Ενα βιβλίο του Κωνσταντίνου Ι. Βαθιώτη

Εκδόσεις Αλφειός

Δεκέμβριος 2021

σελ. 456

Στο βιβλίο επιχειρείται η ανάδειξη των σημαντικότερων νομικών προβλημάτων
που προέκυψαν από τη θέσπιση του υποχρεωτικού εμβολιασμού,
καθώς και η ανάλυση ορισμένων στρεβλώσεων που απεδείχθη ότι διαδραμάτισαν
καίριο ρόλο στον θαυμαστό ανάποδο κόσμο της υγειοναζιστικής προπαγάνδας.
Εδώ ανήκει π.χ. η μεταμφίεση της απειλής σε κίνητρο, της τιμωρίας σε προστασία
και του θανάσιμου ρίσκου σε καθήκον αλληλεγγύης. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται
στο φαινόμενο του πατερναλισμού, το οποίο η κυβέρνηση στα λόγια
το απορρίπτει, αλλά στην πράξη το εφαρμόζει με αυταρχικό τρόπο.

Δεδομένου ότι ο κίνδυνος να διολισθήσει ο πατερναλισμός σε υγειονομικό
ολοκληρωτισμό έχει απασχολήσει στο παρελθόν τη λογοτεχνία, αφιερώνεται
σε αυτόν ξεχωριστή υποενότητα με παρουσίαση των σημαντικότερων δυστοπικών
μυθιστορημάτων, ώστε ο αναγνώστης να είναι υποψιασμένος για την τροπή
που μπορεί να πάρουν τα πράγματα. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα
η κοινότητα ευνουχιστικής ομοιομορφίας που οραματίσθηκε η Λόις Λόουρι
στον Δωρητή: «Όταν όλα είναι ίδια, τότε δεν υπάρχουν επιλογές. Εγώ θέλω
να ξυπνάω το πρωί και να αποφασίζω πράγματα! Ένα μπλε χιτώνιο
ή ένα κόκκινο».

Ένα μεγάλο μέρος του βιβλίου αφορά την κοινή φιλοσοφία που διέπει
την καταπολέμηση της πανδημίας και της κλιματικής αλλαγής ως κρίσεων
παγκόσμιας εμβέλειας. Αμφότερες εργαλειοποιούνται ως μπαμπούλες
από τα συντονισμένα τρομο-κράτη της νέας εποχής, ώστε να δικαιολογούνται
τα εκάστοτε δρακόντεια μέτρα που είναι συνήθη σε ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Εκκινώντας από αυτό το δεδομένο, ο συγγραφέας εξετάζει την εφαρμογή τους
σε φόντο μιας ήδη εξαγγελθείσας «παγκόσμιας δημοκρατικής κυβέρνησης»
με ενιαία διαχειριστική πολιτική, γλώσσα και θρησκεία. Ταυτοχρόνως, εφιστά
την προσοχή του αναγνώστη στον κίνδυνο να πρόκειται για μια ακόμη
παραπλανητική ετικέτα του ανάποδου κόσμου μας, κάτω από την οποία
κρύβεται επιμελώς ο όρος «Παγκόσμια Δικτατορία».

Επισημαίνεται ότι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν τα σύγχρονα τρομο-κράτη
προκειμένου να καθυποτάξουν τους βρεφοποιημένους λαούς σχετίζονται
με διάσημα πειράματα του παρελθόντος (π.χ. Milgram, Zimbardo), αλλά
και με τεχνικές Κινέζων και Γάλλων βασανιστών εναντίον αιχμάλωτων
στρατιωτών (βλ. ιδίως το διάγραμμα Biderman). Ξεχωριστή σημασία αποκτά
σήμερα το πείραμα του Αμερικανού συμπεριφοριστή Μπ. Φ. Σκίνερ, καθηγητή
Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, ο οποίος θέλησε να εξελίξει
το περίφημο πείραμα του Παβλόφ περί των εξαρτημένων αντανακλαστικών
των ζώων και να ερευνήσει αν ήταν εφικτό να ρυθμίσει τη συμπεριφορά
του συνόλου κι όχι απλώς να ελέγξει έναν μόνο αδένα. Τα ευρήματα του Σκίνερ
στηρίχθηκαν στο δίπολο επιβράβευση-τιμωρία και κατά τούτο συνδέονται
άμεσα με την πολιτική που ακολουθείται στην εποχή του κορωνοϊού
για τη μεγιστοποίηση του αριθμού των εμβολιασμένων.

Το βιβλίο ολοκληρώνεται με αναπτύξεις που αφορούν τον τρόπο αντίδρασης
των πολιτών ενάντια στο ιατροφασιστικό καθεστώς. Σε αυτό το πλαίσιο εξετάζεται
η παθητική αντίσταση, ως κεντρικός πυλώνας της οποίας προβάλλεται
το επικοινωνιακό εμπάργκο (κλείσιμο της τηλεόρασης), αλλά και η επιδημική
διάδοση της αλήθειας ενάντια στη συστημική προπαγάνδα, εκφάνσεις της οποίας
είναι η απαξιωτική ονοματοδοσία (name calling) και η εκκλησιαστική
τρομοκρατία σε βάρος των αντιφρονούντων.

Για την κατανόηση των κοσμοϊστορικών γεγονότων που συμβαίνουν
στην εποχή του κορωνοϊού και ειδικότερα της στάσης που τηρεί η Πολιτεία
και οι πολίτες κατά τη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, ο αναγνώστης
θα αντλήσει σημαντική βοήθεια από διάφορα ιστορικά παραδείγματα. Σε αυτά
συγκαταλέγονται o κοινωνικός αποκλεισμός των Εβραίων στη ναζιστική Γερμανία
ή των ζητιάνων στην μεταπολεμική Ελλάδα, καθώς και η θρησκευτική πόλωση
στους κόλπους της Eκκλησίας ήδη στις αρχές του 18ου αιώνα με αφορμή
την πρωτοποριακή για την εποχή τεχνική του εμβολιασμού κατά της ευλογιάς.
Όπως σήμερα, έτσι και τότε ο κόσμος είχε χωριστεί σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα:
σε εκείνους που υποστήριζαν ότι η νόσος είναι εργαλείο του Θεού
και σε εκείνους που αντέτειναν ότι το εμβόλιο είναι το δώρο του Θεού.