Το θέατρο Επί Κολωνώ οργανώνει μία βραδιά αφιερωμένη στη ζωή και στο έργο του Μάριου Ποντίκα με τη συμμετοχή συνεργατών και φίλων του. Ο Μάριος Ποντίκας υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες θεατρικούς συγγραφείς, ανατόμος της ελληνικής κοινωνίας και των παθογενειών της. Με σταθερή παρουσία στο θέατρο για περίπου 50 έτη συνετέλεσε καθοριστικά στη διαμόρφωση του σύγχρονου ελληνικού θεατρικού λόγου, προσεγγίζοντας με τόλμη και οξυδέρκεια, άλλοτε με ρεαλισμό, άλλοτε με σαρκασμό και άλλοτε με αλληγορική ματιά τη συμπεριφορά του νεοέλληνα.
Στην τιμητική εκδήλωση μνήμης συμμετέχουν η Αντιγόνη Καραλή-Δημητριάδη, π. εθνική εκπρόσωπος της Ελλάδας στον ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Γυναικών και π. Πρόεδρος Κέντρου Ερευνών για θέματα Ισότητας, ο Γιώργος Π. Πεφάνης,  Πρόεδρος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Γιάννης Σολδάτος συγγραφέας και ιδρυτής των εκδόσεων Αιγόκερως και ο Γιάννης Χρυσούλης, θεατρικός συγγραφέας. Τέλος, συμμετέχει η δραματολόγος Ειρήνη Μουντράκη που θα έχει και τον συντονισμό της συζήτησης. 
Στη διάρκεια της εκδήλωσης θα προβληθεί οπτικό υλικό αφιερωμένο στο έργο του Μάριου Ποντίκα σε επιμέλεια της θεατρολόγου Κατερίνας Δημητρακοπούλου.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου στις 20.30, αμέσως μετά το τέλος της παράστασης Ο Γάμος του Μάριου Ποντίκα (ώρα έναρξης 18.15) που παρουσιάζεται στο θέατρο Επί Κολωνώ σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη. 

Λίγα λόγια για τον Μάριο Ποντίκα

Ο Μάριος Ποντίκας γεννήθηκε το 1942 στη Μυτιλήνη. Πτυχιούχος της Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών της Αθήνας. Για μεγάλο χρονικό διάστημα απασχολήθηκε στην διαφήμιση (ως κειμενογράφος – δημιουργικός συντελεστής). 
Έργα του έχουν παρουσιαστεί στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν (Ο γάμος), στο Εθνικό Θέατρο (Τρομπόνι, Ορθός Λόγος, Θεατές), στο Θέατρο ΣΤΟΑ (Θεατές, Εσωτερικαί Ειδήσεις, Κοίτα τους, Ο λάκκος και η φάβα, Η πανοραμική θέα μιας νυχτερινής εργασίας, Η γυναίκα του Λωτ - έργο που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από τη Θεατρική Σκηνή του Α. Αντωνίου με τίτλο ΕΣΤΩ), στο Θεσσαλικό Θέατρο (Η διαθήκη, Εθνική γιορτή), στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (Η γυναίκα του Λωτ, Τρομπόνι) και σε άλλες σκηνές, μεταξύ των οποίων πολλές πανεπιστημιακές, ημικρατικές, ερασιτεχνικές. Υπήρξε επίσης μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου. 
Το 2004 παρουσιάστηκε το έργο του Ο δολοφόνος του Λάιου και τα κοράκια (μια απόπειρα επανα-ανάγνωσης του μύθου του Οιδίποδα και του έργου του Σοφοκλή Οιδίπους Τύραννος). Η παράσταση, σε σκηνοθεσία Γ. Αναστασάκη, ήταν παραγωγή του Θεάτρου ΣΤΟΑ, και συμμετείχε στην ΧΙΙ Διεθνή Συνάντηση Αρχαίου Δράματος στους Δελφούς – Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών. Παρουσιάστηκε επίσης από τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, σε σκηνοθεσία Λέας Μαλένη. Το δραματικό κείμενό του Η Κασσάνδρα απευθύνεται στους νεκρούς παρουσιάστηκε στη 2η Διεθνή Συνάντηση Αρχαίου Δράματος στη Σικυώνα (2006) σε ανάγνωση Θόδωρου Τερζοπουλου και το 2007 σε παράσταση στο θέατρο Άττις, σε σκηνοθεσία του Τερζόπουλου. Το 2010 συμμετείχε με κείμενά του στην εκδήλωση Θεοφαγία - Ανθρωποφαγία της Εταιρείας Μελέτης Πολιτιστικής Ετερότητας, σε συνεργασία με τον φωτογράφο Νίκο Παναγιωτόπουλο. Τον Αύγουστο του 2011 διάβασαν ο ίδιος και ο Θ. Τερζόπουλος αποσπάσματα από το νέο του έργο Χλιμίντρισμα στην 3η Διεθνή Συνάντηση Αρχαίου Δράματος στη Σικυώνα.
Αρκετά από τα θεατρικά του έργα (Θεατές, Τρομπόνι) έχουν μεταφερθεί στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο ενώ ο ίδιος έχει επίσης διασκευάσει για την τηλεόραση κείμενα της Ελληνικής Πεζογραφίας, ανάμεσα στα οποία Ο μεγάλος θυμός της Ντόρας Γιαννακοπούλου, Η αγάπη άργησε μια μέρα της Λιλής Ζωγράφου -σενάριο για το οποίο τιμήθηκε και με Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου στα Τηλεοπτικά Βραβεία ΠΡΟΣΩΠΑ '98- και Η Χαμένη Άνοιξη του Στρατή Τσίρκα. Στον κινηματογράφο έχει συνυπογράψει το σενάριο της ταινίας του Νίκου Κούνδουρου Μπορντέλο και της ταινίας του Όμηρου Ευστρατιάδη Ματωμένη Γη. 
Έχει εκδώσει δύο συλλογές με πεζογραφήματα του (Δραπέτης γηροκομείου, Κλειδαρότρυπα και άλλες ιστορίες) αρκετά από τα οποία έχουν προδημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. To 2012 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ το βιβλίο του Ζήτω, μια ανθολόγηση διηγημάτων από παλαιότερες δημοσιεύσεις τους, και το Κουταμάρες (και μια εξυπνάδα). Ο δεύτερος τόμος Κουταμάρες (και μια εξυπνάδα) κυκλοφόρησε το 2014 σε επιμέλεια του Αχιλλέα Κυριακίδη. 
Τα τελευταία χρόνια ήταν μέλος της συντακτικής ομάδας του ηλεκτρονικού περιοδικού ΧΑΡΤΗΣ.

"Ο Γάμος"
του Μάριου Ποντίκα

Ομάδα Νάμα 
Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη
Ερμηνεύουν (με αλφαβητική σειρά):
Ηλίας Βαλάσης, Στέλιος Δημόπουλος, Μαρία Κάτσενου, 
Αθανασία Κουρκάκη, Μέγκυ Σούλι

Επί Κολωνώ
(Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Αθήνα)

Παραστάσεις: 
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:15 & Κυριακή στις 18:15
*Νέα Ημερομηνία Παράστασης: Τετάρτη 15/02, στις 18.15
(Θα ακολουθήσει εκδήλωση αφιερωμένη στον Μάριο Ποντίκα)
https://www.viva.gr/tickets/theater/gamos/

Ο Μάριος Ποντίκας εμπιστεύτηκε στην Ομάδα Νάμα για τη φετινή περίοδο το έργο του «Ο Γάμος» που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη και καλλιτεχνική επιμέλεια Γιώργου Χατζηνικολάου.
Η παράσταση συνεχίζει την επιτυχημένη πορεία της στην Κεντρική Σκηνή του Επί Κολωνώ από Πέμπτη έως και Κυριακή.

Λίγα λόγια για το έργο
Μια νεαρή κοπέλα βιάζεται και ό,τι ακολουθεί είναι οι αλλεπάλληλοι «βιασμοί» της από την οικογένεια, την κοινωνία, τους εκπροσώπους της δικαιοσύνης. Η ίδια βρίσκεται «καθηλωμένη» σε όλη τη διάρκεια του έργου, αμέτοχη και ανυπεράσπιστη, ενώ παρακολουθούμε όλους τους ανθρώπους γύρω της να έχουν λόγο και άποψη γι’ αυτό που της συνέβη και δικαιώματα πάνω στο σώμα της, που γίνεται ένα πεδίο συγκρούσεων. Η υποκρισία οδηγεί στη συμβιβαστική λύση του γάμου της με τον βιαστή της και την ίδια στην αυτοπυρπόληση. Τυλιγμένη ολόκληρη σε επιδέσμους λόγω των καθολικών εγκαυμάτων, παραμένει βουβή μέχρι τέλους στην αίθουσα δικαστηρίου, αρνούμενη να ενδώσει σε οποιαδήποτε συναινετική συμμετοχή της και γίνεται το τραγικό σύμβολο της αξιοπρέπειας απέναντι σε κάθε είδους βιασμό.
Σε μια εποχή που εξακολουθούν να κατακλύζουν τις ειδήσεις θέματα για γυναικοκτονίες, για άνιση και προσβλητική μεταχείριση, σε μια εποχή που δίνονται ακόμη συνεχώς μάχες για το δικαίωμα των γυναικών πάνω στο σώμα τους και τον αυτονόητο σεβασμό στην ανθρώπινη ύπαρξη, το έργο συνεχίζει να μιλάει εξ ίσου καθαρά και δυνατά στους θεατές, όσο και τη στιγμή της συγγραφής του, αιχμηρό σαν ακονισμένο ξυράφι.
Ο Μάριος Ποντίκας, μία ιδιότυπη περίπτωση του ελληνικού θεάτρου και ένας από τους πιο σημαντικούς εκπρόσωπους και ανανεωτές της νεοελληνικής δραματουργίας, αποτυπώνει με ενάργεια τις παθογένειες μιας κοινωνίας, ρίχνοντας φως σε ένα δραματουργικό σύμπαν σκοτεινό και νατουραλιστικό αλλά με ρωγμές λυρισμού που αφήνουν αχτίδες φωτός να εισέλθουν. Η προσπάθειά του επικεντρώνεται στο να μιλήσει για την ατομική ευθύνη η οποία κατ’ επέκταση γίνεται και συλλογική. Τα έργα του είναι καρπός παρατήρησης, ιδεολογικής, πολιτικής και κοινωνικής ευθύνης, ποτισμένα από ψύχραιμη σκέψη αλλά και από ευθύβολη στόχευση.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο: Μάριος Ποντίκας
Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη 
Σκηνικά, συνεργάτης σκηνοθεσίας: Γιώργος Χατζηνικολάου
Κοστούμια: Μαρία Αναματερού
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Μουσική &Sound design: Στέλιος Γιαννουλάκης
Φωτογραφίες: Γιώργος Χατζηνικολάου, Μαρία Αναματερού
Βοηθός σκηνοθέτιδος: Φαίδρα Αγγελάκη
Τrailer παράστασης: Στέφανος Κοσμίδης
Σχεδιασμός οπτικής ταυτότητας: Ιωάννης Κ.Τσίγκας
Social media: Δανάη Γκουτκίδου
Υπεύθυνοι επικοινωνίας παράστασης: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας
Διεύθυνση Παραγωγής:     Μαρία Αναματερού
Παραγωγή: Ομάδα Νάμα

ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ (με αλφαβητική σειρά)
Ηλίας Βαλάσης, Στέλιος Δημόπουλος, Μαρία Κάτσενου, Αθανασία Κουρκάκη, Μέγκυ Σούλι

Έγραψαν για την παράσταση

«Ο ρεαλισμός και το ντοκουμενταρίστικο ύφος συναγωνίζονται σε αυτήν τη σκηνική απόδοση του σημαντικού νεοελληνικού έργου, που εκθέτει χωρίς ωραιοποιήσεις την κακοποίηση που επιφυλάσσει η οικογένεια και η κοινωνία στα θύματα βιασμού». Τώνια Καράογλου | Αθηνόραμα

«[…] Αν και γραμμένο πριν από σαράντα χρόνια, το έργο του Μ. Ποντίκα, καταφέρνει ακόμη να ξεγυμνώνει τη νοοτροπία που οδηγεί στους κατ' εξακολούθηση βιασμούς σε βάρος του θύματος από την κοινωνία και τους θεσμούς της όπως καθρεφτίζονται στη μικρογραφία της, την οικογένεια. Αφιερωμένη στη μνήμη του συγγραφέα που έφυγε τον περασμένο Σεπτέμβριο, η καθηλωτική παράσταση στο θέατρο Επί Κολωνό υπηρετεί τους στόχους που έχει θέσει η Ομάδα για ένα θέατρο κοινωνικού περιεχομένου που ταυτόχρονα αναδεικνύει τις δυνατότητες της ελληνικής δραματουργίας». Ιωάννα Σωτήρχου | Εφημερίδα Συντακτών

 «Η Ελένη Σκότη είδε τον «Γάμο» του Ποντίκα ως in-yer-face, παρά ως οριζόντια ηθογραφική καταγραφή. Εδώ, φραστική και σωματική βία ανυψώνονται σε καταστατικές λειτουργίες με στόχο ένα γενναίο ταρακούνημα του κοινού. Εντούτοις, η σκηνοθέτις δεν υπέπεσε στον πειρασμό μιας αναπαραστατικής υπερβολής, μεριμνώντας με κινησιολογικά στυλιζαρίσματα κινηματογραφικής λογικής να αποδώσει περιεκτικές εικόνες και να αμβλύνει τον περιρρέοντα ζόφο με ριπές λεπτού χιούμορ που ενίοτε άπτονταν του σουρεάλ». Γιώργος Παπαγιαννάκης, Culturenow.gr

«Η Ελένη Σκότη με την ομάδα Νάμα φτιάχνουν μια παράσταση, που ουρλιάζει αλήθειες, στα πρότυπα του «in-yer-face theatre». Δηλαδή, του θεάτρου που δε σου αφήνει κανένα περιθώριο να επαναπαυθείς ή να το αγνοήσεις. Δε σου αφήνει καν το απαιτούμενο οξυγόνο. Σε κάνει συμμέτοχο και συνένοχο μιας τοξικής κατάστασης. Ο θεατής τρώει αλλεπάλληλα χαστούκια και νιώθει έντονα στο πετσί του την έμφυλη βία, την πατριαρχία, τον κοινωνικό κανιβαλισμό, τον σεξισμό. Θλίψη, αγωνία, πόνο, οργή, απέχθεια σε γενναίες δόσεις, για να ξεβολεύεται συνεχώς. Και το «χαλασμένο» αιδοίο σε πρώτο πλάνο για να μη μπορεί να στρέψει το βλέμμα του αλλού». […] «Θέατρο στα καλύτερά του. Θέατρο ρεαλιστικό με όλη την ουσία. Θέατρο που σοκάρει, ξεβολεύει, ταρακουνάει, συγκινεί. Μια ιστορία σκληρή αλλά αληθινή. Μια ιστορία που οφείλεις να δεις κατάματα. Γιατί το έργο «ΓΑΜΟΣ», του Μάριου Ποντίκα, θα τρυπώνει σε κάθε σιωπή…». Ντίνα Καρρά | Onlytheater.gr

 «Δεν είναι οι λέξεις που ενοχλούν. Αυτό που σε κάνει να νιώθεις ένα σφίξιμο καθ΄ όλη τη διάρκεια της παράστασης είναι η αλήθεια του έργου». Ειρήνη Δρίβα | Olafaq.gr

«Είχα χρόνια να αισθανθώ έτσι μετά από παράσταση. Ένιωθα να με διαπερνά ηλεκτρικό ρεύμα, ένα πυρωμένο σίδερο να μου καίει τα σωθικά». […] «Με ενθουσίασε για άλλη μια φορά η μοναδική σκηνοθετική ματιά της Ελένης Σκότη και η μαεστρία της να "παίζει" με τον ρυθμό και τις λεπτεπίλεπτες - slow motion κινήσεις στις εναλλαγές των σκηνών με μια μουσική και ένα ηχητικό περιβάλλον που έδενε εξαιρετικά!». Αγγελική Σπανού, Παυλίνα Στυλιανού | TVXS.GR

«Η Ελένη Σκότη για άλλη μια φορά με μια σκηνοθεσία της έθεσε το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων. Το άγγιγμα της πληγής πονάει τόσο που με το πέρας της παράστασης αναρωτιέσαι πώς θα συνέλθεις από την αλήθεια της οποίας έγινες μάρτυρας». Ειρήνη Αϊβαλιώτου | Catisart.gr

«Χωρίς καμία πρόθεση υπερβολής, η συγκεκριμένη παράσταση αφήνει το στίγμα της στη φετινή σεζόν, αφού αποτελεί μια οξύτατη διαμαρτυρία απέναντι σε όποιο τοξικό σύμπαν πρεσβεύει τη βία ως αξία ανάγκης και ζωής». Ζωή Τόλη | Enetpress.gr

«Η ερμηνεία του πατέρα είναι καθηλωτική καθώς αναπαριστά έξοχα τον πατριαρχικό τρόπο σκέψης και δράσης μιας περασμένης κοινωνίας, κατάλοιπα της οποίας δυστυχώς ανευρίσκουμε και στο σήμερα». Έλλη Διακογιάννη | Θέατρο.gr

 «Πέντε εξαιρετικοί ηθοποιοί (Ηλίας Βαλάσης, Στέλιος Δημόπουλος, Μαρία Κάτσενου, Αθανασία Κουρκάκη, Μέγκυ Σούλι) δίνουν επί σκηνής τον καλύτερό τους εαυτό, ξεσκεπάζουν τους υποκριτικούς κώδικες της κοινωνίας μας και αποδεικνύουν πως σε κάθε έγκλημα δεν υπάρχει μόνο η ατομική ευθύνη, αλλά και συλλογική». Γεωργία Οικονόμου | News247.gr

«Μια έξοχη, σκληρή παράσταση που συγκαταλέγεται αναμφισβήτητα στις κορυφαίες της σεζόν». Κάτια Σωτηρίου | Mytheatro.gr 

«Η  αγία ελληνική οικογένεια είναι  η φυλακή και ο θάνατος των νέων ανθρώπων. Το τρίπτυχο «Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια»  βρίσκεται σε διαχρονική κρίση στην Ελλάδα. Μήπως κάτι δεν πάει καλά;» […] «Εξαιρετική η σκηνοθετική απόδοση από την  Ελένη Σκότη, με την προβολή της βίας σε εκείνο το πίσω δωμάτιο- χωλ όπου η βία έπαιρνε διάφορες όψεις, ρεαλιστική βία, ψυχολογική και τέλος προετοιμασία για τον γάμο της κόρης με τον βιαστή της» […] «Όλοι οι ηθοποιοί  υποδύθηκαν εξαιρετικά τον ρόλο τους, συγκλονίζοντας το κοινό και προκαλώντας, αγανάκτηση, θυμό και εξέγερση». Μαρία Μαρή | In2life.gr 

«H Ομάδα Νάμα έδωσε νέα πνοή στο κείμενο του Ποντίκα. Μένει πιστή στο αρχικό κείμενο, αλλά καταφέρνει να φωτογραφίσει χωρίς περιττά στολίδια τη σύγχρονη ελληνική καθημερινότητα στον απόηχο βιασμών και εκπόρνευσης ανηλίκων από το οικείο περιβάλλον τους, που σε κάποιες περιπτώσεις οι προαγωγοί είναι οι ίδιοι αυτοί που τα έφεραν στον κόσμο». Μαρία Στασινοπούλου | Quinta-theater.gr

«Ο Γάμος», που στοχεύει στη στηλίτευση του ανδροκρατούμενου σύμπαντος μέσα στο οποίο όλοι γαλουχηθήκαμε και που, ευτυχώς δέχεται τα πυρά της σύγχρονης ορθολογικής προσέγγισης, συνιστά ένα ακραίο σκηνικό ντοκουμέντο σεξιστικής βίας που η Ελένη Σκότη το αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο στο θέατρο «Επί Κολωνώ» σε συνεργασία με την ομάδα ΝΑΜΑ. Νίκος Ξένιος | Bookpress.gr

Η παράσταση αφιερώνεται στη μνήμη του Μάριου Ποντίκα
Η παράσταση περιέχει σκηνές βίας και υβριστικό περιεχόμενο, προτείνεται η παρακολούθηση της σε ηλικίες άνω των 16 ετών

Η παράσταση είναι επιχορηγούμενη από το Υπουργείο Πολιτισμού

Info:
Τοποθεσία: Επί Κολωνώ (Κεντρική Σκηνή), Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Αθήνα 
Ημερομηνία: Παραστάσεις: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:15 & Κυριακή στις 18:15. *Νέα Ημερομηνία Παράστασης: Τετάρτη 15/02, στις 18.15. Διάρκεια: 100 λεπτά
Πληροφορίες: Τηλ.: 210513 8067, www.epikolono.gr
Social media: 
 epi_kolono
 @epikolono.gr
Τιμές εισιτηρίων: Καθημερινές 16€ (Κανονικό), 14€ (Φοιτητικό, Ανέργων, Μαθητικό), 13€ (+65), Σ/Κ 18€ (Κανονικό), 16€ (+65), 15€ (Φοιτητικό, Ανέργων, Μαθητικό)
Ηλεκτρονική προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/gamos/