Ephemeral Flames

  Syros Cyclades Gallery

  Jannis Markopoulos

  Curated by Giorgos Altouvas

  Exhibition 28.09.2024-25.10.2024

  Opening 28.09.2024 18:00

Κύρια ιδέα: Εφήμερες φλόγες

 Το "Ephemeral Flames" είναι μια έννοια ενός φλεγόμενου δάσους που απεικονίζεται

  μέσα από τις καλές τέχνες. Το κομμάτι αποτυπώνει την παροδική φύση της φωτιάς,

  την καταστροφική του δύναμη και την εύθραυστη ισορροπία των οικοσυστημάτων.

  Από τον Αμαζόνιο μέχρι την Αρκτική, δάση σε όλο τον κόσμο

  καίγονται. Η συντριπτική πλειοψηφία των πυρκαγιών στον Αμαζόνιο και την Ινδονησία είναι

  ανθρωπογενής και εκ προθέσεως αποτέλεσμα της παράνομης αποψίλωσης των δασών

  και εκκαθάριση γεωργικών εκτάσεων. Το "Ephemeral Flames" προκαλεί μια σειρά συναισθημάτων στον θεατή.

 Υπάρχει μια αίσθηση δέους για την ακατέργαστη δύναμη της φύσης, που μετριάζεται από

  αίσθημα θλίψης για την απώλεια ζωής και οικοτόπων.

 Ωστόσο, υπάρχει επίσης μια αχτίδα ελπίδας, που συμβολίζεται από το

  ανθεκτικό πράσινο που κρυφοκοιτάζει μέσα από την καταστροφή, υπαινίσσεται

  τις δυνατότητες του δάσους για αναγέννηση.

 Συνολικά, το "Ephemeral Flames" είναι μια οδυνηρή υπενθύμιση του

  λεπτή ισορροπία της φύσης και την ανάγκη για διαχείριση και

  διατήρησης ενόψει των περιβαλλοντικών προκλήσεων.

 Η καύση των δασών είναι η αιτία για νέα αιολικά πάρκα.

  Οι ανθρωποειδείς ανεμόμυλοι είναι το σύμβολο των δασών που καίγονται.

 Μέρος δεύτερο PERMAFROST

  η απειλή της προϊστορικής λάσπης

Η υπερθέρμανση του πλανήτη μέσω της τήξης του υπεδάφους των εδαφών της Αρκτικής, γνωστή ως λιώσιμο του Μόνιμου Πάγου. Το λιώσιμο του υπεδάφους των εδαφών της Αρκτικής αποτελεί παράγοντα αυξανόμενης ανησυχίας για τους επιστήμονες. 19 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα βόρειας και αλπικής γης είναι μια μεγάλη αποθήκη άνθρακα που η ανθρωπότητα δεν μπορεί να χάσει στον αγώνα της ενάντια στην υπερθέρμανση του πλανήτη.

Ο παλαιότερος εκτεθειμένος μόνιμος παγετός στην Ευρασία, που εκτείνεται τα τελευταία 650.000 χρόνια, αυτό το αρχείο θα μπορούσε να αποκαλύψει πώς ο μόνιμος πάγος και η επιφανειακή βλάστηση ανταποκρίθηκαν σε παλαιότερα θερμά κλίματα. Μας δίνει ένα παράθυρο σε εποχές που ο μόνιμος παγετός ήταν σταθερός και σε στιγμές που διαβρωνόταν. Η υπερθέρμανση του πλανήτη προκαλεί πληγές σε ολόκληρη τη Σιβηρία. Οι εκρήξεις κλειστού αερίου μεθανίου σε μόνιμο πάγο απόψυξης έχουν κατακλύσει περιοχές της Αρτικής με τρύπες πλάτους δεκάδων μέτρων. Οι πολυκατοικίες καταχωρούνται και καταρρέουν σε ασταθές έδαφος, προκαλώντας ζημιές περίπου 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως στην οικονομία της Αρκτικής.

Ο μόνιμος παγετός περιέχει επίσης αναλαμπές αρχαίων οικοσυστημάτων και πολιτισμών της Αρκτικής. Δειγματοληψία παγιδευμένων φυτικών υπολειμμάτων, Θραύσμα γλυπτών, αντικειμένων και αρχαίων έργων τέχνης. Μερικές φορές, τα υπολείμματα αυτών των χαμένων πλασμάτων πέφτουν έξω από το κεφάλι σε εξαιρετική κατάσταση. Οι επιστήμονες ελπίζουν να βρουν ένα ζωντανό κύτταρο των Θραυσμάτων Γλυπτικής ώστε να επιχειρήσουν να κλωνοποιήσουν τα Έργα Τέχνης 50.000 ετών.

Έννοια τρίτου μέρους: Εξόρυξη βαθιάς θάλασσας

 Τα πολυμεταλλικά οζίδια καλύπτουν μεγάλες περιοχές του Ειρηνικού και του Ινδικού Ωκεανού και έχουν υψηλές συγκεντρώσεις πολύτιμων μετάλλων, όπως ο χαλκός, το νικέλιο και το κοβάλτιο.

Η εκμετάλλευση αυτών και άλλων μεταλλικών πόρων βαθέων υδάτων συζητείται ως εναλλακτική λύση στην εξόρυξη της ξηράς για τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων στα ευάλωτα χερσαία οικοσυστήματα, ενώ παράλληλα αντιμετωπίζονται οι μεταβαλλόμενες πολιτικές εξαρτήσεις. Ωστόσο, το οικοσύστημα βαθέων υδάτων και οι επιπτώσεις των ανθρωπογενών

Οι διαταραχές σε αυτά τα οικοσυστήματα και τους κατοίκους τους είναι ελάχιστα κατανοητές.

Περιορίζοντας έτσι τις εκτιμήσεις επιπτώσεων και ανάκτησης καθώς και τη θέσπιση κανόνων διαχείρισης για την αποφυγή «σοβαρής βλάβης» στο οικοσύστημα.

«Μουσείον της Πόλεως των Αθηνών- Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία»

Κατερίνα Σταθάτου

Το δέντρο που ήθελε να γίνει ουράνιο τόξο

Επιμέλεια έκθεσης: Ίρις Κρητικού

Εγκαίνια: Τετάρτη 26 Ιουνίου 2024 στις 19.30

Διάρκεια: 26 Ιουνίου – 15 Σεπτεμβρίου 2024 

Όλα ανθίζουν αδιάκοπα. Εάν αντί για χρώματα είχαν φωνές, ένα αδιανόητο ουρλιαχτό θα έσκιζε την καρδιά της νύχτας.

Rainer Maria Rilke

Το Μουσείο της Πόλεων των Αθηνών εγκαινιάζει την Τετάρτη 26 Ιουνίου στις 19:30 την έκθεση της Κατερίνας Σταθάτου με τίτλο «Το δέντρο που ήθελε να γίνει ουράνιο τόξο».

Στη νέα ενότητα έργων της, η Κατερίνα Σταθάτου επινοεί και χαράσσει ένα μαγικό δάσος καταμεσής της Αθήνας. 

Όπως αναφέρει η επιμελήτρια της έκθεσης Ίρις Κρητικού: «Τα δέντρα της που ονειρεύονται άλλα δέντρα, κυριευμένα από τα χρώματα και τα αισθήματα που σταδιακά αποκτούν, γίνονται αυθύπαρκτα σώματα, φωτοβόλα πυροτεχνήματα, ιερός χορός. Αναζητώντας το υπερβατικό ουράνιο τόξο της καρδιάς και του νου, οι νέες ετούτες συμβολικές σημάνσεις εξερευνούν τη μαγεία του φυσικού κόσμου, το κόχλασμα της άγριας και ανεξάντλητης φυσικής ομορφιάς και τη συμβολική ερμηνευτική της που ελλοχεύει […]

Αποτυπώνοντας με χρώματα ανεξίτηλα την απτή αίσθηση της έμπνευσης, την εκπυρσοκροτούσα δυναμική της ελευθερίας, προσκαλώντας τον θεατή στις αιωνόβιες πυκνώσεις και τα φωτεινά ξέφωτα του περίκλειστου κόσμου της, ελευθερώνοντας αθέατους κήπους και παραμυθένιες βουνοπλαγιές με σχέδιο και χρώμα αφοπλιστικό τόσο στη σύλληψη όσο και την εκτέλεσή τους, ενσωματώνοντας στη δομή και τη σάρκα των έργων της προφανή και κρυπτά ουράνια τόξα που συνδέονται έμμεσα με την ύστερη κλασική και τη βυζαντινή εικονογραφική αντίληψη του Παραδείσου, η Κατερίνα Σταθάτου πέραν του ευφραντικού ταλέντου της, προτείνει εντέλει τολμηρά μεταφυσικά σήματα που υπαινίσσονται μια μετάβαση. 

Μια συμφιλίωση του θνητού εαυτού με την υπερβατική και αιώνια συνθήκη της φύσης, από όπου όλα ξεκινούν και όπου όλα απολήγουν.»

Η Κατερίνα Σταθάτου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε και εργάστηκε στα τουριστικά επαγγέλματα για πολλά χρόνια (20 έτη).

Από το 2008 έως το 2016 σπούδασε ζωγραφική με Δάσκαλο τον Εικαστικό Δημήτρη Μανίνη παρακολουθώντας το μάθημα του «Εικαστικά Παίγνια». Τα έργα της την φέρνουν σε έντονο διάλογο, με την Φύση, το Σύμπαν, την μαγική και μεγάλη περιπέτεια του Φωτός και των Χρωμάτων θέλοντας, να εκφράσει, την φωτεινή πλευρά της ζωής, το όνειρο, μέσα από το βλέμμα του θεατή.

Έχει λάβει μέρος σε, πάνω από πενήντα ομαδικές εκθέσεις σε Πινακοθήκη, Μουσεία, Πολιτιστικά Κέντρα, Εικαστικά Ιδρύματα, Γκαλερί, Χώρους Πολιτισμού, Εκθεσιακά Κέντρα κ.ά.

Το 2018 έκανε με μεγάλη επιτυχία την πρώτη ατομική της έκθεση “Travel to the Universe”. Ακολουθεί τον Ιούνιο του 2024 η δεύτερη ατομική της έκθεση «Το δέντρο που ήθελε να γίνει ουράνιο τόξο», στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών.

Είναι παντρεμένη και μητέρα τριών παιδιών.

Ομαδικές εκθέσεις:

·    2008 Χώρος Τέχνης Περίακτοι, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος, Αθήνα

·    2009 Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Παλλήνης

·    2010 Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Παλλήνης, Μουσείο Βορρέ

·    2011 Πολιτιστικό κέντρο Δήμου Κηφισιάς, Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος, Ίδρυμα Τζιχριτζή, Πανεπιστήμιο Αθηνών

·    2012 Πολιτιστικό Κέντρο Πανεπιστημίου Αθηνών, Πινακοθήκη Παροικιάς, Πάρος

·  2013 Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Παλαιού Φαλήρου, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Κηφισιάς, Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος

·    2014 Ολυμπιακή Πινακοθήκη “Σπύρος Λούης”, Μαρούσι, Ίδρυμα Τζιχριτζή

·    2015 Chilli Art Gallery, Αθήνα, Hotel Hilton (Money Show), Ίδρυμα Τζιχριτζή

·  2016 Chilli Art Gallery, Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος, Ζάππειο Μέγαρο, Ίδρυμα Τζιχριτζή, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Κηφισιάς, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Νέας Ερυθραίας

·    2017 Chilli Art Gallery, Μουσείο Βορρέ, Gallery Poseidon Resort of Paros, Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος

·    2018 Ατομική έκθεση στο Πολιτιστικό Κέντρο Μίκης Θεοδωράκης του Δήμου Βριλησσίων Bienalle Bari, Ιταλία

·    2019 Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος, The European Centre Athens, Πλάκα, Επίδαυρο

·    2020 Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος, Ίδρυμα Τζιχριτζή

·   2021 Διεθνής Ομαδική Έκθεση Βουδαπέστης, Titok Museum ,Ουγγαρία, υπό την Αιγίδα του Ομίλου για την UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος, Ολυμπιακοί αγώνες Τόκιο

·    2022 Ίδρυμα Τζιχριτζή, Gallery Poseidon Resort, Paros

·    2023 Gallery ArteVisione, Αθήνα, Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος

·    2024 Gallery ArtShot, Ακρόπολη

Ατομική, 2024 Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών 

Πληροφορίες

Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, Ι. Παπαρρηγοπούλου 5-7, 105 61, Αθήνα

Τηλ: 2103231397

http://www.athenscitymuseum.gr

Εγκαίνια έκθεσης: 26 Ιουνίου 2024 στις 19.30

Διάρκεια έκθεσης: 26/6-15/9/24

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 9.00-16.00, Σάββατο & Κυριακή: 9.00-15.00, Τρίτη κλειστά

Επιμέλεια έκθεσης: Ίρις Κρητικού, Αρχαιολόγος & Ιστορικός της Τέχνης
Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου

Πάνος Σαραφιανός - Μαίρη Χατζηνικολή: η Τέχνη ως Κοινό Δώρο

Μόνιμη Συλλογή

H πρώτη παρουσίαση της Μόνιμης Συλλογής Πάνου Σαραφιανού-Μαίρης Χατζηνικολή στον Λόφο art project,  από την Παρασκευή 5 Απριλίου στις 18:00.

Ο Λόφος art project με ιδιαίτερη συγκίνηση παρουσιάζει την μόνιμη συλλογή των έργων των δύο καλλιτεχνών, που επιτρέπει να εμβυθιστεί κανείς στην εξέλιξη του έργου τους από τον φωτογραφικό ρεαλισμό, στην πλήρη αφαίρεση και την αναζήτηση του φωτός, πάντα όμως ως ένα κοινό δώρο για όλους μας.

Η πρώτη παρουσίαση θα επικεντρωθεί στην εικαστική εξέλιξη του καλλιτεχνικού ζευγαριού, που επηρέασε τη σύγχρονη ελληνική τέχνη, με τη διδασκαλία και το έργο τους και θα πλαισιωθεί με συζητήσεις, παρουσιάσεις και δράσεις γύρω από το έργο, τα οράματα και τις ιδέες τους.

“Όσοι διατηρούν ακόμα τη δεκτικότητα και ευαισθησία τους, διαπιστώνουν ολοένα περισσότερο να μεγαλώνει η ανθρώπινη κραυγή «Είμαι μόνος, δεν με καταλαβαίνουν, δεν καταλαβαίνω». (...). Μέσα στο σύγχρονο πανηγύρι επικοινωνίας και κίνησης είμαστε μόνοι, δεν μας καταλαβαίνουν και δεν τους καταλαβαίνουμε. Δεν υπάρχει διέξοδος, ούτε χώρος ούτε ανάσα όταν κλείνεσαι στα στενά όρια του εαυτού σου, όταν στερείσαι την εκδήλωση, όταν δεν προεκτείνεις την ύπαρξη σου, τα πιστεύω σου, τη συμβολή σου στην ζωή μέσα από τις μορφές της ύλης που δημιουργείς. Γιατί αυτή είναι η πραγματική ανάγκη της έκφρασης μέσα από την εικαστική εκδήλωση. Αυτός είναι και ο σπόρος που γεννάει την τέχνη. Η τέχνη είναι φαινόμενο πανανθρώπινο και κοινωνικό"

Μ. Χατζηνικολή

"Περίεργο είναι πως οι καλλιτέχνες έχουν απομονωθεί, ενώ στην αίσθηση έχουν προσφέρει τόσα πολλά πράγματα (...). Τους έδιωξε η βιομηχανία, τους έδιωξε ο τεχνικός πολιτισμός και έχουν απομονωθεί. Ίσως όλα αυτά μαζί. Ίσως η μόνωση που θέλει ο καλλιτέχνης, θέλει να ζει μόνος του, να ζει στο δικό του κόσμο, να μπορέσει να εκφράσει πράγματα. Αλλά σήμερα αν δούμε όλους τους καλλιτέχνες του κόσμου, η πάλη που κάνουν είναι να συμμετάσχουν στην ζωή, να μην είναι έξω, έξω από τη ζωή.

Οι διαμορφώσεις μέσα στις εκθέσεις, στους χώρους ή και έξω ακόμα. Είναι μια ανάγκη που τους κάνει να συμμετάσχουν ξανά, να βγούνε στη ζωή. Ενώ ξέρουν ότι η τέχνη τους πια έχει ανέβει, έχει πάρει μια ποιότητα και αυτή την ποιότητα δεν την βλέπουν στα γύρω τους πράγματα, αυτό τους κάνει και θέλουν να ξαναμπούνε και να ξαναζήσουν με τους συνανθρώπους τους και να δώσουν στους συνανθρώπους τους τον κόσμο, τον οποίο έχουν αυτοί με πολύ εγωισμό, μπορεί να πει κανείς, γιατί ένας καλλιτέχνης πραγματικά απολαμβάνει τόσο πολύ, πρέπει από αυτή την απόλαυση που έχει να δώσει στους συνανθρώπους του."

Π. Σαραφιανός

Σε μια εποχή που η εξατομίκευση εντείνεται, σε μια εποχή που οι κοινότητες κατακερματίζονται και οι άνθρωποι θραυσματοποιούνται, σε μια εποχή που το Νόημα απουσιάζει, ο Πάνος Σαραφιανός και η Μαίρη Χατζηνικολή αναζήτησαν το Εμείς και το Μαζί μέσα από την τέχνη, την ζωή και τη διδασκαλία τους, που μπόλιασε την σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία στην Ελλάδα. Και που έχει πολλά ακόμα να μας προτείνει και να μας διδάξει.

"Ένας καλλιτέχνης μπορεί να ζήσει όλες τις εποχές μέσα σε ένα μουσείο με τα ευρήματα που υπάρχουν και έξω στη ζωή να ζήσει τόσο έντονα, που δεν μπορεί να ζήσει ο άλλος συνάνθρωπός του. Λοιπόν, αυτό το εγωιστικό που έχει ο καλλιτέχνης θα πρέπει βέβαια να πάψει να υπάρχει και ο καλλιτέχνης να συμμετέχει και αυτός και να δώσει απ’ αυτό που έχει στους συνανθρώπους του.

Ο καλλιτέχνης αυτό που ζει και αισθάνεται είναι πραγματικά ένα θείο δώρο και, εφ’ όσον ο κάθε άνθρωπος έχει την δυνατότητα να γίνει καλλιτέχνης, όσοι ασχοληθούν με αυτό και το νοιώσουν και το ζήσουν θα μπορούν να απολαύσουν πολύ περισσότερο απ’ ότι απολαμβάνουν σήμερα. Θα έχουν τέτοια ικανοποίηση, τέτοια πνευματική πληρότητα, τέτοια μεγάλη απόλαυση σε όλα τα πράγματα, όπως το αισθάνεται αυτός ο οποίος έχει δοθεί πολύ περισσότερο από αυτούς".

Π. Σαραφιανός

Γιατί το διακύβευμα για τον Σαραφιανό και την Χατζηνικολή δεν ήταν να παραμείνει ο θεατής εξωτερικός παράγων της καλλιτεχνικής δημιουργίας, αλλά να συμμετέχει ο ίδιος στην παραγωγή του καλλιτεχνικού έργου, να ξαναβρεί δηλαδή ο στερημένος από τα μέσα παραγωγής του άνθρωπος την ικανότητα να δημιουργεί ολιστικά και να χαίρεται το προϊόν της δημιουργίας του.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ

Ποιος είναι ο Πάνος Σαραφιανός (1919-1968)

Γεννήθηκε στη Λαμία. Έκανε τα πρώτα βήματά του στην τέχνη δίπλα στον αγιογράφο πατέρα του. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ. Τα στάδια της προσωπικής του έκφρασης από την παραστατική ζωγραφική και σταδιακά ως την αφηρημένη χειρονομιακή, διακρίνονται για την πρωτοτυπία, για το απόλυτο του χαρακτήρα τους, για τη διείσδυση στην ουσία, για τη συγκλονιστική τους δύναμη. Βρέθηκε από παράλληλο δρόμο ευθυγραμμισμένος με τα διεθνή πρωτοποριακά κινήματα, τόσο με τη ζωγραφική του, όσο και με τον Λόφο, ένα καλλιτεχνικό κίνημα – δράση, που προετοίμαζε με ανοιχτή ομάδα νέων καλλιτεχνών – μαθητών του, ως χώρο πραγματικής ελευθερίας και δημιουργίας. Προικισμένος οραματιστής, εξομολόγος, εμψυχωτής, μεταδότης, έδωσε νέο ήθος και διάσταση στο λειτούργημα του καλλιτέχνη – δάσκαλου.

Ποια είναι η Μαίρη Χατζηνικολή-Σαραφιανού (1928-2020)          

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στο εργαστήρι του Πάνου Σαραφιανού και στη συνέχεια στην ΑΣΚΤ. Συνέχισε τις σπουδές της στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης. Σπούδασε την κεραμική όχι ως εφαρμοσμένη τέχνη, όπως η εδώ κουλτούρα την εννοούσε, αλλά ως ένα ουσιαστικό δημιουργικό – εκφραστικό μέσο με τεράστιες τεχνικές δυνατότητες. Ακριβώς αυτές οι δυνατότητες κάλυψαν μια έμφυτη ανάγκη της για αναζήτηση και δημιουργία υφής και ύλης, που τη θεωρούσε προϋπόθεση για την παγίωση μιας μορφής και τη μορφοποίηση μιας έννοιας. Η επιδίωξη που χαρακτηρίζει τη δουλειά της των τελευταίων χρόνων είναι η αναζήτηση του φωτός. Φως που διασχίζει το σκοτάδι, που διαπερνά και καταυγάζει τις συμπαγείς μάζες που παρεμβάλλονται. Φως μήνυμα, φως ελπίδα.

Πληροφορίες

«Λόφος art project»: Βελβενδού 39, Κυψέλη

Ανοιχτά κάθε μέρα 18:00-21:00 

www.lofosartproject.com  

www.panossarafianos.gr

www.maryhatzinikoli.gr

Τηλ. 6938675348

DAVID WEBBER
ζωγραφική + κατασκευές

ΕΓΚΑΙΝΙΑ Σάββατο 23 Μαρτίου |  5.30 – 7.30μμ

Διάρκεια έκθεσης Μάρτιος-Σεπτέμβριος 2024

Το FOUGARO ARTCENTER στο Ναύπλιο υποδέχεται στην Αίθουσα Blue2 μία έκθεση αφιερωμένη στο έργο του David Webber, αυτοδίδακτου λαϊκού καλλιτέχνη και πολιτογραφημένου Έλληνα, που ζει και εργάζεται στις Σπέτσες. Η έκθεση περιλαμβάνει ζωγραφική σε καμβά και ξύλο, καθώς και αντικείμενα και κατασκευές με το χαρακτηριστικό ιδίωμα του καλλιτέχνη, όπου έντονο χρώμα, στοιχεία της φύσης και μοτίβα λαϊκά, συνυπάρχουν και συνδιαλέγονται με φαντασία και ρυθμό, καθώς συχνά ίπτανται ή χορεύουν σ’ ένα δικό τους σύμπαν. 

Γεννημένος στη Βρετανία, ο David Webber ζει στις Σπέτσες από το 1973. Το σπίτι και εργαστήριό του σε ένα παλιό αρχοντικό του νησιού φιλοξενεί τον μοναδικό του κόσμο. Αυτό το πολύβουο και χρωματιστό σύμπαν αποτελείται από βιβλία, περιοδικά, εργαλεία, κουτιά με χρώματα, πινέλα, φωτογραφίες και φωτοτυπίες, υφάσματα, μικροέπιπλα, έργα λαϊκής τέχνης ανακατεμένα με δικά του έργα και κατασκευές, αλλά κυρίως κάθε είδους αντικείμενα που περιμένουν στωικά την ευκαιρία για μια δεύτερη ζωή από τα χέρια του Webber. Σε όποιον βλέπει απλώς ένα παλιό χερούλι, ο David χαμογελά αφοπλιστικά και απαντά με το μότο του «μην κοιτάς τι είναι, αλλά τι μπορεί να γίνει», δείχνοντας ένα σκήπτρο, όπου ένα αντίστοιχο χερούλι είναι το κεφάλι του βασιλιά που φοράει στραβά το στέμμα του.

Ο αυτόφωτος κόσμος του αντικατοπτρίζεται και στα ζωηρά του έργα. Εκεί ζουν αρμονικά ρόδια που ακτινοβολούν χρώμα, δραστήρια ψάρια, άγγελοι με ελληνικές φορεσιές, ζωντανεμένα καράβια, ήρωες της ελληνικής επανάστασης, πυκνές φυλλωσιές και βιαστικά πουλιά. Όλα για τον David Webber έχουν το δικό τους συμβολισμό και ένα νόημα που προέρχεται μεν από την ελληνική παράδοση,
αλλά συναντά δημιουργικά το λιτό μεγαλείο της βυζαντινής τέχνης, τις αρχές
του κινήματος Arts and Crafts της πατρίδας του και μοτίβα της αρχαίας τέχνης.

DAVID WEBBER
ζωγραφική + κατασκευές

ΕΓΚΑΙΝΙΑ Σάββατο 23 Μαρτίου |  5.30 – 7.30μμ

Διάρκεια έκθεσης Μάρτιος-Σεπτέμβριος 2024

επιμέλεια
Φλωρίκα Π. Κυριακοπούλου

Αντώνης Ι. Κοντρογιάννης

David Webber

Γεννήθηκε στη Σκωτία το 1942, από μητέρα Ουαλή και πατέρα Βρετανό. Λίγο μετά τη γέννησή του η οικογένεια έφυγε για το Λονδίνο, όπου ύστερα από το διαζύγιο των γονιών του, ο David μεγάλωσε με τη μητέρα του στη δύσκολη γειτονιά του Elephant and Castle. Ξεκίνησε να δουλεύει όσο ήταν ακόμα στο σχολείο, το οποίο εγκατέλειψε σε ηλικία 14 ετών για να εργάζεται με πλήρη απασχόληση.

Μέχρι την ηλικία των 19 ήξερε πως έπρεπε να φύγει από τη χώρα. Έτσι, κατετάγη στον βρετανικό στρατό και το 1962 μετατέθηκε στην Κύπρο. Μόλις έφτασε εκεί συνειδητοποίησε πως δε θα γυρνούσε ποτέ ξανά στην Αγγλία. Στην Κύπρο γνώρισε την Ελληνίδα σύζυγό του, παντρεύτηκαν και γύρισαν μαζί στην Αθήνα, όπου έζησαν τα πρώτα χρόνια.

Είχε πάντα ένα ένστικτο για τις τέχνες, αλλά το πραγματικό ενδιαφέρον του πυροδοτήθηκε από την αγάπη της οικογένειας της συζύγου του για τη λαϊκή τέχνη, που είναι πλέον η βάση του έργου του. Το 1973 άνοιξαν μαζί ένα μαγαζί στις Σπέτσες, όπου ξεκίνησε ο David να φτιάχνει κοσμήματα με χάντρες. Γύρω στο 1984 ξεκίνησε, ύστερα από παρότρυνση φίλων του, να ζωγραφίζει καράβια σε παλιές σπετσιώτικες πόρτες. Η δουλειά του ξεκίνησε να προκαλεί ενδιαφέρον και έτσι άφησε τη φαντασία του ελεύθερη, περνώντας από τα καράβια και σε περισσότερα μοτίβα. Λίγα χρόνια αργότερα, ένας φίλος του έδωσε κάποια λευκά τελάρα και κάπως έτσι ξεκίνησε τη ζωγραφική σε καμβά.

Η πρώτη του έκθεση έγινε στην Αθήνα, στο «Πανόραμα», το 1996. Έχει πραγματοποιήσει πολλές εκθέσεις στις Σπέτσες, δύο εκθέσεις στο Ναύπλιο, ενώ το 2001 παρουσίασε τη ζωγραφική του στην Αίθουσα Τέχνης Μελίνα Μερκούρη στην Ύδρα, και το 2003 στην Gallery Beerman στο Κρανίδι.

Τίτλος Έκθεσης |Smoke and Mirrors
Καλλιτέχνης-Χειροτέχνης | Νίκος Αρματάς

Υπότιτλος | Ο συνδυασμός Τέχνης και λειτουργικότητας. Η μεταμόρφωση του καθρέφτη, ενός χρηστικού αντικειμένου της καθημερινότητας, σε αντικείμενο με αισθητική, διαφορετική από τα καθιερωμένα δυναμική και ενέργεια καθίσταται  στα μάτια και την συνείδηση μας ως πραγματικό σύμβολο ομορφιάς και φιλαρέσκειας.

Η διαφορετική αυτή έκθεση φιλοξενείται στο χώρο Τέχνης και Πολιτισμού Alma Mater στο κέντρο της Αθήνας, στα Εξάρχεια όπου η καλλιτεχνική ματιά και έκφραση έχουν πάντα ξεχωριστή θέση.
«Smoke and Mirrors»

Η έκθεση «Στάχτη στα μάτια» κλείνει αστειευόμενη το μάτι στην αγγλική έκφραση και με τον τρόπο της καλεί τον θεατή να επανεξετάσει την καθημερινή του σχέση με τον καθρέφτη. Εξωτερικά και εσωτερικά.
Εξωτερικά, ο Νίκος Αρματάς προωθεί και φροντίζει την αισθητική πλευρά του αντικειμένου εναρμονίζοντας το με το περιβάλλον για το οποίο προορίζεται πλαισιώνοντας το με υλικά  παρμένα κυρίως από τη Φύση.

Πηγή έμπνευσής του, οι αρχές της δεκαετίας του 2000 όταν ακόμη η έννοια της βιωσιμότητας -sustainability- όπως και της οικολογίας ήταν σχετικά άγνωστες.
Ο συνδυασμός  χρηστικότητας και  αισθητικής των καθρεφτών που δημιουργεί δηλώνει πως η Τέχνη και η αισθητική βρίσκονται παντού! Φτάνει να τις ανακαλύπτουμε ακόμη και στο φαινομενικά επουσιώδες!
Ωστόσο, τον απασχολεί και σε εσωτερικό, συμβολικό επίπεδο η σχέση με τον καθρέφτη.

Σκοπός του, και η εσωτερική εναρμόνιση του ανθρώπου με τη Φύση όπου κάθε υλικό λειτουργεί ως «μέσο» ιδιοσυγκρασιακού αυτοπροσδιορισμού κ αυτοσεβασμού.
Και το σημαντικότερο είναι ότι μπροστά στον καθρέφτη αντανακλάται η υποκειμενικότητα και η αντικειμενικότητα του ποιοι θέλουμε να είμαστε, του ποιοι νομίζουμε ότι είμαστε ή αυτού που πραγματικά είμαστε χωρίς αυταπάτες και «στάχτη στα μάτια». Γιατί στον καθρέφτη της ψυχής κ στο ταξίδι της εσωτερικής εξέλιξης είμαστε ενώπιος ενωπίω!

Την έκθεση συνθέτουν 17 καθρέφτες πολλαπλών διαστάσεων εκ των οποίων οι κορνίζες των 7 έχουν κατασκευαστεί από  τσιμέντο, μάρμαρο, πέτρα και οι υπόλοιποι με υλικά όπως ξύλο, δέρμα, βυνίλ, βότσαλα.
Ιδιαίτερα ξαφνιάζει το installation καθρέπτη μέσα σε αναπαλαιωμένο ξύλινο παράθυρο που ανοίγει ορίζοντα ελευθερίας.
Είναι η πρώτη έκθεση αυτών των αντικειμένων στο σύνολο τους. 

Νίκος Αρματάς
Ο Νίκος Αρματάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1968. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και στη Λευκάδα. Διακοσμητής εσωτερικών χώρων που παράλληλα ασχολείται με την αναπαλαίωση και επαναχρησιμοποίηση  αντικειμένων δίνοντας τους νέα πνοή, νέα ζωή, νέα χρηστικότητα!
Το εργαστήριο του βρίσκεται στη Λευκάδα όπου εκεί, μπορεί κανείς να δει  τα έργα του και να παραγγείλει καθρέφτες σύμφωνα με το ύφος του χώρου που επιθυμεί να διακοσμήσει. Κάποια από τα υλικά που χρησιμοποιεί είναι πρωτογενή τα οποία συλλέγει ο ίδιος με ιδιαίτερη προσοχή και αγάπη.

Έργα του κοσμούν Boutique Hotels, μπαρ της Καλιφόρνιας καθώς και πολυτελείς κατοικίες  στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Στην Λευκάδα, δείγματα δουλειάς του βρίσκονται στο Εστιατόριο «Pine Wood» στο Νυδρί καθώς και στο μπαρ του Milos Beach Resort.

Alma Mater, Χώρος Τέχνης και Πολιτισμού
Εμμ. Μπενάκη 62, Εξάρχεια
Εγκαίνια έκθεσης : Παρασκευή 9.2.2024, ώρα 20:00
Διάρκεια έκθεσης: Από 9.2.2024 ως 15.2.2024, 18:00 -22:00
Πληροφορίες: 6972445353

ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ ΠΡΟΥΣΗΣ 17

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΕΡΕΣΤΕΤΖΗΣ                                                                                                           Ακουαρέλες από το Άγιον Όρος

Εγκαίνια: Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2024 στις 20:00

Διάρκεια έκθεσης έως Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2024

Ένα ιστορικό εργαστήρι, ένας τόπος συνάντησης ζωγράφων, μια γωνιά πλημμυρισμένη από μνήμες που κρατούν περισσότερο από έναν αιώνα. Πρόκειται για το σπίτι του ζωγράφου Κωνσταντίνου Κερεστετζή, που, μετά από πολύχρονη προσπάθεια, απέκτησε εκθεσιακό χώρο.

Το μεσοπολεμικό οίκημα στην οδό Προύσης 17, κοντά στον Άγιο Παντελεήμονα, στεγάζει, εκτός από το σπίτι και το ατελιέ του δημιουργού, το εργαστήριο συντήρησης έργων τέχνης της συζύγου του Μαργαρίτας Ντελή. Σε ανεξάρτητο χτίσμα (ένα σπίτι μέσα στο σπίτι) δημιουργήθηκε σύγχρονο εκθετήριο ζωγραφικής του Κερεστετζή, ενώ από δω και πέρα θα λειτουργεί και ως χώρος εκθέσεων και εκδηλώσεων σχετικών με την Ελληνική ζωγραφική. Το βάπτισμα του «ζωγραφόσπιτου» όπως ευφάνταστα τιτλοφόρησε ο Νίκος Βατόπουλος, πρόκειται να γίνει στις 25 Ιανουαρίου, στα εγκαίνια της έκθεσης με τίτλο «Ακουαρέλες από το Άγιον Όρος». Περιλαμβάνει έργα του Κ. Κερεστετζή που φιλοτεχνήθηκαν κατά την πρόσφατη διαμονή του στη Μοναστική Πολιτεία.

Ζωγράφος με σπάνια τεχνική κατάρτιση και με άμεσες ικανότητες σύλληψης του κόσμου, ο Κερεστετζής ακολούθησε από νωρίς το παράδειγμα των παλιών μαστόρων και μετά τη θητεία στην ΑΣΚΤ (εργαστήριο του Χρόνη Μπότσογλου) συνέχισε τη σπουδή στα μεγάλα έργα του παρελθόντος, αρχικά στο Λούβρο και κατόπιν στο Πράδο. Από το 1993 έως το 1998 έκανε ελεύθερες σπουδές στην Ισπανία κι έζησε στο Τολέδο, επιχειρώντας μια ιδιότυπη μαθητεία στον Γκρέκο και στην πόλη που τον ανέδειξε. Παθιασμένος ταξιδευτής, ο ζωγράφος φιλοτέχνησε το «πρόσωπο» διάφορων πόλεων από την Ευρώπη ως τη Λατινική Αμερική, με κύρια την Κωνσταντινούπολη όπου έμεινε εφτά χρόνια (2010-2017). Εκεί επιχείρησε να σκάψει στη συλλογική μνήμη και να «αιχμαλωτίσει» στον καμβά του αναμνήσεις από τους δρόμους του Φαναρίου ως τα Πριγκηπόνησα κι από τα παλιά αρχοντόσπιτα ως τα πρόσωπα των λιγοστών Ρωμιών. Μετά τη μαθητεία του στους μεγάλους δασκάλους της Δύσης, τα τελευταία χρόνια ο Κερεστετζής αντλεί τη ζωγραφική του από τον Άθω.

Πρώτη φορά επισκέφθηκε το Όρος το 1997. Από τότε έκανε συνολικά πάμπολα ταξίδια, πεζοπορώντας επί μακρόν σε δύσβατα μονοπάτια και βγάζοντας τα σύνεργα της τέχνης του όποτε η φύση του το επέτρεπε. Το 2023 έζησε επί 3,5 μήνες σε κελιά και σκήτες, γνώρισε γέροντες και υποτακτικούς, μετείχε σε λιτανείες, αγρυπνίες και πανηγύρεις, κοινώνησε το πνεύμα και το αίσθημα της Αθωνικής Πολιτείας. Στα έργα του αποτύπωσε όψεις ιστορικών μονών, σκητών και ασκηταριών, υμνώντας τη μοναξιά τους σε απόκρημνα σημεία κι ακτές.

Ο Κερεστετζής δεν επιδιώκει να εντυπωσιάσει με ψεύτικα πλουμίδια. Η ζωγραφική γι' αυτόν είναι μια εμπειρία μυστική. Μέσα από το εκστατικό του βλέμμα συλλαμβάνει εκτός από τα ιστορικά μνημεία, πράγματα ταπεινά που συγκροτούν τον κόσμο του μοναχού: τους φούρνους της μονής, ένα εικονοστάσι, μια καλαθούνα στο οστεοφυλάκιο. Τα πράγματα που περνούν από το βλέμμα, βγαίνουν απ’ το πινέλο του μέσα σε μιαν ατμόσφαιρα καθαρή, αληθινή. Χωρίς επικίνδυνες απλουστεύσεις, κάνει επιλογή από τα στοιχεία που του χρειάζονται κι αποφεύγει κάθε φλυαρία. Δεν δείχνει λιτανείες και γεροντάδες με κεριά. Δεν πάει να υποβάλει έναν αέρα μυστικισμού, ούτε επιδιώκει να κερδίσει την προσοχή με βαρύτιμα βυζαντινά εκφραστικά μέσα. Τι είναι υπερβατική εμπειρία; Δεν είναι το να σου συνέβη κάποτε τούτο ή εκείνο το μυστηριώδες, το απολύτως ξένο προς τη λογική, και τα παρόμοια. Είναι το να ζεις καθημερινά μέσα στο κλίμα αυτό του επέκεινα της λογικής και των ορίων. Είναι το να ζεις στο επέκεινα με τον ίδιο περίπου τρόπο με τον οποίο εμείς ζούμε στο ενθάδε. Η ζωγραφική του γίνεται έτσι όργανο για την προσπέλαση της πραγματικότητας, που τελικά μπορεί να καταλήγει σε ένα όραμα.

Ο Κερεστετζής είναι μια συνείδηση που έζησε το αθωνικό τοπίο, τους ανθρώπους και τα μοναστήρια του. Είδε τον κόσμο με το φως τους κι αυτό θέλησε να «σώσει» στον καμβά του. Το βλέμμα του αγκαλιάζει και διεισδύει, δεν αποκλείει∙ βλέμμα που αποφεύγει τα σχόλια και τις ερμηνείες, που υμνεί τη θεία απλότητα του Κάλλους. Αν τα σπίτια είναι ακτινογραφίες ζωής, πολυμορφικές συνθέσεις που ποτίζουν με την καθημερινότητα του καθενός, το «ζωγραφόσπιτο» συμπυκνώνει μια μικρή ιστορία της εγχώριας τέχνης. Στην αυγή του 2024 ανοίγεται στο κοινό και μας καλεί σε κοινωνία με τον αθέατο κόσμο του Όρους.

Ώρες λειτουργίας έκθεσης:

Καθημερινά 18:00-22:00

Σάββατο 10:00-15:00

Κυριακή κλειστά

ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ ΠΡΟΥΣΗΣ 17

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΕΡΕΣΤΕΤΖΗΣ                                                                                                           Ακουαρέλες από το Άγιον Όρος

Εγκαίνια: Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2024 στις 20:00

Διάρκεια έκθεσης έως Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2024

Ένα ιστορικό εργαστήρι, ένας τόπος συνάντησης ζωγράφων, μια γωνιά πλημμυρισμένη από μνήμες που κρατούν περισσότερο από έναν αιώνα. Πρόκειται για το σπίτι του ζωγράφου Κωνσταντίνου Κερεστετζή, που, μετά από πολύχρονη προσπάθεια, απέκτησε εκθεσιακό χώρο.

Το μεσοπολεμικό οίκημα στην οδό Προύσης 17, κοντά στον Άγιο Παντελεήμονα, στεγάζει, εκτός από το σπίτι και το ατελιέ του δημιουργού, το εργαστήριο συντήρησης έργων τέχνης της συζύγου του Μαργαρίτας Ντελή. Σε ανεξάρτητο χτίσμα (ένα σπίτι μέσα στο σπίτι) δημιουργήθηκε σύγχρονο εκθετήριο ζωγραφικής του Κερεστετζή, ενώ από δω και πέρα θα λειτουργεί και ως χώρος εκθέσεων και εκδηλώσεων σχετικών με την Ελληνική ζωγραφική. Το βάπτισμα του «ζωγραφόσπιτου» όπως ευφάνταστα τιτλοφόρησε ο Νίκος Βατόπουλος, πρόκειται να γίνει στις 25 Ιανουαρίου, στα εγκαίνια της έκθεσης με τίτλο «Ακουαρέλες από το Άγιον Όρος». Περιλαμβάνει έργα του Κ. Κερεστετζή που φιλοτεχνήθηκαν κατά την πρόσφατη διαμονή του στη Μοναστική Πολιτεία.

Ζωγράφος με σπάνια τεχνική κατάρτιση και με άμεσες ικανότητες σύλληψης του κόσμου, ο Κερεστετζής ακολούθησε από νωρίς το παράδειγμα των παλιών μαστόρων και μετά τη θητεία στην ΑΣΚΤ (εργαστήριο του Χρόνη Μπότσογλου) συνέχισε τη σπουδή στα μεγάλα έργα του παρελθόντος, αρχικά στο Λούβρο και κατόπιν στο Πράδο. Από το 1993 έως το 1998 έκανε ελεύθερες σπουδές στην Ισπανία κι έζησε στο Τολέδο, επιχειρώντας μια ιδιότυπη μαθητεία στον Γκρέκο και στην πόλη που τον ανέδειξε. Παθιασμένος ταξιδευτής, ο ζωγράφος φιλοτέχνησε το «πρόσωπο» διάφορων πόλεων από την Ευρώπη ως τη Λατινική Αμερική, με κύρια την Κωνσταντινούπολη όπου έμεινε εφτά χρόνια (2010-2017). Εκεί επιχείρησε να σκάψει στη συλλογική μνήμη και να «αιχμαλωτίσει» στον καμβά του αναμνήσεις από τους δρόμους του Φαναρίου ως τα Πριγκηπόνησα κι από τα παλιά αρχοντόσπιτα ως τα πρόσωπα των λιγοστών Ρωμιών. Μετά τη μαθητεία του στους μεγάλους δασκάλους της Δύσης, τα τελευταία χρόνια ο Κερεστετζής αντλεί τη ζωγραφική του από τον Άθω.

Πρώτη φορά επισκέφθηκε το Όρος το 1997. Από τότε έκανε συνολικά πάμπολα ταξίδια, πεζοπορώντας επί μακρόν σε δύσβατα μονοπάτια και βγάζοντας τα σύνεργα της τέχνης του όποτε η φύση του το επέτρεπε. Το 2023 έζησε επί 3,5 μήνες σε κελιά και σκήτες, γνώρισε γέροντες και υποτακτικούς, μετείχε σε λιτανείες, αγρυπνίες και πανηγύρεις, κοινώνησε το πνεύμα και το αίσθημα της Αθωνικής Πολιτείας. Στα έργα του αποτύπωσε όψεις ιστορικών μονών, σκητών και ασκηταριών, υμνώντας τη μοναξιά τους σε απόκρημνα σημεία κι ακτές.

Ο Κερεστετζής δεν επιδιώκει να εντυπωσιάσει με ψεύτικα πλουμίδια. Η ζωγραφική γι' αυτόν είναι μια εμπειρία μυστική. Μέσα από το εκστατικό του βλέμμα συλλαμβάνει εκτός από τα ιστορικά μνημεία, πράγματα ταπεινά που συγκροτούν τον κόσμο του μοναχού: τους φούρνους της μονής, ένα εικονοστάσι, μια καλαθούνα στο οστεοφυλάκιο. Τα πράγματα που περνούν από το βλέμμα, βγαίνουν απ’ το πινέλο του μέσα σε μιαν ατμόσφαιρα καθαρή, αληθινή. Χωρίς επικίνδυνες απλουστεύσεις, κάνει επιλογή από τα στοιχεία που του χρειάζονται κι αποφεύγει κάθε φλυαρία. Δεν δείχνει λιτανείες και γεροντάδες με κεριά. Δεν πάει να υποβάλει έναν αέρα μυστικισμού, ούτε επιδιώκει να κερδίσει την προσοχή με βαρύτιμα βυζαντινά εκφραστικά μέσα. Τι είναι υπερβατική εμπειρία; Δεν είναι το να σου συνέβη κάποτε τούτο ή εκείνο το μυστηριώδες, το απολύτως ξένο προς τη λογική, και τα παρόμοια. Είναι το να ζεις καθημερινά μέσα στο κλίμα αυτό του επέκεινα της λογικής και των ορίων. Είναι το να ζεις στο επέκεινα με τον ίδιο περίπου τρόπο με τον οποίο εμείς ζούμε στο ενθάδε. Η ζωγραφική του γίνεται έτσι όργανο για την προσπέλαση της πραγματικότητας, που τελικά μπορεί να καταλήγει σε ένα όραμα.

Ο Κερεστετζής είναι μια συνείδηση που έζησε το αθωνικό τοπίο, τους ανθρώπους και τα μοναστήρια του. Είδε τον κόσμο με το φως τους κι αυτό θέλησε να «σώσει» στον καμβά του. Το βλέμμα του αγκαλιάζει και διεισδύει, δεν αποκλείει∙ βλέμμα που αποφεύγει τα σχόλια και τις ερμηνείες, που υμνεί τη θεία απλότητα του Κάλλους. Αν τα σπίτια είναι ακτινογραφίες ζωής, πολυμορφικές συνθέσεις που ποτίζουν με την καθημερινότητα του καθενός, το «ζωγραφόσπιτο» συμπυκνώνει μια μικρή ιστορία της εγχώριας τέχνης. Στην αυγή του 2024 ανοίγεται στο κοινό και μας καλεί σε κοινωνία με τον αθέατο κόσμο του Όρους.

Ώρες λειτουργίας έκθεσης:

Καθημερινά 18:00-22:00

Σάββατο 10:00-15:00

Κυριακή κλειστά

Λόφος art project  

Συλλογή Έργων των Πάνου Σαραφιανού  - Μαίρης Χατζηνικολή 

Εκεί που η Τέχνη συναντιέται με τη ζωή.

Ένας νέος εικαστικός χώρος, ο Λόφος art project άνοιξε τις πόρτες του το βράδυ της περασμένης Παρασκευής στην καρδιά της πόλης, στην Κυψέλη, συγκεντρώνοντας φιλότεχνους, εικαστικούς καλλιτέχνες, αλλά και εκπροσώπους από την πολιτική ζωή του τόπου.

Στην υποδοχή, οι ιδρυτές του χώρου Γιώργος και Δημήτρης Σαραφιανός με την ιστορικό τέχνης Δρ. Φαίη Τζανετουλάκου, ξενάγησαν τους επισκέπτες στην πρώτη περιοδική ομαδική έκθεση: «Πάνος Σαραφιανός, Πολιτικές Φροντίδας: Εμπνέοντας Τρεις Γενιές Ζωγραφικής» με έργα του σημαντικού Έλληνα εικαστικού, ζωγράφων-μαθητών του, αλλά και νεότερων σύγχρονων ζωγράφων που συνδιαλέγονται μαζί του υφολογικά και εννοιολογικά. 

Στη διάρκεια των εγκαινίων προβλήθηκαν δυο βίντεο-φωτομοντάζ με έργα του Πάνου Σαραφιανού, το πρώτο με πρωτότυπη μουσική του Γιώργου Χατζημιχελάκη και την Αγγελίνα Τκάτσεβα στο τσίμπελ σε σκηνοθεσία Γιώργου Σαραφιανού, το δεύτερο με μουσική Άστορ Πιατσόλα σε σκηνοθεσία Νίκου Πλουμπίδη.

O κόντρα τενόρος Γιάννης Ρενδούμης τραγούδησε άριες των Πέρσελ και Χαίντελ, οι Εύη Μάζη, φωνή, Δήμος Βουγιούκας, ακορντεόν και Κωνσταντίνα Βεντούρη Ρούσσου, φλάουτο ερμήνευσαν συνθέσεις των Άστορ Πιατσόλα, Μάνου Χατζηδάκη, Διονύση Σαββόπουλου, Κώστα Γιαννίδη, Αλφρέντο Λε Πέρα, ενώ η βραδιά έκλεισε με χορό τάνγκο με τον DJ Νίκο Μαρκέτο (y su consola tipica) στα πλατώ.

Στην έκθεση συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Ζωή Αλαφούζου, Δημήτρης Αληθεινός, Άγγελος Αντωνόπουλος, Κατερίνα Αποστολίδου, Γιώργος Βακιρτζής, Αλέξανδρος Γεωργίου, Βάσω Γκαβαϊσέ, Βαγγέλης Γκόκας, Χαράλαμπος Δαραδήμος, Ηλίας Δεκουλάκος, Κατερίνα Διακομή, Πέτρος Ζουμπουλάκης, Ελένη Ζούνη, Μάκης Θεοφυλακτόπουλος, Αντιγόνη Καββαθά, Νίκος Καναρέλης, Απόστολος Καρακατσάνης, Λεωνίδας Καραμπίνης, Δημήτρης Κοντός, Παναγιώτης Κουλουράς, Νίκος Λαγός, Βασιλική Λευκαδίτη, Αθανάσιος Μακρής, Κυριάκος Μορταράκος, Ηλιάνα Νάτσου, Γιώργος Ξένος, Ηλίας Παπαηλιάκης, Νίνα Παπακωνσταντίνου, Σπυριδούλα Πολίτη, Φωτεινή Πούλια, Τάσος Ρήγας, Βασιλική Σαγκιώτη, Πάνος Σαραφιανός, Ρουμπίνη Σαρελάκου, Λυδία Σαρρή, Φώτης Σαρρής, Γρηγόρης Σεμιτέκολο, Γιώργος Σταματάκης, Φίλιππος Τσιτσόπουλος, Αποστόλης Φιλίππου, Μάριος Φούρναρης, Δημήτρης Φουτρής, Μαίρη Χατζηνικολή, Γιάννης Ψυχοπαίδης.

Στο πλαίσιο των δράσεων του Λόφος art project, ξεκινά ένας κύκλος συζητήσεων γύρω από τη σύγχρονη τέχνη. 

Η πρώτη εκδήλωση με θέμα: «Μοντερνισμός, αφηρημένη τέχνη και κινήματα στην Ελλάδα», θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2023 στις 19:00, με ομιλητές τους: Εμμανουήλ Μαυρομμάτη, Ομότιμο Καθηγητή Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Ευγένιο Δ. Ματθιόπουλο, Καθηγητή Ιστορίας της Τέχνης, Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Κρήτης, Κώστα Μανωλίδη, Καθηγητή, Πρόεδρο Τμήματος Αρχιτεκτονικής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Έλενα Χαμαλίδη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας Ιονίου Πανεπιστημίου, Μιχάλη Λυμπεράτο, Ιστορικό.

Πριν την εκδήλωση στις 16/12 και ώρα 18:00 θα πραγματοποιηθεί ξενάγηση στην έκθεση από την επιμελήτρια ιστορικό τέχνης Δρ. Φαίη Τζανετουλάκου.

Πληροφορίες

«Λόφος art project»: Βελβενδού 39, Κυψέλη

Τηλ. 6938675348, 2121212186

Διάρκεια έκθεσης: 1/12/2023 - 29/2/2024

Καθημερινά 18:00-21:00

Επιμέλεια έκθεσης: Φαίη Τζανετουλάκου, Δημήτρης Σαραφιανός

Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου | Art ensemble

www.lofosartproject.com  

www.panossarafianos.gr

www.maryhatzinikoli.gr

Η έκθεση «Πάνος Σαραφιανός, Πολιτικές Φροντίδας: Εμπνέοντας Τρεις Γενιές Ζωγραφικής» τελεί υπό την οικονομική υποστήριξη και την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού. 

Λόφος art project  

Εκεί που η Τέχνη συναντιέται με τη ζωή.

Συλλογή Έργων των Πάνου Σαραφιανού - Μαίρης Χατζηνικολή

Εγκαίνια: Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2023 στις 18:30

Ένας λόφος που θα συναντιέται το ίδιο πράγμα. Η ζωή και η τέχνη. 

Το μεγάλο happening  της ομορφιάς και της ανθρωπιάς. 

Ο Πάνος Σαραφιανός, στην αλλοπρόσαλλη και οπισθοδρομική πρόοδο, μάς έβαλε μπροστά σε έναν λόφο. 

Και πάντα μας διδάσκει να ανεβούμε τον λόφο.

Ο Λόφος art project είναι ένας νέος χώρος εκθέσεων και εκδηλώσεων στην Κυψέλη. Στόχος της νέας αυτής πρωτοβουλίας είναι η ανάδειξη των έργων του Έλληνα Αφηρημένου Εξπρεσιονιστή Πάνου Σαραφιανού και της πρωτοπόρου κεραμίστριας Μαίρης Χατζηνικολή, δύο σπουδαίων Ελλήνων καλλιτεχνών που ενώθηκαν στη ζωή και στην Τέχνη και συνέβαλαν καθοριστικά στη συγκρότηση της φυσιογνωμίας της σύγχρονης ελληνικής τέχνης.

Ο «Λόφος» του Πάνου Σαραφιανού θα ήταν ένας ελεύθερος χώρος (ένας πραγματικός λόφος), και ταυτόχρονα ένα καλλιτεχνικό κίνημα – δράση που ο Σαραφιανός προετοίμαζε μαζί με μία ανοιχτή ομάδα νέων καλλιτεχνών - μαθητών του, ως χώρο πραγματικής ελευθερίας και δημιουργίας. Στον Λόφο, καλλιτέχνες και μη, θα συνδημιουργούσαν με σεβασμό στη φύση για να συμβάλλουν στο μεγάλο θαύμα της ζωής με το δικό τους μικρό θαυματάκι.

Οι ιδρυτές του Λόφος art project, Γιώργος και Δημήτρης Σαραφιανός αναφέρουν χαρακτηριστικά: «55 χρόνια από τον θάνατο του ζωγράφου και δάσκαλου Πάνου Σαραφιανού και 3 χρόνια από τον θάνατο της κεραμίστριας Μαίρης Χατζηνικολή-Σαραφιανού, ετοιμάσαμε ένα χώρο εκθέσεων και εκδηλώσεων, επί της οδού Βελβενδού 39 στην Κυψέλη, όπου θα στηθεί η μόνιμη έκθεση της συλλογής των έργων τους και θα πραγματοποιούνται περιοδικές εκθέσεις, παρουσιάσεις βιβλίων, συζητήσεις, happening και δημιουργικές δραστηριότητες, προβολές με διαθεματικό χαρακτήρα και προσανατολισμό στη δημιουργία δικτύων διεθνών πολιτιστικών ανταλλαγών, που θα προβάλλονται και στον ιστότοπο του Λόφου.

Στόχος μας είναι να διαμορφώσουμε ένα περιβάλλον όπου η παρουσίαση έργων τέχνης θα συνοδεύεται από συζητήσεις γύρω από την τέχνη, γύρω από τις συνθήκες παραγωγής και πρόσληψης των έργων, ένα περιβάλλον που θα δίνει εναύσματα για έμπνευση και δημιουργία. Γιατί κάθε άνθρωπος έχει τη δυνατότητα της καλλιτεχνικής έκφρασης και πρόσληψης. Και εν τέλει όλοι και όλες εκφραζόμαστε και συνδημιουργούμε, όταν συμμετέχουμε σε συλλογικές δραστηριότητες».

Πρώτη περιοδική ομαδική έκθεση: 

«Πάνος Σαραφιανός, Πολιτικές Φροντίδας: Εμπνέοντας Τρεις Γενιές Ζωγραφικής» 

Φέτος συμπληρώνονται 55 χρόνια από τον θάνατο του σπουδαίου Έλληνα αφηρημένου εξπρεσιονιστή εικαστικού Πάνου Σαραφιανού και το Λόφος art project τον τιμά με την πρώτη του περιοδική έκθεση «Πάνος Σαραφιανός, Πολιτικές Φροντίδας: Εμπνέοντας Τρεις Γενιές Ζωγραφικής».

Η συνεπιμελήτρια Φαίη Τζανετουλάκου, Δρ. Ιστορίας της Τέχνης αναφέρει: «Όλη η ζωγραφική περιπέτεια, από την κατάκτηση της μορφής στην τελική αποδόμηση της, εξελίσσεται στα έργα του Σαραφιανού. Ο προαιώνιος λόγος που οι άνθρωποι νιώθουν την ανάγκη να κάνουν τέχνη, η αγωνία, η έκσταση και η κάθαρση που εκβάλλει από αυτή τη βαθιά εννοιολογική διεργασία είναι εκεί. Στα ύστερα έργα του, που χαρακτηρίζονται από ευθυτενή σινιάλα εβένινης κόλλας και εφαρμόζονται με εκρηκτικά ενεργητικές γραμμές, ο Σαραφιανός γονιμοποιεί τις ερχόμενες γενιές εικαστικών που εκφράζονται μέσα από το μέσο μιας δυναμικής ζωγραφικής που υπάρχει για να απελευθερώνει την Ιδέα.»

Η έκθεση παρουσιάζει έργα του Πάνου Σαραφιανού, ζωγράφων-μαθητών του, αλλά και νεότερων σύγχρονων ζωγράφων που συνδιαλέγονται μαζί του υφολογικά και εννοιολογικά, και θα ενισχυθεί με ανάπτυξη δράσεων, όπως ημερίδες, workshops, συζητήσεις, προβολές, με σκοπό την ανάπτυξη της γνώσης της εξέλιξης της σύγχρονης ζωγραφικής τέχνης, την εξοικείωση με το τοπίο σήμερα και τη διάχυση της εμπειρίας σε ένα ευρύτερο κοινό, με την ενθάρρυνση δημιουργικών συνεργιών.

Συμμετέχοντες Καλλιτέχνες:

Ζωή Αλαφούζου, Δημήτρης Αληθεινός, Άγγελος Αντωνόπουλος, Κατερίνα Αποστολίδου, Γιώργος Βακιρτζής, Αλέξανδρος Γεωργίου, Βάσω Γκαβαϊσέ, Βαγγέλης Γκόκας, Χαράλαμπος Δαραδήμος, Ηλίας Δεκουλάκος, Κατερίνα Διακομή, Πέτρος Ζουμπουλάκης, Ελένη Ζούνη, Μάκης Θεοφυλακτόπουλος, Αντιγόνη Καββαθά, Νίκος Καναρέλης, Απόστολος Καρακατσάνης, Λεωνίδας Καραμπίνης, Δημήτρης Κοντός, Παναγιώτης Κουλουράς, Νίκος Λαγός, Βασιλική Λευκαδίτη, Αθανάσιος Μακρής, Κυριάκος Μορταράκος, Ηλιάνα Νάτσου, Γιώργος Ξένος, Ηλίας Παπαηλιάκης, Νίνα Παπακωνσταντίνου, Σπυριδούλα Πολίτη, Φωτεινή Πούλια, Τάσος Ρήγας, Βασιλική Σαγκιώτη, Πάνος Σαραφιανός, Ρουμπίνη Σαρελάκου, Λυδία Σαρρή, Φώτης Σαρρής, Γρηγόρης Σεμιτέκολο, Γιώργος Σταματάκης, Φίλιππος Τσιτσόπουλος, Αποστόλης Φιλίππου, Μάριος Φούρναρης, Δημήτρης Φουτρής, Μαίρη Χατζηνικολή, Γιάννης Ψυχοπαίδης

Επιμέλεια έκθεσης: Φαίη Τζανετουλάκου, Δημήτρης Σαραφιανός

Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου | Art ensemble

Διάρκεια έκθεσης: 1/12/2023 - 29/2/2024

Καθημερινά 18:00-21:00

Ποιος είναι ο Πάνος Σαραφιανός (1919-1968)

Γεννήθηκε στη Λαμία. Έκανε τα πρώτα βήματά του στην τέχνη δίπλα στον αγιογράφο πατέρα του. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ. Τα στάδια της προσωπικής του έκφρασης από την παραστατική ζωγραφική και σταδιακά ως την αφηρημένη χειρονομιακή, διακρίνονται για την πρωτοτυπία, για το απόλυτο του χαρακτήρα τους, για τη διείσδυση στην ουσία, για τη συγκλονιστική τους δύναμη. Βρέθηκε από παράλληλο δρόμο ευθυγραμμισμένος με τα διεθνή πρωτοποριακά κινήματα, τόσο με τη ζωγραφική του, όσο και με τον Λόφο, ένα καλλιτεχνικό κίνημα – δράση, που προετοίμαζε με ανοιχτή ομάδα νέων καλλιτεχνών - μαθητών του, ως χώρο πραγματικής ελευθερίας και δημιουργίας. Προικισμένος οραματιστής, εξομολόγος, εμψυχωτής, μεταδότης, έδωσε νέο ήθος και διάσταση στο λειτούργημα του καλλιτέχνη – δάσκαλου.

Ποια είναι η Μαίρη Χατζηνικολή-Σαραφιανού (1928-2020)          
Σπούδασε ζωγραφική στο εργαστήρι του Πάνου Σαραφιανού και στη συνέχεια στην ΑΣΚΤ. Συνέχισε τις σπουδές της στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης. Σπούδασε την κεραμική όχι ως εφαρμοσμένη τέχνη, όπως η εδώ κουλτούρα την εννοούσε, αλλά ως ένα ουσιαστικό δημιουργικό – εκφραστικό μέσο με τεράστιες τεχνικές δυνατότητες. Ακριβώς αυτές οι δυνατότητες κάλυψαν μια έμφυτη ανάγκη της για αναζήτηση και δημιουργία υφής και ύλης, που τη θεωρούσε προϋπόθεση για την παγίωση μιας μορφής και τη μορφοποίηση μιας έννοιας. Η επιδίωξη που χαρακτηρίζει τη δουλειά της των τελευταίων χρόνων είναι η αναζήτηση του φωτός. Φως που διασχίζει το σκοτάδι, που διαπερνά και καταυγάζει τις συμπαγείς μάζες που παρεμβάλλονται. Φως μήνυμα, φως ελπίδα.

Πληροφορίες

«Λόφος art project»: Βελβενδού 39, Κυψέλη

www.lofosartproject.com  

www.panossarafianos.gr

www.maryhatzinikoli.gr

Τηλ. 6938675348, 2121212186

Η έκθεση «Πάνος Σαραφιανός, Πολιτικές Φροντίδας: Εμπνέοντας Τρεις Γενιές Ζωγραφικής» τελεί υπό την οικονομική υποστήριξη και την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού.