Αποσπάσματα από την ομιλία στο Ωδείο Δράμας

Με την κεντρική ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην κατάμεστη αίθουσα του Ωδείου της Δράμας ολοκληρώθηκε η διήμερη επίσκεψη της Πλεύσης Ελευθερίας στην Ανατολική Μακεδονία την Δευτέρα και την Τρίτη 13 & 14 Ιουνίου 2016..

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου μίλησε σε ένα ένθερμο κοινό για τα προτάγματα της Πλεύσης Ελευθερίας. Αναφέρθηκε στα Μνημόνια, υπογραμμίζοντας ότι "συνιστούν εσχάτη προδοσία και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, για το οποίο υπάρχουν υπεύθυνοι και υπαίτιοι, που πρέπει να λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη, όπως προβλέπει το Σύνταγμα, σε δικαστήρια με λαϊκή συμμετοχή, σε Μεικτά Ορκωτά Δικαστήρια, που εγγυώνται την αντικειμενική και αναλογική απόδοση ευθυνών". Μίλησε για το θράσος όσων σήμερα ως Αξιωματική και Ελάσσων Αντιπολίτευση εξανίστανται για τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, τις κατεπείγουσες διαδικασίες, την απαξίωση της Βουλής, ενώ οι ίδιοι ως Κυβέρνηση κατέφυγαν στις ίδιες ακριβώς αντισυνταγματικές πρακτικές κατά κόρον. Στηλίτευσε τα κόμματα του Κοινοβουλίου που στήριξαν με την αποχή τους την Κυβέρνηση και όχι τον λαό. Με αφορμή το φρικιαστικό έγκλημα στο Ορλάντο, μίλησε για τη σημασία θωράκισης και υπεράσπισης των δικαιωμάτων όλων των πολιτών αλλά και όλων των ανθρώπων, χωρίς διακρίσεις, χωρίς ξενοφοβικές, ρατσιστικές, ομοφοβικές, μισαλλόδοξες αντιλήψεις.

Ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπουλού. Το βίντεο από την εκδήλωση της Τρίτης 14 Ιουνίου 2016 εδώ: https://www.plefsieleftherias.gr/kentriki-politiki-ekdilosi-tis-plefsis-eleftherias-sto-odio-dramas/

«Η Πλεύση Ελευθερίας κοιτάει προς το μέλλον, με επίγνωση του παρελθόντος και με αταλάντευτη βούληση, με ανυποχώρητη απόφαση να συνδράμει και να συγκροτήσει εκείνο το σαρωτικό κοινωνικό μέτωπο, εκείνη την σαρωτική κοινωνική διεκδίκηση, αυτήν την ολομέτωπη μάχη που πρέπει να δώσουμε προκειμένου να πάρουμε πίσω, τη ζωή, το μέλλον μας, προκειμένου να πάρουμε πίσω τη χώρα μας, την πατρίδα μας, προκειμένου να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας, προκειμένου να αποκαταστήσουμε την Δημοκρατία στη χώρα μας, προκειμένου να ανακτήσουμε την ελευθερία που κάποιοι μας αφαίρεσαν, προκειμένου να επαναπροσδιορίσουμε το περιεχόμενο ζωής που οι ζώσες και οι επόμενες γενιές δικαιούνται και υποχρεούνται να διεκδικούν.

Θα σας μιλήσω για την Πλεύση Ελευθερίας ως μια απόφαση και μία πρόσκληση. Για την Πλεύση Ελευθερίας ως έναρξη μιας μάχης που ακόμη εκκρεμεί, μιας μάχης που πρέπει να δοθεί προκειμένου να είμαστε ελεύθεροι, προκειμένου να ζούμε με περηφάνια και αξιοπρέπεια, προκειμένου να μπορούμε να κοιτάμε μετά από καιρό τον εαυτό μας στον καθρέφτη και να 'μαστε περήφανοι, προκειμένου να μπορούμε να κοιτάμε τις επόμενες γενιές στα μάτια και να ξέρουμε ότι δεν τις προδώσαμε και τους παραδώσαμε αυτά που οφείλαμε, αυτά που παραλάβαμε από τους προηγούμενους.

Για την Πλεύση Ελευθερίας: Τι είναι Πλεύση Ελευθερίας

Η Πλεύση Ελευθερίας δεν είναι ένα παραδοσιακό κόμμα και γι' αυτό δεν έχει ούτε επιτετραμμένους, ούτε τοποτηρητές.

Δεν έχει κομματικούς μηχανισμούς.

Δεν έχει εσωτερικούς ισορροπισμούς και δεν θα αποκτήσει ποτέ.

Δεν είναι μία συνεύρεση ανθρώπων που θέλουν να ανακυκλώσουν τον εαυτό τους στην εξουσία.

Δεν είναι μία ευκαιρία να αποκτήσουν κάποιοι θέσεις και οφίκια.

Είναι μία πολύ σοβαρή απόφαση ζωής, απόφαση διεκδίκησης, απόφαση και θέση μάχης. Και γι' αυτό δεν λέει, απλώς, ότι είναι κίνημα. Θα δώσει όλες της τις δυνάμεις για να αποτελέσει ένα ζωντανό κίνημα και κόμμα, όχι προκατασκευασμένο ως κονσέρβα, αλλά βγαλμένο μέσα από την κοινωνία, με ανοιχτές, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, με ανοιχτές τις πόρτες, ανοιχτά τα μάτια, ανοιχτό μυαλό, ανοιχτά πανιά.

Είναι μία προσπάθεια να ανασυγκροτηθεί, συνολικά, ο λαός μας και όχι μόνο ένα κομμάτι του λαού μας. Είναι μία πρόσκληση να ενσαρκώσει αυτό το κόμμα και κίνημα ο ίδιος ο λαός, η ίδια  η κοινωνία. Γι' αυτό και η αποψινή σας παρουσία είναι πολύτιμη. Γι' αυτό και αυτή η διαδικασία, που τώρα αρχίζει και δεν τελειώνει, είναι ζωτικής σημασίας.

Η Πλεύση Ελευθερίας είναι ο καθένας και η καθεμιά που αποφασίζει να δώσει τη μάχη για το μέλλον. Χωρίς να ξεχνά την προδοσία του παρελθόντος, χωρίς να δίνει άφεση αμαρτιών για τα εγκλήματα εκείνων που πρόδωσαν την λαϊκή εμπιστοσύνη και την κοινωνική εντολή.

Πρέπει να μην επιτρέψουμε η μνημονιακή δεσποτεία να συμπληρώσει επταετία, σαν άλλη δικτατορία. Είμαστε ήδη στα 6 χρόνια. Και σας θυμίζω ότι αυτά τα 6 χρόνια ξεκίνησαν με υποσχέσεις και εξαγγελίες ευημερίας και ανάπτυξης που θα έρχονταν το 2011, το 2012, το 2013, '14, '15 και τώρα ακούμε τον κ. Τσίπρα σαν άλλο κ. Σαμαρά, σαν άλλο κ. Παπαδήμο, σαν άλλο κ. Παπανδρέου να λέει τα ίδια: ότι η ανάπτυξη θα έρθει στο τέλος του '16. Για να προστεθεί και ο ίδιος στη θλιβερή σειρά των μνημονιακών Πρωθυπουργών που αφού πρόδωσαν τον λαό, τον μπούκωσαν με κούφιες υποσχέσεις, με ψέματα, με απάτη.


Για την απόδοση Δικαιοσύνης για το μνημονιακό έγκλημα

Το Μνημόνιο συνιστά εσχάτη προδοσία και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και γι' αυτό το έγκλημα υπάρχουν υπεύθυνοι και υπαίτιοι. Πρέπει να λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη. Και πρέπει να λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη, όπως προβλέπει το Σύνταγμα, σε δικαστήρια με λαϊκή συμμετοχή, σε Μεικτά Ορκωτά Δικαστήρια, που εγγυώνται την αντικειμενική και αναλογική απόδοση ευθυνών.

Για τον Μητσοτάκη – Επιστολή σε Βούτση

«Άκουσα ότι ο κ. Μητσοτάκης, έστειλε επιστολή στον κ. Βούτση και διαμαρτύρεται γιατί εκδίδονται πολλές Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ), γιατί υπάρχουν πολλά κατεπείγοντα νομοσχέδια και γιατί οι υπουργοί δεν εμφανίζονται στον κοινοβουλευτικό έλεγχο. Μα, αποτελεί θράσος να διαγωνίζονται σε υποκρισία εκείνοι που ήταν οι πρώτοι διδάξαντες. Ομολογουμένως, οι μαθητές ξεπέρασαν τους δασκάλους. Ο κ. Τσίπρας ξεπέρασε τον κ. Σαμαρά, και ο κ. Βούτσης ξεπέρασε τον κ. Μεϊμαράκη αλλά, αλίμονο, ας μην ξεχνάμε ότι αυτές ήταν οι ίδιες πρακτικές που εφάρμοζαν οι προηγούμενοι, με τον ίδιο καθεστωτισμό, με την ίδια αλαζονεία της εξουσίας και με την ίδια, ακραία, περιφρόνηση για τον λαό, τον οποίο θεωρούν κουτό και τον οποίο θέλουν να κοροϊδεύουν».


Για ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή

 Όταν, λοιπόν, ανακοινώθηκε η παραίτηση της Κυβέρνησης για να γίνει βίαιη διάλυση της Βουλής και να μπορούν πιο εύκολα, σε μια άλλη Βουλή, με «καλύτερη κοινοβουλευτική πλειοψηφία», όπως έλεγαν, να περνούν τα Μνημόνια, τα λεγόμενα «αντιμνημονιακά» κόμματα της Βουλής, τα λεγόμενα «αντισυστημικά» κόμματα συνέδραμαν σε αυτήν τη διαδικασία. Με οργανωμένη αποχή, και το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή, που σε καμμία περίπτωση δεν τα εξισώνω, και τα δύο, όμως, αυτά κοινοβουλευτικά κόμματα, συμμετείχαν στην οργανωμένη αποχή στην οποία προσκάλεσε η Κυβέρνηση τα κοινοβουλευτικά κόμματα, συμμετείχαν στην παρεμπόδιση της δημιουργίας της συγκρότησης απαρτίας και παρεμπόδισαν με την αποχή τους και τη συζήτηση του πορίσματος για το Χρέος και τη συζήτηση της υπόθεσης των γερμανικών οφειλών αλλά και τη συνέχιση της διερεύνησης της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας για την υπόθεση Siemens και την βίαιη προσαγωγή, του κ. Στουρνάρα που έπρεπε να γίνει.

Ας μην κοροϊδεύουν, λοιπόν, κάποιοι παριστάνοντας ότι δίνουν μία μάχη, την οποία την κρίσιμη στιγμή, όχι απλώς δεν έδωσαν, αλλά αντίθετα την έδωσαν μαζί με τους μνημονιακούς.


Για την δολοφονική επίθεση στο Ορλάντο

Η Πλεύση Ελευθερίας θα παλέψει για τα Δικαιώματα όλων των πολιτών αλλά και όλων των ανθρώπων, χωρίς διακρίσεις, χωρίς ξενοφοβικές, ρατσιστικές, ομοφοβικές, μισαλλόδοξες αντιλήψεις. Έγινε, προχθές, ένα φρικιαστικό έγκλημα, στο Ορλάντο, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στοχοποιήθηκαν οι θαμώνες ενός νυχτερινού κέντρου. Στοχοποιήθηκαν για τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους. Οι περισσότεροι άνθρωποι εκδηλώνουν, γιατί αυτή είναι η ανθρώπινη φύση μας, τον αποτροπιασμό τους, γι' αυτήν τη  τερατώδη δολοφονική επίθεση. Δεν αρκεί, όμως, να εκδηλώνουμε τον αποτροπιασμό μας. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η ασφάλεια και η ευημερία βρίσκονται στην ελευθερία. Εδράζονται στην ισότιμη αναγνώριση των Δικαιωμάτων όλων των πολιτών. Και όλων των ανθρώπων. Και του δικαιώματος στη διαφορετικότητα. Και του δικαιώματος στην ταυτότητα, όπως ο καθένας την προσδιορίζει. Και πρέπει, χωρίς να κοιτάμε αν εντασσόμαστε σε μία από τις κοινωνικές κατηγορίες που βάλλονται, προσβάλλονται και στοχοποιούνται λόγω της φυλής, λόγω του φύλου, λόγω της αναπηρίας, λόγω της ηλικίας, λόγω του θρησκεύματος, λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου, λόγω των πολιτικών πεποιθήσεων, χωρίς να πρέπει να είμαστε κι εμείς βαλλόμενοι και στοχοποιούμενοι, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι υπερασπιζόμενοι αυτούς που κάθε φορά στοχοποιούνται, προστατεύοντας και θωρακίζοντας αυτούς που κάθε φορά μπαίνουν στο στόχαστρο, στην πραγματικότητα υπερασπιζόμαστε την ταυτότητά μας ως ανθρώπων και το δικαίωμα όλων μας να ζούμε με αξιοπρέπεια.

Και να θυμόμαστε ότι αν δεν φωνάξουμε γι' αυτούς σήμερα, αύριο δε θα φανεί και δε θα βρεθεί κανείς να μιλήσει για μας. Και ο ελληνικός λαός βιώνει, σήμερα, έναν ανάλογο ρατσισμό. Γιατί μια αντίστοιχη στοχοποίηση υπέστη για την υπόθεση του Χρέους. Δεν είναι τυχαίο ότι στοχοποιήθηκαν οι Έλληνες ως, δήθεν, «ο τεμπέλης λαός», «ο μπαταχτσής» που ζούσε πέραν των δυνατοτήτων του και πρέπει να πληρώνει. Σε αυτήν τη συκοφαντία οικοδομήθηκε ένας νέος, σύγχρονος ρατσισμός και πάνω σε αυτήν τη συκοφαντία πάτησε και όλη η στρατηγική της επιβολής του Χρέους στον ελληνικό λαό. Η διαγραφή του Χρέους είναι ο πέμπτος πυλώνας, το πέμπτο πρόταγμα που διεκδικεί η Πλεύση Ελευθερίας και το διεκδικεί, όχι μόνον, ως υποχρέωση της Κυβέρνησης, το διεκδικεί ως κυριαρχικό δικαίωμα αυτού του λαού. Ο λαός έχει το δικαίωμα να αποκρούσει το Χρέος ακόμη και αν οι επίορκες Κυβερνήσεις αποδέχονται να το αποπληρώνουν. Ο λαός έχει το δικαίωμα να αρνηθεί να αποπληρώσει αυτό το Χρέος. Ο λαός έχει το δικαίωμα να διεκδικήσει να ζει χωρίς ένα Χρέος το οποίο έχει αποδειχθεί παντάπασι ότι και δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποπληρωθεί.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα παραστεί στις Εκδηλώσεις στη Μνήμη των 218 μαρτύρων-ηρώων Διστομιτών, θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας την Παρασκευή 10 Ιουνίου 2016.

Στο πλαίσιο της επίσκεψής της στο Δίστομο, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, θα καταθέσει στεφάνι στη μνήμη των σφαγιασθέντων.

Εν όψει της Επετείου, την Τρίτη 7 Ιουνίου η Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο Γιάννης Σταθάς είχαν συνάντηση με τα μέλη της Πρωτοβουλίας Γερμανών Ακτιβιστών «ΑΚ Δίστομο», που ενεργοποιείται για την εκτέλεση της δικαστικής απόφασης με την οποία δικαιώνονται τα θύματα του Διστόμου και υποχρεώνεται το Γερμανικό Κράτος να καταβάλει τις οφειλόμενες αποζημιώσεις.

Υπενθυμίζεται ότι στην Ιδρυτική Διακήρυξη της Πλεύσης Ελευθερίας γίνεται ειδική μνεία στην Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών αλλά και την εκτέλεση της απόφασης για το Δίστομο, για την οποία, εδώ και 16 χρόνια, ουδείς Υπουργός Δικαιοσύνης έχει θέσει την υπογραφή του,  γεγονός που παρεμποδίζει της απόδοση Δικαιοσύνης στα θύματα, τους επιζώντες και τις οικογένειές τους.

 

Από την Ιδρυτική Διακήρυξη:

“Για τι παλεύουμε:

• Για την διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα από τον 1ο και 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, με κάθε πρόσφορο μέσο. Για την δικαίωση των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας στη χώρα μας, με την εκτέλεση της αμετάκλητης δικαστικής απόφασης για το Δίστομο.
• Για την ανάδειξη και προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και την επιστροφή των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών της πατρίδας μας. “

Την Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών συμβολίζει ένα από τα 6 πανιά σε σχήμα Δ, που συγκροτούν τα προτάγματα της Πλεύσης Ελευθερίας.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου στην εκπομπή «Τελεία και Παύλα» με τον Γιώργο Σαράφη και τη Μαρίνα Παπαδημητρίου στην ERT OPEN, 24/05/2016:

Μαρίνα Παπαδημητρίου:

Πρέπει, αγαπητοί ακροατές, να μένουμε ευχαριστημένοι από το ό,τι μας προσφέρουν όσα μέσα διανοητικής χειραγώγησης προσπαθούν τόσα χρόνια να παρουσιάσουν κατά κύριο λόγο αντεστραμμένη την πραγματικότητα; Όπως λέει ο λαός μας, «το άσπρο, μαύρο»;

Βασικό στοιχείο της Δημοκρατίας είναι η πολυμορφία των απόψεων. Έτσι, λοιπόν, αποφασίσαμε να κάνουμε αυτήν την εκπομπή με καλεσμένους αυτούς, κυρίως, που έχουν διαφορετική άποψη από την κρατούσα. Καλεσμένη σήμερα είναι η προηγούμενη Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου που έχουμε τη χαρά να τη φιλοξενούμε εδώ στο στούντιο της ERTOPEN.

Γιώργος Σαράφης: Κυρία Κωνσταντοπούλου, γεια σας κι από μένα. Και μπαίνουμε αμέσως στην πρώτη ερώτηση.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δεν θεωρώ ότι έχω αντίθετη άποψη από την κρατούσα. Έχω αντίθετη άποψη από την άποψη των κρατούντων. Και η άποψη των κρατούντων δεν είναι κατ’ ανάγκη η κρατούσα άποψη. Νομίζω ότι, στη συγκεκριμένη συγκυρία, η άποψη των κρατούντων είναι μια άκρως μειοψηφική άποψη, σε πλήρη δυσαρμονία με την κοινωνία.

Γιώργος Σαράφης: Η πρώτη ερώτηση: Υπηρετεί η παρούσα Βουλή τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Η Βουλή που ουσιαστικά κατασκευάστηκε μέσα από το πραξικόπημα του καλοκαιριού, είναι μια Βουλή σύμφωνα με τις επιθυμίες των δανειστών. Οι δανειστές, με τους εδώ επιτετραμμένους τους, με πρώτους συνομιλούντες και συνομιλητές τον Πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αποφάσισαν να διαλύσουν τη Βουλή που είχε αναδειχθεί το Γενάρη του ’15, με σαφή αντιμνημονιακή εντολή. Τη Βουλή, δηλαδή, η οποία ξεκίνησε το Λογιστικό Έλεγχο του Χρέους, ανέδειξε και αναβάθμισε τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών, ανέσυρε πολύ σοβαρές υποθέσεις οικονομικών σκανδάλων και διαπλοκής, όπως το σκάνδαλο Siemens και το σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ, δημιούργησε Εξεταστική Επιτροπή για τις ευθύνες που αφορούν την υπαγωγή της χώρας στα Μνημόνια. Αυτή τη Βουλή δεν την ήθελαν οι δανειστές, δεν την ήθελαν και οι κρατούντες. Και θέλησαν να φτιάξουν μια άλλη Βουλή, το είπαν πολύ καθαρά ότι ήθελαν μια «σταθερή κοινοβουλευτική πλειοψηφία», η οποία να επικυρώνει τα μνημονιακά κελεύσματα. Αυτή τη Βουλή, λοιπόν, πέτυχαν μέσα από τις αιφνιδιαστικές και αντισυνταγματικές διαδικασίες που εκκινήθηκαν στα τέλη του Αυγούστου, μέσα από εκλογές, στις οποίες καταγράφηκε η μεγαλύτερη αποχή όλων των εποχών, 50% σχεδόν αποχή. Και, βέβαια, ξέρετε πολύ καλά ότι η αποτύπωση της σημερινής Βουλής δεν εκπροσωπεί ούτε το 50%, ούτε το μισό, δηλαδή, του ενεργού πληθυσμού και των εκλογέων: είναι μια Βουλή η οποία επικυρώνει Μνημόνια, είναι μία Βουλή όργανο των δανειστών, δεν λειτουργεί στο πνεύμα του δημοκρατικού πολιτεύματος, όπως ορίζεται από το Σύνταγμα, και είναι και μια Βουλή η οποία, προχθές μόλις, εκχώρησε συνολικά την κοινοβουλευτική λειτουργία σε ένα αυτόματο σύστημα πολιτειακής προσαρμογής: είναι μια ανατριχιαστική σύλληψη αυτός ο «Κόφτης», που, στην πραγματικότητα, ακυρώνει κάθε έννοια δημοκρατικής λειτουργίας.

Μαρίνα Παπαδημητρίου: Επομένως, κυρία Κωνσταντοπούλου, η εθνική κυριαρχία πρέπει να επανακτηθεί από την ελληνική πολιτεία. Με ποιόν τρόπο θα δημιουργηθεί ένα νέο πολιτικό σύστημα στη θέση του σημερινού που σάπισε, αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο για τη χώρα και την οδηγεί σε μεγάλες περιπέτειες;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Η εθνική, λαϊκή, δημοκρατική κυριαρχία πρέπει να ανακτηθεί από το λαό. Ο λαός είναι ο φορέας και το υποκείμενο της Δημοκρατίας και πρέπει ο λαός να ενεργοποιηθεί σε αυτήν την πάρα πολύ δύσκολη και σκοτεινή συγκυρία: πρέπει να αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί, που είναι μια ευθύνη διεκδίκησης και αντίστασης. Είναι η ευθύνη που καταγράφεται στο ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματός μας στο άρθρο 120, στο παλιό 1-1-4, το οποίο με έναν πάντοτε συγκινητικό για μένα τρόπο, κι όπως ξέρω για τους περισσότερους ανθρώπους, ορίζει ότι η πίστη Πατρίδα και τη Δημοκρατία είναι θεμελιώδες δικαίωμα όλων των Ελλήνων και ότι η τήρηση του Συντάγματος, δηλαδή η διαφύλαξη της Δημοκρατίας, επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσον εναντίον οποιουδήποτε προσπαθεί να το καταλύσει με τη βία. Αυτή τη στιγμή έχουμε μια βίαιη κατάλυση του Συντάγματος και της δημοκρατικής λειτουργίας και ενεργοποιείται το δικαίωμα και το καθήκον αντίστασης των πολιτών, ενεργοποιείται το δικαίωμα αλλά και το καθήκον ανυπακοής, κοινωνικής και πολιτικής, απέναντι σε μέτρα και κελεύσματα τα οποία εξαϋλώνουν τη Δημοκρατία, εξουθενώνουν την κοινωνία και τελικώς εκμηδενίζουν την ανθρώπινη ζωή.

Γιώργος Σαράφης: Στο «μηχανισμό παραγωγής επιχειρημάτων» της Κυβέρνησης κυριαρχεί η εξής αφήγηση: η Αριστερά εδώ κι έναν αιώνα ηττάται συνεχώς στις μεγάλες αναμετρήσεις στην αντιπαράθεσή της με την Άρχουσα Τάξη. Τώρα που κάποιος από την πλευρά της κατέκτησε δημοκρατικά το αξίωμα του Πρωθυπουργού, σας πειράζει; Η απάντηση, βέβαια, είναι εύλογη. Μέχρι τώρα η Αριστερά έδινε μάχες και τις έχανε λόγω του συσχετισμού δύναμης: δικτατορία Πάγκαλου, δικτατορία Μεταξά, Δεκεμβριανά, Εμφύλιος, δικτατορία 21ης Απριλίου. Μόνο που σηκωνόταν ξανά μετά από κάθε μάχη και προετοιμαζόταν για την επόμενη. Ποτέ, ακόμη και στις πιο αντίξοες γι’ αυτήν συνθήκες, δεν προσχώρησε στο στρατόπεδο του αντιπάλου. Πλήρωσε με πολύ αίμα την εμμονή της στα ιδανικά της. Πάντοτε, όμως, ήταν έτοιμη για καινούργιους αγώνες. Κοινώς, δεν το έβαζε κάτω. Σήμερα, όμως, η ηγεσία ενός μεγάλου τμήματός της προσχώρησε τουλάχιστον εξ αντικειμένου στο στρατόπεδο του κοινωνικού και πολιτικού αντιπάλου. Αυτό συνιστά ποιοτική διαφορά καθοριστικής σημασίας. Σε ποιες βάσεις πρέπει να αναδιοργανωθεί η Αριστερά, ώστε να αντιμετωπίσει νικηφόρα τις καινούριες αντιπαραθέσεις και μάχες που έρχονται;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Να σας πω, κατ’ αρχάς, ότι μου άρεσε πολύ η διατύπωσή σας «ο μηχανισμός παραγωγής επιχειρημάτων». Είναι πράγματι μία Γκεμπελική λειτουργία αυτή, την οποία και παρατηρούμε και υφιστάμεθα. Την είδαμε να εκτυλίσσεται σε όλη την προηγούμενη περίοδο, στην περίοδο της διακυβέρνησης Σαμαρά και, πλέον, την παρατηρούμε να διανθίζεται και να εμπλουτίζεται από πλευράς των σήμερα κρατούντων. Θα σας πω με πολύ μεγάλη ειλικρίνεια ότι εγώ δεν αναγνωρίζω καμμία Αριστερά στην σημερινή διακυβέρνηση. Δεν έχει καμμία σχέση με την Αριστερά αυτός ο καθεστωτισμός. Δεν έχει καμμία σχέση με την Αριστερά αυτή η εκδικητική και καταδιωκτική λειτουργία απέναντι σε οποιονδήποτε αντιστέκεται και διατυπώνει και αρθρώνει λόγο αντίστασης και ανυπακοής ή, έστω, κριτική. Δεν έχει καμμία σχέση με την Αριστερά αυτός ο άκρατος νεποτισμός, αυτή η παρεοκρατία: να έχουν αποκατασταθεί οι φίλοι, συγγενείς ανεξαρτήτως προσόντων, ανεξαρτήτως προϋπηρεσίας, ανεξαρτήτως ικανοτήτων και δυνατοτήτων.

Δεν αντιπροσωπεύει την Αριστερά όλο το πλαίσιο αυτών των Μνημονίων, ένα νεοφιλελεύθερο, ένα άκρως νεοφιλελεύθερο πλαίσιο. Δεν έχει καμμία σχέση με την Αριστερά αυτή η ανατριχιαστική συμφωνία η οποία υπεγράφη από τον κύριο Τσίπρα για το προσφυγικό, μία συμφωνία που μας πάει αιώνες πίσω, αντιμετωπίζει τους ανθρώπους ως αντικείμενα και εγκαθιδρύει ένα νέο δουλεμπόριο.

Τέλος, θα σας έλεγα ότι δεν έχει καμμία σχέση με την Αριστερά, με τους αγώνες και την αγωνιστικότητα που διαποτίζει τη διαδρομή της Αριστεράς στην ιστορία, αυτή η εθελόδουλη στάση, η ετσιθελική απόπειρα επιβολής της θεωρίας της έλλειψης εναλλακτικής, της αυτοακύρωσης και της δικαίωσης όλων όσων ήταν απέναντί μας όλον αυτόν τον καιρό.

Η απάντησή μου στο ερώτημά σας «Πώς θα ανασυγκροτηθεί η Αριστερά» είναι στη δική μου συνείδηση αυτονόητη: η Αριστερά θα ανασυγκροτηθεί μέσα από την κοινωνία και μέσα στην κοινωνία, σε πλήρη συνάφεια, σε σύμπραξη και αρμονία με τις ζωντανές κοινωνικές δυνάμεις. Όχι με θεωρητικούς ελιτισμούς αλλά σε μία πραγματική συμμαχία με τους ζωντανούς ανθρώπους. Γι’ αυτό το λόγο και πιστεύω βαθιά ότι η δικαίωση της Αριστεράς, η ανασυγκρότηση της Αριστεράς δεν είναι ζήτημα διακήρυξης. Δεν είναι ζήτημα να σηκώσουμε τη σημαία της Αριστεράς, ούτε να διεκδικεί όποιος θεωρεί τον εαυτό του αριστερό, αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερός, να διεκδικεί να δικαιωθεί επικαλούμενος ένα ηθικό πλεονέκτημα το οποίο έχει ακυρωθεί. Έχει ακυρωθεί το ηθικό πλεονέκτημα από τις συμπεριφορές ακριβώς αυτών των ανθρώπων που προέρχονταν από τους κόλπους της Αριστεράς και συμπεριφέρθηκαν κατ’ αυτόν τον προδοτικό τρόπο. Για μένα, λοιπόν, η Αριστερά θα υπάρξει μόνο εάν συνδράμει και συμπράξει στην ανασυγκρότηση της κοινωνίας, στη άμυνα της κοινωνίας, στην απελευθέρωση της πατρίδας και στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

Και, προσωπικά, γι’ αυτά θα εργαστώ με όλες μου τις δυνάμεις.

Μαρίνα Παπαδημητρίου: Κυρία Κωνσταντοπούλου, σήμερα αναμένονται οι αποφάσεις των δανειστών για τα καινούργια βάρη που θα επωμισθεί η ελληνική κοινωνία, οι Έλληνες πολίτες, με τη μορφή δανείων. Πιστεύετε ότι αυτή η μορφή υπερδανεισμού της χώρας αντί της ενίσχυσής της για την επαναδημιουργία της παραγωγικής της βάσης που θρυμματίστηκε οδηγεί σε λύσεις; Ή δημιουργεί καινούργια αδιέξοδα;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί να οδηγήσει σε οποιαδήποτε λύση αυτός ο φαύλος κύκλος του δανεισμού και της υπερχρέωσης. Προηγουμένως, στις προηγούμενες δεκαετίες, μιλούσαμε για δανεισμό προς εξυπηρέτηση υποτιθέμενων αναγκών. Ήδη έχει αποδειχθεί μέσα από τις εργασίες και από τα Πορίσματα της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους ότι αυτός ο δανεισμός δεν κατευθύνθηκε στην εξυπηρέτηση κοινωνικών αναγκών, κατευθύνθηκε στην εξυπηρέτηση συμβάσεων διαφθοράς, δημιουργίας και ενίσχυσης συγκεκριμένων ολιγαρχιών προς την κατεύθυνση, επίσης, μιας συναλλαγής των Κυβερνήσεων των τεσσάρων πρώτων δεκαετιών της Μεταπολίτευσης προς τεράστια βλάβη της κοινωνίας. Είναι, λοιπόν, σίγουρο ότι ο δανεισμός των προηγούμενων δεκαετιών είναι επιβλαβής και παράνομος. Μπορούν να αποκηρυχθούν τα χρέη που προέκυψαν και συνδέονται με αυτόν τον δανεισμό. Αντίστοιχα, επιβάλλεται να αποκηρυχθεί το μνημονιακό χρέος, το οποίο έχει αποδειχθεί πια ότι δεν εξυπηρέτησε την διάσωση της οικονομίας και της κοινωνίας, αλλά εξυπηρέτησε τη διάσωση των γερμανικών και των γαλλικών τραπεζών, καθώς και την εγκαθίδρυση αυτού του εφιαλτικού καθεστώτος, του Μνημονιακού Καθεστώτος.

Θα σας πω καθαρά, η άποψή μου είναι ότι το Χρέος λειτουργεί ως εργαλείο υποδούλωσης του λαού αυτού και άλλων λαών γιατί αυτό το σύστημα εξάγεται και σε λίγο θα εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη. Το χρέος αυτή τη στιγμή λειτουργεί ως θηλιά στο λαιμό της κοινωνίας, το τραπεζικό σύστημα του ευρωπαϊκού κεντρικού μηχανισμού χρησιμοποιείται αυτή τη στιγμή ως όπλο, όπως και το νόμισμα, το κοινό νόμισμα, το ευρώ, χρησιμοποιούνται ως όπλα εναντίον του λαού και της κοινωνίας. Αυτό είναι μια πλήρης διαστροφή και των ευρωπαϊκών συνθηκών και των κοινών σκοπών και στόχων που καταγράφονται στις ιδρυτικές συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από την στιγμή που είμαστε σε αυτήν την συνθήκη, σε μία συνθήκη, δηλαδή, εχθροπραξίας έναντι της χώρας, εχθροπραξίας από τα μέσα, από το εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι σαφές ότι ενεργοποιείται το καθήκον άμυνας και αντίστασης.

Μαρίνα Παπαδημητρίου: Η αναφορά από τη μεριά της Κυβέρνησης στην ελάφρυνση του Χρέους, πώς το βλέπετε αυτό; Πώς; Λειτουργεί πολλές φορές σαν να θέλει να θολώσει τα νερά;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θέλω να σας μιλήσω από καρδιάς.. Αν σκεφθεί κανείς ότι ένα παιδί που γεννιέται σήμερα, χωρίς να έχει ούτε πάρει μια ανάσα, χωρίς να έχει ζήσει, χωρίς να έχει ψηφίσει, χωρίς να έχει δημιουργήσει, χωρίς να έχει αναλάβει ευθύνες, χρωστάει 40.000 ευρώ, γιατί έτσι αποφάσισαν εκείνοι οι οποίοι καταλήστευσαν τα δημόσια ταμεία και κατασπατάλησαν το δημόσιο χρήμα, αντιλαμβάνεται το μέγεθος της αδικίας. Το αποτέλεσμα αυτό είναι ευθέως συνδεδεμένο με την μετακύληση των υποχρεώσεων της χώρας σε μεταγενέστερο στάδιο. Αντί, δηλαδή, να κάνουν οι κυβερνήσεις αυτό που οφείλουν, να αποκηρύξουν το Χρέος, να αρνηθούν την αποπληρωμή του – δεν είναι διακριτική ευχέρεια, είναι υποχρέωσή τους, από τη στιγμή που διαπιστώνεται αφενός μεν παρανομία στην συγκρότηση και στην διόγκωση αυτού του χρέους, αφετέρου μη βιωσιμότητα του χρέους, δηλαδή, αδυναμία εξυπηρέτησής του χωρίς υπονόμευση των θεμελιωδών δικαιωμάτων, ενεργοποιείται η υποχρέωση της Κυβέρνησης να αποκηρύξει αυτό το χρέος – το ότι δεν το κάνει συγκροτεί ευθεία παράβαση των καθηκόντων της. Ωστόσο, οι Μνημονιακές Κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της σημερινής Κυβέρνησης, της Κυβέρνησης Τσίπρα, έχουν αποφασίσει αυτό το χρέος να το φορτώσουν στα μωρά, στους νέους ανθρώπους και στις επόμενες γενιές: στα αγέννητα παιδιά. Αυτό σημαίνει ότι θα ζητήσουμε από αυτούς που δεν φταίνε σε τίποτα, από αυτούς που δεν δημιούργησαν επ’ ουδενί ούτε νομιμοποίησαν ούτε δια της αποχής ή της σιωπής τους ανέχθηκαν τη δημιουργία αυτού του χρέους, τους ζητάμε να το πληρώσουν. Αυτό σε καμμία συνθήκη και σε καμμία βιοτική κατάσταση δεν είναι ανεκτό. Να ζητάς, δηλαδή, και να επιβάλλεις στον άλλον να πληρώσει χρέη που δεν του αναλογούν. Αυτό που λέω και αυτό που λέει η Πλεύση Ελευθερίας, η κίνηση αυτή, το κόμμα – κίνημα, που δημιουργούμε αυτή τη στιγμή και έχει μεταξύ των έξι προταγμάτων της την Διαγραφή του Χρέους, είναι ότι η διαγραφή του χρέους, η αποκήρυξη αυτού του παράνομου χρέους αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα του λαού: ότι δεν επαφίεται αποκλειστικά στην Κυβέρνηση και στις προαιρέσεις των κυβερνητικών στελεχών: υπάρχει ένα κυριαρχικό δικαίωμα του λαού να αποκηρύξει αυτό το χρέος. Αυτό το δικαίωμα πρέπει να διεκδικηθεί. Έχουμε πάρα πολλούς συμμάχους, έχουμε πάρα πολλά εργαλεία υποστηρικτικά αυτής της προσέγγισης από τις εργασίες της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους στις Αποφάσεις, στις Εκθέσεις του Ανεξάρτητου Εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ για το Χρέος, στα ψηφίσματα του ΟΗΕ για το Χρέος, στην συστράτευση πάρα πολύ σημαντικών προσωπικοτήτων στην υποστήριξη αυτού του αιτήματος και αυτού του δικαιώματος.

Ο Ken Loach που βραβεύτηκε προχθές ήταν μεταξύ των πρώτων προσώπων που υποστήριξαν την δημιουργία και τις εργασίας της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους. Και χαίρομαι πάρα πολύ που μια τέτοια φωνή, φωνή αντίστασης και δημιουργίας, αυτή που αναλογεί στους ανθρώπους του πολιτισμού και της διανόησης, τιμήθηκε και αναγνωρίσθηκε. Και χαίρομαι πάρα πολύ που τον είχαμε σύμμαχο και υποστηρικτή μας από την πρώτη στιγμή. Στα δύσκολα.

Γιώργος Σαράφης : Η νομοθέτηση και η ψήφιση του περίφημου Υπερταμείου, υποθηκεύει, όπως είπαμε, το μέλλον των νέων γενεών των Ελλήνων. Οι πολίτες πρέπει να καταλάβουν ότι όσο παρατείνεται το καθεστώς των Μνημονίων τόσο θα κινδυνεύει η χώρα να περιπέσει σε αυτό που στο εξής θα ονομάζουμε «Νέα Τουρκοκρατία». Δηλαδή μία πολύ μακρά περίοδος αφελληνισμού της ελληνικής κοινωνίας, που θα οδηγήσει σε απώλεια της εθνικής μνήμης και συνείδησης. Το νέο αυτό κοινωνικό status, συνοδευόμενο από τις υλακές του κ. Μητσοτάκη, που μίλησε για υπεράσπιση των αδύναμων και ταξικό πόλεμο της Κυβέρνησης κατά των προνομιούχων της κοινωνίας παραπέμπει σε oργουελικές καταστάσεις και ανοίγει διάπλατα την πόρτα του φρενοκομείου . Πώς μπορούν οι Έλληνες να αποτρέψουν αυτή την κατάσταση;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εγώ θα παρατηρήσω ότι η αναλογία που κάνατε με την διάρκεια της οθωμανικής αυτοκρατορίας και της τουρκοκρατίας, της λεγόμενης, είναι εύστοχη, από ποια άποψη: το δίδαγμα της Ιστορίας είναι ότι τα καθεστώτα που εγκαθιδρύονται και έχουν τέτοια χαρακτηριστικά, χαρακτηριστικά απολυταρχίας, ανελευθερίας, επιβολής και υποδούλωσης έχουν την τάση και να ριζώνουν και να διαιωνίζονται.

Και αποτελεί πεποίθησή μου ότι το Μνημόνιο έχει τέτοια προοπτική, εάν δεν το αποτινάξουμε. Ήδη η πρώτη μνημονιακή σύμβαση, το πρώτο μνημονιακό κείμενο, εκτείνεται μέχρι το 2060 ρητά, όχι κρυφά. Διεκδικεί, δηλαδή, ήδη από το 2010 από τους ανθρώπους να παραδώσουν τη ζωή τους, γιατί κάθε ζώσα γενιά και κάθε ζώσα ύπαρξη στην πορεία της πεντηκοετίας, αντιλαμβάνεται ότι έχει απεμπολήσει και διανύσει ένα πολύ πολύ σημαντικό μέρος της ζωής της. Είναι, λοιπόν, σαφές ότι το μνημόνιο, όπως κάθε απολυταρχικό, αυταρχικό, ανελεύθερο και αντιδημοκρατικό καθεστώς, δεν θα πέσει μόνο του, παρά μόνον εάν επιτελέσει τον πολύ καταστροφικό σκοπό του, όπως έπεσε η δικτατορία. Δεν μας αναλογεί να περιμένουμε να πέσει σαν ώριμο φρούτο το μνημονιακό καθεστώς. Μας αναλογεί να παλέψουμε και να το αποτινάξουμε. Μας αναλογεί, εάν θέλετε, να μην επιτρέψουμε να συμπληρώσει ούτε επταετία. Είμαστε ήδη στα έξι χρόνια. Μας καλεί και η μοίρα μας και το καθήκον να ενεργοποιηθούμε για να θωρακίσουμε την κοινωνία, να αποκαταστήσουμε, να ανακτήσουμε την ελευθερία και την δημοκρατία και να προστατεύσουμε και τους άλλους λαούς, που θυματοποιούνται από τα Μνημόνια που ξεκίνησαν με πρώτο πειραματόζωο την Ελλάδα και την ελληνική κοινωνία.

Μαρίνα Παπαδημητρίου: Κυρία Κωνσταντοπούλου αναφερθήκατε, πριν από λίγο, στην Επιτροπή για το Δημόσιο Χρέος. Μετά τις εκλογές, τον Γενάρη του 2015, για πρώτη φορά πρώτος τη τάξη θεσμός, όπως η Βουλή των Ελλήνων, τόλμησε να ασχοληθεί με την χρέος της χώρας, συστήνοντας την Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους. Βέβαια, μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου τα φώτα της δημοσιότητας έσβησαν. Η Επιτροπή, όμως, έχοντας βγάλει το πόρισμά της συνέχισε τις εργασίες της. Αυτήν περίοδο πώς συνεχίζει το έργο της;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κατ’ αρχάς, να σας πω ότι έχοντας ιδρύσει την Επιτροπή αυτή και συμπράξει στις εργασίες της όλο το διάστημα που ήμουν Πρόεδρος της Βουλής και έχοντας εγγυηθεί να λειτουργεί με ανεξαρτησία και ελευθερία συνείδησης των μελών της, που είναι διακεκριμένα μέλη και της επιστημονικής κοινότητας και της διανόησης και της νομικής επιστήμης και της οικονομικής επιστήμης, απ’ όλον τον κόσμο, βίωσα με πολύ οδυνηρό τρόπο την καταδίωξη της Επιτροπής. Μετά την ανάληψη καθηκόντων του νέου Προέδρου της Βουλής, στον οποίο θα θυμάστε ότι παρέδωσα το πόρισμα της Επιτροπής Αλήθειας, όπως και όλα τα πορίσματα, που κατά την άποψή μου συγκροτούν κοινοβουλευτικό κεκτημένο (τα δύο πορίσματα της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, το πόρισμα της Επιτροπής για τη Siemens, το πόρισμα της Επιτροπής για τις Γερμανικές Οφειλές, της Επιτροπής του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους). Μετά, λοιπόν, από αυτήν μου την ενέργεια η οποία έγινε δημόσια, υπό το φως, καλώντας τον νέο Πρόεδρο της Βουλής να στηρίξει αυτές τις εργασίες, εκτυλίχθηκε μία οργουελική κατάσταση κατά την οποία με φιρμάνια που εκδίδονταν τις ημέρες απεργίας από τη μία αφαιρούνταν τα γραφεία της Επιτροπής, από την άλλη καταργούντο μονομερώς - κηρυσσόταν το πέρας των εργασιών της, εκ τρίτου αποφασιζόταν ότι θα κατασχεθούν τα αρχεία της Επιτροπής, θα καταγραφούν σαν να ήταν, περίπου, παράνομο υλικό, στο τέλος υπήρξε και αλλαγή κλειδαριών και κατάσχεση και των αρχείων της Επιτροπής. Όλα αυτά αποτυπώνουν, βέβαια, την αδυναμία και την αμηχανία των κρατούντων απέναντι σε μία Επιτροπή που απολαμβάνει διεθνούς αναγνώρισης, ακόμη και σήμερα: ο ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ για το Χρέος και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα επισημαίνει στα πορίσματά του ότι θα έπρεπε να συνεχιστεί ο λογιστικός έλεγχος. Η Επιτροπή έχει κληθεί να παρουσιάσει τα πορίσματά της σε όλον τον κόσμο, εγώ έχω πάει από την Ισπανία, τη Γαλλία, το LondonSchoolofEconomics (ELC), το Columbia στις ΗΠΑ, παντού για να μιλήσω για τα θέματα της Επιτροπής και ο Επιστημονικός Συντονιστής της Επιτροπής, ο Eric Toussaint, επίσης. Αποφασίσαμε ότι δεν θα υπακούσουμε στις επιταγές της διακοπής, της επιβεβλημένης και βίαιης διακοπής εργασιών μας, ότι θα συνεχίσουμε, έστω και χωρίς την αιγίδα μια Βουλής, που, ούτως ή άλλως, δε θέλουμε την αιγίδα της, γιατί είναι μία Βουλή αυτοακυρωμένη. Είναι μία Βουλή μνημονιακή, μία Βουλή σφραγίδα των δανειστών.

Από τον Μάρτιο, λοιπόν, σε δημόσια συνεδρίαση που έγινε στο Ευρωκοινοβούλιο, ανακοινώσαμε την ανασυγκρότηση της Επιτροπής με τη μορφή Σωματείου. Έχει γίνει και η συνεδρίαση που αποφάσισε τη δημιουργία της Επιτροπής ως Σωματείου και από μέρα σε μέρα, βδομάδα σε βδομάδα, μόλις υπάρξει η δυνατότητα, διότι, όπως ξέρετε, απέχουν οι δικηγόροι της χώρας, αντιστεκόμενοι ακριβώς σε μνημονιακά μέτρα, μόλις, λοιπόν, δοθεί η δυνατότητα, θα κατατεθεί και στο Πρωτοδικείο η αίτηση δημιουργίας της Επιτροπής ως Σωματείου για να προχωρήσει η Επιτροπή στο έργο της και, κυρίως, στη διερεύνηση εκείνων τα οποία έχει επιλέξει ως προτάγματα στις έρευνές της, που είναι: το τραπεζικό σύστημα, η σύνδεση του τραπεζικού συστήματος και των τραπεζών με τον μηχανισμό του χρέους, οι αποκρατικοποιήσεις, οι ιδιωτικοποιήσεις, που αποτελούν άλλον έναν μηχανισμό σύλησης και παράνομης οικειοποίησης της δημόσιας περιουσίας, με εργαλείο και πρόσχημα το χρέος το ασφαλιστικό σύστημα, που κατέρρευσε, μεταξύ άλλων, λόγω και των μνημονιακών αποφάσεων και διατάξεων και που αυτή τη στιγμή παραδίδεται βορά, χωρίς την παραμικρή προστασία των ασφαλισμένων, οι οποίοι αφενός έχουν καταβάλει τις εισφορές τους σε μια ολόκληρη ζωή και πληρώσει με τον ιδρώτα τους και με το μόχθο τους, αφετέρου δικαιούνται την ανταπόδοση της εργασίας τους.

Γιώργο Σαράφης: Μπροστά στο νέο διπολικό σκηνικό που επιχειρείται να στηθεί, θεωρείτε απαραίτητη τη δημιουργία ενός μετώπου όλων των πατριωτικών, προοδευτικών δυνάμεων για την απαλλαγή της χώρας από τον θανάσιμο εναγκαλισμό των δανειστών; Η Πλεύση Ελευθερίας είναι διατεθειμένη μαζί με τις άλλες δυνάμεις της κοινωνικής δικαιοσύνης να προχωρήσει στην δημιουργία ενός γρανιτένιου μετώπου προς αυτήν την κατεύθυνση; Τουλάχιστον, η τεράστια πλειοψηφία των πολιτών, πλην της ολιγαρχίας, το απαιτεί αυτό.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Η Πλεύση Ελευθερίας, ήδη από την ιδρυτική της διακήρυξη, μιλά για την αναγκαιότητα σύμπραξης, την δημιουργία ενός μετώπου που θα απελευθερώσει την χώρα και τον λαό, θα αποτινάξει τον μνημονιακό ζυγό και θα αναλάβει την επαναδημιουργία του μέλλοντός μας. Το μέτωπο δεν φτιάχνεται, βεβαίως, δια της αυτοανακηρύξεως. Απαιτεί και συγκροτημένες δυνάμεις και συμπράξεις και κοινές πρωτοβουλίες και κοινές δράσεις. Σε ό,τι αφορά την Πλεύση Ελευθερίας είναι σαφές ότι θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, προκειμένου να δημιουργηθούν οι συνθήκες για την συγκρότηση ενός τέτοιου μετώπου, που θα έχει στην προμετωπίδα του τις κοινωνικές, πολιτικές και κινηματικές δυνάμεις, που ενεργοποιούνται και δραστηριοποιούνται προς αυτόν τον σκοπό. Δίνουμε πάρα πολύ μεγάλη έμφαση στα κινήματα. Γιατί τα κινήματα είναι το ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας. Είναι και αυτό το οποίο επιδιώκει να καταπνίξει το μνηνονιακό καθεστώς και επιδιώκει να το καταπνίξει, κυρίως στοχεύοντας στην ψυχολογία των ανθρώπων, τους οποίους θέλει να αποκαρδιώσει και να απενεργοποιήσει.

Γιώργο Σαράφης: Ας πάμε τώρα και σε μία γενικότερη θεώρηση. Δύο πόλοι ισχύος εξακολουθούν να υπάρχουν στην χώρα. Ο ένας είναι πανίσχυρος και εκπροσωπεί την ξενοκρατία. Ο άλλος στηρίζεται στον λαϊκό παράγοντα και στα διακόσια, περίπου, χρόνια της ανεξαρτησίας έχει εμφανισθεί ελάχιστες φορές. Το αποτύπωμά του, όμως, εξακολουθεί να επικαθορίζει την πορεία της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Εμφανίζεται πάντοτε μετά από μεγάλες ταπεινώσεις και ήττες. Εθνεγερσία, 1909, Εθνική Αντίσταση, πτώση της Χούντας. Αυτός ο πόλος, παρ’ όλες τις παλινδρομήσεις και τις προδοσίες, εξακολουθεί να τείνει προς μία πορεία συνεχούς μορφοποίησης και αναζητά συγκεκριμένη πολιτική έκφραση και στίγμα. Πιστεύετε ότι στο άμεσο μέλλον είναι δυνατόν να επανεμφανισθεί ξανά στο προσκήνιο;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εγώ, όπως σας είπα, αναγνωρίζω ως μοναδικό υποκείμενο των εξελίξεων και της ιστορίας τους λαούς. Τους λαούς και τις κοινωνίες, τους ζωντανούς ανθρώπους. Και νομίζω ότι αν οι άνθρωποι, αν οι κοινωνίες, αν οι λαοί συνειδητοποιήσουν την δύναμη που έχουν, αυτήν την δύναμη την οποία φοβούνται και τρέμουν οι κρατούντες, και αν πάρουν αυτήν την δύναμη στα χέρια τους, αν την ενεργοποιήσουν, τα πάντα είναι δυνατά. Η λύση δεν είναι ούτε στην εξάρτηση από οποιονδήποτε εξωτερικό σωτήρα. Η λύση δεν είναι στην φιλοτέχνηση θεωριών ‘’εξωτερικής σωτηρίας’’. Η λύση είναι μέσα στις κοινωνίες με διεθνική, αν θέλετε, αλληλεγγύη, διεθνική και διεθνιστική αλληλεγγύη, γιατί η δύναμη των κοινωνιών διαπερνά και τα σύνορα και τα όρια των κρατών. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απεμπολούν οι λαοί και οι κοινωνίες την αγάπη τους για την πατρίδα τους, μία πατρίδα που έχει πάρα πολλές έννοιες και φέρει πάρα πολλά νοήματα.

Γιώργος Σαράφης: Είναι πανθομολογούμενο ότι το πολιτικό σύστημα έχει ήδη σαπίσει. Το έχει δηλώσει και ο νυν Πρωθυπουργός. Για ποιο λόγο σάπισε; Και αν αυτό οφείλεται στη δομή του.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ο νυν Πρωθυπουργός, βέβαια, αποτελεί ένα από τα πλέον σάπια μέρη του συστήματος.

Γιώργος Σαράφης: Για ποιο λόγο σάπισε το σύστημα αυτό και αν αυτό οφείλεται στη δομή του. Το σημερινό πολιτικό σύστημα χαρακτηρίζεται δημοκρατικό; Ή «κομματοκρατία με δημοκρατική επάλειψη»;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θα σας πω αυτό που πιστεύω. Πιστεύω ότι το πρόβλημα εντοπίζεται στην ενσάρκωση των θεσμών και όχι στους θεσμούς τους ίδιους. Και αυτό προσπάθησα να το δείξω και νομίζω ότι το έδειξα ως Πρόεδρος της Βουλής. Η Βουλή που είναι διακοσμητική, ο Πρόεδρος της Βουλής που λειτουργεί ως δημοσιοσχεσίτης – επικυρωτής είναι η μία εκδοχή αυτής της λειτουργίας. Υπάρχει και η εκδοχή της ανοιχτής Βουλής, της διαφανούς Βουλής, της Βουλής που ενεργοποιείται στο επίκεντρο των δημοκρατικών αιτημάτων και των κοινωνικών εξελίξεων. Της Βουλής που ανοίγει τις πόρτες της στην κοινωνία, της Βουλής που ανοίγει τις πόρτες της στους μετανάστες, της Βουλής που ανοίγει τις πόρτες της στις κοινωνικές ομάδες οι οποίες υφίστανται ρατσισμό, περιθωριοποίηση, διακρίσεις όπως είναι όλες οι ομάδες που κατατάσσονται, ας πούμε, στην ΛΟΑΤ κοινότητα. Υπάρχει η εκδοχή της Βουλής η οποία θέτει σε πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο τα πιο σύγχρονα ζητήματα όπως είναι το ζήτημα της αποκήρυξης του παράνομου χρέους. Της Βουλής η οποία ελέγχει το χρέος που δημιούργησαν οι Κυβερνήσεις και οι δανειστές – δυνάστες αυτής της κοινωνίας. Της Βουλής η οποία διεκδικεί για λογαριασμό του λαού οφειλές οι οποίες ανάγονται στο πέρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και στην καταδυνάστευση αυτού του λαού κατά την περίοδο της Κατοχής. Της Βουλής η οποία ανοίγει υποθέσεις σκανδάλων δεν τις ξεπλένει και δεν τις θάβει. Της Βουλής η οποία ανοίγει τις ποινικές δικογραφίες που αφορούν κυβερνητικές ευθύνες. Της Βουλής η οποία ελέγχει την διαχείριση του δημοσίου χρήματος, που δεν το διασπαθίζει σαν να τρέχει από τη βρύση αφειδώς. Της Βουλής η οποία υπερασπίζεται το δημόσιο χρήμα, που δεν δίνει τα αποθεματικά της για να πληρωθούν οι δανειστές. Υπάρχει αυτή η εκδοχή, λοιπόν. Είναι μέσα στο ίδιο θεσμικό πλαίσιο και τι αποδεικνύει; Ότι εναπόκειται στους εκπροσώπους των θεσμών, σ’ αυτούς που ενσαρκώνουν τους θεσμούς να τους προσδώσουν το πραγματικό τους νόημα. Η δική μου πεποίθηση είναι ότι οι δημοκρατικοί θεσμοί όπως είναι αποτυπωμένοι αυτή τη στιγμή στο Σύνταγμά μας δίνουν μία προοπτική πολύ ανατρεπτικής και ριζοσπαστικής λειτουργίας, αρκεί αν το θέλουν αυτοί που αναλαμβάνουν την ευθύνη. Αρκεί να μην μπαίνουν στα παπούτσια του υπευθύνου και να μεταλλάσσονται ως νέοι «Ρινόκεροι». Γιατί είναι πραγματικά αγνώριστοι οι άνθρωποι με τους οποίους κάποιοι από εμάς συμπορευθήκαμε και σήμερα απαγγέλλουν τα Μνημόνια σαν να είναι το Ευαγγέλιο, σαν νέα θρησκεία, διακηρύσσουν όπου γης ότι δεν υπάρχει εναλλακτική και κάνουν τα χειρότερα, τα τερατωδέστερα, με την μεγαλύτερη ευκολία, μια ευκολία που δεν θα είχε ποτέ κανείς φαντασθεί, να κάνουν τα πολύ ήσσονα οι προηγούμενοι. Η προσγείωση ενός νομοσχεδίου, νομοσχεδίου κατ’ ευφημισμόν, 7.500 σελίδων για να ψηφισθεί μέσα σε δυόμιση μέρες, με αυτονόητη παραδοχή ότι δεν θα μπορέσει κανείς ούτε να το διαβάσει ούτε να το επεξεργασθεί και με πρόδηλη τη στόχευση να μην μπορέσει κανείς να το διαβάσει και να το επεξεργασθεί, να το αποκωδικοποιούμε και να το ανακαλύπτουμε σε βάθος χρόνου και – ει δυνατόν – με τους βραδύτερους δυνατούς ρυθμούς, αυτό είναι μια τερατώδης πρωτοβουλία. Δεν θα τολμούσε, το λέω ευθέως, ο κύριος Σαμαράς, που αποτέλεσε, πραγματικά, στην δική μου συνείδηση, τον εκπρόσωπο μιας πολύ σκοτεινής εποχής, ακραία αντιδημοκρατικής λειτουργίας, φίμωσης της ενημέρωσης, σκοταδιστικής διακυβέρνησης, ενίσχυσης της διαφθοράς και της διαπλοκής, αυτός ο μνημονιακός Πρωθυπουργός δεν τόλμησε να κάνει αυτά που κάνει ο Τσίπρας.

Και είναι τρομακτικό, εγώ εξεγείρομαι από το γεγονός ότι έχει σήμερα συγκροτηθεί ένα σύστημα, τέτοιο που διεκδικεί να κάνει τα τρισχειρότερα από τους προηγούμενους, στο όνομα ότι τα έκαναν και οι άλλοι πριν: τους κουνάει το δάχτυλο λέγοντας ότι «μαζί τα ψηφίσαμε», την ίδια ώρα τους επιτρέπει να επανέρχονται ως δήθεν δικαιωμένοι με ευθύνη και της σημερινής Κυβέρνησης, με ευθύνη του Αλέξη Τσίπρα ότι επιτρέπει να μιλάει και να παριστάνει τον δικαιωμένο ο κύριος Βενιζέλος, που έπρεπε να λογοδοτεί στη Δικαιοσύνη, ο κύριος Σαμαράς, που έπρεπε να λογοδοτεί στην Δικαιοσύνη. Πλείστοι όσοι έπρεπε να λογοδοτούν στη Δικαιοσύνη και επανέρχονται ως δικαιωμένοι με τις ευλογίες και με την άδεια της σημερινής διακυβέρνησης.

Είναι, λοιπόν, τρομακτικό αυτό το φαινόμενο. Είναι, όμως, επιλογή: δεν είναι έλλειψη εναλλακτικής, είναι μια πολύ συγκεκριμένη, κυνική επιλογή ανθρώπων και συμφερόντων που έχουν συγκροτηθεί ως ένα νέο λόμπι εξουσίας, που δημιουργεί τη δική του διαπλοκή, με Γκεμπελικές μεθόδους και με τρομακτικές, αν θέλετε, πρακτικές σπίλωσης προσώπων, προσωπικοτήτων και διαδρομών.

Αισθάνομαι την ανάγκη να πω ότι θα έπρεπε να κρύβονται εκείνοι που εξέδωσαν αυτήν την κατάπτυστη ανακοίνωση κατά της Σοφίας Σακοράφα, επιχειρώντας να ακυρώσουν έναν άνθρωπο που έχει δώσει αγώνες που εκείνοι δεν έδωσαν, που βρίσκεται εκεί που βρίσκεται με το σπαθί της και με την ψήφο των συμπολιτών της και που ήταν παρούσα εκεί που άλλοι ήταν εκκωφαντικά απόντες. Οι ‘’κομμένες κεφαλές’’, ξέρετε, έχουν πολύ συγκεκριμένο στίγμα στην ιστορία και τη συνείδηση της Αριστεράς. Εγώ λυπάμαι πια που παρατηρώ ένα σύστημα ‘’κομμένων κεφαλών’’, που λειτουργούν ως ανθρωπάκια, θέλοντας, τελικά, να συντηρήσουν τους εαυτούς τους στην εξουσία και προσπαθώντας να ακυρώσουν ανθρώπους αδιαμφισβήτητης και ανεπίληπτης διαδρομής.

Γιώργος Σαράφης: Τέλος, κυρία Κωνσταντοπούλου, με αφορμή και τις δηλώσεις της κυρίας Σακοράφα, υπάρχει ένα κοινό αίσθημα στην πλειοψηφία των πολιτών που απαιτεί Δικαιοσύνη σε σχέση με τα πρόσωπα που ευθύνονται για τη σημερινή τραγωδία της χώρας. Και, κατά τη γνώμη σας, οι άνθρωποι αυτοί που είναι συγκεκριμένοι, ασφαλώς και πρέπει να δώσουν λόγο. Πώς μπορεί αυτό να πραγματοποιηθεί;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, κύριε Σαράφη. Δεν είναι τυχαίο ότι η Πλεύση Ελευθερίας στα 6 προτάγματά της, τα 6 ‘’Δέλτα’’, που είναι τα πανιά του καραβιού, του συμβόλου μας, έχει την Δημοκρατία, την Δικαιοσύνη, την Διαφάνεια, τα Δικαιώματα, την Διαγραφή του Χρέους και την Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών.

Η Δικαιοσύνη είναι απαραίτητο στοιχείο για την κοινωνική συνοχή. Το διάχυτο αίσθημα αδικίας και αρνησιδικίας, το διάχυτο αίσθημα μιας κοινωνίας που εγκαταλείπεται ανυπεράσπιστη από τους κρατούντες αλλά και το αίτημα απόδοσης ευθυνών, λογοδοσίας και απόδοσης Δικαιοσύνης, συγκροτεί αναπόσπαστο στοιχείο της μάχης για την ανάκτηση και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Δεν υπάρχει ούτε Δημοκρατία, ούτε Ελευθερία χωρίς Δικαιοσύνη. Και αυτό είναι κάτι που σε κάθε ευκαιρία το επισημαίνω ως συλλειτουργός και της Δικαιοσύνης, γιατί έχει αυτή τη στιγμή πολύ ουσιαστική αξία η Δικαιοσύνη όχι απλώς να αποδοθεί, αλλά να αποδοθεί με τη σύμπραξη του λαού.

Γι’ αυτό το λόγο και στην Διακήρυξη της Πλεύσης Ελευθερίας μιλάμε ευθέως για μεικτές συνθέσεις δικαστηρίων, με συμμετοχή των πολιτών. Αυτό θα αποτελέσει ένα πολύ σημαντικό βήμα για την ανάκτηση της δημοκρατικής κυριαρχίας.

Γιώργος Σαράφης: Κυρία Κωνσταντοπούλου, σας ευχαριστούμε πάρα πολύ και ιδιαίτερα γιατί είσαστε παρούσα στα στούντιο της ERTOPEN και προσβλέπουμε και, εν ευθέτω χρόνω, σε μια νέα συνεργασία.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εγώ σας ευχαριστώ για την πρόσκληση. Ξέρετε ότι στο στούντιο της ERTOPEN ήρθα ως Πρόεδρος της Βουλής για να δώσω την πρώτη μου συνέντευξη και, βέβαια, και ήμουν εδώ και προηγουμένως. Νομίζω ότι η ERTOPEN είναι ένα πολύ σημαντικό κίνημα για την αχειραγώγητη ενημέρωση και για την υπηρέτηση ενός θεμελιώδους δικαιώματος των πολιτών, που είναι το δικαίωμα στην πληροφόρηση και γι’ αυτό το λόγο στηρίζω αυτό το κίνημα και θα στηρίζω αυτό το κίνημα και εσάς που στηρίζετε με τις δυνάμεις σας αυτήν την πολύ – πολύ ωραία και δημοκρατική λειτουργία.

Απόσπασμα από την μεσημεριανή εκπομπή "Τελεία και Παύλα" 

(13:00 - 14:00) με τους Μαρίνα Παπαδημητρίου και Γιώργο Σαράφη στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ open 24/5/2016

Ζωή Κωνσταντοπούλου: ..

Αισθάνομαι την ανάγκη να πω ότι θα έπρεπε να κρύβονται εκείνοι που εξέδωσαν αυτήν την κατάπτυστη ανακοίνωση κατά της Σοφίας Σακοράφα επιχειρώντας να ακυρώσουν έναν άνθρωπο που έχει δώσει αγώνες που αυτοί δεν έδωσαν, που βρίσκεται εκεί που βρίσκεται με το σπαθί της και με την ψήφο των συμπολιτών της και που ήταν παρούσα εκεί που άλλοι ήταν εκκωφαντικά απόντες. Οι κομμένες κεφαλές, ξέρετε, έχουν πολύ συγκεκριμένο στίγμα στην ιστορία και τη συνείδηση της Αριστεράς. Εγώ λυπάμαι  που πια  παρατηρώ ένα σύστημα κομμένων κεφαλών που λειτουργούν ως ανθρωπάκια θέλοντας τελικά να συντηρήσουν τους εαυτούς τους στην εξουσία και προσπαθώντας να ακυρώσουν ανθρώπους αδιαμφισβήτητης και ανεπίληπτης διαδρομής.

Γιώργος Σαράφης: Τέλος, κυρία Κωνσταντοπούλου, παίρνοντας αφορμή από τις δηλώσεις της κυρίας Σακοράφα, υπάρχει ένα κοινό αίσθημα στην πλειοψηφία των πολιτών που απαιτεί δικαιοσύνη σε σχέση με τα πρόσωπα που ευθύνονται για τη σημερινή τραγωδία της χώρας. Και κατά τη γνώμη σας οι άνθρωποι αυτοί που είναι συγκεκριμένοι, ασφαλώς και πρέπει να δώσουν λόγο. Πώς μπορεί αυτό να πραγματοποιηθεί;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, κύριε Σαράφη. Δεν είναι τυχαίο ότι η Πλεύση Ελευθερίας στα έξι  προτάγματά της, τα έξι δέλτα που είναι τα πανιά του καραβιού του συμβόλου μας, έχει την Δημοκρατία, την Δικαιοσύνη, την Διαφάνεια, τα Δικαιώματα, την Διαγραφή του Χρέους και την Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών. Η Δικαιοσύνη είναι απαραίτητο στοιχείο για την κοινωνική συνοχή. Το διάχυτο αίσθημα αδικίας και αρνησιδικίας. Το διάχυτο αίσθημα μιας κοινωνίας που εγκαταλείπεται ανυπεράσπιστη από τους κρατούντες, αλλά και το αίτημα απόδοσης ευθυνών, λογοδοσίας και απόδοσης Δικαιοσύνης συγκροτεί αναπόσπαστο στοιχείο της μάχης για την ανάκτηση και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Δεν υπάρχει ούτε Δημοκρατία, ούτε Ελευθερία χωρίς Δικαιοσύνη. Και αυτό είναι κάτι που σε κάθε ευκαιρία το επισημαίνω ως συλλειτουργός και της Δικαιοσύνης γιατί έχει αυτή τη στιγμή πολύ ουσιαστική αξία η Δικαιοσύνη όχι απλώς να αποδοθεί αλλά να αποδοθεί με τη σύμπραξη του λαού.

Γι' αυτό το λόγο και στη διακήρυξη της Πλεύσης Ελευθερίας μιλάμε ευθέως για μεικτές συνθέσεις δικαστηρίων με συμμετοχή των πολιτών. Αυτό θα αποτελέσει ένα πολύ σημαντικό βήμα για την ανάκτηση της δημοκρατικής κυριαρχίας.

Η προηγούμενη Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Ζωή Κωνσταντοπούλου, είναι καλεσμένη στο στούντιο της ΕΡΤopen,
την Τρίτη 24 Μαΐου 2016 και ώρα 13.00 με 14.00.

Η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου στην εκπομπή " Τελεία και Παύλα " με τους Μαρίνα Παπαδημητρίου και Γιώργο Σαράφη, για το ραδιόφωνο της ΕΡΤ open θα σχολιάσει εφ' όλης της ύλης την πολιτική επικαιρότητα.

 Η Ζωή Κωνσταντοπούλου και η Πλεύση Ελευθερίας για την κοινωνική και πολιτική ανυπακοή και τη Δημοκρατική άμυνα απέναντι σε μνημόνια – ασφαλιστικό.

Στην εκδήλωση, που θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 10 Μαΐου 2016, στις 19:30 στον πολυχώρο ΑΙΤΙΟΝ (Τζιραίων 10, Αθήνα – Μετρό Ακρόπολη), θα μιλήσουν, επίσης, ο Επ. Καθηγητής Γιώργος Κασιμάτης και ο δικηγόρος, Κώστας Ζηκογιάννης.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου στο απογευματινό συλλαλητήριο κατά του ασφαλιστικού-φορολογικού νομοσχεδίου

Η Πλεύση Ελευθερίας καλεί τους πολίτες να συμμετάσχουν μαζικά και συλλογικά στις αποψινές κινητοποιήσεις εναντίον του αντι-ασφαλιστικού σχεδίου νόμου που προωθείται από το μνημονιακό καθεστώς.

Καλούμε καθέναν και καθεμιά να ενδυναμώσουν με την φωνή και την παρουσία τους τα κινήματα και τις κινήσεις που όλους τους τελευταίους μήνες αντιτάσσονται και παλεύουν εναντίον αυτού του νομοσχεδίου.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα συμμετάσχει στις αποψινές κινητοποιήσεις κατά του ασφαλιστικού-φορολογικού νομοσχεδίου με την Επιτροπή Αγώνα Δικηγόρων, όπως είχε πράξει και στις προηγούμενες κινητοποιήσεις κατά του Ασφαλιστικού-Φορολογικού, δίνοντας το μήνυμα ότι η Πλεύση Ελευθερίας πιστεύει και στηρίζει έμπρακτα την αγωνιστική συνύπαρξη και σύμπλευση των αντιμνημονιακών, δημοκρατικών, ριζοσπαστικών δυνάμεων και κοινωνικών κινημάτων για την ανατροπή του μνημονιακού καθεστώτος και την απελευθέρωση της χώρας.

Η Κυβέρνηση εφαρμόζει ακριβώς την ίδια πρακτική με την εξουσιοδότηση της 10ης Ιουλίου 2015.

Τα δίνει όλα προκαταβολικά με κατεπείγουσα διαδ/σία, για να "εξαναγκαστεί" να δώσει ακόμη περισσότερα μετά.

Η Κυβέρνηση και ο Αλέξης Τσίπρας υλοποιούν ασμένως τη μνημονιακή κοινωνική γενοκτονία παριστάνοντας τα θύματα.

Η κοινωνία, με πρώτες τις νέες γενιές που καταστρέφονται, πρέπει να απαντήσει με αντίσταση και ανυπακοή.

Επίσκεψη στους εργάτες της πρωινής βάρδιας στο εργοστάσιο του Αλουμινίου έκανε η Ζωή Κωνσταντοπούλου τη δεύτερη ημέρα του Πάσχα.




Οι εργάτες της μίλησαν για τις συνθήκες της δουλειάς τους και τα προβλήματά τους, της ζήτησαν την ιδρυτική διακήρυξη της Πλεύσης Ελευθερίας καθώς και περισσότερη ενημέρωση για τις επόμενες κινήσεις της ενώ δεν παρέλειψαν να εκφράσουν την αγωνία τους για το αύριο και το μέλλον των παιδιών τους.








Η Ζωή Κωνσταντοπούλου επισκέφθηκε, επίσης, το μαρτυρικό Δίστομο και το μνημείο των σφαγιασθέντων..

Συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην εφημερίδα “REAL NEWS” και στη Μαριτίνα Ζαφειριάδου:

1. Όταν λέτε ότι η «Πλεύση Ελευθερίας» θα αλλάξει τον ρου της Ιστορίας, τι υπονοείτε κυρία Κωνσταντοπούλου;

Η Πλεύση Ελευθερίας έρχεται να ταράξει τα νερά του βαλτωμένου πολιτικού σκηνικού, να απευθυνθεί στη συντριπτική πλειοψηφία της Ελληνικής κοινωνίας, που δεν εκφράζεται ούτε από τη σημερινή Κυβέρνηση ούτε από τη σημερινή Βουλή και που δεν παραιτείται από την αξίωση για δημοκρατία, ελευθερία, αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη, διαφάνεια, ισότητα. Μιας κοινωνίας που δεν εκχωρεί τα δίκαια και τα δικαιώματά της. Η Πλεύση Ελευθερίας δεν σέρνει ούτε αποσκευές ενός αμαρτωλού κομματικού παρελθόντος, όπως τα μνημονιακά, κυβερνητικά κόμματα, ούτε αγκυλώσεις και δογματισμούς που κρατούν τους πολίτες μακριά από την πολιτική. Έρχεται για να ανοίξει το δρόμο προς μια πραγματική συμμετοχή νέων ανθρώπων, που έχουν πολύ περισσότερα να προσφέρουν στην πολιτική από τους επαγγελματίες του κομματικού σωλήνα και των μηχανισμών εξουσίας. Έρχεται να διεκδικήσει τη διακυβέρνηση για λογαριασμό ενός λαού που προδόθηκε. Έρχεται για να δώσει και να κερδίσει έναν αγώνα ζωής, που μπορεί να ματαιώθηκε από την προδοσία, αλλά δεν εγκαταλείφθηκε από την κοινωνία.

2. Εκτιμάτε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει ταυτιστεί πλήρως με το μνημονιακό καθεστώς; Και εννοείτε μόνο τον Αλέξη Τσίπρα, ή υπάρχουν και άλλα ηγετικά στελέχη που τα θεωρείτε πρωταγωνιστές στην πολιτική στροφή που έγινε;

Η σημερινή Κυβέρνηση είναι μία ακόμη μνημονιακή κυβέρνηση. Και για αυτό πρέπει να φύγει το συντομότερο, πριν ολοκληρώσει τις εντολές των δανειστών, τις οποίες εκπονεί πειθήνια. Προφανώς αυτό αφορά όλο το κυβερνητικό επιτελείο, όλες τις πρόθυμες και διαθέσιμες «κομμένες κεφαλές», που εκτελούν σαν ανθρωπάκια το πιο νεοφιλελεύθερο, αντιδημοκρατικό, αντικοινωνικό πρόγραμμα, έχοντας οριστικά πάρει το μέρος των δυναστών του ελληνικού λαού.

3. Καλείτε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να μην ψηφίσουν τα μέτρα που θα έρθουν; Ή σας αρκεί και κάποιοι να παραδώσουν την έδρα τους;

Το τι θα πράξουν οι κυβερνητικοί βουλευτές αφορά τους ίδιους και τη συνείδησή τους. Εκείνοι που αποδέχθηκαν να συμμετέχουν σε έναν σχηματισμό-απάτη (αφού στην πραγματικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διαλυθεί και πάψει να υφίσταται από το καλοκαίρι), αυτοί που συμφώνησαν να μπουν σε λίστες καταρτισμένες από την κυβερνητική ομάδα για να υπερψηφίζουν και να επικυρώνουν Μνημόνια χωρίς την ψήφο και την έγκριση του λαού, σε μια Βουλή «όπως την ξέρανε», έχουν προ πολλού εκπέσει ηθικά και πολιτικά και απλώς διαγράφουν την καταληκτική κοινοβουλευτική τροχιά τους ως δοτοί μνημονιακοί βουλευτές.

4. Κυβερνητικά στελέχη σας κατηγορούν ήδη για ‘μονομέτωπο αγώνα’ κατά του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς όπως λένε, «αν φύγει ο Τσίπρας, θα έρθει ο Κυριάκος»…
   
   

Ο καλύτερος σύμμαχος του κ. Μητσοτάκη είναι ο κ. Τσίπρας και το αντίστροφο. Ερήμην των πολιτών και της κοινωνίας καταστρώνουν την εναλλαγή τους ως δήθεν κυρίαρχων και στρώνουν ο ένας στον άλλον το χαλί για να απευθύνονται στο ακροατήριό τους. Η συνταγή «ψηφίστε μας για να μην έρθει η δεξιά» δεν πείθει πια κανέναν, γιατί η σημερινή Κυβέρνηση εφαρμόζει το πιο ακροδεξιό και νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα. Η Πλεύση Ελευθερίας έρχεται να προτείνει πραγματική εναλλακτική και πραγματική προοπτική. Για αυτό και θα προτιμηθεί από τους πολίτες που δεν θα επιλέξουν ούτε θα εμπιστευθούν τον κ. Τσίπρα ούτε τον κ. Μητσοτάκη. Θα εμπιστευθούν τις δικές τους δυνάμεις, την Πλεύση Ελευθερίας, που θα συγκροτηθεί μέσα από την κοινωνία, ως κύτταρό της, και δεν θα το μετανιώσουν.

5. Πιστεύετε, δηλαδή, ότι μπορεί να προκύψει σύντομα «αντι-μνημονιακή πλειοψηφία» και άλλου είδους κυβέρνηση;
   
   

Η ελληνική κοινωνία είναι στην συντριπτική πλειοψηφία της αντιμνημονιακή, γιατί είναι στο συντριπτικό κομμάτι της δημοκρατική και συνδεδεμένη ιστορικά και υπαρξιακά με τους δημοκρατικούς αγώνες του λαού μας, τις δημοκρατικές μάχες και διεκδικήσεις. Ο στόχος μιας αντιμνημονιακής διακυβέρνησης ματαιώθηκε απλώς προσωρινά από την προδοτική στάση Τσίπρα και των συν αυτώ, αλλά δεν ακυρώθηκε. Και η Πλεύση Ελευθερίας θα καταβάλει όλες της τις δυνάμεις προκειμένου, μέσα από την κοινωνία, μέσα από τα κινήματα, μέσα από τους ζωντανούς ανθρώπους, να προκύψει ένα πραγματικό αντιμνημονιακό κίνημα και μέτωπο, που θα δικαιώσει τους αγώνες των τελευταίων 6 ετών κατά των μνημονίων και θα εκπροσωπήσει γνήσια αυτό το λαό σε όλες τις μάχες που πρέπει να δοθούν για να αποκατασταθεί η δημοκρατική, λαϊκή και εθνική κυριαρχία.

6. Αλήθεια, για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τι γνώμη έχετε;
   
   

Η άποψή μου έχει αποτυπωθεί σε όλες τις τοποθετήσεις μου την εποχή που ο κ. Μητσοτάκης ήταν Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, αλλά και στο διάστημα που ήταν κυβερνητικός εκπρόσωπος της Ν.Δ., όταν εγώ ήμουν Πρόεδρος της Βουλής. Ο σημερινός Πρόεδρος της Ν.Δ. εμφορείται από εντελώς αντιδραστικές απόψεις για τη λειτουργία του κράτους και άκρως νεοφιλελεύθερη προσέγγιση της διακυβέρνησης. Πρόκειται για έναν ακόμη θιασώτη του Μνημονίου, που, επιπλέον, από πολύ νωρίς στην πολιτική του διαδρομή συνδέθηκε με την πιο κραυγαλέα υπόθεση διαπλοκής, την υπόθεση Siemens, χωρίς μέχρι σήμερα να έχει αποσείσει πειστικά το στίγμα αυτής της εμπλοκής. Είναι πρόδηλο ότι ο κ. Μητσοτάκης ούτε επιθυμεί να πέσει ο κ. Τσίπρας ούτε πρόκειται να υπηρετήσει τον ελληνικό λαό ούτε και να φέρει τίποτε καινούριο. Και είμαι βέβαιη ότι οι πολίτες βλέπουν και καταλαβαίνουν. Ο κ. Μητσοτάκης ούτε ενοχλεί ούτε εμποδίζει την μνημονιακή διακυβέρνηση Τσίπρα. Η πραγματική αντιπολίτευση στη σημερινή κυβέρνηση θα είναι η Πλεύση Ελευθερίας, γιατί θα προέρχεται από τον λαό και την κοινωνία.

7. Το εγχείρημα της Φώφης Γεννηματά με τον Σταύρο Θεοδωράκη, εκτιμάτε ότι μπορεί να έχει αίσιο τέλος και να οδηγηθούν τα δύο κόμματα σε κοινή κάθοδο;
   
   

Αίσιο για ποιον; Τα σχήματα και τα κόλπα ανακύκλωσης ενός φθαρμένου, διεφθαρμένου και σάπιου πολιτικού προσωπικού στο πολιτικό στερέωμα δεν είναι σενάρια που μπορούν να εγγυηθούν το παραμικρό για την κοινωνία και το μέλλον των νέων ανθρώπων.

8. Η Κυβέρνηση μέχρι πότε εκτιμάτε ότι θα αντέξει; Και βλέπετε εκλογές ή «λύση» από την παρούσα Βουλή;
   
   

Ο κ. Τσίπρας και όσοι τον περιστοιχίζουν συμπεριφέρονται ως τζογαδόροι της πολιτικής. Θα προκαλέσουν εκλογές όταν κρίνουν ότι τους συμφέρει περισσότερο. Η άποψή μου είναι ότι ο κ. Τσίπρας αναζητεί ένα πρόσχημα για Κυβερνητική διεύρυνση. Είναι εξίσου πιθανό το πρόσχημα να το αναζητήσει προκαλώντας εκλογές όσο και προκαλώντας τεχνητή πολιτική κρίση και εμφανίζοντας έναν ανασχηματισμό με διεύρυνση ως αναγκαία κίνηση «σταθεροποίησης». Όποια μεθόδευση και αν ακολουθήσει, ήδη μετράει αντίστροφα η παραμονή του στη θέση του Πρωθυπουργού και η κυβερνητική θητεία.

9. Η «Πλεύση Ελευθερίας» τάσσεται υπέρ της εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη;
   
   

Και μόνο η διατύπωση του ερωτήματος με αυτόν τον τρόπο αλλοιώνει το πραγματικό διακύβευμα: υπάρχει κανείς που υποστηρίζει την οριστική παραίτηση από την δημοκρατία; Υπάρχει κανείς που υποστηρίζει ότι οφείλουμε, χάριν οιασδήποτε σκοπιμότητας, να παραιτηθούμε από την κοινοβουλευτική λειτουργία και το ίδιο το δημοκρατικό πολίτευμα; Από το καλοκαίρι και μετά έχει αποκαλυφθεί και αποδειχθεί αυτό που πολλοί εξηγούσαμε εδώ και χρόνια: ότι το Μνημόνιο δεν είναι απλώς ένα οικονομικό πρόγραμμα, είναι ένα αντιδημοκρατικό καθεστώς, το οποίο χρησιμοποιεί τα εργαλεία της ευρωζώνης ως μοχλούς υποταγής ενός κυρίαρχου λαού κι ενός ανεξάρτητου κράτους, που το μετατρέπει σε αποικία χρέους. Το 3ο Μνημόνιο προβλέπει ρητά ότι η Βουλή δεν θα ξανανομοθετήσει αυτεξούσια, ότι δεν θα ξαναψηφίσει χωρίς την άδεια των δανειστών κι ότι θα ακυρώσει κάθε διάταξη που ψηφίσθηκε χωρίς την άδειά τους. Όλα αυτά, με εργαλείο την ρευστότητα σε ευρώ, που εγκρίνεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Απέναντι σε αυτό το πραξικόπημα, το ερώτημα είναι αν θα παλέψουμε για την αποκατάσταση της δημοκρατίας ή αν θα εκχωρήσουμε την δημοκρατία χάριν ενός νομίσματος. Η Πλεύση Ελευθερίας υποστηρίζει ότι πρέπει να παλέψουμε για τη δημοκρατία και για να ανακτήσουμε την ελευθερία μας. Και δεν εμφορείται από κανένα δογματισμό ως προς κανένα νόμισμα.

10. Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης σας απηύθυνε πρόταση για εκλογική συνεργασία. Πώς απαντάτε; Και με ποιον επικεφαλής;
    
    

Με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη αλλά και με όλους τους ανθρώπους που δίνουν τη μάχη από το μετερίζι της ΛΑ.Ε. είχαμε θεωρώ μία άριστη συνύπαρξη και συνεργασία τόσο στην περίοδο 2012-2015 όσο και στις εκλογές του Σεπτέμβρη. Η Πλεύση Ελευθερίας δεν έρχεται για να διαιρέσει τις αντιμνημονιακές δημοκρατικές ριζοσπαστικές και πατριωτικές δυνάμεις αλλά για να τις πολλαπλασιάσει. Αυτός θα είναι ο γνώμονας των κινήσεων και των επιλογών μας, που θα είναι κινήσεις και επιλογές ενωτικές και ενισχυτικές ενός αντιμνημονιακού απελευθερωτικού μετώπου και κινήματος. Θέλουμε να βρεθούμε κοντά με κοινωνικά κινήματα και πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις με τις οποίες θα μας συνδέουν κοινές αφετηρίες, αξίες και στόχοι, όπως προσδιορίζεται και στη διακήρυξή μας και με αυτό το στόχο θα πορευτούμε.

11. Ποια θα είναι η ηγετική ομάδα της «Πλεύσης Ελευθερίας»; Θα αποτελείται από πρώην βουλευτές και κομματικά στελέχη; Και νυν βουλευτές ή ευρωβουλευτές, υπό ποιες προϋποθέσεις θα δεχόσασταν;
    
    

Ξεχάστε τα παλαιοκομματικά μοντέλα. Ξεχάστε τις ηγετικές ομάδες. Ξεχάστε τα κλειστά επιτελεία. Η Πλεύση Ελευθερίας θα πάρει σάρκα και οστά μέσα από την κοινωνία, με ανοιχτές-αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και με διακριτά βήματα, στο φως.

12. Αν συσταθεί εξεταστική για τα μνημόνια, θα πρέπει να περιλαμβάνει και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ;

Αυτονοήτως. Άλλωστε, το γεγονός ότι η Εξεταστική για τα Μνημόνια της προηγούμενης περιόδου διακόπηκε βίαια από τις σκηνοθετημένες εκλογές του Σεπτέμβρη και δεν επανασυστήθηκε μέχρι σήμερα αποτελεί δείγμα ένοχης συμπεριφοράς της σημερινής Κυβέρνησης.

13. Από πότε κατά τη γνώμη σας ο Αλ.Τσίπρας είχε αποφασίσει να «αλλάξει γραμμή» στον ΣΥΡΙΖΑ:

Δυστυχώς όλα δείχνουν πια ότι αυτό συνέβη ήδη πριν από τις εκλογές του Γενάρη του 2015. Είναι όμως μια ερώτηση που οφείλετε να απευθύνετε στον ίδιο τον κ. Τσίπρα και που ο ίδιος οφείλει να απαντήσει δημόσια.

14. Παρά τις αυταπόδεικτες πολιτικές διαφωνίες σας, σε προσωπικό επίπεδο, με τον Αλέξη Τσίπρα διατηρείτε καλές σχέσεις;

Δεν θα μπορούσα να διατηρώ οποιαδήποτε σχέση με έναν άνθρωπο που πούλησε την πατρίδα και τους συντρόφους του, στιγμάτισε ανεξίτηλα την Αριστερά και πρόδωσε τον λαό. 


plefsieleftherias