Τρίτο ή εφιάλτης;
Ο κύριος Σολομών και το κάλεσμα της ...άγριας φύσης
(ένα οδυνηρό συμβάν υπό τους ήχους κλασικής μουσικής)
του Κώστα Καναβούρη
αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΑΥΓΗ (6/4/14)
Πριν από δύο Κυριακές, εδώ σ' αυτή τη στήλη δημοσιεύτηκε κείμενό μου με τίτλο «Τρίτο; Ποιο Τρίτο;», όπου έθεσα ορισμένα ερωτήματα περί τη νομιμότητα λειτουργίας ενός προγράμματος με την επωνυμία «Τρίτο Πρόγραμμα», η λειτουργία του οποίου ανατέθηκε στην «ΑΝΚ Μουσική και Ψυχαγωγική Εταιρεία ΕΠΕ» των κ. Θ. Φουριώτη και Χριστίνας Τσεκούρα, από τον Ι. Προκοπάκη, πρόεδρο Δ.Σ. και διευθύνοντα σύμβουλο της ΝΕΡΙΤ, με την από 7.3.2014 (σ.σ.: η ημερομηνία λήξεως πού είναι;) σύμβαση παροχής ανεξάρτητων υπηρεσιών» κ.λπ. κ.λπ. όπως αναρτήθηκε στη «Διαύγεια» (20.3.2014, Αριθ. Πρωτ. 157). Για να μην σπαταλούμε χώρο, όποιος θέλει να ενημερωθεί επί των ερωτημάτων μου μπορεί να αναζητήσει το κείμενό μου στην ηλεκτρονική έκδοση της «Αυγής».
Την προηγούμενη Κυριακή δημοσιεύτηκε σε αυτή τη σελίδα επιστολή του «παλιού παραγωγού» του «Τρίτου» κυρίου Ιλάν Σολομών, ο οποίος συμμετέχει και στο τωρινό επονομαζόμενο «Τρίτο» και ο οποίος με εγκαλεί για «ανακρίβειες και συκοφαντίες», καθώς και για μένος «εναντίον του Θάνου Φουριώτη και της Χριστίνας Τσεκούρα της ΑΝΚΗ, «τους οποίους μάλιστα γνωρίζεις καλά από την εποχή του ρ/σ 902». Δεδομένου ότι δεν έχω την τιμή να γνωρίζω τον κ. Ιλάν Σολομών (παρά την προσαγόρευση "φίλε Κώστα Καναβούρη" και την κατακλείδα «Φιλικά»), αναρωτιέμαι: Από πού ξέρει τη γνωριμία μου και τι σημαίνει αυτή η γνωριμία; Να το σκεπάσουμε το πράγμα αφού μια παρέα είμαστε;
Υποσχέθηκα ωστόσο από την προηγούμενη "Αυγή" της Κυριακής να επεκταθώ απαντητικά και σ' αυτό το φύλλο (μαζί με την ελπίδα ότι θα ξεκουνηθούν η ΕΣΗΕΑ, η ΠΟΕΣΥ, το ΕΣΡ, οι αρμόδιοι τηλεοπτικοί συντάκτες καθώς και όποιος πολιτικός φορέας θεωρεί ότι πρέπει να το ψάξει λιγάκι το θέμα), αν και δεν αντιλαμβάνομαι υπό ποίαν ιδιότητα θεώρησε εαυτόν θιγόμενο ο κ. Σολομών. Τέλος πάντων.
Αφού λοιπόν τον συγχαρώ για τον ηρωισμό του, επειδή, όπως γράφει, «προσωπικά μαζί με πάνω από 30 παλιούς παραγωγούς του Τρίτου (σ.σ.: αγνώστων λοιπών κριτηρίων επιλογής, νομικώς αμάχητων), ανταποκρίθηκα στο κάλεσμα για την 'επανεκκίνηση' του σταθμού, στη βάση του παλιού του προγράμματος», θα ήθελα να θέσω και ορισμένα νέα ερωτήματα αφού για τα παλαιά ομιλεί... από θέσιν ιχθύος: Όταν λέει ότι ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα, ποιο κάλεσμα εννοεί; Το κάλεσμα της άγριας φύσης; Το κάλεσμα της μοίρας; Ποιο κάλεσμα τελοσπάντων;
Επίσης, επειδή αναφέρει ότι «στο τέλος του 2013 πάρθηκε η απόφαση για την επαναλειτουργία του Τρίτου Προγράμματος», ερωτώ: Από ποιους και υπό ποιο νομικό κέλυφος; Εκτός κι αν το «πάρθηκε η απόφαση» είναι της τάξεως του ελυτικού στίχου «Πάρθηκεν από Μάγους το σώμα του Μαγιού». Άλλωστε ο στίχος είναι πλησιέστατα κοντά στην πραγματικότητα, αφού και η εικόνα που παρουσιάζει ο κ. Σολομών είναι περίπου μαγική και απ' ό,τι φαίνεται διάφοροι μάγοι (μαθητευόμενοι και μη) επιδόθηκαν σε διάφορες νομικές ταχυδακτυλουργίες περί την επαναλειτουργία του «Τρίτου».
Και επειδή ακόμη ο κ. Σολομών με εγκαλεί ότι παραποιώ την αλήθεια και μάλιστα εσκεμμένα (χωρίς βέβαια τούτο να αποτελεί συκοφαντική δυσφήμιση εις βάρος μου) αντιγράφω από την ανακοίνωση της ΠΟΣΠΕΡΤ (27 Μαρτίου 2014), την οποία μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (απόγευμα Τετάρτης 2.4.2014) σκεπάζει μια ωραία, «ποιοτική», σιγή ασυρμάτου: «Η απόφαση δε της ΑΝΥΠΑΡΚΤΗΣ ΝΕΡΙΤ (σ.σ.: με κεφαλαία στην ανακοίνωση) στη «Διαύγεια» χρήζει πολυσέλιδης τεκμηρίωσης και επεξηγήσεων γιατί είναι εμπεριστατωμένα (!) ασαφής για να καλύπτει τις παρανομίες». Ακούει κανείς;
Θα μπορούσα επί μακρόν να θέτω ερωτήματα, όπως για παράδειγμα αν το έργο το οποίο ανέλαβε η «ΑΝΚ ΕΠΕ» (νόμιμο, άρα ηθικό;) είναι σύννομο με το καταστατικό της, αν ο όρος «παλιός παραγωγός» συνιστά επάγγελμα διάφορο του νέου παραγωγού, αν μοριοδοτείται επιπλέον και άλλα πολλά. Αλλά δεν έχει νόημα. Δεν έχει επίσης νόημα να απαντάς στο υπόπτως «αφελές» επιχείρημα ότι την «επανεκκίνηση» του Τρίτου και μόνον αυτού από ολόκληρο το εγκληματικό και νομικώς κολάσιμο κλείσιμο της ΕΡΤ -το οποίο έγινε με εισήγηση του περιβόητου Μπαλτάκου- (που, θυμίζω, πέταξε στον δρόμο μέσα σε ένα απόγευμα πάνω από 2.500 ανθρώπους) την απαίτησε η κοινωνία που τάχα μου είχε στερητικό σύνδρομο ποιότητας. Αυτά είναι για γέλια.
Η κοινωνία, κύριε, απαίτησε και απαιτεί την επαναλειτουργία ολόκληρης της ΕΡΤ. Υπόθεση τεράστια, για την οποία εργαζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις και στην οποία, παρά τους κλαυθμυρισμούς της επιστολής σας, ουδέν προσφέρατε. Ούτε εσείς, ούτε η παρέα που έτρεξε να κρυφτεί μέσα στην ύποπτη θαλπωρή της «ποιότητας» ως να ήταν δικαιική έννοια και φιλοσοφική κατηγορία. Σεις ειδικά, κύριε Σολομών, θα έπρεπε να γνωρίζετε καλύτερα από άλλους μερικά οδυνηρότατα ιστορικά συμβάντα υπό τους ήχους της κλασικής μουσικής. Γιατί, κύριε, η μουσική ναι: Έχει ιδεολογία. Κι εσείς δεν μεταδίδετε σοβαρή μουσική. Ταπεινώνετε τη σοβαρή μουσική.
Εκεί όμως που το κείμενό σας (το οποίο κινείται μεταξύ σπουδαιόφρονος κενότητας και ενός κάπως απειλητικού γλυκασμού) χρήζει οργισμένης απάντησης είναι η απίστευτης κυνικότητας, για να μην πω χυδαιότητας, άποψη πως ένα «Τρίτο Πρόγραμμα» σε καιρούς άγριας ανεργίας είναι φυσικό να διαθέτει πολυθεσίτες: «εν ενεργεία μουσικούς, συνθέτες, ποιητές, λογοτέχνες, καθηγητές ΑΕΙ κ.λπ.». (Ελπίζω, κύριε Σολομών, στους «κ.λπ.» να εντάσσετε αιδημόνως και τους συνταξιούχους εμπόρους). Σημειώνετε: «Ένα Τρίτο Πρόγραμμα που απαρτίζεται από ανεπάγγελτους, αργόσχολους και ακατάρτιστους παραγωγούς θα ήταν ένας... εφιάλτης».
Εφιάλτης, κύριε, που έχεις μπερδέψει τον άνεργο με τον ανεπάγγελτο, είναι το 1.700.000 «άνεργοι, ανεπάγγελτοι και αργόσχολοι». Εφιάλτης είναι τα παιδιά τους που λιποθυμούν από πείνα μέσα σε σχολεία. Εφιάλτης είναι οι χιλιάδες που αυτοκτονούν από απελπισία. Εφιάλτης είναι να σε προστατεύουν στην «ποιοτική» δουλειά σου οι ένστολοι συμμορίτες του Δένδια, όταν δεν ξυλοφορτώνουν τις «άνεργες, ανεπάγγελτες και αργόσχολες» καθαρίστριες του ΥΠ.ΟΙΚ.
Αλλά πού να τ' ακούσει αυτά η φρικώδης αθωότητα της αυτοπείθειας στην «ποιότητα». Αυτός είναι ο εφιάλτης, κύριε Σολομών: η εφιαλτική μουσική σου που παίζει εκκωφαντικά απ' το «Τρίτο» και σκεπάζει τις οιμωγές. Τακτική συνηθισμένη και σε αίθουσες βασανιστηρίων.