Η οικογένεια του Mose χτυπήθηκε σκληρά από τον Έμπολα. Τέσσερα μέλη της οικογένειάς του μολύνθηκαν από τον ιό. Ο πατέρας του και ο αδερφός του πέθαναν, αλλά ο Mose και η αδελφή του επέζησαν. Ο Mose πρόσφατα πήρε εξιτήριο από το κέντρο διαχείρισης Έμπολα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Μπο, στη Σιέρα Λεόνε και ξεκίνησε το ταξίδι της επιστροφής πίσω στο χωριό του, συνοδευόμενος από την υπεύθυνη αγωγής υγείας Esmee de Jong.

«Έχουμε αρχίσει και συνοδεύουμε ασθενείς πίσω στο σπίτι τους», αναφέρει η Esmee. Οι ασθενείς που ανάρρωσαν πλήρως από τον ιό μερικές φορές αντιμετωπίζουν μεγάλη δυσκολία στο να επανενταχθούν στις κοινότητές τους. Είναι πολύ σημαντικό να πηγαίνουμε μαζί τους και να εξηγούμε στους ανθρώπους ότι δεν είναι επικίνδυνοι. Επιπλέον  θέλουμε να δείξουμε ότι μπορεί κάποιος να επιβιώσει από τον Έμπολα, μιας και δεν είναι ευρέως γνωστό».

Μερικές φορές ακόμα και άνθρωποι που εμπλέκονται στην καταπολέμηση του  Έμπολα ξαφνιάζονται ανακαλύπτοντας πως η ανάρρωση από τον ιό είναι πιθανή.

«Φύγαμε νωρίς το πρωί», αναφέρει η Esmee, «και στη διαδρομή προς το μικρό χωριό του Μose, πέσαμε πάνω σε μία ομάδα αναζήτησης κρουσμάτων Έμπολα. Σταματήσαμε για να συζητήσουμε με την ομάδα και μας ρώτησαν τι κάνουμε τόσο μακριά από το θεραπευτικό κέντρο. Όταν τους είπαμε πως συνοδεύουμε σπίτι έναν ασθενή που ανάρρωσε, δεν μπορούσαν να το πιστέψουν. Ένας από αυτούς κοίταξε μέσα στο αυτοκίνητο και αναγνώρισε τον Mose: ‘Εγω τον έφερα σε εσένα, είναι ζωντανός!’  Ήταν τόσο χαρούμενοι που τον έβλεπαν και έμειναν εμβρόντητοι  που κάποιος κατάφερε να αναρρώσει από τον Έμπολα».

Ο Mose είναι δάσκαλος, ένας σημαντικός άνθρωπος στην κοινότητα. Μόλις έφτασε σπίτι, όλο το χωριό πήγε να τον υποδεχτεί. «Όταν φτάσαμε στο χωριό, είχε στηθεί ένα πάρτυ», σημειώνει η Esmee. «Όλες οι γυναίκες τον περικύκλωσαν και ο Mose πραγματικά έπρεπε να τις ηρεμήσει. Ήμουν τόσο συγκινημένη από την αγάπη και την  αποδοχή που έδειξαν, αυτό είναι πραγματικά σπάνιο».

Δύο μέρες αργότερα, και η αδελφή του Μωυσή θεραπεύτηκε και η Esmee τη συνόδευσε επίσης σπίτι. «Όλοι τραγουδούσαν και χόρευαν, με δυσκολία μπορούσαμε να βγούμε από το αυτοκίνητο. Ήταν μία όμορφη στιγμή» αναφέρει η Esmee.

Αλλά οι επιζώντες από τον Έμπολα δεν λαμβάνουν πάντα τέτοια ζεστή υποδοχή. «Δυστυχώς δεν είναι πάντα έτσι», αναφέρει η Esmee. «Πρόσφατα πήγαμε σπίτι του τον Francis, άλλον ένα ασθενή ο οποίος ανάρρωσε από τον Έμπολα. Στο χωριό του, οι άνθρωποι ήταν πολύ απρόθυμοι να τον δεχτούν πίσω στην κοινότητα. Κατηγορούσαν τον ίδιο και τον αδερφό του για μαγεία».

«Αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση ήταν ο φόβος και η άρνηση της ασθένειας», λέει η Esmee. «Λες και αυτή η άρνηση ήταν ο τρόπος για να προστατέψουν τον εαυτό τους».

Η Esmee και η ομάδα αγωγής υγείας εξήγησαν στους κατοίκους του χωριού πως ο Francis δεν ήταν πλέον μολυσματικός. «Μιλώντας και δείχνοντας στην κοινότητα ότι μπορούσαμε να τον αγγίξουμε, ελπίζω πως κάναμε λίγο πιο έυκολη την αποδοχή του από την κοινότητα. Ο Francis ήταν σίγουρα πολύ χαρούμενος που πήγαμε μαζί του και μας ευχαρίστησε πολλές φορές».

«Θέλουμε να δείξουμε στους ανθρώπους πως οι επιζώντες δεν είναι επικίνδυνοι, και να τους δώσουμε  ελπίδα δείχνοντάς τους πως είναι δυνατό να επιζήσουν του Έμπολα», υπογραμμίζει η Esmee.

Συζητώντας με τους κατοίκους του χωριού η ομάδα είχε επίσης την ευκαιρία να ενημερώσει τους ανθρώπους σχετικά με τον Έμπολα : πώς να προστατέψουν τους εαυτούς τους και τι να κάνουν αν αισθανθούν άρρωστοι. Οι ίδιοι οι επιζώντες παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στην ενθάρρυνση ανθρώπων με συμπτώματα Έμπολα να αναζητήσουν από νωρίς θεραπεία και να επιτρέψουν στους ευατούς τους  να αναρρώσουν πλήρως, πράγμα το οποίο βοηθά στην πρόληψη της μετάδοσης.

*Τα ονόματα των ασθενών έχουν αλλαχθεί.

Πηγή - αναδημοσίευση: Γιατροί Χωρίς Σύνορα