Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε ασυνήθιστα σήματα που έρχονται από την κατεύθυνση του κέντρου του γαλαξία μας. Τα εν λόγω ραδιοκύματα δεν ταιριάζουν με καμία γνωστή ραδιοπηγή, γι’ αυτό πιθανώς προέρχονται από κάποιο άγνωστο έως τώρα αντικείμενο του διαστήματος. Κανένας επιστήμονας, προς το παρόν, δεν έχει σαφή απάντηση ποια είναι η προέλευση τους.

Οι ερευνητές από διάφορες χώρες (Αυστραλία, ΗΠΑ, Καναδα, Ισπανία, Γαλλία, Ν. Αφρική) οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής “Astrophysical Journal“, ανέφεραν ότι «η πιο παράξενη ιδιότητα του νέου σήματος είναι ότι έχει πολύ υψηλή πόλωση, πράγμα που σημαίνει ότι το φως του ταλαντώνεται μόνο προς μια κατεύθυνση, αλλά αυτή η κατεύθυνση περιστρέφεται με το πέρασμα του χρόνου».

Επίσης τόνισαν ότι «η φωτεινότητα του αντικειμένου αυξομειώνεται δραματικά, κατά 100 φορές, και το σήμα φαίνεται να “αναβοσβήνει” με τυχαίο τρόπο. Ποτέ δεν έχουμε δει κάτι παρόμοιο», δήλωσε ο ερευνητής Ζιτένγκ Γουάνγκ του Ινστιτούτου Αστρονομίας και της Σχολής Φυσικής του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ. 

«Κοιτάζοντας προς το κέντρο του γαλαξία μας, βρήκαμε αυτό το αντικείμενο που είναι μοναδικό, καθώς στην αρχή ήταν αόρατο, μετά έγινε φωτεινό, μετά ξεθώριασε και μετά εμφανίστηκε ξανά. Η συμπεριφορά ήταν τελείως ασυνήθιστη», ανέφερε η καθηγήτρια Τάρα Μέρφι, επίσης του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ. 

Πολλά είδη άστρων εκπέμπουν μεταβλητό φως στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα. Οι αστέρες νετρονίων (πάλσαρ), οι υπερκαινοφανείς αστέρες (σούπερ-νόβα), τα άστρα που στέλνουν εκλάμψεις στο διάστημα και οι γρήγορες εκρήξεις ραδιοκυμάτων (FRB) είναι τέτοια αστρονομικά αντικείμενα των οποίων η φωτεινότητα αυξομειώνεται. 

Όμως η νέα πηγή, που ανακαλύφθηκε αρχικά με το αυστραλιανό ραδιοτηλεσκόπιο ASKAP και η ύπαρξη της επιβεβαιώθηκε από το νοτιοαφρικανικό ραδιοτηλεσκόπιο MeerKAT, δεν φαίνεται να ταιριάζει με κανένα από αυτά τα φαινόμενα.

Έχοντας ανιχνεύσει έξι ραδιοσήματα με το ASKAP στη διάρκεια εννέα μηνών το 2020, οι αστρονόμοι προσπάθησαν στη συνέχεια να το παρατηρήσουν με οπτικό τηλεσκόπιο, αλλά απέτυχαν. Το ίδιο αποτυχημένη ήταν η προσπάθεια και του ραδιοτηλεσκοπίου Parkes, αλλά τελικά το πιο ευαίσθητο MeerKAT ανίχνευσε φέτος ξανά το μυστηριώδες αντικείμενο, το οποίο βαφτίστηκε «το αντικείμενο του Αντι» (από το παρατσούκλι του αστρονόμου που πρώτος το ανακάλυψε). 

Όπως είπε η Μέρφι, «ήμασταν τυχεροί που το σήμα επέστρεψε, αλλά βρήκαμε ότι η συμπεριφορά του ήταν δραματικά διαφορετική. Η πηγή εξαφανίστηκε μέσα σε μια μόνο μέρα, μολονότι είχε διαρκέσει επί εβδομάδες, όταν το είχαμε παρατηρήσει με το ραδιοτηλεσκόπιο ASKAP».

Η νέα άγνωστη πηγή, που πιθανώς είναι μικρή σε μέγεθος και διαθέτει ισχυρό μαγνητικό πεδίο, έρχεται να προστεθεί σε άλλα μυστηριώδη ραδιο-αντικείμενα που έχουν ανακαλυφθεί σχετικά πρόσφατα κοντά στο γαλαξιακό κέντρο και έχουν επίσης μεταβαλλόμενη φωτεινότητα (γι’ αυτό ονομάστηκαν “Galactic Centre Radio Transients”). Μέσα στην επόμενη δεκαετία θα τεθεί σε λειτουργία το μεγάλο διασυνδεμένο μέσω διαδικτύου διηπειρωτικό ραδιοτηλεσκόπιο SKA (Square Kilometer Array), το οποίο ελπίζεται να ρίξει περισσότερο φως σε αυτά τα μυστηριώδη αντικείμενα. 

Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση

ΑΠΕ – ΜΠΕ

ΑΠΟΨΕΙΣ

Ένας 28χρονος άνδρας, τελείως παράλυτος από τους ώμους και κάτω, ο οποίος είχε σπάσει το λαιμό του μετά την πτώση του από ύψος 14 μέτρων σε ένα νυχτερινό κλαμπ πριν τέσσερα χρόνια, μπόρεσε να περπατήσει ξανά φορώντας έναν ολόσωμο ρομποτικό εξωσκελετό, τον οποίο ελέγχει με τον νου του.  Προς το παρόν, ο ασθενής δεν κινείται τελείως ανεξάρτητα, καθώς ο εξωσκελετός με την ονομασία "Ours" είναι συνδεμένος από ψηλά με έναν ιμάντα προσαρτημένο στο ταβάνι. Πάντως το επίτευγμα αποτελεί σημαντικό βήμα προόδου, καθώς στον εγκέφαλο του τετραπληγικού ασθενούς είναι εμφυτευμένοι αισθητήρες και όχι ηλεκτρόδια, όπως σε άλλες περιπτώσεις, οι οποίοι του επιτρέπουν να κινεί με τη σκέψη του και τα τέσσερα άκρα του και όχι μόνο ένα όπως στο παρελθόν.

 Οι Γάλλοι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή νευροχειρουργικής Αλίμ Λουίς Μπεναμπίντ του Πανεπιστημίου της Γκρενόμπλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευρολογίας "The Lancet Neurology", μελέτησαν τον εγκέφαλο του άνδρα και εντόπισαν τις περιοχές που ενεργοποιούνται, όταν σκέφτεται να περπατήσει ή να κινήσει τα άνω άκρα του. Στη συνέχεια, εισήγαγαν αισθητήρες στα συγκεκριμένα σημεία και στις δύο πλευρές του κρανίου του.  Ο ασθενής, ο οποίος είχε μείνει δύο χρόνια σε νοσοκομείο μετά το ατύχημα του, εκπαιδεύτηκε αρχικά να κινεί με το νου του ένα ψηφιακό ομοίωμα του (αβατάρ) που έβλεπε σε οθόνη υπολογιστή. Μετά φόρεσε τον εξωσκελετό και έμαθε να κινεί και αυτόν με τον νου του.



ΑΠΕ

«Για πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, κατορθώσαμε να γυρίσουμε πίσω το ρολόι της ζωής», εξηγεί ο επιστήμονας. «Ένας συνδυασμός γνωστών δραστικών ουσιών γυρισε πίσω κατά δυόμισι χρόνια τη βιολογικη ηλικία σε εννέα εθελοντές» υποστηρίζει ο Φέιχι.

Ακούγεται απίστευτο. Και πάντα, όταν κάτι ακούγεται απίστευτο στην επιστήμη, χρειάζεται προσοχή. Σε αυτή την περίπτωση, ακόμη πιο εξαιρετική προσοχή. Στην πραγματικότητα, τα αποτελέσματα που παρουσιάζει ο Φέιχι δεν έχουν ακόμη παρουσιαστεί σε επιστημονικό περιοδικό. Επομένως, δεν έχουν αντιμετωπίσει τον κριτικό έλεγχο άλλων επιστημόνων. Αυτό θα συμβεί αργότερα εντός του έτους, λέει ο Φέιχι αυτό το έτος. Επιπλέον, η πειραματική εθελοντική ομάδα είναι πολύ μικρή: Μόλις εννέα άνδρες - και καμία γυναίκα - έχουν λάβει τα φάρμακα αυτά και μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ομάδα ελέγχου.

Κάποιες λεπτομέρειες της μελέτης αξιολογούνται επί του παρόντος από επιστήμονες δυο αμερικανικών πανεπιστημίων. Το κείμενο της μελέτης αυτής δόθηκε στη ZEIT ONLINE υπό την προϋπόθεση αυστηρής εμπιστευτικότητας. Ως εκ τούτου η γερμανική εφημερίδα αναφέρει μόνον τα αποτελέσματα που δημοσιοποιήθηκαν την Παρασκευή στη Νέα Υόρκη.

Τι θα σήμαινε αυτό για την κοινωνία μας;

Οι συνέπειες μιας τέτοιας θεραπείας θα ήταν ανυπολόγιστες φυσικά για την κοινωνία μας. Τα ευρήματα της ομάδας του Φέιχι και της εταιρείας του αξιολογούνται ήδη στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες και το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.

«Αν αποδειχθεί ότι κάτι τέτοιο όντως ισχύει και η ομάδα του Φέιχι έχει πραγματικά καταφέρει να αναζωογονήσει τους ανθρώπους τι θα σημαίνει αυτό για την κοινωνία μας; Πόσο ριζικά θα άλλαζε ο σχεδιασμός της ζωής, οι οικογενειακές δομές και τα ασφαλιστικά συστήματα; Ποιος θα χρειάζεται τον Θεό όταν εξαφανίζεται ο θάνατος;» διερωτάται η Die Zeit.

Η έρευνα για την αντίστροφη της Γήρανσης ξεκίνησε την άνοιξη του 2017 στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας από τον δρ Στηβ Χόρβαθ που εξέτασε τα τελευταία δείγματα αίματος από τους εννέα εθελοντές. Όπως είχε κάνει τους τελευταίους δώδεκα μήνες. Και πάλι με το ίδιο αποτέλεσμα. Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία, τα αποτελέσματα ήταν σαφή. Ο Χόρβαθ έστειλε τα αποτελέσματα στην Intervene Immune και στον συνάδελφό του Γκρεγκ Φέιχι. Ακολούθησαν δύο χρόνια περαιτέρω ανάλυσης και μακρές συζητήσεις στην ομάδα. Στο τέλος υπήρξε μια απόφαση: να δημοσιεύσουν τα ευρήματα.

Η μελέτη ονομάζεται TRIIM και εγκρίθηκε από την Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA). Η αναζωογόνηση δεν ήταν ο κύριος στόχος της εταιρείας, που αρχικά ήθελε μια θεραπεία που θα καθιστούσε την μεγαλύτερη ηλικία πιο υγιή. Για το σκοπό αυτό, οι ερευνητές στοχεύουν στον θύμο αδένα, ένα όργανο που διαπερνά πλήρως τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, το οποίο συμπιέζεται μεταξύ της καρδιάς και του στέρνου και ζυγίζει μόλις 50 γραμμάρια.

Όπως λένε ειδικοί επιστήμονες στο ΑΠΕ ΜΠΕ «ο θύμος αδένας είναι εξειδικευμένο όργανο του ανοσοποιητικού συστήματος. Στο θύμο ωριμάζουν τα Τ-λεμφοκύτταρα (Τ-κύτταρα), τα οποία είναι σημαντικά για το ανοσοποιητικό σύστημα. Ο θύμος αδένας είναι μεγαλύτερος και πιο ενεργός στην νεογνική και προ-εφηβική περίοδο. Με τα πρώτα χρόνια της εφηβείας, ο θύμος αρχίζει να ατροφεί και το θυμικό στρώμα αντικαθίσταται από λιπώδη ιστό. Παρόλα αυτά, η Τ-λεμφοποίηση συνεχίζεται σε όλη την ενήλικη ζωή».

Γνωστός στους αρχαίους Έλληνες ο θύμος αδένας

Ο θύμος αδένας ήταν γνωστός στους αρχαίους Έλληνες, και το όνομά του προέρχεται από τη λέξη «θυμός» (που σημαίνει: οργή, καρδιά, ψυχή, επιθυμία, ζωή) ενδεχομένως λόγω της θέσης του στο στήθος, κοντά στο σημείο όπου υποκειμενικά νιώθουμε τα συναισθήματα. Άλλο ενδεχόμενο είναι το όνομα να προέρχεται από το βότανο «θυμάρι». Ο Γαληνός ήταν ο πρώτος που παρατήρησε ότι το μέγεθος του οργάνου αλλάζει κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου.

Ο Ζακ Μίλερ ανακάλυψε το 1961 τη σημασία του θύμου αδένα στο ανοσοποιητικό σύστημα με χειρουργική αφαίρεσή του από ποντίκια τριών ημερών, και παρατηρώντας την επακόλουθη ανεπάρκεια σε ένα πληθυσμό λεμφοκυττάρων.Ο Μίλερ ονόμασε τα Τ-κύτταρα από το όργανο της καταγωγής τους. Ο θύμος αδένας είναι μεγαλύτερος στα παιδιά ενώ στα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας μόλις και μετά βίας διακρίνεται από τον περιβάλλοντα λιπώδη ιστό. Ως μία ηλικία ο θύμος σιγά-σιγά συρρικνώνεται και τελικά εκφυλίζεται σε μικρά νησίδια λίπους. Κατά την ηλικία των 75 ετών ζυγίζει μόλις 6 gr. Στα παιδιά έχει ένα γκριζωπό-ροζ χρώμα, ενώ στους ενήλικες έχει κίτρινο χρώμα.

Το πρώτο όργανο που πλήττεται απο το στρες

Όπως λένε οι ίδιες πηγές στο Αθηναϊκό Πρακτορείο «ο θύμος αδένας είναι το πρώτο όργανο που πλήττεται από το στρες. Τα κύτταρα Τ βοηθούν τον οργανισμό να εντοπίσει και να απομακρύνει τα καρκινικά κύτταρα και άλλους εισβολείς. Ο θύμος αδένας αποδυναμώνεται από παράγοντες όπως δυσάρεστες ειδήσεις, αφυδάτωση ή κατανάλωση μη θρεπτικών, επεξεργασμένων τροφίμων ή ροφημάτων. Όλα αυτά επιδρούν αρνητικά στην ενεργοποίηση των κυττάρων Τ από τις ορμόνες του θύμου αδένα, και αφήνουν τον οργανισμό ανυπεράσπιστο απέναντι στην εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων και στην εμφάνιση ασθενειών. Με δεδομένη την καθημερινή μας έκθεση στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση, τις εφημερίδες, τις ανθυγιεινές τροφές, τις επιβλαβείς χημικές ουσίες που εμπεριέχονται σε τρόφιμα και ροφήματα, την περιβαλλοντική μόλυνση και τα αρνητικά όντα που συναντάμε, ο θύμος αδένας καλείται να αντιμετωπίσει πλήθος αρνητικών επιρροών».

Οι επιστήμονες λένε οτι μπορούμε να τονώσουμε όχι μόνο τον θύμο αδένα, αλλά όλο μας τον οργανισμό κάνοντας πράγματα που μας αναζωογονούν και μας εμψυχώνουν, καταναλώνοντας θρεπτικές τροφές, ακούγοντας χαλαρωτική μουσική, χορεύοντας και αφιερώνοντας περισσότερο χρόνο σε εξορμήσεις στην ύπαιθρο παρά μέσα στο σπίτι ή μπροστά από μια τηλεόραση. Είτε επιλέγουμε να αποδυναμώσουμε το σώμα μας είτε να το τονώσουμε, εφαρμόζουμε στην πράξη την «δύναμη της θέλησης».

Ο στόχος του να αναγεννηθεί ο θύμος αδένας των ηλικιωμένων ανδρών, ο οποίος αποτελειτο μόνο απο λίπος

Ήταν εύκολο να βρεί εθελοντές στην Καλιφόρνια για μια τέτοια δοκιμή. Ειδικά στην περιοχή του Σαν Φρανσίσκο, υπάρχει μια ομάδα «μετανθρωπιστών και των μαθητών κατά της γήρανσης». Η ομάδα του Φέιχι στρατολόγησε γρήγορα εννέα άτομα ηλικίας μεταξύ 51 και 65 ετών και άρχισε να τα θεραπεύει. Για δώδεκα μήνες ελαμβαναν την αυξητική ορμόνη hGH, την ουσία DHEA και τη μετφορμίνη που χρησιμοποιείται σε διαβητικούς. Η ορμόνη hGH προκαλει την αύξηση του θύμου αδένα και οι άλλες δύο ουσιες χρησιμοποιούνται κυρίως για να εμποδίσουν τις παρενέργειές της. Όλα αυτα τα φάρμακα είναι γνωστά και διαθέσιμα εδώ και χρόνια στην Αμερική. Οι εννέα άντρες εξετάζονταν τακτικά με μαγνητική τομογραφία και αναλύσεις αίματος. Και πράγματι: τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο θύμος αδένας αυξήθηκε και τα κύτταρα του αίματος άλλαξαν. Η αναλογία των λεγόμενων μονοκυττάρων προς τα λευκοκύτταρα που σχετίζονται με την ηλικία ήταν παρόμοιος με αυτόν των πολύ νεότερων ατόμων στο τέλος της μελέτης. Επίσης, τα φλεγμονώδη επίπεδά τους στο αίμα μειώθηκαν.

«Υποψιαζόμαστε», είπε ο Φέιχι στους Times Online ότι «ένα βιολογικό πρόγραμμα επανενεργοποιήθηκε, το οποίο βοηθά στην επαναφορα του θύμου αδένα στην αρχή της ζωής». Οι δοσολογίες και το σχήμα χορήγησης είναι γνωστές στο TIME ONLINE αλλά για λόγους ασφαλείας το αμερικανικό περιοδικό αποφάσισε να μην δημοσιεύσει λεπτομέρειες. Η μετφορμίνη και ειδικά η hGH μπορεί να έχουν σοβαρές και επικίνδυνες παρενέργειες, προειδοποιεί το Time.

Τα ρολόγια του DNA καθορίζουν τη βιολογική ηλικία

Ο δρ Φέιχι πέρασε πολλά χρόνια της ζωής του ερευνώντας τον θύμο αδένα. Όπως λέει, απέδειξε ότι ένας ανέπαφος θύμος αδένας λειτουργεί στα συστήματα σηματοδότησης στο σώμα, τα οποία αλλάζουν με την ηλικία. Ο Φέιχι συνεργάζεται με τον Γερμανό καθηγητή Γενετικης Στηβ Χόρβαθ, που σύμφωνα με την Die Zeit «είναι ένα είδος ροκ σταρ στην επιστήμη της γήρανσης τα τελευταία χρόνια. Ο καθηγητής της γενετικής έχει αναπτύξει μεθόδους που επιτρέπουν την πρώτη φορά να μετρηθεί αξιόπιστα και αντικειμενικά η βιολογική ηλικία των ανθρώπων. Η βιολογική ηλικία είναι, αν θέλετε, η σωστή ηλικία ενός ατόμου. Σε αντίθεση με τη χρονολογική ηλικία, αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι οι άνθρωποι γερνούν με διαφορετικούς ρυθμούς. Οποιος χρησιμοποιεί τη βιολογική ηλικία, μπορεί να προβλέψει με μεγαλύτερη ακρίβεια εάν ένα άτομο θα έχει μια ασθένεια που σχετίζεται με την ηλικία ή ακόμα και θα πεθάνει σύντομα» γράφει η Die Zeit.

Προκειμένου να προσδιοριστεί η βιολογική ηλικία, ο Χόρβαθ μελετά τις χημικές μεταβολές στα κληρονομικά μόρια και στο DNA. Έχει δημιουργήσει τέσσερα ρολόγια του DNA και το πιο πρόσφατο που το ονομάζει DNAmGrimAge Clock ( Aging: Lu et al., 2019) καθορίζει, πάνω απ 'όλα, πόσο υψηλός είναι ο κίνδυνος ενός ατόμου να αναπτυχθεί ή να πεθάνει τα επόμενα χρόνια. Τα επιγενετικά ρολόγια είναι η πιο ακριβής μέθοδος για τον προσδιορισμό της πραγματικής ηλικίας ενός ατόμου.

Οι εννέα άνδρες είχαν κερδίσει δυόμισι χρόνια ζωής

Ο Χόρβαθ χρησιμοποίησε τα βιολογικά του ρολόγια για να καθορίσει τη βιολογική ηλικία των εννέα εθελοντών του Φέιχι κατά τη διάρκεια της μελέτης. Τα αποτελέσματα φαίνονται απίστευτα. Οι εννέα άνδρες αναζωογονήθηκαν μέσω της θεραπείας. Στους δώδεκα μήνες που διήρκεσε το πείραμα, το βιολογικο τους ρολόι έδειξε οτι οι εννέα άνδρες είχαν κερδίσει δυόμισι χρόνια ζωής. Και αυτό δεν ήταν το μόνο : Η αναζωογονητική επίδραση, σύμφωνα με τις μετρήσεις του Χόρβαθ , είχε κανει τα βιολογικά ρολογια να γυρίζουν όλο και πιο γρήγορα προς τα πίσω. Ενας γκριζομαλλης εθελοντης είδε μαλιστα τα μαλιά του να σκουραίνουν πάλι, γράφει η ZEIT ONLINE

Ο σκεπτικισμός των επιστημόνων

Όλα αυτά ακούγονται απίστευτα. Μπορεί το μέχρι σήμερα απίστευτο όνειρο της αιωνιας νεότητας να γίνει τόσο απροσδόκητα πραγματικότητα; Με μερικά γνωστά φάρμακα; Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για σκεπτικισμό: Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η μελέτη με μόνο εννέα εθελοντές είναι πολύ μικρή και δεν έχει περάσει ακόμα απο πλήρη επιστημονική αξιολόγηση. Επιπλέον, δεν υπήρχε ομάδα ελέγχου που να έλαβε θεραπεία με εικονικό φάρμακο, το οποία συνηθιζεται σε δοκιμασία πρώιμης φάσης. Επίσης, δεν είναι σαφές πόσο καιρό η επίδραση διαρκεί και αν έχει παρενέργειες. Και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι το εντυπωσιακό αποτέλεσμα να καταρρεύσει σε μια ευρύτερη έρευνα με εκατοντάδες συμμετέχοντες. Και επίσης τι γίνεται με τις γυναίκες; Είναι γνωστό ότι η hGH μπορεί να έχει διαφορετικές επιπτώσεις στα φύλα, λέει ο Φέιχι. Ωστόσο, ειναι σίγουρος ότι η θεραπεία θα έχει επίσης θετική επίπτωση στις γυναίκες. Η εταιρεία του σχεδιάζει περαιτέρω δοκιμές για γυναίκες και άνδρες.

Μια θεραπεία που παρατείνει τη ζωή θα αποφέρει δισεκατομμύρια

Επειδή διακυβεύονται πολλά. Για περαιτέρω μελέτες, η Intervene Immune χρειάζεται επιχειρηματικό κεφάλαιο. Οι αναλυτές προβλέπουν ότι μια εταιρεία που αναπτύσσει μια θεραπεία που δίνει στους ανθρώπους δύο χρόνια ζωής θα μπορούσε να φτάσει γρήγορα στην αγορά να έχει αξία 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Παρ 'όλα αυτά, τα νέα αποτελέσματα δείχνουν ένα πράγμα: Δεν είναι πλέον αδυνατον να πιστεύουμε ότι μια μέρα θα υπάρξει μια θεραπεία που θα επεκτείνει την υγιή διάρκεια ζωής του ανθρώπου. Τα αποτελέσματα της μελέτης TRIIM - τουλάχιστον όπως παρουσιάζονται τώρα - είναι αξιοσημείωτα.

Φυσικά, και εκτός από τη μελέτη του Φέιχι , η έρευνα κατά της γήρανσης έχει κάνει τεράστια πρόοδο σε λίγα χρόνια. Ένα ολόκληρο φάσμα φαρμάκων και διαδικασιών δοκιμάζονται που θα μπορούσαν να επιβραδύνουν, να σταματήσουν ή και να αναστρέψουν τη γήρανση. Ο Στηβ Χόρβαθ πιστεύει ότι έχουμε φτάσει σε μια "ιστορική στιγμή". Μια στιγμή που η γήρανση δεν είναι πια ένας νόμος της φύσης.

Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ, Die Zeit, Time, tvxs

Κάποιοι κοιμούνται σε ηλεκτρομαγνητικά σεντόνια κι άλλοι φτάνουν να παίρνουν μέχρι και 150 χάπια την ημέρα. Πρόκειται για τους κυνηγούς της αθανασίας που υποστηρίζουν ότι έχουν βρει το κλειδί για την μακροζωία.
Πόσο αλήθεια είναι όμως αυτό;

Το 2016, ένας Αμερικανός επενδυτής ακινήτων, ο James Strole δημιούργησε το «Coalition for Radical Life Extension», ένα μη κερδοσκοπικό ίδρυμα με έδρα την Αριζόνα, το οποίο στοχεύει να υποστηρίξει την επιστήμη που εστιάζει στην επιμήκυνση της ανθρώπινης ζωής. Η σύγχρονη ιατρική έχει ανεβάσει κατά πολύ το προσδόκιμο ζωής μας, αλλά αυτό για τον Strole δεν είναι αρκετό. Δεν έχει νόημα να ζήσει κανείς μερικά χρόνια ακόμα. Εκείνος ονειρεύεται τη στιγμή που η επιστήμη θα καταφέρει να επιμηκύνει τη ζωή κατά δεκαετίες, αιώνες και γιατί όχι την ώρα εκείνη που η θνησιμότητα θα καταστεί προαιρετική. Το τέλος του ανθρώπινου τέλους δηλαδή. Οι υποστηρικτές τους είναι ήδη χιλιάδες…

Οι κυνηγοί της αθανασίας χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, όπως εξηγεί ο βρετανικός Guardian. Από την μία πλευρά βρίσκονται οι ορθολογιστές. Πρόκειται για επιστήμονες της γεροντολογίας που μελετούν τις πολυάριθμες βιολογικές δυσκολίες στην εξάλειψη της εντροπίας. Ο Strole ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Είναι ένας επιχειρηματίας, που δεν έχει επιστημονική κατάρτιση, αλλά παρ όλα αυτά είναι αποφασιστικά αφοσιωμένος στον σκοπό του και πρόθυμος να συσπειρωθεί πίσω από νέα επιστημονικά ευρήματα. Ελπίζει να ζήσει επ 'αόριστον ή τουλάχιστον μέχρι τα 150. Αλλά εξαρτάται απόλυτα από τους ερευνητές για να του βρουν τον τρόπο.

Σε αυτόν τον αγώνα δεν είναι μόνος. Οι κυνηγοί της αθανασίας αυξάνονται και πληθύνονται. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται δισεκατομμυριούχοι της Silicon Valley και όλοι εκείνοι που έχουν βγάλει τόσα λεφτά στη ζωή τους, που απαιτούν μια ακόμη ζωή για να τα ξοδέψουν. Αλλά τώρα και η φαντασία των «απλών θνητών» έχει αρχίσει να οργιάζει. Οι άνθρωποι ονειρευόμαστε την αθανασία απαρχής της ύπαρξης. Μέχρι τώρα δεν το έχουμε καταφέρει… Συνεχίζουμε και πεθαίνουμε. Αλλά τώρα κάποιοι υποστηρίζουν ότι έχουν βρει την πύλη του παραδείσου. Πρόκειται για ιδιωτικές κλινικές και φαρμακεία που υπόσχονται ότι θα μας δώσουν το κλειδί για να μπούμε.

Ο Strole έχει υπάρξει ευαγγελιστής της ανθρώπινης αθανασίας από τότε που ήταν παιδί, όταν πέθανε η γιαγιά του και ένιωσε έναν «πόνο» που δεν μπορεί καν να τον περιγράψει. Ήταν ακόμη 11 χρονών και πολύ φρέσκος σε αυτό τον κόσμο για να σκεφτεί τον θάνατο, όπως όλοι κάνουμε σε κάποιο σημείο της ζωής μας. Στις αρχές της δεκαετίας του '70, όταν ήταν 20 χρονών, ξεκίνησε να περιοδεύει στις ΗΠΑ και να κάνει ομιλίες για την υπάρχουσα γεροντολογική έρευνα, και παράλληλα να εκθειάζει τις δυνατότητές του κλάδου και να υποστηρίζει τα αντιγηραντικά οφέλη μιας θετικής νοοτροπίας. «Δεν είναι υπέροχη η ζωή; Μπορείτε να ζήσετε για πάντα αν το προσπαθήσετε!», ήταν το σύνθημά του. Μη έχοντας επιστημονική κατάρτιση, στήριζε το αφήγημά του σε συμβουλές ευζωίας, όπως το να γυμναζόμαστε, να τρώμε λίγο και καλά και να φροντίζουμε τον εαυτό μας. Συμβουλές, δηλαδή, που σήμερα θα τις δει κανείς γραμμένες, σε οποιοδήποτε περιοδικό ανοίξει. Τότε όμως, οι συμβουλές και οι στόχοι του έμοιαζαν ριζοσπαστικές για τους Αμερικάνους και προκαλούσαν αντιδράσεις. Πολλοί τον κατηγόρησαν ότι πάει κόντρα στο θέλημα του Θεού και τη φυσική τάξη των πραγμάτων. Κάποιοι τον χαρακτήρισαν ακόμη ως και τον «διάβολο» επί γης και απειλούσαν ακόμη και τη ζωή του. Παρ 'όλα αυτά, δεν το έβαλε κάτω. Πίστευε ότι ήξερε όσα... δεν μας αποκαλύπτουν και ήταν πεπεισμένος ότι μια σημαντική ανακάλυψη τον περίμενε στη γωνία. Για να προετοιμάσει μάλιστα πλήρως το σώμα του για την αιώνια ζωή, υιοθέτησε ένα αυστηρό πρόγραμμα υγείας. Άρχισε να καταναλώνει μια σειρά τροφικών συμπληρωμάτων, παρακινώντας τους ομοϊδεάτες του να κάνουν το ίδιο. Τελικά, σχηματίστηκε μια κοινότητα, που την ενώνει η αποστροφή προς τον θάνατο.

Ο Strole είναι τώρα 70 ετών. Κάθε πρωί κάνει μια κρύα βουτιά στην πισίνα του για να σοκάρει το ανοσοποιητικό του σύστημα. Αποφεύγει τα γαλακτοκομικά και δεν αγγίζει οτιδήποτε έχει υδατάνθρακες. Αντιθέτως λαμβάνει τουλάχιστον 70 διαφορετικά συμπληρώματα διατροφής την ημέρα που το καθένα υπόσχεται ότι κάνει κάπου καλό. Φροντίζει για τη μακροζωία του ακόμα και στον ύπνο, αφού κοιμάται πάνω σε ένα ηλεκτρομαγνητικό υπόστρωμα που ενεργοποιεί το κυκλοφοριακό και όπως πιστεύει εξισορροπεί τις ορμόνες του.

Αυτές είναι μερικές από τις τυπικές στρατηγικές επέκτασης ζωής, για αυτούς που πιστεύουν ότι η ζωή επεκτείνεται. Οι περισσότεροι κυνηγοί της αθανασίας, ωστόσο προσθέτουν σε αυτές και τη δική τους πινελιά. Για να διατηρήσει το μυαλό του σε πλήρη διαύγεια, ο γεροντολόγος Μάριος Κυριαζής, ο οποίος διανύει την έκτη δεκαετία της ζωής του και είναι επικεφαλής της βρετανικής κοινότητας μακροβιότητας, διαβάζει κάθε μέρα την εφημερίδα του ανάποδα και κάθε φορά που αυτό γίνεται πολύ εύκολο για αυτόν, διαβάζει την εφημερίδα όχι μόνο ανάποδα αλλά και μέσα από έναν καθρέφτη.

Γιατί όμως κάποιος να θέλει να ζήσει για πάντα; Όπως λέει ο Strole πρώτα από όλα όλοι φοβόμαστε τον θάνατο. Αλλά για εκείνον μεγαλύτερο κίνητρο είναι η περιέργειά του. «Ζούμε τη ζωή μας γνωρίζοντας ότι θα τελειώσει μια μέρα. Φανταστείτε τι θα μπορούσαμε να πετύχουμε εάν δεν είχαμε αυτό το δεδομένο», λέει. Ο Αμερικανός επιχειρηματίας Dave Asprey, ο οποίος είναι 46 ετών αλλά ελπίζει να ζήσει πέραν των 180 ετών, παίρνει 150 συμπληρώματα την ημέρα. «Δεν μπορώ να φανταστώ να μην έχω νέα συναρπαστικά προβλήματα για να λύσω!», λέει στον Guardian. Παραδέχεται επίσης ότι τα κίνητρά του δεν είναι αμιγώς αλτρουϊστικά. «Φανταστείτε πόσα κουβανέζικα πούρα θα μπορούσα να καπνίσω σε μια τέτοια ζωή», συμπληρώνει.

Ο Aubrey De Gray - ένας σοβαρός επιστήμονας-  θεωρεί την επέκταση της ζωής ζήτημα υγείας. Κάτι το οποίο είναι ίσως και το πιο πειστικό επιχείρημα για το όλο εγχείρημα. Οι γεροντολόγοι δεν ελπίζουν να εξαλείψουν τον θάνατο, λέει. Αντίθετα, «μας ενδιαφέρει να μην αρρωσταίνουν οι άνθρωποι όταν γερνούν», σημειώνει. Ανεξάρτητα από το πόσο η κοινωνία έρχεται αντιμέτωπη με την έννοια της αθανασίας, κανείς δεν θέλει πραγματικά να υποφέρει από το Αλτσχάιμερ ή να καταπέσει ξαφνικά από καρδιαγγειακές παθήσεις. Η γεροντολογία είναι η πράξη ανάπτυξης θεραπευτικών αγωγών για ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία, εξηγεί ο De Gray. Σκοπεύει στην εξάλειψη των αιτιών θανάτου και όχι του ίδιου του θανάτου. Για τον De Gray, η αόριστη ζωή είναι παράπλευρη επιδίωξη και όχι ο στόχος.

Βρισκόμαστε όμως στα αλήθεια κοντά σε κάποια ανακάλυψη που θα επεκτείνει στα αλήθεια τη ζωή μας; Μέχρι στιγμής η πρόοδος είναι πολύ μέτρια. Οι γεροντολόγοι μιλούν για τις δυνατότητες που μπορούν να υπάρξουν, αλλά προειδοποιούν ότι κάτι τέτοιο είναι πολύ μακριά. Ο Richard Hodes, διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου για τη Γήρανση, που είναι μια κυβερνητική υπηρεσία των ΗΠΑ, λέει ότι αν και η έρευνα σε πειραματόζωα έχει οδηγήσει σε «δραματική αύξηση της διάρκειας ζωής», οι ίδιες μέθοδοι όταν εφαρμόστηκαν σε θηλαστικά δεν απέδωσαν. Η βιολόγος Laura Deming, η οποία δημιούργησε το 2011 το Ταμείο Διάρκειας Ζωής, μια εταιρεία επιχειρηματικών κεφαλαίων που υποστηρίζει εταιρείες υψηλού δυναμικού μακροζωίας, σημειώνει ότι οι νεοσύστατες εταιρείες συνεχίζουν να ξεριζώνουν με επιτυχία τους βιολογικούς δείκτες της γήρανσης - αλλά στον άνθρωπο, «πραγματικά δεν ξέρουμε τώρα τι θα λειτουργήσει και τι όχι».

Ένα μεγάλο μέρος της γεροντολογίας επικεντρώνεται στην αναγνώριση των ζημιών που υπόκειται ο ανθρώπινος οργανισμός με την ηλικία και την ανάπτυξη τρόπων για να σταματήσουν αυτές. Έχει ανακαλυφθεί, για παράδειγμα, ότι καθώς γερνάμε, ορισμένα κύτταρα γίνονται αναποτελεσματικά. Η αφαίρεση αυτών των κυττάρων έχει βοηθήσει τα ποντίκια να έχουν μακρύτερες και υγιέστερες ζωές. Παρόμοιες μορφές γενετικής παρέμβασης έχουν πετύχει και σε άλλα ζωικά μοντέλα. Αλλά για να φθάσουν έως τον άνθρωπο, οι γεροντολόγοι πρέπει να πείσουν τις κυβερνητικές υπηρεσίες να στηρίξουν την εφαρμογή τέτοιων μεθόδων στον άνθρωπο, ένα περίπλοκο και μακροχρόνιο εγχείρημα, δεδομένης της γενικής άποψης ότι ο θάνατος είναι μια κανονική ανθρώπινη διαδικασία.

Σε κάθε περίπτωση η αγορά που αναπτύσσεται γύρω από την αντιγήρανση είναι μια αγελάδα που κατεβάζει γάλα. Και σε κάθε περίπτωση οι οργανισμοί που ασχολούνται με τα φαρμακευτικά προϊόντα προειδοποιούν ότι τα σκευάσματα που υπόσχονται την αθανασία μας δεν είναι έμπιστα αλλά μπορεί να είναι και επικίνδυνα.

Ο γηραιότερος άνθρωπος που έζησε ποτέ, ήταν η Jeanne Calment, που έφτασε τα 122, αν και δεν ήταν ίσως το καλύτερο παράδειγμα καλής υγείας, καθώς κάπνιζε μέχρι και που έγινε 117 χρονών. Οι πιο επιτυχημένες μέθοδοι επέκτασης ζωής που γνωρίζουμε πάντως φαίνεται να είναι οι προφανείς: να τρώτε καλά, να κοιμάστε καλά, ασκηθείτε, μειώστε το άγχος και βασιστείτε στη σύγχρονη ιατρική.



πηγή tvxs

Το ρόβερ Curiosity της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) τράβηξε μια φωτογραφία στον 'Αρη, όπου φαίνεται μια μυστηριώδης λάμψη σε ένα μακρινό λόφο. Στην ασπρόμαυρη φωτογραφία, μπροστά από ένα βραχώδες τοπίο, μια μακριά και ακανόνιστη λευκή λάμψη φαίνεται να περνάει από πάνω.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι κάμερες του ρόβερ έχουν τραβήξει φωτογραφίες με ανωμαλίες, οι οποίες δεν είναι εύκολο να εξηγηθούν, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση μια φωτογραφία του 2014. Η ανωμαλία αυτή τη φορά ήταν μάλλον αστραπιαία, καθώς οι φωτογραφίες που τραβήχτηκαν ένα λεπτό πριν και ένα λεπτό μετά την επίμαχη φωτογραφία, δεν δείχνουν καμία λάμψη.

Οι συνωμοσιολόγοι και οι μονίμως καχύποπτοι για μια ακόμη φορά πιστεύουν ότι πρόκειται για εξωγήινους, αλλά η NASA θεωρεί σαφώς πιθανότερο ότι η λάμψη προέρχεται από κάποια ηλιακή αντανάκλαση στους βράχους ή από την κοσμική ακτινοβολία ή από μια αναλαμπή στον ίδιο το φακό της κάμερας.

Το Curiosity έφθασε στον γειτονικό πλανήτη το 2012 και διαθέτει 17 κάμερες. Όλα αυτά τα χρόνια περιδιαβαίνει αργά τον Άρη και έχει στείλει στη Γη ένα μεγάλο όγκο δεδομένων και φωτογραφιών.

«Σε χιλιάδες εικόνες που έχουμε πάρει από το Curiosity, βλέπουμε σχεδόν κάθε εβδομάδα μερικές με φωτεινά σημεία. Οι πιο πιθανές εξηγήσεις είναι ότι προκαλούνται από κοσμικές ακτίνες ή από το φως του Ήλιου που αντανακλάται από τις επιφάνειες των βράχων», δήλωσε ο Τζάστιν Μάκι, μέλος της επιστημονικής ομάδας του ρόβερ, σύμφωνα με τις βρετανικές «Ιντιπέντεντ» και «Ντέιλι Μέιλ».




ΑΠΕ

Ευρωπαίοι αστρονόμοι ανακάλυψαν μια τεράστια ζώνη ραδιο-εκπομπών, μήκους δέκα εκατομμυρίων ετών φωτός, η οποία σαν γέφυρα συνδέει δύο σμήνη γαλαξιών που αργά οδεύουν σε σύγκρουση μεταξύ τους.
Το φαινόμενο αποδίδεται στην ύπαρξη ενός διαγαλαξιακού μαγνητικού πεδίου, η πρώτη φορά που ανακαλύπτεται ένα τέτοιο φαινόμενο και σε τέτοια κλίμακα στο σύμπαν.

Η ανακάλυψη, η οποία έγινε με χρήση της διάταξης ραδιοτηλεσκοπίων LOFAR (Low-Frequency Array) με έδρα την Ολλανδία, που περιλαμβάνει 25.000 κεραίες διάσπαρτες σε 51 τοποθεσίες, παρουσιάστηκε στο περιοδικό "Science" από τους ερευνητές, με επικεφαλής την αστρονόμο Φεντερίκα Γκοβόνι του Εθνικού Ινστιτούτου Αστροφυσικής στο Κάλιαρι της Ιταλίας.

Το εν λόγω διαστημικό παρατηρητήριο, που ειδικεύεται στην ανίχνευση μεγάλων χαμηλής συχνότητας ραδιοκυμάτων, εντόπισε μια περίεργη ραδιο-γέφυρα ανάμεσα στα σμήνη γαλαξιών Abel 0399 και Abell 0401, τα οποία απέχουν περίπου δέκα εκατομμύρια έτη φωτός μεταξύ τους, αλλά πλησιάζουν συνεχώς, καθώς βρίσκονται σε φάση σταδιακής συγχώνευσης τους.

Οι αστρονόμοι ανέφεραν ότι η ραδιο-γέφυρα οφείλεται σε ηλεκτρόνια που έχουν επιταχυνθεί και κινούνται πολύ γρήγορα (η λεγόμενη ακτινοβολία συγχρότρου που γίνεται ορατή ως ραδιο-εκπομπές), το οποίο εκτείνεται από το ένα γαλαξιακό σμήνος μέχρι το άλλο. Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται ένα μαγνητικό πεδίο να απλώνεται τόσο πολύ ανάμεσα σε δύο σμήνη γαλαξιών και εγείρεται το ερώτημα αφενός κατά πόσο αυτό είναι κάτι σπάνιο ή κοινό στο σύμπαν και αφετέρου ποια είναι η πηγή της προέλευσης των ηλεκτρονίων.

Οι αστρονόμοι θα ψάξουν πλέον και για άλλες μεγάλες ραδιο-γέφυρες και μαγνητικά πεδία ανάμεσα σε γαλαξιακά σμήνη, αλλά δεν περιμένουν να βρουν πολλά πράγματα, έως ότου τεθεί σε λειτουργία το SKA (Square Kilometer Array), η μεγαλύτερη διάταξη τηλεσκοπίων στον κόσμο.

Τα σμήνη γαλαξιών περιέχουν δεκάδες ή εκατοντάδες γαλαξίες, τεράστιες ποσότητες καυτών αερίων και σκοτεινής ύλης. Είναι οι πιο μεγάλες βαρυτικές δομές στο σύμπαν και μεγαλώνουν σταδιακά έλκοντας κοντά τους και απορροφώντας μικρότερες δομές.

Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση:

https://science.sciencemag.org/content/364/6444/981

Από τις 20 Μαΐου (Διεθνή Ημέρα Μετρολογίας) το κιλό έπαψε και επίσημα να ορίζεται με βάση ένα χειροπιαστό υλικό πράγμα, αλλά θεωρείται πια κάτι αφηρημένο που έχει να κάνει με το φως και την ενέργεια.

Οι φυσικοί αντικατέστησαν πλέον το παλιό κιλό (ένα κύλινδρο από πλατίνα και ιρίδιο που ζύγιζε ένα κιλό, φυλασσόταν στη Γαλλία και από το 1889 αποτελούσε το σημείο αναφοράς του κιλού) με μια «ασώματη» μέτρηση που βασίζεται στα φωτόνια και στη σταθερά του Πλανκ.

Με το νέο ορισμό, που είχε αποφασιστεί ομόφωνα πέρυσι το Νοέμβριο από τη διεθνή Γενική Διάσκεψη Μέτρων και Σταθμών στις Βερσαλλίες, το κιλό θα είναι πια αμετάβλητο και δεν θα μεταβάλλεται έστω και αδιόρατα με το πέρασμα του χρόνου, όπως συνέβαινε με τον κύλινδρο, ο οποίος έχανε άτομα κατά καιρούς (τα τελευταία 130 χρόνια είχε συνολικά χάσει περίπου 50 μικρογραμμάρια).

Το κιλό είναι πια μια αφηρημένη ιδέα, που έχει την ίδια ισχύ οπουδήποτε στο σύμπαν και όχι ένας κύλινδρος που θα ζύγιζε λιγότερο στη Σελήνη από ό,τι στη Γη λόγω της διαφοράς βαρύτητας.

Το νέο κιλό βασίζεται στη θεμελιώδη σχέση μεταξύ μάζας-ενέργειας (το διάσημο Ε=mc^2 του Αϊνστάιν) και στην κβαντική σταθερά του Πλανκ που είναι αμετάβλητη στο σύμπαν.

Η μάζα του νέου κιλού αντιστοιχεί στην ενέργεια 1,4755214 Χ 10^40 φωτονίων με τη συχνότητα ενός ατομικού ρολογιού καισίου.



ΑΠΕ

Επιστήμονες στη Βρετανία δημιούργησαν στο εργαστήριο, με τη βοήθεια υπολογιστή, τον πρώτο έμβιο μικροοργανισμό με την ονομασία Syn61, του οποίου το DNA είναι πλήρως ανασχεδιασμένο από τους ανθρώπους. Το επίτευγμα χαρακτηρίσθηκε ορόσημο στο πεδίο της συνθετικής βιολογίας και εγείρει το ερώτημα κατά πόσο το εν λόγω βακτήριο πρέπει να θεωρηθεί τεχνητή ζωή ή όχι.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, με επικεφαλής τον μοριακό βιολόγο Τζέησον Τσιν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο «Nature», σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και τη «Γκάρντιαν», «έγραψαν» ξανά το DNA του γνωστού βακτηρίου E.coli, δημιουργώντας ένα συνθετικό γονιδίωμα τετραπλάσιο σε μέγεθος και πολύ πιο πολύπλοκο σε σχέση με αυτό της φύσης ή οποιοδήποτε άλλο συνθετικό γονιδίωμα στο παρελθόν.

Το συνθετικό DNA δημιουργήθηκε στο εργαστήριο και μετά εισήχθη σταδιακά στο βακτήριο E.coli, αντικαθιστώντας τελικά πλήρως τα φυσικά γονίδια με συνθετικά. Το πλήρως ανασχεδιασμένο βακτήριο επέζησε. Οι αποικίες των εν λόγω συνθετικών βακτηρίων είναι ζωντανές και αναπτύσσονται, αν και έχουν ασυνήθιστο σχήμα και αναπαράγονται πιο αργά από ό,τι συνήθως.



ΑΠΕ