Σπύρος Μανουσέλης

Με τον όρο «σωματοποίηση» περιγράφονται συνήθως ορισμένες διαταραχές της υγείας των ατόμων που, όπως λέγεται, οφείλονται στις δυσβάσταχτες κοινωνικές-εργασιακές πιέσεις ή σε μη διαχειρίσιμα ατομικά-ψυχολογικά προβλήματα.

Ως ανθρώπινη παθολογική κατάσταση η σωματοποίηση ήταν γνωστή από την αρχαιότητα και αναγνωριζόταν μέχρι πολύ πρόσφατα από την Ιατρική.

Ωστόσο η σύγχρονη δυτική Ιατρική την περιγράφει ως μια συνήθη παθολογική κατάσταση, όπου το άτομο εκδηλώνει με μια σειρά από επαναλαμβανόμενα σωματικά συμπτώματα το άγχος ή τη ψυχολογική δυσαρέσκεια που βιώνει.

Για παράδειγμα, έντονοι πόνοι στην κοιλιά, ταχυκαρδία, συχνοί πονοκέφαλοι, δερματικοί ερεθισμοί, σεξουαλικές δυσλειτουργίες.

Σωματικά συμπτώματα τα οποία οι γιατροί δεν είναι σε θέση να τα εξηγήσουν αποδίδοντάς τα σε σαφή διαγνωστικά αίτια (π.χ. σε σωματικά, νευρολογικά αίτια ή στην κατάχρηση ουσιών).

Παρ' όλα αυτά τα άτομα που εμφανίζουν τα συμπτώματα σωματοποίησης δεν προσποιούνται ότι υποφέρουν, αντίθετα, βιώνουν πραγματικά αυτά τα συμπτώματα τα οποία και επηρεάζουν αρνητικά τη φυσιολογική τους ζωή.

Πρόσφατα μάλιστα η Ιατρική άρχισε περιγράφει όλα αυτά τα συμπτώματα ως «σωματόμορφες διαταραχές», θεωρώντας ότι σχετίζονται περισσότερο με ψυχικά αίτια.

Διαβλέπει κάνεις σε αυτή τη διαγνωστική στρατηγική τα απομεινάρια της πανάρχαιας οντολογικής διάκρισης της ψυχής από το σώμα, του ψυχολογικού από το βιολογικό.

Πρόκειται για μια δυϊστική μεταφυσική προκατάληψη που, μολονότι έχει ξεπεραστεί από τις επιστημονικές εξελίξεις, εξακολουθεί να επηρεάζει όχι απλώς την ανθρώπινη σκέψη αλλά και τις ιατρικές κατηγοριοποιήσεις.



Αραγε σε αυτές τις «σωματόμορφες διαταραχές» είναι ο νους ή η ψυχική μας διάθεση σε θέση να ελέγχει ή έστω να επηρεάζει το σώμα μας ή, αντίθετα, οι σωματικές και ανοσολογικές δυσλειτουργίες μας αντανακλώνται στην ψυχική μας διάθεση και υγεία;

Αν λοιπόν τα διαθέσιμα μέχρι σήμερα κλινικά δεδομένα αλλά και οι έρευνες των επιστημών του εγκεφάλου και του νου οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο νους και ο εγκέφαλος, η ψυχή και το σώμα είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, τότε και οι σωματοποιημένες ή σωματόμορφες διαταραχές θα πρέπει να αποτελούν τα συμπτώματα, δηλαδή τις εκδηλώσεις αυτής της βαθύτερης ενότητας ή έστω της βαθύτερης αλληλεπίδρασης του ψυχικού με το σωματικό.

Μάλλον επειδή αποδέχεται το παραπάνω εύλογο και επαρκώς επιβεβαιωμένο (κλινικά και ερευνητικά) επιχείρημα η επιτροπή ειδικών γιατρών που εξέδωσε το εγχειρίδιο «DSM V» αποφάσισε να εξαλείψει τον όρο «σωματοποίηση» από την αποδεκτή σήμερα Παθολογία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το «DSM» θεωρείται το πληρέστερο παγκοσμίως διαγνωστικό και στατιστικό εργαλείο για τις νοητικές-ψυχικές παθήσεις.

Ενας πλήρης κατάλογος των επίσημα αποδεκτών από τη σημερινή Ψυχιατρική νοητικών παθήσεων και των συμπτωμάτων τους.


πηγή efsyn

Βρετανοί ερευνητές δημιούργησαν μια μικροσκοπική συσκευή που περιέχεται σε ένα USB «στικ» και χρησιμοποιεί μια σταγόνα αίματος για να ανιχνεύσει τον ιό HIV του AIDS μέσα σε μόλις 20 λεπτά. Στο μέλλον οι ασθενείς θα μπορούν να ελέγχουν τακτικά τα επίπεδα του ιού στο αίμα τους με τον ίδιο τρόπο που οι διαβητικοί «τσεκάρουν» συνεχώς το σάκχαρό τους.

Ανάλογα με το αποτέλεσμα του τεστ, το «στικάκι» δημιουργεί το σχετικό ηλεκτρικό σήμα, το οποίο στέλνει σε υπολογιστή ή σε άλλη φορητή συσκευή. Το αποτέλεσμα βγαίνει μέσα σε μόνο 20 λεπτά, ενώ τα υπάρχοντα τεστ χρειάζονται τουλάχιστον τρεις μέρες και γίνονται με έναν ακριβό και πολύπλοκο εξοπλισμό.

Η εύχρηστη συσκευή είναι δυνατό να χρησιμοποιηθεί από τους ίδιους τους ασθενείς, ιδίως όσους ζουν σε απομονωμένες περιοχές για τη συνεχή παρακολούθηση της εξέλιξης της θεραπείας τους. Η συσκευή ανιχνεύει την ποσότητα του ιού HIV στο αίμα του ασθενούς, πράγμα που δείχνει πόσο αποτελεσματική είναι η θεραπεία που κάνει.

Οι σημερινές αντι-ιικές θεραπείες πετυχαίνουν να μειώσουν τον ιό σε σχεδόν μηδενικά επίπεδα, γεγονός που επιτρέπει σε πολλούς ασθενείς να έχουν φυσιολογικό προσδόκιμο ζωής.

Όμως σε μερικές περιπτώσεις τα φάρμακα παύουν να «δουλεύουν», πιθανώς επειδή ο ιός έχει αναπτύξει αντίσταση σε αυτά. Αυτό συνοδεύεται από νέα αύξηση της ποσότητας του HIV στο αίμα του ασθενούς.

Οι ερευνητές του Τμήματος Ιατρικής του Imperial College του Λονδίνου και της εταιρείας ηλεκτρονικών DNA Electronics, με επικεφαλής τον Γκράχαμ Κουκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Scientific Reports», δοκίμασαν το διαγνωστικό «τσιπάκι» σε 991 δείγματα αίματος και ανακοίνωσαν ότι το ποσοστό ακριβείας του φτάνει το 95%.

Οι επιστήμονες άρχισαν ήδη να διερευνούν κατά πόσο η ίδια συσκευή θα ήταν δυνατό να αξιοποιηθεί για την ανίχνευση και άλλων ιών, όπως της ηπατίτιδας.






πηγή efsyn

Το να έχει κανείς κάποιο παράσιτο, όπως σκουλήκια, στο εντερικό του σύστημα μπορεί να είναι μια τρομακτική σκέψη, αλλά δεν είναι τόσο απόμακρη πιθανότητα όσο πιστεύουν πολλοί άνθρωποι.

Τα παράσιτα είναι πολύ πιο συχνά από ό,τι νομίζετε.
Είναι μύθος ότι τα παράσιτα υπάρχουν μόνο σε όσους ανθρώπους ζουν σε υπανάπτυκτες χώρες. Στην πραγματικότητα, πάρα πολλοί άνθρωποι μπορεί να έχουν ένα παράσιτο και να μην το ξέρουν. Όπως θα δείτε, τα παράσιτα μπορεί να προκαλέσουν μια πλειάδα συμπτωμάτων, μόνο μερικά από τα οποία επηρεάζουν στην πραγματικότητα το πεπτικό σύστημα.

Τα παράσιτα είναι ζωντανοί οργανισμοί που χρησιμοποιούν άλλα έμβια όντα (όπως το σώμα σας) για να βρουν τροφή και ένα μέρος για να ζήσουν, να αναπτυχθούν και ενδεχομένως να αναπαραχθούν. Τα παράσιτα κυμαίνονται σε μέγεθος από μικροσκοπικούς, μονοκύτταρους οργανισμούς, που ονομάζονται πρωτόζωα, μέχρι μεγάλα σκουλήκια που μπορεί τα να δει κανείς με γυμνό μάτι.

Μερικά παραδείγματα παρασίτων περιλαμβάνουν τα νηματώδη σκουλήκια, την ταινία, τα αγκυλόστομα σκουλήκια και πολλά άλλα. Επειδή τα παράσιτα έχουν τόσα πολλά διαφορετικά σχήματα και μεγέθη, μπορούν να προκαλέσουν ένα πολύ ευρύ φάσμα προβλημάτων.

Μερικά καταναλώνουν το φαγητό σας, αφήνοντας σας πεινασμένους μετά από κάθε γεύμα και ανήμπορους να αυξήσετε το σωματικό σας βάρος. Άλλα τρέφονται από τα ερυθρά σας αιμοσφαίρια, προκαλώντας αναιμία. Μερικά γεννούν αυγά που μπορεί να σας προκαλέσουν κνησμό, ευερεθιστότητα, ακόμα και αϋπνία.

Μπορείτε να κολλήσετε παράσιτα από μολυσμένα τρόφιμα ή νερό, από το δάγκωμα ενός εντόμου, ή μέσω της σεξουαλικής επαφής με μολυσμένο άτομο. Μερικές παρασιτικές ασθένειες αντιμετωπίζονται εύκολα και κάποιες άλλες όχι.

Εάν έχετε δοκιμάσει κάθε πιθανή θεραπεία για να θεραπεύσει το έντερό σας και να ανακουφίσετε τα συμπτώματα, χωρίς καμία επιτυχία, ένα παράσιτο θα μπορούσε να είναι η βασική αιτία για πολλά από τα ανεξήγητα και τα ανεπίλυτα αυτά συμπτώματα.

Τα σημάδια που δείχνουν ότι μπορεί να έχετε παράσιτα στον οργανισμό σας

• Έχετε ανεξήγητη δυσκοιλιότητα, διάρροια, αέρια, ή άλλα συμπτώματα της νόσου του ευερέθιστου εντέρου
  
  
• Ταξιδέψατε πρόσφατα στο εξωτερικό και είχατε κάποιο επεισόδιο διάρροιας
  
  
• Είχατε πάθει τροφική δηλητηρίαση στο παρελθόν και έκτοτε η πέψη σας δεν είναι η ίδια
  
  
• Έχετε πρόβλημα να αποκοιμηθείτε ή ξυπνάτε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας
  
  
• Έχετε ανεξήγητους δερματικούς ερεθισμούς ή εξανθήματα, κνίδωση, ροδόχρους ακμή και έκζεμα
  
  
• Τρίζετε τα δόντια σας στον ύπνο σας
  
  
• Έχετε πόνο στους μυς ή στις αρθρώσεις σας
  
  
• Αισθάνεστε κούραση, εξάντληση, κατάθλιψη
  
  
• Ποτέ δεν αισθάνεστε ικανοποιημένοι ή πλήρεις μετά από τα γεύματά σας
  
  
• Έχετε διαγνωστεί με σιδηροπενική αναιμία
  
  

 

πηγή www.alfavita,
mindbodygreen.com/
iatropedia.gr,

Η πρώτη επιστημονική δημοσίευση -με ελληνική συμμετοχή- του πειράματος MoEDAL που διεξάγεται στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικών Ερευνών (CERN) και αφορά την έρευνα των μαγνητικών μονοπόλων, αποτελεί ένα βήμα προόδου για την ανακάλυψη αυτού του, προς το παρόν, υποθετικού σωματιδίου που αφορά τον μαγνητισμό.

Σε πρώτη φάση, όπως έγινε γνωστό, το πείραμα MoEDAL του CERN κατάφερε να μειώσει το εύρος αναζήτησης του μαγνητικού μονοπόλου. Τρεις ελληνικής καταγωγής επιστήμονες του εξωτερικού αποτελούν μέλη της ερευνητικής κοινοπραξίας MoEDAL, που αναζητά το μαγνητικό μονόπολο: οι καθηγητές Νίκος Μαυρόματος και Μαρία Σακελλαριάδου του Τμήματος Φυσικής του King's College του Λονδίνου και η Βασιλική Μήτσου του Ινστιτούτου Σωματιδιακής Φυσικής του ισπανικού Πανεπιστημίου της Βαλένθια.

Τις τελευταίες δεκαετίες, διάφορα πειράματα προσπαθούν να βρουν ενδείξεις των μαγνητικών μονοπόλων στους επιταχυντές, συμπεριλαμβανομένου και του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) του CERN. Αυτά τα θεωρητικά σωματίδια προβλέφθηκαν αρχικά από τον νομπελίστα φυσικό Πολ Ντιράκ στη δεκαετία του 1930, αλλά ποτέ έως τώρα δεν έχουν παρατηρηθεί.

Όπως στον ηλεκτρισμό υπάρχουν δύο φορτία, ένα θετικό και ένα αρνητικό, στον μαγνητισμό υπάρχουν δύο πόλοι, ο βόρειος και ο νότιος. Ενώ όμως είναι εύκολο να απομονωθεί ένα θετικό ή ένα αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο, κανείς ως τώρα δεν έχει συναντήσει ένα απομονωμένο μαγνητικό φορτίο, δηλαδή ένα μονόπολο.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο μαγνητισμός θα μπορούσε να είναι μια ιδιότητα των στοιχειωδών σωματιδίων. Συνεπώς, όπως τα ηλεκτρόνια μεταφέρουν αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο και τα πρωτόνια μεταφέρουν θετικό φορτίο, έτσι και τα μονόπολα θα μπορούσαν θεωρητικά να έχουν μόνο έναν βόρειο ή μόνο έναν νότιο πόλο.

Αν τα μονόπολα πράγματι υπάρχουν, οι φυσικοί εκτιμούν ότι θα πρέπει να έχουν πολύ μεγάλη μάζα. Καθώς ο επιταχυντής του CERN παράγει συγκρούσεις σωματιδίων σε πρωτόγνωρες ενέργειες, οι φυσικοί ελπίζουν να παρατηρήσουν εκεί τέτοια σωματίδια. Για παράδειγμα, οι συγκρούσεις πρωτονίων υψηλής ενέργειας θα μπορούσαν να παράγουν ζεύγη μόνο βόρειου και αντίστοιχα μόνο νότιου μονoπόλου.

Το πείραμα MoEDAL (moedal.web.cern.ch) στον LHC έχει σχεδιαστεί ειδικά για να ανιχνεύσει αυτά τα μονόπολα. Αποτελείται από έναν μεγάλο παθητικό ανιχνευτή, που έχει εγκατασταθεί κοντά στο πείραμα LHCb. Ένα παγιδευμένο μονόπολο θα εκδήλωνε την παρουσία του κατά τη σάρωση του ανιχνευτή από ένα μαγνητόμετρο που καταγράφει την ύπαρξη μαγνητικού πεδίου.

Η πρώτη δημοσίευση της ερευνητικής κοινοπραξίας MoEDAL στο περιοδικό φυσικής υψηλών ενεργειών «Journal of High Energy Physics», βασίζεται στην ανάλυση των δεδομένων που συλλέχθηκαν κατά την πρώτη περίοδο λειτουργίας του LHC. Αν και ακόμη δεν υπάρχει καμία ένδειξη για παγιδευμένα μονόπολα, τα αποτελέσματα επέτρεψαν στο πείραμα MoEDAL να θέσει νέα όρια στη μάζα τους, υποθέτοντας έναν πιθανό τρόπο παραγωγής αυτών των υποθετικών σωματιδίων.

Το MoEDAL τώρα εργάζεται ενεργά για την ανάλυση των επόμενων δεδομένων που συλλέχθηκαν από το 2015 και μετά, όταν πλέον ο ανιχνευτής είχε τεθεί σε πλήρη λειτουργία, με ορατή, κατά τους επιστήμονες, την πιθανότητα επαναστατικών ανακαλύψεων στο πεδίο της Φυσικής.

Σύνδεσμος: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: link.springer.com



πηγή ΑΠΕ

Χρήστος Προυκάκης

Μια νέα επαναστατική μέθοδος στην αποθήκευση εξαιρετικά μεγάλου όγκου ψηφιακών δεδομένων σε ένα μικροσκοπικό κομμάτι γυαλιού με τρόπο που υπερβαίνει ακόμη και την φαντασία μας ανακοινώθηκε από το κέντρο Οπτοηλεκτρονικών Ερευνών του πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον στην Μεγάλη Βρετανία.

Δυο από τους παράγοντες που διαφοροποιούν την νέα αυτή τεχνική από τις σημερινές τεχνολογίες είναι ότι ότι μπορεί να χωρέσει 360 ΤΒ με αναμενόμενη διάρκεια ζωής 13,8 δισεκατομμυρίων ετών.

Η ευρύτερη σημασία της επιτυχίας αυτής έγκειται στο γεγονός ότι η αποθήκευση των δεδομένων οποιουδήποτε είδους (κειμένων, εικόνας ήχου κλπ) ουσιαστικά μπορεί να αποτελέσει μέρος την κληρονομιάς μας (ίσως και το σύνολο της στο μέλλον) για τις μετέπειτα γενιές.

Πρακτικά οτιδήποτε αφορά τον σύγχρονο πολιτισμό της ανθρωπότητας, όπως και αν το ερμηνεύει κανείς, μπορεί να αποθηκευτεί στην νέα αυτή «μνήμη».

Στην υποθετική περίπτωση που το ανθρώπινο γένος εξαφανισθεί από τη γη, μια τέτοια μνήμη ή και συνδυασμός τους (εφ' όσον τηρηθούν οι προδιαγραφές διατήρησης της στο περιβάλλον) θα παραμείνει για οποιονδήποτε άλλο πολιτισμό, πιθανόν από κάποιο μακρινό μέρος του Σύμπαντος, θελήσει να την «διαβάσει».

Επιστρέφοντας στο παρόν η νέα αυτή τεχνολογία αποθήκευσης εξαιρετικά μεγάλου όγκου δεδομένων αναμένεται να είναι χρήσιμη σε οργανισμούς όπως είναι για παράδειγμα τα αρχεία ενός κράτους, τα εκθέματα των μουσείων με κάθε σχετική πληροφορία οι εθνικές βιβλιοθήκες, τα πανεπιστήμια, ακόμη και την Βίβλο.

Σε γενικές γραμμές και όπως περιγράφεται στις ανακοινώσεις των ειδικών, η τεχνολογία αυτή βασίζεται στην εγγραφή και ανάκτηση δεδομένων «πέντε διαστάσεων» μέσω πολύ υψηλής ταχύτητας παλμών λέιζερ (τεχνολογίας Femtosecond με μήκος κύματος τα 1053nm) σε υλικό νανομετρικής δομής τριών στρώσεων.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι ότι η ανάκληση των πληροφοριών παραπέμπει στο τρόπο που λειτουργούν τα γυαλιά ηλίου Polaroid.

Όπως αναφέρθηκε, η μνήμη αυτή σε γυαλί μπορεί να διατηρήσει τα δεδομένα της ουσιαστικώς για πάντα σε θερμοκρασία δωματίου, ενώ θεωρείται δεδομένο ότι η σταθερότητα της μπορεί να παραμείνει αναλλοίωτη ακόμη και σε θερμοκρασία 160 βαθμών Κελσίου μέχρι να κλείσει τον κύκλο της ζωής μετά από 13,8 δισεκατομύρια χρόνια.

Συγκριτικά οι δίσκοι τεχνολογίας Blu-ray μονής στρώσης που χρησιμοποιούμε συνήθως για αποθήκευση κινηματογραφικών ταινιών έχουν χωρητικότητα «μόλις» 23,5 GB μονής στρώσης και θεωρείται ότι έχουν πεπερασμένο χρόνο ζωής.

Η σημερινή επιτυχία έρχεται να επισφραγίσει την βεβαιότητα των επιστημόνων για την λειτουργία της μεθόδου που ήδη από το 2013 είχε αποδείξει ότι πειραματικά ήταν επαρκής για να αποθηκεύσει μόλις 300 kilobyte σε «πέντε διαστάσεις».

Ήδη οι ερευνητές που πέτυχαν αυτό το ομολογουμένως πολύ σοβαρό εγχείρημα αναζητούν την διέξοδο του σε βιομηχανική παραγωγή για ευρεία χρήση διότι οι εργαστηριακές συνθήκες με τα πολύ ισχυρά λέιζερ πρέπει να αποκτήσουν εμπορική μορφή.