Πρεμιέρα 16 Νοεμβρίου 2018

 

Ένα δείπνο
Δυο ζευγάρια
Ένα έγκλημα
Τρία παιδιά
Ένα μυστικό που δεν πρέπει να αποκαλυφθεί
Ως που μπορεί να φτάσει κάποιος για να προστατεύσει την οικογένειά του;

Το διάσημο μπεστ σέλερ του Ολλανδού Χέρμαν Κοχ, ένα συγκλονιστικό ψυχολογικό θρίλερ, γραμμένο το 2009, το οποίο προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση και έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 25 χώρες στον κόσμο, έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε δραματουργική επεξεργασίακαι σκηνοθεσία της Λίλλυς Μελεμέ, σε μετάφραση της Κάτιας Σπερελάκη, τον Νοέμβριο του 2018, στο ανανεωμένο Σύγχρονο Θέατρο που πέρασε στα χέρια της Ομάδας Νάμα και της Λυκόφως. Πέντε σημαντικοί πρωταγωνιστές, οΣτέλιος Μάινας, η Κατερίνα Λέχου, ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος, η Κατερίνα Μισιχρόνη και ο Γιώργος Κοτανίδηςσυνεργάζονται με μια ομάδα εξαιρετικών συντελεστών και δημιουργούν μια παράσταση που κινείται στην κόψη του ξυραφιού. Από την λαμπερή εικόνα δυο ζευγαριών σε ένα υπερπολυτελές εστιατόριο, στις πιο ζοφερές οικογενειακές αποκαλύψεις. Μια παράσταση για να παρακολουθήσει ο θεατής με κομμένη την ανάσα.

Υπόθεση

Δύο παντρεμένα ζευγάρια συναντιούνται για δείπνο σε ένα υπερπολυτελές εστιατόριο. Οι δύο άντρες είναι αδέρφια. Ο ένας, επιτυχημένος πολιτικός, φαβορί για την πρωθυπουργία της χώρας, και ο άλλος, καθηγητής Ιστορίας. Καθώς η ιεροτελεστία του δείπνου προχωρά, η ένταση κορυφώνεται επικίνδυνα, εν αναμονή του "κυρίως πιάτου", που δεν είναι άλλο, από το σκοτεινό μυστικό που συνδέει τα δύο ζευγάρια, και αφορά σε ένα αποτρόπαιο έγκλημα που έχουν διαπράξει τα παιδιά τους. Ο χρόνος κυλά, τα περίτεχνα πιάτα καταφθάνουν και τα μαχαίρια ακονίζονται. Η πολιτισμένη και αψεγάδιαστη βιτρίνα της σύγχρονης, ευτυχισμένης,αστικής οικογένειας, ραγίζει ανεπανόρθωτα, και τα χειρότερα ένστικτα βγαίνουν στην επιφάνεια. Η υψηλή γαστρονομική εμπειρία, μετατρέπεται σε ανελέητο παιχνίδι επιβίωσης, και βάζει σε σκληρή δοκιμασία τα όρια και τις αντοχές τους. Μέχρι ποιο σημείο μπορεί να φτάσει κάποιος άραγε για να προστατεύσει τα παιδιά του;

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

O Χέρμαν Κοχ είναι γεννημένος το 1953 και είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος συγγραφέας μπεστ σέλερ. Τα μεταφραστικά δικαιώματα του Δείπνου (2009) έχουν δοθεί σε πάνω από 55 χώρες, κάτι χωρίς προηγούμενο για ένα σύγχρονο Ολλανδικό μυθιστόρημα.Το Δείπνο έχει διασκευαστεί σε πολλά  θεατρικά κείμενα διεθνώς, και σε μια Ολλανδική και μια Ιταλική ταινία.  Η αμερικανική κινηματογραφική μεταφορά του έγινε το 2017 με πρωταγωνιστές τον Ρίτσαρντ Γκιρ, την Λώρα Λίνει, τον Στηβ Κούγκαν και την Ρεβέκκα Χωλ.  ΤαSummer House with Swimming Pool (2011) καιDear Mr M. (2014) είναιεπίσηςμπεστσέλερ.

Η έκδοση του τελευταίου του μυθιστορήματος TheDitchέτυχε θερμής υποδοχής και είναι ήδη γνωστό ως«Ένας Κοχ εκλεκτής εσοδείας».

Από το προσωπικό site του συγγραφέα

Λίγα λόγια από την σκηνοθέτη για την παράσταση

Το μέλλον, στο πρόσωπο των τριών παιδιών της ιστορίας του Κοχ, ευνουχίζεται ή καλύτερα διαμελίζεται. Μια ανίερη θυσία στον βωμό της ευτυχίας. Η ανεξαρτησία και οι προοδευτικές απόψεις διαπαιδαγώγησης κρύβουν επιμελώς ένα απύθμενο κενό επικοινωνίας και ουσιαστικής τρυφερότητας που χάσκει ανεκπλήρωτο. Η αγάπη γίνεται συναλλαγή και η γονεϊκή σχέση αποκτά καννιβαλιστικές διαστάσεις με το πρόσχημα της προστασίας και της επιβίωσης. Ο ναρκισσιστικός εγωισμός των γονέων δηλητηριάζει το μέλλον των παιδιών, αφήνοντας στο πέρασμά του, θλιβερά κουφάρια και υποψήφιους, αδίστακτους δολοφόνους.

Οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη ρωγμή, δυσλειτουργία ή αναπηρία είναι ανεπίτρεπτη στον καλογυαλισμένο κόσμο της δυτικής ευημερίας και ανάπτυξης, στον οποίο υπάρχει χώρος  μόνο γι΄ αυτούς που έχουν υψηλό δείκτη αντοχής, μοιάζουν έτοιμοι για όλα. Οποιοδήποτε ξένο σώμα αδυνατεί να αφομοιωθεί εντελώς και να συμμορφωθεί με τους κανόνες της αψεγάδιαστης  ευημερίας, δεν έχει θέση στον κατασκευασμένο  παράδεισο και επιβάλλεται να εκδιωχθεί με κάθε τρόπο.

Η τυραννία της τελειότητας κατασκευάζει φοβικούς ανθρώπους, ευάλωτους και ανασφαλείς που μεταφράζουν ακόμα και την απειροελάχιστη μετατόπιση από τον γνώριμο, τετραγωνισμένο κόσμο τους, ως απειλή. Η οικονομική κρίση, η έκρηξη της ανεργίας και οι ισχυρές και απότομες μεταβολές στο επίπεδο διαβίωσης δυναμιτίζουν το αίσθημα ασφάλειας και κυριαρχίας και τροφοδοτούν πρωτόγονα ένστικτα επιβίωσης, που μέχρι πρόσφατα ήταν επιμελώς κρυμμένα κάτω από ένα ανακουφιστικό πέπλο  ευδαιμονίας.  Εγκλωβισμένοι στα τείχη που έχουν οι ίδιοι υψώσει ανάμεσά τους, και υπερασπιζόμενοι με νύχια και με δόντια το κεκτημένο δικαίωμά τους στην ευτυχία, οι άνθρωποι αυτοί αναζητούν άλλοθι και επιβεβαίωση για τις πράξεις, τη θέση και τα συναισθήματά τους σε ένα καρουζέλ γαστριμαργικής ηδονής που ναρκώνει τις αισθήσεις και καταπραΰνει τις ενοχές. Ωστόσο τα ηθικά διλήμματα παραμένουν και καραδοκούν να συνθλίψουν τα ψήγματα συνείδησης που είναι ακόμη ζωντανά. Πως αλλιώς μπορεί κανείς να διαχειριστεί την φρίκη της απώλειας του εαυτού; Πώς αλλιώς μπορεί κανείς να συναινέσει σε ένα έγκλημα; Το ανησυχητικό τοπίο της έξαρσης μιας αναίτιας και απροκάλυπτης βίας που σιγοβράζει καταλύει τις ψευδαισθήσεις και διαρρηγνύει τα προσωπεία του καθωσπρεπισμού.  Οι ήρωες του Κοχ, απελπιστικά μόνοι, αν και ζευγάρια, γαντζώνονται ο έναςαπ΄ τον άλλον με λύσσα για να μπορέσουν να αντέξουν την βαθιά οδύνη και την μοναξιά τους, σε έναν κόσμο που διαρκώς μεταβάλλεται σε ένα άψυχο τοπίο,  έναν τόπο πολυτελούς μαρτυρίου χωρίς ηθικούς φραγμούς.

 

Ταυτότητα Παράστασης

Το Δείπνο του Χέρμαν Κοχ

ΗΘΟΠΟΙΟΙ:

Μάινας Στέλιος

Λέχου Κατερίνα

Γεωργακόπουλος Λάζαρος

Μισιχρόνη Κατερίνα

και ο Γιώργος Κοτανίδης

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση: Κάτια Σπερελάκη

Σκηνοθεσία και Δραματουργική επεξεργασία: Λίλλυ Μελεμέ

Σκηνικό: Μιχάλης Σαπλαούρας

Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα

Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα

Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος

Βοηθοί σκηνοθέτη: Δάφνη Νικητάκη, Ειρήνη Βαλατσού

Βοηθός Σκηνογράφου: Σοφία Ζουρνατζίδου

Βοηθοί ενδυματολόγου: Ειρήνη Γεωργακίλα, Αναστασία Γκιουζέλη 

Βοηθός μουσικού: Γιώργος Μιζήθρας

 

Διεύθυνση παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα

Βοηθός παραγωγής: Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη

Παραγωγή: Ομάδα Νάμα – Λυκόφως

Η παράσταση τελεί υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Ολλανδίας

 

Παραστάσεις & τιμές εισιτηρίων

Από 16/11 έως 2/12

Τετάρτη 18.15

Πέμπτη 21.00

Παρασκευή 21.00

Σάββατο 19:00 & 21:15

Κυριακή 20.00

Και από 5/12

Τετάρτη 18.15 

Παρασκευή 21.00  

Σάββατο 21.15  

Κυριακή 21.00 

Τετάρτη &Παρασκευή

Διακεκριμένη ζώνη: 17€

Α Ζώνη: 15€, 12€ (Φοιτητικό, Ανέργων, +65)

Β Ζώνη: 12€

Σάββατο & Κυριακή

Διακεκριμένη ζώνη: 20€

Α Ζώνη: 17€, 14€ (Φοιτητικό, Ανέργων, +65)

Β Ζώνη: 14€

Διάρκεια Παράστασης: 90 λεπτά

videotrailer:https://www.youtube.com/watch?v=yeVFc7kiXCk

link προπώλησης:https://www.viva.gr/tickets/theatre/sygxrono-theatro/to-deipno/

Φωτογραφίες: Πάνος Γιαννακόπουλος 

Βίντεο-τρέιλερ: Φώτης Φωτόπουλος

ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΕΑΤΡΟ:

Διεύθυνση: Ευμολπιδών 45, Αθήνα 118 54

Τηλέφωνο:  210 3464380

E- mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

«Ο Μορμόλης»

του Rainer Hachfeld

Πρεμιέρα: Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018

 

Η Συντεχνία του Γέλιου επιστρέφει μετά από έναν χρόνο αγρανάπαυσης και παρουσιάζει την επετειακή παράσταση του θρυλικού «Μορμόλη» από την Κυριακή 25 Νοεμβρίου στο Σύγχρονο Θέατρο.

 

45 χρόνια από την πρώτη παράσταση του θιάσου της Ξένιας Καλογεροπούλου, ακριβώς 10 μέρες μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου στις 30 Νοεμβρίου του 1973.

Ο Μορμόλης δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις, είναι ο φανταστικός φίλος των παιδιών, που ξεφωνίζει ελεύθερα αυτά που δεν τολμούν να πουν οι μικροί στους μεγάλους.

Οι μεγάλοι δεν μπορούν να καταλάβουν τι είναι αυτό το μυστηριώδες και ανατρεπτικό “ξύλινο κουτί”.

Τον Μορμόλη δεν μπορείς να τον συλλάβεις, να τον τιμωρήσεις, να τον καταστρέψεις, είναι άτρωτος ... γιατί είναι η φαντασία των παιδιών και μπορεί να γίνεται ό,τι θέλουν τα παιδιά: παπούτσι, καπέλο, ποτήρι ή μπουρί της σόμπας. Αν κόψεις έναν Μορμόλη στα δυο έχεις δυο Μορμόληδες κι αν τον έκοβες στα τρια, τρεις!

Οι μεγάλοι γεννηθήκανε μεγάλοι;

Ποτέ δεν ήτανε μικροί;

Πάθανε όλοι αμνησία

σκοτώσανε την φαντασία

κι απόμειναν τα πρέπει και τα μη!

 

Ο Μορμόλης βλέπει

ποιό γιατί (;) πάει με ποιό πρέπει!

Η ιστορία που επέδρασε καθοριστικά στις γενιές παιδιών της μεταπολίτευσης και έθεσε το σημείο εκκίνησης νέων παιδαγωγικών προσεγγίσεων παγκοσμίως. Ο Μορμόλης γράφτηκε από τον Rainer Hachfeld, αδελφό του Volker Ludwig, ο οποίος είχε γράψει τα τραγούδια. Το έργο ανέβηκε το 1969 στο θέατρο Grips, λεγόταν “Mugnog Kinder” και είναι η αφετηρία του είδους θεάτρου του Grips του Βερολίνου και του υλικού της Συντεχνίας του Γέλιου. Χωρίς τον Μορμόλη δε θα υπήρχε ο Νουριάν, η Τζέλα και ο Κόρνας, η Φρέτα κι ο Γυαλάκιας, ο Βάσος κ η Βιβή.

Μετάφραση/ διασκευή: Παναγιώτης Σκούφης

Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης, Βασίλης Κουκαλάνι

και τα θρυλικά τραγούδια του Γιάννη Σπανού σε διασκευή Κώστα Νικολόπουλου

Διανομή: Βασιλική Διαλυνά, Βάσια Λακουμέντα, Φώτης Λαζάρου, Θέμος Σκανδάμης, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, Αντώνης Χρήστου

Σκηνικά – Κοστούμια: Αριστοτέλης Καρανάνος, Αλεξάνδρα Σιάφκου

Φωτισμοί: Γιώργος Αγιανίτης

Οι παραστάσεις θα πραγματοποιηθούν στο Σύγχρονο Θέατρο, Ευμολπιδών 45 στο Γκάζι, ένα φιλικό και προσβάσιμο σε άτομα με αναπηρία θέατρο.

 

ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΗΛΗ ΘΕΑΜΑΤΩΝ:

 

Κάθε Κυριακή στις 11:30

 

Τιμές εισιτηρίων

Γενική είσοδος: 10 €

ΑμεΑ, ανέργων, φοιτητικά, άνω των 65: 6 €

Ομαδικά άνω από 25 άτομα: 6 €

Προπώληση: VIVA

Συντεχνία του Γέλιου

http://www.syntexniageliou.gr/

https://www.facebook.com/syntechniatougeliou/

Μολιέρου

Ο Μισάνθρωπος



Σκηνοθεσία Ιόλη Ανδρεάδη






ΠΡΕΜΙΕΡΑ 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018



Η ψυχή η δική μου αγάπησε το δρόμο της φυγής

και δώρο εγώ δεν έλαβα από τον ουρανό μία ψυχή κατάλληλη για τον αέρα της αυλής.

Δεν έχω αυτές τις «αρετές» που οι εποχές απαιτούν

γι’ αυτό και οι υποθέσεις μου δεν πρόκειται ποτέ να ευοδωθούν.

Ειλικρίνεια κι ευθύτητα το μόνο τάλαντό μου

και αγνοώ πώς γίνεται ο εμπαιγμός του ατόμου.



Η ConstantlyProductionsπαρουσιάζει στο Σύγχρονο Θέατρο από τις 20 Απριλίου την παράσταση «Ο Μισάνθρωπος». Η πιο πικρή κωμωδία του Μολιέρου, σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη, μετάφραση Γιάγκου Ανδρεάδη και διασκευή για έξι πρόσωπα της Ιόλης Ανδρεάδη και του Άρη Ασπρούλη σε νέα ελληνική έμμετρη απόδοση 1.600 στίχων.



Το ανέβασμα αυτό εμπνέεται από τη θεατρικότητα της κοινωνίας καθώς αυτή συνδιαλέγεται με το απροσποίητο και την αιχμηρή, γυμνή ειλικρίνεια του πρωταγωνιστή – σαν να μην πέρασε μια μέρα από τον Ιούνιο του 1666 όπου το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά.



Έξι ήρωες επί σκηνής, όλοι θύτες και θύματα μιας μακράς, ατομικής και ομαδικής, υποκρισίας με σκοπό το κέρδος των εντυπώσεων και μια καλή θέση στα μάτια των άλλων. Μόνος αντίπαλος με την πραγματικότητα, ο ειλικρινής Άλκηστος. Με την εμμονική του ροπή προς την αλήθεια με κάθε κόστος και κυρίως τον ατελείωτο και ατελέσφορο έρωτά του για τη γοητευτική Σελιμένη, να δεσπόζουν ως πηγές της δυστυχίας του.



Μισάνθρωπος ο Μιλτιάδης Φιορέντζης (Οικογένεια Τσέντσι, Young Lear, Το βιβλίο της Ανησυχίας). Στο ρόλο της Σελιμένης η Βασιλική Τρουφάκου (Αδερφοί Καραμάζοφ, Αντιγόνη, Ειρήνη).  Ορόντης ο Θύμιος Κούκιος (Αύγουστος), Ελιάνθη η Δανάη Επιθυμιάδη (Ήταν όλοι τους παιδιά μου), Φιλήντας ο Ορέστης Καρύδας (Οιδίπους Επί Κολωνώ) και Αρσινόη η Μελίνα Θεοχαρίδου (Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα).



Λίγα λόγια για το έργο

Ο Μισάνθρωπος, 1666. Πλήρης τίτλος: Ο Μισάνθρωπος ή ο Χολερικός ερωτευμένος (Le Misanthrope ou l’ Atrabilaire amoureux), πεντάπρακτη κωμωδία σε 1808 αλεξανδρινούς στίχους. Παραστάθηκε για πρώτη φορά στις 4 Ιουνίου 1666, στο θέατρο του Palais-Royal. Είναι εμπνευσμένη από τον «Δύσκολο» του Μενάνδρου. Ο υπότιτλος παραπέμπει στη θεωρία του Γαληνού, ευρέως διαδεδομένη και ακόμη αποδεκτή μέχρι τον 18ο αιώνα, σχετικά με τα τέσσερα στοιχεία που καθορίζουν τον ανθρώπινο οργανισμό και τον ψυχισμό του ατόμου. Στο ανθρώπινο σώμα ενυπάρχουν τέσσερα «υγρά» και οι μεταξύ τους αναλογίες καθορίζουν τον χαρακτήρα. Ο «χολερικός» Άλκηστος (Alceste) καθορίζεται από τη μαύρη χολή (μέλαινα χολή –bile– μελαγχολία), ενώ ο «σώφρων» φίλος του Φιλήντας (Philinte) από το «φλέγμα». Αναφορές σε αυτά τα στοιχεία (humeurs) βρίσκουμε σε πολλές κωμωδίες του Μολιέρου. Ο Άλκηστος μισεί την ανθρωπότητα, καταγγέλλει την υποκρισία, τη δειλία και τη συναλλαγή που επικρατεί. Αγαπά εντούτοις με πάθος τη Σελιμένη (Célimène), νεαρή χήρα, «φιλάρεσκη» («coquette») που αρέσκεται να διασκεδάζει, και να κακολογεί τους γύρω της. Ο ενάρετος Άλκηστος είναι αναγκασμένος λοιπόν να δίνει μάχες, χαμένες από τα πριν, οι οποίες θα τον οδηγήσουν στην τελική φυγή. Ένα έργο «σαλονιού», στο οποίο ο Μολιέρος ασκεί έντονη κριτική στα ήθη της Αυλής και στην υποκρισία που κυριαρχεί σ’ αυτήν την κοινωνία του «φαίνεσθαι», στην οποία οι συμπεριφορές φθάνουν στα όρια της παρωδίας. | Απόσπασμα από το «Ο Μολιέρος και η κωμωδία» των Άννα Ταμπάκη και Αλεξία Αλτουβά



Τα πρόσωπα του έργου



Άλκηστος, η ψυχή που βασανίζεται βαθιά μέσα στη σύγκρουση μεταξύ της πραγματικότητας και της εξιδανικευμένες ηθικής τελειότητας, την οποία αποζητά από τον καθένα και με κάθε κόστος.



Σελιμένη, ο θηλυκός Δον Ζουάν. Ομορφιά, ευγλωττία, κοινωνική λάμψη. Η νεαρή χείρα με τη μεγάλη κοινωνική επιφάνεια, τους χειραφετημένους τρόπους και τους αμέτρητους θαυμαστές. Αγαπημένο της παιχνίδι: ο Άλκηστος.



Αρσινόη, ο θηλυκός Ταρτούφος. Γυναίκα με μεγάλη επιρροή στους κοσμικούς κύκλους της εποχής και υπόδειγμα κοινωνικής υποκρισίας. Πρόσωπο χυδαίο και φθονερό, μασκαρεμένο ωστόσο πάντα με το πέπλο της προσποιητής ευγένειας και της θρησκευτικής ευλάβειας.



Ορόντης, ο αντίζηλος του Άλκηστου, στη ζωή και την τέχνη. Διεκδικεί επί ίσοις όροις τα μάτια της Σελιμένης και αξιώνει από παντού κολακευτικούς επαίνους για την, μάλλον κακή, ποίησή του.



Φιλήντας, ο καλύτερος φίλος του Άλκηστου. Ψυχή ευγενική, που με θάρρος ασκεί καλοπροαίρετη κριτική στον φίλο του, με σκοπό να κατευνάσει του τρόπους του και τον βοηθήσει να προσαρμοστεί στην κοινωνική πραγματικότητα..



Ελιάνθη, ξαδέρφη της Σελιμένης, υπόδειγμα τιμιότητας, ευγένειας και αμοιβαιότητας. Ερωτευμένη με το ήθος του Άλκηστου – όχι όμως και με τη σκληρότητά του. Παραδίδεται τελικά στον έρωτα του τρυφερού Φιλήντα.



Σημείωμα σκηνοθέτη



Η συζήτηση τελείωσε.

Περάστε στην πινακοθήκη – σας καλώ για επίσκεψη.

Σελιμένη: Σκηνή 3η, Πράξη ΙΙ



Στην προσέγγιση του Μισανθρώπου που επιχειρείται εδώ, όλη η δράση του έργου μεταφέρεται στην «Πινακοθήκη». Σε αυτό το ειδικό δωμάτιο που υπάρχει στο σπίτι της Σελιμένης και στο οποίο προτρέπει τους καλεσμένους της να περάσουν -στην 3η σκηνή της 2ης πράξης- με σκοπό την αποφυγή ενός καβγά που ετοιμαζόταν να ξεκινήσει, καθώς εκείνοι κουτσομπόλευαν στο σαλόνι με έντονο ύφος. Μόνο που αντί για τους πίνακες που περιγράφονται στο έργο, αυτή τη φορά στα κάδρα θα περάσουν οι ίδιοι οι ήρωές του.



Με αυτό τον τρόπο, έξι γιγάντια κάδρα δεσπόζουν, εξαρχής, στο κέντρο της σκηνής. Από μέσα τους ξεπηδούν σταδιακά οι έξι ήρωες του Μολιέρου, για να παρουσιάσουν τον εαυτό τους σε τρεις διαφορετικές εκδοχές, οι οποίες συνθέτουν διαλεκτικά για τον καθένα τη μία και μοναδική, αληθινή του όψη.



Εκδοχή πρώτη: ο χώρος μέσα στα κάδρα.

Μέσα στα κάδρα, ο θεατής βλέπει το υποσυνείδητο των χαρακτήρων. Πρόκειται για έναν χώρο ονειρικό, εντός του οποίου οι έξι ήρωες μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα και δίχως τη δέσμευση της λογικής. Μέσα στα κάδρα τους, τα πρόσωπα δεν μιλούν. Έχουν ως μόνο τρόπο έκφρασης την μεγεθυμένη κίνηση του χαρακτήρα τους, σαν κάποιος ζωγράφος να τους απαθανάτισε σε στάσεις μεγάλες και αντιπροσωπευτικές της ζωής τους και του ό,τι αυτή πρεσβεύει.



Εκδοχή δεύτερη: ο χώρος έξω από τα κάδρα.

Η δεύτερη εκδοχή των έξι χαρακτήρων εκτυλίσσεται κατά τη δράση τους έξω και μπροστά από τα κάδρα. Εκεί, με λόγο πιο ρεαλιστικό και κινήσεις σχεδόν φυσικές, οι ήρωες ερμηνεύουν μια κοντινότερη στην πραγματική ζωή εκδοχή του εαυτού τους και μας καλούν να παρακολουθήσουμε τι πραγματικά συμβαίνει στο σπίτι της Σελιμένης και που θα οδηγήσουν αυτές οι αδιέξοδες παρεξηγήσεις και οι συνεχείς αποκαλύψεις που λαμβάνουν χώρα.



Εκδοχή Τρίτη: το μικρόφωνο.

Το τρίτο πεδίο δράσης των ηρώων εστιάζεται στη χρήση ενός μικροφώνου, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο της σκηνής, χαρίζοντας φωνή, ήχο και έκφραση στην πιο μύχια εκδοχή του εαυτού τους. Εκεί οπού οι σκέψεις εκφράζονται χωρίς να κρύβονται ούτε πίσω από το «σχήμα» ενός κάδρου - όπως ορίζεται στην πρώτη εκδοχή του χαρακτήρα τους, ούτε μέσα στον καθημερινό λόγο των κοινωνικών συμβάσεων - όπως ορίζεται στη δεύτερη. Εκεί όπου μιλά αποκλειστικά η ψυχή του κάθε ήρωα.



Ιόλη Ανδρεάδη





Ταυτότητα Παράστασης

Μετάφραση: Γιάγκος Ανδρεάδης

Έμμετρη διασκευή: Ιόλη Ανδρεάδη & Άρης Ασπρούλης

Σκηνοθεσία - Κίνηση: Ιόλη Ανδρεάδη

Σκηνογραφία - Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Coversong: Κώστας Δαλακούρας

Φωτογραφίες: Πάνος Μιχαήλ | Videotrailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος

Βοηθοί σκηνοθέτη: Γιάννης Παυλόπουλος & Μαρία Νικητοπούλου

Κατασκευή Κοστουμιών: Δάφνη Τσακότα & Σιμέλα Τουργαϊδου | Βοηθός Ενδυματολόγου: Αμαλία Αντώνη

Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης

Παραγωγή: ConstantlyProductions – Βαγγέλης Κώνστας



Διανομή

Άλκηστος: Μιλτιάδης Φιορέντζης, Σελιμένη: Βασιλική Τρουφάκου, Ορόντης: Θύμιος Κούκιος, Ελιάνθη: Δανάη Επιθυμιάδη, Φιλήντας: Ορέστης Καρύδας, Αρσινόη: Μελίνα Θεοχαρίδου



Σύγχρονο Θέατρο

Ευμολπιδών 45, Γκάζι | Τηλ.: 2103464380, 2105138067

Παραστάσεις: Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή στις 21.15 | Διάρκεια 90 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ γενική είσοδος, 10 ευρώ φοιτητικό & ανέργων

Σώμα σε 64 κινήσεις

Body in 64movements



Οι Svalbard Company για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Μια από τις σημαντικότερες ομάδες σωματικού θεάτρου και σύγχρονου τσίρκου της Ευρώπης, άρτι αφιχθείσα από το FringeFestival του Εδιμβούργου, συμπράττει με την ελληνίδα χορογράφο Μαρία Λάππα για να παρουσιάσουν, μαζί με 4 Ελληνες Performers, την παράσταση «Σώμα σε 64 κινήσεις» με την υποστήριξη του ιδρύματος ΝΕΟΝ



Στο Σύγχρονο Θέατρο και μόνο για 4 παραστάσεις:

14, 15, 21 & 22 Φεβρουαρίου 2018 | Ώρα 21.15


Μέσα από 8 σπονδυλωτές εικόνες-σχήματα η χορογράφος Μαρία Λάππα δημιουργεί ένα γλυπτικό υβρίδιο χοροθεάτρου, ακροβασίας και ιαπωνικού Butoh. Όπου μέσω της εικαστικής εγκατάστασης επιθυμεί να αναδείξει χορογραφικά, την υπαρξιακή γεωμετρία του ανθρωπίνου σώματος και τις δυνάμεις που ασκούν επιρροή στην μεταμορφωτική του τάση.



Η Μορφή-Σώμα αναζητεί την σφαιρικότητα της, χωρίς τον φόβο την σύνθλιψης.

«Ποιο σχήμα χρειάζεται να πάρω για να χωρέσω μέσα στον κόσμο ; » ειναι η ερώτηση που αιωρείται κατά της διάρκεια της παράστασης .

Το ανθρώπινο σώμα ειναι μια εξίσωση απολύτρωσης .



Η έννοια της μεταμόρφωσης στην παράσταση είναι πολυεπίπεδη, εμπλουτίζει τον κόσμο του φανταστικού αλλά και τη δυνητικά, συμβολική της διάσταση.



Το ανθρώπινο σώμα συλλαμβάνεται, ως μια ρευστή γεωμετρική μορφή που μεταβάλλεται συνεχώς. Στην προσπάθεια του να τοπογραφήσει το σύμπαν που το περιβάλει, το σώμα-μορφή, καταδύεται σε ανοικειους ψυχίκούς τόπους όπου οι συνισταμένες δυνάμεις ειναι πλέον δυσπερiγραπτες και η καθε τύπου στρατηγική καταλήγει πάντα στο ίδιο αποτέλεσμα: ο Θάνατος είναι μια πίστα από αναποδογυρισμένα ποτήρια γεμάτα χρυσάνθεμα.



Καθόλη την διάρκεια της παράστασης ακούγονται σε 5 γλώσσες, ποιήματα και αποσπάσματα κειμένων των, Δημήτρη Δημητριάδη, Νικολάου Κάλλα, Allen Ginsberg, Samuel Beckett, Γιώργου Βαφόπουλου, όπως και κείμενα των χορευτών που γράφτηκαν κατά την διάρκεια της δημιουργικής διαδικασίας.



Οι φωτογραφίες είναι του KarolJarek.



ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Χορογραφία/Εικαστική Επιμέλεια : Μαρία Λάππα

Αρχιτεκτονική επιμέλεια: LoopoStudio

Σκηνοθετική επιμέλεια : Αλεξάνδρα Καζάζου

Επιμέλεια φωτισμού/Φωτογραφία: KarolJarek

VideoArtist: Χρήστος Κυριαζίδης

Kοστούμια : Void Mode by Κωνσταντίνος Πριόβολος

Σκηνικές κατασκευές : Δημήτρης Λαζούλος (RayStudios)

Πρωτότυπη ζωντανή μουσική: RobertMoonSmith

Μουσικοί επί σκηνής :RobertMoonSmith/Σόνια Μπαξεβάνη

Διδασκαλία στροβιλισμού: ZiyaAzazi

Βοηθοί χορογράφου: Αμαλία Κακαλοπούλου /Λουκιανή Παπαδάκη/ Άννα Μάρκα

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Καφετζή

Οπτική επικοινωνία: Αχιλλέας Τσομκόπουλος

Καλλιτεχνικοί συνεργάτες: Αλέξανδρος Μιχαήλ/Λουκιανή Παπαδάκη/Κωνσταντίνος Παυλίδης

Επιμέλεια κομμώσεων/makeup: Μαρία Εικοσιπεντάκη

Videopromo : Χρυσάνθη Μπαδέκα

Videoteaser: Χρήστος Κυριαζίδης

Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης

Παραγωγή: MORE64



Ερμηνεύουν: Ελένη Καναβού, Tom Brand, Rober Moon Smith, Simon John Wiborn, Ειρήνη Αποστολάτου, Μυρτώ Πετροχείλου, Αλέξης Ακροβατάκης, Κωνσταντίνα Τρίμμη







Σύγχρονο Θέατρo

Ευμολπιδών 45, ΓΚΑΖΙ, ΑΘΗΝΑ

Τηλ. Κρατήσεων : 2103464380/6946458465/viva.gr

Τιμή εισιτηρίου: 15 ευρώ/ 12 ευρώ (Ανέργων)

Η νέα παραγωγή της Εταιρείας Θεάτρου «Οίστρος» είναι μια θεατρική διασκευή του graphic novel του Darry lCunningham «Σούπερκραχ – Το μεγάλο κόλπο με τη διεθνή οικονομία». Θα ανεβεί στο Σύγχρονο Θέατρο, τον Ιανουάριο του 2018, κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακη. Οκτώ ηθοποιοί αναλαμβάνουν να ζωντανέψουν στη σκηνή ένα graphicnovel που εστιάζει στον πυρήνα της διεθνούς οικονομικής κρίσης.



«ΣΟΥΠΕΡΚΡΑΧ – Το μεγάλο κόλπο με τη διεθνή οικονομία»



Το χρονικό της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης ξεδιπλώνεται με κατανοητό τρόπο και παράλληλα πλαισιώνεται από μια φιλοσοφική συζήτηση γύρω από τις υπάρχουσες πολιτικοοικονομικές θεωρίες, τις ιδεολογίες και το σκηνικό μέσα στο οποίο διαβιούμε το παρόν μας. Κεντρικός άξονας, η φιλελεύθερη πολιτική ιδεολογία που ανέπτυξε η Άυν Ραντ, η οποία υπήρξε μέντορας του Άλαν Γκρίνσπαν, του κεντρικού τραπεζίτη των Η.Π.Α. για 3 δεκαετίες. Ζούμε στην εποχή του Εγωισμού και του ατομικισμού. Πόσο μακριά μπορεί να φτάσουμε κουβαλώντας αυτές τις αποσκευές, κυλώντας ο καθένας σαν άλλος Σίσυφος τη δική του πέτρα της δυστυχίας;

Μηδενισμός, εγωισμός, διαφθορά, βαθύπλουτοι και πένητες, εταιρείες, κολεκτίβες, χρηματιστές, τράπεζες, καπιταλισμός. Προοδευτικοί και συντηρητικοί καλούνται να βρουν λύσεις, να κινήσουν τον κόσμο και την ιστορία προς την κατεύθυνση που επιθυμούν.

Ποια είναι η ψυχολογική βάση των πολιτικών μας επιλογών; Γιατί μας είναι τόσο δύσκολο να αλλάξουμε κατεύθυνση ακόμα κι αν αναγνωρίζουμε πως τα μέτρα που εφαρμόζονται δεν λειτουργούν αποτελεσματικά;

Αποφεύγοντας τον καταγγελτικό λόγο και εστιάζοντας στη θεατρική δράση, χρησιμοποιώντας θεατρικές τεχνικές που παραπέμπουν στην αισθητική των graphicnovels, παίζοντας με το φως και τη σκιά, εντάσσοντας στοιχεία του σωματικού θεάτρου, η παράσταση μιλάει με ευφάνταστο αλλά συνάμα ουσιαστικό τρόπο για τη θέση του καθενός μας μέσα στο πολιτικοοικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι. που ούτως ή άλλως διαμορφώνεται, άλλοτε με τη συμμετοχή μας και άλλοτε ερήμην μας.

Στην παράσταση θα ακούγονται ζωντανά, τραγούδια από τα «Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας» σε στίχους Γιάννη Νεγρεπόντη και μουσική Λουκιανού Κηλαηδόνη. Πρόκειται για έναν δίσκο – σταθμό της δεκαετίας του ’70, αποτελούμενο από τραγούδια που μιλούν για τον πυρήνα της πολιτικής και της οικονομίας, ξεφεύγοντας από το κλασικό μοντέλο του πολιτικού και στρατευμένου τραγουδιού. Με αυτήν την έννοια, κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος με τον λόγο του Cunningham, που περιγράφει τη σύγχρονη πραγματικότητα και παίρνει θέση χωρίς ίχνος διδακτισμού και πολιτικής προπαγάνδας.

Η παράστασή μας ξεκινάει από τα γεγονότα του άμεσου παρελθόντος του Κραχ του 2008 στην Αμερική, για να μιλήσει για το σήμερα και να ανοίξει μια συζήτηση για το αύριο.

Παράγωγα, swaps, αξιόγραφα, CDS, CDO, συστημικό ρίσκο, options, futures, υποθήκες, ομόλογα, επιτόκια, collaterals, οίκοι αξιολόγησης… Οικονομικοί όροι που μπορεί να τους έχουμε ακουστά σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό καθώς μονοπωλούν την πολιτικοοικονομική συζήτηση για τα αίτια της κρίσης τα τελευταία χρόνια. Ας μιλήσουμε για όλα αυτά με απλό και όχι απλοϊκό τρόπο και στιγμιότυπα βγαλμένα από την πιο εξωφρενική κωμωδία.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Διασκευή – Προσαρμογή: Μαργαρίτα Καστρινού – Γιάννης Μιχαλόπουλος

Σκηνοθεσία: Μαργαρίτα Καστρινού

Μετάφραση : Αβραάμ Κάουα

Σκηνικά-Κοστούμια: Αγγελική Μπόζου

Φωτισμοί: Νίκος Θεοχαρόπουλος

Παίζουν: Νικήτας Αναστόπουλος, Ευαγγελία Αστρίδου, Νίκη Καράλη, Μαργαρίτα Καστρινού, Γιάννης Μιχαλόπουλος, Γιώργος Τζαβάρας και δυο ακομα ηιοποιοι

“Η Μηχανή Άμλετ”

του Χάινερ Μίλλερ

σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Χατζάκη

                                              στο Σύγχρονο Θέατρο

Από 9 Νοεμβρίουγια 3 “συλλεκτικές”παραστάσεις
«Ήμουν ο Άμλετ. Στεκόμουνα στην ακτή και μιλούσα στα κύματα που πάφλαζαν... με την πλάτη στραμμένη στα ερείπια της Ευρώπης».


Το πιο γνωστό και «παράξενο» έργο του Χάινερ Μίλλερ, έργο ορόσημο της μεταμοντέρνας γραφής, επιστρέφει για τρεις “συλλεκτικές”στη σκηνή του Σύγχρονου Θεάτρουσεσκηνοθεσία Γρηγόρη Χατζάκημέσα σε ένα σκοτεινό, ατμοσφαιρικό σκηνικό που επιμελήθηκε ο Αλέκος Φασιανός.

Η ψευδαίσθηση της κανονικότητας και οι αυταπάτες της μοίρας του Άμλετ με φόντο την ηθική και ανθρωπιστική κατάρρευση ενός ολόκληρου πολιτισμού, παρουσιάζεται σε έναν σπαρακτικό μονόλογο υπό την επήρεια…μέθης.
Παραστάσεις:

Τετάρτη 9, 16 και 23 Νοεμβρίου στις 21:00

                                                                                            Εισιτήρια:10 ευρώ

Διάρκεια: 70’

Συντελεστές

Μετάφραση Ελένη Βαροπούλου
Σκηνοθεσία Γρηγόρης Χατζάκης
Ερμηνεία: Βαγγέλης Στρατηγάκος

Σκηνικά Αλέκος Φασιανός
Μουσική Βύρων Κατρίτσης
Κοστούμι Βασιλική Σύρμα
Κίνηση Μαρία Καραγεώργου
Επιμέλεια/ΚατασκευήΣκηνικών Ζωή Αρβανίτη
Φωτογραφίες/Λήψη Στυλιανός Παπαρδέλας

Γραφιστική Επιμέλεια:MichelangeloBevilacqua

Δημόσιες Σχέσεις:Μάρσια Βλέτσα & Νίκος Παπανάγνου



ΔείτετοTeaserVideo

Facebook

Παραγωγή: ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΕΑΤΡΟ

T:210 3464380

F: 210 3464387

E: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ευμολπιδών 45, Γκάζι

Από 14 Οκτωβρίου στο Σύγχρονο Θέατρο, ανεβαίνει το εμβληματικό αριστούργημα θεατρικού ρεαλισμού του 20ου αιώνα, «Λεωφορείο ο Πόθος», που καθιέρωσε τον Τένεσι Ουίλιαμς ως έναν από τους σημαντικότερους θεατρικούς συγγραφείς της Αμερικής.



Το έργο γραμμένο το 1947 ανέβηκε για πρώτη φορά στη Ν. Υόρκη εκείνη την χρονιά σε σκηνοθεσία Ηλία Καζάν ενώ το 1949, έχοντας ήδη αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές και το βραβείο Πούλιτζερ, ανέβηκε στο Λονδίνο σε σκηνοθεσία Λώρενς Ολίβιε. Το 1951 έγινε παγκόσμια διάσημο με την πολυβραβευμένη μεταφορά του στον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία Ηλία Καζάν και με πρωταγωνιστές την Βίβιαν Λη που είχε υποδυθεί την βασική ηρωίδα Μπλανς Ντυμπουά στο Λονδίνο και τον Μάρλον Μπράντο που είχε υποδυθεί το κεντρικό ρόλο του πολωνού μετανάστη Στάνλεϋ Κοβάλσκι στη Νέα Υόρκη.



Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου:  

              

       1948. Νέα Ορλεάνη. Σε ένα σπίτι όπου κατοικούν η Στέλλα, απόγονος αριστοκρατικής οικογένειας του Αμερικανικού Νότου και ο σύζυγός της Στάνλεϋ, σκληρός και ανερχόμενος μικροαστός, καταφεύγει η Μπλανς Ντυμπουά, αδελφή της Στέλλας. Ανύπαντρη, παρά την προχωρημένη ηλικία της και έχοντας επωμισθεί τα οικογενειακά βάρη της αριστοκρατικής της οικογένειας, χωρίς ένα δολάριο και χωρίς σύντροφο, κουβαλάει μόνον τις αποσκευές της από ύλη και τραυματικές μνήμες. Το αμφιλεγόμενο ερωτικό της παρελθόν μαζί με τον πολυσχιδή της χαρακτήρα ανατρέπουν την κανονικότητα της ζωής του ζευγαριού και του κοινωνικού τους περίγυρου. Μέσα από την αντιπαράθεση καθενός από τους χαρακτήρες του έργου με την «αλλόκοτη» όπως τους φαίνεται Μπλανς -και γι’ αυτό επικίνδυνα ανατρεπτική- οι ήρωες του «Λεωφορείου ο Πόθος» καταλαβαίνουν πως πρέπει να συσπειρωθούν σε ό,τι μέχρι πριν την άφιξή της ήταν και σε ό,τι είχαν και θέλουν στο μέλλον να αποκτήσουν. Την συρρικνώνουν έτσι σε μία από τις πολλές της ιδιότητες, την αποκηρύσσουν και την διώχνουν υπό τον μανδύα της τρελής που πρέπει «για το καλό όλων» να απομονωθεί. Η Μπλανς γίνεται ο ξένος που στο διηνεκές υπάρχει, ακόμη και μέσα μας, και που θα θέλαμε να αγνοούμε. Ο Τένεσι Ουίλιαμς κατορθώνει να συνδιαλαγεί και να συμμαχήσει με το συναισθηματικό κόσμο μας για να τεστάρει τις αντοχές των αντιλήψεων και των ηθικών κανόνων της κάθε κοινωνίας αλλά και του καθενός μας χωριστά.





Σύντομο Βιογραφικό συγγραφέα:

Τένεσι Ουίλιαμς



Ο Τένεσι Ουίλιαμς(26 Μαρτίου1911- 25 Φεβρουαρίου1983), φιλολογικό ψευδώνυμο του Τόμας Λανιέ Ουίλιαμς, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερουςΑμερικανούςθεατρικούς συγγραφείς, μαζί με το σύγχρονό του,Άρθουρ Μίλλερ. Έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στηΝέα Ορλεάνη, όπου και άλλαξε το όνομά του από την πολιτεία καταγωγής του πατέρα του. Έγραψε ποιήματα, νουβέλες, θεατρικά έργα και παιχνίδια, ιστορίες και μυθιστορήματα. Μερικά από τα πιο γνωστά του έργα είναι: “Γυάλινος κόσμος”, "Καλοκαίρι και καταχνιά", "Λεωφορείον ο Πόθος", "Τριαντάφυλλο στο στήθος", "Λυσσασμένη γάτα", "Ο Ορφέας στον Άδη", "Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι", "Γλυκό πουλί της νιότης", "Η νύχτα της Ιγκουάνα". Το 1948 Κέρδισε τοβραβείο Πούλιτζεργια το "Λεωφορείον ο Πόθος" και το1955για τη "Λυσσασμένη Γάτα". Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πάνω από 30 γλώσσες, ενώ αποτελούν ιδιαίτερα δημοφιλείς παραστάσεις σε όλο τον κόσμο.





Συντελεστές

                                              Παραγωγή:    Ομάδα Νάμα       

                                            Μετάφραση:    Γιώργος Χατζηνικολάου

       Σκηνοθεσία/Καλλιτεχνική επιμέλεια:    Ελένη Σκότη, Γιώργος Χατζηνικολάου

                                Σκηνικά/Κοστούμια:    Γιώργος Χατζηνικολάου

                                                Φωτισμοί:    Αντώνης Παναγιωτόπουλος

                                                 Μουσική:    Κωστής Χαραμουντάνης

                                           Video/Trailer:    Σταύρος Συμεωνίδης

                                         Φωτογραφίες:    Γιώργος Καλφαμανώλης

                                 Βοηθός σκηνοθέτη:    Τριανταφυλλιά Δούνια

                                 Δ/νση Παραγωγής:    Γιώργος Χατζηνικολάου

Δημόσιες Σχέσεις/Βοηθός παραγωγής:    Μαρία Αναματερού



Διανομή

                                                  Μπλανς:    Κόρα Καρβούνη

                                                  Στάνλεϋ:    Γιάννης Τσορτέκης

                                                    Στέλλα:    Ηλιάνα Μαυρομάτη

                                                        Μιτς:    Γιώργος Δάμπασης

                                                    Γιούνις:    Αθηνά Αλεξοπούλου

                                                   Γιατρός:    Μιχαήλ Γιαννικάκης

                                                        Στηβ:    Γιώργος Γερωνυμάκης

                                                       Νέος:    Γιάννης Δαμάλας

                                              Νοσοκόμα:    Χριστίνα Δημητριάδη

                                                  Πάμπλο:    Βαγγέλης Κουντουριώτης

                                                               


«Λεωφορείο ο Πόθος»

του Τένεσι Ουίλιαμς, από την Ομάδα Νάμα

στο Σύγχρονο Θέατρο

aπό 14 Οκτωβρίου έως 29 Ιανουαρίου 2017\
Πρεμιέρα:    Παρασκευή14Οκτωβρίου 2016

                   Τελευταία παράσταση:    Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017

      Ημέρες & ώρες παραστάσεων:    Πέμπτη έως Σάββατο στις 9:00μμ

                                                           Κυριακή στις 7:00μμ

                              Τιμές εισιτηρίων:

                       Πέμπτη/Παρασκευή:    Κανονικό: 15,00€

                                                           Φοιτητικό/Ανέργων/Άνω των 65: 12,00€         

           Σάββατο/Κυριακή & αργίες:    Κανονικό: 17,00€

                                                           Ανέργων /Άνω των 65: 15,00€

                                                           Φοιτητικό: 12,00€

                                        Διάρκεια:    150’ (με διάλειμμα)

                                           Χώρος:    Σύγχρονο Θέατρο

                                     Διεύθυνση:    Ευμολπιδών 45, Γκάζι

                                      Τηλέφωνο:    210 3464380, Site:www.sixronotheatro.gr

                                  Στάση Μετρό:    Κεραμεικός





Κράτηση θέσεων & Πώληση εισιτηρίων:

στoταμείoτου Σύγχρονου Θεάτρου, Ευμολπιδών 45, Γκάζι

τηλ 210 3464380, email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., site: www. sixronotheatro.gr

Στάση Μετρό Κεραμεικός



στο ταμείο του Επί Κολωνώ, Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Κολωνός

τηλ 210 5138067, email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., site: www.epikolono.gr

Στάση Μετρό Μεταξουργείο




στο www.viva.gr