ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ 

AMBER ALERT

του Odise Plaku

(για πρώτη φορά στην Ελλάδα το έργο του πολυβραβευμένου Αλβανού συγγραφέα)

Σκηνοθεσία Γιώτα Κουνδουράκη 

Με την Γεωργία Ζώη

Μια παράσταση αφιερωμένη στα ανήλικα θύματα που πωλούνται για σεξουαλική - και όχι μόνο - εκμετάλλευση σε όλο τον κόσμο. 

Μετά την τεράστια επιτυχία η παράσταση

AMBER ALERT παρατείνεται και για τον Απρίλιο

Πάνω απο 50 επώνυμες διθυραμβικές κριτικές για την παράσταση AMBER ALERT… 

Στην κεντρική σκηνή του θεάτρου ΒΙΚΤΩΡΙΑ

ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ και κάθε ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ & ΣΑΒΒΑΤΟ ΩΡΑ 21:00

Έως και το Σάββατο του Λαζάρου

Η εταιρεία πολιτισμού ΔΙΩΝΗΣ ΑΙΝΙΓΜΑ είναι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει την παράταση της παράστασης AMBER ALERT στο ΘΕΑΤΡΟ ΒΙΚΤΩΡΙΑ από το Σάββατο 6 Απριλίου και κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00. Η παράσταση AMBER ALERT από την πρώτη ημέρα που ανέβηκε έτυχε τεράστιας ανταπόκρισης από το φιλοθεάμων κοινό, λόγω του ιδιαίτερου θέματος που αφορά στην κοινωνική μάστιγα της εκμετάλλευσης ανήλικων θυμάτων. Με απανωτά sold out οι θεατρόφιλοι αποδεικνύουν ακόμη μια φορά ότι «Η Τέχνη είναι βάλσαμο και κινητήριος δύναμη» όπως γράφει και στην κριτική του ο κριτικός θεάτρου, ποιητής, συγγραφέας Νίκος Μπατσικανής.

Το έργο του πολυβραβευμένου Αλβανού συγγραφέα Odise Plaku (Οντίς Πλακού) «AMBER ALERT» παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, με την υποστήριξη του εθελοντικού μη κερδοσκοπικού οργανισμού «Το χαμόγελο του παιδιού» και της Αλβανικής Πρεσβείας, σε σκηνοθεσία Γιώτας Κουνδουράκη, με την Γεωργία Ζώη στον σπαρακτικό ρόλο της Μάνας και την Αρετή Κοκκίνου με την κιθάρα της επι σκηνής.

50 και άνω διθυραμβικές κριτικές τόσο από θεατρολόγους – κριτικούς όσο και από θεατές αλλά και σκηνοθέτες και ηθοποιούς συστήνουν την παράσταση που καταχειροκροτείται στο κατάμεστο Θέατρο ΒΙΚΤΩΡΙΑ. 

Amber Alert

Μια παράσταση αφιερωμένη στα ανήλικα θύματα που πωλούνται για σεξουαλική - και όχι μόνο - εκμετάλλευση σε όλο τον κόσμο.

Λίγα λόγια για την παράσταση:

Σε έναν εφιαλτικό κόσμο μια Μάνα, η Μάνα Σύμβολο, ψάχνει χρόνια το παιδί της.

Μια κόρη 14 χρονών που μοιάζει με άγγελο, χαμένη καιρό.

Σε έναν κόσμο που το εμπόριο σάρκας ανθεί και η εξουσία καλύπτει τεράστια εγκλήματα διαφθοράς και ανθρωποφαγικής λαγνείας, η Μάνα θα μιλήσει, θα καταγγείλει, θα σπαράξει. Αν σκάσει η καρδιά της, ο πόνος θα πνίξει τον κόσμο όλο. Γιατί τώρα πια, αυτή η απλή, καταπιεσμένη γυναίκα από ένα πατριαρχικό περιβάλλον, γίνεται μια αρχέτυπη τραγική μορφή που επαναστατεί ενάντια στη διαφθορά της εξουσίας. 

Μετά από κάθε παράσταση θα ακολουθεί συζήτηση με τους θεατές για την αιχμηρή κοινωνική πληγή που μαστίζει την εποχή μας παγκοσμίως.

Το σύγγραμμα AMBER ALERT θα διατίθεται στο ΤΑΜΕΙΟ του Θεάτρου και στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις 24 γράμματα. Θα είναι δίγλωσσο και θα είναι εμπλουτισμένο με υλικό (φωτογραφίες και σημειώματα των συντελεστών) από την παράσταση.

Με την Υποστήριξη του εθελοντικού μη κερδοσκοπικού οργανισμού

«Το Χαμόγελο του παιδιού»

και της Αλβανικής Πρεσβείας

Ερμηνεύει: η Γεωργία Ζώη

Μουσική επι σκηνής: Αρετή Κοκκίνου

Συντελεστές:

Κείμενο: Odise Plaku

Μετάφραση: Mihal Naço

Σκηνοθεσία: Γιώτα Κουνδουράκη

Σύνθεση μουσικής: Αρετή Κοκκίνου

Σκηνικά – Κοστούμια: Σοφία Παγώνη

Βοηθός Σκηνοθέτη – Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Μαρία Χελιδώνη

Σχεδιασμός Φωτισμού - Φωτογραφίες προγράμματος - αφίσας – παράστασης - βίντεο: Πάνος Γκόλφης

Ξυλουργικές Κατασκευές Σκηνικού: Μανώλης - Νεκτάριος Καραμολέγκος

Τεχνική Υποστήριξη: Κώστας Ματσιούλας

AMBER ALERT

Θέατρο Βικτώρια, Μαγνησίας 5 Αθήνα

Ημέρες και ώρα παραστάσεων: από Σάββατο 6 Απριλίου και κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00

Λήξη παραστάσεων: έως και το Σάββατο 27 Απριλίου

Διάρκεια παράστασης: 70 λεπτά χωρίς διάλειμμα

Πληροφορίες: 2108820008

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

Γενική Είσοδος: 15 €  

Μειωμένο : 10 € Φοιτητικό, ανέργων, πολυτέκνων, ΑμεΑ, 65+

Ειδικές Τιμές: 12 € Για ομαδικές κρατήσεις άνω των 10 ατόμων (τηλ. 6944307465 και 2108820008)

Ατέλεια ΣΕΗ - ΕΕΣ - Π.Ε.ΣΥ.Θ.: 5€, κατόπιν διαθεσιμότητας θέσεων

Έκδοση εισιτηρίων: ticketservices.gr

και στο ΤΑΜΕΙΟ του Θεάτρου 2108820008.

Βιογραφικό σημείωμα του συγγραφέα Odise Plaku

Ο Αλβανός συγγραφέας Odise Plaku γεννήθηκε στην πόλη Φιέρι (Fieri‎‎) στις 22.02.1969.

Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο «Luigj Gurakuqi», Παιδαγωγική Σχολή, Σκόδρας. Το 2012 απέκτησε Μάστερ στις Πολιτικές Επιστήμες στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Στρούγκας, με το θέμα «Οι σχέσεις Αλβανίας-Κίνας και τα σκαμπανεβάσματά τους». Ενώ το 2013, από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Καμζάς, στη Σχολή «Χρηματοοικονομικής-Λογιστικής», απέκτησε πτυχίο με θέμα «Η Τράπεζα της Αλβανίας, η πραγματικότητα και τα προβλήματα που την περιβάλλουν».

Σήμερα εργάζεται ως επικεφαλής του τομέα των κοινοβουλευτικών εκδόσεων της Αλβανικής Βουλής.

Έχει χαρακτηριστεί από την κριτική ως μια νέα ξεχωριστή φωνή της σημερινής αλβανικής ποίησης. Στον κατάλογο της δημιουργικότητάς του, στο είδος της ποίησης συγκαταλέγονται μια σειρά συλλογών όπου η συνένωση των θεμάτων δημιουργεί μια σύγχρονη εικόνα για τον αναγνώστη καθιστώντας τον μέρος αυτού του συναισθηματικού και καλλιτεχνικού κόσμου. Έχει δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στην δημιουργία πεζού λόγου για παιδιά και ενήλικες με ευαίσθητα θέματα από την καθημερινότητα. Στις δημιουργικές του αποσκευές μετράει πάνω από είκοσι εκδόσεις διαφορετικών ειδών.

Όμως το πάθος που κυριαρχεί στη λογοτεχνική του δημιουργικότητα είναι το σκηνικό δράμα, μονόπρακτα, κωμωδία, τόσο για ενήλικες όσο και για παιδιά. Ήδη στη δημιουργική του βιογραφία υπάρχουν πάνω από δέκα δραματικά έργα που ανέβηκαν από διάφορα αλβανικά θέατρα και εκτιμήθηκαν δεόντως από το κοινό και τους κριτικούς.

Ένα από τα έργα του, το μονόπρακτο «Η κραυγή της τρελής μητέρας», παραμένει το πιο επιτυχημένο όλα αυτά τα χρόνια και έχει παιχτεί όχι μόνο στα θέατρα της Αλβανίας, αλλά και εκτός συνόρων όπου έχει λάβει επάξια πολλές διακρίσεις. Στο επίκεντρό του βρίσκεται η εμπορία ανθρώπων, μια αιχμηρή κοινωνική πληγή, όχι μόνο με τοπικό και βαλκανικό χαρακτήρα, αλλά σ’ ένα ευρύτερο χώρο, παγκόσμιας κλίμακας. Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο, που η μοίρα τους περιπλανιέται στους λαβύρινθους του πόνου και της λήθης. Για τα έργα του ο συγγραφέας έχει βραβευτεί με πολλά εθνικά βραβεία και από τη διασπορά.

Το μονόπρακτο που προαναφέραμε και τα ποιήματα της συλλογής «Οδυσσέας είμαι κι εγώ», είναι μια σοβαρή προσπάθεια επιπλέον πολλών άλλων, να χτιστούν μόνιμες γέφυρες πολιτιστικής συνεργασίας μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας.

Πάνω απο 50 επώνυμες διθυραμβικές κριτικές για την παράσταση

AMBER ALERT…

Ενδεικτικά και συνοπτικά :

Μπατσικανής  Νίκος

Κριτικός θεάτρου, ποιητής, συγγραφέας

Πολύ σπουδαία παράσταση στο θέατρο "Βικτώρια" “AMBER ALERT”, του Odise Plaku. Μια παράσταση για την αρπαγή κι εκμετάλλευση ανηλίκων

Η κριτική μου: 

Μια σύγχρονη τραγωδία, βασισμένη στο θαυμάσιο κείμενο του Odise Plaku και στην ωραία μετάφραση του Mihal Naço, που αναδείχτηκε θαυμάσια από τη σκηνοθεσία της Γιώτας Κουνδουράκη (βοηθός σκηνοθέτη και καλλιτεχνική διεύθυνση η Μαρία Χελιδώνη), χάρη και στην εξαιρετική ερμηνεία της πολυτάλαντης Γεωργίας Ζώη, σε ρεσιτάλ ηθοποιίας. Η εξαίσια μουσική σύνθεση της Αρετής Κοκκίνου, με την ίδια επί σκηνής να συνοδεύει (με την κιθάρα της) την ηρωίδα - Μάνα, το ταιριαστό κοστούμι της Σοφίας Παγώνη, η οποία σχεδίασε και το καταπληκτικό - με προοπτική σκηνικό (ξυλουργικές κατασκευές σκηνικού ο Μανώλης - Νεκτάριος Καραμολέγκος) και οι υποβλητικοί φωτισμοί του Πάνου Γκόλφη, όλα συνέτειναν στο εκπληκτικό αποτέλεσμα Θερμά συγχαρητήρια, για την επιλογή του θέματος αλλά και για το εκπληκτικό αποτέλεσμα. Η Τέχνη είναι βάλσαμο και κινητήριος δύναμη.

Κωνσταντίνος Μπούρας

Κριτικός, Ποιητης, Συγγραφέας

19/3/2024

Παράξενο κι αλλόκοτο το συγχρονικό επίκαιρο στοιχείο αυτής της παράστασης κι αυτού τού αλβανικού έργου γενικότερα, που αγγίζει το λεπτό θέμα των εξαφανίσεων ανηλίκων ακούσιων «εργατών» κι «εργατριών» στη βιομηχανία τού σεξ. Ο υλιστικός πολιτισμός μας έφτασε στο απώτατο άκρο τής παρακμής του με τις παντοειδείς εκμεταλλεύσεις αδυνάμων. Το άτομο δεν έχει σημασία όταν δεν ανήκει σε προνομιούχα τάξη, στρώμα, οικογένεια, συσσωμάτωμα κι όταν δεν μπορεί να πληρώσει ακριβά για την υπεράσπισή του. Τότε, φασιστικές μαφίες, οργανωμένες σε απόλυτα λειτουργικά μοντέλα και πρότυπα ζούγκλας κινούνται εναντίον τού άτυχου αυτού μεμονωμένου προσώπου και το κατεδαφίζουν, το καταστρέφουν, το ξεζουμίζουν με το να το καθιστούν αναξιόπιστο δια της στοχευμένης, μεθοδικής, επαγγελματοποιημένης συκοφαντικής δυσφήμησής του.

Η τραγική μάνα που αναζητά την εξαφανισμένη κόρη της κι αρνείται να την αντιμετωπίσει ως «παραστρατημένη» γιατί δεν την αντιμετωπίζει ως πρόβατο στη στάνη αλλά ως δυνάμει ένθεη παρουσία που αξίζει τον σεβασμό όλων μας, ετούτη η τραγική οντότητα θυμίζει τις εκπληκτικά αρχετυπικές γυναίκες στην δραματική ποίηση τού αθάνατου, αδικοσκοτωμένου και κυνηγημένου από τους φασίστες Λόρκα.

Είναι δυναμική, είναι πέρα από τα πρότυπα τής θηλυκότητας στην ανδροκρατούμενη πατριαρχική κοινωνία.

Γίνεται σαλή, φέρεται σαν τρελή, περιφέρεται αλλόκοτα «ανά τας ρύμας και τας αγυιάς», κονταροχτυπιέται με τα ανδρείκελα τής όποιας εξουσίας, κρίνει εκ των έσω τους αχυρανθρώπους συμπολίτες της (στους οποίους ομολογεί διαπιστώνοντας πως ανήκε και η ίδια πριν την χτυπήσει το Κακό με όλη τη μανία του συγκεντρωμένη) και ανθίστανται συνεχώς επί τριάντα ολάκερα χρόνια. Πραγματική η ιστορία, βλέπεις. Όταν σού αφηγούνται κάτι ακραίο κι απίστευτο είναι κατά πάσαν πιθανότητα και κατά τεκμήριο απολύτως ΑΛΗΘΙΝΟ. Μόνον οι νοητικές κατασκευές των ανθρώπων είναι δομημένες, λογικές, προβλέψιμες… Η ζωή δεν υποχρεούται να ακολουθεί τους δικούς μας αυθαίρετους κανόνες. Το πραγματικό και το φανταστικό ακριβώς ως προς αυτή την απέραντη πολύπλοκη απιθανότητα διαφέρουν. Το φανταστικό είναι πάντα απλό, στα όρια τού γελοίου. Το πραγματικό είναι ακατανόητο, αδιανόητο, αχώνευτο, αμεταβόλιστο, αξεπέραστο, αγιάτρευτο, ανυπέρβλητο…

Ακριβώς όπως αυτή η ιστορία: η Μάνα αρνείται να συμβιβαστεί με την εκπόρνευση της κόρης της. Την αντιμετωπίζει με σεβασμό και είναι πάντα έτοιμη να τη δεχτεί στο σπιτικό της με ανοικτές αγκάλες. Διατηρεί το νυφικό της, καθαρίζει το δωμάτιό της, οσμίζεται σε καθημερινή βάση τα καλοπλυμένα και καλοσιδερωμένα ρούχα της.

Η πρώην δεκατετράχρονη όμως δεν είναι εκεί. Είναι σε άλλο, άγνωστο χώρο, τόσο που ο χρόνος διαστέλλεται κι οι δύο χωροχρονικοί κύκλοι δεν τέμνονται.

Εξαιρετική η ΓΕΩΡΓΙΑ ΖΩΗ, παίζει όπως μόνον η Κατίνα Παξινού θα μπορούσε να διαχειριστεί αυτή την ανελισσόμενη σκηνική κατάσταση, που δεν γίνεται μονότονη χάρη στα σκηνικά αντικείμενα, στα κοστούμια, στον διάκοσμο, μα πάνω απ’ όλα χάρη στην υποβλητική ζωντανή επί σκηνής μουσική που δεν περιορίζεται απλώς στο να σχολιάσει αλλά αποκτά μία δεύτερη «φωνή» ανατριχιαστική κι υποτείνουσα προς το αποτρόπαιο (εκπληκτική η Αρετή Κοκκίνου, μπρεχτικώς «άφυλη», μασκαρεμένη σε αγγελικό μελωδικό ον).

Στοιχεία χορικών και στασίμων από την παραδοσιακή αρχαία τραγωδία. Το μεταμοντέρνο – ευτυχώς – δεν έχει διεισδύσει εδώ. Η αχρεία θρασύτητα των αμήχανων μετανεωτεριστών κρατιέται συστηματικά μακριά από τον εξωστρεφή πόνο και τα πραγματικά κοινωνικά ζητήματα τής εποχής.

ΜΗΝ ΤΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ!!!

ΘΙΓΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΌΛΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟΦΙΛΟ ΚΟΙΝΟ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΚΟΙΝΩΦΕΛΗ ΔΡΑΣΗ ΥΠΕΡ ΑΔΥΝΑΜΟΥ… για το Καλό όλων μας, για την ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ τού πανανθρώπινου Πολιτισμού μας.

Τρέξτε, μην το χάσετε!!!. Εκτός εάν προτιμάτε να χαθείτε σε τεχνητές λιμνούλες ασημαντότητας.

Το πραγματικό θέατρο είχε πάντα λαϊκό πρόσημο και δημοφιλή πρόθεση.

Όλα τα άλλα είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις».

Σπεύσατε!!

Χριστίνα Γαλιλαία

The lions club Athens Kallimarmaro.

10 Φεβρουαρίου 2024

Εξαίρετη ερμηνεία της Γεωργίας Ζώη στην παράσταση «Amber Alert», του πολυβραβευμένου Αλβανού συγγραφέα Odise Plaku, που καθήλωσε στην κυριολεξία,  με τον ανυπέρβλητα εκφραστικό μονόλογό της επί 70 λεπτά, το κοινό που είχε κατακλύσει το Θέατρο Βικτώρια. Απαράμιλλη ερμηνεία, θαυμάσια παράσταση, άριστη σκηνοθεσία της Γιώτας Κουνδουράκη, με την πρωτότυπη σύνθεση και μουσική επί σκηνής της Αρετής Κοκκίνου. Την παράσταση τίμησε με την παρουσία της η πρέσβης της Αλβανίας στην Ελλάδα κα Luela Hajdaraga. 

Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές!!! 

Γιάννης Γαβρίλης

Θεατρικός Κριτικός, Δημοσιογράφος, Πολιτιστικός Συντάκτης, Ηθοποιός, Ραδιοφωνικός Παραγωγός και Δάσκαλος Υποκριτικής.

2/3/2024

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΊΑ.. 

«Και όμως, να, που ανεβαίνουν και παραστάσεις που εμπνέονται από @την Αρχαία Τραγωδία, και όχι, προς Θεού, από τις νεωτεριστικές, διαστρεβλωτικές, αποδομητικές προτάσεις νεότερων, μα και παλαιότερων  σκηνοθετών και κατ' επέκταση ερμηνευτών για το πως πρέπει (;) και πάντα κατά την στρεβλή  γνώμη τους, να ερμηνεύονται τα κείμενα  της Αρχαίας Γραμματείας. 

Είχα την ικανοποίηση  να παρακολουθήσω την παράσταση που έχει ανέβει στο Θέατρο  ''Βικτώρια''  της οδού Μαγνησίας  5 & Αριστοτέλους 132, ''AMBER ALERT'' σε κείμενο του βραβευμένου Αλβανού  συγγραφέα Odise Plaku και μετάφραση του Mihal Naco, που αναφέρεται στην απελπισμένη  φωνή  μιας μάνας που κραυγάζει   για το χαμένο της κορίτσι. Αγωνίζεται  να βρει την κόρη της, την αποκαλεί  ''άγγελό'' της. Τα βάζει  με όλους και με όλα. Ακόμη  και με αυτή την Φύση  και τα στοιχεία της.  Ποιος  ακούει  την κραυγή της; Ποιος την πιστεύει που λέει  ότι  η κόρη  της έχει  απαχθεί;  Ουδείς. Ούτε  η ίδια  η οικογένειά της. Είναι μια τρελή, λοιπόν;  Είναι  μια αλλοπαρμένη, μήπως; 

Τίποτα απ' όλα  αυτά. Είναι  η Μάνα  της απόγνωσης, της πλήρους  απομόνωσης από το κοινωνικό  περιβάλλον. Είναι  ένα  απορριπτέο πρόσωπο. Μόνη, εγκαταλελειμμένη, αγωνίζεται να πείσει για την απαγωγή  του κοριτσιού της. 

Με συνεπήρε η Τραγική, επιβλητική, υπερβατική, απελπισμένη ερμηνεία της Γεωργίας Ζώη. Οι άξιες  σχολιασμού ισορροπημένες μεταβάσεις της από  την απελπισία, στην ελπίδα, στην χαρά που την βοηθούν οι καλές αναμνήσεις, να ''μη σπάσει  η καρδιά  της απελπισμένης  Μάνας''. Η ερμηνεία της κ. Ζώη, αφήνει ισχυρό  αποτύπωμα  και, καταθέτοντας την προσωπική  μου γνώμη , θα την χαρακτήριζα  ως Τραγωδό  (και που να βρεθούν   σήμερα Τραγωδοί όταν  στις δραματικές  σχολές  δεν διδάσκεται επαρκώς  το Αρχαίο  Δράμα). Με την απαιτούμενη απεύθυνση, με την στάση του σώματος, με τις εκφράσεις του προσώπου και, κυρίως, την σωστή εκφορά του λόγου, την τοποθέτηση της φωνής και τον σωστό  τονισμό που γερά  ''πατάει''  τα σύμφωνα. 

Μια παράσταση που η σκηνοθέτης,  ηθοποιός,  δασκάλα  υποκριτικής  Γιώτα Κουνδουράκη, έστησε με ευρηματικότητα, με σωστή στόχευση, με ισχυρή  άποψη και φανερή καταβύθιση στο συγκεκριμένο θεατρικό κείμενο. Και όντως κατάφερε αυτό που εξ αρχής ήταν ένας από τους στόχους της. Να με κάνει να φύγω θυμωμένος. 

Και ναι, η παράσταση βασίστηκε στην δομή της Αρχαίας  Τραγωδίας και στην παρακαταθήκη που άφησαν παλαιοί ηθοποιοί και σκηνοθέτες μεγάλου εύρους, με γνώση  και Παιδεία θεατρική. Και παραστάθηκε από ικανούς  συντελεστές που και αυτοί/ές και γνώση  έχουν και Παιδεία επίσης. Πόσο μάλλον Πάθος για αυτό που κάνουν. 

Σημαντικό στοιχείο της παράστασης η επί σκηνής παρουσία της Αρετής Κοκκινου που με την κιθάρα της δημιουργεί  μια υποβλητική ατμόσφαιρα, όχι  μόνο  ερμηνεύοντας  τις μουσικές της συνθέσεις, αλλά και δημιουργώντας ένα επίσης  ατμοσφαιρικό ηχητικό περιβάλλον.

Το Σκηνικό και τα κοστούμια (σε τόνους σκοτεινούς) είναι της Σοφίας Παγώνη, οι φωτισμοί του Πάνου Γκόλφη, Βοηθός Σκηνοθέτη (η οποία έχει αναλάβει και την Καλλιτεχνική Διεύθυνση) είναι η Μαρία  Χελιδώνη. 

Κριτική στο Keysmash

Από τον Πάρη Μακρίδη

Μέσα σε έναν κόσμο δύσκολο υπάρχουν ιστορίες που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι τον αγγίζουν. Υπάρχουν ιστορίες συγκλονιστικές, συγκινητικές και ανθρώπινες. Αυτές που δεν θέλεις να ξέρεις ότι είναι αλήθεια. Δεν μπορείς να το πιστέψεις και δεν μπορείς να σκεφτείς τι θα έκανες αν ήσουν στη θέση αυτών που τις βιώνουν.

Μια από αυτές τις ιστορίες παρουσιάζεται και στο Θέατρο Βικτώρια, σε κείμενο του Odise Plaku και μετάφραση του Mihal Naco, με τη σπαρακτική ερμηνεία της Γεωργίας Ζώη. Η ιστορία πραγματεύεται τον σπαραγμό της μάνας που έχει χάσει το παιδί της. Η μάνα που παλεύει να βρει την κόρη της, τον άγγελό της. Μια μέρα πήγε να φέρει νερό από το πηγάδι… και ποτέ δεν γύρισε. Ένα παπούτσι στη μέση του δρόμου δείχνει την αρπαγή. Κανείς δεν το πιστεύει. Είναι άλλωστε συνηθισμένο τα κορίτσια να φεύγουν με τη θέλησή τους και να πηγαίνουν να παντρευτούν. Ή ακόμα, είναι συνηθισμένο να τα «πουλάνε» οι ίδιοι οι γονείς. Όχι όμως το δικό της το παιδί. Κανείς στο χωριό δεν πιστεύει τη μάνα. Όλοι μιλούν πίσω από την πλάτη της και την αποκαλούν τρελή. Δεν είναι. Ζει την απόλυτη απόγνωση και ψάχνει παντού. Θα πάει στην αστυνομία αλλά και πάλι δεν θα βρει το δίκιο της. Ο άντρας της και ο γιος της θα την κατηγορούν, γιατί αυτή τη γέννησε. Αυτή την έκανε έτσι. Θα την εγκαταλείψουν και θα μείνει μόνη της. Το φεγγάρι που λούζει το δωμάτιο της χαμένης κόρης θα είναι η συντροφιά της τις νύχτες. Θα καταριέται το νερό στο πηγάδι που πήγε η κόρη της για τελευταία φορά. Το νερό τα είδε όλα και δεν της λέει τίποτα. Το νερό που δίνει ζωή, έγινε φωτιά και έκαψε τη δική της. Αναμνήσεις και όνειρα θα τη βυθίζουν σε ένα σκοτάδι σκληρό, χωρίς καμία ανταπόκριση. Είναι μόνη της σε έναν αγώνα απόλυτης δυστυχίας. Κανένας σύμμαχος και κανένας συμπαραστάτης. Αν σκάσει η καρδιά της, ο πόνος θα πνίξει τον κόσμο όλο. AMBER ALERT…  

Η Γιώτα Κουνδουράκη σκηνοθετεί μία παράσταση δυνατή και συνταρακτική, με ένα θέμα δύσκολο και δυστυχώς παγκόσμιας κλίμακας. Το εμπόριο λευκής σαρκός εξακολουθεί να υφίσταται και η εξουσία καλύπτει εγκλήματα, που το έργο μεταφέρει στη σκηνή με τρόπο λιτό και απόλυτο. Η Γεωργία Ζώη θα καταθέσει την ερμηνεία της με πολύ δυνατό τρόπο και θα μοιραστεί με το κοινό όλα τα σημάδια μιας κατεστραμμένης ψυχής. Στη σκηνή είναι μαζί της και η Αρετή Κοκκίνου, η οποία με την κιθάρα της θα δώσει έμφαση, αλλά και θα συμπληρώσει τις εικόνες. Απλό σκηνικό και κουστούμια από την Σοφία Παγώνη, δένουν απόλυτα με την ιστορία, συμπληρώνοντας το ξεγύμνωμα της ψυχής της μάνας. Ο φωτισμός της παράστασης, από τον Πάνο Γκόλφη, ακολουθεί την πορεία του έργου και τη ντύνει υπέροχα. Η εταιρεία πολιτισμού ΔΙΩΝΗΣ ΑΙΝΙΓΜΑ, με την υποστήριξη του εθελοντικού μη κερδοσκοπικού οργανισμού «Το χαμόγελο του παιδιού» και της αλβανικής πρεσβείας, προσφέρουν στο κοινό για πρώτη φορά και για λίγες παραστάσεις ένα έργο που στόχο έχει την ευαισθητοποίηση πολιτών και πολιτείας. Κοινωνικό, σκληρό αλλά απόλυτα αληθινό.

Καλή θέαση,

Βίκυ Λουκάτου 

26 Φεβρουαρίου 2024 στο θεατρο.gr 

Είδαμε την παράσταση AMBER ALERT στο θέατρο Βικτώρια.

Το έργο του πολυβραβευμένου Αλβανού συγγραφέα Odise Plaku, με το, δυστυχώς, διαχρονικά επίκαιρο θέμα της αρπαγής ανηλίκων, ανεβαίνει στο θέατρο Βικτώρια, σε σκηνοθεσία Γιώτας Κουνδουράκη, και ερμηνεία Γεωργίας Ζώη. Πρόκειται για έναν σπαρακτικό μονόλογο με ηρωίδα μια μητέρα της οποίας το παιδί εξαφανίζεται.

Η Γεωργία Ζώη υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση της Γιώτας Κουνδουράκη, κοιτάζει το κοινό στα μάτια και θέτει απο την θέση της μάνας όλα τα "γιατί" που η κοινωνία δεν απαντά είτε γιατί στρέφει το βλέμμα αλλού, είτε γιατί έχει μάθει να κρίνει τα ίδια τα θύματα αντί να αναλαμβάνει τις δικές της ευθύνες και περνά σε 70 λεπτά, μέσα από την τρέλα της απώλειας, όλα τα στάδια του πένθους. Πένθος για ένα παιδί που δεν γνωρίζει αν είναι νεκρό η ζωντανό.
Από την άρνηση και την διαπραγμάτευση στον θυμό και την κατάθλιψη, για να φτάσει στο φινάλε της παράστασης σε μια σπαρακτική αποδοχή.

Διακριτική συνοδοιπόρος επί σκηνής η μουσικός Αρετή Κοκκίνου, συνομιλεί μουσικά με την ηρωίδα, αναλαμβάνοντας πολλαπλούς ρόλους, πότε ως σύμμαχος, πότε ως αντίπαλος και πότε ως φάντασμα. Το ίδιο δυναμικά συνομιλούν με την ηρωίδα και οι φωτισμοί του Πάνου Γκόλφη σαν δεύτερος κρυφός ηθοποιός.

Αξίζει να σημειωθεί η εξαιρετική γεμάτη συμβολισμούς σκηνογραφία και τα κοστούμια της παράστασης απο την Σοφία Παγώνη.

Ευγενία Λιδωρίκη

Θεατρολόγος - Φιλόλογος

22/3/2024

Το θέμα τής  απώλειας του ίδιου μας του εαυτού πολλές φορές είναι επί της ουσίας αν και σε δεύτερο επίπεδο το θέμα τού έργου τού Αλβανού συγγραφέα. Σε πρώτο επίπεδο είναι η απώλεια της κόρης, ενός παιδιού. Amber alert. Η κόρη βγήκε από το σπίτι. Πήγε στο πηγάδι να φέρει νερό με τη στάμνα - η ιστορία είναι αληθινή και συνέβη πριν από  τριάντα χρόνια στην Αλβανία. Το παιδί δεν έχει βρεθεί. Πήγε και δε γύρισε ποτέ. Στη σκηνή, η μάνα. Η χαροκαμμένη μάνα. Η μάνα που της πήραν το παιδί, διότι έτσι αποφάσισαν κάποιοι. Η μάνα που φτάνει στο σημείο να τα βάζει με το πηγάδι, με το νερό, με τη στάμνα, επειδή εξαιτίας τους το παιδί βγήκε από το σπίτι. Τα μαλώνει, τα χτυπάει, τα πετάει. Η μάνα που δεν έχει καμία επίσημη βοήθεια, διότι η ετυμηγορία των αρχών είναι μία: εθελουσία αποχώρηση. Άρα η μάνα αυτή έχασε ένα κομμάτι του εαυτού της. Της ξερρίζωσαν κομμάτι του εαυτού στην κυριολεξία και ίσως για την ακρίβεια ολόκληρο τον εαυτό της. Κι εδώ υπεισέρχεται το βαθύτερο επίπεδο, που το θίγει παρόλα αυτά ο συγγραφέας. Πόσες φορές οι σύγχρονες κοινωνίες δε μας παίρνουν κομμάτια του εαυτού μας; Ο νέος που δεν έχει ευκαιρίες να πραγματοποιήσει τα όνειρά του, ο εργαζόμενος που τον εκμεταλλεύονται ασύστολα και του φέρονται ωσάν να είναι δούλος, ο άνθρωπος που αν δεν ενταχθεί στο "σύστημα αξιών"  που η σύγχρονη κοινωνία επιβάλλει, δεν είναι αποδεκτός. Μόνο που αυτό το σύστημα σε συνθλίβει. Απώλεια ονείρων, απώλεια ευκαιριών, απώλεια αξιοπρέπειας, απώλεια, απώλεια, απώλεια. Η Κουνδουράκη, η οποία σκηνοθέτησε την παράσταση είναι κατ'αρχήν μια καλλιτέχνιδα με τεράστια γνώση. Αυτο που πράττει και σοφά στις σκηνοθεσίες της είναι,ότι "ξεβολεύει" τους ηθοποιούς από τις ευκολίες τους κι αυτό διαφαίνεται, διότι οι ερμηνείες διαθέτουν βάθος όπως στην προκειμένη η ερμηνεία τής Ζώη. Η ηθοποιός δίνει ρεσιτάλ στην κυριολεξία και μάς αφήνει να δούμε τα πολλαπλά επίπεδα του ρόλου, τα κρυμμένα συναισθήματα που όμως γίνονται ορατά. Αρχικά θυμός, πολύς θυμός για το γεγονός. Θυμώνει με όλα. Με το σύστημα, με την κοινωνία, με την αδικία, με την απουσία άμεσων λύσεων. Δεύτερον ενοχή. Ναι νιώθει ένοχη. Ένοχη που δεν μπόρεσε να προστατέψει την κόρη. Αμφιβολία για το αν είναι άξια τελικά να λέγεται μάνα, διότι κατά την ίδια υπέπεσε στο ατόπημα της μη προστασίας. Τρίτον πένθος. Ναι πενθεί και δεν πενθεί από φόβο μήπως το παιδί της είναι νεκρό αλλά πενθεί τον εαυτό της, εφόσον επί της ουσίας τον έχασε. Επίσης βλέπουμε θλίψη, αγανάκτηση για όλο το σύστημα και αμφιβολία πάλι για τον εαυτό της. Το εκπληκτικό στην ερμηνεία της όμως είναι το ότι νιώθουμε την παρουσία τής κόρης δια της απουσίας της. Δηλαδή είναι τέτοια η απεύθυνση της ηθοποιού στην κόρη ,που ενώ δεν είναι παρούσα, εμείς νιώθουμε την παρουσία. Τέλος η Ζώη δίνει συναίσθημα, χρώμα, ερμηνεία σε κάθε λέξη. Κάθε λέξη έχει το βάρος της. Κάθε λέξη έχει την αξία της, κάθε λέξη πρέπει να συνοδευτεί από το αντίστοιχο συναίσθημα. Υποκριτική λεπτοδουλειά, η οποία συνοδεύεται κι από την έκφραση του σώματος. Πάσχει και το σώμα. Βλέπουμε ερμηνεία στην κίνηση. Το σώμα πονάει άρα λυγίζει, τρέμει, σφίγγεται, σηκώνεται , πέφτει, χαίρεται, τινάζεται πάνω με τις ωραίες αναμνήσεις που όμως χάθηκαν. Συνθλίβεται τελικά από το βάρος των γεγονότων.

Γιάννης Λαγουδάκος

Δήμαρχος Περάματος

AMBER ALERT μια παράσταση αφύπνισης για τα ανήλικα που χάνονται...

Η Γεωργία Ζώη σε μια καταπληκτική ερμηνεία. 

Συγχαρητήρια…

Γιώργος Καριώτης

Συγγραφέας, ποιητής

16/2/2024

Ηταν μια βραδιά από μαγικό κεχριμπάρι. Αν και το θέμα όπως και ο τίτλος σωστά προδιαθέτουν για το αντίθετο. Η Γεωργία Ζώη ερμηνεύει τον μοναδικό ρόλο στο θεατρικό έργο του Odise Plaku 'Amber Alert'. Τραγουδάει και λίγο με την άλλη της ιδιότητα.

Η παράσταση στεγάζεται στο θέατρο 'Βικτώρια' του οποίου η ανακατασκευή υλοποιήθηκε με δική της αρχιτεκτονική μελέτη, η τρίτη της ιδιότητα από τις πολλές.

Η Γεωργία Ζώη ερμηνεύει καθηλωτικά έναν ρόλο που αν δεν ήταν καθημερινά ρεαλιστικός θα μπορούσε να είναι μυθοπλαστικός. 

Μία ερμηνεία Αριστοτέλεια (... δι΄ελέου και φόβου περαίνουσα την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν).

Δυστυχώς, συνέχεια βομβαρδιζόμαστε από Amber Alerts.

Σε όλη την διάρκεια της 'σπουδαίας και τελείας' μίμησης την συνοδεύει η εξαιρετική Αρετή Κοκκίνου με την κιθάρα της και όχι μόνο.

Η αρμόζουσα στην περίσταση σκηνοθεσία είναι της Γιώτας Κουντουράκη.

 Μην το χάσετε.

Μενέλαος Τζαβέλλας

Σκηνοθέτης

AMBER ALERT του Odise Plaku στο ΘΕΑΤΡΟ ΒΙΚΤΩΡΙΑ

«Amber Alert». Η παράσταση γροθιά στην κοινωνική μάστιγα  της εκμετάλλευσης ανήλικων θυμάτων. 

Η Γεωργία Ζώη ειναι μια Σπουδαία Ηθοποιός και ερμηνεύει ρόλους που σφράγισαν την σταδιοδρομία της. Στον ρόλο της Μάνας είναι συγκλονιστική.   

Εξαιρετικό κείμενο, γραμμένο με τον μοναδικό τρόπο απο τον πολυβραβευμένο συγγραφέα Odise Plaku. Η Σκηνοθετική προσέγγιση της Γιώτας Κουνδουράκη τρυφερή & συγκινητική μας ταξιδεύει μαζί με την κραυγή της Μάνας. 

Επί σκηνής: Αρετή Κοκκίνου μια μουσικός εξαιρετικά καταρτισμένη, με ποικίλες σπουδές στην σύνθεση. 

Ρούλα Ευσταθίου

Κλινική Κοινωνική Λειτουργός, Ψυχοθεραπεύτρια

Δήμου Πετρούπολης

Είναι απο τις σπάνιες φορές που φεύγω συγκλονιστικά εκστασιασμένη απο μια παράσταση, τόσο απο την εξαιρετική σκηνοθεσία της Γιώτας Κουνδουράκη όσο και απο την  καθηλωτική ερμηνεία της Γεωργίας Ζώη που στερέωσε μέσα μου την  πεποίθηση ότι παρότι κομπάζουμε για την εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, υπάρχουν ακόμα μάνες που κατακρημνίζονται απο τα κοινωνικά στερεότυπα αφού αυτά καταφέρνουν ακόμα κ σήμερα να συνθλίβουν την όποια ενσυναίσθηση, να αδιαφορούν για τον πόνο και να υποκρίνονται με το βαρύ των ανθρώπων.

Κώστας Παπαπέτρος 

Θεατρικός ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ 

3/3/2024 

Η Γεωργία Ζώη είναι συγκλονιστική σ'αυτό το έργο. Την είδα και σε άλλα, αλλά εδώ δε μπορώ να πω με λόγια την ύψιστη ερμηνεία της, σ ενα ρόλο που αγγίζει Αρχαία Τραγωδία. Είναι λίγα και φτωχά ό,τι κι αν γράψω, όσους επαίνους και "μπράβο" να της πω. Είμαι συγκινημένος και περήφανος που την έχω φίλη μου εδώ και πολλά-πολλά χρόνια! Γεωργία, θα μπορέσεις άραγε να βρεις άλλο ρόλο που να κοντραριστεί μ' αυτόν που παίζεις τώρα; Σπανίζουν τέτοιοι ρόλοι, αλλά και τέτοιες ερμηνείες στο Θέατρο. Δε θέλω να γράψω άλλα, δε βρίσκω λέξεις. Γι’αυτό σιωπώ και υποκλίνομαι.

Πάνος Αγγελόπουλος

Σκηνοθέτης

8/3/2024

Μια Μάννα, μια δυνατή φιγούρα Μάνας που ερμηνεύει με υποδειγματικό τρόπο, ένα μάθημα ερμηνείας από την Γεωργία Ζώη, με μια εξαιρετική σκηνοθεσία της Γιώτας Κουνδουράκη, στο θέατρο Βικτώρια.  ΜΗ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ.

Λυδία Ψιλοβίκου

Δημοσιογράφος, συγγραφέας 

Καλεσμένη από την αγαπημένη μου φίλη Γεωργία Ζώη στην επίσημη πρεμιέρα του έργου του Αλβανού θεατρικού συγγραφέα Odis Plaku, ABER ALERT, έζησα, ίσως, την πιό συγκλονιστική ερμηνεία της. 

Μέσα από την ευαίσθητη και αιχμηρή, συνάμα, σκηνοθετική ματιά της Γιώτας Κουνδουράκη τις υπέροχες και πρωτότυπες μουσικές παρεμβάσεις της Αρετής Κοκκίνου, τους ατμοσφαιρικούς φωτισμούς του Πάνου Γκόλφη,

η Γεωργία Ζώη απέδωσε καθηλωτικά τον δραματικό μονόλογο της Μάνας, που δεν σταματάει ποτέ να ψάχνει την 14χρονη χαμένη της κόρη, που έπεσε θύμα trafficking. 

Με την συναρπαστική ερμηνεία της η Γεωργία Ζώη, πήρε μια θέση ανάμεσα στις μεγάλες δραματουργούς του Ελληνικού θεάτρου.

Σπεύσατε…

Κριτική κοινού από το ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ

Η Γεωργία Ζώη καταθέτει ψυχή, αναδεικνύοντας ένα σύγχρονο κοινωνικό ζήτημα, αυτό της εξαφάνισης ανηλίκων. Η ερμηνεία της υπό την καθοδήγηση της Γ.Κουνδουράκη είναι εξαιρετική και μας παρασύρει στο βαθύ συναισθηματικό ταξίδι, της αναπάντητης απώλειας. Η παρουσία της Κοκκίνου με την μουσική της επί σκηνής ,υποστηρίζει άρτια το ψυχολογικό κλίμα που αναδύεται σε όλη την διάρκεια της παράστασης. Ένα μεγάλο μπράβο, πολύ καλή δουλειά από όλους τους συντελεστές .