Pαρέμβαση με τρικάκια έξω από το σπίτι του διευθύνοντος συμβούλου του ΟΣΕ, Παναγιώτη Τερεζάκη, πραγματοποίησε την Τετάρτη το βράδυ ο Ρουβίκωνας.

Τα μέλη του Ρουβίκωνα αποδίδουν ευθύνες στον κ. Τερεζάκη αναφορικά με το έγκλημα των Τεμπών. 

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους «ο βρώμικος ρόλος του Τερεζάκη χωρίζεται σε δύο σκέλη. Αφενός στη συμμετοχή του στη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών, αφετέρου στη συνέχιση της ίδιας εγκληματικής πολιτικής αναφορικά με τη διαχείριση του σιδηροδρομικού δικτύου και την απουσία απαραίτητων για τη λειτουργία του υποδομών».

Αναλυτικά η ανάρτηση του Ρουβίκωνα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:

«Παρέμβαση στο σπίτι του Παναγιώτη Τερεζάκη, διευθύνοντα συμβούλου του ΟΣΕ, στο Νέο Ψυχικό

Το έγκλημα των Τεμπών ανέδειξε πολλά. Κυρίως, υπενθύμισε στη λαΐκή συνέιδηση με τον πιο εμφατικό και τραγικό τρόπο κάτι που πάντα γνώριζε, πάντα παραδεχόταν φωναχτά ή σιωπηλά, αλλά ανά καιρούς απέφευγε να αντιμετωπίσει κατάματα, αναθέτοντας κατά συνέπεια τις ελπίδες της σε λογιών λογιών σωτήρες. Ανέδειξε το γεγονός πως μας κυβερνά και μας εξουσιάζει ένας βρώμικος κοτζαμπάσικος εσμός, αποτελούμενος από πολιτικές και οικονομικές ελίτ που στον βωμό των συμφερόντων τους, της εξουσίας και του κέρδους, δεν θα διστάσουν ακόμα και να θυσιάσουν 57 αθώες ψυχές. Σκύβαλα αλαλάζοντα, από την κορυφή ως τη βάση του κρατικού μηχανισμού, σαν άλλοι μαφιόζοι κόβουν και ράβουν τις ζωές μας, κόβουν και ράβουν την αλήθεια στα μέτρα της εξουσίας τους, στα μέτρα ενός υπονόμου που ονομάζεται αστική δημοκρατία, αστική δικαιοσύνη, ελεύθερη αγορά.

Όπως και οι συγγενείς των θυμάτων, έτσι κι εμείς, από την πρώτη στιγμή του εγκλήματος τονίσαμε πως όχι μόνο πρέπει να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να αποκαλυφθεί, αν όχι ολόκληρη, τουλάχιστον ένα κομμάτι της αλήθειας και να αποδοθεί η πρέπουσα δικαιοσύνη. Αλλά πως θα πρέπει να παλέψουμε να εξασφαλίσουμε να μην επαναληφθούν νέα Τέμπη. Στα 57 θύματα των Τεμπών αποτυπώθηκαν για ακόμη μια φορά οι κυρίαρχες επιλογές του κράτους. Η διάλυση του δημοσίου, η αποτυχία του ιδιωτικού τομέα, η διαφθορά και η ώσμωση νόμιμου και παράνομου κεφαλαίου, η ιδιοτέλεια της αστικής δικαιοσύνης, εν ολίγοις όλες οι όψεις της σημερινής δυστοπίας στην οποία ζούμε. Και δεν έχουμε προφανώς την αυταπάτη να υποθέσουμε πως μετά από αυτό το σκανδαλώδες έγκλημα κράτος και κεφάλαιο έβαλαν μυαλό. Και αυτό αποδεικνύεται τόσο από την απελπισμένη προσπάθεια της κυβέρνησης να συγκαλύψει την υπόθεση και να χειραγωγήσει την κοινή γνώμη όσο και από την παρούσα κατάσταση των συγκοινωνιών, και συγκεκριμένα των σιδηροδρόμων, όπου πραγματικά δεν έχει αλλάξει τίποτα.

Ένα ακόμα δημόσιο αγαθό εξακολουθεί να σαπίζει, εξακολουθούν να τίθενται καθημερινά σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, εξακολουθεί να αποτελεί άθυρμα κάποιων κρατικοδίαιτων, κλικαδόρων, που λειτουργούν ως άνθρωποι κλειδιά της εκάστοτε κυβέρνησης για τη συντήρηση και μεγιστοποίηση της ήδη υπάρχουσας σαπίλας που επικρατεί στον δημόσιο τομέα.

Τέτοια είναι η περίπτωση του γαλάζιου Παναγιώτη Τερεζάκη, που λίγες μέρες μετά το έγκλημα στα Τέμπη διορίστηκε από τον εκτελούντα χρέη υπουργού μεταφορών και υποδομών Γιώργο Γεραπετρίτη, μετά την παραίτηση Καραμναλή, ως μεταβατικός διευθύνων σύμβουλος του ΟΣΕ, θέση την οποία ακόμα διατηρεί. Ο βρώμικος ρόλος του Τερεζάκη χωρίζεται σε δύο σκέλη. Αφενός στη συμμετοχή του στη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών, αφετέρου στη συνέχιση της ίδιας εγκληματικής πολιτικής αναφορικά με τη διαχείριση του σιδηροδρομικού δικτύου και την απουσία απαραίτητων για τη λειτουργία του υποδομών.

Ο Τερεζάκης την επόμενη μέρα από τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη ήταν εκείνος που με την αρμοδιότητα τάχα του τεχνικού συμβούλου του ΟΣΕ πήρε και κατέθεσε στην αστυνομία τα ηχητικά ντοκουμέντα από τις συνομιλίες των μηχανοδηγών και του σταθμάρχη. Εκείνα τα ντοκουμέντα που έδεναν με το πρώτο κυβερνητικό αφήγημα περί "ανθρώπινου λάθους". Εκείνα τα ντοκουμέντα για τη γνησιότητα των οποίων κατέθεσε στην εξεταστική επιτροπή, ενώ μετά παραδέχθηκε πως βγήκαν στη δημοσιότητα παραποιημένα. Εκείνα τα ντοκουμέντα που εν τέλει μετά από λίγο αποδείχθηκε πως είχαν κοπεί και ραφτεί κατά πώς βόλευε τον Μητσοτάκη και τους αυλόδουλούς του.

Το γεγονός πως ένας συνταξιούχος από το 2016 σαν τον Τερεζάκη εμφανίζεται μετά από ένα σκανδαλώδες, όπως αποδεικνύεται και με στοιχεία σήμερα, έγκλημα σαν "τεχνικός σύμβουλος του ΟΣΕ" με τέτοιες υπεραρμοδιότητες, και αμέσως μετά διορίζεται από την κυβέρνηση ως διευθύνων σύμβουλος του ΟΣΕ, τη στιγμή που τα διάφορα πλοκάμια της εξουσίας προσπαθούσαν με νύχια και με δόντια να κουκουλώσουν την υπόθεση, νομίζουμε μιλάει από μόνο του. Και υπάρχει και συνέχεια.

Δύο χρόνια τώρα, όχι μόνο δεν έχει ασχοληθεί με την ενίσχυση της ασφάλειας των σιδηροδρόμων, εγκαθιστώντας τουλάχιστον την απαραίτητη για την ασφαλή μετακίνηση τηλεδιοίκηση, αλλά αντίθετα ως τυπικός διαπλεκόμενος έχει πέσει με τα μούτρα στο μέλι κατασπαταλώντας δημόσιους πόρους. Μοιράζει λεφτά δεξιά κι αριστερά με εντελώς αδιαφανείς όρους, βάζοντας την υπογραφή του σε εικονικές συμβάσεις και απευθείας αναθέσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η "ΙΝΤΕΡ ΣΤΑΡ ΣΕΚΙΟΥΡΙΤΙ ΕΠΕ" που δύο χρόνια τώρα κρατάει στα συρτάρια της βιντεοληπτικό υλικό, απαραίτητα υποτίθεται για τη δικαιοσύνη αποδεικτικά στοιχεία, και τώρα μας πουλάει νόθα.

Για να καταλάβουμε το μέγεθος του συνεχιζόμενου εγκλήματος, καθώς από θαύμα δεν έχουν επαναληφθεί ήδη νέα Τέμπη, σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές ο ΟΣΕ θα έπρεπε να απασχολεί τουλάχιστον 2000 υπαλλήλους, ενώ αυτήν τη στιγμή απασχολεί τους μισούς. Δηλαδή, ακόμα και τηλεδιοίκηση να είχαμε, δεν θα υπήρχε το απαραίτητο προσωπικό να την υποστηρίξει.

Δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε πως όλα τα παραπάνω περιγράφουν τη διαφθορά κράτους, σε όλα του τα κλιμάκια, και κεφαλαίου στη χυδαιότερη εκδοχή της.

Μια κανονική και με διακριτούς ρόλους επιτελική συμμορία, που περιλαμβάνει τον Μητσοτάκη και τους υπουργούς του, δικαστικούς, δημόσιους υπαλλήλους-παράσιτα και πλιατσικολόγους καπιταλιστές. Στο νεκροταφείο των Τεμπών, από όλους αυτούς, δεν έλειψε κανείς.

Αν θέλουμε πραγματικά να μιλάμε για κοινωνικό έλεγχο των δημόσιων αγαθών, αν θέλουμε πραγματικά να πάρουμε τις ζωές μας πίσω, τότε θα πρέπει η κοινωνική βάση να συνεχίσει να βγαίνει στους δρόμους και μετά τις 28 Φλεβάρη, και να μην περιμένουμε ουτοπικά απονομή δικαιοσύνης από τους ενόχους του εγκλήματος.

Γνωρίζουμε πολύ καλά πως έχουμε δρόμους πολλούς ακόμα να βαδίσουμε, για να αποδοθεί τουλάχιστον δικαιοσύνη. Τους δρόμους που πάλλεται και κατακτιέται η δικαιοσύνη.

Δικαιοσύνη που μόνον ο λαός μπορεί να αποδώσει.

Ρουβίκωνας»