Εβδομήντα έξι χρόνια μετά τη συγγραφή του κυκλοφορεί για πρώτη φορά το ανέκδοτο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη «Ο ανήφορος».

Το βιβλίο θα κυκλοφορήσει στις 26 Οκτωβρίου. Η ημέρα κυκλοφορίας είναι συμβολική και έχει σκοπό να τιμήσει το σύνολο του έργου του Νίκου Καζαντζάκη, καθώς συμπίπτει με την ημερομηνία θανάτου του.

Ο «Ανήφορος» γράφτηκε το 1946 στην Αγγλία, ακριβώς μετά τη συγγραφή και έκδοση του έργου «Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά».

Πρόκειται για μια εποχή ιδιαίτερα ταραγμένη, καθώς η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με το συλλογικό τραύμα που άφησε πίσω του ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ενώ η Ελλάδα εισέρχεται στον δικό της Εμφύλιο Πόλεμο.

Ο «Ανήφορος» είναι ένα έργο πρωτοποριακό και πολύ σημαντικό για την εποχή του, καθώς ο μεγάλος Κρητικός συγγραφέας επιχειρεί μέσα από αυτό να αποτυπώσει τη μεταπολεμική εποχή της Ελλάδας και της Ευρώπης, δίνοντας έμφαση στο ζήτημα της ενσυναίσθησης και του αναστοχασμού του παρελθόντος.

Είναι ένα μυθιστόρημα με σαφέστατο αντιπολεμικό χαρακτήρα, που συνδυάζει ένα ισχυρό πολιτικό μήνυμα και μια εσωτερικότητα, μια μελαγχολία βαθιά και λυτρωτική. Ο «Ανήφορος» είναι ένα βιβλίο που ανήκει στο λογοτεχνικό σύμπαν του μεγάλου δημιουργού. Αποτελεί μέρος μιας ωρίμανσης, αλλά ταυτόχρονα είναι και η απόδειξη ότι ο Καζαντζάκης εντάσσει οριστικά τους προβληματισμούς του, τα διλήμματα, τις ανησυχίες του, τις υπαρξιακές του αναζητήσεις στη λογοτεχνική γραφή· εκεί εκφράζεται πλέον καλύτερα, ανασαίνει.

Ο «Ανήφορος», το ανέκδοτο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη, είναι ένα κλασικό έργο που θέτει ερωτήματα τα οποία διαρκώς κατατρύχουν τον άνθρωπο· Η παράδοσή του στους αναγνώστες και στους μελετητές, μετά από 75 και πλέον χρόνια από τη συγγραφή του, δεν αποτελεί απλώς μια πολύ μεγάλη λογοτεχνική στιγμή για τη χώρα μας αλλά και ένα πολιτιστικό γεγονός.

Το χειρόγραφο από το μυθιστόρημα Ο «Ανήφορος» φυλασσόταν στο Μουσείο Καζαντζάκη, στην ιδιαίτερη πατρίδα τους συγγραφέα, τους Βαρβάρους (σημερινή Μυρτιά).

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

«Σκλάβοι γεννηθήκαμε και πολεμούμε όλη μας τη ζωή να γίνουμε ελεύτεροι».

Η δράση του μυθιστορήματος εκτυλίσσεται αμέσως μετά τον πόλεμο σε Κρήτη και Αγγλία. Ο Κοσμάς, έπειτα από απουσία είκοσι χρόνων και την ενεργή συμμετοχή του στον πόλεμο, επιστρέφει στην πατρίδα του, το Μεγάλο Κάστρο, μαζί με την Εβραία γυναίκα του, τη Νοεμή, η οποία κουβαλάει την πανανθρώπινη μνήμη του Ολοκαυτώματος και μαζί της την ερώτηση για την αξία της ζωής.

Έχουν περάσει μόλις μερικές μέρες από τον θάνατο του πατέρα του κι η Κρήτη μετράει τις πληγές της αναβιώνοντας προσωπικές ιστορίες θάρρους και πόνου.

Ο άνθρωπος που βγαίνει από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να στοχαστεί, ένας άνθρωπος που δεν έχει σωθεί, που κινδυνεύει, και ο Κοσμάς μεταβαίνει στη μεταπολεμική Αγγλία για να τον σώσει. Το προσωπικό κόστος της επιλογής του είναι τεράστιο. Όμως αυτό είναι το χρέος, αυτός είναι ο ανήφορος που όλοι πρέπει να διαβούμε.

«Δε με νοιάζει ο θάνατος», συλλογίζουνταν, «με νοιάζει η φθορά· αυτή εξευτελίζει τον άνθρωπο. Αυτήν πρέπει να νικήσω…» Είχε γεράσει η πολιτεία της παιδικής του ηλικίας και της νιότης, θρύβουνταν κι αυτή, άρχιζε να γίνεται κουρνιαχτός και να σκορπίζεται στον άνεμο. Μπορούσε άλλη πολιτεία να χτιστεί αποπάνω της μα δε θα ’ταν η δική του· θα ξαναγέμιζαν πάλι οι δρόμοι με νέους μα δε θα ’ταν η δική του νιότη… «Αγαπημένο Κάστρο», μουρμούριζε κοιτάζοντάς το με τρυφερότητα, «γεράσαμε…»

ΤΙΤΛΟΣ Ο ΑΝΗΦΟΡΟΣ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ       Νίκος Καζαντζάκης

ISBN      9786182200728

ΤΙΜΗ ΜΕ ΦΠΑ (€)            17,70

ΣΕΛΙΔΕΣ               280

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ         ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

 

Ο Νίκος Καζαντζάκης γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1883 στο Ηράκλειο της τουρκοκρατούμενης τότε Κρήτης, Παρασκευή, ημέρα των ψυχών. Για δικηγόρο τον προόριζε ο πατέρας του, ο καπετάν Μιχάλης, αφού πρώτα τον μύησε στην αγάπη και στο δέος της λευτεριάς.

Στα Γράμματα εμφανίστηκε με δοκίμια και άλλα κείμενα το 1906, έτος αποφοίτησής του (με άριστα) από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το πτυχίο φέρει και την υπογραφή του Κωστή Παλαμά ως Γενικού Γραμματέως του Πανεπιστημίου.

Ο Καζαντζάκης ταξίδεψε πολύ στην Ελλάδα για να γνωρίσει τη συνείδηση της γης και της φυλής μας, όπως έλεγε ο ίδιος. Βρέθηκε και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, καθώς και σε τόπους της Ανατολής. Με την Κύπρο, την οποίαν επισκέφθηκε με την Ελένη, συνδέθηκε ιδιαίτερα και τάχθηκε σταθερά υπέρ των αγώνων της για ελευθερία.

Παρά το γεγονός ότι ήταν ένας ασκητής, ο Νίκος Καζαντζάκης αναμείχθηκε και στα κοινά. Το 1945 και για 40 ημέρες διετέλεσε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου, αλλά παραιτήθηκε, κυρίως μην αντέχοντας τα αιτήματα για ρουσφέτια. Το 1947-48 διετέλεσε τμηματάρχης της UNESCO στο Παρίσι, από όπου και πάλι παραιτήθηκε –και ας ήταν σπουδαία εκείνη η θέση– για να μπορέσει απερίσπαστα να επιδοθεί στην αγνή και αφιλόκερδη πνευματική δουλειά.

Βασικός άξονας των καζαντζακικών έργων είναι η εσωτερική ελευθερία και αξιοπρέπεια του ανθρώπου, η κοινωνική δικαιοσύνη, η τόλμη, όπως εκφράζεται στον φιλοσοφικό του όρο «Η Κρητική Ματιά»: να κοιτάζεις άφοβα τον φόβο, να ζεις τη ζωή των θνητών και να συμπεριφέρεσαι σαν να είσαι αθάνατος, να αγωνίζεσαι για την καταξίωση της ψυχής, μιας ψυχής διαρκώς πεινασμένης και ανικανοποίητης, που κατατρώγει τη σάρκα και οδηγεί σε πνευματική υπέρβαση και λύτρωση.

Για την ακέραιη και άφοβη παρουσία του ο μεγάλος Κρητικός καταπολεμήθηκε και από την Πολιτεία και από την Εκκλησία, που με τις παρεμβάσεις τους ματαίωσαν τη σίγουρη απονομή σ’ αυτόν του Βραβείου Νόμπελ. Τη δεκαετία του ’50 η Εκκλησία της Ελλάδος άρχισε διαδικασία αφορισμού του, αλλά δεν τόλμησε να προχωρήσει στην πράξη. Το Βατικανό το 1954 ανέγραψε το μυθιστόρημά του Ο τελευταίος πειρασμός στον Κατάλογο Απαγορευμένων Βιβλίων.

Ο Νίκος Καζαντζάκης ασχολήθηκε με όλα τα είδη του λόγου: ποίηση, θέατρο, φιλοσοφία, ταξιδιωτική αφήγηση, μυθιστόρημα. Έκανε επίσης πολλές μεταφράσεις και διασκεύασε στα ελληνικά μεγάλο αριθμό παιδικών βιβλίων. Μυθιστορήματά του έγιναν πολυβραβευμένες ταινίες, όπως το Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, που σκηνοθέτησε ο Μιχάλης Κακογιάννης, με πρωταγωνιστές τον Άντονι Κουίν και την Ειρήνη Παπά, και Ο τελευταίος πειρασμός, που σκηνοθέτησε ο Μάρτιν Σκορσέζε.

Κατά το ταξίδι της επιστροφής του από την Κίνα, εισήχθη στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Φράιμπουργκ της Γερμανίας, όπου πέθανε στις 26 Οκτωβρίου 1957, στις 10:20 το βράδυ. Νεκρός μεταφέρθηκε στην Αθήνα και μετά στην Κρήτη. Τάφηκε στην Τάπια Μαρτινέγκο, πάνω στα βενετσιάνικα τείχη του Ηρακλείου.

Σήμερα θεωρείται διεθνώς ένας οικουμενικός συγγραφέας και στοχαστής, ένας κλασικός. Είναι ο πιο πολυμεταφρασμένος Νεοέλληνας συγγραφέας και σχεδόν δεν υπάρχει άνθρωπος που ξέρει να διαβάζει και δεν θα μπορέσει σε κάποια γλώσσα να διαβάσει Καζαντζάκη.

Στον τάφο του, που αποτελεί παγκόσμιο πνευματικό προσκύνημα, έχει τοποθετηθεί το επιτύμβιο που εκείνος ζήτησε:

Δε φοβούμαι τίποτα.

Δεν ελπίζω τίποτα.

Είμαι λέφτερος.

Διαβάστε περισσότερα για το βιβλίο εδώ

 

Γιώργος Αρκουλής

Δύο έμπειροι δημοσιογράφοι, καταξιωμένοι και αγαπητοί στην συντεχνία, η Σίλα Αλεξίου και ο Γιάννης Προβής, μόνιμοι κάτοικοι εδώ και δεκαετίες στην πόλη της Αίγινας, εκδότες του επιτυχημένου free περιοδικού (και ομώνυμου σάϊτ) Saronikc Magazine, δημιούργησαν ένα καταπληκτικό λεύκωμα για το νησί του Καζαντζάκη, του Καπράλου, του Μόραλη, του Νικολάου και άλλων σημαντικών της ελληνικής κουλτούρας, που ήδη κυκλοφορεί και διατίθεται από το εξαιρετικό βιβλιοπωλείο «Λυχνάρι» και το «Κέντρο Τύπου» του νησιού.

Το έργο θεωρείται (και είναι) συλλεκτική έκδοση, αφού περιλαμβάνει πλήθος στοιχείων για τις Τέχνες και τα Γράμματα της Αίγινας και εξαιρετικό φωτογραφικό υλικό.

Παρουσιάζει δε, ενδιαφέρον, αφού οι δημιουργοί, κάτω από τον τίτλο «Αίγινα, όσα αγαπήσαμε» ξεναγούν τον αναγνώστη και του συστήνουν ιστορίες, μυθικά πρόσωπα, εικόνες και μνήμες των παιδικών τους χρόνων. 

Πηγή: zougla.gr

«H Aρχαία Iατρική στη Λαϊκή μας Παράδοση» είναι ο τίτλος του βιβλίου του γιατρού - λογοτέχνη Γεράσιμου Α. Ρηγάτου που κυκλοφόρησε πρόσφατα σε Β΄ Έκδοση από τις ΒΗΤΑ Ιατρικές Εκδόσεις.

Οι λαϊκές αντιλήψεις για τη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας, αλλά και για την αιτιολογία και την αντιμετώπιση των νοσημάτων, αποτελούν κράμα φυσικών και μεταφυσικών μεθόδων, λογικών και παράλογων αντιλήψεων και πρακτικών. Η συγκριτική εξέταση των κειμένων που μας άφησαν οι αρχαίοι Έλληνες ιατροί προς τα γραφόμενα σε δημοσιευμένα ή ανέκδοτα «ιατροσόφια», αλλά και προς τις καθημερινές πρακτικές των λαϊκών ανθρώπων, δείχνουν μιαν αδιάσπαστη συνέχεια.

Οι ομοιότητες αυτές που παρουσιάζονται και σχολιάζονται στο παρόν βιβλίο, εντυπωσιάζουν όχι μόνο για την αντοχή τους στον χρόνο, αλλά και για τις βαθιές ρίζες τους στην ανθρώπινη ψυχή, καθώς μπόρεσαν να επιβιώσουν παρά τις θρησκευτικές, πολιτιστικές και κοινωνικές μεταβολές που μεσολάβησαν. Για το βιβλίο έγραψε ο ομότιμος καθηγητής Μ.Γ. Μερακλής που το χαρακτηρίζει ως
«ένα επιστημονικά και εθνικά σημαντικό έργο» σε ένα τεκμηριωμένο πολυσέλιδο κείμενό του, που αναδημοσιεύεται σε Επίμετρο στο βιβλίο.

Ο Γεράσιμος Α. Ρηγάτος εργάσθηκε ως γιατρός ειδικότητας παθολόγου - ογκολόγου επί 40 χρόνια, πολλά από τα οποία ως διευθυντής στο Νοσοκομείο «Άγιος Σάββας». Εκτός από το επιστημονικό, έχει πλούσιο και σημαντικό συγγραφικό έργο στους τομείς της Ιστορίας, της Λαογραφίας και του Πολιτισμού της Ιατρικής, καθώς και στην πεζογραφία.

Για το συγγραφικό έργο του έχει τιμηθεί με τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα του Παιδαγωγικού Τμήματος Δ.Ε. του ΕΚΠΑ, με το χρυσό μετάλλιο «Γρηγόριος Ξενόπουλος» (δύο φορές), με έπαινο «Μάρκος Αυγέρης» και με το βραβείο «Άγις Θέρος» από την «Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών», με υποτροφία από το Τμήμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Princeton, με βραβείο Α΄ τάξεως από την Ακαδημία Αθηνών και με άλλες διακρίσεις. Πρόσφατα εορτάστηκαν τα 42 χρόνια συγγραφικού του έργου.

Πληροφορίες-κεντρική διάθεση του βιβλίου: ΒΗΤΑ Ιατρικές Εκδόσεις, Αδριανείου 3
& Κατεχάκη, 115 25 Αθήνα (Ν. Ψυχικό), Τηλ.: 210 - 67 14 371, 67 14 340.

Βιβλίο για έναν Αφγανό βιβλιοπώλη έγινε διεθνές μπεστ σέλερ, πριν από είκοσι χρόνια και τώρα ο διάσημος πρωταγωνιστής του βρίσκεται στο Λονδίνο ζητώντας άσυλο.

Την άνοιξη του 2002, μετά την ανατροπή των Ταλιμπάν από τον αμερικανικό στρατό και τους συμμάχους του, η δημοσιογράφος από τη Νορβηγία, Όσνε Σέιερσταντ πέρασε τέσσερις μήνες με τον ιδιοκτήτη βιβλιοπωλείου στην Καμπούλ, Σαχ Μοχάμεντ Ράις και την οικογένειά του.

Καταγράφοντας την εμπειρία της στο έργο μη μυθοπλασίας, «The Bookseller of Kabul» (Ο Bιβλιοπώλης της Καμπούλ) δημιούργησε συγκινητικό πορτρέτο μιας αφγανικής οικογένειας που διαχειρίζεται τις μερικές φορές αντιφατικές εντάσεις μεταξύ του πολιτιστικού συντηρητισμού και της επιθυμίας για πολιτική ελευθερία.

Δύο δεκαετίες μετά, με την επάνοδο των Ταλιμπάν στην εξουσία τον Αύγουστο, ο Ράις περιμένει τώρα να διεκπεραιωθεί η υπόθεση ασύλου του, καθώς έφτασε σε αεροδρόμιο του Ηνωμένου Βασιλείου τον Σεπτέμβριο, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα «The Guardian».

Aυτή τη στιγμή ζει μαζί με άλλους αιτούντες άσυλο σε ξενοδοχείο που έχει ορίσει το υπουργείο Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο 68χρονος είπε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν η «μόνη πόρτα ανοιχτή» γι αυτόν για να αναζητήσει ασφάλεια από τη σκληροπυρηνική ομάδα στο Αφγανιστάν.

Ο Ράις δεν θεωρείται ότι είναι μεταξύ των περίπου 15.000 ανθρώπων που απομακρύνθηκαν από το Αφγανιστάν από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου στο πλαίσιο της Πολιτικής Μετακινήσεων από το Αφγανιστάν και Βοήθειας το περασμένο καλοκαίρι.

Ο βιβλιοπώλης είπε ότι κατά τη διάρκεια των σχετικά φιλελεύθερων χρόνων μεταξύ των περιόδων των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, το 2002 – 2020, πούλησε περισσότερα από 15.000 αντίτυπα ευρωπαϊκής και αμερικανικής λογοτεχνίας.

Το διάσημο κατάστημά του θεωρείται ότι διαθέτει τη μεγαλύτερη συλλογή βιβλίων για το Αφγανιστάν κάτω από την ίδια στέγη, αλλά η αγάπη του Ράις για τα κλασικά σημαίνει ότι τα ράφια του περιλαμβάνουν επίσης μια ευρεία γκάμα λογοτεχνικών έργων των Ουίλιαμ Σαίξπηρ, Έρνεστ Χέμινγουεϊ, Λέων Τολστόι και Ρουμί.

Εάν η αίτησή του για άσυλο γίνει δεκτή στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο βιβλιοπώλης θέλει να ανοίξει ένα αφγανικό αναγνωστήριο στη Βρετανική Βιβλιοθήκη. Προς το παρόν γράφει ένα βιβλίο για τη γη και τον πολιτισμό του Αφγανιστάν και λέει ότι το όνειρό του είναι να ανοίξει ένα πολυπολιτισμικό βιβλιοπωλείο για ανθρώπους από την κεντρική Ασία.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Γιώργος Ρωμανός

Συγγραφέας Αναλυτής, Ιστορικός Ερευνητής

 

 

Γιώργος Ρωμανός, Ο ανυπότακτος, Η αληθινή Ιστορία του «Εθνικού Διχασμού», Σελ. 500, Εκδόσεις Λειμών, 2022.

ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ – ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: Νικηταρά 2-4, Αθήνα, 106 78, τηλ. 210-32 27 323, e-mail: ekd.limon@gmail.com

 

Περίληψη

 

Ο ανυπότακτος, κεντρικός χαρακτήρας του βιβλίου, ήταν υπαρκτό πρόσωπο που εκ της θέσεώς του βίωσε και κατέγραψε άγνωστα μέχρι σήμερα τμήματα της ελληνικής Ιστορίας. Η μετωνυμία του ονόματός του οφείλεται στο ότι οι επίγονοί του ζουν... Όλα τα δημόσια πρόσωπα, στρατιωτικοί, πολιτικοί και μη, εμφανίζονται με τα πραγματικά τους ονόματα σε ένα θρίλερ πολέμου, κατασκοπίας, έρωτα και λεπτομερούς καταγραφής της καθημερινότητας βάσει ντοκουμέντων.

Το βιβλίο αποτελεί το πρώτο, αυτοτελές, τμήμα μιας τριλογίας με κυρίαρχο θέμα την αληθινή Ιστορία του Εθνικού Διχασμού. Αντί της στεγνής ιστοριογραφίας επιλέχθηκε σκόπιμα η λογοτεχνική αφήγηση με τον τρόπο του Ομήρου. Έτσι με την παράθεση και στοιχείων της προσωπικής ζωής των απλών ανθρώπων, αλλά και των μοιραίων για την χώρα μας ηγετών αποδίδεται πληρέστερα το πολιτικό και ιστορικό κλίμα της εποχής.

Η πολυετής συγγραφή του βιβλίου βασίστηκε στις αφηγήσεις και τα Σημειωματάρια του ανυπότακτου τα οποία διασώθηκαν από τους επιγόνους του. Με αφετηρία αυτά ερευνήθηκαν περισσότερες από 260 πηγές, που συνιστούν μία από τις μεγαλύτερες έρευνες του θέματος. Χρησιμοποιήθηκαν: αποχαρακτηρισμένα απόρρητα έγγραφα των υπουργείων εξωτερικών ΗΠΑ, Ρωσίας, Γερμανίας, Γαλλίας, Αγγλίας, Ιταλίας, και του Βατικανό, βιβλία, περιοδικά, αναξιοποίητα αρχεία της Βουλής των Ελλήνων, μεγάλα και μικρά ιδιωτικά αρχεία, εφημερίδες, και διάφορες άλλες εκδόσεις.

 

Η καταιγιστική δράση αρχίζει τον Ιανουάριο του 1916, στην βάναυσα κατακτημένη από τους «Συμμάχους» Κέρκυρα. Όμως οι αποκαλύψεις ξεκινούν από την Κρήτη του 1816, με λεπτομερή παράθεση ντοκουμέντων που σχετίζονται με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, καθώς και άλλα ύστερα στοιχεία που αφορούν τον Βασιλιά Κωνσταντίνο Α΄. Τα γεγονότα διαδραματίζονται:

α. στην ιστορικά μοναδική και ενιαία Ήπειρο, τμήμα της οποίας είναι η επινοημένη «Βόρειος Ήπειρος» με το πάντοτε ανοιχτό και σήμερα «βορειοηπειρωτικό» ζήτημα.

β. στην με ελληνική προδοσία κατακτημένη από τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΝΤ Θεσσαλονίκη –Πόλη Περιχαρακωμένο Στρατόπεδο, σύμφωνα με την επίσημη ορολογία της ΑΝΤΑΝΤ–, όπου και το σκοτεινό παρασκήνιο της κυβέρνησης «Εθνικής Αμύνης» η οποία έφερε τον Εθνικό Διχασμό.

γ. στη Μακεδονία, και την αποκλεισμένη από τους «Συμμάχους» Αθήνα, τον Ιούνιο του 1916.

***

Γιατί τώρα αυτό το βιβλίο;

 

Το θέμα του Εθνικού Διχασμού, έχει δυστυχώς καταστεί για εμάς τους Έλληνες πάγια φυλετική παράμετρος από αρχαιότατων χρόνων μέχρι και σήμερα, ενώ όλα δείχνουν πως θα ισχύσει και στο μέλλον.

Την συγκέντρωση του υλικού αυτού του βιβλίου, όπως και για τα άλλα δύο της τριλογίας που θα ακολουθήσουν, ο συγγραφέας την ξεκίνησε αμέσως μετά την προδοσία της Κύπρου, το 1974, συγκλονισμένος από τα γεγονότα που βίωσε, καθώς σε κάποια κρίσιμα από αυτά υπήρξε έως και αυτόπτης μάρτυς. Σκοπός του, πρώτα να μάθει ο ίδιος και μετά να καταλάβει γιατί η Ελλάδα αυτοκαταστρέφεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Η αναζήτηση και εύρεση αδιάψευστων ντοκουμέντων έγινε γι’ αυτόν σκοπός ζωής. Η επί της τριλογίας σύνθεση εγγράφων και στοιχείων, αλλά με αυστηρά λογοτεχνικό τρόπο και όχι στεγνά ιστορικό, διήρκεσε 8 χρόνια.

Με δεδομένο ότι οι νεοέλληνες δεν γνωρίζουν την αληθινή Ιστορία τους, ο Ρωμανός προτείνει μια δική του φράση: «πρώτα το ντοκουμέντο και μετά η άποψη.»

Δεν είναι υπερβολή το να πούμε πως με αυτό το βιβλίο συντρίβονται ιστορικά ψεύδη ενός και πλέον αιώνος.

 

Στον Ανυπότακτο αποδεικνύεται με στοιχεία ότι η ελληνική Ιστορία του 20^ου αι., (εκλεκτικό πεδίο της εν γένει έρευνας του συγγραφέα), έχει παραμορφωθεί ολοκληρωτικά, με αποτέλεσμα οι νεοέλληνες να θεωρούν την προπαγάνδα τής μιας δεσπόζουσας παράταξης, επί εκατό και πλέον χρόνια, σαν «Ιστορία τους».

Όπως και στα χρόνια του Ανυπότακτου έτσι και σήμερα η ελληνική Δημοκρατία πάσχει βαρύτατα. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος πως και οι τελευταίες κυβερνήσεις στην χώρα μας εκλέγονται με ένα ποσοστό ψήφων περί το 20% επί του συνόλου των Ελλήνων που έχουν δικαίωμα ψήφου. Το υπόλοιπο 70-80% του λαού (εδώ και 100 χρόνια τουλάχιστον) έχει εντελώς διαφορετική άποψη από τους κυβερνώντες, για το τι ωφελεί την πατρίδα και το έθνος. Εξαίρεση αποτελούν τα έπη 1912-13, 1940 και ο αγώνας του ελληνικού στρατού 1946-1949.

 

Στο βιβλίο, ο ιστορικός χρόνος της έρευνας δεν μπορούσε να είναι σημειακός. Έτσι το πολιτικοστρατιωτικά φοβερό 1916, με τον Α΄ΠΠ να μαίνεται σε όλα τα μέτωπα και τον «Εθνικό Διχασμό» στην Ελλάδα να κορυφώνεται είναι το κέντρο ενός κύκλου περιγραφόμενων ιστορικών γεγονότων που ξεκινούν από την Κρήτη, του 1816. Τα ντοκουμέντα που παρουσιάζει ο συγγραφέας είναι εν πολλοίς άγνωστα, τα περισσότερα σκοπίμως αποκρυβώμενα και οπωσδήποτε συγκλονιστικά.

Αν και δεν το δηλώνει ρητά ο συγγραφέας, συμπεραίνεται από τα γραφόμενά του στο βιβλίο, ο Εθνικός Διχασμός ξεκινά από το 1909, με το αποτυχημένο κίνημα στου Γουδή το οποίο ακυρώθηκε τελικά μέσω των εφημερίδων (!) από τον ίδιο τον Ελευθέριο Βενιζέλο, και κορυφώθηκε με την Μικρασιατική καταστροφή του 1922. Όλο αυτό το διάστημα, 1909-1922 συσσωρεύονταν και εκδηλώνονταν ακραία διχαστικά γεγονότα ενώ η πολιτική σκηνή εφλέγετο υπόγεια ή και φανερά από μίση και θανατηφόρα πάθη. Αντίθετα, σχεδόν όλοι οι ιστορικοί θεωρούν, ότι ο Εθνικός Διχασμός αφορούσε μόνο τα χρόνια 1915-1917. Αυτό διαψεύδεται και μόνο από το γεγονός, ότι στις 14 Ιουνίου 1917 ο Ελευθέριος Βενιζέλος ορκίστηκε σαν πρωθυπουργός-δικτάτορας κατόπιν πολεμικής επέμβασης της ΑΝΤΑΝΤ η οποία είχε βομβαρδίσει την Αθήνα τον Νοέμβριο του 1916 και την κατείχε με στρατεύματα από τις 29 Μαΐου 1917. Ο Βενιζέλος ξεκίνησε την δικτατορική του διακυβέρνηση βασιζόμενος στον Στρατιωτικό Νόμο που είχαν κηρύξει οι Γάλλοι στην Ελλάδα, κατόπιν ανέστειλε κρίσιμα άρθρα του Συντάγματος, δεν συγκαλούσε την Βουλή, επί μακρόν δεν υπέγραφε νομοθετικές πράξεις, και κυβερνούσε με προσωπικά διατάγματα υπό τον απόλυτο έλεγχο των Γάλλων, όπως του μη κατέχοντος Διαπιστευτήρια για την Ελλάδα και συνεπώς παράνομου Γάλλου «Αρμοστή Αφρικανικών Αποικιών» Σαρλ Ζονάρ, του στρατηγού Ρενιό και του ναυάρχου Ντε Φουρνιέ του οποίου τα καταδρομικά είχαν βομβαρδίσει την Αθήνα, το 1916.

Μέχρι τις 4 Νοεμβρίου 1920, οπότε και έχασε τις εκλογές που είχε προκηρύξει ο ίδιος, διενήργησε σειρά από πογκρόμ με διώξεις και εκτελέσεις των πολιτικών του αντιπάλων τους οποίους είτε τους εκτελούσε –μέσω αποφάσεων στρατοδικείων– είτε τους εξόριζε και τους καταδίκαζε σε θάνατο εν εξορία, είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις του Ιωάννη Μεταξά και άλλων επιφανών πολιτικών. Ο Βενιζέλος ως πρωθυπουργός και ταυτόχρονα ως Υπουργός Στρατιωτικών υπέγραψε –μακράν– τις περισσότερες καταδίκες σε θάνατο Ελλήνων πολιτών και στρατιωτικών από οποιονδήποτε άλλον άσκησε τα ίδια αξιώματα στην Ελλάδα.

Στο πώς διαστρεβλώνεται η ελληνική Ιστορία αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση ο τρόπος που παρουσιάζει τα γεγονότα η ευρέως διαδεδομένη Βικιπαίδεια, ήδη από την αρχή του λήμματος «Εθνικός Διχασμός» (τα μαύρα γράμματα δικά μας): «ήταν σειρά από εμφύλιες διαμάχες με ζητούμενο τη συμμετοχή της Ελλάδος στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, 1914-1918, οι οποίες διαίρεσαν (και γεωγραφικά) τη χώρα σε δύο αντίπαλες παρατάξεις που αντικατόπτριζαν τους αντιμαχόμενους συνασπισμούς του Πολέμου, και την οδήγησαν στο πλευρό της Τριπλής Συνεννόησης (ΑΝΤΑΝΤ), το 1917, και σε κατάσταση μειωμένης εθνικής κυριαρχίας (αρμοστεία), με την ενότητα του έθνους (και για πρώτη φορά και του στρατού) διασπασμένη για τα επόμενα 20 χρόνια.»

Εδώ βλέπουμε με πόση τεχνική παρουσιάζεται ότι δήθεν η πλευρά των υπονοουμένων ως «αντιβενιζελικών» είχε ταχθεί δήθεν υπέρ της Γερμανίας και των λεγόμενων «Κεντρικών Δυνάμεων» πράγμα που ουδέποτε συνέβη, γιατί οι αντίπαλοι του Βενιζέλου επέλεγαν την ουδετερότητα μόνο και μόνο επειδή η ΑΝΤΑΝΤ δεν τους εξασφάλιζε σαφή εδαφικά ανταλλάγματα υπέρ της Ελλάδος. Ρητώς είχε δηλωθεί από την ανώτατη πολιτειακή ηγεσία της χώρας μας πως θα τάσσονταν με την ΑΝΤΑΝΤ εάν αυτή εξασφάλιζε τα αιτηθέντα εδαφικά ανταλλάγματα, και σε κάθε περίπτωση δεν θα πολεμούσαν οι Έλληνες εναντίον της. Έτσι η Βικιπαίδεια παρουσιάζει μόνο τη μία πλευρά, αυτήν που οδήγησε την Ελλάδα στην ΑΝΤΑΝΤ, και αποσιωπά τελείως την άλλη πλευρά. Αλλά αυτή που αποσιωπάται ήταν η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, περισσότερο από το 70% της εποχής εκείνης η οποία, όπως προαναφέρθηκε επιζητούσε την ουδετερότητα επειδή η ΑΝΤΑΝ δεν έδινε στους Έλληνες ως ανταλλάγματα εδάφη των προαιώνιων ελληνικών πατρίδων, ήτοι την Ήπειρο, τα νησιά του Αιγαίου, την Ιωνία, την Κύπρο, με απώτερο και πολλαπλώς δηλωθέντα δημοσίως στόχο την ανακατάληψη της Κωνσταντινουπόλεως.

Από την άλλη πλευρά συμπεριλαμβάνεται στην φράση «σειρά από εμφύλιες διαμάχες» και ο πραγματικός πόλεμος που διενήργησαν τον Νοέμβριο του 1916, οι αντίθετοι με την πολιτική του Βενιζέλου εναντίον των στρατευμάτων της ΑΝΤΑΝΤ και οι μάχες που έγιναν στις περιοχές Ρουφ, Καλλιθέας, Φιλοπάππου, Ακροπόλεως και στο Ζάππειο κατά τις οποίες νικήθηκαν οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΝΤ. Και βέβαια αυτό δεν λέγεται «εμφύλια διαμάχη».

Όπως δεν είναι ευρέως γνωστό από τις αρχές του 1914 υπάρχουν καταγεγραμμένες τουλάχιστον τέσσερεις (4) συγκεκριμένες προτάσεις της ανώτατης πολιτειακής ελληνικής ηγεσίας της χώρας μας, για συμμετοχή στον πόλεμο με την πλευρά της ΑΝΤΑΝΤ, αφού όμως συμφωνηθούν τα προαναφερθέντα ανταλλάγματα. Ωστόσο καμία από αυτές τις προτάσεις δεν δέχθηκε η ΑΝΤΑΝΤ, με πρωτοστάτη των αρνήσεων τον Τσόρτσιλ ο οποίος επιζητούσε συστηματικά την συμμαχία με τους Βουλγάρους, παρά το ότι οι Έλληνες τους είχαν επανειλημμένα κατανικήσει και το λογικό θα ήταν οι Άγγλοι να επιζητούν την συμμαχία των Ελλήνων.

Σημειώνεται πως η πρώτη πρόταση υπέρ της ουδετερότητος, ανήκε από κοινού τόσο στον βασιλέα Κωνσταντίνο Α΄ όσο και στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο ο οποίος κατόπιν άλλαξε γνώμη...

 

Κορυφαία γεγονότα

 

Το βιβλίο επικεντρώνεται σε μια σειρά σημαντικών ιστορικών και πολιτικών θεμάτων τα οποία συνοδεύονται από πολλά μικρότερα αλλά κρίσιμα. Στοιχείο κλειδί αποτελούν και οι αφηγήσεις της καθημερινής ζωής των απλών ανθρώπων, όπως και των πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών. Εξαιρετικά σημαντικά γεγονότα είναι:

1. Όσα συνέβησαν στην ενιαία και αδιαίρετο Ήπειρο των Ελλήνων η οποία φτάνει μέχρι το ιστορικά βεβαιωμένο «Βυζαντινόν Όριον» βορείως των Τυράννων και του ποταμού Σκούμπι, και η απελευθέρωση των πόλεων: Χιμάρας, από τον Σπ. Σπυρομήλιο και το αντάρτικο σώμα του, 5/10/1912, και της Κορυτσάς, αντιστοίχως από τον Παν. Δαγκλή, 7/12/1912. Μετά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων (21 Φεβρουαρίου 1913) από τον τουρκικό ζυγό, ο Ελληνικός στρατός συνέχισε ελευθερώνοντας και άλλες πόλεις της Ηπείρου μέχρι έξω από τον Αυλώνα. Επακολούθησε ο πολυμέτωπος ηρωικός ένοπλος αγώνας των Ελλήνων Ηπειρωτών ο οποίος κορυφώθηκε με την ανακήρυξη του κράτους της Ανεξάρτητης Ηπείρου, στις 17 Φεβρουαρίου 1914. Ένα κράτος που εξέλεξε τοπικούς βουλευτές, οι οποίοι επισκέφθηκαν το ελληνικό κοινοβούλιο, είχε ένοπλες επαναστατικές δυνάμεις, δημιούργησε λιμενικές αρχές, εξέδωσε δικό του γραμματόσημο και διακινούσε ως κράτος τα προβλεπόμενα δημόσια έγγραφα.

Όμως με την επέμβαση των ξένων δυνάμεων, Ιταλίας, Αυστροουγγαρίας, υπό τον συντονισμό της Αγγλίας, η απελευθερωμένη περιοχή μετονομάστηκε σε «Βόρειο Ήπειρο», μία γεωγραφική έκταση που βρίσκεται περίπου στο κέντρο της ενιαίας Ηπείρου των Ελλήνων, έναν όρο που τον αποδέχτηκε η κυβέρνηση Βενιζέλου. Τελικά, ακυρώθηκε το κράτος της απελευθερωμένης Ανεξάρτητης Ηπείρου και στη θέση της κατασκευάστηκε ένα άλλο επινοημένο κράτος με μια εξίσου επινοημένη εθνότητα κατοίκων προερχόμενη από συνένωση ετερόκλητων φύλων, όπως έγινε πρόσφατα και με τα Σκόπια.

Στο βιβλίο περιλαμβάνονται λεπτομερή ιστορικά, εθνολογικά και γλωσσολογικά στοιχεία περί των εννοιών Έλληνας Ηπειρώτης, Αρβανίτης και Αλβανός.

2. Η αγόρευση στο ελληνικό κοινοβούλιο του Ελευθερίου Βενιζέλου, στις 2 Μαρτίου 1913, και όσα είπε περί «ανυπαρξίας σπονδυλικής στήλης της Ελλάδος» εάν αυτή επέμενε να διατηρεί στο κράτος της τις απελευθερωμένες πόλεις της Μακεδονίας, με επίκεντρο την Καβάλα.

Η στάση του Βενιζέλου δεν άλλαξε ούτε πριν την υπογραφή της κρισιμότατης για την χώρα μας Συμφωνίας του Βουκουρεστίου, στις 28 Ιουλίου 1913, οπότε κατόπιν επεμβάσεως του Γερμανού Κάϊζερ υπέρ της Ελλάδος αποδόθηκε τελικά η Μακεδονία σε αυτήν, ενώ οι Άγγλοι ήθελαν να εκχωρηθεί στην Βουλγαρία.

3. Στις αρχές του 1915 ο Βενιζέλος, επιμένοντας στην πολιτική του, υπέβαλλε στον βασιλέα Κωνσταντίνο Α΄ τρία (3) γραπτά Υπομνήματα-επιστολές για παράδοση της Μακεδονίας στους Βουλγάρους τα οποία μετά την διαφωνία του με τον Κωνσταντίνο τα δημοσίευσε ο ίδιος σε γαλλικές εφημερίδες, σπάζοντας το απόρρητο των εθνικών υποθέσεων με εξευτελιστικό τρόπο για τον Έλληνα ανώτατο άρχοντα. Αυτή ήταν και αιτία που ο βασιλιάς αποδέχθηκε την παραίτηση του Βενιζέλου και από αυτό το γεγονός θεωρείται πως ξεκινά ο Εθνικός Διχασμός, πράγμα όμως, όπως προαναφέρθηκε, δεν απετέλεσε την μόνη αιτία, αλλά μία μόνο κορύφωση των συνεχών διαφωνιών στα εθνικά θέματα μεταξύ των δύο ανώτατων πολιτειακών παραγόντων, βασιλέως και πρωθυπουργού.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΒΙΒΛΙΟΥ, σελίς 231:

«…Από τον Ιανουάριο μέχρι τον Φεβρουάριο του 1915, ο Βενιζέλος έστειλε στον Κωνσταντίνο τρεις επιστολές-υπομνήματα· το τρίτο στις 17 Φεβρουαρίου, με τα οποία του πρότεινε να παραχωρηθούν οι Σέρρες, Δράμα, Καβάλα στη Βουλγαρία, προκειμένου αυτή να μείνει ουδέτερη. Είχε, όπως σου ξαναείπα, εμμονή με το να παραδώσει ελληνικά εδάφη στους Βούλγαρους. Τότε εμφανίστηκε και ένα δήθεν αντάλλαγμα, από τους Άγγλους, ότι θα έδιναν στην Ελλάδα την περιοχή της Σμύρνης, ή και άλλα Βιλαέτια. Ωστόσο ο Βενιζέλος δεν εξηγούσε το πώς οι Άγγλοι έταζαν στην Ελλάδα σημαντικότατες επαρχίες της Τουρκίας τις οποίες κατείχαν οι Τούρκοι και τις υπερασπίζονταν μαζί με τους Γερμανούς συμμάχους τους. Ειδικά εκείνο τον καιρό που οι Γερμανοί νικούσαν σχεδόν σε όλα τα μέτωπα. Αλλά, αμέσως αποδείχτηκε, ότι αυτή η αντιπροσφορά ήταν μια μπλόφα της Αγγλίας, την οποία γρήγορα απέσυρε, καθώς οι υπόλοιποι στην ΑΝΤΑΝΤ δεν είχαν ιδέα! Μάλιστα οι Ιταλοί όχι μόνο διαφωνούσαν να παραχωρηθεί οτιδήποτε από την Ιωνία στους Έλληνες, αλλά θεωρούσαν ότι την Σμύρνη έπρεπε να την πάρουν αυτοί. Ωστόσο, με αυτό το κυνικό ψέμα τους οι Άγγλοι και ο Βενιζέλος δεν λογάριαζαν το κυριότερο: πώς η Ελλάδα θα παρέδιδε εδάφη της Ανατολικής Μακεδονίας τα οποία ο στρατός της είχε απελευθερώσει με ποταμούς αίματος μόλις δυο χρόνια πριν; Έτσι, ο Κωνσταντίνος διαφώνησε με τον Βενιζέλο. Κι εκείνος τον εκδικήθηκε ύπουλα, όπως συνήθιζε: διασύροντας δημόσια τον αντίπαλό του. Και, δημοσίευσε τις τρεις επιστολές του στις γαλλικές εφημερίδες, ξεφτιλίζοντας τον Έλληνα βασιλιά.

Όταν ο Δημήτρης έμαθε τις λεπτομέρειες έμεινε άφωνος. Στην ιδιόγραφη επιστολή του που έστειλε ο Βενιζέλος στον βασιλιά Κωνσταντίνο, με ημερομηνία 17 Φεβρουαρίου 1915, αναφερόταν ειδικά στη Δράμα και την Καβάλα και επέμεινε με απερίγραπτο κυνισμό στο να παραδοθούν αυτές στους Βουλγάρους, ώστε οι Βουλγαρία να αποκτήσει λιμάνι και πρόσβαση στο Αιγαίο. Συγκεκριμένα ο Βενιζέλος έγραφε:

«…Η παραχώρησις της Καβάλας είναι βεβαίως θυσία οδυνηροτάτη, αισθάνομαι δε αίσθημα βαθύτατου ψυχικού άλγους, εισηγούμενος αυτήν. Αλλά δεν διαστάζω να την προτείνω. […]…η παραχώρησις του τμήματος Δράμας – Καβάλας θα γίνει υπό τον ρητόν όρον ότι η βουλγαρική κυβέρνησις θα εξαγοράσει τας περιουσίας πάντων εκείνων όσοι θελήσωσι εκ του παραχωρηασθησομένου μέρους. Ουδ’ αμφιβάλλω ότι πάντες μέχρις ενός οι ομογενείς του μέρους τούτου, εκποιούντες τας περιουσίας αυτών θα σπέυσωσι να μεταναστεύσωσιν εις την αναδημιουργηθησομένη εν Μικρά Ασία νέαν Ελλάδα, αυξάνοντες και ενισχύοντες τον ελληνικόν πληθυσμόν αυτής […] υπό τοιούτους όρους Μεγαλειότατε, πιστεύω ακραδάντως ότι πρέπει να τεθεί κατά μέρος πας δισταγμός.»

4. Η με ελληνική προδοσία κατάκτηση της Θεσσαλονίκης από τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΝΤ, Άγγλων, Γάλλων, Ιταλών, Ρώσων, στις 17-18 Σεπτεμβρίου 1915, και η επίσημη μετατροπή της σε «Περιχαρακωμένη Πόλη Στρατόπεδο», που εκτείνονταν από τον Γαλλικό ποταμό μέχρι της όρια της Χαλκιδικής, υπό την διακυβέρνηση του ανακηρυχθέντος με «Συμμαχικό» διάταγμα δικτάτορα, Γάλλου στρατηγού Σαράιγ, διάταγμα το οποίο υπέγραψε ο ίδιος. Είχε προηγηθεί και πάλι με ελληνική προδοσία η κατάκτηση της Λήμνου από τους «Συμμάχους», στην οποία οπισθοχώρησαν τα νικημένα στρατεύματά τους μετά την εξόχως συντριπτική ήττα τους σε Δαρδανέλια και Καλλίπολη.

Η κατάκτηση της Θεσσαλονίκης αποδίδεται στο βιβλίο ώρα με την ώρα με ακριβή περιγραφή προσώπων και γεγονότων μέσα από ντοκουμέντα.

5. Η βάναυσα κατακτημένη από τους «Συμμάχους» Κέρκυρα, 29 Δεκεμβρίου 1915, και η μετατροπή της σε στρατιωτική βάση της ΑΝΤΑΝΤ, παρά το γεγονός ότι το νησί διατελούσε σε καθεστώς Διεθνούς Ουδετερότητας και απαγορευόταν η ανάπτυξη ξένων στρατευμάτων σε αυτό.

6. Ιστορικά και δημοτολογικά στοιχεία για το ποιος ήταν ο Βενιζέλος της κρητικής περιόδου, αλλά και μετά μέχρι τον Εθνικό Διχασμό, όπως και αντίστοιχα στοιχεία για την οικογένεια Μητσοτάκη.

7. Ο ρόλος του Βασίλη Ζαχάροφ και τα δάνειά του στον Βενιζέλο. Η κρίσιμη επιστολή Γεωργίου Αβέρωφ προς Βενιζέλο, για συγκεκριμένο δανεισμό από τον Ζαχάροφ, στις 25 Μάϊου 1916, και ποιος ήταν ο Δικηγόρος που συνέταξε το σχετικό Συμφωνητικό.

8. Οι πρώτοι Έλληνες Κομμουνιστές και οι διεθνείς διασυνδέσεις τους σε Κέρκυρα, Θεσσαλονίκη, Αθήνα.

9. Η πολιτική δράση των Εβραίων της Θεσσαλονίκης.

10. Η πολιορκία του φυλακίου Ρούπελ από τον στρατηγό-δικτάτορα Σαράιγ με γαλλικές και αγγλικές δυνάμεις και οι επιπτώσεις για την Ελλάδα.

11. Τα τεράστια δάνεια του Βενιζέλου από τους «Συμμάχους» (έγγραφα και επιστολές ξένων πρέσβεων). Η «Νόταμ», της 30ης Μάϊου 1916, που διέλυσε το ελληνικό κράτος και τον ελληνικό στρατό. Ποιος την συνέταξε και ποιοι την επέβαλλαν.

 

Τα κρίσιμα γεγονότα στο βιβλίο είναι πολλά, το ίδιο και τα ντοκουμέντα των οποίων αναφέρεται οι πηγές και τα πρωτότυπα κείμενα παρατίθενται αυτολεξεί μέσα σε εισαγωγικά. Ζητούμενο η Ιστορική αλήθεια και η αποκατάστασή της.

 

Στην αρχή του βιβλίου υπάρχουν τρία παραθέματα. Το πρώτο λέει:

«Δε σε βάζουν σε μπελά όσα δε γνωρίζεις,

αλλά τα κατασκευασμένα γεγονότα

που θεωρούσες σαν αληθινά.»

Μαρκ Τουέιν

 

Το δεύτερο:

«Αυτά έχει η πολιτική. Είναι ζήτημα ισορροπίας.

Δεν πρέπει να περιμένουμε συνέπεια από τα μεγάλα έθνη.

Μερικές φορές έχουν ευγένεια και καλοσύνη.

Άλλοτε τα ίδια έθνη είναι απερίγραπτα γλοιώδη.»

Ουίνστον Τσόρτσιλ

 

Και το τρίτο του Γιώργου Ρωμανού:

«Όποιος δεν γνωρίζει ή δεν αποδέχεται την πραγματική Ιστορία του

είναι καταδικασμένος να ξαναζήσει τις τραγωδίες της.»

 

Τα συμπεράσματα ανήκουν στον αναγνώστη.

 

Ο Χώμφρεϋ Βαν Βάυντεν, κριτικός λογοτεχνίας, με πλούσια καλλιέργεια, άμαθος από τις δυσκολίες της ζωής, εμπλέκεται σε ναυάγιο και περισυλλέγεται από το φωκαλιευτικό «Γκοστ». Καπετάνιος είναι ο Βολφ (Λύκος) Λάρσεν, ο οποίος διοικεί το καράβι με αυταρχικό και βάναυσο τρόπο, καταλύοντας κάθε έννοια δικαίου και ηθικής, αφού ο μόνος νόμος που αναγνωρίζει είναι ο δικός του.
Ο Χώμφρεϋ εργάζεται σε διάφορα πόστα και υποβάλλεται σε πλήθος από ταπεινώσεις και εξευτελισμούς-δοκιμασίες του Λάρσεν. Και οι δυο θα επηρεαστούν από τη μεταξύ τους σχέση: ο ένας γοητεύεται από τον κόσμο της γνώσης κι ο άλλος κερδίζει την ενηλικίωσή του.
Όμως, η αναπάντεχη εμφάνιση μιας γυναίκας θα πυροδοτήσει την αντίστροφη μέτρηση για την επικράτηση του ενός.
Ο «Θαλασσόλυκος» του Τζακ Λόντον είναι ένα από τα σημαντικότερα ναυτικά μυθιστορήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, με έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα, καθώς ο ίδιος είχε θητεύσει για ένα διάστημα της πολυτάραχης ζωής του στο φωκαλιευτικό «Σοφία Σάδερλαντ».

Σύντομο βιογραφικό

Ο Τζακ Λόντον είναι ένας από τους πιο πολυμεταφρασμένους Αμερικανούς συγγραφείς. Το έργο του προσεγγίζει με διάθεση ρομαντική την αδυσώπητη πάλη για επιβίωση με αντίπαλο
άλλοτε τα στοιχεία της φύσης και άλλοτε την ανθρώπινη αδικία.
Δυναμικός χαρακτήρας με δίψα για περιπέτεια, παράτησε προσωρινά το σχολείο για να αντιμετωπίσει την ανέχεια του και να ζήσει έντονες εμπειρίες με νόμιμο και παράνομο τρόπο, ενώ αργότερα ξαναπαράτησε το Πανεπιστήμιο για να βρει χρυσό στην αφιλόξενη Αλάσκα. Εργάστηκε επίσης ως πολεμικός ανταποκριτής, και γενικά είχε την ευκαιρία να ταξιδέψει στα πιο εξωτικά μέρη και στις πιο μανιασμένες θάλασσες.
Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τι σημαίνει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, μελέτησε τον κομμουνισμό και παρέμεινε πολιτικά στρατευμένος σχεδόν μέχρι το τέλος της σύντομης ζωής του. Παράλληλα με τις ασταμάτητες περιπέτειες του και τις ιδεολογικές του αναζητήσεις, επιδόθηκε με πάθος στη συγγραφή που, με βάση το πλουσιότατο βιωματικό υλικό του και το μεγάλο ταλέντο του, πρόσφερε δεκάδες έργα, πολλά εκ των οποίων είναι πασίγνωστα παγκοσμίως και κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος.

Ο «Θαλασσόλυκος» του Τζακ Λόντον κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος στη
σειρά Κλασική Λογοτεχνία. Για πληροφορίες: Εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος, Σταδίου 5 Αθήνα,
τηλ. 210 3231525, 210 3225011.

3 μέρες, 63 εκδόσεις, 2 μικροζυθοποιίες, 3 ετικέτες μπίρας, 13 εκδηλώσεις και βιβλιοπαρουσιάσεις, ψιλή κουβέντα και αμέτρητα βαρέλια μπίρας.

Σε κάποια απόσταση από τη μουσειακή λογική των εκθέσεων βιβλίου, επιδιώκουμε ένα ζωντανό φεστιβάλ. Πιστεύουμε πως το βιβλίο δεν ανήκει στη σφαίρα του «ιερού», αλλά, αντίθετα, αποτελεί μια βιωμένη και απτή πραγματικότητα·  αιτία και αφορμή για ζωηρή και «αφρώδη» κουβέντα.

Από τη συγγραφέα και την επιμελήτρια, τη μεταφράστρια και τους εκδότες, τον τυπογράφο, τον εργάτη του βιβλιοδετείου και τον υπάλληλο που κουβαλάει δεκάδες παλέτες με βαριές κούτες, έως ότου το βιβλίο φτάσει τελικά στα χέρια της αναγνώστριας και του αναγνώστη, χρειάζονται μόχθος, πόνος, αγωνία, απελπισία, ματαίωση, ιδρώτας και λερωμένα χέρια που σχεδόν αφήνουν το αποτύπωμά τους στο κάθε αντίτυπο.

Τα «books n’ beer fest», περισσότερο, θέλουμε να μοιάζουν σαν τρύγος για συγκομιδή βιβλίων, καθώς κλείνει η σεζόν. Χωρίς καμιά ευλάβεια, αλλά με αρκετό διονυσιακό ενθουσιασμό.

Το 2ο books n’ beer fest θα διεξαχθεί στην πλατεία Πρωτομαγιάς (Πεδίο Άρεως) κατά το πρώτο ΠΣΚ του Ιουνίου (3, 4 και 5 Ιουνίου 2022). Συγκεκριμένα, την Παρασκευή από τις 15:00 μέχρι τις 22:00 και το Σάββατο και την Κυριακή από τις 11:00 μέχρι τις 22:00.

Η πρώτη ημέρα, Παρασκευή 3 Ιουνίου 2022, έχει θέμα:

«Γυναικοκτονίες και δικαίωμα στη γυναικεία αυτοάμυνα» και περιλαμβάνει εκδηλώσεις και παρουσιάσεις με αφορμή τα παρακάτω πέντε βιβλία:

18:00: Η Ελένα Ξέρει της Κλαούδια Πινιέιρο από τις εκδόσεις Carnivora.

Μας μιλάνε η Ασπασία Καμπύλη (μεταφράστρια και εκδότρια του βιβλίου) και η Πηνελόπη Αλεξίου (κοινωνική ανθρωπολόγος).

18:45: Μια γυναίκα απολογείται της Μαρίας Λούκα από τις εκδόσεις Τόπος.

Μας μιλάνε η Νατάσα Κεφαλληνού (υπεύθυνη επικοινωνίας στο Κέντρο Διοτίμα), η Νιόβη Αναζίκου, (δημοσιογράφος-κινηματογραφίστρια) και η Μαρία Λούκα (συγγραφέας του βιβλίου)

19:30: Έμφυλη βία-Βία κατά των γυναικών, συλλογικό έργο που επιμελήθηκαν οι Ντίνα Βαΐου, Γεωργία Πετράκη και Μαρία Στρατηγάκη από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια.

Μας μιλάνε οι δύο από τις τρεις επιμελήτριες του βιβλίου, Γεωργία Πετράκη και Μαρία Στρατηγάκη (αναπληρώτριες καθηγήτριες στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου).

20:15: Καημένε Αθανασόπουλε; του Τάσου Θεοφίλου από τις εκδόσεις red n’ noir.

Μας μιλάνε η Ειρήνη Δαφέρμου (αρχειονόμος, φεμινίστρια και μπαλαρίνα στα Μπολσόι), η Αναστασία Γκόνη-Καραμπότσου (δικηγόρος) και ο Τάσος Θεοφίλου (συγγραφέας του βιβλίου).

21:00: Δέκα μικρές αναρχικές του Ντανιέλ ντε Ρουλέ από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων.

Μας μιλάνε η Ευαγγελία Νάτσικα (ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια) και η Κατερίνα Χαραλαμπάκη (κοινωνιολόγος-ιστορικός).

Η δεύτερη ημέρα, Σάββατο 4 Ιουνίου 2022, έχει θέμα:

«Λατινική Αμερική». Παρουσιάσεις, εκδηλώσεις και ψιλή κουβέντα με αφορμή τα παρακάτω τρία βιβλία:

19:00: Padre Camilo της Χρύσας Τζιαφέτα από τις εκδόσεις red n’ noir.

Μας μιλάνε ο Θανάσης Ν. Παπαθανασίου (διδάκτωρ Θεολογίας), ο Γιώργος Κουτσοδιάκος (συγγραφέας-εκδότης των εκδόσεων Firebrand) και η Χρύσα Τζιαφέτα (συγγραφέας του βιβλίου).

20:00: Καχάμπρε του Αρμάντο Ρομέρο από τις εκδόσεις Τόπος.

Μας μιλάνε η Βικτωρία Κρητικού (καθηγήτρια του Τμήματος Ισπανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου), η Νικολέτα Μπούγου (υποψήφια διδάκτωρ του Τμήματος Ισπανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου), η Αγαθή Δημητρούκα (μεταφράστρια) και ο Αρμάντο Ρομέρο (συγγραφέας του βιβλίου).

21:00: Χρώματα πολέμου, γκράφικ νόβελ του Άνχελ ντε λα Κάγιε από τις εκδόσεις red n’ noir.

Μας μιλάνε ο Κρίτωνας Ηλιόπουλος (μεταφραστής του βιβλίου), ο Ανδρέας Αποστολίδης (συγγραφέας, σκηνοθέτης και μεταφραστής), η Δανάη Ταχτάρα (μεταφράστρια) και ο Άνχελ ντε λα Κάγιε (δημιουργός του γκράφικ νόβελ).

Η Κυριακή 5 Ιουνίου 2022, τρίτη και τελευταία ημέρα του φεστιβάλ, θα μοιραστεί σε δυο θεματικές.

Η πρώτη θεματική έχει τίτλο «Φύλο, φυλή, τραύμα και τάξη» και στο πλαίσιό της θα γίνουν παρουσιάσεις και ψιλή κουβέντα με αφορμή τα παρακάτω τρία βιβλία: 

17:00: Ενσώματες εκπτώσεις έμψυχες συντέλειες, σκατένια πάρτι, ποιήματα 2013-2022 της Παγκόσμιας Τζένης /Universal Jenny από τις εκδόσεις RedMarks.

Μας μιλάνε ο Θοδωρής Χιώτης (ποιητής), η Άντζελα Δημητρακάκη (συγγραφέας και ιστορικός τέχνης), η Παυλίνα Μάρβιν (ποιήτρια), η Παρθενόπη Μπουζούρη (ηθοποιός), ενώ την ψιλή κουβέντα συντονίζει η Κατερίνα Σεργίδου (εκδόσεις RedMarks).

18:00: Είμαστε οι απελευθερωτές μας, επιλεγμένα κείμενα του Τζαλίλ Α. Μουντακίμ από τις εκδόσεις Ψηφίδες.

Μας μιλάνε ο Μανόλης Αρκολάκης (ιστορικός) και ο Χρίστος Μάης (μεταφραστής, επιμελητής και εκδότης του βιβλίου)

19:00: Chav του Ντ. Χάντερ από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων.

Μας μιλάει ο Χρήστος Πάνας από τη μεταφραστική ομάδα του Chav.

20:00: Είμαι το τέρας που σας μιλάει του Πωλ Μπ. Πρεθιάδο από τις εκδόσεις Αντίποδες.

Μας μιλάνε ο Αλέξανδρος Παπαγεωργίου (κριτικός κινηματογράφου) και η Έλενα-Όλγα Χρηστίδη (ψυχολόγος).

Η δεύτερη θεματική περιλαμβάνει ενημέρωση από δικηγόρους και δημοσιογράφους για το Εφετείο της υπόθεσης «Χρυσή Αυγή» που θα ξεκινήσει στις 15 Ιουνίου 2022.

21:00: Συζήτηση με θέμα «#GDtrial: Το Εφετείο της Χρυσής Αυγής. Οι συνέπειες της καταδίκης και η επανάληψη της δίκης σε δεύτερο βαθμό». Την Τετάρτη 15 Ιουνίου 2022 θα ξεκινήσει η εκδίκαση της υπόθεσης της Χρυσής Αυγής σε δεύτερο βαθμό. Μετά από την πρωτόδικη διαδικασία που διήρκεσε πεντέμισι χρόνια κι έληξε τον Οκτώβριο του 2020 με την καταδίκη και φυλάκιση του αρχηγού της ναζιστικής οργάνωσης και των περισσότερων από τα ηγετικά της στελέχη, καθώς και των πυρηναρχών και μελών των ταγμάτων εφόδου Νίκαιας και Περάματος, το Α΄ Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων καλείται να επανεξετάσει την υπόθεση. Ενόψει του εφετείου και με τη συμμετοχή δικηγόρων από την υποστήριξη κατηγορίας (πολιτική αγωγή) και του Σημείου για τη Μελέτη και Αντιμετώπιση της Ακροδεξιάς, το omniatv συντονίζει μια συζήτηση που θα κινηθεί γύρω από τα ερωτήματα: Τι περιλαμβάνει η δευτεροβάθμια εκδίκαση; Ποιες διαφοροποιήσεις μπορούν να προκύψουν σε σχέση με την πρωτόδικη απόφαση; Ποιες συνέπειες είχε η πρωτόδικη απόφαση για την ακροδεξιά στην Ελλάδα; Πώς διαμορφώνεται το κοινωνικό κλίμα ενόψει του εφετείου της Χ.Α.; Τι κατάλαβε και τι δεν κατάλαβε το πολιτικό σύστημα από την δίκη της Χ.Α.;

Μας μιλάνε η Χρύσα Παπαδοπούλου (δικηγόρος, υποστήριξη κατηγορίας οικ. Φύσσα), Κώστας Σκαρμέας (δικηγόρος, υποστήριξη κατηγορίας αιγύπτιων αλιεργατών), Ιωάννα Μεϊτάνη (συντονίστρια στο Σημείο για τη Μελέτη και την Αντιμετώπιση της Ακροδεξιάς). Εισαγωγή και συντονισμός συζήτησης: Λουκάς Σταμέλλος (μέλος της συντακτικής ομάδας του omniatv).

Οι εκδόσεις που συμμετέχουν είναι οι:

Αίολος / Αιώρα / Ακυβέρνητες Πολιτείες / Αλεξάνδρεια / Αντίποδες / Απρόβλεπτες / Ασίνη / Ασύμμετρη Απειλή / Βαβέλ / Βιβλιοπέλαγος / Διάδοση / Δώμα / Εκδόσεις στο Περιθώριο / Εκδόσεις των Ξένων / Εκδόσεις των Συναδέλφων / Εκτός Γραμμής / Εκτός των τειχών / Ελευθεριακή Κουλτούρα / Έναστρον / Ενύπνιο / Εργατική Πάλη / Έρμα / Ευρασία / Ευτοπία / Θεμέλιο / Καστανιώτης / Κέλευθος / Κίχλη / Κυψέλη / ΚΨΜ / Μάγμα / Μπαταρία project / Ναυτίλος / Νήσος / Οξύ / Ουαπίτι / Πλήθος / Πόλις / Ποταμός / Πρωτοποριακή βιβλιοθήκη / Στάσει Εκπίπτοντες / Τεφλόν / Τοποβόρος / Τόπος / Ύψιλον / ΦΡΜΚ / Χαραμάδα / Ψηφίδες / Angelus Novus / Ars Nocturna / Carnivora / FULK / Firebrand / futura / jemma press / Kaboom / opera / opportuna / RedMarks / red n’ noir / Sestina / yusra

Οι χορηγοί μας:

Η Noctua Brewery Athens και η Αθηναίισα, δυο μικροζυθοποιίες που μας σύστησαν ξανά και από την αρχή την μπίρα. Θα βρίσκονται στο φεστιβάλ, αδειάζοντας τα βαρέλια τους στα ποτήρια μας!

Για όσα θεωρούν ότι 12:00 το μεσημέρι, ενδεχομένως, είναι νωρίς για μπίρα, θα μπορούν να ξεκινήσουν τη μέρα τους, ή και το απόγευμα τους, με Coffee Republic S.A. aka τον πιο ποιοτικό καφέ που κυκλοφορεί αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα!   

Η Βιβλιοτεχνία, το αγαπημένο μας τυπογραφείο, θα τυπώσει το προωθητικό έντυπο υλικό του φεστιβάλ, καθώς και τα books n’ beer σημειωματάρια, ενώ οι InkSpit Rats θα τυπώσουν τις συλλεκτικές τσάντες του φεστιβάλ και οι Hijo De Cupa τα συλλεκτικά books n’ beer μπιροπότηρα!

Για όλες τις εξελίξεις και κάθε νεότερο, το Strummer Radio θα ενημερώνει διαρκώς! 

Το omniatv θα αναλάβει τη ζωντανή μετάδοση και τη βιντεοσκόπηση των εκδηλώσεων!

Τέλος, ο χώρος θα καλύπτετε από τέντα 450 τμ κι εντός του θα λειτουργεί κυλικείο, που θα διαχειρίζεται το Bread and Roses, με κρύα σνακ, σαλάτες, σαντουιτσάκια και φίνγκερ φουντ!

Σας περιμένουμε!

Ένα θαυμάσιο κείμενο του τραγουδοποιού και συγγραφέα Δημήτρη Μητσοτάκη, που περιλαμβάνεται στο νέο του βιβλίο με τίτλο «Ο Καιρός Άλλαζε» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος, είναι αφιερωμένο στην ημέρα της Εργατικής Πρωτομαγιάς.

«Ονειρεύεται»
 

-Τι κάνει;

-Ονειρεύεται.

-Ακόμα;

-Ναι, γυρίζουν τα μάτια του, κάτω από τα κλειστά του βλέφαρα. Σίγουρα ονειρεύεται ακόμα.

-Απόλυσέ τον.

-Μάλιστα, κύριε.

-Τώρα τι κάνει;

-Ονειρεύεται πάλι.

-Σίγουρα;

-Μάλιστα, κύριε.

-Πάρ' του το σπίτι.

-Μάλιστα.

-Τώρα τι κάνει;

-Ονειρεύεται ακόμα, κύριε.

-Μα πώς είναι δυνατόν;

-Δεν ξέρω, κύριε.

-Άσ' τον νηστικό.

-Μάλιστα, κύριε.

-Τι κάνει;

-Πάλι ονειρεύεται, κύριε...

-Βγάλ' του τα μάτια!

-Του τα 'βγαλα, κύριε. Ακόμα ονειρεύεται.

-Μπες μέσα στ' όνειρό του.

-Μάλιστα, κύριε.

-Τι βλέπει;

-Θάλασσες, ποτάμια, βουνά... Ταξιδεύει...

-Πούλα τα.

-Τα πούλησα κύριε.

-Τώρα;

-Ονειρεύεται. Αγκαλιές, φιλιά, φίλους, αγαπημένους.

-Απομόνωσέ τον.

-Μάλιστα.

-Τι κάνει;

-Τραγουδάει κύριε, τραγουδάει.

-Κόψ' του τη γλώσσα.

-Χτυπάει στα χέρια ένα ρυθμό κι ονειρεύεται πάλι.

-Κόψ' του τα χέρια.

-Χορεύει, κύριε. Χορεύει και ονειρεύεται ακόμα.

-Κόψ' του τα πόδια.

-Το αίμα του έγινε ποτάμι, κύριε. Κυλάει με ορμή. Και μέσα βούτηξαν γυμνοί κι άλλοι με βάρκες, κρατώντας τύμπανα, νταούλια και γκρανκάσες, και τούμπες και τρομπόνια και κορνέτες. Φωνές κι αλαλαγμοί. Τραγουδούν. Έρχονται κατά 'δω.

-Τι θέλουν;

-Εσάς, κύριε. Εσάς γυρεύουν.

-Σώσε με. Σώσε με, πιστέ μου λακέ.

-Δεν μπορώ, κύριε, ακούω το τραγούδι τους...
 

Δ.Μ

«Εσωτερικές Διαδρομές – Η πνευματική μεσιτεία του Αγίου Όρους», είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου των ιατρών Άγγελου Γέροντα και Παναγιώτη Ψυχάρη, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις ΒΗΤΑ Ιατρικές Εκδόσεις.

Σε μια εποχή που η εσωτερικότητα μοιάζει με μακρινή ηχώ, ενώ ό,τι σχετίζεται με την Ορθοδοξία, πολλώ δε μάλλον με το μοναχισμό, μπορεί σε αρκετούς να προξενεί αμηχανία, ένα οδοιπορικό στο Άγιο Όρος θα έμοιαζε μάλλον με ξεχασμένο εισιτήριο από το παρελθόν. Όταν όμως οι άνθρωποι που διασχίζουν τον Άθω φέρουν -μαζί με την εμπειρία τους- και ολόκληρη τη ζωντάνια, το παρόν
της δουλειάς τους και τα σημάδια της επικαιρότητας μέσα στην οποία βυθιζόμαστε εκόντες άκοντες, τότε το αποτέλεσμα φανερώνεται ξαφνικά σε όλη του τη φρεσκάδα.

Στις σελίδες του βιβλίου παρελαύνουν οι άνθρωποι, τα τοπία, ο κόπος, η αρχιτεκτονική, η λιτότητα και ο πλούτος ενός υπερχιλιόχρονου κόσμου, ο οποίος παραμένει ολοζώντανος και πολύτιμος. Πλάι στις φωτογραφίες κτισμάτων, ανθρώπων και φύσης συναντά κανείς τον Μανουήλ Πανσέληνο, τον Ντοστογιέφσκι, πειράγματα κολλητών φίλων, κουβέντες για την κίνηση του
φωτός και την ταπείνωση του εγωισμού, τολμηρές αποστροφές και αναπάντεχα αγιάσματα. Και κάθε τέτοια ευκαιρία σε μια περίοδο που κλειστήκαμε στα σπίτια και στον εαυτό μας, είναι καλοδεχούμενη.

Ο συγγραφέας Άγγελος Γέροντας -γιός των συγγραφέων Δημήτρη και Ράνιας Γέροντα- γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Είναι ιατρός νευρολόγος με ιδιαίτερη ενασχόληση στο πεδίο της νοητικής υστέρησης και της επιληψίας. Είναι τακτικό μέλος της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας, του Συλλόγου των Αθηναίων και της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (Κοσμήτωρ του Δ.Σ.).

Ο Παναγιώτης Ψυχάρης είναι ιατρός ορθοπαιδικός, μέλος του Δ.Σ. του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου και του Δ.Σ του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών και πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Επιστημονικού Υγειονομικού Προσωπικού της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Ο Παναγιώτης Ψυχάρης μέσω του φωτογραφικού του φακού απεικονίζει στιγμές ανθρώπινες και τοπία διαχρονικά, αναλλοίωτα στο χρόνο, που προσπαθούν να δώσουν μια χροιά συναισθηματική, αλλά ταυτόχρονα και ρεαλιστική. Καμιά χρονική στιγμή δεν είναι ίδια με την άλλη. Το ίδιο και η αποτύπωση των εικόνων. Το μάτι και ο εγκέφαλος δεν προλαβαίνουν να συλλάβουν τις εικόνες και τη ροή τους
στο χρόνο. Η πολύχρονη φιλία του με τον συγγραφέα Άγγελο Γέροντα μετουσιώθηκε σε συνεργασία σε πολλά διηγήματα του τελευταίου, όπου πολλές φωτογραφίες του έχουν τιμητική θέση στα βιβλία του. Το οδοιπορικό του Άγγελου και του Πάνου στο Άγιον Όρος, όπου έζησαν από κοινού τις ίδιες στιγμές και έλαβαν οπτικά και ακουστικά ερεθίσματα ενός τόπου ιερού και μοναδικού στον κόσμο, ήταν η αφορμή να συμφωνήσουν ότι η απεικόνιση των μοναδικών βιωμάτων τους σε ένα λεύκωμα όχι εικαστικό, όχι τουριστικό, όχι ιστορικό, έπρεπε να υλοποιηθεί. Ήταν μια εσωτερική ανάγκη που έπρεπε να εκτονωθεί και να εξωτερικευθεί φωτογραφικά και συγγραφικά.

Πληροφορίες και κεντρική διάθεση του βιβλίου: ΒΗΤΑ Ιατρικές Εκδόσεις, Αδριανείου 3 & Κατεχάκη, 115 25 Αθήνα (Ν. Ψυχικό), Τηλ.: 210 - 6714 371, 67 14 340.

Αλμυρό μετάξι
Πέτρος Πουρλιάκας

Το Αλμυρό Μετάξι δεν είναι ένα ακόμα μυθιστόρημα για τις χαμένες πατρίδες. Είναι μια αληθινή ιστορία. Πρόκειται για μια πράξη αλτρουισμού από ένα τσούρμο Ιαπώνων ναυτικών από εκείνες που ολοένα και σπανίζουν. Όλο το φορτίο μεταξιού στη θάλασσα! Οι άνθρωποι δεν είναι διαβατήρια! Το ατμόπλοιο S/S Tokei Maru έσωσε 825 ανθρώπους από τη φωτιά της Σμύρνης το 1922. Παράλληλες ζωές, παράλληλοι κόσμοι, που συναντήθηκαν σε μια στιγμή της ιστορίας. Μια στιγμή και μόνο που φτάνει για να νικήσεις το κακό. Αρκεί να θέλεις. Και εκείνοι οι ναυτικοί ήθελαν. 

Το Αλμυρό Μετάξι είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα με πάνω από 60 βιβλία στη φαρέτρα της βιβλιογραφίας του, με 350 παραπομπές και ένα ξεκάθαρο και δίχως περικοπές «Κατηγορώ» για τους υπαίτιους της Μικρασιατικής καταστροφής. Μια ευκατάστατη οικογένεια με τρία παιδιά, ένας φίλος καλός και ένας τρελός που ουρλιάζει παραπέρα, είναι τα πρόσωπα που θα κουβαλήσουν στις πλάτες τους την ιστορία ολόκληρης της πόλης. Ένας Ιάπωνας πλοίαρχος με τα δικά του βάσανα και μια σύζυγος που τον περιμένει σαν μοναχικός φάρος σε μια γωνιά της Άπω Ανατολής.
Αυτή είναι η ιστορία των ανθρώπων που σαν ειρωνεία και χλεύη επαναλαμβάνεται λες και λουφάζει σ’ έναν ατέρμονο και βασανιστικό τροχό.

Απόσπασμα του βιβλίου:
«Πού είναι το λαμπρό φως του Αιγαίου που μου λέγατε, κύριε Μίκλος; Πού είναι οι άνθρωποι που είπατε ότι όλο γελούν; Πού είναι;» «Τους ξέχασε και ο ήλιος, Δεύτερε. Ίσως για αυτό έστειλε εμάς. Είδε τη σημαία και σου λέει: Ήλιο έχουν στη σημαία τους αυτοί, για να τους στείλω μέσα στους καπνούς να δούμε ποιος θα νικήσει.» «Και ποιος θα νικήσει, κύριε Μίκλος απ’ αυτό; Ποιος νικά εδώ;»
Ένα ιαπωνικό μικρό εμπορικό περνά πάση δυνάμει ανάμεσα από τα πελώρια αγκυροβολημένα στη ράδα θωρηκτά και πολεμικά πλοία που απλά κοιτούν ως επιτήδειοι ουδέτεροι. Πόσο ουδέτερος μπορείς να μείνεις μπροστά σε αυτήν την ύβρη; Δεν τους πρέπει το «ουδέτερος», αλλά το συνένοχος. Το μικρό εμπορικό με τη σημαία του ανατέλλοντος ήλιου φαντάζει τώρα τεράστιο ανάμεσά τους περνώντας μόλις λίγες οργιές απ’ τα δεκάδες πυροβόλα που γέρνουν και αυτά από σεβασμό. Οι ναύτες του S/S Tokei Maru σπέρνοντας μετάξια στην αλμυρή θάλασσα, με μια κίνηση έσπειραν και αφλογιστία σε τακτικές, χάρτες και κανόνια. Ο ήλιος σήμερα ανέτειλε κάτω απ’ τους καπνούς πάνω σε μια μικρή λευκή σημαία.

Βιογραφικό
Ο Πέτρος Πουρλιάκας γεννήθηκε το 1969 στην Καστοριά με καταγωγή από το ορεινό χωριό Βλάστη. Είναι εμπνευστής και πρωτεργάτης των Διάπλων του Αιγαίου Πελάγους που από το 1994 έως σήμερα (Ομάδα Αιγαίου) προσφέρουν εθελοντικά ιατρικές και κοινωνικές υπηρεσίες στους νησιώτες με τεράστια επιτυχία. Πέρασε τη Μεσόγειο και τον Ατλαντικό Ωκεανό με πλήρωμα 6 ατόμων σε ένα ταξίδι 4
μηνών από τον Πειραιά στην Αμερική με ιστιοπλοϊκό σκάφος 12 μέτρων, με αποκλειστική χρήση πανιών στον Ωκεανό. Έχει ταξιδέψει, με όλα τα μέσα, σε 60 και πλέον χώρες της Γης. Είναι δρομέας μεγάλων αποστάσεων βουνού και ασφάλτου με εγκαταλείψεις και τερματισμούς σε πολλούς αγώνες μαραθωνίους και υπερμαραθωνίους.
Προηγούμενα έργα του: «Πνοές», 1997, «Πέρα Από Τις Στήλες» (Λιβάνης, 2005), «Νενικήκαμεν» (Πηγή, 2020) και αγγλική έκδοση «Nenikekamen» (PC Publications, 2021).