κι αν καταβροχθίζαμε ο ένας τον άλλον;

Το νέο έργο της Μαρίας Γοργία

ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

3, 4, 5, 10, 11, 12, 17, 18, 19, 24, 25, 26

Μαϊου 2019

ΠΡΕΜΙΕΡΑ

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2019

Κάθε Παρασκευή, Σάββατο, στις 9μμ

& Κυριακή στις 8.30μμ

Είσοδος με ελεύθερη συνεισφορά

Απαραίτητη τηλεφωνική κράτηση στο 6944686991 και στο 6974315923

Ο χώρος υποδέχεται αυστηρά έως 50 άτομα

Χώρος Αμάλγαμα

Μενάνδρου 47, 5ος όροφος, Αθήνα

https://vimeo.com/315843658?fbclid=IwAR3H8nKBsSfrbWT8HYSsS6KXw0rxHkowV13OQ_U5YL9sO-Np4w8bLrRe1Lc

Τι λέει ο καθρέφτης σας. Είναι πάντα ο άλλος που κοιτάει από μέσα. Αυτόν τον άλλον ψάχνουμε όταν σκάβουμε στα ξένα κορμιά, πέρα από τους εαυτούς μας. Μπορεί να μην υπάρχει ούτε ο ένας ούτε ο άλλος, μόνο το τίποτε στην ψυχή μας που κρώζει για τροφή.

Χάϊνερ Μύλλερ

Τη στιγμή αυτή που η εικόνα του άλλου έρχεται για πρώτη φορά να με σαγηνεύσει, δε διαφέρω σε τίποτε από τη θαυμαστή Κότα του ιησουίτη Αθανασίου Κίρχερ.

Ρολάν Μπαρτ

Μετά τις 24 sold out παραστάσεις του νέου έργου της Μαρίας Γοργία και της ομάδας Αμάλγαμα δίνεται παράταση με νέες παραστάσεις για τον μήνα Μάϊο.

Το νέο έργο της Μαρίας Γοργία και της ομάδας Αμάλγαμα φέρνει το πλέον αγαπημένο θέμα της χορογράφου στο προσκήνιο: τον ίδιο τον Έρωτα.

Πώς θα μπορούσαν να συνδυαστούν το πολύ δυνατό και καυστικό «Κουαρτέτο» του Χάινερ Μύλλερ, το μοναδικής σημειολογικής αξίας «Αποσπάσματα του Ερωτικού Λόγου» του Ρολάν Μπαρτ, η καθηλωτική και πλέον ερωτική-οργασμική μουσική του Βάγκνερ από το έργο «Τριστάνος και Ιζόλδη, ένα από τα πιο ερωτικά ποιήματα, ο «Σάρκινος Λόγος» του Γιάννη Ρίτσου, και τα κείμενα που αναφέρονται σε σκηνές καθημερινότητας του ζευγαριού, εμπνευσμένα εν μέρη από προσωπικά βιώματα της χορογράφου, αλλά ταυτόχρονα αναφορικά στις παθογένειες της δυτικής νεωτερικής κοινωνίας;

Πώς ο Χώρος Αμάλγαμα στη Μενάνδρου 47, μπορεί να μεταμορφωθεί, χωρίς κανένα θεατρικό σκηνικό, αλλά χρησιμοποιώντας τα αρχιτεκτονικά-σημειολογικά στοιχεία του χώρου, ή και απλά αντικείμενά του,(όπως οι καρέκλες των θεατών),στις διάφορες εικονοποιίες του έργου: Δικαστήριο, Πλοίο, Μπουρδέλο (με άνδρες πόρνους), Σπίτι και άλλους χώρους;

Η φυσιολογία και ψυχολογία του Έρωτα, η πάλη των φύλων, η πλεονεξία του εγωκεντρικά θρεμμένου ατόμου, (προϊόν της νεοφιλελεύθερης κοινωνίας αλλά και της σχέσης του με τη μητέρα-τροφό κτλ),το οποίο ασυνείδητα ή συνειδητά επιδιώκει διαρκώς  να επικρατήσει, να καταδυναστεύσει, να εξουσιάσει το ερωτικό του αντικείμενο, η σχέση θύτη-θύματος, η εξαρτητική σχέση που δεν είναι παρά το προϊόν των αρχαϊκών σχέσεων του ατόμου, το αδιέξοδο των σχέσεων, ο Έρωτας ως μορφή ύπνωσης, και από την άλλη πλευρά, το πάθος και η ρομαντική αντίληψη που έχουμε για τον Έρωτα στη Δύση ακόμα και στα χρόνια της νεωτερικότητας, όλα τα παραπάνω εμπεριέχονται μέσα στον ίδιο δραματουργικό καμβά του έργου.

Για τη θεωρητική τεκμηρίωση της δημιουργικής έρευνας της στα θεμέλια του οικοδομήματος που ονομάζεται «ερωτική σχέση», η χορογράφος  χρησιμοποιεί στοιχεία από μεταφροϋδικές προσεγγίσεις νεοψυχαναλυτικών ρευμάτων, καθώς και υλικό από συγκεκριμένα βιβλία όπως το «Από τους γονείς στους ερωτικούς συντρόφους» της Ελένης Παπαδάκη-Μιχαηλίδη, «Η κουλτούρα του ναρκισσισμού» του Κρίστοφερ Λας κ.ά.

Ο «Τριστάνος και Ιζόλδη» του Ρίχαρντ Βάγκνερ (ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Ρομαντισμού),έχει επιλεγεί ως ένα από τα πλέον ερωτικά έργα στην ιστορία της δυτικής μουσικής. Συγκεκριμένα σημεία και άριες διατρέχουν το έργο, είτε αυτούσιες, είτε με άλλη στιχουργική, κάποιες από τις οποίες ερμηνεύονται ζωντανά επί σκηνής από τη Σοπράνο Νάνσυ Παπακωνσταντίνου. Η πεπειραμένη και με πλούσιες κινητικές ποιότητες Μαρκέλλα Μανωλιάδη πρωταγωνιστεί στο έργο μαζί με τον ταλαντούχο χορευτή και ηθοποιό Αλέξανδρο Βαρδαξόλου. Οι δύο τους πλαισιώνονται από τους ξεχωριστούς και ιδιαίτερους Νάνσυ Παπακωνσταντίνου (Σοπράνο), Γιάννη Σταυρόπουλο και την ίδια τη χορογράφο Μαρία Γοργία, οι οποίοι συμπληρώνουν τον δραματουργικό ιστό του έργου.

Το νέο έργο, με τίτλο «κι αν καταβροχθίζαμε ο ένας τον άλλον;» συνεχίζει τη διερεύνηση του «ολιστικού» μοντέλου έκφρασης που παρουσιάστηκε ήδη στο προηγούμενο έργο της Γοργία και της ομάδας Αμάλγαμα, από τι υποφέρετε; από Ύπαρξη, εμπνευσμένο από την ποίηση και την προσωπικότητα του Νίκου Καρούζου. Στο υβριδικό αυτό ιδίωμα συναντιούνται και συνθέτονται πέντε γλώσσες: κίνηση, λόγος, οπερατική φωνή, μουσική και αντικείμενο.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ:

Πρεμιέρα: 8/3/2019

Κάθε Παρασκευή, Σάββατο, στις 9μμ

Κυριακή στις 8.30μμ

Διάρκεια παράστασης: 1ώρα και 30 λεπτά

Χώρος Αμάλγαμα,

Μενάνδρου 47, Αθήνα

Τηλ κρατήσεων: 6944686991, 6944739841

Απαραίτητη η Κράτηση Θέσης!

κι αν καταβροχθίζαμε ο ένας τον άλλον;

Σύλληψη-Ιδέα/Χορογραφία/Σκηνοθεσία/Σκηνογραφία/Δραματουργία:

Μαρία Γοργία

Βασικά Κείμενα: «Κουαρτέτο» του Χάινερ Μύλλερ και «Αποσπάσματα του Ερωτικού Λόγου» του Ρολάν Μπαρτ

Ποίημα: Σάρκινος Λόγος του Γιάννη Ρίτσου

Άλλα Κείμενα: Μαρία Γοργία

Μουσική: Επιλεγμένα μέρη από το έργο Τριστάνος και Ιζόλδη του

Ρίχαρντ Βάγκνερ

Οπερατική Φωνή: Νάνσυ Παπακωνσταντίνου

Ερμηνεύουν: Μαρκέλλα Μανωλιάδη, Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου, Νάνσυ Παπακωνσταντίνου, Γιάννης Σταυρόπουλος, Μαρία Γοργία.

Υποκριτική λόγου: Αγγελική Καριστινού

Σύμβουλος Δραματουργίας: Μιράντα Βατικιώτη

Σκηνογράφος – Ενδυματολόγος: Μαρία Αλεκτορίδου

Φωτισμοί & video treiler: Περικλής Μαθιέλλης

Βοηθός Χορογράφου: Αλεξάνδρα Καρανικόλα

Επικοινωνία Τύπου: Μαρία Κωνσταντοπούλου

Φωτογραφίες:Αγγελική Σβορώνου, Γιώργης Νουκάκης, Βαγγέλης Αγγελάκης..

Το έργο είναι ακατάλληλο για παιδιά κάτω των 13 ετών

Η ομάδα αμάλγαμα

(https://www.facebook.com/Amalgama-201384823223400/ , www.amalgama.com.gr ) ιδρύθηκε από τη Μαρία Γοργία το 1996 στο Λονδίνο συμμετέχοντας στο Διεθνές Φεστιβάλ «Resolutions» (The Place Theatre, London, 1997). Στην Ελλάδα άρχισε να λειτουργεί το Νοέμβριο του 1998. Έχει στο ενεργητικό της 23 χορογραφίες και 21 παραγωγές, οι οποίες έχουν παρουσιαστεί σε Ελλάδα, Νέα Υόρκη, Ιταλία, Κροατία και Κύπρο. Το 2004 η ομάδα συμμετείχε, μετά από παραγγελία του έργου «Οι Άθλοι του Πένταθλου» στις Τελετές Υποδοχής Αθλητών (οργάνωση ΑΘΗΝΑ 2004). Η αμάλγαμα στοχεύει στη δημιουργία σύγχρονων έργων που βασίζονται στη συνδιαλλαγή με άλλες μορφές τέχνης και παρουσιάζουν έναν ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα. Με έντονο το στοιχείο του κοινωνικού και αισθητικού προβληματισμού, πάνω στη θέση της τέχνης με τη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα και τα όρια ανάμεσα στη φόρμα και την ιδεολογία, έχει παρουσιάσει έργα, ανάμεσα σε άλλες συμμετοχές της , στο Φεστιβάλ Αθηνών (Ιούνιος 2012), στο Φεστιβάλ «Theatri di Vita» στη Μπολόνια (Ιούλιος 2012), στα Δημήτρια της Θεσσαλονίκης (Οκτώβριος 2012), στο Φεστιβάλ Καλαμάτας (Ιούλιος 2016).

Η Μαρία Γοργία γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι αριστούχος της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης. Σπούδασε με υποτροφία της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης στο Laban Centre for Movement & Dance (MA in Dance Studies), με ειδίκευση στη χορογραφία. Έχει συνεργαστεί με ομάδες χορού από την Αθήνα, το Λονδίνο και το Χονγκ Κονγκ και έχει διδάξει σύγχρονο χορό, χορογραφία και αυτοσχεδιασμό στο Αμερικάνικο Κολέγιο Ελλάδος  (1998-2009)και στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελλοπονήσου (2005-2009). Έχει επιμεληθεί την κίνηση σε θεατρικά έργα.

Παραγωγή: Ομάδα Χορού Αμάλγαμα

https://www.facebook.com/Amalgama-201384823223400/

www.amalgama.com.gr

Το έργο έχει επιχορηγηθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.