Το παρόν στην κατάμεστη αίθουσα του θεάτρου ΑΛΚΜΗΝΗ έδωσαν τόσο ο συγγραφέας του έργου, Μιχαήλ Άνθης όσο και ο διεθνούς φήμης ηθοποιός, Γιώργος Βογιατζής για να παρακολουθήσουν τις συγκλονιστικές ερμηνείες της Τάνιας Τρύπη και του Κωνσταντίνου Καζάκου.

Τα "Άγουρα κεράσια" για 3η συνεχή χρονιά και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, στο Θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ κάθε Δευτέρα στις 21:00

Εισιτήρια: https://www.more.com/theater/agoura-kerasia-1/

Φωτογράφος: Μάνος Βλαστός

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΘΕΑΤΕΣ

Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βόλου, με Καλλιτεχνικό Διευθυντή και σκηνοθέτη τον Δημήτρη Πιατά παρουσιάζει σε ελεύθερη διασκευή το έργο των Καρλ Βάλεντιν και Θωμά Κοροβίνη.

« ΤΣΑΠΑΤΣΟΥΛΙΕΣ »

Από Κυριακή 3 Νοέμβριου

Θέατρο «Παλαιάς Ηλεκτρικής Εταιρίας».

Μια σπαρταριστή κωμωδία με σπονδυλωτά σκετς του μεγαλύτερου κωμικού δημιουργού της προπολεμικής Γερμανίας Καρλ Βάλεντιν (ο Γερμανος Σαρλό) και του σύγχρονου Διογένη της ελληνικής πραγματικότητας Θωμά Κοροβίνη.

Καμπαρέ,θέατρο και όχι μόνο…Σαρκασμός με πολύ γέλιο!

Η απάντηση στην εποχή μας!

 

Γιατί χιούμορ είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ…Με λίγη διακόσμηση!

  Δημήτρης Πιατάς

Θα αφήσουμε αυτόν τον κόσμο έτσι όπως τον βρήκαμε; Ανόητο; Άδικο; Κακό;

Βολταίρος

Συντελεστές :

Κείμενα: Καρλ Βάλεντιν, Θωμάς Κοροβίνης

Διασκευή-Σκηνοθεσία: Δημήτρης Πιατάς

Πρωταγωνιστούν: Θανάσης Ζέρβας, Νιόβη Κωστοπούλου, Σταμάτης Παγασαίος, Απόστολος Τσιρώνης, Ευτυχία Φαναριώτη, Στέλιος Χλιαράς.

Σκηνικό-Κοστούμια-VideoArt: Άννυ Γαλανού

Επιμέλεια κίνησης: Άντζελα Καλαντζή

Μουσική επιμέλεια: Ανδρέας Μιμαίος, Αποστόλης Τσιάρκας

Βοηθός σκηνοθέτη: Ευάγγελος Βογιατζής

Φωτογραφίες: Νικόλας Χρυσός

Βιντεοσκόπηση: Αποστόλης Χουλιαράς

Ευχαριστούμε θερμά τον Γιάννη Σίμο για την βοήθεια του στη μετάφραση του σκετς Φαρμακείο.

Επικοινωνία-Προβολή: ECOPOLIS-Παραγωγή Δημοσίων Θεαμάτων

Παραγωγή: ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΒΟΛΟΥ-ΔΗΜΟΣ ΒΟΛΟΥ με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και της Περιφέρειας Θεσσαλίας.

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Πρεμιέρα Κυριακή 3 Νοεμβρίου στις 20:00 και

κάθε Παρασκευή – Σάββατο στις 21:00 και

Κυριακή στις 20:00

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

Γενική είσοδος : 10 €

Φοιτητικά, Μαθητικά, ΑΜΕΑ, Άνω των 65 ετών: 5€

Τα εισιτήρια πωλούνται στο ταμείο του θεάτρου της «Παλαιάς Ηλεκτρικής Εταιρίας» 1 ώρα πριν την παράσταση

Για κρατήσεις και πληροφορίες: 2421353225 & 2421027441

«ΣΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ή ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΔΟΝΗΤΗ»

της Sarah Ruhl

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης

ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΕΤΑΝΙΑ

από 15 Νοεμβρίου 2024 

Μια σοβαρή κωμωδία για τη σεξουαλικότητα, την αγάπη και τον ηλεκτρισμό!

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, σε συνεργασία με τον Άκη Σακελλαρίου, παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα τη δραματική κωμωδία «Στο διπλανό δωμάτιο ή το έργο του δονητή», στο θέατρο Βρετάνια, τη θεατρική σεζόν 2024-2025. Με υποψηφιότητες στα βραβεία Tony και στην τελική λίστα των φιναλίστ για το Βραβείο Pulitzer το 2010, το έργο έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές από τον ξένο τύπο.

Λόγω των διαδοχικών ατυχημάτων των δύο πρωταγωνιστών, Άκη Σακελλαρίου και Νάντιας Κοντογεώργη, τους πρωταγωνιστικούς ρόλους αναλαμβάνουν ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης και η Γαλήνη Χατζηπασχάλη. Τους επόμενους μήνες αναμένεται οι δύο αγαπημένοι ηθοποιοί να επιστρέψουν σε διπλή διανομή.

Μαζί τους οι εξαιρετικοί ηθοποιοί Δημήτρης Σαμόλης, Κωνσταντίνα Κλαψινού, Δημήτρης Δεγαΐτης, Ελευθερία Μπενοβία και Δανάη Ομορεγκιέ - Νεάνθη.

Το έργο, σε μετάφραση και  σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, παίρνει ιστορικά γεγονότα και τα πλέκει, με χιούμορ, ευφυΐα και τρυφερότητα, σε μια τολμηρή ιστορία αγάπης και κατανόησης.

 

Υπόθεση:

Στα τέλη του 1880, μερικά χρόνια μετά την εφεύρεση του ηλεκτρισμού, στην Βικτωριανή Νέα Υόρκη, όπου βασιλεύει η συντήρηση και ο πουριτανισμός, ένας καταξιωμένος γιατρός, αφοσιωμένος επιστήμονας και οικογενειάρχης, ο Δρ. Γκίβινγκς, ανακαλύπτει, με αγνές προθέσεις, με στόχο την θεραπεία της «υστερίας» των γυναικών (και ενίοτε των αντρών) ασθενών του μια εκπληκτική, νέα και πρωτοπόρα συσκευή: τον ηλεκτρικό δονητή.

Ο Δρ. Γκίβινγκς θεραπεύει δυστυχισμένες γυναίκες - και σπανιότερα, άνδρες - με αυτή τη νέα ηλεκτρική συσκευή. Είναι ενθουσιασμένος με τα αποτελέσματα, όταν η μηχανή του διεγείρει τις ασθενείς του σ’ αυτό που τότε ονόμαζαν ευτυχισμένους παροξυσμούς (ή, όπως τους ξέρουμε σήμερα, οργασμούς). Ευαίσθητος στην επιστήμη του, είναι αναίσθητος στο ανθρώπινο δράμα που τον περιβάλλει. Ενώ ο γιατρός είναι σε θέση να διεγείρει τους ασθενείς του, αποτυγχάνει να το κάνει για τη γυναίκα του. Στο βικτωριανό σπίτι του, όπου στεγάζεται και το ιατρείο του, η νέα και πανέξυπνη σύζυγος του Κάθριν, απασχολημένη με θέματα που αφορούν τη νεογέννητη κόρη τους, προσπαθεί να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει στο «διπλανό δωμάτιο». Όταν μια νέα «υστερική» ασθενής κάνει την εμφάνιση της μαζί με τον σύζυγο της, φέρνοντας μαζί τους την προβληματική σχέση τους αλλά και μία τροφό, το ζεύγος Γκίβινγκς θα κληθεί να αναθεωρήσει και τη δική του σχέση, όπως και τι σημαίνει τελικά να αγαπάς κάποιον πραγματικά.

Για το έργο:

Το σώμα ως «ανεξερεύνητη χώρα» μπορεί να μοιάζει με μια περίεργη βικτωριανή έννοια, μια αναδρομή στην καταπίεση του 19ου αιώνα, που φορούσε κορσέδες. Ωστόσο, ακόμη και σήμερα, στην απελευθερωμένη εποχή μας, η ιδέα του να είναι κανείς ξένος προς το σώμα και τις επιθυμίες του δεν είναι καθόλου απίθανη.

Με σαφείς αναφορές στη σύγχρονη εποχή, η Sarah Ruhl μιλάει για τις γυναίκες, για τους άνδρες, για τις κοινωνικές τάξεις, για τον ηλεκτρισμό και την τεχνολογική πρόοδο και, φυσικά, για το σεξ. Το σεξ είναι πάντα περίπλοκο, άρα πάντα αστείο, κι έτσι προκύπτει αβίαστα η κωμωδία, ωστόσο η Sara Ruhl δεν γελάει ποτέ με τους μπερδεμένους, καταπιεσμένους χαρακτήρες της, οι οποίοι είτε βαρύνονται από απογοητεύσεις που δεν μπορούν να εξηγήσουν είτε βασανίζονται από ανάγκες τις οποίες δεν μπορούν να αρθρώσουν. 

Στη σημερινή εποχή, έχουμε ονόματα για τα ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος: αγχώδεις διαταραχές, επιλόχεια κατάθλιψη, διπολική διαταραχή ή πολύ απλά «κατάσταση της ανθρώπινης φύσης». Κάποτε, αρκετά παλαιότερα, χρησιμοποιούσαν τον όρο «υστερία».

Και η συγγραφέας Sarah Ruhl επινοεί ένα ταξίδι στο χρόνο για να μας φέρει σε επαφή με την ανθρώπινη φύση μας και όλα όσα πρέπει να αποδεχτούμε για να εξελιχθούμε, μέσα από την πιο σημαντική μορφή έκφρασης και σύνδεσης: την αγάπη.

Η υστερία ως ασθένεια:

Οι γιατροί χρησιμοποιούσαν συσκευές δόνησης για τη θεραπεία της «υστερίας», την οποία θεωρούσαν ως το πιο κοινό πρόβλημα υγείας μεταξύ των γυναικών της εποχής. Η υστερία ήταν ένας ιατρικός όρος που αναπτύχθηκε για να περιγράψει την εκδήλωση ψυχικής ή συναισθηματικής δυσφορίας μιας γυναίκας, συμπεριφορά που τότε την θεωρούσαν ασθένεια που χρειαζόταν θεραπεία. Αν και η ύπαρξη της υστερίας ως ασθένειας διαψεύστηκε από την Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία το 1952, οι ειδικοί ιατροί από την εποχή του Ιπποκράτη μέχρι και τον 20ό αιώνα πίστευαν ότι η υστερία εξέφραζε την αντίδραση της μήτρας κατά της σεξουαλικής στέρησης. Το μασάζ των γεννητικών οργάνων αποτελούσε συνήθη θεραπεία για την υστερία - στόχος του ήταν να προκαλέσει «υστερικό παροξυσμό» (γνωστότερο ως οργασμό) στην ασθενή. Μια τέτοια θεραπεία απαιτούσε τόσο χειρωνακτική επιδεξιότητα όσο και αρκετό χρόνο, οπότε οι γιατροί των αρχών του αιώνα ήταν ενθουσιασμένοι με την αποτελεσματικότητα, την ευκολία και την αξιοπιστία των φορητών δονητών. Υπό το πρίσμα της ιστορικής κληρονομιάς της υστερίας, μπορούμε να δούμε ότι η ταξινόμηση της υστερίας ως ασθένειας ήταν μια άρνηση να αναγνωριστεί η γυναικεία σεξουαλικότητα ως ανθρώπινο χαρακτηριστικό ισότιμο με την ανδρική σεξουαλική λειτουργία, καθώς και μια άρνηση να αναγνωριστεί ο οργασμός ως φυσιολογική λειτουργία της γυναικείας σεξουαλικότητας.

 «Ένα από τα πιο αξιόλογα και περιπετειώδη θεατρικά έργα των τελευταίων ετών»

The New York Times

 

Η συγγραφέας:

Η Sarah Ruhl κατάγεται από το Σικάγο. Έλαβε το πτυχίο της από το Πανεπιστήμιο Brown, όπου σπούδασε με την Paula Vogel. Τα θεατρικά έργα της περιλαμβάνουν: In the Next Room or the vibrator play, The Clean House, Dead Man's Cell Phone, Demeter in the City, Eurydice, Melancholy Play, Orlando, Late: a cowboy song και Passion Play. Τα έργα της έχουν κάνει πρεμιέρα στο Μπρόντγουεϊ, εκτός Μπρόντγουεϊ καθώς και σε πολλά άλλα θέατρα των ΗΠΑ. Έχουν επίσης παρουσιαστεί στην Ελλάδα (Ευρυδίκη, Θέατρο Πορεία), την Αγγλία, την Πολωνία, τη Γερμανία, το Ισραήλ, τη Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία και έχουν μεταφραστεί στα ισπανικά, τα πολωνικά, τα ρωσικά, τα κορεατικά και τα αραβικά. Ζει στη Νέα Υόρκη με την οικογένειά της.

Σκηνοθετικό Σημείωμα:

Ποιος θα το περίμενε, ένα θεατρικό έργο να βάζει επί σκηνής «θεραπείες» με ηλεκτρικό δονητή; Ποιος θα περίμενε αυτό το έργο να είναι ταυτόχρονα τόσο αστείο και τόσο τρυφερό; Τόσο διασκεδαστικό και, την ίδια στιγμή, τόσο διεισδυτικό στην ανθρώπινη φύση;

Το έργο αυτό μας ταξιδεύει σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι ήξεραν περισσότερα για την Αφρικανική Ήπειρο απ’ όσα ήξεραν για το ίδιο τους το σώμα. Σε μια εποχή όπου η επιστήμη και η τεχνολογία φαίνονταν να καλπάζουν με ρυθμούς ασύλληπτους, όπου κάθε ερώτημα φαινόταν έτοιμο να απαντηθεί και οι άνθρωποι ήταν γεμάτοι βεβαιότητες. Δε διέφεραν, λοιπόν, πολύ από εμάς, σήμερα. Κοιτάζοντάς τους απ’ τον 21^ο αιώνα, με αγάπη και συμπόνια για την άγνοιά τους, για τις προκαταλήψεις και τις ιδεοληψίες τους, έχουμε μια ευκαιρία να αναρωτηθούμε για τις δικές μας βεβαιότητες – και να τις επανεξετάσουμε. Κι όλο αυτό, διασκεδάζοντας.

 

Παίζουν:
Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Γαλήνη Χατζηπασχάλη, Δημήτρης Σαμόλης. Κωνσταντίνα Κλαψινού, Δημήτρης Δεγαίτης, Ελευθερία Μπενοβία, Δανάη Ομορεγκιέ Νεάνθη

 

Συντελεστές:

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης

Μουσική: Μίνως Μάτσας
Σκηνικά: Αθανασία Σμαραγδή
Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ
Σχεδιασμός φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου
Φροντιστήριο - κοστούμια: Βασιλική Τσιλιγκρού
Βοηθός σκηνοθέτη: Άρτεμις Δούρου

Βοηθός Μουσικού: Ιόλη Σιφονίου

Βοηθός Ενδυματολόγου: Εύα Κουρελιά
Art work: Mike Rafail

Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή, Δομνίκη Μητροπούλου

Trailer παράστασης: Χρήστος Συμεωνίδης

 

Επικοινωνία - προβολή: Μαρκέλλα Καζαμία

Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Κάρολου Παυλάκη

 

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Πέμπτη   21:00: 25 ευρώ (Α ζώνη: πλατεία)  

                             22 ευρώ (Β ζώνη: Εξώστης, Θεωρεία) 

  20 ευρώ (Γ ζώνη: Εξώστης)

 

Παρασκευή 21:00:  25 ευρώ (Α ζώνη: πλατεία)  

                             22 ευρώ (Β ζώνη, Εξώστης, Θεωρεία) 

  20 ευρώ (Γ ζώνη: Εξώστης)

 

Σάββατο 18:00: Γενική είσοδος 18 ευρώ (λαϊκή απογευματινή)

 

Σάββατο 21:00:  25 ευρώ (Α ζώνη: πλατεία)  

                             22 ευρώ (Β ζώνη, Εξώστης, Θεωρεία) 

  20 ευρώ (Γ ζώνη: Εξώστης)

 

Κυριακή 19:15:  25 ευρώ (Α ζώνη: πλατεία)  

                             22 ευρώ (Β ζώνη, Εξώστης, Θεωρεία) 

  20 ευρώ (Γ ζώνη: Εξώστης)

 

Φοιτητικό: 16 ευρώ (εκτός βραδυνής Σαββάτου)

Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη:

Ανέργων: 13 ευρώ

Άνω των 65, ΑΜΕΑ και έως 26 ετών: 16 ευρώ

 

Θέατρο Βρετάνια

Πανεπιστημίου 7, Τηλ: 210 3221579

Ώρες ταμείου: 10:30 – 13:30 & 17:00 – 21:30 (από Τρίτη έως και Κυριακή)

Προπώληση εισιτηρίων:

https://www.ticketmaster.gr/sto-diplano-dwmatio-h-to-ergo-toy-donhth_sen_2006773.html

(Με προσφορά εισιτηρίου 16 ευρώ για την πρώτη εβδομάδα παραστάσεων)

Ο ΠΟΥΠΟΥΛΕΝΙΟΣ

του Μάρτιν ΜακΝτόνα

 

στο Σύγχρονο Θέατρο 

Πρεμιέρα: Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2024 

 

 

 

ΔΕΙΤΕ ΤΟ TRAILER

https://www.youtube.com/watch?v=rzz85B5oVMY

 

Το Σύγχρονο Θέατρο ξεκινάει τη νέα θεατρική σεζόν 2024-2025 με ένα από τα πιο σημαντικά έργα της σύγχρονης παγκόσμιας δραματουργίας: «O Πουπουλένιος» (The Pillowman) του αγαπημένου συγγραφέα του ελληνικού κοινού Μάρτιν ΜακΝτόνα σε σκηνοθεσία του Νικορέστη Χανιωτάκη. Τους ρόλους του έργου ερμηνεύουν οι ηθοποιοί (αλφαβητικά): Αργύρης Αγγέλου, Νίκος Πουρσανίδης, Γεράσιμος Σκαφίδας, Αλέκος Συσσοβίτης. 

Ο ΜακΝτόνα, συγγραφέας ιδιαίτερα αγαπητός στην Ελλάδα, στον «Πουπουλένιο» συνδυάζει στοιχεία αστυνομικού θρίλερ και μαύρης κωμωδίας, δημιουργώντας ένα έργο με αμείωτη ένταση που κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή ως το τέλος. Ένας συγγραφέας που ζει σε ένα κράτος με αυταρχικό καθεστώς, ανακρίνεται για το φρικιαστικό περιεχόμενο των διηγημάτων του και τις ομοιότητές τους με μια σειρά από ανεξιχνίαστες παιδοκτονίες που συμβαίνουν στην πόλη. Ο κόσμος της φαντασίας μπλέκεται με τον πραγματικό κόσμο, δημιουργώντας ένα σύμπαν όπου όλα είναι πιθανά και απίθανα.

Το έργο έλαβε το βραβείο Olivier 2004 για το καλύτερο νέο έργο, το 2004-2005 το βραβείο New York Drama Critics' Circle Award για το καλύτερο νέο ξένο έργο και δύο βραβεία Tony για την παραγωγή. Προτάθηκε, επίσης, για το Βραβείο Evening Standard 2004 για το καλύτερο νέο έργο.

 

Σημείωμα Σκηνοθέτη

«Μια φορά κι έναν καιρό» οι γονείς και οι παππούδες μας, μάς αφηγούνταν όμορφα παραμύθια για να κοιμηθούμε γλυκά και ήσυχα. Εδώ ο ΜακΝτόνα  μας αφηγείται ένα σκληρό, «αιματοβαμμένο» παραμύθι για να μας ξυπνήσει. Ο «Πουπουλένιος» - αλήθεια, πόσο τρυφερή λέξη; - δεν είναι μια ιστορία για παιδιά, αλλά ΜΕ παιδιά. Παιδιά που κακοποιήθηκαν, που δεν έλαβαν αγάπη, που βίωσαν τον πόνο και που εν τέλει… δεν μεγάλωσαν ποτέ. Το κείμενο αυτό αγγίζει πολύ σοβαρά ζητήματα της ζωής του σύγχρονου ανθρώπου. Μέσα από αυτήν την παράσταση, προσπαθούμε να εξερευνήσουμε την βία που γεννιέται σήμερα στις κοινωνίες και πώς αυτή διασπείρεται σε κάθε οικογένεια, σε κάθε σπίτι. Επίσης, ψάχνουμε την απάντηση στο ερώτημα: ποια η σχέση της Τέχνης με την πραγματικότητα; Πόσο χρήσιμη ή «επικίνδυνη» μπορεί να είναι η Τέχνη για την -κάθε μορφής- εξουσία; Δυστυχώς απολυταρχικά καθεστώτα υπάρχουν ακόμα στις μέρες μας σε πολλά μέρη του κόσμου… Η ελευθερία λόγου και έκφρασης δεν είναι δεδομένη και οφείλουμε να την προστατεύουμε σε κάθε φάση της ανθρώπινης ιστορίας. Φεύγοντας από το θέατρο, ας αναρωτηθούμε: τελικά... ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα;

Νικορέστης Χανιωτάκης

 

Η παράσταση είναι κατάλληλη για άτομα άνω των 16 ετών.

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση: Χριστίνα Μπάμπου-Παγκουρέλη

Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης

Σκηνικά: Μαρία Φιλίππου

Κοστούμια: Ιωάννα Καλαβρού

Μουσική: Γιάννης Μαθές

Κίνηση: Φαίδρα Νταϊόγλου

Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας 

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ιωάννα Αγγελίδη

Φωτογραφίες & Trailer: Πάτροκλος Σκαφίδας

Social media: Loox media

Εκτέλεση παραγωγής: Χρύσω Χαραλάμπους
Διεύθυνση & Οργάνωση παραγωγής: Μαρία Αναματερού-Αναστασία Γεωργοπούλου
Συμπαραγωγή: Νέο Σύγχρονο Θέατρο ΑΜΚΕ – Σκαφίδας – Δωροπούλου Ε.Ε. {Γ.Ι.Δ.Σ.}

ΠΑΙΖΟΥΝ (αλφαβητικά):

Αργύρης Αγγέλου

Νίκος Πουρσανίδης

Γεράσιμος Σκαφίδας

Αλέκος Συσσοβίτης

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Σύγχρονο Θέατρο, Ευμολπιδών 45, τηλέφωνο: 210 3464380
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., www.sychronotheatro.gr

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:
Πρεμιέρα 11 Οκτωβρίου 2024

Τετάρτη, 18:15
Παρασκευή, 21:15
Σάββατο: 21:15
Κυριακή, 21:00

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ:
https://www.ticketservices.gr/event/o-poupoulenios/

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Τετάρτη (Λαϊκή)
17€ Α Ζώνη
14€ Β Ζώνη
8€ Ατέλεια (στο θέατρο)

Παρασκευή
22€ VIP
20€ Α ζώνη
18€ Β ζώνη
15€ Γ ζώνη
18€, 16€ άτομα 70+
17€, 15€ φοιτητικό/ανέργων
8€ Ατέλεια (στο θέατρο)

Σάββατο, Κυριακή & Αργίες
25€ VIP
22€ Α ζώνη
19€ Β ζώνη
17€ Γ ζώνη
20€, 17€ άτομα 70+
19€, 17€ φοιτητικό/ανέργων

ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ:
Εύη Κουρεμένου/ArtCore
Τηλ: 2103806274
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Επικοινωνία-Προβολή στα ΜΜΕ
Ανζελίκα Καψαμπέλη

ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ

Μια θεατρική διασκευή στο ομώνυμο διήγημα του ΜΠΟΣΤ

2^ος ΧΡΟΝΟΣ ΜΙΑΣ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΚΩΜΩΔΙΑΣ

Aπό 1^η Νοεμβρίου στο Θέατρο ΣΤΟΑ

 

Την Παρασκευή 1^η Νοεμβρίου ξεκίνησαν στο Θέατρο ΣΤΟΑ οι παραστάσεις της μοναδικής κωμωδίας ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Θανάσης Παπαγεωργίου. Πρόκειται για τη θεατρική διασκευή στο ομώνυμο διήγημα του Μποστ που ανέβηκε με επιτυχία τον προηγούμενο χειμώνα, με την Εύα Καμινάρη να ερμηνεύει τον ρόλο της μητέρας και τον σκηνοθέτη τον ρόλο του συζύγου.

ΣΤΟΑ και ΜΠΟΣΤ θεωρούνται δύο αλληλένδετα στοιχεία στην ελληνική σκηνή αφού επτά φορές ανέβηκαν στο θέατρο αυτό με τεράστια καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία έργα του μοναδικού σατιρικού μας συγγραφέα. Τώρα, ένας καινούργιος Μποστ έρχεται να προστεθεί σ’ αυτή την αλυσίδα μποστικών κειμένων με ένα έργο που βασίστηκε πάνω σε ένα διήγημά του που γράφτηκε το 1961 για την ‘Καθημερινή’ στην οποία εργαζόταν τότε. Το διήγημα αυτό έγινε η αιτία της απόλυσής του Μποστ από την Ελένη Βλάχου, εκδότρια της Καθημερινής, η οποία μόλις το διάβασε θεώρησε ότι ο Μποστ είχε ξεπεράσει κάθε όριο ευπρέπειας. Η απάντηση του συγγραφέα ήταν “η κ. Βλάχου έχασε το χιούμορ της”…

«Το επάγγελμα της μητρός μου» ανέβηκε από τον Θανάση Παπαγεωργίου για πρώτη φορά το 2003 ως μονόλογος στις εκδηλώσεις της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας για να παρουσιαστεί πολλά χρόνια αργότερα διασκευασμένο σε θεατρικό έργο.

Ο Θανάσης Παπαγεωργίου, διασκευαστής και σκηνοθέτης, αλλά και πρωταγωνιστής της καινούριας παράστασης, όπως και όλων των έργων του Μποστ που έχουν παρουσιαστεί στη Στοά, γράφει σχετικά με το διήγημα που τόσο ενόχλησε στην εποχή του: ‘’Ελπίζω σήμερα, να μην υπάρχουν πια τέτοιες απαιτήσεις ευπρέπειας. Νομίζω ότι ο Μποστ, με το καυστικό και καίριο χιούμορ του, δεν κάνει τίποτε άλλο από το να στιγματίσει, με καλοπροαίρετη κριτική διάθεση, την κοινωνική μας υποκρισία. Ίσως αυτό να μην κατάλαβε η κ. Βλάχου. Άλλωστε, λίγο καιρό μετά, ο Μποστ γράφει τη Φαύστα, άλλη σάτιρα για τη φαινομενική μας αξιοπρέπεια, όπου θα έπρεπε να θεωρηθεί σκάνδαλο, μία μάνα να κλαίει για τον χαμό του Καραϊσκάκη και να χαριτολογεί με τον πνιγμό της μικρής της κόρης, και πολλά χρόνια αργότερα θα ‘’προτείνει’’ με την Μήδειά του στις συζύγους που τους απατά ο άνδρας τους να σφάξουν τα παιδιά τους για να τον εκδικηθούν. Κανονικά θα έπρεπε να σαπίζει στις φυλακές…

Και συμπληρώνει: ‘’Προσπάθησα από τη μια να αφουγκραστώ τις προθέσεις του Μποστ και από την άλλη να ευθυγραμμιστώ με τα όρια του σουρεαλισμού και της αχαλίνωτης φαντασίας του, ώστε να καταδειχτεί αυτή η διάθεσή του, να καταγγέλλει χωρίς να γίνεται διδακτικός και να καυτηριάζει χωρίς να είναι υπεροπτικός. Άλλωστε, αν κάτι χαρακτηρίζει τον Μποστ, είναι ότι νιώθει πάντοτε μέλος αυτής της κοινωνίας που σατιρίζει, προσπαθώντας με κάθε τρόπο να γίνει ο καθρέφτης που θα βλέπει το πρόσωπό της για να μη μπορεί να κλείνει μάτι τις νύχτες από την αηδία…’’.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία / Θεατρική διασκευή: Θανάσης Παπαγεωργίου

Σκηνικά / Κοστούμια: Λέα Κούση

Παίζουν: Θανάσης Παπαγεωργίου, Ευδοκία Σουβατζή, Εύα Καμινάρη, Ελευθερία Στεργίδου, Χριστίνα Πλατανιώτη, Γιάννης Χαντέλης και Γιάννης Φουντάς.

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

Θέατρο ΣΤΟΑ, Μπισκίνη 55, Ζωγράφου 

 

Παραστάσεις: Παρασκευή & Σάββατο στις 8.30 – Κυριακή στις 7.00

Διάρκεια: 90΄

Εισιτήρια: γενική είσοδος 18,00 € | φοιτητικό, 65+, ΑμεΑ, άνεργοι 15,00 €

Προπωλήσεις: more.com | Κρατήσεις: 210 770 2830

 

Επικοινωνία: Ειρήνη Λαγουρού 

«Ο αόρατος επισκέπτης», του Οριόλ Πάουλο,

στο Θέατρο «Κάτια Δανδουλάκη», σε σκηνοθεσία Σοφίας Σπυράτου.

 

Πρεμιέρα: Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2024.

————————————————————————————————————————

Μια συναρπαστική ιστορία μυστηρίου ανεβαίνει στο Θέατρο ΚΑΤΙΑ ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗ, σε σκηνοθεσία Σοφίας Σπυράτου: Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ του Oriol Paulo. Πρωταγωνιστούν η Κάτια Δανδουλάκη και ένας θίασος εκλεκτών ηθοποιών, οι Χρήστος Πλαΐνης. Θανάσης Πατριαρχέας, Μελίνα Λεφαντζή, Ντίνος Σπυρόπουλος, Χλόη Μάντζαρη.

«Ο αόρατος επισκέπτης» είναι ένα έργο που επαναπροσδιορίζει την αφήγηση των ιστοριών μυστηρίου. Αξιοποιεί με δεξιοτεχνία στοιχεία που χρησιμοποιεί η ψυχαναλυτική μαιευτική μέθοδος, για να «ξεκλειδώσει» την κρυμμένη αλήθεια των χαρακτήρων που πρωταγωνιστούν. 

Για κάθε έναν από τους πρωταγωνιστές αυτής της συναρπαστικής ιστορίας, 

«ο αόρατος επισκέπτης» είναι κάτι το διαφορετικό. 

 

Για τον Άντριαν, το νεαρό επιχειρηματία που κατηγορείται για το θάνατο 

της ερωμένης του, είναι ο φόβος. 

Για την Λάουρα, τη δολοφονημένη ερωμένη του Άντριαν, είναι οι τύψεις. 

Για τον Τομάς, τον πατέρα του αγνοούμενοι νεαρού Ντάνιελ, είναι η δικαίωση. 

Για την Βιρτζίνια, τη δαιμόνια δικηγόρο που καλείται να εξιχνιάσει το μυστήριο, 

είναι το πάθος για την ανακάλυψη της αλήθειας.

 

Η διαδρομή για την αποκάλυψη του μυστηρίου θυμίζει την πορεία μίας αμφίρροπης 

μάχης, όπου ο τελικός νικητής ίσως και να βρίσκεται σε δυσμενέστερη θέση από 

τον ηττημένο. Οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη. 

Η αλήθεια φαίνεται να είναι ολοζώντανη μπροστά στα μάτια μας, αλλά, όσο περνάει η ώρα τόσο περισσότερο μοιάζει να είναι αόρατη…

 

Όταν, όμως, το αόρατο γίνει ορατό, η δικαίωση γίνεται δικαιοσύνη.

———————————————————————————————————————— 

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

Ένας επιτυχημένος νεαρός επιχειρηματίας βρίσκεται κατηγορούμενος για το φόνο 

της ερωμένης του. Είναι παγιδευμένος σε μία δίνη από ανομολόγητους φόβους, 

παρορμητικές αποφάσεις, υποψίες και σκιές, μυστικά και ψέματα.

 

Μία δαιμόνια δικηγόρος καλείται να φωτίσει τις σκοτεινές πτυχές του μυστηρίου. 

Έχει όμως μόνο δύο ώρες στη διάθεσή της, μαζί του, για να ανακαλύψει 

τι πραγματικά έχει συμβεί. 

 

Ο χρόνος μετράει αντίστροφα και κάθε λεπτό που περνάει μας φέρνει πιο κοντά 

στην αποκάλυψη της αλήθειας. Ή μήπως όχι; 

 

Η αλήθεια και το ψέμα, μπλέκονται σε έναν σφιχτοδεμένο ιστό που όσο πιο πολύ 

ξεδιπλώνεται τόσο πιο περίπλοκος γίνεται. 

Πόση αλήθεια χωράει σε ένα ψέμα; Πόσο ψέμα κρύβει μια αλήθεια; 

 

————————————————————————————————————————

Οι συντελεστές:

Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ του Oriol Paulo, 

στο Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη. 

Πρεμιέρα: Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2024.

 

Μετάφραση - Διασκευή: Λουίζα Μητσάκου. 

Σκηνοθεσία: Σοφία Σπυράτου. 

Κινηματογράφηση: Νίκος Σούλης. 

Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης. 

Κοστούμια: Λίζυ Παπάζογλου. 

Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλλης. 

Βοηθός σκηνοθέτη: Δημήτρης Ψύλλος. 

Πρωταγωνιστούν: Κάτια Δανδουλάκη, Χρήστος Πλαΐνης, Θανάσης Πατριαρχέας, 

Μελίνα Λεφαντζή, Ντίνος Σπυρόπουλος, Χλόη Μάντζαρη. 

Μουσική: Μιλτιάδης Παπαστάμου

————————————————————————————————————————

————————————————————————————————————————

 

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ : https://www.more.com/theater/o-aoratos-episkeptis/

Ημέρες και ώρες παραστάσεων

Τετάρτη 19:30

Πέμπτη 20:00

Παρασκευή 21:00

Σάββατο 18:00 & 21:00

Κυριακή 19.30

 

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ : https://www.more.com/theater/o-aoratos-episkeptis/

 

 

 

 

 

 

 

«Μέσα στον χώρο του cult μπιλιαρδάδικου, το έργο φαίνεται απόλυτα πραγματικό, αβίαστο, ειλικρινές, με μερικά έξυπνα σκηνοθετικά τρικ να διασφαλίζουν την “αλήθεια” της παράστασης, ανεξάρτητα απ’ το πόσο καλός παίκτης είναι στην πραγματικότητα ο κάθε ήρωας. Κι αυτό χαρίζει τελικά στον θεατή την αίσθηση της έκπληξης, που μεταξύ άλλων αποζητά από μια καλή παράσταση.» Άγγελος Κλάδης, OneMan   Το εγχείρημα ήταν τολμηρό. Μα παράσταση σε υπόγειο μπιλιαρδάδικο; Και όμως, κάθε ημερομηνία ήταν sold out! Νέοι και μεγαλύτεροι άνθρωποι, θαμώνες και μη κατέβηκαν την περασμένη σεζόν τα σκαλιά του Roi Mat στην Πλατεία Αμερικής για να παρακολουθήσουν την ομώνυμη site-specific παράσταση του Γιώργου Κλεάνθους. Έπειτα από την τόσο θερμή αποδοχή, ο Ψηλός, ο Μικρός κι ο Άγιος- οι τρεις πολύ ιδιαίτεροι χαρακτήρες του έργου-επιστρέφουν στην ιστορική αίθουσα διασκέδασης της Πατησίων και είναι έτοιμοι να παίξουν ξανά τη δική τους αξέχαστη παρτίδα!   ΡΟΥΑ ΜΑΤ Του Γιώργου Κλεάνθους Έναρξη: 23 Νοεμβρίου Για 8 μόνο παραστάσεις Στο Roi Mat, Λευκωσίας 5, Πλατεία Αμερικής Προπώληση: Ticketservises.gr Λίγα λόγια για την πλοκή Ένας δια βίου θαμώνας προετοιμάζεται με τον μαθητή του για τη συμμετοχή τους σε κάποιο τοπικό τουρνουά μπιλιάρδου. Όλα κυλούν ομαλά, όταν ένας από τους παλιούς παίχτες του μαγαζιού κάνει την εμφάνισή του ανατρέποντας όλες τις ισορροπίες… Μια παράσταση εμπνευσμένη από το αυθεντικό μπιλιαρδάδικο της πλατείας Αμερικής, Roi Mat, που μιλά με τρυφερότητα και σαρκαστικό χιούμορ για τη φιλία, τη μοναξιά, τη νοσταλγία και τη ματαιότητα, με τις συγκρούσεις ανάμεσα στους χαρακτήρες να είναι εκρηκτικές. Σαν το πρώτο «σπάσιμο» μιας παρτίδας μπιλιάρδου…   Σημείωμα συγγραφέα/σκηνοθέτη Το μυστηριώδες Roi Mat δεν είναι απλώς ένα μπιλιαρδάδικο. Είναι ένας θρύλος, ένας μύθος, ένας κόσμος ονείρων χαραγμένος στις αναμνήσεις των ανθρώπων που τον έχουν επισκεφθεί, που τον έχουν ζήσει, που έχουν μεγαλώσει μέσα σ’ αυτόν. Με αφορμή τη συμπλήρωση των 50 χρόνων λειτουργίας του, εμπνευσμένος από την ιστορία του, αποφάσισα με την ομάδα μου ν’ ανεβάσουμε την ομώνυμη παράσταση. Ένα σύγχρονο έργο, που ακολουθεί τρεις χαρακτήρες, δια βίου θαμώνες του. Το ύφος του έργου είναι κωμικοτραγικό και με αφορμή το μπιλιάρδο και τις περιπέτειες των ηρώων μιλάει για θέματα φιλίας, εξουσίας, μοναξιάς και ματαιοδοξίας. Το κοινό αγκάλιασε την παράσταση και μας έδωσε την ώθηση να την παρουσιάσουμε και πάλι φέτος. Γιώργος Κλεάνθους   Ταυτότητα παράστασης Ρουά Ματ Πρεμιέρα: 23 Νοεμβρίου Συντελεστές Κείμενο - Σκηνοθεσία: Γιώργος Κλεάνθους Παίζουν: Σωτήρης Δούβρης, Μιχάλης Καλιότσος, Γιάννης Σέρρης Σκηνογραφία - Ενδυματολογία: Νεκταρία Ηλιάκη Φωτισμός: Νίκος Σέμπος Μουσική Επιμέλεια: Αλέξιος Αλεξόπουλος Σχεδιασμός αφίσας: Χριστίνα Κατσαρέα Trailer: Μάνος Μακρυγιαννάκης Προβολή και Επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου - We Will Παραγωγή: ΙΧΝΟΣ πολιτιστική   Πού: Roi Mat, Λευκωσίας 5, Πλατεία Αμερικής Πότε: 23, 24, 30 Νοεμβρίου & 1, 7, 8, 14, 15 Δεκεμβρίου στις 17:00 Διάρκεια: 90’ Εισιτήρια: 12 € (κανονικό), 6 € (φοιτητικό, ανέργων) Προπώληση: Ticketservises.gr Πληροφορίες: 6945136190

Studio Μαυρομιχάλη

Μαυρομιχάλη 134, Εξάρχεια – Τηλ. 2106453330

www.studiomavromihali.gr 

 

Ο ερευνητής Κωνσταντίνος Τσιώλης στο studio Μαυρομιχάλη

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2024

 

Σειρά συζητήσεων με αφορμή την παράσταση

        «Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης

και το φάσμα των φατριών» του Παντελή Μπουκάλα 

 

Ο Θεατρικός Οργανισμός «Νέος Λόγος», παρουσιάζει για Τρίτη χρονιά , στο Studio Μαυρομιχάλη, το έργο του Παντελή Μπουκάλα, «Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης και το φάσμα των φατριών» σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή, Στέλλας Κρούσκα και Κλεοπάτρας Τολόγκου, με τον Φώτη Μακρή στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

«Το θέατρο (και η λογοτεχνία γενικότερα) είναι τέχνη της απορίας και των ερωτημάτων, όχι των τελεσίδικων απαντήσεων, και μάλιστα σε ζητήματα για τα οποία η ιστοριογραφία δεν συμφωνεί στις προσεγγίσεις και τα συμπεράσματά της. Είναι τέχνη μέχρις ενός σημείου αρχαιολογική: δοκιμάζει να αναδείξει τις στρώσεις των συναισθημάτων και των σκέψεων των ηρώων της, αποφεύγει όμως να προσφέρει έτοιμη τη μία και μόνη ερμηνεία τους.»

Με βάση αυτή την ρήση του Παντελή Μπουκάλα, μετά από κάθε παράσταση, στο Studio Μαυρομιχάλη θα βρίσκεται μια προσωπικότητα από διαφορετικούς χώρους της δημόσιας ζωής, για να συζητήσουμε όχι μόνο για τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, αλλά και για την μεγαλειώδη στιγμή του Ελληνικού έθνους, την επανάσταση του 1821. Με τους ήρωές της, τους προδότες της, τα αμφιλεγόμενα πρόσωπα, τις αντιφάσεις της, τις προσδοκίες, τις διαψεύσεις, τα φωτεινά αλλά και τα σκοτεινά της σημεία. Και φυσικά για το πως αυτή η μεγαλειώδης εξέγερση, καθόρισε την συνέχεια του Ελληνισμού μέχρι σήμερα. Γιατί όπως πάλι σημειώνει ο Παντελής Μπουκάλας, « Η εθνική αυτογνωσία είναι ένα αέναο ζητούμενο».

Η είσοδος στη συζήτηση είναι δωρεάν για το κοινό που θέλει να την παρακολουθήσει.

Στις 15 Νοεμβρίου καλεσμένος είναι ο ερευνητής Κωνσταντίνος Τσιώλης, στις 29 Νοεμβρίου ο σκηνοθέτης Δημήτρης Ινδαρές και στις 27 Δεκεμβρίου ο εκπαιδευτικός, φιλόλογος και δοκιμιογράφος Σταύρος Ζουμπουλάκης.

Λίγα λόγια για την παράσταση :

Πόσο συνδεδεμένοι είμαστε με την ιστορία μας;

Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ από ποια πρόσωπα ή ποια γεγονότα πήραν τα ονόματά τους οι οδοί και οι πλατείες που ζούμε ή εργαζόμαστε ή διασχίζουμε σε καθημερινή βάση; Έχουμε ποτέ επιχειρήσει αυτήν την μικρή σύνδεση με το παρελθόν μας;

Αυτή ήταν η αφορμή για να προχωρήσουμε στην δημιουργία μιας παράστασης για τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, έναν από τους πρωταγωνιστές της ελληνικής επανάστασης του 1821, από τον οποίον πήρε το όνομά της η οδός Μαυρομιχάλη και κατ’ επέκταση το θέατρό μας, studio Μαυρομιχάλη.

Και είχαμε την τεράστια τύχη και τιμή, συνοδοιπόρος μας σε αυτή μας την προσπάθεια, να είναι ο Παντελής Μπουκάλας που ανέλαβε την συγγραφή του έργου.

 

Παντελής Μπουκάλας :

Διακόσια χρόνια μετά την Επανάσταση, ο Πέτρος Μαυρομιχάλης, ο οικείος μας Πετρόμπεης, παραμένει, αν όχι ένα σημείο αμφιλεγόμενο, πάντως ένα πρόσωπο του Αγώνα ευρύτερα γνωστό όχι για τη μεγάλη συμβολή του στα επαναστατικά χρόνια αλλά για την εμπλοκή της οικογένειάς του στη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια. Στις 9 Οκτωβρίου 1831, ο Γεώργιος και ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης, γιος και αδερφός, αντίστοιχα, του ηγέτη των Μανιατών, πυροβόλησαν και μαχαίρωσαν θανάσιμα τον Κυβερνήτη στο Ναύπλιο, έξω από τον ναό του Αγίου Σπυρίδωνος. Στη βαθύτατα διχασμένη Ελλάδα, που δεν είχε βρει ακόμα έναν στέρεο βηματισμό, άλλοι θρηνούσαν κι άλλοι πανηγύριζαν.

Γνώριζε άραγε ο Πετρόμπεης τι σχεδίαζαν οι άμεσοι συγγενείς του; Οι ιστοριογραφικές υποθέσεις ποικίλλουν, όπως ποικίλλουν και για την ενδεχόμενη εμπλοκή της Γαλλίας και της Αγγλίας στον φόνο. Διαθέτουμε ωστόσο μιαν απάντηση του ίδιου του Πέτρου: «Τι μέτρον ήθελον λάβει αν ο υιός μου και ο αδελφός μου εξεμυστηρεύοντο εις εμέ την συνωμοσίαν των; Ήθελον ακούσει την φωνήν της εκδικήσεως και του αυστηρού πατριωτισμού; Ή το γήρας αυτό και η θρησκεία ήθελον με καταφέρει να λησμονήσω τον Άρχοντα διά να ελεήσω τον άνδρα; Ιδού εξέτασις βασανική δι’ εμέ».

Η απάντηση αυτή πρέπει να συνεκτιμηθεί με τη μεγάλη σημασία που της αξίζει, επειδή δόθηκε σε χρόνο ιστορικά και συναισθηματικά ουδέτερο: γράφτηκε τον Δεκέμβριο του 1842, όταν η υπόληψη της μαυρομιχαλαίικης οικογένειας είχε αποκατασταθεί, και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Νέα ημέρα της Τεργέστης στις 25 Μαρτίου 1843.

 Ο Πετρόμπεης αρνείται κατηγορηματικά ότι γνώριζε. Η απάντησή του πρέπει να θεωρηθεί ειλικρινής και τίμια, διότι ακόμα και τότε, πέντε χρόνια πριν από τον θάνατό του, δεν συμπληρώνει την άρνησή του αυτή με μια δεύτερη απάντηση που θα βόλευε τη συνείδησή του και θα ενίσχυε το κύρος του. Δεν λέει δηλαδή ότι θα απέτρεπε τους συγγενείς του από το φονικό εγχείρημά τους. Αντίθετα, εκτίθεται εκουσίως στην κριτική, λέγοντας ότι, μια δεκαετία μετά, εξακολουθεί να βασανίζεται από το ερώτημα τι θα έπραττε, αν όντως γνώριζε.

Το θέατρο (και η λογοτεχνία γενικότερα) είναι τέχνη της απορίας και των ερωτημάτων, όχι των τελεσίδικων απαντήσεων, και μάλιστα σε ζητήματα για τα οποία η ιστοριογραφία δεν συμφωνεί στις προσεγγίσεις και τα συμπεράσματά της. Είναι τέχνη μέχρις ενός σημείου αρχαιολογική: δοκιμάζει να αναδείξει τις στρώσεις των συναισθημάτων και των σκέψεων των ηρώων της, αποφεύγει όμως να προσφέρει έτοιμη τη μία και μόνη ερμηνεία τους.

Στον «Πετρόμπεη» που συνέγραψε ο Παντελής Μπουκάλας και σκηνοθετεί ο Φώτης Μακρής, ο λόγος, οπωσδήποτε μυθοπλαστικός, θεμελιωμένος εντούτοις στα ιστορικά ντοκουμέντα, τα δημοτικά τραγούδια και τις ιστοριογραφικές αναψηλαφήσεις, είναι φαινομενικά διπλός, αλλά κατά βάθος πολλαπλός.

Είναι διπλός, αφού ο μονόλογος του Πετρόμπεη διαπλέκεται με τον μονόλογο του Απόστολου Μαυρογένη. Ο Μαυρογένης, ο ιταλοσπουδαγμένος αγωνιστής του 1821, γόνος της μεγάλης κυκλαδίτικης οικογένειας, υπήρξε γνώριμος των Μαυρομιχαλαίων, διορίστηκε δε από τον Καποδίστρια πρώτος στρατιωτικός γιατρός της ελεύθερης Ελλάδας. Είναι λοιπόν ένας αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυς των επαναστατικών και μετεπαναστατικών χρόνων, ο οποίος στις αρχές του 20ού αιώνα αποκαλούνταν «παππούς όλων των Ελλήνων», λόγω της εξαιρετικά σπάνιας μακροβιότητάς του (Πάρος, 1792 - Αθήνα 1906). Ορισμένες απόψεις του, αλλά και πτυχές του βίου του, τις γνωρίζουμε από συνέντευξή του στον Ζαχαρία Παπαντωνίου, που τον τιμούσε και το σεβόταν, η οποία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Σκριπ, στις 17 Ιανουαρίου 1904.

Η μυθοπλασία αναδεικνύει τον Απόστολο Μαυρογένη ως επί μακρόν συνομιλητή του Πετρόμπεη και παραλήπτη των ενθυμημάτων του, αλλά και ως φανατικό συλλογέα και αναγνώστη ιστοριογραφημάτων (ελληνικών και ξένων) και απομνημονευμάτων που αφορούν το 1821. Παραγράφους από τα βιβλία αυτά ανακαλεί στη μνήμη του ο Μαυρογένης, και έτσι ο θεατρικός λόγος αποκτά την πολλαπλότητά του.

Ο «Πετρόμπεης» δεν αποτελεί διάβημα ούτε απομυθοποίησης ούτε αποκατάστασης. Είναι η αναψηλάφηση ενός απίστευτου θαύματος, της Επανάστασης, και της βαθιά τραυματικής συνέχειάς της. Η εθνική μας αυτογνωσία είναι ένα αέναο ζητούμενο

 

Η παράσταση πραγματοποιήθηκε με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ :

Σκηνοθεσία : Φώτης Μακρής – Στέλλα Κρούσκα – Κλεοπάτρα Τολόγκου

Σκηνικά – Κοστούμια: Μάγδα Καλορίτη

Μουσική : Νείλος Καραγιάννης

Φωτισμοί: Φώτης Μακρής

Βίντεο παράστασης : Φοίβος Σαμαρτζής

3D γραφικά : Κωνσταντίνος Οικονόμου

Φωτογραφίες : Δάφνη Δίγκα

 

Παίζει ο Φώτης Μακρής.

Μαζί του στην σκηνή ο μουσικός Νείλος Καραγιάννης.

 

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Παρασκευή στις 21.00, σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο με «ΤΟ ΚΙΒΩΤΙΟ» του Άρη Αλεξάνδρου

 

Τιμές εισιτηρίων:

Κανονικό : 14 ευρώ

Φοιτητικό, κάτω των 25 ετών, άνω των 65 : 12 ευρώ

Άνεργοι, ατέλειες, Α.Μ.Ε.Α. : 10 ευρώ

 

Προπώληση

https://www.more.com/theater/petrompeis-mauromixalis-kai-to-fasma-ton-fatrion-gia-triti-xronia/ 

 

ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΝΕΟΣ ΛΟΓΟΣ

Studio Μαυρομιχάλη

Μαυρομιχάλη 134, Τηλ. 2106453330

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

www.studiomavromihali.gr

«Το Σπίτι με τα Δώρα»

Των Αντώνη και Κωσταντίνου Κούφαλη

Σκηνοθεσία: Λευτέρης Παπακώστας

 

Πρεμιέρα 16 Οκτωβρίου

Τετάρτη και Πέμπτη στο θέατρο 104

Για 8 παραστάσεις

 

Η Εταιρία Τεχνών Πειραιά «ΕΝΤΡΟΠΙΑ» παρουσιάζει το έργο των Αντώνη και Κωνσταντίνου Κούφαλη «Το Σπίτι με τα Δώρα», σε σκηνοθεσία Λευτέρη Παπακώστα, στο Θέατρο 104. Η παράσταση συνεχίζεται για δεύτερη σεζόν μετά την περσινή της επιτυχία στο Θέατρο Χώρος.

Το έργο τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Θεάτρου 2001.

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

Τρεις γυναίκες, η Ελένη, η Βασιλική, η Ιωάννα αφηγούνται τα τραύματα τους. Η πρώτη κουβαλάει την προσωπική της τραγωδία πάνω σ’ ένα τενεκεδένιο νύχι που φύτρωσε στη θέση του παλιού που μαύρισε κι έπεσε. Το νύχι αυτό είναι η πανοπλία, η άμυνα της. Αυτό θα την καθορίσει, αυτό θα δώσει τη λύση… Η Βασιλική ζει σ’ ένα σπίτι απ’ όπου απουσιάζει ο αέρας. Παιδί δυο προβληματικών γονιών, θα πάρει τη ζωή στα χέρια της όταν διαπιστώσει πως η ανήλικη κόρη της βιώνει τη δική της τραγωδία με δέλεαρ μια κούκλα… Η Ιωάννα είναι μια έφηβη που γεννήθηκε άνδρας σ’ ένα γυναικείο κορμί. Σύντομα θα απεκδυθεί τη γυναικεία φύση της όταν, ντυμένη αγόρι, θα γίνει το αντικείμενο του πόθου μιας συνομήλικης της. Η κατάληξη θα είναι τραγική. Το έργο τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Θεάτρου 2001.

Σημείωμα των συγγραφέων:

Γυναικείες αποσκευές

Οι τρεις ηρωίδες του έργου μεταφέρουν τις αποσκευές τους και τις ανοίγουν μπροστά στον θεατή. Έχουν μέσα τραύματα ανεπούλωτα, ιστορίες ανείπωτες, μνήμες που θέλουν να ξεχάσουν, αναιρέσεις και διαψεύσεις, πίκρες, κομμάτια από ζωές άλλων που ονειρεύτηκαν αλλά δεν πρόλαβαν να χαρούν. Είναι ευάλωτες και αποφασισμένες να βιώσουν αυτό που τους δωρήθηκε, πληρώνοντας τελικά το κόστος των επιλογών τους που υπερβαίνει το μέτρο και τον κανόνα. Ένα τενεκεδένιο νύχι, μια αλλόκοτη κούκλα, ένα μαχαίρι είναι τα δώρα–όπλα στη μάχη της δικαίωσης, της λύτρωσης και της θυσίας. Είναι γυναίκες που υπήρξαν και υπάρχουν σε Αθήνα και περιφέρεια, σε πόλεις και χωριά, προσδιορίζοντας τον τόπο του προσωπικού τους μαρτυρίου ανάμεσα σε δωμάτια χωρίς στίγμα, χώρους εργασίας που στάζουν αλατόνερο, δημόσια ουρητήρια και αποκαρδιωτικά ψυχικά τοπία. Τις αγαπήσαμε και τις φροντίσαμε αλλά μας εγκλώβισαν και μας τρόμαξαν. Κι όλη αυτή η επώδυνη πορεία για την αλήθεια τους έγινε για μας ένα μεγάλο βήμα προς την αυτογνωσία και την κάθαρση

Αντώνης Κούφαλης, Κωνσταντίνος Κούφαλης

Σημείωμα του σκηνοθέτη

«…να φοβάσαι όταν δεν πονάς . Ο πόνος δεν είναι σύμπτωμα, είναι η αρχή της γιατρειάς…»

(απόσπασμα από «Το Σπίτι με τα Δώρα»)

«Το Σπίτι με τα Δώρα» ένα έργο σκληρό, ένα έργο αληθινό, ένα έργο ενδοσκόπησης της οικογένειας, της οικογένειας που υπάρχει και τρομάζει την κοινωνία, την κοινωνία που αδιαφορεί και ανέχεται αυτή τη σκληρότητα. Ένα έργο ρεαλιστικό που αγγίζει τα όρια της ποίησης . Προσπαθώντας να βρούμε αυτή τη συνδετική τομή ρεαλισμού και ποίησης, δοκιμάζουμε να ανιχνεύσουμε υποκριτικούς κώδικες που συνδέουν αυτά τα δύο πεδία. Το λιτό και «σκληρό» σκηνικό επηρεασμένο από την μεσαιωνική βιαιότητα σε συνδυασμό με τη χρήση ζωντανής μουσικής δημιουργούν ένα δυστοπικό οικογενειακό περιβάλλον που διαπερνά την ελληνική κοινωνία. Το θέατρο οφείλει να ενοχλεί, να τροποποιεί και να αλλάζει τον κόσμο· ως εκφραστές αυτής της σκέψης… εμπρός για την εξέλιξη μας.

Λευτέρης Παπακώστας

 Βίντεο με τις 3 ηρωίδες του έργου

ΒΑΣΙΛΙΚΗ https://www.youtube.com/watch?v=AxwpRl35aZI

ΕΛΕΝΗ https://www.youtube.com/watch?v=T8oX_uCFbno

ΙΩΑΝΝΑ https://www.youtube.com/watch?v=5S6-ZCgYF9w

  

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία : Λευτέρης Παπακώστας

Πρωτότυπη μουσική : Ανθή Γουρουντή

Κοστούμια/σκηνικά αντικείμενα : Σπύρος Γκέκας

Σκηνική εγκατάσταση/κατασκευή : Λευτέρης Παπακώστας, Μαρίνα Μηλιάρη

Φωτισμοί/Φωτογραφίες : Παύλος Μαυρίδης

Υπεύθυνη Παραγωγής : Πασχαλιά Σιγγίκου

Υπεύθυνη Επικοινωνίας : Γιώτα Δημητριάδη

Διαχείριση social media : Εύη Αγγελίνου

Παίζουν:

Μικαέλα Δανά : Βασιλική

Μαρία Καρακίτσου: Ελένη

Κατερίνα Παρισσινού: Ιωάννα

Μουσικός επί σκηνής (τσέλο) : Κλεοπάτρα Δαρδάλη

 

Συμπαραγωγή : ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΕΧΝΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ «ΕΝΤΡΟΠΙΑ»

 

Πληροφορίες:

Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.00

Πρεμιέρα 16 Οκτωβρίου

Διάρκεια παράστασης: 75 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων Γενική Είσοδος 14 ευρώ / Μειωμένο 10 ευρώ

Προπώληση μέσω more: https://www.more.com/theater/to-spiti-me-ta-dora-4/

 

Θέατρο 104

Διεύθυνση: Ευμολπιδών 41 (5 λεπτά από το μετρό του Κεραμεικού)

Τηλέφωνο: 695 126 9828

''WHITE REALITY'' -Βιβλίο Μυθοπλασίας της Στέλλας Ρουσάκη

  Μεταφρασμένο από το θεατρικό έργο ''Λευκή Πραγματικότητα'' 

Στέλλα Ρουσάκη / Ηθοποιός- Συγγραφέας

Η Στέλλα Ρουσάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε Βιοϊατρικές Επιστήμες με μεταπτυχιακές σπουδές στην Παθολογοανατομία της Ιατρικής σχολής Αθηνών. Αποφοίτησε από την Ανωτέρα δραματική σχολή του Βασίλη Διαμαντόπουλου στην Αθήνα (υποτροφία) και έκτοτε παρακολούθησε σεμινάρια υποκριτικής από διακεκριμένους σκηνοθέτες όπως, Ελένη Σκότη, Ανδρέα Μανωλικάκη, Βασίλη Μαυρογεωργίου κ.α. Υπήρξε βοηθός του σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη. Έχει συμμετάσχει ως ηθοποιός σε 6 θεατρικές παραστάσεις: ''Κι απόψε ένα τρένο έχασα'' Στ. Κιναλόπουλος, θέατρο Χυτήριο ''Λευκή πραγματικότητα'' Στ. Ρουσάκη, θέατρο Από Μηχανής, ''Βερβερίτσα'', Ν. Μουτσινάς, θέατρο Βρετάνια '' Casting call'' A. Παύλου, θέατρο Red Jasper, ''Φοίβος'' Ε. Μοσχάκη, Mέγαρο Μουσικής Αθηνών, ''Τerms n' Conditions, A.Παύλου, θέατρο Red Jasper και στην τηλεοπτική σειρά του open «Σ' αγαπάω μεν αλλά»(2021). Έχει γράψει μια σειρά από θεατρικά έργα, «Λευκή Πραγματικότητα» (θέατρο Από Μηχανής), «Όταν σταματήσουν οι δείκτες του ρολογιού» (θέατρο Επί Κολωνό), «Casting call» (Red Jasper Theatre), ''Terms n' Conditions ( Red Jasper theatre), «Το θέαμα του χρόνου». 

ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΑΝ ΘΕΑΤΡΙΚΟ

Τελειώνοντας τις σπουδές μου ως ηθοποιός το 2018, το θείο χάρισμα, η αγάπη μου για τα κείμενα, η συνεχής έρευνα και η αστείρευτη φαντασία μου ήταν εκείνα που με οδήγησαν να γράψω στα ελληνικά το πρώτο μου θεατρικό έργο με τον τίτλο ''Λευκή πραγματικότητα'', διακείμενο εμπνευσμένο από δύο εμβληματικά έργα: το '' λεωφορείο ο πόθος '' του Τένεσσυ Ουίλιαμς και ''το μακρύ ταξίδι μιας μέρας μέσα στην νύχτα'' του Ευγένιου Ονήλ. Το ανέβασμα του έργου έγινε από μια ομάδα νέων ταλαντούχων ηθοποιών ( Σπύρος Κατσιάνος, Στέλιος Χατζηγεωργίου, Θεοδώρα Βάνα, Γεωργία Αγγέλου, Γιώργος Μπουκαούρης, Γιωργής Βασιλόπουλος, Βίβιαν Σβολίμη, Πάνος Μπακανδρέας, Στέλλα Ρουσάκη και Νίκη Μαστροκάλου σε ρόλο αντικατάστασης). Το έργο είχε πειραματική μορφή και προήλθε από βαθιά μελέτη και δουλειά σχεδόν ενός χρόνου για να γίνει η σύνθεση και η απόδοσή του σωστά. Στην ολοκλήρωσή του σαν παράσταση είχα κοντά μου και αξιόλογους συντελεστές ( Γιώργος Γιαννίμπας, Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου, Βασιλική Κωστοπούλου, Αναστασία Δεκαβάλλα, Δημήτρης Καραμάνος, Μαρία Σολωμού, Δημήτρης Κουρούμπαλης, Φρόσω Κορρού). Το έργο παρουσιάστηκε τον Απρίλιο του 2018 στο θέατρο Από Μηχανής.

ΥΠΟΘΕΣΗ

Δύο γυναίκες, η Μαίρη και η Μπλανς καταλήγουν σ' ένα ψυχιατρικό ίδρυμα, λόγω της ψυχικής αστάθειας και της εξάρτησής τους από ουσίες και αλκοόλ αντίστοιχα. Οι ιστορίες τους, εκτυλίσονται παράλληλα, έως ότου οι δυο τους συναντηθούν ψυχικά, εκεί που ο χωροχρόνος ορίζεται από τις ίδιες. Η ναερή Τζέιν, η γιατρός του ιδρύματος ορίζει το κοινό τους ψυχόδραμα. Το παρελθόν τους αναβιώνει, οι σκηνές και τα πρόσωπα από τον οικογενειακό τους βίο επανέρχονται. Οι ίδιες είναι θεατές και πρωταγωνίστριες, σαν σε παράσταση μιας ζωής πεπερασμένης, με σκοπό να φτάσουν στην κάθαρση. Στην στιγμή εκείνη όπου η πραγματικότητα δεν έχει σκεπαστεί από το σκοτάδι της ψυχής τους και παίρνει και πάλι το λευκό χρώμα, που τους επιτρέπει να τα δούν όλα πιο καθαρά κι αληθινά και να βρούν την δική τους ''πόρτα για την γαλήνη''.

ΝΟΗΜΑ ΕΡΓΟΥ

Το έργο αποκαλύπτει τη σκληρή πραγματικότητα και την αλήθεια της ζωής, την οποία οι ηρωίδες δεν άντεξαν να δουν, παρά μόνο μέσα από την δικό τους ψυχικό πρίσμα. Ποια είναι η δική τους πραγματικότητα; Έχει φως; Έχει χρώμα; Θα καταφέρουν ποτέ να «αντικρύσουν» κατάματα την αλήθεια; Θα επιζήσουν; Δύνανται να λυτρωθούν; Θα «κατακτήσουν» την ψυχική γαλήνη; Τι είναι ψευδαίσθηση, τι είναι ανάμνηση, ποιος είναι ο πραγματικός χρόνος; Υπάρχει διέξοδος από τον πόνο ή την τρέλα; δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην απουσία πραγματικής επικοινωνίας ανάμεσα στους ανθρώπους, διαχρονικό ως πρόβλημα, που δημιουργεί έναν αέναο κύκλο προβληματικών χαρακτήρων, που ξεκινούν μέσα από την οικογένεια, μεταφέρονται στην κοινωνία και επανέρχονται ξανά στην οικογένεια. Ένας κύκλος που θα συνεχίζεται όσο η αληθινή αγάπη δεν μπορεί να μετουσιωθεί σε πράξη.

 

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ/ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ''Λευκή Πραγματικότητα''

Έπειτα από το ανέβασμα του έργου το 2018, υπήρξε μια βαθιά απογοήτευση από το εισπρακτικό αποτέλεσμα, αλλά κυρίως από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκε με αποτέλεσμα ο κόπος μας να μην ανταμειφθεί ούτε στο ελάχιστο. Το έργο παρ' όλ' αυτά συγκινούσε τους λίγους θεατές και απέσπασε πολύ καλές κριτικές. Προσπάθησα επανειλημμένα να το προωθήσω σε πειραματικές σκηνές και οργανισμούς στην Ελλάδα, όπως του Εθνικού θεάτρου, όπου αντιλαμβανόμουν οτι δεν το διάβαζαν καν. Το έδωσα σε ανθρώπους του χώρου, γνωστούς μου και μη, από τους οποίους λάμβανα όμορφα σχόλια, αλλά δεν έδιναν περαιτέρω σημασία. Σαν τελική απογοήτευση ήρθε το γεγονός, οτι μετά από 4 χρόνια, ένας γνωστός συγγραφέας μαζί με έναν εξίσου γνωστό σκηνοθέτη, ανέβασαν ένα παρόμοιο διακείμενο με τίτλο ''Λευκό δωμάτιο΄΄, αλλά φυσικά δεν μπόρεσα να διευκρινήσω αυτήν την ''σύμπτωση'', καθ' ότι και πάλι ήμουν άγνωστη μεταξύ γνωστών. Ήξερα οτι η αξία του έργου ήταν πρωτότυπη  καλλιτεχνικά, αλλά δεν βρήκε ανταπόκριση, στήριξη ούτε καν αξιολόγηση από κανέναν στην Ελλάδα. Αντιθέτως υποτιμήθηκε από παράγοντες και περιφρονήθηκε καλλιτεχνικά. Η μόνη σκέψη μου τότε, ήταν να μεταφραστεί στ' αγγλικά και να το στείλω στο εξωτερικό. Αφού προερχόταν από αμερικανικό θέατρο, το έστειλα στην Νέα Υόρκη σε κάποια Φεστιβάλ που μου έστειλε μια φίλη μου που εργάζεται εκεί ως ηθοποιός. Τον Μάρτιο του 2023, το κατέθεσα ΄΄κατά λάθος'' σ' έναν εκδοτικό οίκο της Νέας Υόρκης, πιστεύοντας οτι είναι κατάθεση σε Φεστιβάλ. Μετά από ένα μήνα, μου έστειλαν ένα επίσημο γράμμα, που ανέφερε αναλυτικά γιατί τους αρέσει, με λεπτομερή ανάλυση χαρακτήρων και γραφής και πως οι ίδιοι το κατέτασσαν υψηλά εισπρακτικά. Οπότε προχώρησαν σε πρόταση να το εκδόσουν σαν μυθιστόρημα στην Νέα Υόρκη και παγκοσμίως. Η χαρά μου ήταν μεγάλη, αλλά ξεκινούσε ένας δεύτερος αγώνας για να μπορέσω να μάθω για τον εκδοτικό. Μου ήταν δύσκολο να πιστέψω οτι το ξεχώρισαν έξω, καθώς είχα μάθει από την χώρα μου να μην έχω ελπίδες και όνειρα και να μην πιστεύω στον εαυτό μου. Έψαξα πολύ και έμαθα οτι είναι ένας μεγάλος εκδοτικός που εδρεύει στην Wall Street της Νέας Υόρκης και έχει παραρτήματα στην Αγγλία και στα Αραβικά Εμιράτα. Όταν το συνειδητοποίησα, πίστεψα ξανά και υπέγραψα το συμβόλαιο. Έπειτα από σκληρή δουλειά και πολλές προσωπικές θυσίες και υπερβάσεις, το βιβλίο ήρθε στα χέρια μου. Κυκλοφορεί ήδη από τις 16 Αυγούστου 2024, σε πάνω από 140 χώρες και πάνω από 1000 βιβλιοπωλεία σε όλον τον κόσμο με τον τίτλο ''White reality''.

ΣΤΟΧΟΣ/ ΕΚΦΡΑΣΗ

Ο εκδοτικός οίκος Austin Macauley Publishers, έχει αναλάβει την προώθηση του βιβλίου σε παγκόσμιο δίκτυο. Καθ' ότι προέρχομαι από τον χώρο του θεάτρου, στόχος μου είναι  ν' ακουστεί ότι η δουλειά αυτή, η οποία ξεκίνησε στην Ελλάδα αλλά δεν εκτιμήθηκε, έχει γίνει ένα έργο που κυκλοφορεί πλέον παγκοσμίως επειδή πίστεψαν σ' αυτήν, άνθρωποι από την άλλη άκρη του κόσμου. Μέσα απ' αυτό, θέλω να δώσω ελπίδα και δύναμη σε κάθε νέο Έλληνα καλλιτέχνη που οφείλει να πιστεύει σ' αυτό που του δόθηκε σαν χάρισμα και να μην επιτρέπει σε κανένα κλειστό σύστημα να τον αποβάλλει. Ένα φαινόμενο που δυστυχώς στις μέρες μας, γίνεται όλο και πιο έντονο. Στην αγορά της Αμερικής ήμουν μια ξένη και παντελώς άγνωστη. Ήμουν από άλλο μέρος, δεν άνηκα πουθενά, δεν υπήρχα σε κανένα σύστημα, δεν ήξεραν καν το πρόσωπό μου, αλλά μου έδωσαν την ευκαιρία να διαβάσουν το έργο μου και να το ξεχωρίσουν.

# Οφείλω πάρα πολλά στον άνθρωπο που μετέφρασε το έργο και χάρη σ' εκείνην έγινε ένα πολύ όμορφο μυθιστόρημα, την Δανάη Σταματοπούλου. Ένα ευχαριστώ επίσης στην συγγραφέα Βασιλική Κάππα, που το επιμελήθηκε σαν μυθιστόρημα.