Σάββατο 9.15 μμ.

Τιμές εισιτηρίων:

Τετάρτη και Παρασκευή: γενική είσοδος 16, μειωμένο 12, ανεργίας 10

Κάθε Πέμπτη: γενική είσοδος 12

Σάββατο-Κυριακή: γενική είσοδος 18, μειωμένο 14, ανεργίας 12

Ατέλειες: 3 ευρώ

Προσφορά για την πρώτη εβδομάδα προπώλησης 10-17 Ιανουαρίου:

Όλα τα εισιτήρια μέσω viva αλλά και από τα ταμεία του θεάτρου μόνο 10 ευρώ

Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν  &  Εθνική Λυρική Σκηνή

ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥΣΕΣ

 Η λαϊκή οπερέτα

Ωδείο Ηρώδου Αττικού

9 Σεπτεμβρίου 2019

Μετάφραση - λιμπρέτο - μουσική Σταμάτης Κραουνάκης

Σκηνοθεσία Μαριάννα Κάλμπαρη.

 

 

Το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν και η Εθνική Λυρική Σκηνή εγκαινιάζουν τη νέα μακροπρόθεσμη συνεργασία τους με την παρουσίαση, στις 9 Σεπτεμβρίου 2019 στο Ηρώδειο, της παράστασης “ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥΣΕΣ - Η λαϊκή οπερέτα”, σε μετάφραση - λιμπρέτο - μουσική Σταμάτη Κραουνάκη και σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη.

Μια πρωτότυπη διασκευή της γνωστής κωμωδίας του Αριστοφάνη, από τον Σταμάτη Κραουνάκη, στο πλαίσιο του κύκλου "Operetta restart" της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Σε μια εποχή απόλυτης πολιτικής και κοινωνικής παρακμής, οι γυναίκες με αρχηγό την Πραξαγόρα (Σοφία Φιλιππίδου) μεταμφιέζονται σε άνδρες και καταφέρνουν να πάρουν την εξουσία νει﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽σταστικ' Γριhnis.gras.προτείνοντας ένα νέο καθεστώς κοινοκτημοσύνης. Το επαναστατικό σχέδιο της Πραξαγόρας, μοιάζει στη θεωρία ιδανικό, στην πράξη όμως θα αποδειχτεί ουτοπικό…

               

Η παράσταση, με πολύ χιούμορ και μέσα από τον μουσικό πάντα κώδικα, θίγει τα σημαντικότερα πολιτικά ζητήματα που συνεχίζουν να μας απασχολούν από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα: Τι σημαίνει δημοκρατία; Γιατί η εξουσία διαφθείρει; Είναι δυνατόν να κυβερνηθεί ένας τόπος με δικαιοσύνη και ίσες ευκαιρίες για όλους;

Οι “Εκκλησιάζουσες” είναι μια κωμωδία εξαιρετικά αιχμηρή και άκρως επίκαιρη. Στην παράσταση, μέσα από τη μουσική και το τραγούδι θέλουμε να αναδείξουμε τόσο την πολιτική όσο και τη βαθιά ποιητική πλευρά του έργου: αυτό το ονειρικό, υπερβατικό στοιχείο που τόσο περίτεχνα μπλέκει ο Αριστοφάνης με την τρέλα που χαρακτηρίζει το κωμικό του σύμπαν…           

“ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥΣΕΣ- Η λαϊκή οπερέτα”

Το έργο του Αριστοφάνη σε μια πρωτότυπη εκδοχή σύγχρονης, λαϊκής οπερέτας

Μετάφραση- Λιμπρέττο- Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης

Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη

Σκηνικά-κοστούμια: Χριστίνα Κάλμπαρη

Χορογραφία: Θοδωρής Πανάς

Σχεδιασμός φωτισμού: Στέλλα Κάλτσου

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου

Βοηθός σκηνογράφου: Σοφία Αρβανίτη-Φλώρου

Βοηθός Παραγωγής: Διονύσης Χριστόπουλος

Φωτογραφείς: Σταύρος Χαμπάκης

Παίζουν:

Σοφία Φιλιππίδου, Χριστόφορος Σταμπόγλης, Σταμάτης Κραουνάκης,

Χρήστος Γεροντίδης, Σάκης Καραθανάσης, Ιωάννα Μαυρέα, Κώστας Μπουγιώτης, Κατερίνα Λυπηρίδου, Γιώργος Στιβανάκης,

Ερατώ Αγγουράκη, Τερέζα Καζιτόρη, Πίνα Κ.μορου﷽﷽﷽﷽ Πούλογλου, Ματίλντα Τούμπουρου.

Ζωντανή μουσική:

Δημήτρης Ανδρεάδης, Βασίλης Ντρουμπογιάννης, Βάιος Πράπας, Γιώργος Ταμιωλάκης.

Τιμές εισιτηρίων: 35€, 25€ .15€ & 10€

Ώρα έναρξης 21.00

Παραγωγή

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ - ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

Ευγενική χορηγία ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΑΥΠΛΙΩΤΗ-ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

Με την υποστήριξη του ΔΗΠΕΘΕ ΚΟΖΑΝΗΣ