Ο νέος νόμος, ο οποίος αναμένεται να τεθεί σε ψηφοφορία στη Γερουσία της Βραζιλίας οποιαδήποτε από τις προσεχείς ημέρες, θα εμπεριέχει την έννοια  του εγκλήματος της «διαταραχής», προκειμένου να ελέγξει τις διαμαρτυρίες.

Στην πρόταση περιλαμβάνεται μόνο ένας ασαφής ορισμός της «διαταραχής» και περιέχει άρθρα που θα μπορούσαν, να οδηγήσουν στην ποινικοποίηση του κάθε πολίτη, που συμμετέχει σε δημόσια διαμαρτυρία, ακόμη και αν δεν κάνει κάτι παράνομο. Απαγορεύει επίσης τη χρήση της μάσκας κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά από τις δημόσιες διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες ή συγκεντρώσεις.

Η νομοθεσία θα θεσπίσει επίσης το έγκλημα της «τρομοκρατίας» - Η Διεθνής Αμνηστία εκφράζει την ανησυχία, ότι ο τρόπος που η «τρομοκρατία» ορίζεται είναι επίσης υπερβολικά αόριστος και ασαφής και ως εκ τούτου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να περιορίσει παράνομα τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η προτεινόμενη νομοθεσία φαίνεται να είναι μια αντίδραση, απέναντι στις εκτεταμένες διαμαρτυρίες στη Βραζιλία για την διοργάνωση του Παγκόσμιου Κυπέλλου κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, περισσότερες από όσες περίμεναν και οι οποίες αυξάνονται  καθώς το Παγκόσμιο Κύπελλο πλησιάζει. Σε όλη τη χώρα, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους για να εκφράσουν την οργή τους για τις δαπάνες σχετικά με το Παγκόσμιο Κύπελλο, την αύξηση της τιμής των εισιτηρίων των δημόσιων μεταφορών και την έλλειψη επενδύσεων στις δημόσιες υπηρεσίες .

Η αντίδραση της αστυνομίας σε αυτές τις διαμαρτυρίες ήταν, σε πολλές περιπτώσεις, βίαιη - καθώς έγινε εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων, ρίψη σφαιρών από καουτσούκ, και επιθέσεις με γκλομπ και τραυματισμοί διαδηλωτών. Εκατοντάδες τραυματίστηκαν ή/και συνελήφθησαν, συμπεριλαμβανομένου ενός φωτογράφου, ο οποίος έχασε το μάτι του αφού χτυπήθηκε από μια σφαίρα καουτσούκ και ενός φοιτητή ο οποίος δέχθηκε επίθεση από δύο αστυνομικούς με αποτέλεσμα να έχει αρκετά σπασμένα κόκκαλα ενώ έχασε και τέσσερα δόντια.

Από τους κρατούμενους υπήρξε μόνο μια καταδίκη. Ο Rafael Braga Vieira, ένας νεαρός μαύρος άστεγος που καθαρίζει παπούτσια και κάνει δουλειές του ποδαριού για να μπορέσει να ζήσει, καταδικάστηκε το Δεκέμβριο για τη μεταφορά των προϊόντων καθαρισμού κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας τον Ιούνιο, καθώς η αστυνομία ισχυρίστηκε ότι σκόπευε να τα χρησιμοποιήσει  την κατασκευή εκρηκτικών. Παρά την έκθεση ενός εμπειρογνώμονα, η οποία αναφέρει ότι τα προϊόντα αυτά δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για το σκοπό αυτό, ο Rafael καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης πέντε ετών.

Πιο πρόσφατα, οι δολοφονίες των Edilson dos Santos και Douglas Rafael Pereira στη φαβελα Riο Pavao - Pavaozinho, και οι απειλές εναντίον της μητέρας του Douglas 'Maria de Fatima, δείχνουν ότι η κατάσταση έχει αν μη τι άλλο χειροτερέψει, καθώς το Παγκόσμιο Κύπελλο πλησιάζει .

Οι υποθέσεις τους περιγράφονται παρακάτω :
Η Atila Roque , διευθύντρια της Αμνηστίας στη Βραζιλία , δήλωσε :

 «Η διαμαρτυρία δεν είναι ένα έγκλημα , είναι ένα ανθρώπινο δικαίωμα. Αντί να χρησιμοποιεί  βία για να συντρίψει τους διαδηλωτές, η κυβέρνηση και οι δυνάμεις ασφαλείας έχουν την ευθύνη να κρατήσουν τους ανθρώπους ασφαλείς.  Οι οποιεσδήποτε καταχρήσεις θα πρέπει να διερευνώνται άμεσα  και οι υπεύθυνοι να προσάγωνται ενώπιον της δικαιοσύνης... Οι ειρηνικές διαδηλώσεις δεν πρέπει ποτέ να θεωρούνται  απειλή. Αντ' αυτού , οι αρχές θα πρέπει να συμμετάσχουν σε έναν εποικοδομητικό διάλογο με όσους συμμετέχουν σε διαδηλώσεις και ποτέ να μην τους ενοχοποιούν.»

Στις αρχές Ιουνίου Αμνηστία θα δημοσιεύσει μια πλήρη ενημέρωση σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Βραζιλία που συνδέονται με το Παγκόσμιο Κύπελλο , με έμφαση στην αστυνομική βία.

Υποθέσεις :

Edilson Silva dos Santos, Douglas Rafael Pereira da Silva, Maria de Fatima

Στις 22 Απριλίου, ο 27χρονος Edilson dos Santos Silva πυροβολήθηκε στο κεφάλι και πέθανε κατά τη διάρκεια μιας διαμαρτυρίας στην κοινότητα Pavão - Pavãozinho στη Κοπακαμπάνα. Δεν έχει διαπιστωθεί ποιος πυροβόλησε. Ο Edilson και άλλοι κατοίκων της κοινότητας ήταν άοπλοι στη διαμαρτυρία. Οι στρατιωτικοί αστυνομικοί που αστυνόμευαν την διαμαρτυρία είχαν μαζί τους πυροβόλα όπλα. Η διαμαρτυρία ήταν μια αυθόρμητη αντίδραση από τους κατοίκους μετά το θάνατο του Douglas Rafael Pereira da Silva, ηλικίας 26 ετών, ο οποίος βρέθηκε νεκρός στην αυλή του κέντρου ημερήσιας φροντίδας για παιδιά νωρίτερα εκείνη τη μέρα. Οι αρχικές έρευνες δείχνουν ότι πέθανε γύρω στη 1 τα ξημερώματα στις 22 Απριλίου κατά τη διάρκεια αστυνομικής επιχείρησης στην κοινότητα. Οι κάτοικοι της περιοχής ισχυρίστηκαν ότι δολοφονήθηκε από την αστυνομία.

Αργότερα μέσα στην ημέρα, στις 22 Απριλίου, η στρατιωτική αστυνομία από την τοπική Ειρηνευτική Αστυνομική Μονάδα (Unidade de Polícia Pacificadora, UPP) περικύκλωσε το κέντρο ημερήσιας φροντίδας, όπου το σώμα του Douglas Rafael Pereira da Silva βρέθηκε, και υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι η σκηνή του εγκλήματος πιθανότατα υπέστη αλλαγές. Η ιατροδικαστική εκτίμηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Douglas πέθανε αφού πυροβολήθηκε από όπλο, που είχε ως αποτέλεσμα τη διάτρηση του πνεύμονα.

Mετά το θάνατο του Douglas, η μητέρα του, Maria de Fátima,  έκάνει δημόσιες έκκλησεις για δικαιοσύνη. Είπε στην Αμνηστία, ότι στις 28 Απριλίου απειλήθηκε από έναν άντρα που οδηγούσε ένα αυτοκίνητο και είχε μαζί του ένα πυροβόλο όπλο. Δήλωσε ότι της είπε «αν δεν το βουλώσεις , θα στο βουλώσω εγώ» ( se Você não calar a boca , eu vou calar) .

Η Διεθνής Αμνηστία έχει λάβει αναφορές για τη χρήση υπερβολικής βίας, καθώς και  άλλες παραβιάσεις από αστυνομικούς της UPP σε βάρος των κατοίκων της περιοχής. Για παράδειγμα, μόνο μια-δυο ημέρες νωρίτερα, ένας 27χρονος άντρας καθώς επέστρεφε από μια οικογενειακή συγκέντρωση, φέρεται να προσεγγίστηκε από δύο αστυνομικούς από το UPP, οι οποίοι στη συνέχεια πυροβόλησαν δύο φορές σε ένα τοίχο δίπλα στο κεφάλι του και τρεις πυροβολισμούς στον αέρα ως μια μορφή εκφοβισμού.

Άλλες περιπτώσεις αστυνομικής βίας κατά διαδηλωτών:

• Στις 13 Ιουνίου του 2013, στο Σάο Πάολο, φωτογράφος, ο οποίος χτυπήθηκε με μία σφαίρα καουτσούκ καθώς κάλυπτες τις  διαδηλώσεις έχασε το μάτι του.
• Στις 17 και 20 Ιουνίου του 2013, στο Ρίο ντε Τζανέιρο, η αστυνομία χρησιμοποίησε δακρυγόνα εναντίον διαδηλωτών σε κλειστούς χώρους , όπως νοσοκομεία, σταθμούς του μετρό και εστιατόρια.
• Στις 20 Ιουνίου του 2013, στο Ρίο ντε Τζανέιρο, τουλάχιστον τέσσερις άνθρωποι τραυματίστηκαν από τη χρήση πυροβόλων όπλων  κατά τη διάρκεια μιας διαμαρτυρίας.
• Στις 21 Ιουνίου του 2013, στο Belem μια 51χρονη οδοκαθαρίστρια, έχασε τη ζωή της, όταν η αστυνομία έριξε δακρυγόνα μέσα σε έναν κλειστό χώρο όπου αυτή και άλλοι άνθρωποι είχαν βρει καταφύγιο κατά τη διάρκεια μιας διαμαρτυρίας την προηγούμενη ημέρα.
• Στις 15 Οκτωβρίου του 2013, στο Ρίο ντε Τζανέιρο, η αστυνομία χρησιμοποίησε υπερβολική βία εναντίον των εκπαιδευτικών που διαμαρτύρονταν ειρηνικά, και συνελήφθησαν περίπου 200 άτομα.
• Στις 2 Ιανουαρίου του 2014, στο Σάο Πάολο, αρκετοί διαδηλωτές είχαν καταφύγει σε ένα σαλόνι ξενοδοχείου, η αστυνομία εισήλθε στο χώρο κι άρχισε να ρίχνει  δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες εναντίον τους. Η αστυνομία χτύπησε επίσης αρκετούς με γκλομπ. Ο Vinicius Duarte, ένας 27χρονος φοιτητής δέχτηκε βάναυση επίθεση από δύο αστυνομικούς, με αποτέλεσμα να χάσει 4 δόντια και να υποστεί πολλά κατάγματα.
• Στις 22 Φεβρουαρίου του 2014, στο Σάο Πάολο , η αστυνομία περικύκλωσε ειρηνικούς διαδηλωτές, χρησιμοποιώντας μια τεχνική γνωστή ως "Hamburger Kessel" ή "kettling”, οδηγώντας δεκάδες από αυτούς σε αστυνομικά τμήματα. Είναι άγνωστο, μέχρι σήμερα, πόσοι από αυτούς πρόκειται να εξεταστούν περαιτέρω, να διωχθούν ποινικά και να οδηγηθούν σε δίκη.

Η ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ
Το προσεχές Παγκόσμιο Κύπελλο έχει προκαλέσει μεγάλης κλίμακας συγκεντρώσεις και δημόσιες διαμαρτυρίες στις οποίες η αστυνομία απάντησε με υπερβολική χρήση βίας, και σε ορισμένες περιπτώσεις, με «θανατηφόρα» όπλα, όπως δακρυγόνα και σφαίρες από καουτσούκ . Η Διεθνής Αμνηστεία καλεί: «Ελάτε μαζί μας και να αναλάβουμε δράση τώρα».

Επίσης στις 15 Μαϊου οργανώνεται η διεθνής ημέρα αντίστασης ενάντια στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Πηγή: Omnia TV από Revolution-news