Ανακοίνωση-Κάλεσμα των φοιτητικών συλλόγων Παρασκευή 21/11 στη Νομική
Η Ανακοίνωση-Κάλεσμα για την εκδήλωση που καλούν οι φοιτητικοί σύλλογοι την Παρασκευή 21/11 στις 6 στο κτήριο της Νομικής:
41 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου τα πράγματα δεν φαίνεται να είναι και τόσο διαφορετικά. Από την ανάληψη της πρυτανείας του ΕΚΠΑ από το Φορτσάκη, οι φοιτητικοί σύλλογοι καλούνται να αντιμετωπίσουν ένα πρωτοφανές όργιο καταστολής που εξαπολύεται από πλευράς υπουργείου και πρυτανικών αρχών. Και καθόλου τυχαία δεν είναι η επιλογή του συγκεκριμένου προσώπου ως πρύτανη, καθώς δηλώνει έτοιμος να εξειδικεύσει το δόγμα «νόμος και τάξη» στα πανεπιστήμια. Σημειωτέον ότι ο ίδιος άνθρωπος είναι πρόεδρος του εποπτικού συμβουλίου στη ΝΕΡΙΤ και η δικηγορική του φίρμα εμπλέκεται στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας μέσω ΤΑΙΠΕΔ.
Η δημοκρατία στα πανεπιστήμια βρίσκεται ξεκάθαρα στο στόχαστρο. Πρώτα οι φοιτητές αποκλείονται από διαδικασίες που τους αφορούν (βλ. Σύγκλητος, συμβούλια ιδρύματος, γενικές συνελεύσεις τμημάτων), στη συνέχεια οι αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων υπονομεύονται ή δεν αναγνωρίζονται και η όποια προσπάθεια υλοποίησης και προάσπισής τους από πλευράς φοιτητών έρχεται αντιμέτωπη με την κρατική καταστολή. Και περί κρατικής καταστολής ο λόγος: την Πέμπτη 13-11, ο Φορτσάκης κλείνει πραξικοπηματικά με lock-out τη Νομική προκειμένου να μη μετατραπεί σε κέντρο αγώνα ενόψει του Πολυτεχνείου και δίνει εντολή στις δυνάμεις καταστολής, οι οποίες ήδη από το προηγούμενο βράδυ είχαν τοποθετηθεί σε όλα τα πανεπιστημιακά κτήρια του κέντρου, να απωθήσουν τους φοιτητές με κάθε τρόπο. Αυτό μεταφράστηκε σε ρίψη χημικών στους φοιτητές που βρίσκονταν έξω από τη Νομική, ενώ αργότερα την ίδια μέρα δύο φοιτητές ξυλοκοπήθηκαν από ΜΑΤ και στάλθηκαν στο νοσοκομείο. Στο πλαίσιο της πλήρους υπονόμευσης των συλλογικών διαδικασιών και διεκδικήσεων, ο Φορτσάκης πάει ένα βήμα παραπέρα και με ανακοίνωσή του απειλεί ότι θα καταργήσει τους ίδιους τους φοιτητικούς συλλόγους με την αντικατάσταση των γενικών συνελεύσεων από ηλεκτρονικά δημοψηφίσματα, τα ερωτήματα των οποίων θα θέτει ο ίδιος.
Η επίθεση αυτή όμως δεν εξαπολύεται μόνο από πλευράς του Φορτσάκη απέναντι στο φοιτητικό κίνημα. Ακριβώς επειδή ο Φορτσάκης είναι εκφραστής της κυβερνητικής πολιτικής (δεδομένων και των σχέσεών του με την κυβέρνηση), η τακτική που εφαρμόζει εντός του πανεπιστημίου αποτελεί μια εξειδίκευση της συνολικότερης επίθεσης που δέχεται αυτή τη στιγμή ολόκληρη η νεολαία. Συγκεκριμένα, ένας νέος, όπως διαμορφώνεται η κατάσταση αυτή τη στιγμή, καλείται να αποφοιτήσει από ένα λύκειο-εξεταστικό κάτεργο, να μπει σε ένα πανεπιστήμιο πλήρως αυταρχικοποιημένο και πλήρως εντατικοποιημένο και να βγει σε μια αγορά εργασίας, όπου η ανεργία ανέρχεται στο 60% για τους νέους, ενώ ο θεσπισμένος κατώτατος μισθός δεν αρκεί ούτε για να καλύψει τις βασικές του ανάγκες.
Η αυταρχικοποίηση που βιώνει το πανεπιστήμιο σήμερα αποτελεί μια μικρογραφία της συνολικής αυταρχικής στροφής που υλοποιεί η ακροδεξιά κυβέρνηση Σαμαρά. Επιλέγει να καταστείλει κάθε αγωνιζόμενη φωνή, να προβαίνει στο πραξικοπηματικό κλείσιμο αγώνων είτε με επιτάξεις, είτε με την κήρυξη απεργιών ως παράνομων και καταχρηστικών, είτε με την κατάργηση της ίδιας της δυνατότητας διεκδίκησης όπως έγινε με τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Κι όλα αυτά για να επιβάλει μια πολιτική που μαυρίζει το μέλλον της νεολαίας και αναιρεί κάθε μέρα δικαιώματα και κεκτημένα των αγώνων ενός ολόκληρου λαού.
Λαός και νεολαία, όμως, δεν συναινούν, αλλά αντιστέκονται. Από τους αγώνες στις Σκουριές, μέχρι τις καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών, τις μαθητικές καταλήψεις, τους αγώνες των κρατουμένων στις φυλακές τύπου Γ ή αλλιώς του σύγχρονου Γκουαντάναμο, τις φοιτητικές κινητοποιήσεις και τους αγώνες των διοικητικών υπαλλήλων ενάντια στις απολύσεις και στη διάλυση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης αρθρώνονται φωνές αντίστασης, φωνές που υπερασπίζονται τις δημοκρατικές ελευθερίες σε μια εποχή που αυτές καταργούνται. Ήρθε η ώρα αυτές οι φωνές να ενωθούν και να διατρανώσουν ότι δε θα υποταχτούμε στις πολιτικές που κλέβουν τις ζωές μας, ότι δε θα δεχτούμε τη φίμωση και την καταστολή μας, ότι θα ζήσουμε ελεύθερα. Μέσα από την εκδήλωση που καλούν οι φοιτητικοί σύλλογοι την Παρασκευή 21/11 στις 6 στο κτήριο της Νομικής, εκπέμπουμε ηχηρά το μήνυμα ότι στους καιρούς τους δύσκολους όποιος δεν αγωνίζεται ζει λάθος.
Η δημοκρατία στα πανεπιστήμια βρίσκεται ξεκάθαρα στο στόχαστρο. Πρώτα οι φοιτητές αποκλείονται από διαδικασίες που τους αφορούν (βλ. Σύγκλητος, συμβούλια ιδρύματος, γενικές συνελεύσεις τμημάτων), στη συνέχεια οι αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων υπονομεύονται ή δεν αναγνωρίζονται και η όποια προσπάθεια υλοποίησης και προάσπισής τους από πλευράς φοιτητών έρχεται αντιμέτωπη με την κρατική καταστολή. Και περί κρατικής καταστολής ο λόγος: την Πέμπτη 13-11, ο Φορτσάκης κλείνει πραξικοπηματικά με lock-out τη Νομική προκειμένου να μη μετατραπεί σε κέντρο αγώνα ενόψει του Πολυτεχνείου και δίνει εντολή στις δυνάμεις καταστολής, οι οποίες ήδη από το προηγούμενο βράδυ είχαν τοποθετηθεί σε όλα τα πανεπιστημιακά κτήρια του κέντρου, να απωθήσουν τους φοιτητές με κάθε τρόπο. Αυτό μεταφράστηκε σε ρίψη χημικών στους φοιτητές που βρίσκονταν έξω από τη Νομική, ενώ αργότερα την ίδια μέρα δύο φοιτητές ξυλοκοπήθηκαν από ΜΑΤ και στάλθηκαν στο νοσοκομείο. Στο πλαίσιο της πλήρους υπονόμευσης των συλλογικών διαδικασιών και διεκδικήσεων, ο Φορτσάκης πάει ένα βήμα παραπέρα και με ανακοίνωσή του απειλεί ότι θα καταργήσει τους ίδιους τους φοιτητικούς συλλόγους με την αντικατάσταση των γενικών συνελεύσεων από ηλεκτρονικά δημοψηφίσματα, τα ερωτήματα των οποίων θα θέτει ο ίδιος.
Η επίθεση αυτή όμως δεν εξαπολύεται μόνο από πλευράς του Φορτσάκη απέναντι στο φοιτητικό κίνημα. Ακριβώς επειδή ο Φορτσάκης είναι εκφραστής της κυβερνητικής πολιτικής (δεδομένων και των σχέσεών του με την κυβέρνηση), η τακτική που εφαρμόζει εντός του πανεπιστημίου αποτελεί μια εξειδίκευση της συνολικότερης επίθεσης που δέχεται αυτή τη στιγμή ολόκληρη η νεολαία. Συγκεκριμένα, ένας νέος, όπως διαμορφώνεται η κατάσταση αυτή τη στιγμή, καλείται να αποφοιτήσει από ένα λύκειο-εξεταστικό κάτεργο, να μπει σε ένα πανεπιστήμιο πλήρως αυταρχικοποιημένο και πλήρως εντατικοποιημένο και να βγει σε μια αγορά εργασίας, όπου η ανεργία ανέρχεται στο 60% για τους νέους, ενώ ο θεσπισμένος κατώτατος μισθός δεν αρκεί ούτε για να καλύψει τις βασικές του ανάγκες.
Η αυταρχικοποίηση που βιώνει το πανεπιστήμιο σήμερα αποτελεί μια μικρογραφία της συνολικής αυταρχικής στροφής που υλοποιεί η ακροδεξιά κυβέρνηση Σαμαρά. Επιλέγει να καταστείλει κάθε αγωνιζόμενη φωνή, να προβαίνει στο πραξικοπηματικό κλείσιμο αγώνων είτε με επιτάξεις, είτε με την κήρυξη απεργιών ως παράνομων και καταχρηστικών, είτε με την κατάργηση της ίδιας της δυνατότητας διεκδίκησης όπως έγινε με τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Κι όλα αυτά για να επιβάλει μια πολιτική που μαυρίζει το μέλλον της νεολαίας και αναιρεί κάθε μέρα δικαιώματα και κεκτημένα των αγώνων ενός ολόκληρου λαού.
Λαός και νεολαία, όμως, δεν συναινούν, αλλά αντιστέκονται. Από τους αγώνες στις Σκουριές, μέχρι τις καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών, τις μαθητικές καταλήψεις, τους αγώνες των κρατουμένων στις φυλακές τύπου Γ ή αλλιώς του σύγχρονου Γκουαντάναμο, τις φοιτητικές κινητοποιήσεις και τους αγώνες των διοικητικών υπαλλήλων ενάντια στις απολύσεις και στη διάλυση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης αρθρώνονται φωνές αντίστασης, φωνές που υπερασπίζονται τις δημοκρατικές ελευθερίες σε μια εποχή που αυτές καταργούνται. Ήρθε η ώρα αυτές οι φωνές να ενωθούν και να διατρανώσουν ότι δε θα υποταχτούμε στις πολιτικές που κλέβουν τις ζωές μας, ότι δε θα δεχτούμε τη φίμωση και την καταστολή μας, ότι θα ζήσουμε ελεύθερα. Μέσα από την εκδήλωση που καλούν οι φοιτητικοί σύλλογοι την Παρασκευή 21/11 στις 6 στο κτήριο της Νομικής, εκπέμπουμε ηχηρά το μήνυμα ότι στους καιρούς τους δύσκολους όποιος δεν αγωνίζεται ζει λάθος.
