Του Νίκου Κορόβηλα

Σε αυτό το άρθρο δεν θα είμαι αντικειμενικός. Θα είμαι υποκειμενικός και συναισθηματικά φορτισμένος, για να «κλέψω» μια ατάκα, από την ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου στο νομοσχέδιο για την ΕΡΤ.

Δηλώνω ευθύς εξ’ αρχής ότι τούτη γυναίκα με έχει πάρει… αιχμάλωτο. Ίσως να φταίει και το όνομα. Ζωή η σύζυγός μου, που… τυφλώθηκε και έχει μείνει μαζί μου 30 και πλέον έτη, Ζωή και ετούτη. Έχω βαθιά πλέον ριζωμένη μέσα μου την πεποίθηση, ότι δεν πιστεύω σε πολιτικές, αλλά σε πολιτικούς. Εξηγώ. ΠΑΣΟΚ ήταν ο Κουτσόγιωργας, ΠΑΣΟΚ και ο Γεννηματάς. Ο νοών νοείτω.

Έχω μάθει, 49 και πλέον έτη στο κουρμπέτι, να ξεχωρίζω τους ανθρώπους από τη ματιά. Δεν λέω σε καμία περίπτωση ότι η συγκεκριμένη μέθοδος είναι αλάνθαστη ή ο κύριος τρόπος… ψυχογραφήματος για οποιονδήποτε γνωρίζω ή συναναστρέφομαι. Αποτελεί, όμως, ένα καλό κριτήριο. Από την πρώτη ημέρα που συναντήθηκαν τα βλέμματά μας, ήταν και καιρός… πολέμου, στην υπό αυτοδιαχείριση ΕΡΤ, είδα μια λάμψη σπάνια. Καθαρή. Φωτεινή ως άλλο ήλιο.

Για τους περισσότερους πολιτικούς θεωρούσα ότι αποτελούν την κάστα ανθρώπων που… μπροστά στην κάμερα δίνουν στο παιδάκι ένα γλυφιτζούρι και την ώρα που το παίρνουν αγκαλιά το παίρνουν πίσω στα μουλωχτά. Δεν το κρύβω πως είχα πάψει να πιστεύω στη συγκεκριμένη… φυλή. Μόνο δεινά είχε επιφέρει σε αυτή τη χώρα, αλλά και γενικότερα.

Είδα πολιτικούς να μεταλλάσσονται από τη στιγμή που η εξουσία τους έπαιρνε το μυαλό. Λες και όλοι τους ήταν θιασώτες του Πολέμου των Άστρων και του Άνακιν Σκάιγουόκερ. Λες και τους απορροφούσε όλους η σκοτεινή πλευρά της δύναμης. Επειδή δε, εδώ, η ζωή μας δεν είναι αμερικανικός κινηματογράφος, η μετάνοια στο τέλος σίγουρα δεν χαρίζει τη λύτρωση.

Η πορεία Ζωής ήταν σε ευθεία γραμμή. Καθαρή ρότα. Δίχως τεθλασμένες. Γεμάτη πάθος. Ένα… εσώτερο πυρ που έδειχνε να φουντώνει ολοένα και περισσότερο, όταν όλα έδειχναν χαμένα. Η λέξη: ρίψασπις, φάνταζε άγνωστη στο δικό της λεξικό. Όπως και στο δικό μου. Χαμένες μάχες, άλλωστε, είναι όσες δεν δίνονται. Η ομιλία της για τον Νίκο Ρωμανό, μάλιστα, θεωρώ ότι θα διδάσκεται τα επόμενα χρόνια σε σεμινάρια. Στην μικρή μου κόρη, την Άλκηστις, έφερε δάκρυ κορόμηλο και συνάμα ένα πρότυπο. Μια κατεύθυνση. Είδε κάτι που κανένας πολιτικός δεν της είχε δείξει. Στα 16 της, άλλωστε, τους αμφισβητούσε όλους. ΟΧΙ ΠΙΑ. ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ. Η δικηγορία αποτελούσε στόχο της. Τώρα πια τα ανθρώπινα δικαιώματα βρίσκονται σε πρώτη μοίρα.

Η εκρηκτική βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ έγινε Πρόεδρος της Βουλής. Θα μπορούσε κάλλιστα να επιλέξει τον δρόμο του Υπέρ-Υπουργείου Εσωτερικών. «Χλίδα», «Πουλ Μουρ» και άγιος ο Θεός. Τα αξιώματα όμως δεν φαίνεται να βρίσκονται στις προτεραιότητές της. Προτίμησε την Προεδρία της Βουλής. Ένα «αξίωμα» σε φθίνουσα πορεία. Μέχρι πρότινος ένας… τίτλος τιμής. Σε οκτώ σχεδόν μήνες με άοκνη προσπάθεια προσπάθησε να τον φέρει εκεί που κανονικά πρέπει να βρίσκεται. Τρίτο στην πολιτειακή βαθμίδα. Αν υπήρχε μετρητής φυσικής παρουσίας στο κοινοβούλιο η Ζωή σε αυτό το οκτάμηνο θα πρέπει να έχει υπερκεράσει προκατόχους της με… τετραετή θητεία.

Το προσωπικό κόστος τώρα… Ως Πρόεδρος της Βουλής πληρώνονταν το μισθό του βουλευτή. Δεν υπάρχουν «εξτραδάκια». Ταυτόχρονα όμως, χάνει το δικαίωμα στη μάχιμη δικηγορία. Επειδή είναι μάλιστα και καλή ως δικηγόρος, τα εισοδήματά της μειώθηκαν δραστικά. «Μάτωνε» κατά το κοινώς λεγόμενο. Τι μάτωνε δηλαδή; Αιμορραγούσε… Απεμπόλησε, οικειοθελώς, όλα τα δικαιώματα που πηγάζουν από τη θέση της. Δηλαδή… Δεν ελάμβανε αποζημίωση όταν βρισκόταν στο εξωτερικό. Δεν έκανε χρήση των κρατικών καυσίμων, πλήρωνε από την τσέπη της. Ό,τι είχε χρειαστεί να κεράσει, τους όποιους καλεσμένους, το πλήρωνε από το… πορτοφόλι της. Το ίδιο, ίσχυε (ως βουλευτής αλλά και ως Πρόεδρος της Βουλής), για διόδια, ακτοπλοϊκά ναύλα κτλ. Έδειξε επί του πρακτέου, πως αντιλαμβάνεται τι γίνεται εκεί έξω, καθώς οι περισσότεροι από τους συναδέλφους της στη Βουλή, δεν έδειχναν να βρίσκονται στον ίδιο… πλανήτη με τους υπόλοιπους συμπατριώτες τους. Το θέμα δεν είναι να λες, αλλά να πράττεις. Εν κατακλείδι, η Ζωή δεν μπήκε στα κοινά και στις ζωές μας προκειμένου να βγάλει… φράγκα. Αυτό το έκανε πριν δια μέσω του επαγγέλματός της. Μάλλον για να προσφέρει ήρθε…

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ είναι μια έννοια που την έχω μέσα μου. Αναπτύχθηκε δε σε μεγάλο βαθμό 23 μήνες στο μετερίζι της αντίστασης στο μαύρο και αργότερα στο «γκρι». Ο αγώνας των εργαζομένων της ΕΡΤ, που δεν δέχτηκαν τα φράγκα και μια θεσούλα προκειμένου να βγάλουν το ΣΚΑΣΜΟ, μεγάλωσε την οικογένειά μου. Με ολοκλήρωσε ως άνθρωπο. Ότι διδαχές είχα πάρει από τους δικούς μου, όσον αφορά σε αυτό που εγώ έχω στο κεφάλι μου ως αξίες ζωής, δεν προδόθηκαν ούτε στο χιλιοστό, αφενός, αφετέρου, θεωρώ πως μεταλαμπαδεύτηκαν στις κόρες μου που αποτελούν και τη συνέχεια μου. ΟΧΙ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ, ΑΛΛΑ ΣΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ. Τους στέρησα πράγματα με αυτή την επιλογή, αλλά ήταν, τόσο αυτές, όσο και η γυναίκα μου με την σειρά τους, αλληλέγγυες στην προσπάθεια. Πιστεύω ότι όταν έρθει η ώρα μου, εκεί πάνω στη Βαλχάλλα των προγόνων μου, θα με περιμένει μια θέση στο τραπέζι. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΣ, λοιπόν, και εγώ στην Ζωή Κωνσταντοπούλου και τη μάχη που δίνει για ένα καλύτερο αύριο.

Η λάσπη που καθημερινά εκτοξεύεται στο πρόσωπό της από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι πρωτοφανής. Τέτοιο μένος χρόνια είχα να δω.
Όπως κάθε χαρισματική προσωπικότητα, έτσι και η Ζωή, έχει φανατικούς φίλους και ορκισμένους εχθρούς. Το γεγονός ότι κυκλοφορεί, χωρίς συνοδεία πάνοπλων σωματοφυλάκων ανάμεσά μας κάτι δείχνει, την ίδια ώρα που τόσο οι πρώην συνάδελφοί της, όσο και οι περισσότεροι «λασπολόγοι», ούτε που το διανοούνται. Αυτό που οι απλοί άνθρωποι ονομάζουμε «σύστημα και διαπλοκή» ξέρει καλά τη δουλειά του. Διάολε, τόσα χρόνια και αυτοί στο κουρμπέτι. Όλοι όσοι ανήκουν στην κατηγορία: δεν πρόκειται ποτέ να συναλλαχθώ, δεν πρόκειται ποτέ να βουτήξω το δάχτυλο ή το χέρι ολόκληρο στο βάζο με το μέλι, αποτελούν το μεγαλύτερο εχθρό. Τους ομαδοποιούν, τους ονοματίζουν αιρετικούς, τροχοπέδη κάθε προσπάθειας κτλ. Για το λόγο αυτό δεν μου κάνει καμία εντύπωση όλος αυτός ο πόλεμος λάσπης που έχει ξεσπάσει.

Όταν ο «άλλος» δεν κουβαλά «σκελετούς» πρέπει να τους δημιουργήσουμε. Όταν ούτε αυτό είναι εφικτό να είναι καλά ο Γκαίμπελς. Πες, πες κάτι θα μείνει. Τα παραδείγματα πολλά.
Από το βενζινάδικο, μέχρι τον… άμοιρο αστυνομικό διευθυντή (όλοι τον παρουσίαζαν ως Ταξίαρχο στα τότε ρεπορτάζ) ο οποίος δεν απάντησε ποτέ τελικά στο ποιος του είχε δώσει άδεια να παρατάξει κλούβες και διμοιρίες ΜΑΤ μπροστά στη Βουλή. Η αλήθεια είναι ότι είχε ξεκινήσει ένας «κρυφός» πόλεμος, τότε, ελέω του γεγονότος ότι η Ζωή είχε στείλει εκτός Βουλής όλους όσοι το 10 και το 12 με τους αγανακτισμένους, έβγαιναν από τα υπόγεια του κοινοβουλίου και προέβαιναν σε προβοκάτσιες, προκειμένου να έχουν την αιτιολογία οι ένστολοι συνάδελφοί τους στην πάταξη της όποιας αντίστασης από το λαό. Τα περιστατικά όπως προείπα ήταν πολλά. Πάρα πολλά.

Το πόσο ενοχλεί με τον πολιτικό της λόγο και τον άλλο δρόμο που προτείνει, ακόμα και τώρα που βρίσκεται εκτός κοινοβουλίου είναι πασιφανές.
Μην μασάτε, θα χειροτερέψει όσο ο κόσμος συσπειρώνεται δίπλα της. Βλέπεται ο φόβος είναι πολύ σημαντικός σύμμαχος. Αυτοί που δεν φοβούνται, που δεν λυγίζουν, που δεν μπαίνουν στο αλισβερίσι, αποτελούν το μεγαλύτερο των προβλημάτων. Συνεχίζουν να εκπέμπουν ένα σήμα ενοχλητικό.
Το πόσο ενοχλητικό είναι προσδιορίζεται από το μένος των επιθέσεων. Στην περίπτωση της, όπως το αντιλαμβάνομαι, ενοχλεί πολύ. Πάρα πολύ.
Δεν δικαιολογείται αλλιώς, όλο το υπόλοιπο παιχνίδι που έχει στηθεί. Η «αποπλάνηση» ή προσπάθεια που γίνεται προκειμένου να ενταχθούν στο σύστημα κοντινοί της συνεργάτες μιλάει από μόνο του. Το σημείο «βρασμού», «τήξης» ή αγγλιστί breakingpoint του κάθε ανθρώπου είναι άγνωστο… Για τον καθένα από εμάς αποτελεί μια διδαχή που τη μαθαίνουμε παλεύοντας για επιβίωση. Κάποιοι δεν δίνουν τη μάχη ποτέ, άλλοι υποτάσσονται μετά από μικρή ή μεγάλη μάχη. Υπάρχουν όμως και κάποιοι που δεν παραδίδονται ποτέ. Η Ζωή μέχρι τώρα, τουλάχιστον, δείχνει να ανήκει στη τελευταία κατηγορία. Λέω δείχνει καθώς, όποιος μιλήσει με σιγουριά για την πορεία ενός ανθρώπου στο μέλλον θα πρέπει να έχει το γενετικό κώδικα του Κάλχα του Τειρεσία ή της Πυθίας, αφενός, αφετέρου, όμως τα πεπραγμένα της το καταδεικνύουν. Στα 38 τους δεν γνωρίζω πολλούς πολιτικούς που θα άφηναν τον θώκο της Βουλής για μια… διαφωνία πλεύσης.

Ήταν προπαραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2015 όταν ξεκινήσαμε μια συζήτηση για τη χώρα, το μέλλον της, τους στόχους που είχε ως πολιτικός.
Η κουβέντα τελείωσε ξημερώματα της παραμονής. Με είχε πείσει, κοιτώντας με στα μάτια ότι η δυναμική βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ τότε είχε έρθει να βοηθήσει. Όλους εμάς που στενάζαμε κάτω από τον βούρδουλα των μνημονίων. Όλους εμάς που πληρώναμε τα σπασμένα άλλων. Δεν το έκανε για πάρτη της. Έχοντας αποκομίσει αυτή την εντύπωση συντάχθηκα σε αυτή την προσπάθεια, αφήνοντας πίσω μου πολύ αγαπημένα πράγματα, με πρώτο και καλύτερο την εργασία και την καθημερινότητά μου. Στη Βουλή για οκτώ μήνες εργαζόμασταν από 14 ώρες και πάνω. Πολλές φορές κοιμόμασταν και μέσα. Ξέχασα κάτι σημαντικό. Δεν έδινε κατευθυντήριες και μετά «πουλί». Ήταν εκεί. Πάντοτε. Πιστέψτε με είναι πολύ σημαντικό να βλέπεις την υπεύθυνο στο μετερίζι. Ουχί στα μετόπισθεν, αλλά στην πρώτη γραμμή.

Η μετέπειτα προσπάθεια με την «Πλεύση Ελευθερίας» στηρίχθηκε στη συλλογικότητα, στην κοινή προσφορά, στην αλληλεγγύη. Όποιος μπερδεύτηκε και μπήκε στο εγχείρημα για οφίτσια, τίτλους, χρήματα και όλα τα υπόλοιπα, μάλλον διάβηκε λάθος πόρτα.

Τελικά είναι νομοτελειακό το γεγονός ότι στην πορεία οι μάσκες πέφτουν. Τότε γυμνός μπροστά στην αλήθεια ο καθένας δίνει της απαντήσεις του. Αν αντέξει συνεχίζει, αν όχι, τότε πάει σπίτι του. Όπως λένε και οι μηχανόβιοι: «Όποιος φοβάται, μένει σπίτι και κοιμάται». Είναι καλό εν κατακλείδι να πέφτουν οι μάσκες, διότι όσοι αντέξουν είναι για πάντα οικογένειά σου.

«Όλων των ανθρώπων οι ψυχές είναι αθάνατες. Όμως των δικαίων δεν είναι μόνο αθάνατες, αλλά και θεϊκές», είχε πει ο Σωκράτης. Αυτό το απόφθεγμα το χαρίζω σε όλους όσοι προσπαθούν να σηκώσουν μποφόρ, προκειμένου να τσακίσουν το καράβι της Πλεύσης.

ΥΓ. Θα περιμένετε πολύ αδέλφια, διότι το πλεούμενο δαύτο έχει δομική μελέτη για τυφώνες…

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου φιλοξενείται απόψε στις 8 , στην εκπομπή της Μαρίας Κωνσταντοπούλου σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου συζητά με τη Βασιλική Σιούτη σήμερα Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016 και ώρα 6 με 7 το απόγευμα στο ραδιόφωνο της ERTopen.

Συντονιστείτε στους 106.7στα fm στην Αττικήστο ραδιόφωνο της ERTOPEN
Επίσης εναλλακτικά όσοι είστε εκτός Αττικής, μπορείτε να μας ακούσετε από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3 με έδρα τη Βοιωτία ή από τον ραδιοσταθμό του εργατικού κέντρου Εύβοιας στους 96,5, στα Χανιά στους1134 χιλιόκυκλους στα μεσαία και διαδικτυακά στην www.ertopen.com και στο live24.gr σε ολόκληρο τον κόσμο.

Για την συμμετοχή σας μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα 210 6002909-10  ή να στείλετε αποστολή SMS γράφοντας: 1Π (κενό) και μετά το ΜΗΝΥΜΑ στο 54045

Η ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου στη Θεσσαλονίκη    
Στη Δεύτερη δημόσια παρέμβαση της «Δικαιοσύνης για Όλους»    
Για τα Μνημόνια, το Χρέος, το ΤΑΙΠΕΔ, το Υπερταμείο ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας 

Στο αμφιθέατρο της Αποθήκης Δ’ στον Ο.Λ.θ. πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Δευτέρας η δεύτερη δημόσια παρέμβαση της «Δικαιοσύνης για Όλους», για την υπόθεση του Χρέους και του Μνημονίου, με έμφαση το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας από το ΤΑΙΠΕΔ και το Υπερταμείο.

Την εκδήλωση συνδιοργάνωσαν η «Δικαιοσύνη για Όλους», το «ΟΧΙ στα Ναι τους» και σωματεία εργαζομένων στον Ο.Λ.Θ.

Την εκδήλωση άνοιξε ο Διαμαντής Καραναστάσης, που παρουσίασε τα βίντεο της Πρωτοβουλίας «Δικαιοσύνη για Όλους» και το Βίντεο της Εκδήλωσης.

Ο Νίκος Παπαδόπουλος του Plasticobilism στο πλευρό της Ζωής.
Ένα ξεχωριστό κομμάτι της εκδήλωσης ήταν η τοποθέτηση του Νίκου Παπαδόπουλου, που, μέσα από τη δράση «Plasticobilism» παρεμβαίνει τα τελευταία χρόνια στη δημόσια σφαίρα, οπτικοποιώντας μηνύματα αντίστασης και ανατροπής, πολλά από τα οποία προβλήθηκαν στην εκδήλωση.

Στην ομιλία της η Ζωή μίλησε και πάλι με ντοκουμέντα: άνοιξε τα απόρρητα έγγραφα της δικογραφίας του Μνημονίου, αλλά και έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο πώς  οι σημερινές «ιδιωτικοποιήσεις» ισοδυναμούν με την πλήρη παράδοση στους κατακτητές, που σήμερα είναι οι δανειστές. Παράδοση που συνοδεύεται από ασυλία και ατιμωρησία σε αυτούς που συμπράττουν στο έγκλημα., επιτελείς του ΤΑΙΠΕΔ και του Υπερταμείου, με την ίδια πατέντα που δόθηκε ασυλία στον Ναζί εγκληματία Μέρτεν από την Κυβέρνηση Καραμανλή το 1959.

«Στο «γη και ύδωρ» απαντάμε «μολών λαβέ» και δεν ξεχνάμε ότι εκείνοι που υπερασπίσθηκαν τις Θερμοπύλες προδόθηκαν από τον Εφιάλτη. Το δικό μας «μολών λαβέ», περνά μέσα από τη Δικαιοσύνη και τη λογοδοσία για τους σύγχρονους Εφιάλτες», είπε κλείνοντας.

Στο τελευταίο μέρος της εκδήλωσης, που συντόνισε ο Μιχάλης Χουρδάκης, μίλησαν ο Λάζαρος Τανταλίδης, εκπροσωπώντας σωματεία του ΟΛΘ, που συνδιοργάνωσαν την εκδήλωση και ο Πρόεδρος των εργαζομένων της ΕΥΑΘ Γιώργος Αρχοντόπουλος.

Ολόκληρη η ομιλία της Ζωής:

Σας καλησπερίζω όλους και όλες.

Είναι τιμή που είστε μαζί μας απόψε. Είναι ιδιαίτερη χαρά που βρίσκομαι ανάμεσά σας και που κάνουμε αυτό το δεύτερο βήμα της πρωτοβουλίας ”Δικαιοσύνη για Όλους”, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η κυρίαρχη και κυριαρχική έκφραση της λαϊκής αξίωσης, της κοινωνικής απαίτησης για Δικαιοσύνη.

Δεν υπάρχει Δημοκρατία χωρίς Δικαιοσύνη.

Δεν υπάρχει Ειρήνη χωρίς Δικαιοσύνη.

Δεν υπάρχει κοινωνική ευημερία χωρίς Δικαιοσύνη.

Δεν υπάρχει προοπτική χωρίς Δικαιοσύνη.

Και αυτοί που σήμερα λυσσομανούν να καθυποτάξουν την κοινωνία, εκείνοι που επιχειρούν να ενσταλάξουν το αίσθημα της απόγνωσης και της παραίτησης, είναι οι ίδιοι που θέλουν να αποδεχθούμε την αδικία, ως γενικό καθεστώς ύπαρξης και συνύπαρξης.

Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τα Σωματεία του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης, τα Σωματεία Χειριστών, Αρχιεργατών και Σημειωτών που μας φιλοξενούν απόψε εδώ. Και που δέχθηκαν να συμπράξουν μαζί μας σε αυτήν την πρωτοβουλία.

Γιατί η ”Δικαιοσύνη για Όλους” είναι μια πρωτοβουλία νομική, αλλά και βαθιά πολιτική. Είναι μια πρωτοβουλία νομική, πολιτική και, προεχόντως και προεξαρχόντως, κοινωνική και κινηματική. Είναι η απάντησή μας σε αυτούς που θέλουν να εξαπλώσουν την διαφθορά, την διαπλοκή, την ασυλία για τους επιόρκους, την ατιμωρησία για τους υπαίτιους και του υπόλογους, την έλλειψη λογοδοσίας, για εκείνους οι οποίοι έχουν καταβυθίσει την κοινωνία στο Μνημονιακό καθεστώς, έχουν συλήσει τα δημόσια ταμεία, έχουν εγκαθιδρύσει μηχανισμούς υφαρπαγής της δημόσιας περιουσίας, της δημοκρατικής κυριαρχίας, συνολικά, της ανεξαρτησίας της χώρας μας. Είναι μεγάλη χαρά μου που κάνουμε αυτήν την δεύτερη εκδήλωση, αλλά επειδή ίσως έχετε χάσει επεισόδια, γιατί επικεντρωθήκαμε το τελευταίο διάστημα στην Αθήνα, έχουμε να έρθουμε στην Θεσσαλονίκη, κάτι λιγότερο από ένα μήνα, θα ήθελα να σας πω δυο λόγια για το τι σηματοδοτεί η πρωτοβουλία μας:

Το τι σηματοδοτεί η πρωτοβουλία μας το λέει το όνομά της.

Το λέει ο τίτλος της:

Διεκδικούμε Δικαιοσύνη για Όλους. Αυτό σημαίνει, διεκδικούμε το τέλος του καθεστώτος της ασυδοσίας, το τέλος του καθεστώτος της ατιμωρησίας, το τέλος του καθεστώτος της Μνημονιακής λεηλασίας.

Το άρθρο 1 του Συντάγματος λέει καθαρά ότι όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό και ασκούνται υπέρ αυτού, όπως ορίζει το Σύνταγμα. Αυτό σημαίνει ότι Εκτελεστική Εξουσία, Νομοθετική Λειτουργία, Δικαστική Λειτουργία πηγάζουν από τον λαό. Ασκούνται στο όνομά του. Και πρέπει να ασκούνται υπέρ αυτού. Και πρέπει να ασκούνται υπέρ των συμφερόντων του. Και πρέπει να ασκούνται υπέρ του δημοσίου συμφέροντος, που δεν είναι τίποτε άλλο από το συμφέρον των πολιτών της χώρας αυτής και το συμφέρον της χώρας αυτής.

Δυστυχώς, τα τελευταία 6,5 χρόνια, επί Μνημονίου, στις μείζονες υποθέσεις δημοσίου συμφέροντος παρατηρούμε διαφόρων τύπων προδοσίες. Παρατηρούμε εκείνοι που όφειλαν να λογοδοτούν να περιφέρονται αμέριμνοι, να απολαμβάνουν την ασυλία και την ατιμωρησία την ίδια ώρα που οι απλοί πολίτες συνθλίβονται από αδυσώπητες διαδικασίες, ακόμη κι από την απειλή στην ίδια την περιουσία τους.

Σήμερα εκπλειστηριάζονται οι κατοικίες των πολιτών, τα σπίτια τους, και θέλω με την ευκαιρία αυτή να δηλώσω την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη μου και τον σεβασμό που αισθάνομαι για τους ανθρώπους που συμπαρατασσόμενοι και ορθώνοντας το ανάστημα, αποτρέπουν τους πλειστηριασμούς αδύναμων συνανθρώπων μας. Την ίδια ώρα που παραδίδονται στις τράπεζες τα σπίτια των απλών ανθρώπων, την ίδια ώρα ακόμη και Κράτη υπόλογα, όπως η Γερμανία, απολαμβάνουν ένα ιδιότυπο καθεστώς προστασίας. Τέτοιο ιδιότυπο καθεστώς προστασίας είναι η άρνηση των Υπουργών Δικαιοσύνης της χώρας αυτής, επί δεκαέξι χρόνια, από το 2000, όταν κατέστη αμετάκλητη η απόφαση αποζημίωσης των θυμάτων της θηριωδίας του Διστόμου, η άρνηση των Υπουργών Δικαιοσύνης να υπογράψουν προκειμένου να εκτελεστεί η απόφαση αυτή. Προκειμένου, δηλαδή, να αποδοθεί Δικαιοσύνη και να εκτελεσθεί η δικαστική απόφαση.

Γιατί αρνούνται;

Για να μην κατασχεθεί η περιουσία της Γερμανίας στην Ελλάδα.

Λες και η Γερμανία δεν έχει τρόπο να μην κατασχεθεί η περιουσία της.

Έχει, βεβαίως: να πληρώσει.

Όμως, αυτήν την στιγμή, δεν καλείται να πληρώσει: δεν υποχρεώνεται να πληρώσει, γιατί την προστατεύουν οι Υπουργοί Δικαιοσύνης της Ελλάδας. Με πρώτο Υπουργό-προστάτη τον κύριο Μιχάλη Σταθόπουλο, τον Υπουργό Δικαιοσύνης που διορίστηκε στις 13 Απριλίου 2000, την ημέρα που κατέστη αμετάκλητη η απόφαση του Διστόμου, και τελευταίο Υπουργό Δικαιοσύνης που αρνείται να υπογράψει για την εκτέλεση της απόφασης για το Δίστομο τον εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενο, κύριο Νίκο Παρασκευόπουλο.

Αποφασίσαμε να μην καθίσουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Αποφασίσαμε να υλοποιήσουμε την συνταγματική επιταγή: το άρθρο 120 του Συντάγματος που λέει ότι οι Έλληνες “δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσον εναντίον εκείνων που επιχειρούν να καταλύσουν το Σύνταγμα με τη βία”. Είναι βίαιη η κατάλυση του Συντάγματος, η Μνημονιακή επιβολή. Είναι βίαιη κατάλυση του Συντάγματος οι Μνημονιακοί εκβιασμοί, η κατάλυση της Κοινοβουλευτικής λειτουργίας και ο σφετερισμός Νομοθετικής, Εκτελεστικής αλλά και Δικαστικής λειτουργίας.

Και απέναντι σε αυτήν την βίαιη κατάλυση του Συντάγματος, απέναντι στην καταστρατήγηση της επιταγής της λαϊκής κυριαρχίας, υπάρχει η δημοκρατική, ηθική και ιστορική ευθύνη της αντίστασης με κάθε μέσο.

Εμείς λέμε, λοιπόν, ότι θα αντισταθούμε με όλα τα μέσα. Θα αντισταθούμε και με νομικά μέσα. Σε αυτούς που επιχειρούν να παρουσιάσουν τα νομικά μέσα ως δήθεν απολιτικά, απαντάμε ότι ήττα της πολιτικής και της δημοκρατικής λειτουργίας είναι να απεμπολείς τα δικαιώματα και τα νομικά σου εργαλεία, την ώρα που είναι κατακτημένα και μάλιστα με θυσίες πολλών και με το αίμα πολλών.

Θα απαντήσουμε, λοιπόν, με νομικά μέσα.

Συγκροτήσαμε την «Δικαιοσύνη για Όλους», που είναι ένας νομικός φορέας παρέμβασης στις μείζονες υποθέσεις Δημοσίου συμφέροντος και ξεχωρίσαμε τέσσερις μείζονες υποθέσεις, στις οποίες θα παρέμβουμε. Γιατί πιστεύουμε ακράδαντα ότι αυτές τις υποθέσεις τις έχει πουλήσει η Κυβέρνηση, η Δικαιοσύνη δεν έχει ενεργήσει, ή έχει παρεμποδιστεί να ενεργήσει, μέσα από τροπολογίες της ντροπής της τελευταίας στιγμής και μέσα από Μνημονιακές μεθοδεύσεις και εναπόκειται στους πολίτες, εναπόκειται σε εκείνους που τιμούν την Αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, να παρέμβουν και να διεκδικήσουν Δικαιοσύνη για όλους.

Ξεκινάμε με τις Γερμανικές Οφειλές, με την υπόθεση της Siemens, με την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ και με την μεγάλη, βέβαια, ποινική και ιστορική εκκρεμότητα, που είναι η υπόθεση του Μνημονίου και του Χρέους.

Έχουμε εδραία την πεποίθηση ότι οι υποθέσεις αυτές πρέπει να αρθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης.

Έχουμε την πεποίθηση ότι χωρίς Δικαιοσύνη δεν μπορεί να περπατήσει η κοινωνία και η Ιστορία.

Κι έχουμε την πεποίθηση ότι αν δεν το κάνουμε εμείς, δεν θα μπορέσουμε ούτε εμείς να δικαιώσουμε τις προσδοκίες, αλλά και την ιστορική παρακαταθήκη και το ιστορικό παράδειγμα εκείνων που διαχρονικά αγωνίσθηκαν με πολύ λιγότερα μέσα, με πολύ λιγότερα κεκτημένα, με πολύ λιγότερα δικαιώματα καταγεγραμμένα, θεμελιωμένα και θεσμοθετημένα.

Την προηγούμενη εβδομάδα στη «Δεξαμενή», μιλήσαμε για τις Γερμανικές Οφειλές. Και εκεί είπα ότι θα εκθέσω τον εαυτό μου στον κίνδυνο της σύλληψης: θα ανοίξω τα απόρρητα έγγραφα. Γιατί έχω εδραία την πεποίθηση, ότι τίποτε από αυτά που κρατιούνται απόρρητα, δεν δικαιούται κανείς να το κρύβει από τον Ελληνικό λαό. Κι έχω εδραία, επίσης, την πεποίθηση, ότι η σιωπή ενεργεί για τη συγκάλυψη, ότι η παρασιώπηση δεν είναι παρά ένα ακόμη μέσο παρέλκυσης και, τελικά, διαιώνισης της ατιμωρησίας, της αμνησίας, της αμνηστίας.

Σήμερα, στο δεύτερο αυτό βήμα μας, θα το ξανακάνω το αδίκημα. Θα σας διαβάσω και εδώ από απόρρητα έγγραφα, γιατί πιστεύω ότι μέσα από αυτά, που κάποιοι θέλουν να κρατήσουν κρυφά, μέσα από αυτά που δεν εμπεριέχουν τίποτε το ουσιαστικά και νομικά απόρρητο, μέσα από αυτά ενεργοποιείται η συνείδηση και κινητοποιείται η κοινωνική δράση.

Σήμερα θα μιλήσουμε Νομικά, θα μιλήσουμε Πολιτικά, θα μιλήσουμε για το Χρέος και για το Μνημόνιο, θα μιλήσουμε γι’ αυτήν την νέου τύπου οικονομική, πολιτική και εδαφική Κατοχή, που λέγεται Μνημόνιο. Και η οποία υλοποιείται μέσα και από τη στρατηγική της υφαρπαγής της Δημόσιας περιουσίας.

Δεν είναι τυχαία η επιλογή μας να κάνουμε την εκδήλωση – παρέμβασή μας αυτή εδώ στον ΟΛΘ. Γιατί ο ΟΛΘ, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, ο Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης, είναι μεταξύ των Δημοσίων Οργανισμών και Επιχειρήσεων που άγονται βιαίως προς ιδιωτικοποίηση.

Δεν είναι τυχαία η επιλογή μας να κάνουμε την παρέμβασή μας αυτή σε συνεργασία και συνάφεια με τους εργαζομένους στις υπό ιδιωτικοποίηση, υπό ξεπούλημα Δημόσιες Επιχειρήσεις. Γιατί ο φορέας μας, η «Δικαιοσύνη για Όλους», είναι νομικός, αλλά είναι και βαθιά κινηματικός. Ακουμπάει πάνω στους ανθρώπους, πάνω στους πολίτες, πάνω στους εργαζομένους που διεκδικούν, υπερασπίζονται, αντιστέκονται και που θα νικήσουν.

Θα σας μιλήσω, λοιπόν, για την υφαρπαγή της Δημόσιας περιουσίας, ως μηχανισμό του Μνημονίου. Και θα σας πω εκείνα που καταδεικνύουν ότι δεν μιλάμε, βέβαια, για μία όψιμη τακτική. Δεν μιλάμε για μία πρόσφατη πρακτική.

Στα αρχαία χρόνια, χρησιμοποιούσαν την έκφραση «παρέδωσαν γη και ύδωρ». Και με την έκφραση αυτή, της παράδοσης της γης και του ύδατος, αυτό που σηματοδοτούσαν εκείνοι που ζητούσαν κι εκείνοι που παρέδιδαν, οι Πέρσες και οι Έλληνες αντιστοίχως, ήταν η εξευτελιστική συνθηκολόγηση. Η παραίτηση από κάθε δικαίωμα.

Η παράδοση γης και ύδατος ήταν η απαίτηση διαχρονικά των κατακτητών.

Και εκφράσθηκε στη χώρα μας και με τον πιο αδυσώπητο τρόπο επί Γερμανικής Κατοχής. Τότε που ζητήθηκε να παραδοθούν αναγκαστικά τα ταμειακά διαθέσιμα της Τράπεζας της Ελλάδος, τότε που ζητήθηκε να παραδοθούν αναγκαστικά ακόμη και τα προϊόντα της παραγωγής της χώρας αυτής, τότε που τέθηκαν υπό τον πλήρη έλεγχο των κατακτητών όλες οι Δημόσιες επιχειρήσεις και οι υποδομές του Κράτους. Οι ίδιες που σήμερα, αφού καταστράφηκαν και ανοικοδομήθηκαν, ξεπουλιούνται, παραδίδονται.

Θα σας διαβάσω από το απόρρητο πόρισμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Έχει ημερομηνία 31 Ιανουαρίου 2014, και αποκρυσταλλώνει το βέβαιο και εμπεδωμένο των απαιτήσεων της Ελλάδας έναντι της Γερμανίας. Κάνει και μία αναδρομή. Και αναφέρεται στις μεθόδους της Κατοχής. Και αναφέρει, ειδικότερα, εκτός από την σύληση της σοδειάς, εκτός από την υφαρπαγή των ταμείων και τί άλλο έκαναν οι κατακτητές.

«Την εποχή εκείνη,- είναι η σελίδα 23-, εν όψει και των διαπραγματεύσεων του Βερολίνου και της αρχής η οποία επικράτησε σ’ αυτές, σχετικά με το ότι η έκδοση χαρτονομίσματος για την χρηματοδότηση των αρχών Κατοχής, πρέπει να αντισταθμίζεται με την εισαγωγή αγαθών ίσης αξίας, συστήθηκαν δύο Εταιρίες. Η μεν “Deutsch Griechische Gesellscnaft” από τους Γερμανούς, η δε “SACIG” από τους Ιταλούς, οι οποίες ανέλαβαν τη διεξαγωγή του εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου της Ελλάδας, η μεν πρώτη μετά της Γερμανίας, η δε δεύτερη μετά της Ιταλίας. Ο εν λόγω μηχανισμός εμπορικών ανταλλαγών, κατά το σύστημα του “κλήρινγκ”, όπως αποδείχθηκε, υπήρξε άλλος ένας τρόπος οικονομικής αφαίμαξης της Ελλάδας. Ειδικότερα, οι ανωτέρω δύο Κρατικοί Εμπορικοί Οργανισμοί, έπαιρναν το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής παραγωγής και έφερναν άλλα φτηνά και άχρηστα προϊόντα από την υπόλοιπη Ευρώπη. Κατόπιν, συμψήφιζαν τις αξίες των εμπορευμάτων αυτών αλλά οι τιμές τους καθορίζονταν αυθαίρετα από τους ίδιους τους κατακτητές σε βάρος των ελληνικών προϊόντων”

Δεν ξέρω αν σας θυμίζουν τίποτε όλα αυτά…

“Δηλαδή, η δραστηριότητα των εταιρειών αυτών στην πράξη λειτούργησε σε βάρος του ελληνικού λαού ως ένα νέο μέσο απομυζήσεως αυτού.”

Αυτό αναφέρεται και στην έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας του Απριλίου του 1963, αφού “οι αναληφθείσες από τις Κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ιταλίας πιστώσεις, υπερέβησαν στο πολλαπλάσιο τις γενόμενες υπό των δυο αυτών εταιρειών καταθέσεις, σε πίστωση των λογαριασμών χρηματοδότησης, πλην όμως η λειτουργία και η σύστασή τους αποτέλεσαν αναμφίβολα έμπρακτη αναγνώριση εκ μέρους των Κυβερνήσεων της Γερμανίας και της Ιταλίας της υποχρέωσής τους να εξασφαλίσουν τις πιστώσεις που εισέπραξαν πλέον των εξόδων κατοχής με την εισαγωγή αγαθών ίσης αξίας.”

Ανώνυμη εταιρία είναι και μάλιστα εδρεύουσα στο Λουξεμβούργο εταιρία είναι και το νέο Υπερταμείο, που συστήθηκε πριν από λίγους μήνες με κατεπείγουσα διαδικασία για να ρευστοποιήσει τη δημόσια περιουσία της χώρας μας. Με τις ίδιες πρακτικές που ακολουθήθηκαν πριν από εβδομήντα τόσα χρόνια, επί Κατοχής, με τις ίδιες πρακτικές προωθείται το ολοκληρωτικό καθεστώς του Μνημονίου και με τα ίδια ή ανάλογα μορφώματα επιχειρείται η υφαρπαγή της κυριαρχίας της χώρας αυτής.

Το είπα και στην Αθήνα και θα το πω κι εδώ γιατί έχει ξεχωριστή σημασία για τη Θεσσαλονίκη:

Η χώρα μας πλήρωσε το βαρύτερο φόρο αίματος από όλες τις χώρες που θυματοποιήθηκαν από τη Γερμανία. Σύμφωνα με το απόρρητο πόρισμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ των κρατών που θρήνησαν θύματα του πολέμου σε αναλογία επί του πληθυσμού ανερχόμενη σε 19,7% Επί συνολικού πληθυσμού 7 εκατομμυρίων περίπου, είχαμε 558.000 θανόντες και 880.000 ανάπηρους, συνολικά 1.438.000 ανθρώπους θύματα της ναζιστικής θηριωδίας. 19,7% του πληθυσμού της Ελλάδας θύματα, το αντίστοιχο για την Γαλλία ήταν 2,65%, για την Ολλανδία 2,5%, για την Τσεχοσλοβακία 2,44%, για το Λουξεμβούργο 2,34%, για το Βέλγιο 2,24%. Και όμως αυτός ο βαρύς φόρος αίματος μεταφράστηκε, μετά από διαπραγμάτευση, σε αναλογία για την Ελλάδα 2,7% των χρημάτων με τα οποία η Γερμανία θα αποζημίωνε εκ των διαθεσίμων της τότε τις χώρες-θύματά της, τους πληθυσμούς-θύματά της.

Και μπορούμε, νομίζω, να αποτιμήσουμε διαχρονικά το πώς διαπραγματεύτηκαν για τον λαό αυτό οι ηγεσίες του.

Υπάρχει, όμως, και κάτι άλλο που είναι ακόμη πιο οχληρό και, δυστυχώς, εξίσου διαχρονικό: Με δυο επάλληλες διατάξεις που δημοσιεύτηκαν στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης το 1959, η Κυβέρνηση Καραμανλή, σύσσωμο το Υπουργικό Συμβούλιο, νομοθέτησε, αρχικά, την αναστολή των ποινικών διώξεων εναντίον των εγκληματιών πολέμου και στην συνέχεια την πλήρη αναστολή, την πλήρη κατάργηση των δικαστικών εκκρεμοτήτων. Με αυτές τις δυο διατάξεις που δημοσιεύτηκαν στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης το Φλεβάρη και τον Νοέμβρη του 1959 -ήταν το άρθρο μόνο του νόμου 3933 του ’59 και το Νομοθετικό Διάταγμα 4016 του ’59- με αυτές τις διατάξεις περιεβλήθησαν με ατιμωρησία και ασυλία οι μεγάλοι εγκληματίες σε βάρος του λαού μας μεταξύ των οποίων ο μεγάλος εγκληματίας των ναζί, που είναι υπεύθυνος για απροσμέτρητα θύματα εδώ στη Θεσσαλονίκη, ο Μέρτεν.

Σήμερα, η κατοχή και η παράδοση της χώρας υλοποιείται όχι με τα όπλα, όχι με τα τανκς αλλά με τις τράπεζες, με την οικονομική αφαίμαξη, την επιβολή του Χρέους. Στο όνομα της οικονομικής ασφυξίας και υπό την απειλή της πλήρους άρνησης ρευστότητας, ζητείται από τη χώρα μας να παραδώσει ό,τι έχει και δεν έχει. Να παραδώσει “γη και ύδωρ”. Και κάποιοι, δυστυχώς, υπέγραψαν.

Υπέγραψαν για να παραδώσουν “γην και ύδωρ”. Στην κυριολεξία γη και ύδωρ: όλα τα ακίνητα του Ελληνικού Δημοσίου, ακόμη και εκείνα που περιέχουν αρχαιότητες ή προστατευόμενες περιβαλλοντικά εκτάσεις, αιγιαλούς, παραλίες, περιοχές φυσικού κάλλους, πηγές, δρυμούς, όλα. Υπέγραψαν για να δρομολογηθούν προς “Αξιοποίηση”, όπως έλεγε ο πρώτος νόμος, ένας επείγων νόμος του 2011, “Αξιοποίηση” ή “Ρευστοποίηση”, όπως λέει η νεότερη διάταξη, αυτή με την οποία δημιουργείται το λεγόμενο Υπερταμείο, η “Εταιρεία Συμμετοχών του Ελληνικού Δημοσίου”.

Γη και ύδωρ, λοιπόν: εκτάσεις εδαφικές αλλά και το νερό και η ΕΥΑΘ και η ΕΥΔΑΠ. Παρά το γεγονός ότι στην Πόλη αυτή, στην Θεσσαλονίκη, πριν από δυόμιση χρόνια έγινε δημοψήφισμα, και χαίρομαι που είναι ανάμεσά μας και οι εργαζόμενοι στην ΕΥΑΘ που είχαν ενεργό ρόλο σε αυτήν την κινηματική, δημοκρατική και κυριαρχική πρωτοβουλία.

98% των Θεσσαλονικέων αντιτάχθηκε στην ιδιωτικοποίηση και αυτό δεν είναι αμελητέο ούτε προσπερνιέται έτσι εύκολα.

Αλλά και η Δικαιοσύνη τοποθετήθηκε εναντίον της ιδιωτικοποίησης των δικτύων και του νερού στην απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την ΕΥΔΑΠ, την αδελφή εταιρία της ΕΥΑΘ στην Αθήνα και τον Πειραιά.

Όμως, σήμερα κάποιοι παραδίδουν γη και ύδωρ και είναι χαρακτηριστικό ότι χωρίς να περιλαμβάνεται καν σε εκείνα τα οποία δήθεν εξαναγκάσθηκαν να συμφωνήσουν, ενέταξαν την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ στο πρόγραμμα ρευστοποίησης με το νόμο-τέρας που ψηφίστηκε το Μάιο του ΄16, με τον νόμο των 7.500 σελίδων, με τον οποίο δεσμεύτηκαν να υλοποιήσουν, όχι μόνον αυτές τις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά κι άλλες, κι άλλες. Λιμάνια, ΟΛΠ, ΟΛΘ, Αεροδρόμια, Δίκτυα, ο ΑΔΜΗΕ, ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει, ό,τι προσμετράται στην πολύτιμη περιουσία της χώρας και του λαού μας, δρομολογείται προς ιδιωτικοποίηση.

Εμείς ξεκινήσαμε, η Πλεύση Ελευθερίας, πριν από λίγους μήνες, στις 5 Ιουλίου, στην επέτειο του Δημοψηφίσματος, μια πρωτοβουλία που λέγεται «ΟΧΙ στα Ναι τους» και είναι η συνδιοργανώτρια πρωτοβουλία αυτής της εκδήλωσης. Και ξεκινήσαμε με μία εκδήλωση, συναυλία και αντίσταση, στο Λυκαβηττό. «ΟΧΙ στα Ναι τους», είπαμε, και με το «ΟΧΙ στα Ναι τους» εννοούμε ότι θα αντισταθούμε σε κάθε «Ναι» που λέγεται, παραβιάζοντας το «Όχι» του Δημοψηφίσματος, το «Όχι» της 5^ης Ιουλίου του 2015. Γιατί πρέπει να το ξέρετε και, κυρίως, πρέπει να το υπενθυμίζουμε: ό,τι ψηφίζεται από τον Ιούλιο του 2015 και μετά, ψηφίζεται κατά παραβίαση της λαϊκής ετυμηγορίας, ψηφίζεται κατά παραβίαση του δεσμευτικού αποτελέσματος του Δημοψηφίσματος.

Σήμερα ξεπουλιέται, εκτός από τον ΟΛΠ, εκτός από τον ΟΛΘ, εκτός από την ΕΥΔΑΠ, εκτός από την ΕΥΑΘ, ξεπουλιέται το Ελληνικό. Όμως το Ελληνικό ήταν κομμάτι της συμφωνίας, που απέρριψε με 61,3% ο ελληνικός λαός λέγοντας «Όχι». Και η εκποίηση του Ελληνικού, εκτός από επιζήμια πράξη για το δημόσιο συμφέρον και την δημόσια περιουσία, αποτελεί και σφετερισμό της δημοκρατικής λειτουργίας, του πολιτεύματος, γιατί παραβιάζει ευθέως την δεσμευτική λαϊκή ετυμηγορία της 5^ης Ιουλίου 2015.

Πώς προωθείται η ιδιωτικοποίηση; Προωθείται με κατεπείγουσες διαδικασίες. Εδώ και 6 χρόνια είναι κατεπείγον να ξεπουλήσουμε, όσο-όσο, με τον πιο επιζήμιο τρόπο. Σήμερα κάναμε διάβημα με την Σοφία τη Σακοράφα στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, είναι και ο λόγος για τον οποίο χρειάστηκε να περιμένετε λίγο παραπάνω εδώ, γιατί καθυστερήσαμε εκεί αρκετά. Κάναμε διάβημα για το Ελληνικό, γιατί το Ελληνικό εκχωρείται, παραδίδεται για 915 εκατομμύρια ευρώ ονομαστική αξία σε βάθος δεκαετίας, πράγμα που σημαίνει σημερινή αξία 576 εκατομμύρια ευρώ. Και αυτό το δρομολογούν Υπουργοί, όπως ο κύριος Σπίρτζης, που έχουν διατυπώσει την θέση ότι η αξία του Ελληνικού, κυμαίνεται στα 3 δισεκατομμύρια ευρώ. Υπουργοί που γνωρίζουν, ότι υπάρχουν εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης σύμφωνα με τις οποίες η αξία αυτής της έκτασης-φιλέτου αποτιμάται σε 1,5 έως 2,1 δισεκατομμύρια ευρώ. Υπουργοί που, παρ’ όλα αυτά, δέχονται να υπογράψουν αυτήν την τόσο επιζήμια πράξη εκχώρησης, και στη συνέχεια κλαυθμυρίζουν και παριστάνουν τους ανήμπορους. Κάτι σαν τον κύριο Δρίτσα, που έκανε πολιτική καριέρα ως υπερασπιστής του Λιμανιού, ως Επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης «το Λιμάνι της Αγωνίας», για να γίνει ο Υπουργός που υπέγραψε το ξεπούλημα του λιμανιού.

Με κατεπείγουσες, λοιπόν, διαδικασίες το ξεπούλημα. Θυμάμαι την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του 2012, για να παρακαμφθεί η Βουλή και να οριστεί άρον-άρον Διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ. Και φτάσαμε στις σημερινές διαδικασίες όπου, ο εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενος κύριος Πιτσιόρλας, ενώ έχει εκπνεύσει απολύτως η εντολή του, που ήταν για ένα μόνο δίμηνο, όταν διορίστηκε το Μάρτιο του 2015, συμπράττει στην δρομολόγηση του ξεπουλήματος και νέων περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου και διεκδικεί το ρόλο του εθνικού πλασιέ. Και νομίζω ότι θα μπορούσε να τον κατακτήσει αν δεν του είχε πάρει τα σκήπτρα ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, που ήρθε εδώ στην ΔΕΘ και έδωσε και τιμή πώλησης για το λιμάνι, κάτι το οποίο δεν έχει προηγούμενο στα ιστορικά και πολιτικά χρονικά.

Σήμερα, στη Βουλή έγινε συζήτηση για την διαφθορά και τη διαπλοκή. Αν ήμουν μέσα θα ζητούσα από τον κύριο Τσίπρα να μας πει για την υπόθεση της ΕΥΔΑΠ. Της ΕΥΔΑΠ την οποία ξεπουλάει. Της ΕΥΔΑΠ τα χρήματα της οποίας χρησιμοποίησε η Κυβέρνησή του και οι επιτελείς του ιδίου και του Υπουργικού του Συμβουλίου προκειμένου να επιτυγχάνουν ευμενείς καταχωρίσεις σε ιστοσελίδες και εφημερίδες για Κυβερνητικά πρόσωπα. Η υπόθεση των λεγόμενων “εκβιαστών”. Δεν ξέρω αν την γνωρίζετε. Δεν την γνωρίζετε, μάλλον, και αυτό συμβαίνει γιατί η διαφθορά και διαπλοκή καλά κρατεί και η υπόθεση αυτή εμφανίστηκε ως υπόθεση εκβιασμού. Η υπόθεση αυτή, όμως, είναι μία υπόθεση όζουσας διαπλοκής στην οποία καταγράφονται και δημοσιοποιήθηκαν οι συνομιλίες των περιθωριακών αλλά όχι περιθωριοποιημένων δημοσιογράφων οι οποίοι ζητούσαν και λάμβαναν χρήματα της ΕΥΔΑΠ με Διευθύνοντα Σύμβουλο τον κύριο Μπενίση, λάμβαναν χρήματα της ΕΥΔΑΠ για να πλέκουν το εγκώμιο κυβερνητικών προσώπων.

Θα σας βάλω ένα κουίζ. Στις συνομιλίες αυτές περιγράφεται ένας Υπουργός ως “ο Αρχιμανδρίτης”. Ποιος θα μπορούσε να είναι ο Αρχιμανδρίτης; To λένε τα ίδια τα έγγραφα, και δεν θα σας βάλω σε κόπο. Είναι ο κύριος Παππάς. Για τον “Αρχιμανδρίτη”, λοιπόν, ζητούνται θετικές καταχωρίσεις και γίνονται.
Περιγράφεται, όμως, και ένα άλλο πρόσωπο, ο “Πατριάρχης Αλέξιος”. Ποιος θα μπορούσε να είναι ο “Πατριάρχης Αλέξιος”;

O Τσίπρας, λέτε.

Όμως τα Μέσα Ενημέρωσης, αυτά που “δεν διαπλέκονται”, αυτά που “δεν χειραγωγούνται” και αυτά που “δεν ελέγχει, δήθεν, η Κυβέρνηση”, έγραψαν ότι ο “Πατριάρχης Αλέξιος” είναι ο …Τρύφων Αλεξιάδης και νομίζω ότι από αυτή και μόνο την απόπειρα παρασιώπησης και χειραγώγησης μπορεί κανείς καλά να καταλάβει τι σημαίνει διαφθορά και διαπλοκή σήμερα και τί δεν ειπώθηκε στη σημερινή συζήτηση για τη διαφθορά και τη διαπλοκή.

Όπως δεν ειπώθηκε στη σημερινή συζήτηση για τη διαφθορά και τη διαπλοκή ότι η σημερινή Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση Τσίπρα, εξασφάλισε κατ’ απαίτηση των δανειστών για τους συμπράττοντες στην υφαρπαγή της δημόσιας περιουσίας για τα μέλη, δηλαδή, της Διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ και του Υπερταμείου το ίδιο που διασφάλισε ο Καραμανλής για το Μέρτεν: την ασυλία και την ατιμωρησία.

Γιατί αυτές οι πρακτικές και αυτές οι τακτικές δεν είναι σημερινές. Υφαρπαγή της Δημόσιας περιουσίας και όλων των στρατηγικών εργαλείων της χώρας μας γίνεται στο όνομα του Χρέους, γίνεται στο όνομα της δήθεν εξυπηρέτησης του Χρέους και πιστεύω ότι μπορεί να έχετε μία καλή αίσθηση του τι σημαίνει να εκχωρούνται περιουσιακά στοιχεία φιλέτα αντί τόσο ευτελούς τιμήματος και να πέφτει το τίμημα στη μαύρη τρύπα του Χρέους. Εκείνο που θέλω σήμερα να σας πω είναι ότι και αυτό το έγκλημα είναι προμελετημένο αλλά και αυτό το έγκλημα είναι αποδεδειγμένο. Πάλι θα σας διαβάσω απόρρητα έγγραφα και ειδικότερα το απόρρητο έγγραφο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, με ημερομηνία 25 Μαρτίου 2010. Είναι ένα έγγραφο που εστάλη στον τότε Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, τον κύριο Προβόπουλο, στις 29 Μαρτίου 2010. Είναι μέρος της ποινικής δικογραφίας για το Μνημόνιο. Μιας δικογραφίας που κρατήθηκε για 2,5, σχεδόν, χρόνια στο συρτάρι της Νομοθετικής Υπηρεσίας της Βουλής και ανασύρθηκε το 2015 και παραδόθηκε στην Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, που χαίρομαι που βλέπω εδώ και επιφανή μέλη της.

Είναι μια Επιτροπή την οποία κυνήγησε και κατήργησε στη συνέχεια η σημερινή Κυβέρνηση και στην Επιτροπή διερεύνησης των ευθυνών για το Μνημόνιο, είναι μια Επιτροπή που διαλύθηκε με τη βίαιη διάλυση της Βουλής και δεν επανασυστήθηκε, ακριβώς για να μην διερευνηθούν οι ευθύνες για τα Μνημόνια και για το τρίτο και χειρότερο Μνημόνιο, που είναι και τριπλό Μνημόνιο, όπως ξέρετε, γιατί υπογράφηκε τον Αύγουστο του 2015, επεκτάθηκε τον Μάρτιο και συμπληρώθηκε τον Μάιο του 2016. Σε αυτό το έγγραφο, λοιπόν, υπογραμμίζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ότι μία προσαρμογή όπως αυτή που περιγραφόταν σε μια ηπιότερη μορφή του πρώτου Μνημονίου, είναι πάρα πολύ ριψοκίνδυνη. Η Ελλάδα είναι μια σχετικά κλειστή οικονομία και η συμπίεση, η δημοσιονομική συμπίεση και πίεση η οποία υπονοείται στην προσαρμογή θα προκαλέσει μεγάλες αναταράξεις στην εσωτερική οικονομία, βαθιά ύφεση και διάρρηξη του κοινωνικού ιστού. Αυτό το έγγραφο από το 2010 αποδεικνύει ότι οι δανειστές γνωρίζουν -από το 2010- ότι όλα αυτά τα μέτρα τα οποία επιβάλλουν για την αποπληρωμή του Χρέους δεν μπορεί να οδηγήσουν ούτε σε σε αποπληρωμή του Χρέους αλλά ούτε και σε ανάκαμψη και ανάπτυξη. Το γνωρίζουν, αλλά αδιαφορούν, γιατί αντλούν οφέλη από την επιβολή αυτού του καθεστώτος, γιατί, όπως αναγράφεται στα επίσης εμπιστευτικά και απόρρητα έγγραφα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, του Μαρτίου και του Μαΐου του 2010, που τα έχω κι αυτά στα χέρια μου γιατί είναι μέρος αυτής της δικογραφίας, η πραγματική διάσωση δεν έγινε για την Ελληνική οικονομία, έγινε για τις Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες οι οποίες γλίτωσαν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ ζημίας, επιβάλλοντας τη μη διαγραφή του Ελληνικού Χρέους. Την ίδια ώρα, στο απόρρητο έγγραφο που αποτελεί και υπόμνημα εργασίας της 10ης Μαΐου 2010, δύο μέρες μετά την υπογραφή της 1ης Δανειακής Σύμβασης, καταγράφεται ότι εκπρόσωποι πολλών χωρών – στις συζητήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, κατέγραψαν ότι το πρόγραμμα δεν μπορεί να προωθηθεί και να υλοποιηθεί χωρίς αναδιάρθρωση Χρέους. Αυτά όλα, και πολλά ακόμη, που υπάρχουν και που η “Δικαιοσύνη για Όλους”, όχι απλώς θα φέρει στο φως αλλά θα διεκδικήσει να χρησιμοποιηθούν με κατεύθυνση και με ζητούμενο την λογοδοσία και την απόδοση Δικαίου, αυτά όλα αποδεικνύουν και το προμελετημένο και το ασύγγνωστο του διενεργούμενου και διαπραττόμενου σε βάρος της χώρας μας εγκλήματος.
Για την σκανδαλώδη εκποίηση-υφαρπαγή της Δημόσιας Περιουσίας υπάρχουν ανοιχτές ποινικές δικογραφίες.

Ανοιχτή ποινική δικογραφία για το Ελληνικό.

Ανοιχτή ποινική δικογραφία για τον Αστέρα Βουλιαγμένης.

Ανοιχτή ποινική δικογραφία για τα 28 ακίνητα του Ελληνικού Δημοσίου, στο πεδίο των οποίων κερδοσκόπησαν εταιρίες τραπεζικές και πρόσωπα συνδεδεμένα με τράπεζες και εταιρίες τραπεζικές.

Στην επιταγή “να παραδώσεις γη και ύδωρ”, υπάρχουν επιλογές.

Δεν υπάρχει μόνο η επιλογή της υποταγής.

Δεν υπάρχει μόνο η επιλογή της παράδοσης.

Υπάρχει και το “μολών λαβέ”.

Και αυτό που, ιστορικά, οφείλουμε, να γνωρίζουμε είναι ότι εκείνοι που υπερασπίστηκαν τη “γη και το ύδωρ”, προδόθηκαν από τον Εφιάλτη.

Το δικό μας “μολών λαβέ” περνάει μέσα από την Δικαιοσύνη.

Το δικό μας “μολών λαβέ” είναι ένα μήνυμα ότι “κανένας Εφιάλτης, ούτε οι απώτεροι, ούτε οι πιο πρόσφατοι δεν θα μείνει ατιμώρητος”.

Το δικό μας “μολών λαβέ” είναι η δική μας ενεργοποίηση ώστε η ασυλία και η ατιμωρησία, με την οποία προέλασαν τα καθεστώτα Κατοχής και στην οποία βασίζεται και ερείδεται και το ολοκληρωτικό καθεστώς του Μνημονίου, τελειώνει. Και τελειώνει γιατί θα το τελειώσει ο λαός, οι πολίτες, όλοι εμείς, διεκδικώντας Δικαιοσύνη για Όλους.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Αύριο Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016
η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
καλεί τους Θεσσαλονικείς να πάρουν τη σκυτάλη της μάχης

Μετά την 1η Δημόσια Παρέμβαση στην Δεξαμενή,
Όπου ανοίξαμε τα απόρρητα έγγραφα για τις Γερμανικές Οφειλές

Μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας
Για τα Μνημόνια, το Χρέος, το ΤΑΙΠΕΔ, το Υπερταμείο ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας

Αύριο Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ κάνει τη δεύτερη δημόσια παρέμβαση της, αυτή τη φορά στη Θεσσαλονίκη.

Θα ανακοινωθούν νέα τεκμήρια που έχει στα χέρια της και επεξεργάζεται η νομική ομάδα της "Δικαιοσύνης για Όλους” και -μετά τα απόρρητα έγγραφα που διαβάστηκαν από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου στην πρώτη εκδήλωση- θα αποκαλυφθούν νέα στοιχεία που αποδεικνύουν την προδοσία.

Ο νομικός φορέας που συγκροτείται με πρωτοβουλία της Πλεύσης Ελευθερίας και του "ΟΧΙ στα Ναι τους" για να διεκδικήσει, εκ μέρους των πολιτών, την απόδοση Δικαιοσύνης σε υποθέσεις δημοσίου συμφέροντος, θα συναντηθεί εκεί με συλλογικότητες, κινήματα και σωματεία υπεράσπισης της δημόσιας περιουσίας.

Εκτός από τη Ζωή, μιλούν ο Δημήτρης Κλούρας (τ. Γ.Γ. Δημόσιας Περιουσίας) και εκπρόσωποι των κινημάτων, των συλλογικοτήτων και των σωματείων εργαζομένων των δημοσίων επιχειρήσεων που ξεπουλιούνται.

Διοργάνωση: ΟΧΙ στα Ναι τους, Δικαιοσύνη για Όλους, σε συνεργασία με Σωματεία και Συλλόγους Εργαζομένων του Ο.Λ.Θ.

Τόπος: Αποθήκη Δ, Προβλήτα 1 Λιμένα Θεσσαλονίκης
Χρόνος: Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016, 18.30’

το βίντεο για την αυριανή εκδήλωση:

Συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην μεσημβρινή Ραδιοεφημερίδα της ERTOPEN με τον Νίκο Κλέτσα στις 29 Σεπτεμβρίου 2016

Νίκος Κλέτσας Έχουμε καλεσμένη μας εδώ στο στούντιο, την πρώην πρόεδρο της βουλής και επικεφαλής της πλεύσης ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου που είναι καλεσμένη στην μεσημβρινή ραδιοεφημερίδα να σχολιάσουμε μαζί την επικαιρότητα που δυστυχώς, δεν είναι ευχάριστη για τους πολλούς για τα φτωχά και μικρομεσαία λαϊκά  στρώματα.
Κυρία Κωνσταντοπούλου δυστυχώς έχουμε πολλά ανοιχτά μέτωπα.. καλό μεσημέρι και καλώς ήρθατε στο ελεύθερο ραδιόφωνο της πόλης , στην ελεύθερη ραδιοφωνία της ERTopen, εδώ στους 106.7 στα fm

Ζωή Κωνσταντοπούλου Καλημέρα σας κύριε Κλέτσα και είναι πάντα χαρά μου να βρίσκομαι στην ERTopen και είναι πάντα χαρά μου να βλέπω, ανθρώπους που στάθηκαν συνεπείς διαχρονικά και όχι μέχρι να καταλάβουν μία καρέκλα ή να αποκατασταθούν με τον τρόπο που ο καθένας θεώρησε ότι αποκαταστάθηκε.
Θέλω λοιπόν να σας πω ότι δίνετε μια μάχη που είναι μάχη όλων μας και σε αυτή την μάχη που δίνετε θα μας βρείτε συμπαραστάτες διαχρονικά και εμάς, γιατί η ενημέρωση είναι δημόσιο αγαθό, όχι με την έννοια που το εννοούν εκείνοι που θέλουν να το λυμαίνονται με την έννοια που το σύνταγμα το κατοχυρώνει, με την έννοια που οι πολίτες το διεκδικούν.

Νίκος Κλέτσας Θα έλεγε κανείς ότι δεν θα έπρεπε να έχει ρόλο αυτό το ραδιόφωνο, όμως εκ των πραγμάτων φαίνεται ότι είναι απολύτως αναγκαίο σήμερα, γιατί βλέπουμε μετά την συμπλήρωση ενός χρόνου από το τρίτο μνημόνιο που είχε ψηφιστεί από την βουλή και ήταν η ευκαιρία της σημερινής κυβέρνησης για να βγάλει κάποιους ανθρώπους που κράτησαν λόγους και έργα, μια ευκαιρία ώστε να πάνε σε μια νέα κυβέρνηση ώστε να προχωρήσουν σε αυτό το τρίτο μνημόνιο και βλέπουμε τις συνέπειες του σήμερα.
Είχαμε την ψήφιση από την βουλή εκχώρηση δημόσιας περιουσίας, είχαμε την εκχώρηση του ελληνικού, που γνωρίζουμε όλοι ότι ήταν σημαία για τον πρωθυπουργό. Άλλα πράγματα έλεγαν τότε, άλλα βλέπουμε σήμερα, θα θέλαμε ένα σχόλιο σας για όλα αυτά.



Ζωή Κωνσταντοπούλου Δεν μπορώ να αρκεστώ σε σχόλιο και για αυτό προβαίνουμε σε πράξεις.
Γιατί την δημόσια περιουσία πρέπει να την υπερασπιστούμε, οι παραχωρήσεις αυτές που γίνονται αυτήν την στιγμή είναι άκυρες, είναι και αξιόποινες, είναι άκρως επιζήμιες για το δημόσιο συμφέρον και συγκροτούν μια ακόμη έκφανση εκχώρησης της εθνικής μας κυριαρχίας και συνολικά της δημοκρατίας όπως ορίζετε συνταγματικά. Θα σας έλεγα ότι εκείνο που διακρίνει την σημερινή κυβέρνηση και τους σημερινούς κυβερνώντες από τους προηγούμενους είναι ότι εδώ δεν έχουμε πολιτικό προσωπικό που επιχειρηματολογεί λέγοντας ότι πρόκειται για επωφελείς δικαιοπραξίες, εδώ έχουμε ένα πολιτικό προσωπικό όπου ένας προς έναν, ο πρωθυπουργός οι υπουργοί, οι γενικοί γραμματείς, οι βουλευτές έχουν διά μακρών επιχειρηματολογήσει και αναλύσει γιατί για αυτά που κάνουν πρέπει να πάνε στην φυλακή, το έχουν πει οι ίδιοι. Έχουν δηλαδή ομολογήσει το δόλο τους και από αυτήν την άποψη θα έλεγα ότι είναι πρόκληση να περιφέρονται διατεινόμενοιότι δήθεν τώρα ανακάλυψαν την πραγματική οδό σωτηρίας και ταυτόχρονα είναι πρόκληση να επιχειρούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Ο σημερινός πρωθυπουργός έχει μέχρι φτάσει να υποσχεθεί σε προηγούμενη περίοδο ότι πάνω από το πτώμα του θα περάσει όποιος θελήσει να ιδιωτικοποιήσει την ΕΥΔΑΠ. και αυτήν την στιγμή ως ζόμπι και ως βαμπίρ βάζει ο ίδιος υπογραφή για την ιδιωτικοποίηση του νερού ενώ γνωρίζει πολύ καλά, ότι αυτό είναι αντισυνταγματικό και έχει κριθεί από το συμβούλιο της επικρατείας και γνωρίζει εξίσου καλά, ότι ο λαός όταν ρωτήθηκε σε ένα παλαιικό δημοψήφισμα που έγινε το 2014 στην Θεσσαλονίκη με 98 % ψήφισε όχι στην ιδιωτικοποίηση του νερού.
Θα σας έλεγα ότι ούτε ψύλλος στον κόρφο, αυτών οι οποίοι έχουν κατεπανάληψη επισημάνει πόσο επιζήμια είναι, ας έρθουμε σε ένα άλλο θέμα, η ιδιωτικοποίηση του ελληνικού, πόσο βλάπτει το δημόσιο συμφέρον και αυτού του είδους η εκχώρηση της έκτασης και η αντί πινακίου φακής πώληση του.. “πώληση εντός πολλών εισαγωγικών, όταν ο σημερινός υπουργός υποδομών ο κύριος Σπίρτζης, έχει διατελέσει πρόεδρος του ΤΕΕ κατά τον χρόνο έκδοσης της πράξης πραγματογνωμοσύνης κατά την οποία το ελληνικό αποτιμάτε στα 3 δις ευρώ και η σημερινή κυβέρνηση και ο ίδιος, βάζουν την υπογραφή τους για να δοθεί αντί 915 εκατ. σε βάθος μάλιστα δεκαετίας, πράγμα που σημαίνει 576 εκατ. σημερινή αξία, έχουν στην πραγματικότητα καθολικά,
ομολογήσει ότι διαπράττουν απιστία σε βάρος του δημοσίου σε βαθμό κακουργήματος και συνολικά ενεργούν προς βλάβη του δημοσίου συμφέροντος.

Νίκος Κλέτσας Να τα πάρουμε ένα ένα τα θέματα;

Ζωή Κωνσταντοπούλου Να τα πάρουμε.. είναι όμως τόσα πολλά που αν τα πάρουμε ένα ένα θα φτάσουμε σε δυσθεώρητους αριθμούς

Νίκος Κλέτσας Έχουμε λοιπόν όλη αυτή την εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας των δημόσιων αγαθών που θα έπρεπε να είναι κτήμα του ελληνικού λαού

Ζωή Κωνσταντοπούλου ..και είναι

Νίκος Κλέτσας Εδώ θα πρέπει να δούμε το ένα βήμα παρακάτω, γιατί στην ουσία παραχωρούνται για εκατό χρόνια.
Για τις επόμενες γενιές, τις γενιές που δεν έχουν μέλλον, όλοι γνωρίζουμε την ανεργία που υπάρχει σήμερα στην χώρα.. να το πάρουμε ηλικιακά;
Οι συνταξιούχοι διάβαζα σήμερα και συγκεκριμένα σε έρευνα σοκαριστικά στοιχεία που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας για το βιοτικό επίπεδο των συνταξιούχων, σύμφωνα με το ενιαίο δίκτυο των συνταξιούχων:" το 52% των λαϊκών νοικοκυριών στην χώρα μας λόγω της υψηλής ανεργίας και της φτώχιας ζει από τις συντάξεις των ηλικιωμένων μελών τους, όπως επισημαίνει η συγκεκριμένη έρευνα σήμερα, οι 6 στους 10 συνταξιούχους στην χώρα παίρνουν σύνταξη κάτω από 700 ευρώ και μάλιστα το 44,8% των συνταξιούχων παίρνει μηνιαία σύνταξη κάτω από το όριο της σχετικής φτώχιας, κάτω δηλαδή από 665 ευρώ."

Ηλικιακά, να φύγουμε από τους συνταξιούχους ; να πάμε στους νέους ανθρώπους που φεύγουν κατάχιλιάδες στο εξωτερικό; στους ανθρώπους που είναι μέσης ηλικίας; οι παραγωγικές ηλικίες που δυσκολεύονται να βρουν δουλειά και πολλές φορές βρίσκουν δουλιά αλλά με ελαστικές σχέσεις εργασίας και ξέρουμε όλοι το περίγραμμα όλα αυτά λοιπόν είναι αποτέλεσμα κάποιον πολιτικών συγκεκριμένων. Είναι 6 χρόνια μνημονιακών πολιτικών και έρχεται αυτό το τρίτο μνημόνιο να επιδείνωση πολύ την κατάσταση. Ποιαμπορεί να είναι η λύση την δεδομένη στιγμή σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που στέλνουν καθημερινά τον προβληματισμό τους στο ελεύθερο ραδιόφωνο της πόλης , που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητα τους όλα αυτά τα σημαντικά προβλήματα; υπάρχει άλλος δρόμος κ. Κωνσταντοπούλου;



Ζωή Κωνσταντοπούλου Να σας πω ότι είναι πολύ σημαντικό ότι κάνατε αυτή την συνολική περιγραφή, γιατί μέσα από αυτή τη συνολική περιγραφή μιας ζοφερής πραγματικότητας μπορεί κανείς καλύτερα να αντιλαμβάνεται εάν δεν το ζει, δεν νομίζω όμως ότι υπάρχουν πια άνθρωποι που δεν το ζουν, είτε προσωπικά, είτε στο εγγύς τους περιβάλλον, παρ' εκτός εκείνοι που κατέλαβαν την εξουσία πρόσφατα και ξεθυμαίνουναποκαθιστώντας τους συγγενείς τους μέχρι δέκατοβαθμό συγγένεια και τους κολλητούς τους. Αυτή η περιγραφή που κάνατε δείνει το μέτρο της καταστροφής και ταυτόχρονα μας επιτρέπει να αντιλαμβανόμαστε και να βροντοφωνάζουμε ότι δεν μπορεί πότε πάνω σε μια αποδεκατισμένη κοινωνία, μια γονατισμένη κοινωνία, που κάποιοι την γονάτισαν να προφασίζονται ότι θα χτίσουν την ανάπτυξη, παραμόνο αν η ανάπτυξηέρθει ως ταφόπλακα, δεν υπάρχει πιθανότητα να ευημερίσει η οικονομία εάν δεν ευημερεί η κοινωνία δεν υπάρχει δυνατότητα να γίνει κάποιο μαγικό ή κάποιο κόλπο από αυτά που με ένα τρόπο περιέγραψε ο κ. Τσίπρας ότι θα έρθει η ανάπτυξη ως φυσικό φαινόμενο και ως rebound σαν να είναι να πιάσει την μπάλα δηλαδή ο πρωθυπουργός και η μπάλα να είναι η ανάπτυξη, δεν είναι αυτός ο τρόπος και κυρίως δεν μπορεί κανείς να αγνοείότι αυτή τη στιγμή ένας ολόκληρος λαός και ολόκληρες γενιές που δεν φταίνε υφίστανται τις εγκληματικές και καταστροφικές συνέπειες πολιτικών τις οποίες χάραξαν επίορκα πρόσωπα, πρόσωπα τα οποία διασπάθισαν το δημόσιο χρήμα, πρόδωσαν και υπονόμευσαν το δημόσιο συμφέρον, ωφελήθηκαν από τις κυβερνητικές δημόσιες θητείες τους και αυτή τι στιγμή βέβαια είναι σε ένα μεγάλο κομμάτι τους παραδομένα στη χλεύη της κοινωνίας
σε ένα άλλο κομμάτι τους δυστυχώς κυβερνούν, αλλά θα παραδοθούν και αυτοί πολύ σύντομα στην χλεύη της κοινωνίας, κ. Κλέτσα η δική μου άποψη είναι ότιχρειάζεται πάρα πολύ δυναμική απάντηση αυτη τη κατάσταση δεν ωφελεί ούτε να την περιγράφουμε ούτε να μεμψιμοιρούμε θέλει να επαναστατήσουμε, χρειάζεται δηλαδή με πολύ απο φασιστικό τρόπο να πει ο καθένας και η καθεμιά ότι εγώ δεν το ανέχομαι αυτό για την ζωή μου, δεν αποδέχομαι να ζήσω έτσι και διεκδικώ εκείνα που μου αναλογούν και εκείνα που αξίζουν αυτό πρέπει και μπορούν να το πουν πρώτα από όλα οι νέοι άνθρωποι αυτοί οι οποίοι καλούνται σήμερα να πληρώνουν τα χρέη που δημιούργησαν άλλοι χωρίς νομιμοποίηση και χωρίς να νομιμοποιούνται να μας ζητούν να τους τα πληρώσουμε, οι νέοι μπορούν πρώτοι από όλους να πουν δεν πληρώνω και φυσικά δεν κάνω αυτή τη διάκριση ότι δεν νομιμοποιούνται να το πουν και οι μεγαλύτερες γενιές το αντίθετο, θέλω όμως να πω

Νίκος Κλέτσας και τα τιμημένα γηρατειά που έλεγε παλιά και ο Ανδρέας ..που σήμερα αναστενάζουν από τις χαμηλές συντάξεις, δυσκολεύονται να πληρώσουνε τους λογαριασμούς τους και σε πολύ μεγάλο μέρος συντηρούν και τους υπόλοιπους άνεργους που υπάρχουν μέσα στην οικογένεια.

Ζωή Κωνσταντοπούλου αλλά κοιτάξτε εδώ πρέπει να τα πούμε τα πράγματα πολύ ευθέως η σύνταξη δεν είναι ούτε προνόμιο ούτε ευεργέτημα, η σύνταξη είναι δικαίωμα το οποίο απορρέει από την εργασία και από μια μακρά περίοδο κρατήσεων, εισφορών, είναι ένα κομμάτι του κοινωνικού συμβολαίου, εκείνος ο οποίος διαρρηγνύει το κοινωνικό συμβόλαιο εν προκείμενο οι κυβερνήσεις αλλά και τα όργανα της ευρωπαϊκήςένωσης και του διεθνούςνομισματικού ταμείου είναι υπόλογα για αυτή την παραβίαση μιας συνθήκης που υπάρχει με τους πολίτες και το επιχείρημα μα δεν βγαίνει τι να κάνουμε, με συγχωρείτε πάρα πολύ είναι ένα επιχείρημα που επιχειρεί να αντιμεταθέσει σε αυτούς που δεν φταίνε και σε αυτούς που δεν παρανόμησαν και σε αυτούς που δεν ωφελήθηκαν τα βάρη και τα αμαρτήματα και τα εγκλήματα εκείνων που φταίνε που παρανόμησαν και ωφελήθηκαν.

Νίκος Κλέτσας είπατε πριν για αντίσταση πολύς κόσμος δεν γνωρίζει διάφορα πράγματα που γίνονται, όλοι γνωρίζουμε το μιντιακό πλέγμα, θα θελα και ένα σχόλιο σας για τους καινούργιους υπερθεματιστές όπως τους ονομάζουν και αν έχει καταπολεμηθεί η διαπλοκή, αλλά υπάρχουν και δράσεις όπως έχει η πλεύση ελευθερίας απέναντι σε όλες αυτές τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, όπως είναι αυτός ο νέος υπό ίδρυση νομικός φορέας διεκδίκησης δικαιοσύνης που σχεδιάζετε το επόμενο διάστημα από την πλεύση ελευθερίας, όλα αυτά δεν είναι πολύ γνωστά στον πολύ κόσμο γιατί ξέρετε βγάζουν τα δικά τους πράγματα στα συστημικά μεγάλα κανάλια.

Ζωή Κωνσταντοπούλου Να σας πω ότι εμείς δεν παραιτούμαστε εύκολα από την σχέση μας με τους πολίτες και επομένως το πέπλο σιωπής που πέφτει ή το παραπέτασμα άποπληροφόρησης δεν πρόκειται να το αφήσουμε στη θέση του, το αφαιρούμε.

Χαίρομαι που με ρωτάτε για τον νομικό μας φορέα γιατί είναι μια πολύ σπουδαία πρωτοβουλία, κατά την γνώμη μου έχει ιστορική σημασία και αξία και έχει και μια σημασία και οι ακροατές σας να ενημερωθούν για αυτή την πρωτοβουλία είναι κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, από πολιτικό κόμμα είναι μια πρωτοβουλία που έχειαυτόνομο χαρακτήρα και θα διεκδικήσει να παρέμβει για λογαριασμό των πολιτών σε όλες τις υποθέσεις δημοσίου συμφέροντος όπου, η κυβέρνηση , η βουλή και ενίοτε η δικαιοσύνη, είτε δεν υπηρετούν είτε παραβιάζουν ευθέως το δημόσιο συμφέρον, είτε παρελκύουν την απόδοση δικαιοσύνης και τη λογοδοσία.

Λέει το άρθρο ένα του συντάγματος ότι κάθε εξουσία και όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό και ασκούνται υπέρ αυτού όπως ορίζει το σύνταγμα και λέει ακόμη το άρθρο 120 του συντάγματος ότι όταν καταλύετε το σύνταγμα με τη βία, είναι βία τα μνημόνια το έχω αναλύσει πολλές φορές τότε ενεργοποιείτε μια θεμελιώδης υποχρέωση των Ελλήνων που είναι και πατριωτική υποχρέωση και δημοκρατική υποχρέωση. Είναι η υποχρέωση της υπεράσπισης της δημοκρατίας.
Όταν λοιπόν η εξουσία που επιβάλετε να ασκηθεί σε επίπεδο απόδοσης της δικαιοσύνης δεν ασκείτε και βλέπουμε μεγάλες υποθέσεις όπως είναι η υπόθεση της υποβολής της χώρας στα μνημόνια, όπως είναι η υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ και του μαγειρέματος των στατιστικών στοιχείων που μας έβαλε στα μνημόνια, όπως είναι το μεγάλο σκάνδαλο της Siemens, όπως είναι η υπόθεση των γερμανικών οφειλών, να εγκαταλείπονται και να ξεπουλιούνται από την κυβέρνηση, να μην προχωράνε στην δικαιοσύνη, να κουκουλώνονται από την βουλή, τότε πρέπει να πούμε ότι εμείς κάνουμε δεν λέμε, παίρνουμε αυτήν την πρωτοβουλία να συγκροτήσουμε ένα νομικό φορέα που θα παρέμβει σε όλες αυτές τις υποθέσεις και θα διεκδικήσει αλήθεια και δικαιοσύνη. Είναι μαζί μας πάρα πολλοί έγκριτοι νομικοί επιστήμονες και προσωπικότητες, ο Γιώργος ο Κασιμάτης έχει αναλάβει επικεφαλής σύμβουλος της επιστημονικής πράξης και δράσης της νομικής δράσης και πράξης , η Σοφία Σακοράφα έχει αναλάβει επικεφαλής των δράσεων που έχουν να κάνουν με το ευρωκοινοβούλιο και τα ευρωπαϊκά όργανα, ο Στράτος ο Γεωργούλας, που είναι ένας εξαίρετος καθηγητής εγκληματολογίας στο πανεπιστήμιο αιγαίου έχει αναλάβει το κομμάτι που αφορά αυτό που λέμε κρατικοοικονομικό έγκλημα την διαφθορά και την διαπλοκή και όπως συμπλέκετε με το μνημόνιο, ο Δημήτρης ο Κλούρας ο τέως γενικός γραμματέας δημόσιας περιουσίας έχει αναλάβει ότι αφορά τα θέματα δημόσιας περιουσίας και μάλιστα προ ημερών πήγαμε μαζί και με τον εξαίρετο συνάδερφο που έχει αναλάβει τα θέματα του μνημονίου τον Φώτη Μαζαράκη και τον Κώστα Ζηκογιάννη επισκεφτήκαμε την εισαγγελέα του Αρείου πάγου για την υπόθεση του ελληνικού.

Αυτός ο φορέας κ. Κλέτσα Νίκο είναι ένα εργαλείο όλων μας  αυτό και θα συγκροτηθεί με αυτόν τον τρόπο καλεί τους πολίτες να γίνουν μέλη του. Την Δευτέρα που μας έρχεται στις 3 του μήνα που είναι και η μέρα της δικαιοσύνης στην Ελλάδα θα κάνουμε μία μεγάλη εκδήλωση στην δεξαμενή στον κινηματογράφο δεξαμενή στις 6 η ώρα το απόγευμα, την δεξαμενή όπως ξέρεις διαχειρίζεται  το πολιτιστικό των εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ και εμείς επιλέξαμε να φιλοξενηθούμε εκεί ακριβώς για να δηλώσουμε και την στήριξη και την σύμπραξη μας με τους ανθρώπους που αγωνίζονται για την δημόσια περιουσία, 6 η ώρα λοιπόν το απόγευμα της Δευτέρας 3 Οκτώβρη θα κάνουμε την πρώτη από 4 εκδηλώσεις με τις οποίες θέλουμε να ενημερώσουμε για το που βρίσκονται τα πράγματα σε σχέση με τις μεγάλες υποθέσεις η πρώτη μας εκδήλωση είναι για τις γερμανικές οφειλές

Νίκος Κλέτσας  που είναι μεγάλο θέμα και απασχολεί πολλούς και πολλές ακροατές εδώ της ελεύθερης ραδιοφωνίας της ERTopen, αλλά πολλούς και πολλές αφορά και το θέμα της δικαιοσύνης που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ψάχνονται πως να βγάλουν την αδικία που υπάρχει αυτή την στιγμή στην χώρα και αυτά που προείπαμε στην αρχή της κουβέντας και που αφορούν την ζωή τους, γιατί αν δεν υπάρχει δικαιοσύνη δεν υπάρχει τίποτε στον τόπο, νομίζω πολύ βασικό και μια καλή αφετηρία για να μπορεί ο κόσμος να ξεκινήσει να προβάλει την αντίσταση που λέγαμε νωρίτερα

Ζωή Κωνσταντοπούλου Το πιστεύω ακράδαντα και πιστεύω ακράδαντα ότι αυτό το διάχυτο αίσθημα αδικίας και αρνησιδικίας είναι ότι πιο δηλητηριώδες για την κοινωνία αν δεν υπάρξει δικαιοσύνη και λογοδοσία δεν μπορεί να ανακάμψει η κοινωνία συνεπώς εμείς την δικαιοσύνη και θα την διεκδικήσουμε και θα διεκδικήσουμε να ήμαστε συμμέτοχη της θα παρέμβουμε σε αυτές τις υποθέσεις δεν θα κάτσουμε να τις κοιτάμε, δεν θα κάτσουμε να αναβάλετε ξανά και ξανά η δίκη της
Siemens και να πετούν το μπαλάκι επίορκοι κυβερνητικοί σε επίσης εκτεθειμένους δικαστικούς, ΟΧΙ εδώ δεν είναι ένα παιχνίδι μεταξύ αν θέλετε συμφερόντων εδώ μιλάμε για το δημόσιο συμφέρον μιλάμε για το μεγαλύτερο σκάνδαλο, το σκάνδαλο των σκανδάλων της μεταπολίτευσης και δεν επιτρέπετε 18 χρόνια μετά τα γεγονότα, γιατί μιλάμε για το 1998 και ακόμα πιο πίσω για το 1997, 18 και 19 χρόνια αντίστοιχα να μην έχει εκδικαστεί η υπόθεση και να μην έχουν μεταφραστεί τα βουλεύματα και να εξανίσταται δήθεν η κυβέρνηση έναντι της δικαιοσύνης την ώρα που η ίδια η κυβέρνηση ήταν διάδικος στην δίκη και ήξερε ότι υπήρχε και αυτή η έλλειψη που παράγει ακυρότητα της διαδικασίας και δεν έκανε τίποτα και την ώρα που η ίδια η κυβέρνηση εφαρμόζει έναν άκυρο συμβιβασμό με την Siemens που δεν τον εφαρμόζει ούτε η Siemens

Νίκος Κλέτσας φίλες και φίλοι ήμαστε εδώ στο ελεύθερο ραδιόφωνο της πόλης μας ακούτε στην ελεύθερη ραδιοφωνία της ERTopen στους 106.7 στα FM στην Αττική και διαδικτυακά μέσω της ιστοσελίδας μας στο www.ertopen.com
Σήμερα είναι καλεσμένη η πρώην πρόεδρος της βουλής και επικεφαλής της πλεύσης ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου σχολιάζουμε μαζί την επικαιρότητα
και μιας και λέω σχολιάζουμε την επικαιρότητα, διαβάζω μόλις τώρα μια είδηση:
Ματαιώθηκε μετά από τις έντονες αντιδράσεις συλλογικοτήτων ο πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας ενός ανασφάλιστου ανάπηρου με 85 % αναπηρία και γονιό παιδιού με αναπηρίες

Ζωή Κωνσταντοπούλου Στη Θεσσαλονίκη! Χαιρετίζω τους ανθρώπους που εμπόδισαν τον πλειστηριασμό συμπαρίσταμαι απόλυτα και η πλεύση ελευθερίας συμπαρίσταται απόλυτα σε αυτές τις πράξεις ανυπακοής και αντίστασης αυτό ακριβώς είναι που πρέπει να κάνουμε, αυτό ακριβώς είναι που καλούμαστε να διατρανώσουμε ως στάση ζωής και στάση διεκδίκησης δεν φτάνει να τα κουτσοφέρνει κανείς δεν φτάνει να προσπαθεί να επιβιώνει πρέπει να σηκώσουμε το ανάστημα μας και πρέπει να υπερασπιστούμε πρώτα από όλα, αυτό ξέρετε είναι ίσος χαρακτηριστικό του λαού μας οι περισσότεροι δεν υπερασπίζονται εύκολα τον εαυτό τους, αλλά υπερασπίζονται τον διπλανό τους όταν αδικείτε και αν αυτός είναι ο τρόπος δηλαδή μέσα από αυτήν την αλληλέγγυα στάση και ενεργοποίηση αυτό είναι ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα για το μέλλον αυτής της κοινωνίας.
Είμαι σίγουρη φυσικά οτι και σε αυτή τη περίοδο όπως και στις προηγούμενες θα επιδιωχθεί η ποινικοποίηση αυτής της αλληλεγγύης, έχω και ως δικηγόρος υπερασπιστεί πολλές φορές ανθρώπους που με ανυπακοή αντιστάθηκαν θα το κάνω ξανά από κάθε θέση


Νίκος Κλέτσας και το γνωρίζουμε τουλάχιστον εμείς εδώ στο ελεύθερο ραδιόφωνο πολύ καλά. Έχουμε δει την διαδρομή σας όλα τα προηγούμενα χρόνια και την σταθερή πορεία που έχετε και είναι και ο λόγος που ενώ ήσαστε πρόεδρος της βουλής και μέλος της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ μια ωραία βραδιά αυτοί οι άνθρωποι που κράτησαν το λόγο και τα έργα τους έπρεπε να βγουν από αυτήν την κυβέρνηση, γιατί μάλλον θα έπρεπε να περάσουν και το ιδιωτικό χρέος στους κερδοσκόπους και η δημόσια περιουσία και όλα τα υπόλοιπα που υπάρχουν μέσα σε αυτό το μνημόνιο..

Ζωή Κωνσταντοπούλου νομίζω ότι το σημαντικό είναι και αυτό νομίζω πρέπει να το υπογραμμίζουμε ότι δεν ήταν μονόδρομος η στάση της υποταγής και ότι δείξαμε φάνηκε, καταγράφηκε ότι υπήρχε και άλλη στάση άρα τώρα εναπόκειται στους πολίτες να διεκδικήσουν να εκπροσωπηθούν πλειοψηφικά από εκείνους που δεν θα τους προδώσουν και εγώ το πάω ένα βήμα παραπάνω να διεκδικήσουν να εκπροσωπήσουν και οι ίδιοι αυτό που είναι πλειοψηφικό κοινωνικά και είναι το δημοκρατικό αντιμνημονιακό και πατριωτικό και ριζοσπαστικό φρόνημα.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ανέχονται αυτό το καθεστώς οι περισσότεροι άνθρωποι βράζουν και επαναστατούν μέσα τους και κατά καιρούς με πολύ αποτελεσματικό και ηχηρό τρόπο, είναι ώρα να πούμε ότι τερματίζουμε όλο αυτό το παλαιοκομματικό καθεστώς της παράδοσης της υποταγής και της υφαρπαγής μέρος του οποίου έγινε και ένα σημαντικό κομμάτι εκείνων των οποίων
που με άλλο πρόγραμμα με άλλες υποσχέσεις και άλλες δεσμεύσεις εξελέγησαν στην διακυβέρνηση της χώρας.

Νίκος Κλέτσας βέβαια αυτή την στιγμή ζούμε τον απόλυτο παραλογισμό έχουμε μια κυβέρνηση που υποτίθεται το μεγαλύτερο της κομμάτι τουλάχιστον κατ όνομα έχει μέσα το ριζοσπαστισμό ΣΥΡΙΖΑ αλλά στην ουσία βλέπουν οι πολίτες

Ζωή Κωνσταντοπούλου Να σας πω κάτι; θέλω να το πω..
Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην μεσημβρινή ραδιοεφημερίδα της ERTopen εδώ:

Τη Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ κάνει τη δεύτερη δημόσια παρέμβαση της, αυτή τη φορά στη Θεσσαλονίκη.

Θα μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας για τα Μνημόνια, το Χρέος, το ΤΑΙΠΕΔ και το Υπερταμείο ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.

Θα ανακοινωθούν νέα τεκμήρια που έχει στα χέρια της και επεξεργάζεται η νομική ομάδα της "Δικαιοσύνης για Όλους” και -μετά τα απόρρητα έγγραφα που διαβάστηκαν από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου στην πρώτη εκδήλωση- θα αποκαλυφθούν νέα στοιχεία που αποδεικνύουν την προδοσία.

Ο νομικός φορέας που συγκροτείται με πρωτοβουλία της Πλεύσης Ελευθερίας και του "ΟΧΙ στα Ναι τους" για να διεκδικήσει, εκ μέρους των πολιτών, την απόδοση Δικαιοσύνης σε υποθέσεις δημοσίου συμφέροντος, θα συναντηθεί εκεί με συλλογικότητες, κινήματα και σωματεία υπεράσπισης της δημόσιας περιουσίας.

Εκτός από τη Ζωή, μιλούν ο Δημήτρης Κλούρας (τ. Γ.Γ. Δημόσιας Περιουσίας) και εκπρόσωποι των κινημάτων, των συλλογικοτήτων και των σωματείων εργαζομένων των δημοσίων επιχειρήσεων που ξεπουλιούνται.

Διοργάνωση: ΟΧΙ στα Ναι τους, Δικαιοσύνη για Όλους, σε συνεργασία με Σωματεία και Συλλόγους Εργαζομένων του Ο.Λ.Θ.

Τόπος: Αποθήκη Δ, Προβλήτα 1 Λιμένα Θεσσαλονίκης

Χρόνος: Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016, 18.30’

το βίντεο για την εκδήλωση:

Η πρώην πρόεδρος της βουλής και επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας , Ζωή Κωνσταντοπούλου, είναι καλεσμένη την Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016 και ώρα 14.00 με 15.00 το μεσημέρι, στο στούντιο της Ελεύθερης Ραδιοφωνίας της ERTopen.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου στην μεσημβρινή Ραδιοεφημερίδα της ERTOPEN αυτή την Πέμπτη με τον Νίκο Κλέτσα, θα σχολιάσει εφ' όλης της ύλης την επικαιρότητα:

  Η κ. Κωνσταντοπούλου θα μιλήσει στο ελεύθερο ραδιόφωνο της πόλης, για την εκχώρηση δημόσιας περιουσίας και αγαθών στο Υπερταμείο από την κυβέρνηση - τις συνέπειες υπογραφής του Μνημονίου 3 στην ζωή των φτωχομεσαίων και των υπόλοιπων λαϊκών στρωμάτων και θα προτείνει λύσεις και δράσεις απέναντι στις μνημονιακές εφαρμοζόμενες πολιτικές και για πρωτοβουλίες της Πλεύσης Ελευθερίας, όπως ο νέος, υπό ίδρυση, νομικός φορέας διεκδίκησης της Δικαιοσύνης και υπεράσπισης του Δημοσίου Συμφέροντος.

Συντονιστείτε στους 106.7 στα fm στην Αττική στην ΕΡΤopen. Επίσης εναλλακτικά όσοι είστε εκτός Αττικής, μπορείτε να μας ακούσετε από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3 με έδρα τη Βοιωτία ή από τον ραδιοσταθμό του εργατικού κέντρου Εύβοιας στους 96,5, στα Χανιά στους 1134 χιλιόκυκλους στα μεσαία και διαδικτυακά στην www.ertopen.com σε ολόκληρο τον κόσμο.

Για την συμμετοχή σας μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα 210 6002909-10  ή να στείλετε αποστολή SMS γράφοντας: 1Π (κενό) και μετά το ΜΗΝΥΜΑ στο 54045

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου και η Πλεύση Ελευθερίας συμμετείχαν στο αποψινό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού, των δικτύων και των στρατηγικών εργαλείων της χώρας. Από το χώρο του Συλλαλητηρίου η Ζωή Κωνσταντοπούλου δήλωσε:

Είναι αυτονόητο ότι απέναντι στην άλωση ενός ζωτικού αγαθού και ενός πανανθρώπινου, οικουμενικού και αδιαπραγμάτευτου δικαιώματος πρέπει να αντισταθούμε.

Είναι αυτονόητο ότι αυτοί που σήμερα ξεπουλούν το Νερό, την ΕΥΔΑΠ, την ΕΥΑΘ, συνολικά μία σειρά δημοσίων επιχειρήσεων, γνωρίζουν καλά, γιατί το έχουν οι ίδιοι αναλύσει, ότι διαπράττουν έγκλημα. Και είναι εξίσου αυτονόητο ότι γι’ αυτό το έγκλημα θα λογοδοτήσουν.

Αυτό δε σημαίνει ότι μέχρι τότε θα κάτσουμε άπραγοι ή ότι μέχρι τότε θα τους παρατηρούμε.

Κινητοποιούμαστε, ενεργοποιούμαστε, διαδηλώνουμε, διεκδικούμε και θα εξαναγκάσουμε αυτήν την Κυβέρνηση να ζητήσει και να σεβαστεί την λαϊκή ετυμηγορία.


Πριν από δύο χρόνια οι πολίτες της Θεσσαλονίκης σε δημοψήφισμα με 98% είπαν «όχι» στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ και του Νερού.

Πριν από δύο χρόνια η Δικαιοσύνη σε ανώτατο επίπεδο, σε επίπεδο Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) είπε «όχι» στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ.

Σήμερα, αυτοί που μέσα στο Μέγαρο της Βουλής λένε «ναι σε όλα» είναι οι ίδιοι εκείνοι που πριν από δύο χρόνια επιχειρηματολογούσαν και ανέλυαν γιατί αυτή η πράξη της ιδιωτικοποίησης του Νερού και των Δικτύων αποτελεί πράξη προδοτική και εγκληματική. Δε χρειάζεται να αναλύσουμε τον δόλο τους, χρειάζεται αν αναζητήσουμε και να αποδοθούν οι ευθύνες τους. Χρειάζεται αγώνας, εκ μέρους όλων όσοι με ανιδιοτέλεια και αταλάντευτη αποφασιστικότητα υπερασπίζονται τα ζωτικά δικαιώματα και τις ελευθερίες μας. Και αυτή η αποφασιστικότητα είναι ένα από τα πολλά κοινά μας γνωρίσματα, ένα από τα πολλά κοινά μας πεδία με τα οποία απαντάμε στη μνημονιακή άλωση και στη νεομνημονιακή παράδοση των τελευταίων ιματίων της χώρας.

Η απάντησή μας θα είναι εδώ, στο δρόμο, θα είναι κινηματική, θα είναι, όμως, και νομική, θα είναι και δικαστική, θα είναι εθνική και διεθνής, θα είναι πατριωτική και δημοκρατική.


Ερωτηθείσα για το ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών η Ζωή Κωνσταντοπούλου είπε:

Η άποψή μου είναι ότι στα χέρια εκείνων οι οποίοι υπερασπίζονται τη Δημοκρατία, υπάρχουν εργαλεία για να αμυνθούν απέναντι σε μία ακόμη διεφθαρμένη και διαπλεκόμενη διαδικασία.

Ο καθένας μας κρίνεται. Όλοι κρινόμαστε. Αυτή την ώρα που απειλούνται και τα εργασιακά δικαιώματα αλλά και η Ενημέρωση, εκείνο το οποίο κρίνεται είναι πώς στέκονται απέναντι σε αυτήν τη διαδικασία, αυτοί που αισθάνονται βαλλόμενοι. Δεν αναφέρομαι, φυσικά, στα μιντιακά συμφέροντα. Αναφέρομαι στους ανθρώπους της ενημέρωσης που σήμερα καλούνται μέσα από τη δουλειά τους και μέσα από την αντίστασή τους να υπηρετήσουν το δικαίωμα όλων των πολιτών στην ενημέρωση. Και είμαι βέβαιη ότι αν το κάνουν, η συμπαράσταση που εκδηλώθηκε στο παρελθόν σε βαλλόμενες κοινωνικές κατηγορίες, θα είναι πάλι και ενεργή και ηχηρή.

Ο χαιρετισμός της Ζωής Κωνσταντοπούλου στη χθεσινή συγκέντρωση των εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ στον κινηματογράφο Δεξαμενή:

Νομίζω ότι δε χρειάζεται να πω πολλά.

Αυτά που υπερασπιζόμαστε είναι τα αδιαπραγμάτευτα, τα πολύτιμα, τα ανεκτίμητα, αυτά που μας προσδιορίζουν. Δεν είναι μόνο τα δικαιώματα, δεν είναι μόνο οι αναπαλλοτρίωτες ελευθερίες και εγγυήσεις ενός κράτους δικαίου, είναι και τα δημόσια αγαθά, τα κοινά σε όλους πράγματα, τα πιο ζωτικά στοιχεία, όπως το Νερό, τα πιο πολύτιμα εργαλεία, όπως τα Δίκτυα.

Ότι ένα καθεστώς το οποίο εποφθαλμιά όχι απλώς τη Δημοκρατία που έχει καταλύσει αλλά και την ίδια την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ανθρώπινη ύπαρξη βάζει στο στόχαστρο τα Δίκτυα και τα ζωτικά αγαθά, την ΕΥΔΑΠ, την ΕΥΑΘ, τη ΔΕΗ, εκείνα τα οποία αποτελούν τα εργαλεία επιβίωσης, εκείνα τα οποία αποτελούν τις εγγυήσεις για την ανάκαμψη και τη χειραφέτηση του λαού μας, δεν είναι κάτι που προκαλεί έκπληξη.

Όμως δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη και η δική μας αντίσταση, η δική μας αντίδραση, η δική μας ανυπακοή, με όλα τα μέσα, με όλους τους τρόπους, με αταλάντευτη και ανυποχώρητη αποφασιστικότητα και με υπεράσπιση εκείνων που βάλλονται, των εργαζομένων, των πολιτών, των περιθωριοποιημένων και εξαθλιωμένων ανθρώπων, τους οποίους αυτό το σύστημα θέλει να καθυποτάξει.

Το δικαίωμα στο Νερό είναι οικουμενικό δικαίωμα, είναι αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα, είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα.

Υπερασπιζόμενοι το Νερό, υπερασπιζόμενοι την ΕΥΔΑΠ από την ιδιωτικοποίηση, συμπαραστεκόμενοι, συμπαριστάμενοι και συμμαχώντας με τους εργαζομένους που δίνουν μία μάχη που δεν είναι συντεχνιακή αλλά είναι μάχη όλων μας, διατρανώνουμε ότι αυτό το καθεστώς θα πέσει. Θα πέσει γιατί θα το ρίξουμε. Θα πέσει με πάταγο, με κρότο. Και, βέβαια, όλα αυτά τα οποία βίαια αφαιρούνται, όλα αυτά που αντισυνταγματικά διασπαθίζονται και αλώνονται, ο λαός μας θα τα πάρει πίσω και θα τα αξιοποιήσει.

Γιατί ανάπτυξη και επένδυση δεν είναι, βέβαια, η παράδοση στα εγχώρια και ξένα αρπακτικά.

Ανάπτυξη και επένδυση δεν είναι να κομματιάζεις τη χώρα και να χαρίζεις τα κομμάτια της.

Ανάπτυξη υπάρχει μόνο με μία κοινωνία η οποία ευημερεί και επένδυση δε νοείται εκείνη η οποία δεν έχει ως πρώτο μέλημα, ως πρώτο στην ιεραρχία, τον άνθρωπο.

Θα δώσουμε, λοιπόν, τη μάχη.

Ξέρουμε να δίνουμε τις μάχες.

Ξέρουμε να τις δίνουμε καλύτερα από εκείνους που σήμερα ως τζάμπα μάγκες θέλουν να πουλήσουν το σύμπαν. Και είμαστε σίγουροι ότι θα νικήσουμε.

Να ΄στε καλά.