«Σοκ» είναι ο τίτλος της Figaro και της L’ Humanite, «Πλησιάζει» στην εξουσία, το πρωτοσέλιδο της Liberation. Έτσι υποδέχεται ο γαλλικός τύπος τη νίκη του Εθνικού Μετώπου (FN), στον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών στη Γαλλία, τρεις εβδομάδες μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι.

Επιβεβαιώνοντας τις προβλέψεις των δημοσκοπήσεων, το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο της Μαρί Λεπέν, αναδείχθηκε πρώτη δύναμη με ποσοστό που ξεπέρασε το 29% (στις περιφερειακές εκλογές του 2010 είχε συγκεντρώσει 11%), ενώ είναι στην πρώτη θέση σε έξι από τις 13 περιφέρειες της χώρας. Ακολουθούν οι Ρεπουμπλικάνοι του Νικολά Σαρκοζί με 27% και τρίτοι οι Σοσιαλιστές του Φρανσουά Ολάντ με 22,7%. Το Μέτωπο της Αριστεράς κατέγραψε ένα 4,5% (από 6,5%). Οι Οικολόγοι, χάνοντας τη μισή δύναμή τους, καθηλώθηκαν στο 6,5%.

Εάν στο δεύτερο γύρο, το πολιτικό σκηνικό που αποτυπώνουν τα αποτελέσματα αυτά επικυρωθεί, θα μιλάμε για μια επικίνδυνη εξέλιξη σε μια χώρα «βαρόμετρο» για την Ευρώπη. Εν όψει των Προεδρικών εκλογών του 2017, η ακραία εθνικιστική και ρατσιστική Δεξιά διεκδικεί ανοιχτά το προεδρικό αξίωμα.

Ήδη ο Σαρμοζί απορρίπτει κάθε «τακτική συμμαχία» απέναντι στον ακροδεξιό κίνδυνο, εν όψει του δεύτερου γύρου. Παρόλα αυτά, οι Σοσιαλιστές αποσύρουν τους υποψηφίους τους σε δύο περιφέρειες, στηρίζοντας έτσι τους υποψήφιους της Δεξιάς.

Οι αντεργατικές πολιτικές της διαρκούς λιτότητας και η σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία στα κράτη μέλη της ΕΕ, έφεραν υψηλά ποσοστά φτώχειας και αύξηση των ανισοτήτων, τροφοδοτώντας την κοινωνική δυσαρέσκεια. Η Γαλλία δεν ξέφυγε από τον κανόνα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι το FN κερδίζει σήμερα προπύργια της Αριστεράς στον γαλλικό βορά.

Η υστερική ισλαμοφοβία και η έξαρση της ρατσιστικής προπαγάνδας ενάντια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, που εντάθηκε δραματικά μετά τα χτυπήματα της 13ης Νοέμβρη, «έδεσε αρμονικά» με τα μισαλλόδοξα κηρύγματα της Λεπέν, ενάντια στο Ισλάμ και τους πρόσφυγες.

Η μονιμοποίηση της κατάστασης «έκτατης ανάγκης», που οδηγεί στον ακρωτηριασμό των δημοκρατικών ελευθεριών και η υποκριτική «εθνική ενότητα» με τις κυβερνήσεις που εξαπολύουν ιμπεριαλιστικούς πολέμους, νομιμοποίησε τη ρητορική του Εθνικού Μετώπου περί (φοβικής) «ασφάλειας» και υπεράσπισης της «γαλλικής ταυτότητας».

Τα νέα για τον γαλλικό λαό, για το εργατικό κίνημα και την Αριστερά σε όλη την Ευρώπη, είναι εξαιρετικά δυσάρεστα. Η ακροδεξιά αναδύεται ως αντιδραστική «απάντηση» στην ήδη αυταρχική Ευρώπη του πολέμου, της μαζικής ανεργίας και του ρατσισμού. Οι ευθύνες για τους γάλλους συντρόφους και τις δυνάμεις της Αριστεράς πανευρωπαϊκά, είναι ιστορικές.

Το Rp παρακολουθεί τις εξελίξεις στη Γαλλία και θα επανέλθει αναλυτικότερα, με εκτενέστερη αρθρογραφία και περισσότερες πληροφορίες για τα αποτελέσματα της γαλλικής Αριστεράς.