Την Τρίτη 19 Απριλίου 2016 ξεκινάμε την πλεύση μας προς το μέλλον.

Ξεκινάμε τον συλλογικό αγώνα μας, για την απελευθέρωση του λαού και της πατρίδας μας από τα μνημονιακά δεσμά.

Ανοίγουμε πανιά προς ένα μέλλον ελευθερίας, δημοκρατίας και δικαιοσύνης.

Με διαφάνεια και σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες.

Για τη διαγραφή του δημοσίου χρέους.

Για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών και κάθε αξίωσης της χώρας.

Για την δικαίωση του λαού μας και των αγώνων του, την ανάκτηση της δημοκρατικής κυριαρχίας.

Δημιουργούμε ένα κόμμα, που θέλουμε να αποτελέσει συστατικό κύτταρο ενός κινήματος κι ενός μετώπου, στο οποίο θα συναντηθούμε με κινηματικές, κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, με τις οποίες θα μας συνδέουν κοινές αφετηρίες, αξίες και στόχοι.

Δεν είμαστε κόμμα στελεχών, σύμπραξης ή ανακύκλωσης προσωπικοτήτων.

Δεν είμαστε κόμμα μηχανισμών ή εσωτερικών ισορροπιών.

Φιλοδοξούμε να είμαστε κόμμα-κίνημα, μέσα απ’ την κοινωνία, μέσα από τις ζωντανές κοινωνικές δυνάμεις και τους ζωντανούς ανθρώπους, που δεν σκύβουν το κεφάλι, δεν υποτάσσονται, αντιστέκονται, διεκδικούν, νικούν.

Λειτουργούμε με ανοιχτές, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, έχοντας το διαδίκτυο ως οργανικό εργαλείο επικοινωνίας μας.

Στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις και στην κοινωνία.

Δεν λαμβάνουμε χρηματοδότηση παρά μόνο με διαφανή τρόπο, από τα μέλη μας και τους πολίτες που επιθυμούν να υποστηρίξουν τους σκοπούς και τη λειτουργία μας. Δημοσιεύουμε τα στοιχεία της χρηματοδότησής μας.

Δεν χαρίζουμε το μέλλον μας. Το διεκδικούμε και το κερδίζουμε.

Την Τρίτη, 19 Απριλίου, 2016 στις 7μμ, στο Θέατρο Χυτήριο (Ιερά Οδός 44, Αθήνα – Στάση Μετρό Κεραμεικός), κάνουμε την αρχή, με μια ανοιχτή εκδήλωση και ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου.

Η εκδήλωση θα μεταδίδεται σε ζωντανή μετάδοση στην ιστοσελίδα: www.plefsieleftherias.gr

www.plefsieleftherias.gr

Τα τελευταία έξι χρόνια ο ελληνικός λαός βιώνει μία κόλαση. Δυστυχώς, εμπιστεύθηκε τον Τσίπρα για να βάλει τέλος στα μνημόνια και στις ακραίες πολιτικές λιτότητας, που συνοδεύουν ένα ολοκληρωτικό, αντιδημοκρατικό καθεστώς. Δυστυχώς, αντί να βάλει ένα τέλος, έβαλε την υπογραφή του στο Τρίτο Μνημόνιο, που είναι χειρότερο από τα δύο προηγούμενα.

Τα μέτρα λιτότητας συνεχίζονται, οι άνθρωποι είναι και πάλι στους δρόμους, διαδηλώνουν για τα δικαιώματά τους και την αξιοπρέπειά τους. Διότι καλούνται να πληρώσουν φόρους που ανέρχονται στο σύνολο των εισοδημάτων τους, καλούνται να παραδώσουν τα σπίτια τους, ως αποτέλεσμα των πλειστηριασμών που επιτρέπονται και πάλι. Καλούνται να παραδώσουν τη δημόσια περιουσία, που ιδιωτικοποιείται σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές. Και καλούνται επίσης, να παραδώσουν τη Δημοκρατία.

Θα μιλήσω οπωσδήποτε, και έχω μιλήσει ξανά και ξανά, για νέο είδος οικονομικού ολοκληρωτισμού. Ένα νέο είδος αντιδημοκρατικού καθεστώτος που έχει επιβληθεί στον λαό και στους δημόσιους υπαλλήλους. Πρακτικά, το Κοινοβούλιο έχει καταργηθεί. Καλείται μόνο για να επικυρώσει νόμους που δεν έχουν διαμορφωθεί από τους νομοθέτες, νόμους που έχουν καταρτισθεί από τεχνοκράτες, γραφειοκράτες και ευρωκράτες. Νόμους που δεν λαμβάνουν υπ'όψιν τις ανάγκες, τα δικαιώματα του λαού και τις αρχές της δημοκρατικής λειτουργίας.

Στη διάρκεια των τελευταίων πεντέμισι ετών είχαμε συνεχείς διαδικασίες “κατεπείγοντος”, πράγμα που σημαίνει ότι τα μέλη του κοινοβουλίου καλούνται να ψηφίζουν εκατοντάδες σελίδες νόμων σε ένα άρθρο, σε μία μόνο ημέρα. Ορισμένες φορές, σε λιγότερο από μία ημέρα. Δεν έχουν το χρόνο να διαβάσουν τι πρόκειται να ψηφίσουν, δεν έχουν το χρόνο να σκεφτούν τι ψηφίζουν, και εκβιάζονται υπό τη συνεχή απειλή ότι η χώρα θα χρεοκοπήσει ή ότι οι πιστωτές θα διακόψουν την παροχή ρευστότητας και θα προκαλέσουν στη χώρα ασφυξία.

Δυστυχώς, το περασμένο καλοκαίρι, αυτός ο εκβιασμός και αυτή η ακραία αντιδημοκρατική πρακτική κορυφώθηκαν. Το Κοινοβούλιο κλήθηκε να αναιρέσει και να καταργήσει όλους τους νόμους που είχε ψηφίσει, χωρίς την έγκριση των δανειστών. Κλήθηκε, επίσης, να εγκρίνει νομοσχέδια που είχαν συνταχθεί από τους πιστωτές, τα οποία είχε απορρίψει ο λαός. Τα είχε απορρίψει ψηφίζοντας ΟΧΙ σε ποστοστό 62% στο δημοψήφισμα της 5 Ιουλίου.

Αυτό το καθεστώς δεν έχει καμία σχέση με τη δημοκρατία, και, δυστυχώς, είναι ένα καθεστώς που αμφισβητεί όχι μόνο το Κοινοβούλιο, αλλά και τις αρχές της Δικαιοσύνης και της ανεξαρτησίας του δικαστικού συστήματος. Στην Ελλάδα εκδόθηκαν, πολλές δικαστικές αποφάσεις, που κρίνουν ότι τα μνημονιακά μέτρα, τα λεγόμενα “μέτρα διάσωσης”, είναι αντισυνταγματικά και παραβιάζουν πολλές διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας. Ωστόσο, οι πιστωτές, ζητούν ξανά και ξανά από το κοινοβούλιο να νομοθετήσει περισσότερα αντισυνταγματικά μέτρα.

Το περασμένο καλοκαίρι, πολλοί από εμάς άνηκαν στην Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ. Μεταξύ αυτών και εγώ, ως Πρόεδρος της Βουλής, αλλά και οι Αντιπρόεδροι της Βουλής, καθώς και πολλοί και πολλές βουλευτές που αρνήθηκαν να υποκύψουν σ' αυτόν τον εκβιασμό. Είπαμε “ΟΧΙ” σε αυτά τα μέτρα, και βρεθήκαμε αντιμέτωποι, όχι με τους πιστωτές, αλλά με τον Τσίπρα που εκπροσωπούσε τους πιστωτές, και αναζητούσε μια νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα του επέτρεπε να εφαρμόσει νέα μέτρα. Αυτό συμβαίνει στην Ελλάδα από τον Σεπτέμβριο, αλλά, ευτυχώς, ο λαός δεν παραδίδεται. Είναι και πάλι στους δρόμους, διεκδικεί τα δικαιώματά του, διεκδικεί την αξιοπρέπειά του, διεκδικεί δικαίωμα λόγου για τη ζωή του και το μέλλον του.

Θα έλεγα ότι έχω απαιτήσεις, όχι προσδοκίες, υπό την έννοια ότι και εγώ η ίδια έχω μεγαλώσει με την ιδέα μιας ενωμένης Ευρώπης, για τους λαούς της. Για τη διασφάλιση της κυριαρχίας και της ευημερίας των λαών και των πολιτών. Των ανδρών και των γυναικών, των παιδιών, των ηλικιωμένων. Αυτό που βλέπουμε σήμερα, είναι ότι ευρωπαϊκά όργανα χωρίς νομιμοποίηση, στρέφονται εναντίον των λαών, ζητώντας από τις κυβερνήσεις να θυσιάσουν τον λαό, για να σώσουν τις αγορές και τις τράπεζες. Αυτός ο τρόπος λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι αποδεκτός. Δεν είναι νόμιμος και συγκροτεί απολύτως αθέμιτη συμπεριφορά των εκπροσώπων των ευρωπαϊκών θεσμών.

Αυτό που βιώσαμε το καλοκαίρι ισοδυναμούσε με εχθροπραξία: μια άμεση απειλή για την επιβίωση του πληθυσμού. Οι τράπεζες έκλεισαν και λαός απειλήθηκε με ανθρωπιστική καταστροφή εάν απέρριπτε τα μέτρα που πρότειναν στο τραπέζι οι δανειστές με τελεσίγραφο 48 ωρών. Ανθρωπιστική καταστροφή σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν θα ήταν σε θέση να έχουν τρόφιμα ή φάρμακα. Αυτή είναι μη ανεκτή κατάσταση για την Ευρώπη. Και δεν θα ήταν μια κατάσταση που θα προέκυπτε από έναν σεισμό ή από ένα φυσικό φαινόμενο. Αλλά θα ήταν το άμεσο αποτέλεσμα των αποφάσεων των εκπροσώπων των ευρωπαϊκών θεσμών.

Η άποψή μου είναι ότι πρόκειται για μια απολύτως παράνομη και εγκληματική συμπεριφορά εκ μέρους των εκπροσώπων των ευρωπαϊκών θεσμών. Είναι δικαίωμα του λαού, όχι μόνο του ελληνικού, αλλά των ευρωπαϊκών λαών συνολικά, να διεκδικήσουν την αποκατάσταση των δημοκρατικών διαδικασιών, την ισότητα και την κυριαρχία των λαών, εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι αυτό εφικτό; Θα έλεγα ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο, αλλά πρέπει πραγματικά να παλέψουμε γι’ αυτό και πραγματικά πρέπει να θυμηθούμε τι σημαίνει η Ευρώπη για εμάς.

Πιστεύω ότι η αλληλεγγύη είναι το πιο ισχυρό μας όπλο. Ένα πράγμα θα σας πω: Η αλληλεγγύη των λαών, κατά τις περιόδους Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2015 και Ιουνίου-Ιουλίου 2015, η ψυχή και το πνεύμα των διαδηλώσεων, όχι μόνο στην Αθήνα και τις ελληνικές πόλεις αλλά σε όλη την Ευρώπη, είχε συγκλονίσει την Ευρώπη. Και νομίζω ότι αυτό είναι που τρομοκρατεί όσους θέλουν να επικρατούν στην Ευρώπη μέσω σκοτεινών πρακτικών και μη νομιμοποιημένων διαδικασιών.

Θα ήθελα να πάω ένα βήμα παραπέρα και να πω ότι υπάρχει σαφής άνοδος των ναζιστικών και φασιστικών κομμάτων και σαφής άνοδος του ρατσισμού σε όλη την Ευρώπη. Και αυτό είναι προϊόν των πολιτικών που ακολουθούνται από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις: τις πολιτικές της ξενοφοβίας και της αποξένωσης από τα ιδανικά που η ανθρωπότητα οικοδόμησε στην πορεία της ιστορίας. Πολιτικές που ξεχνούν τι απέδειξε η κοινή μας ιστορία, και παραγνωρίζουν ότι εάν δεν δουλέψουμε μαζί, με αλληλεγγύη και ισότητα, με αδιαμφισβήτητο και αδιαπραγμάτευτο σεβασμό των δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων που ζουν και αναπνέουν στην Ευρώπη, τότε αναμφίβολα θα βιώσουμε ξανά τις πιο σκοτεινές μέρες που η Ευρώπη και η Ιστορία έχουν αντικρύσει. Είναι ευθύνη των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, να μην επιτρέψουν να συμβεί αυτό ξανά. Ο μόνος δρόμος που θα μας οδηγήσει μακριά από τις σκοτεινότερες στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας, είναι ο δρόμος της αλληλεγγύης και του ανθρωπισμού.

Δεν έχω καμία απολύτως προσδοκία από την Κυβέρνηση Τσίπρα. Ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε την εξουσία, αντί του λαού. Επέλεξε να μην διαπραγματευθεί το δημόσιο χρέος, να μην χρησιμοποιήσει τα εργαλεία και τις αποδείξεις που είχε στα χέρια, που αποδεικνύουν ότι το ελληνικό χρέος είναι παράνομο, απεχθές και μη βιώσιμο. Επέλεξε να φορτώσει τη χώρα με περισσότερο χρέος, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε νεογέννητο στην Ελλάδα χρωστάει σήμερα 41,000 ευρώ. Επέλεξε να επιτεθεί στην κοινωνία για να παραμείνει στην κυβέρνηση. Δεν έχω καμία προσδοκία από την κυβέρνησή του. Πιστεύω ότι πρέπει να εργαστούμε ώστε ο ελληνικός λαός να εκπροσωπηθεί από μια κυβέρνηση που θα εργάζεται για την ευημερία, τη δημοκρατία και την αλληλεγγύη.

The Greek people have been living through hell, during the last six years. And, unfortunately, they trusted that Tsipras would put an end to the memoranda, put an end to these extreme austerity measures, which also are combined with a totalitarian undemocratic regime. Unfortunately, instead of putting an end, he put his signature to a third memorandum which is even worse than the previous two: Austerity measures are continuing, people are back on the streets, protesting for their rights, and for their dignity, because right now they are being asked to pay taxes which amount to almost the totality of their revenues, they are asked to give up their homes, as confiscations of homes are allowed again. They are asked to surrender public property, which is privatised at very low prices. And they are also asked to give up democracy. I would definitely talk, and I have definitely talked time and again about a new type of economic totalitarianism. A new type of undemocratic regime which is being imposed upon the people and upon the public servants. The parliament is practically abolished. It is being asked to only ratify laws which have not been forged by the law makers, laws which have been drafted by technocrats, bureaucrats, eurocrats, laws which do not take into account the needs, the rights of the people and the principles of democratic procedure.

We have had during the last five and a half years, procedures of extreme emergency, which means that members of parliament are asked to vote some hundreds of pages of laws in one article, in one single day, sometimes, in less than a day. They do not have time to read what they are voting for, they do not have time to think about what they are voting for and they are being blackmailed with the constant threat that the country will go bankrupt, or that the creditors will cease liquidity and would make the country suffocate.

Unfortunately, last summer, this extortion and this extreme undemocratic practice culminated. The parliament was asked to undo, to abolish all the laws that it had voted without prior approval by the creditors. And it was also asked to approve, to legislate, on laws, which have only been drafted by the creditors and rejected by the people. Rejected by a 62% NO Vote, at the referendum of the 5th of July.

This regime has nothing to do with democracy, and, unfortunately, it is a regime which not only defies the Parliament, but it also defies the justice principles and the independence of the justice system. There have been in Greece, a lot of court findings, which find that the memoranda measures, the so called bail-out measures, are unconstitutional, and are contrary to many international obligations of the country. However, the creditors, time and again, asked the parliament to legislate more unconstitutional measures.

Last summer, there were a lot of us belonging to the SYRIZA Parliamentary Group back then, myself as President of Parliament but also Vice Presidents of the Parliament, and a lot of members of the Parliament who refused to succumb to this kind of extortion. We said “no” to these measures, and we were faced not with the creditors, but with Tsipras representing the Creditors and seeking a new parliamentary majority in order to be able to implement more measures. This is what has been done in Greece ever since September, but luckily and happily the people are not surrendering. They are back on the streets, they are claiming their rights, they are claiming their dignity, and they are claiming a say for their lives and for their future.

I would say I have demands, and not expectations, in the sense that my-self I have been raised with the idea of a united Europe, for its’ people. For the sake of ensuring the sovereignty and the prosperity of the people, of the citizens. Of the men and the women, the children, the elderly. What is now happening, is European institutions with no legitimation, turning against the people. Asking governments to sacrifice the people, in order to save the markets, and save the banks. And this is not an acceptable function of the European Union, this is not a legal function and it constitutes totally illegitimate behaviour on the part of representatives of the European Institutions.

Back in the summer we had what equals an act of war. A direct threat to the survival of the population. The banks were closed, and the people were threatened with a humanitarian disaster if they rejected the measures, which were put on the table by the creditors with a 48-hour ultimatum. Humanitarian disaster means that people would not be able to have food or medicine. This is an unacceptable situation for Europe. And, it would not have been a situation resulting from an earthquake or physical phenomenon, but it would have been the direct result of decisions by representatives of the European Institutions.

My approach is that this is a completely illegal, criminal behaviour on the part of the representatives of European Institutions, and it is the right of the people, not just the Greek people, but in general the European people, and the people of every European country, to claim the restitution of democratic procedures, equality and sovereignty of the people, within the European union. Is this feasible? I would say nothing is impossible, but we really need to struggle for it and we really need to remember what our Europe is all about.

I think solidarity is our most powerful weapon. And I can tell you one thing: The solidarity of the people, back in January-February 2015, or in June-July 2015, the soul and the spirit of those demonstrations not only in Athens and the Greek cities but all around Europe, I think this is what has shaken Europe and I think this is what terrifies those who want to reign Europe, through obscure practices and non-legitimized procedures.

I would go a step further and say that there is a clear rise of Nazi parties, fascist parties, all-around Europe, and there is a clear rise of racism all around Europe. And this is a direct product of the policies chosen, of the policies followed, by the European governments. These are policies of xenophobia; these are policies of alienation from the principles that humanity has built through the years. These are policies which forget what our common history has shown, what our common history has proven, and which also forgets that if we don’t work together, with solidarity, with equality, and with an unequivocal and non-negotiable respect for the rights of every human being, leaving and breathing in Europe, then we will undoubtedly re-experience the darkest days that Europe and history have ever seen. It is the responsibility of European governments, not to allow this again. And the path for this itinerary, the path away from the darkest hours and the darkest moments of human history, is a path of solidarity and humanism.

I have absolutely no expectations from Tsipras government. Alexis Tsipras chose power over people. He chose not to negotiate the state-debt, not to use the elements and the evidence which he had in his hands, and which prove that the Greek debt is illegal, odious and unsustainable. He chose to burden the country with more debt. Which means that every baby born in Greece right now, owes 41,000 euros and he chose to attack society in order to remain in the government. I have absolutely no expectations from his government, rather I think we need to work in order for the Greek people to be represented by a government which will work towards prosperity, towards democracy, towards solidarity. 


Συνέντευξη στην ισπανική ιστοσελίδα tmex.es
http://www.tmex.es/conversaciones-zoe-konstantopoulou/

Η αποκάλυψη των συνομιλιών Τόμσεν- Βελκουλέσκου, αλλά και οι προσχηματικές αντιδράσεις από πλευράς Μαξίμου και Πρωθυπουργού, αποκλειστικά για το «φαίνεσθαι», αναδεικνύουν την εγκληματική ανικανότητα και την προδοτική ενδοτικότητα μιας Κυβέρνησης απρόθυμης να αξιοποιήσει τα διαπραγματευτικά όπλα της χώρας προς όφελος του λαού, αλλά και η οποία συμμετέχει ενσυνείδητα στην υπονόμευση του δημόσιου συμφέροντος και της διαπραγματευτικής και διεθνούς μας θέσης.

Ο κ. Τσίπρας παριστάνει ότι αιφνιδιάζεται από την αποκάλυψη ότι η στρατηγική της παρέλκυσης ουσιαστικά στοχεύει στο άδειασμα των ταμείων και στην επανάληψη του σεναρίου της έλλειψης εναλλακτικής και εκβιασμού, υπό το βάρος του οποίου θα «αναγκαστεί» ξανά να συμφωνήσει σε ακόμη πιο καταστροφικά μέτρα. Ο δήθεν αιφνιδιασμός είναι προσχηματικός και υποκριτικός. Η ίδια στρατηγική ακολουθήθηκε και πέρυσι. Για το γεγονός αυτό τον είχα προειδοποιήσει τόσο κατ΄ιδίαν στη συνάντησή μας στις 21/2/2015 όσο και στην διάρκεια της ομιλίας μου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ στις 25/2/2015. Παρ΄όλες τις προειδοποιήσεις και τις επισημάνσεις, ο κ. Τσίπρας επέλεξε να συμμετάσχει στο άδειασμα τον Ταμείων της χώρας τόσο μέσα από την εγκληματική συνέχιση της αποπληρωμής των δανειστών, ενώ εκείνοι δεν κατέβαλλαν το παραμικρό, όσο και μέσα από την σχετική ΠνΠ του Απριλίου 2015, την οποία, όταν την εξέδωσε, την είχε παρουσιάσει ως «εντελώς προσωρινό μέτρο, για την αντιμετώπιση εντελώς πρόσκαιρης ταμειακής έλλειψης ρευστότητας, 15ημέρου», εξαπατώντας το ίδιο το Κόμμα και την Κοινοβουλευτική Ομάδα του. 

Το «γεγονός» στο οποίο αναφέρονται οι Τόμσεν-Βελκουλέσκου συνέβη την προηγούμενη χρονιά με πλήρη συμμετοχή του ίδιου του Τσίπρα και μελών της Κυβέρνησής του. Και αυτό το «γεγονός», που ήταν απολύτως προβλέψιμο και για έναν αδαή, αφού η χώρα πλήρωνε για την κάλυψη ενός μη βιώσιμου χρέους αδειάζοντας τα ταμεία της αλλά χωρίς να πληρώνουν το παραμικρό οι δανειστές, ο κ. Τσίπρας το αξιοποίησε για να δικαιολογήσει την προδοτική υπογραφή του στο 3ο Μνημόνιο.

Ανάλογα «γεγονότα» είχαν χρησιμεύσει για την υπογραφή τόσο του 1ου όσο και του 2ου Μνημονίου, ώστε είναι αστείο να παριστάνει τον αιφνιδιασμένο και τον εξανιστάμενο ο κ. Τσίπρας.

Αντίθετα, εκείνο το οποίο ο ίδιος δεν εξηγεί είναι γιατί δεν αξιοποίησε και δεν αξιοποιεί ούτε τότε ούτε τώρα τα όπλα της χώρας εναντίον των δανειστών και του ΔΝΤ. Αντίθετα, στην πραγματικότητα, επιζητώντας άνευ όρων αποχώρηση μόνο του ΔΝΤ και όχι συνολικά της Τρόικας και των Δανειστών, διευκολύνει το ΔΝΤ στο να μην αποζημιώσει τη χώρα για την τεράστια ζημιά που της έχει ενσυνειδήτως και δολίως προκαλέσει.

Αφού δεν απάντησε ο κ. Τσίπρας σε καμμία από τις ερωτήσεις που του έθεσα την Τρίτη σε σχέση με τη διαφθορά και τη διαπλοκή, ας απαντήσει στις ακόλουθες, που αφορούν το μείζον ζήτημα που έχει προκύψει, αντί να επιλέγει να μιλά μόνο μέσα από φιλοτεχνημένες διαρροές τηλεφωνικών συνομιλιών του με τον κ. Παυλόπουλο ή στο προστατευμένο περιβάλλον μιας Βουλής χωρίς αντιπολίτευση

1.    Γιατί  το καλοκαίρι του 2015 δεν αξιοποίησε την Προκαταρκτική Έκθεση της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, η οποία ανέδειξε ότι το ΔΝΤ γνώριζε από το 2010 ότι το Ελληνικό Χρέος ήταν μη βιώσιμο και το απέκρυψε για να σώσει τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες, σε συνεννόηση με την Γερμανική και τη Γαλλική Κυβέρνηση (της οποίας η κ. Λαγκάρντ ήταν η αρμόδια Υπουργός Οικονομικών τον κρίσιμο χρόνο); 
2.    Γιατί δεν αξιοποίησε ούτε το γεγονός ότι το ΔΝΤ, πανικόβλητο από αυτήν την αποκάλυψη, δημοσίευσε δύο εκθέσεις, τον Ιούνιο και τον Ιούλιο 2015, με τις οποίες συνομολογούσε για πρώτη φορά δημόσια τη μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και πρότεινε το κούρεμά του;
3.    Γιατί μέχρι σήμερα δεν έχει διεκδικήσει αποζημίωση από το ΔΝΤ, ενώ έχουν συγκεντρωθεί και δημοσιοποιηθεί τα επίσημα έγγραφα που αποδεικνύουν ενσυνείδητη εκ μέρους του ΔΝΤ παραβίαση των διεθνών υποχρεώσεών του και του Καταστατικού του;
4.    Γιατί, ενώ η κ. Λαγκάρντ προσπάθησε με επιστολή της να αποτρέψει την αποκαλυπτικότατη κατάθεση του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ Παναγιώτη Ρουμελιώτη ενώπιον της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους στις 15-6-2015, με απειλητικές/δελεαστικές αναφορές στο αποκλειστικό δικαίωμα του ΔΝΤ να άρει την ασυλία του, η Κυβέρνηση παρασιωπά το ρόλο της κυρίας Λαγκάρντ;
5.    Γιατί δια στόματος κ. Τσακαλώτου,  στην προ εβδομάδας συνέντευξή του στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ (…) μιλά για «το καλό ΔΝΤ της κας Λαγκάρντ και το κακό ΔΝΤ των τεχνοκρατών, αλλά όχι όλων»; 
6.    Γιατί ο κ. Τσίπρας στη σημερινή του επιστολή, μετά από τις αποκαλύψεις, της προσφέρει τη διέξοδο υποβάθμισης του θέματος σε ζήτημα που αφορά μόνον την Βελκουλέσκου και τον Τόμσεν; 
7.    Γιατί επιμένει να μην διεκδικεί το παραμικρό από το ΔΝΤ και απλώς παρακαλεί για την «τροχιοδρόμηση» της αξιολόγησης; 
8.    Γιατί ενώ σήμερα Τσίπρας και Παυλόπουλος σπεύδουν να δώσουν διαρροές της μεταξύ τους συνομιλίας, ουσιαστικά υπαγορεύοντας σε πρόθυμα ΜΜΕ το κατ’ αυτούς περιεχόμενο, που δεν μπορεί να ελεγχθεί από κανέναν, δεν έχουν δημοσιοποιήσει τα πρακτικά της συνάντησης των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στις 6/7/2015, ως όφειλαν και όπως είχε ζητηθεί επισήμως από εμένα με την ιδιότητα της Προέδρου της Βουλής από τον Ιούλιο 2015;
9.    Γιατί Τσίπρας και Παυλόπουλος επιμένουν να αναδεικνύουν ως δήθεν «καλούς δανειστές» την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΕΚΤ, μετά το φοβερό πραξικόπημα του περασμένου καλοκαιριού εναντίον του λαού, που εξήγειρε τις συνειδήσεις των δημοκρατικών πολιτών σε όλο τον πλανήτη; 
10.    Γιατί Τσίπρας και Παυλόπουλος αναλαμβάνουν τόσο άκομψα το ρόλο των εκπροσώπων ενός μέρους μόνο των δανειστών, παραβιάζοντας τόσο απροκάλυπτα τις υποχρεώσεις τους προς τον Ελληνικό Λαό και τη Δημοκρατία;
11.    Θα δημοσιοποιήσει ο κ. Τσίπρας το περιεχόμενο των διαπραγματεύσεων που διεξάγονται και των θέσεων που παίρνει η Κυβέρνησή του για το ασφαλιστικό, το φορολογικό (συμπεριλαμβανομένων φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ), αλλά και το εργασιακό, στα οποία γίνεται ευθεία αναφορά στη συνομιλία Τόμσεν-Βελκουλέσκου;
12.    Θα δημοσιοποιήσει την επίσημη θέση του Μαξίμου για την διαγραφή χρέους, για την οποία ο κ. Τόμσεν δηλώνει τη βεβαιότητα ότι «δεν θα γίνει», αλλά και ότι πρέπει να εξαρτηθεί από τους όρους που θα θέσει το ΔΝΤ; 
13.    Θα απαιτήσει την άμεση δημοσιοποίηση της συγκαλυπτόμενης Ανάλυσης Βιωσιμότητας Χρέους του ΔΝΤ, στην οποία αναφέρονται συγκεκριμένα οι Τόμσεν-Βελκουλέσκου στη συνομιλία τους, συνωμοτώντας για το πότε θα την δημοσιοποιήσουν, ακολουθώντας την ίδια πρακτική παρασιώπησης, συγκάλυψης και απάτης που ακολουθεί εξ αρχής το ΔΝΤ από το 2010; 
14.    Θα αξιοποιήσει την Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, την οποία απενεργοποίησε με απόφασή του ο κ. Βούτσης και η οποία ενίσχυσε όσο τίποτε στο παρελθόν τη διαπραγματευτική θέση της χώρας, αφού συγκρότησε εμπεριστατωμένα επιχειρήματα για την διαγραφή του χρέους και το τέλος στους εκβιασμούς;
15.    Θα γνωστοποιήσει εάν συντρέχει σε μέλη της Κυβέρνησής του σύγκρουση συμφερόντων, προσωπική, οικογενειακή ή οικονομική, που τους αποτρέπει από το να πράξουν εδώ και 1 χρόνο και πλέον το αυτονόητο για την υπεράσπιση της χώρας και του λαού;
16.    Θα εξηγήσει γιατί σήμερα μόνος του υπερασπίζεται τη Μέρκελ, τον Σόιμπλε και τον Ολάντ, εμφανίζοντάς τους ως «καλούς δανειστές» εν αντιθέσει με τον αναλώσιμο Τόμσεν («Δεν θα αφήσουμε τον Τόμσεν να διαλύσει την Ευρώπη»;)
17.     Ήταν τόσο «πολλά τα λεφτά» που θα διανεμηθούν σε ημετέρους για το προσφυγικό, που ξέχασε όσα έλεγε το Σεπτέμβρη;

Προφανώς και ο κ. Τσίπρας δεν θα απαντήσει ούτε σε αυτά τα ερωτήματα. Είναι απασχολημένος με τους επικοινωνιακούς αντιπερισπασμούς για να διασώσει το προφίλ του πριν την επόμενη κίνηση. Βεβαίως, έχει στερέψει η έμπνευση, αφού επέλεξε το κακότεχνο θέατρο της σύγκρουσης με τη διαπλοκή με πανομοιότυπο τρόπο και σε ανάλογη συγκυρία με την περυσινή σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τα Μνημόνια, την οποία ο ίδιος στη συνέχεια διέλυσε πριν ολοκληρωθεί το έργο της.

Εν τω μεταξύ, εκχωρεί τα πάντα, ακόμη και τον πολιτισμό της χώρας σε αμφισβητούμενα ξενόφερτα πρόσωπα, που, εν μέσω κρίσης, βρήκαν την ευκαιρία να προβάλουν το προσωπικό τους έργο και συμφέρον με δημόσιο χρήμα. Δυστυχώς, άλλο Γιαν Φαμπρ, άλλο Ερίκ Τουσέν, που δούλεψε αμισθί, ανιδιοτελώς και άοκνα, επί μήνες, για να προσφέρει στην Ελλάδα. Ευτυχώς, ο πρώτος παραιτήθηκε, υπό το βάρος της δίκαιης κατακραυγής. Δυστυχώς, τον δεύτερο προσπαθεί λυσσαλέα να τον απενεργοποιήσει η Κυβέρνηση και ο κ. Βούτσης, υπό το φώς της γενικής κοινωνικής αποδοχής του έργου του.

Εν τω μεταξύ, εχθές ψηφίσθηκε η πιο εκτρωματική διεθνής συμφωνία, που κατακρημνίζει όλο το κεκτημένο διεθνούς δικαίου, ανθρωπιστικού δικαίου, ανθρωπίνων δικαιωμάτων του τελευταίου αιώνα. Και η Κυβέρνηση ήδη κουτοπόνηρα διαχειρίζεται την προσδοκία ροκανίσματος των σχετικών κονδυλίων από πρόχειρα συγκροτημένες δομές με τη συμμετοχή «ημετέρων». 

 Όλα αυτά διδάσκουν και υπενθυμίζουν: η υπεράσπιση της δημοκρατίας, του δημόσιου και κοινωνικού συμφέροντος, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γίνονται με κόστος και όχι με αντίτιμο. Γίνονται από ανθρώπους αποφασισμένους να υπερασπισθούν υπέρτερες πανανθρώπινες αξίες ακόμη και με προσωπική αυτοθυσία και όχι από αγόμενους και φερόμενους από την προσωπική φιλοδοξία και την αγάπη για την εξουσία. Δυστυχώς, στη σημερινή Κυβέρνηση δεν υπάρχουν τέτοια πρόσωπα. Ούτε θα υπάρξουν σε καμμία Κυβέρνηση που θα προκύψει από την σημερινή Βουλή.



zoikonstantopoulou

«Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο είναι ένα ακόμη επεισόδιο του Μνημονίου, ενός αντιδημοκρατικού καθεστώτος, ενός καθεστώτος δεσποτείας».

«Ο κ. Κατρούγκαλος και ο κ. Πετρόπουλος είναι μέλη του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Δεν μπορεί να μείνει αναπάντητο από το Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών το γεγονός ότι προωθούν τα συγκεκριμένα μέτρα».

«Έχουμε την υποχρέωση να συγκροτήσουμε και να δρομολογήσουμε και μορφές αγώνα επιστημονικές και νομικές και συγκρότηση επιτροπών νομικής άμυνας και συμπαράστασης στους πληττόμενους συμπολίτες μας, σε όλους εκείνους που αποκρούουν μέτρα εξουθενωτικά».

Να συμπράξουμε:

• με εκείνους που αγωνίζονται για την αποτροπή των πλειστηριασμών,
  
  
• με εκείνους που αγωνίζονται για την υποστήριξη των υπερχρεωμένων νοικοκυριών,
  
  
• στην κατάρτιση εννόμων διαδικασιών και ενδίκων βοηθημάτων και μέσων για την προσβολή των αντισυνταγματικών φόρων,
  
  
• με τους δικαστικούς λειτουργούς και τους λοιπούς συλλειτουργούς της Δικαιοσύνης όταν αγωνίζονται για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, και όχι όταν διαπλέκονται με την κυβερνητική εξουσία.
  
  

Να προωθήσουμε:

- διαδικασίες υποχρέωσης της Κυβέρνησης να σέβεται τις δικαστικές αποφάσεις που έχουν ακυρώσει μέτρα περικοπών σε μισθούς και συντάξεις.

Να συμπαρασταθούμε:

- στις διαδικασίες προστασίας της δημόσιας περιουσίας από το ξεπούλημα,

- στις διαδικασίες προσβολής του ΕΝΦΙΑ.

«Η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους μετατρέπεται σε Σωματείο και είναι ευπρόσδεκτοι όλοι οι συνάδελφοι να συμπράξουν σε αυτό το έργο αμφισβήτησης, αποκωδικοποίησης, νομικής αξιολόγησης και λογιστικού ελέγχου του χρέους».

«Οι δικηγόροι να ασκήσουμε το λειτούργημά μας κατά τρόπο αγωνιστικό και χρήσιμο στην κοινωνία».

«Να συνεχίσουμε τον αγώνα, που πλήττει μία Κυβέρνηση η οποία επιτίθεται στην κοινωνία».




Η Ζωή Κωνσταντοπούλου συμμετείχε χθες στη Γενική Συνέλευση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, που διακόπηκε και θα συνεχισθεί την ερχόμενη Δευτέρα 4 Απριλίου 2016.

Στην ομιλία της, η Ζωή Κωνσταντοπούλου ζήτησε να μη συνεχιστούν οι επαφές του Δικηγορικού Συλλόγου με την Τρόικα, «καθώς είναι ένα καθεστώς μη νομιμοποιημένο, μη δημοκρατικό, το οποίο ο Δικηγορικός Σύλλογος δεν πρέπει ούτε εμμέσως να νομιμοποιήσει».

Για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο η Ζωή Κωνσταντοπούλου είπε ότι «προωθείται από υπουργούς – μέλη του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Και ο κ. Κατρούγκαλος και ο κ. Πετρόπουλος είναι μέλη του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και νομίζω ότι ο τρόπος με τον οποίο προωθούν αυτά που προωθούν δεν μπορεί να μείνει αναπάντητος από το ΔΣΑ, λόγω της ιδιότητάς τους. Και το λέω αυτό έχοντας τιμήσει τις δικές μου υποχρεώσεις ως δικηγόρου από τη θέση της Προέδρου της Βουλής».

Στη συνέχεια της ομιλίας της, αναφέρθηκε στην μετατροπή της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους σε Σωματείο και κάλεσε όλους τους δικηγόρους «να συμπράξουν σε αυτό το έργο αμφισβήτησης, αποκωδικοποίησης, νομικής αξιολόγησης και λογιστικού ελέγχου του χρέους» ενώ ευχαρίστησε τον Πρόεδρο του ΔΣΑ για το γεγονός ότι «σε μία περίοδο που από την Κυβέρνηση και από τον Πρόεδρο της Βουλής διώκεται η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, μία Επιτροπή που ουσιαστικά αμφισβητεί το χρέος με το οποίο συνδέεται και το ασφαλιστικό και όλα τα μνημονιακά μέτρα, δέχθηκε να φιλοξενήσει την Επιτροπή στον Δικηγορικό Σύλλογο και να πραγματοποιηθεί εκεί η συνάντηση της Επιτροπής με τον ανεξάρτητο εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ για το Χρέος και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και η συνέντευξη Τύπου της Επιτροπής».

«Ως επιστημονικός σύλλογος», τόνισε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, «πέραν των μορφών αγώνα που έχουμε ήδη υιοθετήσει και τους οποίους πρέπει να συνεχίσουμε, γιατί πλήττουν μια Κυβέρνηση η οποία επιτίθεται στην κοινωνία, έχουμε ταυτόχρονα την υποχρέωση να συγκροτήσουμε, να χρηματοδοτήσουμε και να δρομολογήσουμε και μορφές αγώνα επιστημονικές και νομικές: Συγκρότηση επιτροπών νομικής άμυνας, συμπαράστασης στους πληττόμενους συμπολίτες μας, συμπαράστασης σε όλους εκείνους που αποκρούουν μέτρα εξουθενωτικά, όπως αυτά που πλήττουν εμάς. Να συμπράξουμε με εκείνους που αγωνίζονται για την αποτροπή των πλειστηριασμών, να συμπράξουμε με εκείνους που αγωνίζονται για την υποστήριξη των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, να συμπράξουμε στην κατάρτιση εννόμων διαδικασιών και βοηθημάτων και μέσων για την προσβολή των αντισυνταγματικών φόρων, να συμπράξουμε και να δημιουργήσουμε διαδικασίες υποχρέωσης της Κυβέρνησης να σέβεται τις δικαστικές αποφάσεις που έχουν ακυρώσει μέτρα περικοπών σε μισθούς και συντάξεις. Όλα αυτά εμείς έχουμε τα εργαλεία να τα προσφέρουμε στην κοινωνία αυτήν τη στιγμή. Να συμπαρασταθούμε στις διαδικασίες προστασίας της δημόσιας περιουσίας από το ξεπούλημα, στις διαδικασίες προσβολής του ΕΝΦΙΑ. Να συμπράξουμε και με τους δικαστικούς λειτουργούς και τους λοιπούς συλλειτουργούς της Δικαιοσύνης όταν αγωνίζονται για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και όχι όταν διαπλέκονται με την κυβερνητική εξουσία. Και να υποστηρίξουμε όλα εκείνα τα κινήματα που αυτήν την στιγμή ενεργοποιούνται προς την ίδια κατεύθυνση».

Επισυνάπτεται το πλήρες κείμενο της ομιλίας

ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΘΗΝΩΝ


Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

είναι μεγάλη χαρά που βρίσκομαι ανάμεσά σας με την ιδιότητα της δικηγόρου την οποία ταξινομώ πολύ ψηλά, αμέσως μετά την ιδιότητα του πολίτη.

Ως δικηγόροι έχουμε τις γνώσεις και τα εργαλεία να αποκωδικοποιήσουμε αυτό που συμβαίνει στη χώρα, αυτό που συμβαίνει στο λαό μας, αυτό που συμβαίνει στους συμπολίτες μας τα τελευταία έξι χρόνια. Και αυτές οι γνώσεις και τα εργαλεία από τη μία πλευρά μας εξοπλίζουν για την καταπολέμησή του, από την άλλη πλευρά μας επιφορτίζουν με την ευθύνη και το καθήκον να πολεμήσουμε, να παλέψουμε.

Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο είναι ένα ακόμη επεισόδιο του Μνημονίου, ενός αντιδημοκρατικού καθεστώτος, ενός καθεστώτος που έθεσε πρώτους στο στόχαστρο τους δικηγόρους. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο 23% ΦΠΑ συμπεριελήφθη στο πρώτο μνημονιακό νομοσχέδιο και έθεσε πρώτους στο στόχαστρο τους δικηγόρους ακριβώς γιατί οι δικηγόροι έχουν τη δυνατότητα, την ικανότητα και τα εργαλεία να υπερασπιστούν την κοινωνία και τη Δημοκρατία και, συνακόλουθα, και τους εαυτούς τους απέναντι σε αυτήν τη δεσποτεία.

Θέλω να απευθυνθώ σε αυτήν την αίσθηση καθήκοντος όλων μας, που πηγάζει και από την αίσθηση, την επίγνωση και τη συνείδηση των δικαιωμάτων μας. Δεν πρέπει κανείς να συντηρεί την αυταπάτη ότι φταίει κάποιος άλλος δικηγόρος γι’ αυτό που συμβαίνει ή κάποια άλλη δικηγορική κατηγορία. Όπως δεν πρέπει κανείς να συντηρεί την αυταπάτη ότι φταίει κάποια άλλη κοινωνική κατηγορία.

Οι κοινωνικοί αυτοματισμοί έχουν υπάρξει εργαλείο εκτόνωσης της κοινωνίας και εργαλείο προέλασης της μνημονιακής απολυταρχίας. Θέλω, λοιπόν, να απευθυνθώ και στο αίσθημα ενότητας και συστράτευσής μας. Το αίσθημα ενότητας και συστράτευσης που μπορεί πραγματικά να κινητοποιήσει όχι απλώς νικηφόρους αγώνες αλλά και πολύ σημαντικές ανατροπές.

Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι που συγκαλέσατε Γενική Συνέλευση και συμφωνώ με όλους και όλες τους συναδέλφους και τις συναδέλφους που εισηγήθηκαν αυτή η Γενική Συνέλευση να αποφασίσει και νέα Γενική Συνέλευση. Γιατί κουβαλάω μέσα μου την ανάμνηση της Γενικής Συνέλευσης του Γενάρη του 2012, εκείνης που αποφάσισε νέα Γενική Συνέλευση σηκώνοντας αγωνιστική σημαία ενάντια στον μετέπειτα νόμο 4055/2012, θυμάστε ποια καταστροφή επέφερε στη Δικαιοσύνη και στο δικηγορικό λειτούργημα, μιας Γενικής Συνέλευσης που εν συνεχεία δεν έγινε ποτέ. Γιατί δεν είχε κλεισθεί καν η αίθουσα του Πανελληνίου όπου θα συνεδριάζαμε από το τότε Δ.Σ. του Συλλόγου.

Με αποτροπή ή παράκαμψη των συλλογικών διαδικασιών δε θα πάμε πουθενά. Με αποχή από τις συλλογικές διαδικασίες και ανοχή δε θα πάμε πουθενά. Ο Κώδικας περί Δικηγόρων πέρασε σε μια άδεια Επιτροπή όπου κανείς δεν ψήφισε «ναι» ούτε σε ένα άρθρο. Με έναν Πρόεδρο Επιτροπής, τον κ. Βιρβιδάκη τότε, να λέει «εγκρίνεται κατά πλειοψηφία» την ώρα που κανείς βουλευτής που βρίσκονταν μέσα δεν ψήφιζε «ναι».

Ο δικηγόρος είναι άμισθος δημόσιος λειτουργός. Αυτό έπρεπε να σημαίνει - και κατά τον Κώδικα περί δικηγόρων – την πλήρη απαγόρευση του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, που είναι εμπορικής υφής. Αυτό σημαίνει, ακόμα, ότι ο δικηγόρος έχει καθήκον το λειτούργημά του να το ασκήσει σε αυτήν την συγκυρία. Να το ασκήσει πώς; Κατά τρόπο αγωνιστικό και κατά τρόπο χρήσιμο στην κοινωνία.

Ως επιστημονικός σύλλογος, πέραν των μορφών αγώνα που έχουμε ήδη υιοθετήσει και τους οποίους πρέπει να συνεχίσουμε, γιατί πλήττουν μια Κυβέρνηση η οποία επιτίθεται στην κοινωνία, έχουμε ταυτόχρονα την υποχρέωση να συγκροτήσουμε, να χρηματοδοτήσουμε και να δρομολογήσουμε και μορφές αγώνα επιστημονικές και νομικές:

Συγκρότηση επιτροπών νομικής άμυνας, συμπαράστασης στους πληττόμενους συμπολίτες μας, συμπαράστασης σε όλους εκείνους που αποκρούουν μέτρα εξουθενωτικά, όπως αυτά που πλήττουν εμάς.

Να συμπράξουμε:

-με εκείνους που αγωνίζονται για την αποτροπή των πλειστηριασμών,

-με εκείνους που αγωνίζονται για την υποστήριξη των υπερχρεωμένων νοικοκυριών.

Να συμπράξουμε στην κατάρτιση εννόμων διαδικασιών και βοηθημάτων και μέσων για την προσβολή των αντισυνταγματικών φόρων, να συμπράξουμε και να δημιουργήσουμε διαδικασίες υποχρέωσης της Κυβέρνησης να σέβεται τις δικαστικές αποφάσεις που έχουν ακυρώσει μέτρα περικοπών σε μισθούς και συντάξεις. Όλα αυτά εμείς έχουμε τα εργαλεία να τα προσφέρουμε στην κοινωνία αυτήν τη στιγμή. Να συμπαρασταθούμε στις διαδικασίες προστασίας της δημόσιας περιουσίας από το ξεπούλημα, στις διαδικασίες προσβολής του ΕΝΦΙΑ. Να συμπράξουμε και με τους δικαστικούς λειτουργούς και τους λοιπούς συλλειτουργούς της Δικαιοσύνης όταν αγωνίζονται για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και όχι όταν διαπλέκονται με την κυβερνητική εξουσία. Και να υποστηρίξουμε όλα εκείνα τα κινήματα που αυτήν την στιγμή ενεργοποιούνται προς την ίδια κατεύθυνση.

Θέλω να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο του ΔΣΑ για το γεγονός ότι σε μία περίοδο που από την Κυβέρνηση και από τον Πρόεδρο της Βουλής διώκεται η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, μία Επιτροπή που ουσιαστικά αμφισβητεί το χρέος με το οποίο συνδέεται και το ασφαλιστικό και όλα τα μνημονιακά μέτρα, δέχθηκε να φιλοξενήσει την Επιτροπή στον Δικηγορικό Σύλλογο και να πραγματοποιηθεί εκεί η συνάντηση της Επιτροπής με τον ανεξάρτητο εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ για το Χρέος και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και η Συνέντευξη Τύπου της Επιτροπής. Θέλω να σας ενημερώσω ότι η Επιτροπή μετατρέπεται σε Σωματείο και είναι ευπρόσδεκτοι όλοι οι συνάδελφοι να συμπράξουν σε αυτό το έργο αμφισβήτησης, αποκωδικοποίησης, νομικής αξιολόγησης και λογιστικού ελέγχου του χρέους.

Τελειώνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να πω ότι δοκιμάζονται σε τέτοιες περιόδους και οι υπάρξεις μας αλλά και οι αξίες μας. Δοκιμάζονται πολλά. Δοκιμάζονται και οι άνθρωποι. Και θα συμφωνήσω με εκείνους και εκείνες που είπαν ότι δεν είναι χωρίς συνέπειες οι επιλογές που ο καθένας κάνει. Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο προωθείται από υπουργούς – μέλη του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Και ο κ. Κατρούγκαλος και ο κ. Πετρόπουλος είναι μέλη του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Νομίζω ότι ο τρόπος με τον οποίο προωθούν αυτά που προωθούν δεν μπορεί να μείνει αναπάντητος από το ΔΣΑ, λόγω της ιδιότητάς τους. Και το λέω αυτό έχοντας τιμήσει τις δικές μου υποχρεώσεις ως δικηγόρου από τη θέση της Προέδρου της Βουλής.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

με συντριπτική πλειοψηφία 93,2% των συναδέλφων δώσαμε μήνυμα απόκρουσης του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ο οποίος ψηφίστηκε πραξικοπηματικά τον περασμένο Ιούλιο. Ο Κώδικας αυτός δεν πρέπει να εφαρμοσθεί γιατί η εφαρμογή του παραβιάζει ευθέως τη Δημοκρατία και το Σύνταγμα. Το μήνυμα αυτό ήταν ξεκάθαρο, αλλά θολώθηκε από κάποια μηνύματα υποστήριξης ενός «ναι» σε μια συμφωνία που θα περιείχε και αυτόν τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Πρέπει να προσέχουμε την αμφισημία των μηνυμάτων μας, γιατί από την εκπομπή του μηνύματος ότι είμαστε, ενδεχομένως, και ενδοτικοί σε τέτοιου είδους εκτρώματα, θα εισπράξουμε, όχι την κατανόηση, όπως ήλπιζε ενδεχομένως ο κ. Τσίπρας όπως αποδείχθηκε, αλλά τη σκλήρυνση στάσης, η οποία δεν απευθύνεται μόνο σε εμάς αλλά σε ολόκληρο το λαό.

Συνεπώς, κύριε Πρόεδρε, ζητώ να μη συνεχισθούν οι επαφές του Δικηγορικού Συλλόγου με την Τρόικα. Είναι ένα καθεστώς μη νομιμοποιημένο, μη δημοκρατικό, το οποίο ο Δικηγορικός Σύλλογος δεν πρέπει ούτε εμμέσως να νομιμοποιήσει. Κατά τ’ άλλα συντάσσομαι με εκείνες τις προτάσεις που κατατείνουν και στην κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, με τη εξειδίκευση στην οποία αναφέρθηκα αλλά και τη συγκρότηση ενός απεργιακού ταμείου, που επιτρέπει να μεριμνήσουμε και για τη συλλογική και για την προσωπική μας αξιοπρέπεια μέσα στη διαδικασία αυτού του αγώνα.




Σας ευχαριστώ

Συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου 
στο Απογευματινό Μαγκαζίνο «Τα Νέα του Καλλικράτη» 
και στον Γιώργο Στεργιόπουλο – ΕΝΑ Κεντρικής Ελλάδος - ATTICA TV 29/03/2016 :




Γιώργος Στεργιόπουλος: Επιστρέψαμε για το δεύτερο μέρος της εκπομπής και θα ξεκινήσουμε μια ενδιαφέρουσα κουβέντα με την πρώην Πρόεδρο της Βουλής, την κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου, που είναι στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής μας γραμμής.
Καλησπέρα, κυρία Κωνσταντοπούλου.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Καλησπέρα, κύριε Στεργιόπουλε.

Γιώργος Στεργιόπουλος:  Σας ευχαριστώ πολύ, προκαταβολικά, για την αποδοχή της πρότασης αυτής. Είναι κρίσιμη και η στιγμή γιατί σε λίγες ώρες στις 7 ακριβώς στη Βουλή ξεκινάει η προ ημερήσιας διάταξης κουβέντα για τη Δικαιοσύνη και τη Διαφθορά. Και θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που αποδεχθήκατε αυτή την πρόσκληση.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Στεργιόπουλε, εγώ να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση και για το γεγονός ότι επιλέξατε να αφιερώσετε χρόνο σε ένα ζήτημα το οποίο είναι πραγματικά μείζον και ζέον. 
Νομίζω ότι έχει μια σημασία και η Δικαιοσύνη και τα ζητήματα τα οποία αφορούν τη διαφθορά και τη διαπλοκή στη χώρα μας - που, δυστυχώς, όχι απλώς δεν έχουν τελειώσει αλλά αντίθετα προσλαμβάνουν νέες μορφές όπως και οι εξουσίες προσλαμβάνουν νέες μορφές, - έχει, λοιπόν, μια σημασία τα θέματα αυτά να μην χρησιμοποιούνται ως εργαλεία αντιπερισπασμού από έκπτωτες ηθικά και πολιτικά κυβερνητικές, αντιπολιτευτικές και συνολικά πολιτικές δυνάμεις.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Πριν από λίγο ο κύριος Κύρτσος, Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, είπε ότι η απογευματινή κουβέντα που θα ξεκινήσει μάλλον έχει σκοπό μόνον τον αποπροσανατολισμό των πολιτών. Συμφωνείτε;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θα σας έλεγα ότι καλό είναι γενικώς όχι μόνο να επικεντρωνόμαστε στο τί λέγεται αλλά και από ποιόν λέγεται.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Σωστά.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Και νομίζω ότι δεν δικαιούνται ούτε οι εκπρόσωποι της Κυβέρνησης, ούτε οι εκπρόσωποι της Αντιπολίτευσης, Αξιωματικής και Ελάσσονος, που έχουν διατελέσει σε κυβερνητικά πόστα, να διατείνονται ότι έχουν καθαρά χέρια, ότι αντιμάχονται τη διαφθορά και τη διαπλοκή ή ότι δήθεν σέβονται την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Θα έλεγα πως είναι πρόδηλο ότι η πρόκληση της αποψινής συζήτησης υπηρετεί μιαν απέλπιδα προσπάθεια του κυρίου Τσίπρα και του στενού του επιτελείου να διασώσει την επικοινωνιακή του εικόνα παριστάνοντας τον πολέμιο της διαφθοράς και τον υπέρμαχο της Δικαιοσύνης. Δυστυχώς, δεν έχει καμμία τέτοια υφή ούτε η διακυβέρνηση Τσίπρα, ούτε η πολιτική διαδρομή αυτής της Κυβέρνησης αλλά ούτε και οι προθέσεις που αποκρυσταλλώνονται και θα αποκρυσταλλωθούν. 
Με λίγα λόγια, κύριε Στεργιόπουλε, κατά την άποψή μου, θα παιχτεί ένα πολύ κακοστημένο θέατρο το βράδυ, στο οποίο ο κύριος Τσίπρας θα επιχειρήσει να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα σε σχέση με τα κυβερνητικά του πεπραγμένα, δηλαδή σε σχέση με την συλλήβδην υιοθέτηση και εφαρμογή Μνημονίων, κρυπτόμενος πίσω από μια απατηλή επίφαση δήθεν πάταξης της διαφθοράς και της διαπλοκής, την οποία μια χαρά και ο ίδιος εκτρέφει.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Να ξεκινήσουμε, αν δεν έχετε αντίρρηση, μιας και μας δώσατε την δυνατότητα να κάνουμε μια μεγάλη κουβέντα σήμερα μέχρι το τέλος της εκπομπής, με τα επιμέρους ζητήματα. Και θα ήθελα να βάλω αμέσως στο τραπέζι αυτό το περίφημο θέμα με τις λίστες: τη λίστα Μπόργιανς, τη λίστα Λαγκάρντ και όλες τις υπόλοιπες που αν, κατά την προσωπική μας άποψη, υπήρξε μια αποτελεσματικότητα σε σχέση με την είσπραξη των όσων θα έπρεπε να εισπραχθούν, ίσως να είχαμε περισσότερες ανάσες στην ελληνική κοινωνία. Η δική σας θέση ποια είναι;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Στεργιόπουλε, θα ήθελα να θυμίσω κάτι που πολλοί ξεχνούν και η σημερινή Κυβέρνηση ιδίως προσπαθεί να παρασιωπήσει. Η ύπαρξη της λίστας που σήμερα λέγεται λίστα Μπόργιανς ήταν γνωστή από το 2012. Και ο λόγος για τον οποίο ήταν γνωστή ήταν ότι είχαν υπάρξει σχετικά δημοσιεύματα κτήσης αυτών των στοιχείων από πλευράς των γερμανικών αρχών. Το 2012, λοιπόν, ήμουν τότε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και Υπεύθυνη για θέματα Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, είχαμε υποβάλει μια ερώτηση στον τότε Υπουργό Οικονομικών, τον κύριο Στουρνάρα, από κοινού με τον κύριο Λαφαζάνη και τον κύριο Κουρουμπλή και ζητούσαμε να μάθουμε τι θα γίνει με αυτήν την λίστα, εάν, δηλαδή, θα την αναζητήσουν οι κυβερνητικές αρχές. Η απάντηση που είχαμε λάβει από τον κύριο Στουρνάρα, δια του κυρίου Μαυραγάνη τότε, ήταν ότι αυτή η λίστα δεν θα αναζητηθεί διότι το περιεχόμενό της αποτελεί δήθεν προϊόν βιομηχανικής κατασκοπείας και η Ελλάδα δεν έχει καν δικαίωμα να την αναζητήσει. 
Με αφορμή αυτήν την προκλητική απάντηση είχαμε υποβάλει στους οικονομικούς εισαγγελείς τότε, στον κύριο Πεπόνη και στον κύριο Μουζακίτη, ένα υπόμνημα με το οποίο ζητούσαμε να διερευνηθούν οι υποθέσεις αυτών των καταλόγων, αυτών των στοιχείων, αυτών των λιστών και να υπάρξει απάντηση της Δικαιοσύνης. Αναφερθήκαμε δε και σε διαρροές τότε στον Τύπο ότι είχε υπάρξει ένα cd με αντίστοιχα στοιχεία που είχε περιέλθει στην κατοχή του κυρίου Παπακωνσταντίνου, όταν ήταν Υπουργός Οικονομικών, το οποίο εφέρετο ότι είχε εξαφανιστεί. Ήταν η περίφημη και μετέπειτα γνωστή ως λίστα Λαγκάρντ.
Με αφορμή, λοιπόν, αυτές τις ενέργειες, κύριε Στεργιόπουλε, που ανάγονται στο 2012, άνοιξε η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ. Με πάρα πολύ κόπο διερευνήθηκε, προσωπικά πέρασα ατελείωτες ώρες στην Κλειστή Προκαταρκτική Επιτροπή της Βουλής και προηγουμένως στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής για τη διερεύνηση της υπόθεσης αυτής και ως εισηγήτρια τότε του ΣΥΡΙΖΑ, ήμουν και η συντάκτρια του Πορίσματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σε σχέση με την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ – 226 σελίδες…

Γιώργος Στεργιόπουλος: Το θυμάμαι πολύ καλά, το θυμάμαι.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Το υλικό που είχε συλλεγεί τότε, κύριε Στεργιόπουλε, ήταν τεράστιας αποδεικτικής σημασίας, όχι μόνο για τις ευθύνες του κυρίου Παπακωνσταντίνου αλλά και για τις ευθύνες του κυρίου Βενιζέλου, του κυρίου Διώτη, του κυρίου Καπελέρη και άλλων προσώπων, όπως του κυρίου Παπανδρέου. Αυτό το πόρισμα περιείχε και πολύ συγκεκριμένες προτάσεις σε σχέση με την περεταίρω διερεύνηση της λίστας Λαγκάρντ και την αποτελεσματική πάταξη της οικονομικής εγκληματικότητας και του ξεπλύματος του μαύρου χρήματος και της φοροδιαφυγής. Δυστυχώς, αυτές οι προτάσεις και αυτό το πόρισμα ούτε από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν αξιοποιήθηκε αλλά και οι δικές μου πρωτοβουλίες μετέπειτα ως Προέδρου της Βουλής, όταν ανέσυρα την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της οποίας προέδρευα, επίσης δεν στηρίχθηκαν από τον κύριο Τσίπρα, από τον κύριο Παππά, από όλους τους κυρίους που σήμερα εμφανίζονται να κόπτονται για τη διαλεύκανση τέτοιων υποθέσεων. 
Όσο για τη λίστα Μπόργιανς, την ζητούσα προσωπικά ως υπεύθυνη τότε, ως καθ’ ύλην αρμόδια από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, από το 2012 και πρέπει να σας πω ότι για όλα αυτά τα θέματα, ιδίως αυτών των συγκλονιστικών στοιχείων που περιέχονται σε τέτοια cd και ηλεκτρονικά αρχεία, είχε εκπονηθεί ενδεκασέλιδο πρόγραμμα για θέματα Δικαιοσύνης, διαφθοράς, διαπλοκής, πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, του Τμήματος Δικαιοσύνης, της Επιτροπής Δικαιοσύνης το οποίο σε ό,τι αφορούσε την κυβερνητική αρμοδιότητα ουδέποτε υλοποιήθηκε. Σε ό,τι αφορούσε την κοινοβουλευτική αρμοδιότητα υλοποιήθηκε, διότι ανέλαβα τις σχετικές πρωτοβουλίες αλλά στις σχετικές πρωτοβουλίες που ανέλαβα στάθηκαν πάρα πολλές φορές εμπόδιο κυβερνητικοί επιτελείς και κυβερνητικά στελέχη.
Να σας θυμίσω ότι στην κρίσιμη περίοδο του καλοκαιριού του 2015, στην πραγματικότητα εμποδίστηκε η προσαγωγή του κυρίου Στουρνάρα, ενώπιον της αρμόδιας Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής για την υπόθεση Siemens, που είναι το σκάνδαλο των σκανδάλων,. Θα σας θυμίσω ότι ενώ εγώ εξέδιδα προσκλήσεις για να εμφανιστεί ο κύριος Στουρνάρας και να δώσει εξηγήσεις γιατί υπέγραψε το σκανδαλώδη συμβιβασμό με τη  Siemens, ο κύριος Φλαμπουράρης μου ζητούσε να μην τον πιέζω, κάτι στο οποίο φυσικά δεν συμμορφώθηκα και υπέστην τα αντίποινα. Την κρίσιμη δε στιγμή που θα μπορούσε η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας και να τον προσαγάγει βιαίως, συντονισμένα όλα τα κόμματα, όλα τα κόμματα, πλην των βουλευτών που είχαμε καταψηφίσει τα Μνημόνια από πλευράς του ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι είχαμε ανεξαρτητοποιηθεί, άλλοι δεν είχαμε ακόμη ανεξαρτητοποιηθεί, όλα τα κόμματα και όλοι οι εκπρόσωποι δεν εμφανίστηκαν στην Επιτροπή για να μην υπάρχει απαρτία. Και μιλάμε για την υπόθεση Siemens που αποτελεί το σκάνδαλο των σκανδάλων. Για την υπόθεση Siemens, για την οποία υπάρχει κοινοβουλευτικό πόρισμα ομόφωνο της Επιτροπής της Βουλής. Και θέλω να σας επισημάνω ότι εγώ αυτό το πόρισμα το παρέδωσα στον κύριο Βούτση την ημέρα που παρέδιδα την Προεδρία της Βουλής και η πρώτη ενέργεια του κυρίου Βούτση, ξέρετε ποια ήταν;

Γιώργος Στεργιόπουλος: Ποια;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Να κατεβάσει το πόρισμα για τη Siemens από την ιστοσελίδα της Βουλής.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Μάλιστα.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ποιόν, λοιπόν, κοροϊδεύουν σε σχέση με την αποφασιστικότητα πάταξης της διαπλοκής και της διαφθοράς; Ποιά νομοθετική πρωτοβουλία ανέλαβε η Κυβέρνηση αυτή από τις τόσες προτάσεις που είχε, από τις τόσες εκπονημένες επεξεργασίες, από το πρόγραμμα που υπήρχε; 
Η απάντηση είναι, δυστυχώς, καμμία. Γιατί υπήρξε μια πολύ συγκεκριμένη επιλογή να μην υπάρξει ουσιαστικά σύγκρουση ούτε με τη διαφθορά ούτε με τη διαπλοκή.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Μιας και το θέμα της Siemens το θίξατε μόνη σας χωρίς να σας ρωτήσω, είχα σκοπό άλλωστε, πάμε στα εξοπλιστικά.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Είμαι σίγουρη ότι θα με ρωτούσατε.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Ε.. ναι..

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Αλλά θέλω να τονίσω, κύριε Στεργιόπουλε, ότι σύμφωνα με το πόρισμα της Βουλής που ανάγεται στο 2011, η Siemens έχει ζημιώσει το κράτος κατά δυο δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτά, όπως αποδείχθηκε από την περαιτέρω έρευνα που ξεκινήσαμε το 2015 κι απ’ την κατάθεση του κυρίου Βαλυράκη, τότε προέδρευε της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, αποδεικνύεται ότι είναι κατ’ ελάχιστο υπολογισμό. Την ίδια ώρα έχει μπει μια υπογραφή του κυρίου Στουρνάρα με την οποία απαλλάσσει τη Siemens από αυτήν την υποχρέωση. Είναι, βεβαίως, άκυρη αυτή η υπογραφή και είναι άκυρος αυτός ο συμβιβασμός, διότι δεν είναι ποτέ δυνατόν και με εκπρόθεσμη προσυπογραφή και σε μια τόσο δύσκολη περίοδο οικονομικά και κοινωνικά να παραιτείται η χώρα από οικονομικές αξιώσεις τόσο σοβαρές αντί πινακίου φακής. Διότι όταν χαρίζεις πάνω από δύο δις και δέχεσαι να πάρεις σε πραγματικό χρήμα λιγότερο από 100 εκατομμύρια, τα οποία ούτε αυτά εξασφαλίζεις ότι τα έχεις πάρει, μιλάμε για απιστία σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος και όχι για πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής. Ωστόσο, σήμερα με τον κύριο Στουρνάρα συντρώγει και ο κύριος Τσίπρας και ο κύριος Δραγασάκης και όλοι όσοι το βράδυ θα ακουστούν λάβροι κατά της διαπλοκής και αναφανδόν υπέρ της διαλεύκανσης τέτοιων υποθέσεων.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Έχω τόσα πολλά να ρωτήσω που μάλλον δεν θα μας φτάσει ούτε ο χρόνος της υπόλοιπης εκπομπής οπότε θα επιλέξω τα σημαντικότερα. Δάνεια κομμάτων, κυρία Κωνσταντοπούλου.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θέλω να σας πω το εξής, αυτό είναι ένα άλλο τρομερό σκάνδαλο. Το 2013 με μία…

Γιώργος Στεργιόπουλος: Θέλω να πω, να το απλοποιήσω λίγο. Όταν χρωστάν τα πολιτικά κόμματα στο ελληνικό δημόσιο και δεν τα ακουμπά κανείς, συνολικά όλα τα κόμματα, πώς μπορείς να κυνηγάς τον Έλληνα πολίτη για τα ελάχιστα;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Όχι μόνο αυτό, κύριε Στεργιόπουλε, το οποίο αποτελεί και την πεμπτουσία μιας αξίωσης δικαιοσύνης..

Γιώργος Στεργιόπουλος: Ακριβώς!

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Αδικείται τόσο κατάφωρα ο απλός πολίτης και κάποιοι κάνουν πάρτι με το δημόσιο χρήμα ή με δανεικά και αγύριστα, για τα οποία οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιούνται πάλι με δημόσιο χρήμα, οι ίδιοι δε ουδέποτε λογοδοτούν. Να σας θυμίσω ότι το 2013, με μια άκυρη τροπολογία της τελευταίας στιγμής σε άσχετο νομοσχέδιο, Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, υπερψήφισαν το ξέπλυμα των ποινικών ευθυνών, την ποινική προστασία των στελεχών τραπεζών που είχαν δανειοδοτήσει κόμματα. Αυτή ήταν μία άκυρη καθ’ όλα διάταξη, η οποία αφενός δεν έπρεπε να εφαρμοσθεί από την Δικαιοσύνη, γιατί είναι και φωτογραφική και απολύτως αντισυνταγματική, αλλά και η οποία θα έπρεπε να καταργηθεί ρητώς με την ανάληψη της εξουσίας από εκείνους οι οποίοι όφειλαν, υλοποιώντας το πρόγραμμά τους, να πατάξουν αυτά τα φαινόμενα και, φυσικά, να ζητήσουν λογοδοσία από τα τραπεζικά στελέχη που διεπλάκησαν με πολιτικά και κομματικά στελέχη και ευνόησαν κόμματα σε βάρος, ας πούμε, επιχειρήσεων που έκλεισαν γιατί δεν μπορούσαν να δανειοδοτηθούν. Ουδέν σχετικό έγινε. Δηλαδή, και πάλι παρέχεται προστασία μέχρι σήμερα σε αυτά τα τραπεζικά στελέχη, όπως παρέχεται προστασία και στα κομματικά στελέχη τα οποία ενεπλάκησαν σε αυτές τις υποθέσεις. Την ίδια ώρα, οι τράπεζες ξεπουλήθηκαν αντί ανύπαρκτου τιμήματος και ουσιαστικά όλες οι διακηρύξεις που είχαμε εκφωνήσει ως δεσμεύσεις - στη δική μου συνείδηση ήταν απαρέγκλιτες δεσμεύσεις - όλες οι διακηρύξεις σχετικά με την αναζήτηση της αποκατάστασης της ζημιάς του ελληνικού δημοσίου πήγαν περίπατο.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Θα μου το συνδέσετε λίγο και με.. επειδή είπατε και περί ευθύνης, μου ήρθε στο μυαλό και ο περίφημος Νόμος Περί Ευθύνης Υπουργών.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Και σωστά σας ήρθε στο μυαλό ο Νόμος Περί Ευθύνης Υπουργών.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Δηλαδή όταν απαλλάσσονται κάποιοι από τις ευθύνες τους, αν είναι αυτοί που πρέπει οπωσδήποτε να μην απαλλάσσονται είναι αυτοί που λαμβάνουν αποφάσεις.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Στεργιόπουλε, εγώ θα σας πω το εξής, σε λίγο συμπληρώνεται και, αν για οποιονδήποτε λόγο κλείσει η Βουλή, οσονούπω συμπληρώνεται η αποσβεστική προθεσμία του Νόμου Περί Ευθύνης Υπουργών σε σχέση με τις ποινικές ευθύνες των κυβερνητικών στελεχών της Κυβέρνησης Σαμαρά. Η Κυβέρνηση αυτή, η Κυβέρνηση Τσίπρα δεν έχει μέχρι σήμερα υποβάλει την παραμικρή πρόταση σύστασης προκαταρκτικής επιτροπής,  Επιτροπής Προκαταρκτικής Εξέτασης, προκειμένου να διερευνηθούν μείζονα σκάνδαλα και από αυτά στα οποία συμμετείχαν και μέλη της Κυβέρνησης Σαμαρά. Και αυτό το οποίο διακρίνω και αντίστροφα, ούτε η Αξιωματική Αντιπολίτευση έχει υποβάλει καμμία αντίστροφη πρόταση σχετικά με την πρώτη διακυβέρνηση Τσίπρα. Αυτό που διακρίνω είναι ότι έχει υπάρξει μια σιωπηρή συμφωνία αλληλοπροστασίας, να ροκανισθεί ο χρόνος ώστε να διασφαλισθεί εκατέρωθεν η «παραγραφή» σύμφωνα με το Νόμο Περί Ευθύνης Υπουργών.
Θέλω να σας θυμίσω ότι ως Πρόεδρος της Βουλής είχα ξεκινήσει μία διαδικασία να συγκροτηθεί Επιτροπή της Βουλής που θα επεξεργαζόταν όλες αυτές τις δεκάδες ποινικές δικογραφίες κατά κυβερνητικών στελεχών, οι οποίες πετιούνται στο πηγάδι, ενώ θα έπρεπε να διερευνώνται, γιατί είναι δικογραφίες που διαβιβάζονται από τη Δικαιοσύνη.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Βεβαίως.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εγώ ξεκίνησα αυτή τη διαδικασία στις αρχές του Αυγούστου του ’15. Είχε προηγηθεί η προεργασία και εισήχθη ως θέμα στην Επιτροπή Κανονισμού στις αρχές του Αυγούστου. Η Κυβέρνηση προχώρησε σε διάλυση της Βουλής αντισυνταγματική, και εντεύθεν, αυτό το θέμα, από τη συγκρότηση της νέας Βουλής, ουδέποτε ξανάνοιξε. Κι όχι απλώς δεν ξανάνοιξε αλλά και η Εξεταστική των πραγμάτων Επιτροπή που είχε συγκροτηθεί για το Μνημόνιο, για τις ευθύνες σχετικά με την υπαγωγή της χώρας στο καθεστώς των Μνημονίων - όπου συμπεριλαμβάνονται ξεκάθαρα και ποινικές ευθύνες και ευθύνες σχετικές με διαπλοκή εξουσιών - και αυτή η Επιτροπή διεκόπη βιαίως από την διάλυση της Βουλής και ουδέποτε επανασυστάθηκε. 
Επομένως, δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι εδώ έχουν ροκανισθεί οι μήνες και ο χρόνος σε μια αποστολή συγκάλυψης. Εγώ δεν έχω πια καμμία αυταπάτη σε σχέση με το γιατί δεν ήθελαν κάποιοι οποιαδήποτε δική μου εμπλοκή στο Υπουργείο Δικαιοσύνης: γιατί αυτό θα σήμαινε κατάργηση και όλων των φωτογραφικών τροπολογιών της νύχτας που συγκάλυπταν ευθύνες για υποθέσεις διαφθοράς, για εξοπλιστικά, για μείζονος σημασίας εγκλήματα του «λευκού κολάρου», της οικονομικής εγκληματικότητας.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Όλα αυτά τα εξηγήσατε, δώσατε και στον κύριο Παπαχελά πρόσφατα, σε μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη, απαντήσεις. Η επόμενη ερώτηση είναι για τις περίφημες ντροπολογίες, όχι τροπολογίες. Πώς το προσεγγίζετε αυτό εσείς;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Στεργιόπουλε, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στην Αξιωματική Αντιπολίτευση, κάθε φορά – το θυμάμαι έτσι πολύ χαρακτηριστικά – κάθε φορά παρέμενα σχεδόν μόνη μου στην αίθουσα του Κοινοβουλίου, περιμένοντας σε ποια ανύποπτη στιγμή θα προσγειωθεί στην αίθουσα της Ολομέλειας μια εκπρόθεσμη τροπολογία, άλλοτε υπουργική, άλλοτε βουλευτική που γινόταν δεκτή από τους Υπουργούς, και με την οποία συγκαλύπτονταν και, ουσιαστικά, αμνηστεύονταν ποινικές ευθύνες για εγκλήματα σε βάρος του Δημοσίου. Είχα φτιάξει και είχα επιμεληθεί και μιας Μαύρης Βίβλου της Ντροπής, έτσι την είχαμε ονομάσει, όπου ουσιαστικά ανθολογούνταν όλες αυτές οι σκανδαλώδεις ρυθμίσεις. Αυτές τις σκανδαλώδεις ρυθμίσεις έπρεπε με την ανάληψη της ευθύνης διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και πάντως σίγουρα μέχρι σήμερα..

Γιώργος Στεργιόπουλος: Δηλαδή λέτε ότι στη Βουλή λειτουργούσε «βιομηχανία κουκουλώματος»;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Είναι σαφές. Η Βουλή λειτουργούσε ως «πλυντήριο σκανδάλων» και ως νεκροταφείο ποινικών δικογραφιών. Και μάλιστα, στην εναρκτήρια ομιλία μου, μετά την εκλογή μου ως Προέδρου της Βουλής, είπα ότι αυτό το καθεστώς θα σταματήσει και αυτό ήταν που είχε ενοχλήσει κατάφωρα, φυσικά, όλα τα κόμματα που είδαν τους εαυτούς τους να αντικατοπτρίζονται σε αυτήν την περιγραφή.
Ωστόσο, πρέπει να πω ότι σήμερα αποδεικνύεται ότι στην ίδια λειτουργία των ντροπολογιών της τελευταίας στιγμής καταφεύγει και αυτή η Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση Τσίπρα. Δεν μου αρέσει να την ονομάζω «Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ» γιατί δεν θεωρώ ότι έχει καμμία σχέση με ό,τι υπήρξε ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το καλοκαίρι του ’15. Όχι μόνον, λοιπόν, καταφεύγουν στις ίδιες μεθόδους αλλά και δεν έχουν καταργήσει την παραμικρή από εκείνες τις ντροπολογίες, από εκείνες τις διατάξεις της ντροπής με τις οποίες αμνηστεύονταν και παρεχόταν ασυλία σε επίορκους κυβερνητικούς λειτουργούς, επίορκους τραπεζικούς υπαλλήλους και συνολικά ελεγκτέα ποινικά πρόσωπα.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Μάλιστα. Είστε απολύτως σαφής. Θέλω να ανοίξουμε και την κουβέντα για το τραπεζικό σύστημα διότι, προσωπικά, θεωρώ ότι συνδέεται και με τα της Δικαιοσύνης και με τα της διαφθοράς και θα ήθελα την άποψή σας γι’ αυτό.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κοιτάξτε να δείτε, η εμπλοκή τραπεζιτών και συνολικά του τραπεζικού συστήματος σε ένα σύστημα από τη μία πλευρά υπόθαλψης ή και πρόκλησης και συμμετοχής σε αξιόποινες πράξεις σε βάρος του Δημοσίου και από την άλλη πλευρά στήριξης μιας πολιτικής, της μνημονιακής πολιτικής, που είναι μια ανάλγητη πολιτική σε βάρος της κοινωνίας, είναι σαφής. Το ζήτημα είναι ότι σε σχέση με τη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος κι επειδή μου κάνει εντύπωση, αν θέλετε, μια όψιμη ξιφουλκία φερ’ ειπείν για τον κύριο Βγενόπουλο: με συγχωρείτε πάρα πολύ αλλά η Βουλή θα έπρεπε να έχει διερευνήσει εις βάθος τις ευθύνες τραπεζιτών για την κατακρήμνιση της κυπριακής οικονομίας. Είναι σκάνδαλο ότι και διαλύθηκε η Βουλή και ουσιαστικά εμποδίζεται η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους από το να λειτουργήσει ως Επιτροπή της Βουλής. Θα λειτουργήσει φυσικά ως Σωματείο γιατί τη μετατρέψαμε σε σωματείο. Είναι σκάνδαλο, όμως, να μην διερευνάται από ελληνικής πλευράς η εμπλοκή του κυρίου Βγενόπουλου, η εμπλοκή της Λαϊκής Τράπεζας στην ανάληψη, στην μεταβίβαση ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου στις τράπεζες αυτές, που οδήγησε και στην κατακρήμνιση του κυπριακού τραπεζικού συστήματος. Όπως είναι σκάνδαλο να μην διερευνώνται οι ευθύνες προσώπων όπως ο κύριος Προβόπουλος, ο κύριος Στουρνάρας για την φοβερή υπόθεση της Αγροτικής. Είναι σκάνδαλο να μη διερευνάται το γεγονός ότι, τελικώς, και πάλι με τροπολογίες της ντροπής της τελευταίας στιγμής κάποιοι ωφελήθηκαν και από την τραπεζική καταστροφή στην Κύπρο. Είναι σκάνδαλο κάποιοι να μην, κάποιοι ουσιαστικά να απολαμβάνουν τέτοιας προστασίας ώστε να αισθάνονται ότι είναι υπεράνω οποιουδήποτε ελέγχου.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Θέλω να μου δώσετε τη ευκαιρία να… να κάνω ένα μικρό διαφημιστικό διάλειμμα. Σε λίγο και πάλι εδώ να συνεχίσουμε αυτή την ενδιαφέρουσα κουβέντα.

Πάμε σε ένα μικρό διαφημιστικό διάλειμμα και σε λίγο και πάλι εδώ μαζί με την πρώην Πρόεδρο της Βουλής, την κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου για την συνέχιση της ενδιαφέρουσας κουβέντας που έχει και με τη συζήτηση που θα ξεκινήσει σε λίγες ώρες στη Βουλή για τη Δικαιοσύνη και τη Διαφθορά.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Επιστρέψαμε για το τελευταίο μέρος της εκπομπής και θα επιστρέψουμε και στην κουβέντα με την πρώην Πρόεδρο της Βουλής, την κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου, με την οποία συζητούσαμε. Και αφήσαμε στο τέλος τα όσα διαδραματίζονται το τελευταίο χρονικό διάστημα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα και πιθανότατα θα έχουν σχέση και με την απογευματινή και βραδινή κουβέντα στη Βουλή. Κυρία Κωνσταντοπούλου, το επόμενο ερώτημα, αν έχετε ολοκληρώσει σε σχέση με το τραπεζικό σύστημα, γιατί σας διέκοψα για τις διαφημίσεις, ήταν αυτή η περίφημη ιστορία με τις γερμανικές αποζημιώσεις και τις διεκδικήσεις, διότι κατά την διάρκεια της θητείας σας στην Βουλή, στην θέση της Προέδρου, είχατε αναλάβει σημαντικές δράσεις. Έχω την εντύπωση, μπορεί να κάνω και λάθος βέβαια, ότι το θέμα αυτό έχει ατονήσει λίγο.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Στεργιόπουλε, έχω την πεποίθηση ότι αυτό το θέμα είναι ανάμεσα στα θέματα, που έχουν ξεπουληθεί και προδοθεί από αυτήν την Κυβέρνηση, διότι υπάρχει ένα πόρισμα της αρμόδιας Επιτροπής του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, από τις αρχές του ’15, που αποτιμά τις αξιώσεις του Ελληνικού Δημοσίου σε ύψος μεταξύ 278 και 340 δισεκατομμυρίων ευρώ. Δεν υπάρχει κανένας λόγος αυτό το πόρισμα να μην αξιοποιείται από την σημερινή Κυβέρνηση και έχω την αίσθηση ότι ουσιαστικά το γεγονός ότι δεν διεκδικείται το παραμικρό ποσό μέχρι σήμερα, αλλά και ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης δεν υπογράφει καν για την εκτέλεση μιας αμετάκλητης απόφασης της Δικαιοσύνης, αμετάκλητης από το έτος 2000, για τα θύματα του Διστόμου, αυτό αποτελεί μια παρεμπόδιση της Δικαιοσύνης.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Εδώ οφείλουμε να ομολογήσουμε, όμως, ότι και οι προηγούμενοι Υπουργοί Δικαιοσύνης δεν υπέγραφαν.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δεν με ενδιαφέρει καθόλου, κύριε Στεργιόπουλε, τι έκαναν οι προηγούμενοι. Εγώ ξέρω ότι, ως υπεύθυνη για τα θέματα αυτά, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην Αξιωματική Αντιπολίτευση, είχα δεσμευθεί ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ θα υπέγραφε. Και ξέρω, επίσης, ότι ο κύριος Παρασκευόπουλος στις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης στις αρχές του 2015 είχε πει ότι θα υπέγραφε. Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος και δεν έχει υπογράψει. Εγώ αυτό το λέω ευθέως διαπλοκή, διότι δεν μπορεί να ανατρέπονται τέτοιου είδους δεσμεύσεις, ιστορικής σημασίας, και τόσο σημαντικής ιστορικής και εθνικής αναφοράς, δεν μπορεί να γυρνάνε ανάποδα, επειδή κάποιοι ξαφνικά γίνανε φίλοι με την Μέρκελ και τον Σόιμπλε. Δεν μπορεί να μην διεκδικεί η χώρα αποζημίωση από γερμανικές εταιρίες, όπως είναι η SIEMENS, όπως είναι οι εταιρίες των υποβρυχίων, η ThyssenKrupp, η HDV, για ξεκάθαρη ζημία σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου. Δεν μπορεί να μην ενεργοποιείται καμμία διαδικασία ανάκτησης περιουσιακών στοιχείων, για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου, σαν να αποτελεί αυτό δήθεν ‘’ύβρι’’, δηλαδή, η άσκηση των αξιώσεων της χώρας, που έχουν την υποχρέωση οι κυβερνητικοί της επιτελείς και ο Υπουργός Οικονομικών να ασκήσουν αυτές τις αξιώσεις. Δεν μπορεί να παραπετιούνται στις ελληνικές καλένδες, επειδή κάποιοι νομίζουν ότι έτσι γίνεται η διαπραγμάτευση, με το να σε χτυπάει στην πλάτη η Μέρκελ και να ξεκαρδίζεσαι στα γέλια την ώρα που αποφασίζεις μια καταστροφική συμφωνία και για τον Ελληνικό λαό και για τους πρόσφυγες, ή να λέει ο κύριος Σόιμπλε ότι τώρα σε εμπιστεύεται. Βέβαια, όταν αποδέχεσαι να μην ασκήσεις αξιώσεις του Ελληνικού Δημοσίου είτε για διεθνή εγκλήματα, όπως είναι τα εγκλήματα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, είτε για εγκλήματα διαφθοράς, όπως είναι όλες αυτές οι υποθέσεις, προφανώς και αυτοί οι οποίοι λειτουργούν ως δυνάστες της χώρας εκδηλώνουν την εμπιστοσύνη τους στον κύριο Τσίπρα που είναι ο άξιος εκπρόσωπός τους.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Πιστεύετε ότι υπάρχει περιθώριο από ‘δω και πέρα, με την στρατηγική που ακολουθούμε, για την διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Στεργιόπουλε, πιστεύω ότι είναι απολύτως εμπεδωμένες αυτές οι αξιώσεις, είναι πραγματικά εγκληματικό να μην διεκδικούνται και, ξαναλέω, θεωρώ ότι είναι αποτέλεσμα μιας ανίερης συμφωνίας, που έχει γίνει μεταξύ της Κυβέρνησης και της Γερμανικής Κυβέρνησης. Αντίστοιχη ανίερη συμφωνία θεωρώ βέβαιον ότι έχει γίνει και για την υπόθεση της SIEMENS. Και το λέω έχοντας υπ’ όψιν μου και το γεγονός ότι γύρω στην Άνοιξη του ’15, ο κύριος Τσίπρας, σε σύσκεψη που έγινε επ’ αυτού του ζητήματος, δήλωσε ότι η κυρία Μέρκελ τού ζήτησε να υπάρξει διαπραγμάτευση. Ο κύριος Τσίπρας, εξ όσων γνωρίζω, ουδέποτε όρισε πρόσωπα που τού προτάθηκαν, και εγώ του πρότεινα πρόσωπα που είχαν τη γνώση και την ικανότητα να μπουν σε μια τέτοια διαδικασία. Μέχρι σήμερα, η υπόθεση SIEMENS παραμένει θαμμένη και ερμητικά κλειστή, και όχι μόνον αυτό, αλλά τελικά ξεπλένονται και οι συμμέτοχοι σε ένα τόσο μεγάλο σκάνδαλο. Θεωρώ, λοιπόν, ότι αυτό που λείπει, και από αυτήν την Κυβέρνηση, είναι η πολιτική βούληση μιας πραγματικής σύγκρουσης με την διαπλοκή, με ό,τι αυτό σημαίνει, και σύγκρουσης με όλους τους παραστάτες και συμπαραστάτες της διαπλοκής. Και λείπει, φυσικά, και μία αίσθηση του τι σημαίνει Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, κύριε Στεργιόπουλε. Διότι, δεν μπορεί, στην πραγματικότητα, να παρατηρούμε μία κυβερνητική λειτουργία, η οποία με τρόπο ανερυθρίαστο διεκδικεί να καταργήσει την Δικαιοσύνη. Να καταργήσει την Δικαιοσύνη, η οποία βγάζει αποφάσεις, που αναιρούν μνημονιακές ρυθμίσεις. Και η Κυβέρνηση αυτή, όπως και οι προηγούμενες, μαζί με τους δανειστές, συνομολογεί την παράκαμψη των δικαστικών αποφάσεων. Προχωρά σε ρυθμίσεις, οι οποίες παραβιάζουν ευθέως την δικαστική προστασία. Υιοθέτησε ρυθμίσεις, με τις οποίες παραδίδει την περιουσία των πολιτών στις Τράπεζες και στο τραπεζικό σύστημα. Είναι ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, που ψηφίστηκε ως προαπαιτούμενο, τον περασμένο Ιούλιο, στις 22 Ιουλίου 2015.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Ένα από τα ζητήματα, τα οποία θα ήθελα να κουβεντιάσουμε έτσι σε μια ξεχωριστή εκπομπή, γιατί το γνωρίζετε και πάρα πάρα πολύ καλά το θέμα. Και να τονίσουμε εδώ ότι οι δικηγόροι βρίσκονται, οι δικηγόροι όλης της χώρας έτσι, βρίσκονται σε συνεχή αποχή εδώ και δυόμιση – τρεις μήνες.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Και περισσότερο.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Και περισσότερο.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Και περισσότερο από τρεις μήνες. Κοιτάξτε, οι δικηγόροι κάνουν αυτό που οφείλουν και είναι αυτονόητο, προκειμένου να υπερασπιστούν την κοινωνία και όταν οι δικηγόροι με αυτόν τον τρόπο ενεργούν, λειτουργούν ουσιαστικά τιμώντας τον όρκο τους.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Προστατεύουν και τους πολίτες. Σωστά;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ο δικηγόρος είναι πάνω απ’ όλα υπερασπιστής και πάνω απ’ όλα παραστάτης του πολίτη. Και έτσι, λοιπόν, πραγματοποιείται και αυτή η αποχή, η οποία δεν είναι, φυσικά, αν θέλετε συμφέρουσα οικονομικά για τους δικηγόρους, καταστρέφονται. Όμως, έχουν την αίσθηση της ιεραρχίας των αξιών, έχουν την αίσθηση του σημαντικού και αντιλαμβάνονται ότι την ώρα που κατακρημνίζεται και η Δημοκρατία και η Δικαιοσύνη, υπάρχει μία υποχρέωση διεκδίκησης και προστασίας της κοινωνίας και των πολιτών. 

Γιώργος Στεργιόπουλος: Διαφορετικά θα ήταν σε εφαρμογή λέω στα ελληνικά δικαστήρια όλες αυτές οι αποφάσεις και ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας. Σωστά;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Έτσι είναι. Και, δυστυχώς, πρέπει να πούμε ότι εδώ αυτό το οποίο με τρόπο ανερυθρίαστο δρομολογείται και διατυμπανίζεται από πλευράς των εκπροσώπων αυτού του καθεστώτος της μνημονιακής, της νεομνημονιακής, αν θέλετε, διακυβέρνησης, είναι ότι δεν έχει σημασία η Δικαιοσύνη, ότι την καθυποτάσσουμε, δεν σεβόμαστε ούτε την ανεξαρτησία της και παρεμβαίνουμε στο έργο της.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Ωστόσο, παρατηρούμε και καταγράφουμε και δημοσιογραφικά, και αποδεικνύεται στην συνέχεια, να γίνονται παρεμβάσεις στη λειτουργία της.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κοιτάξτε, εδώ γίνονται παρεμβάσεις εξόφθαλμες. Δηλαδή, αυτοπρόσωπη παρουσία του Υπουργού Δικαιοσύνης, μαζί με τον Γενικό Γραμματέα της Κυβέρνησης για να καταθέσει μήνυση ο ίδιος στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Ευθεία παρέμβαση στην Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Διατυπώσεις του ίδιου του Υπουργού της Δικαιοσύνης ότι θα πρέπει να υιοθετήσουν συγκεκριμένη ερμηνεία οι δικαστές έγινε πριν από ένα μήνα, στην Γενική Συνέλευση των Διοικητικών Δικαστών, όπου ο κύριος Παρασκευόπουλος επιχείρησε να περάσει γραμμή στους Διοικητικούς Δικαστές και στους Δικαστές του Συμβουλίου της Επικρατείας, σε σχέση με την υπόθεση της κατάργησης των Ανεξάρτητων Αρχών και της κατάργησης του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Γιατί, σας θυμίζω ότι η Κυβέρνηση, που δήθεν θα συγκρουστεί με την διαπλοκή, απλώς διεκδικεί να είναι ο νέος πόλος της διαπλοκής και να φτιάξει και μία διαπλοκή με την δική της, αν θέλετε, έγκριση ή συμμετοχή. Κατήργησε την Ανεξάρτητη Αρχή, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, καταργώντας τις θητείες των εν ενεργεία μελών της Αρχής. Τώρα θέλει να δώσει ο ίδιος ο κύριος Παππάς τις τηλεοπτικές άδειες. Αποκαλύπτεται το όζον παρασκήνιο των συνεννοήσεων με δημοσιογράφους, με αντάλλαγμα δημόσιο χρήμα, όπως η υπόθεση της Ε.Υ.Δ.Α.Π., που θα μού επιτρέψετε να πω ότι θα έπρεπε να κρύβεται η Κυβέρνηση, σε σχέση με το περιεχόμενο των αποκαλύψεων της υπόθεσης αυτής. 
Και την ίδια στιγμή και ο Πρόεδρος της Βουλής, ο κύριος Βούτσης, με δημόσιες τοποθετήσεις του, υπαινίσσεται ότι η Δικαιοσύνη πρέπει να πάρει μία «ρεαλιστική απόφαση, αντιλαμβανόμενη την συγκυρία». Δηλαδή, προσπαθεί να υπαγορεύσει και ο κύριος Βούτσης, ως Πρόεδρος της Βουλής, συγκεκριμένη απόφαση στην Δικαιοσύνη για να ευνοήσει την Κυβέρνηση. Και να ευνοήσει την Κυβέρνηση σε σχέση με τι; Σε σχέση με ένα ζήτημα, το οποίο αφορά το επίκεντρο της διαπλοκής, όπως την έχουμε γνωρίσει στην χώρα. Αυτό του οποίου, δυστυχώς, είμαστε μάρτυρες είναι μία πραγματικά ξετσίπωτη προσπάθεια από πλευράς του κυρίου Παππά και του κυρίου Τσίπρα να καταστούν οι ίδιοι, να καταστήσουν εαυτούς, ρυθμιστές σε ένα πεδίο, που δεν ανήκει στην δική τους αρμοδιότητα, αλλά θωρακίζεται από τις διατάξεις για τις Ανεξάρτητες Αρχές, και σε ένα πεδίο που είναι πάρα πολύ ευαίσθητο. Και θα μού συγχωρήσετε τον έντονο τρόπο με τον οποίο εκφράζομαι, κύριε Στεργιόπουλε, αλλά ξέρετε είναι τρομακτικό να περνάς ατελείωτες ώρες συγκρουόμενος, συγκρουόμενη εγώ προσωπικά με όλες τις εκφάνσεις της διαπλοκής, ατελείωτες ώρες στις υποθέσεις διαλεύκανσης, στις κλειστές εξεταστικές επιτροπές, πληρώνοντας το τίμημα για αυτό, διότι, φυσικά, σύμπασα η διαπλοκή και οι εκπρόσωποί της μού επετίθεντο και μού επιτίθενται, και την ίδια ώρα να ανακαλύπτεις, εκ των υστέρων, ότι την ώρα που εσύ συγκρουόσουν στο όνομα μιας συλλογικότητας, ο κύριος σημερινός Πρωθυπουργός έκανε εσπρέσο σε μυστικές συναντήσεις σε εκδότες. Αυτές είναι αποκαλύψεις, οι οποίες αποτελούν μία γροθιά στο στομάχι, και θα έπρεπε να έχουν οδηγήσει σε άλλες πολιτικές εξελίξεις. Και λυπάμαι που το λέω, αλλά η εντύπωση που δίδεται είναι ότι κάποιοι περιμένουν με μία, αν θέλετε, κουτοπόνηρη θεώρηση και υπολογισμό των πραγμάτων, μήπως και τυχόν ευνοηθούν από τη νέα διαπλοκή. Και αυτό νομίζω μόνο αλγεινές εντυπώσεις μπορεί να προκαλέσει στους πολίτες, οι οποίοι καταλαβαίνουν πάρα πολύ καλά τι συμβαίνει και δεν τρώνε κουτόχορτο. Ούτε θα πιστέψουν, φυσικά, ότι σήμερα ξύπνησε ο κύριος Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί του και αποφάσισαν να συγκρουσθούν με την διαπλοκή, με την οποία δεν έχουν συγκρουσθεί όλον αυτόν τον καιρό και αυτό είναι δήθεν τυχαίο, γιατί το ασφαλιστικό ζήτημα και η συμφωνία για το προσφυγικό, που θα κατατεθεί αύριο, δεν έχουν καμμία απολύτως σχέση και συνάφεια με αυτά τα ζητήματα. Από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει Αντιπολίτευση, διότι σύσσωμη η αντιπολίτευση, και η Αξιωματική και η Ελάσσων, είναι βαθιά βουτηγμένη και στην διαφθορά και στην διαπλοκή, μέσα από τις κυβερνητικές θητείες, που έχουν καταγραφεί και, επομένως, θα παρακολουθήσουμε απόψε μία πραγματική απόπειρα, αφ’ ενός αντιπερισπασμού και αποπροσανατολισμού από όλες τις πλευρές, από την άλλη συγκάλυψης των πραγματικών και ουσιαστικών ζητημάτων.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Εγώ θα ήθελα, επειδή πλησιάζουμε στο τέλος, να σας ρωτήσω ποια είναι η δική σας προσωπική άποψη, για το πώς μπορούν να γίνουν απλά πράγματα, αν και ποτέ αυτά τα ζητήματα δεν είναι απλά, το αντιλαμβάνομαι, στο να βελτιωθεί η Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Και αν σήμερα είχατε τη δυνατότητα να λάβετε τον λόγο στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, με την ιδιότητα ενός βουλευτή, ενός απλού βουλευτή, τι θα επιλέγατε να προτάξετε σε αυτήν την κουβέντα;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Καταρχάς, όπως ξέρετε, στις προ ημερησίας διατάξεως συζητήσεις δεν μιλούν οι απλοί βουλευτές.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Ναι, ναι, υποθετικό ήταν το ερώτημα και απομονώστε την κουβέντα την σημερινή στην Βουλή, αν είχατε την δυνατότητα να προτάξετε ουσιαστικά.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Στεργιόπουλε, το ξέρω ότι το ερώτημα ήταν ρητορικό, αλλά μού επιτρέπει να κάνω την παρατήρηση ότι δεν θεωρώ τυχαίο ότι επιλέχθηκε αυτός ο τόσο περιορισμένος τρόπος συζήτησης. Γιατί το να μιλήσουν μόνο οι πολιτικοί αρχηγοί αποκλείει και όλους αυτούς, που θα μπορούσαν να πάρουν τον λόγο και να πούνε ουσιαστικά πράγματα, και στην πραγματικότητα περιχαρακώνει την συζήτηση για την Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, αλλά και για την αποτελεσματικότητα για την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής. Κοιτάξτε, εγώ δεν θα σας πω τι θα έκανα, θα σας πω τι είχα εκπονήσει ως πρόγραμμα για να υλοποιηθεί, τι ξεκίνησε να υλοποιείται από πλευράς της Βουλής, γιατί φυσικά δεν είχα καμμία αρμοδιότητα κυβερνητική, αλλά σε ό,τι μού αναλογούσε στην Βουλή δρομολογήθηκαν πράγματα, και τι δεν έχει γίνει. Νόμος περί ευθύνης Υπουργών, υπάρχουν δυνατότητες ακόμη και σε αυτά τα στενά περιθώρια του Συντάγματος, υπάρχουν δυνατότητες λογοδοσίας, έπρεπε να έχουν αξιοποιηθεί, έπρεπε να έχει δημιουργηθεί η Επιτροπή, την οποία είχα προτείνει, για την επεξεργασία των ποινικών δικογραφιών κατά κυβερνητικών προσώπων. Επιτροπή ελέγχου, δηλαδή, διαβιβασθεισών στην Βουλή ποινικών δικογραφιών, ενίσχυση του ρόλου της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, με έμφαση στην λειτουργία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, στην προστασία του απορρήτου των επικοινωνιών, στον έλεγχο της διαφθοράς και της διαπλοκής και στον ουσιαστικό έλεγχο των διοριζόμενων σε νευραλγικές θέσεις προσώπων και σε διαδικασίες ουσιαστικής ενημέρωσης και απολογισμού στο πεδίο των Ανεξάρτητων Αρχών και την λειτουργία του τραπεζικού συστήματος. Αυτές είναι προτάσεις που προϋπήρχαν, που είχαμε επεξεργασθεί από το ’14, κύριε Στεργιόπουλε, και σήμερα έχουμε ένα όργιο διορισμών «ημετέρων», ανεξέλεγκτων διορισμών, και μία Βουλή και μία Επιτροπή που λειτουργεί διακοσμητικά και που αρνείται και να συνεδριάσει για τα θέματα αυτά. Κοινοβουλευτική Επιτροπή για την παρακολούθηση των ενεργειών και των δράσεων στον τομέα της πάταξης της μεγάλης κλίμακας οικονομικής εγκληματικότητας και φοροδιαφυγής και αξιοποίηση των εργαλείων ανάκτησης περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου. Αυτό σημαίνει αγωγές. Αγωγή κατά της SIEMENS, αγωγή κατά της HDW, της ThyssenKrupp, αγωγή κατά της εταιρίας του κυρίου Σάφα. Βεβαίως, ο κύριος Τσίπρας επέλεξε ως Γενικό Γραμματέα της πρώτης Κυβέρνησης, και ήταν ένα από τα πρώτα σοκ, τον κύριο Σαγιά, ο οποίος έχει διατελέσει σύμβουλος του κυρίου Σάφα. Συνεπώς, αντιλαμβάνεσθε ότι προκύπτουν και ανακύπτουν συγκρούσεις συμφερόντων, οι οποίες ακυρώνουν αυτά τα οποία θα έπρεπε να έχουν γίνει. 
Έπρεπε να υπάρχει ελεγκτική διαδικασία για τα κυβερνητικά πεπραγμένα, έπρεπε να υπάρχει γενίκευση του πόθεν έσχες, έπρεπε να υπάρχει ενίσχυση και όχι υπονόμευση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης. 
Εμείς μιλούσαμε για περιορισμό της παρέμβασης της εκτελεστικής εξουσίας κι εδώ υπάρχει μία αποχαλίνωση της παρέμβασης της εκτελεστικής εξουσίας στη δικαστική. 
Υπάρχει, επίσης το ζήτημα της ισονομίας, κύριε Στεργιόπουλε. Δεν μπορεί ένας απλός πολίτης να πηγαίνει ακόμη και στην φυλακή για πάρα πολύ μικρές οφειλές, που οφείλονται στην επιδείνωση της οικονομικής του κατάστασης, λόγω των μνημονίων, και όλοι οι μεγαλοκαρχαρίες να «σουλατσέρνουν» αμέριμνοι και υπό την προστασία αυτού του συστήματος. Αυτά είναι κάποια από τα πάρα πολλά, πάρα πολλές προτάσεις που είχα τότε εκπονήσει, ως υπεύθυνη για αυτά τα θέματα και που κάποιοι ήξεραν ότι θα τα εφάρμοζα, αν είχα την αρμοδιότητα.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Κρατήστε το αυτό, θα επανέλθω, το ότι θα το εφαρμόζατε. Εγώ θέλω να πω μόνο έτσι για τους τύπους, ‘’κλέβοντας’’ λίγο από την ιδιότητά σας, ως πρώην Πρόεδρος της Βουλής, ότι στην σημερινή διαδικασία ο Πρωθυπουργός στην πρωτολογία του μπορεί να μιλήσει 25 λεπτά, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης 20, οι Πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων 20 επίσης, οι Υπουργοί 10, σωστά είπε η κυρία Κωνσταντοπούλου, μόνο οι Υπουργοί, στην δευτερολογία ο Πρωθυπουργός 15, οι Πρόεδροι 10, οι Υπουργοί 10, ενώ έχει δικαίωμα τριτολογίας ο Πρωθυπουργός για 5 λεπτά. Τα είπα καλά;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Τα είπατε πολύ καλά.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Τα είπα καλά. Θέλω να μείνω μόνο σε αυτό.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Είδατε ότι δεν μπορεί να μιλήσει κανείς άλλος…

Γιώργος Στεργιόπουλος: Σωστά. Θέλω να μείνω μόνο σε αυτό και να κλείσουμε με αυτό κυρία Κωνσταντοπούλου. Στο τέλος, επειδή σας έχω ακούσει να απαντάτε πάρα πολλές φορές, επειδή θέλατε το Υπουργείο Δικαιοσύνης, έχετε περιγράψει και όσα διημείφθησαν μεταξύ εσάς και του Πρωθυπουργού.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δεν είναι ότι «το ήθελα», κύριε Στεργιόπουλε.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Ναι, ναι. Όχι, είχατε εργαστεί πάνω στο κομμάτι. Δεν είναι μόνο το «θέλω». Είναι ότι είχατε εργαστεί, το έχετε εξηγήσει, μη μείνουμε εκεί. Εγώ θα ήθελα να μού πείτε εάν θα αλλάζατε, κατόπιν εορτής, το Υπουργείο Δικαιοσύνης με την Προεδρία της Βουλής.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κοιτάξτε, αυτά δεν είναι λάφυρα για να πεις αλλάζω το ένα ή αλλάζω το άλλο.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Όχι, μιλάω με την αίσθηση της προσφοράς, δεν μιλάω για λάφυρο.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Έχω την αίσθηση ότι μού δόθηκε η δυνατότητα πραγματικά να προσφέρω από την θέση της Προέδρου της Βουλής και δεν έχω κάποια τέτοια, αν θέλετε, γεύση, επίγευση από αυτήν την θητεία. Θεωρώ ότι ήταν μια ευκαιρία και ο λαός να πάρει μίαν άλλη εικόνα, ενός άλλου υποδείγματος, λειτουργίας των θεσμών. Και η Βουλή να αναβαθμισθεί και να ανοίξει στην κοινωνία και υποθέσεις να ανοίξουν, που αλλιώς δεν θα άνοιγαν, και αποδεικνύεται ότι δεν θα άνοιγαν. Και το χρέος να διερευνηθεί, που δεν θα διερευνάτο. Είναι ξεκάθαρο πια νομίζω και αποδεδειγμένο ότι δεν υπήρχε περίπτωση άλλος να ανοίξει αυτό το θέμα, ούτε υπήρχε περίπτωση να γίνουν όλες αυτές οι συγκρούσεις και όλες αυτές οι παρεμβάσεις, οι οποίες ‘’έσπασαν αυγά’’, κατά το κοινώς λεγόμενο, αλλά υπηρέτησαν την αξίωση των πολιτών και στην πραγματικότητα υλοποίησαν τις δεσμεύσεις μας. 
Θέλω να σας πω ότι ένα από τα πιο δυσάρεστα πράγματα, που συνέβησαν όταν εισήχθη το Μνημόνιο και τα προαπαιτούμενα, δηλαδή από τις 15 Ιουλίου και μετά, ήταν ότι παρακολουθούσες την άνευ όρων παράδοση σε όλα εκείνα τα συστήματα και τα κατεστημένα, με τα οποία θα συγκρουόμασταν. Στις 15 Ιουλίου 2015, στην πραγματικότητα η Κυβέρνηση δεν πέρασε μόνο τη «συμφωνία», τη λεγόμενη, δηλαδή το αποτέλεσμα του πραξικοπήματος, αλλά πέρασε και μια σειρά από φωτογραφικές ρυθμίσεις, που εξυπηρετούσαν τον ποινικώς ελεγχόμενο επικεφαλής της ΕΛ.ΣΤΑΤ, τον κύριο Γεωργίου, ο οποίος ελέγχεται για την υπόθεση της αλλοίωσης των στοιχείων της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Στην περίπτωση δε του Μνημονίου υπήρξε φωτογραφική εξαίρεση από τις συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις των συνταξιούχων της Τράπεζας της Ελλάδος, την ίδια ώρα που Εισηγητής από πλευράς του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένας συνταξιούχος της Τράπεζας της Ελλάδος, ο κύριος Μπαλαούρας. Αυτά είναι πάρα πολύ οχληρά δείγματα.

Γιώργος Στεργιόπουλος: Κυρία Κωνσταντοπούλου θέλω να σας ευχαριστήσω. Θέλω να σας ευχαριστήσω πάρα πάρα πολύ, για την χρήσιμη αυτή κουβέντα που είχαμε και νομίζω ότι μπορούμε να το κάνουμε συχνότερα, για να καταλαβαίνουν και οι πολίτες και να ακούνε και άλλες απόψεις, όχι συνεχώς τις ίδιες. Σας ευχαριστώ.

Ανοιχτή επιστολή της Ζωής Κωνσταντοπούλου στον κ. Τσίπρα, Πρωθυπουργό της χώρας, εν όψει της αποψινής συζήτησης για τη Δικαιοσύνη, τη Διαφθορά και τη Διαπλοκή

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Μπορεί να έχετε επιτύχει να κυβερνάτε χωρίς κοινοβουλευτική αντιπολίτευση,  έχοντας εκκαθαρίσει από τη Βουλή εκείνους και εκείνες που θα στέκονταν πραγματικό εμπόδιο στην υλοποίηση του 3ου Μνημονίου και θα αντιστέκονταν με σκοπό την ανατροπή του, όπως άλλωστε έπραξαν από το καλοκαίρι.

Μπορεί να έχετε επίσης επιτύχει να συγκροτήσετε νέες ανίερες συμμαχίες που σας καθιστούν αρχιερέα (ή «Πατριάρχη», αν προτιμάτε) της νέας διαπλοκής

Μπορεί να έχετε επιτύχει να σας «εμπιστεύονται» η κυρία Μέρκελ και ο κ. Σόιμπλε, αφού εμποδίζετε την εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων ακόμη και για τις γερμανικές οφειλές

Μπορεί να ξεκαρδίζονται μαζί σας στα γέλια ο κ. Γιουνκέρ και ο κ. Ολάντ, την ώρα που συνυπογράφετε τις πιο απάνθρωπες πολιτικές σε βάρος των ελλήνων πολιτών και σε βάρος δύσμοιρων και ανυπεράσπιστων προσφύγων, ενώ δεν διεκδικείτε ούτε τα στοιχειώδη για το λαό, τη χώρα, τις εγγυήσεις του κοινωνικού κράτους δικαίου, την κοινωνική δικαιοσύνη

Μπορεί να έχετε επιτύχει να μιλάτε στη Βουλή «μεταξύ κατεργαρέων» για τις υποθέσεις διαφθοράς και διαπλοκής, αλλά και παρεμβάσεων στην Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης

Μπορεί να έχετε καταφέρει να πλήξετε όχι μόνο την Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, αλλά την ίδια την Ανεξαρτησία της Ελλάδας, της Κυβέρνησης και της Βουλής

Μπορεί να έχετε τοποθετήσει στο τιμόνι του Υπουργείου Δικαιοσύνης έναν άνθρωπο που δεν δίστασε να υπογράψει τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, τον ίδιο ακριβώς νόμο που είχε επικρίνει και στηλιτεύσει, έναν άνθρωπο που κάνει αυτοπροσώπως μηνύσεις στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου κατά άλλου Υπουργού της προηγούμενης Κυβέρνησής σας, του εκλεκτού σας κ. Πανούση

Μπορεί ο σημερινός Υπουργός Δικαιοσύνης να μη διστάζει να λέει ότι πρέπει να «είμαστε πιο χαλαροί σε εκπρόθεσμες τροπολογίες»- τις ίδιες ακριβώς που κάποιοι αντιπαλεύαμε ως εργαλείο διαφθοράς και διαπλοκής και κοινοβουλευτικού ξεπλύματος

Μπορεί στη σημερινή Κυβέρνησή σας κανένας να μην έχει το ηθικό ανάστημα της παραιτηθείσας Υπουργού Δικαιοσύνης της Γαλλίας κ. Τομπιρά, που αρνήθηκε να υπογράψει και να υλοποιήσει εκτρωματικούς νόμους κατάλυσης της δημοκρατικής νομιμότητας και ρατσιστικής αναφοράς στο όνομα δήθεν της πάταξης της τρομοκρατίας

Μπορεί κανείς να μην έχει το σθένος να πει όσα δημοσίως εξέφερε η κ. Τομπιρά: «Μερικές φορές αντιστέκεσαι μένοντας, μερικές φορές αντιστέκεσαι φεύγοντας. Έφυγα για μια σημαντική πολιτική διαφωνία. Επιλέγω να είμαι αληθινή με τον εαυτό μου, πιστή στις δεσμεύσεις μου, στους αγώνες μου, στη σχέση μου με τους άλλους. Στην τρομοκρατία δεν πρέπει να παραχωρήσουμε καμμία νίκη, στρατιωτική, πολιτική, διπλωματική ή συμβολική»

Μπορεί οι λέξεις αυτές να μη σημαίνουν τίποτε για εσάς, που έχετε παραχωρήσει όλες τις νίκες στην οικονομική τρομοκρατία των τραπεζών, της ευρωδεσποτείας και των Μνημονίων, έχοντας πλήρως αποσείσει κάθε ηθικό πλεονέκτημα, που άλλοι και όχι εσείς, έχτισαν με το παράδειγμα και τη στάση ζωής τους, με κόστος και όχι, όπως εσείς, με ανταλλάγματα

Μπορεί να έχετε φτάσει σε τέτοιο σημείο οίησης, «επιτρεπόμενης» κατά τη δική σας αντίληψη, ώστε να επιτρέπετε στον Υπουργό Δικαιοσύνης να προσπαθεί να περάσει γραμμή στους δικαστές σε σχέση με την υπόθεση της αντισυνταγματικής κατάργησης των ανεξάρτητων αρχών

Μπορεί για τους ίδιους λόγους «επιτρεπόμενης οίησης» ο εκλεκτός σας Πρόεδρος της Βουλής να εκφράζει ανεπιτρέπτως την άποψη ότι οι Δικαστές πρέπει να αποφασίζουν όπως εξυπηρετεί την Κυβέρνηση και να δηλώνει «αλίμονο εάν οι δικαστές της χώρας αντιμετωπίζουν τα πράγματα εκτός τόπου, χρόνου, συγκυρίας, διαθέσεων, προθέσεων» (!)

Μπορεί να θεωρείτε ότι σας επιτρέπεται, εκτός από την οίηση, και ολίγη (ή πολλή) διαφθορά, διαπλοκή, παρέμβαση στη Δικαιοσύνη και υπονόμευση των συμφερόντων της χώρας, μιας και οι άλλοι τα έκαναν πρώτοι

Ακόμη όμως και εάν όλα αυτά προδήλως ισχύουν, δεν σας επιτρέπεται στη σημερινή συζήτηση να μην απαντήσετε τι κάνατε εσείς για τις υποθέσεις διαφθοράς και διαπλοκής και θωράκισης της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης.

Με τη νομιμοποίησή μου ως επί 2,5 χρόνια βουλευτή που ανέλαβε το βάρος  της ευθύνης του τομέα Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και πάταξης της διαφθοράς, που συγκρούσθηκε με όλες τις εκφάνσεις της διαφθοράς και της διαπλοκής και πλήρωσε το τίμημα της στοχοποίησης και της λοιδορίας από όλα ανεξαιρέτως τα πολιτικά, μιντιακά, οικονομικά, επιχειρηματικά κέντρα διαφθοράς και διαπλοκής, συμπεριλαμβανομένων των δικών σας τέτοιων κέντρων

Με την νομιμοποίησή μου ως Βουλευτή που ανέδειξε τον άκυρο συμβιβασμό με τη Siemens, τη λίστα Λαγκάρντ, την υπόθεση των υποβρυχίων, την υπόθεση του Μνημονίου,  που συνέγραψε το πόρισμα του ΣΥΡΙΖΑ για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ. που υπέβαλε στην Εισαγγελία Διαφθοράς την δικογραφία που αφορούσε την εμπλοκή Βενιζέλου-Παπακωνσταντίνου στην υπόθεση των υποβρυχίων και των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, που συνέγραψε την Μαύρη Βίβλο της Ντροπής τον Μάιο 2014 (στο περιεχόμενο της οποίας αναφέρεστε στην αποψινή σας ομιλίας, ως δήθεν αποκαλύψεις σας…), και υπέβαλε πλείστες ερωτήσεις κοινοβουλευτικού ελέγχου για υποθέσεις εμπλοκής κυβερνητικών προσώπων σε σκάνδαλα

Με τη νομιμοποίησή μου ως τ. επικεφαλής της Επιτροπής Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ, που εκπόνησα το Κυβερνητικό Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που υπεβλήθη τον Δεκέμβριο 2014 για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής, ένα Κυβερνητικό Πρόγραμμα που η Κυβέρνησή σας εξακολουθεί να μην εφαρμόζει και που όταν εγώ πήρα πρωτοβουλίες για την εφαρμογή του σε επίπεδο Βουλής, προσέκρουσα σε αντιδράσεις όπως οι παρακλήσεις του κ. Φλαμπουράρη να «μην ζορίσω τον κ. Στουρνάρα»

Με τη νομιμοποίησή μου ως τ. Προέδρου της Βουλής, που ανέσυρε τις υποθέσεις Siemens και Λίστας Λαγκάρντ και πρότεινε διαδικασία για το νόμο περί ευθύνης Υπουργών, προκειμένου να γίνει επεξεργασία όλων των ποινικών δικογραφιών σε βάρος κυβερνητικών προσώπων από το πρώτο (και μόνο) εξάμηνο της θητείας της, αλλά και που άνοιξε όλες τις καταχωνιασμένες ποινικές δικογραφίες που αφορούσαν τα Μνημόνια και τις συναφείς κυβερνητικές ευθύνες, συμπεριλαμβανομένης της αλλοίωσης των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ και τις διαβίβασε στην Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους και στην Εξεταστική Επιτροπή για την υπαγωγή της χώρας στο Μνημόνιο

Με την ηθική νομιμοποίησή μου ως νομικής σας συμβούλου και συνηγόρου σας στην αντιδικία σας με τον κ. Βγενόπουλο, τότε που ορθώς μιλούσατε για απάτη σε βάρος του δημοσίου, όπου δικαιωθήκατε ποινικά και αποφασίσατε να δεχθείτε την ματαίωση της υπόθεσης στα αστικά δικαστήρια, αλλά και ως νομικής σας συμβούλου στην σύνταξη του υπομνήματος που αφορούσε τις απόρρητες δαπάνες του Υπουργείου Εξωτερικών επί Γ. Παπανδρέου, μιας υπόθεσης που ουδέποτε μου εξηγήθηκε γιατί σταματήσατε να ενεργείτε για την διαλεύκανσή της 

Με την αξίωση ειλικρίνειας και αλήθειας, την οποία οφείλετε να πείτε επιτέλους, σε εκείνους κι εκείνες που έδωσαν ολόψυχα τη μάχη κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής,, τη μάχη για δικαιοσύνη, διαφάνεια, ισονομία, αλήθεια, λογοδοσία την ίδια ώρα που δημοσιεύεται ότι εσείς συναντούσατε μυστικά και εν αγνοία μας, μεγαλοεκδότες και μιντιάρχες και τους …φτιάχνατε καφέ υπό το άγρυπνο βλέμμα κατοικιδίων φιλικών σας προσώπων.

Μετά πλήρους λόγου γνώσεως για την ηθική και πολιτική σας έκπτωση, σας υποβάλλω τα ακόλουθα ερωτήματα και αναμένω την απάντησή σας:

1. Τι έχετε πράξει για την ακύρωση του επιζήμιου, άκυρου και αξιόποινου συμβιβασμού με τη Siemens, που υπέγραψε ο κ. Στουρνάρας;
2. Τι απέγινε με τη «διαπραγμάτευση» για την υπόθεση αυτή, που την άνοιξη του 2015 μου γνωστοποιήσατε ότι θα ξεκινούσε η Κυβέρνηση με την Γερμανική Κυβέρνηση, ζητώντας μου μάλιστα να σας προτείνω κάποιο σύμβουλο, όπως και είχα κάνει;
3.  Γιατί μέχρι σήμερα προστατεύετε τον κ. Στουρνάρα; Γιατί ο εκλεκτός και μηδέποτε εκλεγείς Υπουργός σας κ. Φλαμπουράρης μου ζήτησε να «μην ζορίζω το Στουρνάρα» το καλοκαίρι του 2015; Γιατί όταν σας το γνωστοποίησα, παραστήσατε τον έκπληκτο; Γιατί εν συνεχεία, με εντολή σας, εμποδίσθηκε η βίαιη προσαγωγή του κ. Στουρνάρα, ενώ πλέον τρώτε μαζί του ως καλοί φίλοι;
4. Γιατί δεν συνεχίσθηκε η έρευνα για τη Siemens, που ως Πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας ξεκίνησα την προηγούμενη άνοιξη, ανασύροντας τον σχετικό κοινοβουλευτικό φάκελο, που συνιστά κοινοβουλευτικό, θεσμικό και εθνικό κεκτημένο; Γιατί ο σημερινός Πρόεδρος της Βουλής απέσυρε το πόρισμα για τη Siemens από την αρχική ιστοσελίδα της Βουλής τις πρώτες ημέρες της θητείας του;
5. Τι απέγινε με τις ποινικές ευθύνες για την εκποίηση των μετοχών των ελληνικών Τραπεζών που κατείχε το ΤΧΣ σε τιμή χαμηλότερη της κτήσης; Τον Μάιο 2014 το είχατε χαρακτηρίσει «απιστία σε βαθμό κακουργήματος» και για το λόγο αυτό είχαμε υποβάλει πρόταση μομφής κατά του κ. Στουρνάρα. Σήμερα, έχοντας πλέον προβεί σε ανάλογες και χειρότερες κακουργηματικές πράξεις με τις μετοχές των τραπεζών το περασμένο φθινόπωρο, προφανώς ανταλλάσσετε εξυπηρετήσεις με τον κ. Στουρνάρα και την Κυβέρνηση Σαμαρά, έχοντας επίγνωση του βάρους της δικής σας ευθύνης
6. Τι απέγινε με τη λίστα Λαγκάρντ; Γιατί η σημερινή Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας αναίρεσε και δεν υλοποίησε την έρευνα επί της υπόθεσης που είχα εισηγηθεί και είχε αποφασισθεί την περασμένη άνοιξη;
7. Γιατί η Κυβέρνηση Τσίπρα, η Κυβέρνησή σας, δεν υλοποίησε ούτε μία από τις προτάσεις που περιέχονταν στο πόρισμα του ΣΥΡΙΖΑ για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, το οποίο είχα συντάξει ως εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ και συνυπέγραφαν τα υπόλοιπα μέλη της Επιτροπής Προκαταρκτικής Εξέτασης;
8. Γιατί στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ μου είχατε πει ότι «δεν είναι ο Διώτης ο στόχος μας», παραίνεση στην οποία φυσικά ουδόλως συμμορφώθηκα; Γιατί μέχρι τέλους αρνηθήκατε την αναζήτηση ποινικών ευθυνών του Γ. Παπανδρέου για την υπόθεση αυτή; Γιατί το Ελληνικό Δημόσιο δεν παρακολούθησε τη δίκη Παπακωνσταντίνου; Γιατί οι στενοί σας συνεργάτες κκ. Δραγασάκης, Φλαμπουράρης, αλλά και Βούτσης, Παπαδημούλης, μονίμως αντιδρούσαν στις προτάσεις μου για υποβολή προτάσεων σχηματισμού επιτροπής προκαταρκτικής εξέτασης, ιδίως της Κυβέρνησης Παπανδρέου για την υπόθεση των Μνημονίων, κατά του κ. Παπανδρέου για τη λίστα Λαγκάρντ και κατά του κ. Βενιζέλου για την υπόθεση των υποβρυχίων, μιλώντας για «ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής» ή για «νομικισμό» και «τυπολατρία»
9. Γιατί για το Μνημόνιο δεν υπεβλήθη ποτέ πρόταση σύστασης Επιτροπής Προκαταρκτικής Εξέτασης, αλλά μόνο Εξεταστικής; Γιατί η Εξεταστική Επιτροπή για το Μνημόνιο που συγκροτήθηκε επί θητείας μου δεν επανασυγκροτήθηκε, μετά τη βίαιη διάλυση της Βουλής;
10. Γιατί διακόψατε τις εργασίες της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, που εξέταζε τις υποθέσεις διαφθοράς σε σχέση με τα εξοπλιστικά, αλλά και την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ;
11. Γιατί στα πρώτα προαπαιτούμενα του 3ου Μνημονίου (15/7/2015) περιέχονται χαριστικές και ευνοϊκές ρυθμίσεις για τον ποινικά υπόλογο τότε επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ κ. Γεωργίου, με νομιμοποίηση ακόμη και νομικών δαπανών που ο ίδιος είχε διατάξει, πράγμα που επισήμανα επί τόπου και προφανώς δεν αγνοείτε;
12. Γιατί με τα δεύτερα προαπαιτούμενα του 3ου Μνημονίου (22/7/2015) παραδώσατε την περιουσία των πολιτών στις τράπεζες, κατ’ απαίτηση των δανειστών, νομοθετώντας το νέο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, που είχατε δεσμευθεί ότι θα αποσυρόταν (Νόμος του κ. Χαράλαμπου Αθανασίου, που έφερε η Κυβέρνησή σας), πράγμα που επισήμανα επί τόπου και ασφαλώς δεν αγνοείτε;
13. Γιατί στο 3ο Μνημόνιο, στο οποίο εισήχθη αντισυνταγματική συνταξιοδοτική τροπολογία που περιέκοπτε συντάξεις, έγινε φωτογραφική εξαίρεση των συνταξιούχων της τράπεζας της Ελλάδας, ενώ εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο Μ. Μπαλαούρας, συνταξιούχος της Τράπεζας της Ελλάδας, πράγμα που επισήμανα επί τόπου και προφανώς δεν αγνοείτε;
14. Γιατί ενώ εμφανίζεστε κοπτόμενος για τον κ. Παπασταύρου, ουδέποτε αξιοποιήσατε τις πολυσέλιδες εισηγήσεις μου στο πόρισμα για τη λίστα Λαγκάρντ, αλλά και μέχρι σήμερα παραλείπετε να αναφερθείτε στις εταιρίες με συμμετοχή στενών συγγενών του κ. Στουρνάρα, του κ. Βαρβιτσιώτη και του ιδίου του κ. Παπασταύρου, που εισέπρατταν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ (σχεδόν 500.000) από τον ΕΟΦ για «επικοινωνιακή εκστρατεία κατά της πολυφαρμακίας», την ώρα που οι καρκινοπαθείς δεν είχαν πρόσβαση στα φάρμακά τους;
15. Γιατί δεν καταργήσατε νομοθετικά ούτε μία από τις ντροπολογίες της Κυβέρνησης Σαμαρά, ενώ η κατάργηση αυτή ήταν κομμάτι του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ για Δικαιοσύνη και Διαφάνεια;
16. Γιατί διορίσατε Γενικό Γραμματέα της Κυβέρνησης τον κ. Σαγιά, μολονότι υπήρξε νομικός παραστάτης του κ. Σάφα στην υπόθεση των Ναυπηγείων Σκαραμπαγκά και γιατί του αναθέσατε ακόμη και αρμοδιότητες για την διαπραγμάτευση; Τι έχετε πράξει για την υπεράσπιση του Ελληνικού Δημοσίου στην υπόθεση αυτή, όταν ο Σάφα, αντί να αποζημιώσει τη χώρα, διεκδικεί 1 δις ευρώ από το Ελληνικό Δημόσιο;
17. Γιατί δεν κάνατε τίποτε για το πλυντήριο σκανδάλων που λέγεται ΤΑΙΠΕΔ, αλλά αντίθετα διατηρείτε αυτό το έκτρωμα αξιόποινης συμπεριφοράς σε βάρος της δημόσιας περιουσίας και ιδιοκτησίας
18. Τι απέγινε με τη διαφάνεια στους διορισμούς στο δημόσιο; Πώς τολμήσατε τόσους μα τόσους διορισμούς «ημετέρων», ορισμένους χωρίς ούτε καν τα αυτονόητα τυπικά προσόντα για τις θέσεις στις οποίες τους διορίσατε, αλλά με το προσόν να εκτελούν τον επικοινωνιακό θάνατο των αντιπάλων σας;
19. Τι απέγινε με την ενίσχυση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας για τον έλεγχο των ΜΜΕ και του Τραπεζικού συστήματος; Θυσιάστηκε υπέρ της νεοδιαπλοκής με αρχιερέα (ή «Πατριάρχη Αλέξιο») εσάς και αρχιμανδρίτη τον κ. Παππά
20. Γιατί δεν έχει μέχρι σήμερα επί θητείας σας ασκηθεί ούτε μία αγωγή του Ελληνικού Δημοσίου εναντίον εταιριών-διαφθορέων και κυβερνητικών προσώπων που πήραν μίζες, αντίθετα με όσα προέβλεπε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ;

Περιορίζομαι, εισαγωγικά σε αυτές τις 20 ερωτήσεις.
Ελπίζω να μην επικαλεστείτε αδιαθεσία και δεν απαντήσετε.

Από τον κ. Μητσοτάκη, τον κ. Βενιζέλο, τον κ. Θεοδωράκη, τον κ. Σαμαρά, την κ. Γεννηματά, τον κ. Παπανδρέου, μπορεί να ξεφύγετε, αφού έχετε γίνει όμοιός τους και κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει.

Από τις ευθύνες σας δεν θα ξεφύγετε.
Θα το εγγυηθεί ο λαός μας.
Σας το εγγυώμαι και εγώ προσωπικά.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου συμμετείχε στο Αντιρατσιστικό -Αντιφασιστικό Συλλαλητήριο ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του Ρατσισμού (21 Μαρτίου) που ξεκίνησε χθες το μεσημέρι από την πλατεία Βικτωρίας.

Κεντρικό σύνθημα της διαδήλωσης που ολοκληρώθηκε με την πορεία προς τη Βουλή και τα γραφεία της ΕΕ ήταν: "Αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες, αντίσταση στην Ευρώπη - Φρούριο".

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού δήλωσε:

«Η σημερινή πορεία προς τιμήν της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του Ρατσισμού αποτελεί μια κραυγή αγωνίας των ανθρώπων που δοκιμάζονται τα πιο θεμελιώδη δικαιώματά τους. Αυτά που αποτελούν και θεμελιώδες κεκτημένο του κοινωνικού κράτους-δικαίου και της οικουμενικής απόφασης λαών και κρατών να προστατεύουν χωρίς διακρίσεις τις ανθρώπινες υπάρξεις».

Ερωτηθείσα για τη χθεσινή συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας είπε:

«Είναι μια ντροπιαστική συμφωνία. Αποτελεί όνειδος και για την Ευρωπαϊκή Ένωση και για την ελληνική Κυβέρνηση.

Συνοψίζει την υπαναχώρηση από τα πιο πολύτιμα κεκτημένα σε επίπεδο Διεθνούς Δικαίου, σε επίπεδο διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, σε επίπεδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων και σε επίπεδο διαδικασιών προστασίας του δικαιώματος στο άσυλο. Αποτελεί άλλη μία ένδειξη ότι οι σημερινές κυβερνήσεις της ΕΕ έχουν αποφασίσει να γκρεμίσουν τις βάσεις και το έδαφος επί του οποίου χτίστηκε αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση και να ακυρώσουν όλες τις αξίες και τους συμβολισμούς που μας κάνουν ανθρώπους».

Ζωή Κωνσταντοπούλου:

Ο ρατσισμός και οι κοινωνικοί αυτοματισμοί χρησιμοποιούνται κατά κόρον και κατ’ εξοχήν ως εργαλείο εκτόνωσης της λαϊκής αγανάκτησης εν καιρώ Μνημονίων, ως εργαλείο αποπροσανατολισμού, ως εργαλείο αντιπερισπασμού.

Ο πόλεμος, η γενικευμένη ανασφάλεια και η φτώχεια, τα απολυταρχικά και αυταρχικά καθεστώτα είναι στη ρίζα της προσφυγιάς.

Για την εξάλειψη του πολέμου απαιτείται συνολική δέσμευση των χωρών και θα έπρεπε να έχει κινήσει η Ελλάδα αντί να υπογράφει εξοπλισμούς επί εξοπλισμών και να συνυπογράφει εξοπλιστικά μέτρα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο ή να συναινεί στην πρόσκληση και να ανέχεται την πρόσκληση του ΝΑΤΟ.

Η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει πρωταγωνιστήσει σε μια πανευρωπαϊκή καμπάνια συνολικού αφοπλισμού.



16 Μαρτίου 2016

Για τα αυτονόητα που τα τελευταία χρόνια, επί Μνημονίων, συχνά και όχι τυχαία παρασιωπώνται και αυτή η παρασιώπηση έχει ως αποτέλεσμα κάποιοι να αισθάνονται το δικαίωμα και να τα ξεχνούν και να τα καταπατούν, έκανε λόγο η Ζωή Κωνσταντοπούλου ως κεντρική ομιλήτρια στην εκδήλωση-συζήτηση για το προσφυγικό και το μεταναστευτικό που διοργανώθηκε στο δημαρχείο Καισαριανής από την Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» με θέμα:

Αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες.

Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο

«Αυτή η παρασιώπηση οδηγεί σε ανοχή. Αυτή η παρασιώπηση οδηγεί και σε κυβερνητικές συμπεριφορές ανιστόρητες, προκλητικές και προσβλητικές όπως αυτή του σημερινού Πρωθυπουργού, που μοιραίος και άβουλος εμφανίσθηκε  προ ολίγων μόνο ημερών ως «επίτιμος διδάκτωρ» να μοιράζει χαζοχαρούμενα κόκκινα τριαντάφυλλα σε γυναίκες δημοσιογράφους στην Τουρκία, αγκαζέ με τον κύριο Νταβούτογλου, προσβάλλοντας βάναυσα τους αγώνες για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τους αγώνες για την εξάλειψη των διακρίσεων, τους αγώνες για την εμπέδωση της ισότητας, τους αγώνες δηλαδή για όλα εκείνα που εξακολουθούν να παραβιάζονται στην Τουρκία από την σημερινή Κυβέρνηση, όπως και τα δικαιώματα των προσφύγων. Θα πούμε, λοιπόν, τα αυτονόητα και θα πω τα αυτονόητα γιατί όταν τα αυτονόητα δεν λέγονται οδηγούμαστε σε ανιστόρητες δηλώσεις όπως αυτές με τις οποίες επιχειρείται η αντιστροφή της ιστορίας και επικίνδυνη αναγραφή της ιστορίας, όπως αυτή που επιχειρήθηκε πρόσφατα από τον υπουργό Παιδείας κ. Φίλη ο οποίος αμφισβήτησε κι αυτήν ακόμη τη γενοκτονία των Ποντίων ως ιστορικό γεγονός. Θα πω τα αυτονόητα γιατί όταν τα αυτονόητα δεν λέγονται οδηγούμαστε σε προκλητικές κυβερνητικές τοποθετήσεις όπως η σημερινή τοποθέτηση του κ. Μπαλτά, ότι η εικόνα της Ειδομένης τιμά δήθεν τη χώρα μας. Ή όπως η δήλωση του καθ’ ύλην αρμοδίου υπουργού, του κ. Μουζάλα, ότι το χάος που επικρατεί στην Ειδομένη είναι αντίστοιχο με αυτό που επικρατεί σε περιπτώσεις σεισμού και ξαφνικά δια μαγείας το χάος τακτοποιείται. Ή όπως οι πρόσφατες τοποθετήσεις της πρώην αρμοδίας υπουργού κ. Χριστοδουλοπούλου και του σημερινού Πρωθυπουργού που αλληλοσυνεχάρησαν για την πολιτική της τελευταίας, χωρίς να δοθεί οποιαδήποτε εξήγηση για την μετακίνησή της από το χαρτοφυλάκιο αυτό», τόνισε η κα Κωνσταντοπούλου και συνέχισε:

«Η λογική της Ευρώπης φρουρίου εκτός από βλακώδης, όπως εύκολα μπορεί κανείς να πει αναλογιζόμενος ποια πραγματικά είναι τα σύνορα της Ευρώπης, είναι και ανιστόρητη, απάνθρωπη και αντιδημοκρατική. Είναι αυτονόητη υποχρέωση του κράτους και της Ε.Ε. και κάθε κράτους-μέλους να υποδέχεται και να μεριμνά, να παρέχει άσυλο και να φροντίζει τους πρόσφυγες, εκείνους που αναζητούν καταφυγή στο έδαφός μας, εκείνους οι οποίοι πρέπει να αντιμετωπίζονται ως πρόσωπα ιερά όπως πάντοτε αντιμετωπίζονται τα θύματα διεθνών εγκλημάτων, τα θύματα πολέμου… Αυτό το οποίο συμβαίνει στην Ειδομένη είναι ασύγγνωστη παραβίαση των πιο θεμελιωδών υποχρεώσεων της Ελληνικής Κυβέρνησης. Ουσιαστικά, αυτό το οποίο προσπαθεί η Ελληνική Κυβέρνηση να κάνει είναι δια της εξουθενώσεως των ανθρώπων αυτών να τους αποτρέψει από το να διεκδικήσουν τη μετάβασή τους στη χώρα προορισμού τους, ενώ όφειλε να τους συνδράμει με κάθε τρόπο και να αξιώσει την με κάθε τρόπο συνδρομή και να συνάψει όλες τις απαραίτητες διμερείς συνθήκες και να τις υλοποιήσει προκειμένου να μεταβούν στις χώρες προορισμού τους… Είναι συνένοχη η Ελληνική Κυβέρνηση σε αυτό το αποτέλεσμα, διότι όλον αυτόν τον καιρό κάποιοι παριστάνουν ότι διαπραγματεύονται, κάποιοι παριστάνουν ότι προετοιμάζουν, κάποιοι παριστάνουν ότι μεριμνούν, ενώ στην πραγματικότητα παζαρεύουν κυνικά ανθρώπινες ζωές. Και, μάλιστα, αυτό που η Ελληνική Κυβέρνηση κάνει είναι να χρησιμοποιεί το δράμα των προσφύγων, το οποίο ενσυνειδήτως επιδεινώνει, ως μέσο πίεσης για πράγματα τα οποία η ίδια ποτέ δεν διεκδίκησε. Για εκείνα που δεν διαπραγματεύθηκε θυμάται τώρα να χρησιμοποιεί ανθρώπους και μωρά παιδιά των οποίων η ζωή κινδυνεύει ως μέσο πίεσης, σε ένα πλαίσιο το οποίο έχει πλήρως αποτύχει».


Δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει η κα Κωνσταντοπούλου ότι το 2009 με τον τότε Δήμαρχο Καισαριανής τον Σπύρο Τσόκα «είχαμε προβεί σε μία συμβολική πράξη που ήταν η εγγραφή στο δημοτολόγιο ενός μωρού μιας οικογένειας μεταναστών που είχε γεννηθεί στην Ελλάδα. Θέλοντας έτσι να καταδείξουμε ότι τα δικαιώματα δεν κτώνται μόνο με την διακήρυξη αλλά και με την πράξη» ενώ αναφέρθηκε και στη φετινή πρωτοβουλία οι κινήσεις κατά του ρατσισμού, κατά του φασισμού να είναι ταυτόχρονα κινήσεις υποστήριξης των προσφύγων και στήριξης και εμψύχωσης των κινημάτων αλληλεγγύης καθώς όπως είπε: «είναι μια πρωτοβουλία βαθύτατα πολιτική, βαθύτατα ανθρωπιστική και ιστορικά αναγκαία. Και επιθυμώ απλώς να ενώσω και τη φωνή μου και την πράξη μου, γιατί σημασία δεν έχουν μόνο αυτά που λέμε αλλά και αυτά που κάνουμε, με όλες εκείνες και όλους εκείνους που δίνουν μια μάχη. Μια μάχη προστασίας του συνανθρώπου, μια μάχη για τα αυτονόητα».

Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχείο της Καισαριανής μίλησαν και οι: Θανάσης Κούρκουλας - Κίνηση “Απελάστε το ρατσισμό”, Μάνια Μπαρσέφσκι – Τμήμα Δικαιωμάτων Λαϊκής Ενότητας και Γιώργος Τσιάκαλος – Πανεπιστημιακός.

Στο πλαίσιο των αντιρατσιστικών κινητοποιήσεων, εκδηλώσεων και δράσεων που θα γίνουν στην Αθήνα από τις 18 ως τις 21 Μαρτίου 2016  η κα Ζωή Κωνσταντοπούλου θα συμμετάσχει στο Αντιρατσιστικό Συλλαλητήριο το Σάββατο 19 Μαρτίου, στην πλ. Βικτωρίας στις 2 το μεσημέρι και στην πορεία προς τη Βουλή και τα γραφεία της ΕΕ.





 

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα μιλήσει αύριο, Τρίτη 15 Μαρτίου στην εκδήλωση-συζήτηση που διοργανώνεται από την Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» με θέμα:

Αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες.

Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο

Στην εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στις 6:30 το απόγευμα στο Δημαρχείο της Καισαριανής θα μιλήσουν και οι: Θανάσης Κούρκουλας - Κίνηση “Απελάστε το ρατσισμό”, Μάνια Μπαρσέφσκι – Τμήμα Δικαιωμάτων Λαϊκής Ενότητας και Γιώργος Τσιάκαλος – Πανεπιστημιακός.

Στο πλαίσιο των αντιρατσιστικών κινητοποιήσεων, εκδηλώσεων και δράσεων που θα γίνουν στην Αθήνα από τις 18 ως τις 21 Μαρτίου 2016 η κα Ζωή Κωνσταντοπούλου θα συμμετάσχει στο Αντιρατσιστικό Συλλαλητήριο στην πλ. Βικτωρίας στις 2 το μεσημέρι και στην πορεία προς τη Βουλή και τα γραφεία της ΕΕ.

Eν’ όψει της 21ης Μαρτίου, Παγκόσμιας ημέρας κατά του Ρατσισμού, σύμφωνα με το κάλεσμα της διοργάνωσης στην Αθήνα, καλούνται όλοι και όλες, να αντισταθούν στις πολιτικές της Ευρώπης – Φρούριο που κλείνει ολοένα και περισσότερο τα σύνορά της στα θύματα των πολέμων και της φτώχειας, κινητοποιεί εναντίον τους μέχρι και την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ και συκοφαντεί συλλήβδην τους πρόσφυγες και τους μετανάστες ως «τρομοκράτες» για να συγκάλυψει το πραγματικό προβλήμα: την πολιτική «αποτροπής των ροών» με τους εκατοντάδες πνιγμένους στο Αιγαίο και τη στρατιωτική εμπλοκή της ΕΕ στη Συρία και τη Μέση Ανατολή. Η έκφραση της θλίψης κυβερνητικών παραγόντων στην Ελλάδα όταν ανασύρονται πτώματα μικρών παιδιών στο Φαρμακονήσι, ή όταν ανακαλύπτονται σωροί ανθρώπων σε προχωρημένη σήψη στα βράχια της Λέσβου δεν μπορεί να κρύψει την ευθύνη της κυβέρνησης. Όποιες και αν ήταν ή υποτίθεται πως είναι οι προθέσεις, το αποτέλεσμα μετράει.

Αντιρατσιστικές κινητοποιήσεις θα πραγματοποιηθούν σε πολλές ελληνικές πόλεις καθώς και σε ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία, η Ισπανία, η Βρετανία, η Κύπρος, η Δανία, η Ολλανδία, η Ελβετία, η Αυστρία, η Σλοβενία, η Κροατία και η Πολωνία.

*Επισυνάπτονται, το πρόγραμμα της αυριανής εκδήλωσης και οι δράσεις της διεθνούς κινητοποίησης ενάντια στο ρατσισμό που θα πραγματοποιηθούν 18-21 Μαρτίου.

Η επεξεργασία ενός Σχεδίου Β' για την Ευρώπη, με σκοπό τον εκδημοκρατισμό και την απαλλαγή από τον νεοφιλελεύθερο κλοιό των μνημονίων, του χρέους και της λιτότητας βρέθηκε στο επίκεντρο της διεθνούς Συνδιάσκεψης «Plan B», που πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη το τριήμερο 19-21 Φεβρουαρίου 2016.

Η Συνδιάσκεψη «Plan B», διοργανώθηκε από ευρωπαϊκές δυνάμεις της Αριστεράς, κινήματα, οργανώσεις, πολιτικούς, διανοητές και πολίτες από όλο τον κόσμο και πραγματοποιήθηκε σε συνέχεια της Συνδιάσκεψης «Για ένα  Plan Β’ στην Ευρώπη», που έλαβε χώρα στο Παρίσι στις 23-24 Ιανουαρίου 2016, με πρωτοβουλία των Jean-Luc Melenchon (Ευρωβουλευτή και συνιδρυτή του Γαλλικού Κόμματος της Αριστεράς), Ζωής Κωνσταντοπούλου (τέως Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων), Γιάνη Βαρουφάκη (πρώην υπουργού Οικονομικών της Ελλάδας), Oscar Lafontaine (πρώην υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας και συνιδρυτή της Die Linke) και Stefano Fassina (Βουλευτή Ιταλικής Αριστεράς, πρώην αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών της Ιταλίας), οι οποίοι συνυπέγραψαν κοινή διακήρυξη τον Σεπτέμβριο του 2015.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου ήταν κεντρική ομιλήτρια στην εναρκτήρια εκδήλωση της Συνδιάσκεψης στη Μαδρίτη, ενώ μίλησε και στις θεματικές ενότητες «We say no to Debtocracy» («Λέμε ΟΧΙ στη Χρεοκρατία») και «Democratizing institutions» («Εκδημοκρατισμός των θεσμών»). 

Μιλώντας από το βήμα της Συνδιάσκεψης, η Ζωή Κωνσταντοπούλου υπογράμμισε πως «ένα Σχέδιο Β για την Ευρώπη σημαίνει ότι είμαστε έτοιμοι-ες να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας, τα δικαιώματά μας, τις ζωές μας και τα δικαιώματα και τις ζωές εκείνων που αναζητούν καταφύγιο στην Ευρώπη. Να υπερασπιστούμε τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα από θέση διακυβέρνησης, πολιτική δέσμευση να σεβαστούμε τη λαική ετυμηγορία, το αποτέλεσμα των δημοψηφισμάτων, να υλοποιήσουμε την εντολή του ΟΧΙ». 

Η Ζωή Κωνστναντοπούλου τόνισε την ανάγκη για κοινωνικό και δημοκρατικό έλεγχο του τραπεζικού συστήματος και ανυπακοή στις όποιες αντιδημοκρατικές επιταγές της ΕΚΤ, της Ευρωπαικής Επιτροπής και του Eurogroup. «Ένα σχέδιο Β για την Ευρώπη σημαίνει αναγνώριση και σεβασμός του κυριαρχικού δικαιώματος των λαών να ελέγξουν λογιστικά το χρέος και να μην πληρώσουν παράνομα χρέη. Σημαίνει λογοδοσία εκείνων που θυματοποιούν τους λαούς φορτώνοντάς τους με παράνομα χρέη. Σημαίνει δραστική περικοπή των εξοπλιστικών δαπανών, που έχει αποδειχθεί ιστορικά ότι συνδέονται με τη διαφθορά, όχι με την άμυνα, και συντελούν στην παράνομη υπερχρέωση των λαών», πρόσθεσε. 

Τάχθηκε υπέρ της προώθησης της ειρήνης και της αποστρατιωτικοποίησης του ανθρωπιστικού ζητήματος των προσφύγων, διατυπώνοντας την ευθεία αντίθεσή της στην εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, τις επαναπροωθήσεις και τις «παράπλευρες απώλειες».

«Ένα Σχέδιο Β´για την Ευρώπη σημαίνει ότι η συνθηκολόγηση δεν είναι επιλογή για εμάς», ανέφερε, τονίζοντας πως «τον περασμένο Ιούλιο, ο ελληνικός λαός προδόθηκε από την ηγεσία του. Την επόμενη φορά, θα είναι διαφορετικά. Μόλις ξεκινήσαμε. Και είμαστε αποφασισμένοι να πετύχουμε. Δεν θα δεχθούμε απειλές και εκβιασμούς. Δεν θα υποκύψουμε. Θα επικρατήσουμε».

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου αναφέρθηκε, ακόμη, στις εργασίες και τα πορίσματα της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους και στον πόλεμο που δέχεται σήμερα η Επιτροπή, στα γεγονότα που οδήγησαν στην υπογραφή του τρίτου Μνημονίου, στην μνημονιακή στροφή Τσίπρα και στην προδοσία της λαικής ετυμηγορίας, στις επιπτώσεις που έχουν στην κοινωνία και τη δημοκρατία τα μνημονιακά μέτρα λιτότητας, η σύλιση του κοινωνικού κράτους δικαίου και η υφαρπαγή της δημόσιας περιουσίας. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στον ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν τα Κοινοβούλια, στην προσπάθεια για εκδημοκρατισμό και συμμετοχή των πολιτών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και διαμόρφωσης πολιτικής, αναφερόμενη στην εμπειρία και τις πρωτοβουλίες που ανέλαβε ως Πρόεδρος της Βουλής, τονίζοντας ότι και οι θεσμοί πρέπει να συγκροτούν πεδίο έμπρακτης εμπέδωσης της δημοκρατίας, της συμμετοχής και της διεκδίκησης. Επανέλαβε, επίσης, τις προτάσεις-θέσεις για την κατοχύρωση του λογιστικού ελέγχου του χρέους ως κυριαρχικού δικαιώματος των λαών και του δικαιώματος άρνησης αποπληρωμής παράνομων χρεών, καθώς και στην υποχρέωση σεβασμού του αποτελέσματος των δημοψηφισμάτων, που επίσης οι οποίες υιοθετήθηκαν από τη Συνδιάσκεψη.

Οι θεματικές ενότητες που αναπτύχθηκαν στη Συνδιάσκεψη αφορούσαν το δημόσιο χρέος, τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, το προσφυγικό, τη νομισματική πολιτική, τις διεθνείς εμπορικές συναλλαγές, ζητήματα φύλου και περιβάλλοντος. Μεταξύ άλλων, συμμετείχαν οι Γιάνης Βαρουφάκης, Κώστας Λαπαβίτσας, Miguel Urban Crespo (Ευρωβουλευτής Podemos, Ισπανία), Eric Coquerel (Επικεφαλής του κόμματος της Αριστεράς, Γαλλία), Corina Genschel (Blockupy / Die Linke, Γερμανία), Marina Albiol (Ευρωβουλευτής Ενωμένης Αριστεράς, Ισπανία), Lola Sanchez (Ευρωβουλευτής Podemos, Ισπανία), Fabio De Masi (Ευρωβουλευτής Die Linke, Γερμανία), Ερίκ Τουσσέν (Επιστημονικός Συντονιστής Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους), Δήμαρχοι της ριζοσπαστικής αριστεράς και των κινημάτων από ολόκληρη την Ισπανία.

Εναρκτήρια ομιλία στην ολομέλεια της Συνδιάσκεψης για το Plan B στη Μαδρίτη



Ομιλία στη θεματική ενότητα «Λέμε ΟΧΙ στη Χρεοκρατία» 





«Doing Democracy: Societies in Movement» (Μόναχο)

Την Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2016, η Ζωή Κωνσταντοπούλου ήταν κεντρική ομιλήτρια στη διεθνή διοργάνωση «Europoly», που πραγματοποιήθηκε στο θέατρο «The Munich Kammerspiele» του Μονάχου. Μίλησε στη θεματική ενότητα «Doing Democracy: Societies in Movement» (Ασκώντας τη Δημοκρατία: Κοινωνίες σε Κίνηση), ενώ την εκδήλωση συντόνισε η γνωστή δημοσιογράφος και ακτιβίστρια Μαργαρίτα Τσώμου.

Το EUROPOLY είναι ένα ευρωπαϊκό θεατρικό και κινηματογραφικό εγχείρημα του Goethe-Institut σε συνεργασία με το Kammerspiele του Μονάχου, τη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, το Sirenos - International Theatre Festival του Βίλνιους, το Teatro Maria Matos της Λισαβόνας και το Tiger Fringe Festival του Δουβλίνου. Στο εγχείρημα συμμετέχουν καλλιτέχνες -σκηνοθέτες, συγγραφείς, ηθοποιοί, ακτιβιστές- από όλη την Ευρώπη, οι οποίοι μέσα από την τέχνη και τη δημιουργία εστιάζουν στις αλλαγές που επέφερε η οικονομική κρίση στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Στο Μόναχο, στο πλαίσιο της ίδιας διοργάνωσης, η Ζωή Κωνσταντοπούλου παρακολούθησε την παράσταση "Καθαρή Πόλη", με πρωταγωνίστριες πέντε μετανάστριες στην Ελλάδα που αφηγούνται τις πραγματικές τους ιστορίες και αναφέρονται στον αγώνα τους να βιοπορισθούν και να επιβιώσουν ως καθαρίστριες, οικιακές βοηθοί και τροφοί



Φωτογραφίες: 
(Μαδρίτη) https://www.facebook.com/zoe.konstantopoulou.official/posts/1558175444498587
(Μόναχο) https://www.facebook.com/zoe.konstantopoulou.official/posts/1557556354560496