του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D. 

 

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Φεβρουαρίου, με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης Γονέων με Καρκινοπαθή Παιδιά (ICCCPO), με στόχο την ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης για τις παιδικές νεοπλασίες (καρκίνο). 

Σύμφωνα με τα στοιχεία, κάθε χρόνο, περισσότερα από 250.000 παιδιά πάσχουν από την ασθένεια, εκ των οποίων τα 150.000 καταλήγουν.

Ο καρκίνος παραμένει η πρώτη αιτία θνησιμότητας στα παιδιά λόγω ασθένειας.  Πρώτη σε εμφάνιση μορφή καρκίνου που εμφανίζουν τα παιδιά είναι η λευχαιμία, ενώ η ασθένεια αποτελεί τη δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτου μετά τα ατυχήματα.

Παρόλο ότι οι γιατροί έχουν στα χέρια τους νέες θεραπευτικές μεθόδους, ένα στα τρία παιδιά που προσβάλλονται από καρκίνο ή λευχαιμία δεν καταφέρνουν να επιβιώσουν. Η νόσος εκδηλώνεται συχνότερα στις ηλικίες 3-9 ετών.

Στη χώρα μας, 280-300 παιδιά προσβάλλονται ετησίως από καρκίνο- κυρίως από λευχαιμία.

Ο καρκίνος αρχίζει να αναπτύσσεται όταν σε ένα κύτταρο του οργανισμού δημιουργηθούν βλάβες στο DNA του, με αποτέλεσμα αυτό να αρχίζει να πολλαπλασιάζεται ανεξέλεγκτα. Ο ανώμαλος πολλαπλασιασμός του κυττάρου αυτού οδηγεί στη γένεση του καρκίνου.

Οι κυριότερες μορφές παιδικού καρκίνου είναι οι λευχαιμίες, οι εγκεφαλικοί όγκοι και τα λεμφώματα. Η έγκαιρη διάγνωση και η ορθή αντιμετώπιση συμβάλλουν στην αύξηση του ποσοστού ίασης των παιδιών, που φθάνει μέχρι και το 75%. 

Οι γονείς οφείλουν να φροντίζουν, ώστε τα παιδιά να παρακολουθούνται συχνά από γιατρό και σε περίπτωση που παρατηρήσουν οποιαδήποτε ασυνήθιστα συμπτώματα - εμφάνιση μάζας, ογκιδίου, ή πρηξίματος σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος του παιδιού, ανεξήγητη χλωμάδα, επίμονη κούραση, απότομες αλλαγές στη συμπεριφορά κ.α.- πρέπει να ζητήσουν αμέσως ιατρική συμβουλή.

Κατά τα τελευταία 30 χρόνια έχει καταγραφεί στην Ευρώπη, μια σημαντική αύξηση του αριθμού των περιπτώσεων καρκίνου σε παιδιά και σε έφηβους. Παράλληλα έχει σημειωθεί μια επιτάχυνση της τάσης αυτής.
 

Από το 1970 έως το 1999, σε παιδιά ηλικίας από 0 έως 14 ετών, έχει καταγραφεί μια αύξηση 1% ετησίως. Για την ίδια χρονική περίοδο, στους έφηβους ηλικίας από 15 έως 19 ετών, έχει παρατηρηθεί μια αύξηση της τάξης του 1,5% ετησίως. Οι αυξήσεις περιπτώσεων καρκίνου στα παιδιά, υπήρξαν για όλες τις μορφές. Στους έφηβους, οι σημαντικότερες αυξήσεις παρατηρήθηκαν για τα καρκινώματα, τα λεμφώματα και τους όγκους των γεννητικών κυττάρων.
 

Παρόλο που η πρόληψη του καρκίνου στα παιδιά είναι γενικά περιορισμένη, απαιτείται ευαισθητοποίηση από πλευράς του παιδιάτρου, και γενικά της ιατρικής κοινότητας, έτσι ώστε ύποπτα συμπτώματα ή ευρήματα να αξιολογούνται και να παραπέμπονται έγκαιρα για εξειδικευμένο έλεγχο.

Τα ασυνήθιστα σημεία ή συμπτώματα του παιδικού καρκίνου περιλαμβάνουν:

• Εμφάνιση μάζας, όγκου ή οιδήματος σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος του παιδιού (πρόσωπο, λαιμό, μασχάλη, κοιλιά, βουβωνικές χώρες, όρχεις, πόδια)
• Απώλεια ενεργητικότητας του παιδιού, επίμονη κούραση
• Απότομες αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού
• Ανεξήγητη χλωμάδα
• Ξαφνική εμφάνιση μελανιών και μωλώπων στο παιδί
• Επίμονος, εντοπισμένος πόνος, πόνος στα οστά, πρήξιμο ή πρόβλημα στο βάδισμα του παιδιού
• Ανεξήγητος παρατεταμένος πυρετός
• Επαναλαμβανόμενες μολύνσεις
• Συχνοί πονοκέφαλοι που συχνά μπορεί να συνοδεύονται από εμετούς
• Ξαφνικές αλλαγές στα μάτια όπως στραβισμός και αλλαγές στην όραση του παιδιού
• Εμφάνιση προβλημάτων στην ισορροπία του παιδιού
• Διαπίστωση ότι υπάρχει άσπρη κηλίδα που φαίνεται δια μέσου της κόρης των ματιών
• Ανεξήγητη, υπερβολική ή γρήγορη απώλεια βάρους του παιδιού

Η ύπαρξη τέτοιων σημείων και συμπτωμάτων δεν δείχνει αναγκαστικά ότι το παιδί έχει κάποια μορφή καρκίνου αλλά επιβάλλει να γίνουν οι εξετάσεις που θα αποκλείσουν ή όχι, ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

ΣΥΧΝΟΤΕΡΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

Λευχαιμία

Ο πιο συνηθισμένος καρκίνος στην παιδική ηλικία είναι η λευχαιμία, μια νόσος που προσβάλλει τα κύτταρα που παράγονται στον μυελό των οστών. Τα κύτταρα μας ομαδοποιούνται σε 3 κυρίως κατηγορίες: τα ερυθρά αιμοσφαίρια που είναι απαραίτητα για τη μεταφορά του οξυγόνου στους ιστούς και για την ευεξία του ατόμου, τα λευκά αιμοσφαίρια (πολυμορφοπύρηνα και λεμφοκύτταρα, απαραίτητα για την άμυνα του οργανισμού και την αντιμετώπιση των λοιμώξεων) και τα αιμοπετάλια που συμβάλλουν στην πήξη του αίματος.  Όταν ένα παιδί διαγνωστεί με λευχαιμία, στο μυελό των οστών του παρατηρείται υπερπαραγωγή παθολογικών λευκών αιμοσφαιρίων που δεν λειτουργούν φυσιολογικά. Αυτά τα κύτταρα στην πορεία κατακλύζουν τον μυελό των οστών και παρεμποδίζουν την παραγωγή των φυσιολογικών κυττάρων που αναφέραμε παραπάνω (ερυθρά αιμοσφαίρια, λευκά αιμοσφαίρια και αιμοπετάλια). Ως αποτέλεσμα, όσο ο αριθμός των φυσιολογικών κυττάρων μειώνεται τόσο κάνουν την εμφάνιση τους διάφορα συμπτώματα (ωχρότητα, αναιμία, κούραση, πυρετός, λοιμώξεις, αιμορραγικές εκδηλώσεις, πόνος, διόγκωση λεμφαδένων).

Καταρχήν πρέπει να αποσαφηνιστεί ότι η λευχαιμία δεν είναι μία αλλά κατατάσσεται σε πολλές υποκατηγορίες. Το κοινό στοιχείο είναι ότι πρόκειται πάντοτε για λευκά αιμοσφαίρια που έχουν εξαλλαγεί προς κακοήθη κύτταρα και πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα.

Αρχικά διακρίνεται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: την οξεία και τη χρονία. 

Η Οξεία λευχαιμία- εξελίσσεται γρήγορα, αφορά ανώριμα κύτταρα ("βλάστες") που πολλαπλασιάζονται ταχύτατα, συσσωρεύονται σε όργανα και ιστούς προκαλώντας έντονα συμπτώματα. 

Αντίθετα, στην χρονία λευχαιμία τα συμπτώματα γενικά αργούν να εκδηλωθούν, τα ώριμα κύτταρα που εξαλλάσσονται συνεχίζουν να διατηρούν έστω μέρος της λειτουργικότητάς τους και πολλαπλασιάζονται άτακτα μεν αλλά αργά.

Αίτια

Ουδείς γνωρίζει τι ακριβώς προκαλεί την λευχαιμία. Ωστόσο, έχουν αναγνωριστεί ορισμένοι παράγοντες κινδύνου:

• Η ραδιενέργεια - η έκθεση σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας (ατομικές βόμβες στη Ιαπωνία, πυρηνικό ατύχημα στο Τσερνομπίλ) έχουν συσχετιστεί με την εμφάνιση λευχαιμίας.
• Χημικές ουσίες - προϊόντα που χρησιμοποιούνται ευρέως στην χημική βιομηχανία όπως το βενζένιο και πιθανώς η φορμαλδεΰδη έχουν ενοχοποιηθεί, πάντα όμως σε υψηλές συγκεντρώσεις.
• Χημειοθεραπεία - όσοι υποβλήθηκαν κάποτε σε χημειοθεραπεία διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν τη νόσο κάποια στιγμή στη ζωή τους.
• Γενετικές ανωμαλίες - όπως το σύνδρομο Down αλλά ακόμη περισσότερο η παρουσία ανωμάλου χρωμοσώματος γνωστό ως χρωμόσωμα της Φιλαδέλφειας (παρόν στο 90% των περιπτώσεων ΧΜΛ)
• Ιοί - οι HTLV-1 και HTLV-2 ενοχοποιούνται για κάποιες σπάνιες μορφές αλλά προσοχή: η λευχαιμία δεν είναι μεταδοτική!
• Μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα - σχετικά σπάνιες αιματολογικές παθήσεις.

Θεραπεία

Η λευχαιμία πρέπει να αντιμετωπίζεται μόνο από εξειδικευμένο αιματολόγο ή ογκολόγο. Ο ιατρός αξιολογεί πολλές παραμέτρους μέχρι να καταλήξει στη ενδεδειγμένη θεραπεία: τη μορφή και την έκταση της νόσου, την ηλικία και την κατάσταση της υγείας του πάσχοντα, ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των κακοηθών κυττάρων, αν είναι υποτροπή και άλλα.

Όσοι πάσχουν από κάποια οξεία μορφή της νόσου πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα γιατί κινδυνεύουν. Ορισμένες περιπτώσεις χρονίας νόσου αργούν πολύ να εξελιχθούν και μπορεί να συσταθεί απλή παρακολούθηση. Η θεραπεία έχει τέσσερα δυνητικά σκέλη:

 

• -       Χημειοθεραπεία
• -       Βιολογικές Θεραπείες
• -       Ακτινοθεραπεία
• -       Μεταμόσχευση μυελού των οστών

Παρόλο που η πορεία και η εξέλιξη της νόσου, δηλαδή η πρόγνωση της, επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες (ηλικία παιδιού, αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων κατά τη διάγνωση, τύπος των κακοηθών κυττάρων, κλπ) είναι πάρα πολύ σημαντικό να τονίσουμε ότι, με τα σύγχρονα πρωτόκολλα αντιμετώπισης της νόσου το 80% περίπου των παιδιών επιβιώνουν χωρίς προβλήματα. Κι αν το παιδί επιβιώνει σε ύφεση για 5 χρόνια από την αρχική διάγνωση τότε λέμε ότι έχουμε επιτύχει την ίαση του.

Οξεία Λεμφοβλαστική Λευχαιμία (ΟΛΛ)

Η οξεία λεμφοκυτταρική λευχαιμία είναι ένας καρκίνος των λεμφοκυττάρων, ενός τύπου λευκών αιμοσφαιρίων που συμμετέχουν στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού. Η ΟΛΛ καλείται επίσης οξεία λεμφοειδής λευχαιμία ή οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία. Οξεία σημαίνει ότι η νόσος ξεκινά και επιδεινώνεται πολύ γρήγορα. Οι ασθενείς με ΟΛΛ συνήθως χρειάζονται θεραπεία άμεσα.

Στα άτομα με ΟΛΛ, τα μη φυσιολογικά κύτταρα αποκλείουν άλλους τύπους κυττάρων στον μυελό των οστών, αποτρέποντας την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων (τα οποία μεταφέρουν οξυγόνο), άλλων τύπων λευκών αιμοσφαιρίων και αιμοπεταλίων (στοιχείων του αίματος που απαιτούνται για την πήξη). Ως αποτέλεσμα, οι πάσχοντες από ΟΛΛ μπορεί να έχουν αναιμία, να είναι πιο επιρρεπείς στις λοιμώξεις και να παρουσιάζουν εύκολα μελανιές ή αιμορραγία. Μπορεί επίσης οι λεμφοβλάστες να συγκεντρώνονται στο λεμφικό σύστημα του ασθενούς και να προκαλούν οίδημα στους λεμφαδένες. Ορισμένα κύτταρα ενδέχεται να διηθήσουν άλλα όργανα, περιλαμβανομένου του εγκεφάλου, του ήπατος, του σπλήνα ή των όρχεων στους άνδρες.

Η ΟΛΛ αντιστοιχεί σε ποσοστό περίπου 25% των διαγνώσεων καρκίνου στα παιδιά κάτω των 15 ετών. Είναι ο συνηθέστερος καρκίνος της παιδικής ηλικίας στις ΗΠΑ. Ο κίνδυνος εμφάνισης ΟΛΛ είναι υψηλότερος σε παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών.

Θεραπεία της ΟΛΛ

Η ΟΛΛ είναι μοναδική δεδομένου ότι δεν πρόκειται για μία μεμονωμένη νόσο αλλά για μια ομάδα συναφών νόσων με διαφορετικούς υποτύπους. Οι ασθενείς με διαφορετικούς υποτύπους ΟΛΛ μπορεί να έχουν διαφορετικά σχήματα αγωγής που ενδέχεται να περιλαμβάνουν χημειοθεραπεία, στοχευμένη θεραπεία, ακτινοθεραπεία ή/και μεταμόσχευση μυελού των οστών. Η έκβαση της πορείας κάθε ασθενούς εξαρτάται από την απόκριση στη θεραπεία. Κατά συνέπεια, είναι σημαντικό για τους ασθενείς να συζητούν όλες τις επιλογές με τον ιατρό τους και να αναπτύσσουν ένα πλάνο που θα τους βοηθά να επιτύχουν τους θεραπευτικούς τους στόχους.

Έπειτα από την αρχική θεραπεία, ποσοστό περίπου 80%-90% των ενηλίκων θα έχουν πλήρη ύφεση. Αξίζει να σημειωθεί ότι, παρά την επιθετική θεραπεία, ποσοστό 15%-20% των παιδιών και ποσοστό 40%-45% των ενηλίκων παρουσιάζουν υποτροπή .

Καρκίνος του Εγκεφάλου

Οι εγκεφαλικοί όγκοι είναι ο δεύτερος συχνότερος καρκίνος στα παιδιά μετά από τη λευχαιμία. Κάθε φορά που ένα περιστατικό λευχαιμίας ή καρκίνου συμβαίνει σε ένα παιδί, ένα από τα πιο βασανιστικά ερωτήματα που απασχολεί τους γιατρούς του παιδιού, είναι το τι έχει προκαλέσει τη φοβερή αυτή ασθένεια.

Οι αιτίες που έχουν συσχετισθεί με την πρόκληση του παιδικού καρκίνου, περιλαμβάνουν τους κληρονομικούς, γενετικούς, περιβαλλοντικούς και μολυσματικούς παράγοντες. Οι μολυσματικοί παράγοντες, όπως η προσβολή των παιδιών από ιούς έχουν συσχετισθεί με τη γένεση της λευχαιμίας.

Νέα δεδομένα που προέκυψαν από πρόσφατες έρευνες, έρχονται να υποστηρίξουν την άποψη ότι η προσβολή των παιδιών από ορισμένους ιούς, όπως ο ιός της γρίπης και της ιλαράς, πιθανόν να προκαλούν σε παιδιά καρκίνους του εγκεφάλου.

Η θεραπεία των εγκεφαλικών όγκων στα παιδιά είναι δύσκολη. Οι κυριότερες θεραπευτικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται είναι η χειρουργική επέμβαση, η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία.

Η ακτινοθεραπεία είναι αποτελεσματική μέθοδος θεραπείας στους εγκεφαλικούς όγκους. Όμως σε παιδιά κάτω των 5 ετών, μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στον εγκέφαλο τους ο οποίος έρευνες έχουν δείξει ότι όσο πιο νέο σε ηλικία είναι το παιδί τόσο πιο ευάλωτος είναι.

Λεμφώματα

Το λέμφωμα είναι η τρίτη πιο πιθανή μορφή καρκίνου σε παιδιά μετά την λευχαιμία και τους όγκους του κεντρικού νευρικού συστήματος.

Τα λεμφώματα διακρίνονται σε Hodgkin και μη- Hodgkin και είναι όγκοι που προσβάλλουν τους περιφερικούς λεμφαδένες, τον λεμφικό ιστό διαφόρων οργάνων όπως είναι οι αμυγδαλές, το έντερο και άλλοι λεμφαδένες του θώρακα και της κοιλιάς.

Τύποι και συμπτώματα:

Εντόπιση του λεμφώματος στο θώρακα: η νόσος συνήθως εντοπίζεται στο μεσοθωράκιο και το παιδί έχει δύσπνοια, δυσκολία στην αναπνοή και οίδημα.

Κοιλιακή εντόπιση: Η νόσος εκδηλώνεται με κοιλιακή διόγκωση, εμετό ή εικόνα απόφραξης του εντέρου.

Η νόσος εκδηλώνεται σε οποιαδήποτε περιοχή (δέρμα, πνεύμονες, κοιλιά, οστά, κλπ). Αυτός ο τύπος λέγεται λέμφωμα από μεγάλα κύτταρα.

Η διάγνωση συνήθως επιτυγχάνεται με άντληση και επεξεργασία πλευριτικού ή ασκιτικού υγρού ή με βιοψία περιφερικών αδένων ή βιοψία με λεπτή βελόνα συμπαγούς μάζας υπό απεικονιστική εξέταση. Η θεραπεία που προτιμάται είναι η επιθετική χημειοθεραπεία η διάρκεια της οποίας εξαρτάται από τον τύπο του όγκου. Η πρόγνωση των μη Hodgkin λεμφωμάτων είναι καλή.

Καρκίνος νεφρών σε παιδιά

 Στα παιδιά η κυριότερη μορφή καρκίνου των νεφρών είναι το νεφροβλάστωμα που ονομάζεται επίσης όγκος Wilm's. Εκδηλώνεται σε περίπου 5 παιδιά για 1 εκατομμύριο παιδιών και η διάγνωση γίνεται συνήθως στις ηλικίες κάτω των 5 ετών.

Σήμερα, χάρις στην πρόοδο της ιατρικής, ένα εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό των παιδιών με καρκίνο των νεφρών τύπου Wilm's της τάξης του 90%, επιβιώνουν έχοντας μια ανάλογη ποιότητα κα διάρκεια ζωής όπως οι  συνομήλικοι τους. Οι κυριότερες μορφές θεραπείας που χρησιμοποιούνται είναι η χημειοθεραπεία, η χειρουργική και η ακτινοθεραπεία.
 

Το νευροβλάστωμα.

Το νευροβλάστωμα, είναι ένας συνήθης συμπαγής όγκος της παιδικής ηλικίας που κατατάσσεται στην ίδια κατηγορία που ανήκουν το σάρκωμα Ewing, τα μη Hodgking λεμφώματα, νευροεκτοδερμικοί όγκοι, σαρκώματα μαλακών μορίων κ.α. Το νευροβλάστωμα προέρχεται από τα αρχέγονα κύτταρα του συμπαθητικού νευρικού συστήματος, τα οποία μεταναστεύουν, διαφοροποιούνται και εγκαθίστανται σε διάφορες θέσεις, δημιουργώντας έτσι το συμπαθητικό νευρικό σύστημα. Ανάλογα του ιστολογικού τύπου (άωρο ή ώριμο νευροβλάστωμα), η πρόγνωση και η αντιμετώπιση είναι διαφορετική.

Σαρκώματα

Τα σαρκώματα είναι κακοήθεις όγκοι εμβρυϊκής προέλευσης που εντοπίζονται είτε στα μαλακά μόρια ή στα οστά. Τα σαρκώματα μαλακών μορίων διακρίνονται σε ραβδομυωσαρκώματα και σε μη-ραβδομυωσαρκώματα μαλακών μορίων η καλύτερη θεραπεία για τα οποία είναι η πλήρης χειρουργική αφαίρεση.

Όγκοι των οστών

Οι συχνότεροι τύποι κακοήθων όγκων που προσβάλλουν τα οστά στα παιδιά είναι το οστεοσαρκωμα και το σάρκωμα Ewing.

Το οστεοσάρκωμα είναι όγκος των εφήβων που προσβάλλει τα αγόρια συχνότερα από τα κορίτσια. Προσβάλλει συνήθως οστά γύρω από την άρθρωση του γόνατος και εκδηλώνεται με πόνο και διόγκωση, αλλά σπάνια πυρετό. Η θεραπεία είναι προεγχειρητική χημειοθεραπεία και ακολούθως χειρουργική εξαίρεση του όγκου.

Ρετινοβλάστωμα

Το ρετινοβλάστωμα είναι κακοήθης όγκος στο μάτι που αναπτύσσεται στον αμφιβληστροειδή και εμφανίζεται αποκλειστικά στα παιδιά ενώ ρόλο στην εμφάνιση του παίζει και η κληρονομικότητα. Το παιδί με ρετινοβλάστωμα μπορεί να εμφανίζει λευκό μάτι, στραβισμό η κόκκινο μάτι.

Ηπατοβλάστωμα, ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα, όγκοι από αρχέγονα γεννητικά κύτταρα

Άλλοι, σπανιότεροι όγκοι που παρουσιάζονται στα παιδιά είναι το ηπατοβλάστωμα και το ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα καθώς και οι όγκοι από αρχέγονα γεννητικά κύτταρα.

 

Ο καρκίνος της παιδικής ηλικίας μπορεί να ιαθεί Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στη σωστή ιατρική φροντίδα, ανεξάρτητα από την εθνική, κοινωνική ή οικονομική τους κατάσταση.

Τα παιδιά με καρκίνο έχουν την ανάγκη όλων μας.

Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea 

Γιώργος Παππάς*

 

Η πρόσφατη ανακοίνωση του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμού Ενηλίκων για το 2023, περιέχει μια άκρως προβληματική εισήγηση σχετικά με τον εμβολιασμό για τον έρπητα ζωστήρα: όλοι περιμέναμε την εισαγωγή και στην Ελλάδα του νεότερου και αποτελεσματικότερου εμβολίου (εγκεκριμένου από ετών από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων), υπήρξαν και οι αντίστοιχες συστάσεις από την Ελληνική Εταιρεία Λοιμώξεων για την προτίμηση αυτού του εμβολίου πριν δυο εβδομάδες, αλλά… υπολογίζαμε χωρίς την Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών, που ΔΕΝ έκανε διαθέσιμο το νέο εμβόλιο παρά μόνο σε άτομα με ανοσοκαταστολή. 

Για τον έρπητα ζωστήρα, που παρατηρείται με αυξανόμενη συχνότητα σε μεγαλύτερες ηλικίες και σε άτομα με ανοσοκαταστολή και αφήνει ενίοτε μια ενοχλητική επιμένουσα μεθερπητική νευραλγία, υπάρχουν δύο εμβόλια: Το Zostavax, εμβόλιο με εξασθενημένο ιό, διαθέσιμο στην Ελλάδα εδώ και χρόνια δωρεάν για άτομα 60-75 ετών, με αντένδειξη όμως για ανοσοκατασταλμένους, και το Shingrix, εμβόλιο που περιέχει μια ανασυνδυασμένη πρωτεΐνη του ιού, χωρίς τέτοια αντένδειξη, εμβόλιο που μέχρι τώρα δεν ήταν διαθέσιμο στην Ελλάδα. 

Ποια είναι η διαφορά αποτελεσματικότητας των δύο εμβολίων; Το μέχρι τώρα διαθέσιμο, το Zostavax, έχει μικρή αποτελεσματικότητα. Ειδικά στις μεγάλες ηλικίες, >70 ετών, φτάνει μόλις το 38%, και στις ηλικίες 60-69 ετών το 64% (όλα τα στοιχεία από σχετική έκθεση της Ελληνικής Εταιρείας Λοιμώξεων). Το νέο εμβόλιο, το Shingrix, έχει πολύ μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα: 91,3% στους >70 ετών, και 97,4% στους 60-69 ετών. Με αποτελεσματικότητα μάλιστα που διαρκεί σε βάθος χρόνου: στην δεκαετία παραμένει 89%. Εξίσου σημαντικό: το νέο εμβόλιο προλαμβάνει σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό και τις επιπλοκές του ζωστήρα, την μεθερπητική νευραλγία (66% έναντι 89-91%). 

Παρακολουθείς λοιπόν ένα άτομο 70 ετών, και οφείλεις ως προσωπικός του γιατρός να τον ενημερώσεις σχετικά με τον εμβολιασμό για τον ζωστήρα. Και σε ρωτάει ο 70χρονος/ η 70χρονη, πόσο αποτελεσματικό είναι το εμβόλιο που θα κάνει. Και ΔΕΝ υπάρχει καμία επαρκής απάντηση στο “γιατί γιατρέ να μην κάνω το καλό εμβόλιο, το αποτελεσματικότερο;”. 

Προσοχή: η σύσταση της Ελληνικής Εταιρείας Λοιμώξεων είναι να προτιμάται το νέο εμβόλιο. Και είναι σύσταση και του CDC στις ΗΠΑ (όπου το Zostavax καταργήθηκε από το 2020). Όπως είναι και η πρακτική της Γερμανίας εδώ και 5 χρόνια (“δεν προτείνεται το παλιό εμβόλιο λόγω περιορισμένου εύρους και διάρκειας αποτελεσματικότητας”) όπως και της Ολλανδίας. 

Υπάρχει κάποιος λόγος να μην προτιμηθεί το νέο εμβόλιο; Ένας λόγος θα μπορούσε να είναι το κόστος: Το παλιό εμβόλιο είναι μίας δόσης, τιμής 160 ευρώ. Το νέο εμβόλιο είναι 2 δόσεων, οπότε η τιμή διπλασιάζεται. Αντισταθμίζεται η διαφορά στην τιμή από την διαφορά στην αποτελεσματικότητα, εφόσον θέλει κανείς να μιλήσει με όρους οικονομίας υγείας;

Αν κρίθηκε ότι άξιζε τον κόπο να χορηγείται δωρεάν το παλιό, περιορισμένης αποτελεσματικότητας, εμβόλιο, πώς δεν αξίζει να διπλασιάσεις το κόστος ελαττώνοντας σε πολύ μεγάλο ποσοστό τα νέα επεισόδια ζωστήρα ΚΑΙ την πιθανότητα επιπλοκών του; Αν κάποιος υποστήριζε για παράδειγμα ότι δεν συντρέχει λόγος δημόσιας υγείας να γίνει εκτεταμένος εμβολιασμός για τον ζωστήρα, τότε δεν θα έπρεπε να υπάρχει ούτε η αρχική εισήγηση για τον εμβολιασμό με Zostavax. Ένας δεύτερος λόγος θα μπορούσε να είναι μια τυχόν περιορισμένη διαθεσιμότητα: στην Μεγάλη Βρετανία υπάρχει σύσταση αντίστοιχη με την ελληνική, με αναφορά σε “περιορισμένη διαθεσιμότητα”. Τίθεται εδώ ένα ζήτημα: ποιος αποφασίζει την διαθεσιμότητα (που δεν φαίνεται να αποτελεί πρόβλημα για άλλες χώρες) και πώς μπορεί να είναι διαφορετική μεταξύ χωρών και τι κάνουμε ως Ελλάδα γι’ αυτό; 

Η ελληνική πολιτεία αποφάσισε το νέο εμβόλιο, το Shingrix, να χορηγείται μόνο σε ανοσοκατασταλμένους. Στους οποίους το παλιό εμβόλιο, το Zostavax, δεν μπορούσε να χορηγηθεί έτσι κι αλλιώς, επειδή ήταν φτιαγμένο από εξασθενημένο ιό. Τέτοια εμβόλια δεν δίνονται σε ανοσοκατασταλμένους, επειδή σε τέτοιες περιπτώσεις μη-ανοσίας ακόμη και ένας εξασθενημένος ιός μπορεί να προκαλέσει σοβαρή νόσο. Σαφώς λοιπόν για ανοσοκατασταλμένα άτομα, η εισαγωγή του Shingrix στην Ελλάδα, επιτέλους, είναι ανακουφιστική. 

Για τους υπόλοιπους όμως, τους ανοσοεπαρκείς, ηλικιών 60-75 ετών, η ελληνική πολιτεία λέει:

• Δεν σας δίνω το αποτελεσματικό εμβόλιο, κι ας εισηγούνται αλλιώς οι ειδικοί, κι ας εφαρμόζεται διαφορετική πρακτική σε πολλές προηγμένες χώρες του πλανήτη.
• Να κάνετε το λιγότερο αποτελεσματικό, δεν μας πειράζει (ή τώρα μας έπιασε ο καημός να κάνουμε οικονομία);
• Θα υπάρξει λογικά αντίδραση από την Ελληνική Εταιρεία Λοιμώξεων; Οφείλει, ίσως θα πρέπει να ερωτηθούν και τα μέλη της Επιτροπής Εμβολιασμών που είναι λοιμωξιολόγοι. 
• Θα υπάρξει αντίδραση από τους ιατρικούς συλλόγους; Οφείλει. 
• Θα υπάρξει κάποια διευκρίνιση από την Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών για την παράδοξη αυτή απόφαση; 

Υ.Γ.1: απαραίτητη διευκρίνιση- ο γράφων δεν έχει καμία σχέση συμφερόντων/ εξάρτησης με φαρμακευτικές εταιρείες που διαθέτουν στην αγορά εμβόλια για τον έρπητα ζωστήρα (ή άλλα εμβόλια). 

Υ.Γ.2: το πρόγραμμα εμβολιασμού ενηλίκων 2023 το βρίσκετε εδώ και την εισήγηση της Ελληνικής Εταιρείας Λοιμώξεων εδώ

* Ο Γιώργος Παππάς είναι γιατρός παθολόγος

Πηγή: kathimerini.gr

Τα τρόφιμα που είναι πλούσια σε σελήνιο βελτιώνουν την κατάσταση ασθενών με Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασαν πρόσφατα Κινέζοι ερευνητές.

Η νέα μελέτη δείχνει ότι πλούσια σε σελήνιο συστατικά μπορούν να εμποδίσουν φλεγμονές και το οξειδωτικό στρες. 

Μια κοινή ομάδα έρευνας με ερευνητές από το Ινστιτούτο Μικροβιολογίας της Ακαδημίας Επιστημών της Γκουανγκντόνγκ και άλλους θεσμούς προτείνει τον εν δυνάμει παρεμβατικό μηχανισμό συστατικών πλούσιων σε σελήνιο για τη βελτίωση των ασθενών με Αλτσχάιμερ.

Τέτοια στοιχεία υπάρχουν σε πολλά φυτά και μικροοργανισμούς, όπως τα σταυρανθή λαχανικά, η μαγιά και τα μανιτάρια.

Η μελέτη έδειξε, επίσης, πως η ενζυμική υδρόλυση και η φυσική επεξεργασία (όπως η επεξεργασία με θερμότητα, υψηλή πίεση και μικροκύματα) είναι οι κύριες τεχνικές για την τροποποίηση των ιδιοτήτων του διαιτητικού σελήνιου.

Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση Critical Reviews in Food Science and Nutrition.

Το Αλτσχάιμερ είναι μια νευρολογική νόσος που χαρακτηρίζεται από απώλεια μνήμης και μείωση της μαθησιακής ικανότητας και μπορεί να εμποδίσει την ικανότητα ενός προσώπου να εκτελεί καθημερινές δραστηριότητες και να επιδεινώσει την ποιότητα ζωής του.

Υπάρχει αυξανόμενο ενδιαφέρον για τις ευεργετικές ιδιότητες της διαίτας – ειδικά αυτής που είναι πλούσια σε σελήνιο – για ασθενείς με Αλτσχάιμερ.

Mε πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ, Xinhua

Στην Ισπανία, η El País γράφει: «Οι διαμαρτυρίες για τη δημόσια Υγεία κατακλύζουν τη Μαδρίτη». Η διαδήλωση ενώνει 250.000 άτομα, σύμφωνα με την τοπική κυβέρνηση, σε μια κατακραυγή ενάντια στην Αγιούσο. Και η El Mundo: «Μεγάλη διαδήλωση στη Μαδρίτη για τη δημόσια Υγεία». Ισπανοί πολίτες διαδηλώνουν στην πρωτεύουσα της χώρας κόντρα στις επιλογές της κυβερνήτριας της τοπικής κυβέρνησης, και μέλος του Λαϊκού κόμματος, Ισαμπέλ Αγιούσο. 

Στη Γαλλία, η Humanité γράφει: «Κερδισμένος πρώτος γύρος». Το διασυνδικαλιστικό κίνημα κατάφερε να κερδίσει το στοίχημα της αύξησης των δυνάμεων που κινητοποιούνται κόντρα στο σχέδιο της κυβέρνησης. Το επόμενο αποφασιστικό βήμα είναι η απεργία στις 7 Μαρτίου. Στη Libération διαβάζουμε: «Μια εβδομάδα μετά το σεισμό:”Μόνοι μας, με τους νεκρούς μας στα χέρια”». Η απόγνωση και ο θυμός μεγαλώνουν στις πληγείσες ζώνες, καθώς ο απολογισμός των θυμάτων αυξάνεται. Ο αριθμός των νεκρών μπορεί να ξεπεράσει τους 50.000, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Η Le Monde έχει σήμερα τίτλο: «Σε Τουρκία και Συρία, οι πληγές ενός σεισμού».Σύμφωνα με την τουρκική υπηρεσία διαχείρισης καταστροφών, οι νεκροί είναι περισσότεροι από 20.000. Τέλος, η Le Figaro: «Συντάξεις: η κυβέρνηση δεν υποχωρεί, παρά τις κινητοποιήσεις». Κυβέρνηση και συνδικάτα εμμένουν στη θέση τους, ενώ αυτή τη Δευτέρα ανοίγει νέος κύκλος διαλόγου στη γαλλική Εθνοσυνέλευση, ο οποίος αναμένεται να είναι θυελλώδης.

Στη Γερμανία, η Frankfurter Allgemeine Zeitung γράφει: «Ο Βέγκνερ θέλει να ηγηθεί της κυβέρνησης του Βερολίνου». Ο υποψήφιος του CDU αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για συνομιλίες με το SPD και τους Πράσινους. Η Αριστερή συμμαχία είχε την πλειοψηφία στις εκλογές για το κρατίδιο του Βερολίνου. Στη Süddeutsche Zeitung διαβάζουμε: «Το CDU είναι η ισχυρότερη δύναμη στο Βερολίνο». Στις εκλογές για τη Βουλή των Αντιπροσώπων, η Ένωση κερδίζει στην πρωτεύουσα. Η υποψήφια του SPD Φραντσίσκα Γκιφέι πρέπει να ανησυχεί για σημαντικές απώλειες, αναφέρει η εφημερίδα. Τέλος, η Die Welt: «Το CDU θριαμβεύει στις εκλογές στο Βερολίνο». Ωστόσο, ο συνασπισμός κόκκινο-πράσινο-κόκκινο (SPD-Αριστερά-Πράσινοι) θα μπορούσε να συνεχιστεί. 

Στις ΗΠΑ, η Wall Street Journal γράφουν: «Ο αμερικανικός στρατός καταρρίπτει τέταρτο αντικείμενο μεγάλου υψομέτρου». Οι ΗΠΑ κατέρριψαν τέταρτο ιπτάμενο αντικείμενο την Κυριακή, που πέταγε στα 20.000 πόδια πάνω από τη λίμνη Χιούρον, αυξάνοντας τις ανησυχίες για την ασφάλεια στον εναέριο χώρο της χώρας. Οι New York Times έχουν τίτλο: «Αντικείμενα στον ουρανό προκαλούν ανησυχία στο έδαφος». Οι ΗΠΑ καταρρίπτουν τέταρτο αεροσκάφος μέσα σε εννιά μέρες. Στους Financial Times διαβάζουμε: «Τα μπαλόνια της Κίνας περνούν στον εναέριο χώρο της Ταϊβάν πολύ συχνά». Οι αξιωματούχοι του νησιωτικού κράτους θεωρούν ότι τα μπαλόνια χρησιμοποιούνται για στρατιωτικούς λόγους, ενώ οι ΗΠΑ αναζητούν τα συντρίμμια του καταρριφθέντος μπαλονιού. Τέλος η Washington Post: «Η Ουκρανία ετοιμάζει τις άμυνές της σε όλα τα μέτωπα». Η αναμενόμενη ρωσική επίθεση μπορεί να έρθει από οπουδήποτε στο τεράστιο μέτωπο του πολέμου.

Στη Βρετανία, οι Times γράφουν: «Οι εταιρείες ύδατος θα γλιτώσουν την απειλή των προστίμων ύψους £250 εκατομμυρίων». Οι υπουργοί κατηγορούνται ότι σπαταλούν χρόνο και χρήμα. Ο Guardian έχει τίτλο: «Το Εργατικό κόμμα καταδικάζει τον ‘κατάλογο της σπατάλης’ στις ‘πιστωτικές κάρτες’ της κυβέρνησης». Ταξίδια και γεύματα πολυτελείας ανάμεσα στα τεμάχια που έχουν χρεωθεί στο φορολογούμενο, σύμφωνα με ανάλυση που δημοσιεύει η εφημερίδα. Στον Independent διαβάζουμε: «Το διοικητικό συμβούλιο του BBC θα διαβουλευτεί για το μέλλον του προέδρου καθώς η υπόθεση ‘μετρητά για τον Μπόρις’ βαραίνει την ατμόσφαιρα». Η θέση του προέδρου του BBC, Ρίτσαρντ Σαρπ, κρέμεται από μια κλωστή καθώς οι αξιωματούχοι ετοιμάζονται να συζητήσουν για το μέλλον του στο τιμόνι της επιχείρησης, μετά από μια καταδικαστική κοινοβουλευτική έκθεση σχετικά με το ρόλο του στην εξασφάλιση δανείου £800.000 για τον Μπόρις Τζόνσον. Τέλος, η Daily Telegraph: «Αναθεώρηση της βρετανικής ασφάλειας σχετικά με τα κινεζικά μπαλόνια». Ο υπουργός Άμυνας Μπεν Γουάλας εργάζεται με τις ΗΠΑ για να αντιμετωπίσει την απειλή εν μέσω φόβων ότι μπαλόνια έχουν ήδη πετάξει πάνω από το έδαφος της χώρας.

Στην Ιταλία, η La Repubblica γράφει: «Μπερλουσκόνι ενάντια σε Μελόνι για Ζελένσκι και Rai». O αρχηγός της Φόρτσα Ιτάλια ανέφερε ότι: «Ως πρωθυπουργός δεν θα πήγαινα ποτέ να μιλήσω με τον ουκρανό πρόεδρο, δεν έπρεπε να επιτεθεί στο Ντονμπάς». Στη La Stampa διαβάζουμε: «Ο Μπερλουσκόνι μιλάει, η Μελόνι τρέμει». Χάος στην κυβερνητική πλειοψηφία, ενώ το παλάτι Κίτζι λέει ότι η γραμμή για το ουκρανικό δεν αλλάζει. Η Il Messaggero έχει σήμερα κύριο τίτλο: «Ενέργεια, αυτόνομοι μέσα στο έτος». Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα, ο υπουργός Επιχειρηματικότητας Αντόλφο Ούρσο λέει ότι η συμφωνία με το Αζερμπαϊτζάν θα συμβάλει στην ενεργειακή αυτονομία της χώρας. Τέλος, η Corriere della Sera: «Ο Μπερλουσκόνι επιτίθεται στον Ζελένσκι». “Δεν του μιλάω”, αναφέρει ο καβαλιέρε, ενώ το Δημοκρατικό κόμμα ρωτά αν η Μελόνι είναι σύμφωνη. Η απάντηση της κυβέρνησης είναι ότι στηρίζει το Κίεβο.

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

 

Η βρογχίτιδα είναι η φλεγμονή των κύριων αεραγωγών των πνευμόνων, των βρόγχων και εκδηλώνεται με βήχα και συνήθως με απόχρεμψη. 
 

Μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια, που σημαίνει ότι μπορεί να διαρκέσει μεγάλο χρονικό διάστημα και συχνά να υποτροπιάσει.

 

Η οξεία βρογχίτιδα μπορεί να είναι υπεύθυνη για το βήχα και την παραγωγή πτυέλων που συνοδεύουν κάποια λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού. Είναι συνήθης ασθένεια που τις περισσότερες φορές προκαλείται από ένα απλό κρύωμα ή οποιαδήποτε λοίμωξη του αναπνευστικού. Στις περισσότερες περιπτώσεις (90%), η μόλυνση είναι ιογενής αλλά σε κάποιες άλλες προκαλείται από βακτήρια. Συνήθως υποχωρεί σε λίγες ημέρες χωρίς να αφήνει υπολειπόμενα συμπτώματα. Αν κάποιος ασθενής παρουσιάζει επαναλαμβανόμενα περιστατικά οξείας βρογχίτιδας, ενδέχεται να πάσχει από χρόνια βρογχίτιδα. Τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια οξείας βρογχίτιδας  αποδυναμώνουν και ερεθίζουν τους αεραγωγούς, οπότε με την  πάροδο του χρόνου, μπορεί να οδηγήσουν σε χρόνια βρογχίτιδα. 

Η χρόνια βρογχίτιδα είναι μια σοβαρή μακροχρόνια διαταραχή που συχνά απαιτεί τακτική ιατρική θεραπεία και παρακολούθηση. Η χρόνια βρογχίτιδα είναι σοβαρότερη νόσος και προκαλείται από χρόνιο ερεθισμό και φλεγμονή των βρόγχων. Η χρόνια βρογχίτιδα συγκαταλέγεται στις χρόνιες, αποφρακτικές, πνευμονικές νόσους.

Η κύρια αιτία της είναι το κάπνισμα, το οποίο ερεθίζει τους βρόγχους και τους αναγκάζει να παράγουν υπερβολική βλέννα. Τα συμπτώματα της χρόνιας βρογχίτιδας, επιδεινώνονται από τις υψηλές συγκεντρώσεις ρύπων της ατμόσφαιρας.

Αν είστε καπνιστής και εμφανίσετε οξεία βρογχίτιδα, θα είναι δυσκολότερο να ανακάμψετε. Αν συνεχίσετε το κάπνισμα, υπάρχει περίπτωση να αυξήσετε τις πιθανότητες ανάπτυξης χρόνιας βρογχίτιδας. Στους χρόνιους καπνιστές, οι πνεύμονες είναι  ευάλωτοι σε ιογενείς και βακτηριακές λοιμώξεις, οι οποίες με την πάροδο των χρόνων μπορεί να οδηγήσουν σε μόνιμη βλάβη των αεραγωγών των πνευμόνων. 

Η χρόνια βρογχίτιδα είναι ένας από τους δύο κύριους τύπους της ΧΑΠ . Η άλλη κύρια μορφή της ΧΑΠ είναι το εμφύσημα. Και οι δύο μορφές της ΧΑΠ καθιστούν δύσκολη την αναπνοή του ασθενούς.

 

Τα συμπτώματα της οξείας και της χρόνιας βρογχίτιδας περιλαμβάνουν:

 

- Βήχα ξηρό ή παραγωγικό (με απόχρεμψη – αποβολή φλεγμάτων διάφανων, κιτρινωπών ή πράσινων).

- Συριγμό και δυσχέρεια αναπνοής, κυρίως κατά την άσκηση.

- Αίσθημα κόπωσης.

- Πυρετό.

- Βάρος στο στήθος.

- Επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις του αναπνευστικού, που προκαλούν επιδείνωση των συμπτωμάτων

Στην οξεία βρογχίτιδα ο βήχας μπορεί να διαρκέσει πολλές εβδομάδες. Τα συμπτώματά της ενδέχεται σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι παραπλανητικά. Ενδέχεται να υφίσταται οξεία βρογχίτιδα χωρίς απόχρεμψη.

Στην χρόνια βρογχίτιδα η φλεγμονή προκαλεί μόνιμες αλλοιώσεις και πάχυνση του εσωτερικού των αναπνευστικών οδών και των βρόγχων. Υπάρχει συχνός συνεχής βήχας, με απόχρεμψη για περίοδο άνω των τριών μηνών – φαινόμενο που εμφανίζεται κυρίως σε καπνιστές

Η οξεία βρογχίτιδα οφείλεται συνήθως σε ιούς ή σε μικροβιακούς παράγοντες, που προσβάλλουν το αναπνευστικό σύστημα και προκαλούν έντονη φλεγμονή στους βρόγχους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την εκδήλωση βήχα, άλλοτε ξηρού (χωρίς απόχρεμψη – φλέγματα) και άλλοτε παραγωγικού (με αποβολή αποχρέμψεως-φλεγμάτων). Τα φλέγματα, μπορεί να παρουσιάζουν εξ αρχής ή να προσλαμβάνουν στην εξέλιξη της νόσου, ένα βαθύ σκούρο κίτρινο ή πρασινωπό χρώμα. Ο χρωματισμός αυτός, είναι ενδεικτικός βακτηριδιακής λοιμώξεως ή επιμολύνσεως.

Ο βήχας οδηγεί στην απελευθέρωση σταγονιδίων στον αέρα, εντός των οποίων εμπεριέχεται ο υπεύθυνος λοιμογόνος παράγοντας. Η εισπνοή σταγονιδίων από υγιείς, οδηγεί στην εγκατάσταση του συγκεκριμένου παράγοντα στους βρόγχους, στη λοίμωξη και τη νόσο. Η μετάδοση, υποβοηθείται σημαντικά από την παραμονή σε υγρό και ψυχρό περιβάλλον καθώς και σε περιβάλλον μολυσμένο από ουσίες ερεθιστικές των αναπνευστικών οδών, όπως ο καπνός, η σκόνη, οι αναθυμιάσεις από διαλύτες χρωμάτων. 

Η νόσος μπορεί να προκληθεί επίσης από αναγωγές του όξινου γαστρικού υγρού στον οισοφάγο. Στην περίπτωση αυτή, μικρά σταγονίδια γαστρικού υγρού περνούν από τον οισοφάγο στις αναπνευστικές οδούς και τις ερεθίζουν. 

Στην χρόνια βρογχίτιδα υπάρχει μία χρονίζουσα φλεγμονή των βρόγχων, η οποία έχει οδηγήσει όπως προαναφέρθηκε, στην εγκατάσταση μονίμων αλλοιώσεων και βλαβών. Συνήθως οφείλεται σε συνεχή έκθεση των αναπνευστικών οδών σε ερεθιστικούς παράγοντες όπως για παράδειγμα στον καπνό από τσιγάρο ή στην μολυσμένη ατμόσφαιρα των πόλεων καθώς και σε δυσμενείς συνθήκες εργασίας – όταν υπάρχουν τοξικά αέρια, σκόνη, ή άλλες ερεθιστικές ουσίες. Δεν είναι πάντα απαραίτητο να προηγηθεί οξεία βρογχίτιδα της χρόνιας, αν και συχνά, οι υποτροπιάζουσες και ατελώς θεραπευθείσες οξείες καταστάσεις, οδηγούν στην χρονιότητα.

Τα μεμονωμένα επεισόδια βρογχίτιδας δεν είναι ανησυχητικά. Παρ’ όλα αυτά μπορεί σε μερικούς ασθενείς, να οδηγήσουν σε πνευμονία, ιδίως σε όσους παρουσιάζουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Τέτοιοι ασθενείς είναι οι γηραιότεροι, τα βρέφη, οι καπνιστές και οι ασθενείς που πάσχουν από πνευμονολογικά ή καρδιολογικά νοσήματα.

Τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια οξείας βρογχίτιδας μπορεί πλέον της χρόνιας βρογχίτιδας να προκαλέσουν, άσθμα, εμφύσημα και άλλες πνευμονολογικές παθήσεις, πνευμονική υπέρταση και καρδιακή ανεπάρκεια. Οι πάσχοντες από χρόνια βρογχίτιδα που συνεχίζουν να καπνίζουν, αυξάνουν δραματικά τις πιθανότητες να παρουσιάσουν καρκίνο του πνεύμονα. Η πιθανότητά τους να εκδηλώσουν κακοήθεια είναι μεγαλύτερη από αυτή των καπνιστών που δεν πάσχουν από χρόνια βρογχίτιδα.

Εάν πάσχετε από χρόνια βρογχίτιδα, έχετε προβλήματα με την καρδιά σας καθώς και πιο σοβαρές ασθένειες των πνευμόνων και λοιμώξεις θα πρέπει να απευθυνθείτε στο γιατρό σας.

Παράγοντες, που μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα της χρόνιας βρογχίτιδας:

• Η μακροχρόνια έκθεση σε χημικές ουσίες, εισπνεόμενης σκόνης και άλλων ουσιών;

• Μακροχρόνιο κάπνισμα;

• Η έκθεση στον καπνό του τσιγάρου;

• Οικογενειακό ιστορικό με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια;

• Ιστορικό λοιμώξεων του πνεύμονα συχνά στην παιδική ηλικία;

• Ηλικία: 40 και άνω

• Παρατεταμένο άσθμα.

Διαγνωστική προσέγγιση

Η διάγνωση βασίζεται στα κλινικά συμπτώματα, στο ιστορικό του ασθενούς (συνήθειες κλπ). Σε υποψία βακτηριακής λοίμωξης γίνεται καλλιέργεια πτυέλων και έλεγχος ευαισθησίας στα αντιβιοτικά των παθογόνων μικροβίων.

Οι εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Σπιρομέτρηση

• Ελέγξτε τον αριθμό των αερίων αρτηριακού αίματος

• ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ, για να προσδιοριστεί η σύνθεση του αίματος και οξυγόνου στο αίμα κορεσμός

• Ακτινογραφία ΘΩΡΑΚΟΣ – δοκιμή, η οποία χρησιμοποιεί ακτίνες Χ, για να τραβήξετε μια φωτογραφία της μέσα στο στήθος

• Αξονική τομογραφία θώρακος – τύπος του X-ray, το οποίο χρησιμοποιεί τον υπολογιστή, για να κάνουν τις φωτογραφίες του όργανα μέσα στο στήθος.

Θεραπεία

Η οξεία βρογχίτιδα είναι συχνή και μπορεί να αντιμετωπιστεί  αποτελεσματικά χωρίς ιατρική βοήθεια. Ωστόσο, εάν έχετε σοβαρά συμπτώματα ή συμπτώματα που επιμένουν, υψηλό πυρετό, αιμόφυρτα πτύελα, θα πρέπει άμεσα να δείτε το γιατρό σας. Επίσης, ζητήστε επείγουσα ιατρική βοήθεια εάν έχετε αναπνευστικά προβλήματα ή αν έχετε πόνο στο στήθος. 

Σε μερικές περιπτώσεις είναι απαραίτητο ο θεράπων ιατρός να συνταγογραφήσει φάρμακα όπως :

1) Αντιβιοτικά. Όταν υπάρχει πιθανότητα βακτηριδιακής επιμόλυνσης.

2) Αντιβηχικά. Σε γενικές γραμμές ο βήχας αποτελεί άμυνα του οργανισμού και τον βοηθάει να απαλλαγεί από ερεθιστικούς παράγοντες που έχουν εισβάλλει στο αναπνευστικό σύστημα. Σε περιπτώσεις όμως που ο βήχας είναι τόσο επίμονος που δυσκολεύει τον ασθενή κατά τη διάρκεια της ημέρας ή δεν τον αφήνει να κοιμηθεί κατά τη διάρκεια της νύχτας, ο ιατρός μπορεί να θεωρήσει σκόπιμο να χρησιμοποιήσει αντιβηχικά.

3) Η λήψη υγρών θεωρείται σημαντική, διότι έτσι διευκολύνεται η ρευστοποίηση και η αποβολή των φλεγμάτων.

4) Εισπνεόμενα βρογχοδιασταλτικά και άλλα πνευμονολογικά φάρμακα που βοηθούν στη μείωση της φλεγμονής, δύναται να χρησιμοποιηθούν σε περιπτώσεις που ο ασθενής πάσχει από άσθμα ή χρόνια αποφρακτική νόσο

Ο στόχος της θεραπείας είναι η απαλλαγή από τα συμπτώματα της βρογχίτιδας. Πολλές φορές η συντηρητική θεραπεία είναι αρκετή. Συνιστάται ξεκούραση, ενυδάτωση με πολλά ροφήματα, χυμούς, σούπες, εισπνοές υδρατμών και ήπια αντιπυρετικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα (όπως σκευάσματα παρακεταμόλης ή ακετυλοσαλικυλικού οξέος – κοινής ασπιρίνης) καθώς και ήπια αντιβηχικά σιρόπια (κατόπιν ιατρικής συμβουλής).

Η πρόληψη της βρογχίτιδας επιτυγχάνεται με αποφυγή των παραγόντων που μπορεί να την προκαλέσουν.

- Η κυριότερη και ουσιαστικότερη μέθοδος πρόληψης είναι η αποφυγή του καπνίσματος καθώς και η αποφυγή κλειστών χώρων με πολλούς καπνιστές.

- Αποφύγετε το παθητικό κάπνισμα

- Κατόπιν συμβουλής του θεράποντα ιατρού κάποιοι ασθενείς θα ωφεληθούν από τη λήψη του ετήσιου εμβολίου της γρίπης και του πνευμονιοκόκκου.

- Συνιστάται να αποφεύγεται η μακροχρόνια παραμονή σε περιοχές με αυξημένη ατμοσφαιρική ρύπανση.

- Σαν γενικός κανόνας συνιστάται το τακτικό πλύσιμο των χεριών για την αποφυγή εξάπλωσης ιογενών και άλλων λοιμώξεων.

- Να φοράτε προστατευτικό ρουχισμό όταν πρέπει να εκτεθείτε σε ερεθιστικές ουσίες ή τοξίνες στο χώρο εργασίας

Ασκήσεις

Ειδικές ασκήσεις μπορούν να τονώσουν τους μυς του στήθους. Αυτό θα βοηθήσει να διευκολύνει την αναπνοή.

Η τακτική σωματική δραστηριότητα μπορεί να μειώσει το φορτίο στους πνεύμονες. Ακολουθήστε τις συστάσεις του γιατρού σας για να διατηρηθεί το επίπεδο της δραστηριότητας και τα όριά της.

Αλλαγές στον τρόπο ζωής

Τα ακόλουθα βήματα μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση των συμπτωμάτων και την πρόληψη των παροξύνσεων της χρόνιας βρογχίτιδας:

• Παρακολούθηση της φυσικής σας δραστηριότητας

• Μάθετε τεχνικές χαλάρωσης και άλλες μέθοδους, για την αντιμετώπιση του στρες

• Ζητήστε συναισθηματική υποστήριξη από επαγγελματίες, την οικογένεια και τους φίλους. Η ανησυχία και το άγχος μπορεί να αυξήσει τον αναπνευστικό ρυθμό, καθιστώντας πιο έντονο το πρόβλημα.

Ροφήματα για την οξεία βρογχίτιδα

• Πιείτε θυμάρι Όταν λαμβάνεται από το στόμα, το θυμάρι ταξιδεύει στους αεραγωγούς, όπου η ένωση θυμόλη απολυμαίνει τα βακτήρια.

• Φτιάξτε τσάι από φύλλα και μούρα μαύρου σαμπούκου Το εκχύλισμα από μαύρο σαμπούκο είναι αντιικό και έχει αποδειχθεί ότι εμποδίζει την ανάπτυξη βακτηρίων. Δοκιμάστε: βράστε 1 φλιτζάνι νερό, βγάλτε το από τη φωτιά και εμποτίστε 1 κ.γ. άνθη σαμπούκου και 1/2 κ.γ. μούρα σαμπούκου για 10 λεπτά. Πίνετε 2 με 3 φλιτζάνια ημερησίως.

Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea 

Γιάννης Δεβετζόγλου

Δεν είναι μόνο οι ελλείψεις στα φάρμακα που έχουν δημιουργήσει προβλήματα στους ασθενείς τον τελευταίο μήνα, οι οποίες, βέβαια, ομαλοποιούνται τις τελευταίες ημέρες. Σημαντικές ελλείψεις παρουσιάζονται και υπάρχουν σε αυτή τη φάση στην αγορά απαραίτητων εμβολίων.

Μάλιστα, υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις όπως αυτή του Έρπητα Ζωστήρα, που ενώ στη χώρα μας κυκλοφορούν δύο εμβόλια το ένα που αποζημιώνεται από τον ΕΟΠΥΥ βρίσκεται σε έλλειψη, ενώ το άλλο, το νεότερο ανασυνδυασμένο εμβόλιο, δεν έχει συμπεριληφθεί ακόμα στις συστάσεις του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμού, ενώ περιλαμβάνεται στη θετική λίστα από το Νοέμβριο του 2022.

Συγκεκριμένα, το εμβόλιο του Έρπητα Ζωστήρα που κυκλοφορεί εδώ και χρόνια, βρίσκεται για περισσότερους από 4 μήνες σε έλλειψη από την αγορά, ενώ για το νεότερο εμβόλιο, εκκρεμεί η σύσταση της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμού, ώστε να αποζημιώνεται και να το κάνουν δωρεάν οι πολίτες.

Νέες συστάσεις από Επιστημονικές Εταιρείες

Μάλιστα, την προηγούμενη εβδομάδα, η Ελληνική Εταιρεία Λοιμώξεων, πρόεδρος της οποίας είναι ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας, εξέδωσε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία δίνει οδηγίες για τον εμβολιασμό του πληθυσμού, ορίζοντας ως προτιμητέο το νέο ανασυνδυασμένο εμβόλιο, το οποίο, πέρα από το γενικό πληθυσμό, είναι το μοναδικό που ενδείκνυται και για ανοσοκατεσταλμένους.

Την ίδια στιγμή, η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία, υιοθέτησε τις οδηγίες των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC), σύμφωνα με τις οποίες είναι απαραίτητο να εμβολιαστούν όλοι οι ασθενείς με Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) και άσθμα άνω των 50 ετών και στο πλαίσιο των οποίων αναγνωρίζουν την υψηλή αποτελεσματικότητα του νέου ανασυνδυασμένου εμβολίου του Έρπητα Ζωστήρα.

Εν αναμονή της αποζημίωσης από τον ΕΟΠΥΥ του νέου εμβολίου

Καθώς υγιή και άτομα με υποκείμενα νοσήματα άνω των 50 ετών είναι σημαντικό να εμβολιαστούν κατά του έρπητα ζωστήρα άμεσα, όπως αναφέρουν οι επιστημονικές εταιρείες, στη χώρα μας το νέο εμβόλιο δεν καλύπτεται ακόμη από τον ΕΟΠΥΥ και οι πολίτες θα πρέπει να το πληρώνουν από την τσέπη τους.

Την ίδια στιγμή, παρατηρείται το εξής παράδοξο: ενώ ο ΕΟΦ έχει ανακοινώσει ότι το παλιό εμβόλιο του έρπητα ζωστήρα βρίσκεται σε έλλειψη και προτείνει το νέο που υπάρχει στην αγορά, το οποίο έχει ενταχθεί στη θετική λίστα, ο ΕΟΠΥΥ δεν μπορεί να το αποζημιώσει, καθώς εκκρεμεί η σύσταση από την Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών.

Συγκεκριμένα, όπως δήλωσε και ο Μπάμπης Καραθάνος, σύμβουλος του υπουργού Υγείας για την φαρμακευτική πολιτική, στο πλαίσιο του πρόσφατου συνεδρίου για τα Οικονομικά και τις Πολιτικές της Υγείας 2022 «Το νέο εμβόλιο του έρπητα ζωστήρα θεωρούμε ότι είναι εξαιρετικό και θα βοηθήσει πολύ την κοινότητα, δηλαδή τους ανθρώπους που χρειάζονται ένα καλό εμβόλιο. Σε αυτήν την περίπτωση είπαμε ότι αυτό θα μπει στη θετική λίστα και θα αποζημιώνεται, αν και έχουμε καθυστέρηση από την Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών. Είναι προϊόν για μία σοβαρή ασθένεια που ξέρουμε ότι θα καλύψει παλιές θεραπείες και το υπολογίσουμε».

Τι είναι ο έρπητας ζωστήρας

Ο ιός του έρπητα ζωστήρα (Varicella Zoster Virus – VZV) μολύνει τον άνθρωπο κατά την παιδική ηλικία και προκαλεί ανεμοβλογιά.

Στη συνέχεια ο ιός μεταπίπτει σε λανθάνουσα κατάσταση, συνήθως στα γάγγλια των νεύρων.

Ο ιός ενεργοποιείται εκ νέου στη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου, όταν εξασθενήσει το ανοσοποιητικό σύστημα.

Αυτό συμβαίνει είτε με τη λήψη ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων, από κακόηθες νόσημα όπως ο καρκίνος, από HIV λοίμωξη και φυσικά με την πρόοδο της ηλικίας και λόγω της λεγόμενης ανοσογήρανσης.

Η επανενεργοποίηση του ιού προκαλεί έρπητα ζωστήρα, που χαρακτηρίζεται από επώδυνες δερματικές βλάβες.

Η συχνότητά του αυξάνει από 5 κρούσματα ανά 1.000 άτομα πληθυσμού ενηλίκων ηλικίας από 50 έως 59 ετών, σε 11 κρούσματα ανά 1.000 σε άτομα ηλικίας άνω των 80 ετών.

Ο έρπης ζωστήρας εκδηλώνεται στο άνω μέρος του σώματος, τον θώρακα, τον λαιμό ή γύρω από το μάτι, με ένα χαρακτηριστικό εξάνθημα που μετατρέπεται σε επώδυνες, γεμάτες υγρό φυσαλίδες, οι οποίες σπάνε, σχηματίζουν κρούστα και επουλώνονται μέσα σε λίγες εβδομάδες.

Το εξάνθημα συνοδεύεται από διαπεραστικό πόνο, που πολλές φορές είναι αφόρητος.

Για την αντιμετώπιση του δερματικού εξανθήματος και την ανακούφιση του πόνου συνήθως συνταγογραφούνται θεραπευτικά σχήματα που περιλαμβάνουν αναλγητικά και αντιβιοτικά.

Ωστόσο, το 30% των ασθενών εμφανίζει μεθερπητική νευραλγία. Πρόκειται για τον μακροχρόνιο νευροπαθητικό πόνο (διαρκεί από μερικούς μήνες έως και χρόνια), ο οποίος επηρεάζει καταλυτικά την καθημερινότητα τους.

Η μεθερπητική νευραλγία είναι η συνηθέστερη επιπλοκή που χαρακτηρίζεται από επίμονο και δυσίατο πόνο μετά την αποδρομή των δερματικών βλαβών, που μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα ζωής του ασθενούς.

Η συχνότητα της νευραλγίας είναι από 10% έως 13% σε άτομα άνω των 50 ετών που εμφάνισαν έρπητα ζωστήρα και αυξάνεται περισσότερο με την ηλικία.

Πηγή: news247.gr

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, Μ.D., medlabnews.gr iatrikanea

Ο ανθρώπινος μηχανισμός προσαρμογής στο κρύο είναι αυτόματος. Γίνεται με μια συγχρονισμένη ενέργεια του νευρικού και του ενδοκρινικού συστήματος. Αυτό -φυσικά- δεν αποτελεί πανάκεια, αφού οι αντιδράσεις δεν είναι οι ίδιες σε όλους τους ανθρώπους.
Όμως, με μια συστηματική εξάσκηση και σταδιακή αύξηση του κρύου, ο άνθρωπος μπορεί να το αντέξει χωρίς να ενοχλείται ιδιαίτερα από τις χαμηλές θερμοκρασίες. Αν και αρχικά μπορεί η προσαρμογή να χαρακτηριστεί βάρβαρη και επώδυνη, με το πέρασμα του χρόνου γίνεται αντιμετωπίσιμη, με πολύ καλά αποτελέσματα.

Οι χειμερινοί κολυμβητές δεν σταματούν την κολύμβηση, ακόμη και τις πιο κρύες μέρες του χειμώνα. Αρχικά, ο κολυμβητής που θα αποφασίσει να μπει σε παγωμένο νερό νιώθει έντονα το κρύο, στη συνέχεια ένα μούδιασμα και λίγο αργότερα ένα κάψιμο σ' όλο το σώμα του. Είναι η στιγμή που το σώμα δεν καταλαβαίνει το κρύο. Όχι όμως για πολύ, καθώς η απώλεια της θερμότητας οδηγεί στην υποθερμία, μέσα σε λίγα λεπτά.

Ο άνθρωπος χάνει ένα πολύ μεγάλο μέρος της θερμότητάς του από το κεφάλι και το λαιμό του. Έτσι, είναι πολύ σημαντικό να φοράει καπέλο ή σκουφί και ένα κασκόλ. Αυτά δεν πρέπει να βγουν πριν μπει σε χώρο με κανονική θερμοκρασία, γιατί το κεφάλι και ο λαιμός θα εκτεθούν απότομα στο κρύο, με άσχημα, συνήθως, αποτελέσματα.

Πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και η τροφή. Στο κρύο απαιτείται καλή διατροφή, πλούσια σε βιταμίνες, ζάχαρη και λίπη. Δηλαδή, επιτρέπονται, με μέτρο φυσικά, γλυκά, ωμό λάδι, γάλα, φρέσκο βούτυρο και πολλά φρούτα, λαχανικά και κρέας.

Το οινόπνευμα και ο καπνός, όχι μόνο δεν αυξάνουν την αντοχή μας στο κρύο, αλλά αντιθέτως τη μειώνουν. Μετά την πρώτη αίσθηση ζέστης, το οινόπνευμα έχει την τάση να εξατμίζεται μέσα από τους πόρους, μειώνοντας την θερμοκρασία του σώματος. Μετά τη συστολή των πόρων, εισέρχεται ευκολότερα το κρύο. 

Όσο για τον καπνό, αυτός καταστρέφει την βιταμίνη C, η οποία βοηθάει τον οργανισμό να αντισταθεί στις μολύνσεις και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ ο καπνός προκαλεί συστολή των περιφερειακών αγγείων, με αποτέλεσμα να πηγαίνει λιγότερο αίμα στα άκρα, άρα και να κρυώνουν περισσότερο.

Τέλος, πολύ ωφέλιμη στο κρύο είναι η άσκηση. Ορισμένα σπορ βοηθούν σε μεγάλο βαθμό. Ποδήλατο, ήπιο τρέξιμο, περπάτημα -κυρίως στη φύση- και ενασχόληση με τα χειμερινά σπορ, με τον ανάλογο εξοπλισμό, είναι μερικά σπορ, που έχουν θετικά αποτελέσματα στη "συμμαχία" μας με το κρύο.

Yποθερμία

Όταν η εσωτερική θερμοκρασία του ανθρώπινου σώματος πέφτει κάτω από 35ο C, το αποτέλεσμα είναι η υποθερμία. Όταν η θερμοκρασία ελαττωθεί κάτω από τα κανονικά επίπεδα λειτουργίας του θερμοστάτη σε ένα οργανισμό, αυτό αποκαλείται ιατρικώς υποθερμία. Στην υποθερμία ο οργανισμός, χάνει θερμότητα με μεγαλύτερο ρυθμό από ό,τι παράγει.

Όταν η θερμοκρασία του σώματος είναι 32-35οC το άτομο εμφανίζει:

α) Ταχυκαρδία

β) Υπέρταση

γ) Ρίγος

δ) Μειωμένη συνείδηση, κρίση, απάθεια

Σε θερμοκρασία σώματος 28-32οC εμφανίζονται:

α) Βραδυκαρδία

β) Μυδρίαση

γ) Επιβράδυνση αντανακλαστικών

δ) Διανοητική σύγχυση

ε) Λήθαργο

ζ) Αλλοιώσεις στο ΗΚΓ

Σε θερμοκρασίες σώματος κάτω των 28οC το δέρμα είναι μελανό και παρουσιάζεται άπνοια, ασυστολία, κοιλιακή μαρμαρυγή, διαταραχή ηλεκτρολυτών, νεφρική ανεπάρκεια.

Άμεση φροντίδα για βλάβες από το κρύο

•   άμεση μετακίνηση από το ψυχρό περιβάλλον, 
αφαίρεση των βρεγμένων ρούχων και 
σκέπασμα με ζεστές κουβέρτες. 


Υποθερμία χεριών – ποδιών

Τα άκρα (χέρια – πόδια) δεν πρέπει να τρίβονται ή να μαζεύονται.

α) Τοπικό μασάζ κατά την επαναθέρμανση

β) Η επαναθέρμανση πρέπει να γίνεται το γρηγορότερο δυνατό.

Υπάρχει ο γενικός κανόνας που εκφράζεται σαν «Διατήρηση ζεστού σκέλους – Να μην είναι υγρό το σκέλος – Να κινείται έστω και παθητικά το σκέλος».

Σαν κανόνας:

α) ζευγάρια κάλτσες – εσώρουχα

β) γάντια

γ) ζεστά υποδήματα

δ) παραπάνω φορεσιές ρούχων

πρέπει πάντα να υπάρχουν όταν γίνονται επισκέψεις ή εκδρομές σε χιονοδρομικά κέντρα

Γενικές Συμβουλές.

Να αποφεύγετε τις απότομες μεταβολές θερμοκρασίας (κρύο ζέστη), την πολύωρη παραμονή στο κρύο, τα κρύα ρεύματα. Αλλάζετε άμεσα τα ρούχα σας όταν είναι βρεγμένα. Προτιμάτε αδιάβροχα ρούχα. Να φοράτε πάντα κάλτσες τον Χειμώνα. Αποφύγετε τα ρούχα που παρεμποδίζουν την κυκλοφορία (π.χ. στενές ζώνες, παντελόνια)

Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea 

του Κωνσταντίνου Λούβρου, Μ.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η προστατίτιδα είναι μια πάθηση που ταλαιπωρεί πολλούς άντρες όλων των ηλικιών. Σε αντίθεση με την υπερτροφία του προστάτη, η προστατίτιδα αφορά κυρίως τους νέους άνδρες. Αποτελεί την πιο συχνή ουρολογική πάθηση σε άντρες κάτω των 50 και την τρίτη πιο συχνή σε άντρες άνω των 50 μετά την καλοήθη υπερπλασία και τον καρκίνο του προστάτη. Είναι η πιο συχνή πάθηση του προστάτη. Η συχνότητα του συνδρόμου της προστατίτιδας στον γενικό πληθυσμό υπολογίζεται σε 5-10% (η οξεία προστατίτιδα είναι σχετικά σπάνια). Στις ΗΠΑ είναι η συχνότερη ουρολογική διάγνωση σε άνδρες κάτω από 50 χρόνων και η τρίτη πιο συχνή ουρολογική διάγνωση σε άνδρες μεγαλύτερους από 50 χρόνων (μετά από από την καλοήθη υπερπλασία και τον καρκίνο του προστάτη) αποτελώντας το 8% των ουρολογικών επισκέψεων. 
 

Ο προστάτης είναι ένας αδένας που τον έχουν μόνο οι άνδρες. Έχει μέγεθος όσο περίπου ένα καρύδι και βρίσκεται κάτω από τον αυχένα της κύστης και περιβάλλει την έξοδο της κύστης (την ουρήθρα). Βρίσκεται μπροστά από την ουροδόχο κύστη γι’ αυτό και ονομάζεται προστάτης και όχι γιατί προστατεύει κάτι. Από το έξω στόμιο της ουρήθρας του πέους , δηλαδή από εκεί που ουρεί ο άνδρας , εισέρχονται τα μικρόβια. Ο κόλπος της γυναίκας έχει μικρόβια τα οποία είναι και φυσιολογικά για την γυναίκα. Έτσι, λοιπόν, κατά την σεξουαλική επαφή μικρόβια από τον κόλπο της γυναίκας μεταφέρονται στον άνδρα μέσω της ουρήθρας, από το έξω στόμιο της ουρήθρας. Το πρώτο όργανο που θα συναντήσουν τα μικρόβια αυτά, είναι ο προστάτης. Σαν σφουγγάρι, λοιπόν, o αδένας ότι μικρόβιο φθάνει το κρατάει, το συγκρατεί στους πόρους του. Έτσι, λοιπόν, συγκρατεί μικρόβια μέσα στην χρονιότητα και μάλιστα από την πρώτη σεξουαλική επαφή που είχε ο άνδρας. Το όργανο σιγά σιγά αρχίζει και φθείρεται. Καταστρέφονται οι αδένες του, δημιουργούνται φλεγμαίνουσες περιοχές επί του προστάτου , αποστήματα έως και λιθιάσεις, πετραδάκια δηλαδή μέσα στο όργανο. Ο προστάτης έρχεται σε επαφή ,όπως είναι γνωστό από την ανατομία, με την ουρήθρα και το πέος προς τα εμπρός , από πίσω του βρίσκεται η ουροδόχος κύστη η οποία όμως και κλείνει όταν δουλεύει ο προστάτης κατά την εκσπερμάτιση ή ανοίγει κατά την ούρηση Ο προστάτης παράγει ένα γαλακτώδες υγρό, που είναι μέρος του σπερματικού υγρού και θρέφει το σπέρμα.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΣΥΝΗΘΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ;

Η Προστατίτιδα είναι ένα πρήξιμο και πόνος στον προστάτη και μπορεί να οφείλεται σε λοίμωξη της 
κύστης. Προσβάλλει συνήθως τους νεαρούς άνδρες.

Η Καλοήθης Υπερπλασία του Προστάτη (BPH) προκαλεί σταδιακή διόγκωση του προστάτη και συνήθως αρχίζει από τη μέση ηλικία. Περίπου ένας στους τέσσερις άντρες θα χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για αυτό το πρόβλημα (Η BPH δεν οδηγεί στον καρκίνο).

Ο καρκίνος του προστάτη εμφανίζεται συχνά χωρίς να έχετε προηγουμένως οποιαδήποτε προειδοποιητικά σημάδια. Ο γιατρός σας μπορεί να τον βρει σε μια ανάλυση αίματος (που ονομάζεται PSA) και σε μια εξέταση του προστάτη σας. Είναι ο πιο κοινός καρκίνος στους άνδρες, και είναι πιθανότερο να σας προσβάλει καθώς γερνάτε. Ωστόσο, είναι συνήθως κι ένας από τους καρκίνους που ανταποκρίνονται θετικά σε θεραπεία.

Η προστατίτιδα ή το λεγόμενο σύνδρομο της προστατίτιδας είναι ένα σύνολο από νοσολογικές οντότητες που παρουσιάζουν ορισμένοι άνδρες εμφανίζοντας κοινά ουρολογικά, περιγεννητικά και περιπρωκτικά συμπτώματα αλλά διαφορετικούς αιτιολογικούς παράγοντες, διαφορετικά εργαστηριακά ευρήματα και που απαιτούν τελείως διαφορετική θεραπευτική αντιμετώπιση.

Τα συμπτώματα που μπορεί να δώσει έχουν να κάνουν με τα όργανα που έρχονται σε επικοινωνία με τον προστάτη όπως π.χ ένας ήπιος πόνος ή ερεθισμός στον έναν όρχι, πόνος προς το περίνεο , προς την ουρήθρα όπως η αίσθηση προς ούρηση και πολλά άλλα. Επίσης φλεγμονές όπως πχ η ουρηθρίτιδα, οι φλεγμονές των επιδιδυμίδων, των όρχεων κτλ προέρχονται από την φλεγμονή, την προστατίτιδα δηλαδή του προστάτη.

Ο πόνος μπορεί να εντοπίζεται στις πιο κάτω περιοχές:

• Προστάτης / περίνεο

• Όσχεο ή και όρχεις

• Πέος

• Ουροδόχο κύστη

• Χαμηλά στην πλάτη Από το ουροποιητικό σύστημα μπορεί να υπάρχει:

• Συχνουρία

• Δυσουρία

• Πόνος κατά την ούρηση ή πόνος που επιδεινώνεται κατά την ούρηση Κύριο διαγνωστικό εργαλείο αποτελεί η ειδική εξέταση, όπως περιγράφεται από τους Stamey–Meares, όπου γίνεται λήψη ουρηθρικού υγρού, ακολουθούν δύο δείγματα ούρων (VB1 και VB2)μάλαξη του προστάτη (EPS) και στη συνέχεια νέο δείγμα ούρων (VB3).

Η αιτία γι’ αυτά τα συμπτώματα μπορεί να ποικίλει και να είναι μικροβιακή, φλεγμονώδης μη-μικροβιακή και τέλος ούτε μικροβιακή αλλά και ούτε φλεγμονώδεις. Επειδή δεν μπορούμε πάντα να ξεχωρίσουμε τις διαφορετικές αιτίες προκλήσεις της προστατίτιδας γι’ αυτό το λόγο ταξινομούνται οι διάφορες μορφές της προστατίτιδας ανάλογα με τα συμπτώματα που προκαλούν σε οξεία, χρόνια και ασυμπτωματική προστατίτιδα.

Αριθμός	Ονοματολογία	Χαρακτηριστικά
I	Οξεία βακτηριακή προστατίτιδα		Συμπτώματα οξείας ουρολοίμωξης
II	Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα		Υποτροπιάζουσα ουρολοίμωξη από τον ίδιο μικροοργανισμό
III	Χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα / Σύνδρομο χρόνιου πυελικού άλγους		Συχνουρία, δυσουρία και γενετήσια δυσλειτουργία
Υποκατηγορία IIIa			Φλεγμονώδης
Υποκατηγορία IIIb			Μη φλεγμονώδης (παλαιότερη ονομασία: προστατοδυνία)
IV	Ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα		Ανακαλύπτεται τυχαία. Π.χ. από εξέταση σπέρματος (λευκοκύτταρα) ή προσδιορισμό PSA.

 

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Ι : Οξεία βακτηριακή προστατίτιδα

Η νόσος μπορεί εύκολα να διαγνωστεί.  Συνήθως πρόκειται για νέους άνδρες με πυρετό, συχνουρία, δυσουρία, ρίγος και πόνο στην κατώτερη οσφυϊκή χώρα και το περίνεο.  Κατά τη δακτυλική εξέταση ο προστάτης ανευρίσκεται επώδυνος, οιδηματώδης και θερμός στην αφή.  Η μάλαξη του αδένα απαγορεύεται λόγω του κινδύνου βακτηριαιμίας, έτσι η διάγνωση θα βασιστεί στα κλινικά ευρήματα, τη γενική και την καλλιέργεια ούρων. Το παθογόνο που συχνότερα απομονώνεται είναι η Escherichia coli. Οι ασθενείς συνήθως χρειάζονται νοσοκομειακή νοσηλεία. 

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΙΙ:  Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα

Η χρόνια προστατίτιδα στην οποία ανιχνεύονται παθογόνα βακτήρια απαντάται συχνότερα σε άνδρες μέσης ηλικίας, αρκετοί από τους οποίους αναφέρουν στο ιστορικό τους περιστατικό οξείας προστατίτιδας.  Συχνά είναι η κύρια παθολογική εκδήλωση σε άνδρες με στενώματα της ουρήθρας.  Όταν ο ασθενής προσπαθεί να ουρήσει, για να υπερνικήσει τη στένωση αυξάνει την ενδοαυλική πίεση με αποτέλεσμα να διευρύνονται οι εκφορητικοί πόροι του προστάτη και τα τυχόν υπάρχοντα βακτήρια να ωθούνται μέσα στον αδένα. Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα εκδηλώνεται συνήθως ως υποτροπιάζουσα ουρολοίμωξη με συχνουρία και δυσουρία.  Τα συμπτώματα εμφανίζονται όταν μολύνονται τα ούρα οπότε αποβαίνει θετική και η ουροκαλλιέργεια, αν και οι υπεύθυνοι μικροοργανισμοί μπορούν να ανιχνευθούν στο προστατικό έκκριμα και στα μεσοδιαστήματα όταν ο ασθενής είναι ελεύθερος συμπτωμάτων (Potts 2001).

Η καλύτερη και απλούστερη μέθοδος εντοπισμού της πηγής της λοίμωξης είναι η εξέταση των ούρων (γενική και καλλιέργεια) με χρήση της τεχνικής των τεσσάρων φιαλών. Το διορθικό υπερηχοτομογράφημα του προστάτη τις περισσότερες φορές είναι φυσιολογικό, εκτός εάν έχει δημιουργηθεί απόστημα.  Με την εξέταση αυτή ανιχνεύεται και η παρουσία λίθων στον προστάτη.  Γενικά οι λίθοι θεωρούνται ως αίτιο χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας. To PSA ανευρίσκεται συνήθως αυξημένο στο αίμα των πασχόντων από χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα. Η Escherichia coli είναι ο παθογόνος μικροοργανισμός, που απομονώνεται συχνότερα και ακολουθούν Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa, Proteus spp, Candida spp., Enterococcus spp. και Staphylococcus spp. Ιδιαίτερα συχνό παθογόνο φαίνεται πως είναι το Ureaplasma urealyticum, το οποίο όμως δεν ανευρίσκεται συχνά, προφανώς γιατί η απομόνωσή του απαιτεί ειδικά καλλιεργητικά υλικά, που δεν χρησιμοποιούνται στις συνήθεις ουροκαλλιέργειες.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΙΙΙ:  Χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα / Χρόνιο πυελικό άλγος

Η τρίτη κατηγορία κατά NIH, η χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα ή σύνδρομο χρόνιου πυελικού άλγους, αντιπροσωπεύει τη συντριπτική πλειοψηφία των περιστατικών χρόνιας προστατίτιδας και δυστυχώς έχει τη χειρότερη πρόγνωση, προκαλώντας συνήθως απογοήτευση στους ασθενείς και τους θεράποντες ιατρούς. Η μη βακτηριακή προστατίτιδα ανήκει στα νοσήματα άγνωστης αιτιολογίας.  Έτσι, όπως συμβαίνει συνήθως, έχουν διατυπωθεί αρκετές θεωρίες για το αίτιο που ευθύνεται για τη νόσο, οι πιο συνήθεις από τις οποίες είναι:

• Λοιμώδης αιτιολογία.  Σύμφωνα με την άποψη αυτή η μη βακτηριακή προστατίτιδα είναι λοίμωξη από κάποιο άτυπο λοιμογόνο παράγοντα.
• Χημική αιτιολογία.  Προκαλείται από παλινδρόμηση των ούρων μέσα στους εκφορητικούς πόρους του προστάτη, που οδηγεί σε χημική φλεγμονή του αδένα
• Αυτοάνοση αιτιολογία.
• Ορμονική αιτιολογία.  Είναι γνωστό πως η τεστοστερόνη ασκεί προστατευτική δράση έναντι της φλεγμονής του προστάτη.  Μια ελάττωση των επιπέδων τεστοστερόνης (ή πιθανότερα βλάβη του μηχανισμού μέσω του οποίου η ορμόνη αναστέλλει τη φλεγμονή του προστάτη) είναι πιθανό να προκαλέσει συμπτώματα χρόνιας μη βακτηριακής προστατίτιδας
• Νευρική αιτιολογία.
• Ψυχική αιτιολογία (ψυχοσωματικό σύνδρομο).  Υπάρχουν πολλοί ειδικοί που κατατάσσουν τη μη βακτηριακή προστατίτιδα σε μιαν ομάδα χρόνιων νοσημάτων που συνδέονται με το stress, την κατάθλιψη και την ψυχική καταπόνηση

Η διάγνωση της χρόνιας μη βακτηριακής προστατίτιδας είναι αρκετά δύσκολη. Η χρήση αντιβιοτικών στη θεραπεία της χρόνιας μη βακτηριακής προστατίτιδας, εφ’ όσον έχει προηγηθεί σοβαρή βακτηριολογική μελέτη, είναι άσκοπη.  

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ IV:  ΑΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΤΙΤΙΔΑ

Αυτή η μορφή προστατίτιδας συνήθως αναγνωρίζεται τυχαία και αφορά σε ασυμπτωματικούς άνδρες με αυξημένο PSA στον ορό, που υποβλήθηκαν σε βιοψία προστάτη ή προστατεκτομή.  Επίσης ανευρίσκεται σε άνδρες που υποβάλλονται σε έλεγχο γονιμότητας και παρουσιάζουν αυξημένο αριθμό λευκοκυττάρων στο σπέρμα. Είναι γενικά αποδεκτό σήμερα πως όλοι οι ασυμπτωματικοί άνδρες με αυξημένο PSA στον ορό πρέπει να υποβάλλονται σε εργαστηριακό έλεγχο για προστατίτιδα κατηγορίας IV κατά NIH, πριν υποβληθούν σε  βιοψία προστάτη.

Η θεραπεία της προστατίτιδας γενικά είναι δύσκολη, επίπονη, χρονοβόρα αλλά αποτελεσματική.

Συμπερασματικά η προστατίτιδα χρειάζεται

• Σωστή και έγκαιρη  διάγνωση από ειδικό γιατρό.
• Η  προστατίτιδα δεν μπορεί πάντα να θεραπευτεί πλήρως, αλλά στόχος είναι η σωστή διαχείριση των συμπτωμάτων.
• Η θεραπεία πρέπει να ολοκληρώνεται σύμφωνα με την οδηγία του γιατρού, ακόμα και αν τα συμπτώματα έχουν υποχωρήσει.
• Οι ασθενείς να ενημερώνονται ότι δεν είναι σε αυξημένο κίνδυνο για ανάπτυξη προστατικού καρκίνου.
• Ο άνδρας με χρόνιο πυελικό άλγος μπορεί να ζήσει μία αρκετά φυσιολογική ζωή αν αντιμετωπιστεί με το σωστό τρόπο.

ΠΡΟΛΗΨΗ

Είναι γνωστό ότι κατά τη σεξουαλική επαφή η είσοδος στον πρωκτό χωρίς προφυλακτικό προδιαθέτει σε προστατίτιδα. Έτσι αν για κάποιο λόγο δεν παρθεί προφύλαξη, ενδείκνυται η λήψη κινολόνης αμέσως μετά την επαφή. Επίσης ενθαρρύνεται ο άνδρας να ουρεί αμέσως μετά την επαφή, αφού έτσι μικρόβια τα οποία εισήλθαν από την ουρήθρα απομακρύνονται με τα ούρα. Τέλος, είναι προτιμότερο να μην αναβάλλεται η εκσπερμάτιση αφού αυτό προκαλεί παλινδρόμηση στους εκφορητικούς πόρους του προστάτη και πολλές φορές οδηγεί σε φλεγμονή.

Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea 

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

 

Τα σέσκουλα (Beta Vulgaris var. cicla) συγγενεύουν με το κοκκινογούλι και στην πραγματικότητα είναι γογγύλια. Ανήκουν στην οικογένεια των χηνοποδίων (chenopodiaceae).
Είναι λαχανικό με πλούσιο φύλλωμα και ιδιαίτερη γεύση. Με μεγάλα, γυαλιστερά, αρκετά σκληρά και γραμμωτά φύλλα, τα σέσκουλα έχουν μια στυφή γεύση. Υπάρχουν σε διάφορα χρώματα π.χ. κόκκινο ή άσπρο. Άλλες ονομασίες του σέσκουλου είναι λαχανίδα ή σέσκλο ή γλυκορίζι.
 

Το καλλιεργούμε για τα φύλλα του τα οποία τρώγονται μαγειρεμένα ή σε σαλάτες. Η καλλιέργεια μπορεί να γίνει είτε από σπόρους είτε από φιντάνια. Τα σέσκουλα προτιμούν ανοικτές και ηλιόλουστες θέσεις και εδάφη γόνιμα, υγρά αλλά με καλή αποστράγγιση. Σπέρνουμε ανάλογα με το πότε θέλουμε την καλλιέργεια. Σε περιοχές με ήπιο χειμώνα αναπτύσσονται όλο το χρόνο. Σπορά σέσκουλων αργά το καλοκαίρι δίνει  συγκομιδή την άνοιξη. Σπορά το φθινόπωρο δίνει συγκομιδή τέλη της άνοιξης με καλοκαίρι. Μετά την κοπή τους τα σέσκουλα πρέπει να χρησιμοποιούνται γιατί αλλιώς μαραίνονται.

Τα σέσκουλα περιέχουν αντιοξειδωτικές και αντικαρκινικές ουσίες. 

 

Πλούσια σε βιταμίνες Κ, C και β-καροτίνη, τα σέσκουλα διαθέτουν τις περισσότερες φυτικές ίνες από οποιοδήποτε άλλο πράσινο φυλλώδες λαχανικό. Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι οι γυναίκες που καταναλώνουν μεγαλύτερη ποσότητα φυτικών ινών, έχουν μικρότερες πιθανότητες (σε ποσοστό ως και 25%) να εμφανίσουν καρδιακές διαταραχές συγκριτικά με εκείνες που δεν καταναλώνουν. Το ένα φλιτζάνι μαγειρεμένα σέσκουλα περιέχουν περισσότερα 3,7 γρ. φυτικές ίνες, συμβάλλοντας έτσι στην πρόληψη της δυσκοιλιότητα.

Tα σέσκουλα είναι ισχυρά αντιοξειδωτικά που μπορούν να εμποδίσουν την πρώιμη ανάπτυξη του καρκίνου!!!! Είναι πλούσια σε βιταμίνη Α, σε β-καροτένιο, λουτεϊνη και ζεαξανθίνη και φυλλικό οξύ που είναι απαραίτητες για τα μάτια.

Πολλές μελέτες σε πειραματόζωα έχουν δείξει ότι τα σέσκουλα έχουν μοναδικά οφέλη στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα. Οι μελέτες δείχνουν ότι το συριγγικό οξύ, ένα φλαβονοειδές που περιέχεται στα σέσκουλα, έχει την ικανότητα να αναστέλλει τη δράση ενός ενζύμου που ονομάζεται α-γλυκοσιδάση. Η άλφα-γλυκοσιδάση είναι ένα ένζυμο (γλυκοσιδάση) που χρησιμοποιείται για την διάσπαση των υδατανθράκων σε απλά σάκχαρα. Όταν το ένζυμο αυτό αναστέλλεται, μειώνετε η διάσπαση των υδατανθράκων, με αποτέλεσμα το σάκχαρο στο αίμα να παραμένει πιο σταθερό. Αυτή η διαδικασία σταθερότητας του σακχάρου στο αίμα φαίνεται να λειτουργεί ιδιαίτερα μετά από ένα γεύμα.

Κατάλληλος μήνας για κατανάλωση είναι από Οκτώβριο μέχρι και Αύγουστο. Βρείτε βιολογικά σέσκουλα καλύτερα για να μην έχουν πολλά φυτοφάρμακα.. αλλιώς οι ιδιότητες τους λιγοστεύουν!

ΠΡΟΣΟΧΗ στην υπερβολή
Επειδή όμως έχει υψηλά επίπεδα οξαλικού οξέος  ΔΕΝ πρέπει να καταναλώνονται σε μεγάλη ποσότητα από όσους έχουν προβλήματα με τα νεφρά.

Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea 

ΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΡΙΑ ΡΑΝΤΟΥ

Οι εικόνες των νοσοκομείων, να έχουν βγάλει ράντζα στους διαδρόμους για να εξυπηρετήσουν τους ασθενείς προκαλεί ερωτήματα, τόσο για τα αντανακλαστικά της κυβέρνησης, σχετικά με την έξαρση των αναπνευστικών λοιμώξεων, όσο και για το αν τελικά ζούμε σε κάποια τριτοκοσμική χώρα, εν αγνοία μας.

Παρότι ο υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης, πριν από λιγότερο από ένα μήνα, είχε επισημάνει, μιλώντας στον ΣΚΑΪ, ότι αναμένεται μεγάλη αύξηση των αναπνευστικών ιώσεων, μάλλον έμεινε απλά στην συνειδητοποίηση της καταιγίδας που έρχεται, καθώς από ότι φαίνεται, το υπουργείο δεν αντέδρασε τόσο γρήγορα όσο θα έπρεπε.

Μετά τις ελλείψεις φαρμάκων, έρχεται να προστεθεί ακόμα ένα πρωτοφανές πρόβλημα στη δημόσια υγεία, με τα νοσοκομεία να παθαίνουν «έμφραγμα» σε κάθε εφημερία και τα ράντζα να στήνονται στους διαδρόμους και να παραμένουν εκεί για μέρες, καθώς η έλλειψη κλινών, για τις οποίες ένας ασθενής μπορεί να περιμένει ακόμα και 4 ημέρες προκειμένου να υπάρξει διαθεσιμότητα, δημιουργεί αναπόφευκτα την ανάγκη να βρεθεί προσωρινή λύση, από την στιγμή που η καθυστέρηση από μέρους του υπουργείου Υγείας γιγαντώνει μέρα με την μέρα το πρόβλημα.

«Ασφυξία» στο «Σισμανόγλειο»

Το νοσοκομείο «Σισμανόγλειο» αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της τραγικής κατάστασης που επικρατεί, με τους εργαζόμενους να καταγγέλλουν έλλειψη εξοπλισμού και προσωπικού, γεγονός που καθιστά αδύνατη την διαχείριση των περιστατικών που προσέρχονται στο νοσοκομείο.

Οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου, σε σχετική ανακοίνωση που εξέδωσαν, αναφέρουν ότι «την ώρα που υπάρχει μαζική προσέλευση περιστατικών στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών, πολλές φορές ο εξοπλισμός του τμήματος όπως είναι φορεία, καρέκλες μεταφοράς και παροχές οξυγόνου δεν επαρκούν. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχει πλημμελής στελέχωση του ΤΕΠ, αφού λείπουν νοσηλευτές και τραυματιοφορείς για να εξυπηρετήσουν τους ασθενείς. Συνέπεια είναι να υπάρχει υπεράριθμη και μαζική παραμονή των περιστατικών στη βραχεία νοσηλεία, στο εξεταστήριο και στους διαδρόμους, έως ότου βρεθεί κρεβάτι να εισαχθούν. Η αναμονή μπορεί να διαρκέσει μέχρι και τέσσερις ημέρες, με κίνδυνο να υπάρξει μετάδοση ιώσεων μεταξύ τους».

Η Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών - Πειραιά, ΕΙΝΑΠ, είχαν προειδοποιήσει για το τι μέλλει γενέσθαι στο «Σισμανόγλειο».

Σε σχετική ανακοίνωση, είχαν επισημάνει ότι «στις 3 τελευταίες γενικές εφημερίες (9, 13 και 17 Ιανουαρίου), μετά τη λήξη τους, παρέμεναν στο ΤΕΠ, γιατί δεν υπήρχε διαθέσιμη κλίνη στο Νοσοκομείο, περί τούς 30 περίπου ασθενείς, ενώ μετά την γενική εφημερία της 17 Ιανουαρίου παρέμεναν 43 ασθενείς στο ΤΕΠ, κυρίως με πνευμονολογικά και παθολογικά περιστατικά, μέχρι να βρεθεί νοσηλευτική κλίνη σε οποιοδήποτε τμήμα, αρκετές ώρες μέχρι μέρες μετά».

Αύξηση των εισαγωγών κατά 30%

Στο μεταξύ, παρά την εβδομαδιαία καταγραφή των κρουσμάτων γρίπης, κορονοϊού και άλλων αναπνευστικών ιώσεων από τον ΕΟΔΥ, οι ειδικοί πιστεύουν ότι ο αριθμός των λοιμώξεων είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που δημοσιοποιείται καθώς υπάρχει υποκαταγραφή, με τα κρούσματα να υπολογίζονται εβδομαδιαία σε 750.000.

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας και διευθυντής της Πνευμονολογικής Κλινικής του ΠΑΓΝΗ, Νίκος Τζανάκης, είχε επισημάνει ότι τον αυξημένο αριθμό κρουσμάτων «αποδεικνύουν οι αυξημένες νοσηλείες, αλλά και τα μαθηματικά μοντέλα του Πανεπιστημίου Κρήτης. Πιστεύω ότι έχουμε καθημερινά 40.000 με 50.000 μολύνσεις κορονοϊού την ημέρα (έως 350.000 εβδομαδιαίως). Όσον αφορά τα κρούσματα της γρίπης και του αναπνευστικού συγκυτιακού ιού (RSV), υπολογίζουμε ότι αθροιστικά είναι σίγουρα πάνω από 400.000 την εβδομάδα».

Οι ειδικοί, βάσει των στοιχείων από την καταγραφή κρουσμάτων αλλά και άλλων μαθηματικών μοντέλων, εκτιμούν ότι η αύξηση των εισαγωγών έχει αυξηθεί εβδομαδιαία κατά 30%, κάτι που, ναι μεν μπορεί να περιέχει ένα ποσοστό οι εκτιμήσεις να είναι λανθασμένες, αλλά θα έπρεπε να αποτελούν μια ισχυρή προειδοποίηση για το υπουργείο Υγείας και την κυβέρνηση εν γένει, για να θορυβηθούν και να λάβουν έγκαιρα και αποτελεσματικά μέτρα.

Το μπάζωμα τρυπών χρόνιων προβλημάτων την τελευταία στιγμή με «πατέντες» δεν μπορεί να λύσει ούτε προσωρινά το πραγματικό πρόβλημα.

Το «λάβαρο της επανάστασης» σηκώνει η Ιεράπετρα

Η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας, Μίνα Γκάγκα, επισκέφτηκε την Τρίτη 24/01 το νοσοκομείο της Ιεράπετρας, στην Κρήτη, όπου η υποδοχή της από τους κατοίκους της περιοχής κάθε άλλο παρά θερμή ήταν.

Η λειτουργία του νοσοκομείου της Ιεράπετρας είναι μη επαρκής και καθόλου ασφαλής, με τους κατοίκους της περιοχής να εκφράζουν την αγανάκτηση τους για την εξωφρενική αυτή συνθήκη.

Με κεντρικό σύνθημα «Κάτω τα χέρια από το νοσοκομείο» οι κάτοικοι εξαπέλυσαν επίθεση κατά της Γκάγκα, φωνάζοντας «Ντροπή σας, φύγετε, είστε ανεπιθύμητη».

Η Συντονιστική Ομάδα της Επιτροπής Στήριξης για το Νοσοκομείο της Ιεράπετρας, με αφορμή την αιφνίδια επίσκεψη της Γκάκας, έκανε κάλεσμα σε διαμαρτυρία.

«Η αιφνίδια επίσκεψη της κυρίας Γκάγκα στο Νοσοκομείο μας, θέτει ερωτήματα ως προς τον σκοπό. Έρχεται για να επιλύσει τα γνωστά σε αυτήν προβλήματα ή έρχεται για να μας πείσει πόσο καλό είναι ένα καλό ΤΕΠ και οι διακομιδές των ασθενών μας σε άλλα Νοσοκομεία, όπως η ίδια οραματίστηκε την αποστολή του Νοσοκομείου μας; Εμείς είμαστε ξεκάθαροι στα αιτήματα μας:

1) Άμεση και ταυτόχρονη προκήρυξη έντεκα θέσεων γιατρών που είναι σήμερα απαραίτητοι για τη λειτουργία του Νοσοκομείου. Οι θέσεις πρέπει να είναι ελκυστικές για την προσέλευση νέων γιατρών.

2) Αυτοδιοίκητο Δευτεροβάθμιο Νοσοκομείο Νοτιοανατολικής Κρήτης, πλήρως στελεχωμένο και εξοπλισμένο για να καλύπτει τις ανάγκες του λαού της περιοχής ευθύνης του.

3) Ένταξη της περιοχής μας στις προβληματικές κατηγορίας Α’.

4) Να σταματήσουν αμέσως και να αναθεωρηθούν οι σκέψεις και δηλώσεις περί υγειονομικών χαρτών και αλλαγής αποστολών των Νοσοκομείων που στοχεύουν και ονοματίζουν ειδικά το Νοσοκομείο μας.

Γι αυτό σας καλούμε σε παράσταση διαμαρτυρίας, Η κυρία Γκάγκα θα είναι στο Νοσοκομείο Ιεράπετρας την Τρίτη 24/2 στις 5.30 μμ.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ για να δώσουμε το μήνυμα ότι οι σημερινοί σχεδιασμοί του Υπουργείου για το Νοσοκομείο μας, δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν αποδεκτοί».

Μοναδικό μέλημά τους η κερδοσκοπία

Η Κυβέρνηση, τρία χρόνια τώρα, ήδη από τις πρώτες εβδομάδες της πανδημίας το 2020, έχει αποδείξει ότι το πραγματικό της μέλημα δεν είναι η ενδυνάμωση της δημόσιας υγείας και των δημόσιων δομών, αλλά η πρόσκαιρη κερδοσκοπία των ιδιωτών σε βάρος των πολιτών, τους οποίους αφήνει φτωχότερους δικαιωμάτων κάθε μέρα που περνάει.

Η πανδημία θα έπρεπε να είχε αποτελέσει ισχυρό «καμπανάκι», ώστε η κυβέρνηση να θωρακίσει επιτέλους το ΕΣΥ, επανδρώνοντας το με επαρκές προσωπικό και εξοπλισμό, αλλά παρ’ όλα αυτά αρκείται σε πρόσκαιρες και πρόχειρες παρεμβάσεις του τύπου «φορέστε μάσκα στα μέσα μεταφοράς», πετώντας το μπαλάκι στους πολίτες και συνεχίζοντας το εμετικό αφήγημα περί «ατομικής ευθύνης».

Πηγή: 2020mag.gr