Η κατάντια της κοινωνίας μας είναι άνευ προηγουμένου.

- Από την μία οι "κυρ-Παντελήδες" (άντρες και γυναίκες) που περιμένουν πως και πως να βγει κάθε φορά και κάτι επίμαχο, για να τους δοθεί η ευκαιρία να δείξουν "ηθική ανωτερότητα" επειδή αυτοί σπεύδουν να ενταχθούν στους πειθήνιους αμνούς, ενώ οι άλλοι είναι τα ατίθασα ερίφια.

- Από την άλλη η χαιρεκακία για τον άλλον, αν δεν συμφωνούσε με την δική μας οπτική γωνία και τελικά έπαθε κάτι κακό...

Ποιος χαίρεται με αυτού του είδους τους διχασμούς;

Μήπως κάποιος από τα δύο μέρη; Οχι βέβαια! Η όποια χαρά τους είναι γηπεδικού τύπου (θέλουν να κερδίσει η "ομάδα" τους) και προσωρινή.

Αλλοι χαίρονται, που συνεχίζουν ανενόχλητοι να αρμέγουν και τους δύο και να εξουσιάζουν και τους δύο, όσο αυτοί τρώγονται μεταξύ τους...

Στην παρούσα περίπτωση, οι μόνοι που έχουν αληθινή χαρά είναι:

1) η πολιτική εξουσία, που ενίσχυσε την επιβολή της πάνω στο λαό και

2) οι γιατρέμποροι και φαρμακέμποροι, που φούσκωσαν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς, με το να σιγοντάρουν τους πρώτους.

Χαίρεται κανείς άλλος με την κατάντια μας;

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ
ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ