Υπό την πίεση των διαδηλωτών και των μαζικών αντιδράσεων, η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να ανακαλέσει τον διορισμό ενός πανίσχυρου ιδιοκτήτη μέσων ενημέρωσης στην κεφαλή των υπηρεσιών ασφαλείας της χώρας, μόλις μια ημέρα μετά την έγκριση της από την Βουλή. Πάνω από 10.000 άτομα πραγματοποίησαν πορεία και συγκέντρωση έξω από την Βουλή για δεύτερη ημέρα, χαρακτηρίζοντας την κυβέρνηση «Μαφία» και ζητώντας την παραίτηση της. Οι βουλευτές του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος και των συμμάχων τους του εθνικιστικού Τουρκικού Κόμματος MRF, υποστήριξαν την υποψηφιότητα του Ντελιάν Πεέβσκι -που είναι και βουλευτής του MRF - με απλή πλειοψηφία και χωρίς να γίνει καμία συζήτηση στο Σώμα. «Δεχθήκαμε την υποψηφιότητα του Πεεβσκι με την σκέψη ότι χρειαζόμαστε ένα ισχυρό αποφασιστικό πρόσωπο που να μπορεί να ανοίξει μέτωπο με το οργανωμένο έγκλημα και την διαφθορά» ανέφερε η ανακοίνωση των Σοσιαλιστών, συμπληρώνοντας, όμως ότι «άκουσαν την φωνή του λαού και θα συμμορφωθούν». 

Ο πρωθυπουργός Πλάμεν Ορεσάρσκι, του οποίου η κυβέρνηση είναι εξαιρετικά ευάλωτη στην Βουλή, υποστήριξε ότι θα παρουσιάσει νέο υποψήφιο, όταν ανακληθεί και επίσημα η προηγούμενη απόφαση. Ο διορισμός του Πεέβσκι, ο οποίος δεν έχει καμία εμπειρία στον τομέα της ασφάλειας, θεωρήθηκε από τους διπλωμάτες και τους αναλυτές ως παράδοση ισχυρών δημοσίων θεσμών στα ιδιωτικά συμφέροντα. 

Το 2007 ο Πεέβσκι είχε εξαναγκαστεί σε παραίτηση από το αξίωμα του υφυπουργού, όταν το όνομα του είχε εμπλακεί σε σκάνδαλο διαφθοράς. Αργότερα ο φάκελος εναντίον του έκλεισε και αποκαταστάθηκε στο αξίωμα του. Ο 33χρονος βουλευτής παίζει ουσιαστικό ρόλο στην αυτοκρατορία εφημερίδων και τηλεοπτικών καναλιών ιδιοκτησίας της μητέρας του, αποφασίζοντας για την πολιτική γραμμή και  για την στελέχωση των επιχειρήσεων, παρότι δεν έχει επίσημη θέση.

Η νέα κυβέρνηση ανέλαβε την εξουσία στις 29 Μαΐου, μετά τις πρόωρες εκλογές που προκάλεσαν οι μαζικές διαδηλώσεις κατά της φτώχιας και της διαφθοράς. Το κεντροδεξιό κόμμα GERB αναδείχθηκε πάλι πρώτο κόμμα στη Βουλή, αλλά απέτυχε να διασφαλίσει την πλειοψηφία, επιτρέποντας έτσι στους Σοσιαλιστές να συγκροτήσουν μια συμμαχία, η οποία βασίζεται στην παθητική υποστήριξη ενός μικρού εθνικιστικού κόμματος.