ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Οι εργαζόμενοι/-ες στην ΕΡΤ3 δημοσιογράφοι, τεχνικοί, καλλιτέχνες και διοικητικοί υπάλληλοι, παρακολουθούμε με αγωνία τη συρρίκνωση του προγράμματός της και τον κεντρικό σχεδιασμό, που δεν περιέχει ξεκάθαρη προοπτική για τον τρίτο δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα της χώρας.

Είναι ενδεικτικό ότι, μόνο τον τελευταίο μήνα, τα δύο βράδια των εκλογικών αναμετρήσεων της 21ης Μαΐου και της 25ης Ιουνίου, η ΕΡΤ3 περιορίστηκε στην αναμετάδοση του προγράμματος του ΕΡΤNews, ενώ δεν διαφοροποιήθηκε το πρόγραμμά της σε έκτακτα γεγονότα.

Οι εργαζόμενοι/-ες την ΕΡΤ3 διεκδικούν:

• Ενίσχυση της φυσιογνωμίας και των χαρακτηριστικών του τηλεοπτικού προγράμματος της ΕΡΤ3, με πολυθεματικό περιεχόμενο, ενημερωτικό, πολιτιστικό, μορφωτικό, ψυχαγωγικό, αθλητικό, στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού με την ανάπτυξη εσωτερικών παραγωγών και ντοκιμαντέρ.
• Προσλήψεις προσωπικού με συμβάσεις αορίστου χρόνου.
• Αναβάθμιση των χώρων μοντάζ, σύμφωνα με τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας.
• Ενίσχυση όλων των περιφερειακών ραδιοφωνικών σταθμών της ΕΡΤ σε μέσα και προσωπικό.
• Αναβάθμιση των δύο ραδιοφωνικών σταθμών, 102 FM και 95.8 FM με διεύρυνση της εμβέλειάς τους.

Η ΕΣΗΕΜ-Θ, σε συντονισμό με τα άλλα σωματεία εργαζομένων στην ΕΡΤ, καλεί τη διοίκηση της ΕΡΤ ΑΕ να δώσει σαφείς απαντήσεις για τον σχεδιασμό της αναφορικά με τον ρόλο και την προοπτική της ΕΡΤ3.

Η ΕΣΗΕΜ-Θ καλεί όλους τους δημοσιογράφους στην ΕΡΤ3 σε προειδοποιητικές στάσεις εργασίας που προκηρύσσει:

• την Τετάρτη 28 Ιουνίου, από τις 12.00 έως τις 15.00, 
• την Πέμπτη 29 Ιουνίου, από τις 16.00 έως τις 19.00.

Παράλληλα, σε συνεργασία με τα άλλα σωματεία των εργαζομένων θα συντονίσουμε τις ενέργειές μας για κλιμάκωση των αντιδράσεών μας.

Την τελευταία θέση μεταξύ των 46 χωρών που εξετάζει η ετήσια έρευνα του Reuters καταλαμβάνει η Ελλάδα σε ό,τι αφορά την εμπιστοσύνη των πολιτών προς τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Η απουσία εμπιστοσύνης αντανακλάται τόσο στο γεγονός ότι έχει αυξηθεί κατά πολύ (57%) ο αριθμός των ανθρώπων που δηλώνουν ότι προσπαθούν να αποφύγουν την ενημέρωση, όσο και από την γενικότερη μείωση που παρουσιάζει σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά το ποσοστό της εβδομαδιαίας χρήσης, τόσο των παραδοσιακών, όσο και των ηλεκτρονικών Μέσων, με τα social media ωστόσο να διατηρούν την "μερίδα του λέοντος" όσον αφορά στον τρόπο πρόσληψης των ειδήσεων.

Στα τάρταρα η εμπιστοσύνη - Οι αιτίες

Η απουσία εμπιστοσύνης στα ελληνικά ΜΜΕ ακολουθεί μία πολυετή διαδρομή, όμως η τελευταία ετήσια πτώση, κατά 8 μονάδες(από 27%-19%) είναι η μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί τα τελευταία χρόνια.  Το 24%, δηλώνει πως εμπιστεύεται μόνο τα Μέσα που επιλέγει.

Όπως αναφέρει στην έκθεση ο καθηγητής του Ελεύθερου Πανεπιστημίου Βρυξελλών, Αντώνης Καλογερόπουλος, η έντονη συζήτηση της περασμένης χρονιάς για την ελευθερία του Τύπου και τον πλουραλισμό των media στην Ελλάδα εντάθηκε τον Μάιο του 2022 με την κατάταξη της χώρας στην 108η θέση των Δημοσιογράφων χωρίς Σύνορα(107 για φέτος) και την καταδίκη του Νίκου Παππά για το ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών, ενώ τονίζεται ότι τα κυρίαρχα media "έπιασαν" το θέμα των υποκλοπών μήνες αφού τα πρώτα ρεπορτάζ είχαν κάνει την εμφάνισή τους.

Στην έκθεση γίνεται αναφορά και στην διαχείριση από τα Μέσα της τραγωδίας των Τεμπών με την κριτική να κατευθύνεται σε δημοσιογράφους που θεωρήθηκε ότι ήταν προκατειλλημένοι υπέρ της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά την απόδοση ευθυνών για το δυστύχημα αλλά και δεν έκρουσαν εγκαίρως τον "κώδωνα του κινδύνου" για την ασφάλεια του σιδηροδρομικού δικτύου.  Ωστόσο, η έρευνα του Reuters δεν έχει προλάβει να καταγράψει τον αντίκτυπο του δυστυχήματος.

Όπως αναφέρεται, η πτώση στην εμπιστοσύνη αφορά κυρίως τα ιδιωτικά ΜΜΕ, με τον δείκτη εμπιστοσύνης της ΕΡΤ να αυξάνεται κατά τρεις μονάδες.

Συνολικά, τα τοπικά Μέσα δείχνουν πιο αξιόπιστα από τα εθνικά.

Βάσει του ερωτηματολογίου της έρευνας, το News 24/7 παραμένει ανάμεσα στα πιο δημοφιλή ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης.

Σημειώνεται πως κορυφαία χώρα σε ό,τι αφορά την εμπιστοσύνη των πολιτών προς τα ΜΜΕ παραμένει η Φινλανδία με 69% και ακολουθεί η Πορτογαλία με 58%. Όπως υπογραμμίζει το Reuters, η χαμηλότερη εμπιστοσύνη προς τα ΜΜΕ παρατηρείται σε χώρες με μεγάλο βαθμό πολιτικής πόλωσης, όπως οι ΗΠΑ(32%), η Αργεντινή(30%), η Ουγγαρία(25%) και η Ελλάδα (19%).

Κορυφαία πηγή ενημέρωσης τα Social Media

Για μία ακόμη χρονιά, τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης παραμένουν πρώτη πηγή ειδήσεων με 6 στους δέκα να αντλούν από εκεί την ενημέρωσή τους. Από τα παραδοσιακά Μέσα το 48% εξακολουθεί να επιλέγει την τηλεόραση και μόλις το 15% τον Τύπο, ενώ τα online Μέσα συνδυαστικά με τα ΜΚΔ επιλέγει το 81% για την ενημέρωσή του.

Η κατάσταση αυτή φαίνεται πως παγιώνεται χωρίς να παρατηρούνται διαφοροποιήσεις με βάση την ηλικία ή το φύλο

Μεταξύ των Social Media, από το Facebook επιλέγει να ενημερώνεται το 46% και ακολουθεί το youtube με 30% και το Messenger με 19%.

Σύμφωνα με το Reuters Institute for the Study of Journalism, μόλις το 10% πληρώνει για την ενημέρωσή του στην Ελλάδα, με την διείσδυση του διαδικτύου να φτάνει το 79% σε 10 εκατομμύρια κατοίκους.

Διαβάστε όλη την έρευνα του Reuters

PreviousNextZoom InZoom Out

Page:1/160

Οαμερικανικός όμιλος μέσων ενημέρωσης Vice κηρύσσει πτώχευση, ως συνέπεια της συρρίκνωσης της διαφημιστικής αγοράς, σε μία κίνηση που αναμενόταν εδώ και μερικές εβδομάδες.

Οι ΡχΣ καλούν τις ελληνικές αρχές να ζητήσουν βοήθεια από την Europol διασφαλίζοντας παράλληλα την ανεξαρτησία των ερευνών

Ερωτήματα σχετικά με το εάν οι ελληνικές αρχές έχουν κάτι να κρύψουν σε σχέση με τη δολοφονία Καραϊβάζ, θέτουν οι Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα, δύο σχεδόν χρόνια μετά τη δολοφονία του γνωστού δημοσιογράφου έξω από το σπίτι του, τονίζοντας την ανάγκη η Ελλάδα να ζητήσει τη βοήθεια της Europol για την εξιχνίαση της υπόθεσης.

«Η Europol θα μπορούσε όχι μόνο να παρέχει τεχνική βοήθεια αλλά και να διασφαλίσει ότι η έρευνα είναι ανεξάρτητη», τονίζουν οι ΡχΣ, αφήνοντας σαφείς αιχμές για τους χειρισμούς της υπόθεσης από τις ελληνικές αρχές κάνοντας παράλληλα λόγο για «σχεδόν πλήρη απουσία διαφάνειας» γύρω από την έρευνα.

«Έχουν κάτι να κρύψουν οι ελληνικές αρχές σχετικά με τη δολοφονία ενός δημοσιογράφου που ερευνούσε τη διαφθορά στην αστυνομία; Είναι ασυνήθιστο στην Ευρώπη να βλέπουμε μια έρευνα αυτού του είδους να σημειώνει τόσο μικρή πρόοδο» τονίζει ο επικεφαλής ΕΕ και Βαλκανίων των ΡχΣ, Πάβολ Σαλάι και προσθέτει:

«Εάν η Ελλάδα θέλει πραγματικά να στηρίξει τις ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες για την υπεράσπιση της ελευθερίας του Τύπου, θα πρέπει να φέρει την Europol στην έρευνα άμεσα, ώστε η Europol να παράσχει ειδικές γνώσεις και εμπειρία διασφαλίζοντας παράλληλα ότι η διεξάγεται ανεξάρτητη έρευνα».

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα υπενθυμίζοντας ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην 108η θέση (από 180 χώρες) στον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου για το 2022 επισημαίνει ότι τον περασμένο μήνα αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επισκέφθηκε την Ελλάδα και «δεν διαπίστωσε “ορατή πρόοδο στην αστυνομική έρευνα”» σε σχέση με τη δολοφονία Καραϊβάζ, προτρέποντας τις ελληνικές αρχές να ζητήσουν βοήθεια από την Europol “χωρίς άλλη καθυστέρηση”».

Καταλήγοντας, οι ΡχΣ, υπενθυμίζουν την πολύτιμη συμβολή της Europol στις έρευνες για τις δολοφονίες της Μαλτέζας δημοσιογράφου Ντάφνι Καρουάνα Γκαλιζία το 2017 και τη δολοφονία του Σλοβάκου δημοσιογράφου Γιαν Κούτσιακ το 2018 κάνοντςα παράλληλα μια μίνι αναδρομή στο παρασκήνιο των ερευνών της ελληνικής αστυνομίας για τη δολοφονία Καραϊβάζ αναφέροντας χαρακτηριστικά:

«Μια εμπιστευτική αστυνομική αναφορά που περιείχε αποδεικτικά στοιχεία για διασυνδέσεις μεταξύ ορισμένων αστυνομικών (μερικοί από αυτούς υψηλόβαθμους), πολιτικών και δικτύων οργανωμένου εγκλήματος διέρρευσε στα μέσα ενημέρωσης τον Φεβρουάριο. Λίγες εβδομάδες αργότερα, αρκετοί Έλληνες ερευνητές ανέφεραν ότι, τον Απρίλιο του 2022, ο ταξίαρχος Δημήτρης Ντάβαλος, αστυνομικός ύποπτος για συνεργασία με το οργανωμένο έγκλημα, διορίστηκε διευθυντής αστυνομικής ασφάλειας, μια από τις πιο σημαντικές θέσεις για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος. Ανέφεραν επίσης ότι, λίγες μέρες μετά την προαγωγή αυτή, ο Ντάβαλος απέλυσε τους επικεφαλής των τμημάτων ανθρωποκτονιών και εκβιασμών και ζήτησε να ενημερωθεί άμεσα για την πρόοδο των ερευνών για την «ελληνική μαφία», κατά παράβαση των εσωτερικών αστυνομικών κανονισμών».

Νίκος Παπαδογιάννης

Γνωρίζετε, πιθανότατα, ότι στην άλλη μου ζωή είμαι αθλητικός συντάκτης. Ως τέτοιος, και ως κανονικός δημοσιογράφος (με το συμπάθιο), στρογγυλοκάθισα χθες στον καναπέ του σπιτιού μου για να απεργήσω, πιστός στην εξαγγελία της ΕΣΗΕΑ. Το κυρίαρχο αίτημα ήταν η κοινωνική δικαιοσύνη, η δικαίωση των θυμάτων των Τεμπών, η παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων (ξεκινώντας από τους πολιτικούς ταγούς), και η χαμένη τιμή της ρημάδας της δημοσιογραφίας «χωρίς κομματικό πρόσημο» όπως έγραφε το σχετικό τσιτάτο.

Υπέθεσα ότι μαζί μου θα απεργούσαν και οι υπόλοιποι αθλητικοί συντάκτες, αφού άλλωστε ήταν μία σχετικά ψόφια Τετάρτη, χωρίς αγώνες από αυτούς που σταματούν την κυκλοφορία και δονούν την επικράτεια. Όπως αποδείχθηκε, είχα μαύρα μεσάνυχτα. Πριν μεσημεριάσει, η ΕΣΗΕΑ καταστρατήγησε την απεργία της, δίνοντας άδεια για δημοσίευση μικρών επικήδειων για τον μακαρίτη Μίμη Παπαϊωάννου, που πέθανε σε ηλικία 81 ετών. Λίγες ώρες αργότερα, αποφασίστηκε νέα εξαίρεση, για να καλυφθεί από τις αθλητικές ιστοσελίδες και από την κρατική τηλεόραση ο τελικός του Challenge Cup του βόλεϊ, μεταξύ Ολυμπιακού-Μακάμπι.

Και μιας που άνοιξε ο ασκός του απεργοσπάστη Αιόλου, πέρασαν από το ίδιο παράθυρο και όλες σχεδόν οι αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας. ΑΕΚ-Γαλατασαράι για το Champions League του μπάσκετ; Περιγραφή και ρεπορτάζ από τα Λιόσια. Λόντον Λάιονς-Προμηθέας; Περιγραφή από το στούντιο. Ρεάλ-Λίβερπουλ και Νάπολι-Άιντραχτ για το ποδοσφαιρικό Champions League; Περιγραφάρες τόσο από το Μέγκα όσο και από την Cosmote TV. Τένις Σάκκαρη-Κβίτοβα; Κανονικό σπηκάζ μέσα στη μαύρη νύχτα.

Από επαγγελματίες δημοσιογράφους, εννοείται, οι οποίοι ήταν υποχρεωμένοι να διαβάζουν ένα μίνι μανιφέστο της ΕΣΗΕΑ 3-4 φορές σε κάθε μετάδοση. Το διευκρινίζω το τελευταίο, διότι σε παλαιότερες απεργίες επιστρατεύτηκαν από τα κανάλια παλαίμαχοι αθλητές ή συνάδελφοι από την αδελφή Κύπρο ή κάτι περαστικοί που σκάμπαζαν από μπάλα. Παράλληλα, ορισμένοι αθλητικοί ιστότοποι πρόσφεραν στον αναγνώστη διαρκή ενημέρωση από τα ματς της βραδιάς, με σχολιασμό και ανατριχιαστικές λεπτομέρειες.

Τι διάβολο απεργία ήταν αυτή, αγαπητή Ένωση; Απεργούσαν, δηλαδή, μόνο εκείνοι που είχαν ρεπό; Εάν χθες υπήρχε πλήρης αγωνιστική Super League ποδοσφαίρου και Euroleague μπάσκετ, θα την περνούσαμε όλοι στις επαγγελματικές επάλξεις τη μεγάλη μέρα, σκυμμένοι πάνω από τα πληκτρολόγια και φλυαρώντας στα μικρόφωνα; Τι νόημα έχουν οι απεργίες, όταν εξαιρούνται επίσημα από αυτές όσοι …έχουν δουλειά; Και μάλιστα σε μία συνηθισμένη Τετάρτη, με αθλητικές μεταδόσεις ρουτίνας; Τι ρεντίκολο ήταν αυτό το χθεσινό;

Εννοείται, ότι πολλά φιλοκυβερνητικά ειδησεογραφικά σάιτ δούλεψαν κανονικότατα όλη μέρα, για πολιτική επικαιρότητα μιλάμε τώρα, γράφοντας την απεργία και τα αιτήματά τους στα γαλάζια τους μέζεα. Το ίδιο έκαναν και τα πρωινομεσημεριανάδικα των καναλιών, που όποτε βολεύει τάσσονται στο μετερίζι της ειδησεογραφίας και όποτε δεν βολεύει ασχολούνται με ωροσκόπια και μαγειρική. Αλλά ας τους αφήσουμε δαύτους, αφού το πρόβλημα εντοπίζεται αλλού.

Η απεργία των δημοσιογράφων εκφυλίστηκε (ως συνήθως) σε ανέκδοτο, το οποίο προκάλεσε ηχηρά γέλια όταν προστέθηκε στην εξίσωση η ανακοίνωση της ίδια της Ένωσης Συντακτών: «Η ΕΣΗΕΑ χαιρετίζει τη μαζική συμμετοχή των δημοσιογράφων της Αθήνας στην απεργία της Τετάρτης, 15 Μαρτίου», γράφει ο τίτλος.

Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν τρολάρισμα, αλλά όχι, η Ένωση σοβαρολογούσε και μάλιστα μιλούσε για «ηχηρό μήνυμα διεκδίκησης της ανεξαρτησίας των δημοσιογράφων», ιδίως, λέει, προς τα μαγαζιά που την καταστρατήγησαν. «Η παραφωνία, αρκετών ιστοσελίδων που ανάρτησαν ενημερωτικό περιεχόμενο θα αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο των καταστατικών προβλέψεων», σημειώνεται στον επίλογο. Θα τους κάνουν τα μούτρα κρέας, όπως συνήθως. Καλύτερα να τις καταργήσουμε τελείως τις απεργίες.

Την ίδια ώρα, η έμπειρη Μαριάννα Πυργιώτη δοκίμαζε τα αντανακλαστικά των χρηστών του Twitter, με οδυνηρές, αν κρίνω από τα σχόλια, συνέπειες. «Θα έπρεπε να γίνει ένα πειραματικό lock down των ΜΜΕ και των δημοσιογράφων για 30 ημέρες, με μόνη πηγή “ενημέρωσης” τα social media. Κανείς πουθενά να μην εργαζόταν, ό,τι κι αν συνέβαινε. Από τραπεζική χρεωκοπία έως σεισμό. Μετά θα τα ξαναλέγαμε για το Α.Ρ.Δ. που πιπιλάτε σαν καραμέλα», έγραψε η χαλκέντερη συνάδελφος.

Για όποιον κατέβηκε από άλλον πλανήτη, τα αρχικά Α.Ρ.Δ. σημαίνουν Αλήτες Ρουφιάνοι Δημοσιογράφοι. Σχεδόν όλοι της επισήμαναν το αυτονόητο: η «δημοσιογραφία», όπως την κατάντησαν οι πετσωμένοι παπαγάλοι της τηλεόρασης και όχι μόνο, αυτή που καταβαράθρωσε την άμοιρη Ελλάδα στην 108^η θέση της σχετικής λίστας, δεν πρόκειται να λείψει σε κανέναν, εάν πεθάνει έναν ωραίο θάνατο.

Εκείνη που κραυγάζει με την απουσία της είναι η ανεξάρτητη και αδέσμευτη δημοσιογραφία, η κανονική δηλαδή. Υπάρχει ακόμη τέτοια στον τόπο, αλλά χάνεται αύτανδρη μέσα στις άναρθρες κραυγές των αργυρώνητων αυλικών της κυβέρνησης και των διακινητών ψευδών ειδήσεων.

Να ξέρεις, φίλε αναγνώστη, ότι όσοι επιμένουμε να διακονούμε το επάγγελμα δίχως να κατεβάζουμε τα βρακιά νιώθουμε απέχθεια στα όρια του μίσους για αυτούς που εξευτελίζουν τον κλάδο, τους ΑΡΔ που λέει και η Μαριάννα. Όποιος έλθει και μου πει κατάμουτρα ότι είμαι σαν τους Πορτοσαλταίους και ατιμάζω το επάγγελμά μου, θα είναι τυχερός αν γλιτώσει μόνο με πτύελο.

Πηγή: koutipandoras.gr

Καταπέλτης για την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι η ετήσια έκθεση V-Dem (Varieties of Democracy) που αποτυπώνει την υποβάθμιση της ποιότητας της Δημοκρατίας στην Ελλάδα για το 2022, η οποία χαρακτηρίζεται από τη σταδιακή επιδείνωση των θεσμικών ελέγχων και ισορροπιών που αποτελούν τις αρχές της δημοκρατίας και διασφαλίζουν το Κράτος Δικαίου, ενώ γίνεται ξεκάθαρη αναφορά στο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, μετά τις αποκαλύψεις του Documento και την επιχείρηση του Μαξίμου να αποσιωπηθούν.

Ευθύς εξαρχής (από το Executive Summary), τονίζεται πως η Ελλάδα, μαζί με την Αρμενία και τον Μαυρίκιο, είναι οι χώρες που έχουν υποστεί την εντονότερη αυταρχικοποίηση.

Συγκεκριμένα, αναφερόμενη στην Ελλάδα τονίζει πως η χώρα μας βρίσκεται σε «ολισθηρό δρόμο». Αναφέρει χαρακτηριστικά πως η Ελλάδα υποβαθμίζεται από φιλελεύθερη σε «εκλογική δημοκρατία το 2022». «Η πτώση χαρακτηρίζεται από σταδιακή επιδείνωση των θεσμικών ελέγχων και ισορροπίες που αποτελούν τον πυρήνα της αρχής της φιλελεύθερης δημοκρατίας και διασφαλίζουν ότι η εκτελεστική εξουσία είναι περιορισμένη».

Το διάγραμμα αποτυπώνει τους 10  δείκτες με τη μεγαλύτερη πτώση από το 2017 έως το 2022:

«Το νομοθετικό σώμα και σε μικρότερο βαθμό το δικαστικό σώμα, συμβατικά προπύργια της δημοκρατίας, εξασθενούν σημαντικά στην Ελλάδα.
Η de facto ικανότητα του νομοθέτη να διερευνά τις ενέργειες της εκτελεστικής εξουσίας διαβρώνεται περισσότερο, ακολουθούμενη από το φάσμα των διαβουλεύσεων της κυβέρνησης με άλλους κοινωνικούς παράγοντες και τη συμμόρφωση της κυβέρνησης με το ανώτατο δικαστήριο», επισημαίνει και συνεχίζει: «Το διάγραμμα 1 δείχνει επίσης παραβιάσεις της ελευθερίας της έκφρασης, όπως η αύξηση της παρενόχλησης δημοσιογράφων και η λογοκρισία των κυβερνητικών μέσων ενημέρωσης».

Το σκάνδαλο παρακολουθήσεων

Φυσικά, μόνο απαρατήρητο δεν μπορούσε να περάσει από την έκθεση το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων που φέρει την υπογραφή της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η έκθεση της V-Dem επισημαίνει:

«Ένα σημαντικό πρόσφατο γεγονός στην Ελλάδα ήταν το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών που αποκαλύφθηκε το 2022: Υποκλοπές από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών μιας μακράς λίστας πολιτικών εχθρών της κυβέρνησης, συμμάχων και ερευνητών δημοσιογράφων. Δικαστικές έρευνες, και οι έρευνες από τις κοινοβουλευτικές επιτροπές και τις ανεξάρτητες αρχές έχουν καθυστερήσει επί μήνες και δεν έχουν ακόμη παρουσιάσει τα ευρήματά τους. Για παράδειγμα, η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας στην οποία η σημερινή κυβέρνηση έχει την πλειοψηφία, μπλοκάρει βασικούς μάρτυρες και αποφάσισε ότι οι συνεδριάσεις και οι τελικές εκθέσεις της Επιτροπής θα παραμείνουν εμπιστευτικές», επισημαίνει.

«Ένα άλλο πεδίο ανησυχίας είναι το «επιτελικό κράτος» Νόμος που θεσπίστηκε από το σημερινή διοίκηση επί Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο νόμος (4622/2019) θεσπίζει υπερσυγκέντρωση εξουσιών στα χέρια της εκτελεστικής εξουσίας. Επίσης, έθεσε την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ), την εθνική ραδιοτηλεόραση ΕΡΤ και το δημόσιο πρακτορείο ειδήσεων ANA-MPA υπό την εποπτεία του πρωθυπουργού. Αυτό αναφέρεται στη μείωση της κριτικής των ρεπορτάζ και την άνοδο της αυτο-λογοκρισίας στα μέσα ενημέρωσης», προσθέτει ενώ αναφέρεται και στην ετήσια έκθεση των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα που κατατάσσει την Ελλάδα στην 108η θέση στην Ελευθερία του Τύπου, πίσω από χώρες όπως το Τόγκο και η Μποτσουάνα και τελευταία στην Ευρώπη.

«Η Ελλάδα κατατάσσεται πλέον στην τελευταία θέση μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ στον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου το 2022», επισημαίνει η έκθεση της V-Dem.

Η έκθεση V-Dem, ορίζει ως πηγές της το IPI, το Euractiv, τον Guardian, το BBC, το Euobserver, το Human Rights Watch και το govwatch.gr.

Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει το γράφημα 12 όπου η Ελλάδα εντοπίζεται στις χώρες με τη μεγαλύτερη πτωτική πορεία την τελευταία τριετία.

Όπως εξηγεί σχετικά η έκθεση επ’ αυτού: «Στην Ελλάδα, εντείνεται ολοένα η ανησυχία για την ελευθερία του Τύπου. Οι δημοσιογράφοι αποτρέπονται τακτικά από το να αναφερθούν μια σειρά από ζητήματα συμπεριλαμβανομένης της μετανάστευσης».

Ολόκληρη η έκθεση:

Πηγή: documentonews.gr

Έρευνα ακροατηρίου επιχειρεί να χαρτογραφήσει πώς έχουμε στο μυαλό μας τη δημοσιογραφική δεοντολογία, παρέχοντας τη δυνατότητα να γράψουμε ό,τι σκεφτόμαστε για τα media -εμπιστευτικά και ανώνυμα.

Νίκη Μπάκουλη

Στην Ελλάδα κυρίως γίνονται μετρήσεις. Όχι έρευνες ακροατηρίου. Δηλαδή, απαντάμε σε ερωτηματολόγια, χωρίς να μπορούμε να καταθέσουμε την άποψη μας. Να 'βγάλουμε' από μέσα μας, όσα σκεφτόμαστε.

Αυτό είναι κάτι που μπορούμε να κάνουμε στη μελέτη που έχει ως στόχο τη χαρτογράφηση εμπειριών και αντιλήψεων για τη δημοσιογραφική δεοντολογία, τον τρόπο που αυτή συζητάται και τον τρόπο που ορίζεται.

Κάτι που έχει ένα επιπρόσθετο ενδιαφέρον, μετά και την τραγωδία στα Τέμπη.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορείτε να πάρετε μέρος σε αυτήν τη δουλειά, εδώ. 

Δεν είναι απλή καταγραφή αντιλήψεων, αλλά όσων σκεφτόμαστε

Η ερευνήτρια Δέσποινα Χρονάκη (PhD Loughborough), Επιστημονική Συνεργάτιδα στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ, ΑΠΘ και το Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ, ΕΚΠΑ μιλάει στο ΝΕWS 24/7 για τη δουλειά αυτή που μας αφορά όλους.

Επισημαίνεται πως η συμμετοχή είναι απολύτως ανώνυμη και εμπιστευτική “και δεν υπάρχει τρόπος ιχνηλάτισης των απαντήσεων”.

Η δημοσίευση των δεδομένων θα γίνει υπό τη μορφή κεφαλαίων σε συλλογικούς τόμους, επιστημονικών άρθρων, παρουσιάσεων σε ακαδημαϊκά φόρα και για διδακτικούς σκοπούς μόνο.

“Ο στόχος είναι να καταγράψουμε τις αντιλήψεις, τους ορισμούς, τις εμπειρίες και όλη τη γνώση που ως ακροατήρια εισφέρουμε στη συζήτηση για δημοσιογραφική δεοντολογία στην Ελλάδα.

Το ερωτηματολόγιο (διάρκειας 15 -20 λεπτών περίπου) περιλαμβάνει εξίσου κλειστού και ανοικτού τύπου ερωτήσεις.

Όσο εκτενέστερες είναι οι απαντήσεις, τόσο πιο αξιόπιστα και σε βάθος θα μπορέσει να χαρτογραφηθεί σε πρώτο επίπεδο το θέμα αυτής της μελέτης.

"Έρχονται τα ακροατήρια να οριοθετήσουν το πώς καταλαβαίνουν την έννοια της δεοντολογίας, ποια είναι τα κριτήρια με τα οποία αξιολογούν κάποιον ως δεοντολόγο ή μη, εξ όσων παράγουν δημοσιογραφία”.

Όσοι απαντήσετε στις ερωτήσεις, μπορείτε να διακόψετε το ερωτηματολόγιο σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας. “Παραταύτα, η ολοκλήρωσή του θα εξασφαλίσει την επιτυχία και την αξιοπιστία της μελέτης μας στο μέγιστο δυνατό βαθμό”.

Διευκρινίζεται και ότι η έρευνα δεν έχει λάβει καμία χρηματοδότηση από εξωτερικό φορέα

“Ο στόχος μας είναι να καταλάβουμε με ποιον τρόπο τα ακροατήρια συνδιαλέγονται με τα media: μέσα βιωμένες εμπειρίες -τραύματα ή εμπειρίες από όλον τον κόσμο, από το χώρο εργασίας-, από τις πολιτικές και ιδεολογικές, πολιτισμικές κοινωνιολογικές αντιλήψεις.

Οι τρόποι που τα ακροατήρια συνδιαλέγονται με τα Μέσα γίνονται στη βάση του πολιτισμικού, του εκπαιδευτικού, του ταξικού μας κεφαλαίου (εαυτού).

Δεν πρόκειται για απλή καταγραφή αντιλήψεων σε σχέση με τα μέσα, αλλά το πώς τα ακροατήρια διαβάζουν/ερμηνεύουν το κείμενο, το μέσο, αυτούς που δουλεύουν στα μέσα και τα μέσα υπό το πρίσμα της πολιτικής οικονομίας (βλ. οικονομική δύναμη των μέσων).

Και αυτό κάνει την έρευνα ακροατηρίων πολύ διαφορετική από τις έρευνες επιδράσεων των Μέσων, τις δημοσκοπήσεις, τις πολιτικές έρευνες, τις κοινωνικές έρευνες στάσεων και αντιλήψεων”.

“Είναι πολύ απελευθερωτικό να γράφεις ό,τι σκέφτεσαι”

Η μεθοδολογία της συγκεκριμένης μελέτης έχει εκτενές ερωτηματολόγιο και αρκετά μεγάλο αριθμό ανοιχτών ερωτήσεων. “Οι συμμετέχοντες ταλαιπωρούνται λίγο παραπάνω για να απαντήσουν και αυτό συχνά αποτελεί αντικίνητρο. Ωστόσο, υπάρχουν δυο σημαντικά χαρακτηριστικά.

Τα ακροατήρια μπορούν να γράψουν αυτά που θέλουν να πουν, έξω από τα ‘κουτάκια’ που ορίζει ο ερευνητής. Δεύτερον, έχουμε παρατηρήσει ήδη πως τους δίνεται η δυνατότητα να γράψουν πολλά πράγματα. Κάτι που είναι πολύ απελευθερωτικό.

Τα ακροατήρια αντιλαμβάνονται την ακαδημαϊκή έρευνα ως δημόσιο, θεσμοποιημένο και αξιόπιστο χώρο, όπου μπορούν να πουν αυτά που αισθάνονται να συμμετέχουν σε όσα συζητώνται δημόσια”.

“Η ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα είναι βασανισμένη”

Στην επισήμανση ότι είμαστε στον πάτο της Ευρώπης, σε ό,τι αφορά την ελευθερία του Τύπου των χωρών η κυρία Χρονάκη εξηγεί πως “στην Ελλάδα η ελευθερία του Τύπου είναι αυτό-ρυθμιστική. Υπάρχει το δεσμευτικό άρθρο 14 του Συντάγματος, που κάνει σχεδόν επιβεβλημένη την ελευθερία του Τύπου. Στην πραγματικότητα, οδηγεί σε αυτορύθμιση και βάζει όρια ως προς το πώς γίνεται αυτή αντιληπτή.

Δεύτερον, αν συζητάμε και πότε συζητάμε για την ελευθερία του Τύπου, έχει να κάνει με το οικοσύστημα των μέσων που έχουμε. Είναι μικρό και πολύ συγκεντρωτικό.

Ως εκ τούτου, για να μιλήσουμε για το ζήτημα ελευθερίας του Τύπου, πρώτα χρειάζεται να μιλήσουμε για το οικοσύστημα, μετά για την κουλτούρα και τρίτον για το πώς οριοθετείται θεσμικά και νομικά αυτό που λέμε ‘ελευθερία του Τύπου’ και ‘ελευθερία της έκφρασης’.

Στην Ελλάδα έχουμε μια αμιγώς συντηρητική κουλτούρα με τη θρησκεία και πολλές αγκυλώσεις παραδοσιακών αξιών να διατρέχουν τον τρόπο με τον οποίον αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας ως κοινωνικά και ως πολιτικά άτομα.

Οπότε υπάρχουν περισσότερα στεγανά στο τι θα έπρεπε να σημαίνει ‘ελευθερία του Τύπου’, τι σημαίνει τελικά και τι συμβαίνει.

Είμαστε εγκλωβισμένοι σε πιο αυστηρά και πιο αυτοχαρακωμένα κουτάκια από ό,τι είναι σε άλλες κουλτούρες. Μας οριοθετούν.

Ανήκω σε αυτούς που θεωρούν πως η συζήτηση και ο όρος ‘δημοσιογραφική δεοντολογία’ είναι κοινωνικές κατασκευές πάνω στον άξονα του τι είναι κοινωνικά αποδεκτό, τι πρέπει να είναι στο δημόσιο χώρο, τι διαπαιδαγωγεί. Όλο αυτό μας το βάζει σε πιο βολικά κουτάκια κατανόησης, σε πολιτισμικό επίπεδο.

Ό,τι ανήκει στην κίτρινη ή τη ψυχαγωγική δημοσιογραφία, θεωρείται λιγότερο δημοσιογραφικό. Κατ’ αναλογία, εξίσου δαιμονοποιείται η λειτουργία των social media. Θεωρούνται φορείς ψευδών ή παραποιημένων ειδήσεων και τίθενται ερωτήματα όπως’“η δημοσιογραφία των πολιτών είναι ή μπορεί να είναι δημοσιογραφία; Τι ρόλο επιτελούν; Σε τι ποσοστό;’.

Σε δεύτερο επίπεδο, επειδή τα κοινωνικά δίκτυα δίνουν τη δυνατότητα στους επαγγελματίες να έχουν προσωπικό χώρο, μας αφήνουν να δούμε ποια ίσως να είναι η ιδεολογική τους τοποθέτηση ή η άποψη τους, κάπου που αξιολογούνται από ακροατήρια.

Έξω από τις αγκυλώσεις για στρατευμένους των fake news κλπ, πρέπει να θέτουμε δύσκολα ερωτήματα στα ακροατήρια. Όχι να κάνουμε εκ των προτέρων υποθέσεις.

Αυτή είναι μια βασική διαφορά της έρευνας ακροατηρίων”, που μπορεί να βοηθήσει “και σε επίπεδο χάραξης στρατηγικών στο πεδίο της δημοσιογραφίας και δημοσιογραφικής δεοντολογίας”.

Πηγή: news247.gr

Στην Ισπανία, η El País γράφει: «Οι διαμαρτυρίες για τη δημόσια Υγεία κατακλύζουν τη Μαδρίτη». Η διαδήλωση ενώνει 250.000 άτομα, σύμφωνα με την τοπική κυβέρνηση, σε μια κατακραυγή ενάντια στην Αγιούσο. Και η El Mundo: «Μεγάλη διαδήλωση στη Μαδρίτη για τη δημόσια Υγεία». Ισπανοί πολίτες διαδηλώνουν στην πρωτεύουσα της χώρας κόντρα στις επιλογές της κυβερνήτριας της τοπικής κυβέρνησης, και μέλος του Λαϊκού κόμματος, Ισαμπέλ Αγιούσο. 

Στη Γαλλία, η Humanité γράφει: «Κερδισμένος πρώτος γύρος». Το διασυνδικαλιστικό κίνημα κατάφερε να κερδίσει το στοίχημα της αύξησης των δυνάμεων που κινητοποιούνται κόντρα στο σχέδιο της κυβέρνησης. Το επόμενο αποφασιστικό βήμα είναι η απεργία στις 7 Μαρτίου. Στη Libération διαβάζουμε: «Μια εβδομάδα μετά το σεισμό:”Μόνοι μας, με τους νεκρούς μας στα χέρια”». Η απόγνωση και ο θυμός μεγαλώνουν στις πληγείσες ζώνες, καθώς ο απολογισμός των θυμάτων αυξάνεται. Ο αριθμός των νεκρών μπορεί να ξεπεράσει τους 50.000, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Η Le Monde έχει σήμερα τίτλο: «Σε Τουρκία και Συρία, οι πληγές ενός σεισμού».Σύμφωνα με την τουρκική υπηρεσία διαχείρισης καταστροφών, οι νεκροί είναι περισσότεροι από 20.000. Τέλος, η Le Figaro: «Συντάξεις: η κυβέρνηση δεν υποχωρεί, παρά τις κινητοποιήσεις». Κυβέρνηση και συνδικάτα εμμένουν στη θέση τους, ενώ αυτή τη Δευτέρα ανοίγει νέος κύκλος διαλόγου στη γαλλική Εθνοσυνέλευση, ο οποίος αναμένεται να είναι θυελλώδης.

Στη Γερμανία, η Frankfurter Allgemeine Zeitung γράφει: «Ο Βέγκνερ θέλει να ηγηθεί της κυβέρνησης του Βερολίνου». Ο υποψήφιος του CDU αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για συνομιλίες με το SPD και τους Πράσινους. Η Αριστερή συμμαχία είχε την πλειοψηφία στις εκλογές για το κρατίδιο του Βερολίνου. Στη Süddeutsche Zeitung διαβάζουμε: «Το CDU είναι η ισχυρότερη δύναμη στο Βερολίνο». Στις εκλογές για τη Βουλή των Αντιπροσώπων, η Ένωση κερδίζει στην πρωτεύουσα. Η υποψήφια του SPD Φραντσίσκα Γκιφέι πρέπει να ανησυχεί για σημαντικές απώλειες, αναφέρει η εφημερίδα. Τέλος, η Die Welt: «Το CDU θριαμβεύει στις εκλογές στο Βερολίνο». Ωστόσο, ο συνασπισμός κόκκινο-πράσινο-κόκκινο (SPD-Αριστερά-Πράσινοι) θα μπορούσε να συνεχιστεί. 

Στις ΗΠΑ, η Wall Street Journal γράφουν: «Ο αμερικανικός στρατός καταρρίπτει τέταρτο αντικείμενο μεγάλου υψομέτρου». Οι ΗΠΑ κατέρριψαν τέταρτο ιπτάμενο αντικείμενο την Κυριακή, που πέταγε στα 20.000 πόδια πάνω από τη λίμνη Χιούρον, αυξάνοντας τις ανησυχίες για την ασφάλεια στον εναέριο χώρο της χώρας. Οι New York Times έχουν τίτλο: «Αντικείμενα στον ουρανό προκαλούν ανησυχία στο έδαφος». Οι ΗΠΑ καταρρίπτουν τέταρτο αεροσκάφος μέσα σε εννιά μέρες. Στους Financial Times διαβάζουμε: «Τα μπαλόνια της Κίνας περνούν στον εναέριο χώρο της Ταϊβάν πολύ συχνά». Οι αξιωματούχοι του νησιωτικού κράτους θεωρούν ότι τα μπαλόνια χρησιμοποιούνται για στρατιωτικούς λόγους, ενώ οι ΗΠΑ αναζητούν τα συντρίμμια του καταρριφθέντος μπαλονιού. Τέλος η Washington Post: «Η Ουκρανία ετοιμάζει τις άμυνές της σε όλα τα μέτωπα». Η αναμενόμενη ρωσική επίθεση μπορεί να έρθει από οπουδήποτε στο τεράστιο μέτωπο του πολέμου.

Στη Βρετανία, οι Times γράφουν: «Οι εταιρείες ύδατος θα γλιτώσουν την απειλή των προστίμων ύψους £250 εκατομμυρίων». Οι υπουργοί κατηγορούνται ότι σπαταλούν χρόνο και χρήμα. Ο Guardian έχει τίτλο: «Το Εργατικό κόμμα καταδικάζει τον ‘κατάλογο της σπατάλης’ στις ‘πιστωτικές κάρτες’ της κυβέρνησης». Ταξίδια και γεύματα πολυτελείας ανάμεσα στα τεμάχια που έχουν χρεωθεί στο φορολογούμενο, σύμφωνα με ανάλυση που δημοσιεύει η εφημερίδα. Στον Independent διαβάζουμε: «Το διοικητικό συμβούλιο του BBC θα διαβουλευτεί για το μέλλον του προέδρου καθώς η υπόθεση ‘μετρητά για τον Μπόρις’ βαραίνει την ατμόσφαιρα». Η θέση του προέδρου του BBC, Ρίτσαρντ Σαρπ, κρέμεται από μια κλωστή καθώς οι αξιωματούχοι ετοιμάζονται να συζητήσουν για το μέλλον του στο τιμόνι της επιχείρησης, μετά από μια καταδικαστική κοινοβουλευτική έκθεση σχετικά με το ρόλο του στην εξασφάλιση δανείου £800.000 για τον Μπόρις Τζόνσον. Τέλος, η Daily Telegraph: «Αναθεώρηση της βρετανικής ασφάλειας σχετικά με τα κινεζικά μπαλόνια». Ο υπουργός Άμυνας Μπεν Γουάλας εργάζεται με τις ΗΠΑ για να αντιμετωπίσει την απειλή εν μέσω φόβων ότι μπαλόνια έχουν ήδη πετάξει πάνω από το έδαφος της χώρας.

Στην Ιταλία, η La Repubblica γράφει: «Μπερλουσκόνι ενάντια σε Μελόνι για Ζελένσκι και Rai». O αρχηγός της Φόρτσα Ιτάλια ανέφερε ότι: «Ως πρωθυπουργός δεν θα πήγαινα ποτέ να μιλήσω με τον ουκρανό πρόεδρο, δεν έπρεπε να επιτεθεί στο Ντονμπάς». Στη La Stampa διαβάζουμε: «Ο Μπερλουσκόνι μιλάει, η Μελόνι τρέμει». Χάος στην κυβερνητική πλειοψηφία, ενώ το παλάτι Κίτζι λέει ότι η γραμμή για το ουκρανικό δεν αλλάζει. Η Il Messaggero έχει σήμερα κύριο τίτλο: «Ενέργεια, αυτόνομοι μέσα στο έτος». Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα, ο υπουργός Επιχειρηματικότητας Αντόλφο Ούρσο λέει ότι η συμφωνία με το Αζερμπαϊτζάν θα συμβάλει στην ενεργειακή αυτονομία της χώρας. Τέλος, η Corriere della Sera: «Ο Μπερλουσκόνι επιτίθεται στον Ζελένσκι». “Δεν του μιλάω”, αναφέρει ο καβαλιέρε, ενώ το Δημοκρατικό κόμμα ρωτά αν η Μελόνι είναι σύμφωνη. Η απάντηση της κυβέρνησης είναι ότι στηρίζει το Κίεβο.

Για έβδομη χρονιά, το Μουσείο Τυπογραφίας Γιάννη και Ελένης Γαρεδάκη προκηρύσσει τον Διεθνή Διαγωνισμό Αφίσας, που προσελκύει συμμετέχοντες από όλο τον κόσμο.

Θέμα του φέτος, «Ο Πλανήτης Γη στο οικολογικό σταυροδρόμι». Ο λόγος περισσότερο απο προφανής: ζούμε σε εποχή κορύφωσης της κλιματικής κρίσης. Συνεπώς, το μήνυμα της περιβαλλοντικής αφύπνισης απαιτείται να φτάσει στους περισσότερους δυνατούς παραλήπτες. Η αφίσα ως «πομπός» διαδραματίζει τον δικό της ρόλο σε αυτή την πανανθρώπινη προσπάθεια σωτηρίας του πλανήτη.

Ο διαγωνισμός διαρκεί από τη Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2022 έως την Παρασκευή 10 Μαρτίου 2023. Η αφίσα θα πρέπει να συνοδεύεται από ένα σύντομο επεξηγηματικό κείμενο που θα αναλύει το περιεχόμενο και τον στόχο της.

Η πρόσκληση αφορά κυρίως επαγγελματίες και σπουδαστές των γραφικών και εικαστικών τεχνών. Οι αφίσες αυτές θα παρουσιαστούν σε έκθεση που θα φιλοξενηθεί στο αμφιθέατρο του Μουσείου Τυπογραφίας για έναν χρόνο, μέχρι τον επόμενο διαγωνισμό.

Η απονομή των βραβείων και επαίνων θα γίνει στο πλαίσιο εκδήλωσης για την Τυπογραφία, που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 13 Μαΐου 2023 στο αμφιθέατρο του Μουσείου Τυπογραφίας, στο ΒΙΟΠΑ Χανίων, Σούδα, Κρήτη.

Τα βραβεία

Οι 30 αφίσες που θα επιλέξει η κριτική επιτροπή του διαγωνισμού (τα μέλη της οποίας θα ανακοινωθούν σύντομα) θα λάβουν τιμητικές διακρίσεις και οι τρεις πρώτες θα λάβουν σημαντικά χρηματικά έπαθλα. 

• 2.000 ευρώ ο πρώτος νικητής
• 1.500 ευρώ ο δεύτερος νικητής
• 1.000 ευρώ ο τρίτος νικητής

Όροι συμμετοχής

1) Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να αποστείλουν το έργο τους από τη Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2022 έως την Παρασκευή 10 Μαρτίου 2023 στο email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.. Η αφίσα θα πρέπει να συνοδεύεται από την φόρμα συμμετοχής και από μια σύντομη περιγραφή του έργου (έως 100 λέξεις). Το όνομα και των δύο αρχείων θα πρέπει να είναι το ονοματεπώνυμο των διαγωνιζόμενων.
Τα στοιχεία της φόρμας συμμετοχής είναι:

• Όνομα / First Name:                    
• Επώνυμο / Last Name:
• e-mail:
• Χώρα / Country:        
• Πόλη / City:             
• Διεύθυνση / Address:
• Τηλέφωνο / Telephone number (with country code)
• Σύντομη περιγραφή / Brief (in English): [max 100 words]

2) Οι διαστάσεις θα πρέπει να είναι 50×70 εκ. PDF, CMYK, εικόνα στα 200 ppi και να μην ξεπερνά τα 25 Μb. Διαφορετικά η αποστολή θα πρέπει να γίνει με wetransfer. Aπαραίτητα θα πρέπει να επισυνάπτεται και ένα αρχείο της αφίσας σε μορφή jpg σε χαμηλή ανάλυση έως 1 MB για χρήση web.

3) Κάθε συμμετέχοντας έχει τη δυνατότητα αποστολής ενός μόνο, πρωτότυπου έργου, που δεν έχει συμμετάσχει σε άλλο διαγωνισμό. Από τον διαγωνισμό εξαιρούνται οι εργαζόμενοι στην “Χανιώτικα Νέα” ΑΕ και στο «Μουσείο Τυπογραφίας Γιάννη & Ελένης Γαρεδάκη”.

4) Η αφίσα πρέπει να φέρει το λογότυπο του μουσείου, είτε στα ελληνικά είτε στα αγγλικά. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να βρουν το λογότυπο στη διεύθυνση www.typography-museum.gr/logos.pdf

5) Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού θα ανακοινωθούν στην εκδήλωση απονομής που θα φιλοξενηθεί στο αμφιθέατρο του «Μουσείου Τυπογραφίας». Μετά την απονομή τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν στην εφημερίδα “Χανιώτικα Νέα”, στο www.haniotika-nea.gr, στο site του “Μουσείου Τυπογραφίας” www.typography-museum.gr και στην επίσημη σελίδα του “Μουσείου Τυπογραφίας” στο facebook www.facebook.com/MouseioTypographias.

Πνευματικά δικαιώματα

1. Με τη συμμετοχή τους στον διαγωνισμό, οι δημιουργοί δηλώνουν ότι τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν για την δημιουργία του έργου τους είναι πρωτότυπα και δεν περιλαμβάνουν πνευματικά δικαιώματα τρίτων. 

2. Οι δημιουργοί των τριών έργων που θα βραβευτούν δηλώνουν ότι δεν διατηρούν κανένα περιουσιακό δικαίωμα στα έργα που θα παραδώσουν.

3. Το Μουσείο Τυπογραφίας Γιάννη και Ελένης Γαρεδάκη θα μπορεί αζημίως να επαναχρησιμοποιήσει ελεύθερα, για οποιονδήποτε σκοπό και με οποιονδήποτε τρόπο, αυτούσιο ή διασκευασμένο, όλο ή μέρος του υλικού που έχει αποσταλεί από τους 30 δημιουργούς που έλαβαν βραβεία ή τιμητικές διακρίσεις.

4. Η συμμετοχή στο διαγωνισμό αυτόματα συνεπάγεται την αποδοχή των όρων της παρούσας προκήρυξης.

Ραγδαία αύξηση των δολοφονιών δημοσιογράφων και εργαζόμενων στα ΜΜΕ καταγράφει η Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων (ΔΟΔ) η οποία δημοσίευσε τον ετήσιο θλιβερό κατάλογο προειδοποιώντας για την επιστροφή μιας περιόδου «ελεύθερης στοχοποίησης» των επαγγελματιών ΜΜΕ.

Η ΔΟΔ έχει καταγράψει 68 δολοφονίες δημοσιογράφων και εργαζόμενων ΜΜΕ κατά τη διάρκεια του 2022, έναντι 47 το 2021 και τα τελευταία χρόνια καταγραφόταν πτώση του αριθμού των δολοφονιών. Υπήρξαν, επίσης, 11 θάνατοι που σχετίζονταν με ατυχήματα και ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων τριών δημοσιογράφων και εργαζομένων ΜΜΕ που απεβίωσαν ενώ έκαναν ρεπορτάζ για το Παγκόσμιο Κύπελλο 2022 στο Κατάρ.

«Αυτοί οι αριθμοί δείχνουν ότι δεν υπάρχει τέλος στην κρίση της ασφάλειας στη δημοσιογραφία, αντιθέτως, αντιπροσωπεύουν πραγματική απειλή για την επιστροφή μιας περιόδου ανεξέλεγκτης στοχοποίησης των επαγγελματιών των Μέσων Ενημέρωσης σε πολλά μέρη του κόσμου», δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας της ΔΟΔ, Anthony Bellanger.

Λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, σημειώθηκαν 12 απώλειες επαγγελματιών ΜΜΕ, ο υψηλότερος αριθμός εκ των 21 χωρών όπου έχουν καταγραφεί θανατηφόρα περιστατικά. Στην αύξηση των δολοφονιών συνέβαλαν επίσης με 11 και 7 περιστατικά αντιστοίχως η κυριαρχία του τρόμου των εγκληματικών οργανώσεων στο Μεξικό καθώς και η κατάλυση του νόμου και της τάξης στην Αϊτή.

Οι δημοσιογράφοι στην Κολομβία αντιμετωπίζουν ένα νέο κύμα βίας, το οποίο απειλεί να καταστήσει τη χώρα ζώνη δολοφονίας δημοσιογράφων και εργαζομένων στα ΜΜΕ για άλλη μια φορά, καταστρέφοντας τις προοπτικές για ελευθερία των Μέσων Ενημέρωσης μετά τις πολιτικές διευθετήσεις για τον τερματισμό των δεκαετιών αιματηρού εμφυλίου πολέμου.

Στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, η νέα ηγεσία στις Φιλιππίνες δεν ανέκοψε τις θανατηφόρες επιθέσεις σε δημοσιογράφους, με τέσσερις δολοφονίες τον πρώτο χρόνο της προεδρίας του Ferdinand "Bongbong" Romualdez Marcos Jr, ενώ πέντε δημοσιογράφοι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της πολιτικής κρίσης στο Πακιστάν.

Η Μέση Ανατολή και ο αραβικός κόσμος είδαν τις δολοφονίες επαγγελματιών των Μέσων Ενημέρωσης να αυξάνονται από τρεις πέρυσι σε πέντε, συμπεριλαμβανομένου και του θανάσιμου πυροβολισμού που δέχθηκε, μέρα μεσημέρι, η πολύπειρη δημοσιογράφος του Al Jazeera, Shireen Abu Akleh. Τέσσερις δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν στο Τσαντ και τη Σομαλία, που σημαίνει ότι η Αφρική κατέγραψε τον χαμηλότερο αριθμό θανάτων μεταξύ των πέντε περιοχών της Λίστας Δολοφονηθέντων της ΔΟΔ. Χαμηλότερα στη λίστα η Αμερική (30), η περιοχή Ασίας-Ειρηνικού (16), η Ευρώπη (13) και η Μέση Ανατολή και ο αραβικός κόσμος (5).

Η ΔΟΔ ανανεώνει την έκκλησή της για μεγαλύτερη προστασία των δημοσιογράφων, προειδοποιώντας ότι η αποτυχία αντιμετώπισης των απειλών για την ασφάλεια των δημοσιογράφων θέτει σε κίνδυνο, ενδεχομένως, τη δημοκρατική κυριαρχία, η οποία απειλείται χωρίς τη συμβολή της δημοσιογραφίας στην ενημέρωση του κοινού για θέματα γενικού ενδιαφέροντος.

«Η αύξηση των δολοφονιών δημοσιογράφων και άλλων εργαζομένων στα ΜΜΕ είναι μια σοβαρή αιτία ανησυχίας και ένα ακόμη καμπανάκι προς τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο, προκειμένου να αναλάβουν δράση για την υπεράσπιση της δημοσιογραφίας, ενός από τους βασικούς πυλώνες της δημοκρατίας», δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας της ΔΟΔ. Anthony Bellanger. «Εάν δεν προβούμε σε ενέργειες, το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να ενθαρρύνουμε εκείνους που επιδιώκουν να καταστείλουν την ελεύθερη ροή πληροφοριών και να υπονομεύσουν την δυνατότητα των λαών να απαιτούν από τους ηγέτες τους να λογοδοτούν. Πρέπει να διασφαλιστεί ότι όσοι έχουν εξουσία και επιρροή δεν στέκονται εμπόδιο προς μια κοινωνία ανοιχτή, χωρίς αποκλεισμούς».

Για να αντιμετωπιστεί η έλλειψη δράσης και πολιτικής βούλησης των κυβερνήσεων για την αντιμετώπιση της ατιμωρησίας των εγκλημάτων που διαπράττονται κατά δημοσιογράφων, η ΔΟΔ ζητά μια Διεθνή Σύμβαση  των Ηνωμένων Εθνών, αφιερωμένη στην προστασία των δημοσιογράφων και των επαγγελματιών των Μέσων Ενημέρωσης.

Ακολουθεί  η λίστα της ΔΟΔ με τους δημοσιογράφους που δολοφονήθηκαν το 2022.      

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ