Πολυχώρος UNDERGROUND

Πλατεία Κοραή 4, Αθήνα (είσοδος από τον κινηματογράφο ΑΣΤΥ) |

Τηλ: 213 03 70 342 | facebook:https://goo.gl/zVlHA3







ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΠΟΛΥΧΩΡΟΥ UNDERGROUND

ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ







«DELETE - ΔΙΑΓΡΑΦΗ»

«Σοβαρό ατύχημα επιβάτη» της Βάνας Πεφάνη

«Θεριά» του Παναγιώτη Μπαρμπαγιάννη



ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00





Πρόκειται για δυο μονόπρακτα, σε σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη, με κοινό θέμα το bulling: τo«Σοβαρό ατύχημα επιβάτη» της Βάνας Πεφάνη και τα «Θεριά» του Παναγιώτη Μπαρμπαγιάννη.                                                                          

Διαγραφή. Σωτηρία και θάνατος. Απόφαση και παραίτηση. Επιλογή και εξαναγκασμός. Σ’ αυτή τη δύσκολη ισορροπία κινούνται τα δύο έργα που συνθέτουν το «DELETE – ΔΙΑΓΡΑΦΗ».



ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σκηνοθεσία - φωτισμοί: Κοραής Δαμάτης

Σκηνικά – κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης

Βοηθός σκηνοθέτη: Τζίνα Μιάρη

Φωτογραφίες: Στράτος Προύσαλης



ΠΑΙΖΟΥΝ:

Βασίλης Αφεντούλης, Αντώνης Καραθανασόπουλος, Τζίνα Μιάρη, Νικολίνα Μουαίμη, Ντέπυ Πάγκα, Βάνα Πεφάνη, Γιώργος Τσιάλος και Γιάννης Στεφόπουλος



«ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΑ!»



ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15

Για 8 μόνο παραστάσεις





Η Ομάδα Θεάτρου «δήλος» παρουσιάζει την παράσταση «ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΑ!» στο θέατρο Underground από τη Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη, για 8 μόνο παραστάσεις. Πρόκειται για πρωτότυπο κείμενο, σε σκηνοθεσία Δήμητρας Χατούπη, το οποίο είναι αποτέλεσμα μίας εκτεταμένης  έρευνας πάνω στην ιστορική περίοδο του «Κραχ» στην Αμερική και του αρχείου των χορευτικών μαραθωνίων της Santa Monica, καθώς και εμπνευσμένο από τη βιβλιογραφία των Horace McCoy, William Falkner και Ellroy James. Μια ιστορική συγκυρία που φαντάζει ιδιαίτερα επίκαιρη και προφητική για όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στον κόσμο εν γένει.



ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σκηνοθεσία: Δήμητρα Χατούπη

Δραματουργική επεξεργασία: Αντώνης Γαλέος

Σκηνικά: Αντώνης Χαλκιάς

Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης

Επιμέλεια μουσικής: Κωστής Βοζίκης

Κίνηση: Ζωή Κολλάτου, Σταύρος Κώττας

Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος

Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Ρίζος

Βοηθός σκηνοθέτης: Γιώργος Αδαμαντιάδης



ΠΑΙΖΟΥΝ:

Σεβαστή Αϊβαζίδου, Σαμουήλ Ακίνολα, Μαριλένα Βουγίδη, Γιώργος Γογώνης, Τρύφωνας Ζάχαρης, Μάρω Θεοδοσίου, Θωμάς Καζάσης, Λίνα Καμπούρογλου, Φιλία Κανελλοπούλου, Χρόνης Μανικάς, Σεμίνα Μιτζέλου, Γιάννης Μουστάκας, Νικόλας Παπαευθυμίου, Δήμητρα Παπουρτζή, Κατερίνα Παρισσινού, Αναστασία Πλέλλη, Βαρβάρα Ραμπαούνη, Δέσποινα Ρεκούδη, Ιωάννα Σιμάτη, Ηλέκτρα Τσαγκανά











«ΣΤΡΙΓΓΛΑ ΓΥΝΑΙΚΑ»

της Γλύκας Στόιου

Μονόλογος – Μαύρη Κωμωδία



2, 9, 16 και 23 Φεβρουαρίου στις 21:30

Για 4 παραστάσεις, κάθε Πέμπτη του Φεβρουαρίου



Η «Στρίγγλα γυναίκα» της Γλύκας Στόιου είναι ένας γυναικείος μονόλογος εμπνευσμένος από το Ημέρωμα της Στρίγγλας του Γουίλιαμ Σαίξπηρ, το Λεωφορείον ο Πόθος του Τένεσι Ουίλιαμς, από προσωπικές και άλλες γυναικείες ιστορίες. Μια γυναίκα αφηγείται την ιστορία του θανάτου της από τον Κάτω Κόσμο υποδυόμενη διάφορους ρόλους – κυρίως των γυναικών της οικογένειάς της, που στοίχειωσαν τη ζωή της και διαμόρφωσαν το χαρακτήρα της. Η Κατερίνα προσπαθεί να εξηγήσει τους λόγους που μια ζωή φερόταν σαν Στρίγγλα σε αναζήτηση ενός Πετρούκιου, ενός πρίγκιπα… που θα τη λύτρωνε από την οικογένειά της και από μια κοινωνία που ακόμα προσπαθεί να βρει το ρόλο της γυναίκας σήμερα.



ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Δημόπουλος

Ερμηνεία: Γλύκα Στόιου

Φωτισμοί: Αντώνης Τσέκος

Σκηνικά: Κοραλία Μουαγιέν



     «BUYME»

Μέχρι την Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου

Κάθε Τετάρτη στις 21.00

Μια περφόρμανς για τον homoconsumens



Μια devised σπονδυλωτή παράσταση που επιχειρεί να προσεγγίσει την κατανάλωση ως τρόπο ζωής και να επαναπροσδιορίσει τη σχέση μας με αυτήν. Μια περφόρμανς που, ακροβατώντας κάπου ανάμεσα στο σουρεαλιστικό και το γκροτέσκο, μας προ(σ)καλεί να την καταναλώσουμε.

Υλικά της: 30 «ημερολόγια κατανάλωσης» από μαρτυρίες που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της έρευνας, 3 σπάνιες συλλογές αποδείξεων λιανικής πώλησης, 8 ερωτήσεις κρίσεως, 9 απαντήσεις επικρίσεως, 2 κείμενα αναστοχασμού και αναδίπλωσης, 4 προσπάθειες εξομολογητικού λόγου, 16’ μουσικής επένδυσης και μια γλάστρα.



ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σύλληψη-σκηνοθεσία, ερμηνεία: Νατάσσα Νταϊλιάνη

Δραματουργική ανάπτυξη, συν-σκηνοθεσία: Άντζελα Δεληχάτσιου

Ήχος: Κωστής Γαρδίκης

Σχεδιασμός φωτισμών: Βασίλης Κλωτσοτήρας

Κοστούμια: Λουκία Χατζέλου

Φωτογραφίες, Artwork: Γιώργος Ευθυμίου

Επικοινωνία: Στέλλα Πεκιαρίδη

Ηχογραφημένη φωνή: Αντώνης Γκρίτσης

Στην παράσταση ακούγεται το τραγούδι BuyMe των Starwound

Ευτυχισμένες Μέρες. Το «θεατρικό άλυτο» του Σάμουελ Μπέκετ, με την Όλια Λαζαρίδου σε σκηνοθεσία Σύλβιας Λιούλιου, επιστρέφει στο Bios από 3 Φεβρουαρίου για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.





Ευτυχισμένες Μέρες του Σ. Μπέκετ

σκην. Σύλβια Λιούλιου
παραγωγή Bios



*πρεμιέρα Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου*





Δεν θέλω μήτε να καθοδηγήσω μήτε να βελτιώσω μήτε να απομακρύνω τους ανθρώπους από την ανία. Θέλω να φέρω την ποίηση στη δραματουργία, μια ποίηση που πέρασε μέσα από το κενό και κάνει μια καινούργια αρχή σε έναν καινούργιο χώρο. | Σ. Μπέκετ



Video trailer: https://www.youtube.com/watch?v=uKfnIC9lqGk



Το κείμενο του Μπέκετ γραμμένο στα 1960 παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Cherry Lane Theater της Νέας Υόρκης στις 17 Σεπτεμβρίου 1961 και επιστρέφει έκτοτε διαρκώς σε σκηνικά ανεβάσματα σε όλο τον κόσμο. Σχεδόν ως ένα «θεατρικό άλυτο».



Η Γουίνυ ενταφιασμένη ως επάνω από τη μέση της, στο κέντρο ενός τύμβου είναι το πρώτο θηλυκό θεατρικό προσωπείο του συγγραφέα που εξαντλεί όλες τις συγγραφικές δυνατότητες στην αναζήτηση μιας γλώσσας του Υποκειμένου. Μια φωνή μονολογεί. Αυτή είναι η ελάχιστη μονάδα μέτρησης της ύπαρξης στα κείμενα του Μπέκετ. Η Γουίνυ μονολογεί και διαρκώς αναζητά μια επιβεβαίωση από τον Γουίλυ πως είναι εκεί και την ακούει. Άρα θα υπάρχει. Άρα θα υπάρχουν. Η Γουίνυ και ο Γουίλυ είναι το ποιητικό δίπολο των «Ευτυχισμένων Ημερών» που συνθέτει την ενότητά του μέσα σ’ έναν χώρο επινοημένο από τον συγγραφέα στην προσπάθειά του να αποτυπώσει το πιο τρομερό πράγμα που θα μπορούσε να σου συμβεί. Όμως η Γουίνυ επινοεί διαρκώς τρόπους για να βγάλει τη μέρα της. Κι όταν νιώθει πως η γη τη ρουφά προς τα κάτω εκείνη τραγουδά.



Εικόνα πουλιού που έχουν βαρύνει τα φτερά του.



«Και τώρα;» «Οι λέξεις σ’ εγκαταλείπουν, είναι φορές που κι αυτές ακόμη σ’ εγκαταλείπουν.» «Και τώρα; Και τώρα Γουίλυ;» Η Γουίνυ, ελαφριά, αέρινη, πλάσμα εφήμερο του αιθέρα τραγουδά το τραγούδι της χωμένη στη γη ως τη μέση της. Την πρώτη μέρα. Ως το λαιμό τη δεύτερη. Από θέμα σε θέμα με το φόβο του κενού που διαρκώς καραδοκεί. Παύση. Μακρά Παύση. Μέγιστη Παύση. Κάτω από έναν καταραμένο ήλιο ανάγει τη ζωή σε γλώσσα και γέλιο. «Να γελάς τρελά… τάτα και τάτα να γελάς τρελλά μέσα στην πιο σκληρή οδύνη». Ποιος ακούει το γλυκό κελαηδισμό του πουλιού; Ο Γουίλυ. «Ποιος Γουίλυ;» Ο δικός της ο Γουίλυ! Οι «Ευτυχισμένες Μέρες», ένα θεατρικό έργο ποιητικής συμμετρίας και ανάπτυξη φούγκας που δεν τελεσφορεί παρά μόνο ως όνειρο φυγής. Ένας ρόλος σπάνιος για να αχνοφέγγει το πρόσωπο της ηθοποιού πίσω από το προσωπείο της Γουίνυ. Η Όλια και η Γουίνυ Μπεκετική διπλοτυπία.



Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης
Σκηνοθεσία: Σύλβια Λιούλιου

Δραματουργία: Νίκος Φλέσσας – Σύλβια Λιούλιου

Σκηνικά - Κοστούμια: Άγγελος Μέντης

Επιμέλεια Κίνησης: Αγγελική Στελλάτου

Ηχητική Σύνθεση: Γιώργος Πούλιος

Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος

Φωτογραφίες: Σπύρος Στάβερης



Παίζουν: Όλια Λαζαρίδου, Άγγελος Σκασίλας



Πληροφορίες παράστασης

Bios main

Διάρκεια παραστάσεων: Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου έως Κυριακή των Βαΐων. 
Παραστάσεις: Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή

Ώρα έναρξης: 21.00

Τιμή εισιτηρίου: 12 & 10 ευρώ (φοιτητικό)





Έγραψαν για την παράσταση:



«Η Όλια έφτιαξε με τις λέξεις μια ξερολιθιά. Άκούγοντάς την στην παράσταση θυμήθηκα τον στίχο του Αναγνωστάκη: σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις. Η Όλια τις παίρνει και τις ακουμπάει τη μια πάνω στην άλλη. Οι λέξεις κάθονται στην παλάμη σου, καθεμιά με το βάρος της. […] Η έννοια του βάθους μεταφέρθηκε στο χαρτί. Είχα την αίσθηση πως η Σύλβια ήθελε να ξεκολλήσει τις λέξεις όπως τις αυτοκόλλητες ετικέτες στο σχολείο. Το έκανε. Δεν το ξέρω, αλλά μοιάζει σαν να βρέθηκε μπροστά στο δικό της λευκό. Και να έγραψε πάνω του.» | Χρήστος Αγγελάκος, doctv.gr



«Μια λιτή, ουσιαστική, καίρια, ευθύβολη, τίμια στο λόγο του ποιητή διδασκαλία της Σύλβιας Λιούλιου και μια ακόμη λιτότερη, ωμή, «ψυχρή», θριαμβικά «αθώα» ερμηνεία της Όλιας Λαζαρίδου.» | Κώστας Γεωργουσόπουλος, ΤΑ ΝΕΑ



«Η τεχνική αρτιότητα, ή μάλλον η εντελώς εντυπωσιακή τεχνική δύναμη της Όλιας Λαζαρίδου αναφέρεται σε θέατρο άλλων εποχών.» | Αγγελίνα Βακάλη, exostispress.gr



«Έχει οδηγήσει η Λιούλιου την πρωταγωνίστρια της Όλια Λαζαρίδου, ταλαντούχο και ποιητική ηθοποιό, σε υψηλά επίπεδα ερμηνείας, σε μία εκ νέου δημιουργία των λέξεων που εκφέρονται και αποκτούν υπόσταση ως νέα αντικείμενα, τα εσωτερικά της στην ουσία ψυχικά αντικείμενα, τα οποία παραθέτει εμπρός της, δίπλα στην Ύλη, για να μπορέσει να κρατηθεί. Η ερμηνεία της καλής ηθοποιού απογειώνεται δε προς το τέλος, όταν αναφερόμενη στο ζευγάρι των περαστικών που την παρατηρεί, μας καθιστά αυτόπτες και αυτήκοους μάρτυρες της σχάσης του υποκειμένου, τόσο χαρακτηριστική στην μπεκετική δραματουργία, όπου περισσότερα πρόσωπα, πτυχές του εαυτού και του κόσμου, συνομιλούν μέσα από την ασώματο κεφαλή. Επίτευγμα μέγιστο για την Τέχνη του ηθοποιού. Μία παράσταση που αξίζει να ζήσετε.» | Ηλίας Βλάχος, criticspoint.gr



«Η Σύλβια Λιούλιου φαντάστηκε και έπλασε ποιητικά την εικόνα της αερικής Όλιας Λαζαρίδου ως Γουίνυ. […] Φορώντας ένα κωμικό προσωπείο που φέρνει σε αμηχανία το κοινό με την αφαιρετικότητα και την πολυσημία του η Όλια Λαζαρίδου γίνεται η φωνή που εκφράζει την τραγική αγωνία της συμφιλίωσης με τη μοναξιά της καθημερινότητας.» | Μαρία Δουκάκη, artic.gr



«Ένας άθλος στα μέτρα της σπουδαίας Όλιας Λαζαρίδου είναι ο ρόλος της Γουίνυ στις Eυτυχισμένες Mέρες. […] Η Όλια Λαζαρίδου σήκωσε το βάρος του ρόλου της, με υποκριτικό αντίκρυσμα. Κοντά της αθέατος, «ένας πρώην άνθρωπος, υπόλειμμα της ύπαρξής του», ο Γουίλυ - Άγγελος Σκασίλας. Η παράσταση είναι εξαιρετική. Οι θεατές μαζί με την ηρωίδα αναρωτιούνται αν υπάρχουν ευτυχισμένες μέρες.» | Χαρά Κιούση, newsbeast.gr



«Γραπωμένοι στο σώμα του λόγου. Σε κάθε του κύτταρο. Σε κάθε του πνοή. Ικανή να ζωοδοτήσει τις Μπεκετικές δαντέλες. Δουλεμένος προσεχτικά. Φράση-φράση, λέξη-λέξη, ανάσα-ανάσα, με ημιτόνια και αναλογίες […], με βλέμματα που μεταφράζουν το αόρατο, βελονιά-βελονιά σα να κεντάει στην ψυχή μας, το ανείπωτο. […] Μια παράσταση που φέρνει στο νου έναν μεγάλο δάσκαλο. Μια παράσταση που επιτρέπει στο θέατρο να απευθύνεται σε θεατές, οι οποίοι διατηρούν ζωντανή την επιθυμία, να έρχονται αντιμέτωποι με κάτι το οποίο αφήνει – μυστικά – ίχνη σε εκείνο το μέρος του εαυτού τους που ζει σε εξορία.» | Παναγιώτης Καλυβίτης, fragilemag.gr

Οι Radio Sol στοQuilombo Centro Cultural

“διατάραξη κοινής ησυχίας ξανά, ξανά & ξανά”

Σε ένα indie/ska/reggaeparty χωρίς όριο!

Το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου | 22.00

Το Quilombo Centro Cultural φιλοξενεί τους Radio sol την μπάντα από το Μεταξουργείο που στήνει γεννήτρια, καρφώνει τα βύσματα στους ενισχυτές και ξεκινάει ένα πολύωρο ζωντανό πάρτι σε μια ζωντανή ηχογράφηση μέχρι τελικής πτώσεως

Radio Sol σημαίνει indie ska/reggae live party! Είναι μια αίσθηση που δεν έχει διαβατήριο, δεν έχει όρια, αλλά έχει  μουσική,  πολλή μουσική...και βγαίνει αυθόρμητα μέσα στα τραγούδια τους! Είναι μια πράξη, με την φιλοσοφική έννοια...είναι η ανάγκη, η επικοινωνία, η ελευθερία του «τώρα, όπου και όπως». Δεν πιστεύουν ότι η μουσική λύνει προβλήματα σίγουρα όμως...προκαλεί!

Το καινούριο τους Album- το τρίτο τους -“διατάραξη κοινής ησυχίας ξανά, ξανά & ξανά” είναι ηχητική αποτύπωση liveparty εδώ και τώρα! Είναι μια αίσθηση που δεν έχει διαβατήριο, μουσική μόνο! Είναι μια πράξη, με την φιλοσοφική έννοια...είναι η ανάγκη, η επικοινωνία, η ελευθερία του «τώρα, όπου και όπως». Το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου στο QuilomboCentroCultural θα ζήσουμε μαζί σας την απόλυτη εμπειρία της διατάραξης της κοινής ησυχίας.



Οι RadioSol είναι:

ΝτομένικοΜπονάσσι: κιθάρα, φωνή

Κώστας Γιαννίρης: μπάσο, φωνή, τρομπέτα

Δημήτρης Τζιμέας: κιθάρα

ΔιονύσηςΠαπαπέτρου: τύμπανα









INFO



QuilomboCentroCulturalΣάββατο 4 Φεβρουαρίου στις 22.00Είσοδος δωρεάν

Σερβίων 8 & Λ. Αθηνών 44, Ακαδημία Πλάτωνος
Τηλ.: 210 5227961& 6938 736307

Μ. Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
w. wwwHYPERLINK "http://www.quilombo.gr/".HYPERLINK "http://www.quilombo.gr/"quilomboHYPERLINK "http://www.quilombo.gr/".HYPERLINK "http://www.quilombo.gr/"gr
fb: Quilombo Centro Cultural

Το διαμάντι της σοβιετικής κινηματογραφίας, την πρώτη σοβιετική ομιλούσα ταινία, τον εκπληκτικό

«Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΖΩΗ» του ΝΙΚΟΛΑΙ ΕΚΚ  θα προβάλει η NEW STAR από τις 

2 Φεβρουαρίου, σε επανέκδοση,  στο πλαίσιο του μεγάλου, πολύπτυχου αφιερώματός της 

«100 ΧΡΟΝΙΑ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ και ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ, ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ».

στο CINEMA ΑΛΚΥΟΝΙΣ Δευτέρα εως Τετάρτη στις 16.00- Ιουλανού 42-46, 2108220008
- Παρασκευή εως Τετάρτη στις 20.00 (Studio) Σπάρτης και Σταυροπούλου 33, Αθήνα


Από το βιβλίο του ΑΝΤΟΝ ΜΑΚΑΡΕΝΓΚΟ, “ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ”



Το διαμάντι της σοβιετικής κινηματογραφίας

H πρώτη σοβιετική ομιλούσα ταινία

H παιδαγωγική εποποιία που έλαβε χώρα στην ΕΣΣΔ

με επίκεντρο την προστασία και μόρφωση των παιδιών του δρόμου.

 

 

Σενάριο: Νικολάι Εκκ, Ρεγγίνα Γιανούσκεβιτς, Αλεξάντρ Στόλπερ

Σκηνοθεσία: Νικολάι Εκκ.

Φωτογραφία: Βασίλι Πρόνιν

Ηχος: Γιεβγκένι Νεστέροφ

Μουσική: Γιάκοβ Στολιάροφ

 

Από τα μεγαλύτερα και πλέον γνωστά επιτεύγματα της Οχτωβριανής Επανάστασης ήταν οι πρωτόγνωρες, μέχρι εκείνη την στιγμή, για την ανθρωπότητα, ρηξικέλευθες τομές στον τομέα της Παιδείας και μάλιστα από τις πρώτες στιγμές της γέννησης του σοσιαλιστικού κράτους, σε μια χώρα με την συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού αναλφάβητη και βαθιά χειραγωγημένη από σκοταδιστικές αντιλήψεις. Για πρώτη φορά, όχι μόνο για την Ρωσία και τις άλλες σοβιετικές δημοκρατίες, αλλά για όλον τον πλανήτη, η έννοια της δωρεάν, καθολικής και ισότιμης πρόσβασης στην εκπαίδευση και γενικά στην κατάκτηση της γνώσης και της πολιτιστικής - πνευματικής κληρονομιάς γινόταν πραγματικότητα, μέσα στις πιο αντίξοες και εχθρικές, προς το νεαρό σοσιαλιστικό κράτος, συνθήκες.

Σημαντικό μέρος αυτής της βαθιά πολιτισμικής επανάστασης ήταν η παιδαγωγική διαδικασία. Απαλλαγμένη από, (και σε σύγκρουση με) τις αστικές – ιδεαλιστικές αντιλήψεις για την μόρφωση και την πνευματική ανάπτυξη του παιδιού, η σοσιαλιστική διαπαιδαγώγηση αντιμετώπιζε το σημαντικό αυτό ζήτημα σε διαλεκτική σχέση με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και του κάθε μέλους της ξεχωριστά. Αν, δηλαδή, το ζητούμενο ήταν ακριβώς η ικανοποίηση των αναγκών αυτών που παράγουν τον κοινωνικοποιημένο πλούτο ανάλογα με τις ικανότητές τους και που τον αναδιανέμουν ανάλογα με τις ανάγκες τους, τότε, κανένα μέλος αυτής της κοινωνίας δεν μπορεί να νοηθεί αποκλεισμένο και «τελειωμένο» από το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή, αντάξια του ανθρώπου, ζωή.

Με βάση τον παραπάνω αξιακό «μπούσουλα», η ΕΣΣΔ πρόσφερε για πρώτη φορά στην ιστορία αδιανόητες μέχρι τότε – αλλά και μέχρι σήμερα στον καπιταλισμό – δυνατότητες και ευκαιρίες σε ανθρώπους, οι οποίοι, στις εκμεταλλευτικές κοινωνίες ήταν και είναι προορισμένοι για τον κοινωνικό «Καιάδα». Ανθρώπους από τους οποίους, μέσα από ένα συγκλονιστικό παιδαγωγικό – πολιτιστικό έπος, προέκυψαν επιστήμονες, δάσκαλοι, υψηλά εξειδικευμένοι τεχνίτες, διανοούμενοι, καλλιτέχνες, με τεράστια προσφορά στην κοινωνία και την σοσιαλιστική οικοδόμηση.

Αυτή η εποποιία γίνεται ανάγλυφα αντιληπτή στο πώς αντιμετώπισε η Επανάσταση τα παιδιά που είχαν εγκαταληφθεί στους δρόμους, με πολλά από αυτά να έχουν αναπτύξει παραβατική συμπεριφορά. Το πρόβλημα των ορφανών ή/και εγκαταλειμμένων παιδιών είχε πάρει εκρηκτικές διαστάσεις πριν και μετά την Επανάσταση, αφενός ως συνέπεια του τσαρικού καθεστώτος, αφετέρου λόγω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και του Εμφυλίου που ακολούθησε την Επανάσταση. Πολλές πηγές συγκλίνουν στο ότι τα παιδιά των δρόμων έφταναν ακόμη και τα 7,5 εκατομμύρια!

Ο τρόπος που επιβίωναν παραπέμπει στις σελίδες του Ολιβερ Τουίστ και του Βικτωριανού Λονδίνου. Μονίμως πεινασμένα, ξυπόλητα, σχεδόν γυμνά, συγκροτούσαν τα ίδια συμμορίες για να επιβιώσουν συνδυάζοντας την κλεψιά με την επαιτεία ή έπεφταν θύματα εκμετάλλευσης από εγκληματίες. Πολλά από αυτά έκαναν και χρήση ναρκωτικών.

Η «λύση» του εγκλεισμού τους στην φυλακή, αφενός δεν έλυνε, αντίθετα χειροτέρευε, το πρόβλημα, αφετέρου ερχόταν σε αντίθεση με τις κομμουνιστικές αξίες. Ετσι, με επικεφαλής φωτισμένους κομμουνιστές παιδαγωγούς και με την υλικοτεχνική βοήθεια του κράτους, ξεκίνησε, δειλά στην αρχή και αργότερα, όσο τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά θετικά, με όλο και γρηγορότερους ρυθμούς, να εφαρμόζεται το σύστημα της παιδικής κολεκτίβας, σε ελεγχόμενο περιβάλλον, όπου τα παιδιά του δρόμου, μέσα από την διαδικασία της γνώσης και της δυνατότητας να γνωρίσουν και να αναπτύξουν τα ταλέντα τους, μετατρέπονταν σε συνειδητούς κύριους του εαυτού τους, οι οποίοι ολοκλήρωναν την προσωπικότητα και την ατομικότητά τους μέσα από την ομαδική συνεργασία και συνύπαρξη.

Πρωτοπόρος σε αυτό το συναρπαστικό ταξίδι ήταν ο σπουδαίος παιδαγωγός, Αντόν Μακάρενκο, ο οποίος θεωρείται από την UNESCO ως ένας από τους επιστήμονες που καθόρισαν την παιδαγωγική του 20ού αιώνα.

Το 1921 ο Μακάρενκο δημιουργεί την πρώτη παιδική κολεκτίβα, της δίνει το όνομα του Γκόρκι – ο οποίος επίσης μεγάλωσε στον δρόμο - και βάζει σε εφαρμογή τις απόψεις του. Το βιβλίο του, το διάσημο «Παιδαγωγικό Ποίημα» αποτελεί την «Βίβλο» της σύγχρονης παιδαγωγικής αντίληψης. Στα χέρια του Μακάρενκο, οι μικροί ποινικοί «μεταμορφώνονται» σε πραγματικά χειραφετημένους, ουσιαστικά και τυπικά μορφωμένους ανθρώπους. Αργότερα ο Μακάρενκο θα έγραφε χαρακτηριστικά: «Τα παιδιά μου επίσης μεγάλωσαν και πήγαν απ’ άκρη σ’ άκρη του σοβιετικού κόσμου. Μου είναι δύσκολο να τα μαζέψω ακόμη και στην φαντασία μου. Με τίποτα δεν μπορείς να πιάσεις τον μηχανικό Ζαντόροφ, σε κάποια από τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα στο Τουρκμενιστάν, δεν μπορείς να κλείσεις ραντεβού με τον γιατρό της Ειδικής Μονάδας Απω Ανατολής του Κόκκινου Στρατού, Βέρσνιεβ ή τον γιατρό Μπουρούν στο Γιαροσλάβ (...)».

 

 

 

Πρωτιές και καινοτομίες

 

Ηταν επόμενο ότι ο κινηματογράφος δεν θα άφηνε εκτός της θεματικής του μια τέτοια κοσμογονία. Μία από τις πρώτες ταινίες που ασχολήθηκαν με αυτό το καυτό ζήτημα ήταν και ο «Δρόμος στην ζωή», του Νικολάι Εκκ, που έκανε πρεμιέρα την 1η Ιουνίου του 1931. Το 1932 απέσπασε διάκριση στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, γεγονός το οποίο άνοιξε τον δρόμο για να προβληθεί στις αίθουσες 107 χωρών! Σήμερα θεωρείται ως το πρώτο σοβιετικό... «μπλοκμπάστερ».

Η ταινία όμως έχει και μια σημαντική πρωτιά: Είναι η πρώτη ομιλούσα της σοβιετικής κινηματογραφίας.

Ο Εκκ είναι μια ξεχωριστή περίπτωση ανθρώπου και σκηνοθέτη. Γύρισε την πρώτη του ταινία, «Οπως πρέπει κι όπως δεν πρέπει», το 1929. Ηταν μια παραγγελία του Συνδικάτου των Βυρσοδεψών και είχε επιστημονικό – εκλαϊκευτικό χαρακτήρα για τις σύγχρονες – εκείνης της εποχής - μεθόδους αφαίρεσης και επεξεργασίας του δέρματος των ζώων.

Δυστυχώς η ταινία δεν έχει διασωθεί, αλλά από πηγές της εποχής προκύπτει, ότι ο σκηνοθέτης κατάφερε, χωρίς να ξεφύγει από το θέμα... να εντάξει την ταινία στο είδος της γκροτέσκας κωμωδίας! Γεγονός το οποίο αντιμετώπισε θετικά η κριτική του Τύπου, κάνοντας λόγο για ένα εντελώς ιδιόμορφο σκηνοθετικό ντεμπούτο!

Το 1931 ο Εκκ γυρίζει τον «Δρόμο στην ζωή». Ο Σοβιετικός θεωρητικός και κριτικός του κινηματογράφου, Σεμιόν Φρέιλιχ σημειώνει*, ότι η ταινία εμφανίζεται στα όρια του βωβού και ομιλούντος κινηματογράφου, με αποτέλεσμα, αν και ομιλούσα, να μην «κόβει» τις σχέσεις με την ποίηση του βωβού σινεμά. Ο ακουστικός λόγος δεν ενοχλεί την εικόνα. Ο ίδιος ο λόγος γίνεται εικόνα στις επιγραφές. Η επιγραφή εμφανίζεται είτε σαν «επίγραμμα» του επεισοδίου, είτε παρουσιάζει στον θεατή το δρων πρόσωπο και τον ηθοποιό.

Η ταινία ξεκινάει «περίεργα», με έναν λόγο προς τον θεατή, ένα ιδιόμορφο «αφιέρωμα» από στίχους που απαγγέλει ο Β. Ι. Κατάλοφ. Τόσο αυτή η εισαγωγή, όσο και η εκφραστική πλαστικότητα των πολυάνθρωπων σκηνών, τα μεγάλα πλάνα και ο τρόπος του μοντάζ παραπέμπουν ή είναι «κληρονομιά» του βωβού.

Ωστόσο, συνεχίζει ο Φρέιλιχ, εκτός από αυτά τα εξωτερικά γνωρίσματα της βωβής κινηματογραφικής παράδοσης η ταινία φέρει και άλλα, περισσότερο σημαντικά, βασικά χαρακτηριστικά και ιδιότητες, τα οποία αποτελούν καινοτομίες του κινηματογράφου του Βερτόφ, του Αϊζενστάνιν και του Πουντόβκιν. «Εννοώ, εδώ, την εμπιστοσύνη στο ζωντανό υλικό, την τεκμηρίωση». Ο φωτογράφος της ταινίας, Βασίλι Πρόνιν, τράβηξε την Μόσχα με την βουή της πολυκοσμίας των δρόμων της, τα τραμ, τους σταθμούς, τα εναλλασσόμενα πλήθη των επιβατών. Βλέπουμε και την νέα ζωή της εργαζόμενης Μόσχας, αλλά και την νυχτερινή ζωή στα ασφυκτικά υπόγεια, με τις επιδρομές στους άστεγους. Πολλά πλάνα είναι τόσο αληθοφανή που επέχουν σήμερα την σημασία κινηματογραφικού ντοκουμέντου.

Ωστόσο ο Εκκ μακράν δεν ενδιαφέρεται να μας πείσει ότι έχουμε απέναντί μας ένα κινηματογραφικό χρονικό. Το φιλμ είναι μυθοπλασία και το δεν το κρύβει. Η δραματουργία του χτίζεται στην ανάπτυξη των επεισοδίων, τα οποία έχουν την δική τους αρχή και το δικό τους «ξεδίπλωμα». Ωστόσο η δράση δεν τίθεται υπό την «εξουσία» της θεατρικότητας, για την οποία πολοί κατηγορούν τον ομιλούντα κινηματογράφο. Η εσωτερική ζωή αυτών των επεισοδίων είναι κινηματογραφικά εκφραστική και τα πρόσωπα των ηρώων παρουσιάζονται αμακιγιάριστα.

«Συχνά λένε: Ο ομιλών κινηματογράφος αντικατέστησε τον βωβό. Δεν είναι καθόλου έτσι. Ο ομιλών κινηματογράφος προέκυψε από τον βωβό, όταν δημιουργήθηκε η αναγκαιότητα να μεταφερθεί στην οθόνη η περιπλοκότητα του ανθρώπινου χαρακτήρα», σημειώνει ο Φρέιλιχ.

Ο Εκκ είναι καλλιτέχνης – πειραματιστής. Οχι μόνο γύρισε την πρώτη ομιλούσα ταινία, αλλά είναι ο δημιουργός της πρώτης σοβιετικής έγχρωμης ταινίας, της «Γκρούνια Κορνάκοβα», η οποία ακόμη και σήμερα εντυπωσιάζει με τις δημιουργικές λύσεις της, οι οποίες ένοιξαν τον δρόμος προς, όπως το έθεσε ο Αϊζενστάιν, όχι σε έναν «έγχρωμο» κινηματογράφο, αλλά σε έναν «πολύχρωμο». Δηλαδή ο Εκκ και ο φωτογράφος του, δεν ζωγράφισαν με χρώμα το αντικείμενο, αλλά «χαρακτήρισαν» με χρώμα τον άνθρωπο μέσα στο περιβάλλον του. Προέκυψαν, έτσι, εντυπωσιακές σκηνές, όπου το χρώμα αιτιολογούνταν, όχι από τις συνθήκες της σκηνικής «καθημερινότητας», αλλά από την δραματουργική, εσωτερική κατάσταση του ήρωα, ή την διάθεση του δημιουργού.

Ακούραστα καινοτόμος, ο Εκκ, το 1968, όντας ηλικιωμένος, γύρισε την πρώτη στερεοσκοπική (βωβή) ταινία «Ο άνθρωπος με το πράσινο γάντι». Αν και αδύναμη σεναριακά, μετά από χρόνια δουλειάς στο περιθώριο του κινηματογράφου, η ταινία καινοτομεί στην μετάδοση του βάθους του περιβάλλοντος κόσμου σε μια επίπεδη οθόνη.

Με τον «Δρόμο στην ζωή», ο πειραματισμός του Εκκ κατέστη καλλιτεχνικό φαινόμενο παγκόσμιας σημασίας. Από αυτή την άποψη, ο «Δρόμος στην ζωή», είναι» ο Εκκ.

Εκτός κινηματογράφου...

Γράμμα** του Εκκ στον Μιχαήλ Σούσλοφ, γραμματέα του Πανσοβιετικού Κομμουνιστικού Κόμματος (μπολσεβίκοι)*** από το 1947, με αίτημα την παροχή εργασίας και στέγης στην Μόσχα.

«Σεβαστέ Μιχαήλ Αντρέγιεβιτς!

 

Ελπίζω ότι το γράμμα μου θα φτάσει κατευθείαν σε Σας, γι’ αυτό απευθύνομαι με ένα εξαιρετικά σημαντικό, όχι μόνο για μένα, ζήτημα αρχής.

 

Σας γράφει ο σκηνοθέτης και κινηματογραφικός δραματουργός, Νικολάι Βλαντιμίροβιτς Εκκ, δημιουργός της πρώτης ομιλούσας ταινία μυθοπλασίας, «Δρόμος προς την ζωή» (1930) και των πρώτων έγχρωμων ταινιών, «Γκρούνια Κορνάκοβα» (1936) και το «Παζάρι του Σορότσιν» (1939). Για το τελευταίο βραβεύτηκα με το παράσημο της Κόκκινης Σημαίας της Εργασίας (1940).

 

Τις ταινίες μου τις θυμούνται μέχρι τώρα πολύ καλά και τις αγαπούν οι Σοβιετικοί της παλιάς και της μέσης γενιάς. Νομίζω ότι και Εσείς θυμόσαστε αυτές τις ταινίες.

 

Στις 22 Νοεμβρίου του 1951 συμπληρώνονται ακριβώς δέκα χρόνια που δεν εργάζομαι πάνω στο βασικό μου επάγγελμα, αυτό του σκηνοθέτη κινηματογράφου. Πιθανόν, διέπραξα κάποιο σοβαρό έγκλημα, αν η τιμωρία μπορεί να διαρκεί δέκα χρόνια;

 

Το 1941, μετά την εκκένωση**** της Μόσχας, γύριζα στην Τασκένδη μια ταινία μικρού μήκους για τους Τσεχοσλοβάκους πατριώτες. Ο τίτλος της ταινίας ήταν «Γράμμα Β» («Μπλε βράχια»). Εκείνη την εποχή, ο υπουργός κινηματογραφίας, σύντροφος Μπολσακόφ ήρθε στην Τασκένδη και εξέτασε τα υλικά των γυρισμένων ταινιών δεδομένου ότι από την άκρω σκληρή κατάσταση στην παραγωγή και την κακή οργάνωση των εργασιών εκ μέρους της διοίκησης, τα κινηματογραφικά συνεργεία παρουσίαζαν υπερβολικές υπερβάσεις των προϋπολογισμών και παραβίαζαν τα καθορισμένα χρονοδιαγράμματα των γυρισμάτων.

 

Ειδικότερα και το κινηματογραφικό συνεργείο της ταινία «Γράμμα Β» είχε μια μικρή, σε σχέση με άλλες ταινίες, υπέρβαση (περίπου είκοσι χιλιάδες ρούβλια) και καθυστέρηση ολοκλήρωσης του φιλμ (είκοσι – εικοσιπέντε μέρες). Κλήθηκα από τον υπουργό και του είπα, ότι, τόσο η υπέρβαση του προϋπολογισμού, όσο και η καθυστέρηση των χρονοδιαγραμμάτων δεν είναι ευθύνη του συνεργείου και δική μου. Είχα στα χέρια μου πράξεις, που αποδείκνυαν την καθυστέρηση των γυρισμάτων και των υπερβάσεων με ευθύνη των πλατό των στούντιο της Τασκένδης.

 

Ωστόσο ο υπουργός, με απότομο τρόπο, μου ανακοίνωσε, ότι δεν έχει καμια δουλειά με τις πράξεις και ότι αυτό που τον ενδιαφέρει είναι μόνο το ίδιο το γεγονός ότι η ταινία τινάχθηκε στον αέρα και η υπέρβαση των δαπανών έναντι των προϋπολογισμών. Μου ανακοίνωσε ότι το ήδη γυρισμλενο υλικό του «Γράμμα Β» βρίσκεται στο πιο χαμηλό ιδανικό επίπεδο. Του αντιγύρισα, ότι η ταινία γυρίζεται σύμφωνα με το εγκεκριμένο από το στούντιο σενάριο, το οποίο έγινε δεκτό με πολύ καλή αξιολόγηση.

 

Σε απάντηση εκείνης της συζήτησης εμφανίστηκε το διάταγμα Νο 96-447 της 22 Νοεμβρίου 1941 του υπουργού Μπολσακόφ. Στο διάταγμα αναφερόταν ότι στην ταινία «Γράμμα Β» καταστρατηγήθηκε το προγραμματισμένο χρονοδιάγραμμα υποτίθεται λόγω της «έλλειψης πειθαρχίας του σκηνοθέτη Εκκ», ότι το «ήδη γυρισμένο υλικό βρίσκεται στο χαμηλότερο ιδανικό επίπεδο και αποδεικνύει ότι ο σκηνοθέτης Εκκ δεν έβγαλε συμπεράσματα από τα προηγούμενα λάθη του στο γύρισμα της ταινίας «Το γαλάζιο πουλί». Με βάση τα παραπάνω, ο σκηνοθέτης Εκκ Νικολάι Βλαντιμίροβιτς, μη ικανός να εξασφαλίσει υψηλή ποιότητα στην δουλειά του, απαλλάσσεται από την σκηνοθετική δουλειά στον κινηματογράφο (...)».

 

Σας ερωτώ, Μιχαήλ Αντρέγιεβιτς, σαν γραμματέα της ΚΕ του ΠΚΚ(μπ), είναι δυνατόν, ο σκηνοθέτης που γύρισε την πρώτη ομιλούσα ταινία «Δρόμος στην ζωή» και τα πρώτα έγχρωμα φιλμ «Γκρούνια Κορνάκοβα» και «Παζάρι του Σορότσιν», εξαιτίας των οποίων το όνομά του πέρασε στην ιστορία της σοβιετικής κινηματογραφίας, να μην έχει επί δέκα χρόνια το δικαίωμα να εργάζεται στην κινηματογραφία και να μην έχει έστω και μια γωνιά για τον ίδιο και την οικογένειά του, η οποία αποτελείται από 4 άτομα: Μια 70χρονη ανάπηρη αδελφή, την άρρωστη σύζυγο και μια τετράχρονη κόρη; (...)

Σημείωση: Πολλοί, όταν με συναντούν, με ρωτούν, αν το ότι δεν δουλεύω μέχρι τώρα οφείλεται σε κάποια... γερμανική προέλευση του επιθέτού μου. Σε αυτό απαντώμ ότι τόσο εγώ, όσο και ο πατέρας, η μητέρα, ο παππούς και ο προπάπους μου ήταν Ρώσοι, αν και έφεραν αυτό το επίθετο*****.

 

Μόσχα, 18 Αυγούστου 1951

Ν. Β. Εκκ».

* Σεμιόν Φρέιλιχ «20 κινηματογραφικές βιογραφίες», Μόσχα 1971.



**Στο, Β. Φόμιν, «Ο κινηματογράφος στον πόλεμο: Ντοκουμέντα και μαρτυρίες», Μόσχα 2005.



***Η ονομασία του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ενωσης μέχρι το 1952

 

***Μεταξύ άλλων μεταφέρθηκε το σύνολο της κινηματογραφικής υποδομής, φυσικά και το σύνολο του ανθρώπινου δυναμικού της κινηματογραφίας, στις ασιατικές δημοκρατίες της ΕΣΣΔ ώστε να συνεχίσουν απρόσκοπτα την αναγκαία προπαγανδιστική δουλειά.

****Το 1935 ο σκηνοθέτης συνελλήφθη από το Λαϊκό Κομισαριάτο Εσωτερικών Υποθέσεων – όπως ονομάζονταν τότε οι σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες – διότι τα πρώτα μετεπαναστατικά χρόνια, παράνομα υιοθέτησε το επίθετο του σκοτωμένου φίλου του, για να αποκρύψει την θητεία του στον τσαρικό στρατό. Το ψεύτικο επίθετό του ήταν Ιβάκιν. Ο Εκκ είχε παραδεχθεί εκείνη την παρανομία, η οποία όμως πρέπει να ιδωθεί στο ιστορικό πλαίσιο εκείνης της χαοτικής περιόδου, με το νεοσύστατο σοσιαλιστικό κράτος να βρίσκεται υπό εξωτερική στρατιωτική επέμβαση και εμφύλιο πόλεμο ταυτόχρονα.

 

Υπάρχει όμως ακόμη ένα περιστατικό που είχε ολέθριες συνέπειες στην επαγγελματική πορεία του Εκκ. Στα γυρίσματα της «Γκρούνια Κορνάκοβα», από μη τήρηση των κανόνων ασφαλείας, ξεκίνησε πυρκαγιά, με αποτέλεσμα μια ηθοποιός να υποστεί σοβαρά εγκαύματα. Ο τότε επικεφαλής της σοβιετικής κινηματογραφίας, Μπ. Ζ. Σουμιάτσκι, κατηγόρησε επίσημα τον σκηνοθέτη για το τραγικό συμβάν, το οποίο έλαβε και ευρεία δημοσιότητα στον Τύπο.









IMDB της ταινίας «Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΖΩΗ»

http://www.imdb.com/title/tt0022289/?ref_=ttfc_fc_tt



TRAILER της ταινίας «Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΖΩΗ»

https://www.youtube.com/watch?v=2BBXhzLo5Ak

Η επέκταση του δημοσιονομικού κόφτη ο οποίος θα περιλαμβάνει όλες τις εγγυήσεις είναι η συμβιβαστική λύση που προτείνει η ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να ολοκληρωθεί η 2η αξιολόγηση, όπως δήλωσε ο διευθυντής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Ζαχαριάδης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ραδιόφωνο της ΕΡΤopen 106,7. «Νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει τις επόμενες ημέρες μια συμβιβαστική λύση που να μην προϋποθέτει την ψήφιση νέων μέτρων αλλά να έχει όλες τις εγγυήσεις σε έναν μηχανισμό δημοσιονομικής διόρθωσης, τον περίφημο κόφτη που αν αποκλίνει από τους στόχους – που δεν θα αποκλίνει από τους στόχους αλλά λέμε στην υποθετική περίπτωση που αποκλίνει από τους στόχους – να ληφθούν κάποια μέτρα τα οποία θα μπορούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να περιλαμβάνονται σε αυτόν τον δημοσιονομικό διορθωτή, σε αυτόν τον κόφτη».

Εάν οι εκλογές αποτελούν λύση στο ενδεχόμενο που επιμείνουν στις απαιτήσεις τους οι δανειστές, ο κ. Ζαχαριάδης εκτίμησε ότι «οι εκλογές ως λύση δεν θα λύσουν στην παρούσα φάση που βρισκόμαστε κανένα από τα προβλήματα τα οποία έχει η ελληνική οικονομία, θα χαθεί επίσης η δυνατότητα της ένταξης στην ποσοτική χαλάρωση» εκτιμώντας πως υπάρχουν ακόμα τα χρονικά περιθώρια για το κλείσιμο της αξιολόγησης με λογικές υποχωρήσεις. «Αυτό το οποίο προκρίνουμε και αυτό για το οποίο διαπραγματευόμαστε είναι με λογικές υποχωρήσεις, χωρίς υποχωρήσεις αρχών, να μπορέσει να κλείσει η αξιολόγηση και μπορεί να κλείσει η αξιολόγηση. Είναι πάρα πολύς χρόνος και ποσοτικά και ποιοτικά, οι επόμενες 20 ημέρες. Η εκτίμηση μου είναι, αν δεν πρυτανεύσει η τρέλα και η παράνοια και πρυτανεύσει μια σχετική λογική, ότι μπορούνε να έχουνε κλείσει και να έχουνε γεφυρωθεί τα πράγματα»

Για το εάν στις λελογισμένες υποχωρήσεις, περιλαμβάνει και την προκαταβολική ψήφιση μέτρων, ο διευθυντής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ ξεκαθάρισε πως «περιλαμβάνεται μέχρι έναν κόφτη, ο οποίος να είναι και σχετικά περιγραφικός αλλά όχι προληπτική ψήφιση μέτρων» καθώς όπως συμπλήρωσε κάτι τέτοιο «δεν έχει γίνει σε καμία ευρωπαϊκή χώρα, να ψηφιστούν υποθετικά μέτρα για το εάν πιαστούν ή δεν πιαστούν δημοσιονομικοί στόχοι».

Στην συνέχεια ο Κώστας Ζαχαριάδης απέκλεισε κατηγορηματικά τόσο το ενδεχόμενο ενός δημοψηφίσματος όσο και εκείνο των εκλογών εκτιμώντας παράλληλα ότι η κυβερνητική πλειοψηφία, την οποία χαρακτήρισε «αρκετά συνεκτική και ανθεκτική» θα υιοθετήσει την εισήγηση που θα φέρει ο Υπ. Οικονομικών με τον Πρωθυπουργό. «Η εκτίμηση μου είναι ότι αυτό το οποίο θα εισηγηθεί ο κ. Τσακαλώτος και ο Αλέξης Τσίπρας στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ – και σας λέω δεν θα περιλαμβάνει ψήφιση προληπτικών μέτρων – κατά πάσα πιθανότητα, πάλι δεν μπορώ να είμαι μέντιουμ για να κάνω μελλοντολογία, θα υιοθετηθεί. Αυτή η πλειοψηφία των 153 βουλευτών έχει δείξει ότι είναι αρκετά συνεκτική και αρκετά ανθεκτική για να προχωρήσει τα πράγματα».

Ο κ. Ζαχαριάδης απέκλεισε επίσης και το ενδεχόμενο κοινής εθνικής γραμμής στα βασικά μέτωπα της διαπραγμάτευσης θεωρώντας πως δεν υπάρχει κοινός τόπος με την αξιωματική αντιπολίτευση. «Στα εργασιακά εμείς επιδιώκουμε μια ανασυγκρότηση της νομοθεσίας με βάση τα όσα ισχύουν στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και διαπραγματευόμαστε και δίνουμε μάχη για αυτό. Η αξιωματική αντιπολίτευση όταν ήταν κυβέρνηση, διέλυσε τις εργασιακές σχέσεις στη χώρα, έφερε σε ευρωπαϊκή χώρα καθεστώς μη – Ευρώπης με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και την νομοθέτηση του κατώτατου μισθού με νόμο και αν δείτε τις απόψεις και τα tweet του κ. Βρούτση, είναι εμφανής η ακραία νεοφιλελεύθερη και αντεργατική γραμμή η οποία εκπέμπεται από το χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα tweet του κ. Βρούτση τα διαβάζετε, αυτά που έχουνε γίνει viral σε όλο το ίντερνετ;»



Κλείνοντας, ο διευθυντής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ κληθείς να σχολιάσει το θέμα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών το οποίο τίθεται πλέον σε εφαρμογή ως προαπαιτούμενο για την ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης, αφού ανέφερε πως δεν γνωρίζει την διαδικασία του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού και τι ακριβώς πλειστηριάζεται επιφυλάχτηκε να τοποθετηθεί καθώς όπως είπε «εάν υπάρχει μια διαδικασία αυτόματου πλειστηριασμού τέταρτων, πέμπτων ή όγδοων περιουσιακών στοιχείων, αυτό δεν το γνωρίζω και δεν θα ήθελα να σχολιάσω κάτι στο οποίο δεν έχω ιδιαίτερη γνώση γιατί κινδυνεύω να κάνω λάθος και να εκθέσω την παράταξη που εκπροσωπώ»



Ακούστε τη συνέντευξη ΕΔΩ:

https://www.youtube.com/watch?v=lKHFAymU6S4&feature=youtu.be

 

H ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ


Είναι παλιά πρακτική η διασκευή της λογοτεχνίας στο θέατρο. Το διαφορετικό στη δράση του ΙΜΚ «Η λογοτεχνία στη σκηνή», είναι ότι οι όλοι οι δημιουργοί συνομιλούν με τη γενιά τους.

Μετά την παράσταση «Ο δρόμος μέχρι το περίπτερο» του ποιητή Γιάννη Στίγκα, σε σκηνοθεσία Medea Electronique, σειρά έχει η «Αλμπα» του Θωμά Τσαλαπάτη, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Χατζήγια τον μήνα Φεβρουάριο.







ΠΡΑΞΗ ΔΕΥΤΕΡΗ





‘Αλμπα



του Θωμά Τσαλαπάτη



σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Χατζή



6 -28 Φεβρουαρίου 2017



Κάθε Δευτέρα & Τρίτη

στο -2





Το μόνο σίγουρο είναι πως κι εδώ νυχτώνει

Μα μόνο μέχρι τη μέση

Έτσι,

όσο πιο κοντός είσαι

τόσο περισσότερο ξημερώνεις





Ξαφνιασμένοι, οι επισκέπτες του μουσείου καταλήγουν να γίνου εκθέματά του, ένα παιδί ξεπερνά τον πατέρα του σε ηλικία, οι ανηφόρες αρνούνται να γίνουνε κατηφόρες, σε μια γειτονιά της πόλης κατοικούνε αποκλειστικά Νίτσε και το δάσος στέκει ανεστραμμένο στον ουρανό.

Καλωσήρθατε στον κόσμο της Άλμπα. Τον κόσμο μιας πόλης και τον κόσμο ενός κοριτσιού με το ίδιο όνομα. Στο ημερολόγιο μιας εβδομάδας.

Καλωσήρθατε στη θεατρική απόδοση του ποιητικού βιβλίου του Θωμά Τσαλαπάτη σκηνοθετημένη από τον Κωνσταντίνο Χατζή.





Σε μια συνομιλία της λογοτεχνίας με το θέατρο, εδώ που οι λέξεις και τα σώματα είναι φτιαγμένα από την ίδια ύλη, εδώ που η ανάσα είναι κίνηση και είναι λόγος.

Καλωσήρθατε σε μία συνάντηση.



Ο Κωνσταντίνος Χατζής σημειώνει: «Από τις πρώτες φράσεις του ποιήματος, καταλαβαίνεις πως ο ποιητής αναμετριέται με την πιο βαθιά ρίζα του "προσωπικού". Λέξεις, σιωπές, νοήματα, εικόνες γεννούν μια προσωπικά ανελέητη φωνή που ψιθυρίζει εκκωφαντικά. Όσο περπατάς στους δρόμους της Άλμπα, όσο ζεις τις μέρες της, μία μία ξεχωριστά, κάθε φορά που την συναντάς, όταν



αντικρίζεις τις πολιτείες της, η φωνή σου έχει ανάγκη από την φωνή των άλλων. Καταλαβαίνεις πως η προσωπική σου διαδρομή ταυτίζεται με τις προσωπικές διαδρομές όλων όσων έζησαν, ζουν, θα ζήσουν. Καταλήγεις να ανακαλύψεις πως η "Άλμπα" είναι μια προσωπική πολυφωνία. Αυτήν την αίσθηση είχα πρωτοδιαβάζοντας το ποίημα του Θωμά Τσαλαπάτη και αυτός είναι ένας από τους λόγους που αποφάσισα να ανακαλύψω τις δυνατότητες και τα όρια που δίνουν "έργα" που δεν έχουν γραφτεί για το θέατρο.»



Περπάτα λοιπόν τους δρόμους της Άλμπα, το αδιάβροχο έξω της, και κράτα όσο μπορείς σιωπηλό το λαθραίο σύννεφο που κρύβεις στις τσέπες σου.



Ταυτότητα παράστασης

Ποίηση: Θωμάς Τσαλαπάτης

Σκηνοθεσία/φωτισμοί:Κωνσταντίνος Χατζής

Σκηνική εγκατάσταση: η ομάδα

Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώργος Παυλόπουλος

Φωτογραφίες: Νικόλας Μακρής



Παίζουν οι ηθοποιοί:

Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου

Χριστίνα Βασιλοπούλου

Μαρία Μαλλλούχου

Πηνελόπη Σεργουνιώτη

Χρήστος Τζιώτας





Πληροφορίες

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, (ύψος Χαμοστέρνας), Ταύρος, Τ.Κ. 177 78, Τηλ. 210 3418550 & 210 3418579

Παραστάσεις:Κάθε Δευτέρα & Τρίτηστις 21:30, στο -2 (6,7,13,14,20,21,27,28 Φεβρουαρίου)



Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 10ε



Πληροφορίες για την αγορά εισιτηρίων:



Προπώληση:

Στα ταμεία του Ιδρύματος (Πειραιώς 206, Ταύρος) Δευ-Παρ 11:00 - 14:00 και τα απογεύματα μία ώρα πριν την παράσταση, τηλ. 210 3418579 και στο www.mcf.gr

Αγορά με πιστωτική κάρτα: Τηλεφωνικά στο 210 3418579 Δευ-Παρ 11:00 - 14:00 και στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος www.mcf.gr.



Εισιτήρια προπωλούνται επίσης και στα παρακάτω σημεία:

• TicketServices Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσματζόγλου),

Ώρες  λειτουργίας: Δευ. & Τετ. 09:00 - 17:00, Τρ., Πεμ. & Παρ. 09:00 - 20:00, Σαβ. 10:00 - 14:00.

• Καταστήματα Forthnet

• Seretistravel Πανεπιστημίου 61, Αθήνα, τηλ. 210 3251295



*******



ΜΕΓΑΣ ΧΟΡΗΓΟΣ ΙΜΚ

Eθνική Τράπεζα



ΧΟΡΗΓΟΣ ΙΜΚ

ΔΕΠΑ



ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ ΙΜΚ

PricewaterhouseCoopers





ΔΩΡΗΤΕΣ ΙΜΚ

KARANTZASANDPARTNERSLAWFIRM

GRUPPO GEMELLO



ΘΕΣΜΙΚΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΙΜΚ

Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου

Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών



Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου

Σπίτι της Κύπρου -Μορφωτικό Γραφείο Κυπριακής Πρεσβείας

ΔήμοςΑθηναίων

EFFE-Europe for Festivals, Festivals for Europe

LIKE- European Regions and Cities for Culture







Στάθμευση στο εμπορικό κέντρο athensheart

Οι θεατές των παραστάσεων του ΙΜΚ δικαιούνται δωρεάν στάθμευση στο Parkingτου εμπορικού κέντρου AthensHeartαπό Δευτέρα έως Σάββατο από τις 08:00-22:00.Από τις 22:00 έως τη 01:00 η χρέωση είναι 2,5€ και 1€.για κάθε επιπλέον ώρα στάθμευσης. Τις Κυριακές οι θεατές των παραστάσεων του ΙΜΚ θα επιβαρύνονται με 2,5€ για χρήση του parking από τις 10:00 έως 01:00. Από τις 01:01πμ θα επιβαρύνεται με κόστος 1€ για κάθε επιπλέον ώρα.  

ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ  ΑΘΗΝΑΙΣ- ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ  ΖΩΗ ΛΑΣΚΑΡΗ

«ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΠΡΙΝ»  του ΒΑΣΙΛΗ ΡΙΣΒΑ

ΘΡΙΛΕΡ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΚΩΜΩΔΙΑΣ.

Ένας άντρας και μια γυναίκα με εντελώς διαφορετικές καταβολές, παγιδεύονται ολομόναχοι σε ένα σταθμό Μετρό. Τίποτα δεν τους ενώνει φαινομενικά, έχουν όμως τόσα κοινά. Ένα τρένο που έχουν χάσει οριστικά  τους φέρνει αντιμέτωπους με τις φοβίες, τις νευρώσεις και τα αναπάντητα ερωτήματα για τη ζωή, τον προθανάτιο και  μεταθανάτιο θάλαμο αναμονής… των ψυχών. Η ασφυξία - ο χρόνος που παγώνει- συνθήκες ακραίες ,τους αναγκάζουν να εξομολογηθούν τα ενοχλητικά βάρη  για να μην τα κουβαλούν εσαεί... Οι εγκλωβισμένοι ήρωες που κάτω από τη μάσκα του καθωσπρεπισμού κρύβουν καλά τα ένοχα μυστικά τους, βιώνουν μια λυτρωτική βάσανο. Η συγκίνηση διαδέχεται το χιούμορ καθώς η συναισθηματική φόρτιση γίνεται κλοιός που σφίγγει.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μάριζας.

Σκηνικά: Παύλος Πετρίτσης.

Κοστούμια: Κώστας Κουβάτσος.

Μουσική: Φίλιππος Περιστέρης.

Φωτισμοί: Νίκος Κουλοχέρης.

Φωτογραφίες: Νίκος Ζαχαριουδάκης.

Σχεδιασμός εικαστικού υλικού επικοινωνίας: Κατερίνα Γιαννάκου.

Παίζουν : Ηρώ Μουκίου, Θοδωρής Αντωνιάδης.

Παραστάσεις: Από 19 Δεκεμβρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 8μμ.

Διάρκεια: 70 λεπτά χωρίς διάλλειμα.

Εισιτήρια: 10 ευρώ , 5 ευρώ  άνεργοι, φοιτητές.

Κάθε Τρίτη και Πέμπτη, στις 8:00 το πρωί, η ΕΡΤopen 106.7 και ο Δημήτρης Παναγούλης σας ενημερώνουν για ό,τι συμβαίνει στην πολιτική και την κοινωνία. Αυτή την Τρίτη, τηλεφωνικά ο διευθυντής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Ζαχαριάδης.

"Η ΚΥΡΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ"

Στο Θέατρο Κιβωτός




Του Γιάννη Μαρή

Σκηνοθεσία: Φρόσω Λύτρα

Έναρξη Πέμπτη 26-01-2017





Οι «Θεατρικές Σκηνές» και η ομάδα «naan» παρουσιάζουν το μυθιστόρημα του Γιάννη Μαρή, «Η κυρία της νύχτας» στο θέατρο ΚΙΒΩΤΟΣ.

Το έργο που πρωτοπαρουσιάστηκε από την ομάδα το καλοκαίρι του 2016 για 25 μόνο παραστάσεις, σε μια παραδοσιακή αυλή στο Γκάζι, βρήκε θερμή ανταπόκριση από το κοινό.

Αυτός είναι και ο λόγος που η ομάδα με την στήριξη των θεατρικώνσκηνών, αποφάσισε να επαναλάβει το εγχείρημα μεταμορφώνοντας το θέατρο ΚΙΒΩΤΟΣ, σε σκοτεινό film noir theater και διατηρώντας όλα τα γοητευτικά στοιχεία της εποχής του 50 καθώς και την μυθιστορηματική σαγήνη του συγγραφέα Γιάννη Μαρή.

Έτσι, για τον θεατή, η παράσταση ξεκινάει με την είσοδο του στο θέατρο  

Το μυθιστόρημα «Η κυρία της νύχτας» δημοσιεύτηκε το 1955 στην εφημερίδα «Ακρόπολις» σε συνέχειες και χαρακτηρίστηκε ως αισθηματικό θρίλερ. Η ηρωίδα, μια μοιραία γυναίκα της δεκαετίας του 50 με το όνομα Λιάνα Περέζ, εμφανίζεται από το πουθενά αναστατώνοντας, την κοσμική κοινωνία της Αθήνας. Σαν ένας σκοτεινός άγγελος από την κόλαση, όπως ήταν και ο δεύτερος τίτλος του μυθιστορήματος, προκαλεί τον έρωτα, τον θάνατο και την καταστροφή ψιθυρίζοντας το μοιραίο και σκοτεινό μυστικό της στα θύματα της.

Τη θεατρική μεταφορά του έργου και τη σκηνοθεσία υπογράφει η Φρόσω Λύτρα και τη σκηνογραφία ο Μανόλης Παντελιδάκης. Την πρωτότυπη μουσική οι Μιχάλης Νιβολιανίτης και ο Αλέξανδρος Χρηστάρας, τον σχεδιασμό κοστουμιών ο Νίκος Χαρλαύτης, τη φωτογραφία και το μακιγιάζ ο Αχιλλέας Χαρήτος, τη χορογραφία ο Αλέξης Φουσέκης ,τον σχεδιασμό των φώτων ο Σάκης Μπιρμπίλης και το video art o Στάθης Ναυπλιώτης.

Στην παράσταση δημιουργούν και εκθέτουν οι εικαστικοί καλλιτέχνες: Στέλιος Γαβαλάς, Έλενα Παπαδημητρίου και ο Βασίλης Πέρρος.





Παίζουν οι ηθοποιοί:

Λίνα Σακκά, Όθωνας Μεταξάς, Δημήτρης Γεωργαλάς, Στάθης Ματζώρος, Φανή Γέμτου, Αγησίλαος Αλεξίου, Κατερίνα Νικολοπούλου, Κωνσταντίνος Αρνόκουρος, Χριστόφορος Μπαρμπαγιάννης, Αλέξης Φουσέκης.

Και ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΗΓΑΣ

Τραγουδάνε: Η Φανή Γέμτου και ο Όθωνας Μεταξάς

Χορεύουνε: Ο Αλέξης Φουσέκης και Αναστασία Κελέση  




Διάρκεια 80' λεπτά

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, 21:00

Κυριακή 19:00



Τιμές εισιτηρίων:

Γενική είσοδος 18 ευρώ

Μειωμένο (φοιτητικό, ΑΜΕΑ, πολύτεκνοι, άνω των 65) 12 ευρώ

Ανέργων 10 ευρώ



Προπώληση:

Online www.theatrikesskines.gr, www.tickethour.gr

Tηλεφωνικά μέσω Tickethour 210-8938111

Δίκτυο Καταστημάτων ΓΕΡΜΑΝΟΣ





Έναρξη παραστάσεων Πέμπτη 26-1-2017





Παραγωγή: Θεατρικές Σκηνές - Ομάδα Naan

Executive producer Παναγιώτης Τρύφων





Δημόσιες σχέσεις: Μαργαρίτα Δρούτσα

6942065888, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.





Θεατρικές Σκηνές, Ανώνυμη Εταιρία Παραγωγής Θεαμάτων,

Νεοφύτου Βάμβα 1, 10674, Αθήνα

Τηλ.: 2103638264 Mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. Site: www.theatrikesskines.gr

Οι Αποκριάτικες 80s 90sβραδιές με ...

ΠΩΛΙΝΑ

ΚΩΣΤΑ ΜΠΙΓΑΛΗ

ΚΩΣΤΑ ΧΑΡΙΤΟΔΙΠΛΩΜΕΝΟ &Polis
Μετά το Χριστουγεννιατικό παραλήρημα,

η .. «αγία τριάς» των 80s και 90s

Πωλίνα Μπίγαλης Χαριτοδιπλωμένος

προσγειώνεται στις αγαπημένες τους Απόκριες

την περίοδο που καθιερώθηκαν αυτές οι φανταστικές βραδίες

και δηλώνουν

πως το κέφι ο χορός και τα happeningsπάνω και κάτω απ΄τη σκηνή

θα ξεπέρασουν κάθε προηγούμενο..

Ετοιμαστείτε...!!!!Ετοιμαστείτε για….

«Πάμε για τρέλες στις Σευχέλες» «Μελισσούλα» «Τα κορίτσια ξενυχτάνε» «Ροζ Μπικίνι»

«Του Αιγαίου τα Μπλούζ» «Βραδινό μπανάκι» «Πους Απς» «Κατερίνα»

«Όσο υπάρχει αυτή η αγάπη»«Μπιρίμπα» «Με την πρώτη ματιά» «Στοιχηματίζω»

«Κυκλοφόρησε» «Σοκολατί» «Μου λείπεις» «Έτσι σε θέλω» «Ράδιο αγάπη μου»

«Η κόρη του περιπτερά» «Ψηλές κοντές» «Καλή επιτυχία»

«Ζηλεύω» «Τοκαπελάκι» «Lost in the Night”

Pre – Party μεόλατα 80s και 90s Super Hits ..!!!!!!!

FB EVENT: https://www.facebook.com/events/1868055683463177/



Πόρτες: 22.00

Επικοινωνια- Κρατήσεις: 210 8224134Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Εισιτήριο: 10€ / Φιάλη- 120€

Προπώληση εισιτηρίων:

VIVA.GRhttp://www.viva.gr/

PUBLIC http://www.public.gr/

RELOADSTOREShttps://www.facebook.com/ReloadStores

SEVENSPOThttp://www.sevenspot.gr/
11876 Πληροφορίες Τηλεφωνικού Καταλόγουhttp://www.11876.gr/α