Μπάμπης Μιχάλης

Οργή προκαλεί η απόφαση της Pfizer να αυξήσει την τιμή του πατενταρισμένου φαρμάκου της για τη θεραπεία του κορονοϊού Paxlovid σε επίπεδα τιμών... Prada.

Ο αμερικανικός φαρμακευτικός κολοσσός που έβγαλε κέρδη δεκάδων δισεκατομμυρίων στη διάρκεια της πανδημίας χάρη στα εμβόλιά της, ανακοίνωσε την προηγούμενη Τετάρτη ότι υπερδιπλασιάζει την τιμή του εν λόγω φαρμάκου στα 1.390 δολάρια. Το Paxlovid περιέχει δύο δραστικές ουσίες, το PF-07321332 και τη ριτοναβίρη, και χορηγούνται δύο δόσεις τριών χαπιών ημερησίως επί πέντε ημέρες. Ερευνητές του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ εκτίμησαν πρόσφατα ότι το κόστος παραγωγής μιας θεραπείας πέντε ημερών με τις δύο παραπάνω δραστικές ουσίες είναι μόλις 13 δολάρια. Ούτε λίγο-ούτε πολύ δηλαδή η νέα τιμή του φαρμάκου της Pfizer είναι 100 φορές μεγαλύτερη από το κόστος παραγωγής του. Είναι επίσης πάνω από 2,5 φορές υψηλότερη από την τιμή που η αμερικανική κυβέρνηση αγόρασε το Paxlovid για να το διαθέσει δωρεάν στους πολίτες μετά τον Δεκέμβριο του 2021 όταν εγκρίθηκε από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ.

Η κραυγαλέα αύξηση της τιμής ενός σκευάσματος που μπορεί να σώσει εκατομμύρια ανθρώπους από τον θάνατο προκάλεσε όπως ήταν φυσικό έντονες αντιδράσεις. Μεταξύ άλλων και από την Public Citizen, μια μη κυβερνητική οργάνωση που υπερασπίζεται τους καταναλωτές και το δημόσιο συμφέρον.

Ο Peter Maybarduk, διευθυντής του προγράμματος Access to Medicines της Public Citizen, υπενθύμισε ότι «η Pfizer έχει κερδίσει ήδη δεκάδες δισεκατομμύρια από τις πωλήσεις του Paxlovid, κυρίως μέσω μεγάλων κρατικών αγορών, και θα μπορούσε να επιλέξει τώρα να υποστηρίξει τον αγώνα κατά του Covid και να διευκολύνει την πρόσβαση στη θεραπεία μειώνοντας τις ήδη φουσκωμένες τιμές της. Αντίθετα η Pfizer επέλεξε να διπλασιάσει την τιμή του στις ΗΠΑ, τη στιγμή που η χρηματοδότηση για την πανδημία παραπαίει και ξεκινά η επισφαλής χειμερινή περίοδος των ιών. Και αυτό επιβαρύνει τους προϋπολογισμούς για την υγεία και θα συμβάλει σε περαιτέρω περιορισμό της ίασης». «Η Pfizer αντιμετωπίζει το Paxlovid σαν μια τσάντα Prada, μια πολυτέλεια για τους λίγους, παρά σαν ένα φάρμακο για τους πολλούς. Είναι ντροπή», κατέληξε ο Maybarduk σε σχετική δημοσίευσή του στην ιστοσελίδα της ΜΚΟ.

Επαγγελματίες υγείας και φορείς υποστήριξης των ασθενών εξέφρασαν από την πλευρά τους και αυτοί την ανησυχία τους για την κατακόρυφη αύξηση της τιμής του Paxlovid. Προειδοποίησαν ότι ενδέχεται να χαθούν ανθρώπινες ζωές λόγω της αδυναμίας των ασθενών να το αγοράσουν. Ας σημειωθεί ότι το Paxlovid έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο θανάτου ή σοβαρής νόσησης από Covid-19 για ασθενείς με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα ή παθήσεις όπως ο διαβήτης και τα καρδιακά προβλήματα.

Ενα εικοσιτετράωρο πριν από την τεράστια αύξηση της τιμής του Paxlovid, η Public Citizen σε συνεργασία με τη Health Global Access Project (Health GAP) δημοσίευσαν ανάλυση η οποία αποκάλυψε ότι πέρυσι περισσότεροι από 8 εκατομμύρια άνθρωποι με λοιμώξεις υψηλού κινδύνου Covid-19 σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος δεν κατάφεραν να έχουν πρόσβαση στο φάρμακο, αφήνοντας έτσι πάνω από το 90% της ανάγκης για θεραπεία ακάλυπτο. «Τουλάχιστον 10 φορές περισσότεροι άνθρωποι είχαν ανάγκη το Paxlovid και δεν μπόρεσαν να το πάρουν στις αναπτυσσόμενες χώρες» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Maybarduk.

Εκτός από το Paxlovid, η Pfizer παράγει ακόμη ένα από τα δύο διαθέσιμα εμβόλια mRNA για τον Covid-19. Μόνο πέρυσι οι πωλήσεις του εμβολίου και του Paxlovid έφεραν στα ταμεία της Pfizer 56 δισ. δολάρια. Τα συνολικά της κέρδη αυξήθηκαν κατά 43%, ξεπερνώντας τα 31 δισ. δολάρια, ενώ ο διευθύνων σύμβουλός της, Αλμπέρ Μπουρλά, είδε τις αποδοχές του να αυξάνονται κατά 36%, στα 33 εκατ. δολάρια. Διαβλέποντας μείωση των πωλήσεων με την υποχώρηση της πανδημίας το 2023, η Pfizer είχε εξαγγείλει ήδη από τα τέλη του 2022 τα σχέδιά της για τεράστια αύξηση της τιμής του σκευάσματός της, που ως γνωστόν είχε χρηματοδοτηθεί και με δημόσιο χρήμα, αλλά προστατεύεται από πατέντα.

Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Δύο επιστήμονες κέρδισαν σήμερα το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής για τις ανακαλύψεις που επέτρεψαν την ανάπτυξη εμβολίων mRNA κατά του COVID-19.

Το βραβείο απονεμήθηκε στην Katalin Karikó, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Sagan's στην Ουγγαρία και επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, και στον Drew Weissman, ο οποίος πραγματοποίησε την βραβευμένη έρευνά του μαζί με την Karikó στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια.​

​

«Μέσω των πρωτοποριακών ευρημάτων τους, τα οποία άλλαξαν ριζικά την κατανόησή μας για το πώς το mRNA αλληλεπιδρά με το ανοσοποιητικό μας σύστημα, οι βραβευθέντες συνέβαλαν στον πρωτοφανή ρυθμό ανάπτυξης εμβολίων κατά τη διάρκεια μιας από τις μεγαλύτερες απειλές για την ανθρώπινη υγεία στη σύγχρονη εποχή», δήλωσε η επιτροπή που απένειμε το βραβείο.

Ο Thomas Perlmann, γραμματέας της Συνέλευσης των Νόμπελ, ανακοίνωσε το βραβείο και δήλωσε ότι και οι δύο επιστήμονες ήταν «συγκλονισμένοι» από την είδηση του βραβείου όταν επικοινώνησε μαζί τους λίγο, πριν από την ανακοίνωση.

Η Gunilla Karlsson Hedestam, μέλος της επιτροπής που επέλεξε τους νικητές, δήλωσε για το έργο τους ότι «όσον αφορά τη διάσωση ζωών, ιδίως στην πρώιμη φάση της πανδημίας, ήταν πολύ σημαντικό».

Το βραβείο Νόμπελ φυσιολογίας ή ιατρικής κέρδισε πέρυσι ο Σουηδός επιστήμονας Svante Paabo για τις ανακαλύψεις του στην ανθρώπινη εξέλιξη που ξεκλείδωσαν τα μυστικά του DNA του Νεάντερταλ, τα οποία παρείχαν βασικές γνώσεις για το ανοσοποιητικό μας σύστημα, συμπεριλαμβανομένης της ευπάθειάς μας σε οξεία λοίμωξη της COVID-19. Το βραβείο ήταν το δεύτερο στην οικογένεια. Ο πατέρας του Paabo, Sune Bergstrom, κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής το 1982.

Οι απονομές των Νόμπελ συνεχίζονται με το βραβείο φυσικής την Τρίτη, το βραβείο χημείας την Τετάρτη και το βραβείο λογοτεχνίας την Πέμπτη. Το Νόμπελ Ειρήνης θα ανακοινωθεί την Παρασκευή και το βραβείο οικονομικών επιστημών στις 9 Οκτωβρίου. Τα βραβεία συνοδεύονται από χρηματικό έπαθλο ύψους 11 εκατομμυρίων σουηδικών κορωνών (1 εκατομμύριο δολάρια). Τα χρήματα προέρχονται από κληροδότημα που άφησε ο δημιουργός του βραβείου, ο Σουηδός εφευρέτης Άλφρεντ Νόμπελ, ο οποίος πέθανε το 1896.

Τα χρήματα του βραβείου αυξήθηκαν κατά 1 εκατομμύριο κορώνες φέτος λόγω της πτώσης της αξίας του σουηδικού νομίσματος. Οι βραβευθέντες καλούνται να παραλάβουν τα βραβεία τους στις 10 Δεκεμβρίου, την επέτειο του θανάτου του Νόμπελ. Το φημισμένο βραβείο ειρήνης απονέμεται στο Όσλο, σύμφωνα με την επιθυμία του Άλφρεντ Νόμπελ, ενώ η άλλη τελετή απονομής πραγματοποιείται στη Στοκχόλμη.

Άρθρο L. Matthew Meyers, που δημοσιεύτηκε στις 12/8/2023 από το Brownstone Institute. Χρόνος ανάγνωσης 7' NIKOS MARIS Ένας λόγος για τον οποίο η ταινία Oppenheimer έχει τέτοια δυναμική είναι ότι ο καθηγητής Oppenheimer κι οι συνεργάτες του βασανίζονται σκληρά από τις ηθικές προκλήσεις που θέτει η εφεύρεσή τους. Δεν υπήρξε καμία αντίστοιχη ηθική βάσανος για τους εξουσιαστές του κορωνοϊού. Τα ηθικά διλήμματα εξαφανίστηκαν από τους εξουσιαστές και τους νεροκουβαλητές τους. Τα σκεπτόμενα άτομα φιμώθηκαν, λογοκρίθηκαν κι έχασαν τις δουλειές τους. Υπάρχει σήμερα μια ομοφωνία μεταξύ απογοητευτικά πολλών πολιτών – ότι πρέπει να υπάρξει η ίδια αντίδραση και στην επόμενη παρόμοια «πανδημία» Το φιλμ Oppenheimer είναι μια επική ταινία και ένα εξαιρετικό κινηματογραφικό επίτευγμα. Η βιογραφική ταινία του συγγραφέα-σκηνοθέτη Κρίστοφερ Νόλαν εκτυλίσσεται αρχικά ως θρίλερ, ένας αγώνας δρόμου ενάντια στους ναζί για την κατασκευή της ατομικής βόμβας, και στη συνέχεια μετατρέπεται σε ένα πολιτικό θρίλερ, καθώς ο επιστήμονας στιγματίζεται από τους πολιτικούς της Ουάσιγκτον. Κάθε κινηματογραφικό μέσο χρησιμοποιείται με τόλμη, ώστε να εξυπηρετήσουν όλα την συναρπαστική προσωπική ιστορία, η οποία αναπτύσσεται μέσα στη ευρύτερη πολεμική ιστορία.  Ειδικά το μοντάζ είναι εξαιρετικό και ίσως η καλύτερη δουλειά στον τομέα αυτό μετά το JFK , μια ταινία στην οποία ο Oppenheimer οφείλει πολλά, κινηματογραφικά. Οι πραγματικά σπουδαίες ερμηνείες εξαρτώνται από την ικανότητα ενός ηθοποιού να «εξαφανιστεί» μέσα στον ρόλο του, να ταυτιστεί τόσο με τον χαρακτήρα του, που σχεδόν να φαίνεται σαν να παρακολουθούμε ένα ντοκιμαντέρ, κι όχι ένα έργο με σενάριο. Για το λόγο αυτό, η ταινία είναι ένα επίτευγμα καριέρας για τον Cillian Murphy ως Oppenheimer, την Emily Blunt ως σύζυγό του, και τον Robert Downey, Jr. ως ναύαρχο Lewis Strauss. Πράγματι, η ερμηνευτική δουλειά του Downey ήταν πάντα συναρπαστική επειδή είναι τόσο έμπειρος στο να παίζει την πραγματικότητα της στιγμής, που η δουλειά του συχνά δίνει την αίσθηση ότι δεν παίζει, αλλά ζει τον ρόλο. Αυτή η ερμηνεία είναι η καλύτερη της καριέρας του. Ολόκληρο το καστ των δεύτερων ρόλων, ως επί το πλείστον αγνώστων, αλλά και μερικών γνωστών ηθοποιών, είναι ομοιόμορφα εξαιρετικό. Όλα τα στοιχεία του Oppenheimer συναθροίζονται σε κάτι σπάνιο για μια ταινία: η ταινία προσφέρει κάτι περισσότερο από απλές αντιδράσεις, προκαλεί μια αληθινή συναισθηματική απόκριση. Είναι η διαφορά ανάμεσα στο να αφήνεις μια κραυγή σε ένα απότομα τρόμαγμα, και στο να κάθεσαι κυριολεκτικά στην άκρη του καθίσματός σου από το αδιάκοπο σασπένς. Βγήκα από την αίθουσα νιώθοντας στην ψυχή μου ότι η δοκιμή της βόμβας ‘‘Trinity’’ σηματοδότησε ένα μη αναστρέψιμο σημείο καμπής στην ανθρώπινη ιστορία, και μάλιστα ένα τρομακτικό σημείο.  Η συντριβή του ανθρώπινου ψυχισμού Η ταινία παρουσιάζει ένα μνημειώδες γεγονός, το οποίο είναι τόσο ακατανόητο που ενεργοποιεί το ατομικό και συλλογικό μας ασυνείδητο. Πυροδοτεί σκέψεις ότι ο κόσμος βρίσκεται σε μια παρόμοια θέση τώρα, ότι όλα φαίνονται σαν να είναι στο χείλος του γκρεμού, ότι τα πράγματα κινούνται πολύ γρήγορα, ότι κάτι δεν πάει καλά . Καθώς αναλογιζόμουν αυτές τις σκέψεις και τα συναισθήματα, ανέπτυξα μια θεωρία που προκύπτει από το διάσημο απόφθεγμα του ψυχολόγου Carl Jung : «Ο κόσμος κρέμεται από μια λεπτή κλωστή, και αυτή είναι η ψυχή του ανθρώπου… ΕΜΕΙΣ είμαστε ο μεγάλος κίνδυνος. Ο ψυχισμός είναι ο μεγάλος κίνδυνος. Τι θα συμβεί αν κάτι πάει στραβά με τον ανθρώπινο ψυχισμό;» Πιστεύω ότι κάτι πήγε στραβά με τον ψυχισμό μας. Ήταν o Covid-19. Πιο συγκεκριμένα, ήταν η πολιτική και η αντίδραση των μέσων ενημέρωσης στον Covid-19, που μόλυναν τον συλλογικό ψυχισμό. Ξεκίνησε από το κράτος, όπου η αρχικά άγνωστη φύση του ιού προκάλεσε εκείνους που είχαν την εξουσία να προτιμήσουν την καταστροφή και να υιοθετήσουν ένα αρχέτυπο Αποκάλυψης. Αν οι άνθρωποι πέθαιναν στους δρόμους, αυτοί που είχαν την εξουσία θα απομακρύνονταν κακήν κακώς από την εξουσία. Ως εκ τούτου, επινόησαν την «ασφαλέστερη» λύση, με τη μορφή των μαζικών εγκλεισμών. Τα μέσα ενημέρωσης, ανυπόμονα να πυροδοτήσουν τον φόβο επειδή δημιουργούσε κλικ, προσχώρησαν στο αφήγημα. Μαζί, αυτές οι δύο διεφθαρμένες κοινωνικές ομάδες ποδοπάτησαν τη ορθολογική σκέψη, αγνόησαν τα δεδομένα και προκάλεσαν μια υστερική απάντηση σε έναν ιό με ποσοστό θνησιμότητας 1,1% για μια εξαιρετικά περιορισμένη δημογραφική ομάδα. Προξένησαν στον πληθυσμό μια μαζική ψυχογενή ασθένεια (MPI), η οποία έχει αποδειχθεί –και θα συνεχίσει να αποδεικνύεται– καταστροφική για την Αμερική και την υφήλιο. Η πυρηνική βόμβα της γενιάς μας Αυτή η λυπηρή και καταστροφική σειρά γεγονότων είναι ο λόγος που πιστεύω ότι ο Covid-19 ήταν το αντίστοιχο της πυρηνικής βόμβας για την γενιά μας. Αναλογιστείτε τους παραλληλισμούς: Οι πρώτες αναφορές του ιού λειτουργούν ως το ανάλογο των βομβαρδισμών της Ιαπωνίας. Τα δελτία ειδήσεων δημιούργησαν μια αλυσιδωτή αντίδραση που συντέλεσε σε μια ψυχική «έκρηξη» πρωτοφανών διαστάσεων Ο διαρκής πανικός κατά τη διάρκεια της εβδομάδας της 9ης Μαρτίου 2020, όπως αποδεικνύεται από τους ανθρώπους που ορμούσαν σε παντοπωλεία, βενζινάδικα και χαρτιά υγείας, λειτουργεί ως ανάλογο του ωστικού κύματος μετά τις πυρηνικές εκρήξεις στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι. Η κυβερνητική πολιτική και η αντίδραση των μέσων ενημέρωσης δηλητηρίασαν τα μυαλά των πολιτών. Οι μαζικές παραβιάσεις των πολιτικών ελευθεριών που ακολούθησαν λειτουργούν ως ανάλογο της δηλητηρίασης από την ακτινοβολία. Εδώ έγινε η μεγαλύτερη ζημιά, τουλάχιστον όσον αφορά τον Covid-19. Για περισσότερους από 30 μήνες, η κεντρική κυβέρνηση των ΗΠΑ, καθώς και οι Πολιτείες και οι δήμοι με αριστερό προσανατολισμό, σε συνδυασμό με ένα καθόλου φιλοπερίεργο και διεφθαρμένο μιντιακό σύστημα, ακτινοβολούσαν την Αμερική με ζόφο. Καθημερινοί απολογισμοί θανάτων, νοσηλειών και αριθμού κρουσμάτων. Ζοφερές ιστορίες περί «long Covid». Αυστηρές προειδοποιήσεις να παραμένουμε «κοινωνικά απόμακροι» και να καλύπτουμε τα πρόσωπά μας με μάσκες, παρ’ όλο που γνωρίζαμε διαισθητικά ότι δεν λειτουργούσαν. «Μένουμε σπίτι, σώζουμε ζωές». «Δεν υπάρχει θεραπεία». «Θα πεθάνεις αν κολλήσεις Covid».  Ήταν αδυσώπητο. Δεν μπορούσες να το αποφύγεις. Ήταν το μόνο θέμα για το οποίο μιλούσαν όλα τα μέσα ενημέρωσης και η κυβέρνηση, και όλα όσα μας είπαν αποδείχθηκαν 100% λάθος. Όλα όμως.  Επεκτείνοντας παράλληλα τη δηλητηρίαση από την ακτινοβολία ένα βήμα παραπέρα, είναι πλέον προφανές ότι η άμεση ζημιά από αυτήν την δημόσια πολιτική θα διαρκέσει για μια γενιά. Τα παιδιά που εκπαιδεύτηκαν μέσω του Zoom οδηγήθηκαν σε μια σημαντική υστέρηση μάθησης. Η ανάπτυξη της παιδικής ηλικίας καθυστέρησε. Υπήρξε έξαρση της χρήσης αλκοόλ, της κατάχρησης ναρκωτικών, της κακοποίησης συζύγων (σε επίπεδα ρεκόρ), της κακοποίησης παιδιών, της κατάθλιψης και του άγχους, της παχυσαρκίας και των αυτοκτονιών από τα lockdown. Εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις καταστράφηκαν κυριολεκτικά, μαζί με τους κόπους μιας ζωής των ιδιοκτητών τους, ενώ τα καταστήματα λιανικής μεγάλης κλίμακας (σουπερμάρκετ, πολυκαταστήματα) επιτρεπόταν να παραμείνουν ανοιχτά. Σε κάθε κατηγορία που αναφέρεται παραπάνω, οι κοινότητες χαμηλού εισοδήματος και οι μειονοτικές κοινότητες παρουσίασαν τα χειρότερα αποτελέσματα από όλες τις δημογραφικές ομάδες. Οι επακόλουθες κρίσεις ζήτησης και προσφοράς, σε συνδυασμό με τα τρισεκατομμύρια του χρήματος που έπεσε από τα κυβερνητικά «ελικόπτερα» (και οι συναφείς απάτες δεκάδων δισεκατομμυρίων), κατέστρεψαν την οικονομία και οδήγησαν στον υψηλότερο πληθωρισμό των τελευταίων δεκαετιών. Αυτό συνέβη σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο στις ΗΠΑ, και επιβεβαιώθηκε ακόμη και από αριστερόστροφες οργανώσεις, όπως το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. Το WEF υπολογίζει την μελλοντική απώλεια εσόδων για τους σημερινούς φοιτητές σε 17 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ηθική και Εξουσία Ένας λόγος για τον οποίο η ταινία Oppenheimer έχει τέτοια δυναμική είναι ότι ο καθηγητής Oppenheimer, και οι άλλοι, δοκιμάζονται σκληρά από τις ηθικές προκλήσεις που θέτει η εφεύρεσή τους. Οι περισσότεροι ηθικά υγιείς άνθρωποι αντέδρασαν στην ατομική βόμβα με έναν βαθμό ανάμεικτων συναισθημάτων.  Δεν υπήρξε καμία αντίστοιχη ηθική δοκιμασία για τους εξουσιαστές του κορωνοϊού. Αρνούνται να αναγνωρίσουν ότι κάθε μία από τις επιλογές και τις δηλώσεις τους στη δημόσια πολιτική ήταν εντελώς λάθος. Αρνούνται να παραδεχτούν ότι προέβησαν σε ανόητους κανονισμούς, που αφαίρεσαν από τα άτομα τα πολιτικά τους δικαιώματα και ουσιαστικά ανάγκασαν τους πολίτες να εμβολιαστούν με ένα πειραματικό φάρμακο που ήταν «διαρρέον» (σ.σ. δεν απέτρεπε την μετάδοση) και χωρίς διάρκεια, και που φαίνεται να αυξάνει την πιθανότητα μόλυνσης από τον ιό όταν χορηγείται πολλές φορές, και του οποίου η ασφάλεια εμφανίζεται ολοένα και περισσότερο αμφισβητούμενη. Η επιστήμη που αφορούσε τα εμβόλια ήταν ελαττωματική.  Οι εξουσιαστές αρνούνται να αποδεχτούν την ευθύνη για αυτές τις ηθικές παραβάσεις. Στην πραγματικότητα, τις δικαιολογούν και υπονοούν ότι θα τα έκαναν όλα ξανά με τον ίδιο τρόπο.  Όλα αυτά για έναν ιό, για τον οποίο το ποσοστό θνησιμότητας για τα επιβεβαιωμένα κρούσματα ήταν 1,1%. Το 76% των θανάτων ήταν σε άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω. Το 95% των ασθενών που πέθαναν με Covid-19 είχαν κατά μέσο όρο 4 υποκείμενα νοσήματα, που σημαίνει ότι η υγεία τους ήταν ήδη σε κακή κατάσταση. Υπήρξαν μόλις 3.000 θάνατοι σε παιδιά ηλικίας 14 ετών και κάτω, ή 0,26% των συνολικών θανάτων και 0,02% των θανάτων σε αυτή την ηλικιακή ομάδα (13,6% των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων σημειώθηκαν σε παιδιά ηλικίας 15 ετών και κάτω). Η φυσιολογική θνησιμότητα από όλες τις αιτίες για παιδιά κάτω των 15 ετών είναι 0,0167%. Η ατομική βόμβα άλλαξε τον κόσμο για πάντα. Η χρήση της έθεσε τα μεγαλύτερα ηθικά ερωτήματα στη σύγχρονη ιστορία, που οι σκεπτόμενοι άνθρωποι συζήτησαν, και συνεχίζουν να συζητούν. Από νωρίς προέκυψε μια συναίνεση, η οποία παραμένει σε ισχύ, ότι τα πυρηνικά όπλα δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιηθούν ξανά. Ο Covid-19 άλλαξε τον κόσμο για πάντα. Τα ηθικά ερωτήματα θάφτηκαν από τους εξουσιαστές και τους νεροκουβαλητές τους. Οι σκεπτόμενοι άνθρωποι φιμώθηκαν, λογοκρίθηκαν, ακυρώθηκαν και έχασαν την εργασία τους. Υπάρχει σήμερα η συναίνεση μεταξύ πάρα πολλών Αμερικανών – ότι και την επόμενη φορά πρέπει να επιλεχθεί η ίδια αντίδραση. Κάτι που μας φέρνει σε μια ακόμα τραγωδία, την οποία δεν γίνεται να παραβλέψουμε.  Απέναντι σ’ αυτή την αυταρχική καταστολή, η αντίδραση των ανθρώπων που αγαπούν την ελευθερία ήταν να αναδιπλωθούν. Ναι, υπήρξαν θύλακες αντίστασης. Υπήρξαν ήρωες της ιατρικής που υπερασπίστηκαν την πραγματική επιστήμη. Υπήρξαν φαρμακεία που χορηγούσαν συνταγές για απαγορευμένα φάρμακα. Υπήρξαν αντιρρησίες του υποχρεωτικού εμβολιασμού. Ως επί το πλείστον, ωστόσο, η Αμερική ενέδωσε.  Η Αμερική θεμελιώθηκε χάρη σε μια εξέγερση ενάντια σε έναν τύραννο, μια εξέγερση όμως απαιτεί και εξεγερμένους.   [ Δείτε επίσης το μεταφρασμένο άρθρο του Jeffrey Tucker «Ο Joker και ο covid: Ένας κακός οιωνός, που επιβεβαιώθηκε λίγους μήνες αργότερα» ] Ο L. Matthew Myers είναι αναλυτής οικονομικών, μέσων ενημέρωσης και πολιτικής βάσει δεδομένων. Το έργο του έχει εμφανιστεί σε περισσότερες από 20 σημαντικές δημοσιεύσεις και έχει αρθρογραφήσει εκτενώς για θέματα τοξικολογίας, επιστημών υγείας, βιοτεχνολογίας και φαρμακευτικών προϊόντων.

Παρελθόν αποτελεί από τη Δευτέρα η υποχρεωτική χρήση μάσκας αλλά και τα rapid test για τους ανεμβολίαστους που εργάζονται σε δομές υγείας και νοσοκομεία.

Σύμφωνα με την απόφαση που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, τα μέτρα θα ισχύουν έως τις 28 Αυγούστου 2023 ενώ η χρήση μάσκας θα είναι υποχρεωτική μόνο από το υγειονομικό προσωπικό που έρχεται σε επαφή με ασθενείς υψηλού κινδύνου.

Συγκεκριμένα, αφορά περιπτώσεις όπως, ασθενείς ογκολογικοί, ανοσοκατασταλμένοι, μεταμοσχευμένοι και ασθενείς στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, καθώς και από τους ασθενείς που ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου.

Επιπλέον, μέτρα που θα ισχύουν:

-Οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) των δομών υγείας του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, λειτουργούν για όλους τους ασθενείς, ανεξαρτήτως της νόσησής τους από COVID-19.

-Ασθενείς που προσέρχονται σε δημόσια ή ιδιωτική δομή υγείας για εξέταση είτε με τακτικό ραντεβού είτε εκτάκτως (για την αντιμετώπιση εκτάκτων περιστατικών) δεν υπόκεινται σε εργαστηριακό έλεγχο για COVID-19.

– Ασθενείς που προσέρχονται ή εισάγονται – νοσηλεύονται σε δημόσια ή ιδιωτική δομή υγείας για οποιαδήποτε παροχή υπηρεσίας, υπόκεινται σε υποχρεωτικό εργαστηριακό έλεγχο με τη χρήση ταχείας ανίχνευσης αντιγόνου κορονοϊού COVID-19 (rapid test) όταν παρουσιάζουν συμπτώματα λοίμωξης του αναπνευστικού.

– Το επισκεπτήριο επιτρέπεται σύμφωνα με τον κανονισμό της εκάστοτε δημόσιας ή ιδιωτικής δομής υγείας. Απαγορεύεται η είσοδος στους επισκέπτες που εμφανίζουν συμπτώματα λοίμωξης του αναπνευστικού. Επιτρέπεται ένας συνοδός ανά ασθενή. Εξαιρετικά για τους παιδιατρικούς ασθενείς επιτρέπονται έως δύο συνοδοί.

– Στις δημόσιες και ιδιωτικές δομές υγείας, ανάλογα με τις δυνατότητες κάθε δομής, διατηρείται ένας μικρός αριθμός κλινών απομόνωσης σε ειδικούς χώρους, όπου νοσηλεύονται ασθενείς με συμπτωματική νόσο COVID-19 και ανάγκη χορήγησης οξυγόνου. Στις δομές που υφίστανται Μονάδες Λοιμώξεων, αυτές χρησιμοποιούνται για τη νοσηλεία των ασθενών με συμπτωματική νόσο COVID-19 που χρήζουν ειδικής θεραπείας. Οι ασθενείς που εισάγονται για άλλο λόγο και έχουν θετικό έλεγχο με τη χρήση ταχείας ανίχνευσης αντιγόνου COVID-19 (rapid test) αλλά χωρίς συμπτώματα ή σημεία COVID-19, νοσηλεύονται στις οικείες κλινικές της δομής. Ειδικώς οι ανοσοκατεσταλμένοι ασθενείς (αιματολογικοί, μεταμοσχευμένοι, κ.τ.λ.) με ασυμπτωματική λοίμωξη SARS-CoV-2 νοσηλεύονται σε ειδικούς θαλάμους στην κλινική τους και μόνο εάν έχουν συμπτωματική νόσο COVID-19 και ανάγκη χορήγησης οξυγόνου νοσηλεύονται σε κλίνες COVID-19.

– Σε διενέργεια διαγνωστικού ελέγχου δύο φορές την εβδομάδα, με τη μέθοδο μοριακού ελέγχου (PCR) ή με τη χρήση ταχείας ανίχνευσης αντιγόνου κορονοϊού (rapid test), υποχρεούνται πλέον, μόνο οι εργαζόμενοι σε κλειστές δομές κοινωνικής φροντίδας του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα που δεν είναι πλήρως εμβολιασμένοι ή νοσήσαντες και παρέχουν εργασία με φυσική παρουσία εντός ή εκτός των εγκαταστάσεων της υπηρεσίας τους.

Η επίπτωση του Σακχαρώδη Διαβήτη δυστυχώς αυξάνει παγκοσμίως με ταχύτατους ρυθμούς. Από 529 εκατομμύρια το 2021 οι πάσχοντες από διαβήτη θα ξεπεράσουν τα 1,3 δισεκατομμύρια το 2050 (The Lancet Diabetes & Endocrinology). Είναι επιβεβαιωμένο σε πολλές μελέτες αύξηση διαγνώσεων έως και 40% των νέων περιστατικών Σακχαρώδους Διαβήτη τύπου 2 (ΣΔΤ2), σε άτομα που νόσησαν με COVID-19,  ενώ σε πολλούς δεν υπήρχε κανένας προδιαθεσικός παράγοντας για ΣΔ2. 

Σχέση «αίτιου - αιτιατού» ή τυχαίο εύρημα; Πιθανές εξηγήσεις

Πιθανολογούμενη συσχέτιση με απευθείας βλάβη του ιού στα κύτταρα, ή μηχανισμούς λανθασμένης διέγερσης, εξ αιτίας του ιού, του ανοσιακού μας συστήματος, είναι κάποιες υποθέσεις για να εξηγηθεί αυτή η αύξηση από την επιστημονική κοινότητα. Τι γίνεται όμως με τον ινσουλινοεξαρτώμενο ή Νεανικό Διαβήτη τύπου 1;

Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό The Lancet Diabetes & Endocrinology, από τον  Mikael Knip, MD,  New Children's Hospital, Helsinki, Finland και τους συνεργάτες του, τόσο η συχνότητα εμφάνισης του διαβήτη τύπου 1 όσο και η σοβαρότητα των συμπτωμάτων κατά την εμφάνιση, αυξήθηκαν μεταξύ των παιδιών και των εφήβων στη Φινλανδία στους πρώτους 18 μήνες της πανδημίας COVID-19, αλλά δεν είναι σαφές εάν αυτό οφειλόταν στον ίδιο τον ιό SARS-CoV-2, καθώς λίγοι είχαν επιβεβαιωθεί με  λοίμωξη πριν από τη διάγνωση. Δυστυχώς, σχεδόν έως και το ένα τέταρτο του πληθυσμού της μελέτης δεν είχε υποβληθεί σε τεστ SARS-CoV-2.

Οι ερευνητές στα συμπεράσματα τους, ισχυρίζονται ότι τα αποτελέσματά αυτής της μελέτης, υποδηλώνουν πως η αύξηση του ποσοστού της νόσου και της συχνότητας της σοβαρής και επικίνδυνης επιπλοκής, δηλαδή της διαβητικής κετοξέωσης σχετίζεται με τα προληπτικά μέτρα που εισήχθησαν στην αρχή της πανδημίας, όπως το lockdown και η φυσική απόσταση και πολύ λιγότερο με την άμεση επίδραση του SARS-CoV-2.

«Παρόλα αυτά εκτός από την ερμηνεία της αιτιώδους συνάφειας, δηλαδή ότι τα lockdown και όχι ο ιός μπορεί να παίζουν τον πιο σημαντικό ρόλο, μια διαφορετική άποψη είναι ότι υπάρχει μια εμπλοκή του ιού, είτε μέσω φλεγμονής είτε ακόμη και άμεσης καταστροφικής επίδρασης στα βήτα κύτταρα του παγκρέατος.

Η υπόθεση αυτή στηρίζεται σε προηγούμενες μελέτες, όπου ο ιός έχει συνδεθεί με την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 1, οι οποίες έχουν επίσης δείξει ότι μπορεί τα παιδιά να μην έχουν απαραίτητα 100% θετικότητα στον έλεγχο για αντισώματα λόγω της ετερογένειας της απόκρισης των Τ-κυττάρων και της αδυναμίας των τεστ να τον ανακαλύψουν. 

 Επικρατεί λοιπόν μεγάλη διαφωνία μεταξύ των «ειδικών» στο θέμα σε σχέση με τον Διαβήτη και την λοίμωξη COVID-19, δηλαδή σε τι βαθμό ο ιός παίζει ρόλο στην εμφάνιση νέων περιστατικών.
Υπάρχουν σίγουρα στοιχεία ότι ακόμη και οι ήπιες λοιμώξεις από τον SARS-CoV-2, αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2. Αυτό από μόνο του χρειάζεται στενή διαχρονική προληπτική ιατρική παρακολούθηση με την πάροδο του χρόνου», επισημαίνει ο κ. Αντώνιος Λέπουρας Ειδικός Παθολόγος-Διαβητολόγος, Διευθυντής Παθολογικής-Διαβητολογικής Κλινικής και Διαβητολογικού Κέντρου Metropolitan General.

Η Διάγνωση του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 ήταν πιο συχνή κατά την εποχή της πανδημίας COVID-19

Ο Knip και οι συνεργάτες του συνέκριναν δεδομένα από το Φινλανδικό Μητρώο Παιδιατρικού Διαβήτη για την περίοδο από 1 Μαρτίου 2020 έως 31 Αυγούστου 2021, με εκείνα των ίδιων περιόδων για τα έτη 2014-2019. Συνολικά 785 παιδιά ηλικίας κάτω των 15 ετών διαγνώστηκαν κατά τη διάρκεια της 18μηνης πανδημικής περιόδου (3/20-8/21) και συνολικά 2.096 διαγνώστηκαν κατά τη συνδυασμένη περίοδο αναφοράς των 54 μηνών (3/14-8/19).

Η επίπτωση του διαβήτη τύπου 1 ήταν 61 ανά 100.000 πληθυσμού ηλικίας κάτω των 15 ετών κατά τη διάρκεια της πανδημίας, σημαντικά υψηλότερη από 52,3 ανά 100.000 που παρατηρήθηκε κατά την περίοδο αναφοράς. Συγκρίνοντας τις δύο περιόδους, η αναλογία ποσοστού επίπτωσης προσαρμοσμένη στην ηλικία και το φύλο ήταν 1,16, η οποία ήταν στατιστικά σημαντική. 
Τα περισσότερα παιδιά είχαν σοβαρή επιπλοκή με διαβητική κετοξέωση  στη διάγνωση κατά τη διάρκεια της πανδημίας (30,8% έναντι 22,6%) και με σημαντικά μεγαλύτερη συχνότητα  κατά την εμφάνιση διαβήτη τύπου 1 (8,8% έναντι 5,6%).

Από τα 583 παιδιά στα οποία αναλύθηκαν τα αντισώματα SARS-CoV-2, (το 25,7% των ατόμων της μελέτης που διαγνώστηκαν με διαβήτη τύπου 1), μόνο 5 (1%) θεωρήθηκε ότι είχαν οξεία λοίμωξη COVID-19 πριν από τη διάγνωση με βάση δύο διαφορετικές εξετάσεις αντισωμάτων.

Μπορεί να φταίει ο ιός, αλλά μπορεί και το “κλείδωμα στο σπίτι” (Lockdown)

Τα προκαταρκτικά στοιχεία υποδηλώνουν ότι το ποσοστό του διαβήτη τύπου 1 έχει μειωθεί στα παιδιά της Φινλανδίας μετά την άρση του περιορισμού της πανδημίας το καλοκαίρι του 2021. Καταγράφηκαν 211 νέα κρούσματα μεταξύ Σεπτεμβρίου 2021 και Φεβρουαρίου 2022, σε σύγκριση με 301 από την 1η Μαρτίου 2020 έως 31 Αυγούστου 2021.

Μπορεί να μην φταίει ο ιός για την αύξηση, αλλά ο εγκλεισμός

«Σύμφωνα με αυτό που είναι γνωστό ως υπόθεση της βιοποικιλότητας, η μικροβιακή έκθεση και οι λοιμώξεις στην πρώιμη παιδική ηλικία μπορούν να ενισχύσουν την προστασία από αυτοάνοσα νοσήματα. Η μείωση των επαφών σε σχέση με το κοινωνικό lockdown μείωσε σημαντικά τις οξείες λοιμώξεις στα παιδιά, οι οποίες μπορεί να έχουν αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης ανάπτυξη Διαβήτη τύπου 1.
Ο αντίλογος βέβαια είναι ότι η συσχέτιση που παρατηρήθηκε στη μελέτη δεν πρέπει να εξισωθεί ως αιτιολογική, ειδικά χωρίς βιοδείκτες ή συγκρίσεις μικροχλωρίδας εντέρου που θα μπορούσαν ενδεχομένως να τεκμηριώσουν τη βιολογική αληθοφάνεια αυτής της παρατήρησης. Επίσης το ίδιο το στρες της κοινωνικής απομόνωσης μαζί με το άγχος θανάτου που καλλιεργήθηκε συστηματικά από τα ΜΜΕ, αποτελούν από μόνα τους παράγοντες ενεργοποίησης, παθολογικών μηχανισμών αυτοανοσίας με τελικό αποτέλεσμα αυτοκαταστροφής των εκκρινόντων ινσουλίνη  β-κυττάρων  του παγκρέατος. 

Οι ακριβείς μηχανισμοί για να εξηγήσουν πώς τα μέτρα κοινωνικής απομόνωσης επηρεάζουν την αυτοανοσία και τη βιοποικιλότητα, είναι πολύ δύσκολο να τεκμηριωθούν και  δεν έχουν ακόμη εξεταστεί.
Το μήνυμα αυτής της μελέτης είναι πώς πιθανόν να μην είναι αποκλειστικά υπεύθυνος ο ιός για την αύξηση των περιστατικών Σακχαρώδη Διαβήτη κατά την πανδημία. Τουλάχιστον για τον τύπο 1 ο προστατευτικός εγκλεισμός, δυστυχώς, μείωσε την μικροβιακή εν γένει έκθεση και τις λοιμώξεις, μειώνοντας με αυτό τρόπο τους μηχανισμούς αυτοπροστασίας του ανοσιακού μας συστήματος», καταλήγει ο κ. Λέπουρας.

Δύο δίκες ξεκίνησαν σήμερα στη Γερμανία, σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, κατά της Biontech και της Astrazeneca, όπως αναφέρει δημοσίευμα της έγκριτης Deutsche Welle, σύμφωνα με το οποίο δεκάδες ασθενείς θεωρούν τα εμβόλια του κορωνοϊού υπαίτια για επιπλοκές στην υγεία τους.

Πάνω από 300 φέρονται να είναι, σύμφωνα με το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων, οι υποθέσεις ασθενών που έχουν κινηθεί νομικά μέχρι σήμερα κατά φαρμακοβιομηχανιών, όπως η  Biontech ή η Astrazeneca, που παρήγαγαν εμβόλια κατά του κορωνοϊού. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων πρόκειται για αγωγές εξαιτίας επιπλοκών υγείας που - κατά τους ενάγοντες - οφείλονται στα εμβόλια κατά της νόσου COVID-19. Στη Γερμανία έχουν χορηγηθεί από την έναρξη της εμβολιαστικής καμπάνιας την περίοδο της πανδημίας μέχρι σήμερα, περίπου 192 εκατομμύρια δόσεις εμβολίου.

Ενδιαφέρον έχει επίσης ότι προς το παρόν δύο γερμανικά δικηγορικά γραφεία είναι αυτά που αναλαμβάνουν τις περισσότερες αντίστοιχες υποθέσεις. Πρόκειται για ένα αχαρτογράφητο ακόμη νομικό πεδίο, μιας και δεν υπάρχει στη Γερμανία προς το παρόν πλούσια σχετική νομολογιακή εμπειρία.

Δύο δίκες σε Βάδη-Βυρτεμβέργη και Βαυαρία

Η μία εκ των δύο υποθέσεων που άρχισε να εκδικάζεται σήμερα σε πρώτο βαθμό στην πόλη Ρότβαϊλ της Βάδης-Βυρτεμβέργης αφορά 58χρονο, ο οποίος άσκησε αγωγή σε βάρος της Biontech, επιρρίπτοντάς της ευθύνες για τη μερική τύφλωση, από την οποία άρχισε να υποφέρει - κατά τους ισχυρισμούς του - λίγες ημέρες μετά τον εμβολιασμό. Αποδίδει με απλά λόγια τη μερική τύφλωση στις παρενέργειες του εμβολίου και ζητά αποζημίωση από τη γερμανική φαρμακευτική εταιρεία ύψους τουλάχιστον 150.000 ευρώ.Η δεύτερη δίκη διεξάγεται στο εφετείο της Βαμβέργης στη Βαυαρία. Στην περίπτωση αυτή μια γυναίκα ισχυρίζεται ότι το εμβόλιο επιβάρυνε την υγεία της. Στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο η ενάγουσα δεν δικαιώθηκε πάντως, διότι οι δικαστές έκριναν ότι το εμβόλιο δεν είχε ελαττώματα ούτε ότι η πληροφόρηση των ασθενών για πιθανές παρενέργειες ήταν ελλιπής, καταλήγοντας μάλιστα ότι τα οφέλη του εμβολίου υπερτερούν των παρενεργειών. Οι επίμαχες παρενέργειες είχαν να κάνουν στην περίπτωση αυτή με την πρόκληση θρόμβωσης. Σύμφωνα με επιστημονικά δεδομένα, στα οποία αναφέρεται το γερμανικό δίκτυο RND, ο κίνδυνος θρόμβωσης όσων έλαβαν δόση του συγκεκριμένου εμβολίου δεν είναι όμως μεγαλύτερος από τον κίνδυνο θρόμβωσης του μη εμβολιασμένου τμήματος του πληθυσμού.

Τι εξετάζουν οι δικαστές, τι διεκδικούν οι ενάγοντες

Όπως επισημαίνει σε ρεπορτάζ της η ιστοσελίδα tagesschau.de οι δικαστές σε αντίστοιχες υποθέσεις καλούνται να εξετάσουν διάφορα σύνθετα ζητήματα βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας. Ο γερμανικός νόμος περί φαρμάκων ορίζει ότι οι παρασκευαστές οφείλουν αποζημίωση, εάν το επίμαχο φάρμακο προκαλεί παρενέργειες δυσανάλογα βαριές σε σχέση με τα αποδεκτά πορίσματα της ιατρικής επιστήμης. Ωστόσο, βάσει νομολογίας, αν ένα φάρμακο είναι εγκεκριμένο και οι παρενέργειες γνωστές εκ των προτέρων, εκπίπτουν οι σχετικές αξιώσεις. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να αποδειχθεί ότι η υγεία του ασθενούς επιβαρύνθηκε με τρόπο που εκφεύγει του πεδίου των γνωστών παρενεργειών.  Ένα δεύτερο σημαντικό στοιχείο που διερευνάται είναι η πραγματική ύπαρξη «αιτιότητας» μεταξύ της βλάβης στην υγεία και του εμβολιασμού.Από εκεί και πέρα μια επιπλέον ενδιαφέρουσα πτυχή αντίστοιχων υποθέσεων είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις, πέρα από την αποζημίωση από την εκάστοτε φαρμακευτική, οι ενάγοντες διεκδικούν και αποζημίωση από το κράτος βάσει του νόμου περί προστασίας από τις λοιμώξεις. Σύμφωνα με τον συγκεκριμένο νόμο το κράτος οφείλει να αποζημιώνει ασθενείς για βλάβες που προκαλούνται από τον εμβολιασμό, να καλύπτει παρεπόμενα έξοδα για θεραπείες ή να καταβάλλει ακόμη και συντάξεις. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο εμβολιασμός να έχει γίνει από κρατική αρχή στο πλαίσιο της προστασίας της δημόσιας υγείας.

Όπως σημειώνει το εκτενές ρεπορτάζ, κρίσιμος είναι και ο νομικός προσδιορισμός της «βλάβης από τον εμβολιασμό»,  η οποία υπερβαίνει τις συνήθεις παρενέργειες των εμβολίων όπως είναι ο πυρετός ή ο πονοκέφαλος. Κάθε περίπτωση εξετάζεται πάντως από τα αρμόδια δικαστήρια μεμονωμένα.

Πηγή: Deutsche Welle

Στη Γερμανία ξεκινάει η πρώτη δίκη κατά της BioNTech, του γερμανικού εργαστηρίου το οποίο ανέπτυξε μαζί με την Pfizer ένα από τα εμβόλια κατά του κορονοϊού, μετά από αγωγή μιας γυναίκας που ισχυρίζεται πως το εμβόλιο της προκάλεσε σοβαρές παρενέργειες και ζητά αποζημίωση.

Στα τέλη του 2021 ξεκίνησε μια πρωτοφανούς εύρους εκστρατεία εμβολιασμού κατά του κορονοϊού, ο οποίος προκάλεσε μια παγκόσμια πανδημία που έκλεισε εκατομμύρια ανθρώπους στα σπίτια τους επί μήνες και παρέλυσε την παγκόσμια οικονομία.

Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMA), στη διάρκεια του πρώτου έτους της πανδημίας εκτιμάται ότι τα εμβόλια κατά της covid βοήθησαν να σωθούν σχεδόν 20 εκατομμύρια ζωές.

Όμως κάποιοι άνθρωποι ισχυρίζονται ότι επηρέασαν αρνητικά την υγεία τους.

Μερικές εκατοντάδες προσφυγές έχουν κατατεθεί στη Γερμανία, με αίτημα να αναγνωριστεί η σχέση μεταξύ του εμβολιασμού και της εμφάνισης διάφορων παθολογιών.

Σήμερα δικαστήριο στο Αμβούργο θα είναι το πρώτο που θα εξετάσει την αγωγή Γερμανίδας η οποία ζητεί αποζημίωση για τις βλάβες που υποστηρίζει πως υπέστη από το εμβόλιο των BioNTech- Pfizer.

«Εγκεφαλικά επεισόδια και θρόμβοι»

Η ενάγουσα, που έχει ζητήσει να μην αποκαλυφθεί η ταυτότητά της, αναφέρει ότι υποφέρει από «πόνους στο πάνω μέρος του σώματος, οίδημα στα άκρα, κόπωση, εξάντληση και προβλήματα στον ύπνο», αφού εμβολιάστηκε με το σκεύασμα αυτό κατά της covid.

Προβλήματα που «επηρεάζουν αρνητικά το έργο» της γυναίκας αυτής, μίας γιατρού που εργάζεται σε νοσοκομείο και «δεν μπορεί πλέον να εργάζεται τόσες ώρες» όσες πριν από τον εμβολιασμό της, σύμφωνα με τον δικηγόρο της Τομπίας Ούλριχ.

Ζητεί αποζημίωση τουλάχιστον 150.000 ευρώ.

Ο Ούλριχ --ο οποίος δηλώνει ότι εκπροσωπεί 250 ενάγοντες, οι οποίοι ήταν όλοι «υγιείς» προτού εμφανίσουν συμπτώματα τα οποία αποδίδουν στα εμβόλια κατά της covid -- πρόσθεσε ότι τους επόμενους μήνες αναμένεται να ξεκινήσουν και άλλες δίκες.

«Τα συμπτώματα είναι πολύ διαφορετικά, από εγκεφαλικά επεισόδια ως θρόμβοι και καρδιακά προβλήματα», σημειώνει ο Γιόαχιμ Τσέζαρ- Πρέλερ, ένας άλλος Γερμανός δικηγόρος που εκπροσωπεί 140 ανθρώπους που έχουν καταθέσει αντίστοιχες προσφυγές.

Από τα 129 εκατ. εμβόλια που χορηγήθηκαν στη Γερμανία, το επιστημονικό ινστιτούτο Paul Ehrlich έλαβε 338.857 καταγγελίες για ύποπτες παρενέργειες, ανάμεσά τους 54.879 σοβαρές περιπτώσεις.

Το εργαστήριο BioNTech εξηγεί ότι σε αυτό το στάδιο «στις περιπτώσεις που έχουν εξεταστεί δεν έχει αποδειχθεί καμία αιτιακή σχέση μεταξύ των προβλημάτων υγείας που περιγράφονται και του εμβολιασμού».

Η εταιρεία διαβεβαιώνει ωστόσο ότι «αναλαμβάνει τις ευθύνες της» και «εξετάζει κάθε περίπτωση ξεχωριστά, με προσοχή, με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες».

«Μακρύς δρόμος»

Η εμφάνιση παρενεργειών μετά τον εμβολιασμό κατά της covid είναι κάτι που η ιατρική κοινότητα στη Γερμανία λαμβάνει σοβαρά υπόψη της, με κάποια νοσοκομεία να έχουν δημιουργήσει ειδικά ιατρεία.

Η νομική οδός προκειμένου να καθοριστεί η αιτιακή σχέση μεταξύ των εμβολίων και των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζουν κάποιοι άνθρωποι είναι «ένας μακρύς δρόμος γεμάτος εμπόδια», παραδέχεται ο Τσέζαρ- Πρέλερ.

Βάσει της γερμανικής νομοθεσίας οι παρασκευαστές φαρμάκων ή εμβολίων είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλουν αποζημίωση για τυχόν παρενέργειες, αν «η ιατρική επιστήμη» αποδεικνύει ότι τα σκευάσματά τους προκαλούν δυσανάλογη βλάβη σε σχέση με τα οφέλη τους ή αν οι πληροφορίες στη συσκευασία είναι λανθασμένες.

Κατά συνέπεια, οι παρενέργειες θα πρέπει να είναι αρκετά «σοβαρές» για να ληφθούν υπόψη, εξηγεί ο Ανατόλ Ντούτα καθηγητής Δικαίου στο πανεπιστήμιο του Μονάχου.

Μία ενάγουσα, η Κάτριν Κ. ηλικίας 45 ετών, εκτιμά ότι τα συμπτώματά της είναι όντως αρκετά σοβαρά. Δηλώνει ότι έχασε «25 κιλά σε δέκα ημέρες» μετά τον εμβολιασμό της κατά της covid και αναγκάστηκε να υποβληθεί σε πολλές επεμβάσεις στο έντερό της. «Σιχαίνομαι που μου λένε ότι είμαι μια μεμονωμένη περίπτωση, δεν είναι έτσι», τονίζει.

«Συνιστώ στους πελάτες μου να φτιάξουν ένα ημερολόγιο, να γράφουν εκεί την εξέλιξη των συμπτωμάτων τους και να ζητήσουν από έναν γιατρό να τα καταγράψει, είναι πολύ σημαντικό», εξήγησε η Άνια Ντόρνχοφ, μια ακόμη δικηγόρος που ασχολείται με αυτές τις υποθέσεις, η οποία θέλει «να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη» οι άνθρωποι που λένε ότι υποφέρουν από παρενέργειες λόγω των εμβολίων.

ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΡΑΣΗΣ 13ης ΜΑ'Ι'ΟΥ ΠΡΟΣ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΜΚΔ, ΜΜΕ κλπ
ΣΤΙΣ 13 ΜΑΪ́ΟΥ, ΛΑΒΕΤΕ ΜΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΡΕΝΈΡΓΕΙΕΣ ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΩΝ COVID
ΜΙΛΗΣΤΕ, ΜΗΝ ΣΙΩΠΑΤΕ!!!
ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΑΤΕ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ τη μαρτυρία σας με όσους δεν γνωρίζουν και υποφέρουν σιωπηλά...

Οι άχρηστες, πειραματικές και επιβεβλημένες ενέσεις Covid - χωρίς καμία ενημέρωση ή ελεύθερη και ενημερωμένη συναίνεση - από το Δεκέμβριο του 2020, έχουν προκαλέσει εκατομμύρια τραγικές και θανατηφόρες παρενέργειες παγκοσμίως, χωρίς ποτέ να εξασφαλίζουν προστασία, σε βάρος αποτελεσματικών και απαγορευμένων φαρμάκων. 

Είναι στατιστικά απείρως πιο επικίνδυνες από την COVID, σε μια κλίμακα που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία της δημόσιας υγείας.

Κινδυνεύετε από: σοβαρές καρδιακές διαταραχές (ανακοπή, μυοκαρδίτιδα, περικαρδίτιδα), εγκεφαλικές αιμορραγίες, αμηνόρροια, διαταραχές της εμμήνου ρύσεως, υπογονιμότητα, ακόμη και εγκεφαλικά επεισόδια και αιφνίδιους θάνατους, αυτοάνοσα νοσήματα, καρκίνους και επιθετικές υποτροπές καρκίνων με μεταστάσεις (συμπεριλαμβανομένων πολλών καρκίνων της ουροδόχου κύστης και των μηνίγγων), υποτροπές και νέες περιπτώσεις AIDS, πνευμονικές εμβολές, θρομβωσεις, θρομβοπενία, σύνδρομο Guillain-Barré (παράλυση), παροδικές ισχαιμικές κρίσεις, παράλυση, τύφλωση, διαταραχές όρασης και ακοής, αποβολές...
Στα νεογέννητα: διαταραχές ανάπτυξης, ανεπάρκειες του ανοσοποιητικού συστήματος, εγκεφαλικά επεισόδια. 

Οι ενέσεις COVID, που παράγονται και προωθούνται από τις φαρμακευτικές εταιρείες και εταιρείες συμβούλων με τις πιο πολλές καταδίκες στον πλανήτη (McKinsey, Pfizer), παραβίασαν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις διεθνείς συμβάσεις. Τα Astrazeneca και Janssen αποσύρθηκαν.

Τα ''εμβόλια'' mRNA είναι ένα ακόμη βήμα, το πιο θεαματικό, της επιθυμίας για απόλυτο έλεγχο των ανθρώπων και των έμβιων όντων. 

Δίνοντας μαρτυρία για τον εαυτό σας, έναν στενό συγγενή, έναν γνωστό, λέτε ΟΧΙ σε ένα μέλλον υποταγής για τον εαυτό σας και τα παιδιά σας!

 ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΜΕ ΣΤΙΣ 13 ΜΑΪ́ΟΥ 2023 ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΕΝΩΜΈΝΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΌΣΟΥΣ ΠΈΘΑΝΑΝ ΚΑΙ ΑΡΡΏΣΤΗΣΑΝ ΕΞΑΙΤΊΑΣ  ΤΩΝ ''ΕΜΒΟΛΊΩΝ'' COVID-19.

Ιδού και μερικοί σύνδεσμοι σχετικά με τη δράση.

https://efvv.eu/events/international-event-on-may-13-bear-witness

https://webearwitnesstoadverseevents.over-blog.com/2023/04/13-may-2023-a-world-day-to-bear-witness-on-covid-19-vaccines-adverse-events-and-change-the-future.html

Τρία χρόνια μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κήρυξε την Παρασκευή το τέλος της παγκόσμιας κατάστασης έκτακτης ανάγκης για την Covid-19, ένα ορόσημο για τον τερματισμό μιας κρίσης που σκότωσε τουλάχιστον 6,9 εκατομμύρια ανθρώπους και αναστάτωσε την παγκόσμια οικονομία.

«Χθες συνήλθε για 15η φορά η Επιτροπή Εκτάκτων Καταστάσεων και μου συνέστησενα κηρύξω το τέλος της κατάστασης έκτακτης ανάγκης διεθνούς ενδιαφέροντος. Δέχτηκα τη σύστασή τους» δήλωσε ο γενικός γραμματέας του ΠΟΥ Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγιέσους.

Ο γενικός γραμματέας του ΠΟΥ στην ιστορική ανακοίνωση για λήξη της πανδημίας Covid-19 (Reuters)

Η ανακοίνωση ισοδυναμεί ουσιαστικά με λήξη της πανδημίας, όπως ονομάστηκε ανεπίσημα η κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

O ΠΟΥ σήμανε το υψηλότερο επίπεδο συναγερμού στις 30 Ιανουαρίου 2020, μια κίνηση που επιτάχυνε την αντίδραση των κυβερνήσεων και την ανάπτυξη εμβολίων και θεραπειών.

Όμως, παρά την πρόοδο και τη λήξη της πανδημικής φάσης, ο SARS-CoV-2 ήρθε για να μείνει, όπως έχει προειδοποιήσει ο οργανισμός.

Η ιστορική ανακοίνωση της Παρασκευής «δεν σημαίνει ότι η Covid-19 έχει εκλείψει ως απειλή για τη δημόσια υγεία» προειδοποίησε ο Γκεμπρεγιέσους.

Σύμφωνα με στοιχεία του ΠΟΥ, ο αριθμός θανάτων μειώθηκε από το ιστορικό υψηλό των 100.000 νεκρών ανά εβδομάδα τον Ιανουάριο του 2021 σε περίπου 3.500 στις 24 Απριλίου.

Στην αντιμετώπιση της κρίσης έπαιξε σημαντικό ρόλο η τεχνολογία των εμβολίων mRNA, τα οποία αναπτύχθηκαν σε χρόνο ρεκόρ και έσωσαν εκατομμύρια ζωές σε όλο τον κόσμο.

Η ανακοίνωση του ΠΟΥ έρχεται την ώρα που πολλές κυβερνήσεις αίρουν τα έκτακτα μέτρα για την πανδημία, όπως η υποχρεωτική χρήση της μάσκας, οι έλεγχοι σε ταξιδιώτες και τα προγράμματα μαζικού εμβολιασμού.

Όποιος αρρώστησε μετά τον εμβολιασμό κατά του κορωνοϊού, σκέφθηκε πως ίσως ευθύνεται το εμβόλιο. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, τέτοιες υποψίες απορρίπτονταν συλλήβδην. Τώρα, οι πιθανές επιπτώσεις από τα εμβόλια λαμβάνονται σοβαρά υπόψη, ακόμη και από τον Γερμανό υπουργό Υγείας Καρλ Λάουτερμπαχ ενώ αγωγές αποζημίωσης έχουν κατατεθεί εναντίον ορισμένων εταιρειών παρασκευής εμβολίων. Το ζήτημα είναι πολυσχιδές και περίπλοκο. Ωστόσο, η ουσία του έγκειται στην αιτιώδη συνάφεια.

Τι αφορούν οι νομικές διαδικασίες;

Η πρώτη πολιτική δίκη είχε αρχικά προγραμματιστεί για τα τέλη Απριλίου, όμως αναβλήθηκε για τις 7 Ιουλίου. Το περιεχόμενο της αγωγής που στρέφεται κατά της εταιρείας Biontech, περιλαμβάνει αξιώσεις αποζημίωσης για ηθική και σωματική βλάβη. Ακόμη, δύο μεγάλα δικηγορικά γραφεία φέρονται να εκπροσωπούν τριψήφιο αριθμό ατόμων σε αντίστοιχες αγωγές, με εναγόμενες διάφορες εταιρείες παραγωγής εμβολίων.

Για τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού ισχύουν οι ίδιοι κανόνες ευθύνης όπως και για άλλα φάρμακα. Η εταιρεία μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνη εάν για παράδειγμα υπάρχουν ελαττώματα στην παραγωγή. Η ουσία του θέματος έγκειται στην αιτιώδη συνάφεια: μπορεί η βλάβη να αποδοθεί αιτιωδώς στον εμβολιασμό;

Τι λένε οι εταιρείες;

Η εταιρεία Biontech τονίζει ότι «μέχρι στιγμής δεν μπορεί να αποδειχθεί αιτιώδης συνάφεια μεταξύ των παρουσιαζόμενων βλαβών στην υγεία και του εμβολιασμού σε καμία από τις περιπτώσεις που εξετάστηκαν». Εκπρόσωπος της εταιρείας δήλωσε στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων πως «παίρνουμε πολύ σοβαρά υπόψη την ευθύνη μας ως παρασκευαστές εμβολίων». Η Biontech θα εξετάσει προσεκτικά κάθε υπόθεση, υπό την απαραίτητη προϋπόθεση πως θα έχουν υποβληθεί επαρκή έγγραφα. «Κατά την αξιολόγηση της υπόθεσης, μπορούμε να βασιστούμε αποκλειστικά στα ιατρικά δεδομένα για να αξιολογήσουμε αν υπάρχει αιτιώδης συνάφεια ή όχι. Δυστυχώς, τέτοια δεδομένα λείπουν πολλές φορές».

Ποιες είναι οι επιπτώσεις των εμβολίων;

Οι όροι συχνά συγχέονται. Από τη μία πλευρά, υπάρχει η «αντίδραση από τον εμβολιασμό». Πρόκειται για τυπικά συμπτώματα όπως η ερυθρότητα, το πρήξιμο ή ο πόνος στο σημείο της ένεσης. Ο πυρετός, ο πονοκέφαλος και οι πόνοι στα άκρα θεωρούνται επίσης φυσιολογικοί, καθώς αποτελούν έκφραση της επιθυμητής αντίδρασης του ανοσοποιητικού συστήματος στο εμβόλιο.

Το Ινστιτούτο Paul Ehrlich (PEI), το οποίο είναι υπεύθυνο για την ασφάλεια των εμβολίων, θεωρεί ως «επιπλοκή του εμβολίου» μια ανεπιθύμητη αντίδραση που εμφανίζεται μετά τον εμβολιασμό, η οποία, πρώτον, μπορεί να σχετίζεται αιτιωδώς με τον εμβολιασμό και δεύτερον, υπερβαίνει τα συμπτώματα αντίδρασης. Ως «βλάβη από το εμβόλιο» με τη στενότερη έννοια χαρακτηρίζονται «οι υγειονομικές και οικονομικές συνέπειες» αυτής της επιπλοκής.

Οι «σοβαρές παρενέργειες» ορίζονται νομικά ως επιπτώσεις του εμβολίου «που είναι θανατηφόρες ή απειλητικές για τη ζωή, απαιτούν νοσηλεία ή παράταση της νοσηλείας, οδηγούν σε μόνιμη ή σοβαρή αναπηρία, ανικανότητα και συγγενείς ή γενετικές ανωμαλίες».

Ποιες επιπτώσεις είναι γνωστές;

Το PEI απαριθμεί τις ακόλουθες σοβαρές επιπλοκές του εμβολιασμού: την καρδιακή νόσο μυοπερικαρδίτιδα, ενδεχόμενες θρομβώσεις στον εγκέφαλο ή και αλλού, την παράλυση του προσώπου, ένα είδος μυϊκής αδυναμίας που ονομάζεται σύνδρομο Guillain-Barré και την εξασθένιση της ακοής. Σύμφωνα με τα στοιχεία του PEI, όλες είναι «σπάνιες» (ένα κρούσμα ανά 1.000 έως 10.000 εμβολιασμούς) ή «πολύ σπάνιες» (λιγότερο από ένα κρούσμα ανά 10.000 εμβολιασμούς).

Σύμφωνα με την τελευταία λεπτομερή έκθεση του ινστιτούτου, υπήρχαν 120 περιπτώσεις στις οποίες αναγνωρίστηκε «πιθανή ή ενδεχόμενη αιτιώδης σχέση» μεταξύ ενός θανάτου και του εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού.

Πόσα ύποπτα κρούσματα καταμετρήθηκαν;

Από τότε που ξεκίνησε ο εμβολιασμός, έχουν γίνει συνολικά 183.000.000 εμβολιασμοί κατά του κορωνοϊού, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Robert Koch. Το ποσοστό των αναφορών ήταν 1,8 ανά 1.000 δόσεις εμβολίου, ενώ για τις ύποπτες περιπτώσεις σοβαρών ανεπιθύμητων παρενεργειών και επιπλοκών ήταν 0,3 αναφορές ανά 1.000 δόσεις εμβολίου.

Ξανά και ξανά, τα μέσα ενημέρωσης δημοσιεύουν δραματικά περιστατικά, όπως για παράδειγμα η περίπτωση μίας έφηβης πρώην αθλήτριας που κινδύνευσε η ζωή της μετά τη δεύτερη δόση εμβολιασμού και τώρα βρίσκεται σε αναπηρικό καροτσάκι. «Ωστόσο, σύμφωνα με τα τρέχοντα δεδομένα, περιπτώσεις όπως αυτή είναι τόσο σπάνιες που δεν καταγράφονται ως στατιστικό φαινόμενο», δήλωσε στην εφημερίδα “Die Zeit” ο Λάιφ Έρικ Σάντερ, ερευνητής εμβολίων και επικεφαλής της κλινικής για τις λοιμώδεις νόσους στο Charité του Βερολίνου, εξηγώντας πως, εάν υπήρχε συσσώρευση τέτοιων περιστατικών, αυτό θα είχε παρατηρηθεί στα δεδομένα του PEI και - με περισσότερες από 13 δισεκατομμύρια δόσεις εμβολιασμού παγκοσμίως - ακόμη περισσότερο στα διεθνή δεδομένα. Και αυτό δεν συμβαίνει.


Πηγή: Deutsche Welle