Το νέο βιβλίο του Γιάννη Μπότση με τίτλο «Μόνο οι εραστές αντέχουν το Παρίσι» μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Λιβάνη. 

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα 

Ο Γιάννης Μπότσης σπούδασε σκηνοθεσία, σενάριο και δραματουργία στην Αθήνα και στο Παρίσι, με μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στη σχέση λογοτεχνίας και κινηματογράφου. Σκηνοθέτησε ντοκιμαντέρ, πολιτιστικές εκπομπές, ταινίες μικρού μήκους και μία τηλεοπτική σειρά. Εργάζεται ως σύμβουλος σεναρίων για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο και είναι στέλεχος τηλεοπτικών σταθμών και εταιρειών παραγωγής στον τομέα της μυθοπλασίας. Συνεργάστηκε με την Άννα Αδριανού στα σενάρια έξι τηλεοπτικών σειρών και στις διασκευές δύο θεατρικών έργων. Έχει γράψει επίσης το μυθιστόρημα Ο Κλέφτης των Μυστικών (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, 2020).

Περιγραφή 

Ο Φάνης και ο Μάνος, δίδυμοι, όμοιοι στην όψη αλλά διαφορετικοί στον χαρακτήρα, έχουν ορκιστεί να μην αφήσουν τίποτα να τους χωρίσει. Ωστόσο ο παθιασμένος έρωτάς τους για την Κάτια θα φέρει την απόλυτη σύγκρουση ανάμεσά τους και θα τους κάνει ορκισμένους εχθρούς.

Όταν όμως κάποιοι θα απαγάγουν την εξάχρονη κόρη του Μάνου και της Κάτιας στο Παρίσι, ο Φάνης θα αναγκαστεί να πάει εκεί για να βοηθήσει στην εξιχνίαση.

Φτάνοντας θα αντιμετωπίσει πέρα από τον εχθρικό αδερφό του και τη μοιραία συνάντηση με τη γυναίκα που δεν έπαψε ποτέ να αγαπάει. Ο απαγορευμένος έρωτας ξαναφουντώνει σαν πυρκαγιά, οδηγώντας τους σε μια ισορροπία επικίνδυνη για όλους, ενώ παράλληλα ψάχνοντας για τη μικρή ο ήρωας θα μπει σε μια απρόβλεπτη περιπέτεια σε ένα μαγικό, ερωτικό, πολυπολιτισμικό Παρίσι.

Θα αντιμετωπίσει επώδυνα μυστικά που συνδέονται με την απαγωγή, τα οποία θα αλλάξουν τελείως το τοπίο και όσα γνώριζε για τον αδερφό του αλλά και τη γυναίκα που έχει ερωτευτεί. Και μέσα από τραγικά γεγονότα που τον κυκλώνουν θα βρεθεί μπροστά σε αδιέξοδα και έναν γρίφο που ποτέ δε φαντάστηκε.

Θα καταφέρει να τον λύσει εγκαίρως και να σώσει το παιδί;

Και πώς θα αλλάξει τη δύσκολη μοίρα που τον συνδέει με τον αδερφό του και την Κάτια;

Με τον χρόνο αδυσώπητο αντίπαλο, ο Φάνης θα αναγκαστεί να τολμήσει μια αναπάντεχη υπέρβαση που δε θα αφορά μόνο αυτή την περιπέτεια, αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό…

ΑΛΕΞΗΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ
ΥΠΗΡΞΑ ΤΟΣΟΙ ΑΛΛΟΙ

Γράφεις για τον εαυτό σου, μιλάς για τον άλλον.

Πριν από περίπου δύο χρόνια, τον Νοέμβριο του 2021, ξεκίνησα να γράφω κάποιες σημειώσεις αλλά και ημερολόγιο όλων όσα συνέβαιναν γύρω μου. Κατά τη διάρκεια αυτής της συγγραφικής περιπέτειας, άρχισαν να ξυπνούν αναμνήσεις. Σκέφτηκα την προτροπή του Ναμπόκοφ: «Μνήμη, μίλησε». Μνημονικά θραύσματα αλλά και πλήρεις σκηνές ξεχύθηκαν στη σελίδα. Ταυτόχρονα, η ζωή συνεχιζόταν, τα γεγονότα γύρω ήταν κατακλυσμιαία. Ξεσπά ο πόλεμος στην Ουκρανία. Ένιωθα την ανάγκη να κρατήσω ένα «πληκτρολόγιο-στυλό», όπως ο Ντζίγκα Βερτόφ.

Το αφηγηματικό μείγμα που ανέκυψε από αυτό το λογοτεχνικό «πείραμα» ήταν απροσδόκητο. Ανακάλυψα το βιβλίο που θα έγραφα, γράφοντας το βιβλίο. Κάποια στιγμή, έπρεπε να το «εγκαταλείψω» για να γεννηθεί. Εάν το άφηνα να με ακολουθήσει, μπορεί να με συντρόφευε σε όλη μου τη ζωή.

Η στιγμή της έκδοσης είναι εκείνη όπου ο συγγραφέας εξομοιώνεται με τον αναγνώστη, μοιράζεται την αλήθεια και την αίσθησή του για τον κόσμο. Όταν μιλάμε για ένα προσωπικό κατά βάση κείμενο, όπως είναι το «Υπήρξα τόσοι άλλοι», η συνθήκη γίνεται τόσο εξομολογητική, σαν να περιμένεις να συστηθείς για άλλη μια φορά στους άλλους. Σαν να έχεις σβήσει τα πάντα και να τα ανασυνθέτεις. Αποκάλυψη, τώρα. Κι όμως, μιλώντας για τον εαυτό σου, μιλάς για τον άλλον.

Ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο του Αλέξη Σταμάτη  που κυκλοφορεί  από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Σκληρόδετη έκδοση 
Σελ.: 512 
Τιμή (με ΦΠΑ): €20 
ISBN 978-960-03-7166-6 

 
Εικαστικό: Νατάσσα Πουλαντζά

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Αλέξης Σταμάτης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ και έκανε μεταπτυχιακά Αρχιτεκτονικής και Κινηματογράφου στο Λονδίνο. Έχει γράψει τριάντα βιβλία. Έργα του έχουν μεταφραστεί σε εννέα γλώσσες. Το πρώτο του μυθιστόρημα, Ο έβδομος ελέφαντας εκδόθηκε στη Μεγάλη Βρετανία. Το Μπαρ Φλωμπέρ εκδόθηκε στη Μεγάλη Βρετανία, στη Γαλλία, στην Ιταλία, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στη Σερβία και στη Βουλγαρία. Η Αμερικάνικη φούγκα κέρδισε το Διεθνές Βραβείο Λογοτεχνίας του Αμερικανικού Ομοσπονδιακού Ιδρύματος Τεχνών και εκδόθηκε στις ΗΠΑ (Etruscan Press). Το πρώτο του παιδικό μυθιστόρημα Ο Άλκης και ο λαβύρινθος τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Θεατρικά του έργα του έχουν ανέβει σε πολλά θέατρα της Αθήνας, συμπεριλαμβανομένου του Εθνικού Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης. Αρθρογραφεί στην εφημερίδα Το Βήμα.
 

Εμυ Ντούρου

Ανακοινώθηκαν χθες τα έξι ονόματα των συγγραφέων που βρίσκονται στη βραχεία λίστα για το φετινό βραβείο Booker.

«Αυτοί οι φιναλίστ κάνουν θαύματα με τη φόρμα» είπε  χθες στη συνέντευξη Τύπου, η Καναδή μυθιστοριογράφος και πρόεδρος της κριτικής επιτροπής, Έσι Εντούγκιαν, δίνοντας το στίγμα των φετινών τελικών υποψηφιοτήτων που ξεχωρίζουν για την κοινωνική και πολιτική θεματολογία τους. Την πολυπόθητη θέση στην περίφημη λίστα κέρδισαν οι:

Sara Bernstein, «Study for obedience»

Jonathan Escoffery, «If I survive you»

Paul Harding, «This other Eden»

Paul Lynch, «Prophet song»

Chetna Maroo, «Western lane»

Paul Murray, «The bee sting»

Ο Γκάμπι Γουντ, διευθύνων σύμβουλος του Ιδρύματος για τα Βραβεία Booker, σχολίασε: «Πρόκειται για λίστα χωρίς σύνορα. Περιλαμβάνει έναν Βρετανό ινδικής καταγωγής, έναν Αμερικανό Τζαμαϊκανής καταγωγής, έναν Καναδό που ανακηρύχθηκε πρόσφατα ως ένας από τους καλύτερους νέους Βρετανούς μυθιστοριογράφους του Granta και δύο Ιρλανδούς συγγραφείς».

Το βραβείο το οποίο απονέμεται σε ετήσια βάση θεωρείται από τα σημαντικότερα παγκοσμίως. Τα πρώτα χρόνια (θεσπίστηκε το 1968) είχαν δικαίωμα συμμετοχής μόνο συγγραφείς από την Κοινοπολιτεία. Από το 2014 έγινε ανοιχτό σε κάθε έργο μακράς διάρκειας μυθοπλασίας που γράφτηκε στα αγγλικά και εκδόθηκε στη Βρετανία ή, από το 2018, στην Ιρλανδία.

Η Καναδή μυθιστοριογράφος και πρόεδρος της κριτικής επιτροπής, Έσι Εντούγκιαν, είπε στη συνέντευξη Τύπου που έγινε χθες βράδυ: «Τα καλύτερα μυθιστορήματα έχουν μια αίσθηση διαχρονικότητας ακόμα και όταν αναφέρονται στη ζωή μας, όπως είναι σήμερα. Οι έξι φιναλίστ κάνουν θαύματα με τη φόρμα. Κάποιοι ερευνούν σε βάθος τους τρόπους με τους οποίους το τραύμα μπορεί να απορροφηθεί και να περάσει στις επόμενες γενιές, ως κληρονομιά, παλιό αντικείμενο ή ακόμη και ανεπιθύμητο ταλέντο. Μερικοί ρίχνουν μια χαρούμενη, αλλά διεισδυτική ματιά στις καθημερινές συναναστροφές. Άλλοι φιλοτεχνούν πορτρέτα κοινωνιών που ωθήθηκαν στα όρια της ανεκτικότητας. Όλα τροφοδοτούνται από ένα είδος αδυσώπητης αφήγησης της πραγματικότητας, ακόμα κι όταν αυτή η ειλικρίνεια μας αναγκάζει να έρθουμε αντιμέτωποι με σκοτεινές πράξεις».

Ο νικητής/η νικήτρια του βραβείου θα ανακοινωθεί στις 26 Νοεμβρίου.

Δυο λόγια για τα βιβλία

Jonathan Escoffery, «If I survive you»

Τη δεκαετία του 1970, ο Τόπερ και η Σάνια καταφεύγουν με τα παιδιά τους στο Μαϊάμι καθώς στο Κίνγκστον της Τζαμάικα όπου έχουν μεγαλώσει μαίνονται πολιτικές και οικονομικές αναταραχές. Σύντομα όμως θα ανακαλύψουν με επώδυνο τρόπο ότι η Αμερική δεν είναι η Γη της Επαγγελίας.

Paul Harding, «This other Eden»

Το 1792, ο πρώην σκλάβος Μπέντζαμιν Χάνι και η Ιρλανδή σύζυγός του, Πέισιενς, ανακαλύπτουν ένα νησί όπου θα μπορούσαν να ζήσουν μαζί. Ο αναγνώστης παρακολουθεί τη ζωή των απογόνων τους, έναν αιώνα μετά. Το μυθιστόρημα του βραβευμένου με Pulitzer, Paul Harding, είναι εμπνευσμένο από αληθινή ιστορία.

Paul Lynch, «Prophet song»

Μια νύχτα στο Δουβλίνο, η μυστική αστυνομία χτυπάει την πόρτα μιας οικογένειας ψάχνοντας τον συνδικαλιστή πατέρα για να τον ανακρίνει. Η σύζυγος και μητέρα της οικογένειας βλέπει την οικογένειά της να διαλύεται μέσα σε μια νύχτα, ακολουθώντας τη φθίνουσα πορεία της χώρας της.

 Chetna Maroo, «Western lane»

Το πρώτο βιβλίο της Βρετανο-ινδής Chetna Maroo είναι το πορτρέτο μιας έφηβης αθλήτριας που προσπαθεί να ξεπεράσει τον εαυτό της. Η εντεκάχρονη Γκόπι αθλήτρια του σκουός, μετά τον θάνατο της μητέρας της δέχεται πιέσεις από τον πατέρα της να γίνει πρωταθλήτρια. Ο στόχος αυτός όμως την απομονώνει και δημιουργεί προβλήματα στην εξέλιξή της.

Paul Murray, «The bee sting»

Η οικογένεια Μπάρνεϊ περνάει οικονομική κρίση όταν η άλλοτε κραταιά εταιρεία αυτοκινήτων του πατέρα έχει προβλήματα. Η κατάσταση θα φέρει ντόμινο εξελίξεων σε όλα τα μέλη τα οποία θα προσπαθήσουν να χαράξουν νέους δρόμους στη ζωή τους.

Πηγή: documentonews.gr

Την 1η Σεπτεμβρίου, η μεγαλύτερη γιορτή του βιβλίου «ανοίγει τις πύλες της» στο Πεδίον του Άρεως για να υποδεχτεί τους φίλους του βιβλίου και να προσελκύσει νέους αναγνώστες. 210 εκδότες, 275 περίπτερα, 180 πολιτιστικές εκδηλώσεις, συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, διαδραστικά εκπαιδευτικά δρώμενα και πολλά άλλα στο μεγάλο 51ο Φεστιβάλ Βιβλίου 2023. 

Το 51ο Φεστιβάλ Βιβλίου διοργανώνει ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου (Σ.ΕΚ.Β.), η Περιφέρεια Αττικής και ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α.) σε συνεργασία με το Μικρό Παρίσι των Αθηνών και το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, του Δήμου Αθηναίων, του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, του Εμπορικού Επιμελητηρίου Αθηνών και με την υποστήριξη της Vestart.

Το Φεστιβάλ Βιβλίου, αναγνωρισμένο, πλέον, ως το μεγαλύτερο εορταστικό γεγονός στον χώρο του βιβλίου, πραγματοποιεί το 2023 μία μεγάλη επιστροφή. Το σύνολο, σχεδόν, της ελληνικής βιβλιοπαραγωγής παρουσιάζεται στο Πεδίον του Άρεως, εγκαινιάζοντας τη νέα εποχή του Πάρκου. 

Στον αναμορφωμένο και ιστορικό -για το βιβλίο- χώρο, οι επισκέπτες του Φεστιβάλ, με φόντο τα χιλιάδες βιβλία, θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν και να συμμετάσχουν σε ένα πολυποίκιλο, πολιτιστικό γεγονός. Μεταξύ πολλών άλλων εκδηλώσεων, θα πραγματοποιηθούν: Συναυλία με τη μεγάλη ερμηνεύτρια, Ελένη Δήμου, συναυλία από το Marios Strofalis Quartet & Ειρήνη Τουμπάκη, συναυλία με την υψίφωνο Κρίστυ Καθαρίου, παιδική θεατρική παράσταση «Το καρναβάλι των ζώων» από την εταιρεία θεατρικών παραγωγών ΜΕΘΕΞΙΣ, παράσταση Καραγκιόζη από το Θέατρο Σκιών «Νικόλα Τζιβελέκη», εκδήλωση της Ελληνικής Ακαδημίας Κόμικς, διημερίδα πρωτοεμφανιζόμενων λογοτεχνών.

Το κεντρικό αφιέρωμα του 51ου Φεστιβάλ Βιβλίου 2023 έχει τίτλο «Γυναίκα - πολυσύνθετο ανάγνωσμα» και είναι επικεντρωμένο στην προσφορά των γυναικών στις Τέχνες και τα Γράμματα, αλλά και στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στο πέρασμα των χρόνων και στο σήμερα.

Την αφίσα και το εξώφυλλο του καταλόγου του 51ου Φεστιβάλ Βιβλίου 2023 κοσμεί έργο του κορυφαίου Έλληνα ζωγράφου, Γιώργου Ρόρρη.

Είμαστε βέβαιοι, ότι το 51ο Φεστιβάλ Βιβλίου θα επιτύχει, για ακόμη μία χρονιά, να επιτελέσει τον πνευματικό, κοινωνικό και πολιτιστικό του στόχο, με τη συμπαράσταση όλων όσοι μοχθούν για την παραγωγή και την προβολή του βιβλίου, αλλά, κυρίως, με την υποστήριξη των φίλων αναγνωστών. 

Σας περιμένουμε όλους στο 51ο Φεστιβάλ Βιβλίου στο Πεδίον του Άρεως, στη μεγαλύτερη Γιορτή του Βιβλίου, καθημερινά, από 1 έως 17 Σεπτεμβρίου 2023 με ελεύθερη είσοδο.

Τα επίσημα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν τη Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου 2023 και ώρα 20:00.

Ώρες λειτουργίας

Δευτέρα-Πέμπτη: 18:00-22:30

Παρασκευή & Σάββατο: 18:00-23:00

Κυριακή: 10:30-15:00 & 18:00-22:30

Διοργάνωση: Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου (Σ.ΕΚ.Β.),
Περιφέρεια Αττικής, Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων

Σε συνεργασία με το Μικρό Παρίσι των Αθηνών και το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού

Υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού,
του Δήμου Αθηναίων, του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού

και του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών

Με την υποστήριξη της Vestart

Το Πεδίον Άρεως αλλάζει - Το Βιβλίο επιστρέφει σπίτι του!

Περισσότερες πληροφορίες: Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου (Σ.ΕΚ.Β.)

Τηλ: 210 3303942, 210 3302523 URL:www.sekb.gr

Oι θερινές διακοπές ακόμη δεν τελείωσαν, η Τζόρτζια Μελόνι ξεκουράζεται σε αγροικία του ιταλικού Νότου, αλλά τα προβλήματα για την υπερσυντηρητική κυβέρνηση της Ρώμης είναι και πάλι περισσότερο από εμφανή. Ολη η Ιταλία, μέσα στον τρίτο καύσωνα του Αυγούστου, ασχολείται με το βιβλίο του μέχρι χθες άγνωστου στρατηγού Ρομπέρτο Βανάτσι. Πρόκειται για στρατιωτικό με τρία πτυχία, ο οποίος δηλώνει ότι γνωρίζει πέντε γλώσσες και στο παρελθόν έχει διατελέσει επικεφαλής των Ιταλών αλεξιπτωτιστών της ταξιαρχίας Φόλγκορε.

Με το λογοτεχνικό του αυτό πόνημα, ο Βανάτσι θέλησε να παρουσιάσει στους συμπατριώτες του όλες τις απόψεις του επί της σημερινής κοινωνίας. Ηδη ο τίτλος, «Il Mondo all’incontrario» («o Kόσμος ανάποδα»), υποδηλώνει την όλη προσέγγιση της σύγχρονης πραγματικότητας.

Ο στρατηγός επιτίθεται σε γυναίκες, ομοφυλόφιλους και μετανάστες. Θεωρεί ότι υπάρχουν διαφορετικές φυλές, ότι «οι ομοφυλόφιλοι πρέπει να αποδεχτούν πως δεν είναι κανονικοί», ενώ τους κατηγορεί ότι «τυγχάνουν ευνοϊκής μεταχείρισης και βρίσκονται στο απυρόβλητο».

Ο Βανάτσι, επίσης, «ενοχλείται από όσους λένε ότι άνδρες και γυναίκες είναι ίδιοι, διότι υπάρχουν τόσο σωματικές όσο και ψυχολογικές διαφορές». Δίνει μάχη «κατά της δικτατορίας των μειονοτήτων» και σε ό,τι αφορά τους μετανάστες θεωρεί ότι, ακόμη κι αν καταφέρουν να πάρουν την ιταλική υπηκοότητα, δεν θα μπορέσουν ποτέ να ξεπεράσουν τη διαφορετικότητά τους.

Ο Ιταλός υπουργός Αμυνας, Γκουίντο Κροζέτο, παρά το ότι είναι ιδρυτικό μέλος του κόμματος «Αδέλφια της Ιταλίας» της Τζόρτζια Μελόνι, κινήθηκε άμεσα και μαζί με την ηγεσία του ιταλικού στρατού αποφάσισε την αποπομπή του στρατηγού από τη θέση ευθύνης που κατείχε ως επικεφαλής του Στρατιωτικού Γεωγραφικού Ινστιτούτου. Μιλώντας στον Τύπο, ο Κροζέτο δήλωσε ότι δεν θέλει να αναφερθεί στις λεπτομέρειες του περιεχομένου του βιβλίου, αλλά θεωρεί πως ένας αξιωματικός δεν πρέπει να εκφράζεται δημοσίως για τέτοιου είδους θέματα.

Οπως φαίνεται, όμως, πολλά στελέχη της πλειοψηφίας που στηρίζει την κυβέρνηση Μελόνι δεν είναι της ίδιας άποψης. «Θεωρώ ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να ρίχνονται στην πυρά και λέω “όχι” στη λογική του Μεγάλου Αδελφού. Θα αγοράσω το βιβλίο, θα το διαβάσω, και μόνο μετά θα μπορέσω να κρίνω», δήλωσε ο γραμματέας της Λέγκας και υπουργός Υποδομών Ματέο Σαλβίνι. Αποφάσισε, μάλιστα, να επικοινωνήσει και τηλεφωνικά με τον «συγγραφέα», προφανώς όχι για να του εκφράσει τη δυσαρέσκειά του.

Από τη Φόρτσα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι, ο νυν προσωρινός γραμματέας της και υπουργός Εξωτερικών, Αντόνιο Ταγιάνι, περιορίστηκε στο να δηλώσει ότι «πρέπει να τηρηθεί προσεκτική στάση» και ότι «επιβάλλεται να προστατευτούν οι ένοπλες δυνάμεις».

Υπάρχουν, όμως, υπερσυντηρητικά μέλη των κοινοβουλευτικών ομάδων που στηρίζουν την κυβερνητική συμμαχία της Μελόνι, τα οποία θεωρούν ότι εν ονόματι της ελευθερίας έκφρασης όλοι έχουν δικαίωμα να λένε και να γράφουν την όποια άποψή τους. Και, κατά συνέπεια, ότι οι προσβλητικές, αντιδραστικές θέσεις του στρατηγού δεν πρέπει να καταδικαστούν και ούτε ο ίδιος να υποβληθεί σε πειθαρχικές κυρώσεις από τον ιταλικό στρατό.

Πέρα από τα ιστορικά λάθη (ο Βανάτσι στο βιβλίο παρουσιάζεται ως απόγονος του Ιούλιου Καίσαρα, αλλά ξεχνά, προφανώς, ότι ο Ρωμαίος αυτοκράτορας ήταν αμφιφυλόφιλος), υπάρχει και τεράστιο πρόβλημα σε σχέση με τη σημερινή πραγματικότητα: το βιβλίο αυτό προσβάλλει, πρώτα απ’ όλα, τις τόσες γυναίκες και τους ομοφυλόφιλους που υπηρετούν στον ιταλικό στρατό.

Οι οποίοι, φυσικά, δεν θέλουν ούτε για μια στιγμή να σκεφτούν ότι υπάρχει περίπτωση επιστροφής σε ένα παρελθόν σκοταδισμού με άρωμα φασισμού. Ολοι περιμένουν, τέλος, να δουν αν και πότε η Τζόρτζια Μελόνι θα βρει την αναγκαία δύναμη και το θάρρος να αναφερθεί σε όλο αυτό το άκρως επίκαιρο θέμα.

Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΝ

Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, πολιτικός σχολιαστής της πολιτικής αλλά και της καθημερινής μας ζωής, με πλήθος ανάλογων δημοσιεύσεων και βιβλίων στο ενεργητικό του, ο Νικόλας Σεβαστάκης είναι δοκιμασμένος και στην πεζογραφία.

Στο πρώτο μυθιστόρημά του «Άνθρωπος στη σκιά» (2019), που συνιστά ένα αμιγώς πολιτικό μυθιστόρημα, η πολιτική, και μάλιστα στην οριακή της μορφή, που είναι η τρομοκρατία, ανεβαίνει στην κεντρική σκηνή, ανακαλώντας εκ παραλλήλου ολόκληρο το μεταπολεμικό παρελθόν της Ελλάδας (μια ορισμένη πολιτική εξωστρέφεια ο Σεβαστάκης είχε επιδείξει και στην πρώτη συλλογή διηγημάτων του «Γυναίκα με ποδήλατο», 2014).

Το δεύτερο μυθιστόρημα του Σεβαστάκη «Καταγωγή ή οι ιστορίες των άλλων», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Πατάκη, κολυμπά στα νερά της νεότερης πολιτικής ιστορίας και ειδικότερα της δικτατορίας των συνταγματαρχών (1967-1974), όπως και στον ελληνικό κόσμο της δεκαετίας του 1990.

Πρωταγωνιστής στο μυθιστόρημα είναι ένας σημερινός πενηντάρης, αλλά η αφήγηση εστιάζει τον φακό της στη δεκαετία του 1990 (με μουσικές, ταινίες και λογοτεχνικά βιβλία της εποχής), όταν ο ίδιος ζει από τα φιλολογικά μαθήματα τα οποία δίνει σε ένα φροντιστήριο. Ο Άρης Χειμωνίτης κάνει μια αθόρυβη καθημερινή ζωή, όντας κάπως ερωτευμένος με ένα κορίτσι, που γρήγορα θα φύγει στη Γερμανία, καθώς και αρκετά απομονωμένος από τους ανθρώπους της γενιάς του, οι οποίοι απολαμβάνουν την οικονομική ασφάλεια και την ξεγνοιασιά μιας ανέφελης Ελλάδας. Αδιάφορος για τον πολιτικό του περίγυρο και αμέτοχος από πεποίθηση στα δημόσια πράγματα, ο Άρης σκαρώνει διηγήματα του φανταστικού και είναι επίδοξος συγγραφέας όταν γνωρίζεται με δυο συνομηλίκους των γονιών του, που τον σπρώχνουν εκόντα άκοντα να βουτήξει το κεφάλι στην ιστορία των διώξεων και των βασανισμών της χούντας, οπότε και η μάνα του, διορθώτρια τυπογραφικών δοκιμίων λογοτεχνίας, υπέστη σοβαρό σωματικό και ψυχικό τραυματισμό.

Η Δέσποινα Μπουζιάνη είναι το πραγματικό πρωταγωνιστικό πρόσωπο του μυθιστορήματος του Σεβαστάκη μια και ο κύκλος τόσο της δράσης όσο και των προσώπων κινείται γύρω της: λόγω της Δέσποινας ο Άρης ξεκινά να διερευνά τα αρχεία των εφημερίδων της δικτατορίας, τη Δέσποινα υπεραγαπά ο άντρας της και πατέρας του, πετυχημένος αρχιτέκτονας, στη Δέσποινα προσβλέπει και ο Οδυσσέας Αγαθάγγελος, ο ένας εκ των δύο πρόσφατων γνωρίμων του γιου της (ο άλλος λατρεύει τα ποιήματα και τους στίχους του Νίκου Γκάτσου). Ο Αγαθάγγελος, όπως αποδεικνύεται, είναι ένας αμετανόητος ακροδεξιός διανοούμενος (το είδος σπανίζει αλλά φύεται δηλητηριωδώς τόσο στα καθ’ ημάς όσο και στην Εσπερία), ο οποίος ως στενός συνεργάτης του χουντικού καθεστώτος γνώριζε από πρώτο χέρι την ιστορία του βασανισμού της Δέσποινας και τη θαύμαζε σε όλη την κατοπινή του ζωή για τη γενναιότητα και την ευψυχία της μολονότι δεν μετατοπίστηκε ποτέ ούτε κατά ένα ιώτα από τις πολιτικές του ιδέες.

Ο Σεβαστάκης έχει δουλέψει αποτελεσματικά με τους χαρακτήρες του – με τον πάντοτε διστακτικό και μαζεμένο Άρη, με τον πατέρα του, στον οποίο μοιάζει βαθμιαία πολύ περισσότερο από όσο καταλαβαίνουμε στην αρχή, με τον ούτως ή άλλως ιδιόρρυθμο Αγαθάγγελο και ιδιαιτέρως με το αμάλγαμα της Δέσποινας: ήσυχη μα και εκρηκτική, επαναστατημένη στα νιάτα της και με μεγάλη πολιτική ωριμότητα τώρα (βλέπει με επιφύλαξη τα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008), φανατική με τη γλώσσα και τη λογοτεχνία, πνιγμένη στο αλκοόλ και στον καπνό, αποστασιοποιημένη μα και αγαπητή μάνα. Με μια διαφορά: μάνα και πατέρας έχουν αποκρύψει συστηματικά από τον γιο τους τα όσα συνέβησαν επί δικτατορίας και ο Άρης μετά από τις αναμενόμενες συγκρούσεις μαζί τους, όταν ανακαλύπτει την απόκρυψη, θα καταφέρει να γράψει το πρώτο έγκριτο διήγημά του, μιλώντας πλαγίως για τα αποσιωπημένα βιώματα της μάνας του και περνώντας στη συγγραφική ενηλικίωσή του, που φέρνει μαζί της και μια ενηλικίωση σε όλα τα επίπεδα.

Με προσεγμένο γράψιμο, με αντιηρωικούς πρωταγωνιστές, με πολλαπλές παράλληλες ξεχωριστές ιστορίες, οργανικά συνδεδεμένες μεταξύ τους, με ευρεία πλην κάθε άλλο παρά χαλαρή συνθετική επιφάνεια, με σωστά υπολογισμένες και κατανεμημένες χρονικές μετακινήσεις από τη δεκαετία του 1990 προς την ιστορία της χούντας και από εκεί προς το παρόν και των ημερών μας, ο Σεβαστάκης δείχνει με ποιον τρόπο το τραύμα των παλαιότερων μεταβιβάζεται στους νεότερους, τροφοδοτημένο εξαρχής και ριζικά πλέον μετασχηματισμένο (θυμάμαι με την ευκαιρία την ομόλογη θεματική της νουβέλας του Ηλία Μαγκλίνη «Η ανάκριση», 2008). Μολονότι δεν μαθαίνουμε πώς η Δέσποινα κατόρθωσε να κερδίσει τον σεβασμό αντιπάλων όπως ο Αγαθάγγελος (είναι μια εμβάθυνση που μοιάζει να λείπει από όλο το μυθιστόρημα), ποιο ακριβώς ήταν το τίμημα του τραύματος (δραματοποίηση πιθανώς αναγκαία για τη στήριξή του ως κομβικού μυθιστορηματικού σημείου), η σύνδεση με τη διάδοχη γενιά και εν κατακλείδι η επούλωση στο πρόσωπο του Άρη εγγράφεται στις κατακτήσεις του Σεβαστάκη. Αναρωτιέμαι μάλιστα μήπως η έλλειψη εμβάθυνσης στο πρωτογενές τραύμα της Δέσποινας οφείλεται στο ότι ο Σεβαστάκης αποφεύγει συνειδητά να το απεικονίσει και να το περιγράψει – ως τόσο επώδυνο ίχνος που είναι σε τελευταία ανάλυση προτιμότερο να μην αναδυθεί, μένοντας στο ημίφως. Ένα πολιτικό μυθιστόρημα με ισχυρά στοιχεία ιστορικής μνήμης που κηρύσσει όχι τη λήθη αλλά τον νηφάλιο αναστοχασμό του τραυματικού παρελθόντος.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ