Στον Δρόμο που κυκλοφορεί στα περίπτερα το Σάββατο 21/12/2024  Και επί Γης; Αμφίβολο το μέλλον της ανθρωπότητας σε έναν κόσμο βαρβαρότητας, πολέμου και ανελευθερίας • Αγώνας για ειρήνη, κοινωνική δικαιοσύνη, χειραφέτηση editorial Είθε… Μεταξύ ευχών και πραγματικότητας, αναγκαία μια αγωνιστική συνείδηση Αυτές τις μέρες ανταλλάσσουμε ευχές και δώρα, βρισκόμαστε με οικείους, στολίζονται σπίτια, δρόμοι, μπαλκόνια. Μια αναγκαία μικρή χαλάρωση, ένα διάλειμμα από έναν ρυθμό καταιγιστικό, αγχώδη, δύσκολο. Οι ευχές αφορούν κυρίως την υγεία και να είναι κάπως καλύτερη η επόμενη χρονιά. Δεν είναι ώρα να περιγράψουμε την πραγματικότητα που μας περιβάλλει, ούτε το μυαλό να πηγαίνει διαρκώς στο κακό. Αναζητείται λίγη ζεστασιά, λίγη ξεγνοιασιά. Λογικά και ανθρώπινα. Έστω και σε συνθήκες δύσκολες, αβέβαιες, με πολλά ψέματα να ίπτανται γύρω μας από στόματα πολιτικών, ειδικών, καναλιών, τεχνοκρατών και χορηγών. Διαβάστε όλο το editorial ΠΟΛΙΤΙΚΗ Τι γεύση αφήνει το 2024; του Ρούντι Ρινάλντι ΤΟ ΘΕΜΑ Πολλαπλά καμπανάκια για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων ΠΟΛΙΤΙΚΗ Ο πολιτικός κόσμος υπόσχεται «σωτηρία μέσω υποτέλειας» ΔΙΕΘΝΗ Ο διαμελισμός της Συρίας ξεκίνησε ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΙΔΕΩΝ Ένας φόνος ξεγυμνώνει το αμερικάνικο σύστημα υγείας Δωρεάν Εγγραφή

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Στον Δρόμο που κυκλοφορεί το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου... «Τζιχαντισμός» της Δύσης με σύμμαχο Ερντογάν Η Συρία διαμελίζεται από ΗΠΑ, Τουρκία, Ισραήλ • Αναβαθμίζεται ραγδαία ο τουρκικός επεκτατισμός • Καταστροφική η συμπόρευση της Ελλάδας με τους εμπρηστές του πολέμου • Πόλος ελεύθερων λαών και χωρών για ανεξαρτησία και ειρήνη! editorial Έπεσε η Συρία… Το αισθητήριο των απλών ανθρώπων Ηείδηση ήταν «βαριά». Μέσα σε λίγες μέρες μια κρατική οντότητα, η Συρία, κατέρρευσε και πέρασε στα χέρια δυνάμεων οπισθοδρομικών, αντιδραστικών, φιλοϊμπεριαλιστικών. Η απότομη, ραγδαία κατάρρευση ήταν σοκαριστική και έχει τεράστιο βάρος, αφού αλλάζει τον συσχετισμό δυνάμεων στην πολύπαθη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Σοκαριστικό ήταν και το πώς εγκαταλείφθηκε από συμμάχους – γεγονός αποκαλυπτικό για τη μεταβλητή γεωμετρία συμμαχιών και αντιπαραθέσεων στην περιοχή αυτή. Διαβάστε όλο το editorial ΙΣΤΟΡΙΑ Η μάχη της Αθήνας Αντιιμπεριαλιστική εξέγερση ενάντια στην επέμβαση των Άγγλων 3 Δεκεμβρίου 1944 – 6 Ιανουαρίου 1945 ΤΟ ΘΕΜΑ Αλήθειες και ψέματα για τον προϋπολογισμό ΠΟΛΙΤΙΚΗ H διάλυση της Συρίας απειλεί και την υπόσταση Ελλάδας-Κύπρου ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ «Έρωτας» με το «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Βασίλης Φούσκας: Μεταπολίτευση, ο απολογισμός που δεν έγινε ΔΙΕΘΝΗ Συνεχίζεται η κατακραυγή στις ΗΠΑ Δωρεάν Εγγραφή

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Στον Δρόμο που κυκλοφορεί το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου... Ποιος κυβερνά αυτή τη Δύση; Πολιτική κρίση, μεθοδεύσεις και τριγμοί σε ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία • Όλη η εξουσία στο «βαθύ κράτος» ακαταδίωκτων ελίτ και πολυεθνικών • Στρατιωτικοποίηση και πολεμική οικονομία σε παροξυσμό • Κάτι πολύ σάπιο στο «βασίλειο της Δανιμαρκίας»: μπορεί να ανατραπεί μόνο με μια δημοκρατική επανάσταση editorial Κάτι πολύ σάπιο στο βασίλειο της Δύσης… Ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ στο έργο του «Άμλετ» (1602), στην τέταρτη σκηνή της πρώτης πράξης, βάζει τον αξιωματικό Μάρκελο να λέει: «Υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας». Από τότε η φράση αυτή χρησιμοποιήθηκε μεταφορικά για περιγράψει άκρως νοσηρές καταστάσεις, ιδιαίτερα μέσα στα πλαίσια του κρατικού, διοικητικού, εξουσιαστικού μηχανισμού και της πολιτείας. Διαβάστε όλο το editorial ΔΙΕΘΝΗ Νέα φωτιά στη Συρία Ασίγαστη η τάση για πόλεμο ΤΟ ΘΕΜΑ Συρία: Τα εγκληματικά λάθη της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής ΠΟΛΙΤΙΚΗ Το «ακραίο κέντρο» και τα άκρα του Ρούντι Ρινάλντι ΠΟΛΙΤΙΚΗ Δίδυμες κρίσεις σε Γαλλία και Γερμανία ΔΙΕΘΝΗ ΗΠΑ: «Ούτε σκέψεις, ούτε προσευχές» ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 27ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους Δωρεάν Εγγραφή

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Στον Δρόμο του Σαββάτου 30 Νοεμβρίου! Σε σημείο καμπής Η Δύση ανήμπορη να σταματήσει την αποδρομή της • Εύθραυστη εκεχειρία στον Λίβανο • Ισχυρό μήνυμα από τη Ρωσία • Συνεχίζεται η γενοκτονία στην Παλαιστίνη • «Ναι σε όλα» από τον Κ. Μητσοτάκη στο ΝΑΤΟ • Η ελπίδα εξαρτάται από την ενεργητική στάση των λαών editorial Σημάδια καμπής και μετάβασης Τα δύο σημαντικά γεγονότα της προηγούμενης εβδομάδας ήταν οι εξελίξεις στο ουκρανικό μέτωπο (εκτόξευση του νέου ρωσικού βαλλιστικού πυραύλου ως απάντηση στον τυχοδιωκτισμό ΗΠΑ-Κομισιόν να εγκρίνουν κτυπήματα της Ρωσίας με όπλα μεγάλου βεληνεκούς), και η εκεχειρία στο μέτωπο του Λιβάνου. Αυτή δείχνει μια αδυναμία του Ισραήλ να διεξαγάγει επιτυχώς πολλαπλούς πολέμους, και ιδίως να συντρίψει την παλαιστινιακή και λιβανέζικη Αντίσταση. Διαβάστε όλο το editorial ΔΙΕΘΝΗ Όρθιος ο Λίβανος, απτόητη η Αντίσταση Η κατάπαυση του πυρός υπογραμμίζει τις επιπλοκές στα σχέδια των ΗΠΑ-Ισραήλ ΤΟ ΘΕΜΑ Έτοιμοι για παραχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων σε Αιγαίο-Κύπρο ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η κεντρικότητα του Υποκειμένου του Ρούντι Ρινάλντι ΔΙΕΘΝΗ Νέες προκλήσεις ΗΠΑ-Ε.Ε. στην Ουκρανία ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Αντώνης Μαυρόπουλος: «Ο τρόπος που περιγράφουμε την Τεχνητή Νοημοσύνη είναι βαθιά πολιτικός» Δωρεάν Εγγραφή

Στον Δρόμο του Σαββάτου 23 Νοεμβρίου! Πολιτική κρίση και κρίση πολιτικής Ρευστοποίηση, αλλά και διάσταση της Βουλής με την κοινωνία • Οι μεταπρατικές ελίτ και τα κόμματα δεν μπορούν να παράγουν πολιτική • Υπάρχει όμως και κρίση πολιτικής από και για τον λαό • Αναγκαίο ένα μεγάλο ανεξάρτητο εγχείρημα δημοκρατίας editorial Πολιτικό σκηνικό κουρελού Οι τριγμοί και οι αλλεπάλληλες εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό δεν μπορούν να καλυφθούν από μια δήθεν «άνεση» που δηλώνει ότι όλα πάνε καλά, ότι δεν έγινε και τίποτα με τη διαγραφή του Σαμαρά, κ.ο.κ.  Στο βάθος, στην ουσία των τριγμών και της ρευστοποίησης ολόκληρου του πολιτικού συστήματος (στην οποία έχει εισέλθει για τα καλά και η Ν.Δ., κι ας κάνει ότι δεν καταλαβαίνει), βρίσκεται ένα άλλο διπλό γεγονός: Από τη μια, η πλήρης κρίση και ανικανότητα των ελίτ και του πολιτικού συστήματος να παράγουν πολιτική για τη χώρα. Αυτή είναι η δεσπόζουσα πλευρά.  Διαβάστε όλο το editorial ΠΟΛΙΤΙΚΗ Συνομιλώντας με έναν νέο για τον πόλεμο, την ειρήνη, το μέλλον του Ρούντι Ρινάλντι   ΤΟ ΘΕΜΑ Στο απόσπασμα τα δημοκρατικά δικαιώματα και η δικαιοσύνη   ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ Η μετάβαση από τον Μπάιντεν στον Τραμπ   ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Στη μέγγενη οι συνταξιούχοι   ΔΙΕΘΝΗ Νέα χαστούκια στους γενοκτόνους ΠΟΛΙΤΙΚΗ «Ήρεμα νερά» στο Αιγαίο, «αναταράξεις» στο Μαξίμου Δωρεάν Εγγραφή

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Την Κυριακή 24 Νοέμβρη κυκλοφορεί στα περίπτερα το απεργιακό φύλλο της εφημερίδας «Αυγή», μία έκδοση 24 σελίδων που θα περιλαμβάνει αφιερώματα στην κρίση του Τύπου και, φυσικά, στις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων.

«Η “Αυγή” είναι εδώ, οι εργαζόμενοι δεν βάζουμε τελεία, γιατί η Αυγή έχει ιστορία και μέλλον» σημειώνουν οι εργαζόμενοι που συνεχίζουν τις δυναμικές τους κινητοποιήσεις, ενώ είναι απλήρωτοι εδώ και αρκετούς μήνες, την ώρα που η Κουμουνδούρου κρύβεται, βυθισμένη και στη δίνη της εσωστρέφειας που έχει περιχαρακώσει τον ΣΥΡΙΖΑ.

Στις σελίδες του απεργιακού φύλλο θα υπάρχει πληθώρα άλλων θεμάτων, όπως αναλύσεις για το ουκρανικό και την εποχή Τραμπ που ξεκινά στις ΗΠΑ, ενώ θα υπάρξει και αναλυτική ενημέρωση και επικείμενες δράσεις στήριξης των εργαζομένων της εφημερίδας, αλλά και των συναδέλφων στον Ρ/Σ «Κόκκινο».

Πολυτεχνείο ’80

 ΚΡΥΦΑ ΧΑΡΤΙΑ 17.11.24 10:38

Νίκος Ξηρουδάκης*

Επιμέλεια:Τάσος Κωστόπουλος

νήμες από την αιματηρή καταστολή της πορείας στην αμερικανική πρεσβεία

Την Κυριακή 16 Νοέμβρη του 1980, ημέρα της πορείας του Πολυτεχνείου για την έβδομη επέτειο από την εξέγερση, δολοφονήθηκαν από τα βάρβαρα χτυπήματα των ΜΑΤ δύο νέοι αγωνιστές. Ο Ιάκωβος Κουμής, 26 ετών, Κύπριος, που συμμετείχε στην πορεία με την «Επιτροπή για την Αυτοδιάθεση της Κύπρου». Και η εργάτρια Σταματίνα (Ματίνα) Κανελλοπούλου, 21 ετών. Εκατοντάδες οι τραυματίες, οι δύο με πυροβολισμούς – ένας μέσα στο Πολυτεχνείο κι ένας απ’ έξω, στην οδό Στουρνάρη.

Το πολιτικό κλίμα

Η σύγκρουση του Νοέμβρη του 1980 δεν έπεσε από τον ουρανό. Κεντρικό πολιτικό χαρακτηριστικό της περιόδου ήταν το «ήπιο πολιτικό κλίμα», όπως ονομαζόταν τότε η συναίνεση. Ηπιο βέβαια για το πολιτικό προσκήνιο· η καταστολή κάθε άλλο παρά ήπια ήταν. Ας μην ξεχνάμε ότι στις 28 Ιουλίου εκείνης της χρονιάς είχε δολοφονηθεί η Σωτηρία Βασιλακοπούλου -μέλος της ΚΝΕ- έξω από την ΕΤΜΑ από τραμπούκο της εργοδοσίας, ενώ στις 28 Οκτωβρίου ο 76χρονος αντιστασιακός Τάσος Μαγλαρίδης τραυματίστηκε βαρύτατα στη Θεσσαλονίκη από αστυνομικό κλομπ κι εξέπνευσε έναν μήνα αργότερα. Ηταν η εποχή που το μετεμφυλιακό κράτος της Δεξιάς, έχοντας πάρει τη σκυτάλη από τους δωσίλογους, τους ταγματασφαλίτες και τους μαυραγορίτες, δεν άφηνε να παρελάσουν αυτοί που πραγματικά αγωνίστηκαν κατά των Γερμανών. Ακόμη μια απόδειξη της λεγόμενης συνέχειας του κράτους, στην οποία έκτοτε πολλοί ομνύουν.

Οι αστικές δυνάμεις, η αμερικανική πρεσβεία και τα παπαγαλάκια τους είχαν λυσσάξει τα προηγούμενα χρόνια να απαξιώσουν το Πολυτεχνείο, να το μουσειοποιήσουν, να το αδειάσουν από κάθε εξεγερσιακό περιεχόμενο και να καταργήσουν την πορεία στην αμερικανική πρεσβεία. Το πραγματικό αντιδικτατορικό νόημα, έλεγαν, υπαγόρευε να πηγαίνουμε μέχρι το κοινοβούλιο για να διατρανώσουμε την προσήλωσή μας στον κοινοβουλευτισμό.

«Τι θέλατε να κάνουν οι αστυνομικοί; Και ο αρχάγγελος Μιχαήλ ρομφαία κρατεί στα χέρια του για να αμυνθεί εναντίον των δαιμόνων, ρομφαία και όχι άνθη» | Γεώργιος Ράλλης, πρωθυπουργός (Βουλή, 22.11.1980)

Τα αντιαμερικανικά – αντιιμπεριαλιστικά ανακλαστικά ήταν όμως πολύ έντονα, κάτι που επέτεινε η επάνοδος της Ελλάδας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ στις 19 Οκτώβρη από την κυβέρνηση Ράλλη· η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά είχε πραγματοποιήσει πορεία στην αμερικανική πρεσβεία με 4.000 διαδηλωτές. Ηδη προετοιμαζόταν η πανηγυρική είσοδος στης χώρας στην ΕΟΚ. Ο Καραμανλής είχε μεταπηδήσει στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Το αστικό καθεστώς στην Ελλάδα ισχυροποιούνταν.

Εύλογα η ΕΦΕΕ αποφάσισε ομόφωνα η πορεία του Πολυτεχνείου να κατευθυνθεί στην πρεσβεία, όταν μεσολάβησε κάτι που γινόταν συχνά: έπαιρνε ο Καραμανλής τηλέφωνο τον κεντρώο Γεώργιο Μαύρο, αυτός τον Αντρέα, τον Φλωράκη και τον Κύρκο, κι αυτοί «μαζεύανε» τις οργανώσεις της νεολαίας. Η ΕΦΕΕ είχε χρησιμοποιηθεί συχνά σαν εργαλείο ποδηγέτησης του φοιτητικού κινήματος και υπαγωγής των αγώνων στις κοινοβουλευτικές προτεραιότητες· γι’ αυτό στις πορείες ακουγόταν, περιθωριακά μεν αλλά όλο και συχνότερα, το σύνθημα «Πουλημένη ΕΦΕΕ!». Υπαναχώρησε λοιπόν η ΕΦΕΕ, πριν καν μάλιστα ο αστυνομικός διευθυντής Μιχαήλ Λάος εκδώσει τη σχετική αστυνομική απαγόρευση, μετά από απλή «σύσταση» της κυβέρνησης!

Στο έδαφος αυτής της υπαναχώρησης, η μειοψηφία του Κ.Σ. της ΕΦΕΕ, δύο εκπρόσωποι της Β’ Πανελλαδικής (Βαγγέλης Δεληπέτρος, Βασίλης Ξυδιάς) κι ένας της ΠΠΣΠ (Στάθης Σχοινάς), με τη στήριξη πέντε οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς (ΚΚΕ μ-λ, ΟΚΔΕ, Κ.Ο. Μαχητής, ΟΣΕ και Β’ Πανελλαδική), αποφάσισαν να υλοποιήσουν την αρχική ομόφωνη απόφαση για πορεία στην πρεσβεία. Τα κοινοβουλευτικά κόμματα είχαν τα μάτια στραμμένα στις επικείμενες εκλογές, όμως η απόφαση αυτή εξέφραζε μεγάλο μέρος της βάσης τους. Η απαγορευμένη πορεία ήταν δικαιωμένη στη συνείδηση ενός κόσμου πολύ πλατύτερου από τον χώρο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς της εποχής. Υπήρχε ένα πολιτικό κενό που επιχειρήθηκε να καλυφθεί με όρους κινήματος. Πολλοί αγωνιστές, αφού διαδήλωσαν με τις δικές τους οργανώσεις, πύκνωναν τις γραμμές μας ή χειροκροτούσαν το κεντρικό σύνθημα του δικού μας μπλοκ: «Ολοι πορεία στην πρεσβεία!». Αλλοι περίμεναν να δουν αν θα σπάσουμε την απαγόρευση, για να περάσουν κι αυτοί. Το μπλοκ του ΚΚΕ εσωτερικού είχε σταματήσει στη γωνία Αμαλίας και Βασιλίσσης Σοφίας, μπροστά στη Βουλή.

Οργιο καταστολής

Μετά την υπαναχώρηση ΚΝΕ - Ν. ΠΑΣΟΚ, το βράδυ της 14ης Νοεμβρίου, και την απόφαση της μειοψηφίας της ΕΦΕΕ να σπάσει την απαγόρευση, το Σάββατο 15/11 το βράδυ πραγματοποιήθηκε σύσκεψη του μπλοκ της τελευταίας στο ΕΜΠ, στο κτίριο Αβέρωφ της Αρχιτεκτονικής, για την οργανωτική προετοιμασία της σύγκρουσης. Είχε προηγηθεί διευρυμένη συνεδρίαση του Κεντρικού Συμβουλίου της Β’ Πανελλαδικής στα γραφεία της. Στην ψηφοφορία για το αν θα επιχειρήσουμε να σπάσουμε έμπρακτα την απαγόρευση ή θα παραμείνουμε στον χώρο καταγγέλλοντας προτού αποχωρήσουμε, όλοι ψήφισαν ότι προχωρούμε, με μία μόνο ψήφο κατά και κανένα λευκό. Υπήρχαν και άλλοι σύντροφοι που διαφωνούσαν, δεν ήταν όμως παρόντες στη συνεδρίαση. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονταν ο Δημήτρης και η Αντα Ψαρρά, που την επομένη συμμετείχαν βέβαια στη διαδήλωση παρά τη διαφωνία τους. (Τις επόμενες μέρες, με την έντονη φημολογία περί δίωξης οργανώσεων για «ηθική αυτουργία» και τους κρωγμούς του Παπανδρέου για τιμωρία των πρωταιτίων που υποκίνησαν τη σύγκρουση, το Γραφείο του Κ.Σ. είχε αποφασίσει τη μη λειτουργία των γραφείων της οργάνωσης. Ο Δημήτρης και η Αντα ήταν αυτοί που παρέμειναν στα γραφεία, υπερασπιζόμενοι τη νομιμότητά της.)

Η πορεία έφτασε στα λουλουδάδικα πολύ πιο μεγάλη απ’ ό,τι ξεκίνησε. Εσπασε το κορδόνι της απαγόρευσης και τους πρώτους «καπελάκηδες» και προχώρησε προς τα ΜΑΤ που ήταν παραταγμένα μπροστά στις αύρες. Ο εισαγγελέας έδωσε προθεσμία να διαλυθούμε, η δική μας επιτροπή έδωσε τη δική μας προθεσμία. Οι σειρήνες από τις αύρες προκαλούσαν πανδαιμόνιο. Εντύπωση έκανε η παρουσία μπροστά μπροστά του Πολύδωρου Δανιηλίδη του ΚΚΕ (μ-λ). Ηταν πολιτικός καθοδηγητής του ΕΛΑΣ και σε ηλικία 82 ετών, στην πρώτη γραμμή, εμψύχωνε τους διαδηλωτές. Τραγουδώντας αντάρτικα και την «Ξαστεριά», η πορεία έπεσε στα ΜΑΤ κι ακολούθησαν συγκρούσεις ηρωικές για αρκετή ώρα. Το μπλοκ έσπασε από την αριστερή πλευρά προς τη μέση, όχι από τις πρώτες αλυσίδες που μάχονταν ακόμη. Ηταν περίπου 10.000 άτομα σε πυκνή διάταξη και η υποχώρηση ήταν δύσκολη.

Εχοντας την οργανωτική ευθύνη του μπλοκ της Πανελλαδικής, έφυγα τελευταίος από τον χώρο της σύγκρουσης. Πιασμένος από ένα δέντρο, προσπαθούσα να συμβάλω στην ψυχραιμία και τη συντεταγμένη αποχώρηση. Το τελευταίο πράγμα που είδα ήταν λόφοι από παπούτσια, τσάντες, ρούχα και αντικείμενα.

Μετά τη διάλυση του μπλοκ της πορείας στην πρεσβεία, ακολούθησε όργιο καταστολής. Γέμισαν τα γραφεία των οργανώσεων από τραυματισμένα αγόρια και κορίτσια. Το μπλοκ του ΚΚΕ εσωτερικού, που περίμενε στη γωνία, χτυπήθηκε ανελέητα κι είχε δεκάδες τραυματίες.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

0108

Πολύ μετά τη διάλυση του μπλοκ μας, ο Ιάκωβος Κουμής δολοφονήθηκε από τους μπάτσους ενώ καθότανε με φίλους του στο καφεζαχαροπλαστείο Παπασπύρου, στο κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος (εκεί που σήμερα βρίσκονται τα McDonald’s). Φαίνεται πως ήταν κλινικά νεκρός απ’ την αρχή, τον κράτησαν όμως στη ζωή με τα μηχανήματα, μέχρι να περάσουν οι επικοινωνιακά κρίσιμες πρώτες ημέρες.

Η Ματίνα Κανελλοπούλου, που συμμετείχε στην πορεία ανάμεσα στα μπλοκ της Β’ Πανελλαδικής και του ΚΚΕ (μ-λ), δολοφονήθηκε μετά τη σύγκρουση και τη διάλυση της πορείας προς την πρεσβεία, στη γωνία Πανεπιστημίου και Βουκουρεστίου. Εφερε 18 θλαστικά τραύματα και κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις από κλομπ γυρισμένο ανάποδα, με τη λαβή που έχει σίδερο μέσα.

Το σίγουρο είναι πως οι δύο νεκροί διαδηλωτές δεν ήταν τυχαίοι περαστικοί. Ομως οι δολοφονίες έγιναν σε χρονική φάση που δεν σημειώνονταν συγκρούσεις. Η ύπαρξη νεκρών -όχι αυτών συγκεκριμένα- φαίνεται όμως πως ήταν προαποφασισμένη. Στις αρχές εκείνης της χρονιάς, τον Γενάρη, στην κηδεία των αστυνομικών Πέτρου και Σταμούλη (που είχαν σκοτωθεί από τη «17Ν») υπήρχε έκρυθμο κλίμα, με συναδέλφους τους που πυροβολούσαν στον αέρα έξαλλοι και υπόσχονταν εκδίκηση. Αριστεροί δημοσιογράφοι που ήταν παρόντες μας είχαν ενημερώσει σχετικά και μας είχαν παραγγείλει να προσέχουμε.

Οι πολιτικοί αρχηγοί

Οσο και αν ηχεί παράδοξο, οι δυο δολοφονίες και το όργιο βίας και καταστολής που τις συνόδευσε δεν δυναμίτισαν αλλά αντίθετα εδραίωσαν το ήπιο πολιτικό κλίμα, όπως έδειξε κι η συζήτηση των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή.

? Ο πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης δήλωσε απολογητικά: «Επίλεκτοι γορίλες των αναρχικών στις πρώτες αλυσίδες, ύβριζαν, κραύγαζαν μπάτσοι, γουρούνια και άλλα και άλλα… Τι θέλατε να κάνουν οι αστυνομικοί; Και ο αρχάγγελος Μιχαήλ ρομφαία κρατεί στα χέρια του για να αμυνθεί εναντίον των δαιμόνων, ρομφαία και όχι άνθη».

? Ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην προηγούμενη Βουλή (ως πρόεδρος της Ενωσης Κέντρου – Νέες Δυνάμεις) Γ. Μαύρος, την παραμονή της πορείας του Πολυτεχνείου, στις 15/11/1980, είχε ιδρύσει το βραχύβιο ΠΑΡΚΕ (Παράταξη Κέντρου). Λίγο αργότερα εντάχθηκε στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ ως συνεργαζόμενος και εξελέγη βουλευτής Επικρατείας. Η δήλωσή του ήταν: «Η πρεσβεία είναι χώρος ιερός. Οι άνδρες μάχονται στα μέτωπα, δεν οργανώνουν πορείες σε πρεσβείες και παρόμοιες ασχημίες».

? Χειρότερος όλων ο Ανδρέας Παπανδρέου, δεν είδε τους δύο νεκρούς αλλά έδινε υποδείξεις στις δυνάμεις καταστολής: έπρεπε να αφήσουν την πορεία να ανέβει πιο πάνω και εκεί να την «εκτονώσουν», όπως είπε. (Επάξια οι προκηρύξεις των οργανώσεων τις επόμενες ημέρες τον «έχρισαν» υπουργό Δημοσίας Τάξεως.) Βέβαια οι στρατιωτικές αυθεντίες από τα κυβερνητικά έδρανα, απόστρατοι του στρατού και της αστυνομίας, πετάχτηκαν όρθιοι και, προσβεβλημένοι, απάντησαν εν χορώ: «Μα τότε θα ακολουθούσαν όλοι!»

? Ο γ.γ. του ΚΚΕ Χ. Φλωράκης μίλησε για κουκουλοφόρους και λοστοφόρους, θυμήθηκε τους «προβοκάτορες με τα κόκκινα πουκάμισα» του 1965 κι επανέλαβε παλαιότερη δήλωσή του, σύμφωνα με την οποία «αριστερά της Αριστεράς βρίσκεται η Δεξιά». Ηταν μια άλλη εκδοχή της θεωρίας του «αριστεροχουντισμού» που είχε λανσάρει ο Καραμανλής και φτάνει μέχρι τις μέρες μας ως «θεωρία των δύο άκρων». Ο Φλωράκης κατήγγειλε μάλιστα την κυβέρνηση, όχι για το όργιο καταστολής, τους δύο νεκρούς και τους δεκάδες τραυματίες, αλλά επειδή δήθεν μας στήριζε!

? Ο επικεφαλής της χουντικής «Εθνικής Παρατάξεως» Σπύρος Θεοτόκης, άλλοτε εισηγητής του διαβόητου Γ’ Ψηφίσματος, υπεραμύνθηκε των δυνάμεων καταστολής και με αντικομμουνιστικό λόγο ζήτησε την παραίτηση του υπουργού Δημόσιας Τάξης Δαβάκη ως ανεπαρκούς. Λίγους μήνες αργότερα, μεταπήδησε στη Ν.Δ., της οποίας επικεφαλής ήταν ο πρώτος του εξάδελφος Γ. Ράλλης, εξελέγη δε βουλευτής Επικρατείας στις επόμενες εκλογές του ’81.

? Ο Λεωνίδας Κύρκος μίλησε για τους δύο νεκρούς, στάθηκε στον συμβολισμό (ο Κύπριος και η εργάτρια) και απέκρουσε τα αντικομμουνιστικά λεγόμενα του ακροδεξιού κόντε Σπ. Θεοτόκη («ένας ευπατρίδης που τάχθηκε κατά της δικτατορίας στο εξωτερικό, αλλά εκφράζει μιαν άλλη εποχή, με τα κρινολίνα…»). Στη συνέχεια ρώτησε με νόημα: «Γιατί, κύριε υπουργέ της Δημόσιας Τάξης, γιατί το ΚΚΕ εσωτερικού, γιατί;». Σ’ ένα κρεσέντο επίδοσης διαπιστευτηρίων νομιμοφροσύνης και αντιαριστερισμού, μίλησε για «αθλιότητες καθαρμάτων» και για όσους «έσπαζαν βιτρίνες και λεηλατούσαν», χωρίς να διακρίνει βέβαια και αυτός την πολιτική διεκδίκηση της πορείας στην πρεσβεία από το σπάσιμο των βιτρινών. Είχε, είναι αλήθεια, να αντιμετωπίσει και τις εσωκομματικές αντιδράσεις, ιδίως από τον χώρο της νεολαίας. Σε ηπιότερη μορφή, η ανακοίνωση του κόμματός του μιλούσε για «ολιγάριθμες ομάδες ανεύθυνων και τυχοδιωκτικών στοιχείων που καταδικάζονται από όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις». Ο «Θούριος», εφημερίδα του «Ρήγα Φεραίου», τσουβάλιαζε επίσης, αναφερόμενος σε μερικούς αριστεριστές, κλασικούς και ανανεωτικούς, που υπερεκτίμησαν τις δυνάμεις τους, υποτίμησαν τη στάση των ΜΑΤ, ανέχτηκαν τους αναρχικούς, την αλητεία, τους αντικειμενικούς (ή και «υποκειμενικούς») προβοκάτορες.

? Σε πιο νηφάλιο κλίμα, ο πρόεδρος της ΕΔΑ, Ηλίας Ηλιού, έθεσε θέμα αντισυνταγματικότητας της απαγόρευσης της πορείας προς την αμερικανική πρεσβεία.

? Καλύτερα απ’ όλους μίλησαν ο πρόεδρος της ΕΔΗΚ, Γιάννης Ζίγδης, και ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Ο Ζίγδης, ο οποίος μας είχε προηγουμένως συγχαρεί για την πορεία (!), είπε για τα ΜΑΤ: «Η βασική αιτία του κακού είναι ότι η κυβέρνηση διατηρεί ένα Σώμα που αποτελεί ντροπή, τα ΜΑΤ. Δεν είναι αστυνομία αυτό, αυτό είναι Σώμα ΕΣ-ΕΣ, είναι χειρότερο από την ΕΣΑ, τα μέλη του είναι κακούργοι, όχι ότι οι άνθρωποι γεννήθηκαν κακούργοι, αλλά εκπαιδεύονται για να γίνουν κακούργοι. Τους είδα στη Ρόδο, όπου επετέθηκαν εναντίον ενός λαού που έκανε μια ειρηνική παρέλαση. Επετέθηκαν με τέτοια λύσσα που δεν έχω δει ούτε στους Ιταλούς φασίστες, όταν ήμουν παιδί στη Ρόδο [...] Ας έχουμε μια ειδική συνεδρίαση για το αν μπορεί μια Δημοκρατία να διατηρεί κρατικά όργανα τύπου ΜΑΤ. Αυτά είναι μόνο για τους “Χίτλερ”, μόνο για τους “Μουσολίνι”. Είναι αδιανόητο να υπάρχουν σε μια δημοκρατική Πολιτεία».

Ο Ριζοσπάστης και οι «προβοκάτορες»

Σε άρθρο του «Ριζοσπάστη» την επομένη του μακελειού, το οποίο μοιραζόταν επίσης ως προκήρυξη, η Β’ Πανελλαδική καταγγέλλεται ότι «συμπαρέλασε χτες μαζί με τους οπλισμένους με λοστούς αναρχικούς και τους προβοκάτορες». Η ηγεσία του ΚΚΕ εσωτερικού εγκαλείται ότι μας έκανε πλάτες: το «εσ.» ευνοεί τη δράση των προβοκατόρων «ώστε να ικανοποιείται η εκλογική πελατεία του περιθωρίου». Οι ίδιοι, με κεντρικό σύνθημα «ΚΚΕ – Αλλαγή – 2η Κατανομή», απευθύνονταν προφανώς σε ευρύτερη εκλογική πελατεία…

«Αυτή η πολιτική δεν έχει καμία σχέση με την εργατική τάξη και τους αγώνες της», συνέχιζε το άρθρο. «Μπορεί να συγκινήσει μόνο τις ομάδες των λούμπεν, τους συρφετούς των ροκάκηδων, το ποικιλόμορφο “περιθώριο”, τα ξεπεσμένα στοιχεία του Κολωνακίου και της υψηλής κοινωνίας, όλους τους χώρους εκείνους όπου ευνοείται η δράση των προβοκατόρικων δυνάμεων της ανωμαλίας». Και όλα αυτά, για έναν χώρο που είχε δύο νεκρούς διαδηλωτές και δεκάδες εργατόπαιδα και νεολαίους τραυματίες, σε μια κεντρική πολιτική σύγκρουση τη στιγμή που η κοινοβουλευτική Αριστερά περί εκλογάς ετύρβαζε. Ετσι είναι όμως. Οταν, ενώ η επάνοδος της χώρας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ απέχει λιγότερο από έναν μήνα, επίκειται η είσοδος στην ΕΟΚ και, με τον Καραμανλή στην Προεδρία της Δημοκρατίας, εδραιώνεται ο ατλαντισμός, η διαδήλωσή σου δεν κατευθύνεται στην πρεσβεία αλλά στο Μοναστηράκι, εύλογο είναι να σου φταίνε οι …ροκάκηδες!

Η στάση των αναρχοαυτόνομων

Η βραδιά της έμπρακτης διεκδίκησης της διαδήλωσης στο σύμβολο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, την αμερικανική πρεσβεία, λειτούργησε συγκροτητικά για την ευρύτερη συσπείρωση του αναρχοαυτόνομου χώρου. Ενα ξεχωριστό μπλοκ κατέβηκε με το σύνθημα «Απόψε θα γίνει της πουτάνας!». Είχε κυκλοφορήσει απ’ την παραμονή προκήρυξη με τον τίτλο «Τι προτιμάτε; Πορεία της Κόκα Κόλα ή της Πέπσι Κόλα; Εμείς δεν είμαστε κορόιδα να χτυπηθούμε χωρίς λόγο. Θα είμαστε εκεί που πρέπει την ώρα που πρέπει». Δεν αναγνώριζαν το επίπεδο της πολιτικής, δίνοντας έμφαση στην έμπρακτη κοινωνική αμφισβήτηση. Δύο μολότοφ έπεσαν μάλιστα δίπλα στο μπλοκ της Β’ Πανελλαδικής, στη γωνία Σταδίου και Γεωργίου Σταύρου, ενώ αυτό προχωρούσε για τη σύγκρουση.

Στο Πολυτεχνείο του ’80 πρωτοεμφανίστηκε επίσης σε μεγάλη έκταση το φαινόμενο με τις σπασμένες βιτρίνες. Τις βιτρίνες που σκέπασαν με τα τζάμια τους τους δύο νεκρούς στις δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών και στα ρεπορτάζ των ΜΜΕ, που τα φόρτωσαν όλα -βιτρίνες, έκτροπα και φόνους- σε «2.000 προβοκάτορες» που οργάνωσαν την πορεία στην πρεσβεία.

Συνοψίζοντας

◽️ Το μπλοκ της πρεσβείας ήταν που βάδισε μαχητικά στα βήματα του Νοέμβρη και όχι οι κομματικές παρελάσεις με τα προεκλογικά συνθήματα.

◽️ Η διοργάνωση της πορείας στην πρεσβεία δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Βρήκε ευρύτερη απήχηση, στο έδαφος της υπαναχώρησης ΚΝΕ-ΠΑΣΟΚ από την ομόφωνη αρχική απόφαση της ΕΦΕΕ, και της επαμφοτερίζουσας στάσης του ΚΚΕ εσωτερικού («Διαφωνούμε με την υποχώρηση, σεβόμαστε τις αποφάσεις των μαζικών οργάνων»).

◽️ Η ΕΦΕΕ λειτουργούσε ως πολυεργαλείο χειραγώγησης του φοιτητικού κινήματος και υπαγωγής του στις κοινοβουλευτικές προτεραιότητες.

◽️ Φαίνεται πως οι δύο νεκροί ήταν προαποφασισμένοι. Η επίσημη Αριστερά επέδειξε πολιτική πρεσβυωπία: είδε προβοκάτορες στους «αριστεριστές» διοργανωτές της πορείας, ενώ δεν είδε την παρακρατική πλευρά στη δράση των κατασταλτικών μηχανισμών.

◽️ Το ήπιο πολιτικό κλίμα στη Βουλή, και γενικότερα στο πολιτικό προσκήνιο, δεν δυναμιτίστηκε από τους δύο νεκρούς και το όργιο καταστολής· αντίθετα ενισχύθηκε. Το είχε εξαγγείλει η κυβέρνηση, το υλοποιούσε η αντιπολίτευση. Ανομολόγητα, στην πράξη, το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ, ενώ το ΚΚΕ εσωτερικού ποντάριζε και δηλωμένα στο «ήπιο κλίμα που θα θεμελίωνε την πάλη των ιδεών, τον διάλογο», σύμφωνα με τον Κύρκο στη Βουλή.

◽️ Οι δολοφονίες των δύο νέων παιδιών επιχειρήθηκε να συμψηφιστούν με τα σπασμένα τζάμια, να σκεπαστούν από αυτά.

◽️ Η ταύτιση της διαδήλωσης στην αμερικανική πρεσβεία με τις σπασμένες βιτρίνες έδινε πολιτικό άλλοθι στη νομιμοφροσύνη της αντιπολίτευσης που είχε τα μάτια στραμμένα στις επικείμενες εκλογές. Ο Παπανδρέου κάλεσε την κυβέρνηση να τιμωρήσει παραδειγματικά αυτούς που «υποκίνησαν και συμμετείχαν στα έκτροπα», πλευροκοπώντας από δεξιά την κυβέρνηση, για προεκλογικούς λόγους και αυτός.

◽️ Η ιστορική συνέχεια δικαίωσε το σύνθημα της εποχής «Αλλαγή δεν γίνεται με κάποιο ποσοστό». Λίγους μήνες πριν από την περιπόθητη Αλλαγή, ήταν ο αστυνομικός διευθυντής Λάος με τις διαταγές του και όχι ο λαός με το κίνημά του που έβαζε τη σφραγίδα του στο πολιτικό πλαίσιο, στους συμβολισμούς και στην κατάληξη της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου. Ο ριζοσπαστισμός της Μεταπολίτευσης φαλκιδευόταν όχι μόνο από τις λυσσαλέες ιδεολογικές και κατασταλτικές επιθέσεις της Δεξιάς και της αντίδρασης, αλλά και από το καναλιζάρισμα στην προεκλογική προοπτική της κοινοβουλευτικής (εν)αλλαγής. Η διαπίστωση βέβαια δεν αφορά μόνο τον κύριο φορέα της επαγγελίας της Αλλαγής, το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τα δύο κόμματα της κοινοβουλευτικής Αριστεράς.

◽️ Το ΚΚΕ είχε κεντρικό σύνθημα της περιόδου το «Αλλαγή δεν γίνεται χωρίς το ΚΚΕ». Οταν οι διαδηλωτές του μπλοκ της μειοψηφίας της ΕΦΕΕ, που συγκρούστηκαν διεκδικώντας το πολιτικό δικαίωμα της διαδήλωσης στην πρεσβεία, έφτασαν κυνηγημένοι από τα ΜΑΤ στη Σταδίου, επέδειξε φοβικά ανακλαστικά και έσφιξε περισσότερο τις αλυσίδες των μπλοκ του – που, φωνάζοντας το σύνθημα «ΚΚΕ - Αλλαγή - Δεύτερη Κατανομή», ολοκλήρωσαν με ασφάλεια την πορεία στο Μοναστηράκι.

◽️ Και βέβαια το ΚΚΕ εσωτερικού, συμπληρωματική δύναμη -και αυτό- του «μπλοκ της Αλλαγής». Ας μην ξεχνάμε ότι λίγους μήνες αργότερα, ο Λεωνίδας Κύρκος, το βράδυ της 18ης Οκτωβρίου 1981, όταν το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές λεηλατώντας την Αριστερά, άρπαξε την πράσινη σημαία από τους πανηγυρίζοντες νεολαίους του ΠΑΣΟΚ και διαδήλωνε μαζί τους, παρότι το κόμμα του είχε μείνει για πρώτη φορά χωρίς κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.

Οσο δυνατά και να φωνάζεις «Εξω οι Αμερικάνοι», «Εξω από το ΝΑΤΟ», «Εξω οι βάσεις του θανάτου», «Εμείς δεν μπαίνουμε στο ΝΑΤΟ» (όπου μόλις έχεις ήδη επανέλθει), όταν πειθαρχείς στα όρια που θέτουν ο αστυνομικός διευθυντής και η κυβέρνηση, αφήνεις τις κοινωνικές αντιστάσεις, τους φοιτητικούς και εργατικούς αγώνες χωρίς πολιτική εκπροσώπηση. Πρόκειται για τον ορισμό της υπαγωγής των μαζικών αγώνων στις κοινοβουλευτικές προτεραιότητες, όπως έλεγε η προκήρυξη της Β’ Πανελλαδικής. Η «Αλλαγή» θα διεκδικηθεί κοινοβουλευτικά με τις εκλογές που πλησιάζουν, θα στερεωθεί με τους αγώνες για τη β’ κατανομή. Οι μεν «μόνο με μας», οι δε «χωρίς εμάς δεν γίνεται».

◽️ Οι επόμενες μέρες από τη σύγκρουση κατέγραψαν όμως και την πολιτική ανεπάρκεια του χώρου συνολικά της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς στην υπεράσπιση και την άμυνα απέναντι στην ισοπεδωτική επίθεση από όλο το πολιτικό σκηνικό και τα ΜΜΕ. Αυτό που μπορεί κανείς σήμερα να πει είναι ότι το 1980 ο πολιτικός μας χώρος, ενώ ήταν 3η δύναμη στα πανεπιστήμια και προσπαθούσε να σπάσει το φοιτητικό κέλυφος με την εξάπλωση συσπειρώσεων στις γειτονιές, είχε μια φθίνουσα πορεία που συνεχίστηκε με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση. Ετσι, η εκπλήρωση του οράματος για τη συγκρότηση μιας άλλης, μιας ανυπόταχτης και ανατρεπτικής Αριστεράς αναβλήθηκε.

* μέλος -τότε- του Κ.Σ. της οργάνωσης «ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος - Β’ Πανελλαδική»

Πηγή: efsyn.gr

Στον Δρόμο του Σαββάτου 16 Νοεμβρίου... Η σωστή πλευρά της φούσκας… Μέρες 2004 για το πολιτικό προσωπικό στην Ελλάδα που, ενώ έχει μετατρέψει τη χώρα σε μεταπρατική αποικία, νομίζει ότι υπάρχει κάποια «προστασία» από τις φουρτούνες που έχουν ξεσπάσει κι από άλλες που έρχονται • Το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας για να λυθεί προϋποθέτει αντιστασιακό πνεύμα και νέα συνείδηση, που θα ανοίξουν δρόμους για μια χώρα που πραγματικά υπάρχει και ξέρει γιατί editorial Η «σωστή πλευρά» της φούσκας Οι ιθύνουσες πολιτικές, οικονομικές και πνευματικές ελίτ κάνουν λόγο για τη «σωστή πλευρά της Ιστορίας» και διατείνονται ότι στέκονται αταλάντευτα σε αυτήν. Στην ουσία τοποθετούν την Ελλάδα στον αστερισμό μιας μεταπρατικής αποικίας στο πλευρό της συλλογικής Δύσης, υπό τη φτερούγα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε. Πρόθυμοι και δεδομένοι, με ένα «ναι σε όλα» στα χείλη προς τα μεγάλα αφεντικά, αδιαφορώντας για το τι χώρα, τι κοινωνία, τι μέλλον, τι πολιτισμό θα παραδώσουν στις επόμενες γενιές. Ιδιαίτερα τούτες τις μέρες κάνουν πρόωρα απόκριες: φοράνε όλοι τραμπικές στολές, υπόσχονται υποτέλεια στην υπερδύναμη, γίνονται γελωτοποιοί της νέας αρχής που δημιουργείται στις ΗΠΑ μετά την επικράτηση του Τραμπ. Είναι μανούλες στις προσαρμογές που χρειάζονται για μια θέση στη «σωστή πλευρά». Διαβάστε όλο το editorial ΠΟΛΙΤΙΚΗ Ζει το Πολυτεχνείο; Κι αν ναι, πώς; του Ρούντι Ρινάλντι ΤΟ ΘΕΜΑ Συνέδριο ΚΕΔΕ: Νέες αντιδημοκρατικές κυβερνητικές εξαγγελίες   ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ Ψηλός ο λογαριασμός για τα «ήρεμα νερά»   ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ Ισχυροί κλονισμοί στην Ε.Ε. Αμηχανία και κενό στρατηγικής   ΔΙΕΘΝΗ Αναπροσανατολισμός ΗΠΑ, αποπροσανατολισμός Ε.Ε. ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΙΔΕΩΝ Το αδιαφανές πολιτισμικό υπόβαθρο των Ευρωπαίων Δωρεάν Εγγραφή

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Στον Δρόμο που κυκλοφορεί το Σάββατο 9 Νοεμβρίου... «Αναδιοργάνωση» των ΗΠΑ: Δεν είναι δική μας υπόθεση! Αναγκαία η ανεξαρτησία απέναντι στις δύο αντιμαχόμενες πτέρυγες της Δύσης • Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός παραμένει ο μεγαλύτερος εχθρός της ειρήνης και της ανθρωπότητας • Στην Ελλάδα, οι γελωτοποιοί ΜΜΕ και κομμάτων ορκίζονται τώρα στον «στρατηγικό χαρακτήρα» των σχέσεων με τις ΗΠΑ • «Λύσεις σε όλα» και «δύο κράτη στην Κύπρο» από Φιντάν, «κανονικότητα» διαπίστωσε ο Γεραπετρίτης… editorial Δεν είναι δική μας υπόθεση η κρίση, η αναδιοργάνωση και η ισχυροποίηση των ΗΠΑ Η συντριπτική νίκη του Ντ. Τραμπ στις ΗΠΑ επιβάλλει να εξαχθούν ορισμένα βασικά συμπεράσματα· χωρίς βέβαια να παραβλέψουμε πως το «διάβασμα» της εξελισσόμενης κατάστασης, και ιδιαίτερα το πώς πραγματικά θα πολιτευτεί η κυβέρνηση Τραμπ από τον Ιανουάριο, χρειάζεται προσοχή και συνεχή παρακολούθηση. Διαβάστε όλο το editorial ΠΟΛΙΤΙΚΗ Συνάντηση  Γεραπετρίτη με Φιντάν Σταθερά σε τροχιά ΝΑΤΟϊκής κοπής διευθετήσεων ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΥΡΙΖΑ: Τα θραύσματα και τα αδιέξοδά τους ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η γεωπολιτική αφέλεια… του Ρούντι Ρινάλντι ΔΙΕΘΝΗ Γάζα: Και επισήμως εθνοκάθαρση της Σάρον Ζανγκ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ Έφυγε ο Βαγγέλης Πισσίας ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Ανταπόκριση από το 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Δωρεάν Εγγραφή

Ενισχύστε οικονομικά τον Δρόμο Τράπεζα Πειραιώς: 5029046675386 (ΙΒΑΝ: GR5101720290005029046675386, BIC: PIRBGRAA) Δικαιούχος: Ενότητα Μη Κερδοσκοπική Εταιρία Εθνική Τράπεζα: 163/944259-67 (ΙΒΑΝ: GR5001101630000016394425967, BIC: ETHNGRAA) Alpha Bank: 1400 0210 1109 756 (ΙΒΑΝ: GR0501401400140002101109756) PayPal: https://paypal.me/Dromos

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Στον Δρόμο που κυκλοφορεί το Σάββατο 2 Νοεμβρίου... Εκλογές για σερίφη στην Άγρια Δύση… Οι κάλπες δεν θα αλλάξουν την επιθετική και φιλοπόλεμη πολιτική των ΗΠΑ και του μπλοκ της Δύσης • Στην «αποικία Ελλάδα» αναμένουν τη νέα ηγεσία του Λευκού Οίκου ετοιμάζοντας νέες υποκλίσεις και υποχωρήσεις editorial Μαξίμου, ολιγάρχες, αναταράξεις, ρευστοποίηση Φαίνεται –υπάρχουν πολλά σημάδια που το πιστοποιούν– πως είναι σε εξέλιξη δυνατές ανακατατάξεις, και άρση σε ένα βαθμό της υποστήριξης που τύγχανε ο Μητσοτάκης από το κονσόρτσιουμ των ελλήνων ολιγαρχών, και ιδιαίτερα από τον «πατριάρχη» τους, τον όμιλο Βαρδινογιάννη. Πολλά τα δημοσιεύματα σε κυριακάτικες εφημερίδες (Βήμα, Καθημερινή, Δημοκρατία κ.λπ.), όπως και σε πολλούς ιστότοπους, που μαρτυρούν ότι γίνονται ευθείες και ηχηρές βολές προς το Μαξίμου από διάφορα κέντρα. Διαβάστε όλο το editorial ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ Περί BRICS ο λόγος Άρθρα και αναλύσεις για την πρόσφατη σύνοδο ΤΟ ΘΕΜΑ Ο μνημονιακός μηχανισμός που λέγεται ΑΑΔΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ «Επιτέλους, να γίνει κάτι!» του Ρούντι Ρινάλντι ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ Pax Americana χωρίς ισορροπίες στην περιοχή ΔΙΕΘΝΗ Μηνύματα της κάλπης σε Ιαπωνία, Μολδαβία και Βουλγαρία Δωρεάν Εγγραφή

Ενισχύστε οικονομικά τον Δρόμο Τράπεζα Πειραιώς: 5029046675386 (ΙΒΑΝ: GR5101720290005029046675386, BIC: PIRBGRAA) Δικαιούχος: Ενότητα Μη Κερδοσκοπική Εταιρία Εθνική Τράπεζα: 163/944259-67 (ΙΒΑΝ: GR5001101630000016394425967, BIC: ETHNGRAA) Alpha Bank: 1400 0210 1109 756 (ΙΒΑΝ: GR0501401400140002101109756) PayPal: https://paypal.me/Dromos

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.