Σαν σήμερα οι ΟΝΝΕΔίτες του 1991 δολοφονούν τον καθηγητή Ν. Τεμπονέρα

Ο Ιωάννης Καλαμπόκας, πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Πάτρας, χτύπησε θανάσιμα τον Τεμπονέρα με λοστό στο κεφάλι στη διάρκεια βίαιων επεισοδίων που σημειώθηκαν στο υπό κατάληψη Σχολικό Συγκρότημα 3ου & 7ου Γυμνασίου και Λυκείου Πάτρας στην πλατεία Βουδ.

Στα τέλη του 1990 τη χώρα κυβερνούσε η Νέα Δημοκρατία, με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και Υπουργό Παιδείας τον Βασίλη Κοντογιαννόπουλο. Ο χώρος της Παιδείας βρισκόταν σε αναβρασμό, εξαιτίας της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που προωθούσε η κυβέρνηση. Με το πολυνομοσχέδιο που θα έφερνε στη Βουλή ρυθμίζονταν θέματα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (κατάργηση αδικαιολόγητων απουσιών, επιβολή «ομοιόμορφης» ενδυμασίας και «πειθαρχικού ελέγχου» της εξωσχολικής ζωής, επανακαθιέρωση προσευχής, έπαρσης της σημαίας και εκκλησιασμού) και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ, περικοπές κοινωνικών παροχών σε φοιτητές κ.ά.). Το 70% των σχολείων βρισκόταν υπό κατάληψη, ενώ καθημερινό φαινόμενο ήταν οι διαδηλώσεις στις μεγάλες πόλεις της χώρας.

Οι ομάδες κρούσης της ΟΝΝΕΔ ''Κένταυροι και Ρέιντζερ'' βαφτίζονται από την κυβέρνηση 'ομάδες αγανακτισμένων πολιτών' με στόχο την ανακατάληψη των σχολείων που τελούσαν υπό κατάληψη.
Ο Καλαμπόκας επικεφαλής των ομάδων αυτών μαζί με τους Μυλωνά, Σπίνο, Γραμματίκα, Γραμματικόπουλο, με λοστούς και ρόπαλα επιχείρησαν να 'ανακαταλάβουν' το σχολείο και να σπάσουν τη κατάληψη, την οποία υποστήριζαν αρκετοί γονείς και καθηγητές, μεταξύ των οποίων και ο δολοφονηθείς Τεμπονέρας, ιδιαίτερα αγαπητός στους μαθητές του.

Η δολοφονία αποτελούσε έκτοτε «τίτλο τιμής» για αρκετά μέλη της ΟΝΝΕΔ, όπως μας θύμιζε παλαιότερα και ο Ιός της Κυριακής στο παρακάτω απόσπασμα:

«Θεσσαλονίκη, 1 Απριλίου 1998: Βράδυ των φοιτητικών εκλογών και τα αίματα στο αμφιθέατρο του Ανατομείου έχουν ανάψει. Ολοκληρώνεται η καταμέτρηση των ψήφων για το νέο ΔΣ της Ιατρικής και οι πανηγυρισμοί της ΔΑΠ και των περί αυτήν φουντώνουν: “Ο Καλαμπόκας γ....ει τις μάνες σας”, “γ....αι ο Τεμπονέρας κι η μάνα του”, είναι τα ευφάνταστα συνθήματα που κυριαρχούν. Η ευθυμία των νικητών μετατρέπεται σε ντελίριο, όπως καταγγέλλει η Ριζοσπαστική Παρέμβαση Ιατρικής, όταν στην αίθουσα κάνει τη θριαμβευτική της εμφάνιση η σημαία με το δικέφαλο, την οποία οι πιο θερμόαιμοι είχαν -κατά δήλωσή τους- προμηθευτεί από τον ναζιστικό “Στόχο”. Στο τσακίρ κέφι οι μέλλοντες γιατροί της ΔΑΠ, προσπαθούν να πείσουν ότι είναι σε θέση να αναβιώσουν τις παραδόσεις της ΕΚΟΦ…»

Ο Καλαμπόκας δικάστηκε στο Βόλο έχοντας ως συνηγόρους υπεράσπισής του τρία κορυφαία ονόματα του τότε νομικού κόσμου, όλους προερχόμενους πολιτικά από το χώρο του κόμματος της Ν.Δ. και συγκεκριμένα τους Απόστολο Ανδρεουλάκο, Κώστα Κωνσταντινίδη (καθηγητής Ποινικού Δικαίου, γνωστός από τη δίκη για το Σκάνδαλο Κοσκωτά όπου συμμετείχε σαν δημόσιος κατήγορος) και Επαμεινώνδα Ζαφειρόπουλο (πρώην πρόεδρος του ΔΣΑ) καταδικάστηκε πρωτόδικα για φόνο εκ προμελέτης σε ισόβια δεσμά (απόφαση 22-24/93 ΜΟΔ Βόλου), ενώ αργότερα η ποινή του μειώθηκε σε 17 χρόνια και 3 μήνες (απόφαση 59/94 ΜΟΕ Λάρισας).

Αποφυλακίστηκε 7 χρόνια μετά την φυλάκισή του. Σήμερα εργάζεται ως προϊστάμενος της Εθνικής τράπεζας σε παράρτημα του Βόλου.

 

Πηγή: left.gr

 

Τελευταία τροποποίηση στις Παρασκευή, 14/06/2013 - 23:54