Την αυλαία άνοιξαν την Παρασκευή 26 Ιουλίου 1985 οι Brigades, οι Musicales, οι Stranglers, οι Depeche Mode και οι Culture Club, ενώ το Σάββατο 27 Ιουλίου θα ακολουθούσαν οι Telephone,οι Talk Talk, οι Cure, η Nina Hagen και το συγκρότημα-έκπληξη, οι The Clash. Ονόματα για ένα συναυλιακό γεγονός που ακόμα και σήμερα προκαλούν δέος. Ήταν η πρώτη φορά που δόθηκε το Καλλιμάρμαρο για ένα γεγονός που αφορούσε τη νεολαία.

Την προηγούμενη μέρα οι διοργανωτές προς τιμήν των καλλιτεχνών έδωσαν ένα ατυχές πάρτυ στην πισίνα του Χίλτον. Το πάρτι κατέκλυσαν τοπικές διασημότητες της εποχής. Οι καλλιτέχνες όμως δεν το τίμησαν. Και γιατί να το έκαναν;

Η πρώτη μέρα ήταν η πιο επεισοδιακή. Μόλις ξεκίνησαν να παίζουν οι Stranglers, πολύς κόσμος μαζεύτηκε στην είσοδο και με ξύλα και πέτρες απαιτούσε να μπει δωρεάν. Το εισιτήριο ήταν πανάκριβο.


Κόστιζε 2 χιλιάδες δραχμές για τις 2 ημέρες και 1200 δρχ. για την κάθε μέρα, όταν η εφημερίδα κόστιζε 40 δρχ., το εισιτήριο είχε 15 δρχ., τα αναψυκτικά στοίχιζαν 50 δρχ. και ένα πακέτο τσιγάρα δεν ξεπερνούσε τις 220. Ύστερα από διαπραγματεύσεις με τον επικεφαλής των δυνάμεων των ΜΑΤ, τον αλησμόνητο Νίκο Αρκουδέα, ο κόσμος κατάφερε να περάσει στο συναυλιακό χώρο χωρίς να πληρώσει εισητήριο. Η εσωτερική φρουρά των ΜΑΤ όμως δεν είχε ειδοποιηθεί, με αποτέλεσμα να περάσει στην αντεπίθεση μόλις αντίκρυσε τους «Πάνκηδες». Καμμένα αυτοκίνητα των συγκροτημάτων, πυρκαγιά στο δάσος Αρδήτου, δεκάδες τραυματίες νέοι και 14 αστυνομικοί, περιλαμβάνονταν στον τελικό απολογισμό.

Τα πνεύματα ηρέμησαν ύστερα από τις διαπραγματεύσεις του τότε νέου Υφυπουργού Πολιτισμού, του Γιώργου Παπανδρέου, τόσο με τον Αρκουδέα όσο και με τους Πάνκηδες, αφού πέτυχε να ανοίξουν οι πόρτες και να μπουν όλοι μέσα δωρεάν.

Αντίθετα την επόμενη μέρα, η Υπουργός Πολιτισμού, Μελίνα Μερκούρη δήλωσε: «Η μεγάλη εκδήλωση συναυλίας ροκ στο Παναθηναϊκό Στάδιο ανταποκρίνεται έμπρακτα στο δικαίωμα της ελληνικής νεολαίας να γνωρίσει νέα ρεύματα στη σύγχρονη μουσική. Είναι απόλυτα δικαιολογημένο για μια καλλιτεχνική ή αθλητική εκδήλωση μεγάλου κόστους να υπάρχει εισιτήριο. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η απαίτηση για δωρεάν είσοδο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το αίσθημα δικαίου αυτών που πλήρωσαν. Το εισιτήριο δεν μπορεί να είναι ούτε πρόσχημα ούτε άλλοθι για την πρόκληση τέτοιων επεισοδίων».

Αργότερα την ίδια μέρα, εμφανίστηκαν οι Depeche Mode οι οποίοι έπαιξαν σε ήρεμο και ενθουσιώδες κλίμα. Όλα καλά, μέχρι που στη σκηνή εμφανίστηκε ο Boy George με το συγκρότημα Culture Club.

Η αλήθεια είναι ότι μετά από μπάντες όπως οι Stranglers και οι Depeche Mode, οι Culture Club δεν ταίριαζαν.
Η εκκεντρική εμφάνιση του τραγουδιστή, σε συνδυασμό με το ποπ ύφος του συγκροτήματος ήταν αρκετά για να εξαγριώσουν το νεανικό πανκ και ροκ κοινό, που άρχισε να πετάει πέτρες και γιαούρτια πάνω στη σκηνή. Ένα μέλος του συγκροτήματος, πήδηξε, άρπαξε ένα αντικείμενο από αυτά που πέταξε το κοινό και το ξαναπέταξε στον κόσμο. Ο Boy George αντιμετώπισε με θάρρος τις πέτρες κι παρέμεινε στην σκηνή. «Αν δεν ήμουν κυρία, θα σας έδειχνα τον κώλο μου!», ήταν η απάντηση του τραγουδιστή, ειρωνεύτηκε τον ανδρισμό των πάνκηδων και η κατάσταση χειροτέρεψε. Το κοινό του απάντησε με γιουχάρισμα, μπουκάλια και πέτρες.

Την επόμενη μέρα πολύς κόσμος, έχοντας κατοχυρώσει το δικαίωμα στη δωρεάν ψυχαγωγία από την προηγούμενη μέρα, διεκδίκησε και πάλι την είσοδό του. Η Μελίνα Μερκούρη και ο Ζυλ Ντασέν πήραν αυτή τη φορά πρωτοβουλία διαπραγμάτευσης. Η είσοδος επιτράπηκε με μεγάλη έκπτωση, όμως όχι εντελώς δωρεάν και μόνο για την περιοχή πίσω από τη σκηνή.

Η παρέα του Joe Strummer εμφανίστηκε ως guest group γιατί δεν ήθελε να είναι στην ίδια λίστα με τους Culture Club. Όταν ρώτησαν τον τραγουδιστή των Clash, πως του φάνηκε ο πετροβολισμός του Boy George, είπε: «Θα ήθελα να ήμουν μαζί τους και να πετώ πέτρες». Οι The Clash δεν ειδοποίησαν ούτε τη δισκογραφική τους κι έτσι δεν υπήρχε υποδοχή ούτε καν τρόπος να μεταφέρουν τα όργανά τους. Ένας ιδιώτης τους μετέφερε στο ξενοδοχείο με το ημιφορτηγό του, σε αντίθεση με την Nina Hagen που έτυχε υποδοχής ανάλογης αρχηγού κράτους, την οποία αντιμετώπισε με σνομπ διάθεση.

Οι The Clash και η Nina Hagen αποθεώθηκαν, ενώ οι λιγότερο γνωστοί Telephone εισέπραξαν θετικές κριτικές. Αντιφατικά ήταν τα σχόλια για τους Cure, το κοινό των οποίων δεν είχε ακόμα ισχυροποιηθεί.

Είχε προταθεί στις Μουσικές Ταξιαρχίες του Τζίμη Πανούση να «ανοίξουν» την συναυλία, αλλά αρνήθηκαν, επειδή βασικοί χορηγοί της συναυλίας ήταν μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, ενώ αρχικά θεωρούσαν ότι η συναυλία πραγματοποιείται με κρατική επιχορήγηση.

Βρήκαμε το tracklist των Cure από τη συναυλία, στο site της μπάντας και σας το παρουσιάζουμε:

• Intro:

  - the glove – relax

• Mainset:

  - the baby screams

  - play for today

  - secrets

  - kyoto song

  - the hanging garden

  - inbetween days

  - primary

  - cold

  - let’s go to bed

  - the walk

  - one hundred years

  - give me it

  - a forest 

• Encore:

  - three imaginary boys

  - 10.15 saturday night

  - killing an arab

  - forever