Πρόωρο τέλος στην προανακριτική επιτροπή θέλει να βάλει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, καθώς ο Χρήστος Τριαντόπουλος, ο οποίος κατηγορείται για την συμβολή του στο μπάζωμα του εγκλήματος των Τεμπών, ζήτησε με επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Προανακριτικής Επιτροπής κ. Παναγή Καππάτο, να παραπεμφθεί απευθείας στη δικαιοσύνη. 

Ο πρώην υφυπουργός επισημαίνει στην επιστολή του πως είναι αθώος, κατηγορεί την αντιπολίτευση για εργαλειοποίηση και κλείνει λέγοντας πως δεν έχει τίποτα να κρύψει και να φοβηθεί.

Σημειώνεται πως η προανακριτική για τον Τριαντόπουλο έκανε πρεμιέρα σήμερα Τρίτη (18/3) με πολλά παρατράγουδα, ενώ τα κόμματα της αντιπολίτευσης είχαν αφήσει να εννοηθεί πως κατά τη διάρκεια της προανακριτικής θα εξέταζαν το ενδεχόμενο, αν προέκυπταν περισσότερα στοιχεία, να αναβαθμίσουν το κατηγορητήριο εις βάρος του κ. Τριαντόπουλου, ο οποίος κατηγορείται για παράβαση καθήκοντος (πλημμέλημα) ενώ δεν είχε αποκλειστεί το ενδεχόμενο να καλούνταν για κατάθεση ο πρωθυπουργός αλλά και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Στην έναρξη των εργασιών της προανακριτικής, η ΝΔ εμφανίστηκε χωρίς καμία πρόθεση συναινετικής αναζήτησης της αλήθειας, και ακολούθησε για ακόμα μια φορά την πεπατημένη για το έγκλημα στα Τέμπη, καθώς επέμεινε σε μονοκομματικό προεδρείο, παρά τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης να συσταθεί αναλογικά διακομματικό προεδρείο.

Υπενθυμίζεται πως για το Μαξίμου υπήρχαν αρκετές «απώλειες» καθώς υπήρξαν περιπτώσεις βουλευτών που δήλωσαν την... απροθυμία τους να συμμετέχουν στην Επιτροπή για τα Τέμπη. 

Η επιστολή Τριαντόπουλου

«Αξιότιμε κ. Πρόεδρε και μέλη της Επιτροπής,

Όπως γνωρίζετε, μετά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής συστάθηκε η Επιτροπή σας, η οποία οφείλει να εξετάσει με ακεραιότητα και αμεροληψία την αποδιδόμενη σε εμένα κατηγορία, όπως αυτή οριοθετήθηκε από την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, πρόταση που υπερψήφισε, με δική μου προτροπή, η πλειοψηφία, ώστε να κριθεί εάν υπάρχουν οι απαιτούμενες απλές ενδείξεις, προς κίνηση σε βάρος μου ποινικής διώξεως για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος.

Όπως εξ αρχής δήλωσα, είμαι απολύτως αθώος όσων η πρόταση τούτη μου αποδίδει, κάτι που προκύπτει από μια στοιχειώδη -πλην όμως ψύχραιμη- επισκόπηση και της πρότασης του ΠΑΣΟΚ, και προς τούτο άλλωστε και ήμουν ο πρώτος που ζήτησε τη διερεύνηση της υπόθεσης, προκειμένου καμία σκιά να μην πλανάται ως προς την Αλήθεια.

Δυστυχώς, είναι εμφανές ότι διάγουμε μια περίοδο ακραίας πολιτικής πόλωσης όπου, κατά την άποψή μου, ένα τραγικό δυστύχημα που συγκλόνισε το πανελλήνιο έχει εργαλειοποιηθεί από την αντιπολίτευση, προς απόσπαση πρόσκαιρων πολιτικών ωφελημάτων.

Υπό αυτές τις συνθήκες, φοβούμαι πως το όποιο πόρισμα εκδώσει η Επιτροπή σας θα αποτελέσει αντικείμενο έντονης αμφισβήτησης και αντιπαράθεσης, η οποία μοιραία θα με ακολουθεί στο υπόλοιπο του δημόσιου και ιδιωτικού βίου μου. Και η ακεραιότητά μου, στα μάτια των συμπολιτών μου, είναι κάτι που δεν είναι, για εμένα τουλάχιστον, διαπραγματεύσιμο.

Επειδή λοιπόν δεν θα ήθελα η κρίση σας, επί της υποθέσεώς μου, να εκληφθεί ως ενδεχομένως εδραζόμενη στην πολιτική και κομματική ταυτότητα των μελών της Επιτροπής σας, επιθυμία μου είναι, όσο παράδοξο και εάν τούτο εκ πρώτης μπορεί να φαντάζει, να κριθώ από την τακτική Δικαιοσύνη, κατά τα προβλεπόμενα στο Σύνταγμα και στη νομοθεσία περί ευθύνης υπουργών, αφού οι εισαγγελικοί και δικαστικοί λειτουργοί διαθέτουν εγγυημένη ανεξαρτησία και αμεροληψία, αλλά και αυξημένες γνώσεις και κύρος.

Από την πρώτη στιγμή της εμπλοκής μου στην πολιτική, θεωρώ ακράδαντα και το ακολουθώ, πως η στάση, η πορεία και οι επιλογές ενός πολιτικού πρέπει να συνιστούν παράδειγμα για την κοινωνία και την πατρίδα που θέλουμε να έχουμε για τα παιδιά μας και τις επόμενες γενιές.

Επαναλαμβάνω ότι δεν έχω τίποτα να κρύψω, ούτε να φοβηθώ. Έχω απόλυτη πίστη στην αθωότητά μου και τυφλή εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη, η οποία και επιθυμώ να με κρίνει απευθείας, ως σας ζητώ δια της παρούσας να πράξετε, λαμβάνοντας σχετική απόφαση.»

Προεξοφλεί την αθωότητα Τριαντόπουλου ο Μητσοτάκης 

Για «γενναίο βήμα που δεν έχει σύγχρονο προηγούμενο» κάνει λόγο ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφορικά με το αίτημα του Τριαντόπουλου και σπεύδει να επιτεθεί στην αντιπολίτευση, προεξοφλώντας την αθωότητα του Τριαντόπουλου για το μπάζωμα και της κυβέρνησης για την συγκάλυψη.

Αναλυτικά η ανάρτηση του πρωθυπουργού

«Η πρωτοβουλία του Χρήστου Τριαντόπουλου να ζητήσει από την Προανακριτική Επιτροπή την παραπομπή του στη Δικαιοσύνη αποτελεί ένα γενναίο βήμα που δεν έχει σύγχρονο προηγούμενο. Ένα βήμα που του επιτρέπει να κριθεί από τακτικούς δικαστές, οι οποίοι απολαμβάνουν των συνταγματικών εγγυήσεων λειτουργικής και προσωπικής ανεξαρτησίας. Και μία ενέργεια που απεγκλωβίζει την αναζήτηση τυχόν ποινικών ευθυνών πολιτικών προσώπων από τις τοξικές μικροκομματικές διαμάχες. Αυτές στις οποίες εξακολουθούν να επιδίδονται, δυστυχώς, τα άλλα κόμματα.

Παρά τα πραγματικά στοιχεία, σύσσωμη η αντιπολίτευση είχε προεξοφλήσει τόσο τη δήθεν ενοχή του Χρήστου Τριαντόπουλου όσο και την τάχα κυβερνητική «συγκάλυψη». Έτσι όλες οι πτέρυγες της Βουλής τίθενται προ των ευθυνών τους: Θα συμφωνήσουν, άραγε, με την πρωτοβουλία του υπουργού; Ή, μήπως, θα κρυφτούν και πάλι πίσω από τεχνάσματα και υπεκφυγές για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα;

Η σημερινή εξέλιξη, ωστόσο, επιβεβαιώνει και κάτι ακόμη. Όπως έχω προαναγγείλει, πλησιάζει η ώρα για μια δραστική τομή στο άρθρο 86 του Συντάγματος. Ήδη, από το 2006, ως νεοεκλεγείς βουλευτής, μαζί με 7 συναδέλφους, μεταξύ των οποίων και ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τασούλας, είχα προτείνει την αναθεώρηση της συγκεκριμένης διάταξης, ώστε να διακρίνεται το ποινικό στοιχείο της δίωξης των Υπουργών από τις κατά καιρούς πολιτικές αντιπαραθέσεις. Ενώ το 2019, αναθεωρήσαμε το Σύνταγμα, καταργώντας την ειδική αποσβεστική προθεσμία για τα αδικήματα των μελών της Κυβέρνησης και των Υφυπουργών.

Μάλιστα, αν και είναι αυτονόητο ότι το Σύνταγμα εφαρμόζεται άμεσα, με νομοθετική παρέμβαση στο επόμενο νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης, καταργείται και ρητά η αντίθετη πρόβλεψη του νόμου περί ευθύνης υπουργών, που έχει καταστεί ανενεργή ήδη από το 2019. Είναι καιρός με τη νέα αναθεώρηση του Συντάγματος να ενισχύσουμε πιο αποφασιστικά την εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς το πολιτικό σύστημα. Διευκολύνοντας την αναζήτηση της αλήθειας και περιορίζοντας ή και εξαλείφοντας την αρμοδιότητα και την εμπλοκή της Βουλής στην ποινική δίωξη υπουργών. Γιατί αποστολή του Κοινοβουλίου δεν είναι, ούτε να αθωώνει πολιτικούς φίλους, ούτε να καταδικάζει πολιτικούς αντιπάλους!».

Το σχόλιο της κυβέρνησης

Κυβερνητικά στελέχη, σχολιάζοντας το αίτημα του Χρήστου Τριαντόπουλου, αναφέρουν πως πρόκειται για «ένδειξη πολιτικής γενναιότητας και ευθιξίας», ενώ επιτίθενται και στην αντιπολίτευση που κατηγορούσε την κυβέρνηση για συγκάλυψη, υποστηρίζοντας πως «τα επιχειρήματα περί δήθεν κομματικής "ασπίδας" καταρρέουν».

Αναλυτικά αναφέρουν:

«H απόφαση του κ. Χρήστου Τριαντόπουλου να καταθέσει αίτημα στην Προανακριτική Επιτροπή προκειμένου να κριθεί απευθείας από τον φυσικό δικαστή, συνάδει με το αίτημα της κοινωνίας αλλά και συγγενών των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών για απόδοση δικαιοσύνης από την Δικαιοσύνη.

Η κίνηση αυτή του πρώην υφυπουργού, ως ένδειξη πολιτικής γενναιότητας και ευθιξίας, ώστε να μην υπάρξει η παραμικρή σκιά περί δήθεν κοινοβουλευτικής «συγκάλυψης» και να πέσει άπλετο φως από τη δικαιοσύνη, δημιουργεί νέα δεδομένα σε ο,τι αφορά τη διερεύνηση της τραγωδίας.

Για πρώτη φορά ένας πρώην υπουργός που ελέγχεται για υπόθεση που αφορά την άσκηση των καθηκόντων του, ζητάει την απευθείας κρίση του από τον φυσικό δικαστή, θεωρώντας ότι το όποιο πόρισμα εκδοθεί από την Προανακριτική Επιτροπή μπορεί να γίνει αντικείμενο έντονης αντιπαράθεσης και αμφισβήτησης, λόγω της κομματικής προέλευσης των μελών της.

Σημειώνεται ότι κατά την πρόσφατη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας στη Βουλή ο πρωθυπουργός είχε δηλώσει ότι στο πλαίσιο της Συνταγματικής Αναθεώρησης προτίθεται να εισηγηθεί την αλλαγή του άρθρου 86 περί ευθύνης υπουργών, καλώντας τα κόμματα να συμφωνήσουν, όταν μάλιστα στο παρελθόν είχαν διατυπώσει αντίστοιχες θέσεις.  

Το αίτημα του κ. Τριαντόπουλου, ο οποίος όπως αναφέρει στην επιστολή του έχει απόλυτη πίστη στην αθωότητά του αλλά και τυφλή εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη, θα εξετασθεί και θα κριθεί από την Προανακριτική Επιτροπή, που είναι το μοναδικό κυρίαρχο όργανο για τη λήψη της σχετικής απόφασης.
Εφόσον εγκριθεί το αίτημα του πρώην υφυπουργού, τότε η υπόθεση θα παραπεμφθεί στο πενταμελές Δικαστικό Συμβούλιο του Ειδικού Δικαστηρίου, που αποτελείται από ανώτατους δικαστές και οι οποίοι θα ορίσουν έναν Αρεοπαγίτη μέλος του προκειμένου να διενεργήσει το ανακριτικό έργο, ώστε βάσει του πορίσματός του, το Συμβούλιο να καταλήξει σε βούλευμα για παραπομπή ή μη του πρώην υφυπουργού στο Ειδικό Δικαστήριο.  

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που μέχρι τώρα υποστήριζαν ότι η κυβέρνηση αποδέχθηκε τη συγκρότηση της Προανακριτικής επειδή διαθέτει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, υπονοώντας ότι υπάρχει διάθεση «συγκάλυψης», οφείλουν να λάβουν ξεκάθαρη θέση απέναντι στο αίτημα Τριαντόπουλου να απευθυνθεί στον φυσικό δικαστή.  

Σημειώνουμε ότι ο ομότιμος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Νίκος Αλιβιζάτος είχε διατυπώσει μία ανάλογη κατ' αποτέλεσμα πρόταση και απομένει να δούμε πως θα τοποθετηθεί το ΠΑΣΟΚ, που είχε προτείνει τη σύσταση της Προανακριτικής Επιτροπής.

Μετά την κίνηση του κ. Τριαντόπουλου, να ζητήσει να κριθεί από την Δικαιοσύνη, τα επιχειρήματα περί δήθεν κομματικής «ασπίδας» καταρρέουν, ήρθε η ώρα για την αντιπολίτευση να τοποθετηθεί δημόσια και υπεύθυνα, εφόσον ισχύουν οι ισχυρισμοί της για απόδοση δικαιοσύνης».

Η νέα έκθεση της Civil Liberties Union for Europe (Liberties) καταγράφει σοβαρές παθογένειες στη Δικαιοσύνη, την ελευθερία του Τύπου και τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ευρώπη. Ακόμη μια αρνητική “πρωτιά” για την Ελλάδα.

• ΝΑΤΑΛΙΑ ΤΣΙΛΟΓΙΑΝΝΗ

Η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με μια διαρκή υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών, καθώς σε πολλές χώρες -μεταξύ αυτών και η Ελλάδα- παρατηρούνται πολιτικές παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, περιορισμοί στην ελευθερία του Τύπου και καταστολή διαδηλώσεων.

Όπως αποκαλύπτει η έκθεση της Ένωσης Πολιτικών Ελευθεριών για την Ευρώπη (Liberties), η Ιταλία, η Ελλάδα, η Σλοβακία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Κροατία βρίσκονται στο επίκεντρο της ανησυχίας, με κυβερνήσεις που κατηγορούνται για διάβρωση των θεσμών και αποδυνάμωση των ελεγκτικών μηχανισμών.

Στην Ιταλία, η κυβέρνηση Μελόνι κατηγορείται για αύξηση του κυβερνητικού ελέγχου στη Δικαιοσύνη και λογοκρισία στα δημόσια μέσα ενημέρωσης. Στη Σλοβακία, ο Ρόμπερτ Φίτσο καταργεί θεσμούς, όπως η κεντρική εισαγγελία, και στοχοποιεί τις ΜΚΟ.

Παράλληλα, ακόμη και ισχυρές δημοκρατίες όπως η Γαλλία και η Γερμανία παρουσιάζουν σημάδια πολιτικής εργαλειοποίησης των θεσμών. Η ΕΕ καλείται να λάβει αυστηρότερα μέτρα, ώστε να αποτρέψει την περαιτέρω διάβρωση του κράτους δικαίου και την ενίσχυση αυταρχικών τάσεων.

Η εν λόγω έκθεση στέκεται εκτενώς στις παθογένειες της Ελλάδας. Όπως αναφέρει, η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης αμφισβητείται, με αργές ή ελλιπείς έρευνες για σκάνδαλα, ενώ περιστατικά αστυνομικής βίας και παρακολουθήσεων δημοσιογράφων έχουν εντείνει τον προβληματισμό.

Παρατίθενται μερικά από τα ευρήματα της έκθεσης που προέκυψαν με τη συμβολή της Inter Alia, μιας αστικής μη κερδοσκοπικής οργάνωσης με έδρα την Αθήνα, που δραστηριοποιείται διεθνώς από το 2013. Εστιάζει στην πολιτική εκπαίδευση, την έρευνα, τον ακτιβισμό, τη συνηγορία και τις τέχνες, με στόχο τη μετασχηματιστική πολιτική δράση και την ενδυνάμωση των κοινοτήτων.

Δικαιοσύνη: Μια αργοκίνητη και ευάλωτη εξουσία

Όπως καταγράφει η έκθεση, το ελληνικό σύστημα δικαιοσύνης αντιμετωπίζει διαχρονικές προκλήσεις, με βασικά ζητήματα τη χαμηλή αποδοτικότητα, την έλλειψη διαφάνειας και την ανεξαρτησία του. Η αντίληψη των πολιτών για τη δικαστική ανεξαρτησία φθίνει συνεχώς, καθώς ολοένα και περισσότερες υποθέσεις υψηλού προφίλ χαρακτηρίζονται από καθυστερήσεις και αμφιλεγόμενες αποφάσεις.

Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία της έκθεσης της Liberties, σύμφωνα με τα οποία, η εμπιστοσύνη των πολιτών στην ανεξαρτησία της Ελληνικής Δικαιοσύνης καταγράφει ιστορικά χαμηλά επίπεδα.

Σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις, το 40% του γενικού πληθυσμού εκτιμά ότι η ανεξαρτησία των δικαστηρίων και των δικαστών είναι «αρκετά ή πολύ καλή», ενώ το 56% τη θεωρεί ανεπαρκή ή πολύ κακή. Η αντίληψη αυτή έχει επιδεινωθεί αισθητά σε σχέση με το 2023, όταν το αντίστοιχο ποσοστό θετικών αξιολογήσεων βρισκόταν στο 46%, αλλά και σε σύγκριση με το 2020, όταν το 53% των πολιτών εξέφραζε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον θεσμό.

Η ετήσια Έκθεση για το Κράτος Δικαίου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2023 είχε συστήσει στην Ελλάδα να λάβει μέτρα για τη διασφάλιση της συμμετοχής της δικαστικής εξουσίας στη διαδικασία διορισμού των ανώτατων δικαστικών λειτουργών. Ειδικότερα, είχε επισημάνει την ανάγκη να ενισχυθεί η διαφάνεια και να υιοθετηθούν ευρωπαϊκά πρότυπα στη διαδικασία επιλογής των προέδρων και των αντιπροέδρων του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Σε αυτό το πλαίσιο, τον Ιούλιο του 2024, το Ελληνικό Κοινοβούλιο ενέκρινε νομοθετική ρύθμιση που προβλέπει τη συμμετοχή των ολομελειών των τριών ανώτατων δικαστηρίων στη διαδικασία επιλογής των επικεφαλής τους. Σύμφωνα με τη νέα διάταξη, ο υπουργός Δικαιοσύνης ζητά τη γνώμη της ολομέλειας του οικείου ανώτατου δικαστηρίου, η οποία στη συνέχεια διεξάγει μυστική ψηφοφορία για την επιλογή έως και πέντε υποψηφίων για τη θέση του προέδρου.

Ωστόσο, το βασικό σημείο κριτικής προς τη νέα νομοθεσία είναι ότι η γνώμη της ολομέλειας δεν είναι δεσμευτική.

Παρότι η ρύθμιση αυτή αποτελεί ένα βήμα προς την ενίσχυση της δικαστικής συμμετοχής στη διαδικασία διορισμού, δεν αντιμετωπίζει αποτελεσματικά το ζήτημα της πολιτικής επιρροής στη Δικαιοσύνη. Η έλλειψη δεσμευτικότητας στην ψήφο των δικαστικών λειτουργών αφήνει περιθώρια για κυβερνητικές παρεμβάσεις, διατηρώντας το ισχύον σύστημα που επιτρέπει τον διορισμό ανώτατων δικαστών από την εκάστοτε κυβέρνηση.

Η συνεχής πτώση της εμπιστοσύνης των πολιτών στη Δικαιοσύνη αντανακλά μια γενικευμένη αίσθηση πολιτικής επιρροής στον θεσμό, γεγονός που έχει προκαλέσει επανειλημμένες συστάσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα καλείται να προχωρήσει σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα διασφαλίζουν την πραγματική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και θα αποκαθιστούν την εμπιστοσύνη της κοινωνίας στον ρόλο της ως ανεξάρτητη εξουσία.

Διαφθορά: Ένας διαχρονικός γόρδιος δεσμός

Η Ελλάδα προσπαθεί να αντιμετωπίσει τη διαφθορά μέσα από νέα νομοθετικά εργαλεία, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον Νόμο 5090/2024, αναφέρει η έκθεση. Ο συγκεκριμένος νόμος επιχειρεί να εναρμονίσει τη χώρα με τις διεθνείς προδιαγραφές και τις κατευθυντήριες οδηγίες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για την πάταξη της διαφθοράς.

Ωστόσο, η νομοθέτηση δεν αρκεί από μόνη της για την καταπολέμηση του φαινομένου. Παρά τη θεσμική πρόοδο, η Ελλάδα εξακολουθεί να κατατάσσεται στις υψηλότερες θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ό,τι αφορά την αντίληψη περί διαφθοράς.

Ειδικότερα, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Ειδικού Ευρωβαρόμετρου, η Ελλάδα κατατάσσεται πρώτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση στην αντίληψη περί διαφθοράς. Το 98% των Ελλήνων πολιτών θεωρεί ότι η διαφθορά είναι διαδεδομένη στη χώρα, ποσοστό συντριπτικά υψηλότερο από τον μέσο όρο της ΕΕ, που ανέρχεται στο 68%.

Η ίδια έκθεση επισημαίνει ότι από το 2013 και μετά, η αντίληψη περί διαφθοράς στην Ελλάδα παραμένει σταθερά πάνω από το 95%, υποδεικνύοντας ότι οι πολίτες δεν βλέπουν ουσιαστική βελτίωση στο σύστημα διαφάνειας και λογοδοσίας.

Οι τομείς που θεωρούνται πιο ευάλωτοι σε πρακτικές διαφθοράς περιλαμβάνουν τον κλάδο της υγείας (89%), τα πολιτικά κόμματα (71%), τους πολιτικούς σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο (68%), τις δημόσιες συμβάσεις (67%), την πολεοδομία (63%), τους επιθεωρητές δημόσιας διοίκησης (59%), τις φορολογικές αρχές (57%), καθώς και την αστυνομία και τις τελωνειακές υπηρεσίες (56%).

Η έλλειψη εφαρμογής των νομοθετικών προβλέψεων και η απουσία σοβαρών καταδικαστικών αποφάσεων για υποθέσεις διαφθοράς υψηλού επιπέδου ενισχύουν την αίσθηση ατιμωρησίας. Οι πολιτικές και οικονομικές διασυνδέσεις προστατεύουν ισχυρούς παράγοντες από τη λογοδοσία, διατηρώντας ένα καθεστώς ασυλίας για όσους βρίσκονται κοντά στα κέντρα εξουσίας.

Ελευθερία του Τύπου και ανεξάρτητες αρχές υπό πίεση

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει σοβαρά ζητήματα στον τομέα της ελευθερίας του Τύπου, με τις συνθήκες να επιδεινώνονται τα τελευταία χρόνια. Η πολιτική επιρροή στα μέσα ενημέρωσης, η συγκεντρωμένη ιδιοκτησία, η στοχευμένη χρηματοδότηση προς φιλικά προσκείμενα μέσα και η στοχοποίηση ανεξάρτητων δημοσιογράφων έχουν δημιουργήσει ένα ασφυκτικό πλαίσιο για την ερευνητική δημοσιογραφία.

Το ελληνικό τοπίο των μέσων ενημέρωσης χαρακτηρίζεται από πληθώρα μέσων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, ωστόσο η πραγματική ισχύς συγκεντρώνεται σε έναν μικρό αριθμό επιχειρηματιών με ισχυρούς δεσμούς με την πολιτική και την οικονομία. Παρότι η εικόνα δείχνει ποικιλία, η ιδιοκτησία των μεγαλύτερων ομίλων ενημέρωσης βρίσκεται σε λίγα χέρια, με τα μέσα να ανήκουν κυρίως σε επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται και σε άλλους στρατηγικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας.

Τα τελευταία χρόνια, η κυρίαρχη δύναμη στα ελληνικά ΜΜΕ ανήκει πλέον σε εφοπλιστές και μεγαλοεπενδυτές, οι οποίοι έχουν επενδύσει μαζικά στον χώρο, αποκτώντας τηλεοπτικούς σταθμούς, εφημερίδες, ραδιοφωνικούς σταθμούς και ειδησεογραφικά sites. Αυτό το μοντέλο ιδιοκτησίας έχει δημιουργήσει σοβαρές ανησυχίες για την ανεξαρτησία της ενημέρωσης, καθώς η γραμμή των μεγαλύτερων μέσων ενημέρωσης φαίνεται συχνά να ευθυγραμμίζεται με τα συμφέροντα των ιδιοκτητών τους και τις πολιτικές ή οικονομικές τους στρατηγικές.

Η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ), το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) και η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) αποτελούν τους βασικούς ρυθμιστικούς φορείς που επιβλέπουν το τοπίο των μέσων ενημέρωσης και των τηλεπικοινωνιών στην Ελλάδα. Ωστόσο, η ανεξαρτησία τους έχει αμφισβητηθεί επανειλημμένα, λόγω πολιτικών παρεμβάσεων στον διορισμό των μελών τους, καθώς και εξαιτίας σοβαρών ελλείψεων σε οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους, που περιορίζουν την αποτελεσματικότητά τους.

Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών EUROKINISSI

Παρότι το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) λειτουργεί τυπικά ως ανεξάρτητη αρχή, τα μέλη του επιλέγονται από κοινοβουλευτική επιτροπή στην οποία το κυβερνών κόμμα διαθέτει την πλειοψηφία. Η διαδικασία αυτή καθιστά τον θεσμό ευάλωτο σε πολιτικές επιρροές, γεγονός που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από φορείς της κοινωνίας των πολιτών και δημοσιογραφικές οργανώσεις.

Παράλληλα, το ΕΣΡ αντιμετωπίζει σοβαρές οικονομικές και διοικητικές δυσκολίες, με τη χρηματοδότηση και τη στελέχωσή του να θεωρούνται ανεπαρκείς.

Η αμφισβήτηση της ανεξαρτησίας του Συμβουλίου κορυφώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2023, όταν η διαδικασία διορισμού των νέων μελών του προκάλεσε αντιδράσεις από νομικούς κύκλους, δημοσιογράφους και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, που εξέφρασαν φόβους για απόπειρα ελέγχου του θεσμού από την εκάστοτε κυβέρνηση.

Η υπόθεση έφτασε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όπου τον Ιούλιο του 2024 εξετάστηκαν οι σχετικές αιτήσεις ακύρωσης που είχαν κατατεθεί από τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, με στόχο την ανατροπή της απόφασης για τον διορισμό του προέδρου, του αντιπροέδρου και έξι μελών του ΕΣΡ.

Τον Νοέμβριο του 2024, το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε τις αιτήσεις ακύρωσης, κρίνοντας ότι ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών δεν είχε έννομο συμφέρον να προσφύγει κατά της διαδικασίας επιλογής. Ο Σύλλογος αντέδρασε έντονα, υποστηρίζοντας ότι το δικαστήριο απέφυγε να εξετάσει την ουσία της υπόθεσης, αποφεύγοντας να τοποθετηθεί στο εάν η διαδικασία επιλογής των μελών του ΕΣΡ ήταν συμβατή με τις συνταγματικές αρχές περί ανεξαρτησίας των ρυθμιστικών αρχών.

Η απόφαση αυτή ενίσχυσε τον διάχυτο προβληματισμό για την πραγματική αυτονομία των ανεξάρτητων αρχών στην Ελλάδα, καθώς και για τον βαθμό στον οποίο μπορούν να λειτουργούν χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις.

Κοινωνικοί περιορισμοί και καταστολή

Τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα πάντα με την έκθεση, παρατηρείται μια σταδιακή συρρίκνωση του πολιτικού και ακτιβιστικού χώρου. Οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών βρίσκονται αντιμέτωπες με αυστηρούς κανονισμούς και περιορισμούς που δυσχεραίνουν το έργο τους, ενώ ακτιβιστές και υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων υφίστανται νομικές παρενοχλήσεις και πιέσεις.

Παράλληλα, περιστατικά αστυνομικής βίας κατά ειρηνικών διαδηλωτών και αυξημένη επιτήρηση μέσω ψηφιακών εργαλείων εντείνουν τις ανησυχίες για την προστασία των πολιτικών ελευθεριών.

Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Ελληνικού Συνδέσμου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (HLHR), τα περιστατικά δυσανάλογης χρήσης βίας από τις αρχές δεν είναι σποραδικά, αλλά συστηματικά, με θύματα διαδηλωτές, πολίτες κατά τη διάρκεια ρουτίνας ελέγχων, αλλά και μειονοτικές ομάδες.

Η έκθεση με τίτλο «Αστυνομία, Βία και Δικαιώματα: Επισκόπηση των Αυθαίρετων Ενεργειών της Αστυνομίας στην Ελλάδα» τεκμηριώνει πολυάριθμες περιπτώσεις δυσανάλογης βίας κατά ειρηνικών διαδηλώσεων, περιπολιών ρουτίνας και στοχευμένων επιχειρήσεων. Σε αρκετές περιπτώσεις, η υπερβολική χρήση βίας έχει οδηγήσει σε σοβαρούς τραυματισμούς, ενώ καταγράφονται και περιστατικά που οδήγησαν στον θάνατο πολιτών.

Επεισόδια μετά το τέλος της απεργιακής συγκέντρωσης στην πλατεία Συντάγματος ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ/EUROKINISSI

Ένα από τα πιο ανησυχητικά ευρήματα της έκθεσης αφορά την επιθετική αστυνομική τακτική που χρησιμοποιείται με σκοπό τη διάλυση ειρηνικών διαδηλώσεων. Οι αρχές κάνουν συστηματική χρήση δακρυγόνων, προχωρούν σε αυθαίρετες συλλήψεις, ενώ δεν είναι σπάνιες οι σωματικές επιθέσεις σε διαδηλωτές και δημοσιογράφους που καλύπτουν τις κινητοποιήσεις. Αυτές οι πρακτικές δημιουργούν ένα κλίμα φόβου, περιορίζοντας τη δυνατότητα των πολιτών να ασκούν το θεμελιώδες δικαίωμα της διαμαρτυρίας.

Παράλληλα, η έκθεση υπογραμμίζει τον στοχευμένο χαρακτήρα της αστυνομικής βίας απέναντι σε μειονοτικές ομάδες, όπως οι Ρομά και οι μετανάστες, οι οποίοι υπόκεινται σε δυσανάλογους ελέγχους, άδικη μεταχείριση και αυξημένη αστυνομική επιτήρηση. Η στοχοποίηση αυτών των πληθυσμών αποτελεί ένδειξη συστημικών διακρίσεων, οι οποίες παραμένουν ατιμώρητες, ενισχύοντας τις κοινωνικές ανισότητες.

Το πλέον σοβαρό ζήτημα που αναδεικνύει η έκθεση είναι η κουλτούρα ατιμωρησίας που περιβάλλει την αστυνομική βία στην Ελλάδα. Οι καταγγελίες για περιστατικά αυθαιρεσίας σπάνια διερευνώνται σε βάθος, ενώ οι πειθαρχικές κυρώσεις σε βάρος των αστυνομικών είναι εξαιρετικά σπάνιες ή ανεπαρκείς. Η αποτυχία των θεσμικών μηχανισμών να διασφαλίσουν τη λογοδοσία και την τιμωρία των υπευθύνων επιτρέπει τη συνέχιση αυτών των πρακτικών, δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο παραβιάσεων δικαιωμάτων χωρίς συνέπειες.

Παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και pushbacks

Η Ελλάδα έχει βρεθεί αντιμέτωπη με σοβαρές καταγγελίες για την παραβίαση των υποχρεώσεών της στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σε μια απόφαση-ορόσημο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) καταδίκασε πρώτη φορά τη χώρα για παράνομες επαναπροωθήσεις αιτούντων άσυλο στον Έβρο, επιστρέφοντάς τους βίαια στην Τουρκία χωρίς την προβλεπόμενη διαδικασία.

Το δικαστήριο έκρινε ότι η χώρα παραβίασε την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, και συγκεκριμένα το άρθρο 3, που απαγορεύει την απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση, το άρθρο 13, που κατοχυρώνει το δικαίωμα σε πραγματική προσφυγή και το άρθρο 4 του Πρωτοκόλλου 4, που απαγορεύει τις συλλογικές απελάσεις.

Η απόφαση του δικαστηρίου στηρίχθηκε στο γεγονός ότι δεν υπήρξε καμία διαδικαστική εγγύηση για τους αιτούντες άσυλο, καθώς δεν πραγματοποιήθηκε ατομική εξέταση των υποθέσεών τους. Επιπλέον, η απόφαση υπογράμμισε τον κίνδυνο κακομεταχείρισης που αντιμετωπίζουν οι επαναπροωθούμενοι στην Τουρκία, όπου δεν είναι διασφαλισμένη η προστασία των δικαιωμάτων τους.

AP Photo Michael Varaklas

Η καταδικαστική αυτή απόφαση δημιουργεί σημαντικό νομικό προηγούμενο και ρίχνει φως στο επίμονο ζήτημα των παράνομων επαναπροωθήσεων στα ευρωπαϊκά σύνορα. Το ΕΔΑΔ ζητά από την Ελλάδα να συμμορφωθεί με τις διεθνείς και ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της, διασφαλίζοντας ότι οι συνοριακές πολιτικές της θα σέβονται πλήρως τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Εδώ “μπαίνει” και το ναυάγιο της Πύλου, το φονικότερο στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Έρευνα της Ευρωπαίας Διαμεσολαβήτριας αποκαλύπτει σοβαρές και καταδικαστέες παραλείψεις στα καθήκοντα έρευνας και διάσωσης εκ μέρους ανώτερων αξιωματικών του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής.

Σύμφωνα με την έκθεση, οι ενέργειες και οι παραλείψεις των εμπλεκομένων αξιωματικών κατά τη διαχείριση του περιστατικού στις 13 και 14 Ιουνίου 2023 συνιστούν σοβαρά ποινικά αδικήματα, καθώς χαρακτηρίζονται ως θανατηφόρα έκθεση σε κίνδυνο, αλλά και ως έκθεση σε κίνδυνο της ζωής, της υγείας και της σωματικής ακεραιότητας των εκατοντάδων μεταναστών που επέβαιναν στο αλιευτικό σκάφος Adriana.

Οι παραλείψεις αυτές τιμωρούνται σύμφωνα με το άρθρο 306 του Ποινικού Κώδικα, καθώς το Λιμενικό Σώμα φέρεται να μην ανταποκρίθηκε όπως έπρεπε στην υποχρέωσή του για διάσωση, παρά τις πολλαπλές προειδοποιήσεις για την επικινδυνότητα της κατάστασης.

Η έκθεση επιβεβαιώνει τις σοβαρές καταγγελίες για τον χειρισμό του περιστατικού, εγείροντας σοβαρά ερωτήματα για την τήρηση των διεθνών υποχρεώσεων της Ελλάδας στην προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.

Όπως καταλήγει η έκθεση, παρά τις όποιες θετικές νομοθετικές πρωτοβουλίες, η Ελλάδα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις στη διατήρηση ενός ισχυρού κράτους δικαίου. Η αδυναμία της δικαστικής εξουσίας να λειτουργήσει ανεξάρτητα, η έλλειψη ουσιαστικών διώξεων για διαφθορά, η περιορισμένη ελευθερία του Τύπου και οι συχνές παραβιάσεις θεμελιωδών ελευθεριών συνθέτουν ένα ανησυχητικό σκηνικό.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταστήσει σαφές ότι η κατάσταση πρέπει να βελτιωθεί, με την Κομισιόν να ζητά αυστηρότερη εποπτεία και εφαρμογή του κράτους δικαίου. Το ερώτημα που παραμένει είναι αν η Ελλάδα θα προχωρήσει σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις ή αν θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει τις ίδιες χρόνιες παθογένειες, διακινδυνεύοντας τη δημοκρατική της σταθερότητα.

Πηγή: news247.gr

Δεν τα κατάφερε το τρίχρονο αγοράκι στο Ηράκλειο της Κρήτης που έδινε μάχη για τη ζωή του στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο (ΠΑΓΝΗ), μετά την κακοποίηση που υπέστη από τη μητέρα του και τον σύντροφό της.

Ο διοικητής του νοσοκομείου ΠΑΓΝΗ στο Ηράκλειο, Γιώργος Χαλκιαδάκης, ανακοίνωσε χθες Κυριακή (02 Φεβρουαρίου) πως έγιναν εξετάσεις και τεστ στον 3χρονο αλλά δυστυχώς ο εγκέφαλος του δεν ανταποκρίνεται και έτσι θεωρείται πλέον εγκεφαλικά νεκρός, λόγω των σοβαρών τραυμάτων που έφερε εξαιτίας του φρικιαστικού ξυλοδαρμού του.

Ο μικρός Άγγελος νοσηλεύεται εδώ και μία εβδομάδα στη ΜΕΘ του ΠΑΓΝΗ, με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, εγκαύματα ακόμα και καψίματα από τσιγάρο. Αν και οι γιατροί έδωσαν σκληρό αγώνα, δυστυχώς το «θαύμα» δεν έγινε.

Η γιαγιά του 3χρονου που έχει αναλάβει την επιμέλειά του, δήλωσε πως θα κάνει δωρεά τα όργανά του ώστε κάποιο άλλο παιδί να βοηθηθεί από το μικρό αγγελούδι.

Με αυτή την γενναία απόφαση, η γιαγιά του Άγγελου θέλει να δώσει ζωή μέσα από τον εγγονό της που δεν πρόλαβε να μεγαλώσει και να ζήσει τη ζωή του.

Ήδη έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες για την δωρεά των οργάνων του. Αναζητείται λήπτης για την καρδιά του μικρού, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό.

Η επίσημη ανακοίνωση του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου αναμένεται να δοθεί στην δημοσιότητα, πιστοποιώντας και τυπικά τον εγκεφαλικό θάνατο του τρίχρονου αγοριού, μετά τον συστηματικό βασανισμό που υπέστη.

Η κατάληξη αυτή μεταβάλλει και την βασική κατηγορία που αντιμετωπίζουν η μητέρα και ο σύντροφός της, από απόπειρα φόνου εκ προμελέτης και από κοινού, σε δολοφονία εκ προμελέτης και από κοινού.

Η σημασία της δωρεάς οργάνων

Για τη σημασία της δωρεάς οργάνων μίλησε και ο Ηρακλής Τσαγκάρης, καθηγητής Πνευμονολογίας–Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, διευθυντής της ΜΕΘ στο Αττικόν και πρωτοπόρος στις μεταμοσχεύσεις, μέσα από ανάρτησή του στο Facebook.

«Η διαπίστωση του εγκεφαλικού θανάτου στο άτυχο τρίχρονο αγοράκι στο ΠΑΓΝΗ θα έπρεπε να αποτελέσει και ευκαιρία ουσιαστικής εκπαίδευσης για το γενικό πληθυσμό με την ανάδειξη τoυ μη αναστρέψιμου της κατάστασης, που συνεπάγεται η πολύ αυστηρά καθορισμένη διάγνωση του εγκεφαλικού θανάτου», αναφέρει σε ανάρτησή του ο κ.Τσαγκάρης.

«Αντ’ αυτού παρακολουθούμε στα κανάλια δηλώσεις για θαύματα ή θρησκευτικές λειτουργίες για τη σωτηρία του άτυχου 3χρονου. Η χαλαρότητα του Σαββατοκύριακου δικαιολογεί τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που για να γεμίσουν τα δελτία βάζουν όλα τα σχετικά ρεπορτάζ χωρίς χρονική σειρά, αλλά προσφέρει πολύ κακή υπηρεσία στην εκπαίδευση του γενικού πληθυσμού που μπορεί να θεωρήσει ότι ο εγκεφαλικός θάνατος δεν είναι μία μη αναστρέψιμη και πολύ σαφής ιατρική διάγνωση», συνεχίζει.

«Οι παιδιατρικές μονάδες της χώρας έχουν κάνει δυστυχώς βήματα προς τα πίσω όσον αφορά τη δωρεά οργάνων την τελευταία δεκαετία, με φωτεινή και αξιομνημόνευτη εξαίρεση την εξαιρετική προσπάθεια που κάνει ο Ανδρέας Ηλιάδης στην Πάτρα», προσθέτει.

Ο ίδιος εξηγεί ότι ο εγκεφαλικός θάνατος είναι μία σαφής και μη αναστρέψιμη διάγνωση και όταν διαπιστώνεται «δεν πρέπει να υπάρχει πλέον οποιαδήποτε δημόσια αναφορά σε θαύματα ή δεήσεις, τουλάχιστον από τα σοβαρά ΜΜΕ. Κάθε τέτοια αναφορά λειτουργεί αποπροσανατολιστικά, υπονομεύει τις πιθανότητες δωρεάς σε μελλοντικούς δότες και στο τέλος της ημέρας κοστίζει ζωές. Η δωρεά οργάνων θα ήταν μία κάθαρση στην τραγωδία του Ηρακλείου, που ζούμε όλοι με ανοιχτό το στόμα».

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΛΙΤΣΑΡΔΑΚΗΣ

Το εφετείο της δολοφονίας του Άλκη Καμπανού από τους 12 οπαδούς του ΠΑΟΚ, που είχε προσδιοριστεί να ξεκινήσει σήμερα, Παρασκευή (10/01), αναβλήθηκε κατόπιν αιτήματος της υπεράσπισης του 1ου και του 12ου κατηγορούμενου για τις 3 Νοεμβρίου του 2025. Παρόντες σήμερα κατά την εκφώνηση ήταν 8 από τους κατηγορουμένους.

Υπενθυμίζεται ότι στο πρωτόδικο δικαστήριο που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2022, οι 7 από τους 12 κατηγορούμενους καταδικάστηκαν σε ισόβια και επιπλέον πολυετείς καθείρξεις. Το σκεπτικό της απόφασης χώριζε τους 12 σε δυο ομάδες, ανάλογα με το εάν συμμετείχαν ή όχι άμεσα στη δολοφονία, ευρισκόμενοι στα σκαλοπάτια της πολυκατοικίας που δολοφονήθηκε ο Άλκης Καμπανός και τραυματίστηκαν βαριά οι δυο φίλοι του. Οι υπόλοιποι 5 καταδικάστηκαν σε βαριές καθείρξεις με εκτιτέα τα 20 έτη. Το δικαστήριο δεν αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό στους κατηγορουμένους.

Δευτεροβάθμια δίκη ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Θεσσαλονίκης για την υπόθεση της δολοφονίας του 19χρονου Άλκη Καμπανού και τον τραυματισμό των δύο φίλων του, μετά από άγρια επίθεση με οπαδικά κίνητρα στην περιοχή της Χαριλάου, τα ξημερώματα της 1ης Φεβρουαρίου 2022. Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2025. (ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΕΡΒΕΡΙΔΗΣ / MOTION TEAM)

Στα αξιοσημείωτα της υπόθεσης είναι η αλλαγή στα πρόσωπα των συνηγόρων που εκπροσωπούν τους δώδεκα. Ο Ανδρέας Λοβέρδος ανέλαβε την κοινή υπεράσπιση τριών από τους δώδεκα κατηγορουμένους, ενώ η Βάσω Πανταζή την υπεράσπιση του 7ου κατηγορουμένου που ανήκε στο σύνδεσμο “Μακεδόνες”.

Από την υποστήριξη της κατηγορίας, και για την οικογένεια του Άλκη Καμπανού, μετά την αποχώρηση του Αλέξη Κούγια, την υπόθεση ανέλαβε μαζί με τον Γιάννη Πουλτσίδη, ο Χρήστος Λαμπάκης.

Αρκετοί οπαδοί του ΠΑΟΚ και φίλοι των κατηγορουμένων βρέθηκαν σήμερα έξω από το δικαστικό μέγαρο. Αργότερα μετά την έναρξη της υπόθεσης, γύρω στις 11:00, πέρασαν στον τρίτο όροφο του μεγάρου, εκεί όπου οι αστυνομικές δυνάμεις δημιούργησαν φραγμό και τους απαγόρευσαν την είσοδο στην αίθουσα.

Πηγή: news247.gr

Η απόφαση για την καταδίκη του Ντόναλντ Τραμπ για την υπόθεση την Στόρμι Ντάνιελς ανακοινώθηκε σήμερα, Παρασκευή (10/01). Ο δικαστής Χουάν Μερτσάν ανακοίνωσε την ποινή του Ντόναλντ Τραμπ: απαλλαγή χωρίς όρους για όλες τις 34 κατηγορίες.

Ο Μερτσάν ανέφερε στο δικαστήριο ότι κατέληξε πως η απαλλαγή χωρίς όρους είναι «η μόνη νόμιμη ποινή, χωρίς να παραβιάζεται το υψηλότερο αξίωμα της χώρας. Σας εύχομαι καλή επιτυχία καθώς αναλαμβάνετε τη δεύτερη θητεία σας στο αξίωμα», δήλωσε ο δικαστής, ολοκληρώνοντας τη διαδικασία.

Η απόφαση αυτή δεν σημαίνει ότι ο Τραμπ αθωώνεται από τις κατηγορίες αλλά ότι δεν του επιβάλλεται καμία ποινή.

Δηλαδή, η απαλλαγή χωρίς όρους σημαίνει ότι ο Τραμπ δεν θα αντιμετωπίσει πρόστιμα, επιτήρηση ή φυλάκιση.

Ο Τραμπ, που καταδικάστηκε για 34 κακουργηματικές κατηγορίες για παραποίηση επιχειρηματικών εγγράφων με στόχο την απόκρυψη ενός σεξουαλικού σκανδάλου, αντιμετώπιζε αρχικά ποινή επιτήρησης ή φυλάκιση έως και τεσσάρων ετών. Οι ΝΥΤ αναφέρουν ότι πρόκειται για μια σπάνια και επιεική ποινή για τα δεδομένα των δικαστηρίων της Νέας Υόρκης, που ωστόσο εδραιώνει το καθεστώς του Τραμπ ως καταδικασμένου για κακουργήματα πριν την ορκωμοσία του.

Η ανακοίνωση της απόφασης

Ο πρώην πρόεδρος συμμετέχει εικονικά από την κατοικία του στο Mar-a-Lago. Ο ίδιος και ο δικηγόρος του, Τοντ Μπλανς, εμφανίστηκαν μέσω βίντεο, καθισμένοι στο τραπέζι της υπεράσπισης.

Jabin Botsford/The Washington Post via AP, Pool

Ο Τραμπ, πριν την ανακοίνωση της ποινής, μίλησε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της δίκης, δηλώνοντας πως: «Ήταν μια πολύ φρικτή εμπειρία» και αρχίζει να απαριθμεί τα ζητήματα που έχει με τα γεγονότα και τις κατηγορίες.

Υποστηρίζει ότι η υπόθεση κατατέθηκε για να τον εμποδίσει να κερδίσει την επανεκλογή και δηλώνει ότι κέρδισε τις εκλογές του 2024 τόσο στη λαϊκή ψήφο όσο και στο εκλεκτορικό σώμα. «Η αλήθεια είναι ότι είμαι απόλυτα αθώος, δεν έκανα τίποτα κακό», λέει με ταχύ ρυθμό ο Τραμπ.

Υπενθυμίζεται ότι ο Τραμπ καταδικάστηκε πέρυσι για 34 κατηγορίες επιχειρηματικής απάτης που συνδέονται με πληρωμή στην Στόρμι Ντάνιελς κατά την προεκλογική εκστρατεία του 2016..

Μάλιστα, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την επείγουσα προσφυγή του Τραμπ, ανοίγοντας τον δρόμο για την καταδίκη του λίγες ημέρες πριν την ορκωμοσία του στις 20 Ιανουαρίου για μια δεύτερη θητεία.

ΕΥΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Πανηγυρική δικαίωση, έπειτα από δικαστική ομηρία τεσσάρων χρόνων, για τους 61 (αρχικά 62) συλληφθέντες της 6ης Δεκέμβρη 2020, για τη συμμετοχή τους στην απαγορευμένη από την κυβέρνηση διαδήλωση ανήμερα της επετείου της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Οι συλλήψεις είχαν γίνει κατ’ εφαρμογή απόφασης του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ., η οποία επικαλούνταν την προστασία της δημόσιας υγείας από την πανδημία και επέβαλλε απαγόρευση 24 ωρών, προβαίνοντας σε συλλήψεις στον σωρό και στοχοποιώντας πολίτες, αγωνιστές, φέρνοντάς τους αντιμέτωπους με ποινικές διώξεις.

Οι περισσότεροι από όσους κάθονταν χθες στο εδώλιο του Μονομελούς Εφετείου Πλημμελημάτων δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους. Εκείνη την ημέρα κάποιοι πήγαιναν να αφήσουν λουλούδια στο σημείο της δολοφονίας του Αλέξη, μερικοί επιχείρησαν να ανοίξουν πανό στην οδό Γραβιάς, άλλοι απλά περπατούσαν στο κέντρο της Αθήνας. Κρατήθηκαν για ώρες στη ΓΑΔΑ και βρέθηκαν αντιμέτωποι με ποινικές διώξεις (της παραβίασης των μέτρων για τον κορονοϊό και της απείθειας)· κι ας φορούσαν μάσκες, κι ας κρατούσαν αποστάσεις, κι ας είχαν στείλει το προβλεπόμενο sms για να μετακινηθούν.

Η συγκεκριμένη απόφαση της Αστυνομίας επικρίθηκε τότε ως παράνομη και αντισυνταγματική από την Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων, την Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων και πλήθος ακαδημαϊκών και νομικών. Δύο χρόνια αργότερα, το 2022, η Εισαγγελία Εφετών έθετε στο αρχείο τις δικογραφίες δεκάδων άλλων συλληφθέντων που είχαν φορτωθεί ίδιες κατηγορίες τη συγκεκριμένη ημέρα, κρίνοντας ότι δεν υπήρχε νομικό έρεισμα στην απαγόρευση συγκέντρωσης.

Η δίκη επί της ουσίας είχε τελειώσει με το που άρχισε, όταν, αφού προέβαλαν τις ενστάσεις τους οι συνήγοροι υπεράσπισης, τον λόγο πήρε η εισαγγελέας της έδρας, Αλεξάνδρα Πισχοίνα. «Πρέπει να πω κάτι, υπάρχει ένα ζήτημα εδώ», σημείωσε. «Σήμερα δικάζουμε 61 ανθρώπους που φέρονται να τέλεσαν μια παράβαση που τυποποιείται από μια νομοθετική πράξη που δεν ισχύει σήμερα. Αρα δεν μπορούν να τιμωρηθούν, είτε την τέλεσαν είτε δεν την τέλεσαν. Δεν έχει νόημα ούτε σε απολογία να πάμε! Δεν υπάρχει καμία τέτοια υπουργική απόφαση πια, δεν απαγορεύεται η συνάθροιση, τίποτα. Ηταν νόμος προσωρινής ισχύος. Λάθος του νομοθέτη; Δεν μας αφορά. Εμάς μας ενδιαφέρει η ισχύουσα νομοθεσία».

Οσο για τη δεύτερη κατηγορία, της απείθειας, που αποδόθηκε στους συλληφθέντες επειδή αρνήθηκαν να δώσουν δακτυλικά αποτυπώματα στις Αρχές, η εισαγγελική λειτουργός αντέτεινε πως οι κατηγορούμενοι δεν αρνήθηκαν να δώσουν τα στοιχεία τους, δεν αμφισβητήθηκαν τα πρόσωπά τους, αφού επέδειξαν τις αστυνομικές τους ταυτότητες. Ετσι, η κ. Πισχοίνα ζήτησε να κηρυχθούν όλοι αθώοι και οι κατηγορούμενοι προχώρησαν σε σύντομες απολογίες, περιγράφοντας τα όσα έγιναν εκείνη την ημέρα.

«Το δικαίωμα στη συγκέντρωση»

Οσοι από τους συλληφθέντες –ανάμεσά τους 12 μέλη του ΚΚΕ(μ-λ)– είχαν βγει στον δρόμο για να τιμήσουν τη μνήμη του Αλέξη φορώντας μάσκες και κρατώντας αποστάσεις, βρέθηκαν στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλον καθώς κρατήθηκαν πάνω από 12 ώρες στη ΓΑΔΑ σε ασφυκτικές συνθήκες. Μέλος του ΚΚΕ(μ-λ) σημείωσε: «Η εικόνα ήταν ζοφερή και πρέπει να τη μεταφέρω στο δικαστήριό σας. Πενήντα αστυνομικοί μας περικύκλωσαν. Είχαμε λάβει όλα τα μέτρα προστασίας. Δεν είναι αστείο τέσσερα χρόνια να τραβιόμαστε στα δικαστήρια, δεν είναι αστείο να έχουμε πειθαρχικά στη δουλειά μας για αυτή τη δίκη. Ηταν μια άδικη κατηγορία βασισμένη σε πολιτικά κριτήρια».

«Η παρουσία της αστυνομίας ήταν αθρόα: εμείς ήμασταν 7 άτομα και οι αστυνομικοί 50. Εμείς υπερασπιστήκαμε το δικαίωμά μας στη συγκέντρωση. Μας στοιβάξανε μέσα στη ΓΑΔΑ με μηδέν μέτρα προστασίας. Ανάμεσά μας ήταν και ανήλικα παιδιά, ένα 17χρονο παιδί έπαθε επιληψία», συμπλήρωσε διαδηλώτρια.

Τελικά το Μονομελές Εφετείο Πλημμελημάτων σε μία διαδικασία που διήρκεσε λιγότερο από δύο ώρες έβαλε το δικό του λιθαράκι προκειμένου να αποδειχθεί πόσο παράλογη ήταν η συγκεκριμένη υπόθεση. Στο άκουσμα της λέξης «αθώοι» το ακροατήριο ξέσπασε σε χειροκροτήματα.

«Ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για τις δίκες που εκκρεμούν»

Η απόφαση αποτελεί τεράστια νίκη του κινήματος ενάντια στον κυβερνητικό αυταρχισμό διότι θέτει τέρμα στην προσπάθεια περιορισμού των διαδηλώσεων που εκφράστηκε τότε με το πρόσχημα της πανδημίας και αποδεικνύει ότι η απαγόρευση των συναθροίσεων στις 6.12.2020 υπήρξε παράνομη. Το ίδιο ισχύει και για τη δακτυλοσκόπηση, που η άρνηση παροχής της κρίθηκε νόμιμη. Οι σημερινές δικαστικοί λειτουργοί τίμησαν την αποστολή τους και δεν προσχώρησαν στις κυβερνητικές σκοπιμότητες και αυτό τις τιμά. Και αναδεικνύει και την ευστοχία της υπερασπιστικής αντιμετώπισης των κατηγοριών.

Ανοίγει πλέον διάπλατα ο δρόμος για την απαλλαγή όλων των συλληφθέντων εκείνη την ημέρα σε δίκες που εκκρεμούν σε διάφορες πόλεις. Ο αγώνας όσων πάλεψαν για να υπερασπιστούν το δικαίωμα στη διαδήλωση εκείνα τα χρόνια δεν πήγε χαμένος. Με αυτοπεποίθηση συνεχίζουμε.

Κώστας Παπαδάκης,
εκ των συνηγόρων υπεράσπισης συλληφθέντων

«Σαφής νίκη του κινήματος αλληλεγγύης»

Μέσα σε αυτό το κλίμα κρατικής καταστολής και τρομοκρατίας είναι σαφής η νίκη του κινήματος αλληλεγγύης σε μια δίκη αμιγώς πολιτική. Παρά την επίθεση που κάνει το κράτος, ακόμα δεν είναι εύκολο να ποινικοποιήσει την πολιτική δράση, και αυτό είναι ένα θετικό μήνυμα.

Παναγιώτης Χουντής,
μέλος του ΚΚΕ(μ-λ)

Πηγή: efsyn.gr

Ο κ. Ασλανίδης ζήτησε την εκταφή προκειμένου να ακολουθήσει εξέταση DNA, και μέσω αυτής, εφόσον ταυτοποιηθεί ότι ανήκει στον γιο του, να διενεργηθούν βιοχημικές εξετάσεις, οι οποίες όπως υποστηρίζει παραλείφθηκαν και δεν έγιναν.

Υπενθυμίζεται ότι προ ολίγων ημερών, η Μαρία Καρυστιανού από κοινού με τον Παύλο Ασλανίδη είχαν ζητήσει με υπόμνημα τους την αντικατάσταση του κ. Μπαϊκάμη για «παράβαση καθήκοντος», το οποίο τελικά απορρίφθηκε από το Συμβούλιο Εφετών Λάρισας.

Καταγγέλλει κανιβαλισμό ο κ. Ασλανίδης

Σε δηλώσεις του στο Documento, ο κ. Ασλανίδης έκανε λόγο για «κανιβαλισμό» και καθώς και για συγκάλυψη που προήλθε μετά από κρατικό έγκλημα.

«Το κρατικό έγκλημα έγινε η συγκάλυψη του αιώνα και μετά διατάχθηκε όλο το δήθεν επιτελικό κράτος και έκανε τον κανιβαλισμό σε αθώα παιδιά» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ο Παύλος Ασλανίδης, αναφέρθηκε αρχικά στο γεγονός ότι έπειτα από ενέργειες των συγγενών θυμάτων, βρέθηκαν οστά στο Κουλούρι, τα οποία, όπως είπε, δεν είχαν περισυλλεγεί όπως έπρεπε. «Έχουν μηνυθεί ιατροδικαστές από άλλους συγγενείς, έχουμε κάνει αιτήματα εδώ και τόσους μήνες να πάρουμε τα οστά να γίνει ανάλυση στο εξωτερικό και με όλη αυτή την κοροΐδια από το βράδυ του εγκλήματος, εγώ δεν έχω ησυχάσει, ότι αυτό που μου δώσανε ήταν ο γιος μου. Έτσι ζήτησα να γίνει εκταφή για να γίνει σωστά η διαδικασία με σοβαρούς επιστήμονες και όχι αυτούς που ορίζουνε, που όλοι είναι πλέον κατηγορούμενοι. Εδώ (σ.σ. στην απόφαση απόρριψης του αιτήματος) μου αναφέρουν ότι γίνανε όλα καλά και ότι δεν υπάρχει το παραμικρό» ανέφερε χαρακτηριστικά.

«Όλα αυτά δεν συνάδουν με σωστές ενέργειες. Και ακόμα και σήμερα αποδεικνύεται ότι υπάρχει το μεγάλο μυστικό στα Τέμπη, που δεν πρέπει να αποκαλυφθεί» τόνισε.

Αποσπάσματα από την απορριπτική απόφαση του εφέτη ανακριτή

«Ο αιτών με την υπό κρίση αίτησή του αιτείται την εκταφή της σορού του υιού του, προκειμένου να ακολουθήσει εξέταση DNA και μέσω αυτής, εφόσον ταυτοποιηθεί ότι ανήκει στον υιό του, στη συνέχεια να διενεργηθούν βιοχημικές εξετάσεις στην εν λόγω σορό (…).

Από το προαναφερθέν άρθρο 201 παρ. 1 ΚΠΔ προκύπτει ότι η εξέταση DNA προβλέπεται για την ανακάλυψη της ταυτότητας του δράστη, προϋπόθεση όμως που δεν συντρέχει στην υπό κρίση περίπτωση, αφού οι κατηγορούμενοι έχουν ήδη ταυτοποιηθεί και ο Εφέτης Ανακριτής Λάρισας έχει προσδιορίσει τον κύκλο των προσώπων που έχουν την ιδιότητα του κατηγορούμενου, ήτοι έχει προσδιορίσει τα εμπλεκόμενα στη σύγκρουση των τρένων άτομα. Επομένως, ως προς το σκέλος αυτό, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί». 

Παράλληλα, ως προς το αίτημα για διενέργεια βιοχημικών εξετάσεων στη σορό, αναφέρεται ότι «αυτό είναι αλυσιτελές και πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο, αφού έχουν ήδη λάβει χώρα οι απαιτούμενες ανακριτικές πράξεις και εν γένει δικονομικές ενέργειες για τη διακρίβωση των συνθηκών και αιτιών πρόκλησης του εν λόγω θανατηφόρου σιδηροδρομικού δυστυχήματος, όπως διενέργεια νεκροψίας – νεκροτομής, και σύνταξη σχετικής έκθεσης, όπου αναφέρεται η αιτία του θανάτου, λήψη βιολογικού υλικού για προσδιορισμό γενετικού τύπου – εξέταση DNA, ανάλυση βιολογικών υλικών από ανθρώπινη σορό, ανάλυση βιολογικών υλικών από συγγενείς αγνοουμένου ατόμου, επισύναψη έκθεσης εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης (DNA), επισύναψη έκθεσης αναγνώρισης, οπότε και στη συνέχεια την 5-3-2023 παραδόθηκε η αναγνωρισθείσα σορός του υιού του αιτούντος σε γραφείο τελετών για τις περαιτέρω ενέργειες»

Στα μέσα Σεπτεμβρίου αποκαλύψαμε («Δικαστικό “χαστούκι” στο σύστημα των υποκλοπών», 16/9/2024, «Εφ.Συν.») απόφαση του Τριμελούς Συμβουλίου Εφετών που υποχρέωνε το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να επαναφέρει άμεσα στις θέσεις τους τους «μη αρεστούς» υπαλλήλους της ΕΥΠ που είχαν στοχοποιηθεί και με Predator και δικαιώθηκαν με τελεσίδικη απόφαση.

Οπως προκύπτει, οι εκδικητικές κινήσεις εναντίον τους κλιμακώνονται καθώς πλέον τους μεταθέτουν σε θέσεις εντελώς άσχετες με το αντικείμενό τους, δεν τους τοποθετούν στο νέο «ελληνικό FBI», όπως θα περίμενε κανείς, αλλά τους καταχωνιάζουν σε μια υποδιεύθυνση «Αναζητήσεων Αρχείου και Ταυτοτήτων». Με άλλα λόγια, τα πρώην στελέχη της ΕΥΠ καλούνται -προς παραδειγματισμό(;)- να καταχωρίζουν στοιχεία για την έκδοση ταυτοτήτων!

Πρόκειται για τη συνέχεια της υπόθεσης που είχαμε αναδείξει το 2022 και αφορούσε τη βίαιη, αντισυνταγματική απομάκρυνση 78 μη αρεστών στελεχών από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, τον Δεκέμβριο του 2021, με τροπολογία η οποία προέβλεπε τη μεταφορά του προσωπικού της Γ’ Υποδιεύθυνσης της Διεύθυνσης Συλλογής και Ανάλυσης Πληροφοριών της ΕΥΠ σε δομές κρατικής και δημόσιας Ασφάλειας της Ελληνικής Αστυνομίας.

Ανεπιθύμητοι

Η συγκεκριμένη εικονική υποδιεύθυνση είχε συσταθεί με απόφαση του τότε γενικού γραμματέα της κυβέρνησης, Γρηγόρη Δημητριάδη, τον Ιούλιο του 2021, παρέμεινε ανενεργή, δίχως αρμοδιότητες, για περίπου 6 μήνες, έως ότου το προσωπικό της -με την εξαίρεση δύο υπαλλήλων που σώθηκαν την τελευταία στιγμή- μετακινήθηκε στην ΕΛ.ΑΣ. με συνοπτικές διαδικασίες.

Η εικονικότητα της συγκεκριμένης υποδιεύθυνσης στην οποία εγκιβωτίστηκαν αδιακρίτως ανεπιθύμητοι στο καθεστώς Μητσοτάκη υπάλληλοι όλων των κατηγοριών και ειδικοτήτων, από επιχειρησιακούς με πραγματική εμπειρία στο πεδίο μέχρι κλειδαράδες και ηλεκτρολόγους, έχει ήδη αναγνωριστεί ομοφώνως από τις αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, στο οποίο προσέφυγαν οι 19 εκ των 78 υπαλλήλων και δικαιώθηκαν, ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2023.

Εντούτοις, τόσο το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη όσο και η ΕΥΠ καθυστέρησαν χαρακτηριστικά να εφαρμόσουν τις αποφάσεις, γεγονός που οδήγησε τους δικαιωθέντες στο Συμβούλιο Συμμόρφωσης του Εφετείου Αθηνών προκειμένου να ζητήσουν να γίνει εκτελεστή η απόφαση επιστροφής τους. Σημειώνεται πως, μέχρι και σήμερα, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη δεν έχει συμμορφωθεί στην απόφαση την οποία υπογράφει ο εγνωσμένου κύρους καθηγητής της Νομικής, Δημήτρης Ράικος, πρόεδρος Εφετών, ο οποίος το 2015-2022 διετέλεσε πρόεδρος στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο του ΟΗΕ.

Επιπλέον, τον Φεβρουάριο του 2024 αποκαλύφθηκε το νέο σχέδιο του Μαξίμου που σκοπό είχε να μπλοκάρει με κάθε τρόπο την επιστροφή των δικαιωθέντων στελεχών στην ΕΥΠ, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και δύο στελέχη-στόχοι του κακόβουλου λογισμικού Predator.

Αναδρομική ισχύς

Βάσει νέας τροπολογίας που έχει αναδρομική ισχύ και ανατρέχει στην ημερομηνία της αρχικής μετάταξης των 78, ήτοι στον Δεκέμβριο του 2021, και προς συμμόρφωση με τις ακυρωτικές αποφάσεις που δικαίωναν τους 19, η εικονική υποδιεύθυνση καταργείται μαζί με τις οργανικές θέσεις που είχαν προβλεφθεί σε αυτήν και οι υπάλληλοι μεταφέρονται σε υπηρεσίες της αστυνομίας «που ασκούν αρμοδιότητες δημόσιας ή κρατικής ασφάλειας και μετανάστευσης και σε υποστηρικτικές τους δομές…».

Η δε αιτιολογική έκθεση της συγκεκριμένης τροπολογίας ήταν εντελώς προσχηματική και έκανε λόγο για «επιτακτική ανάγκη ενίσχυσης των δομών της ΕΛ.ΑΣ. με ανθρώπινο δυναμικό προς αντιμετώπιση των υφιστάμενων απειλών από εγκληματικές δράσεις ατόμων και ομάδων».

Ποια είναι ωστόσο η αλήθεια αναφορικά με το τι επιφυλάχθηκε στους βιαίως μεταταγέντες στην Ελληνική Αστυνομία; Γραμματειακά καθήκοντα, τακτοποίηση ηλεκτρονικών αρχείων, εξωτερικές δουλειές, όπως διακίνηση υλικών από και προς δικαστήρια και άλλους συνεργαζόμενους φορείς.

Με άλλα λόγια, σύμφωνα με έγγραφο που είναι στη διάθεση της «Εφ.Συν.», η κυβέρνηση, αντί να λήξει τις αποσπάσεις εκατοντάδων αστυνομικών στην ΕΥΠ και να τους επιστρέψει για να ενισχύσουν τις δομές κρατικής και δημόσιας ασφάλειας, όπως εκείνοι γνωρίζουν καλύτερα, επέλεξε έμπειρα στελέχη της ΕΥΠ προκειμένου να τα καταστήσει γραμματείς με υποστηρικτικό ρόλο προς το έργο των αξιωματικών.

Εκδοση ταυτοτήτων

Η Γ’ υποδιεύθυνση προέβλεπε 3 τμήματα με τα ακόλουθα αντικείμενα: Ναρκωτικά, Οπλα και Παράτυπη μετανάστευση. Ως γνωστόν, προσφάτως συστάθηκε το περίφημο «ελληνικό FBI» στο οποίο -μεταξύ άλλων- έχουν υπαχθεί και οι εξής υπηρεσίες: Υποδιεύθυνση Δίωξης Ναρκωτικών, Υποδιεύθυνση Καταπολέμησης Διακίνησης και Εμπορίας Ανθρώπων και Αγαθών, Υποδιεύθυνση Πληροφοριών και Ειδικών Δράσεων.

Είναι πασιφανές πως το έμπειρο στελεχιακό δυναμικό από την πρώην Γ’ υποδιεύθυνση της ΕΥΠ, που είχε υπηρετήσει στα τμήματα με αντικείμενο το τρίπτυχο Ναρκωτικά-Οπλα-Μετανάστευση, αποτελεί το κατεξοχήν προσωπικό που θα έπρεπε να στελεχώσει το «ελληνικό FBI».

Κάτι τέτοιο δεν συνέβη, με αποτέλεσμα τα πρώην στελέχη της ΕΥΠ να αναγκάζονται να καταχωρίζουν στοιχεία για την... έκδοση ταυτοτήτων και να κάνουν γραμματειακή υποστήριξη. Φαίνεται πως αυτές ήταν οι αδήριτες ανάγκες που καθιστούσαν αναγκαία τη βίαιη μετάταξη προσωπικού της νευραλγικής Υπηρεσίας Πληροφοριών στην ΕΛ.ΑΣ.

Πηγή: efsyn.gr

Η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος καταγγέλλει «ευθεία παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης και παραβίαση της αρχής της διάκρισης των εξουσιών του Κράτους» από τον υφυπουργό Δικαιοσύνης, Γιάννη Μπούγα.

Αφορμή αποτέλεσε ένα έγγραφο, που απέστειλε τη Δευτέρα, ο υφυπουργός Δικαιοσύνης στις διοικήσεις των δικαστηρίων και των Εισαγγελιών της χώρας, με το οποίο απεύθυνε έγγραφες συστάσεις και οδηγίες για υποχρέωση καθημερινής υπηρεσίας δικαστή στην έδρα των Πρωτοδικείων, στην παράλληλη και περιφερειακή έδρα αυτών, όπως και καθημερινής παρουσίας εισαγγελέα στην κεντρική και παράλληλη έδρα επίσης.

Το παραπάνω προκάλεσε την αντίδραση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, Γεωργίας Αδειλίνη, η οποία τόνισε προς τους εισαγγελικούς λειτουργούς της χώρας, πως μόνον η Εισαγγελία του Ανωτάτου Δικαστηρίου «έχει δικαίωμα να απευθύνει παραγγελίες, γενικές οδηγίες και συστάσεις σχετικές με την άσκηση των καθηκόντων τους».

Τη σκυτάλη των αντιδράσεων πήρε τώρα η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος, η οποία στη σχετική της ανακοίνωση τονίζει ότι «η εισαγγελία είναι δικαστική αρχή, ανεξάρτητη από τα δικαστήρια και την εκτελεστική εξουσία», προσθέτοντας ότι «δικαίωμα να απευθύνουν γενικές οδηγίες και συστάσεις σχετικές με την άσκηση των καθηκόντων των εισαγγελικών λειτουργών έχουν ο μεν Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου προς όλους τους εισαγγελικούς λειτουργούς της χώρας, ο δε εισαγγελέας εφετών προς τους εισαγγελικούς λειτουργούς της περιφέρειας της εισαγγελίας εφετών».

ΤΑΣΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ

Δώδεκα ολόκληρα χρόνια αφότου οι απολυμένοι των καταστημάτων Metropolis ξεκίνησαν έναν ατέλειωτο δικαστικό αγώνα προκειμένου να βρουν το δίκιο τους, που δεν είναι άλλο από την καταβολή των απλήρωτων δεδουλευμένων αποδοχών τους και των αποζημιώσεων των απολύσεών τους, εκδικάστηκε πριν από λίγες μέρες έφεση του Ανδρέα Κουρή και της εταιρείας «ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ ΑΕΕ» κατά της πρωτόδικης απόφασης που είχαν κερδίσει οι απολυμένοι και τους δικαίωνε πανηγυρικά.

Ηταν Δεκέμβριος του 2012 όταν απολυμένοι των καταστημάτων Metropolis κατέθεσαν αγωγή κατά της εταιρείας «ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ ΑΕΕ» και κατά του ιδιοκτήτη της Ανδρέα Κουρή ατομικά (και ιδιοκτήτη του ομίλου MAD) ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Εργατικών Διαφορών) ζητώντας την καταβολή των απλήρωτων δεδουλευμένων αποδοχών τους και τις αποζημιώσεις των απολύσεών τους.

Τον Μάιο του 2013 εκδόθηκε η υπ’ αρ. 1149/2013 δικαστική απόφαση, η οποία έκανε εξ ολοκλήρου δεκτούς τους ισχυρισμούς και την αγωγή τους και υποχρέωσε τη «ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ» ως εταιρεία, αλλά και τον Ανδρέα Κουρή από κοινού να τους καταβάλουν τους οφειλόμενους μισθούς, επιδόματα, δώρα εορτών, επιδόματα αδείας και τις αποζημιώσεις για τις καταγγελίες των συμβάσεων εργασίας τους. Αυτή η απόφαση κηρύχθηκε ολικώς προσωρινά εκτελεστή κατά κεφάλαιο και τόκους.

Κοροϊδία

Με την απόφαση 1149/2013, το Πρωτοδικείο Αθηνών έκρινε, μεταξύ άλλων, ότι η συμπεριφορά του Ανδρέα Κουρή «είναι αντίθετη προς τα χρηστά ήθη», καθώς «περιέπαιζε τους εργαζόμενους», ενώ «ο ίδιος απολαμβάνει κέρδη από διαφημίσεις και διοργανώσεις πολυδάπανων εκδηλώσεων μέσω της Mad TV A.E. της οποίας τυγχάνει διευθύνων σύμβουλος» και «εισέρρεαν στα ταμεία του μεγάλα χρηματικά ποσά, τα οποία καρπωνόταν και από τα οποία ουδέν διατέθηκε έστω σε ένδειξη καλής πίστης προς τους εργαζόμενους».

«Εν μέσω της οικονομικής κρίσης η μη πληρωμή δεδουλευμένων αποδοχών (…) και η με οποιονδήποτε τρόπο με δόλο ματαίωση της δικαστικής τους επιδίωξης αποτελεί καταφανώς συμπεριφορά αντίθετη προς τα χρηστά ήθη και την αντίληψη του μέσου κοινωνικού ανθρώπου», έκρινε το δικαστήριο. «Στην προκειμένη περίπτωση κάμπτεται η αρχή της μη ευθύνης των διοικούντων ανώνυμη εταιρεία», κατέληγε, αναγνωρίζοντας προσωπική ευθύνη στον Ανδρέα Κουρή.

Τον Ιούνιο του 2013 ο Ανδρέας Κουρής και η «ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ» έκαναν έφεση κατά της προαναφερόμενης απόφασης, η εκδίκαση της οποίας αναβλήθηκε τρεις φορές. Τελικά, η υπόθεση συζητήθηκε στο Μονομελές Εφετείο Αθηνών τον Νοέμβριο του 2018, όπου προσήλθε η πλευρά του Ανδρέα Κουρή, αλλά όχι και της πτωχευμένης εταιρείας «ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ». Λόγος για τον οποίο το δικαστήριο ανέβαλε την έκδοση απόφασης και διέταξε τον Ανδρέα Κουρή να καλέσει και τη «ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ».

Τελικά, η έφεση του Ανδρέα Κουρή και της «ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ» κατά της πρωτόδικης απόφασης που κέρδισαν οι απολυμένοι των καταστημάτων Metropolis συζητήθηκε στις 15/10/2024 στο Μονομελές Εφετείο Αθηνών. Εφόσον και εάν το δικαστήριο επικυρώσει την πρωτόδική απόφαση θα πρόκειται για μια νίκη, όχι μόνο για τον μακροχρόνιο, επίμονο και ανυποχώρητο αγώνα που έχουν δώσει οι απολυμένοι των Metropolis, αλλά και για όλους τους εργαζόμενους που έχουν βρεθεί σε ανάλογη δεινή θέση.

Αμεση ευθύνη

Κι αυτό διότι θα άνοιγε ο δρόμος της άμεσης ατομικής ευθύνης του επιχειρηματία που κρύβεται πίσω από μία (ή και περισσότερες) Α.Ε. ή ΕΠΕ, με τη δική του προσωπική περιουσία. Ετσι, οι εργαζόμενοι σε κεφαλαιουχικές εταιρείες οι οποίες στερούνται περιουσία θα μπορούσαν να στρέφονται απευθείας κατά της περιουσίας του επιχειρηματία που τις διοικεί.

«Στα 12 χρόνια που πέρασαν από τότε που ο Ανδρέας Κουρής έκλεισε τα καταστήματα Metropolis απαιτήσαμε και διεκδικήσαμε τα αυτονόητα: την καταβολή των μισθών και των αποζημιώσεών μας, αυτά δηλαδή που είχαμε κοπιάσει δουλεύοντας. Τίποτα παραπάνω και τίποτα παρακάτω», αναφέρουν οι απολυμένοι των Metropolis.

«Ανεξάρτητα του αποτελέσματος της έφεσης του Ανδρέα Κουρή, αυτό που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα είναι ότι -παρά το ότι είναι κοινώς αποδεκτό πως έχουμε όλο το δίκιο με το μέρος μας- μέχρι στιγμής για την υπόθεσή μας δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη. Αντίθετα, αυτό που τείνει να συμβεί είναι η νομιμοποίηση της αδικίας», καταλήγουν.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το τελευταίο επεισόδιο που διαδραματίστηκε στο πλαίσιο του δικαστικού αγώνα των απολυμένων ήταν τον Οκτώβριο του 2022 όπου επρόκειτο να εκδικαστεί ακόμη μία έφεση του Ανδρέα Κουρή εναντίον δικαστικής απόφασης που είχαν κερδίσει.

Η υπόθεση αυτή ξεκίνησε όταν τον Ιούλιο του 2013 ο Ανδρέας Κουρής κατέθεσε μήνυση κατά των απολυμένων που είχαν κερδίσει την προαναφερόμενη αγωγή (απόφαση 1149/2013), κατηγορώντας τους για τα αδικήματα της συκοφαντικής δυσφήμησης ανώνυμης εταιρείας (της «ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ»), της εξύβρισης, της ψευδορκίας, της απάτης επί δικαστηρίου και της ηθικής αυτουργίας, ισχυριζόμενος ότι η εν λόγω αγωγή περιείχε ψευδείς και συκοφαντικούς για την εταιρεία «ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ» ισχυρισμούς, που σκοπίμως έπλητταν το κύρος της, ενώ μήνυσε και συνάδελφό τους μάρτυρα υπεράσπισης για ψευδή και συκοφαντική κατάθεση.

Τον Μάιο του 2014 ο αρμόδιος αντεισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών απέρριψε τη μήνυση του Ανδρέα Κουρή για το σύνολο των κατηγοριών και την έθεσε στο αρχείο. Οπως ανέφερε στο σκεπτικό της απορριπτικής απόφασης για τη μήνυση του Ανδρέα Κουρή, «καθίσταται σαφές άτι καταβάλλεται προσπάθεια να ποινικοποιηθεί διαφορά αμιγώς αστική».

Παραγραφή

Υστερα από αυτή την απόφαση, απολυμένοι των Metropolis κατέθεσαν μήνυση κατά του Ανδρέα Κουρή τον Ιούλιο του 2015 για ψευδή καταμήνυση και ψευδορκία. Η μήνυσή τους εκδικάστηκε τελικά από το Α' Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών τον Νοέμβριο του 2018. Με την απόφαση του δικαστηρίου ο Ανδρέας Κουρής κρίθηκε ένοχος για ψευδή καταμήνυση κατά συρροή και καταδικάστηκε σε συνολική ποινή φυλάκισης τριών ετών χωρίς αναστολή.

Κατά της απόφασης αυτής ο Ανδρέας Κουρής άσκησε έφεση. Οπως προκύπτει από την πληροφόρηση για την πορεία της δικογραφίας, αυτή παρέμεινε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών μέχρι και τις 22/7/2022 όταν και διαβιβάστηκε στην Εισαγγελία Εφετών Αθηνών προς προσδιορισμό. Τελικά, προσδιορίστηκε να δικαστεί στις 7 Οκτωβρίου 2022 ενώπιον του Γ' Τριμελούς Εφετείου Αθηνών, το οποίο έπαυσε την ποινική δίωξη του καταδικασθέντος λόγω παραγραφής.

Με λίγα λόγια, η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών δεν διαβίβασε εμπρόθεσμα τη δικογραφία στην Εισαγγελία Εφετών Αθηνών και με αυτόν τον τρόπο ορίστηκε η εκδίκαση σε ημερομηνία που είχε παραγραφεί. Ετσι, αυτό το δικαστήριο που θα επανεξέταζε την πρωτόδικη ποινή που είχε επιβληθεί στον Ανδρέα Κουρή με την οποία κρίθηκαν άνομες οι πράξεις του δεν έγινε ποτέ!

Πηγή: efsyn.gr