Γαλλικό δικαστήριο διέταξε την υπό όρους αποφυλάκιση του Λιβανέζου μαχητή Ζορζ Αμπντάλα, του μακροβιότερου φιλοπαλαιστίνιου κρατούμενου σε Ευρωπαϊκό έδαφος, ανέφερε η Γαλλική εφημερίδα Le Monde την Παρασκευή.

Ο Αμπντάλα είναι φυλακισμένος επί 40 χρόνια στη Γαλλία για τη δολοφονία δύο ξένων διπλωματών.

Το δικαστήριο ανακοίνωσε ότι ο Αμπντάλα, ο οποίος συνελήφθη για πρώτη φορά το 1984 και καταδικάστηκε το 1987 για τις δολοφονίες που έλαβαν χώρα το 1982, θα αφεθεί ελεύθερος στις 6 Δεκεμβρίου υπό την προϋπόθεση ότι θα εγκαταλείψει τη Γαλλία, ανέφεραν οι Γάλλοι ειδικοί αντιτρομοκρατικοί εισαγγελείς σε ανακοίνωσή τους στο Γαλλικό Πρακτορείο, προσθέτοντας όμως ότι θα ασκήσουν έφεση.

«Με απόφαση σημερινής ημερομηνίας, το δικαστήριο χορήγησε στον Ζορζ Ιμπραήμ Αμπντάλα την υπό όρους αποφυλάκιση από τις 6 Δεκεμβρίου, υπό τον όρο να εγκαταλείψει το γαλλικό έδαφος και να μην εμφανιστεί ποτέ ξανά εκεί», ανέφεραν επακριβώς οι εισαγγελείς.

Ο Αμπντάλα, πρώην αντάρτης του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP), καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για τη συμμετοχή του στις δολοφονίες του στρατιωτικού ακόλουθου των ΗΠΑ Τσάρλς Ρόμπερτ Ρέι και του ισραηλινού διπλωμάτη Γιάκοβ Μπαρσιμάντοβ.

Η Ουάσινγκτον αντιτίθεται σταθερά στην αποφυλάκισή του, αλλά οι λιβανικές αρχές έχουν επανειλημμένα δηλώσει ότι πρέπει να απελευθερωθεί από τη φυλακή.

Ο Αμπντάλα, 73 ετών σήμερα, επέμενε πάντα ότι είναι ένας «μαχητής» που αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων και όχι ένας «εγκληματίας».

Αυτή ήταν η 11η προσπάθειά του για αποφυλάκιση, και ήταν επιτυχής.

Είχε δικαίωμα να υποβάλει αίτηση για αποφυλάκιση υπό όρους από το 1999, αλλά όλες οι προηγούμενες αιτήσεις του είχαν απορριφθεί, εκτός από το 2013, όταν του χορηγήθηκε αποφυλάκιση με τον όρο να απελαθεί από τη Γαλλία. Ωστόσο, ο τότε υπουργός Εσωτερικών Μανουέλ Βαλς αρνήθηκε να εκτελέσει την εντολή και με το υπουργικό βέτο ο Αμπντάλα παρέμεινε στη φυλακή.

Η απόφαση του δικαστηρίου την Παρασκευή δεν εξαρτάται από την έκδοση τέτοιας διαταγής από την κυβέρνηση, δήλωσε στο AFP ο δικηγόρος του Αμπντάλα, Ζαν-Λουί Σαλανσέ, χαιρετίζοντας «μια νομική και πολιτική νίκη».

Βετεράνος κρατούμενος

Ένας από τους μακροβιότερους κρατούμενους της Γαλλίας, ο Αμπντάλα δεν εξέφρασε ποτέ τη λύπη του για τις πράξεις του, έγραψε η Le Monde.

Τραυματίστηκε το 1978 κατά τη διάρκεια της εισβολής του Ισραήλ στον Λίβανο και εντάχθηκε στο μαρξιστικό-λενινιστικό PFLP, το οποίο πραγματοποίησε σειρά αεροπειρατειών στις δεκαετίες του 1960 και 1970 και έχει χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική ομάδα από τις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Ο Αμπντάλα, χριστιανός και όχι μουσουλμάνος  – όπως πρόσθεσε η εφημερίδα – ίδρυσε στη συνέχεια στα τέλη της δεκαετίας του 1970 τη δική του μαχητική ομάδα, τις Ένοπλες Επαναστατικές Παρατάξεις του Λιβάνου (LARF), η οποία είχε επαφές με άλλες ακροαριστερές μαχητικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένων των Ερυθρών Ταξιαρχιών της Ιταλίας και της γερμανικής Φράξιας του Κόκκινου Στρατού (RAF).

Μια φιλοσυριακή και αντι-ισραηλινή μαρξιστική ομάδα, η LARF ανέλαβε τέσσερις θανατηφόρες επιθέσεις στη Γαλλία τη δεκαετία του 1980. Ο Αμπντάλα συνελήφθη το 1984 αφού μπήκε σε αστυνομικό τμήμα της Λυών και ισχυρίστηκε ότι «δολοφόνοι της Μοσάντ» τον παρακολουθούσαν. Στη δίκη του για τη δολοφονία των διπλωματών, ο Αμπντάλα καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, μια πολύ πιο αυστηρή ποινή από τα 10 χρόνια που ζητούσαν οι εισαγγελείς.

Ο τότε δικηγόρος του, Ζακ Βερζ, ο οποίος έχει υπερασπιστεί, μεταξύ άλλων, τον μαχητή Carlos the Jackal από τη Βενεζουέλα, είχε χαρακτηρίσει την ετυμηγορία ως «κήρυξη πολέμου».

Το κύμα υποστήριξης στο πρόσωπο του Αμπντάλα παρέμεινε – και παραμένει – σταθερό σε βάθος δεκαετιών στην άκρα Αριστερά και τους κομμουνιστές στη Γαλλία, πρόσθεσε η εφημερίδα.

Τον περασμένο μήνα, η βραβευμένη με Νόμπελ λογοτεχνίας 2022 Άνι Ερνό, δήλωσε σε άρθρο της στην κομμουνιστική εφημερίδα L’Humanité ότι η κράτησή του «ντροπιάζει τη Γαλλία».

Η Μαρίν Λεπέν και άλλοι γάλλοι δεξιοί εθνικιστές δικάζονται από σήμερα στο Παρίσι με κατηγορίες ότι έλαβαν χρηματοδοτήσεις για ανύπαρκτο προσωπικό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Εκτός από την Λεπέν, επικεφαλής του κόμματος Εθνικός Συναγερμός (RN), ο πατέρας της και ιδρυτής του κόμματος Ζαν-Μαρί Λεπέν βρίσκεται επίσης μεταξύ των 28 προσώπων που κατηγορούνται ότι καταχράσθηκαν κεφάλαια του δημοσίου. Η Μαρίν Λεπέν αρνείται τις κατηγορίες, οι οποίες αφορούν τα χρόνια από το 2004 ως το 2016 και στρέφονται σε βάρος τόσο του κόμματος Εθνικός Συναγερμός όσο και εναντίον πρώην αιρετών αξιωματούχων και βοηθών τους.

Αφορά την καταμαρτυρούμενη εικονική απασχόληση βοηθών γάλλων ευρωβουλευτών. Η κεντρική κατηγορία είναι ότι το κόμμα της Λεπέν έλαβε χρήματα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για κοινοβουλευτικούς βοηθούς, οι οποίοι εργάζονταν στην πραγματικότητα για το κόμμα.

Η υπόθεση λέγεται πως αφορά ποσό σχεδόν 7 εκατομμυρίων ευρώ. Η Λεπέν επέστρεψε πριν από ένα χρόνο 330.000 ευρώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ωστόσο το κόμμα της είχε υπογραμμίσει πως αυτό δεν συνιστά παραδοχή παραπτώματος.

Η υπόθεση αποτελεί εδώ και χρόνια σοβαρό βάρος για την Λεπέν και το κόμμα της. Αν βρεθούν ένοχοι, οι κατηγορούμενοι μπορεί να αντιμετωπίσουν μεγάλα πρόστιμα και ποινές κάθειρξης έως 10 ετών.

Αν καταδικασθούν, οι κατηγορούμενοι ενδέχεται επίσης να μην μπορούν να εκλεγούν σε αιρετό αξίωμα για πέντε χρόνια, κάτι που θα φρέναρε την υποψηφιότητα της Λεπέν στις επόμενες προεδρικές εκλογές το 2027.

Ακόμα ένα σκάφος με πρόσφυγες και μετανάστες βυθίστηκε στον διάπλου από τη Βρετανία στη Γαλλία, με αποτέλεσμα αυτή τη φορά να πνιγούν τουλάχιστον οκτώ από τους επιβαίνοντες.

Πηγή της αστυνομίας στη Γαλλία δήλωσε πως το ναυάγιο έγινε τη νύχτα, κοντά στην ακτή, μόλις το σκάφος είχε φύγει από τη χώρα για να περάσει τη Μάγχη.

Η τραγωδία αυτή έρχεται σχεδόν δύο εβδομάδες μετά το χειρότερο ναυάγιο της χρονιάς, που στοίχισε τη ζωή σε 12 ανθρώπους στις 3 Σεπτεμβρίου αυξάνοντας σε τουλάχιστον 37 τον αριθμό των νεκρών σε τέτοιους διάπλους από τον Ιανουάριο.

Χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν το Σάββατο σε όλη τη Γαλλία κατά της απόφασης του Εμανουέλ Μακρόν να επιλέξει τον κεντροδεξιό πολιτικό Μισέλ Μπαρνιέ ως πρωθυπουργό, με τα αριστερά κόμματα να κατηγορούν τον πρόεδρο ότι αγνόησε τα εκλογικά αποτελέσματα.

Οι διοργανωτές δήλωσαν ότι περίπου 300.000 άνθρωποι διαδήλωσαν ειρηνικά σε όλη τη Γαλλία, συμπεριλαμβανομένων 160.000 στο Παρίσι, αν και η αστυνομία της πρωτεύουσας δήλωσε ότι 26.000 άνθρωποι διαδήλωσαν στην πόλη, μεταδίδει το Reuters.

«Η δημοκρατία δεν είναι μόνο η τέχνη του να ξέρεις να αποδέχεσαι τη νίκη, αλλά και η ταπεινότητα να αποδέχεσαι την ήττα», δήλωσε ο Ζαν-Λικ Μελενσόν, επικεφαλής του αριστερού κόμματος Ανυπότακτη Γαλλία (LFI), στους διαδηλωτές κατά την έναρξη της πορείας στο ανατολικό Παρίσι.

Ο Μακρόν όρισε τον 73χρονο Μπαρνιέ, συντηρητικό και πρώην διαπραγματευτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Brexit, ως πρωθυπουργό την Πέμπτη.

Γαλλικά κόμματα και συνδικάτα καλούν σε διαδηλώσεις ενάντια στην απόφαση του Εμμανουέλ Μακρόν να αγνοήσει τη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική δύναμη της Αριστεράς και να διορίσει πρωθυπουργό τον δεξιό Μισέλ Μπαρνιέ με την στήριξη της Μαρίν Λεπέν, που είχε έρθει τρίτη στις πρόωρες βουλευτές εκλογές του Ιουνίου.

Ο «Εθνικός Συναγερμός» ξεκαθάρισε όμως ότι μπορεί να αποσύρει τη στήριξή του ανά πάσα στιγμή, αν δεν ικανοποιηθούν οι προβληματισμοί του για την μετανάστευση, την ασφάλεια και ζητήματα που αφορούν την οικονομία. «Αν δεν είναι αυτή η εικόνα μέσα στις επόμενες εβδομάδες, θα ενεργήσουμε με όλα τα πολιτικά μέσα», δήλωσε ο πρόεδρος του κόμματος Ζορντάν Μπαρντελά.

Ο διορισμός του Μπαρνιέ έγινε δεκτός με αποτροπιασμό από την Αριστερά, η οποία θα επιδιώξει να τον ανατρέψει με πρόταση δυσπιστίας. Ο ηγέτης της Ανυπότακτης Γαλλίας, Ζαν-Λικ Μελανσόν, τάχθηκε αμέσως εναντίον του νέου πρωθυπουργού και προέβλεψε πως δεν θα λάβει την υποστήριξη της πλειοψηφίας στην διχασμένη Εθνοσυνέλευση. 

Ο Ολιβιέ Φορ από τους Σοσιαλιστές δήλωσε ότι κανείς από το κόμμα του δεν θα συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση υπό τον Μπαρνιέ, γιατί εξαρτάται από την ακροδεξιά. 

Η ηγέτις των Πρασίνων, Μαρίν Τοντελιέ, δήλωσε ότι ο Μακρόν έδωσε στην Λεπέν την εξουσία του Ιούλιου Καίσαρα που θα επιβλέψει μια μονομαχία και θα εγκρίνει ή θα απορρίψει την επιλογή του για την πρωθυπουργία. «Επιδιώχτηκε η έγκρισή της», δήλωσε η ίδια στο TF1. «Πλέον η ακροδεξιά ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις» είπε στο France Inter.

«Εσείς που ψηφίζετε τη Μαρίν Λεπέν πιστεύοντας ότι θα βελτιώσει την καθημερινότητά σας, να ξέρετε σε ποιο βαθμό σας εξαπατά. Προτίμησε έναν δεξιό πρωθυπουργό που θα εξυπηρετούσε τους ισχυρούς παρά έναν πρωθυπουργό του NFP [Νέο Λαϊκό Μέτωπο] που θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντά σας», σημείωσε.

Και άλλοι πολιτικοί και αναλυτές εκτιμούν πως η τύχη του Μπαρνιέ αλλά και Μακρόν εξαρτάται τώρα από την ακροδεξιά. «Σήμερα έχουμε έναν πρωθυπουργό που εξαρτάται απόλυτα από τον Εθνικό Συναγερμό. Με τον τρόπο αυτό ο πρόεδρος έθεσε εαυτόν σε συγκατοίκηση (σ.σ. με το ακροδεξιό κόμμα)» σχολίασε η Λουσί Καστέ, η οποία ήταν η επιλογή της αριστερής συμμαχίας για την πρωθυπουργία, και την οποία απέρριψε ο Μακρόν.

Από την πλευρά του ο 73χρονος Μπαρνιέ, πρώην διαπραγματευτής της Ε.Ε. για το Brexit, υποσχέθηκε να αντιμετωπίσει τα αισθήματα θυμού και αδικίας του έθνους, υποσχόμενος μια «μια ενωτική κυβέρνηση στην υπηρεσία της χώρας», μια «νέα εποχή» και ρήξη με το παρελθόν. Πρόκειται για το γηραιότερο πρωθυπουργό στην ιστορία της σύγχρονης Γαλλίας. Προτεραιότητα της κυβέρνησης θα είναι η εκπαίδευση, καθώς και η ασφάλεια και ο έλεγχος της μετανάστευσης, είπε.

Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται και στα ονόματα που θα επιλέξει ο Μπαρνιέ για το υπουργικό του συμβούλιο. Η Eurasia Group, μια εταιρεία πολιτικής ανάλυσης, εκτίμησε χθες ότι κάποιοι υπουργοί από την απερχόμενη κυβέρνηση πιθανόν να παραμείνουν, αλλά ο υπουργός Οικονομικών Μπρουνό Λεμέρ δεν πιθανολογείται να είναι ανάμεσά τους.

«Η επιλογή του Μπαρνιέ για το υπουργείο Οικονομικών θα είναι επομένως κρίσιμη για να διαβεβαιώσει τις Βρυξέλλες και τις χρηματαγορές ότι η Γαλλία μπορεί να εξέλθει με ασφάλεια από μια επικίνδυνα αλληλένδετη πολιτική και δημοσιονομική κρίση για το επόμενο τρίμηνο», εκτίμησε η εταιρεία. «Το πρόσωπο κλειδί για τις ελπίδες ή την επιτυχία του Μπαρνιέ ή για την βραχυπρόθεσμη επιβίωσή του θα είναι η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν», σχολίασε.

Σε εξέλιξη είναι μεγάλη επιχείρηση έρευνας και διάσωσης στη Μάγχη μετά από ανατροπή βάρκας που μετέφερε δεκάδες μετανάστες.

Πηγή κοντά στην έρευνα είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι τουλάχιστον 13 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, μεταξύ των οποίων τρεις ανήλικοι.

Ο υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας, Ζεράλντ Νταρμανέν, δήλωσε ότι όλες οι υπηρεσίες έχουν κινητοποιηθεί για τον εντοπισμό των αγνοουμένων. «Τρομερό ναυάγιο στο Πα -ντε- Καλαί, ανοιχτά του Wimereux. Ο προσωρινός απολογισμός ανέρχεται σε 12 νεκρούς, 2 αγνοούμενους και αρκετούς τραυματίες», έγραψε.

Οι γαλλικές αρχές επιβεβαίωσαν νωρίτερα ότι τουλάχιστον πέντε άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε απόπειρα διέλευσης της Μάγχης, όπως μετέδωσε το Γαλλικό Πρακτορείο, ενώ η γαλλική εφημερίδα La Voix du Nord μετέδωσε πως τουλάχιστον δέκα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.

Αρκετοί άνθρωποι βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση, σύμφωνα με εκπρόσωπο της γαλλικής ακτοφυλακής που επικαλείται το Reuters.

Οι γαλλικές λιμενικές αρχές ανέφεραν ότι στο σκάφος επέβαιναν περισσότεροι από 50 μετανάστες και περίπου δώδεκα ανασύρθηκαν σε κρίσιμη κατάσταση.

Για την επιχείρηση διάσωσης έχουν κινητοποιηθεί ελικόπτερα του γαλλικού πολεμικού ναυτικού, αλιευτικά σκάφη και στρατιωτικά σκάφη, δήλωσε αξιωματικός του ναυτικού.

Δεν είναι ακόμη σαφές πόσοι άνθρωποι επέβαιναν στο πλοίο, μεταδίδει το BBC.

Το σημερινό περιστατικό σημειώθηκε στα γαλλικά ύδατα και τα σκάφη έρευνας και διάσωσης του Ηνωμένου Βασιλείου βρίσκονται σε ετοιμότητα, αναφέρει ο Guardian.

Η γαλλική ακτοφυλακή ανέφερε σε ανακοίνωσή της για το συμβάν πως το σκάφος αντιμετώπισε δυσκολίες στο ακρωτήρι Cap Gris-Nez σήμερα το πρωί. 

Ο Φρεντερίκ Κουβιγιέ, δήμαρχος της Βουλώνης, δήλωσε ότι «μια νέα τραγωδία που συνδέεται με τη μεταναστευτική κατάσταση μόλις συνέβη στην επικράτειά μας». «Ένα σκάφος που μετέφερε σχεδόν 70 άτομα βυθίστηκε στα ανοικτά των ακτών μας. Ο απολογισμός, δυστυχώς χωρίς να έχει σταθεροποιηθεί, είναι βαρύς με περισσότερα από 10 θύματα και άτομα σε καταστάσεις απόλυτης έκτακτης ανάγκης», ανέφερε σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Ο Ολιβιέ Μπαρμπαρέν, δήμαρχος του Λε Πορτέλ, κοντά στη Βουλώνη, είπε ότι «δυστυχώς, το κάτω μέρος του σκάφους άνοιξε». «Είναι ένα μεγάλο δράμα», πρόσθεσε.

Τουλάχιστον 30 μετανάστες έχασαν τη ζωή τους ή χάθηκαν στην προσπάθειά τους να περάσουν στο Ηνωμένο Βασίλειο φέτος, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης.

Τουλάχιστον 2.109 μετανάστες προσπάθησαν να περάσουν τη Μάγχη με μικρά σκάφη τις τελευταίες επτά ημέρες, σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου που ενημερώθηκαν την Τρίτη. Τα δεδομένα περιλαμβάνουν άτομα που βρέθηκαν στο κανάλι ή κατά την άφιξή τους.

Μια «απαράδεκτη» κατάσταση: περισσότερα από 2.000 παιδιά είναι αναγκασμένα να κοιμούνται στον δρόμο, σύμφωνα με την Unicef France, η οποία προειδοποίησε σήμερα για τις «καταστροφικές» συνέπειες μιας «άστεγης» παιδικής ηλικίας.

«Είναι απαράδεκτο, δεν μπορούμε να αποδεχθούμε ότι μια κοινωνία συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο στα παιδιά της», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η εκπρόσωπος της υπηρεσίας του ΟΗΕ στην ηπειρωτική Γαλλία, Αντελίν Χαζάν, καταγγέλλοντας την «κατάφωρη παραβίαση των αρχών της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού», την οποία έχει επικυρώσει η Γαλλία.

«Ανησυχούμε πολύ βλέποντας ότι, αντί να βελτιώνεται, η κατάσταση να επιδεινώνεται χρόνο με τον χρόνο, είναι μια τραγωδία όταν γνωρίζουμε τις καταστροφικές συνέπειες τόσο στην ψυχική υγεία όσο και στην εκπαίδευση», υπογράμμισε.

Σύμφωνα με τα δεδομένα του βαρόμετρου, τουλάχιστον 2.043 παιδιά –εκ των οποίων 467 ηλικίας κάτω των 3 ετών–, παρέμειναν τη νύχτα της 19ης προς 20ής Αυγούστου χωρίς λύση στέγασης έπειτα από αίτημα της οικογένειάς τους στο 115, τον αριθμό έκτακτης ανάγκης για τους άστεγους ανθρώπους.

Είναι λιγότερα από τα 3.000 παιδιά που είχαν καταγραφεί τον Οκτώβριο του 2023, όμως πρόκειται για έναν πρωτόγνωρο αριθμό για αυτήν την περίοδο, που καταγράφει αύξηση 3% σε σύγκριση με τον Αύγουστο του 2023, αύξηση 27% σε σύγκριση με το 2022 και 120% σε σύγκριση με το 2020.

«Τρομακτικός», ο αριθμός των 2.000 είναι σε μεγάλο βαθμό υποτιμημένος, υπογραμμίζει η Unicef France και η οργάνωση Fédération des acteurs de la solidarité, καθώς το βαρόμετρο δεν λαμβάνει υπόψη του εκείνους που δεν τηλεφωνούν στον αριθμό έκτακτης ανάγκης για τη στέγαση 115, τα παιδιά που ζουν στις παραγκουπόλεις ή σε καταλήψεις ή ακόμα και τους ασυνόδευτους ανήλικους.

Η κατάσταση των παιδιών του δρόμου στη Γαλλία ξεπέρασε ένα νέο όριο αυτό το καλοκαίρι στη Λιόν, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Γαλλίας, όπου πολλές γυναίκες είναι άστεγες έχοντας μαζί τους τα νεογέννητά τους.

Ο Αλέν Ντελόν, πέθανε σε ηλικία 88 ετών, σύμφωνα με δήλωση των τριών παιδιών του στο Γαλλικό Πρακτορείο.

«Ο Αλέν Φαμπιάν, η Ανούσκα, ο Αντονί, καθώς και ο (σκύλος του) Λούμπο, με απέραντη θλίψη ανακοινώνουν πως έφυγε ο πατέρας τους. Έσβησε ειρηνικά στο σπίτι του στο Ντουσί, έχοντας γύρω του τα τρία παιδιά του και τους δικούς του. (…) Η οικογένειά του σας παρακαλεί να σεβαστείτε τις ιδιωτικές στιγμές τους αυτή τη στιγμή του εξαιρετικά οδυνηρού πένθους», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Ο μεγάλος αστέρας των δεκαετιών του 60 και του 70 άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στο πανί και έμεινε στην ιστορία ως ο απόλυτος γόης του σινεμά.

Το 2019 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών, έλαβε τον τιμητικό Χρυσό Φοίνικα για την συνολική προσφορά του στην έβδομη τέχνη

Η Le Monde σημειώνει ότι ο Αλέν Ντελόν ενσάρκωσε την τελειότητα ως ηθοποιός, βιώνοντας την τέχνη του με απαράμιλλη ένταση. Η Liberation τονίζει ότι ο Αλέν Ντελόν έφερε επανάσταση στη γαλλική κομψότητα τη δεκαετία του 1960, ενώ τον χαρακτηρίζει ως το «αρσενικό αντίστοιχο της Μπριζίτ Μπαρντό».

Η κινηματογραφική του πορεία

Η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση του Ντελόν ήταν ως νεαρός γκάνγκστερ στην ταινία Quand la femme s’en mêle (1957) του Allégret, ενώ είχε τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο στο ρομάντζο Christine (1958), δίπλα στη Ρόμι Σανάιντερ. Ο Ντελόν κέρδισε γρήγορα τη διεθνή προσοχή στην ταινία Plein soleil (1960), βασισμένη στο μυθιστόρημα της Πατρίσια Χάισμιθ, The Talented Mr. Ripley του 1955.

Στιγμιότυπο από το Plein Soleil

Με την Κλαούντια Καρντινάλε στη «Ο Γατόπαρδος»

Απέκτησε ακόμη μεγαλύτερη φήμη με ρόλους στις ταινίες του Luchino Visconti  Ο Rocco και τα αδέλφια του (1960) και Il gattopardo (1963- Ο Γατόπαρδος) και L’Eclisse (1962) του Michelangelo Antonioni, καθώς και στις ταινίες Mélodie en sous-sol (1963) και La Piscene (1969).

Ο Αλέν Ντελόν και η Ρόμι Σνάιντερ – Οι δυο της υπήρξαν ζευγάρι και μάλιστα ιδιαίτερα προβεβλημένο από τα media της εποχής

Από τη δεκαετία του 1980 οι εμφανίσεις του στο σινεμά περιορίζονται αλλά ο ίδιος κάνει come back σε δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές τη δεκαετία του 2000 αλλά και ως Ιούλιος Καίσαρας στην κωμωδία Αστερίξ.

Βραβεύσεις

Το 1985 κέρδισε το Βραβείο Σεζάρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στο Η ιστορία μας (1984). Το 1991, έλαβε το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλίας. Στο 45ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου του απονεμήθηκε η τιμητική Χρυσή Άρκτος. Επίσης το 2019 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών, έλαβε τον τιμητικό Χρυσό Φοίνικα για την συνολική προσφορά του στην έβδομη τέχνη.

Η ανακάλυψή του από έναν ανιχνευτή ταλέντων

Γεννημένος στις 8 Νοεμβρίου 1935 ο Ντελόν ήταν ιδιαίτερα ατίθασος ως παιδί. Μετά από μια σύντομη μαθητεία ως χασάπης, κατατάχθηκε ως πεζοναύτης και το 1953 στάλθηκε στην Ινδοκίνα. Μετά την απόλυσή του το 1955, εργάστηκε σε διάφορες περιστασιακές δουλειές. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγινε φίλος με κάποιους ηθοποιούς του κινηματογράφου, τους οποίους συνόδευσε στο φεστιβάλ κινηματογράφου των Καννών το 1957, όπου τράβηξε την προσοχή ενός ανιχνευτή ταλέντων του Αμερικανού παραγωγού David O. Selznick.

Μετά από ένα δοκιμαστικό, του προσφέρθηκε συμβόλαιο αν μάθαινε να μιλάει αγγλικά, αλλά ο Γάλλος σκηνοθέτης Yves Allégret τον έπεισε να ακολουθήσει καριέρα στη Γαλλία.

«Καμία διοργανώτρια χώρα δεν θέλει να πάθει αυτό που έπαθε η Ελλάδα», αναφέρει άρθρο της National καθώς οι Ολυμπιακοί Αγώνες διεξάγονται στο Παρίσι. Τα «φάντασμα» του 2004 επανέρχεται διαρκώς στον διεθνή Τύπο αυτές τις ημέρες, καθώς εκφράζονται ανησυχίες για τη δοκιμαζόμενη οικονομία της Γαλλίας και εάν θα καταφέρει να ανταπεξέλθει στην τρύπα δισεκατομμυρίων δολαρίων που αφήνουν πίσω τους οι Ολυμπιακοί.

«Η Γαλλία, με τα ήδη υψηλά επίπεδα χρέους της, την υποτονική οικονομική ανάπτυξη και την αύξηση του κόστους της φιλοξενίας του φετινού παγκόσμιου αθλητικού υπερθέαματος λόγω του πληθωρισμού, κινείται προσεκτικά με την ελπίδα ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι θα είναι ισοσκελισμένοι ή θα αποφέρουν ακόμη και ένα μικρό κέρδος», αναφέρει η National.

Δεκάδες δισεκατομμύρια

Το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων ανέρχεται σε δεκάδες δισεκατομμύρια ενώ συνήθως ο τελικός λογαριασμός ξεπερνά κατά πολύ τις αρχικές προβλέψεις.

Σχεδόν όλες οι εγκαταστάσεις που κατασκευάστηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 είναι τώρα εγκαταλελειμμένες

Το έργο της διοργάνωσης αρχίζει χρόνια πριν οι πρώτοι αθλητές παρελάσουν με τις σημαίες τους και φτάσουν οι στρατιές των φιλάθλων.

Από τη σύσταση μιας πληθώρας επιτροπών που διαχειρίζονται έναν στρατό εθελοντών μέχρι την κατασκευή εγκαταστάσεων, την ανακαίνιση των αθλητικών υποδομών, την εξεύρεση διεθνών εταίρων, την εξασφάλιση χρηματοδότησης από τον ιδιωτικό τομέα, ο κατάλογος φαίνεται ατελείωτος.

Και φυσικά υπάρχουν και τα παραδείγματα που δείχνουν ότι η γιορτή μπορεί να έχει πικρό τέλος. Ως τέτοιο παράδειγμα χρησιμοποιείται η Ελλάδα που σύμφωνα με την National «καταστράφηκε μετά τη διοργάνωση των Ολυμπιακών».

Το σιωπηρό κόστος των Ολυμπιακών

Το Council of foreign relations, αναφέρει ακόμα ότι οικονομολόγοι τονίζουν ότι πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη το λεγόμενο σιωπηρό κόστος των παιχνιδιών.

Αυτό περιλαμβάνει το κόστος ευκαιρίας των δημόσιων δαπανών που θα μπορούσαν να είχαν δαπανηθεί σε άλλες προτεραιότητες.

«Η εξυπηρέτηση του χρέους που απομένει μετά τη φιλοξενία των αγώνων μπορεί να επιβαρύνει τους δημόσιους προϋπολογισμούς για δεκαετίες. Το Μόντρεαλ χρειάστηκε μέχρι το 2006 για να αποπληρώσει το τελευταίο χρέος του από τους Αγώνες του 1976, ενώ τα δισεκατομμύρια χρέους της Ελλάδας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες συνέβαλαν στη χρεοκοπία της χώρας.

Το χρέος και το κόστος συντήρησης των Χειμερινών Αγώνων του Σότσι 2014 θα κοστίσει στους Ρώσους φορολογούμενους σχεδόν 1 δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως για το ορατό μέλλον, εκτιμούν οι ειδικοί».

Τα υπερσύγχρονα στάδια που ρημάζουν

Και φυσικά θα πρέπει να λάβει κανείς υπόψιν τι γίνονται τα μεγάλα έργα όταν οι Ολυμπιακοί τελειώνουν. Στάδια, υπερσύγχρονες αθλητικές υποδομές ρημάζουν όπως δείχνει επίσης εμφατικά – αν και όχι αποκλειστικά – το παράδειγμα της Ελλάδας.

Όπως αναφέρει το Council of foreign relations, το «Ολυμπιακό στάδιο του Σίδνεϊ κοστίζει στην πόλη 30 εκατομμύρια δολάρια ετησίως για τη συντήρησή του. Το περίφημο στάδιο «Φωλιά του Πουλιού» του Πεκίνου κόστισε 460 εκατομμύρια δολάρια για να κατασκευαστεί, απαιτεί 10 εκατομμύρια δολάρια ετησίως για τη συντήρησή του και έμεινε ως επί το πλείστον αχρησιμοποίητο μετά τους αγώνες του 2008, μέχρι που η πόλη το χρησιμοποίησε ξανά για να φιλοξενήσει τους Χειμερινούς Αγώνες του 2022.

Ενώ σχεδόν όλες οι εγκαταστάσεις που κατασκευάστηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, το κόστος των οποίων συνέβαλε στην ελληνική κρίση χρέους, είναι τώρα εγκαταλελειμμένες».

Υπέρβαση του προϋπολογισμού

Το κόστος για τους αγώνες του Πεκίνου έφτασε τα 52,7 δισεκατομμύρια δολάρια, του Τόκιο (35 δισεκατομμύρια δολάρια), της Αθήνας (18,7 δισεκατομμύρια δολάρια), του Λονδίνου (13,3 δισεκατομμύρια δολάρια) και του Ρίο ντε Τζανέιρο (13 δισεκατομμύρια δολάρια), σύμφωνα με τα στοιχεία της S&P Global.

Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις υπήρξε υπέρβαση του αρχικού προϋπολογισμού.

Οι Αγώνες του Παρισιού έχουν υπερβεί κατά 25% τον αρχικό προϋπολογισμό μέχρι στιγμής. Οι Ολυμπιακοί του Λονδίνου το 2012 ξεπέρασαν τον προϋπολογισμό κατά 76%, το Τόκιο κατά 238% και το Ρίο κατά 352%, ανέφερε η S&P.

Πηγή: in.gr

Στην αποκάλυψη ότι το τελικό στάδιο στο σχηματισμό του ευρωπαϊκού γονιδιώματος εξακολουθεί να είναι παρόν σε πολλούς σημερινούς Ευρωπαίους, οδήγησε η υψηλής ανάλυσης εξέταση των γονιδιωμάτων ατόμων που ήταν θαμμένα σε έναν συλλογικό τάφο 4.500 ετών στο Μπρεβιάντ λε Πουάντ, κοντά στη γαλλική πόλη Τρουά.

Το ανθρώπινο γονιδίωμα είναι το σύνολο των γενετικών πληροφοριών που μεταφέρονται από το DNA μας, και αντικατοπτρίζει εν μέρει την ιστορία των προγόνων μας. Το γονιδίωμα των σημερινών Ευρωπαίων αναπτύχθηκε σε μια περίοδο μεγαλύτερη των 40.000 ετών, ως αποτέλεσμα των διαφόρων μεταναστεύσεων και της συνακόλουθης ανάμειξης των πληθυσμών.

Όπως αναφέρεται λεπτομερώς σε άρθρο στο περιοδικό Science Advances, το οποίο αναδημοσιεύει το Conversation, το γονιδίωμα αποτελείται έτσι από την πολύπλοκη κληρονομικότητα των μικρών πληθυσμών των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών που κατέλαβαν την Ευρώπη μέχρι την άφιξη, πριν από περίπου 8.000 χρόνια, των πληθυσμών από την Ανατολία και την περιοχή του Αιγαίου, που κατάγονται από τους ανθρώπους που επινόησαν τη γεωργία και εξημέρωσαν τα ζώα στην Εύφορη Ημισέληνο.

Η τελευταία είναι μία περιοχή με σχήμα ημισελήνου στη Μέση Ανατολή, που εκτείνεται στο σύγχρονο Ιράκ, τη Συρία, τον Λίβανο, το Ισραήλ, την Παλαιστίνη, την Ιορδανία, την Αίγυπτο, μαζί με τη νοτιοανατολική περιοχή της Τουρκίας και τις δυτικές περιφέρειες του Ιράν. Ορισμένοι περιλαμβάνουν επίσης την Κύπρο.

Αυτοί οι αγρότες της Νεολιθικής Εποχής, διασταυρώνονταν γονιδιακά με τους τοπικούς κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες και συνέβαλαν σε ένα πολύ σημαντικό μέρος του γονιδιώματος πολλών από τους σημερινούς Ευρωπαίους.

Στο τέλος της Νεολιθικής Εποχής, 5.000 με 4.000 χρόνια πριν, νομαδικοί πληθυσμοί από τις στέπες του Πόντου μετανάστευσαν στην Ευρώπη και συνέβαλαν το τρίτο από τα κύρια γονιδιωματικά συστατικά που εξακολουθεί να βρίσκεται στο γονιδίωμα των Ευρωπαίων κατά τις επόμενες χιλιετίες, μέχρι σήμερα.

Αν και πλέον η αποκρυπτογράφηση -γνωστή και ως αλληλουχία- αυτής της γενετικής πληροφορίας είναι μια διαδικασία ρουτίνας, η συγκεκριμένη προσέγγιση παραμένει δύσκολη για τα γονιδιώματα των ατόμων που έζησαν στο παρελθόν, καθώς το μόνο που έχει απομείνει από αυτούς είναι μερικοί κατακερματισμένοι σκελετοί.

Μερικά τμήματα αυτών των σκελετών μπορεί να περιέχουν ίχνη συντηρημένου DNA, αλλά είναι μοιρασμένα και αραιά, κάτι που καθιστά πρόκληση για την ανάλυσή τους. Η ομάδα ερευνητών στο Ινστιτούτο Jacques Monod ανέλαβε την πρόκληση αυτή και βελτιστοποίησε τις μεθόδους της, ώστε ν’ αποδώσει αξιόπιστα αποτελέσματα.

Αυτό επέτρεψε στους επιστήμονες ν’ αναλύσουν τα αρχαία γονιδιώματα χρησιμοποιώντας πιο προηγμένες μεθόδους.

Οι αναλύσεις για τα γονιδιώματα 7 ατόμων

Σε συνδυασμό με αναλύσεις της μορφολογίας των οστών που έγιναν από ανθρωπολόγους του Inrap, αποκαλύφθηκε ότι ο τάφος περιείχε:

– Μια γυναίκα που ήταν πάνω από 60 χρονών κατά τον χρόνο του θανάτου της

– Τον γιο της, έναν ενήλικο άνδρα, ηλικίας περίπου 20-39 ετών

– Τον εγγονό της, ηλικίας περίπου 4-8 ετών

– Την μητέρα του εγγονού, ηλικίας 20-39 ετών

– Μία νεαρή γυναίκα ηλικίας 20-39 ετών

– Ένα νεογέννητο

– Ένα παιδί ηλικίας μεταξύ 6-10 ετών.

Τι έδειξε η ανάλυση

Τα τελευταία τρία άτομα δεν σχετίζονταν με τα άλλα στον τάφο και το τελευταίο παιδί δεν είχε καμία σχέση με τα άλλα. Οι πατέρες του ενήλικου άνδρα, του νεογέννητου μωρού και του άλλου παιδιού δεν ήταν παρόντες. Μπορεί, επομένως, να υποτεθεί ότι δεν πρόκειται για τον τάφο μιας βιολογικής οικογένειας.

Από την άλλη πλευρά, όλα τα θηλυκά κουβαλούσαν ένα κληρονομικό στοιχείο, χαρακτηριστικό των πληθυσμών της νότιας Γαλλίας και της νοτιοδυτικής Ευρώπης, και αυτή η κοινή καταγωγή, έξω από τα όρια του τάφου θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί θάφτηκαν μαζί.

Επιπλέον, το γονιδίωμα του ενήλικα άνδρα διαχωρίστηκε μεταξύ των γαλλικών νεολιθικών καταβολών της μητέρας του και από τον πατέρα του, το γονιδίωμα των νομαδικών λαών της στέπας, βόρεια της Μαύρης Θάλασσας. Αυτοί οι νομάδες μετανάστευσαν στην κεντρική Ευρώπη περίπου 5.000 χρόνια στο παρελθόν, και ενσωματώθηκαν με τους τοπικούς νεολιθικούς πληθυσμούς πριν συνεχίσουν τη μετανάστευση τους προς τα ανατολικά, βόρεια και βορειοδυτικά της Ευρώπης.

Μέσα στα επτά άτομα που είναι θαμμένα στον τάφο, παρατηρείται σχεδόν σε «πραγματικό χρόνο» η εισαγωγή του γονιδιώματος των νομάδων της στέπας στον νεολιθικό πληθυσμό της περιοχής.

Η εξαιρετική αυτή κατάσταση, η οποία δεν είχε περιγραφεί προηγουμένως, επέτρεψε στους επιστήμονες να ανακατασκευάσουν το τμήμα του γονιδιώματος του ενήλικα ανθρώπου που είχε κληρονομήσει από τον πατέρα του, ο οποίος απουσίαζε από τον τάφο και, ως εκ τούτου, δεν μπορούσε να αναλυθεί άμεσα.

Οι ερευνητές είχαν προηγουμένως λάβει ένα παρόμοιο αποτέλεσμα για έναν άλλο άνθρωπο με καταγωγή από τη στέπα, ο οποίος τάφηκε στην κοιλάδα Έιν. Αυτοί οι δύο άνδρες θα μπορούσαν επομένως να ανήκουν στον ίδιο πληθυσμό.