Η Γερμανία αποκαθιστά με αποζημιώσεις 50000 ομοφυλόφιλους που είχαν καταδικαστεί από τους Ναζί!
Επιμέλεια: Μιχάλης Πολυχρόνης
''Καθυστερημένη πράξη δικαιοσύνης'' χαρακτήρισε ο Γερμανός Υπουργός Δικαιοσύνης Heiko Maas, την ψήφιση από το κοινοβούλιο και μάλιστα με ομοφωνία για την ακύρωση της ποινής για περίπου 50000 ατόμων που διώχθηκαν για ομοφυλοφιλικές πράξεις στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το μέτρο δίνει επίσης αποζημίωση σε περίπου 5000 απ' αυτούς που ακόμη ζουν. Καθένας τους θα λάβει 3000 ευρώ (3350 δολ) και επιπλέον 1500 ευρώ για κάθε έτος που πέρασε στη φυλακή.
Το σεξ μεταξύ ανδρών ήταν παράνομο στη Γερμανία ως και τα τελευταία χρόνια του 20ού αιώνα, σύμφωνα με το άρθρο 175 του Γερμανικού ποινικού κώδικα. Η διάταξη τροποποιήθηκε αρκετές φορές όλ' αυτά τα χρόνια (από το 1871) κι έγινε πιό αυστηρή στη ναζιστική περίοδο όταν και εφαρμόστηκε πιό αυστηρά. Σε αντίθεση όμως με πολλές άλλες ναζιστικές πρακτικές, αυτή η αυστηρή απαγόρευση διατηρήθηκε στη Γερμανία αρκετές δεκαετίες μετά τη λήξη του πολέμου.
''Ήταν ένας πάρα πολύ μακρύς αγώνας για την αποκατάσταση των ομοφυλόφιλων που καταδικάστηκαν σ' αυτό το δημοκρατικό - όχι μόνο το εθνικο-σοσιαλιστικό - γερμανικό κράτος'' δήλωσε ο Alex Hochrein, μέλος της Γερμανικής Gay & Lesbian Ομοσπονδίας. O Volker Beck, μέλος του κοινοβουλίου και παλαιός υπέρμαχος των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων, χαρακτήρισε την ψηφοφορία ως "ιστορικό, μεγάλο βήμα'' για την αναγνώριση και την διόρθωση των λαθών του παρελθόντος.
Ο αρχηγός των S.S Heinrich Himmler χρησιμοποίησε εκτενώς την παράγραφο 175 για να συλλάβει και να φυλακίσει τους ομοφυλόφιλους. Αλλά και στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια η Δυτική Γερμανία εκδίωξε περίπου 100.000 άνδρες για τον ίδιο λόγο, οι μισοί απ' τους οποίους καταδικάστηκαν. Μία τροπολογία του 1969 αποποινικοποίσε τις περισσότερες σεξουαλικές πράξεις μεταξύ συναινούντων ενηλίκων, αλλά εξακολουθούσαν να υπάρχουν αρκετές χιλιάδες καταδίκες σε ισχύ μέχρι την οριστική κατάργηση του άρθρου 175 το 1994.
Οι gay ακτιβιστές εξέφρασαν την ικανοποίησή τους, αλλά δήλωσαν ότι τα ποσά των αποζημιώσεων ήταν πολύ μικρά. Αντιτάχθηκαν επίσης και σε μια τροπολογία της τελευταίας στιγμής που προτάθηκε από την συντηρητική Χριστιανοδημοκρατική Ένωση, περιορίζοντας την αποζημίωση σε άνδρες που είχαν σχέσεις με άτομα άνω των 16 και όχι των 14 ετών, την νόμιμη δηλαδή ηλικία συγκατάθεσης στη Γερμανία. Η λεσβιακή - ομοφυλοφιλική ομοσπονδία θα ασκήσει επίσης έφεση στο γερμανικό συνταγματικό δικαστήριο υποστηρίζοντας ότι το όριο ηλικίας ισοδυναμεί με άνιση μεταχείριση ομοφυλόφιλων και ετερογυλόφιλων και ότι τα ποσά αποζημίωσης είναι ανεπαρκή.
''Αυτό είναι ένα πρώτο ιστορικό βήμα'' δήλωσε η Evelyne Paradis, εκτελεστική διευθύντρια της ILGA - EUROPE η οποία υποστηρίζει τα δικαιώματα ομοφυλόφιλων και τρανσέξουαλ. ''Οι καταδίκες είχαν τόσο τεράστιο αντίκτυπο στις ζωές αυτών των ανδρών, στην κοινωνική τους ένταξη, στην κατάλληλη απασχόλησή τους, που ελπίζουμε ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει περαιτέρω την αποζημίωση'' δήλωσε επίσης.
Ο Marcel de Groot, διευθυντής του Συμβουλευτικού Κέντρου για τους gay στο Βερολίνο, δήλωσε ότι πολλοί από τους καταδικασμένους άνδρες έχουν πεθάνει ή έχουν επιλέξει να αποκρύψουν αυτό το κεφάλαιο της ζωής τους. Αλλά άλλοι είναι ''πολλοί χαρούμενοι που μπορούν να ζήσουν το τελευταίο μέρος της ζωής τους με αυτήν την αποκατάσταση''.
Η Ann Kathrin Sost της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Καταπολέμησης των Διακρίσεων δήλωσε ότι η κύρια ανησυχία των ανδρών είναι η απάλλειψη του στίγματος από τα ονόματά τους. ''Μιλήσαμε με πολλούς απ' αυτους και σχεδόν όλοι τους είπαν: Δεν μας νοιάζουν τα χρήματα, φροντίζουμε για την αξιοπρέπειά μας και θέλουμε οι καταδίκες να ανατραπούν''
Σε συνέντευξή του το 2013 ο Klaus Born ο οποίος φυλακίστηκε στη δεκαετία του 1960 όταν η αστυνομία τον συνέλαβε με έναν άλλον άνδρα περιέγραψε την καταδίκη ως ηθική προσβολή και "νόμιμο'' στίγμα!
Η Βρεττανία προχώρησε σε παρόμοιο βήμα τον Ιανουάριο του 2017 για δεκάδες χιλιάδες άνδρες που καταδικάστηκαν βάσει νόμων που απαγόρευαν τις ομοφυλοφιλικές πράξεις που έκτοτε έχουν καταργηθεί. Η νέα αυτή πολιτική ονομάστηκε Alan Touring προς τιμήν του μαθηματικού και ''χακερ'' του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που είχε καταδικαστεί το 1952 και ευνουχίστηκε με χημικό τρόπο για σεξουαλικές σχέσεις με άλλον άνδρα!
ΠΗΓΗ: New York Times
''Καθυστερημένη πράξη δικαιοσύνης'' χαρακτήρισε ο Γερμανός Υπουργός Δικαιοσύνης Heiko Maas, την ψήφιση από το κοινοβούλιο και μάλιστα με ομοφωνία για την ακύρωση της ποινής για περίπου 50000 ατόμων που διώχθηκαν για ομοφυλοφιλικές πράξεις στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το μέτρο δίνει επίσης αποζημίωση σε περίπου 5000 απ' αυτούς που ακόμη ζουν. Καθένας τους θα λάβει 3000 ευρώ (3350 δολ) και επιπλέον 1500 ευρώ για κάθε έτος που πέρασε στη φυλακή.
Το σεξ μεταξύ ανδρών ήταν παράνομο στη Γερμανία ως και τα τελευταία χρόνια του 20ού αιώνα, σύμφωνα με το άρθρο 175 του Γερμανικού ποινικού κώδικα. Η διάταξη τροποποιήθηκε αρκετές φορές όλ' αυτά τα χρόνια (από το 1871) κι έγινε πιό αυστηρή στη ναζιστική περίοδο όταν και εφαρμόστηκε πιό αυστηρά. Σε αντίθεση όμως με πολλές άλλες ναζιστικές πρακτικές, αυτή η αυστηρή απαγόρευση διατηρήθηκε στη Γερμανία αρκετές δεκαετίες μετά τη λήξη του πολέμου.
''Ήταν ένας πάρα πολύ μακρύς αγώνας για την αποκατάσταση των ομοφυλόφιλων που καταδικάστηκαν σ' αυτό το δημοκρατικό - όχι μόνο το εθνικο-σοσιαλιστικό - γερμανικό κράτος'' δήλωσε ο Alex Hochrein, μέλος της Γερμανικής Gay & Lesbian Ομοσπονδίας. O Volker Beck, μέλος του κοινοβουλίου και παλαιός υπέρμαχος των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων, χαρακτήρισε την ψηφοφορία ως "ιστορικό, μεγάλο βήμα'' για την αναγνώριση και την διόρθωση των λαθών του παρελθόντος.
Ο αρχηγός των S.S Heinrich Himmler χρησιμοποίησε εκτενώς την παράγραφο 175 για να συλλάβει και να φυλακίσει τους ομοφυλόφιλους. Αλλά και στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια η Δυτική Γερμανία εκδίωξε περίπου 100.000 άνδρες για τον ίδιο λόγο, οι μισοί απ' τους οποίους καταδικάστηκαν. Μία τροπολογία του 1969 αποποινικοποίσε τις περισσότερες σεξουαλικές πράξεις μεταξύ συναινούντων ενηλίκων, αλλά εξακολουθούσαν να υπάρχουν αρκετές χιλιάδες καταδίκες σε ισχύ μέχρι την οριστική κατάργηση του άρθρου 175 το 1994.
Οι gay ακτιβιστές εξέφρασαν την ικανοποίησή τους, αλλά δήλωσαν ότι τα ποσά των αποζημιώσεων ήταν πολύ μικρά. Αντιτάχθηκαν επίσης και σε μια τροπολογία της τελευταίας στιγμής που προτάθηκε από την συντηρητική Χριστιανοδημοκρατική Ένωση, περιορίζοντας την αποζημίωση σε άνδρες που είχαν σχέσεις με άτομα άνω των 16 και όχι των 14 ετών, την νόμιμη δηλαδή ηλικία συγκατάθεσης στη Γερμανία. Η λεσβιακή - ομοφυλοφιλική ομοσπονδία θα ασκήσει επίσης έφεση στο γερμανικό συνταγματικό δικαστήριο υποστηρίζοντας ότι το όριο ηλικίας ισοδυναμεί με άνιση μεταχείριση ομοφυλόφιλων και ετερογυλόφιλων και ότι τα ποσά αποζημίωσης είναι ανεπαρκή.
''Αυτό είναι ένα πρώτο ιστορικό βήμα'' δήλωσε η Evelyne Paradis, εκτελεστική διευθύντρια της ILGA - EUROPE η οποία υποστηρίζει τα δικαιώματα ομοφυλόφιλων και τρανσέξουαλ. ''Οι καταδίκες είχαν τόσο τεράστιο αντίκτυπο στις ζωές αυτών των ανδρών, στην κοινωνική τους ένταξη, στην κατάλληλη απασχόλησή τους, που ελπίζουμε ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει περαιτέρω την αποζημίωση'' δήλωσε επίσης.
Ο Marcel de Groot, διευθυντής του Συμβουλευτικού Κέντρου για τους gay στο Βερολίνο, δήλωσε ότι πολλοί από τους καταδικασμένους άνδρες έχουν πεθάνει ή έχουν επιλέξει να αποκρύψουν αυτό το κεφάλαιο της ζωής τους. Αλλά άλλοι είναι ''πολλοί χαρούμενοι που μπορούν να ζήσουν το τελευταίο μέρος της ζωής τους με αυτήν την αποκατάσταση''.
Η Ann Kathrin Sost της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Καταπολέμησης των Διακρίσεων δήλωσε ότι η κύρια ανησυχία των ανδρών είναι η απάλλειψη του στίγματος από τα ονόματά τους. ''Μιλήσαμε με πολλούς απ' αυτους και σχεδόν όλοι τους είπαν: Δεν μας νοιάζουν τα χρήματα, φροντίζουμε για την αξιοπρέπειά μας και θέλουμε οι καταδίκες να ανατραπούν''
Σε συνέντευξή του το 2013 ο Klaus Born ο οποίος φυλακίστηκε στη δεκαετία του 1960 όταν η αστυνομία τον συνέλαβε με έναν άλλον άνδρα περιέγραψε την καταδίκη ως ηθική προσβολή και "νόμιμο'' στίγμα!
Η Βρεττανία προχώρησε σε παρόμοιο βήμα τον Ιανουάριο του 2017 για δεκάδες χιλιάδες άνδρες που καταδικάστηκαν βάσει νόμων που απαγόρευαν τις ομοφυλοφιλικές πράξεις που έκτοτε έχουν καταργηθεί. Η νέα αυτή πολιτική ονομάστηκε Alan Touring προς τιμήν του μαθηματικού και ''χακερ'' του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που είχε καταδικαστεί το 1952 και ευνουχίστηκε με χημικό τρόπο για σεξουαλικές σχέσεις με άλλον άνδρα!
ΠΗΓΗ: New York Times
