Γενικός ξεσηκωμός. Μπορούμε να τους σταματήσουμε.

Όλοι και όλες στην Απεργία και στην κάθοδο στην Αθήνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ στις 25/4.

Συν/σες –Συν/φοι

Η ΛΑΡΚΟ είτε ήταν στο Μποδοσάκη, είτε την διαχειρίζεται το κράτος των «Μποδοσάκιδων», πάντα είχε κριτήριο τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.


Η αλήθεια είναι όμως πως κατασκευάστηκε και λειτουργεί με τα χρήματα, τη δουλειά και τον ιδρώτα των εργαζομένων, η αλήθεια είναι πως εκμεταλλεύεται τον Ορυκτό Πλούτο που ανήκει στο Λαό. Είναι αλήθεια ότι η ΚΡΟΥΠ, η ΤΙΣΣΕΝ, η ΟΤΟΚΟΥΜΠΟ κ.α κέρδισαν αμύθητα πλούτη από το ακατέργαστο προϊόν του νικελίου που παίρνουν, όπως κέρδισαν και μεγαλοκατασκευαστικές, μεγαλοπρομηθευτικές επιχειρήσεις κλπ.


Οι κυβερνήσεις από το 1989 έως σήμερα όπου η ΛΑΡΚΟ απολύοντας εργαζομένους εκκαθαρίστηκε από τα χρέη που άφησε ο Μποδοσάκης και πέρασε η πλειοψηφία των μετοχών της στο Δημόσιο, στα πλαίσια και στην κατεύθυνση της Ε.Ε. διορίζουν διαχρονικά διοικήσεις οι οποίες για να εξυπηρετήσουν μονοπωλιακά συμφέροντα που ενδιαφέρονται για το φιλέτο της ή για το προϊόν της, την κατευθύνουν προς την απαξίωση για να την ιδιωτικοποιήσουν ξανά και παράλληλα τους προμηθεύουν το Ni από την παραγωγή της .



Ο Κυβερνητικός Εργοδοτικός Συνδικαλισμός, όλα αυτά τα χρόνια με τον ρόλο του απροσανατόλιστε τους εργαζόμενους από την ουσία, έκανε πλάτες με την λογική του για να απαξιωθεί η ΛΑΡΚΟ, μπήκε μπροστά και είτε με την τρομοκρατία, είτε με το ρουσφέτι που τον είχαν «εξουσιοδοτήσει» να ασκεί οι εκάστωτε διορισμένες Διοικήσεις, έπνιξε όποια διάθεση των εργαζομένων υπήρχε για αγώνα σε διαφορετική κατεύθυνση.



Είναι χαρακτηριστικό ότι με την ανοχή του επεκτάθηκε το σκλαβοπάζαρο των εργολαβιών, καταπατήθηκαν Σ.Σ.Ε, μετρά υγιεινής και ασφάλειας, κεκτημένα των εργαζομένων που σήμερα στους νέους εργαζόμενους δεν δίνονται και οι παλιοί είναι μια ανάσα από τα να τα χάσουν οριστικά, έχοντας έτσι η ΛΑΡΚΟ διαμορφώσει σε μεγάλο βαθμό και τα εργασιακά που θα βρει ένας ανερχόμενος ιδιώτης.



Συν/σες –Συν/φοι

Η πείρα λέει πως αν η ΛΑΡΚΟ ιδιωτικοποιηθεί παραπέρα θα έχει την κατάληξη που είχε επί Μποδοσάκη, θα ξεζουμιστεί , ενδεχομένως να αλλάξει παραγωγικό χαρακτήρα, να κλείσει αν τα κέρδη δεν επαρκούν σε αυτών που θα την πάρει. Η πείρα επίσης όμως λέει πως αν η ΛΑΡΚΟ συνεχίσει να λειτουργεί υπό το καθεστώς το σημερινό και «εξυγιανθεί – εκκαθαριστεί», θα συνεχίσει να απαξιώνετε, οι εργαζόμενοι θα βλέπουμε κεκτημένα να χάνονται, θέσεις εργασίας να μειώνονται, οι δουλέμποροι εργολάβοι θα συνεχίσουν να θησαυρίζουν και με αυτών των δρόμο το κλείσιμο δεν αποκλείετε.



Η μόνη βιώσιμη για τους εργαζόμενους λύση είναι:

Ενιαίος Κρατικός Φορέας Μεταλλευτικής Βιομηχανίας με κριτήριο παραγωγής την κάλυψη των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών. Οι εγχώριες πλουτοπαραγωγικές πηγές έχουν δυνατότητα να καλύψουν τις σύγχρονες διευρυμένες λαϊκές ανάγκες και η ΛΑΡΚΟ ως μοναδικός φορέας αξιοποίησης του σιδηρονικελίου στην Ελλάδα και μοναδικός παραγωγός στην Ευρώπη μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο σε μια τέτοια ανάπτυξη.



Η Ελλάδα διαθέτει σημαντικά αποθέματα χρωμίου που μαζί με το σιδηρονικέλιο μπορεί να αξιοποιηθεί για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα προϊόν που μέχρι σήμερα εισάγουμε.



Η αξιοποίηση του ανοξείδωτου χάλυβα και η μετέπειτα χρήση του ως πρώτη ύλη στη βιομηχανία μπορεί να καλύψει ένα μεγάλο μέρος λαϊκών αναγκών παρέχοντας απαραίτητο εξοπλισμό στη βιομηχανία, ιατρικά ήδη, ήδη οικιακής χρήσης, υλικό για σύγχρονες κατασκευές, πρώτες ύλες για μεταφορικά μέσα και άλλα.



Ταυτόχρονα η εκτεταμένη έρευνα επιστημονικού προσωπικού σε συνεργασία με πανεπιστημιακούς φορείς που κατεύθυνση θα έχουν την επίλυση βιομηχανικών προβλημάτων, μπορεί να οδηγήσει σε νέες εφαρμογές και στη διεύρυνση της κάλυψης των κοινωνικών αναγκών.



Η παραπάνω πρόταση είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να βελτιώσει τις συνθήκες που ζούμε και προβλήματα όπως η ανεργία με την αύξηση θέσεων εργασίας, μισθούς και δικαιώματα σύμφωνα με τις ανάγκες μας, ουσιαστικά μέτρα υγιεινής, ασφάλειας και ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων στο περιβάλλον. Είναι η μόνη πρόταση που απαντά στο αδιέξοδο των τιμών του νικελίου γιατί οι λαϊκές ανάγκες δεν τελειώνουν ποτέ.



Αυτή η πρόταση είναι εφικτή σήμερα αλλά είναι απολύτως αντίθετη και ασύμβατη ,μετις ελευθερίες κίνησης των κεφαλαίων και εμπορευμάτων, με τις απαγορεύσεις των κρατικών ενισχύσεων και της γενικότερης πολίτικης της Ε.Ε. Είναι στον αντίποδα της ιδιωτικό - οικονομικής λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, στην λογική του κέρδους ως κριτήριο παραγωγής. Θα πρέπει να επιβάλουμε να δοθεί Κρατικό χρήμα σε αυτήν την Κατεύθυνση, όπως δίνουν στις τράπεζες, στους εφοπλιστές, στους Επιχειρηματικούς Ομίλους. Θα πρέπει να επιβάλουμε να μην γίνονται εισαγωγές Ανοξείδωτου Χάλυβα και άλλων παράγωγων του Ni και να παράγονται από τον Κρατικό Φορέα στην Χώρα μας. Να επιβάλουμε παραγωγή και ανάπτυξη της ΛΑΡΚΟ, του Κλάδου, σύμφωνα με τις διαρκές και αστείρευτες ανάγκες του Λαού μας.



Όρος για να δώσουμε την μάχη αποτελεσματικά είναι να έχουμε συμμάχους και σίγουρα δεν περισσεύει εργαζόμενος της ΛΑΡΚΟ από αυτήν την συμμαχία, σίγουρα δεν περισσεύει εργαζόμενος του κλάδου γιατί η επιβολή αυτής της πρότασης θα δώσει εργασία σταθερή με μισθούς και δικαιώματα σε όλο το κλάδο. Σίγουρα δεν περισσεύει μέλος των φτωχών λαϊκών οικογενειών στις περιοχές μας γιατί άνεργοι θα εργαστούν, μικρομάγαζα θα δουλέψουν θα έρθει ανάπτυξη πραγματική.



Δεν χωρά όμως σε αυτήν την συμμαχία η λογική του Κυβερνητικού Εργοδοτικού Συνδικαλισμού, δεν χωρά η πολιτική των κομμάτων, κυβερνητικών και μη που στηρίζουν την «ανταγωνιστικότητα» και την Ε.Ε. Τα πρόσωπα βεβαίως χωρούν αν αλλάξουν λογική και πολιτική.



Από αυτήν την άποψη το «όλοι μαζί» που λανσάρουν οι Κυβερνητικές Εργοδοτικές Παρατάξεις δεν γίνεται. Γνωρίζουν καλά και αυτές και η Τοπική Διοίκηση που πήρε πρωτοβουλίες το τελευταίο διάστημα γύρω από την ΛΑΡΚΟ πως η πρόταση που βάζουν γενικά και αόριστα «να δοθεί βιώσιμη λύση για την ΛΑΡΚΟ κάτω από Δημόσιο έλεγχο» δεν είναι ούτε υπέρ των εργαζομένων ούτε υπέρ του Λαού της περιοχής, δεν μπορεί να διασφαλίσει τίποτα απολύτως. Όλο αυτό γίνεται για να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων και να μας πουν στο τέλος «ότι κάναμε τα πάντα και κερδίσαμε το καλύτερο και πιο εφικτό».



Συν/σες –Συν/φοι

Το Δ.Σ εκτιμώντας όλα τα παραπάνω συνεδρίασε και αποφάσισε την Τετάρτη 25/04/2018 όπου το Συνδικάτο μας μαζί με άλλα Σωματεία του κλάδου έχει πάρει ήδη απόφαση αυτήν η ημέρα να είναι Πανελλαδική ήμερα δράσης για ουσιαστικά μέτρα υγιεινής και ασφάλειας σε όλων των κλάδο, να συμμετέχουμε στην Πανλαρκικη απεργία που έχουν προκηρύξει τα Σωματεία της ΛΑΡΚΟ και στην κάθοδο στην Αθήνα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ και καλούμε όλους τους εργαζόμενους και τους κατοίκους της περιοχής να συμμετέχουν μαζικά σε αυτήν την λογική.



Για το λόγο ότι θεωρούμε οι απεργίες για να είναι αποτελεσματικές θα πρέπει να είναι συντονισμένες με άλλους εργαζόμενους γιατί τα μεροκάματα που χάνονται μόνο τότε πιάνουν τόπο, καλούμε την Πλειοψηφία της ΠΟΕΜ να ανταποκριθεί στο κάλεσμα της ΔΑΣ, άμεσα να συνεδριάσει και να προκηρύξει 24ωρη απεργία στον Κλάδο μιας και ήδη την ίδια μέρα, 25/4, Σωματεία του κλάδου μας θα είναι στον δρόμο για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας όπως το Μετάλλου Αττικής, γιατί είναι απλήρωτοι οι εργαζόμενοι όπως το Σωματείο της ΕΛΒΟ, γιατί οι κατάσταση στις Χαλυβουργίες, στα Ναυπηγεία, στην Αμυντική βιομηχανία ΕΑΣ – ΕΑΒ και σε κάθε χώρο του Μετάλλου είναι αφόρητη για τους Μεταλλεργάτες σε όλα τα επίπεδα. Τα στελέχη της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ από των χώρο μας που είναι στο Δ.Σ της ΠΟΕΜ έχουν μεγάλη ευθύνη στην υλοποίηση αυτής της πρότασης.



Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να απαιτήσουμε:



1.    Όχι στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ απαιτούμε αλλαγή πολιτικής για την βιωσιμότητα της ΛΑΡΚΟ υπέρ των εργαζομένων με βάση την πρόταση μας.

2.    Την κατάργηση του σκλαβοπάζαρου όλων των εργολαβιών.

3.    Ουσιαστικά μέτρα υγιεινής και ασφάλειας

4.    Σ.Σ.Ε που να περιέχει όλα τα κεκτημένα για όλους τους εργαζόμενους.





ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                              Γ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ



ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ                                               ΑΝΔΡΙΩΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ