Ο διεθνούς φήμης πιανίστας και συνθέτης Στέφανος Κορκολής επιστρέφει στη σκηνή του Half Note για μια σειρά νέων παραστάσεων που φέρουν τον τίτλο «Εφ’ όλης της ύλης». Για πέντε μόνο βραδιές, από Παρασκευή 10 έως Τρίτη 14 Φεβρουαρίου, ο Στέφανος Κορκολής έρχεται να μας ταξιδέψει στο μουσικό του σύμπαν με δικά του έργα, από τις πρώτες μουσικές του συνθέσεις και τα ορχηστρικά του, υπέροχα τραγούδια που ο ίδιος μας έκανε να αγαπήσουμε ως ερμηνευτής, αλλά και διασκευές κλασικών τραγουδιών που ο ίδιος έχει αγαπήσει σαν να είναι δικά του. Μαζί του η εξαιρετική ερμηνεύτρια Σοφία Μανουσάκη.



Η παράσταση «Εφ’ όλης της ύλης» δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια συναρπαστική μουσική αναδρομή στην καριέρα του διακεκριμένου πιανίστα και συνθέτη που ποτέ δεν επαναπαύτηκε στις δάφνες του. Μια παράσταση που ενώνει το χθες με το σήμερα, περνάει από το ξένο ρεπερτόριο με απρόβλεπτες διασκευές και αναδεικνύει ότι η μουσική είναι μία - αυτό ακριβώς που υποστηρίζει με πάθος ο Στέφανος Κορκολής. Έχοντας ως αιχμή του μουσικού του δόρατος το τραγούδι «Θες», το οποίο έγινε τεράστια επιτυχία έντεκα χρόνια μετά την μαγική ερμηνεία του αείμνηστου Δημήτρη Μητροπάνου, ο Στέφανος Κορκολής μας καλεί να γίνουμε όλοι μια παρέα και να γυρίσουμε πίσω το χρόνο, χαρίζοντάς μας ένα ξεχωριστό πρόγραμμα με άκρως ανεβαστική διάθεση.



Ένα πολύχρωμο μουσικό ταξίδι πέρα από σύνορα και ετικέτες.





Ερμηνεία τραγουδιών: Σοφία Μανουσάκη

Σαξόφωνο – φλάουτο: Βασίλης Δεφίγγος

Κιθάρες – φωνή: Κωστής Πυρένης











HALF NOTE JAZZ CLUB

Τριβωνιανού 17, Μετς



Ώρα έναρξης: Παρ. & Σαβ.: 22.30, Κυρ., Δευτ., Τρ.: 21.30

Είσοδος: 15 ευρώ (μπαρ), 20 ευρώ (Β’ Ζώνη), 25 ευρώ (Α’ Ζώνη)



*** την Δευτέρα 13/2 έκπτωση 5 ευρώ σε όλες τις ζώνες για

κατόχους κάρτας ανεργίας και φοιτητές



Προπώληση:www.viva.gr,Public, SevenSpots, ReloadStores, MediaMarkt,

Βιβλιοπωλεία Ευριπίδης
Πληροφορίες - Κρατήσεις: 210 9213310



www.halfnote.gr

www.facebook.com/halfnote.gr

Στις 13.30 περίπου το μεσημέρι 15 μέλη της αντιεξουσιαστικής ομάδας «Ρουβίκωνας» εισέβαλαν στο υπουργείο Εργασίας όπου ανέβηκαν στον 7ο και 8ο όροφο και κρέμασαν πανό που έγραφε «δεν θα ζήσουμε σαν δούλοι, δεν θα γεράσουμε επαίτες» ενώ έριξαν και φέιγ βολάν με συνθήματα για τις συντάξεις, χωρίς να πειράξουν κάποιον από τους εργαζόμενους του υπουργείου ή να κινηθούν προς το γραφείο της υπουργού.'Αμεση ήταν η κινητοποίηση της αστυνομίας που έσπευσε στο σημείο και προχώρησε στην προσαγωγή και των 15 μελών του «Ρουβίκωνα» που εισέβαλαν στο υπουργείο Εργασίας (πληροφορίες: ΑΠΕ - ΜΠΕ).
Στο indymedia ανεβηκε στη συνέχεια το εξής κείμενο: Ρουβίκωνας: Δεν θα ζήσουμε σαν δούλοι,δεν θα γεράσουμε επαίτες.

«Δεν είναι καθόλου καινούρια η ιδέα ότι ο εργαζόμενος, όταν τελειώνει τον χρόνο λειτουργίας του πρέπει να πετιέται. Αυτός ήταν ο κόσμος που έζησαν όλες οι γενιές απο τους παππούδες μας και πίσω. Όταν έρχονταν η ώρα να μην μπορεί πια να εργαστεί επαφίονταν στην τύχη, στην αποταμίευση και τους οικογενειακούς δεσμούς πόσο και πως θα ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του. Για έναν άνθρωπο ενός αιώνα πίσω, οι σημερινές συντάξεις πείνας θα φαίνονταν μια χαρά, το να καλύπτει κάποιο ταμείο μέρος των ιατρικών εξόδων θα ήταν δώρο. Αυτός ο άνθρωπος, έναν αιώνα πίσω, είναι το καλούπι για τον νέο σημερινό άνθρωπο που κατασκευάζει το κράτος και το κεφάλαιο. Είναι από τα μεγαλύτερα αστεία ότι οι ιδέες της «φιλελευθεροποίησης», των «ανοιχτών αγορών», της ατομικής διαπραγμάτευσης των εργασιακών σχέσεων, οι «μεταρρυθμίσεις» είναι οι καινούριες ιδέες. Είναι οι παλιότερες που υπάρχουν κι αν οι δικές μας γενιές τις ακούν πρώτη φορά είναι γιατί αιματηροί κοινωνικοί αγώνες στο παρελθόν τις πέταξαν στο περιθώριο και επέβαλλαν ένα ελάχιστο ευζωίας και κοινωνικής πρόνοιας ως αντάλλαγμα για την κοινωνική ειρήνη που τόσο επιθυμούν πάντοτε τα αφεντικά.»

«Αυτό που το κράτος και το κεφάλαιο λέει στους σημερινούς υπερήλικες είναι ένα τεράστιο «ας προσέχατε». Τους λέει ότι ήταν ηλίθιοι που πίστεψαν ότι οι ασφαλιστικές εισφορές θα επιστρέψουν σε αυτούς. Τους λέει ότι ήταν αφελείς αν φαντάστηκαν ότι οι παραχωρήσεις του «κοινωνικού κράτους» θα διατηρούνταν ως μια ταξική «συμφωνία κυρίων» (η κοινωνικών εταίρων) για πάντα. Τους ζητά να αντιληφθούν την αχρηστία τους στον κόσμο που χρειάζεται διαρκώς ανάπτυξη, δηλαδή μεγαλύτερο κομμάτι πίττας για τους αστούς.»

«Το ίδιο λέει και σε όλους όσους εργάζονται ή ελπίζουν ότι θα βρουν δουλειά. Τα ψέματα τελείωσαν, προνοείστε για τα γηρατειά σας. Πόσο νέα ιδέα είναι αυτή πράγματι…»

«Το κεφάλαιο δεν θέλει να πληρώνει άλλο την επιβίωση των γερασμένων αλόγων, ούτε άμεσα μέσω εισφορών, ούτε έμμεσα μέσω φόρων. Αυτά τα χρήματα πρέπει να τα βάλει στην τσέπη του. Και ο σημερινός εργαζόμενος, από τα ψίχουλα που θα παίρνει, όσο έχει δουλειά θα πρέπει να φροντίσει να ζήσει και μετά την εργασιακή αποστράτευση. Και η λύση γιαυτό είναι η ιδιωτική ασφάλιση. Γιατί να μην έχουμε καμιά αμφιβολία, η πλήρης ιδιωτικοποίηση της δημόσιας ασφάλειας είναι το τελικό στάδιο αυτής της διαδικασίας που ζούμε. Και η ιδιωτικοποιημένη ασφάλεια, μέσα σε μια ιδιωτικοποιημένη υγεία σημαίνει ότι αν δεν βρεις τρόπο να πληρώνεις σοβαρά ασφαλιστική εταιρεία από τα 20 σου στα 65 ατύχησες. Ατύχησες επίσης και αν στο μεταξύ η εταιρεια φαλιρίσει. Θα πρέπει τότε να ζήσεις με κάποιο «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», κάτι ψιλά τα οποία ένα «μικρό και ευέλικτο κράτος» θα χορηγεί μεγαλόψυχα στην πλέμπα των γεροζητιάνων.»

«Αυτή είναι η κατάληξη της συλλογικής ντροπής να παλεύουν όλο και με χειρότερους όρους οι απόμαχοι να ζήσουν ή να πάρουν τα φάρμακά τους. Κι οτιδήποτε ακόμα διατηρείται, όπως πχ η δημόσια υγεία, δεν θα κρατήσει καιρό. Όλα αυτά τα χρόνια, το πως παίζεται το παιχνίδι των μνημονίων, το πως δηλαδή ξεδιπλώνεται η επίθεση του κεφαλαίου στους εργαζόμενους και στην κοινωνική βάση, αυτό μας δείχνει. Και για αυτό είχαν προειδοποιήσει αναρχικοί και άλλοι αγωνιστές δεκαετίες τώρα.»

«Η Ε.Ε, και το ΔΝΤ είναι στην πραγματικότητα ι πολιτικοί επίτροποι αυτής της φιλελεύθερης μεταρρύθμισης που χρειάζεται απεγνωσμένα εθνικό και διεθνές κεφάλαιο.»

«Εναλλάσσοντας απαιτήσεις πάνω στην ίδια ακριβώς ατζέντα, έχοντας απέναντί τους αυτή την περίοδο τον Σύριζα, διαμορφώνουν στην πραγματικότητα χρονοδιάγραμμα πολλών ετών ώσπου τελικά να ολοκληρωθεί η φιλελεύθερη μεταρρύθμιση και εμείς να πρέπει να γίνουμε σαν τις γενιές πριν τους παππούδες μας αλλά με κινητά τηλέφωνα. Τώρα ζητάει το ΔΝΤ νέα μείωση συντάξεων. Αν ο Σύριζα παίξει όμορφα τον ρόλο του θα κοπεί κατι μικρό στην ζούλα τώρα και η επίσημη μείωση θα γίνει στην επόμενη αξιολόγηση. Το ίδιο ισχύει και για όλα τα εργασιακά δικαιώματα. Πλήρης απελευθέρωση απολύσεων. Κατάργηση κάθε αποζημίωσης απόλυσης. Βασικός μισθός. Όλα.»

«Γιατι θα έρθουν κι άλλες αξιολογήσεις. Ο καθένας μπορεί να μαντέψει τι θα χάσουμε και με ποιά σειρά από όσα έχουν απομείνει. Είναι ένα θέατρο σκιών και η φιγούρα του Σύριζα έφερε νέο ενδιαφέρον στο έργο. Εξασφάλισε ότι το κοινό θα παραμείνει να παρακολουθεί απαθές. Δυσαρεστημένο όσο και αποχαυνωμένο. Ενώ την ίδια στιγμή μανάδες και πατεράδες, συνταξιούχοι δεν θα μπορούν να πληρώσουν λογαριασμούς και φάρμακα, τα νοσοκομεία θα πνέουν τα λοίσθια, όλοι θα δουλεύουν σπαστά μεροκάμματα για 3€ την ώρα ανασφάλιστοι (και όταν αυτό γίνει και επίσημος νόμος τότε τα ποσοστά ανεργίας θα καταρρεύσουν).»

«Το υπουργείο εργασίας είναι ο βασικός ιμάντας μεταφοράς αυτών των αποφάσεων στην κοινωνική βάση. Αυτός είναι και ο λόγος που βρισκόμαστε εδώ. Μέσα σε αυτόν τον μηχανισμό ο Ρουβίκωνας απευθύνει κάλεσμα κινητοποίησης και οργάνωσης στην κοινωνική βάση. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να παρακολουθούμε την επανάληψη της ίδιας ακριβώς σκηνής. Θεσμοί, κυβέρνηση, αντιπολίτευση, αξιολόγηση, νέα μέτρα. Δεν υπάρχει λόγος να παίρνουμε καν σοβαρά αυτό το θέατρο σκιών.»

«Πρέπει να διαλέξουμε ανάμεσα στην ησυχία και, όλο και περισσότερο, την επιβίωση.»

«Πρέπει να αποφασίσουμε αν θέλουμε να ζήσουμε σαν δούλοι και να γεράσουμε επαίτες.»

«Πρέπει να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας και στις γενιές που έρχονται και σε αυτές που φεύγουν, τους πιο αδύναμους της κοινωνικής μας θέσης.»

«Η απάντηση είναι μία:

Οργάνωση και αγώνας»

«ΕΞΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΦΩΝΕΣ ερμηνεύουν συνθέσεις ΑΝΔΡΕΑ Α. ΑΡΤΕΜΗ» CABARET VOLTAIRE στην Αθήνα Παρασκευή 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2017 στις 9.30 το βράδυ

Η μουσική παράσταση είναι σκηνοθετημένη από τον ίδιο τον συνθέτη Ανδρέα Α. Αρτέμη που πλαισιωμένος από Έξι γυναικείες Φωνές, στοχεύουν να μαγέψουν το κοινό τους. Μαζί με τον Ανδρέα Α. Αρτέμη λαμβάνουν μέρος: Jacqueline Anna Crickitt, Αννέτα Σιμούδη, Δένα Αντωνίου, Ελένη Ευσταθίου Μαρία Μπεγνή και Μαρία Διακάκη. Φιλική συμμετοχή Δημήτρης Σαμαρτζής.

Ο μουσικοσυνθέτης Ανδρέας Α. Αρτέμης απαριθμεί εδώ και τριάντα χρόνια ένα σημαντικό αριθμό μουσικοποιητικών παραστάσεων στην Ελλάδα, Κύπρο και εξωτερικό, με δικές του συνθέσεις. Από το 2000 μέχρι το 2017 έχει εκδώσει 19 ανεξάρτητες παραγωγές- ψηφιακούς δίσκους, μελοποιώντας Αρχαίους ποιητές, Μεσοπολεμικούς δημιουργούς (όπως: Μυρτιώτισσα, Λαπαθιώτη, Ουράνη, Πολυδούρη, Καρυωτάκη και πολλών άλλων) καθώς επίσης κι ένα μεγάλο αριθμό έργων σύγχρονων γνωστών Ελλήνων και ξένων ποιητών.

(Το «Cabaret Voltaire» βρίσκεται στην οδό Μαραθώνος 30 στο Μεταξουργείο. Ώρα έναρξης: 9.30 μ.μ. Τηλέφωνο επικοινωνίας 210 5227046).

Μετά από δύο sold out παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής με το «Tango en Eros» και στο Ηρώδειο με το «Tango por Piazzola», τo Acropolis Tango Festivals, παρουσιάζει την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2017
στη σκηνή του θεάτρου Παλλάς τη νέα μουσικοχορευτική παράσταση «Τango love stories».



Μια μέρα μετά τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου ο έρωτας δε σταματά να γιορτάζει, αλλά μεταμορφώνεται, γίνεται …χορός!



11 ζευγάρια ριγούν,υμνούν το μυστήριο του έρωτα και χορεύοντας διηγούνται τη δική τους ιστορία σε μια μαγική παράσταση, με αντιφατικά συναισθήματα, καμιά φορά παράλογα , εκρηκτικά και συχνά απρόβλεπτα, όπως ο ίδιος ο έρωτας.



Ιστορίες ζωής σημαδεμένες από μια στιγμή, πάνω σε μια σκηνή πλημμυρισμένη από τα ηχοχρώματα της αργεντίνικης μουσικής ζωντανεύουν από τους ήχους του bandoneon της Anneta Pajek από την Γερμανία και από τους στίχους των τραγουδιών της μοναδικής φωνής του Caio Rodriguez από την Αργεντινή.



Ένα μουσικοχορευτικό ταξίδι με πρωταγωνιστές ένα από τα κορυφαία της σκηνής του Tangoστην Αργεντινή, τους Geraldine Rojas & Ezequil Paludi θα σας οδηγήσουν στις πιο συναρπαστικές αυτοτελείς και μικρού μήκους ιστορίες ανθρώπινων σχέσεων, μέσα από βήματα που γοητεύουν και μουσικές που ταξιδεύουν.



Υπό την αιγίδα της πρεσβείας της Αργεντινής.



Tιμή εισιτηρίου : από 12 ευρώ



Προπώληση εισιτηρίων .Viva,gr , Public



Ώρα έναρξης 21.15



Πληροφορίες : Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

                         Tel : 6947851017



Παραγωγή Acropolis Tango Festivals .





 

Παράταση Παραστάσεων



για τo

YARD GAL



της

Rebecca Prichard

σε

σκηνοθεσία

Αλέξανδρου Σταύρου

στον

Πολυχώρο VAULT



Κάθε Δευτέρα στις 20:00 έως 27 Μαρτίου, για 8 ακόμη παραστάσεις



   Παράταση παραστάσεων, λόγω επιτυχίας, για το βραβευμένο με Critics' Circle ως το πιο υποσχόμενο θεατρικό έργο τηςRebecca Prichard, YARD GAL, που παρουσιάζεται για 1η φορά στην Ελλάδα στον Πολυχώρο VAULT, σε μετάφραση Στίλβης Ψιλοπούλου και σε σκηνοθεσία Aλέξανδρου Σταύρου, κάθε Δευτέρα στις 20:00 έως 27 Μαρτίου 2017. Η παράσταση είναι ακατάλληλη για ανηλίκους.

   Το YARD GAL ανήκει στο Inyourfacetheatre, το οποίο ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980 και ονομάστηκε newbrutalism, (νέα βαρβαρότητα) επίσης. Είναι είδος θεάτρου που έχει ως σκοπό να προκαλέσει και να επιτεθεί στο κοινό για να χτυπήσει συναγερμό στις συνειδήσεις του. Χρησιμοποιεί σοκαριστικό και ωμό τρόπο για να μιλήσει, καταστρέφοντας ταμπού και προκαταλήψεις δημιουργώντας στο κοινό μια αίσθηση ότι χάνει το σταθερό έδαφος κάτω απ' τα πόδια του. Στην πραγματικότητα αυτό που κάνει είναι να λέει την αλήθεια, πέρα από οτιδήποτε στημένο και ψεύτικο, ωθώντας σε στα άκρα, με σκοπό την αναθεώρηση των αξιών της κοινωνίας μας. Άλλα βασικά του στοιχεία είναι το άκομψο λεξιλόγιο, οι κυνικοί χαρακτήρες, η βία επί σκηνής και οι συνήθως «ύποπτοι» νεολαίοι. Σε αυτό το είδος θεάτρου δεν έχεις το χρόνο να αναλύσεις αυτό που βλέπεις, δεν είσαι δηλαδή αποστασιοποιημένος από αυτό, όπως με τα έργα του Μπρεχτ π.χ., τα οποία απευθύνονται στο λογικό κομμάτι του εαυτού μας, εδώ έχουμε να κάνουμε με το συναισθηματικό κομμάτι μας και σε προτεραιότητα μπαίνει αυτό που νιώθουμε. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του Inyourfacetheatre είναι η Σάρα Κέιν που εμφανίστηκε γύρω στη δεκαετία του 90.

   Το YARD GAL γράφτηκε από την 26άχρονη τότε Rebecca Prichard. Πρωτοπαίχτηκε το 1998 στο RoyalCourtTheatre με την παραγωγή του θιάσου CleanBreak που δουλεύει με ανθρώπους που έχουν εκτίσει την ποινή τους στη φυλακή.



Η ΥΠΟΘΕΣΗ



   Δυο ανήλικα κορίτσια με προβληματικό οικογενειακό ιστορικό (η μία ζει σε ορφανοτροφείο από όπου και το σκάει συνέχεια και η άλλη μένει με τον πατέρα της ο οποίος την κακοποιεί) πίνουν, παίρνουν ναρκωτικά, μπλέκονται σε καυγάδες και εκδίδονται για να εξασφαλίσουν τη δόση τους. Σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι που παίζουν, μία φίλη τους βρίσκει τραγικό θάνατο και από τότε όλα αλλάζουν. Αυτά τα δύο αλητάκια αναγκάζονται να πάρουν θέση και έρχονται να κλονίσουν το σύστημα αξιών μας. Μας δείχνουν ότι το αν θα φτάσει κανείς τελικά σε μια πράξη ηθικής ή αυταπάρνησης ή ίσως και ηρωισμού δεν καθορίζεται από την καταγωγή του, την οικονομική του κατάσταση, την κοινωνική του θέση, ή ακόμα από την ηθική που έχει επιλέξει να προβάλλει , αλλά από το αν η ψυχή του είναι ακόμα ζωντανή...!





ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ



Συγγραφέας: Rebecca Prichard

Μετάφραση: Στίλβη Ψιλοπούλου

Σκηνοθεσία : Αλέξανδρος Σταύρου

Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη

Σκηνικά: Δαυίδ Nέγκριν
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Στέφανος Αδάμης

Κινησιολογία: Μαρία Στεφανίδoυ

Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Σταύρου- Απόστολος Μανουράς

Αφίσα: Νίκος Σιαμπανόπουλος

Κινηματογράφιση Video: Απόστολος Μανουράς
Studio Ηχογράφησης: SN’S

 

Παίζουν: Μαίρη Καρφάκη, Στίλβη Ψιλοπούλου



Trailer : https://www.youtube.com/watch?v=VWU0yJFsCBU&feature=youtu.be



ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

...“Μια παράσταση «γροθιά στο στομάχι» από τις νεαρές πρωταγωνίστριες, αφού πρώτα χτυπούν οι ίδιες τη γροθιά στο μαχαίρι πετυχαίνοντας ένα άρτιο και ακέραιο θεατρικό αποτέλεσμα. Εξαιρετικές ως προς την υποκριτική τους δεινότητα και απόλυτα πειστικές, η Μαίρη Καρφάκη και η Στίλβη Ψιλοπούλου στέκονται γενναία στο ύψος των περιστάσεων. Η σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Σταύρου «κουμπώνει» απόλυτα με τα δραματουργικά προστάγματα που επιτάσσει το έργο και ξεδιπλώνει αριστοτεχνικά τα ψυχολογικά αδιέξοδα των ηρωίδων. Και κάπως έτσι γεννιέται το καλό θέατρο”… Κατερίνα Μαθιουδάκη (Talkofthetown)



... “O Σταύρου δημιουργεί ένα εκρηκτικό θέαμα, με σφιχτούς ρυθμούς που διαρκώς εναλλάσσονται, κεντώντας σκηνές χαμηλόφωνες, ατμοσφαιρικές κι άλλες βίαιες κι απρόβλεπτες, αντλώντας από το υλικό της δραματουργίας για να μετατρέψει το λόγο σε εικόνα και την περιγραφή σε ζωντανή, σπαρταριστή εμπειρία. Οι δύο νεαρές πρωταγωνίστριες ερμηνεύουν τους δύσκολους ρόλους τους με έντονη συγκινησιακή φόρτιση κι αυθεντικότητα. Κατάφεραν να ισορροπήσουν τους δύσκολους ρόλους τους ανάμεσα στην σκληρότητα της πρώιμης ενηλικίωσης, την οργή της δύσκολης εφηβείας και την τρυφερότητα της χαμένης παιδικότητας. Μια παράσταση που αξίζει να δείτε όχι μόνο για την ποιότητα της σκηνικής της εκφοράς αλλά και για την δυναμική απόδοση ενός συγκλονιστικού νεανικού έργου που χτυπάει κατευθείαν στην πάλλουσα φλέβα μιας τρομακτικής και παρηγορητικής αντίφασης”... Μαρία Κυριάκη (Επί σκηνής)





!NFO

YARD GAL

2 Δεκεμβρίου 2016 – 27 Μαρτίου 2017

ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Δευτέρα 20:00

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 80 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΗΤΗΡΙΩΝ

Γενική είσοδος: 10,00 ευρώ

Μειωμένο: 8,00 ευρώ (Φοιτητές/ Μαθητές / Σπουδαστές/ Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων/ ΑμΕΑ

Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας (ΟΑΕΔ) / Ατέλειες: 5,00 ευρώ

Προπώληση VIVA: 8,00 ευρώ https://www.viva.gr/tickets/theater/vault-theater-plus/yard-gale/


 

Πολυχώρος VAULT THEATRE PLUS

Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός

Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (8' περίπου με τα πόδια)

Πληροφορίες-κρατήσεις: 213 0356472 / 6949534889

(για τηλεφωνικές κρατήσεις 11:00 - 14:00 και 17:00 - 21:00)

Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

http://www.facebook.com/VAULTTheatreGr1

Η θεατρική ομάδα Μήνυμα L

παρουσιάζει την παράσταση :

ΠΙΝΟΚΙΟ

στο Θέατρο Μορφές Έκφρασης

Αλκμήνης 1, Κάτω Πετράλωνα, Αθήνα (μετρό Κεραμεικός)

Πρεμιέρα:

Δευτέρα, 13 Φεβρουαρίου 2017, ώρα: 19.00

Εμπνευσμένοι από τις ιστορίες του Πινόκιο του Carlo Collodi, αλλά και από το πόσο γρήγορα η κοινωνία προσπαθεί

να μας διαμορφώσει, αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε τον δικό μας Πινόκιο.

Ο Πινόκιο κάνει μία διαδρομή μέσα στον κόσμο προσπαθώντας να γίνει ίδιος με όλους τους ανθρώπους.

Ανακαλύπτει, πληγώνεται, αναζητά την ξεγνοιασιά και την ελευθερία έχοντας την απόλυτη άγνοια κινδύνου σε όλα.

Το έργο σκιαγραφεί τον άνθρωπο που από τη στιγμή της γέννησής του περνά από την άγνοια στον απόλυτο τρόμο

για το αύριο.

Όλοι μας ένας Πινόκιο, ένα ταξίδι που παραμένει αναπάντητο, μια ανακάλυψη που όλα καταλήγουν σε ένα ερώτημα:

Αφού φτάσουμε στο «τέλος», όποιο κι αν είναι αυτό, γιατί μένει πάντα κάτι ανικανοποίητο μέσα μας;

Σημείωμα του σκηνοθέτη:

Ένα κούτσουρο

«ξυπνάει» και ανακαλύπτει τα πράγματα από την αρχή μη νιώθοντας τίποτα. Μη μπορώντας τίποτα.

Μη θέλοντας τίποτα. Μια αδύνατη κραυγή. Λέξεις μέσα σε λέξεις. Αντιμέτωπο με ολόκληρη τη δημιουργία.

Συντελεστές

Διασκευή

/

Σκηνοθεσία

:

Γιώργος Ματζιάρης

Παίζουν

:

Φώτης Κουτρουβίδης, Αλκιβιάδης Μαγγόνας, Ναταλία Ρήγα, Έλενα Χαραλαμπούδη

Μουσικός επί σκηνής:

Φίλιππος Μουγιάρης

Βοηθός σκηνοθέτη:

Ναταλία Ρήγα

Επιμέλεια μουσικής/πρωτότυπη μουσική:

Φίλιππος Μουγιάρης & μήνυμαL.

Κατασκευή σκηνικού:

Κώστας Ζωγραφόπουλος

Κοστούμια:

μήνυμαL.

Σχεδιασμός φωτισμού:

Ιγνάτιος Μπανέλλης

Φωτογραφίες:

Λάζαρος Βασιλειάδης

Πληροφορίες

Παραστάσεις

Από

13 Φεβρουαρίου

έως

14 Μαρτίου

, Κάθε

Δευτέρα στις 19:00

και κάθε

Τρίτη

στις

20:00

(εκτός από 20 και 21 Φεβρουαρίου)

Κρατήσεις

Στα

τηλέφωνα του θεάτρου: 210 34 64 903, 210 34 64 002

, καθώς και στα ταμεία του

Εισι

τήρια

Γενική είσοδος: 12€

Φοιτητικό (με την επίδειξη πάσου): 8€

Άνεργοι (με την επίδειξη κάρτας ανεργίας): 5€

Θωμάς Συμεωνίδης - Υπάρχει επίσης

Βασισμένο στη ζωή και το έργο του ποιητή Paul Celan

Κύκλος « Λέξεις επί Σκηνής »

02.02.2017, 19.00'
Auditorium Theo Angelopoulos - IFG

Η Ομάδα Σημείο Μηδέν παρουσιάζει, σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου, στο πλαίσιο του Κύκλου «Λέξεις επί Σκηνής» του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών, τον μονόλογο του Θωμά Συμεωνίδη, «Υπάρχει επίσης» την Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2017, στις 19.00. Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Ο μονόλογος «Υπάρχει επίσης» βασίζεται στην αντιφατική σχέση που είχε ο ποιητής Paul Celan με τον φιλόσοφο Theodor Adorno. Μελανό σημείο στη σχέση τους, ο πολύ γνωστός αφορισμός του Adorno ότι «το να γράφεις ποιήματα μετά το Άουσβιτς είναι βαρβαρότητα». Κεντρικό γεγονός, μία συνάντηση που δεν έγινε τελικά ποτέ. Στη θέση αυτής της συνάντησης, ο Celan έγραψε τη Συνομιλία στα βουνά.

Και οι δύο, ο Ποιητής και ο Φιλόσοφος, είναι στοιχειωμένοι από τον παραλογισμό του φασισμού, το εβραϊκό και το πυρηνικό ολοκαύτωμα. Με αφορμή το γεγονός της μη συνάντησής τους, ο μονόλογος Υπάρχει Επίσης επιχειρεί να αποδώσει την τραγική φύση του Ποιητή ο οποίος, μοιραία, λυγίζει όταν η ποίησή του καλείται να εκφράσει το ανείπωτο, το ριζικά κακό.

Πάνω απ’ όλα όμως, ο μονόλογος επιχειρεί να δείξει το αδιέξοδο του ποιητή στην προσπάθειά του να αποκαταστήσει μία ταυτότητα, ένα εγώ, που συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα, αλλά και η ίδια η φύση των σχέσεων και της κοινωνίας, προσπάθησαν να του στερήσουν.


Συντελεστές:

Συγγραφέας: Θωμάς Συμεωνίδης

Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος
Μουσική: Έλλη Ιγγλίζ
Προβολή video: Κώστας Σταματόπουλος

Με τον Δαυίδ Μαλτέζε

Info:
Τοποθεσία: Αμφιθέατρο Γαλλικού Ινστιτούτου, Σίνα 31
Ημερομηνία: Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2017, στις 19.00
Πληροφορίες: http://www.ifa.gr
Τιμές εισιτηρίων: Είσοδος ελεύθερη

Rous

live @ FAUST Bar - Theatre - Arts

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου



Μετά τις δύο πρώτες δυναμικές εμφανίσεις του, ο Rous επιστρέφει για ακόμα μία βραδιά στο Faust, στο πλαίσιο της περιοδείας του που γίνεται με αφορμή το νέο του άλμπουμ που αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα.

Το νέο τραγούδι του Rous, «Λουλούδι του Δρόμου», το πρώτο από τα 11 ολοκαίνουργια κομμάτια του επερχόμενου δίσκου «Rous II», βρίσκεται ήδη ανάμεσά μας και κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες από την Archangel Music.



Γνωρίσαμε τον Γιώργο Ρους το Νοέμβριο του 2009 διαδικτυακά και ραδιοφωνικά, με το συντριπτικό χιτ «Εξαιρέσεις». Ο πρώτος δίσκος που ακολούθησε, έφερε το κοινό σε επαφή με έναν καλλιτέχνη με ξεχωριστό μουσικό στίγμα. Το «Κόκκινο Φως», οι «Μαριονέτες», το «Είμαι από το Φεγγάρι», «Το Άδικο στο Σώμα», μας οδήγησαν ακόμα πιο βαθιά στον κόσμο του Rous.

Στη δισκογραφική του πορεία, έχει δημιουργήσει τραγούδια όπως τα: «Ένα φιλί», «Καθρέφτης» (Χ. Αλεξίου), «Ούτε για αστείο» (Α. Μπάμπαλη), «Και θέλω εσένα» από τον τελευταίο δίσκο του Γ. Κότσιρα.



Για μια ακόμη βραδιά λοιπόν, ο Rousθα μας πει μία ιστορία, ή πολλές, γεμάτη μουσική και εικόνες. Ένα Live Story Telling, που «προσγειώνεται» απ’ ευθείας από το φεγγάρι στη σκηνή του Faust και μας τραγουδάει για αυτά που θέλουμε, αυτά που χάνουμε, αυτά που αγαπάμε και αυτά που αναζητάμε όλη μας τη ζωή...



Facebook Event:  https://www.facebook.com/events/368385416861106/

Ακούστε το «Λουλούδι του δρόμου» στο https://www.youtube.com/watch?v=tPt9N7fyWNw




FOLLOW ROUS:
FACEBOOK ||INSTAGRAM || YOUTUBE









ROUS OUT NOW:
Itunes: http://smarturl.it/RousiTunes

Spotify:http://smarturl.it/RousSpotify
Google Play: http://smarturl.it/RousGooglePlay
Deezer: http://smarturl.it/RousDeezer



Info:

ROUSlive @ FAUST

Ημερομηνία: 8.2, Ώρα έναρξης: 22.30

Διεύθυνση: Kαλαμιώτου 11 & Αθηναϊδος 12, Αθήνα

Είσοδος: 7 ευρώ (εισιτήριο θεάματος, δεν περιλαμβάνει ποτό)

               8 ευρώ (σε τραπέζι ή πάσο με κράτηση)

Πληροφορίες - Κρατήσεις: FAUST | Τηλ.: 210 3234095 | Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.





Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΙΡΙΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝ / ΟΜΑΔΑ ΧΟΡΟΥ ΖΗΤΑ

Manual Solos



Για 4 Πέμπτες

Πρεμιέρα: 16 Φεβρουαρίου

Θέατρο Πόρτα

Μεσογείων 59, Αθήνα 11526



Το MANUAL SOLOS επαναδιαπραγματεύεται δύο ιστορικά έργα σόλο: το Wall-Floor Positions (1968) του εικαστικού καλλιτέχνη BruceNaumanκαι το WaterMotor (1979) της χορογράφου TrishaBrown. Στόχο έχει να ξανασκεφτεί ενεργά αυτά τα έργα και να συνδιαλλαγεί μαζί τους. Η ερευνητική διαδικασία οδηγεί σε μια εκ νέου άρθρωση της ιδέας που εκφράζει η λογική σύνθεσης των αρχικών έργων.



Η βιντεοσκοπημένη καταγραφή των έργων, προσβάσιμη στο διαδίκτυο, είναι τα υλικά που μελέτησαν, ερμηνεύουν και ενεργοποιούν οι τρείς χορεύτριες. Μια σειρά από εγχειρίδια οδηγιών δημιουργούν την ηχητική σύνθεση του έργου.



Στο Wall-Floor Positions, το σώμα του Nauman αλλάζει θέσεις σε σχέση με τον τοίχο και το πάτωμα, μένοντας ακίνητος για 45 δευτερόλεπτα έως ένα λεπτό πριν από την κάθε επόμενη κίνηση. Το έργο διαρκεί μία ώρα, όσο του επέτρεπε η βιντεοκασσέτα να καταγράψει. To στοιχείο της επανάληψης, η εμμονή στη δομή και η δράση ως διαδικασία δημιουργούν την εντύπωση ότι το σώμα γεμίζει το χώρο και κατακτά το χρόνο. Η λογική του Water Motor, της Trisha Brown, καθιερώνει τη χορογραφική πρακτική που βασίζεται στην έρευνα και την εναλλαγή μεταξύ αυθόρμητης και χορογραφημένης κίνησης. Ο χορός της Brown και η απόλαυση για τη χορευτική κίνηση, (jouissance) γίνεται το καλλιτεχνικό κίνητρο και ταυτόχρονα το χορογραφικό μοτίβο.



Η σύνθεση και συνύπαρξη των υλικών του έργου – εικόνα, κίνηση, ήχος και φώς – που προέρχονται από διαφορετικές πηγές και εποχές, επιτρέπει και κινητοποιεί ερμηνείες σε μια προσπάθεια εξερεύνησης της λειτουργίας του νοήματος που προκύπτει από τις εικόνες στο χώρο και το χρόνο.



Το MANUAL SOLOS δημιουργεί μια χορογραφική παρτιτούρα και προσκαλεί τρείς ερμηνεύτριες να την ενεργοποιήσουν. Η κάθε μία την προσεγγίζει και την εκτελεί με άξονα την ατομική της ταυτότητα και οπτική. Επαναδιαπραγματεύεται υλικά του παρελθόντος, τα αναδημιουργεί και τα παραφράζει, προτείνοντας τη δική της τοποθέτηση σε χρόνο και περιβάλλον σύγχρονο.  

















ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ



Ιδέα - χορογραφία: Ίρις Καραγιάν

Μουσική - κείμενο: Ilan Manouach

Φωτισμοί: Ελισάβετ Μωράκη

Επιμέλεια χώρου: Γιώργος Μαραζιώτης

Βοηθός χορογράφου: Έλενα Νοβάκοβιτς



*Στην παράσταση ακούγεται η φωνή του IanWatts



Ερμηνεύουν:

Ιωάννα Παρασκευοπούλου, 16 Φεβρουαρίου

Αμαλία Κοσμά, 23 Φεβρουαρίου & 2 Μαρτίου

Αντιγόνη Αυδή, 9 Μαρτίου  



Οργάνωση & Eκτέλεση Pαραγωγής: CONSTANTLYproductions

Παραγωγή: ομάδα χορού ΖΗΤΑ, θέατρο ΠΟΡΤΑ





ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ



Η Ίρις Καραγιάν είναι χορεύτρια και χορογράφος. Σπούδασε χορό στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα των Παραστατικών Τεχνών και του Πολιτισμού στο Goldsmith’s College του Λονδίνου. Έργα της έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2010 απέσπασε το 1ο βραβείο χορογραφίας Jarmila Jebrakowa στο New Europe Festival. Το έργο MOTHERS επελέγη από το διεθνές ευρωπαϊκό δίκτυο Aerowaves το 2013 και από το δίκτυο Dancenet Sweden το 2014 ενώ έχει παρουσιαστεί σε διάφορα Φεστιβάλ της Ευρώπης. Το ALASKA (2016), παραγωγή της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση, παρουσιάστηκε στη Στέγη και στο Dansfabrik, Festival de Brest στη Γαλλία. Το πρόσφατο έργο της με τίτλο MOVINGPARTS (MIRfestival 2016) είναι το έναυσμα και η εκκίνηση των MANUALSOLOS.

Διδάσκει xορογραφία στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και πραγματοποιεί το εργαστήρι κίνησης και ήχου για βλέποντες και μη βλέποντες στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος, Χορός χωρίς διακρίσεις, της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση. Συνεργάζεται με καλλιτέχνες του θεάτρου, της μουσικής, του κινηματογράφου και των εικαστικών τεχνών, είναι μέλος του Συνδέσμου Χορού και συμπράττει στο CCP.





ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ



Ημέρες παράστασης: Πέμπτη, 21.15, Διάρκεια: 45 λεπτά

Ημερομηνίες παράστασης: Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου – Πέμπτη 9 Μαρτίου

Εισιτήρια: 10€ (Γενική είσοδος), 8€ (Ανέργων, ΑΜΕΑ, ομαδικό άνω των 10 ατόμων), Ειδικό εισιτήριο 15€ για 2 παραστάσεις και 20€ για 3 παραστάσεις

ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΡΤΑ, Μεσογείων 59, Αθήνα, Τ.Κ.: 11526, Τηλ: 210 77 11 333, 210 77 80 518, www.porta-theatre.gr





ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ



www.iriskarayan.com

www.facebook.com/zitadancecompany

Το Θέατρο Τέχνης παρουσιάζει από τις 27 Φεβρουαρίου στη σκηνή της Φρυνίχου, ένα από τα πλέον εμβληματικά έργα του Ιταλού νομπελίστα Ντάριο Φο σε μετάφραση, διασκευή και σκηνοθεσία του Παντελή Δεντάκη.



«Δεν πληρώνομαι, δεν πληρώνω» είναι η τελευταία εκδοχή της σπουδαίας κωμωδίας «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω»(1974), όπου ο ίδιος ο συγγραφέας επανέφερε το 2010 προσθέτοντας τα νέα δεδομένα της οικονομικής κρίσης στην Ιταλία του 21ου αιώνα.



Επί σκηνής θα δούμε τουςΚάτια Γέρου, Γιώργο Μακρή, Ερατώ Πίσση, Πέτρο Σπυρόπουλο, Χρήστο Μαλάκηνα πρωταγωνιστούν στην πολιτική σάτιρα που αφορά δύο τίμιες οικογένειες που αγωνίζονται με όπλο την «ανυπακοή» κόντρα σε μια παράλογη κοινωνία.



Στην πόλη του Μιλάνο ξεσπάει ανταρσία. Οι γυναίκες κάνουν πλιάτσικο στα σούπερ-μάρκετ, οι εργάτες διακόπτουν την κυκλοφορία των τρένων, τα παιδιά πετροβολούν τους αστυνομικούς. Το σπίτι του νομοταγή προλετάριου Τζοβάνι και της “επαναστατημένης” Αντωνίας, γίνεται γιάφκα και τόπος συνάντησης ενός αναρχικού μπάτσου, ενός γκαστρωμένου καραμπινιέρου και ενός γέρου φιλοσόφου με άνοια. Και η ζωή όλων, γίνεται πιο όμορφη και συνάμα πιο ρημαγμένη.



Μετάφραση-Διασκευή-Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης

Σκηνικά-Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Ηχητικό περιβάλλον: Σταύρος Γιαννουλάδης

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου

Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου



Παίζουν:

Κάτια Γέρου, Γιώργος Μακρής, Ερατώ Πίσση, Χρήστος Μαλάκης, Πέτρος Σπυρόπουλος.





Ο φίλος μου ο Ντάριο

Κάποτε είχα έναν φίλο που τον έλεγαν Ντάριο. Πολύ παράξενος τύπος, όλο έλεγε κάτι περίεργα πράγματα, γι αυτό σταμάτησα να του μιλάω. Έλεγε πως ίσως μια μέρα οι άνθρωποι καταφέρουμε να φτιάξουμε ένα καλύτερο κόσμο. Έναν κόσμο, έλεγε, λιγότερο φανταχτερό, αλλά πιο δίκαιο. Έναν κόσμο που όλοι θα έχουμε να φάμε, όλοι θα έχουμε ένα σπίτι ζεστό, μια δουλειά για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια την οικογένειά μας. Όλοι θα μπορούμε να πάμε μια βόλτα στη θάλασσα και στο βουνό, όλοι θα μπορούμε να γιορτάσουμε, να γελάσουμε, να φανταστούμε, να κοιτάξουμε τον ουρανό. Και όταν έρθει η “ώρα μας” να πεθάνουμε σαν άνθρωποι που έζησαν ελεύθεροι, έλεγε. Εγώ, του έλεγα, πως λέει ανοησίες. Πως αυτός ο κόσμος υπάρχει ήδη και πως δεν χρειάζεται να περιμένει κάτι άλλο. Τότε εκείνος χαμογελούσε και συνέχιζε να λέει τις ανοησίες του. Για να φτιάξουμε αυτόν τον καινούργιο κόσμο, έλεγε, πρέπει να σταματήσουμε να είμαστε ευγενικοί με τους καπιταλιστές. Πρέπει να στριμώξουμε τους καπιταλιστές σε έναν καμπινέ, να τους χώσουμε το κεφάλι στη χέστρα και να τραβήξουμε το καζανάκι. Πρέπει να μπούμε στο σούπερ-μάρκετ, να πάρουμε μακαρόνια, κρέας, ρύζι, λαχανικά, γάλα και να πούμε: “Κύριοι θα σας δώσω “τόσα” γι αυτά που πήρα, γιατί “τόσα” μου έχουν μείνει. Έχω πληρώσει από το πρωί το ρεύμα, το ενοίκιο, το νερό, το τηλέφωνο, την κωλοτράπεζα. Τόσα μου έχουν μείνει, τόσα θα σας δώσω”. Έλεγε – άκουσον άκουσον – πως τις τιμές δεν μπορούν να τις καθορίζουν οι καπιταλιστές, αλλά πρέπει να τις καθορίζει ο καθένας μας, ανάλογα με τα λεφτά που κερδίζει από τη δουλειά του. Έλεγε πως σ' αυτούς που σε εκμεταλλεύονται, σ' αυτούς που σε προδίδουν, σ' αυτούς που σε κοροϊδεύουν, πρέπει να τους κατεβάζεις το παντελόνι και να τους δίνεις μια γερή κλωτσιά στον κώλο.Τέτοια περίεργα πράγματα έλεγε ο φίλος μου ο Ντάριο. Γι αυτό σταμάτησα να του μιλάω. Τι παράξενος τύπος αυτός ο Ντάριο!

Παντελής Δεντάκης





Λίγα λόγια για το κείμενο

Η πρώτη γραφή του έργου γίνεται το 1974. Ο αρχικός τίτλος είναι Non si paga, non si paga (Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω). Ο Ντάριο Φο γράφοντας μια ξεκαρδιστική φάρσα, προσπαθεί να μιλήσει για το Αυτονόητο: κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στην πραγματική και αξιοπρεπή Ζωή. Και αυτό είναι Κοινωνική υποχρέωση. Χρησιμοποιώντας τραγελαφικά γεγονότα, πρόσωπα και καταστάσεις, χλευάζει την λειτουργία και τις πρακτικές της εξουσίας, την αγριότητα του καπιταλισμού, την εγκληματική συνέργεια της θρησκείας. Κραυγάζει κωμικά για την άδικη δομή του οικονομικού συστήματος της Δύσης. Το έργο παίζεται για χρόνια στην Ιταλία, αλλά και σ' όλη την Ευρώπη. Ο ίδιος ο Φο το διατηρεί στο ρεπερτόριό του – είτε στο θέατρο είτε στους δημόσιους χώρους που παίζει (εργοστάσια, πλατείες, σχολεία κα). Ωστόσο το 2010, παίρνει πάλι το μολύβι του και “επανέρχεται”. Επηρεασμένος από την νέα παγκόσμια οικονομική πραγματικότητα – τις χαλαρές εργασιακές σχέσεις, την αύξηση της ανεργίας, την κυριαρχία του τραπεζικού συστήματος, τα δάνεια, τις εξώσεις – ξαναγράφει το έργο δίνοντας τον τίτλο Sotto paga non si paga, που θα το μεταφράζαμε κατά λέξη: “Χαμηλά αμειβόμενος, δεν πληρώνω”. Σ' αυτή τη δεύτερη γραφή, ο Φο είναι το ίδιο ξεκαρδιστικός. Όμως τώρα φαίνεται πιο σκοτεινιασμένος, πιο θολωμένος, πιο απαισιόδοξος. Μπορεί τα πράγματα να μην έχουν αλλάξει πάρα πολύ σήμερα. Η οικονομική αγριότητα και αδικία στην Ιταλία του 2010, ίσως δεν είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνη του 1974. Υπάρχει όμως μια βασική διαφορά. Τότε, υπάρχει ακόμα ζωντανή η Ελπίδα της Αριστεράς, για ανθρώπους σαν τον Ντάριο Φο. Σήμερα φαίνεται πως αυτή έχει χαθεί.



-       


Φρυνίχου| Πρεμιέρα 27 Φεβρουαρίου 2017

Φρυνίχου 14, Πλάκα (χάρτης) | τηλ: 2103222464 & 2103236732

Παραστάσεις: Δευτέρα & Τρίτη 21.15 | προπώληση: www.viva.gr

Τιμές εισιτηριων: 15€ κανονικό, 10€ μειωμένο, 5 Ανέργων