Εγκύκλιο προς τους εκπαιδευτικούς, σχετικά με τη δικαστική διεκδίκηση για την ακύρωση της διαθεσιμότητας των εκπαιδευτικών, εξέδωσε η ΟΛΜΕ.

Όπως αναφέρει η ομοσπονδία των καθηγητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης:

"Το ΔΣ της ΟΛΜΕ, όπως ήδη σας έχει ενημερώσει τις επόμενες ημέρες θα καταθέσει νέα ομαδική αίτηση ακύρωσης με το γραφείο του κ. Χρυσόγονου,  για τη νέα διαπιστωτική πράξη διαθεσιμότητας εκπαιδευτικών που υπέγραψε ο Υπουργός Παιδείας (30-10-13).

Στην αίτηση αυτή θα συμπεριληφθούν και οι 1992 εκπαιδευτικοί που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα με τη νέα υπουργική Απόφαση.

Όσοι εκπαιδευτικοί ήταν και στην προηγούμενη αίτηση ακύρωσης της ΟΛΜΕ δεν χρειάζεται να κάνουν κάτι.

            Όσοι εκπαιδευτικοί δεν είχαν συμμετάσχει στην πρώτη αίτηση ακύρωσης  της ΟΛΜΕ και επιθυμούν να ενταχθούν στη δεύτερη αίτηση, θα πρέπει να υπογράψουν και να στείλουν συμβολαιογραφική πράξη εξουσιοδότησης στους δικηγόρους της ΟΛΜΕ (σε συνεννόηση με τις τοπικές ΕΛΜΕ για να είναι ομαδικές και να ελαχιστοποιηθεί το κόστος και να σταλεί το συντομότερο δυνατόν στη Δικηγορική Εταιρεία  “Ευθυδικία Α.Ε.Δ.Ε.  “  Διεύθυνση:  Πλατεία Δημοκρατίας 1, ΤΚ  54629,  Θεσσαλονίκη).

  Για την καλύτερη οργάνωση της προσφυγής για τις διαθεσιμότητες, οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί που είναι στην ΑΤΤΙΚΗ, μπορούν να πηγαίνουν για τη σχετική υπογραφή του Πληρεξουσίου στον συμβολαιογράφο Αθηνών κ. Γουβέλη Γιάννη (Δ/νση γραφείου: Μαυρομιχάλη 11, 5ος όροφος, τηλ.: 210 3620476, 3601094) και ώρες 9 – 12.30, μέχρι 30-11-13.

Τα έξοδα του πληρεξουσίου θα καλυφθούν από την ΟΛΜΕ".

Με τη διακήρυξή της, αλλά και με κάλεσμα συμμετοχής στη διαδήλωση της Κυριακής, η ΟΛΜΕ παρεμβαίνει στην 40η επέτειο της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου

Αναλυτικά η διακήρυξη:

"Τέσσερις δεκαετίες μας χωρίζουν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, στις 17 Νοέμβρη του 1973. Αξίζει σε αυτή τη σημαντική επέτειο να ταξιδέψουμε για λίγο με τη μνήμη μας στην Ελλάδα της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών.

Η πολιτική ζωή της χώρας χαρακτηριζόταν από την κρίση της διακυβέρνησης, την εμπλοκή της στις ιμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις στην περιοχή των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής, αλλά και από την εμφάνιση στο προσκήνιο ενός μαχητικού λαϊκού – εργατικού κινήματος που επεδίωκε την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής της εξάρτησης και της υποτέλειας.

Για άλλη μια φορά επιλέχθηκε ώς λύση η συνταγματική εκτροπή και η επιβολή στρατιωτικής δικτατορίας με την στήριξη των Αμερικανών.
Η δημοκρατία είχε μπει στο γύψο.

Τα ξερονήσια ήταν γεμάτα με εξόριστους και οι φυλακές  με πολιτικούς κρατούμενους. Στην Ασφάλεια και στη Στρατιωτική Αστυνομία, τη διαβόητη  ΕΣΑ, τα βασανιστήρια των αγωνιστών της ελευθερίας ήταν καθημερινή ρουτίνα. Χιλιάδες επώνυμοι και ανώνυμοι αγωνιστές αντιμετώπιζαν τις θηριωδίες του φασισμού στα χέρια απάνθρωπων βασανιστών.
Όμως ο λαός μας δεν έμεινε αδρανής. Οργάνωνε μέρα τη μέρα την αντίσταση στη Δικτατορία.

Το φοιτητικό κίνημα εντάχθηκε και αυτό στον αγώνα. Το Φλεβάρη του ’73 γίνεται η πρώτη κατάληψη της Νομικής στην Αθήνα και μετά λίγες μέρες η δεύτερη. Η Χούντα απάντησε με επέμβαση της αστυνομίας στο Πανεπιστήμιο, με συλλήψεις και βασανισμούς. Το φοιτητικό κίνημα ανασυντάσσεται. Ο λαός, οι εργαζόμενοι αρχίζουν να συμπαρατάσσονται με τη νεολαία. Η Χούντα απομονώνεται διεθνώς όλο και περισσότερο.

Τότε ακούστηκε από τον αυτοσχέδιο ραδιοφωνικό σταθμό το «Εδώ Πολυτεχνείο. Σας μιλά ο ραδιοσταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων». «Είμαστε άοπλοι, είμαστε άοπλοι», κραύγαζαν οι φοιτητές από το ραδιοσταθμό, όταν έβλεπαν τα τανκς έτοιμα να εισβάλουν στο Πολυτεχνείο. Και η εξέγερση καταπνίγηκε στο αίμα.

Η ξενοκίνητη Χούντα και οι Αμερικανοί υποστηρικτές της, όμως, βρέθηκαν σε δύσκολη θέση. Η τραγωδία της Κύπρου που ακολούθησε, με το προδοτικό πραξικόπημα, την εισβολή των ξένων στρατευμάτων και τη διχοτόμηση τελικά του νησιού, σήμανε το τέλος αυτής της θλιβερής περιόδου.

Σήμερα, σαράντα χρόνια μετά, οι συνθήκες που βιώνει ο ελληνικός λαός είναι τραγικές. Καθημερινά, ολοένα και περισσότερο η ελληνική κοινωνία βυθίζεται στην εξαθλίωση και στην απόγνωση.

Χιλιάδες οικογένειες στερούνται το ψωμί, την κατοικία και άλλα στοιχειώδη αγαθά.
Η ανεργία χτυπάει την πόρτα κάθε σπιτιού και χιλιάδες οικογένειες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Η δημόσια παιδεία, όπως και η δημόσια υγεία, ισοπεδώνονται στο όνομα των μνημονίων και των συμφερόντων των τραπεζιτών.
 Οι ελευθερίες των πολιτών περιορίζονται, καθώς και τα δικαιώματα των εργαζομένων καταργούνται στο όνομα της κυριαρχίας των αγορών.
Η Τρόικα καθορίζει, εντελώς ανεξέλεγκτη και ασύδοτη, την οικονομική μας πολιτική και αποφασίζει για όλα τα κρίσιμα ζητήματα που μας απασχολούν.

Αξίζει να το διακηρύξουμε για μια ακόμα φορά σε όλους τους τόνους: Δεν φταίνε οι εργαζόμενοι για την οικονομική κρίση που μαστίζει τον τόπο μας. Η σύγχρονη πλουτοκρατία, όμως, απαιτεί από αυτούς  να σηκώσουν μόνοι τους αυτό το δυσβάσταχτο βάρος.

Σε αυτή την περίοδο της κρίσης και της εξαθλίωσης, η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει μια ακόμα απειλή: Η φασιστική συμμορία που γέννησε και επέβαλε τη δικτατορία στη χώρα βρίσκει τη συνέχειά της σήμερα σε ένα θλιβερό μόρφωμα υμνητών και συνεχιστών της, σε μια εγκληματική συμμορία, τη «Χρυσή Αυγή», που επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την τραγική συγκυρία για να υπονομεύσει κάθε έννοια δημοκρατίας, ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Αλλά τέτοιου είδους σχεδιασμοί δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν πράξη. Η θυσία των αγωνιστών του Πολυτεχνείου δεν θα πάει χαμένη, το λαϊκό κίνημα και η νέα γενιά θα αγωνιστούν γι’ αυτό.
Σήμερα τα αιτήματα της εξέγερσης του Νοέμβρη του 1973 για ψωμί, παιδεία, ελευθερία, ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη εξακολουθούν να παραμένουν επίκαιρα.

Καλούμε την εκπαιδευτική κοινότητα, το φοιτητικό κόσμο, τους άνεργους και τους νέους εργαζόμενους και εργαζόμενες, αντλώντας δύναμη και έμπνευση από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, να πρωτοστατήσουν σήμερα στον αγώνα για την ανατροπή αυτής της απάνθρωπης και βάρβαρης πολιτικής.

Με όπλα μας την ενότητα, τη θέληση και την αλληλεγγύη, να ανατρέψουμε την πολιτική των μνημονίων και της λιτότητας κυβέρνησης, Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΔΝΤ. Nα θέσουμε τα θεμέλια για μία άλλη κοινωνία, μια κοινωνία της ισότητας, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, των ανθρώπινων δικαιωμάτων.


Το ΔΣ της ΟΛΜΕ καλεί όλους τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς, να συμμετάσχουν στις πορείες για το Πολυτεχνείο την ΚΥΡΙΑΚΗ 17 Νοέμβρη 2013.
Στην Αθήνα: σημείο συγκέντρωσης της ΟΛΜΕ στην Οδό Σταδίου και Χρ,Λαδά στις 3.30 μ.μ.

"Τέσσερις δεκαετίες μας χωρίζουν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, στις 17 Νοέμβρη του 1973. Αξίζει σε αυτή τη σημαντική επέτειο να ταξιδέψουμε για λίγο με τη μνήμη μας στην Ελλάδα της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών.

Η πολιτική ζωή της χώρας χαρακτηριζόταν από την κρίση της διακυβέρνησης, την εμπλοκή της στις ιμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις στην περιοχή των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής, αλλά και από την εμφάνιση στο προσκήνιο ενός μαχητικού λαϊκού – εργατικού κινήματος που επεδίωκε την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής της εξάρτησης και της υποτέλειας.

Για άλλη μια φορά επιλέχθηκε ώς λύση η συνταγματική εκτροπή και η επιβολή στρατιωτικής δικτατορίας με την στήριξη των Αμερικανών.
Η δημοκρατία είχε μπει στο γύψο.

Τα ξερονήσια ήταν γεμάτα με εξόριστους και οι φυλακές  με πολιτικούς κρατούμενους. Στην Ασφάλεια και στη Στρατιωτική Αστυνομία, τη διαβόητη  ΕΣΑ, τα βασανιστήρια των αγωνιστών της ελευθερίας ήταν καθημερινή ρουτίνα. Χιλιάδες επώνυμοι και ανώνυμοι αγωνιστές αντιμετώπιζαν τις θηριωδίες του φασισμού στα χέρια απάνθρωπων βασανιστών.
Όμως ο λαός μας δεν έμεινε αδρανής. Οργάνωνε μέρα τη μέρα την αντίσταση στη Δικτατορία.

Το φοιτητικό κίνημα εντάχθηκε και αυτό στον αγώνα. Το Φλεβάρη του ’73 γίνεται η πρώτη κατάληψη της Νομικής στην Αθήνα και μετά λίγες μέρες η δεύτερη. Η Χούντα απάντησε με επέμβαση της αστυνομίας στο Πανεπιστήμιο, με συλλήψεις και βασανισμούς. Το φοιτητικό κίνημα ανασυντάσσεται. Ο λαός, οι εργαζόμενοι αρχίζουν να συμπαρατάσσονται με τη νεολαία. Η Χούντα απομονώνεται διεθνώς όλο και περισσότερο.

Τότε ακούστηκε από τον αυτοσχέδιο ραδιοφωνικό σταθμό το «Εδώ Πολυτεχνείο. Σας μιλά ο ραδιοσταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων». «Είμαστε άοπλοι, είμαστε άοπλοι», κραύγαζαν οι φοιτητές από το ραδιοσταθμό, όταν έβλεπαν τα τανκς έτοιμα να εισβάλουν στο Πολυτεχνείο. Και η εξέγερση καταπνίγηκε στο αίμα.
Η ξενοκίνητη Χούντα και οι Αμερικανοί υποστηρικτές της, όμως, βρέθηκαν σε δύσκολη θέση. Η τραγωδία της Κύπρου που ακολούθησε, με το προδοτικό πραξικόπημα, την εισβολή των ξένων στρατευμάτων και τη διχοτόμηση τελικά του νησιού, σήμανε το τέλος αυτής της θλιβερής περιόδου.

Σήμερα, σαράντα χρόνια μετά, οι συνθήκες που βιώνει ο ελληνικός λαός είναι τραγικές. Καθημερινά, ολοένα και περισσότερο η ελληνική κοινωνία βυθίζεται στην εξαθλίωση και στην απόγνωση.

Χιλιάδες οικογένειες στερούνται το ψωμί, την κατοικία και άλλα στοιχειώδη αγαθά.
Η ανεργία χτυπάει την πόρτα κάθε σπιτιού και χιλιάδες οικογένειες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Η δημόσια παιδεία, όπως και η δημόσια υγεία, ισοπεδώνονται στο όνομα των μνημονίων και των συμφερόντων των τραπεζιτών.

Οι ελευθερίες των πολιτών περιορίζονται, καθώς και τα δικαιώματα των εργαζομένων καταργούνται στο όνομα της κυριαρχίας των αγορών.
Η Τρόικα καθορίζει, εντελώς ανεξέλεγκτη και ασύδοτη, την οικονομική μας πολιτική και αποφασίζει για όλα τα κρίσιμα ζητήματα που μας απασχολούν.

Αξίζει να το διακηρύξουμε για μια ακόμα φορά σε όλους τους τόνους: Δεν φταίνε οι εργαζόμενοι για την οικονομική κρίση που μαστίζει τον τόπο μας. Η σύγχρονη πλουτοκρατία, όμως, απαιτεί από αυτούς  να σηκώσουν μόνοι τους αυτό το δυσβάσταχτο βάρος.

Σε αυτή την περίοδο της κρίσης και της εξαθλίωσης, η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει μια ακόμα απειλή: Η φασιστική συμμορία που γέννησε και επέβαλε τη δικτατορία στη χώρα βρίσκει τη συνέχειά της σήμερα σε ένα θλιβερό μόρφωμα υμνητών και συνεχιστών της, σε μια εγκληματική συμμορία, τη «Χρυσή Αυγή», που επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την τραγική συγκυρία για να υπονομεύσει κάθε έννοια δημοκρατίας, ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Αλλά τέτοιου είδους σχεδιασμοί δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν πράξη. Η θυσία των αγωνιστών του Πολυτεχνείου δεν θα πάει χαμένη, το λαϊκό κίνημα και η νέα γενιά θα αγωνιστούν γι’ αυτό.

Σήμερα τα αιτήματα της εξέγερσης του Νοέμβρη του 1973 για ψωμί, παιδεία, ελευθερία, ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη εξακολουθούν να παραμένουν επίκαιρα.

Καλούμε την εκπαιδευτική κοινότητα, το φοιτητικό κόσμο, τους άνεργους και τους νέους εργαζόμενους και εργαζόμενες, αντλώντας δύναμη και έμπνευση από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, να πρωτοστατήσουν σήμερα στον αγώνα για την ανατροπή αυτής της απάνθρωπης και βάρβαρης πολιτικής.

Με όπλα μας την ενότητα, τη θέληση και την αλληλεγγύη, να ανατρέψουμε την πολιτική των μνημονίων και της λιτότητας κυβέρνησης, Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΔΝΤ. Nα θέσουμε τα θεμέλια για μία άλλη κοινωνία, μια κοινωνία της ισότητας, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, των ανθρώπινων δικαιωμάτων.


Το ΔΣ της ΟΛΜΕ καλεί όλους τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς, να συμμετάσχουν στις πορείες για το Πολυτεχνείο την ΚΥΡΙΑΚΗ 17 Νοέμβρη 2013.
Στην Αθήνα: σημείο συγκέντρωσης της ΟΛΜΕ στην Οδό Σταδίου και Χρ,Λαδά στις 3.30 μ.μ.".

Mε ανακοίνωσή της η ΟΛΜΕ επισημαίνει: "Ενόψει των εκλογών των ΕΛΜΕ και με αφορμή ερωτήματα που μας τέθηκαν σας ενημερώνουμε ότι οι εκπαιδευτικοί που είναι σε διαθεσιμότητα συμμετέχουν ως ισότιμα μέλη στις ΕΛΜΕ και έχουν πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα (εκλέγειν και εκλέγεσθαι)".

"Εφευρετικοί" και "πρωτότυποι", είναι στο Υπουργείο Παιδείας, όταν πρόκειται να σκαρφιστούν με ποιό τρόπο θα προχωρήσουν σε διώξεις συνδικαλιστών εκπαιδευτικών. Η καταγγελία της ΟΛΜΕ περιγράφει μια άκρως επικίνδυνη εξέλιξη, αν αυτή γενικευτεί και μετεξελιχθεί σε "φάμπρικα". Επισυνάπτουμε την ανακοίνωση της ΟΛΜΕ:

"Σε μια πρωτοφανή επίδειξη αυταρχισμού, το Υπουργείο Παιδείας έθεσε σε αργία και παρέπεμψε σε πειθαρχικό τη συνάδελφο Ιφιγένεια Γεωργάλα που ήταν αποσπασμένη, μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου 2013 στο Ιστορικό Αρχείο Αίγινας, καθώς και τη Διευθύντρια του Αρχείου.

Αφορμή για τη δίωξη ήταν ότι η συνάδελφος τόλμησε να ζητήσει κανονική άδεια σε περίοδο που είχε προγραμματιστεί η μεταφορά του τοπικού Ιστορικού Αρχείου, που, σημειωτέον, έγινε παρά τις έντονες αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας.

Αξίζει να υπογραμμιστεί ότι η συνάδελφος, ήταν παρούσα καθ’ όλη τη διαδικασία της μεταφοράς του Αρχείου και συνέβαλε με δουλειά αρκετών ωρών και μετά τη λήξη του εργασιακού ωραρίου της.

Η απόφαση δίωξης υπογράφεται από τον Υπουργό Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλο, και για να «δημιουργηθεί» κατηγορητήριο, περιλαμβάνει τα αδικήματα της «παράβασης υπαλληλικού καθήκοντος και της αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς υπαλλήλου εντός υπηρεσίας». Έτσι μπορούσε να ενταχθεί η συνάδελφος στις διατάξεις του 4057/12, οι οποίες οδηγούν σε αργία.

Η παράλογη και αστήρικτη δίωξη απέναντι στη συνάδελφο, που έχει και συνδικαλιστική δράση, έχει στόχο:

- Να στείλει μήνυμα αντεκδίκησης και τρομοκράτησης στην τοπική κοινωνία για τις κινητοποιήσεις που έκανε ενάντια στη μεταφορά του αρχείου.

- Να ποινικοποιήσει τη συνδικαλιστική δράση και να εκδικηθεί όποιον συνάδελφο αντιστέκεται με οποιονδήποτε τρόπο – ακόμα και μέσω των διαδικασιών του συνδικαλιστικού κινήματος – στη σύγχρονη βαρβαρότητα.

Καταδικάζουμε την πειθαρχική δίωξη της συναδέλφου Ιφιγένειας Γεωργάλα και την υπαγωγή της σε αργία. Απαιτούμε να σταματήσουν και οι δύο διαδικασίες.

Απαιτούμε να καταργηθεί ο νόμος 4057/12, στον οποίο το τεκμήριο αθωότητας ουσιαστικά μετατράπηκε σε τεκμήριο ενοχής και το καθεστώς της αργίας ενεργοποιείται για τους πιο απίθανους λόγους".

Εβδομάδα κινητοποιήσεων αυτή που αρχίζει και για το χώρο της Παιδείας και η ΟΛΜΕ που πραγματοποιεί πανελλαδική διήμερη κινητοποίηση (14 και 15/11) ενάντια στο μέτρο της διαθεσιμότητας, με ψήφισμά της εκφράζει την αλληλεγγύη της στους για εννέα εβδομάδες απεργούς διοικητικούς υπαλλήλους των ΑΕΙ.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά:
 «Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ καταδικάζει την κλιμάκωση του αυταρχισμού και της ποινικοποίησης του αγώνα των διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ και όλης της πανεπιστημιακής κοινότητας με την προσφυγή της κυβέρνησης  στα δικαστήρια για την κήρυξη της απεργίας τους παράνομή και καταχρηστική.
Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ συμπαρατάσσεται με τον αγώνα των διοικητικών υπαλλήλων των πανεπιστημίων και απαιτεί να σταματήσει άμεσα  κάθε δίωξη.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ».

Κινητοποίηση με στάση εργασίας και συγκέντρωση, ανακοίνωσε η ΟΛΜΕ, αντιδρώντας στην έναρξη των διαδικασιών αξιολόγησης, σε πρώτη φάση με τη διοργάνωση σχετικού σεμιναρίου σε σχολικούς συμβούλους.

Η ομοσπονδία των εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, επισημαίνει πως:

«Το Υπ. Παιδείας, μετά την ψήφιση του νομοθετικού πλαισίου για την αξιολόγηση, αξιοποιώντας και τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, προχωρά στην υλοποίηση της αξιολόγησης εκπαιδευτικών και σχολείων.
Πρώτο μέτρο υλοποίησης της αξιολόγησης, τα σεμινάρια για την Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου που ξεκινά το ΙΕΠ αυτό το μήνα . Όπως είναι γνωστό, ως κλάδος μέσα από τις Γ.Σ. και τα συνέδριά μας έχουμε αποφασίσει ότι θα πάρουμε όλα εκείνα τα μέτρα για να ακυρώσουμε στην πράξη την υλοποίηση της αξιολόγησης εκπαιδευτικών και σχολείων.

            Στο πλαίσιο αυτό:
Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ καλεί τους εκπαιδευτικούς των ΕΛΜΕ του Λεκανοπεδίου Αττικής σε παρέμβαση κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου των σχολικών συμβούλων για την αξιολόγηση, την Τρίτη 5/11 στις 9 π.μ. στο 6ο ΕΠΑΛ Αθήνας (Νέστου 4, Πλατ. Μαβίλη).
Για τη μαζική συμμετοχή των συναδέλφων, το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ προκηρύσσει 3ωρη στάση εργασίας (από 8 π.μ. έως 11 π.μ.).
Ο στόχος της παρέμβασής μας είναι να ενημερώσουμε τους σχολικούς συμβούλους για το ρόλο και το μηχανισμό της αξιολόγησης και να μην υλοποιηθούν τα σεμινάρια.
Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ καλεί όλες τις ΕΛΜΕ των υπόλοιπων περιφερειακών διευθύνσεων να συντονιστούν για την οργάνωση των αντίστοιχων παρεμβάσεών τους στα υπόλοιπα σεμινάρια.
Καλούμε όλους τους εκπαιδευτικούς να αντισταθούμε συλλογικά για να μην περάσουν τα σχέδια κυβέρνησης και τρόικας».

Στους δρόμους για διαμαρτυρία, οδηγεί η πολιτική της συγκυβέρνησης τμήματα της ελληνικής κοινωνίας, που μέσω των οργανώσεών τους, δραστηριοποιούνται και αντιδρούν.

Με συγκέντρωση συνταξιουχικών οργανώσεων στις 10πμ στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, ξεκινάει η μέρα.

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στο κλείσιμο των ναυπηγείων πραγματοποιούν στις 10 στην πλατεία Ομονοίας  οι εργαζόμενοι στο Σκαραμαγκά.

Θα ακολουθήσουν οι οργανώσεις των ΑΜΕΑ με συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Εργασίας στις 11πμ.

Το απόγευμα αναμένεται συνωστισμός στα Προπύλαια, καθώς την ίδια ώρα (6μμ) καλούνται δύο συγκεντρώσεις.

Αρχικά το Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο, με τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών ΟΛΜΕ και ΔΟΕ.

Ταυτόχρονα, συγκέντρωση αλληλεγγύης στους Τούρκους και Κούρδους απεργούς πείνας, που βρίσκονται στις φυλακές Κορυδαλλού, από κινήσεις αλληλεγγύης και την «επιτροπή αλληλεγγύης στους Τούρκους και Κούρδους πολιτικούς κρατούμενους».