Στο 20% σκαρφαλώνει ο πληθωρισμός και πολλοί δυσκολεύονται πλέον να προμηθευτούν τα απαραίτητα.

Στο 28,9% του πληθυσμού της χώρας (3.043.869 άτομα) ανήλθε το 2020 ο πληθυσμός σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό, παρουσιάζοντας μείωση σε σχέση με το 2019 κατά 1,1 ποσοστιαίες μονάδες (3.161.936 άτομα που αντιστοιχούσαν στο 30,0% του πληθυσμού), σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Έρευνας Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών 2020 της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.

Δείτε αναλυτικά τα στοιχεία

Η έρευνα

Ειδικότερα, με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας:

– Ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικός αποκλεισμός είναι υψηλότερος στην περίπτωση των ατόμων ηλικίας 18-64 ετών (31,9%).

– Από τον πληθυσμό ηλικίας 18-64 ετών που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό εκτιμάται ότι το 30,0% είναι Έλληνες και το 52,2% είναι αλλοδαποί που διαμένουν στην Ελλάδα.

– Από τον πληθυσμό ηλικίας 18 ετών και άνω που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό εκτιμάται ότι το 27,0% είναι Έλληνες και το 55,7% είναι αλλοδαποί εκτός χωρών της ΕΕ των 28 που διαμένουν στην Ελλάδα. 

– Από τους αλλοδαπούς που διαμένουν στην Ελλάδα, ηλικίας 18-64 ετών και βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό το 49,9% γεννήθηκαν σε άλλη χώρα, ενώ το 29,8% είναι αλλοδαποί που γεννήθηκαν και διαμένουν στην Ελλάδα.

– Το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας, αλλά διαβιεί σε νοικοκυριά χωρίς υλική στέρηση και χωρίς χαμηλή ένταση εργασίας ανέρχεται σε 7,1%.

– Το 17,7% του πληθυσμού βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας (μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις), το 16,6% βρίσκεται σε υλική στέρηση και το 12,6% του πληθυσμού ηλικίας 0-59 ετών διαβιεί σε νοικοκυριά με χαμηλή ένταση εργασίας.

– Το ποσοστό του πληθυσμού που δεν βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας και διαβιεί σε νοικοκυριά χωρίς υλική στέρηση, αλλά με χαμηλή ένταση εργασίας ανέρχεται σε 3,5%. 

– Το ποσοστό του πληθυσμού που δεν βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας και διαβιεί σε νοικοκυριά με υλική στέρηση, αλλά χωρίς χαμηλή ένταση εργασίας ανέρχεται σε 7,4%.

Πόσοι βρίσκονται στο κατώφλι της φτώχειας

Το κατώφλι της φτώχειας ανέρχεται στο ποσό των 5.269 ευρώ ετησίως ανά μονοπρόσωπο νοικοκυριό και σε 11.064 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών, και ορίζεται στο 60% του διάμεσου συνολικού ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών, το οποίο εκτιμήθηκε σε 8.781 ευρώ, ενώ το μέσο ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών της Χώρας εκτιμήθηκε σε 17.263 ευρώ.

Το έτος 2020 (περίοδος αναφοράς εισοδήματος 2019), το 17,7% του συνολικού πληθυσμού της Χώρας ήταν σε κίνδυνο φτώχειας. Ο δείκτης αυτός που κατά το έτος 2005 (με περίοδο αναφοράς εισοδήματος το έτος 2004) ανερχόταν στο 19,6%, σημείωσε αυξητική πορεία έως το έτος 2012 όπου εκτιμήθηκε στο 23,1% ενώ άρχισε να μειώνεται από το έτος 2014.

Τα νοικοκυριά που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας εκτιμώνται σε 701.405 σε σύνολο 4.115.678 νοικοκυριών και τα μέλη τους σε 1.856.081 στο σύνολο των 10.514.769 ατόμων του εκτιμώμενου πληθυσμού της Χώρας.

Ο κίνδυνος φτώχειας για παιδιά ηλικίας 0-17 ετών (παιδική φτώχεια) ανέρχεται σε 20,9% σημειώνοντας πτώση κατά 0,2 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2019, ενώ για τις ομάδες ηλικιών 18-64 ετών και 65 ετών και άνω ανέρχεται σε 18,4% και 13,0%, αντίστοιχα.

Ο κίνδυνος φτώχειας, υπολογιζόμενος με κατώφλια διαφορετικά του 60% του διάμεσου συνολικού διαθέσιμου ισοδύναμου εισοδήματος, ανέρχεται σε:

– 7,3%, αν το κατώφλι οριστεί στο 40% του διάμεσου συνολικού διαθέσιμου ισοδύναμου εισοδήματος,

– 11,8%, αν το κατώφλι οριστεί στο 50% του διάμεσου συνολικού διαθέσιμου ισοδύναμου εισοδήματος και

– 25,6%, αν το κατώφλι οριστεί στο 70% του διάμεσου συνολικού διαθέσιμου ισοδύναμου εισοδήματος, αντίστοιχα.

Σε πέντε (5) Περιφέρειες (Ιόνια Νησιά, Αττική, Κρήτη, Νότιο Αιγαίο και Ήπειρος) καταγράφονται ποσοστά κινδύνου φτώχειας χαμηλότερα από αυτό του συνόλου της Χώρας, ενώ σε οκτώ (8) Περιφέρειες (Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησος, Βόρειο Αιγαίο, Κεντρική Μακεδονία, Δυτική Μακεδονία, Ανατολική Μακεδονία και Θράκη και Δυτική Ελλάδα) τα αντίστοιχα ποσοστά είναι υψηλότερα

Πηγή: in.gr

Η συγκέντρωση του πλούτου επιταχύνθηκε ακόμη περισσότερο το 2018, με 26 δισεκατομμυριούχους να έχουν πλέον στα χέρια τους περιουσίες που ισούνται με τα εισοδήματα του φτωχότερου μισού της ανθρωπότητας, καταγγέλλει σε έκθεσή της που δημοσιοποιεί σήμερα η μη κυβερνητική οργάνωση Oxfam, η οποία προτρέπει για άλλη μια φορά τα Κράτη να φορολογήσουν τους πλουσιότερους.

   «Το χάσμα που μεγεθύνεται μεταξύ των πλούσιων και των φτωχών πλήττει τον αγώνα για την καταπολέμηση της φτώχειας, ζημιώνει την οικονομία και τροφοδοτεί την οργή σε όλο τον κόσμο», τονίζει η Γουίνι Μπιανίμα, εκτελεστική διευθύντρια της Oxfam International, στο δελτίο Τύπου που συνοδεύει την έκθεση της ΜΚΟ.

   Οι δισεκατομμυριούχοι του πλανήτη είδαν τον πλούτο τους να αυξάνεται αθροιστικά κατά 12%, ή 2,5 δισεκ. δολάρια την ημέρα πέρυσι, ενώ τα 3,8 δισεκ. άνθρωποι που αποτελούν το φτωχότερο μισό του πληθυσμού της υφηλίου είδαν τον δικό τους πλούτο να μειώνεται αθροιστικά κατά 11% ή κατά 500 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα, σύμφωνα με την έκθεση.

   Οι κυβερνήσεις «πρέπει να εξασφαλίσουν ότι οι επιχειρήσεις και οι πλουσιότεροι θα πληρώνουν τους φόρους που τους αναλογούν», κρίνει η Μπιανίμα. Η Όξφαμ δίνει την έκθεσή της για τις παγκόσμιες ανισότητες στη δημοσιότητα, όπως συνηθίζει, μία ημέρα πριν αρχίσει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (World Economic Forum, WEF) που θα διαρκέσει ως την Παρασκευή στο Νταβός της Ελβετίας.

   Κατά τη ΜΚΟ, η μεθοδολογία της οποίας -- βασίζεται σε δεδομένα που συγκεντρώνουν το περιοδικό Forbes και η τράπεζα Cr?dit Suisse -- αμφισβητείται από κάποιους οικονομολόγους, 26 άνθρωποι έχουν πλέον στα χέρια τους χρηματοοικονομικούς πόρους και περιουσιακά στοιχεία που ισούνται με τα εισοδήματα των φτωχότερων 3,8 δισεκ. κατοίκων του πλανήτη. Το 2017, η Όξφαμ ανέφερε ότι ο λόγος αυτός των δισεκατομμυριούχων ανερχόταν σε 43.

   Ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, ο Τζεφ Μπέζος, ιδρυτής και επικεφαλής της Amazon, είδε την περιουσία του να αυξάνεται στα 112 δισεκ. δολάρια πέρυσι. Με άλλα λόγια, «ο προϋπολογισμός της Αιθιοπίας για τη δημόσια υγεία αντιστοιχεί στο 1% της περιουσίας του», σχολιάζει η ΜΚΟ.

   Γενικά, ο πλούτος των δισεκατομμυριούχων σε παγκόσμιο επίπεδο αυξήθηκε κατά 900 δισεκ. πέρυσι (ήτοι κατά 2,5 δισεκ. την ημέρα). Ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων έχει διπλασιαστεί από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης του 2008, τονίζει η Όξφαμ, διαπιστώνοντας πως «οι πλούσιοι επωφελούνται όχι μόνο από την επέκταση της περιουσίας τους, αλλά επίσης κι από τα χαμηλότερα επίπεδα φορολόγησης εδώ και δεκαετίες» σε πολλά κράτη.

   «Εάν η τάση αυτή αντιστρεφόταν, οι περισσότερες κυβερνήσεις θα διέθεταν επαρκείς πόρους για να χρηματοδοτήσουν τις κοινωφελείς υπηρεσίες», προσθέτει η ΜΚΟ, για την οποία «ο πλούτος υποφορολογείται» σχεδόν παντού.

   Η Όξφαμ υπολογίζει πως ανά κάθε δολάριο φορολογικών εσόδων, μόλις τα τέσσερα σεντς προέρχονταν από τη φορολόγηση του πλούτου.

   Για τη ΜΚΟ, η οποία εκτιμά πως οι πλουσιότεροι κρύβουν από τις φορολογικές αρχές περίπου 7,6 τρισεκατομμύρια δολάρια, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων σε χώρες όπως είναι η Βραζιλία ή το Ηνωμένο Βασίλειο, «το 10% των φτωχότερων πληρώνει πλέον φόρους επί των εσόδων του αναλογικά πολύ υψηλότερους από ό,τι οι πλουσιότεροι».

   Αν και η Όξφαμ αναγνωρίζει ότι ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας υποδιπλασιάστηκε από το 1990 ως το 2010 και έκτοτε μειώθηκε κι άλλο, στα 736 εκατομμύρια ανθρώπους, επισημαίνει πως οι φορολογικοί συντελεστές για τα υψηλά εισοδήματα μειώθηκαν επίσης στις πλούσιες χώρες τις τελευταίες δεκαετίες.

   Εάν φορολογείτο το πλουσιότερο 1% κατά 0,5% περισσότερο επί της περιουσίας του, τα χρήματα που θα συγκεντρώνονταν θα ήταν υπεραρκετά για να μορφωθούν τα 262 εκατομμύρια παιδιά που δεν πάνε σήμερα σχολείο, επισημαίνει η οργάνωση.

   Η έκθεση δίνεται στη δημοσιότητα καθώς το ζήτημα της φορολόγησης των μεγάλων περιουσιών προκαλεί αντεγκλήσεις σε πολλές χώρες. Στη Γαλλία, το κίνημα των «κίτρινων γιλέκων» έφερε ξανά στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης την κατάργηση του ISF (σ.σ.: Imp?t de solidarit? sur la fortune, φόρος αλληλεγγύης στην περιουσία) από την κυβέρνηση του Εμανουέλ Μακρόν. Ενώ στις ΗΠΑ, η βουλεύτρια των Δημοκρατικών Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτές, που μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά της, εισηγείται οι πλουσιότεροι Αμερικανοί να φορολογούνται με συντελεστή 70%, πρόταση υπέρ της οποίας τάσσεται ο Πολ Κρούγκμαν, Νόμπελ Οικονομίας.

Τα «κίτρινα γιλέκα», οι διαδηλωτές που διαμαρτύρονται για την αύξηση της φορολογίας στα καύσιμα, συνέχισαν τη Δευτέρα 19 Νοεμβρίου, αν και με χαμηλότερη συμμετοχή, σε ολόκληρη τη Γαλλία τις κινητοποιήσεις αποκλεισμού, για τρίτη συνεχόμενη ημέρα, στοχοθετώντας κυρίως αυτοκινητοδρόμους και πετρελαϊκές εγκαταστάσεις.

Περίπου 20.000 διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν σε 350 περιοχές, είπε στο τηλεοπτικό δίκτυο BFMTV ο Φρεντερίκ ντε Λανουβέλ, ο εκπρόσωπος τύπου του υπουργείου Εσωτερικών, έναντι 290.000 σε πάνω από 2000 σημεία το Σάββατο.

Κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, 183 άνθρωποι τέθηκαν υπό κράτηση, 511 τραυματίστηκαν, μεταξύ αυτών 17 σοβαρά. Τις κινητοποιήσεις επισκίασε ο θάνατος μιας γυναίκας, μέλος του κινήματος, που παρασύρθηκε από αυτοκίνητο.

Αν και οι δυνάμεις επιβολής της τάξης απώθησαν το πρωί τους διαδηλωτές από διάφορα σημεία συγκεντρώσεων, όπως διόδια, πρατήρια καυσίμων, εισόδους αυτοκινητοδρόμων ή εμπορικά κέντρα, τα «κίτρινα γιλέκα» επέστρεψαν στα σημεία αυτά το απόγευμα. Αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθούν σε πολλές περιπτώσεις ουρές από τα φορτηγά στα διόδια.

Αυτό συνέβη στο Μπορντό, στη γέφυρα του Ακιτέν, έναν από τους βασικότερους οδικούς άξονες στη νοτιοδυτική Γαλλία, όπου το πλήθος των διαδηλωτών έπαιξε τη γάτα με το ποντίκι με τις δυνάμεις ασφαλείας για να απομακρυνθούν αργότερα από το σημείο.

«Μας έδιωξαν την Κυριακή... Επιστρέψαμε, μας κυνήγησαν (τη Δευτέρα), όμως δεν είναι κάτι το σοβαρό, κρατάμε γερά, θα επιστρέψουμε» διαβεβαίωσε ένας διαδηλωτής.

Στο στόχαστρο του κινήματος βρέθηκαν και πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στο νότιο, νοτιοανατολικό ή και βόρεια τμήμα της χώρας. Τους αποκλεισμούς επιβεβαίωσε ο όμιλος Total.

Εργοδοτικές οργανώσεις προειδοποιούν για το ενδεχόμενο «του αποκλεισμού της οικονομίας», την ώρα που η δεξιά αντιπολίτευση, όπως και η αριστερά, κάνουν λόγο για μια άκαμπτη κυβέρνηση, μετά τις δηλώσεις του πρωθυπουργού Εντουάρ Φιλίπ που διαβεβαίωσε ότι δεν θα υπάρξει «αλλαγή πλεύσης», άκουσε ωστόσο την «οργή» και τον «πόνο» των διαδηλωτών.

«Διανύω 90 χιλιόμετρα καθημερινά και η σύζυγός μου δεν εργάζεται. Ζούμε από τον μισθό μου. Δαπανώ 150 ευρώ για βενζίνη τον μήνα, δεν το αντέχω» δήλωσε ο Φαμπιέν, ένα μέλος του κινήματος.

Οι κινητοποιήσεις αναμένεται να συνεχιστούν τις επόμενες ημέρες: ένα κάλεσμα για τον «αποκλεισμό του Παρισιού» το Σάββατο κυκλοφορεί ήδη στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης.



ΑΠΕ

Κινητοποιήσεις στη Γαλλία από "τα Κίτρινα γιλέκα" κατά της αύξησης των φόρων επί των καυσίμων και της μείωσης της αγοραστικής δύναμης σε περίπου 2.000 συγκεντρώσεις το Σάββατο 17 Νοεμβρίου, σε ολόκληρη την χώρα, ένα κίνημα που οργανώθηκε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.


Μία γυναίκα έχασε τη ζωή της και πάνω από 106 άτομα τραυματίστηκαν σε οδοφράγματα που στήθηκαν σε περιοχές της Γαλλίας το Σάββατο, στο πλαίσιο μαζικών διαδηλώσεων.
Οι διαδηλώσεις αυτές ξεκίνησαν με αφορμή τη δυσαρέσκεια των πολιτών για τους φόρους στα καύσιμα, η οποία μετατράπηκε σε λαϊκό κίνημα.

Η ένταση που επικράτησε σε ορισμένες από τις κινητοποιήσεις αυτές προκάλεσε ατυχήματα, τον θάνατο μίας γυναίκας σε ένα περιστατικό και τον τραυματισμό 106 ανθρώπων, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Εσωτερικών.

«Κίτρινα γιλέκα, μαύρη οργή», «Δία ξανακατέβα στην γη, υπάρχει αθλιότητα»:
οι διαδηλωτές μπλόκαραν την πρόσβαση σε αυτοκινητοδρόμους, οδικούς κόμβους και οργάνωσαν επιχειρήσεις ανοικτών διοδίων σε ολόκληρη την Γαλλία.

πηγές: ΑΠΕ, euronews .

Ο πλανήτης βρίσκεται πλέον σχεδόν εκτός στόχου για τη συγκράτηση της ανόδου της θερμοκρασίας στον ενάμιση βαθμό Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, αντίθετα κινείται ολοταχώς προς τους δύο ή και τους τρεις βαθμούς, κάτι που θα καταστήσει σοβαρή απειλή την κλιματική αλλαγή έως το 2040.
Τη δραματική προειδοποίηση-έκκληση απευθύνει μια βαρυσήμαντη 33σελιδη έκθεση των επιστημόνων της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC).

Το φράγμα του ενάμιση βαθμού μπορεί να ξεπερασθεί κάπου το 2030 και μόλις ξεπεραστεί αυτό το όριο, ακόμη και μισός ακόμη βαθμός Κελσίου θα οδηγήσει σε σημαντική αύξηση των κινδύνων για ξηρασίες, πλημμύρες, καύσωνες και φτώχεια για πολλά εκατομμύρια ανθρώπους.

Η τελευταία ελπίδα να «πιαστεί» ο ολοένα πιο δύσκολος στόχος για άνοδο έως ενάμιση βαθμό, είναι, σύμφωνα με την έκθεση, «να γίνουν γρήγορες, ευρείες και άνευ προηγουμένου αλλαγές σε όλες τις πλευρές της κοινωνίας». Οι επιστήμονες τονίζουν ότι το «παράθυρο ευκαιρίας» δεν έχει κλείσει ακόμη, αλλά η ανθρωπότητα βρίσκεται κοντά σε αυτό, αν δεν δράσει αποφασιστικά σε τέσσερις τομείς: ενέργεια, χρήση γης, πόλεις και βιομηχανία.

Η έκθεση, που παρουσιάσθηκε σε διεθνή συνάντηση στη Νότια Κορέα, σύμφωνα με το BBC και τη «Γκάρντιαν», επισημαίνει ότι «ο περιορισμός της υπερθέρμανσης στον ενάμιση βαθμό έχει πολλά οφέλη σε σύγκριση με τη συγκράτηση της ανόδου στους δύο βαθμούς, καθώς θα περιορίσει πραγματικά τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής με πολύ σημαντικούς τρόπους».

«Οι επιστήμονες θα ήθελαν να γράψουν με κεφαλαία γράμματα 'ΔΡΑΣΤΕ ΤΩΡΑ ΗΛΙΘΙΟΙ', αλλά πρέπει να το πουν με γεγονότα και αριθμούς - και το έκαναν» δήλωσε η εκπρόσωπος της Greenpeace Κάιζα Κοζόνεν. «Ήδη, με μια αύξηση ενός βαθμού, βρισκόμαστε στην επικίνδυνη ζώνη».

Η έκθεση εκτιμά ότι θα χρειασθούν κάθε χρόνο από τις κυβερνήσεις και τους ιδιώτες μαζικές επενδύσεις της τάξης του 2,5% του παγκόσμιου ΑΕΠ (γύρω στα 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως) μέσα στις επόμενες δύο δεκαετίες, προκειμένου ο πλανήτης να μείνει κάτω από το 'κατώφλι' του ενάμιση βαθμού.

Για να πιαστεί ο στόχος αυτός, οι παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα πρέπει να μειωθούν κατά 45% έως το 2030, σε σχέση με τα επίπεδα του 2030.
Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας πρέπει να παρέχουν το 85% της ηλεκτρικής ενέργειας παγκοσμίως έως το 2050 και η χρήση άνθρακα πρέπει σχεδόν να μηδενισθεί. Έως επτά εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα γης -μια έκταση σχεδόν όσο η Αυστραλία- θα χρειασθούν για ενεργειακές καλλιέργειες (βιοκαύσιμα), ενώ οι παγκόσμιες καθαρές εκπομπές «αερίων του θερμοκηπίου» πρέπει να μηδενισθούν έως το 2050.

Μια άνοδος της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς, μεταξύ άλλων, θα εξαφανίσει τους πολύτιμους κοραλλιογενείς υφάλους, θα επιταχύνει το λιώσιμο των πάγων, η παγκόσμια στάθμη των θαλασσών θα ανέβει κατά περίπου δέκα εκατοστά περισσότερα, ενώ θα επηρεασθεί αρνητικά η αποδοτικότητα σημαντικών γεωργικών καλλιεργειών (ρυζιού, σταριού κ.α.).

Η έκθεση θα παρουσιασθεί στις κυβερνήσεις στη σύνοδο του ΟΗΕ για το κλίμα στην Πολωνία στο τέλος του 2018.



ΑΠΕ

Στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η ανάπτυξη στον καπιταλισμό δεν μπορεί να είναι δίκαιη, αφού προέρχεται από την αύξηση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και πηγαίνει στα θησαυροφυλάκια των καπιταλιστών, έδωσε στη δημοσιότητα η ΜΚΟ «Oxfam». Πρόκειται για μία Μη Κυβερνητική Οργάνωση που αναλύει και επεξεργάζεται τα οικονομικά στοιχεία, ασκώντας όμως κριτική στο «σύστημα» από τη σκοπιά της βελτίωσής του…

Οι ελάχιστοι στην κορυφή της πυραμίδας γίνονται όλο και πιο πλούσιοι, τα εκατομμύρια στη βάση μένουν παγιδευμένα σε μισθούς φτώχειας

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε η «Oxfam», το 82% του πλούτου που δημιουργήθηκε πέρυσι σε παγκόσμιο επίπεδο κατέληξε στα χέρια του 1% των πλουσιότερων ανθρώπων του πλανήτη, ενώ οι γυναίκες συνέχισαν να πληρώνουν το πιο βαρύ τίμημα εν μέσω της εντεινόμενης ανισότητας.

Από το 2010, δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης του 2008, ο πλούτος της λεγόμενης οικονομικής ελίτ αυξάνεται κατά μέσο όρο περί το 13% σε ετήσια βάση, διευκρινίζει η «Oxfam» και η κορύφωση του φαινομένου καταγράφηκε μεταξύ του Μάρτη του 2016 και του Μάρτη του 2017, σε μια περίοδο κατά την οποία σημειώθηκε «η μεγαλύτερη αύξηση στην ιστορία του αριθμού των ανθρώπων η περιουσία των οποίων ξεπερνά το ένα δισεκατομμύριο δολάρια», με ρυθμό που έφθανε τον ένα νέο δισεκατομμυριούχο κάθε δύο ημέρες.

Κι όμως, σύμφωνα με την έκθεση, 3,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι, το φτωχότερο 50% του παγκόσμιου πληθυσμού, δεν είχε το παραμικρό όφελος από την παγκόσμια ανάπτυξη της περασμένης χρονιάς, την ώρα που το πλουσιότερο 1% ενθυλάκωσε το 82% του πλούτου που παρήχθη πέρυσι.





πηγή: // atexnos /

ΔΑΝΗΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Ο Άνταμ Σμιθ, ο θεμελιωτής της θεωρίας της «ελεύθερης αγοράς», έλεγε ότι «για να υπάρχει ένας πάμπλουτος πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον πεντακόσιοι φτωχοί». Αυτά έλεγε ο Σμιθ, το 1776, στο έργο του «Ο πλούτος των εθνών», το ευαγγέλιο του καπιταλισμού.

Σήμερα, μετά από 241 χρόνια, το 2017, για να υπάρχει ένας δισεκατομμυριούχος πρέπει να υπάρχουν 2.950.000 φτωχοί!
Και αυτό ονομάζεται πρόοδος…
Aυτό και άλλα εντυπωσιακά στοιχεία αποκαλύπτει η έρευνα του Boston Consulting Group (BCG) για το πως μοιράζεται ο πλούτος (και η φτώχεια) στο σημερινό κόσμο. Τα στοιχεία της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο «Βήμα της Κυριακής», σε άρθρο του δημοσιογράφου Τάσου Μαντικίδη, και σε συνδυασμό με τα στοιχεία της Credit Suisse και της  Wealth-Χ, δίνουν έναν ανάγλυφο χάρτη της τεράστιας κοινωνικής ανισότητας.   

Βέβαια, για τον Άνταμ Σμιθ, και τους σημερινούς υποστηρικτές του, ο πλούτος και η φτώχεια είναι φυσικά φαινόμενα, όπως η καταιγίδα, ή ο σεισμός. Άρα και η εκμετάλλευση, και η αδικία και η κοινωνική ανισότητα, υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν, ως απόρροια αυτών των φαινομένων και της ανθρώπινη φύσης, η οποία χαρακτηρίζεται (απ΄τους ίδιους) από την ιδιοτέλεια και την «ιερότητα» της ιδιοκτησίας.

Θεωρίες που βρίσκουν την απάντηση τους, στην απλή υπόμνηση: Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιοι!

Ας δούμε λοιπόν ορισμένα χαρακτηριστικά στοιχεία από το άρθρο:

• Από το 2000 ως σήμερα, ο αριθμός των εκατομμυριούχων αυξήθηκε κατά 155% και ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων κατά 216%.
• Σύμφωνα με την απογραφή του 2017 της Wealth-Χ οι «υπερπλούσιοι»  (με ατομική περιουσία άνω των 30 εκατ. δολαρίων), διαθέτουν συνολικά κινητή περιουσία 27 τρισ. δολαρίων.
• Μόνο μέσα στο τελευταίο δωδεκάμηνο, οι «υπερπλούσιοι»  αυξήθηκαν κατά 3,5%, φθάνοντας τα 226.450 άτομα, αντιστοιχώντας στο 0,003% του παγκόσμιου ενήλικου πληθυσμού.
• Ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων υπολογίζεται σε 2.397, με συνολική περιουσία 7,37 τρισ δολαρίων. Πλούτος που ξεπερνά το εισόδημα που συγκεντρώνουν 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι (6,1 τρισ δολάρια) στον πλανήτη.

Που τα «κρύβουν»

Εξίσου ενδιαφέροντα (και εξοργιστικά) είναι τα όσα αποκαλύπτουν οι έρευνες για το που «κρύβουν» τα λεφτά τους οι σημερινοί «Κροίσοι».

Βέβαια, δεν πέφτουμε από τα σύννεφα διαβάζοντας ότι οι δύο βασικοί αποταμιευτήρες αυτού του αμύθητου πλούτου είναι οι «φορολογικοί παράδεισοι» και οι offshore εταιρείες.

Θα πρέπει όμως να σημειώσουμε ότι και στις δύο περιπτώσεις η νομιμότητα εξασφαλίζεται από εθνικούς νόμους και διεθνείς συμφωνίες, καθόλα εντάξει με τις αρχές του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Δηλαδή, αυτό που κατά καιρούς εμφανίζεται ως «παράνομο», «σκανδαλώδες», ή «ανήθικο», είναι, για τους καπιταλιστές, απολύτως νόμιμο, άρα και… ηθικό.

Έχουμε και λέμε, λοιπόν:

• Το συνολικό ύψος των κεφαλαίων που είναι τοποθετημένα σε «φορολογικούς παραδείσους» και offshore εταιρείες υπολογίζεται σε 10,3 τρισ δολάρια (περίπου 9 τρισ ευρώ).
• Υπολογίζεται ότι οι ιδιοκτήτες αυτών των κεφαλαίων γλυτώνουν φόρους 3,5 τρισ δολαρίων ετησίως, που θα πλήρωναν αν τα κεφάλαια αυτά φορολογούνταν σύμφωνα με τα ισχύοντα στις χώρες του ΟΟΣΑ.

«Φορολογικοί παράδεισοι»

Θα περίμενε κανείς, με τα όσα κατά καιρούς δημοσιεύονται στα μέσα ενημέρωσης, ότι όταν μιλάμε για «φορολογικούς παραδείσους» και offshore εταιρείες, εννοούμε κάποιους εξωτικούς προορισμούς, κάποια νησάκια στη μέση του Ατλαντικού, ή του Ειρηνικού, κάποια κρατίδια που παρέχουν άσυλο σε φοροφυγάδες. Και όμως…

• Η Ελβετία, με 2,4 τρισ. δολάρια, παραμένει ηγέτιδα δύναμη στον κόσμο των offshore, καθώς καταλαμβάνει μερίδιο αγοράς που ξεπερνά το 24% των συνολικών «κρυμμένων» κεφαλαίων.
• Τα «υπεράκτια» κεφάλαια από τη Δυτική Ευρώπη βρίσκονται, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, εντός Ευρώπης, αφού το 35% βρίσκεται στην Ελβετία, το 25% στα νησιά της Μάγχης και το Δουβλίνο (όπου είναι τοποθετημένα 1,1 τρισ δολάρια), και ένα 9% (400 δισ δολάρια) στο Λουξεμβούργο του αξιότιμου κυρίου Γιουνγκέρ.

Ιδού, λοιπόν, και τα άλλα ευυπόληπτα «υπεράκτια» κέντρα όπου «κρύβουν» τα δισεκατομμύρια τους οι σύγχρονοι «Κροίσοι», σε παρένθεση τα ποσά:

• Ηνωμένο Βασίλειο (1,2 τρισ δολ)
• Σιγκαπούρη (1,2 τρισ δολ)
• Καραϊβική- Παναμάς (1,3 τρισ δολ)
• ΗΠΑ (900 δισ δολ)
• Χονγκ Κονγκ (800 δισ δολ)

   Αξίζει να σημειωθεί ότι για ορισμένους παρατηρητές, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ανερχόμενος φορολογικός παράδεισος, «η νέα Ελβετία», κάτι που είναι εμφανές π.χ. στην περίπτωση της Πολιτείας της Νότιας Ντακότα.

Τέλος αν ενδιαφέρεστε να μάθετε που «κρύβουν» τα κεφάλαια του οι «δικοί μας», οι Έλληνες «Κροίσοι», το δημοσίευμα αναφέρει ότι προτιμούν την Ελβετία. Μάλιστα, σύμφωνα με εσωτερικές έρευνες ελβετικών τραπεζών και εξειδικευμένων οίκων κυμαίνονταν στα 100-120 δισ. ευρώ, με το 60% εξ αυτών να βρίσκεται τοποθετημένο σε διάφορα επενδυτικά προϊόντα.




Αναδημοσίευση από imerodromos.gr

Την πλήρη ανατροπή γερά εδραιωμένων κοινωνικών αντιλήψεων στη συνείδηση εκατομμυρίων ανθρώπων σηματοδοτούν τα συμπεράσματα επιστημονικού άρθρου που δημοσιεύθηκε πριν λίγες ημέρες από το Εθνικό Γραφείο Οικονομικής Έρευνας των ΗΠΑ (NBER), με τίτλο «Το ξεθωριασμένο αμερικανικό όνειρο: τάσεις στην απόλυτη εισοδηματική κινητικότητα από το 1940». (Εδώ το πλήρες άρθρο)

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ
Από το leonidasvatikiotis.wordpress.com
Με βάση τις μετρήσεις των έξι επιστημόνων που υπογράφουν την έρευνα το 1970 ένας 30χρονος είχε 90% πιθανότητες να κερδίζει περισσότερα χρήματα από τους γονείς του στην ίδια ηλικία. Το 1980 οι πιθανότητες είχαν μειωθεί αισθητά, φτάνοντας στο 80%. Εξακολουθούσαν ωστόσο να είναι συντριπτικά υπέρ του. Το 2016 είχε συμβεί όμως μια ουσιώδη αλλαγή: Σχεδόν οι μισοί 30χρονοι είχαν λιγότερες πιθανότητες να κερδίζουν τα χρήματα που κέρδιζαν οι γονείς τους στην ίδια ηλικία. Το ίδιο συμπέρασμα ίσχυε και στις μεγαλύτερες ηλικίες, πχ σε 40ρηδες. Ας μην υποθέσει δηλαδή κάποιος ότι το αμερικάνικο όνειρο απλώς έρχεται λίγο αργότερα…

Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το συμπέρασμα ότι η αιτία πίσω από τη φτωχοποίηση που βιώνουν όσοι γεννήθηκαν το 1980 σε σχέση με όσους γεννήθηκαν το 1940 δεν βρίσκεται στους ρυθμούς μεγέθυνσης της οικονομίας, που στις μέρες μας είναι αισθητά χαμηλότεροι σε σχέση με τους ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ της προηγούμενης γενιάς. Σε σύγχρονες προσομοιώσεις αύξησης του προϊόντος στα επίπεδα της πρώτης μεταπολεμικής εποχής, η ανισότητα παρέμενε στο …ύψος της, δείχνοντας ότι το πρόβλημα έγκειται στη διανομή του προϊόντος. Όχι στο μέγεθος της πίτας! Μεθερμηνευόμενο το τελευταίο, σημαίνει πώς όποιος υπόσχεται ή ακόμη και υπαινίσσεται ότι η κοινωνική πρόοδος θα έρθει με την οικονομική ανάπτυξη, απλώς εξαπατά την κοινωνία, δεδομένου ότι αποδεδειγμένα πλέον η αύξηση του ΑΕΠ δε γεννά άνοδο του εισοδήματος!

Το παραπάνω συμπέρασμα αν ισχύει μια φορά για τις ΗΠΑ, κονιορτοποιώντας τον μύθο ότι παραμένει η χώρα των ευκαιριών, ισχύει πολύ πιο εμφατικά για τον υπόλοιπο καπιταλιστικό κόσμο και συγκεκριμένα για την Ευρώπη και ακόμη πιο έντονα για την Ελλάδα. Μεθερμηνευόμενο το σημαντικότατο αυτό εύρημα υπογραμμίζει ότι το σημερινό κοινωνικοπολιτικό σύστημα δεν έχει να υποσχεθεί στους εργαζόμενους , ούτε καν μια ζωή καλύτερη από εκείνη των γονιών τους, με ανώτερη παιδεία, καλύτερη κατοικία, σύγχρονη υγεία και ευκολότερη πρόσβαση στα επιστημονικά επιτεύγματα της εποχής μας. Η υποκείμενη δομική κρίση και η όξυνση των ανισοτήτων ήδη εντείνουν και θα το κάνουν πολύ πιο βίαια στο άμεσο μέλλον τις εισοδηματικές και κοινωνικές ανισότητες, γενικεύοντας τη φτώχεια. Κι εδώ πλέον μιλάμε για απόλυτη, όχι μόνο σχετική φτώχεια.

Το κενό που δημιουργεί η διάψευση των προσωπικών οραμάτων κοινωνικής ανόδου και η απομάκρυνση από τον πολιτικό λόγο αστικών και μικροαστικών κομμάτων των υποσχέσεων για κοινωνικά συμβόλαια θα καλύπτει η κρατική βία και ο εργοδοτικός εξαναγκασμός που θα χτίζουν μια οργουελική κοινωνία, όσο θα αποτελούν την μοναδική δωρεάν παροχή. Μπροστά σε αυτό το ζόφο το αίτημα της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και της οικοδόμησης μιας σοσιαλιστικής – κομμουνιστικής κοινωνίας αποκτά δραματική επικαιρότητα!

Το άρθρο δημοσιεύεται στην εφημερίδα Πριν στις 18 Δεκεμβρίου 2016

Χώρα συνταξιούχων, ανέργων και οικονομικά μη ενεργών πολιτών είναι σήμερα η Ελλάδα, με ανάλογες συνέπειες στην οικονομία και στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Όπως αναφέρουν «Τα Νέα», συνολικά ο πληθυσμός της Ελλάδας που δεν εργάζεται υπερβαίνει τα 7 εκατ. άτομα!

Ο παρατηρεί: «Μία χώρα όπως η Ελλάδα, με 4.470.000 άτομα εργατικό δυναμικό, 3.500.000 άτομα στην απασχόληση, 1.240.000 στην ανεργία και 2.650.000 άτομα στη σύνταξη δεν μπορεί να προσδοκά ούτε αποκατάσταση των σοβαρών ανισορροπιών στη βιωσιμότητα και κοινωνική αποτελεσματικότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, ούτε ανάταξη του κοινωοικονομικού σχηματισμού», σχολιάζει ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Σάββας Ρομπόλης.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, τα νέα επίσημα στοιχεία είναι εντυπωσιακά:

Ο αριθμός των συνταξιούχων (στοιχεία 2015) της χώρας ανέρχεται σε 2.656.007 άτομα. Οι 6 από τους 10 συνταξιούχους στη χώρα μας έχουν σύνταξη κάτω από 700 ευρώ και μάλιστα το 44,8% παίρνει σύνταξη κάτω από το όριο της σχετικής φτώχειας των 665 ευρώ.

Ο αριθμός των ανέργων (2015) κινείται στο 1.196.736 άτομα, ενώ σε 350 χιλιάδες οικογένειες δεν υπάρχει εργαζόμενο μέλος. Οι 9 στους 10 ανέργους βρίσκονται στο περιθώριο και δεν λαμβάνουν καμία απολύτως στήριξη από τον ΟΑΕΔ, ούτε ως επίδομα ανεργίας ούτε ως επιδότηση απασχόλησης.

Ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός (όσοι δεν εργάζονται ούτε αναζητούν εργασία) ανήλθε σε 3.296.280 άτομα.

Το σύνολο των απασχολουμένων αριθμεί 3.591.407 άτομα. Ο μέσος καθαρός μισθός σήμερα είναι κάτω από τα 815 ευρώ, ενώ με μηνιαίο μισθό 346 ευρώ απασχολείται μισό εκατομμύριο μερικώς απασχολουμένων.




από ergasianet.gr με πληροφορίες από «Τα Νέα»