Η σονάτα του Μότσαρτ για δύο πιάνα στο D Major K448 είναι γνωστή για τις επιδράσεις της στις εγκεφαλικές δραστηριότητες, αλλά οι ερευνητές εξακολουθούν να προσπαθούν να καταλάβουν γιατί. 

Στη μελέτη, οι επιστήμονες έπαιξαν το κομμάτι σε ασθενείς εξοπλισμένους με αισθητήρες εμφυτεύματος εγκεφάλου για την παρακολούθηση της εμφάνισης IED -σύντομα αλλά επιβλαβή εγκεφαλικά συμβάντα από επιληπτικά μεταξύ επιληπτικών κρίσεων. Διαπίστωσαν ότι αυτά τα συμβάντα μειώθηκαν μετά από 30 δευτερόλεπτα ακρόασης, με σημαντικές επιδράσεις σε μέρη του εγκεφάλου που σχετίζονται με το συναίσθημα.

Όταν συνέκριναν την ανταπόκριση με τη δομή του έργου, διαπίστωσαν ότι τα εφέ αυξήθηκαν κατά τη μετάβαση μεταξύ μεγαλύτερων μουσικών φράσεων -εκείνων που διήρκησαν 10 δευτερόλεπτα ή περισσότερο.

Ο Quon λέει ότι τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι μεγαλύτερες μουσικές φράσεις μπορεί να δημιουργήσουν μια αίσθηση προσμονής -και στη συνέχεια απόκρισης σε αυτήν με έναν απροσδόκητο τρόπο "δημιουργώντας μια θετική συναισθηματική απόκριση".

Το λεγόμενο «φαινόμενο Μότσαρτ» έχει αποτελέσει αντικείμενο έρευνας από το 1993 όταν οι επιστήμονες ισχυρίστηκαν πως οι άνθρωποι που είχαν ακούσει το K448 για 10 λεπτά έδειξαν βελτιωμένες δεξιότητες χωρικού συλλογισμού. Μεταγενέστερη έρευνα έχει δοκιμάσει τις επιδράσεις του K448 σε διάφορες λειτουργίες και διαταραχές του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένης της επιληψίας.

Οι συγγραφείς είπαν ότι αυτή η μελέτη είναι η πρώτη που κατακερματίζει τις παρατηρήσεις με βάση τη δομή του τραγουδιού, το οποίο περιέγραψαν ως "οργανωμένο με αντίθεση μελωδικών θεμάτων, το καθένα με τη δική του υποκείμενη αρμονία".

Η μελέτη σημειώνει ότι οι περαιτέρω δοκιμές θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν άλλα προσεκτικά επιλεγμένα κομμάτια μουσικής για σύγκριση ώστε να προσδιορίσουν περαιτέρω τα θεραπευτικά συστατικά της σονάτας.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Scientific Reports.