Της Μαρίας Κωνσταντοπούλου

Το επάγγελμα του πυροσβέστη είναι συνδεδεμένο στους περισσότερους από εμάς με τις φωτιές και πυρκαγιές κυρίως κατά την καλοκαιρινή περίοδο. Το καλοκαίρι του 2021 ήταν ένα από τα πιο δύσκολα, μιας και αποδείχτηκε από τα καταστροφικότερα των τελευταίων χρόνων, όσον αφορά στον αριθμό των πυρκαγιών και της συνολικής καμένης έκτασης, ξεχωρίζοντας τις πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν στην Αττική και Β. Εύβοια στις αρχές Αυγούστου. Κάθε τέτοια περίοδο το πυροσβεστικό σώμα αν και υποστελεχωμένο υπερβάλλει εαυτόν προχωρώντας σε υπεράνθρωπες προσπάθειες, δουλεύοντας με αυταπάρνηση και τεράστια ψυχική δύναμη για να αντιμετωπίσει τα έντονα αυτά φαινόμενα.

Τι συμβαίνει με το προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος, το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπο με χρονίζοντα ζητήματα, η μη επίλυση των οποίων επί σειρά ετών έχει σημαντική επίδραση στην επιχειρησιακή επάρκεια του; Άραγε κατά πόσο τηρήθηκαν οι υποσχέσεις της παρούσας κυβέρνησης για ενίσχυση και επάνδρωση του; Και γιατί πριν λίγες μέρες είδαμε τους «ήρωες» του καλοκαιριού να βρίσκονται αντιμέτωποι με την αστυνομική καταστολή διαδηλώνοντας ειρηνικά κάτω από το Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας αιτούμενοι επίλυση στα προβλήματα τους;

Μιλήσαμε με τον Οργανωτικό Γραμματέα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πενταετούς Υποχρέωσης & Συμβασιούχων Πυροσβεστών Π.Ο.Π.Υ.ΣΥ.Π κον Βασίλη Κέκη, ο οποίος μας παρουσίασε αναλυτικά τα ζητήματα που απασχολούν το σύνολο του πυροσβεστικού προσωπικού (μόνιμους πυροσβέστες, πυροσβέστες πενταετούς υποχρέωσης και συμβασιούχους πυροσβέστες) και αναμφισβήτητα χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης.

Ποιες είναι οι δράσεις της Ομοσπονδίας σας;

Η Ομοσπονδία μας από το 2019 που προσλήφθηκαν οι πρώτοι 956 εποχικοί συνάδελφοι επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ στήριξε έμπρακτα τους συναδέλφους αυτούς γράφοντας τους στα τοπικά σωματεία της Ομοσπονδίας μας Π.Ο.Π.Υ.ΣΥ.Π πανελλαδικά ,ώστε να έχουνε την εργασιακή ασφάλεια και βάζοντάς τους να εργάζονται σε 15ωρη εργασία, δηλαδή περίπου το ίδιο ωράριο εργασίας με τον μόνιμο και τον πενταετή πυροσβέστη, πιέσαμε με καταγγελίες μας να τους δοθούν τα προβλεπόμενα Μ.Α.Π -ειδικά για το δασικό κράνος έχουμε κάνει αρκετές καταγγελίες - και ακόμα δεν έχει δοθεί λύση για το λόγο ότι το κράνος που τους έχει χορηγηθεί είναι αυτό που φοράνε στα εργοτάξια κοινώς να σας το πω λαϊκά το κράνος του Μπομπ Μάστορα.... Επίσης το ίδιο κάναμε για να τους χορηγηθεί δεύτερη στολή Εργασίας. Την δεύτερη χρονιά το 2020 επί κυβερνήσεως ΝΔ όταν προσλήφθηκαν επιπλέον 1300 συνάδελφοι εποχικοί ξεκινήσαμε σε συνεργασία με την τωρινή διοίκηση των εποχικών να οργανώνουμε το πανελλαδικό σωματείο τους την λεγόμενη ΠΑΣΣΥΠ με αποτέλεσμα τέλος της ίδιας χρονιάς να γίνουν εκλογές στα γραφεία της ΠΟΠΥΣΥΠ και το πανελλαδικό σωματείο πλέον να πάρει σάρκα και οστά. Την ίδια χρονιά συγκεκριμένα το Μάιο η ΠΟΠΥΣΥΠ διαπραγματεύτηκε με το αρχηγείο του Π.Σ ως η αντιπροσωπευτικότερη δευτεροβάθμια οργάνωση για να υπογράψουμε τη συλλογική σύμβαση εργασίας που εκεί μέσα θα περνάγαμε όλα τα θεσμικά και εργασιακά δικαιώματα των εποχικών συναδέλφων. Είχαμε αίσιο τέλος αφού στις 21 Μαΐου υπογράφτηκε μεταξύ του αρχηγού του Π.Σ κο Στέφανο Κολοκούρη με εκπρόσωπο της ΠΟΠΥΣΥΠ, τον αντιπρόεδρο Γουρδουράκο Γιώργο η τριετής συλλογική σύμβαση κατατεθειμένη και στο Υπουργείο εργασίας επίσημα. Επίσης με συντονισμένες κινήσεις μας καταφέραμε να κάνουμε τη εξάμηνη σύμβασή τους πενταετή δηλαδή να λήγει το 2024 ανάλογα με τον χρόνο πρόσληψης του κάθε συναδέλφου.

Πως αντιμετωπίζετε το ζήτημα των εποχικών πυροσβεστών; Γιατί πήρε τέτοια άσχημη τροπή η πρόσφατη συγκέντρωση τους αντιμετωπίζοντας την αστυνομική καταστολή;

Για όλες τις ενέργειές μας σαν Ομοσπονδία βάζουμε πάντα πρώτο θέμα προς άμεση λύση σε όποιον υπηρεσιακό παράγοντα παρευρεθούμε την εργασιακή αποκατάσταση των εποχικών συναδέλφων. Το ίδιο κάναμε και στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 5 Νοέμβρη έξω από το υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας στην Κηφισίας, όταν με ανακοινώσεις μας καλούσαμε τον κόσμο μόνιμους και ΠΠΥ και εποχικούς να κατεβούμε για ένα μοναδικό αίτημα - σύνθημα ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΟΜΗΡΙΑ ΤΩΝ ΕΠΟΧΙΚΩΝ ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. Η συγκέντρωση είχε πλήθος κόσμου ικανοποιητικό κατά πλειοψηφία εποχικοί, είχε παλμό αγωνιστικό με συνθήματα κόσμια. Έκλεισαν συμβολικά τη λεωφόρο Κηφισίας για ελάχιστα λεπτά και ξαφνικά προς το τέλος της συγκέντρωσης μη παίρνοντας καμία δέσμευση, έστω και σε βάθος της πενταετίας τους, μονιμοποιώντας τους ως ειδικούς πυροσβέστες και βλέποντας  ότι  τελικά «στήνονται» στο γκισέ του ταμείου ανεργίας συν την απαξίωση τους εκείνη τη μέρα, αγανακτισμένοι αρχίζουν να διαμαρτύρονται έντονα αλλά δικαιολογημένα για τον εμπαιγμό τους.

Αναίτια και χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο, η αστυνομία αρχίζει να πετάει νερό με πίεση με τις αύρες και τα ΜΑΤ να εξαπολύουν χημικά και κροτίδες κρότου λάμψης ανάμεσα στους διαδηλωτές ανεξέλεγκτα με αποτέλεσμα ένας συνάδελφος να χτυπήσει σοβαρά το χέρι του και να υποβληθεί σε χειρουργείο, ένας άλλος συνάδελφος να αντιμετωπίσει πρόβλημα ακοής και ένας φωτορεπόρτερ να βρεθεί λιπόθυμος από τα χημικά.

Καταδικάζουμε και καταγγέλλουμε το γεγονός από το σταθμό σας για την ωμή παρέμβαση της αστυνομίας απέναντι σε σκληρά δοκιμαζόμενους και ανέργους πλέον συναδέλφους και ελπίζουμε να μην ζήσουμε ξανά τέτοια φαινόμενα αστυνομικής βίας σε παρόμοιες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας του κλάδου μας αλλά και όλων των εργαζόμενων πανελλαδικά.

Εδώ όμως πρέπει να επισημάνουμε κάποια περίεργα γεγονότα που συνέβησαν στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 5 Νοέμβρη όπως:

Τη μια μέρα ανακοινώνει την συγκέντρωση η ΠΑΣΣΥΠ, το πρωτοβάθμιο σωματείο που ανήκει στην δύναμη της ΠΟΠΥΣΥΠ με μοναδικό αίτημα την απορρόφηση τους ως Π.Π.Υ με το νόμο 3938/2011 και σωστά το λέμε αφού με το νόμο αυτό θα συμπεριληφθεί όλο το εποχικό προσωπικό και χωρίς ηλικιακά κριτήρια και την άλλη μέρα ανακοινώνει το πρωτοβάθμιο σωματείο η ΠΑΣΣΥΠ συγκέντρωση μαζί με των μονίμων το Δευτεροβάθμιο όργανο του την ΠΟΕΥΠΣ και συνάμα καπελώνει το μοναδικό αίτημα που είχαμε βάλει με 5 δικά τους πανό στο δικό μας???

Παρόλο που εμείς κάναμε παρέμβαση να κατέβουμε μόνοι μας, δηλαδή η ΠΑΣΣΥΠ και η ΠΟΠΥΣΥΠ μαζί σαν μια γροθιά για το μοναδικό αίτημα την εργασιακή αποκατάσταση αυτών των συναδέλφων στάθηκε αδύνατο στο να αλλάξουν την απόφαση τους.

Σε δεύτερο χρόνο τους είπαμε να πάμε την συγκέντρωση στα Προπύλαια έτσι ώστε να διαμαρτυρηθούμε στο Υπουργείο Εσωτερικών για τις οργανικές θέσεις και στο Υπουργείο Οικονομικών για το θέμα των χρημάτων που χρειάζονται για την 12μηνη απασχόλησή τους να κατατεθούν στο προϋπολογισμό και μετά να καταλήξουμε στη Βουλή με το ψήφισμά μας αλλά ούτε αυτό στάθηκε δυνατό γιατί διαφώνησαν με την αιτιολογία ότι το είχανε υποσχεθεί στην Π.Ο.Ε.ΥΠ.Σ.

Τώρα πώς συνδυάζεται η Π.Ο.Ε.ΥΠ.Σ, η Ομοσπονδία των μονίμων πυροσβεστών με το Πανελλαδικό Σωματείο των εποχικών ποτέ δεν καταλάβαμε αφού ξέρουμε όλοι μας ότι οι συνδικαλιστές της Π.Ο.Ε.ΥΠ.Σ δεν θέλουν να ακούνε για πενταετείς πυροσβέστες αλλά αντιθέτως η πάγια θέση τους είναι πυροσβέστες μόνιμοι από σχολή. Και αναρωτιόμαστε αλήθεια που ήταν οι μόνιμοι συνδικαλιστές όταν ξέσπασαν τα επεισόδια; Εμείς εκεί ήμασταν όλοι αυτοί όμως που ήταν???

Ο Πρόεδρος της ΠΟΠΥΣΥΠ Αλέξανδρος Φαραντάκης την ίδια μέρα των επεισοδίων κατόπιν τηλεφωνικής του επικοινωνίας με δημοσιογράφο σε κρατικό κανάλι (ΕΤ1) στο κεντρικό δελτίο των 7 μ.μ, κατήγγειλε τα επεισόδια εις βάρος των διαδηλωτών όπως και τον τραυματισμό του εποχικού πυροσβέστη.

Ο Πρόεδρος της Π.Ο.Ε.ΥΠ.Σ αλήθεια που ήταν εκείνη την ημέρα και τι κατήγγειλε ακριβώς; Γιατί σε άλλες περιπτώσεις τον βλέπαμε στα κανάλια να είναι λαλίστατος, τώρα τι έγινε και έχασε τη μιλιά του;

Επίσης ένα άλλο οξύμωρο γεγονός ήταν ότι το καλοκαίρι όταν διάφοροι παράγοντες δεξιά και αριστερά και πρώτος ο πρώην Υφυπουργός λέγανε ότι θα γίνει ρύθμιση για τους εποχικούς πυροσβέστες στο τέλος της αντιπυρικής περιόδου και θα τους προσλάβουν ως ειδικούς πυροσβέστες χωρίς κάτι επίσημο ούτε καν ένα δελτίο τύπου σαν υπουργείο άλλα με υποσχέσεις και αρρωστολογίες τότε η Π.Α.Σ.ΣΥ.Π έβγαζε ανακοινώσεις προς τον τότε Υφυπουργό για το πόσο καλός Υφυπουργός ήταν που έλυσε το θέμα της πανδημίας του covid19!!!!! Όταν εμείς καταγγείλαμε την πολιτική ηγεσία για διάφορες αστοχίες της, όπως μια από αυτές ήταν η αόριστη υπόσχεση που δίνανε περί προκήρυξης ειδικών πυροσβεστών!!!!! Πως συνδυάζεται ο covid19 με την πρόσληψη των εποχικών πυροσβεστών, δεν μπορούμε να καταλάβουμε....Εμάς η αρχή μας είναι ότι αν δεν ξέρεις που και πως θέλεις να πας το μόνο σίγουρο είναι ότι θα βρεθείς κάπου αλλού. Ούτε μπορείς να πατάς μαζί σε 2 και σε 3 βάρκες γιατί το μόνο σίγουρο είναι ότι κάποια στιγμή θα πέσεις μέσα στην θάλασσα και θα πνιγείς και ειδικά αν είσαι και καταμεσής του ωκεανού!!!

Είναι θέμα εμπειρίας, στρατηγικής, ψυχικής δύναμης, αγωνιστικότητας και ξεκάθαρου λόγου στους συναδέλφους για το πως θα επιτευχθεί ο στόχος μας πράγμα που δεν είδαμε από τα παιδιά του Δ.Σ της Π.Α.Σ.ΣΥ.Π παρόλο που τους έχουμε μαζί μας από το 2019, γνωρίζοντας και οι ίδιοι ότι οι ενέργειες μας ως Ομοσπονδία εδώ και μια δεκαετία κατάφερε να απορροφήσει το 98% των εποχικών πυροσβεστών ως ΠΠΥ και μόνιμους.

Ποια είναι τα αιτήματα σας που περιμένετε να επιλυθούν;

Ζητάμε ως Δευτεροβάθμιο Συνδικαλιστικό Όργανο, στο οποίο ανήκει και το πανελλαδικό σωματείο των εποχικών Π.Α.Σ.ΣΥ.Π τα παρακάτω:

1. Την άμεση επαγγελματική αποκατάσταση στο Π.Σ και τη δωδεκάμηνη εργασία των Εποχικών Πυροσβεστών του 2019 και του 2020. Πληρούν όλες τις προϋποθέσεις προκειμένου να αξιοποιηθούν από το Π.Σ. Προσλήφθηκαν με αξιοκρατικά κριτήρια, ίδια με αυτά που προβλέπονται για μόνιμες θέσεις στα Σώματα Ασφαλείας, με προκηρύξεις υπό την εποπτεία του ΑΣΕΠ (Αθλητικές δοκιμασίες, Δείκτη Μάζας Σώματος, Υγειονομικές εξετάσεις, Απολυτήριο Λυκείου κτλ). Ο μέσος όρος ηλικίας τους, είναι κατά πολύ μικρότερος από αυτόν των Π.Π.Υ. και των Μονίμων Πυροσβεστών και θα καλύψουν επαρκώς το τεράστιο ηλικιακό κενό που υπάρχει στο Σώμα, ηλικίας μεταξύ 22 έως 40 ετών. Η συντριπτική τους πλειονότητα έχει υπηρετήσει στις Ειδικές Δυνάμεις, στην Προεδρική Φρουρά και ως Δόκιμοι Αξιωματικοί, ενώ ένα πολύ μεγάλο ποσοστό από αυτούς είναι κάτοχοι Πτυχίου Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Πληρούν όλες τις προδιαγραφές προκειμένου να αξιοποιηθούν άμεσα από το Π.Σ, προσφέροντας ουσιαστικά τις υπηρεσίες τους και το βασικότερο, να μην εγκλωβιστούν ως Εποχικοί και βιώσουν την εργασιακή ομηρία που βίωσαν παλαιότεροι συνάδελφοι. Να μην επιτρέψουμε να χαθεί η πολύτιμη αποκτηθείσα εμπειρία των Συμβασιούχων Συναδέλφων.

2. Οι Πυροσβέστες συστηματικά παρέχουν υπερεργασία μέσω της επιφυλακής που καλούνται ανά πάσα στιγμή για την οποία δεν αμείβονται. Το ζήτημα απαιτεί αφενός τήρηση του νομικού πλαισίου στην κήρυξη των επιφυλακών, σχετ. αρ.24 ΠΔ 210/1999 (ΚΕΥΠΣ) και αφετέρου την εναρμόνιση του πυροσβεστικού προσωπικού με τα ισχύοντα και στο λοιπό δημόσιο τομέα, δηλαδή την θέσπιση συγκεκριμένης αποζημίωσης για κάθε ώρα εργασίας πλέον του ωραρίου. Σας τονίζουμε πως οι επιδοματικού χαρακτήρα πολιτικές (πχ. «Δασικά Επιδόματα» κ.α.) μάς βρίσκουν κάθετα αντίθετους, καθώς τέτοιου τύπου παρεμβάσεις δεν λειτουργούν αξιοκρατικά και δίκαια. Όσο για τις έννοιες που εισάγετε στην υπ. 37019οικ. Φ105.9/24-6-2020 Δ/γη Α/ΠΣ και αφορούν στην <αναγνώριση κατάστασης έκτακτης ανάγκης, εκτίμηση σεναρίου πιθανού κινδύνου ή επαπειλούμενης καταστροφής κατόπιν προειδοποίησης του Εθνικού Μηχανισμού>, δεν περιλαμβάνονται στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 24 του ΚΕΠΥΣ και της υπ΄αριθμ. 20185 οικ. Φ.105.9/4-6-1999 Δγης ΑΠΣ. Ως εκ τούτου, εάν δεν υπάρξει άμεσα διευκρίνηση με τη δέουσα επάρκεια και σαφήνεια το θεσμικό πλαίσιο και ο τρόπος εφαρμογής του μέτρου της επιφυλακής για το προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος, το μέτρο των επιφυλακών καθίσταται καταχρηστικό.

Πρέπει να γνωρίζετε ότι τα οφειλόμενα ρεπό που έχουν καταχωρηθεί στους πυροσβεστικούς υπαλλήλους από την υπερεργασία τους φτάνουν στο αστρονομικό αριθμό του ενάμιση εκατομμυρίου ημερών και σε οφειλόμενες άδειες τις πεντακόσιες χιλιάδες ημέρες. Αυτό είναι νόμιμο ή παράνομο; Σε ποιο εργατικό δίκαιο υπάρχει; Διαθέτει πολιτική βούληση η Κυβέρνηση να επιλύσει αυτό το θέμα;

Τρείς λύσεις υπάρχουν στο συγκεκριμένο θέμα:

α) να χορηγηθούν τα ρεπό με ένα επίσημο χρονοδιάγραμμα, το οποίο θεωρούμε ότι είναι πολύ δύσκολο να συμβεί λόγω αναγκών των υπηρεσιών καθώς έχουν αποδυναμωθεί (αποχώρηση των εποχικών λόγω λήξης σύμβασης τους) και συνταξιοδοτήσεως τα επόμενα τρία έτη στελεχών του Π.Σ, που αριθμούν τους περί τρεις χιλιάδες.
β) να χορηγηθεί χρηματική αποζημίωση στον κάθε πυροσβέστη αναλογικά με τα οφειλόμενα του ρεπό και άδειες, το οποίο είχε συμβεί στο παρελθόν το 2002-2003 εξομαλύνοντας τότε μια έκρυθμη κατάσταση.
γ) άμεση πρόσληψη προσωπικού για να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες του Π.Σ, ώστε κατά αυτόν τον τρόπο να υπάρξει δυνατότητα σε εύλογο χρονικό διάστημα να δοθούν τα οφειλόμενα ρεπό και άδειες .

3 α) Ένταξη των μάχιμων πυροσβεστών πενταετούς υποχρέωσης στον κανονισμό βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων με την αναγνώριση στα βαρέα του χρόνου που έχει διανυθεί από την πρόσληψη μέχρι τη στιγμή της ένταξης, λόγω της μεγάλης επικινδυνότητας του επαγγέλματος και της ανάγκης να εξέρχονται από το επάγγελμα με συνταξιοδότηση στα 62 έτη της ηλικίας. Ο μάχιμος πενταετής πυροσβέστης σύμφωνα με το υπάρχον συνταξιοδοτικό και ασφαλιστικό νόμο πρέπει να διανύσει το 67ο έτος της ηλικίας του για να έχει δικαίωμα σύνταξης, όταν ο οδηγός πενταετής πυροσβέστης αποκτά το δικαίωμα αυτό όταν έχει διανύσει το 62ο έτος της ηλικίας του εφόσον είναι στην κατηγορία των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων (ΒΑΕ) και ο μόνιμος πυροσβέστης συνταξιοδοτείται όταν έχει διανύσει το 60ο έτος της ηλικίας του.

Από ότι αντιλαμβανόμαστε εδώ υπάρχει ανισότητα μεταξύ δυο υπαλλήλων που εργάζονται στην ίδια υπηρεσία και επιτελούν το ίδιο καθήκον και λόγω επικινδυνότητας και ιδιαιτερότητας του επαγγέλματος δημιουργεί σοβαρό κίνδυνο για τη προσωπική ασφάλεια του μάχιμου πενταετή πυροσβέστη και επιπλέον επισφάλεια για το δημόσιο συμφέρον. Πρέπει δηλαδή να υπάρξει πρόβλεψη στη σχετική νομοθετική ρύθμιση, με την οποία θα διασφαλίζεται η δυνατότητα των μάχιμων Πυροσβεστών Πενταετούς Υποχρέωσης που θα ενταχθούν στον Πίνακα Βαρέων & Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων να αναγνωρίσουν ως χρόνο ασφάλισης στα Βαρέα & Ανθυγιεινά Επαγγέλματα την απασχόλησή τους κατά το διάστημα από την ημερομηνία πρόσληψής τους (από το 2012)μέχρι τη στιγμή εκείνη της ένταξης του επαγγέλματός τους στα βαρέα, δηλαδή την περίοδο που καλύπτονταν από την κοινή ασφάλιση του τ.ΙΚΑ.Με τον τρόπο αυτό θα δοθεί πραγματικά η δυνατότητα στους σημερινούς μάχιμους Πυροσβέστες Πενταετούς Υποχρέωσης να συμπληρώσουν τις ελάχιστες προϋποθέσεις ασφάλισης για τη συνταξιοδότησή τους με το καθεστώς των Βαρέων & Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων σε ηλικία 62 ετών. Διότι σε διαφορετική περίπτωση, εάν απλώς λάβει η χώρα η ένταξή τους στα Βαρέα & Ανθυγιεινά Επαγγέλματα από εδώ και στο εξής, μεγάλη κατηγορία εκ των υπηρετούντων μάχιμων Πυροσβεστών Πενταετούς Υποχρέωσης θα επιβαρυνθεί με την πρόσθετη εισφορά των βαρέων χωρίς να έχει τη δυνατότητα συνταξιοδότησης στο 62^ο έτος της ηλικίας τους και θα συνταξιοδοτείται και πάλι στα 67 έτη.Σχετικά δε με το ποσό της επιπλέον εισφοράς που θα προκύψει από την αναγνώριση του χρόνου ασφάλισης στα βαρέα, εισηγούμαστε να υπάρξει πρόβλεψη ότι το ποσό αυτό θα παρακρατείται σε δόσεις από την μισθοδοσία των εργαζομένων που θα υποβάλουν αίτηση αναγνώρισης. Εξηγούμε με ένα παράδειγμα γιατί είναι αναγκαία η δυνατότητα αναγνώρισης στα βαρέα του χρόνου που έχει διανυθεί μετά την πρόσληψη των μάχιμων ΠΠΥ και μέχρι τη στιγμή της ένταξης του επαγγέλματός τους στα βαρέα: Δεδομένου ότι απαιτούνται 12 έτη ασφάλισης στα βαρέα (εκ του συνόλου των 15 ετών ασφάλισης) για τη συνταξιοδότηση στα 62 έτη της ηλικίας, ένας μάχιμος πυροσβέστης που κατά τη στιγμή της ένταξης του επαγγέλματος στα βαρέα θα είναι 55 ετών, εάν δεν του δοθεί η δυνατότητα αναγνώρισης, θα συμπληρώσει τα 12 έτη ασφάλισης στα βαρέα σε ηλικία 67 ετών (55+12=67). Επομένως, και θα έχει εφεξής μεγαλύτερες κρατήσεις για τα βαρέα και δεν θα μπορέσει να συνταξιοδοτηθεί πριν από τα 67 έτη της ηλικίας του. 

3 β)Την επέκταση της ρύθμισης για την αναγνώριση της πλασματικής πενταετίας σε όλους τους πυροσβέστες πενταετούς απασχόλησης. Ειδικότερα, σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 22 του νόμου 3865/2010 που εξακολουθεί να ισχύει και την έναρξη του ισχύοντος νόμου 4387/2016 προκειμένου για τα στελέχη των σωμάτων ασφαλείας και του πυροσβεστικού σώματος, ο χρόνος υπηρεσίας των πέντε (5) ετών που λογίζεται αυξημένος στο διπλάσιο, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 40 του κώδικα πολιτικών και στρατιωτικών συντάξεων (π.δ. 169/2007), αναγνωρίζει ως συντάξιμος με καταβολή του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών ασφαλισμένου και εργοδότη, από τους ενδιαφερόμενους. Οι εισφορές αυτές υπολογίζονται επί της εκάστοτε αποζημίωσης που λαμβάνουν για εργασία πέραν του πενθημέρου, σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης ΣΤ΄ του άρθρου 55 του νόμου 1249/1982 και παρακρατούνται κατά τον χρόνο καταβολής της αποζημίωσης κατά ανώτατο όριο για μία πενταετία.

Σημειώνουμε ότι, σύμφωνα με το υπ’ αριθ. Φ10042/οικ.13567/329/8.06.18 (ΑΔΑ: 7ΑΛ2465Θ1Ω-Α46) έγγραφο του Υπουργείου Εργασίας, κατά τον υπολογισμό της ανταποδοτικής σύνταξης, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 8 του ν.4387/2016, ο αναγνωριζόμενος σύμφωνα με τα ανωτέρω χρόνος ασφάλισης, συνυπολογίζεται με τον λοιπό χρόνο ασφάλισης μόνο για τον καθορισμό του ποσοστού αναπλήρωσης, και δεν λαμβάνεται υπόψη κατά τον υπολογισμό του μέσου όρου των συντάξιμων αποδοχών από το 2002 έως και την υποβολή της αίτησης (λόγω της διαφορετικής βάσης υπολογισμού της εισφοράς και για να έχουν το μέγιστο δυνατό όφελος οι ασφαλισμένοι, δηλαδή μεγαλύτερο συντελεστή αναπλήρωσης, χωρίς να μειώνονται οι συντάξιμες αποδοχές τους).

Ένα από τα σοβαρότερα θέματα είναι το συνταξιοδοτικό του ΠΠΥ, όχι μόνο για λόγους επιχειρησιακούς γιατί δεν είμαστε υπάλληλοι γραφείου σε δημόσιες υπηρεσίες και σε δήμους, αλλά είμαστε εν καιρώ ειρήνης πολεμιστές απέναντι σε επικίνδυνα συμβάντα που απαιτούν πολύ καλή σωματική και φυσική κατάσταση και ηλικιακά για να αντεπεξέλθουμε οι ίδιοι και ενδεχομένως και οι πολίτες, να σώσουμε δηλαδή τις ζωές τους και την περιουσία τους μέσα από το πυροσβεστικό έργο που παρέχουμε ,οπότε δεν μπορεί ένας πυροσβέστης με ηλικία πέρα των 60 ετών να αποδώσει έργο αλλά και ένα δεύτερο ότι αποστρατεύοντας ο πενταετής στα εξήντα έτη όπως ο μόνιμος δημιουργούνται και οργανικές θέσεις Κενές στο Π.Σ ώστε να απορροφηθούν και οι εποχικοί συνάδελφοι μας. Είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα του Σώματος που χρειάζεται άμεση λύση εδώ και τώρα....

4) Καταβολή επιδόματος 300€ στους Π.Π.Υ που τυχόν τεθούν λόγω τραυματισμού κατά την εκτέλεση υπηρεσίας ή ένεκα αυτής σε καθεστώς υπηρεσίας γραφείου (όπως ισχύει και στο μόνιμο προσωπικό).

Συμφώνως της 297/09-12-2016 Γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους δεν δημιουργείται κώλυμα για την θέση Πυροσβέστη Πενταετούς Υποχρέωσης σε υπηρεσία γραφείου και αν κριθεί αρμοδίως ότι δεν έχει την ικανότητα προς τούτο την θέση του σε πολεμική (μόνιμη) διαθεσιμότητα.

Ως αρμόδια υγειονομική επιτροπή για την εφαρμογή των διαλαμβανομένων στις οικείες διατάξεις, νοείται αυτή του Πυροσβεστικού Σώματος (Α.Υ.Ε.Π.Σ.). Ωστόσο συμφώνως της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του Ν 3938/2011 με το οποίο τροποποιήθηκε ο Ν 3554/2004 άρθρο 1 παρ.5 εδαφ. α και β ορίζεται ότι χορηγείται μηνιαίο επίδομα 300€ στους υπαλλήλους των Σωμάτων Ασφαλείας και τους μόνιμους υπαλλήλους του Π.Σ που μεταταχθούν σε υπηρεσία γραφείου λόγω παθήματος κατά την εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας και ένεκα αυτής .

Το ίδιο επίδομα χορηγείται στο αναφερόμενο προσωπικό κατά το χρόνο αποχής από τα καθήκοντα του συνεπεία τραυματισμού του κατά την εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας και ένεκα αυτής από την ημέρα του παθήματος, το οποίο επίσης στερούνται οι Πυροσβέστες Πενταετούς Υποχρέωσης.

5) Να παύσουν οι άδικες διώξεις των συνδικαλιστών, διότι παρατηρήθηκε το φαινόμενο τα δύο τελευταία έτη αναίτια να μετακινούνται συνδικαλιστές εν μία νυκτί σε άλλες πυροσβεστικές υπηρεσίες ή να διενεργούνται Ε.Δ.Ε. (Ένορκες Διοικητικές Εξετάσεις με απολογίες και εξοντωτικές ποινές).

Για παράδειγμα 8/10 στον ΜΒΜ(ΜΗΝΙΑΙΟΣ ΒΑΣΙΚΟΣ ΜΙΣΘΟΣ) του Προέδρου της ΠΟΠΥΣΥΠ Αλέξανδρου Φαραντάκη και 7/10 ενός ΜΒΜ του ΓΕΝΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΠΕΠΛΗ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ από τον υπαρχηγό Κλεφτοσπύρο Ιάκωβο. 6/10 του ΜΒΜ του Αντιπροέδρου της ΠΟΠΥΣΥΠ Καζαντσίδη Νικόλαο και αργία δια απολύσεως δυο μηνών, 2/10 του ΜΒΜ του Προέδρου του σωματείου Ιωαννίνων Μεντή Θωμά και άλλα 2/10 στον Γενικό Γραμματέα Ζιάγκα Χριστόδουλο 2 ΕΔΕ στον πρόεδρο πάλι Αλέξανδρο Φαραντάκη και άλλες 2 στον γραμματέα Πέπλη Στυλιανό. Υπάρχουν και σχετικές επερωτήσεις στη Βουλή από την μείζονα αντιπολίτευση τον ΣΥΡΙΖΑ και από το ΚΙΝΑΛ τον κο Καμίνη περί διώξεων.

Η απάντηση που δόθηκε ήταν ασαφής και ατεκμηρίωτη.

Το Σύνταγμα κατοχυρώνει και προστατεύει τη συνδικαλιστική ελευθερία η όχι; Θέλουμε να εκφράζεται ελεύθερα ο συνδικαλιστής πυροσβέστης και να διεκδικεί το δίκιο του ως σκληρά εργαζόμενος ή όχι; Υπάρχει διάθεση από την πολιτεία να θωρακίσει τα συνταγματικά συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων στο Π.Σ από συμπεριφορές καταχρηστικές και παράνομες; Θα αναμασάει συνέχεια την καραμέλα περί πειθαρχικού δικαίου (ΚΕΥΠΣ) ως μέσο εκφοβισμού των εργαζομένων ή όχι;

Αυτή την στιγμή έχουμε υπαχθεί σε αυτόνομο υπουργείο το οποίο αναφέρεται ως <<ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΡΙΣΕΩΝ>> και όχι ως ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΟΛΙΤΗ που υπάγεται η αστυνομία ως σώμα ασφαλείας άρα εκ των πραγμάτων γιατί να υπαγόμαστε πειθαρχικά ακόμα στο ΚΕΥΠΣ που διέπει την αστυνομία και όχι στο πειθαρχικό δημοσιονομικό υπαλληλικό κώδικα που ισχύει για όλους τους εργαζόμενους στο Δημόσιο Τομέα; Ας μην κοροϊδευόμαστε αυτές είναι τακτικές εκφοβισμού της Διοίκησης με σκοπό να κονιορτοποιήσουν το συνδικαλιστικό κίνημα στο Π.Σ και να γυρίσουμε σε εποχές εργασιακής γαλέρας και μεσαίωνα. Δηλαδή δεν τολμάμε να κάνουμε κρητική ή να ελέγξουμε τα κακώς κείμενα της Διοίκησης αφού αυτή είναι η δουλειά μας και σε χρόνο εξπρές ειδικά για εμάς διατάσσεται Ε.Δ.Ε για να μας φιμώσουν.

Η τακτική τους έχει πέσει βέβαια ήδη σε κενό γιατί εμείς ούτε σταματάμε να διεκδικούμε ούτε φιμωνόμαστε αλλά αυτά μας κάνουν και πιο ισχυρούς να συνεχίζουμε με μεγαλύτερη ένταση.

6) Να γίνεται ανά έτος σχολή αρχιπυροσβεστών σύμφωνα με τα πρότυπα της ΕΛ.ΑΣ.

Αναλόγως με τα κενά που θα δημιουργούνται στον βαθμό αυτόν λόγω προαγωγών ή αποστρατείας να φοιτεί στη σχολή αρχιπυροσβεστών ο αντίστοιχος αριθμός των κενών οργανικών θέσεων στον βαθμό αυτόν.

7) Να καταργηθεί το άρθρο 162 του νόμου 4662/2020 που αναφέρει τον νέο κανονισμό μεταθέσεων του χαμηλόβαθμου προσωπικού του Π.Σ. (από τον βαθμό του πυροσβέστη - υπαρχιπυροσβέστη - αρχιπυροσβέστη - πυρονόμου), δηλαδή ανά έξι έτη να μετακινείται βάσει μορίων ο πυροσβέστης μακριά από τον τόπο συμφερόντων του με αποτέλεσμα να διαλύεται ο οικογενειακός προγραμματισμός του και να επανέλθει το καθεστώς μεταθέσεων που ίσχυε για το χαμηλόβαθμο προσωπικό του Π.Δ. 1992 και Π.Δ. 1996.

Καταφέρανε με τον ν.4662/2020 να ξεσπιτώσουν τον χαμηλόβαθμο πυροσβέστη και να του δημιουργήσουν σοβαρό οικονομικό και οικογενειακό πρόβλημα ενώ μπορούσανε κάλλιστα να κάνουνε προσλήψεις στοχευμένες σε υπηρεσίες που έχουν έλλειψη προσωπικού και όχι να διαλύουνε τον υπηρετούντα πυροσβέστη σε όλους τους τομείς οικονομικούς, ψυχολογικούς και οικογενειακούς.

Το νόμο αυτό τον καταγγείλαμε και δικαιωθήκαμε εκ του αποτελέσματος το φετινό καλοκαίρι με τις τεράστιες καταστροφές από τις πυρκαγιές που βιώσαμε ως πυροσβέστες αλλά και οι πολίτες της χώρας μας. Αφού ήταν τόσο καλός ο νόμος και θα έλυνε παθογένειες ετών γιατί είχαμε όλα αυτά τα καταστροφικά αποτελέσματα;

Αιτίες που συνέτειναν σε αυτή την καταστροφή;

Ο κακός συντονισμός, ότι δεν υπάρχουν διακριτοί ρόλοι ευθύνης των συμβάντων αλλά αντιθέτως με το νόμο αυτό εμπλέκονται πολλοί φορείς πχ Πυροσβεστικό Σώμα, εθνικοί διοικητές, δασική υπηρεσία, πολιτική προστασία, περιφερειών και δήμων κτλ. Κατά τη γνώμη μας ένας πρέπει να έχει την ευθύνη. Ας ορίσει η πολιτεία κάποιον να την έχει. Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτό το παραμύθι της μετάδοσης ευθυνών. Επίσης ένα σημαντικότατο πρόβλημα είναι η παλαιότητα των οχημάτων. Δεν μπορεί να υπάρχουν οχήματα σε μάχιμες υπηρεσίες και ειδικά σε νησιά που εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για την ασφάλεια του προσωπικού λόγω της παλαιότητας τους. Η πλειοψηφία των οχημάτων σε πρώτη κυκλοφορία είναι από το έτος 1998 και  τα περισσότερα εξ αυτών με δωρεές. Απαιτείται καλύτερη αξιοποίηση των εθελοντικών ομάδων, αυστηρά κριτήρια στην ένταξή τους στον εθελοντισμό, με πιστοποίηση από το Π.Σ και επίσης άμεση πρόσληψη πυροσβεστών προσαρμοσμένοι, αντίστοιχοι των κριτηρίων των ειδικών φρουρών της αστυνομίας.

Πυροσβέστες εξερχόμενοι μόνο από την Ακαδημία Πυροσβεστών δεν λύνει το πρόβλημα στην επιχειρησιακή ικανότητα του Σώματος και λόγω της νεαρής ηλικίας τους, εφόσον 18 ετών φοιτούν στη Σχολή και πολλά από αυτά τα παιδιά δεν ξέρουν να οδηγούν ούτε το ιδιωτικό τους αυτοκίνητο. Πόσο δε εφόσον έχουν καθήκοντα και οδηγού πλέον μπορεί να τους εμπιστευτεί η υπηρεσία, το υπηρεσιακό όχημα που είναι ειδικής κατασκευής. Μια καλή λύση είναι η πολιτεία να προσλάβει τους εποχικούς πυροσβέστες που οι περισσότεροι προέρχονται από ειδικές δυνάμεις, οδηγούν επαγγελματικά ,ως ιδιώτες και έχουν αποκτήσει ανάλογη εμπειρία. Επίσης ένα από τα βασικότερα προβλήματα είναι η ελλιπής πρόληψη πριν την αντιπυρική περίοδο όπως: Καθαρισμοί, διάνοιξη δασικών δρόμων και αντιπυρικών ζωνών όπως και η συντήρηση τους αλλά και με ατομική ευθύνη των ιδιωτών που έχουν οικίες μέσα σε δασικές περιοχές.

Η σωστή πρόληψη θα σώσει και ζωές αλλά και φυσικό πλούτο της χώρας και θα μειώσει κατά πολύ την οικονομική επιβάρυνση κατ΄ έτος την αντιπυρική περίοδο, εφόσον βάσει μελετών η έγκαιρη πρόληψη μειώνει 20 φορές λιγότερο το κόστος από τις επιχειρήσεις κατάσβεσης.