Σε τραγέλαφο δίχως όριο οδηγείται η υπόθεση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στην Ελλάδα με ευθύνη της κυβέρνησης.

Το μέγεθος της κυβερνητικής ανευθυνότητας καταδεικνύουν:

Οι διαδοχικές παραιτήσεις του πρόεδρου και διευθύνοντος συμβούλου της ΝΕΡΙΤ, Γιώργου Προκοπάκη, και της αναπληρώτριας διευθύνουσας συμβούλου, Κατερίνας Ευαγγελάκου, για τις οποίες κανένας δεν μπαίνει στον κόπο να δώσει με θεσμικό τρόπο εξηγήσεις.
Η πανηγυρική μετονομασία του μορφώματος «Δημόσια Τηλεόραση» σε ΝΕΡΙΤ, τη στιγμή που εκκρεμούν ακόμα και οι προσλήψεις αυτών που υποτίθεται πως επιλέχθηκαν να στελεχώσουν τον νέο φορέα.

Ακόμη μεγαλύτερη είναι η ένταση της εκδικητικότητας έναντι των πρώην εργαζομένων της ΕΡΤ: Η κυβέρνηση επικαλείται νομικά κωλύματα για να τεκμηριώσει τη μη καταβολή πλήρων αποζημιώσεων, και όταν αυτά ανατρέπονται με τροπολογία που ψηφίζεται από το ελληνικό κοινοβούλιο, απλώς εξακολουθεί να εμπαίζει όσους υπηρέτησαν τη δημόσια ραδιοτηλεόραση και να μην τους καταβάλει δεδουλευμένα τα οποία τους οφείλει. Επιπλέον δοκιμάζει να μεταφέρει στην πλάτη των πρώην εργαζομένων την αφερεγγυότητά της, καθώς με τις καθυστερήσεις της τους οδηγεί σε αδυναμία να υποβάλουν εγκαίρως τις φορολογικές δηλώσεις τους.

Η διαχείριση της κατάστασης δεν αφήνει πλέον την παραμικρή αμφιβολία και στον πιο δύσπιστο πολίτη, ότι η βίαιη διάλυση της ΕΡΤ δεν είχε την παραμικρή σχέση με όσα επικαλούνταν αυτοί που την εμπνεύστηκαν και την εκτέλεσαν. Η επαναλειτουργία της με το σύνολο των εργαζομένων που απασχολούνταν στα προγράμματά της είναι ο μοναδικός δρόμος για να αποκατασταθεί το χάος που έχει προκαλέσει η κυβέρνηση στο πεδίο της δημόσιας Ενημέρωσης.