Στις 19, 20 και 21 Φεβρουαρίου 2016, η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα μετάσχει στη διεθνή Συνδιάσκεψη «Σχέδιο Β’», που θα πραγματοποιηθεί στη Μαδρίτη και διοργανώνεται από ευρωπαϊκές δυνάμεις της Αριστεράς, κινήματα, οργανώσεις, πολιτικούς, διανοητές και πολίτες από όλο τον κόσμο. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα είναι κεντρική ομιλήτρια στην εναρκτήρια εκδήλωση και εν συνεχεία θα μιλήσει στη θεματική ενότητα «We say no to Debtocracy» («Λέμε ΟΧΙ στη Χρεοκρατία»), δίνοντας έμφαση στις εργασίες και τα πορίσματα της Επιροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, καθώς και στις επιπτώσεις των μέτρων λιτότητας στις ζωές των ανθρώπων στην Ελλάδα, κατά τη μνημονιακή περιόδο 2010-2015. 

Στην εναρκτήρια εκδήλωση θα μιλήσουν, επίσης, οι Όσκαρ Λαφοντέν (πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας και συνιδρυτής της Die Linke), Ερίκ Τουσσέν (Επιστημονικός Συντονιστής Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους), Corina Genschel (Blockupy / Die Linke, Γερμανία), Marina Albiol (Ευρωβουλευτής Ενωμένης Αριστεράς, Ισπανία), Lola Sanchez (Ευρωβουλευτής Podemos, Ισπανία) και Mercedes Lobera (Plataforma κατά των πλειστηριασμών). Στη θεματική ενότητα για το δημόσιο χρέος, εκτός από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, θα μιλήσουν και οι Ερίκ Τουσσεν, Daniel Munevar (οικονομολόγος), Andrej Hunko (Βουλευτής Die Linke, Γερμανία) και Carlos Sanchez Mato (οικονομολόγος Δήμου Μαδρίτης).  Επίσης, θα μετάσχει στο φόρουμ «Μεταμορφώνοντας τους θεσμούς και τις νέες μορφές Δημοκρατίας στην Ευρώπη» με ευρωβουλευτές της Αριστεράς και προσωπικότητες των κινημάτων.

Οι θεματικές ενότητες που θα αναπτυχθούν στη Συνδιάσκεψη αφορούν το δημόσιο χρέος, τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, το προσφυγικό, τη νομισματική πολιτική, τις διεθνείς εμπορικές συναλλαγές, θέματα φύλου και περιβάλλοντος. Στόχος της προσπάθειας είναι η διαμόρφωση ενός Σχεδίου Β’ για την Ευρώπη, με σκοπό τον εκδημοκρατισμό, την προστασία των ευρωπαϊκών κοινωνιών, την απαλλαγή από το νεοφιλελεύθερο παράδειγμα και τις αντιδημοκρατικές διαδικασίες, την πολιτική αλλαγή και την αναζήτηση ενός εναλλακτικού δρόμου.

Περισσότερα για την Συνδιάσκεψη της Μαδρίτης, εδώ:
http://planbeuropa.es/manifesto/?lang=en

Η Συνδιάσκεψη της Μαδρίτης, πραγματοποιείται σε συνέχεια της διεθνούς Συνδιάσκεψης «Για ένα Σχέδιο Β’ στην Ευρώπη», που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι στις 23 και 24 Ιανουαρίου 2016, με πρωτοβουλία των Jean-Luc Melenchon (Ευρωβουλευτή και συνιδρυτή του Γαλλικού Κόμματος της Αριστεράς), Ζωής Κωνσταντοπούλου (τέως Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων), Γιάνη Βαρουφάκη (πρώην υπουργού Οικονομικών της Ελλάδας), Oscar Lafontaine (πρώην υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας και συνιδρυτή της Die Linke) και Stefano Fassina (Βουλευτή Ιταλικής Αριστεράς, πρώην αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών της Ιταλίας), οι οποίοι συνυπέγραψαν τον Σεπτέμβριο του 2015 την κοινή διακήρυξη «Για ένα Σχέδιο Β’ στην Ευρώπη».

Κατά τη συνάντηση του Παρισιού, αποφασίσθηκε όπως η Συνδιάσκεψη να λάβει μόνιμο χαρακτήρα και ακολουθήσει μια δυναμική πορεία διεύρυνσης και εμβάθυνσης των αντικειμένων της.

Στο Παρίσι, η Ζωή Κωνσταντοπούλου κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις για τη διαμόρφωση ενός εναλλακτικού πολιτικού και οικονομικού σχεδίου.  



Συγκεκριμένα, ανέλυσε τη μνημονιακή περίοδο 2010-2015 στην Ελλάδα, τις επιπτώσεις των μέτρων λιτότητας στις ζώες των ανθρώπων στην Ελλάδα και τα γεγονότα που οδήγησαν στην υπογραφή του τρίτου Μνημονίου. Τόνισε την ανάγκη για τη διαμόρφωση ενός εναλλακτικού σχεδίου απέναντι στη νεοφιλεύθερη φυλακή των Μνημονίων και της λιτότητας, ενός Σχεδίου που θα έχει στον πυρήνα του τη Δημοκρατία, τα ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα, τη συνεργασία και την πραγματική αλληλεγγύη μεταξύ των λαών και των χωρών της Ευρώπης.

Περισσότερα για τη Συνδιάσκεψη του Παρισιού και τις προτάσεις που κατέθεσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου: εδώ


Η πλήρης ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου στο Παρίσι, μεταφρασμένη στα ελληνικά:


Κυρίες και κύριοι,
Αγαπητοί φίλοι,
Αγαπητοί σύντροφοι,

Είναι τιμή και χαρά μου που βρίσκομαι εδώ ανάμεσά σας και με τόσους πολλούς από εσάς να έχουν ανταποκριθεί στο κάλεσμά μας να δρομολογήσουμε ένα εναλλακτικό σχέδιο για τους λαούς της Ευρώπης, να αποκαταστήσουμε τη δημοκρατία, τη λαϊκή κυριαρχία και την κοινωνική δικαιοσύνη στην Ευρώπη.

Γνωρίζω ότι πολλοί από εσάς είστε αγγλόφωνοι. Γι' αυτό ο πυρήνας της ομιλίας μου θα είναι στα αγγλικά.

Από την άλλη, καθώς βρισκόμαστε στο Παρίσι και μας υποδέχονται τόσο φιλόξενα οι Γάλλοι φίλοι μας, και ειδικότερα ο Jean Luc Melenchon, το Κόμμα της Αριστεράς και το Μέτωπο της Αριστεράς, που επανασυγκάλεσαν τη συνεδρίασή μας μετά την αναβολή της λόγω των δολοφονικών επιθέσεων του περασμένου Νοεμβρίου, αισθάνομαι υποχρεωμένη να απευθυνθώ εν συντομία στους γαλλόφωνους φίλους μας στα γαλλικά και μετά θα επιστρέψω στα αγγλικά.

ΓΑΛΛΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Κυρίες και Κύριοι,

Αγαπητοί φίλοι,

Αγαπητοί Σύντροφοι,

Είναι τιμή και μεγάλη χαρά για μένα να βρίσκομαι εδώ ανάμεσά σας και με τόσους πολλούς από εσάς να έχουν ανταποκριθεί θετικά στο κάλεσμά μας για τη δρομολόγηση ενός εναλλακτικού σχεδίου για την Ευρώπη, με σκοπό την αποκατάσταση της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη διασφάλιση της ευημερίας των λαών της.

Βρισκόμαστε εδώ, δυόμισι μήνες μετά τις δολοφονικές επιθέσεις του περασμένου Νοεμβρίου για να καταδείξουμε την αποφασιστικότητά μας να συνασπιστούμε για να υπηρετήσουμε τους λαούς της Ευρώπης.

Βρισκόμαστε εδώ, δυόμισι μήνες μετά τις επιθέσεις εναντίον της ιδιότητας του πολίτη, της ελευθερίας, της ανθρώπινης ζωής, για να διαδηλώσουμε την αλληλεγγύη μας και την υποστήριξή μας σε όλα τα θύματα των φρικαλεοτήτων, συμπεριλαμβανομένων και των θυμάτων των οικονομικών φρικαλεοτήτων που προκαλούν τη δυστυχία, την απελπισία, το φόβο.

Βρισκόμαστε εδώ για να διαψεύσουμε αυτούς που θέλουν μια Ευρώπη να έχει παραλύσει κάτω από το εξουθενωτικό βάρος της οικονομικής κρίσης και κάτω από την αγωνία του τρόμου, μια Ευρώπη ανίκανη να μπορεί να γίνει χώρος υποδοχής και προστασίας για κάθε άνθρωπο που αναζητεί καταφύγιο για να προστατευθεί από τον πόλεμο, τις πολιτικές διώξεις, τις διακρίσεις, την πείνα.

Βρισκόμαστε εδώ για να αποδείξουμε ότι η ελπίδα μπορεί να υπερισχύσει του φόβου αλλά και για να αποδείξουμε ότι οι ευρωπαϊκοί λαοί μπορούν να γίνουν κύριοι του μέλλοντός τους, αρκεί να το αποφασίσουν.

Όταν ο JeanLucMelenchon μου τηλεφώνησε, στα τέλη του περασμένου Αυγούστου, για να μου ζητήσει να υπογράψω αυτό το κάλεσμα για ένα διαφορετικό σχέδιο για την Ευρώπη, η δημοκρατία στη χώρα μου βρισκόταν υπό επίθεση.

Οι πιστωτές της Ελλάδας είχαν πάρει την υπογραφή του Αλέξη Τσίπρα για ένα Σχέδιο Καταστροφής και διάλυσης της κοινωνίας, του λαού, των νέων γενεών.

Είχαν επιβάλει ένα πρόγραμμα χειρότερο από εκείνο που απέρριψε ο ελληνικός λαός μέσω του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015 που εκφράστηκε ελεύθερα και ψήφισε ΟΧΙ με ποσοστό 62% επί των ψήφων, παρά τις συνθήκες οικονομικού και πολιτικού εκβιασμού, αφού το δημοψήφισμα διεξήχθη με κλειστές τις τράπεζες, μετά από την άρνηση της ΕΚΤ να παρέχει ρευστότητα για μια εβδομάδα.

Εμείς που θελήσαμε να αντισταθούμε στον εκβιασμό και επιμείναμε στο να τιμήσουμε τη λαϊκή εντολή, βρεθήκαμε να βαλλόμαστε από την ίδια την κυβέρνηση που είχαμε υποστηρίξει.

Η Κυβέρνηση και οι πιστωτές προκάλεσαν πρόωρες και αντισυνταγματικές εκλογές, για να ξεμπερδέψουν με τους βουλευτές εκείνους που ψήφισαν ΟΧΙ στο τρίτο μνημόνιο και τα μέτρα λιτότητας.

Επρόκειτο για εκλογές χωρίς προηγούμενο που πραγματοποιήθηκαν στα πιο στενά χρονικά πλαίσια, ακριβώς ώστε να μην επιτραπεί ο σχηματισμός μιας νέας πολιτικής δύναμης και για να μην επιτραπεί στους πολίτες να αποκωδικοποιήσουν αυτό που είχε συμβεί.

Ακόμη, επρόκειτο για εκλογές που οδήγησαν σε μια αποχή άνευ ιστορικού προηγουμένου στην Ελλάδα, αφού σχεδόν το 50% των ψηφοφόρων απείχαν.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η κυβερνητική ομάδα κατάφερε να νικήσει παρόλο που περίπου 350.000 άτομα, δηλαδή ένας στους τέσσερις ψηφοφόρους που είχαν ψηφίσει το ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο, δεν το έκαναν το Σεπτέμβριο.

Κι όπως ήταν αναμενόμενο, η προσπάθεια να ξεκινήσει ένα νέο πολιτικό κόμμα, που δημιουργήθηκε εν μια νυκτί και οργανώθηκε σε λιγότερο από μια εβδομάδα δεν οδήγησε σε μια είσοδο στη Βουλή.

Έκτοτε ο Τσίπρας κυβερνά την Ελλάδα χωρίς πραγματική Κοινοβουλευτική αντιπολίτευση κι έχει μεταμορφωθεί σε εκείνον που ολοκληρώνει το πραξικόπημα του περασμένου καλοκαιριού, εισάγοντας τους πιο αντικοινωνικούς νόμους, τα πιο νεοφιλελεύθερα μέτρα, επαναλαμβάνοντας ταυτοχρόνως ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, όπως έκαναν και οι προκάτοχοί του.

Μόνο που εκείνος ήταν αυτός που τον Ιανουάριο εξελέγη με το σύνθημα ότι υπάρχουν εναλλακτικές και ότι δεν θα είναι ο φόβος μα η ελπίδα που θα νικήσει.

Γι’ αυτό το λόγο η προδοσία του Τσίπρα σε βάρος του ελληνικού λαού είναι ακόμα σοβαρότερη, γιατί απειλεί να σκοτώσει την ελπίδα σε όλη την Ευρώπη.

Ευτυχώς, δεν υπάρχουν μόνο αυτοί που προτίμησαν την εξουσία με τίμημα την προδοσία του λαού και της ελπίδας.

Δεν υπάρχουν μόνο εκείνοι που ήταν έτοιμοι να κάνουν όλα όσα είχαν αποκηρύξει και αντιστρατευθεί.

Δεν υπάρχουν μόνο εκείνοι που πιστεύουν ότι είναι καλύτερο να υπακούν στις προσταγές θεσμών, οι οποίοι δεν απολαμβάνουν απολύτως καμιάς δημοκρατικής νομιμοποίησης και επιδιώκουν να ασκούν την εξουσία εναντίον των ευρωπαϊκών λαών και κοινωνιών.

Υπάρχουμε όλοι εμείς που είμαστε διατεθειμένοι να συναντηθούμε, να εργαστούμε και να πολεμήσουμε για να επανακτήσουμε την ελευθερία, τη δημοκρατία, την αξιοπρέπεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Υπάρχουμε όλοι εμείς και πέρα από εμάς άλλοι κι άλλοι ακόμη και κυρίως νέοι, που μοιράζονται την πεποίθηση ότι οι ζωές μας μάς ανήκουν και θα είμαστε εμείς, οι λαοί, που θα προσδιορίσουμε το περιεχόμενο του μέλλοντός μας.

Υπάρχουμε όλοι εμείς και πέρα από εμάς άλλοι κι άλλοι ακόμη και κυρίως νέοι, που δεν είμαστε έτοιμοι να χαρίσουμε τις ζωές και το μέλλον μας στο ΔΝΤ, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο Eurogroup.

Εμείς που δεν είμαστε έτοιμοι να αποπληρώσουμε δάνεια που δεν είναι δικά μας, που δεν δημιουργήθηκαν για να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον.

Υπάρχουμε όλοι εμείς που δεν θα επιτρέψουμε να θυσιαστούν οι νέες γενιές στην Ευρώπη για να σωθούν οι Τράπεζες.

Υπάρχουμε όλοι εμείς που δεν θα δεχτούμε να δολοφονηθεί η δημοκρατία για να εγκαθιδρυθεί ένα άλλο καθεστώς, αυταρχικό και ολοκληρωτικό, αυτό της τραπεζοκρατίας και της χρεοκρατίας.

Είναι καθήκον μας να αντισταθούμε. Είναι δικαίωμά μας να αμυνθούμε.

Γι' αυτό το λόγο είμαι εδώ. Γι' αυτό το λόγο δέχτηκα την πρόταση του Jean Luc Melenchon.

Γι αυτό νομίζω ότι οι πρωτοβουλίες όπως η δική μας αποτελούν ένα απαραίτητο και ζωτικό στοιχείο για τη μάχη που πρέπει να δοθεί τους επόμενους μήνες και χρόνια στην Ευρώπη.

Μια μάχη που θα αποδείξει ότι οι άνθρωποι είναι πιο δυνατοί από τις τράπεζες, ότι ο λαός είναι πιο δυνατός από το χρηματοπιστωτικό σύστημα, ότι η αλήθεια είναι πιο δυνατή από την προπαγάνδα.

Σας ευχαριστώ.


ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ

Επιτρέψτε μου τώρα να επανέλθω στα αγγλικά και να αναφερθώ απευθείας σε αυτό που πιστεύω ότι αντιμετωπίζουμε, δηλαδή, ένα αντιδημοκρατικό καθεστώς, μια διαρκή κατάσταση οικονομικής έκτακτης ανάγκης, σχεδιασμένη για να συνθλίψει τους ευρωπαϊκούς λαούς, τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες και τη δημοκρατία όπως τη γνωρίζουμε.

Αυτή η αντιδημοκρατική κατάσταση διαρκούς έκτακτης ανάγκης οικοδομείται στην Ευρώπη, χρησιμοποιώντας την οικονομική κρίση ως πρόσχημα,
αξιοποιώντας τη λιτότητα, το δημόσιο χρέος και την άρνηση της ρευστότητας από την Ε.Κ.Τ. ως εργαλεία για την επίτευξη του εκμηδενισμού των δημοκρατικών και κοινοβουλευτικών διαδικασιών, της κατάργησης των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, της υποταγής των πληθυσμών μέσω της υπακοής των κυβερνήσεών τους στις επιταγές οργάνων, που δεν απολαμβάνουν καμίας απολύτως δημοκρατικής νομιμοποίησης, κανενός μηχανισμού διαφάνειας και λογοδοσίας, όπως το Eurogroup, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή η Τρόικα.

Ως Πρόεδρος της Βουλής από το Φεβρουάριο μέχρι το Σεπτέμβριο του 2015, αρνήθηκα να παραδώσω την κοινοβουλευτική διαδικασία στους δανειστές της Ελλάδας, αρνήθηκα να δεχτώ ότι δυνάμεις άλλες, εκτός των εκλεγμένων αντιπροσώπων του λαού, μπορούν να συντάξουν και να υπαγορεύσουν τι υιοθετεί το Κοινοβούλιο χωρίς οι βουλευτές να το έχουν διαβάσει ή συζητήσει, αρνήθηκα να αλλάξω τις πολιτικές μου απόψεις, τα πιστεύω, τις δεσμεύσεις και τη στάση μου για να ικανοποιήσω τους δανειστές της χώρας. Βίωσα ένα κυριολεκτικό κυνήγι μαγισσών επειδή συγκρότησα μια Επιτροπή του Κοινοβουλίου για τον έλεγχο του Ελληνικού Χρέους – μια Επιτροπή η οποία διαπίστωσε ότι το Ελληνικό Χρέος είναι

αθέμιτο

παράνομο

απεχθές

και μη βιώσιμο.

Βρίσκομαι εδώ για να αποδείξω ότι η υπακοή και η υποταγή δεν είναι οι μόνες εναλλακτικές .

Βρίσκομαι εδώ, επίσης, για να δουλέψω μαζί με όλους εσάς για να διασφαλίσω ότι αυτό που συνέβη στην Ελλάδα και εναντίον της Ελλάδας δεν θα παρουσιαστεί ποτέ ξανά ως μια αποδεκτή εναλλακτική για την Ευρώπη και στην Ευρώπη.

Θεωρώ καθήκον μου να μιλήσω δημόσια για τους τρόπους με τους οποίους έχει παραβιαστεί η δημοκρατία επανειλημμένα κατά τη διάρκεια των τελευταίων 5,5 χρόνων στην Ελλάδα, δηλαδή από το Μάιο του 2010, υπό το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης και της υπερχρέωσης της χώρας.

Επιμένω στην Ελλάδα, γιατί η Ελλάδα επελέγη ως πειραματόζωο σ' ένα πανευρωπαϊκό πείραμα απομάκρυνσης από τις αρχές της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εγκαθίδρυσης ενός νέου καθεστώτος, το οποίο αποθεώνει τις αγορές και την ανταγωνιστικότητα και αγνοεί τις ανθρώπινες ζωές και τους ανθρώπους, ένα καθεστώς που νοιάζεται για την ανταγωνιστικότητα αντί για το κράτος δικαίου, ένα καθεστώς το οποίο έχει ήδη εξαχθεί σε άλλες Ευρωπαϊκές Χώρες και πρόκειται να εισαχθεί στις Ευρωπαϊκές συνθήκες και τις διακρατικές συμφωνίες όπως η TTIP και η TISA .

Επιμένω στην Ελλάδα επειδή η συνθλιβή της δημοκρατίας στην Ελλάδα περιλαμβάνει μια διεστραμμένη φιλοδοξία συνθλιβή της δημοκρατίας στην κοιτίδα της και ακύρωσης των ίδιων των αρχών, στις οποίες είχε θεμελιωθεί η έννοια μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης ισότιμων κυρίαρχων κρατών, για την εγγύηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ευημερίας των λαών τους.

Επιμένω στην Ελλάδα, γιατί η Ελλάδα είναι επίσης το μέρος όπου το πείραμα απέτυχε ξανά και ξανά, χάρη στην αποφασιστικότητα, την επιμονή, τους αγώνες του λαού της, ο οποίος ξανά και ξανά αποδείχθηκε πιο θαρραλέος από την ηγεσία του.

Επιμένω στην Ελλάδα γιατί, στην πραγματικότητα, η Ελλάδα είναι μια απεικόνιση της Ευρώπης στο μέλλον, αν δεν σχεδιάσουμε και δεν δράσουμε εγκαίρως και αποφασιστικά. Είναι μια εικόνα της Γαλλίας στο μέλλον, αν δεν σχεδιάσουμε και δεν δράσουμε εγκαίρως και αποφασιστικά. Και για να σχεδιάσουμε και να δράσουμε άμεσα και αποφασιστικά πρέπει να μοιραστούμε την καλή γνώση των γεγονότων και της πρόσφατης και της σύγχρονης ιστορίας.

Αν είχε ο Ελληνικός λαός πραγματική και συγκεκριμένη γνώση του τι είχε συμβεί στις χώρες της Λατινικής Αμερικής κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ‘80, θα ήταν πιο προετοιμασμένος να υπερασπιστεί τον εαυτό του και λιγότερο ευάλωτος στα σχέδια θυματοποίησης και περιθωριοποίησής του.

Από το 2010, η Δημοκρατία στην Ελλάδα έχει αργά αλλά σταθερά ανασταλεί και αυτό που έχει εδραιωθεί είναι ένα νέο καθεστώς,

το καθεστώς των μνημονίων,

ένα καθεστώς που έχει συσταθεί από το Μάιο του 2010 ανάμεσα στις Ελληνικές Κυβερνήσεις και μια τριάδα θεσμικών οργάνων που καλείται Τρόικα, αποτελούμενη από:

• Την Ευρωπαϊκή Επιτροπή
  
  
• Την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα
  
  
• Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που έγιναν δανειστές της Ελλάδας.

Ένα καθεστώς στο πλαίσιο του οποίου:

• η Κυβέρνηση αναλαμβάνει να υιοθετήσει συγκεκριμένες πολιτικές, που ορίζονται στο μνημόνιο, με αντάλλαγμα δάνεια για την εξόφληση του υποτιθέμενου δημοσίου χρέους της χώρας.
  
  
• το Κοινοβούλιο εξαναγκάζεται να νομοθετεί καθ’ υπέρβαση και κατά παράβαση της λαϊκής εντολής και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για να εφαρμόσει αυτές τις πολιτικές και
  
  
• η Τρόικα, δια των μη εκλεγμένων διορισμένων υπαλλήλων της, αποκτά την εξουσία να εποπτεύει και να επιτηρεί τις πολιτικές της χώρας.

Πώς φτάσαμε στο σημείο αυτό;

Το 2008, όταν ξεκίνησε η διεθνής οικονομική κρίση ο ελληνικός λαός άκουσε από την Κυβέρνησή του αλλά και από τους εκπροσώπους του τραπεζικού συστήματος, εν γνώση των διεθνών και Ευρωπαίων εταίρων, ότι η κρίση ποτέ δεν θα χτυπούσε τη χώρα γιατί το τραπεζικό σύστημα ήταν σταθερό και απαλλαγμένο από τοξικά ομόλογα.

Το 2010, οι Έλληνες πολίτες πληροφορήθηκαν ξαφνικά από την Κυβέρνησή τους, την Κυβέρνηση Παπανδρέου,
ότι η Ελληνική οικονομία βυθιζόταν σαν τον Τιτανικό,
ότι η χώρα ήταν υπερχρεωμένη και στο χείλος της πτώχευσης.

Εξαναγκάστηκαν να κάνουν θυσίες για να σώσουν μια οικονομία η οποία είχε καταστραφεί από τα δύο κόμματα, που κυβερνούσαν για 36 χρόνια.

Παρουσιάστηκαν στα διεθνή μέσα ως ένας λαός τεμπέλης, διεφθαρμένος, που ζούσε πέρα από τις δυνατότητές του.

Απειλούνταν κάθε φορά που έρχονταν εκλογές, με την ξεκάθαρη προειδοποίηση ότι αν εξέλεγαν κάποιο κόμμα εκτός αυτών που είχαν καταστρέψει τη χώρα, αυτό θα σήμαινε καταστροφή.

Τους είπαν ότι δημοκρατικές διαδικασίες όπως οι εκλογές και τα δημοψηφίσματα αποσταθεροποιούν την οικονομία.

Το 2011, ύστερα από μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στο καθεστώς των μνημονίων και την άνθηση των κοινωνικών κινημάτων στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένου ενός πρωτότυπου κοινωνικού κινήματος για τον έλεγχο του ελληνικού χρέους και μετά τον υπαινιγμό του Πρωθυπουργού ότι θα διεξήγαγε δημοψήφισμα, οι πολίτες υποβλήθηκαν σε μια μη εκλεγμένη κυβέρνηση με επικεφαλής τον πρώην αντιπρόεδρο της Ε.Κ.Τ., κύριο Παπαδήμο, δήθεν για να σώσει τη χώρα και την οικονομία, μια κυβέρνηση υποστηριζόμενη από τα 2 κόμματα που εναλλάσσονταν στην εξουσία για 37 χρόνια (ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία) και ένα ακροδεξιό κόμμα (ΛΑΟΣ).

Αυτή η μη εκλεγμένη κυβέρνηση ανέλαβε να υπογράψει ένα 2ο Μνημόνιο, το οποίο, όπως και το 1ο Μνημόνιο, δεν επικυρώθηκε ποτέ από τη Βουλή αλλά το έφερε ως σχέδιο μέσω της έκτακτης διαδικασίας του κατεπείγοντος το Φεβρουάριο του 2012.

Το Μάιο του 2012 έγιναν εκλογές.

Οι πολίτες είχαν ιδιαίτερα προειδοποιηθεί να μην εκλέξουν το ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς, το οποίο αντιμαχόταν το καθεστώς των μνημονίων και της λιτότητας, ζητώντας να αποκατασταθούν οι δημοκρατικές διαδικασίες στη χώρα και κάνοντας εκστρατεία για το λογιστικό έλεγχο του χρέους, τη διαγραφή του χρέους και ένα μορατόριουμ αποπληρωμών μέχρι να επιτευχθεί ανάπτυξη για τη χώρα και το λαό της, μια λύση ανάλογη με αυτή που αποφασίστηκε για τη Γερμανία το 1953.

Μετά από 2 διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις, το Μάιο και τον Ιούνιο του 2012 σχηματίστηκε η κυβέρνηση Σαμαρά, ως μια ακόμη κυβέρνηση συνεργασίας ανάμεσα στα ίδια κόμματα, τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, με την προσθήκη ενός τρίτου κόμματος, της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Το καθεστώς των μνημονίων, αντί να τελειώσει σταδιακά, όπως είχαν υποσχεθεί τα δύο από τα τρία κυβερνητικά κόμματα, επιδεινώθηκε.

Για περίπου 5 χρόνια, από το Μάιο 2010 έως το Δεκέμβριο 2014, όταν αυτή η κυβέρνηση διαλύθηκε,

δεν ήταν ο ελληνικός λαός που έκανε τις θυσίες,

αλλά, αντίθετα, ήταν οι κυβερνήσεις που θυσίαζαν το λαό,

για να σώσουν τους εαυτούς τους,

υπό το πρόσχημα ότι δήθεν έσωζαν την οικονομία και τη χώρα και μείωναν το χρέος.

Τα μνημόνια ονομάζονταν επίσης «προγράμματα προσαρμογής» ακόμη και «προγράμματα διάσωσης».

Το πρώτο μνημόνιο υπογράφτηκε το Μάιο του 2010 και το 2ο το Φεβρουάριο του 2012.

Κανένα από αυτά δεν συζητήθηκε πλήρως στο Κοινοβούλιο.

Δυστυχώς, ήρθε και ένα τρίτο μνημόνιο, αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε υποσχεθεί ποτέ να μην υπογράψει και το οποίο η ηγεσία του υπόγραψε και έφερε στην Βουλή τον περασμένο Αύγουστο μέσω άνευ προηγουμένου εκτάκτων διαδικασιών και το οποίο εφαρμόζει τώρα.

Έτσι η χώρα εισήχθη στο λεγόμενο πρόγραμμα προσαρμογής, πρόγραμμα που στην πραγματικότητα σήμαινε ένα διαφορετικό πολιτικό καθεστώς, υπό το οποίο παραβιάζονται βασικές συνταγματικές εγγυήσεις και δημοκρατικές αρχές, όπως επίσης και τα θεμελιώδη δικαιώματα και οι ελευθερίες του λαού.

Το πρόγραμμα αποτελείται από μέτρα λιτότητας που, μεταξύ των άλλων, περιλαμβάνουν την κατακρήμνιση του εργατικού δικαίου, των εργασιακών δικαιωμάτων και εγγυήσεων, βαθιές περικοπές των δημοσίων δαπανών, περικοπές θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα, αυξήσεις φόρων, ιδιωτικοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων, ιδίως των πιο κερδοφόρων και τις λεγόμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, που σημαίνουν κλείσιμο, συγχώνευση ή διάλυση των δημοσίων υποδομών, συμπεριλαμβανομένης της δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης.

Αυτά τα μέτρα έχουν ωθήσει την οικονομία σε βαθιά ύφεση και έχουν κατάφωρα υπονομεύσει τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, όπως έχει επισημανθεί από τον ανεξάρτητο εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ σχετικά με τις επιπτώσεις του εξωτερικού χρέους στα ανθρώπινα δικαιώματα, τόσο στην έκθεσή του για το 2013-2014 όσο και στα προκαταρκτικά του συμπεράσματα του περασμένου Δεκεμβρίου μετά από τις αντίστοιχες επισκέψεις στην χώρα.

Από το 2012, υπάρχουν επίσης αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Επιτροπής ότι στην περίπτωση της Ελλάδας έχει παραβιαστεί ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης, καθώς και αρκετές αποφάσεις των εθνικών δικαστηρίων με το ίδιο περιεχόμενο.

Η Εθνική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ένα ανεξάρτητο συμβουλευτικό όργανο της Πολιτείας, έχει εκδώσει αρκετές εκθέσεις υπογραμμίζοντας ότι τα μέτρα λιτότητας που υιοθετήθηκαν στην Ελλάδα παραβιάζουν τις διεθνείς, τις Ευρωπαϊκές και τις εθνικές διατάξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Αυτά τα μέτρα οδήγησαν σε

τερατώδη ποσοστά ανεργίας,

έλλειψη στέγης,

φτώχεια,

ανισότητα,

κοινωνικούς αποκλεισμούς

και περιόρισαν σημαντικά την πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες όπως η εκπαίδευση, η περίθαλψη και η δικαιοσύνη,

κατά παραβίαση των υποχρεώσεων της Ελλάδας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ για την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

• Τα ποσοστά ανεργίας αυξήθηκαν από 9,7% το 2009 σε 27% το 2015, με την ανεργία των νέων να φτάνει το πρωτοφανές ποσοστό του 60% στους νέους άνδρες και 72% στις νέες γυναίκες.
  
  

Σε αριθμούς, αυτό σημαίνει 1,5 εκατομμύριο ανέργους σε ενεργό πληθυσμό των 3,5 εκατομμυρίων.

• Εκατοντάδες χιλιάδες νέων και ιδίως νέων επιστημόνων εξαναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν αδυνατώντας να βρουν εργασία στη χώρα τους.
  
  
• Μια επιδημία αυτοκτονιών οδήγησε σε απώλεια χιλιάδων ζωών από την απελπισία.
  
  
• Περίπου 300.000 νοικοκυριά έμειναν χωρίς ηλεκτρικό για μήνες ή ακόμη και χρόνια και πολλοί θάνατοι νέων, ηλικιωμένων και παιδιών καταγράφηκαν με αιτία την ασφυξία ή τη φωτιά από αυτοσχέδιους μηχανισμούς θέρμανσης.
  
  
• Τα μισά από τα παιδιά στην Ελλάδα, δηλαδή περίπου 500.000 παιδιά, ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
  
  
• Τα σχολεία λειτουργούν χωρίς βιβλία, χωρίς θέρμανση και τελευταία χωρίς δασκάλους και καταγράφονται συχνά λιποθυμίες μικρών μαθητών στο σχολείο εξαιτίας της πείνας.
  
  
• Τα νοσοκομεία λειτουργούν με έναν νοσηλευτή ανά 40 ασθενείς.
  
  
• Ξανά και ξανά καρκινοπαθείς και οροθετικοί στερήθηκαν την πρόσβαση στα φάρμακα για να καταπολεμήσουν την ασθένειά τους.
  
  
• Το 44,8% των συνταξιούχων παίρνει συντάξεις πολύ κάτω από το όριο της φτώχειας και αυτό είναι ένα ποσοστό που πρόκειται να πολλαπλασιαστεί με το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης Τσίπρα, που θα περικόψει τις συντάξεις για 12η φορά.
  
  
• Εκατοντάδες χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις έχουν κλείσει και αυτό επίσης πρόκειται να πολλαπλασιαστεί αφού οι ελεύθεροι επαγγελματίες καλούνται να πληρώσουν αβάσταχτα ποσοστά του εισοδήματός τους σε φόρους και εισφορές κοινωνικής ασφάλισης.
  
  
• Η χώρα έχει χάσει περίπου το 25% του ΑΕΠ της.
  
  

Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα νόμων που προωθήθηκαν στο κοινοβούλιο μέσω:

• έκτακτων
  
  
• αντισυνταγματικών
  
  
• αντιδημοκρατικών διαδικασιών

Νόμοι αρκετών εκατοντάδων σελίδων, συμπτυγμένοι σε 1, 2 ή 3 άρθρα, προκειμένου οι βουλευτές να μην είναι σε θέση να ψηφίσουν ναι σε ορισμένες διατάξεις και όχι σε άλλες, που εισήχθησαν και ψηφίστηκαν σε λιγότερο από 48 ώρες συνολικά, υπό τη ρητή απειλή ότι είτε θα εγκρίνονταν είτε η επόμενη δανειακή δόση προς την Ελλάδα δεν θα εκταμιευόταν και η χώρα θα χρεοκοπούσε.

το Νοέμβριο 2012, 800 σελ.

τον Απρίλιο 2013, 300 σελ.

το Μάρτιο 2014, 800 σελ.

Ζητήθηκε από τη χώρα να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία της και τις δημόσιες επιχειρήσεις σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές για να αποπληρώσει το χρέος, ένα ξεπούλημα που εκτελείται χωρίς καμία διαφάνεια ή κοινοβουλευτικό έλεγχο. Οι βουλευτές απαγορεύθηκε ακόμα και να έχουν πρόσβαση σε έγγραφα που αφορούσαν αυτές τις συμφωνίες.


Ταυτοχρόνως, με διατάξεις και τροπολογίες της τελευταίας στιγμής εξασφαλίστηκε η ατιμωρησία για τους υπεύθυνους της ζημιάς σε βάρος της οικονομίας ή του δημόσιου συμφέροντος. Γιατί, αντίθετα με τα συνθήματα της μιντιακής προπαγάνδας, τα μνημόνια βασίζονται υπέρμετρα σε διεφθαρμένους αξιωματούχους και προνομιακές σχέσεις μεταξύ των κυβερνώντων και μιας ιδιότυπης ολιγαρχίας, που επωφελείται από τη διάλυση του δημόσιου τομέα, ενώ την ίδια στιγμή απολαμβάνει προνομιακής φορολογικής μεταχείρισης.

Μια σειρά νόμων δεν εγκρίθηκαν από το Κοινοβούλιο αλλά από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μετά από πρόταση της Κυβέρνησης: οι αποκαλούμενες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, με την απατηλή επίκληση κατάστασης απρόβλεπτης και επείγουσας ανάγκης προκειμένου να παρακαμφθεί η κοινοβουλευτική συζήτηση.

Αυτές οι πολιτικές προήχθησαν με τη χρήση αστυνομικής βίας, που συμπεριελάμβανε όχι μόνο σωματική βία αλλά και τη χρήση από τις αστυνομικές δυνάμεις επικίνδυνων χημικών εναντίον διαδηλωτών και γενικότερα εναντίον των πολιτών.

Στρατιωτικά μέτρα, όπως η επιστράτευση των απεργών, χρησιμοποιήθηκαν ως εργαλείο για την επίτευξη υπακοής.

Εργαζόμενοι στα δημόσια μέσα μεταφοράς, ναυτεργάτες, εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, καθώς επίσης και οι εκπαιδευτικοί που απεργούσαν για να υπερασπιστούν τις δουλειές τους, τα δικαιώματά τους ή το δημόσιο χαρακτήρα των επιχειρήσεων στις οποίες δούλευαν, επιστρατεύτηκαν, που σημαίνει ότι οι υπηρεσίες τους τέθηκαν στη διάθεση του κράτους με την δικαιολογία ότι η απεργία τους αποτελούσε απειλή για τη δημόσια τάξη ή τη δημόσια υγεία.

Καθ’ όλο αυτό το διάστημα δεν υπήρξε κανένα σημάδι ανάπτυξης.

Αντίθετα, η χώρα διέρχεται τη μεγαλύτερη ύφεση (7 χρόνια τώρα) που υπήρξε ποτέ στην Ευρώπη σε καιρό ειρήνης.

Ο πληθυσμός υποβάλλεται σε ανθρωπιστική κρίση άμεσα συνδεδεμένη με τα λεγόμενα μέτρα διάσωσης.

Όσο για το χρέος, το ποσοστό του ΑΕΠ έχει εκτιναχθεί από λιγότερο του 120% προ των Μνημονίων σε παραπάνω του 180% μετά από τρία Μνημόνια και συνεχίζει να αυξάνεται.

Εν τω μεταξύ, οι εκπρόσωποι της Τρόικας, οι οποίοι συνέταξαν αυτές τις τερατώδεις συμφωνίες, έχουν επανειλημμένα παραδεχθεί δημόσια ότι έχουν κάνει λάθη στους υπολογισμούς τους.

Αυτό σήμαινε ότι παραδέχθηκαν δημοσίως ότι έχουν κάνει λάθος στην εκτίμηση ότι τα μέτρα που υπαγορεύτηκαν και οι φόροι που επιβλήθηκαν θα αντιμετώπιζαν την οικονομική κρίση και την κρίση χρέους της χώρας.

Ωστόσο, αυτοί που παραδέχονται ότι έκαναν λάθος, επέμεναν (και ακόμα συνεχίζουν να επιμένουν) ότι οι ίδιες πολιτικές πρέπει να συνεχιστούν, πράγμα που αποδεικνύει ότι στόχος αυτών των πολιτικών δεν ήταν ποτέ η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και της κρίσης χρέους, αλλά αντίθετα ο έλεγχος του κράτους και του λαού και η παράνομη ιδιοποίηση της περιουσίας του.

Στις 25 Ιανουαρίου 2015 ο Ελληνικός λαός, με γενικές εκλογές, έδωσε στο ΣΥΡΙΖΑ ένα ποσοστό κοντά στην απόλυτη πλειοψηφία, και παρείχε μια σαφή και κατηγορηματική εντολή στην Κυβέρνηση και στο Κοινοβούλιο να ξεμπερδέψει με τα μνημόνια, να ξεμπερδέψει με αυτές τις καταστροφικές, ανθρωποκτόνες και αντιδημοκρατικές πολιτικές και να απαιτήσει την ελάφρυνση του χρέους της χώρας.

Στις 4 Απριλίου 2015, συγκροτήθηκε μια ειδική Επιτροπή της Βουλής που ονομάστηκε Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, προκειμένου να διενεργήσει νομικό και λογιστικό έλεγχο του χρέους. Εξέδωσε την προκαταρκτική της έκθεση τον Ιούνιο του 2015, την οποία έφερα μαζί ου και διατίθεται στην είσοδο – να την κρατήσετε και να τη διαφυλάξετε.

Χαίρομαι ιδιαιτέρως που είναι μαζί μας ο Eric Toussaint, Επιστημονικός Συντονιστής της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους και η Margot Salomon, εξέχων μέλος της.

Η προκαταρκτική έκθεση της Επιτροπής κατέληξε ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας είναι :

• Παράνομο
  
  
• Αθέμιτο
  
  
• Απεχθές
  
  
• Εξ ολοκλήρου μη βιώσιμο

Διαπίστωσε ότι το δημόσιο χρέος είχε συναφθεί μέσω αντισυνταγματικών και παρανόμων διαδικασιών, κατά παραβίαση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών, όπως κατοχυρώνονται στις διεθνείς συνθήκες και το διεθνές δίκαιο.

Διαπίστωσε επίσης ότι οι πιστωτές της χώρας ενεργούσαν με κακή πίστη ήδη από το 2010, επιβαρύνοντας εν γνώση τους τη χώρα με μη βιώσιμα δάνεια και μετατρέποντας το ιδιωτικό χρέος σε δημόσιο χρέος με σκοπό να σώσουν τις γαλλικές, τις γερμανικές και σε μεταγενέστερο στάδιο τις Ελληνικές ιδιωτικές Τράπεζες, σε βάρος του Ελληνικού λαού που δεχόταν επίθεση από ένα τσουνάμι φορολογίας και λιτότητας ως ένα μέσο για τη υποστήριξη της ανακεφαλαιοποίησης του τραπεζικού συστήματος.

Η επιτροπή, μέσω της αποκάλυψης εγγράφων που εμπεριέχονταν σε ποινικές δικογραφίες, καθώς και μέσω ακροάσεων αποκάλυψε ότι το ΔΝΤ και τα κράτη-μέλη του, που περιλαμβάνουν όλα τα μέλη της Ε.Ε. γνώριζαν ήδη από το Μάρτιο του 2010 ότι το Ελληνικό Χρέος ήταν μη βιώσιμο.

Ότι τα μέτρα που συμπεριλαμβάνονταν στο 1ο μνημόνιο (Μάιος 2010) ήταν δεδομένο ότι θα προκαλέσουν βαθιά και μακροχρόνια ύφεση και διάρρηξη του κοινωνικού ιστού.

Αποκάλυψε ότι οι Γαλλικές και Γερμανικές τράπεζες επωφελήθηκαν από την προνομιακή γνώση τους σχετικά με τη μη βιωσιμότητα του Ελληνικού Χρέους και ξεφορτώθηκαν τα Ελληνικά κρατικά ομόλογα που διακρατούσαν μεταξύ του 2010 και 2011, κερδίζοντας έτσι δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ όταν πραγματοποιήθηκε το κούρεμα του 2012.

Επίσης, αποκάλυψε ότι ενώ οι Ελληνικές τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία, 15.000 μικρο-ομολογιούχοι και δημόσιοι οργανισμοί καταστράφηκαν από το ίδιο κούρεμα, διασώθηκαν μόνο οι ιδιωτικές Ελληνικές τράπεζες.

• Η έκθεση δείχνει ότι, αντίθετα με την προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης που διοργανώθηκε από το 2010 για την απεικόνιση του ελληνικού λαού ως τεμπέλη και διαβιούντα πέραν των δυνατοτήτων του, οι δημόσιες δαπάνες στην Ελλάδα κρατήθηκαν πολύ κάτω από τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο σε όλους τους τομείς, εκτός από τις αμυντικές δαπάνες, όπου έχουν εντοπιστεί μια σειρά σημαντικών υποθέσεων διαφθοράς στις οποίες εμπλέκονταν κυβερνητικά στελέχη και διεθνείς εταιρείες.
  
  
• Η έκθεση επίσης δείχνει ότι το 92% των δανείων που δόθηκαν στην Ελλάδα στο πλαίσιο του καθεστώτος των μνημονίων, στην πραγματικότητα δεν δόθηκαν στην Ελλάδα αλλά κατευθύνθηκαν πίσω στους δανειστές για την αποπληρωμή του χρέους.
  
  
• Η Επιτροπή κατέληξε σε αυτά τα προκαταρκτικά συμπεράσματα και μέσω ακροάσεων και συλλογής αποδεικτικών στοιχείων και πρέπει να αναφερθεί ότι η μόνη αρχή που αρνήθηκε να συνεργαστεί πλήρως με την Επιτροπή ήταν ο Διοικητής Τράπεζας της Ελλάδας, ο οποίος αρνήθηκε να παράσχει στην Επιτροπή τις τραπεζικές κινήσεις που αφορούσαν τα δάνεια που φέρονταν ότι είχαν δοθεί στην Ελλάδα στο πλαίσιο των μνημονιακών δανειακών συμβάσεων – επικαλούμενος το τραπεζικό απόρρητο.
  
  

Η Επιτροπή ξεκίνησε, μέσω μιας συνάντησης με την EvaJoly, να διερευνά το σκάνδαλο της Lux-Leaks και τις επιπτώσεις της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα και επωφελούνται από φορολογικούς παράδεισους με έδρα το Λουξεμβούργο και τις Κάτω Χώρες μια κατάσταση που στέρησε από την Ελλάδα πολλά δισεκατομμύρια φορολογικών εσόδων.

Παρ' όλες αυτές τις αποκαλύψεις, οι πιστωτές της Ελλάδας επέμειναν ότι ο Ελληνικός λαός πρέπει να συνεχίσει να πληρώνει το τίμημα και να ξεπληρώσει ένα χρέος που είχε φτάσει τα 325 δισεκατομμύρια ευρώ.

Αυτό σήμαινε ότι κάθε μωρό που γεννιόταν στην Ελλάδα χρωστούσε κατά το 1ο εξάμηνο του 2015, 32.500 ευρώ.

Μια εβδομάδα μετά την έκδοση και δημοσιοποίηση του Προκαταρκτικού Πορίσματος της Επιτροπής, και συγκεκριμένα, στις 25η Ιουνίου 2015, οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί απηύθυναν στην Ελληνική κυβέρνηση ένα τελεσίγραφο 48 ωρών ζητώντας της να αποδεχθεί, κατά παράβαση της λαϊκής εντολής του Ιανουαρίου, μια σειρά μέτρων περαιτέρω απορρύθμισης του εργατικού δικαίου, κατάλυσης των εγγυήσεων της κοινωνικής ασφάλισης και της προστασίας των υπερχρεωμένων πολιτών και απαιτώντας το ξεπούλημα των πολυτιμότερων δημόσιων περιουσιακών στοιχείων και επιχειρήσεων, των μεγάλων λιμανιών, αεροδρομίων και δημοσίων υποδομών για την αποπληρωμή ενός μη βιώσιμου και απεχθούς χρέους το οποίο παραπλανητικά παρουσιαζόταν ως βιώσιμο.

Στις 27 Ιουνίου, μετά από πρόταση της Κυβέρνησης, αποφασίστηκε από το Κοινοβούλιο να διεξαχθεί ένα δημοψήφισμα επί του τελεσιγράφου στις 5 Ιουλίου 2015. Αυτό ήταν το πρώτο δημοψήφισμα που οργανώθηκε ποτέ στην Ελλάδα από το 1975, όταν τέθηκε σε ισχύ το Σύνταγμα της Ελλάδας.

Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας του δημοψηφίσματος, διεθνείς και ξένοι αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένων των Προέδρων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Juncker, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Schulz και του EurogroupDijsselbloem, προέβησαν κατ’ επανάληψη σε δηλώσεις για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και απηύθυναν άμεσες και έμμεσες απειλές προς το λαό σε περίπτωση που απέρριπτε τα μέτρα.

Υπήρξαν κυβερνητικοί και διεθνείς αξιωματούχοι, οι οποίοι έφτασαν στο σημείο να δηλώνουν ότι θα επέλθει μια ανθρωπιστική καταστροφή αν επικρατούσε το ''ΟΧΙ'' και άλλοι που έλεγαν ότι ο λαός θα τιμωρηθεί αν απορρίψει τα μέτρα.

Το δημοψήφισμα διενεργήθηκε με κλειστές τις τράπεζες και με ελέγχους κεφαλαίων να έχουν επιβληθεί για περισσότερο από μια εβδομάδα, λόγω της άρνησης της ΕΚΤ να παράσχει ρευστότητα μιας εβδομάδας μετά την απόφαση διενέργειας του δημοψηφίσματος, ως ακόμη μια προσπάθεια να επηρεάσουν την ψήφο του λαού.

Αυτή ήταν η 2η φορά που η τραπεζική ρευστότητα χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο για την αλλαγή δημοκρατικών αποφάσεων, η 1η φορά ήταν ένας ανάλογος εκβιασμός που είχε απευθυνθεί κατά του Κυπριακού Κοινοβουλίου το Μάρτιο του 2013.

Κι όμως, επικράτησε η δημοκρατία.

Ο λαός, με ένα ξεκάθαρο 62% υπέρ του '' ΟΧΙ '', απέρριψε τα καταστροφικά μέτρα.

Τρεις ημέρες πριν το δημοψήφισμα, δόθηκε στη δημοσιότητα ένα σχέδιο έκθεσης του ΔΝΤ, όπου επίσημα ομολογείται για πρώτη φορά ότι το Ελληνικό χρέος είναι μη βιώσιμο, που σημαίνει ότι δεν μπορεί να συνεχίζεται η αποπληρωμή του χωρίς να διακυβεύεται ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του λαού και η κοινωνική συνοχή.

Η έκθεση είχε ημερομηνία 26 Ιουνίου 2015 και είχε αποκρυφθεί από το λαό για μια ολόκληρη εβδομάδα.

Αυτό που επακολούθησε του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος και του 62% υπέρ του ''ΟΧΙ'' ήταν όνειδος για την Ευρώπη, για τον κόσμο, για τη δημοκρατία.

Οι πιστωτές, συμπεριλαμβανομένων των ευρωπαϊκών θεσμών αρνήθηκαν να λάβουν υπ’ όψιν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

Επέμειναν, υπό την απειλή ότι θα προκαλείτο τραπεζική κατάρρευση και ανθρωπιστική καταστροφή, να ληφθούν μέτρα σκληρότερα από αυτά που είχαν απορριφθεί.

Μια εβδομάδα μετά από το μεγαλειώδες και ξεκάθαρο ΟΧΙ που προέκυψε από το δημοψήφισμα, η κυβέρνηση προσυπέγραψε μέτρα χειρότερα από εκείνα τα οποία ο λαός είχε απορρίψει.

Το ΟΧΙ του λαού μετατράπηκε σε ΝΑΙ της Κυβέρνησης υπό τη ρητή απειλή πως η παροχή ρευστότητας από την ΕΚΤ θα έκλεινε οριστικά και η χώρα θα πάθαινε ασφυξία και θα αναγκαζόταν να φύγει από την Ευρωζώνη – μια απειλή που προσκρούει άμεσα στο Ευρωπαϊκό δίκαιο, όπως παραδέχθηκε και ο αντιπρόεδρος της ΕΚΤ μερικούς μήνες αργότερα.

Αυτό που η ελληνική κυβέρνηση αποδέχτηκε το ξημέρωμα της 13ης Ιουλίου 2015, ήταν ότι η Βουλή θα νομοθετούσε επί προ-διαμορφωμένων κειμένων εκατοντάδων σελίδων χωρίς καμία διαβούλευση και σε προκαθορισμένες ημερομηνίες με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και με τις τράπεζες ακόμα κλειστές.

Επιπλέον, δέχτηκε ότι οι δικαστικές αποφάσεις που κρίνουν προηγούμενα μνημονιακά μέτρα, συμπεριλαμβανομένων των περικοπών των συντάξεων, αντισυνταγματικά, θα ανατρέπονταν από τα καινούργια μνημονιακά μέτρα που προέβλεπαν νέες περικοπές στις συντάξεις.

Αυτός ο εκβιασμός βαφτίστηκε ''προαπαιτούμενα'' για μια συμφωνία και η Βουλή κλήθηκε να καταργήσει νόμους που είχε ψηφίσει μόλις 4 μήνες πριν και να απέχει από κάθε νομοθετική πρωτοβουλία χωρίς την προέγκριση των πιστωτών.

Αυτό είναι που προβλέπεται ρητά στη δήλωση της Ευρωδιάσκεψης Κορυφής της 12ης Ιουλίου.

Ένας νόμος άνω των 100 σελίδων διαμορφωμένων ως 1 άρθρο πέρασε την 15η Ιουλίου σε λιγότερες από 24 ώρες σύμφωνα με τη δήλωση της Ευρωδιάσκεψης Κορυφής.

Ένας νόμος 1000 σελίδων διαμορφωμένων ως 3 άρθρα πέρασε την 22α Ιουλίου μέσα σε λιγότερες από 24 ώρες. Συμπεριελάμβανε, σε ένα μόνο άρθρο, και τα 1008 άρθρα του Ελληνικού Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, ο οποίος το Δεκέμβριο του 2014 είχαν επίσης απορριφθεί με ποσοστό 93% ΟΧΙ στο δημοψήφισμα των δικηγόρων σε όλη την Επικράτεια.

Αυτός ήταν ένας νόμος που είχε κατατεθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση και αποσυρθεί συνεπεία του δημοψηφίσματος των δικηγόρων.

Ο νόμος αυτός αναστήθηκε και κατατέθηκε στη Βουλή από ένα υπουργό Δικαιοσύνης της Κυβέρνησης Τσίπρα, που είχε υπάρξει μεταξύ των πιο σκληρών επικριτών του:

Υπέγραψε και εισήγαγε το νόμο λέγοντας στα πρακτικά του Κοινοβουλίου ότι δεν συμφωνεί με τις διατάξεις του αλλά δεν βλέπει καμία εναλλακτική για την αποτροπή της κατάρρευσης των τραπεζών και όταν ρωτήθηκε αν μπορούσαν να γίνουν τροποποιήσεις, απάντησε ότι, δυστυχώς, οι πιστωτές δεν θα επέτρεπαν τροποποιήσεις.

Αφότου υπογράφτηκε το 3ο μνημόνιο στα μέσα του Αυγούστου, ένας νόμος σχεδόν 400 σελίδων πέρασε στις 14 Αυγούστου, μέσα σε 24 ώρες, με το κοινοβούλιο να εξαναγκάζεται να επανασυγκληθεί κατεπειγόντως εν μέσω της καλοκαιρινής διακοπής των εργασιών του.

Αμέσως μετά την προκήρυξη του δημοψηφίσματος, οι πιστωτές επαναλάμβαναν ότι “Η εμπιστοσύνη μεταξύ της Ελλάδας και εκείνων έχει διαρραγεί”, υπονοώντας ότι καθεαυτή η απόφαση διεξαγωγής του δημοψηφίσματος και η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος αποτελούσαν παράγοντα διάρρηξης της εμπιστοσύνης.

Αμέσως αφότου η Βουλή ψήφισε αυτά τα προαπαιτούμενα, κατά παραβίαση της λαϊκής εντολής και ανατρέποντας το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, η εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ανακοίνωσε ωμά ότι “Η εμπιστοσύνη αποκαταστάθηκε”, συνδέοντας έτσι ευθέως την εμπιστοσύνη με την κατάργηση των κοινοβουλευτικών και δημοκρατικών διαδικασιών και την παράβαση της λαϊκής εντολής.

Τα ανακοινωθέντα του Eurogroup τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, απέκλειαν ρητά κάθε συζήτηση για διαγραφή του χρέους.


Την ίδια στιγμή νέα δάνεια ύψους άνω των 86 δισεκατομμυρίων ευρώ ελήφθησαν από την Ελλάδα.

Τώρα, κάθε μωρό στην Ελλάδα χρωστάει περισσότερα από 41.000 ευρώ.


Η Βουλή επανειλημμένα νομοθέτησε υπό απειλή και εξαναγκασμό και αφού πέρασε αυτό η φρικαλέα νομοθεσία, διαπιστώνοντας ότι ένα μεγάλο μέρος των βουλευτών του βασικού κυβερνώντος κόμματος, συμπεριλαμβανομένων και εμού ως Προέδρου της Βουλής, 2 αντιπροέδρων και των Προέδρων 4 από τις 6 μόνιμες επιτροπές του Κοινοβουλίου, αρνηθήκαμε να ψηφίσουμε αυτή την κατ’ εντολή νομοθεσία και την ανάληψη ενός τρίτου μνημονίου, η Κυβέρνηση σε συμφωνία με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους πιστωτές, παρακάμπτοντας την Πρόεδρο της Βουλής, διέλυσαν αιφνιδιαστικά τη Βουλή για να αναζητήσουν μια “πιο σταθερή πλειοψηφία”, προκειμένου να εφαρμόσουν τα μέτρα που ο λαός είχε απορρίψει.

Εκλογές-αστραπή προκηρύχθηκαν στις 28 Αυγούστου, οι οποίες θα πραγματοποιούνταν στις 20 Σεπτεμβρίου 2015.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα που είχε ζητήσει μια ευκαιρία για να τελειώσει με τα μνημόνια τώρα ζητούσε μια δεύτερη ευκαιρία για να τα εφαρμόσει.

Για πρώτη φορά μετά από πάνω από 5 χρόνια, οι πιστωτές ήταν ικανοποιημένοι με τη διεξαγωγή εκλογών στην Ελλάδα.


Και με το δίκιο τους.

Το 45,5% του πληθυσμού απείχε ενώ ακόμη 2,5% κατέγραψε λευκή ή άκυρη ψήφο.

Πρόκειται για ρεκόρ αποχής που δεν έχει προηγούμενο στα τελευταία 40 χρόνια.

Οι περισσότεροι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που είχαν εναντιωθεί στα μέτρα, είτε δεν ήταν υποψήφιοι σε εκείνες τις εκλογές είτε προσπάθησαν να διαμορφώσουν έναν εκλογικά βιώσιμο συνασπισμό υπό το όνομα Λαϊκή Ενότητα μέσα σε λιγότερο από μια εβδομάδα.

Μια προσπάθεια που δεν κατάφερε να εισαχθεί στη Βουλή για 7.000 ψήφους.

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, στις 10 Σεπτεμβρίου, έλαβε χώρα ψηφοφορία στον ΟΗΕ για την καθιέρωση αρχών για την προστασία των υπερχρεωμένων κρατών έναντι καταχρηστικών πρακτικών εκ μέρους των δανειστών τους. Παρά το γεγονός ότι αυτές οι αρχές προστάτευαν ιδιαιτέρως στην Ελλάδα, η Ελλάδα απείχε από την ψηφοφορία, όπως και τα περισσότερα κράτη-μέλη της Ε.Ε., κάτω από συνεχείς πιέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο καταψήφισαν αυτές τις αρχές οι οποίες υιοθετήθηκαν με μεγάλη πλειοψηφία από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Είναι ενδιαφέρον να επισημανθεί πως η Γερμανία, μια χώρα που επωφελήθηκε από μια διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους της το 1953, μια χώρα που ακόμη δεν έχει αποπληρώσει επανορθώσεις στην Ελλάδα, οι οποίες δεν περιλαμβάνονταν στη διαγραφή και οφείλονται στις φρικαλεότητες του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, επανορθώσεις που υπολογίζεται ότι φτάνουν σε ένα ποσό μεταξύ 278 και 340 δισεκατομμυρίων ευρώ με μετριοπαθείς υπολογισμούς, διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη χρήση του δημοσίου χρέους ενάντια οικονομικά ασθενών κρατών για να προωθηθεί αυτή η νέου τύπου οικονομική υποδούλωση.

Αμέσως μετά τις εκλογές και πριν τη σύγκληση της νέας Βουλής, η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους συνεδρίασε όπως είχε προγραμματιστεί και εξέδωσε το δεύτερο πόρισμά της, που αναλύει τον αθέμιτο, παράνομο, απεχθή χαρακτήρα του 3ου μνημονίου και του αντίστοιχου νέου χρέους που είναι και αυτό προδήλως μη βιώσιμο.

Από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου κι ύστερα, η συρρίκνωση των δημοκρατικών διαδικασιών έχει οξυνθεί περαιτέρω.

Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου εκδίδονται με μια άνευ προηγουμένου συχνότητα.

Η Βουλή νομοθετεί σχεδόν αποκλειστικά με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και πάντοτε προκειμένου να εκπληρώσει τις απαιτήσεις των πιστωτών.

Τα νομοσχέδια που υιοθετούνται ή κατατίθενται τους τελευταίους 3 μήνες συμπεριλαμβάνουν :

• Την κατάργηση της προστασίας της α’ κατοικίας των υπερχρεωμένων πολιτών.
  
  
• Το ξεπούλημα των Τραπεζών της χώρας.
  
  
• Το ξεπούλημα των εναπομεινάντων περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου, υποδομών και επιχειρήσεων.
  
  
• Ένα νέο κύκλο περικοπών συντάξεων-οι συντάξεις περικόπτονται για 12η φορά στην Ελλάδα και επιβάλλονται νέες εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, που κάνουν αβίωτη τη ζωή των νέων επαγγελματιών, των αυτοαπασχολουμένων και των αγροτών.

Μέλη των κυβερνώντων κομμάτων που εναντιώνονται σε αυτά τα μέτρα καλούνται να παραδώσουν τις βουλευτικές τους έδρες και αν δεν ψηφίζουν τα μέτρα, διαγράφονται από τα κόμματα τους. Αυτή ήταν πρακτική προηγούμενων κυβερνήσεων όταν επρόκειτο για μνημονιακά μέτρα. Αυτή η πρακτική είχε εντόνως επικριθεί από το ΣΥΡΙΖΑ και τώρα υιοθετείται από το ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό που είχε διαφημιστεί ως το παράλληλο πρόγραμμα της κυβέρνησης για την προστασία των αδυνάμων κατατέθηκε και μετά αποσύρθηκε από την κυβέρνηση υπό την πίεση των πιστωτών.

Και η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους μπαίνει στο στόχαστρο, κυριολεκτικά καταδιώκεται. Τα πορίσματά της αφαιρέθηκαν από την ιστοσελίδα της Βουλής, τα γραφεία της τής αφαιρέθηκαν, κηρύχθηκε η λήξη των εργασιών της πριν αυτές ολοκληρωθούν με απόφαση του νέου Προέδρου της Βουλής, ο οποίος τώρα προσπαθεί να κατάσχει τα προσωπικά αντικείμενα και αρχεία των μελών της Επιτροπής.

Παρεμπιπτόντως, την Δευτέρα θα υπάρξει απόπειρα κατάσχεσης των αρχείων των μελών της Επιτροπής με τη βοήθεια αστυνομικής δύναμης, όπως ενημερώθηκα από επιστολή του νέου Προέδρου της Βουλής. Η κοινωνία, από την άλλη, αγκαλιάζει την Επιτροπή και ήδη ένας πολίτης προσέφερε τα γραφεία του για να στεγαστεί η Επιτροπή.

Ωστόσο η κοινωνία βυθίζεται στην απελπισία, ζητείται από το λαό να αρνηθεί την αξιοπρέπεια του και την ελπίδα του και να αποδεχτεί ότι δεν υπάρχει εναλλακτική, από αυτό το ίδιο πολιτικό κόμμα που εκλέχθηκε για να αποδείξει ότι η ελπίδα θα επικρατήσει του φόβου και του οικονομικού εκβιασμού.

Οι πιστωτές είναι κάτι παραπάνω από ευχαριστημένοι, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι, αυτό που τώρα βυθίζεται σαν τον Τιτανικό είναι οι ίδιες οι αρχές στις οποίες στηρίχθηκε η δημιουργία της Ε.Ε., η δημοκρατία, η ειρήνη, η κοινωνική δικαιοσύνη, ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η ευημερία των λαών και των κοινωνιών μέσα στην Ευρώπη.

Η ύφεση συνεχίζεται και το χρέος της χώρας υπολογίζεται ότι θα έχει φτάσει το 200% του ΑΕΠ μέσα στα επόμενα 2 χρόνια σύμφωνα με τις εκθέσεις του ΔΝΤ .

Τα μνημόνια δεν είναι συμφωνίες διάσωσης.

Συγκροτούν ένα καθεστώς-θανατική ποινή για τον ελληνικό λαό και τους λαούς της Ευρώπης και ένα ευθύ πραξικόπημα ενάντια στη δημοκρατία.

Προάγουν ένα ολοκληρωτικό καθεστώς που χρησιμοποιεί τις τράπεζες και τη ρευστότητα με τρόπο ανάλογο με αυτόν που χρησιμοποιούνταν τα τανκς και τα όπλα σε προηγούμενες περιόδους.

Αυτό είναι ένα καθεστώς που είτε πρέπει να ανατραπεί από τους Ευρωπαϊκούς λαούς και τους εκλεγμένους εκπροσώπους τους είτε θα κυριαρχήσει στην Ευρώπη και θα υποκαταστήσει το ευρωπαϊκό κεκτημένο ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοκρατίας, που μπορούν να βασιστούν μόνο στο σεβασμό των ανθρώπινων ελευθεριών, των ανθρώπινων ζωών, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Κανείς δεν μπορεί να προσποιείται ότι δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη.

Και οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του λαού δεν μπορούν να προσποιούνται ότι δεν έχουν επιλογή.


Η παράδοση της δημοκρατίας, της κοινοβουλευτικής κυριαρχίας, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν μπορεί ποτέ να είναι επιλογή.

Η θυσία του λαού και ολόκληρων γενεών για να σωθούν οι τράπεζες και οι τραπεζίτες δεν μπορεί ποτέ να είναι επιλογή.

Η παραβίαση της λαϊκής εντολής για την ικανοποίηση των δανειστών δεν μπορεί ποτέ να είναι επιλογή.

Αντιθέτως, έχουμε καθήκον και δημοκρατική υποχρέωση, μια πραγματική επιλογή, να διεκδικήσουμε:

1. Θεσμοθέτηση της διαδικασίας του λογιστικού ελέγχου του χρέους, όχι απλώς ως υποχρέωση των κυβερνήσεων και των κρατών, όπως περιγράφεται στον ευρωπαϊκό κανονισμό 472/2013 (που ουδέποτε εφαρμόσθηκε από οποιαδήποτε ευρωπαϊκή κυβέρνηση) , αλλά ως αυτοτελές δημοκρατικό, συλλογικό και κυριαρχικό δικαίωμα των λαών, που νομιμοποιούνται να γνωρίζουν πώς δημιουργήθηκε το χρέος και δικαιούνται να αρνηθούν να πληρώσουν ένα χρέος που δεν είναι δικό τους, δηλαδή ένα χρέος που δεν δημιουργήθηκε εν γνώσει και προς όφελος του λαού και του κράτους.

2. Θεσμοθέτηση ενός αυτοτελούς κυριαρχικού δικαιώματος των κρατών να απόσχουν από κάθε είδους αποπληρωμή χρέους μέχρι την ολοκλήρωση του λογιστικού ελέγχου και θεσμοθέτηση, αντίστοιχα, έννομης υποχρέωσης των άλλων κρατών, των ευρωπαϊκών και διεθνών Αρχών και οργανισμών να σέβονται το δικαίωμα αυτό και να απόσχουν από κάθε πράξη εξαναγκασμού.

3. Υπαγωγή της διαδικασίας λογιστικού ελέγχου υπό την αιγίδα των Κοινοβουλίων, με την υποχρεωτική εξέταση-συζήτηση του Πορίσματος του λογιστικού ελέγχου σε δημόσιες συνεδριάσεις.

4. Υιοθέτηση κριτηρίων για τη διασφάλιση της ικανότητας, της εμπειρογνωμοσύνης, της αμεροληψίας και της αντιπροσωπευτικότητας των Επιτροπών Λογιστικού Ελέγχου. Η σύνθεση των επιτροπών να είναι διεθνής, να συμπεριλαμβάνει ειδικούς, καθώς και εκπροσώπους της κοινωνίας που δραστηριοποιούνται σε διαδικασίες λογιστικού ελέγχου και διαφάνειας. Η δομή και η εμπειρία της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους) που δημιουργήθηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως υπόδειγμα.

5. Θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής συνεργασίας όλων των κρατικών, δημόσιων, ευρωπαϊκών και διεθνών Αρχών με τις Επιτροπές Λογιστικού Ελέγχου και πρόβλεψη κυρώσεων για την άρνηση συνεργασίας.

6. Προώθηση-ενίσχυση διαδικασιών αστικής και διεθνούς ευθύνης για κυβερνητικούς και διεθνείς αξιωματούχους και φορείς που σκόπιμα ή εν γνώσει τους παραβιάζουν τις διεθνείς τους υποχρεώσεις και ζημιώνουν κράτη και λαούς.

7. Διεκδίκηση δημοκρατικού και κοινωνικού ελέγχου επί του τραπεζικού συστήματος. Το ευρωπαϊκό και διεθνές τραπεζικό σύστημα έχει εξελιχθεί σε αυτοτελή καταναγκαστική εξουσία που λειτουργεί με αδιαφανείς μεθόδους, χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση ή δημόσιο έλεγχο. Αυτό συνιστά κατάσταση μη ανεκτή σε μια δημοκρατία. Οι γραφειοκράτες και οι τραπεζίτες δεν μπορούν να υποκαθιστούν ή να ελέγχουν τους εκλεγμένους εκπροσώπους του λαού, δεν μπορούν να υπαγορεύουν πολιτικές και να χειραγωγούν κυβερνήσεις, δεν μπορούν να αρνούνται τον σεβασμό στην λαϊκή εντολή. Ο δημοκρατικός έλεγχος επί του τραπεζικού συστήματος σημαίνει πραγματική διαφάνεια στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και την υπαγωγή του τραπεζικού συστήματος στους δημοκρατικά νομιμοποιημένους εκπροσώπους των λαών και στους δημοκρατικούς θεσμούς. Σημαίνει, επίσης, δημόσια ιδιοκτησία και έλεγχο των τραπεζών και, πρωτίστως, των κεντρικών εθνικών και διεθνών τραπεζών.

8. Μείωση των εξοπλιστικών δαπανών ως προτεραιότητα, με δεδομένο το γεγονός ότι αποτέλεσαν το κατεξοχήν πεδίο διαφθοράς και άδικης υπερχρέωσης κρατών και λαών. Ταυτόχρονα, η σχετική απόφαση προωθεί το παγκόσμιο αίτημα αφοπλισμού ως αναπόσπαστο τμήμα μιας πολιτικής για την παγκόσμια ειρήνη.

9. Ενίσχυση της διαδικασίας διαφάνειας και της νομοθεσίας κατά της διαφθοράς ως αναγκαίο τμήμα μιας πολιτικής που στοχεύει στη φορολογική και κοινωνική δικαιοσύνη.

10. Θεσμοθέτηση αποτελεσματικών διαδικασιών απονομής της δικαιοσύνης και λογοδοσίας για τους υπόλογους δημοσίων δαπανών και διακυβέρνησης. Η αδικία συνιστά αφόρητη κατάσταση και δηλητηριώδες συναίσθημα για τις κοινωνίες. Μηχανισμοί λογοδοσίας πρέπει να εξασφαλισθούν για εκείνους που υπερχρεώνουν τις χώρες σε βάρος των λαών τους.

11. Ενίσχυση των αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών όπως τα δημοψηφίσματα κα θεσμοθέτηση του υποχρεωτικού οικουμενικού σεβασμού του αποτελέσματός τους.

12. Θεσμοθέτηση νέων μορφών συμμετοχής των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων γενεών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και στην εποπτεία της εφαρμογής τους. Αξιοποίηση της γνώσης, της επιστημοσύνης και των ιδεών εκείνων που σήμερα περιθωριοποιούνται, με πρώτους τους νέους επιστήμονες που εξαναγκάζονται να μεταναστεύουν.

 

Κυρίες και κύριοι δικαστές,

κυρίες και κύριοι προσκεκλημένοι, 

Με έναν τρόπο αισθάνομαι ανακούφιση που θα πω τα ίδια που είπα και πριν από περίπου έναν χρόνο ως Πρόεδρος της Βουλής και πριν από δύο χρόνια ως υπεύθυνη Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ενός κόμματος, στο οποίο δεν ανήκω πια και το οποίο δεν λέει πια τα ίδια. 

Με έναν τρόπο αισθάνομαι ανακούφιση που άκουσα και τον κ. Φαϊτά ως συντονιστή της εκδήλωσης και οικοδεσπότη και την κα Γιανναδάκη Πρόεδρο της Ένωσης να λένε τα ίδια.

Όχι γιατί τίποτε δεν έχει διορθωθεί, αυτό δεν είναι καθόλου ανακουφιστικό ούτε αποδεκτό, αλλά τουλάχιστον γιατί κάποιοι άνθρωποι από θεσμική θέση και από το μετερίζι το οποίο υπηρετούν ή από την κοινωνία, την εργασία και το λειτούργημά τους δεν παύουν να μάχονται για όσα κατοχυρώθηκαν συνταγματικά, για όσα είναι ιερά και όσια του πολιτεύματός μας και τα οποία δεν επιτρέπεται με κανένα πρόσχημα, με κανένα αντάλλαγμα και για καμία εξουσία να τα ξεπουλάμε ή να τα τσαλαπατάμε. 

Η αξιοπιστία και η θεσμική αξιοπιστία είναι ζητούμενο. Και η αλήθεια είναι ότι η Δικαιοσύνη αποτελεί ίσως το τελευταίο προπύργιο αξιοπιστίας, με πάρα πολλές βέβαια αδυναμίες, αλλά και την τελευταία ελπίδα των πολιτών. Γιατί γνωρίζετε καλύτερα απ' όλους, το βιώνετε μέσα από την καθημερινότητά σας, το βιώνετε μέσα από την επαφή με τους πολίτες ως διαδίκους, απέναντι στο κράτος, απέναντι σε υπηρεσίες του κράτους, ότι η αδικία και ειδικά η αδικία που προέρχεται από την εξουσία είναι πράγμα αφόρητο για μία κοινωνία. Η αδικία είναι παράγοντας διάρρηξης της κοινωνικής συνοχής, είναι παράγοντας υπονόμευσης της Δημοκρατίας.


Κυρίες και κύριοι δικαστές, 

Δεν μπορούμε να παριστάνουμε ότι ζούμε σε μία τρέχουσα καθημερινότητα συνταγματικής ομαλότητας. Ζούμε σε καθεστώς κατάλυσης της Δημοκρατίας από το 2010, όταν στη χώρα επιβλήθηκε το καθεστώς των Μνημονίων. Και την κατάλυση της Δημοκρατίας την βιώνετε εμπειρικά εσείς οι δικαστές μέσα από την αμφισβήτηση της ανεξάρτητης δικαστικής λειτουργίας, μέσα ακόμη και από τη διεκδίκηση των δανειστών να παρακάμπτονται οι αποφάσεις των δικαστών και, μάλιστα, εκείνες οι αποφάσεις που εγγυώνται τα πιο θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών. 

Γνωρίζετε πολύ καλά ότι σήμερα στη χώρα εφαρμόζονται εντολές, παραγγελίες και ουσιαστικά διαμορφωμένες αντιδημοκρατικές στρατηγικές, που θέλουν ακόμη και την εξοικονόμηση παραβίασης των δικαστικών αποφάσεων μέσα από την κοινοβουλευτική και εκτελεστική λειτουργία. Αυτό έχει ξεκάθαρα διατυπωθεί στην αλληλογραφία των δανειστών, της πρώην Τρόικας που αντί να φύγει επέστρεψε ενισχυμένη ως κουαρτέτο, με τις προηγούμενες κυβερνήσεις αλλά και την σημερινή. Γνωρίζετε ότι το πρόγραμμα που εφαρμόζεται σήμερα, το τρίτο Μνημόνιο, εφαρμόζεται για να παρακαμφθούν οι δικαστικές αποφάσεις, που αφορούν την αντισυνταγματικότητα των περικοπών των συντάξεων του 2012. Γνωρίζετε ότι η Δικαιοσύνη έχει κρίνει αντισυνταγματικές τις τότε περικοπές, του 2012, και η σημερινή Κυβέρνηση, εκείνη που θα αποτίνασσε τον μνημονιακό ζυγό και θα αποκαθιστούσε την δημοκρατία, το κράτος δικαίου και τα δικαιώματα των πολιτών, έχει αναλάβει και να παρακάμψει τις δικαστικές αποφάσεις, δηλαδή να παραβιάσει την ανεξάρτητη δικαστική λειτουργία και να φέρει νέες, μεγαλύτερες, εφιαλτικότερες, αβίωτες περικοπές στις συντάξεις, και έχει το θράσος να ονομάζει ένα τέτοιο νομοσχέδιο «ασφαλιστικό». 

Στις 22 Ιουλίου 2015 και το λέω γιατί χρειάζεται μια αιδώς όταν απευθυνόμαστε σε γνωρίζοντες, άκουσα τον εκπρόσωπο του Πρωθυπουργού να μιλά για την κακονομία και την πολυνομία, και τον Υπουργό Δικαιοσύνης να μιλά για μια νομοπαρασκευαστική επιτροπή για τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας. Όμως υπήρχε νομοπαρασκευαστική επιτροπή και για τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Αλλά στις 22 Ιουλίου 2015, με ένα άρθρο, σε ένα νόμο 997 σελίδων που ήρθε για να ψηφισθεί σε λιγότερο από 24 ώρες, συμπεριελήφθησαν για να ψηφισθούν και δυστυχώς ψηφίσθηκαν, 1008 άρθρα, ενός Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας που είχε αποσύρει ο προηγούμενος Υπουργός Δικαιοσύνης, ο κύριος Αθανασίου, το Δεκέμβριο 2014 μετά από το πανηγυρικό ΟΧΙ του δημοψηφίσματος των δικηγόρων με 93% στον Κώδικα αυτόν. Και σήμερα, αν θεσμοθετείται η διαταγή πληρωμής κατά του Δημοσίου, η εντύπωση δεν είναι ότι αυτό γίνεται για να δικαιωθούν οι άμοιροι πολίτες, που δεν έχουν καν την δυνατότητα συμψηφισμού των εκατέρωθεν οφειλών, αλλά για να διευκολυνθούν οι δανειστές και οι Τράπεζες. 

Οι ίδιοι που διευκολύνονται από τον τερατώδη Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας που έφερε ο παριστάμενος Υπουργός Δικαιοσύνης, αρθρογραφήσας εναντίον του κειμένου αυτού, λέγοντας «δεν έχω άλλη επιλογή». Υπέγραψε τον νόμο τον οποίο είχε κατακρίνει, τον έφερε στη Βουλή και ζήτησε να ψηφισθεί, ρωτήθηκε αν μπορούν να γίνουν από την Βουλή αλλαγές σε αυτό το κείμενο, επιφυλάχθηκε να ρωτήσει τους δανειστές, και επανήλθε στην Βουλή, λέγοντας ότι λυπάται πολύ αλλά δεν μπορούν να γίνουν αλλαγές. Δεν μπορεί λοιπόν να μιλούμε εδώ σαν να είναι όλα ομαλά. Δεν μπορεί να μην αναγνωρίζεται η κατάλυση την δημοκρατικής λειτουργίας. Και αν για ένα λόγο έπρεπε να είναι απολογητικός ο κύριος υπουργός, αν και για τον ίδιο θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί, είναι ακριβώς, η κατάλυση αυτής της Δημοκρατίας. Λυπάμαι που άκουσα, για την αρχή της επιεικείας έναντι της εξουσίας. Ως δικηγόρος του ποινικού δικαίου, γνωρίζω ότι η αρχή της επιεικείας αφορά τον κατηγορούμενο. Τον πολίτη, όχι την εξουσία. Και η αρχή της επιείκειας σίγουρα δεν αφορά την κυβερνητική ασυδοσία. Λυπάμαι πολύ που άκουσα και μια απόπειρα επηρεασμού δικαστικής κρίσης, υπήρξαν ευτυχώς τα αντανακλαστικά αμέσως, σε σχέση με την εκτροπή που σημειώθηκε ως προς την διάλυση, με κυβερνητική απόφαση, των ανεξάρτητων αρχών. 


Κύριε Υπουργέ, 

Δεν επιτρέπεται εσείς που γνωρίζετε να λέτε ότι δεν υπάρχει Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Γνωρίζετε ότι υπάρχουν τέσσερις συνταγματικά κατοχυρωμένες ανεξάρτητες αρχές, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, ο Συνήγορος του Πολίτη, η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, και η Αρχή Προστασίας των Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, όλες συναφείς και με το έργο της Διοικητικής Δικαιοσύνης. Όλες προοριζόμενες ακριβώς να αντιμετωπίσουν εκείνα τα οποία δεν θα έπρεπε να απασχολούν την Διοικητική Δικαιοσύνη. Είναι ψευδές, και πραγματικά οχληρό, να ισχυρίζεστε ότι δεν υπάρχει Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, ενώ γνωρίζετε ότι η Κυβέρνηση με εκπρόθεσμη τροπολογία της τελευταίας στιγμής, την οποία ονόμασε «νομοτεχνική βελτίωση» έπαυσε όλα τα μέλη, όλα τα εν ενεργεία μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης και με αυτήν τη διάταξη, που προοριζόταν φωτογραφικά για τα εν ενεργεία μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, κατάφερε να διαλύσει και να απενεργοποιήσει όλες τις Ανεξάρτητες Αρχές.

Γνωρίζετε ότι μέλη της κυβέρνησης είπαν «τι τις θέλουμε τις Ανεξάρτητες Αρχές»; και το λέω σε αυτήν εδώ τη Γενική Συνέλευση γιατί ίσως να ακούσουμε και αντίστοιχες διατυπώσεις για τη Δικαιοσύνη, «τι τη θέλουμε τη Δικαιοσύνη όταν μπορούμε να αποφασίζουμε και να διατάσσουμε;». Γνωρίζετε ότι αυτό που συμβαίνει  σήμερα σε επίπεδο Ανεξαρτήτων Αρχών, Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης και των λοιπών Ανεξαρτήτων Αρχών είναι μία εκτροπή, την οποία η Κυβέρνηση αποφάσισε Δεν προέκυψε ούτε από τον κακό καιρό ούτε από την κακή μοίρα μας.

Κυρίες και κύριοι Δικαστές, 

Mε χαροποίησε ιδιαιτέρως το γεγονός ότι επισημάνθηκε σε αυτήν την εκδήλωση εισηγητικά ότι η Δικαιοσύνη λειτουργεί για τους πολίτες αλλά η Δικαιοσύνη σήμερα είναι απρόσιτη, οικονομικά απρόσιτη για τους πολίτες. Και τα χαράτσια στη Δικαιοσύνη, που επιβλήθηκαν με αντισυνταγματικούς τρόπους, όχι απλώς δεν καταργήθηκαν αλλά εξακολουθούν να εμποδίζουν τους πολίτες από το να προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη. Εξακολουθούν, δηλαδή, να καταλύουν το δικαίωμα, το συνταγματικά και υπερνομοθετικά θεσμοθετημένο και εγγυημένο, προσφυγής στο φυσικό δικαστή, το δικαίωμα δικαστικής προστασίας. Και είναι μη ανεκτό να συμβαίνει αυτό την ίδια ώρα που με κραυγαλέο τρόπο διαπιστώνεται μια ασύδοτη κυβερνητική συμπεριφορά: Δηλώσεις «πόθεν έσχες» στις οποίες παραλείπονται εκατομμύρια ευρώ, διορισμοί ημετέρων και ,γενικότερα, μία κυβερνητική διαγωγή, η οποία ουδόλως δικαιολογεί την ρητορεία περί έλλειψης εναλλακτικής.

Κυρίες και κύριοι Δικαστές,

Eίχα την χαρά και την τιμή, πριν από λιγότερο έναν χρόνο στις 8 Μαρτίου 2015 σε μια εκδήλωση για την Ημέρα της Γυναίκας, ως Πρόεδρος τότε της Βουλής, να τιμήσω μεταξύ άλλων εκ μέρους της Βουλής την Πρόεδρο της Ενώσεώς σας, την κα Ειρήνη Γιανναδάκη, μεταξύ των γυναικών που η Βουλή τίμησε για την προσφορά τους στους αγώνες για Ελευθερία, Δικαιοσύνη, Δικαιώματα, Δημοκρατία. Και με αυτήν την αφορμή θα ήθελα να σας πω ότι επειδή οι καιροί έχουν αλλάξει, έχουν αλλάξει και οι ρόλοι. Συνηθίζω να αναφέρομαι στον εαυτό μου και στους συναδέλφους μου, τους δικηγόρους εννοώ γιατί έχουμε διαφορετικά λειτουργήματα, ως μαχόμενους δικηγόρους και να τιμώ τους μαχόμενους δικηγόρους. Νομίζω ότι μέσα από τη συγκυρία των Μνημονίων έχει αναδυθεί και αναδειχθεί, έχει γίνει πιο διακριτή και η λειτουργία του μαχόμενου δικαστή, των μαχόμενων δικαστών, που σε πείσμα των συνθηκών, σε πείσμα της υπονόμευσης της θεσμικής λειτουργίας, σε πείσμα ακόμη ακόμη της κατάλυσης της Δημοκρατίας, επιμένουν να προστατεύουν το Σύνταγμα και την κοινωνία. Κλείνοντας, λοιπόν, αυτόν τον χαιρετισμό θα ήθελα να σας καλέσω, όπως έχω κάνει και πέρυσι και πρόπερσι, και αντιπρόπερσι από αυτό εδώ το βήμα με άλλες ιδιότητες, να προστατεύσετε την κοινωνία και την Δημοκρατία, να προστατεύσετε εντέλει την Δικαιοσύνη από αυτήν την μνημονιακή απολυταρχία που απειλεί και, τελικά, σκοτώνει.


Σας ευχαριστώ.

Τάκης Χατζής: Μαζί μας σήμερα έχουμε την ιδιαίτερη τιμή και φιλοξενούμε εδώ στο στούντιο την Κυρία Κωνσταντοπούλου. Κυρία Πρόεδρε,Καλημέρα.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Καλημέρα

Τάκης Χατζής: Κυρία Κωνσταντοπούλου, βρισκόμαστε πραγματικά αυτές τις μέρες μπροστά σε 4 βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελληνική Κυβέρνηση, η Ελλάδα δηλαδή, το ένα θέμα είναι το μεταναστευτικό, ένα πολύ μεγάλο ζήτημα που φαίνεται να αποτελεί, ενδεχομένως, να αποτελεί και αγκάθι στις σχέσεις μας με τους Ευρωπαίους, ακούγεται για την συνθήκη Σένγκεν, ακούγονται πάρα πολλά, το δεύτερο είναι το αγροτικό, είναι το ασφαλιστικό, το μεγάλο πρόβλημα, που όπως συνηθίζουμε να λέμε εδώ στην εκπομπή μας, είναι ένα πρόβλημα που δεν αφορά μόνο εμάς και τα δέκα εκατομμύρια Ελληνες αλλά και αυτούς που θα γεννηθούν γιατί έχει μια ιδιαίτερη σημασία, και βέβαια είναι και τα έσοδα, τα έσοδα που πρέπει να εξασφαλίσει το κράτος για να μπορέσει να λειτουργήσει, κα Κωνσταντοπούλου, η κυβέρνηση , λοιπόν, βρίσκεται μπροστά σ' αυτά τα τέσσερα και άλλα, βέβαια, αλλά κυρίως, σ' αυτά τα τέσσερα προβλήματα. Κατά την άποψή σας, κατά την κρίση σας, πώς μπορεί να τα αντιμετωπίσει αυτά η κυβέρνηση και πώς μπορεί να προχωρήσει στη συνέχεια ούτως ώστε να μην έχουμε εκπλήξεις ούτε στο πολιτικό σκηνικό ούτε στις σχέσεις μας με τους εταίρους βέβαια;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Χατζή, νομίζω ότι αποκαλύπτεται με τον πιο εναργή τρόπο το τελευταίο διάστημα ότι η επιλογή της κυβέρνησης του καλοκαιριού, η επιλογή, δηλαδή, της πλήρους παράδοσης στους δανειστές, της αποδοχής ενός χρέους που δεν μπορεί να αποπληρωθεί και της προσχώρησης στη μνημονιακή πολιτική σημαίνει την πλήρη καταστροφή για την κοινωνία και για το κράτος και για την οικονομία. Αυτό δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, δεν ήταν κάτι απρόβλεπτο , ήταν κάτι απολύτως υπολογίσιμο και προβλέψιμο με βάση την εμπειρία πέντε ετών μνημονίων.

Η κυβέρνηση επέλεξε, κι ο κύριος Τσίπρας επέλεξε, αντί να διαπραγματευθεί το χρέος και, σε κάθε περίπτωση, να αρνηθεί την αποπληρωμή ενός χρέους που δεν είναι βιώσιμο και δεν είναι νόμιμο, να το προσυπογράψει και αυτή τη στιγμή να ζητά από την κοινωνία, από τους ανθρώπους που δεν έχουν, να το πληρώσουν ενώ δεν το δημιούργησαν.

Τάκης Χατζής: Αν, όπως λέτε, να το είχε αποποιηθεί και να μην το πληρώσει, αν δεν πληρώσεις το χρέος στους ξένους θα έχεις επιπτώσεις. Αυτές οι επιπτώσεις, όμως, αφού διατυπώνετε αυτή την άποψη, θα πρέπει να τις πείτε ότι δηλαδή δεν θα πληρώσουμε το χρέος αλλά θα έχουμε αυτά τα αποτελέσματα.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Χατζή, η άποψή μου είνα ξεκάθαρη ότι αφενός μεν, ο λαός πρέπει να ενημερωθεί για το ποιές δυνατότητες έχει σε σχέση με το χρέος και έχει , σαφώς, τη δυνατότητα να μην το αποπληρώσει, σαφώς πρέπει να ενημερωθεί και για το ποιός οδικός χάρτης πρέπει να ακολουθηθεί και τι είδους συμμετοχή των πολιτών και της κοινωνίας προϋποτίθεται ώστε να αναληφθεί με τέτοια κυριαρχική απόφαση του λαού, όμως, θα ήθελα να σας πώ ότι με καταπλήσσει που μιλάμε για τις συνέπειες της μη αποπληρωμής ενός χρέους που δεν πρέπει να αποπληρωθεί και δεν μπορεί να αποπληρωθεί και δεν μιλάμε, δεν βλέπουμε τις εξόφθαλμες, καταστροφικές, δολοφονικές συνέπειες της επιλογής να αποπληρώνεται το χρέος και μάλιστα με τέτοια .

Τάκης Χατζής: Αυτό το ζούμε, κυρία Κωνσταντοπούλου, γι αυτό το λέω ...

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ναι αλλά το ξεχνάμε όμως γιατί ....

Τάκης Χατζής: Όχι, δεν το ξεχνάμε γιατί εφόσον το ζούμε κάθε μέρα και οι πολίτες πληρώνουν, όπως σωστά επισημάνατε, αυτό που θέλουμε να μάθουμε είναι ότι, να πάει μια κυβέρνηση και να πεί, "Παιδιά, δεν πληρώνουμε τίποτα στους ξένους". Αυτό δεν έχει συνέπειες στην κοινωνική, πολιτική και οικονομική ζωή του τόπου ;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Φυσικά, έχει συνέπειες αλλά οι πιο επώδυνες, οι πιο καταστροφικές συνέπειες είναι οι συνέπειες της μνημονιακής επιλογής.

Τάκης Χατζής:Δηλαδή, στη ζυγαριά βάζετε αυτό που ζούμε τώρα πιο δύσκολο από αυτό που θα ζούσαμε αν δεν πληρώναμε ;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Απαρεγκλίτως, κύριε Χατζή, γιατί αυτή τη στιγμή η κοινωνία καταβυθίζεται , το μνημόνιο έχει προοπτική να εφαρμόζεται μέχρι το 2060, που όλοι θα είμαστε γέροι, η δική μου άποψη είναι οτι και το 2060 θα βρεθούν κάποιοι φωστήρες να το ανανεώσουν αν δεν έχουμε αποτινάξει αυτό το ζυγό και η βέβαιη συνέπεια αυτής της επιλογής είναι η δυστυχία, η πλήρης περιθωριοποίηση της κοινωνίας, τα αδιέξοδα , η ανεργία, η έλλειψη στέγης, όλη αυτή η ανθρωπιστικά αφόρητη κατάσταση την οποία βιώνει η κοινωνία.

Τάκης Χατζής: Αυτό, δηλαδή, που λέτε είναι χειρότερο από το να μας διώχνανε από το ευρώ, από την ευρωζώνη; Να μας βγάζανε έξω από την Ευρώπη; Αν αποφασίζουν οι ξένοι εννοώ, καταλάβατε;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Χατζή, ακούστε, αυτά, ξέρετε είναι πολύ απλουστευτικές ερμηνείες, απολύτως απλουστευτικές ερμηνείες. Bιώσαμε τους εκβιασμούς του καλοκαιριού, βιώσαμε τις απειλές, εννοώ και από τους εκπροσώπους θεσμικών οργάνων οι οποίοι παραβίασαν τα καθήκοντά τους όταν απειλούσαν τον πληθυσμό και τη Βουλή και την Κυβέρνηση και οι οποίοι εκ των υστέρων ήρθαν να πουν ότι ήταν μπλόφα η απειλή περί εξόδου από το ευρώ. Το είπε ο Αντιπρόεδρος της Ε.Κ.Τ.

Θέλω να πω, ότι, αυτή τη στιγμή συντελείται εναντίον της χώρας και της κοινωνίας μια εχθροπραξία, μια παρανομία. Δεν μπορεί να συμπεριφερόμαστε σαν να είναι φυσιολογική ή και σαν να είναι στην ημερήσια διάταξη μιας κανονικής λειτουργίας των θεσμών της Ε.Ε.

Εάν υπάρξει μια επιμονή των θεσμών και των οργάνων της Ε.Ε. να παρανομούν σε βάρος μιας χώρας, φυσικά, θα πρέπει η χώρα αυτή και ο πληθυσμός της να αναλογισθούν τις συνέπειες του να ανέχονται αυτήν την παρανομία.

Τάκης Χατζής: Ναι αλλά θα πρέπει να το έχει σχεδιάσει όμως αυτό ..

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Φυσικά ...

Τάκης Χατζής: Να μου επιτρέψετε ένα ερώτημα, μπορεί να γίνει γιατί το αποφασίσαμε σήμερα; Δεν πρέπει αυτό - μιλήσατε για οδικό χάρτη νωρίτερα - να έχει σχεδιαστεί επακριβώς τι πρέπει να γίνει, πώς πρέπει να γίνει, πώς θα οριοθετηθούν ορισμένα πράγματα, τι θα γίνει με το νόμισμα, την κοινωνία .... Έτσι απλά να φύγουμε δεν γίνεται ..

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εγώ δεν προτείνω "έτσι ξαφνικά" και έτσι αναπάντεχα", και οτιδήποτε άλλο, γιατί αυτά όλα συντηρούν τελικά την διαιώνιση μιας κατάστασης. Σας θυμίζω ότι κοντεύουμε 6 χρόνια στα μνημόνια, δεν είμαστε "έτσι ξαφνικά". Κι εκείνοι που διαχειρίζονται τα δημόσια πράγματα έχουν ευθύνη για το τι έκαναν. Εγώ προσωπικά από τη θέση μου ως Προέδρου της Βουλής, για όσο διάστημα υπηρέτησα στη θέση αυτή ευθύνης, ανέλαβα εκείνες τις πρωτοβουλίες που θεωρώ ότι συνέβαλαν και θα μπορούσαν να συμβάλουν ακόμη περισσότερο, καίρια στη συγκρότηση της άμυνας της χώρας.

Τάκης Χατζής: Γι' αυτό έχετε κατηγορηθεί, βέβαια, αλλά θα το πούμε στη συνέχεια για τον τρόπο που το διαχειριστήκατε.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Αλίμονο αν δεν είχα κατηγορηθεί. Άλλωστε, υπήρξα ο συνήθης κατηγορούμενος γιατί για όλα έφταιγα. Όμως, θέλω να σας πώ το εξής: Συγκροτήθηκε μια διεθνής επιτροπή για το λογιστικό και νομικό έλεγχο του χρέους, η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους με πάρα πολύ έγκριτους επιστήμονες και ανθρώπους που γνωρίζουν και διαδικασίες τέτοιου είδους κυριαρχικής άμυνας της χώρας. Η Επιτροπή αυτή συνέταξε πορίσματα τα οποία η Κυβέρνηση πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων χωρίς καμία δικαιολογία. Η Επιτροπή αυτή μπορούσε ακόμη πιο καίρια να συμβάλει ....

Τάκης Χατζής: Είχατε ενημερώσει τον κ. Πρωθυπουργό, Πρόεδρος της Βουλής , ήσαστε, θεσμικός παράγοντας, δεν ήσασταν ένας βουλευτής απλά, είχατε ενημερώσει τον κ. Τσίπρα για τα πορίσματα αυτά ; Του είχατε κάνει ενημέρωση του τι ακριβώς λέει αυτή η Επιτροπή;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Φυσικά, κ. Χατζή. Εξ άλλου ο κ. Τσίπρας παρίστατο στην ανακοίνωση και στην εναρκτήρια συνεδρίαση της Επιτροπής και στην ανακοίνωση των πορισμάτων της. Και επιπλέον, εκτός του ότι παρίστατο και εκτός του ότι τον είχα και η ίδια ενημερώσει, είχε στα χέρια του τα πορίσματα αυτά και στα αγγλικά και στα ελληνικά. Η τελευταία φορά που του τα ενεχείρισα σε μιαν επαναληπτική, αν θέλετε, υπενθύμιση ότι αυτό ήταν ένα εργαλείο προς χρησιμοποίηση, ήταν τη βραδιά του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος οπότε και είχα δώσει και στον κύριο Τσίπρα και σε όσους παρίσταντο στο Μαξίμου, τα πορίσματα στα ελληνικά, τα οποία τα είχαν προηγουμένως ήδη από τα αγγλικά.

Τάκης Χατζής: Πώς αντέδρασε σ' αυτό ο Πρωθυπουργός ;

Σας είπε ότι είναι εντάξει; Να προχωρήσει ;

Είπε ότι: Ζωή, ξέρεις, δεν θα το κάνουμε τώρα έχουμε άλλες προτεραιότητες, κάτι πρέπει να σας είπε, δεν μπορεί ! .

Σε πολιτικό επίπεδο μιλάω εγώ δεν εννοώ .....

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Χατζή, εγώ μιλώ πάντοτε σε πολιτικό επίπεδο και νομίζω το έχετε εντοπίσει αυτό....

Τάκης Χατζής: Ναι, πώς, βέβαια, αλίμονο...

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ουδέποτε έλαβα την παραμικρή εξήγηση από τον κ. Τσίπρα για ποιο λόγο τα πορίσματα αυτής της Επιτροπής δεν τα χρησιμοποίησε. Ουδέποτε έλαβα την παραμικρή εξήγηση για ποιο λόγο παραγνώρισε ακόμη και το γεγονός ότι με βάση τα πορίσματα αυτά το ΔΝΤ αναγκάσθηκε για πρώτη φορά, μια εβδομάδα μετά την έκδοση του πορίσματός μας να συνομολογήσει ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Ο κ. Τσίπρας δεν έδωσε καμία εξήγηση γιατί προσπάθησε να απεμπλέξει το ΔΝΤ, γιατί δεν ήταν μια ηρωική διάθεση αποβολής του ΔΝΤ, προσπάθησε να το απεμπλέξει και να το εξυπηρετήσει διότι το ΔΝΤ φέρει ευθύνη και κοιτάει αυτή τη στιγμή πώς θα αποσείσει αυτή την ευθύνη....

Τάκης Χατζής: Το αντιλαμβάνομαι.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δεν είναι τυχαίο ότι η κυρία Λαγκάρντ, ας πούμε, προσπάθησε να αποτρέψει την κατάθεση ενώπιον της Επιτροπής Αλήθειας του πρώην Εκπροσώπου της χώρας μας στο ΔΝΤ του κ. Ρουμελιώτη, στον οποίο έστειλε επιστολή ζητώντας του να μην καταθέσει στην Επιτροπή μας.

Τάκης Χατζής: Το αντιλαμβάνομαι , το δημοψήφισμα ήταν ένα σημείο - αναφορά, είναι ένα σημείο αναφοράς στην πολιτική ζωή του τόπου τα τελευταία χρόνια .

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Είναι μια ιστορική στιγμή διατράνωσης, θα έλεγα, της αποφασιστικότητας ενός λαού που είναι πολύ πιο γενναίος από τις ηγεσίες του.

Τάκης Χατζής: Ο Ελληνικός λαός λοιπόν, ψήφισε ΟΧΙ, η Κυβέρνηση έφερε ένα νέο μνημόνιο. Είναι τελείως διαφορετικά πράγματα το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος μ' αυτό που η κυβέρνησή σας τότε έφερε και ψήφισε.

Εσείς, βέβαια, φύγατε στη συνέχεια.

Ζωή Κωνσταντοπούλου:Συγγνώμη, κ. Χατζη, δεν έφυγα στη συνέχεια, διαφώνησα εξ αρχής με αυτήν την επιλογή και καταψήφισα μία προς μία τις νομοθετικές προτάσεις της Κυβέρνησης και έκανα ό,τι περνούσε από το χέρι μου , όπως όφειλα θεσμικά, προκειμένου να μην παραδοθεί η Βουλή στους δανειστές.

Τάκης Χατζής: Λέτε εδώ ότι το βράδυ εκείνο συζητήσατε με τον κ. Τσίπρα, ήταν εκεί κι ο κ. Βούτσης κι ο κ. Φλαμπουράρης και επί δύο ώρες προσπαθούσατε να του εξηγήσετε ότι αυτό αποτελούσε ευθεία παραβίαση του αποτελέσματός τους, ότι δηλαδή να σας δώσει τη συμφωνία και να την πάει στη Βουλή να ψηφιστεί.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Αυτό ήταν το βράδυ της 9ης Ιουλίου, Πέμπτη . Πριν τη λεγόμενη "συμφωνία"...

Τάκης Χατζής: Και γράφετε εδώ στο άρθρο σας οτι "εμβρόντητη άκουσα τον Τσίπρα να λέει ενώπιον των κυρίων Βούτση και Φλαμπουράρη, οι οποίοι παρέμειναν σιωπηλοί ότι μόνο μια Κυβέρνηση Εθνικού Σκοπού ή μια δικτατορία μπορεί να αντεπεξέλθει στην κατάσταση. Είναι πασιφανές, πασίδηλο ότι ο κ. Τσίπρας δεν εννοούσε χούντα, να έρθει η χούντα, εννοούσε ότι είναι πάρα πολύ δύσκολη η κατάσταση.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Τι εννοείτε ; Τι είναι πασίδηλο ;

Τάκης Χατζής: Φαντάζομαι, το ερμηνεύω δηλαδή δεν μπορεί να εννοεί ένας πρωθυπουργός της Αριστεράς ότι μια δικτατορία είτε Παπαδόπουλου , είτε άλλου τύπου θα μπορούσε.... εννοεί, προφανώς , και θέλω να μου το ερμηνεύσετε εσείς αυτό, οτι είναι τόσο δύσκολα τα πράγματα που πρέπει να πάρουμε αποφάσεις πάρα πολύ δύσκολες, που μπορεί να μην αρέσουν στον κόσμο που να είναι πιθανόν ακόμα και υπεράνω κάποιων διαδικασιών όπως είναι το δημοψήφισμα.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Αυτό που ειπώθηκε, εγώ και τότε και τώρα, το θεωρώ αδιανόητο. Είναι απολύτως ασύμβατο με την δημοκρατική ευθύνη ενός Πρωθυπουργού, είναι ενδεικτικό , βεβαίως, όχι εκείνου που πότε εγώ νόμιζα και ερμήνευα - διότι τότε θεωρούσα ότι ο Τσίπρας έχει πανικοβληθεί και βρίσκεται σε μια κατάρρευση - είναι ενδεικτικό αυτού που φάνηκε στη συνέχεια, της απόφασης του προσώπου αυτού πάση θυσία να προωθήσει ακόμη και εκείνα που είναι δημοκρατικά, κοινοβουλευτικά και συνταγματικά μη ανεκτά.

Τάκης Χατζής: Έτσι όπως το λέτε, όμως, είναι σαν να υιοθετείτε την άποψη εκείνη περί δικτατορίας.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Τι εννοείτε ;

Τάκης Χατζής: Σαν να μου λέτε τώρα ότι ναι εννοούσε δικτατορία ο Πρωθυπουργός. Μα είναι δυνατόν ...

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Με συγχωρείτε, το τι εννοούσε ο Τσίπρας σημαίνει ότι εγώ το υιοθετώ; Εγώ, αντίθετα.......

Τάκης Χατζής: Όχι, εγώ δεν εννοούσα αυτό, εννοούσα ότι υιοθετείτε την φράση και αν θέλετε να ερμηνεύσετε ....

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κοιτάξτε, εγώ δεν ερμηνεύω ούτε μεθερμηνεύω , η φράση ειπώθηκε μ' αυτόν ακριβώς τον τρόπο στο πλαίσιο ακριβώς αυτό που περιγράφω γι' αυτό και δεν έχει, φυσικά, διαψευσθεί. Και ο κ. Τσίπρας, απλώς, μένει να ενημερώσει κάποια στιγμή τον ελληνικό λαό όταν το κρίνει κι όταν αισθανθεί την ανάγκη, θα έπρεπε να το έχει κάνει, πότε την πούλησε αυτή την ιστορία. Διότι είναι πρόδηλο....

Τάκης Χατζής: Τώρα, δηλαδή, μου λέτε ότι ο κ. Τσίπρας πούλησε τη διαδικασία του δημοψηφίσματος ;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: κ. Χατζή , τώρα κατ' αρχάς δεν κάνουμε μικροσυζήτηση , είναι πολύ σοβαρά τα πράγματα.

Τάκης Χατζής: Ναι , βεβαίως...

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Είναι κατάδηλο ότι ήδη από την επομένη του δημοψηφίσματος, με την αποπομπή Βαρουφάκη, με το εφτάωρο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, με αυτήν την διαδικασία της εξουσιοδότησης που απ' ό,τι βλέπω τώρα συνομολογείται, βάσει διαρροών, ότι ήταν απαίτηση των δανειστών ενώ σ' εμάς ο κ. Τσίπρας το εμφάνιζε ως δική του πρωτοβουλία, προκειμένου να έχει το τελευταίο επιχείρημα ότι εξάντλησε την δυνατότητα εξεύρεσης συμφωνίας, θα πρέπει, λοιπόν, να πούμε ότι όλα όσα έγιναν από την επομένη του δημοψηφίσματος ήταν μια προδρομολογημένη διαδικασία και πορεία με βάση το ΝΑΙ και όχι με βάση την κυριρχική απόκρουση αυτού του εκτρώματος από τον Ελληνικό λαό.

Τάκης Χατζής: Ωραία, κ. Κωνσταντοπούλου, είχε αποφασίσει το ΝΑΙ. Τότε γιατί πήγε στο δημοψήφισμα και δεν το έκανε κατευθείαν ;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Η εκτίμησή μου είναι ότι το δημοψήφισμα το προκήρυξε πιστεύοντας ότι θα το χάσει και θέλοντας, ακριβώς, να κρυφτεί πίσω από το άλλοθι ενός τέτοιου αποτελέσματος. Όλες οι επιλογές και η πεισματική εμμονή σε αυτήν την πορεία, δείχνουν ότι από πριν είχε διαβεβαιώσει ότι θα συμφωνήσει και δείχνουν ακόμη ότι βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση όταν η κυρίαρχη απόφαση του ελληνικού λαού δεν τον νομιμοποιούσε , αν θέλετε, προς αυτήν την κατεύθυνση. Θέλω να πω πάρα πολύ ξεκάθαρα, βεβαίως, ότι, κατά την άποψή μου, την κατεύθυνση αυτή, δεν θα τη νομιμοποιούσε ούτε ένα ΝΑΙ . Εάν επικρατούσε το ΝΑΙ, ο κ. Τσίπρας έπρεπε να είχε παραιτηθεί, διότι το ΝΑΙ ήταν ασύμβατο με τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις και αυτό ήταν κάτι που το είχα συζητήσει μαζί του και σε πολύ προγενέστερο χρόνο.

Τάκης Χατζής: Να πάμε σε διαφημίσεις κι ένα πολύ γρήγορο δελτίο ειδήσεων και σε λίγο επιστρέφουμε και πάλι μαζί, κοντά σας στο ΣΚΑΙ 100,3 - κοντά μας , δίπλα μας, η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου την οποία σίγουρα έχετε ήδη αναγνωρίσει από τη φωνή της άλλωστε δεν χρειάζεται, έτσι δεν είναι ;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ποτέ δεν ήξερα ότι έχω τόσο χαρακτηριστική φωνή μέχρι που ασχολήθηκα με την πολιτική.

Τάκης Χατζής: Κα Κωνσταντοπούλου, έδωσε μία συνέντευξη ο κ. Βούτσης, στην εφημερίδα Καθημερινή. Φαίνεται ότι σας ενόχλησαν αυτά που είπε ο σημερινός ΠτΒ, ο διάδοχός σας. Τα χαρακτηρίσατε, βέβαια, αυτά αλλά λέει "μετά το δημοψήφισμα και μέχρι τις εκλογές ήταν ένα δραματικό διάστημα", λέει ο κ.. Βούτσης. "Δηλαδή 2,5 μήνες γεμάτους η κα Κωνσταντοπούλου έκανε τέρατα και σημεία, είχε απασφαλίσει που λένε... Συνεδριάσεις που κρατούσαν μέχρι το πρωί", - γινόταν αυτό που λένε, κρατούσε μέχρι το πρωί, "μπούλινγκ, απίστευτα πράγματα που δεν είναι κι αυτά γνωστά... Εμείς κάνουμε εκλογές και η Κωνσταντοπούλου μόνη της κάνει Βουλή. Τότε που συγκαλούσε εικοσαμελείς επιτροπές με τρεις ανθρώπους. Που έκανε πρες κόνφερανς 5,5 ωρών στην ΕΣΗΕΑ, που, που, που... Δεν έχουμε δημοσιοποιήσει πολλά πράγματα που ξέρουμε, ηθελημένα, κι εγώ πρωταγωνιστώ σε αυτό, για να μη φτύνει ο κόσμος την Αριστερά, γιατί εμείς κυβερνούμε στο όνομα της Αριστεράς, όχι ως αυτόφωτες περσόνες. Τώρα έχει ξεκινήσει δίκες, στέλνει δικόγραφα... Πρόλαβε να βγάλει μόνη της -γιατί η Βουλή είχε διαλυθεί- σε 35.000 αντίτυπα το «μνημόνιο Τσίπρα», ως δεύτερο ντοκουμέντο της επιτροπής, με το οποίο η ΛΑΕ έκανε την προεκλογική δουλειά της...", αυτά λέει ο κ. Βούτσης και,βεβαίως, εσείς δίνετε μία απάντηση. Να ακούσουμε τι είναι αυτό που σας ενοχλεί περισσότερο από αυτά που λέει ο ΠτΒ. 


Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δε  μ' ενοχλεί τίποτα από αυτά που λέει ο κ. Βούτσης. Το μόνο που πραγματικά θεωρώ ότι είναι εξόχως οχληρό είναι το γεγονός ότι ένας ΠτΒ καταφέρεται σε τόσο ιταμό ύφος και σε τέτοιο επίπεδο παραληρηματικής διατύπωσης εναντίον της πολιτικής του αντιπάλου, όχι της προκατόχου του. Με μια ακατάσχετη ψευδολογία και λασπολογία και διατυπώσεις που χαρακτηρίζουν το πρόσωπό του.

Τάκης Χατζής: Λέει ότι έχουν κι άλλα που δεν τα λένε για να μην προσβάλουν την Αριστερά. Αυτό είναι για μένα ένα σημείο στο οποίο θα ήθελα να απαντήσετε. Τι έχετε κάνει που θα μπορούσε να προσβάλει την Αριστερά; Τι υποννοεί ο Πρόεδρος;

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Κύριε Χατζή, εγώ στη διαδρομή μου και στην πολιτική και την προσωπική και την επαγγελματική διάγω πάντοτε με δημόσιο τρόπο και με διαφάνεια. Δεν έχω σκελετούς στην ντουλάπα μου και γ' αυτόν το λόγο για τα πραγματικά περιστατικά είμαι εδώ για να μιλήσουμε ανά πάσα στιγμή. Δημοσίευσα την απάντησή μου στον κ. Βούτση και αναφέρθηκα σε μερικά ενδεικτικά περιστατικά στα οποία έχει ο ίδιος πρωταγωνιστήσει όπως η εισβολή στο γραφείο μου το βράδυ της 10ης Ιουλίου και οι ευθείες απειλές που εκτοξεύθηκαν.

Τάκης Χατζής: Και ο κ. Φίλης ήταν νομίζω εκεί

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Ήταν ο κ. Βούτσης, ο κ. Φίλης, ο κ. Μπαλάφας, ο κ. Τζανακόπουλος και ο κ. Μαντάς,αυτή η πεντάδα εισέβαλε στο γραφείο μου προκειμένου ουσιαστικά, τραμπουκίζοντας, να επιβάλει μίαν επίσπευση των διαδικασιών. 

Τάκης Χατζής:: Σας είπε όντως ο κ. Φίλης ότι θα σας τελειώσει;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Βεβαίως, και ήταν η δεύτερη φορά που μου το απηύθυνε αυτό.

Τάκης Χατζής: Σήμερα το διαψεύδει αυτό ο κ, Φίλης. Στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, στη στήλη του κ. Παπαχρήστου.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ο κ. Παπαχρήστος εκτελεί και χρέη γραφείου τύπου του κ. Βούτση και του Φίλη απ΄ ότι έχω δει αλλά καλό είναι ο κ. Φίλης επωνύμως και όχι με διαρροές...

Τάκης Χατζής: Επωνύμως, όχι είναι δήλωση κα Κωνσταντοπούλου

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Επωνύμως να μιλήσει...

Τάκης Χατζής: Με συγχωρείτε, με συγχωρείτε, θα μου το επιτρέψετε αυτό, διότι ο συνάδελφος δε μεταφέρει διαρροή. Λέει τον πήρε στο τηλέφωνο τον κ. Φίλη και γράφει τη δήλωσή του: "Ουδέν αναληθέστερον." Γι' αυτά που λέτε. "Πρόκειται για αποκυήματα της οργιώδους φαντασίας της". Της δικής σας. "Εγώ", λέει "συγκρούστηκα μαζί της με πολιτικά επιχειρήματα. Αρνιόταν να κάνει την ψηφοφορία εντός της προθεσμίας που είχε τεθεί. Κι εμείς της λέγαμε άσε τη Βουλή να αποφασίσει. Να το λύσει η Βουλή". Και τα περί εξαφάνισης ρωτάει ο δημοσιογράφος... "Εγώ δεν μπορώ να εξαφανίσω κανέναν, ούτε και θέλω. Αυτό που της είπα είναι ότι δεν μπορεί να αποφασίζει μόνη της και να εξαφανίζει τη Βουλή". Πρόκειται, δηλαδή για αποκυήματα της φαντασίας σας και άλλα τέτοια. Δεν έγινε αυτό το περιστατικό λέει, δεν είπε ότι θα σας εξαφανίσει.


Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Είπε ότι θα με "τελειώσουν" και ήταν η δεύτερη φορά που το είπε. Η προηγούμενη ήταν σε κοινή συνεδρίαση του προεδρείου της ΚΟ και της Πολιτικής Γραμματείας τότε που χρειάστηκε να τον συγκρατήσουν μέλη της Πολιτικής Γραμματείας και ο Γραμματέας του κόμματος ο κ. Κορωνάκης. Υπάρχουν, ευτυχώς, πάρα πολύ συγκεκριμένα ιστορικά καταγεγραμμένα περιστατικά. Δεν είναι η πρώτη φορά που αναφέρομαι σε αυτήν την απειλή. Έχω αναφερθεί και εντός της Βουλής, το καλοκαίρι. Αυτό το λέω για να μην διακινούν κάποιοι τη σπερμολογία ότι "τώρα τα λέει και γιατί δεν τα έλεγε..".

Τάκης Χατζής: Εντάξει, τα έχετε πει αυτά, τα έχετε ξαναδηλώσει

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Εγώ τα έχω πει και στον κρίσιμο χρόνο. Βεβαίως, τότε ο κ. Τσίπρας και με γραπτά μηνύματά του με διαβεβαίωνε ότι δεν έχει καμία σχέση με τη συμπεριφορά Φίλη και ότι δεν τον εκπροσωπεί ο κ. Φίλης. Αλλά από εκεί και πέρα εκείνο το βράδυ συνέβη ένα περιστατικό ευθέως τραμπουκισμού με σκοπό τον εκφοβισμό μου για να μην εκτελέσω τα καθήκοντά μου ως ΠτΒ και να μην ακολουθηθεί η κοινοβουλευτική διαδικασία. Το καταγράφω αυτό το περιστατικό γιατί θεωρώ ότι για τέτοια περιστατικά, ναι, ο κόσμος πρέπει να φτύνει όχι την Αριστερά αλλά αυτά τα πρόσωπα που στην πλάτη και στο όνομα της Αριστεράς επέδειξαν και ανέπτυξαν την πιο χυδαία εξουσιομανία και εξουσιολαγνεία και τον πιο έκδηλο αμοραλισμό. 

Τάκης Χατζής: Όλοι αυτοί, οι πρώην σύντροφοί σας, άνθρωποι με τους οποίους κατεβήκατε μαζί στις εκλογές και συνεργαστήκατε στα διάφορα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, τρελαθήκανε ξαφνικά κι εσείς είχατε δίκιο σε όλα. Δεν αποκλείεται να κάνετε την αυτοκριτική σας και να πείτε: είχα κι εγώ λάθος εδώ; Κάπου έκανα κι εγώ σφάλμα. Στη συμπεριφορά, στη διαδικασία..

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Κύριε Χατζή, δε μιλάμε για διαπροσωπική παρεξήγηση. Ακούστε, εδώ μιλάμε για ιστορικές αποφάσεις και για τη στάση του καθενός. Και δεν έχω κανένα πρόβλημα να σας πω ότι δεν έχω καμία δεύτερη σκέψη σχετικά με τις αποφάσεις μου και τη στάση μου σε όλο το διάστημα κατά το οποίο υπηρέτησα την θέση της Προέδρου της Βουλής. Το έκανα με πάρα πολύ μεγάλο κόστος, με διαρκή υπονόμευση η οποία τότε διοχετευόταν παραπολιτικά και σήμερα αποκαλύπτεται πλήρως ποιες ήταν οι πηγές της. Γιατί τότε ο κ. Παπαχρήστος φερ'ειπείν μιλούσε για "πηγή" του που "του είπε", τώρα λέει πάρα πολύ ξεκάθαρα με ποιους συνομιλεί και τι του λένε και ο ίδιος ο ΠτΒ...

Τάκης Χατζής: Δε σημαίνει ότι συνδέεται αυτό..

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Και ο ίδιος ο ΠτΒ ο κ. Βούτσης αποκαλύπτει τη νοοτροπία του και το επίπεδο, την στάθμη του προσώπου που εκτοξεύει αυτά τα οποία εκτοξεύει εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων. 

Τάκης Χατζής: Με συγχωρείτε, δε μου απαντήσατε όμως..

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Να σας απαντήσω.. Σε τι δε σας απάντησα;

Τάκης Χατζής: Μήπως, ο τρόπος με τον οποίο τηρήσατε τις διαδικασίες... Πολλοί σας κατηγόρησαν τότε για τυπολατρεία. Μήπως θα έπρεπε κι εσείς να φύγετε λίγο από το πλαίσιο αυτό το τετράγωνο και να αφήσετε λίγο τη Βουλή να αναπνεύσει, πιο ελεύθερα... Σας μεταφέρω αυτά που άκουγα..

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Να σας απαντήσω ευθέως. Επί των ημερών μου γίνονταν οι πιο άνετες συνεδριάσεις στη Βουλή και πάντοτε η αγωνία μου ήταν αφενός η Βουλή να είναι ανοιχτή στην κοινωνία, και ήταν, η Βουλή να απευθύνεται στην κοινωνία, και απευθυνόταν, δεν ήταν τυχαίο ότι το κανάλι της Βουλής παρακολουθούσαν πολίτες που δεν είχε προηγούμενο η τηλεθέασή του. Η αγωνία μου ήταν να ακολουθούνται οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες, που είναι στοιχείο δημοκρατίας, δεν είναι στοιχείο τύπου. Και θα σας πω και κάτι, είπατε διαρκούσαν οι συνεδριάσεις της Βουλής πολύ. Το ξέρετε ότι το Μνημόνιο ψηφίστηκε σε λιγότερο από 24 ώρες; Και σήμερα καταστρέφεται όλη η κοινωνία με αυτά που ψηφίστηκαν στην 13η προς 14η Αυγούστου του 2015. Τότε εγώ ήμουν τυπολάτρης. Σήμερα που βλέπουμε ποια είναι τα αποτελέσματα αυτού του μνημονίου, μήπως πρέπει να κάνετε εσείς την αυτοκριτική σας για το πώς εμφανίσατε την αντίδραση σε αυτό το μνημόνιο;

Τάκης Χατζής: Να την κάνουμε κι εμείς, αλλά...

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Να σας πω και κάτι άλλο;

Τάκης Χατζής: Μισό λεπτό, μην ξεχνάτε τη διαδικασία της Επιτροπής των Προέδρων, όταν κάνατε αυτήν τη Διάσκεψη, η οποία κράτησε ώρες, ώρες κρατούσε...

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Κύριε Χατζή...

Τάκης Χατζής: Και περίμεναν όλοι τι θα γίνει για να πάνε στη Βουλή να ψηφίσουν το Μνημόνιο.  

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Κύριε Χατζή, μιλάμε για το μέλλον πέντε γενεών, οι ώρες μας μάραναν; Εγώ δεν τσιγκουνεύτηκα ούτε το χρόνο μου, ούτε τις δυνάμεις μου, ούτε τη δουλειά μου γιατί γι' αυτό μας εκλέγουν οι πολίτες. Δε μας εκλέγουν για να αράζουμε και να ξεκουραζόμαστε. Μας εκλέγουν για να τους υπηρετούμε και για να τους εκπροσωπούμε. Και θα σας πω και κάτι άλλο. Ας απαντήσουν όλοι εκείνοι που βιάζονταν, στις 14 Αυγούστου, άρον άρον με την κοινωνία ανενημέρωτη και στη συνέχεια αιφνιδίασαν την κοινωνία με εκλογές εξπρές. Ας απαντήσουν τι ήταν αυτό που υπερασπίζονταν. Γιατί αυτό που υπερασπίζονταν είναι αυτό που τώρα εφαρμόζεται. Όλα αυτά στα οποία αναφερθήκατε, το ασφαλιστικό, το αγροτικό, τα δημόσια έσοδα ακόμα και το μεταναστευτικό, όλα αυτά είναι κομμάτι των αποφάσεων που ψηφίστηκαν και που χαίρομαι και θεωρώ τιμή μου, και δε θα έπαιρνα ποτέ πίσω αυτή μου την απόφαση, αίρομαι και που τα καταψήφισα και που έκανα ό,τι μπορούσα για να μην περάσουν από τη Βουλή. Θέλω να σας πω ότι είναι ψέμα αυτό που λέει ο κ. Βούτσης ότι τύπωσα 35.000 αντίτυπα του δεύτερου πορίσματος της Επιτροπής Αλήθειας που συντάχθηκε το Σεπτέμβριο και αφορούσε το μνημόνιο Τσίπρα. Αυτό το πόρισμα δεν τυπώθηκε από τη Βουλή. Σε σχέση δε με το πρώτο, το προκαταρκτικό πόρισμα το οποίο τυπώθηκε από τη Βουλή, ο κ. Βούτσης ξέρει πολύ καλά ότι έχει αλλάξει τις κλειδαριές στα γραφεία της Επιτροπής και στο δικό μου γραφείο για να μην υπάρχει πρόσβαση στο πόρισμα αυτό. Γιατί έτσι, βέβαια, λειτουργεί ένας ΠτΒ ο οποίος υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον. Κλειδώνει, ίσως και να κάψει στη συνέχεια τα πορίσματα που αποδεικνύουν τα επίχειρα των επιλογών του. Θα σας πω επίσης ότι επέλεξα, ναι, να είμαι ΠτΒ., θα μπορούσα κι εγώ να κάνω προεκλογική εκστρατεία. Είχα, όμως, καθήκοντα και το καθήκον μου το πρώτιστο ήταν να υπηρετήσω την Δημοκρατία και την κοινοβουλευτική λειτουργία.

Τάκης Χατζής: Αυτό υπονοεί ότι κάνατε προεκλογική εκστρατεία ως ΠτΒ, αυτό λέει.

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Κοιτάξτε, αυτό το οποίο λέει είναι ψευδέστατο γιατί γνωρίζει όλος ο κόσμος ότι εγώ έκανα πολύ μεγάλη προσπάθεια για να μη διαλυθεί με αντισυνταγματικό τρόπο η Βουλή, γιατί ήταν αντισυνταγματική η διάλυση της Βουλής. Σας θυμίζω ότι ως ΠτΒ ενώ προβλέπεται να ενημερώνομαι και να ενημερώνω τον ΠτΔ, είχα πληροφορηθεί από τα μέσα ενημέρωσης την παραίτηση της κυβέρνησης και επίσης σας θυμίζω ότι επιδίωξα να γίνουν δύο πράγματα, το ένα ήταν να συζητηθεί το πόρισμα αυτό στην Ολομέλεια, με όλους τους βουλευτές και το άλλο να συζητηθεί το ζήτημα των γερμανικών οφειλών. Και το τρίτο, βεβαίως, ήταν να εξετασθεί ο κ. Στουρνάρας από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας..

Τάκης Χατζής: Είπε σημαντικά πράγματα, τον εξέτασε ο κ. Παπαχελάς.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εγώ θα τον εξέταζα λίγο παραπάνω από τον κ. Παπαχελά.

Τάκης Χατζής: Εντάξει, ο κ. Παπαχελάς δεν είναι βουλευτής, είναι δημοσιογράφος. Λοιπόν, λέει. Βρίζατε, λέει, κατάμουτρα τον κ. Παυλόπουλο. Μέχρι και για εσχάτη προδοσία μιλήσατε, λέει ο κ. Βούτσης. Και σας αντιμετώπισε με ψυχραιμία και ο κ. Τσίπρας και αυτός...

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Διαβάστε τη διατύπωση για να καταλάβει ο κόσμος 


Τάκης Χατζής: "Την αντιμετωπίσατε με κατανόηση;

         Με καμία κατανόηση. Με πολύ μεγάλη πολιτική εμπειρία και σκέψη. Δεν είναι τυχαίο ότι το ίδιο έκαναν και ο Παυλόπουλος και ο Τσίπρας, που είναι νεότερος από εμάς αλλά έχει πλέον ψηθεί. Δεν είναι τυχαίο ότι κάναμε και οι τρεις το ίδιο. Η γυναίκα είχε απασφαλίσει". Απαντάει στο ερώτημα δηλαδή πως αντιμετώπισε ο ΠτΔ δεν έδωσε συνέχεια, "έβριζε κατάμουτρα τον Παυλόπουλο, μέχρι και για εσχάτη προδοσία μίλησε". Μιλήσατε για εσχάτη προδοσία εσείς;

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Έχω ευθέως πει ότι στον κ. Παυλόπουλο θα έπρεπε να κατατεθεί πρόταση μομφής και οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να κατατεθεί πρόταση μομφής εναντίον ενός ΠτΔ άπτονται ακριβώς της λειτουργίας του πολιτεύματος. Και, βεβαίως, μετά λόγου γνώσεως μίλησα για πρόταση μομφής κατά του κ. Παυλόπουλου, γιατί ο κ. Παυλόπουλος ήδη από τον Ιούλιο ενεργοποιήθηκε πέραν της θεσμικής και συνταγματικής του ιδιότητας και ευθύνης, συνέπραξε με τους δανειστές πίσω από την πλάτη και της Βουλής..

Τάκης Χατζής: Ο κ. Παυλόπουλος; Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας; 

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Βεβαίως, και αυτό έχει...

Τάκης Χατζής: Από που προκύπτει αυτό;


Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Βεβαίως.. Προκύπτει κατ' αρχάς απ'αυτά τα οποία έκανε τα ξημερώματα της ψήφισης των πρώτων προαπαιτουμένων. Φρόντισε, δηλαδή, χωρίς να υπάρχει πουθενά συμπεφωνημένο να παρέμβει στις υπηρεσίες της Βουλής παρακάμπτοντάς με μάλιστα, προκειμένου να εκδοθεί και ΦΕΚ για τα προαπαιτούμενα αυτά. Το ΦΕΚ σημαίνει ότι δεν μπορεί να τεθεί εν αμφιβόλω με κοινοβουλευτικό δημοψήφισμα αυτό το οποίο ψηφίστηκε. Φρόντισε, επίσης, να κάνει διαδικασίες με τους δανειστές για την αντισυνταγματική διάλυση της Βουλής και αυτό το ανακοίνωσε η ίδια η εκπρόσωπος της Κομισιόν στη δημόσια ενημέρωση των δημοσιογράφων. Δήλωσε ότι "ήμασταν σε επικοινωνία με τον ΠτΔ και με τον κ. Τσίπρα για τις εκλογές". Και η ΠτΒ και όλη η κοινοβουλευτική ομάδα και όλη η Βουλή αγνοούσε το ζήτημα εκλογές και, μάλιστα, έπειθε ο κ. Τσίπρας τον ΣΥΡΙΖΑ, την Κεντρική Επιτροπή  και την ΚΟ ότι αποκλείεται να προκηρύξει εκλογές και ότι θα κάνει συνέδριο τον Σεπτέμβριο. Ξέρετε, "τον Σεπτέμβριο", ήταν πριν από 5 μήνες. Τότε θα έκανε το συνέδριο...

Τάκης Χατζής: Ήταν γνωστά αυτά..

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Επομένως, κ Χατζή, αυτά ήταν γνωστά. Αυτό που έγινε επιπλέον γνωστό με βάση τη συνέντευξη που έδωσε στον κ. Παπαχελά ο κ. Στουρνάρας είναι ότι ο κ. Παυλόπουλος ενεπλάκη και σε άλλου είδους διαδικασίες και πάλι πέραν...

Τάκης Χατζής: Α, επειδή είπε ο κ. Στουρνάρας ότι τον είχε ενημερώσει...

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Και κατά παραβίαση της αρμοδιότητάς του, διότι αυτό το οποίο περιγράφει ο Στουρνάρας είναι συνωμοσία στην πραγματικότητα για την κατάλυση του πολιτεύματος.

Τάκης Χατζής: Όλα αυτά εντάξει και του καταλογίζετε αυτά που του καταλογίζετε, όμως, θα μπορούσα εγώ να σκεφτώ σαν τρίτος που παρακολουθεί αυτήν τη συζήτηση να σκεφθώ, για σιγά κυρία Κωνσταντοπούλου, γιατί να μη δεχτώ ότι ο ΠτΔ έκανε καλά τη δουλειά του για να προστατεύσει την πατρίδα του. Γιατί εκείνη την ώρα αν δε γινόταν η συμφωνία η Ελλάδα θα πήγαινε στα βράχια. Γιατί εκείνη την ώρα αν δεν βγαίναν οι νόμοι γρήγορα, δεν περνούσαν από το ΦΕΚ, δε γινόταν γρήγορα η διαδικασία θα καταρρέαμε... Αυτό ήταν το οποίο μας έλεγε η κυβέρνηση. Τι έκανε, δηλαδή, που θεωρείτε τον κ. Παυλόπουλο υπαίτιο γι' αυτήν την κατάσταση παραπάνω από αυτό που του έλεγε η Κυβέρνηση; 

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Μα, τι λέτε κ. Χατζή; Δεν υπάρχει καμία τέτοια θεσμική αρμοδιότητα του ΠτΔ. Και θα σας θυμίσω, επιπλέον, ότι εγώ στις 22 Ιουλίου απέστειλα στον ΠτΔ και στον πρωθυπουργό επιστολή με την οποία τον καλούσα να προστατεύσει το πολίτευμα, να προστατεύσει τη Δημοκρατία και να διαβιβάσει στους ομολόγους του την επιστολή μου σε σχέση με την παραβίαση των δημοκρατικών και κοινοβουλευτικών διαδικασιών. Θα σας θυμίσω, λοιπόν, ότι τότε ο κ. Παυλόπουλος μου απάντησε ότι δε θα διαβιβάσει την επιστολή μου, της ΠτΒ, διότι δεν προβλέπεται από τα καθήκοντά του.

Τάκης Χατζής: Ναι, το θυμόμαστε...

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Εκείνα, όμως, όλα τ' άλλα που παρασκηνιακά έκανε και κανείς δε γνώριζε σαφώς αντιβαίνουν στα καθήκοντά του και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ειπωθεί ότι υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον..

Τάκης Χατζής: Είναι μεγάλη κατηγορία τώρα αυτή για τον ΠτΔ.. Κυρία Κωνσταντοπούλου, εννοείτε ότι μιλήσατε για προδοσία; Είναι αληθές αυτό που λέει ο κ. Βούτσης ή διατυπώσατε έτσι την άποψή σας; Γιατί αν τη διατυπώσατε έτσι, εντάξει, είναι μία πολιτική αντίληψη..

Ζωή Κωνσταντοπούλου: : Επιφυλάσσω στον εαυτό μου το δικαίωμα και την υποχρέωση να τοποθετούμαι με την αρτιότητα και τον τρόπο που εκφράζει εμένα και όχι με τις εκφράσεις και με τη στάθμη που χαρακτηρίζει τον κ. Βούτση. Σας είπα, λοιπόν, πάρα πολύ συγκεκριμένα και το έχω ξαναπεί ότι κατά την άποψή μου η συμπεριφορά και οι επιλογές του ΠτΔ καθ' όλο το διάστημα, τουλάχιστον από τον Ιούλιο και μετά, εμπίπτουν στις διατάξεις εκείνες που αφορούν την προστασία του πολιτεύματος. Και γι΄αυτόν τον λόγο είπα και θα το ξαναπώ ότι κατά την άποψή μου πρέπει να είναι ο ΠτΔ κατά του οποίου, όχι αυτή η Βουλή προφανώς γιατί είναι μία Βουλή κομμένη και ραμμένη στις ανάγκες των μνημονίων και στις επιταγές των δανειστών αλλά μία επόμενη Βουλή θα πρέπει να καταθέσει πρόταση μομφής.  

Τάκης Χατζής: Νιώθετε ότι σας ξεγέλασε ο κ. Τσίπρας - να απαντήσουμε σε 2-3 φίλους εδώ, είναι πολλά τα μηνύματα, δεν μπορώ να τα διαβάσω όλα. Το λέω στους φίλους ακροατές.. Έχει γεμίσει το διαδίκτυο...

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ακούστε, δεν παριστάνω το θύμα.. Θεωρώ ότι μας εξαπάτησε. Υπήρξαμε πολλοί που εξαπατηθήκαμε από τον κ.Τσίπρα και προσωπικά κάνω αυτοκριτική για το γεγονός ότι δεν διέγνωσα νωρίτερα ποια ήταν η πραγματική πρόθεση αλλά και η πραγματική του στόχευση. 

Τάκης Χατζής: Έχετε κάνει, λέει, ένα tweet για τον κ. Φίλη που λέτε ότι ο Νίκος Φίλης αναφέρθηκε στην ανιδιοτέλεια των Τριών Ιεραρχών. Ώρα απολογισμού για τους πακτωλούς που διαχειρίστηκε ως διευθυντής της "Αυγής". Τι είναι αυτό τώρα; Τι υπαινιγμός;

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Σαφές είναι. Δε νομίζω ότι είναι υπαινιγμός. κύριε Χατζή, εγώ ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επί 3,5 χρόνια και πάρα πολλοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ήμασταν συνεπείς τότε στις συλλογικές αποφάσεις, δίναμε το 40% της αποζημίωσης που παίρναμε από τη Βουλή για τους σκοπούς της κομματικής λειτουργίας και για τους σκοπούς της οικοδόμησης της "Αλληλεγγύης για όλους". Και επειδή σας έχω πει, δεν λέω πράγματα εκ των υστέρων και οψίμως ήμουν η μόνη βουλευτής που σε τακτά διαστήματα ζητούσα να υπάρξει απολογισμός για τα χρήματα αυτά και για τα άλλα χρήματα τα οποία διαχειρίζονταν τα κομματικά όργανα. Σε σχέση με την "Αυγή" είναι γνωστό και πρέπει να σας είναι γνωστό, δεν πρέπει να με ρωτάτε με τόσο ανυποψίαστη διάθεση..

Τάκης Χατζής:Δεν τον ξέρω καθόλου...

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Σε σχέση με την "Αυγή" λοιπόν είναι γνωστό ότι και από τα χρήματα του κόμματος και από άλλες πηγές χρηματοδοτείτο... Για τη διαχείριση αυτή...

Τάκης Χατζής: Έτσι βγαίνει μία εφημερίδα; Για να πληρωθεί ο κόσμος; Για να τυπωθεί; Δεν είναι απλό, κα Κωνσταντοπούλου, να βγει ένα έντυπο..

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Τώρα αυτό γιατί μου το λέτε;

Τάκης Χατζής: Επειδή μου λέτε ότι παίρναν λεφτά.. Φυσικά, δε θα ενισχυθεί αυτή η εφημερίδα; λες και πουλάει φύλλα... Πουλάει λίγα.. Δεν πουλάει 10.000 φύλλα, πουλάει 2,5-3000 φύλλα. Άρα, κάποιος πρέπει να το ενισχύσει για να το έχει αυτό το έντυπο. Το λέω τεχνικά.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Μετατοπίζετε τη συζήτηση, δεν ξέρω για ποιο λόγο...

Τάκης Χατζής: Όχι, για κανέναν λόγο, δεν...

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εγώ σας λέω κάτι πολύ συγκεκριμένο, σας λέω ότι υπήρχαν κάποια πολύ συγκεκριμένα αλλά και άλλα όχι τόσο συγκεκριμένα ποσά τα οποία δρομολογούνταν προς την "Αυγή". Προσωπικά έχω υπάρξει μάρτυρας των αιτήσεων του κ. Φίλη για τα χρήματα της κομματικής ενίσχυσης του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να τα διαχειριστεί για την "Αυγή" και το γεγονός ακόμη ότι κρατούσε μια εφημερίδα που είχε τόσο εύκολη και εγγυημένη, αν θέλετε, χρηματοδότηση σε τόσο χαμηλή κυκλοφορία, αντί να απασχολείται με το πώς θα αυξηθεί η κυκλοφορία είναι ένα ζήτημα, όπως είναι ένα τεράστιο ζήτημα όλα αυτά τα χρήματα που δόθηκαν για να υπάρξει αυτή η διαχείριση, τι έγιναν;

Τάκης Χατζής: Αυτό πρέπει να το βρείτε εσείς, εμένα ρωτάτε; Εσείς που ήσασταν εκεί δεν ξέρετε τι γίνανε; 

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Χατζή, βλέπω ότι έχετε μεγάλη συμπαράσταση για τον κ. Φίλη και για την "Αυγή"..

Τάκης Χατζής: Όχι, δεν έχω...

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Μπορεί αυτό να ερμηνευτεί. Εγώ επειδή ποτέ δεν είχα καμία κομματική αρμοδιότητα και κανένα κομματικό αξίωμα, ήμουν μόνο βουλευτής, αυτό το οποίο έκανα ήταν να δίνω τα χρήματα που προβλεπόταν να δίνουμε όλοι και να ζητάω να υπάρξει διαφάνεια και απολογισμός. Γιατί όπως έλεγα και τότε και θα έπρεπε να ειπωθεί με μεγαλύτερη έμφαση και επίταση τώρα, όταν κατακρίνουμε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που ναυάγησαν τα ταμεία τους και εν συνεχεία αθώωσαν τους εαυτούς τους και τους τραπεζίτες που τους δανειοδότησαν δεν μπορεί να έχουμε στο κόμμα αυτό, που είναι φορέας του αιτήματος διαφάνειας και πάταξης της διαφθοράς και της διαπλοκής, αδιαφανείς διαδικασίες σε σχέση με τη διαχείριση χρημάτων.

Τάκης Χατζής: Σας ευχαριστώ θερμά που ήσασταν εδώ

Ζωή Κωνσταντοπούλου:  Σας ευχαριστώ κι εγώ. 


Ακούστε ολόκληρο το ηχητικό της συνέντευξης της Ζωής Κωνσταντοπούλου
στην εκπομπή του Τάκη Χατζή στον Σκάι (02.02.2016): ΕΔΩ

Για το 2015

-Πώς θα χαρακτηρίζατε το 2015, ήταν χρονιά διάψευσης των προσδοκιών σας, χρονιά αποκαλύψεων; 

Ήταν σίγουρα η χρονιά της ελπίδας, της μεγάλης ευκαιρίας ανάκτησης της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατίας. Με ευθύνη του Αλέξη Τσίπρα και του στενού του επιτελείου μετατράπηκε από χρονιά ελπίδας στη χρονιά της πιο μεγάλης προδοσίας της κοινωνίας. Ήταν η χρονιά που το πρωθυπουργικό επιτελείο μετέτρεψε αυθαίρετα, μέσα σε λίγες ημέρες, το μεγαλειώδες «όχι» του ελληνικού λαού σε ένα υποταγμένο «ναι» και στη συνέχεια συμφώνησε με τους δανειστές να διαλύσει τη Βουλή για να απαλλαγεί από όσους και όσες επέμεναν να τιμούν τη λαϊκή ετυμηγορία. Η Τρόικα επέστρεψε ενισχυμένη, το τρίτο -και σκληρότερο- μνημόνιο ξεκίνησε ήδη να εφαρμόζεται, η λιτότητα συνεχίζεται.


-Στις 6 Φεβρουαρίου του 2015 είχατε εκλεγεί Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων με κοινοβουλευτική πλειοψηφία-ρεκόρ (235 ψήφους σε σύνολο 298 παρόντων). Πώς ήταν η εμπειρία σας; 

Μου προτάθηκε να γίνω Πρόεδρος της Βουλής όταν αρνήθηκα να αναλάβω το Υπουργείο Εσωτερικών. Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στην Αξιωματική Αντιπολίτευση είχα την ευθύνη των θεμάτων Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Θεώρησα την πρόταση για την Προεδρία της Βουλής τιμητική και συνυφασμένη με τη μεγάλη ευθύνη να ανακτήσει η Βουλή τη σύνδεσή της με την κοινωνία, να λειτουργήσει με διαφάνεια, να πάψει να είναι πλυντήριο σκανδάλων, να αναλάβει πρωτοβουλίες στήριξης των μεγάλων εθνικών υποθέσεων, όπως η διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, ο λογιστικός έλεγχος του χρέους, οι συνθήκες και τα αίτια υπαγωγής της χώρας στο μνημόνιο και να ελέγξει μεγάλες υποθέσεις διαφθοράς που θάβονταν, όπως η υπόθεση της Siemens και η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ. Ταυτόχρονα, θέλησα να αναδείξω την κοινοβουλευτική διπλωματία, αλλά και να υπενθυμίσω τη μεγάλη σημασία των ανθρωπίνων και κοινωνικών δικαιωμάτων.


-Ποια ήταν η πιο δύσκολη απόφαση; 

Η πιο εύκολη πάντως απόφαση ήταν να τιμήσω τις δεσμεύσεις μου και να καταψηφίσω το τρίτο μνημόνιο και κάθε σχετικό νομοσχέδιο, από τις 10 Ιουλίου μέχρι τον Αύγουστο.

-Το μεγαλύτερό σας επίτευγμα; 

Δεν θα μιλούσα για επίτευγμα, αλλά για καθήκον. Όπως η δημιουργία της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, η αναβάθμιση της Επιτροπής για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών, η ανάσυρση των σκανδάλων Siemens και λίστας Λαγκάρντ, αλλά και η απόφαση της Βουλής για τη διενέργεια του πρώτου δημοψηφίσματος από το 1975. Ενός δημοψηφίσματος που ανέδειξε τη γενναιότητα, την αποφασιστικότητα και το δημοκρατικό φρόνημα του λαού μας, που όρθωσε ανάστημα απέναντι στην τρομοκρατία των δανειστών, την προπαγάνδα των μιντιοκρατών και τη χειραγώγηση.


-Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή;

Ολόκληρη η θητεία μου ήταν γεμάτη από δύσκολες στιγμές, κυρίως γιατί, εκτός από τον αναμενόμενο πόλεμο της αντιπολίτευσης, αντιμετώπιζα υπονόμευση και επιθέσεις από στελέχη του κόμματός μου, με προεξάρχοντα τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο Νίκο Φίλη, που με στοχοποίησε από τις πρώτες συνεδριάσεις, καθώς και μέσα από ψευδείς και ανήθικες διαρροές του επιτελείου Τσίπρα στον Τύπο, που ο Πρωθυπουργός με διαβεβαίωνε ότι δεν προέρχονταν από τον ίδιο, κάτι που αποδείχθηκε ψέμα.

Για τον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

-Γιατί θλίβεστε για τον κ. Τσίπρα;

Δεν θλίβομαι. Ο κ. Τσίπρας αποδείχθηκε κατώτερος της εμπιστοσύνης όλων μας και, κυρίως, κατώτερος της εμπιστοσύνης του λαού. Αποδείχθηκε έρμαιο του δικού του αμοραλισμού και τυχοδιωκτισμού, που ξεδιπλώθηκε με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο το καλοκαίρι.


-Γιατί λέτε πως τον τελικό λόγο έναντι των μνημονιακών πολιτικών που ακολουθεί ο Πρωθυπουργός, θα τον έχει ο λαός; 

Γιατί είναι βέβαιο ότι αυτός ο λαός, που έπεσε θύμα εξαπάτησης και προδοσίας, θα απαντήσει με τρόπο απερίφραστο, ηχηρό και δημοκρατικό στη νέα θυματοποίησή του. Ο λαός ανέδειξε τον κ. Τσίπρα στην Πρωθυπουργία για να απαλλαγεί από τα μνημόνια, όχι για να εμβαθύνει τις μνημονιακές πολιτικές. Και θεωρώ σίγουρο ότι οι πολίτες, έχοντας ξεπεράσει το σοκ του καλοκαιριού, δεν θα δώσουν άλλη ευκαιρία στον κ. Τσίπρα.


-Μπορεί να κυβερνήσει με τους 153 βουλευτές που του έμειναν; 

Νομίζω ότι θα εξαντλήσει κάθε μέθοδο και τρόπο για να συνεχίσει να κυβερνά, αφού η εξουσία αποδείχθηκε γι’ αυτόν αυτοσκοπός. Θεωρώ βέβαιο ότι θα επιχειρήσει και διεύρυνση της κυβερνητικής πλειοψηφίας με συνεργασία με άλλα μνημονιακά κόμματα. Ταυτόχρονα είμαι βέβαιη πως όποια τακτική και να ακολουθήσει, αυτός ο άκρατος κυβερνητισμός, δεν θα μπορέσει να τον βγάλει μακριά.


-Η περίοδος χάριτος στην Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τελείωσε; 

Περίοδο χάριτος δεν δικαιούται μια κυβέρνηση που επανήλθε στην εξουσία μεταμορφωμένη σε όργανο των δανειστών. Περίοδο χάριτος δεν δικαιούνται εκείνοι που διεκδίκησαν να κυβερνούν χωρίς αντίλογο. Δεν είναι μόνο η υπογραφή του τρίτου μνημονίου και το γεγονός ότι πλέον η Βουλή έχει μετατραπεί σε επικυρωτήριο των κελευσμάτων της Τρόικας. Είναι και η αλαζονεία, η εκτράχυνση, η έλλειψη ηθικού έρματος που διακρίνει την σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Παρακολουθούμε τον κ. Καμμένο να παραλληλίζει την ομοφυλοφιλία με την κτηνοβασία, τον κ. Τσίπρα να λέει ότι δικαιούται μια οίηση επειδή έγινε Πρωθυπουργός στα 40 του και να αστειεύεται με αγοραίο τρόπο στο twitter για μείζονα θέματα εξωτερικής πολιτικής και διεθνών σχέσεων, αμφοτέρους τους κ. κ. Τσίπρα-Καμμένο να επιδίδονται σε επικοινωνιακά τεχνάσματα με στρατιωτικά χιτώνια, κυβερνητικούς βουλευτές να δηλώνουν ότι εάν δεν υπήρχαν μνημόνια θα έπρεπε να τα είχαμε εφεύρει, υπουργούς να διασκεδάζουν επιδεικτικά την ώρα που η κοινωνία καταστρέφεται, οι συντάξεις μειώνονται, νέοι φόροι επιβάλλονται, τον Πρόεδρο της Βουλής να διατάσσει εισβολή και παραβίαση στα γραφεία της προκατόχου του και πολιτικής του αντιπάλου και της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους. Ο Πρωθυπουργός γευματίζει με τον υπόλογο για την υπόθεση των τραπεζών, των κυπριακών καταστημάτων και τον άκυρο συμβιβασμό με τη Siemens κ. Στουρνάρα, κορυφαίοι υπουργοί ξεχνούν να δηλώσουν εκατομμύρια στο Πόθεν Έσχες, ο υπουργός Οικονομικών κ. Τσακαλώτος πανηγυρίζει επειδή τον συγχαίρουν οι δανειστές, ο γ.γ. κ. Τσουκαλάς μιλά για τον τραγικό θάνατο πρόσφυγα στα συρματοπλέγματα αποκαλώντας το θύμα «ψητό μαροκινό». Το δε περιβόητο «παράλληλο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ» αποσύρθηκε με εντολή των δανειστών. Έχουμε μπροστά μας ένα επαρκές δείγμα γραφής μιας άθλιας διακυβέρνησης.

-Ποιοι ενοχλούνται από τα Πορίσματα της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους; 

Εκείνοι που δημιούργησαν το χρέος και θέλουν να το φορτώσουν στις πλάτες της κοινωνίας, εκείνοι που απέκρυψαν συστηματικά ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο, με σκοπό να εξυπηρετήσουν τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες και τα συνδεδεμένα κυβερνητικά και οικονομικά συμφέροντα, εκείνοι που διαπλέκονται με τις κυβερνητικές εξουσίες διαμορφώνοντας μία ολιγαρχική καταδυνάστευση των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Η αλήθεια αρκετές φορές ενοχλεί. Όπως το ότι η σύναψη του πρώτου μνημονίου έγινε για να σωθούν οι γαλλικές και οι γερμανικές τράπεζες, το ότι οι δανειστές γνώριζαν από το 2010 ότι το ελληνικό χρέος και το πρόγραμμα που επρόκειτο να επιβληθεί δεν ήταν βιώσιμο. Μόνο το 8% των δανείων δόθηκε για τον κρατικό προϋπολογισμό. Στην πραγματικότητα, τα νέα δάνεια αποπληρώνουν τόκους και χρεολύσια ενός παράνομου χρέους.


Για το μέλλον και τα επόμενα βήματά της

 -Το αμέσως επόμενο διάστημα που η κοινωνία θα αρχίσει να αντιλαμβάνεται τα μέτρα του τρίτου μνημονίου, η κοινωνική έκρηξη θα κορυφωθεί, με εσάς στην πρώτη γραμμή; 

Στην Ελλάδα συντελείται μια κοινωνική γενοκτονία. Πάντοτε θα είμαι στην πρώτη γραμμή των κοινωνικών αγώνων και της υπεράσπισης της δημοκρατίας.

-Ετοιμάζετε νέο κόμμα, ποια τα επόμενα βήματά σας;

Θεωρώ αναγκαία την ανάληψη όλων των απαραίτητων πρωτοβουλιών για να αποτινάξουμε τον μνημονιακό ζυγό και να χτίσουμε ξανά μια πατρίδα θεμελιωμένη στην ελευθερία, τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη, την αξιοπρέπεια. Προς το σκοπό αυτό θα αναλάβω κάθε επιβαλλόμενη πρωτοβουλία. Παράλληλα, θα συνεχίσουμε σε επίπεδο κοινωνίας, το έργο των επιτροπών για τον λογιστικό έλεγχο του χρέους και τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών. Υπάρχει ιδιαίτερα ζωηρό ενδιαφέρον, τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Πολιτικές και κοινωνικές πρωτοβουλίες για λογιστικό έλεγχο του χρέους έχουν ήδη αναληφθεί και σε πολλές άλλες χώρες όπως η Γαλλία, η Ισπανία, η Αργεντινή, η Τυνησία ενώ έντονο είναι το ενδιαφέρον και στο Ηνωμένο Βασίλειο.

-Τι θα συμβουλεύατε τους ενεργούς πολίτες να πράξουν σήμερα; Από πού να αντλήσουν δύναμη, πώς να διακρίνουν το ορθό από το άδικο, πώς να διαμορφώσουν μια ολοκληρωμένη άποψη για το τι πρέπει να γίνει; 

Καταρχάς, θεωρώ πιο χρήσιμο οι πολιτικοί να ακούν τους πολίτες, και όχι να τους κανοναρχούν. Δεν απευθύνω συμβουλές στους συμπολίτες μου, αλλά την προτροπή και την πρόσκληση όλοι μαζί να παλέψουμε για τη ζωή μας και ένα αξιοβίωτο μέλλον για τις ζώσες και τις επόμενες γενιές. Οι κοινωνίες προχωρούν συλλογικά. Μέσα από τη δημιουργική συμμετοχή, την αλληλεγγύη, την κριτική και την αυτοκριτική, την σύνθεση, την αμφισβήτηση.

-Τι φοβάστε περισσότερο; 

Δεν φοβάμαι.

-Από πού αντλείτε αισιοδοξία; 

Από τη μαχητικότητα και τη θέληση της νεολαίας να παλέψει για ένα καλύτερο αύριο. Και από την καθημερινή επαφή με τους ανθρώπους, που παρά την τραυματική εμπειρία των τελευταίων μηνών ξαναστέκονται στα πόδια τους, έτοιμοι να δώσουν ξανά τη μάχη. Αυτή τη μάχη που είναι υπόθεση συλλογικής αξιοπρέπειας και ιστορική αναγκαιότητα να την κερδίσουμε.

Προσφυγικό - Μεταναστευτικό

-Η Ευρώπη έχασε το στοίχημα για το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό; 

Το Προσφυγικό και το Μεταναστευτικό αποτελούν εδώ και πολλά χρόνια το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα στην ατζέντα του ΟΗΕ. Αυτό αποδεικνύει ότι κανείς δεν μπορεί να μιλά για μαγικές συνταγές. Αν δεν εξαλειφθούν οι αιτίες της προσφυγιάς και των μεταναστευτικών ροών, ο πόλεμος, τα ανελεύθερα καθεστώτα, οι πολιτικές διώξεις, η φτώχεια, η έλλειψη βιώσιμης προοπτικής για τους ανθρώπους στον τόπο τους, δεν μπορούμε να μιλάμε για λύσεις. Αντίστροφα, είναι προκλητικό να απορούν, να εκπλήσσονται και να αντιδρούν με το προσφυγικό φαινόμενο οι ίδιες πολιτικές ηγεσίες που με αποφάσεις και πολεμικές επιχειρήσεις συμβάλλουν στην όξυνσή του. Όσο για το αντιδραστικό δόγμα της «Ευρώπης-φρουρίου», αυτό απέτυχε παταγωδώς όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο. Η ΕΕ υποχρεούται να τηρήσει τις διεθνείς και θεμελιώδεις υποχρεώσεις της, σεβασμού του δικαιώματος στο άσυλο, ανθρωπιστικής στήριξης και υποδοχής των προσφύγων και δημιουργίας κέντρων υποδοχής που δεν θα θυμίζουν στρατόπεδα συγκέντρωσης ή φυλακές και υποχρεούται να διαθέσει τα αναγκαία κονδύλια για να ανταποκριθεί. Όπως είπε ένας ιστορικός ηγέτης της Αριστεράς, ο Τόνι Μπεν, «αν μπορούμε να βρίσκουμε χρήματα για να σκοτώνουμε ανθρώπους, μπορούμε να βρούμε χρήματα για να σώζουμε ανθρώπους».





Oλόκληρη η συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην εφημερίδα "Ο Φιλελεύθερος" εδώ:
philenews.com

Κάποιοι/ες εξακολουθούμε να το λέμε όπως το λέγαμε. Κάποιοι άλλοι μασάτε τα λόγια σας και καταπίνετε τη γλώσσα σας για τα πορίσματα της διεθνούς Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (Επιτροπή Αλήθειας), που κάποιοι εξαγγέλλατε, κάποιοι συγκροτήσαμε και κάποιοι κινείτε γη και ουρανό για να τη σταματήσετε.






https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1526328901016575&id=1489639131352219

Σε διεθνές Συνέδριο για το Χρέος στη Βαρκελώνη συμμετείχε η τέως Πρόεδρος της Βουλής

Κινήματα, συλλογικότητες και Οργανισμούς που ασχολούνται με το ζήτημα του δημοσίου χρέους συνάντησε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, στη διάρκεια της επίσκεψής της στη Βαρκελώνη, όπου συμμετείχε στο διεθνές Συνέδριο «Debt Common Project for Europe».

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου ήταν κεντρική ομιλήτρια στην κύρια εκδήλωση του Συνεδρίου με τίτλο «Debt illegitimacy and Debt Audits as a proposal to democratize Europe».

Μιλώντας από το βήμα του Συνεδρίου, αναφέρθηκε στο έργο της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, στα πορίσματα και τις εργασίες της Επιτροπής, στα γεγονότα που οδήγησαν στην υπογραφή του τρίτου Μνημονίου, καθώς και στις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα.

Μίλησε, επίσης, για την επίμονη προσπάθεια της Κυβέρνησης και του νέου Προέδρου της Βουλής να ενταφιάσουν το έργο της Επιτροπής.
"Κάποιοι ενοχλούνται από τα Πορίσματα της Επιτροπής και θέλουν να τη θάψουν. Ξεχνούν ότι η Επιτροπή είναι σπόρος που έχει ήδη μπολιάσει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και φυτρώνει σε όλη την Ευρώπη", υπογράμμισε.

Στο περιθώριο του Συνεδρίου, η κ. Κωνσταντοπούλου πραγματοποίησε σειρά από επαφές. Συγκεκριμένα, συνάντησε τα μέλη της Επιτροπής Αλήθειας, Σέρτζι Κουτίγιας και Ερίκ Τουσσέν, πρωτοποριακές κινήσεις πολιτών κατά των εξώσεων, της ιδιωτικοποίησης της Ενέργειας και υπέρ της προστασίας εργαζομένων σε διάφορες επιχειρήσεις.
Συνάντησε, επίσης, τον Ισπανό Ευρωβουλευτή των Podemos, Miguel Urban Crespo, ο οποίος στηρίζει σταθερά το έργο της Επιτροπής Αλήθειας αλλά και συμμετέχει στην πρωτοβουλία «Για ένα Σχέδιο Β´ στην Ευρώπη», που ξεκίνησε με την κοινή διακήρυξη των Ζαν Λυκ Μελανσόν, Όσκαρ Λαφοντέν, Στέφανο Φασίνα, Γιάνη Βαρουφάκη και Ζωής Κωνσταντοπούλου τον περασμένο Σεπτέμβριο.

Η κ. Κωνσταντοπούλου συναντήθηκε, ακόμη, με εκπροσώπους των στηριζόμενων από τους Podemos και την Ενωμένη Αριστερά Δημοτικών Αρχών της Βαρκελώνης και της Μαδρίτης, η οποία διεξάγει λογιστικό έλεγχο του χρέους της. 

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου επισκέφθηκε και το Κοινοβούλιο της Καταλωνίας, προσκεκλημένη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του αριστερού κόμματος CUP, με μέλη της οποίας, νυν και πρώην βουλευτές, συναντήθηκε και ενημερώθηκε για τη διαδικασία κήρυξης της Ανεξαρτησίας της Καταλονίας που έχει εκκινηθεί μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου.

Ένθερμη υπήρξε συνολικά η υποστήριξη στο έργο της Επιτροπής Αλήθειας, ενώ στο Συνέδριο διανεμήθηκαν και τα Πορίσματα της Επιτροπής. Αξίζει να σημειωθεί, ότι με πρωτοβουλία των ισπανών μελών της Επιτροπής, τα Πορίσματα μεταφράσθηκαν και στα ισπανικά. Εκτός από τα ισπανικά και τα αγγλικά, είναι ήδη διαθέσιμα στα γαλλικά και τα γερμανικά

Απόψε στις 20:00, στο Roi Mat Cafe (ΠΙΤΙΝΗ) στο Κιάτο, η Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο Λεωνίδας Βατικιώτης θα είναι κεντρικοί ομιλητές σε ανοιχτή εκδήλωση-συζήτηση με θέμα τις γερμανικές αποζημιώσεις και το δημόσιο χρέος.

Συντονίζει ο δημοσιογράφος-συγγραφέας, Γιώργος Σταματόπουλος.