Επιτέλους ας αφήσουμε στην άκρη τα μισόλογα, σε ό,τι έχει να κάνει με τον διευθύνοντα σύμβουλο της νέας ΕΡΤ και ας δούμε το θέμα πλαγιομετωπικά. Είναι ζήτημα κυβερνητικών επιλογών ή μήπως είναι και εγκλωβισμός μέσα σ΄ένα σύστημα, που συνεχίζει να αναπαράγεται; Που αποσκοπεί η ανακύκλωση υλικών; Να το αναγάγουμε στη λογική του παραλόγου: Διεφθαρμένοι = πετυχημένοι; Είναι μήπως και έτσι; Ο Ταγματάρχης, ο Μάης, αύριο ίσως γιατί όχι και ο Θωμόπουλος...

Το ζήτημα είναι άκρως και μόνο πολιτικό.

Τι μπορεί να σηματοδοτεί άραγε, ένας – δυό άνθρωποι, ναι μεν με περγαμηνές, εντός εισαγωγικών δε;  Από την ημέρα που ανακοινώθηκαν τα ονόματα του Δ.Σ. του νέου Οργανισμού της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης της Ελλάδος, μόνο αρνητικά σχόλια ακούγονται και γράφονται. Καζάνι κοχλάζον...Γιατί εκλογές, μόνο, μεταξύ των εργαζομένων  προκειμένου να αναδείξουν δύο εκπροσώπους για το εφταμελές Δ.Σ και όχι για το σύνολο του; Γιατί διορισμοί διοικητών π.χ. στα νοσοκομεία;

Οι εργαζόμενοι δεν γνωρίζουν προβλήματα, καταστάσεις και την αξιοσύνη του κάθε υποψήφιου; «Εμπιστοσύνη» το κάθε Κόμμα στον πολίτη, εκχωρεί ή προσδίδει – ωραιοποιημένα -, μόνο την ώρα της κάλπης; Γιατί άραγε;

Τι θέλει να μας πει ετούτη εδώ η κυβέρνηση; Πως είναι μια Αριστερών προδιαγραφών και αποφάσεων, ή ότι σέρνεται στο παλιό και διεφθαρμένο άρμα, λοχαγός άλλων εποχών; Τι έχει να προσφέρει σήμερα με την συμβουλευτική του...δεινότητα ο Λάμπης Ταγματάρχης,    ( ο κάθε Ταγματάρχης ),  υπέρμαχος του σχεδίου Μόσιαλου και τόσα – τόσα άλλα, που δεν μας αφήνουν να χαρούμε την «δικαίωση» του αγώνα των ανθρώπων, οι οποίοι με ξεκάθαρους τρόπους και κόπους, υπερασπίστηκαν το δικαίωμα στην αντικειμενική ενημέρωση, 23 μήνες;

Είναι δυνατόν η δικαίωση του αγώνα, του κάθε αγώνα, να μπαίνει σε εισαγωγικά;

Που είναι κύριοι της κυβέρνησης ο συνυπολογισμός της σφυγμομέτρησης που ζητήσατε, από ΠΟΣΠΕΡΤ, δημοσιογράφους, αλληλέγγυους, για τη νέα εποχή στην Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, αλλά δεν ακούσατε; Το αντιπολιτευτικό σας «συναποφασίζουμε», το στείλατε περίπατο. Γιατί;
Γιατί επιλέγετε την τάχιστη φθορά - διαφθορά, που παρέχει η κόπια παρελθόντων ετών; Δεν μπορεί να επαληθεύεται, για μία ακόμη φορά, ότι η μνήμη έχει κοντά ποδάρια...

Που είναι το νομοσχέδιο που θα διασφαλίζει, πως όποια κυβέρνηση και να έρθει στον καταταλαιπωρημένο  τούτον Τόπο, δεν θα ξαναγίνουν τα αίσχη Κεδίκογλου;

Είναι ποτέ δυνατόν η υψηλή πέννα  της ΕΡΤ - ERT OPEN ,του μεσοδιαστήματος – όπως λέμε του μεσοπολέμου -, να είναι μια παρένθεση που έκλεισε;  Ασφαλώς και όχι.

Δεν θέλουμε δύο πράγματα: Απαξίωση της βάσης, που θα πει του λαού και δεν θέλουμε λάθος επιλογές, ανάδειξη «καμένων  χαρτιών», τυλιγμένων σε χρωματιστά σελοφάν.

Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται, είναι εύλογο. Γιατί εκείνος – εκείνοι, οι αποδεδειγμένα φέροντες ολίγον ή πολύ από διαπλοκή και όχι εμείς;  
Εμείς, εργαζόμενοι και φίλοι, εξάλλου, όλον αυτόν τον καιρό μάθαμε τι χρειαζόταν η ΕΡΤ, για να πάει ένα βήμα μπροστά και πήγε ψηλά. Το μάθαμε, μέσα από συνελεύσεις και από την πίστη μας στο καλυτερότερο. Αυτοδιαχειριστήκαμε από τα πιο απλά ως και τα πολυσύνθετα. Τα καταφέραμε, κατά κοινή παραδοχή.

Σήμερα, στην «Ανοιχτή ΕΡΤ», πραγματοποιείται μία ακόμη συνέλευση. Θα παρουσιαστούν οι ολοκληρωμένες προτάσεις των ομάδων εργασίας, με τις όποιες αλλαγές προτάθηκαν από το Σώμα, της τελευταίας συνέλευσης και προτάσεις ,για την στελέχωση του προγράμματος. Δημοκρατικές διαδικασίες...

Είναι πασιφανές, πως η δύναμη δεν λείπει και για νέους αγώνες.

Γιατί εν τέλει όχι άνθρωποι αδιάφθοροι, που να μην προκαλούν το κοινό αίσθημα, αλλά στιγματισμένοι, με προωθημένα βαφτιστήρια και φίλους «παντός καιρού» στο Δ.Σ του κάθε Οργανισμού κοινής ωφέλειας; Χωράνε νοοτροπίες «ένδοξων» παλαιών Δεξιών πολιτικών, με τις ουκ έχει αριθμός, κουμπαριές; Ασφαλώς και όχι.

Ακολουθούν υπογραφές, για απομάκρυνση Λάμπη Ταγματάρχη από το Δ.Σ. της νέας ΕΡΤ, προσθέστε, σχόλια, like και τις δικές σας.  

Χαρί Λέκκα, δημοσιογράφος, αλληλέγγυα του αγώνα της Ελεύθερης ΕΡΤ
Γιώργος Βογιατζής, αρχιτέκτων μηχανικός
Μάγδα Κουμπαρέλου, ιστορικός Τέχνης,
Αποστολία Κουκοπούλου, μουσικός